28 Ιουλίου 1992 Βουλή των Ελλήνων, πρωθυπουργός Μητσοτάκης
Στο βήμα της βουλής, ο Ανδρέας
Παπανδρέου.
"Κυρίες και κύριοι, ως γνωστό,
δεδομένο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσει για την κύρωση της συνθήκης του
Μάαστριχτ. Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πει στο Λαό μόνο τα αναμενόμενα
οφέλη, ούτε να ωραιοποιήσει την εικόνα. Αντίθετα πρέπει να τονίσει με
ειλικρίνεια το κόστος αυτής της προσαρμογής. Θα πρέπει ο Έλληνας πολίτης να
ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για
να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας."
Το ...τι θα καταβάλει ο λαός, σήμερα πλέον είναι γνωστό.
Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι ποιό είναι το τέρμα αυτής της
δύσκολης και άνισης πορείας.
Το 1998 η Ρωσία δηλώνει αδυναμία πληρωμής του εξωτερικού
χρέους της και αρνείται να πληρώσει τα χρεολύσια των δανείων της.
Μετά την κίνηση αυτή της Ρωσίας, οι κυβερνήσεις της
Ουκρανίας, του Πακιστάν, του Εκουαδόρ, της Ουρουγουάης, όπως επίσης και της
Αργεντινής, αποφάσισαν να σταματήσουν την εξυπηρέτηση του χρέους τους.
Όλες αυτές οι χώρες είχαν υποστεί την προηγούμενη
δεκαετία την χημειοθεραπεία του ΔΝΤ και είχαν οδηγηθεί στην απόγνωση, την
καταστροφή και την εξαθλίωση.
Όλες αυτές οι χώρες και πολλές άλλες οδηγήθηκαν σε
χρεοκοπία για διάφορους λόγους αλλά η δική μας χρεοκοπία είναι εντελώς
διαφορετική. Η δική μας χρεοκοπία είναι διαφορετική γιατί είναι δημιούργημα
συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών, που μόνο στόχο είχαν οδηγήσουν τη χώρα στα
χέρια των τοκογλύφων.
Η
παραπάνω θεώρηση δεν είναι καθόλου αυθαίρετη αλλά προκύπτει μέσα από τους
αριθμούς, που τόσο πολύ αρέσκονται να επικαλούνται οι θεσμοί.
Το συνολικό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος της Ελλάδας το 1980 ήταν
90% ΑΕΠ, το 1990 ήταν 139% ΑΕΠ το 2000 ήταν 195% του ΑΕΠ και το 2010 το 262%
του ΑΕΠ.
Τις αντίστοιχες περιόδους το χρέος των ΗΠΑ ήταν 151%
ΑΕΠ, 200% ΑΕΠ, 198% ΑΕΠ, 268% ΑΕΠ.
Της Γερμανίας ήταν 136% ΑΕΠ, 137% ΑΕΠ, 226% ΑΕΠ, 241%
ΑΕΠ.
Της Ολλανδίας ήταν 205% ΑΕΠ, 265% ΑΕΠ, 294% ΑΕΠ, 327%
ΑΕΠ.
Της Σουηδίας ήταν 219% ΑΕΠ, 289% ΑΕΠ, 320% ΑΕΠ, 340% ΑΕΠ
Του Καναδά ήταν 236% ΑΕΠ, 278% ΑΕΠ, 293% ΑΕΠ, 313% ΑΕΠ
Της Ιαπωνίας ήταν 290% ΑΕΠ, 364% ΑΕΠ, 410% ΑΕΠ, 456% ΑΕΠ
Της Βρετανίας ήταν 160% ΑΕΠ, 203% ΑΕΠ, 223% ΑΕΠ, 322%
ΑΕΠ.
Πηγή: ΟΟΣΑ, Εθνικά Στατιστικά
Στοιχεία, Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών.
Από τον ίδιο πίνακα φαίνεται ότι σήμερα τα στοιχεία για
το Βέλγιο είναι 356% ΑΕΠ, την Δανία 336% ΑΕΠ, την Φινλανδία 270% ΑΕΠ, την
Ισπανία 355% ΑΕΠ, την Γαλλία 321% ΑΕΠ και την Ιταλία 310% ΑΕΠ.
Αν κοιτάξουμε, στον ίδιο πίνακα, το χρέος των
νοικοκυριών σαν ποσοστό του ΑΕΠ, το χρέος της Ελλάδας είναι μόλις το 65% του
ΑΕΠ, με ανώτατο επιτρεπτό το 85%.
Χώρες όπως η Δανία με 152% ΑΕΠ, η Ολλανδία με 130% ΑΕΠ,
η Αυστραλία με 113% ΑΕΠ, η Βρετανία με 102% ΑΕΠ, η ΗΠΑ με 95% ΑΕΠ, η Ιαπωνία με
82% ΑΕΠ και η Γερμανία με 64% ΑΕΠ.
Το ίδιο συμβαίνει και με το χρέος των επιχειρήσεων και
έτσι πλέον επαληθεύεται η θέση ότι ήθελαν να δημιουργήσουν συγκεκριμένο
πρόβλημα στην συγκεκριμένη χώρα.
Πριν μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ και το EFSF, με βάση στοιχεία
που δημοσιεύει η Παγκόσμια Τράπεζα (τρίτο τρίμηνο 2009) για το εξωτερικό χρέος,
καθώς και στοιχεία της Eurostat, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΟΣΑ,
προκύπτει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των χωρών με το
μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.
Σύγκριση, που επιχείρησε στην ιστοσελίδα του το NBC,
κατέτασσε την Ελλάδα στη 16η θέση, σε σύνολο 20 χωρών.
Αυτά τα στοιχεία και πολλές άλλες παράμετροι, είναι βέβαιο ότι θα συμπεριληφθούν
στο πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής που διεξάγεται στη βουλή, και είναι
βέβαιο ότι θα αποτελέσουν διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην παρούσα φάση φαίνεται ότι η Ελληνική κυβέρνηση είναι σε δύσκολη
θέση όμως αυτό είναι θέμα τακτικής και ορθού σχεδιασμού γιατί απλά τώρα
χρειαζόμαστε χρόνο και ας φαίνεται ότι παραχωρούμε χώρο.
ΑΚ.