Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η μεγάλη πλειονότητα των μεταναστών και των προσφύγων οι οποίοι αφίχθησαν στην ΕΕ από την αρχή της χρονιάς προέρχεται από τέσσερις χώρες, όπου μαίνονται ένοπλες συρράξεις ή διαπράττονται κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναφέρει η οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch, HRW) σε μια έκθεσή της που δημοσιοποιήθηκε σήμερα στις Βρυξέλλες.

Το "60% προέρχεται από τέσσερις χώρες οι οποίες σπαράσσονται από συρράξεις ή βιαιότητες: τη Συρία, την Ερυθραία, τη Σομαλία και το Αφγανιστάν", επισημαίνει η ΜΚΟ στην έκθεσή της, η οποία συμπεριλαμβάνει συνεντεύξεις με πολλούς πρόσφυγες.

"Η πλειονότητα των υπολοίπων προέρχεται από τη Νιγηρία, τη Γκάμπια, τη Σενεγάλη και το Μαλί", και είναι άνθρωποι οι οποίοι "αναζητούν μια καλύτερη ζωή", ενώ πολλοί έφυγαν για να σωθούν "από τις βιαιότητες ή τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων", γεγονός που σημαίνει ότι "έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου", εξηγεί η HRW.

"Οι περισσότεροι από όσους διαπλέουν τη Μεσόγειο αναλαμβάνουν τρομερούς κινδύνους, όχι επειδή το θέλουν, αλλά επειδή είναι αναγκασμένοι", σημείωσε η Τζούντιθ Σάντερλαντ, μια από τους συγγραφείς της έκθεσης, η οποία φέρει τον τίτλο "Η κρίση των μεταναστών στη Μεσόγειο: γιατί ο κόσμος φεύγει, τι πρέπει να κάνει η ΕΕ;".

Οι άνθρωποι αυτοί "εξωθούνται" να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω της "απόγνωσης" και για αυτό οι ενέργειες της ΕΕ για να αποθαρρύνονται οι μετανάστες —εκ των οποίων το 60% είναι πρόσφυγες— να επιχειρούν τον επικίνδυνο διάπλου αυτής της θάλασσας είναι καταδικασμένες σε αποτυχία.

Περίπου 100.000 επίδοξοι μετανάστες έχουν φθάσει στην Ιταλία και στην Ελλάδα από τον Ιανουάριο, σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καταρτίσει ένα σχέδιο δράσης για να αποτρέπονται οι αναχωρήσεις μεταναστών και για να εξαρθρωθούν τα παράνομα δίκτυα των διακινητών, για να συνεχιστεί η διάσωση όσων επιχειρούν τον διάπλου της Μεσογείου και για την υποδοχή των προσφύγων. Η Κομισιόν έχει επίσης ζητήσει από τα κράτη μέλη να υποδεχθούν 20.000 μετανάστες από τη Συρία. Όμως οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διχάζουν τα κράτη μέλη της ΕΕ· το σχέδιο θα είναι ένα από τα θέματα που θα συζητηθούν στη σύνοδο κορυφής της ερχόμενης Πέμπτης και Παρασκευής στις Βρυξέλλες.

Η HRW τάσσεται υπέρ της ανάληψης δράσης από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καλεί όμως τα κράτη μέλη της να αυξήσουν τις προσπάθειές τους για την επανεγκατάστασή τους.

Η οργάνωση τάσσεται εξάλλου υπέρ της δημιουργίας νόμιμων οδών προσέλευσης οικονομικών μεταναστών, της δημιουργίας μιας ειδικής θεώρησης διαβατηρίου για ανθρωπιστικούς λόγους—ή "ανθρωπιστικής βίζας"—καθώς επίσης και της υποβολής των αιτήσεων ασύλου των προσφύγων στις χώρες επιλογής τους και της δυνατότητας επανένωσής τους με τις οικογένειές τους.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕΜΠΕ

Το μεγάλο ελληνικό διαζύγιο είναι ο τίτλος της νέας ταινίας του Economist.

Πρωτοσέλιδο αφιέρωμα ...περιμένοντας την συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και δανειστών, φιλοξενεί ο Economist.

Τσίπρας και Μέρκελ στο χείλος του γκρεμού θυμίζουν πρωταγωνιστές σε χολιγουντιανή ταινία.

"Το μεγάλο ελληνικό διαζύγιο" είναι ο τίτλος του άρθρου-ταινίας και πρωταγωνιστές  τον Αλ. Τσίπρα και την A. Merkel. Στο άρθρο παρουσιάζονται ως δράμα οι τελευταίες εξελίξεις μετά το αδιέξοδο της 18 Ιουνίου.

nein news

ΧΑΡΤΟΡΙΧΤΡΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΣΙΠΡΑ.

Κατά τους Finacial Times έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και τώρα πρέπει ο κύριος Τσίπρας να αποδεχτεί την πρόταση των Ευρωπαίων.

Σε άρθρο, στο οποίο παρατίθεται η άποψη των συντακτών της εφημερίδας, δείχνουν τον δρόμο στον κύριο Τσίπρα.

...η θα καταλήξεις σε συμφωνία η θα κηρύξεις χρεοκοπία.

Το βέβαιο είναι ότι οι επιλογές που απομένουν στον κύριο Τσίπρα, κατά τους fianacial times, είναι πολύ καλύτερες από αυτές που έχει υποστεί ο λαός εδώ και πέντε χρόνια όπου βρισκόταν σε καθεστώς συμφωνίας και χρεοκοπίας ταυτόχρονα.

Θυμίζουμε ότι ένα χρόνο πριν, οι αρθρογράφοι των finacial times σε ρόλο χαρτορίχτρας, έλεγαν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και το χρέος είναι πάρα πολύ βιώσιμο.

Την ίδια περίοδο ο διορισμένος υπουργός Γκίκας Χαρδούβελης έστελνε το μήνυμα ότι μετά την αξιολόγηση θα ανοίξει το ζήτημα της ανακούφισης του χρέους.

Αυτά και πολλά άλλα έλεγαν τότε. Σήμερα όμως οι εξελίξεις καθορίζονται  όχι από πλαστά στοιχεία και κάθε είδους απειλές, αλλά από την αλήθεια.

Οι εξεταστικές προχωράνε και όσα ακούγονται δεν έχουν καμία σχέση με όσα σερβίρονταν στον λαό όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων. 

 Ο χρόνος θα δείξει τον ρόλο του καθενός, όμως σήμερα φαίνεται ότι αυτή η κυβέρνηση έμαθε να διαβάζει την σημαδεμένη τράπουλα και οι κλέφτες έχουν πρόβλημα.

nein news

    

Υπεγράφη μνημόνιο συνεργασίας για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου μεταξύ της Ελλάδας και της Ρωσίας.

Υπεγράφη μνημόνιο συνεργασίας για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου μεταξύ της Ελλάδας και της Ρωσίας στο πλαίσιο του Οικονομικού Φόρουμ στην Αγία Πετρούπολη, ανακοίνωσε ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Αλεξάντρ Νόβακ.

Η προέκταση του αγωγού «Turkish Stream» στην ελληνική επικράτεια θα ονομάζεται «Νότιος Ευρωπαϊκός Αγωγός» και θα έχει δυναμικότητα 47 δισ. κυβικών μέτρων το χρόνο.

Η κατασκευή θα ξεκινήσει το 2016 και θα ολοκληρωθεί το 2019. Ελλάδα και Ρωσία θα έχουν ίσο μερίδιο μετοχών στην εταιρεία που θα αναλάβει την υλοποίηση του έργου. Η κατασκευή θα χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από τη Ρωσία, ενώ η Αθήνα θα επιστρέψει μελλοντικά το μερίδιο που της αναλογεί, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Sputnik .

Ιστορική χαρακτήρισε ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, την υπογραφή της συμφωνίας και δήλωσε: «Ο αγωγός θα συνδέει όχι μόνο την Ελλάδα και τη Ρωσία, αλλά και τους λαούς της Ευρώπης. Το μήνυμά μας είναι μήνυμα σταθερότητας και φιλίας... Ο αγωγός που ξεκινάμε σήμερα δεν στρέφεται ενάντια κανενός στην Ευρώπη ή αλλού, είναι αγωγός ειρήνης και σταθερότητας για όλη την περιοχή».

Επίσης, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης προχώρησε σε κοινή δήλωση με τον επικεφαλής της «Τράπεζας Ανάπτυξης και Διεθνών Οικονομικών Υποθέσεων (Vnesheconombank-VEB)» της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Ντιμίτριεφ, αναφορικά με την κατασκευή του αγωγού.

Οι δύο πλευρές εξήγγειλαν τη δέσμευση τους να υποστηρίξουν και να διευκολύνουν με όλα τα νόμιμα μέσα που διαθέτουν την υλοποίηση του έργου υποδομής φυσικού αερίου, στην ελληνική επικράτεια.

Χαιρέτισαν τη σύσταση της νέας Μεικτής Εταιρείας (Κοινή Εταιρεία Ειδικού Σκοπού) για την άμεση υλοποίηση του «Νότιο Ευρωπαϊκού Αγωγού», με τη συμμετοχή ως στρατηγικών επενδυτών (ή ιδρυτών), της VEB Capital και της «Δημόσιας Επιχείρησης Ενεργειακών Επενδύσεων ΑΕ - ΔΕΠΕΝΕ Α.Ε.», μιας νέας εταιρείας του Ελληνικού Δημοσίου, με μοναδικό μέτοχο το Ελληνικό Δημόσιο, και με σκοπό την προώθηση και συμμετοχή σε επενδύσεις αγωγών φυσικού αερίου και άλλα έργα υποδομών, για την οικονομική ανάπτυξη.

Η νέα Κοινή Εταιρεία Ειδικού Σκοπού θα είναι ο ιδιοκτήτης του «Νότιου Ευρωπαϊκού Αγωγού» και θα έχει την ευθύνη για το σχεδιασμό, χρηματοδότηση, κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση του έργου που θα αποτελείται από αγωγούς, σταθμούς συμπίεσης καθώς και άλλες υποδομές απαραίτητες για τη λειτουργικότητά του.

Τέλος, Λαφαζάνης και Ντιμίτριεφ τόνισαν, ότι «η εντατική εργασία για την υλοποίηση του έργου θα ξεκινήσει άμεσα με την προετοιμασία της μελέτης βιωσιμότητας, τις τεχνικές μελέτες και τις λοιπές μελέτες σχεδιασμού του Νότιου Ευρωπαϊκού Αγωγού».

πηγή: newsbomb.gr

ΦΗΜΕΣ ΕΚΒΙΑΣΤΩΝ: η Barclays από τις 17 Ιουνίου διέκοψε οποιαδήποτε συναλλαγή με την Ελλάδα

Οι φήμες στο Λονδίνο οργιάζουν, ότι η Barclays από τις 17 Ιουνίου διέκοψε οποιαδήποτε συναλλαγή με την Ελλάδα, τις τράπεζες, εμπορικές συναλλαγές και οτιδήποτε αφορά την Ελλάδα καθώς φοβάται capital controls ακόμη και εντός του Σαββατοκύριακου 20 με 21 Ιουνίου.

Επισήμως την πληροφορία δεν την επιβεβαιώνει η Barclays.
Να θυμίσουμε ότι το ίδιο σκηνικό του 2012 επαναλαμβάνεται.
Τότε ήταν η Deutsche bank από τις πρώτες τράπεζες που διέκοψαν οποιαδήποτε συναλλαγή με τις ελληνικές τράπεζες.

Ο τρόπος με τον οποίο πιέζεται η Ελλάδα για να υποταχτεί στο παγκόσμιο δίκτυο εκμετάλλευσης του πλανήτη είναι πλέον εκτός ορίων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ορθά επιμένει ότι έχουμε πρόβλημα Δημοκρατίας και αυτό φαίνεται από τις αντιδράσεις, σε παγκόσμιο επίπεδο, που προκαλεί η στάση του απέναντι στους δανειστές.

Ο Χρόνος θα δείξει εάν και κατά πόσο, απέμειναν ηγέτες που μπορούν να ανατρέψουν την κυριαρχία της οικονομίας στην πολιτική.

Ηθικής τάξης ζητήματα για Γιάννη Στουρνάρα

Ηθικής τάξης ζητήματα για Γιάννη Στουρνάρα εγείρονται από τις αποκαλύψεις του HOT DOC σχετικά με το οικόπεδο-φιλέτο που αγόρασε στη Σύρο υπό τουλάχιστον "περίεργες" συνθήκες. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος οφείλει να εξηγήσει πώς μαζί με τον κορυφαίο υπουργό των κυβερνήσεων Σημίτη, Γιάννο Παπαντωνίου κατάφεραν να αγοράσουν φιλέτα σε τιμή χωραφιού και πώς δικαιολογούν όλα όσα αποκαλύπτει το περιοδικό. Ακόμα περισσότερο, οφείλει να εξηγήσει γιατί αγόρασε από ένα στέλεχος χρηματιστηριακής εταιρείας η οποία είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο. 

Η ιδιαίτερα χαμηλή τιμή στην οποία η οικογένεια Στουρνάρα αγόρασε το οικόπεδο-φιλέτο στην τοποθεσία Τρία Λαγγόνια στη νότια Σύρο προκαλεί υποψίες. Για ένα άρτιο οικόπεδο άνω των 4 στρεμμάτων σε πρόσφατα αποχαρακτηρισμένη από δασική έκταση με "πιάτο" το Αιγαίο, ο Διοικητής κι η σύζυγός του πλήρωσαν το 2001 κάτι παραπάνω από 11 εκατ. δρχ, δηλαδή 33.000 ευρώ, δηλαδή την αντικειμενική αξία σε μια περίοδο που οι τιμές είχαν πάρει την ανιούσα. 

Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι πως είτε ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου είναι αφελής και πούλησε "κοψοχρονιά" το οικόπεδο από το οποίο θα μπορούσε να πάρει πολύ περισσότερα χρήματα είτε πως το τίμημα ήταν υψηλότερο αλλά δε δηλώθηκε στην εφορία. Μπορεί όμως ο Γιάννης Στουρνάρας να πει πως ο ιδιοκτήτης ήταν αφελής;

Η απάντηση είναι "όχι". Πρόκειται για το χρηματιστή Λεωνίδα Αδαμόπουλο, στέλεχος εκείνη την εποχή της Χρηματιστηριακής Βορείου Ελλάδος η οποία το 1994 είχε εμπλακεί στο σκάνδαλο με τη Λαυρεωτική Χρηματιστηριακή. Τότε το επενδυτικό κοινό είχε χάσει 3.1 δισ. δρχ. κι η εταιρεία είχε κατηγορηθεί πως είχε χρησιμοποιήσει εμπιστευτική πληροφόρηση για την αγορά και πώληση μετοχών έχοντας πρωτογενή γνώση. Στη δίκη που έγινε μετά από 9 χρόνια τα στελέχη της Χρηματιστηριακής αθωώθηκαν.

Ως σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και ειδήμων επί των οικονομικών, δεν μπορούμε να φανταστούμε πως ο Γιάννης Στουρνάρας δε γνώριζε την ιστορία. Ούτε προφανώς μπορεί να ισχυρισθεί πως ένας άνθρωπος της αγοράς σαν τον Αδαμόπουλο δέχτηκε να του πουλήσει τέτοιο φιλέτο στην αντικειμενική αξία στο πλαίσιο μιας κανονικής συναλλαγής.

Αν όμως λάβει κανείς υπόψιν και το γεγονός πως ο Αδαμόπουλος αγόρασε φθηνά ενώ η έκταση ήταν ακόμα δασική και πούλησε φθηνά στο Στουρνάρα ενώ η έκταση είχε αποχαρακτηρισθεί, πώς μπορεί να αποκλείσει ο Διοικητής ότι ο Αδαμόπουλος δεν αγόρασε μόνο και μόνο για να πουλήσει ύστερα σε εκείνον; 

Το τελευταίο σενάριο ενισχύεται προφανώς από το γεγονός πως ο Αδαμόπουλος δεν πούλησε μόνο στο Στουρνάρα αλλά και στον πανίσχυρο τότε υπουργό του ΠΑΣΟΚ Γιάννο Παπαντωνίου, έστω μέσω τρίτου προσώπου. Του Γιάννου Παπαντωνίου ο οποίος ελέγχεται για τα σκάνδαλα των εξοπλιστικών και του οποίου η σύζυγος βρίσκεται στη λίστα Λαγκάρντ. Πόση τύχη πια..;

πηγή: koutipandoras.gr

Ο εκλεκτός του Ρουσσόπουλου που έγινε διευθυντής της ΕΡΤ με απολυτήριο Δημοτικού και πήρε 1 εκατ. από το Δημόσιο.

 Ο Τάκης Χατζής έγινε δημοσιογράφος με απολυτήριο Δημοτικού παρά το γεγονός ότι για να ασκήσει κανείς το επάγγελμα, όπως αναφέρεται ρητά στα καταστατικά των Ενώσεων Συντακτών σε όλη την Ελλάδα, πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον απολυτήριο Λυκείου.

Ο γνωστός δημοσιογράφος κατείχε τη θέση του Διευθυντή Ειδήσεων αλλά και του Ειδικού Συμβούλου στην ΕΡΤ. Διορίστηκε στη Γενική Γραμματεία Τύπου και εισέπραξε περίπου 1 εκατ. ευρώ για τις «υπηρεσίες» του στο Δημόσιο.

Ένα ρεπορτάζ που είχε μεταφέρει στις υπηρεσίες της ΕΡΤ αλλά και στον ίδιο τον υπουργό Επικρατείας, Θόδωρο Ρουσσόπουλο από το 2004 ο Κώστας Βαξεβάνης, έρχεται σήμερα, 11 χρόνια μετά, να επιβεβαιωθεί και με επίσημα έγγραφα.

πηγή:  HOT DOC 

Αναλυτικά οι Ελληνικές προτάσεις δια στόματος Βαρουφάκη.

Οι θεσμοί λένε ότι δεν έχουν τίποτε από την Ελληνική κυβέρνηση και ο Βαρουφάκης αναλύει την πεόταση που τους έδωσε.

Αναλυτικά οι  Ελληνικές προτάσεις .

Πριν πέντε μήνες, με την πρώτη μου παρέμβαση στο Eurogroup εξέφρασα την άποψη ότι η νέα Ελληνική κυβέρνηση αντιμετώπιζε μια διπλή πρόκληση:
Έπρεπε να κερδίσουμε μια πολύτιμη αξία χωρίς να εξαντλήσουμε ένα σημαντικό κεφάλαιο.

Η πολύτιμη αξία που έπρεπε να κερδίσουμε είναι η εμπιστοσύνη, εδώ, με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και τους θεσμούς.

Η επίτευξη αυτού θα απαιτούσε μια σημαντική δέσμη μεταρρυθμίσεων και ένα αξιόπιστο σχέδιο δημοσιονομικής εξυγίανσης.

Όσον αφορά το σημαντικό κεφάλαιο που δεν έπρεπε να εξαντλήσουμε, αυτό ήταν η εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού ο οποίος θα έπρεπε να συμπλεύσει με ένα συμφωνημένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα τερματίσει την Ελληνική κρίση.
Η προϋπόθεση για να μην εξαντληθεί αυτό το κεφάλαιο ήταν και παραμένει μία: η απτή ελπίδα ότι η συμφωνία με την οποία θα επιστρέψουμε πίσω στην Αθήνα:
•    είναι η τελευταία που σφυρηλατείται μέσα σε συνθήκες κρίσης∙
•    αποτελείται από μία δέσμη μεταρρυθμίσεων που βάζουν τέλος στην 6-ετή και συνεχιζόμενη ύφεση∙
•    δεν χτυπάει άγρια τους πιο φτωχούς όπως οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις∙
•    καθιστά το χρέος μας βιώσιμο και δημιουργεί πραγματική προοπτική για επιστροφή στις αγορές χρήματος, βάζοντας έτσι τέλος στην αναξιοπρεπή εξάρτησή μας από τους εταίρους μας για να πληρώσουμε τα δάνεια που έχουμε λάβει από αυτούς.

Πέντε μήνες έχουν περάσει, το τέλος του δρόμου είναι κοντά, αλλά αυτήν τη λεπτή πράξη εξισορρόπησης δεν την έχουμε ακόμα επιτύχει.
Πράγματι, στο Brussels Group έχουμε έρθει κοντά.

Αλλά πόσο κοντά;
Στο δημοσιονομικό κομμάτι οι θέσεις είναι πραγματικά κοντά, ειδικά για το 2015.
Για το 2016, το υπολειπόμενο κενό είναι της τάξης του 0.5% του ΑΕΠ.
Έχουμε προτείνει παραμετρικά μέτρα που ανέρχονται στο 2% του ΑΕΠ, έναντι του 2.5% στο οποίο επιμένουν οι θεσμοί.
Το υπόλοιπο 0.5% έχουμε προτείνει να καλυφθεί με διοικητικά μέτρα.
Θα ήταν, κατά την άποψή μου, μείζον σφάλμα να αφήσουμε μια τέτοια ελάχιστη διαφορά να προκαλέσει τεράστια ζημιά στην ακεραιότητα της Ευρωζώνης.

Εχουμε επίσης επιτύχει σύγκλιση σε μια ευρεία σειρά θεμάτων.

Ωστόσο, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι οι προτάσεις μας δεν φαίνεται να σάς έχουν εμπνεύσει την εμπιστοσύνη που χρειάζεστε.
Παράλληλα, οι προτάσεις των θεσμών που ο κ. Juncker έχει μεταφέρει στον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα δεν προκαλούν την ελπίδα που ο λαός μας έχει τόση ανάγκη. Έτσι, έχουμε έρθει κοντά σχεδόν σε αδιέξοδο.

Σε αυτή την ύστατη στιγμή, στο στάδιο των διαπραγματεύσεων στο οποίο βρισκόμαστε τώρα, και πριν μας προλάβουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, έχουμε ηθικό καθήκον, πόσο μάλλον πολιτικό και οικονομικό, να ξεπεράσουμε αυτό το αδιέξοδο.

Δεν είναι η ώρα για αντεγκλήσεις και αλληλοκατηγορίες.
Οι Ευρωπαίοι πολίτες θα μας καταστήσουν συλλογικά υπεύθυνους, όλους όσους θα έχουμε αποτύχει να καταλήξουμε σε μια βιώσιμη λύση.

Ακόμα και εάν κάποιοι, έχοντας παραπλανηθεί από φήμες ότι μια Ελληνική έξοδος από το ευρώ δεν μπορεί να είναι και τόσο τραγική, ή ακόμα και ότι μπορεί να είναι και επωφελής για την υπόλοιπη Ευρωζώνη, έχουν ήδη αποδεχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα, αυτό είναι ένα γεγονός που θα απελευθερώσει καταστρεπτικές δυνάμεις που κανένας δεν μπορεί να δαμάσει.

Οι λαοί σε κάθε γωνιά της Ευρώπης θα στοχεύσουν, όχι τους θεσμούς, αλλά τους δικούς τους εκλεγμένους υπουργούς οικονομικών, τους δικούς τους Πρωθυπουργούς και Προέδρους.
Εξάλλου, μάς εξέλεξαν να προωθήσουμε την κοινή μας ευημερία στην Ευρώπη και να αποφύγουμε τις παγίδες που θα βλάψουν την Ευρώπη.
Η πολιτική μας εντολή είναι να βρούμε έναν έντιμο, λειτουργικό συμβιβασμό.
Είναι τόσο δύσκολο;
Δεν νομίζουμε.
Πριν λίγες μέρες ο Olivier Blanchard, επικεφαλής Οικονομολόγος του ΔΝΤ, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: «Ελλάδα: Μία αξιόπιστη συμφωνία θα απαιτήσει δύσκολες αποφάσεις από όλες τις πλευρές».
Έχει δίκιο, και η έμφαση είναι στο «από όλες τις πλευρές».
Ο Δρ Blanchard πρόσθεσε τα εξής: «Στην καρδιά της διαπραγμάτευσης είναι βρίσκεται απλό ερώτημα.
Πόση προσαρμογή πρέπει να γίνει από την Ελλάδα, και πόση από τους επίσημους πιστωτές της;»
Ότι η Ελλάδα χρειάζεται να προσαρμοστεί δεν υπάρχει αμφιβολία.
Το ερώτημα ωστόσο δεν είναι πόση προσαρμογή πρέπει να γίνει.
Είναι μάλλον τι είδους προσαρμογή πρέπει να γίνει.
Αν με «προσαρμογή» εννοούμε τη δημοσιονομική εξυγίανση, μειώσεις μισθών και συντάξεων και αυξήσεις φόρων, τότε είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε προσαρμοστεί περισσότερο από κάθε άλλη χώρα σε καιρό ειρήνης.

•    Το δημοσιονομικό έλλειμμα, σε δομική ή κυκλικά προσαρμοσμένη βάση, μετατράπηκε σε πλεόνασμα με προσαρμογή της τάξης του 20% - ένα «παγκόσμιο ρεκόρ» προσαρμογής
•    Οι μισθοί μειώθηκαν κατά 37%
•    Οι συντάξεις κόπηκαν μέχρι και 48%
•    Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο μειώθηκαν κατά 30%
•    Η καταναλωτική δαπάνη περιορίστηκε κατά 33%
•    Ακόμα και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών - ένα χρόνιο εθνικό πρόβλημα, έπεσε κατά 16%.

Δεν μπορεί κανένας να ισχυριστεί ότι η Ελλάδα δεν έχει προσαρμοστεί στις καινούργιες, μετά το 2008, συνθήκες.
Αυτό όμως που μπορούμε να πούμε είναι ότι αυτή η γιγαντιαία προσαρμογή, είτε απαραίτητη είτε όχι, έχει προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που έχει λύσει:

•    Το πραγματικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 27% ενώ το ονομαστικό ΑΕΠ συνεχίζει να πέφτει - κάθε τρίμηνο για 18 συνεχόμενα τρίμηνα χωρίς διακοπή μέχρι σήμερα
•    Η ανεργία ανέβηκε στο δυσθεώρητο 27%
•    Η μη δηλωμένη και ανασφάλιστη εργασία έφτασε το 34%
•    Οι τράπεζες πασχίζουν να δουλέψουν με τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια να υπερβαίνουν το 40% της αξίας των δανείων τους
•    Το δημόσιο χρέος έχει υπερβεί το 180% του ΑΕΠ
•    Νέοι με προσόντα εγκαταλείπουν μαζικά την Ελλάδα
•    Η φτώχεια, η πείνα και η στέρηση ενεργειακών αγαθών έχουν αυξηθεί με ταχύτητα που παρατηρείται συνήθως σε συνθήκες πολέμου
•    Οι επενδύσεις στο παραγωγικό δυναμικό έχουν εξανεμιστεί.

Συμπερασματικά, το πρώτο σκέλος του ερωτήματος του Δρα Blanchard «πόση προσαρμογή πρέπει να γίνει από την Ελλάδα;» πρέπει να απαντηθεί ως εξής: Πάρα πολλή.
Αλλά όχι η ίδια προσαρμογή που έγινε στο παρελθόν.
Χρειαζόμαστε περισσότερες μεταρρυθμίσεις, όχι περισσότερες μειώσεις.
Για παράδειγμα,

•    Θα πρέπει να προσαρμοστούμε σε νέα ήθη όσον αφορά την πληρωμή των φόρων, όχι σε πιο ψηλούς συντελεστές ΦΠΑ που ενισχύουν τη φοροδιαφυγή και σπρώχνουν τίμιους συμπολίτες μας σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια
•    Θα πρέπει να καταστήσουμε το συνταξιοδοτικό σύστημα βιώσιμο με το να εξαλείψουμε την ανασφάλιστη εργασία, να ελαχιστοποιήσουμε τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, να εξαλείψουμε την απάτη, να ενισχύσουμε την απασχόληση – όχι με το να καταργήσουμε τα επιδόματα αλληλεγγύης στους φτωχότερους συνταξιούχους, όπως έχουν απαιτήσει οι θεσμοί, σπρώχνοντας έτσι τους φτωχότερους σε περισσότερη φτώχεια και ανακινώντας την λαϊκή έχθρα προς μια ακόμα δήθεν μεταρρύθμιση.

Στις προτάσεις μας προς τους θεσμούς, έχουμε συμπεριλάβει:
•    Μια εκτενή (αλλά βελτιστοποιημένη) ατζέντα ιδιωτικοποιήσεων για την περίοδο 2015-2025
•    Τη δημιουργία μια εντελώς ανεξάρτητης Αρχής Φόρων και Τελωνείων (υπό την αιγίδα και την επίβλεψη του Κοινοβουλίου)
•    Τη δημιουργία του Δημοσιονομικού Συμβουλίου που θα επιβλέπει την υλοποίηση του προϋπολογισμού
•    Ένα βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα για περιορισμένους πλειστηριασμούς και για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων
•    Μεταρρυθμίσεις στη δικαιοσύνη και αλλαγές στον αστικό κώδικα
•    Την απελευθέρωση κλειστών αγορών προϊόντων και υπηρεσιών (παρέχοντας προστασία στην μεσαία τάξη και σε επαγγέλματα που άπτονται του κοινωνικού ιστού)
•    Κατάργηση πολλών εισφορών προς τρίτους
•    Μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση (εισάγοντας το κατάλληλο σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού της, μειώνοντας τα μη-μισθολογικά κόστη και εκμοντερνίζοντας και ενοποιώντας την μισθοδοσία του δημοσίου).

Επιπλέον των ανωτέρω μεταρρυθμίσεων, οι ελληνικές Αρχές εξασφάλισαν την συνεργασία του ΟΟΣΑ για να μας βοηθήσουν να σχεδιάσουμε, υλοποιήσουμε και διαχειριστούμε ένα δεύτερο κύκλο αλλαγών.
Χθες συναντήθηκα με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ, τον κ. Άνχελ Γκουρία και την Ομάδα του, με σκοπό την ανακοίνωση της νέας –κοινής – ατζέντας, που συνοδεύεται και από τον αντίστοιχο οδικό χάρτη, για τα ακόλουθα:

•    Μια μεγάλη προσπάθεια κατά της διαφθοράς, αποτυπώνοντας και τα κατάλληλα εργαλεία για την υποστήριξή της, κυρίως στον τομέα των προμηθειών
•    Απελευθέρωση του κατασκευαστικού τομέα και αγοράς, συμπεριλαμβανομένων και των σχετικών προτύπων που αφορούν στα αντίστοιχα υλικά
•    Απελευθέρωση του χονδρικού εμπορίου
•    Δημιουργία κώδικα για τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα
•    Κέντρα εξυπηρέτησης επιχειρήσεων one-stop, που θα ελαχιστοποιούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια για την λειτουργία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα
•    Μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα, μέσω μιας σωστής και μακρόχρονης αναλογιστικής μελέτης, την σταδιακή μείωση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, την μείωση του λειτουργικού κόστους των ασφαλιστικών ταμείων, την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων- εν αντιθέσει με απλή μείωση των συντάξεων.

Ναι, συνάδελφοι, οι Έλληνες χρειάζονται περαιτέρω προσαρμογές.
Χρειαζόμαστε επειγόντως βαθιές μεταρρυθμίσεις.
Όμως σας καλώ να λάβετε σοβαρά υπόψη αυτή τη σημαντική διαφορά μεταξύ:

•    Αλλαγών που αντιμετωπίζουν παρασιτικές συμπεριφορές, προσοδοθηρία και αναποτελεσματικότητες, και
•    Παραμετρικών αλλαγών που μόνο αυξάνουν τους φόρους και μειώνουν τις παροχές προς τους πιο αδύναμους.

Χρειαζόμαστε περισσότερες αλλαγές της πρώτης κατηγορίας και πολύ λιγότερες της δεύτερης.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τις υπαναχωρήσεις μας στο θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών στην αγορά εργασίας και την απόφασή μας να επαναφέρουμε την προστασία της μισθωτής εργασίας μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Είναι αυτή μια δική μας αριστερή εμμονή που θέτει σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητα;
Όχι, συνάδελφοι, δεν είναι.
Πάρτε για παράδειγμα το χάλι των νέων εργαζομένων σε διάφορες αλυσίδες καταστημάτων, που απολύονται μόλις φτάνουν το 24ο έτος της ηλικίας τους, ώστε οι εργοδότες να προσλάβουν στη θέση τους νεότερους εργαζομένους , τους οποίους θα συνεχίσουν να πληρώνουν με το μειωμένο μισθολόγιο που ισχύει για νέους κάτω των 24 ετών.
Ή πάρτε την περίπτωση υπαλλήλων μερικής απασχόλησης με €300 το μήνα, που αναγκάζονται να εργάζονται full-time και απειλούνται με απόλυση αν δεν το κάνουν.
Χωρίς τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αυτές οι καταχρηστικές συμπεριφορές προκαλούν επιπλέον ανταγωνιστικό βάρος στους σωστούς εργοδότες, και στερούν πόρους από τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δημόσια έσοδα.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει σοβαρά ότι η υιοθέτηση των καλά σχεδιασμένων συλλογικών διαπραγματεύσεων σε συνεργασία με τον ILO και τον OOΣΑ, αποτελούν «αντιστροφή των μεταρρυθμίσεων» ή υπαναχώρηση;
Επανερχόμενος σύντομα στο θέμα των συντάξεων, πολλά έχουν γίνει για την αντιμετώπιση του γεγονότος ότι οι συντάξεις κοστίζουν περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν και φθάνουν περίπου το 16% του ΑΕΠ.
Αναλογιστείτε όμως αυτό: Αφενός οι συντάξεις μειώθηκαν κατά 40%, και αφετέρου ο αριθμός των συνταξιούχων παρέμεινε σταθερός.
Άρα η δαπάνη για τις συντάξεις μειώθηκε, δεν αυξήθηκε.
Αυτό το ποσοστό δεν οφείλεται λοιπόν στην αύξηση της δαπάνης αλλά στη δραματική πτώση του ΑΕΠ, που έφερε και μια δραματική πτώση στα έσοδα των ασφαλιστικών εισφορών λόγω της μείωσης της απασχόλησης και της αύξησης της αδήλωτης εργασίας.
Οι υποτιθέμενες λοιπόν υπαναχωρήσεις μας στο συνταξιοδοτικό είναι ότι αναστείλαμε την περαιτέρω μείωση των συντάξεων, που έχουν ήδη χάσει το 40% της αξίας τους, όταν οι τιμές των προϊόντων που οι συνταξιούχοι έχουν πρωτίστως ανάγκη, όπως είναι τα φάρμακα, σχεδόν δεν έχουν μειωθεί καθόλου.
Λάβετε δε υπόψη σας και αυτό το σχεδόν άγνωστο γεγονός: περίπου ένα εκατομμύριο οικογένειες επιβιώνουν σήμερα με την πενιχρή σύνταξη του παππού ή της γιαγιάς όταν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας είναι άνεργοι, σε μια χώρα που μόνο το 9% των ανέργων λαμβάνει κάποιο επίδομα ανεργίας.
Μειώνοντας και αυτή τη μοναχική πηγή εισοδήματος, ισοδυναμεί με το να «βγάζουμε την οικογένεια στο δρόμο».
Αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζουμε να λέμε στους θεσμούς ότι, ναι, χρειαζόμαστε αλλαγές στο συνταξιοδοτικό μας σύστημα, αλλά, όχι, δεν μπορούμε να κόψουμε τη συνταξιοδοτική δαπάνη κατά 1% του ΑΕΠ, γιατί αυτό θα επιφέρει όχι μόνο ένα νέο κύμα μιζέριας αλλά και ένα νέο υφεσιακό κύκλο, δεδομένου ότι το €1.8 δις πολλαπλασιαζόμενο με έναν μεγάλο δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή (περίπου 1.5) αφαιρείται από την κυκλική ροή του εισοδήματος.
Αν υπήρχαν ακόμα υψηλές συντάξεις, των οποίων η περικοπή θα είχε θετική δημοσιονομική επίπτωση, θα το κάναμε.
Όμως, η κατανομή των συντάξεων είναι τόσο συμπιεσμένη που εξοικονομήσεις τέτοιου μεγέθους θα εξαφάνιζαν τις συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων.
Για το λόγο αυτό, υποθέτω ότι οι θεσμοί ζητούν την κατάργηση των επικουρικών συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων.
Και είναι για το λόγο αυτό που εμείς αντιπροτείνουμε σωστές μεταρρυθμίσεις: δραστική μείωση έως εξαφάνιση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας για πάταξη της αδήλωτης εργασίας.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές ενισχύουν το αναπτυξιακό δυναμικό.
Όμως, μόνο περικοπές σε μια οικονομία όπως η Ελληνική σήμερα, θα επιφέρει περαιτέρω ύφεση.
Η Ελλάδα πρέπει να προσαρμοστεί, με την υιοθέτηση ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων.
Ταυτόχρονα όμως, και πηγαίνοντας πίσω στην απάντηση του Δρα Blanchard, και οι θεσμοί θα πρέπει να προσαρμόσουν τον ορισμό που δίνουν στις αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις και να αναγνωρίσουν ότι, οι παραμετρικές περικοπές και οι φορολογικές επιδρομές δεν είναι μεταρρυθμίσεις και ότι, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, υπέσκαψαν την ανάπτυξη.
Ορισμένοι συνάδελφοι έχουν επισημάνει στο παρελθόν, και ενδεχομένως να το ξαναεπισημάνουν, ότι οι συντάξεις μας είναι πολύ υψηλές αν συγκριθούν με εκείνες που λαμβάνουν οι πιο ηλικιωμένοι στις χώρες τους, και ότι είναι απαράδεκτο η Ελληνική κυβέρνηση να περιμένει από τις χώρες αυτές να συνεισφέρουν στο λογαριασμό για τις συντάξεις.
Επιτρέψτε μου να είμαι σαφής σε αυτό: Δεν θα σας ζητήσουμε ποτέ να επιδοτήσετε το κράτος μας, τους μισθούς μας, τις συντάξεις μας, τις δημόσιες δαπάνες μας.
Το Ελληνικό κράτος ζει με τα μέσα που διαθέτει.
Τους τελευταίους μήνες καταφέραμε εξάλλου να αποπληρώσουμε τους δανειστές μας, παρά τη μηδενική πρόσβαση στις αγορές και τις μηδενικές εκταμιεύσεις.
Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε. 

Κατανοώ ότι υπάρχει ανησυχία ότι η κυβέρνησή μας μπορεί να παρουσιάσει ξανά πρωτογενές έλλειμμα και ότι αυτός είναι ο λόγος που οι θεσμοί μάς πιέζουν να δεχτούμε μεγάλες αυξήσεις στον ΦΠΑ και μεγάλες περικοπές στις συντάξεις.
Παρόλο που η άποψή μας είναι ότι η ανακοίνωση μιας βιώσιμης συμφωνίας θα είναι αρκετή για να ενισχύσει την οικονομική δραστηριότητα ώστε να υπάρξει υγιές πρωτογενές πλεόνασμα, καταλαβαίνω απόλυτα ότι οι δανειστές και οι εταίροι μας ενδεχομένως να έχουν λόγο να αμφιβάλλουν και να ζητούν εξασφάλιση: μια πολιτική που να τους ασφαλίζει για το τυχόν ενδεχόμενο που η κυβέρνησή μας δείξει ανεντιμότητα.
Αυτό είναι που βρίσκεται πίσω από την προτροπή του Δρα Blanchard η Ελληνική κυβέρνηση να προσφέρει «πραγματικά αξιόπιστα μέτρα».
Έτσι, προτείνουμε την παρακάτω ιδέα.
Ένα «πραγματικά αξιόπιστο μέτρο».
Αντί να διαφωνούμε για μισές ποσοστιαίες μονάδες σχετικά με τα μέτρα (ή για το αν αυτά τα φορολογικά μέτρα θα πρέπει να είναι παραμετρικά ή όχι), γιατί να μην κάνουμε μια βαθύτερη, πιο λεπτομερή και μόνιμη μεταρρύθμιση;
Ένα αυτόματο φρενάρισμα του ελλείμματος που να είναι θεσμοθετημένο και να εποπτεύεται από το ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο πάνω στο οποίο οι θεσμοί κι εμείς έχουμε ήδη συμφωνήσει.
To Δημοσιονομικό Συμβούλιο θα εποπτεύει την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού σε εβδομαδιαία βάση, θα προειδοποιεί αν ένας επιμέρους στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα πάει να καταπατηθεί και, αν χρειαστεί, θα εφαρμόζει αυτόματα οριζόντιες μειώσεις σε όλες τις δαπάνες με σκοπό να αποτρέψει τον εκτροχιασμό του στόχου κάτω από το προ-συμφωνηθέν όριο.
Με τον τρόπο αυτό τίθεται σε εφαρμογή ένα αλάνθαστο σύστημα που εξασφαλίζει την φερεγγυότητα του Ελληνικού κράτους, ενώ η Ελληνική κυβέρνηση διατηρεί την ελευθερία που χρειάζεται για χάραξη πολιτικής, για να παραμείνει κυρίαρχη και ικανή να κυβερνήσει σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο.
Θεωρήστε αυτή την ιδέα ως μια απτή πρόταση που η κυβέρνησή μας θα υλοποιήσει αμέσως μετά την ύπαρξη μιας συμφωνίας. 
Με δεδομένο ότι η κυβέρνησή μας δε θα χρειαστεί ποτέ ξανά να δανειστεί από τους φορολογούμενούς σας ή τους φορολογούμενους που βρίσκονται πίσω από το ΔΝΤ, δεν έχει νόημα μια συζήτηση μεταξύ κρατών-μελών σχετικά με το ποιας χώρας οι συνταξιούχοι είναι φτωχότεροι, οδηγώντας τελικά όλους στα χαμηλότερα επίπεδα.
Αντί για αυτό, η συζήτηση προχωράει στις αποπληρωμές του χρέους.
Πόσο μεγάλα θα πρέπει να είναι τα πρωτογενή μας πλεονάσματα;
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει σοβαρά ότι ο ρυθμός ανάπτυξης είναι ανεξάρτητος από το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος;
Το ΔΝΤ κατανοεί πλήρως ότι αυτοί οι δύο αριθμοί είναι ενδογενώς συνδεδεμένοι, και αυτός είναι ο λόγος που το δημόσιο χρέος της Ελλάδας πρέπει να εξεταστεί άμεσα.  

Το μεγάλο μας υπερβολικό χρέος πρέπει να το σκεφτούμε ως μια μεγάλη μη χρηματοδοτούμενη φορολογική υποχρέωση.
Παρόλο που είναι αλήθεια ότι τα κομμάτια του χρέους στο EFSF και το GLF αργούν να λήξουν και το επιτόκιό τους δεν είναι υψηλό, η μη χρηματοδοτούμενη φορολογική υποχρέωση του Ελληνικού κράτους, το χρέος μας, περιέχει μια εξέχουσα συνιστούσα που εμποδίζει τις επενδύσεις και την ανάκαμψη σήμερα. 
Αναφέρομαι εδώ στα €27 δις των ομολόγων του προγράμματος SPM που κρατούνται ακόμα από την ΕΚΤ.
Πρόκειται για μια βραχυπρόθεσμη μη χρηματοδοτούμενη υποχρέωση που οι πιθανοί επενδυτές στην Ελλάδα κοιτούν και μετά αποχωρούν, επειδή αναγνωρίζουν το χρηματοδοτικό κενό που δημιουργείται από αυτό το κομμάτι χρέους, και επειδή κατανοούν ότι αυτά τα 27 δις στα βιβλία της ΕΚΤ απαγορεύουν στην Ελλάδα να εκμεταλλευτεί την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, ακριβώς τη στιγμή που αυτό το πρόγραμμα είναι σε εξέλιξη και αγγίζει τα όρια των δυνατοτήτων του προκειμένου να βοηθήσει τις χώρες που έχουν πληγεί από τον αποπληθωρισμό.
Είναι τραγική ειρωνία που η χώρα που έχει χτυπηθεί περισσότερο από τον αποπληθωρισμό είναι και η μοναδική που έχει εξαιρεθεί από το πρόγραμμα της ΕΚΤ κατά του αποπληθωρισμού.
Και έχει εξαιρεθεί εξαιτίας αυτών των 27 δις.   
Η πρότασή μας για αυτό είναι απλή, αποδοτική και αμοιβαία επωφελής.
Δεν προτείνουμε νέα χρήματα, ούτε ένα φρέσκο ευρώ για το κράτος μας.
Φανταστείτε ότι η ακόλουθη συμφωνία σε τρία βήματα ανακοινώνεται μέσα στις επόμενες ημέρες:

Βήμα 1: Βαθιές μεταρρυθμίσεις, που θα περιλαμβάνουν και το αυτόματο φρενάρισμα του ελλείμματος που προανέφερα.
Βήμα 2: Ένας εξορθολογισμός του σχεδίου αποπληρωμών του χρέους της Ελλάδας με την ακόλουθη λογική.
Πρώτον, μια επαναγορά των ομολόγων από το πρόγραμμα SMP: η Ελλάδα να πάρει ένα νέο δάνειο από τον μηχανισμό ESM, να αγοράσει τα ομόλογα SMP από την EKT και να τα αποσύρει.
Για να υποστηριχτεί αυτό το δάνειο, συμφωνούμε ότι οι βαθιές μεταρρυθμίσεις θα αποτελέσουν κοινή συνθήκη για την επιτυχή ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος καθώς και για τη διασφάλιση του νέου σχεδίου με τον ESM το οποίο θα τεθεί σε εφαρμογή αμέσως μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και θα είναι σε ισχύ παράλληλα με το συνεχιζόμενο πρόγραμμα του ΔΝΤ έως τον Μάρτιο του 2016.
Η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση βασίζεται στις εναπομείνασες εκταμιεύσεις από το υπάρχον πρόγραμμα, και η μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση θα ολοκληρωθούν από την επιστροφή των κερδών από τα ομόλογα SMP τα οποία ανέρχονται σε €9 δισ. (από τα €27 δισ. που έχουν απομείνει) και τα οποία θα μπουν σε λογαριασμό με χρηματική εγγύηση που θα χρησιμοποιηθεί για τις αποπληρωμές της Ελλάδας στο ΔΝΤ. 
Βήμα 3: Ένα επενδυτικό πρόγραμμα για την επανεκκίνηση της Ελληνικής οικονομίας που θα χρηματοδοτηθεί από το Σχέδιο Γιούνκερ, την ΕΚΤ – με την οποία ήδη είμαστε σε συνομιλίες, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και άλλους εταίρους που θα προσκληθούν να συμμετάσχουν και σε συνδυασμό με το πρόγραμμα μας για τις ιδιωτικοποιήσεις και την ίδρυση μιας τράπεζας ανάπτυξης που θα στοχεύει στην ανάπτυξη, την αναμόρφωση και την χρηματοοικονομική ασφάλεια των δημοσίων αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των ακινήτων.
Αμφιβάλλει στα αλήθεια κανείς ότι η ανακοίνωση αυτών των τριών βημάτων θα άλλαζε δραματικά το κλίμα, θα ενέπνεε τους Έλληνες να εργαστούν σκληρά με την ελπίδα ενός καλύτερου μέλλοντος, θα προσέλκυε επενδυτές σε μια χώρα όπου οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων έχουν μειωθεί τόσο πολύ, και θα έδινε εμπιστοσύνη στους Ευρωπαίους ότι η Ευρώπη μπορεί, έστω και την τελευταία στιγμή, να κάνει το σωστό;

Συνάδελφοι, σε αυτή την περίσταση, είναι επικίνδυνα εύκολο να σκέφτεται κανείς ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Ας μην γίνουμε θύματα μιας τέτοιας νοοτροπίας.
Μπορούμε να σμιλέψουμε μια καλή συμφωνία.
Η κυβέρνησή μας είναι σε αναμονή, με ιδέες και την αποφασιστικότητα να καλλιεργήσει τα δύο είδη εμπιστοσύνης που χρειάζονται για να μπει τέλος στο Ελληνικό δράμα: την εμπιστοσύνη σας προς εμάς και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων μας στη δυνατότητα της Ευρώπης να χαράσσει πολιτικές που δουλεύουν για αυτούς, και όχι εναντίον τους.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ: «Παράνομο, αθέμιτο, επονείδιστο και μη βιώσιμο»

«Παράνομο, αθέμιτο, επονείδιστο και μη βιώσιμο» είναι το ελληνικό χρέος, σύμφωνα με την προκαταρκτική έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, που δόθηκε στην δημοσιότητα.

Η Επιτροπή συστήθηκε από την Βουλή των Ελλήνων τον Απρίλιο του 2015 με την εντολή να ερευνήσει πώς δημιουργήθηκε και διογκώθηκε το δημόσιο χρέος, με ποιους τρόπους και για ποιους λόγους συνάφθηκε, και πώς επηρέασαν την οικονομία και τη ζωή του ελληνικού λαού οι καταναγκαστικές προϋποθέσεις οι οποίες συνόδευαν τα νέα δάνεια.

Σύμφωνα με την έκθεση, το χρέος προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πρέπει να χαρακτηριστεί παράνομο διότι η σύναψή του έγινε κατά παράβαση του καταστατικού του ίδιου του ΔΝΤ, ενώ επιπλέον οι όροι του παραβιάζουν το ελληνικό Σύνταγμα, το διεθνές εθιμικό δίκαιο, και τις συνθήκες τις οποίες έχει κυρώσει η Ελληνική Δημοκρατία. Παράνομο είναι το χρέος και προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διότι αυτή υπερέβη τις αρμοδιότητές της επιβάλλοντας, μέσω της συμμετοχής της στην Τρόικα, την εφαρμογή των προγραμμάτων μακροοικονομικής προσαρμογής (λόγου χάρη, την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας).

Το χρέος είναι αθέμιτο, διότι οι όροι του επιβάλλουν πολιτικές οι οποίες παραβιάζουν τις υποχρεώσεις προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τέλος, είναι επονείδιστο (απεχθές), διότι το ΔΝΤ γνώριζε ότι τα μέτρα τα οποία επέβαλλαν οι πολιτικές του ήταν αντιδημοκρατικά και αναποτελεσματικά, και θα οδηγούσαν σε σοβαρές παραβιάσεις των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων. Το χρέος προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι επίσης αθέμιτο και επονείδιστο, διότι ο κύριος λόγος ύπαρξης του Προγράμματος Αγοράς Ομολόγων ήταν να εξυπηρετηθούν συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, επιτρέποντας στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές και ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα που είχαν στην κατοχή τους.

Σύμφωνα με την Επιτροπή, το ελληνικό δημόσιο χρέος  είναι μη βιώσιμο, διότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να το εξυπηρετήσει χωρίς να πλήξει καίρια την ικανότητά της να ανταποκρίνεται στις βασικές υποχρεώσεις της για προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η Επιτροπή, στην οποία προεδρεύει η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, καταλήγει στο συμπέρασμα,  ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος, αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει.

21 χρονών ο φερόμενος ως δράστης της Νότιας Καρολίνας.

O 21χρονος Ντίλαν Ρουφ, που φέρεται να άνοιξε πυρ εντός μιας εκκλησίας Αφροαμερικανών στη Νότια Καρολίνα με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 9 άνθρωποι, συνελήφθη στο Σέλμπι της Βόρειας Καρολίνας, μετέδωσαν αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.

Ο ύποπτος ανήρτησε στο λογαριασμό του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook μία φωτογραφία όπου απεικονίζεται να φοράει ένα μπουφάν που είναι διακοσμημένο με τις σημαίες της Νότιας Αφρικής και της Ροδεσίας -της σημερινής Ζιμπάμπουε- την εποχή του απαρτχάιντ.

Ο 21χρονος Ντίλαν Ρουφ, λοιπόν, φέρεται να είναι ο άνθρωπος που όπλισε το πιστόλι του και ξέσπασε την οργή του εισβάλοντας στην ιστορική εκκλησία του Τσάρλεστον σκορπώντας το θάνατο.

Ο λευκός άνδρας, ηλικίας 21 ετών, που φορούσε φούτερ, τζιν παντελόνι και μποτάκια, αναζητείται από την αστυνομία, σύμφωνα με την ανακοίνωσή της στο Twitter. Η αστυνομία νωρίτερα έθεσε υπό κράτηση έναν άνδρα που κρατούσε σακίδιο και φωτογραφική μηχανή, αλλά στη συνέχεια οι αρχές ανακοίνωσαν ότι εξακολουθούν να αναζητούν τον νεαρό λευκό άνδρα.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters που επικαλείται δηλώσεις του θείου του 21χρονου, ο Ρουφ είχε λάβει ως δώρο γενεθλίων τον περασμένο Μάρτιο ένα πιστόλι. Ωστόσο, άγνωστο παραμένει αν το φονικό όπλο με το οποίο αιματοκύλησε την εκκλησία ήταν το ίδιο με το δώρο γενεθλίων του.

Την ίδια ώρα, νέες φωτογραφίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας, από το προφίλ του στο Facebook, αλλά και μία ακόμα από μία παλαιότερη σύλληψη με την κατηγορία κατοχής ναρκωτικών.

Σύμφωνα με όσα γράφει στη σελίδα του, ο Ρουφ φοίτησε στο Γυμνάσιο White Knoll και συνελήφθη τον περασμένο Μάρτιο, αλλά και τον περασμένο Απρίλιο, αλλά αφέθηκε ελεύθερος αφού καταβλήθηκε εγγύηση.

Ο νεαρός που κρίνεται από τις αστυνομικές αρχές επικίνδυνος, ενώ φέρει όπλο, λέγεται ότι οδηγεί ένα μαύρο Hyundai Elantra με πινακίδες Νότιας Καρολίνας.

ΝΕΑ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

ΟΙ «ΘΕΣΜΟΙ» ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΙ, ΖΗΤΟΥΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΓΙΑ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ» ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ 

Χωρίς να υπάρξει κανένα αποτέλεσμα έληξε σήμερα Πέμπτη (18/6) το βράδυ η συνεδρίαση του Eurogroup, που χρωματίστηκε από ένα μπαράζ ωμών εκβιασμών και τελεσιγράφων, με τα οποία οι «θεσμοί» αξίωσαν και πάλι από την ελληνική κυβέρνηση να υπογράψει μια συμφωνία κομμένη και ραμμένη «στα μέτρα τους» που θα εξοντώνει τον ελληνικό λαό και θα βάζει ταφόπλακα στην οικονομία της χώρας.

Οι πιέσεις και οι εκβιασμοί αναμένεται μάλιστα να κλιμακωθούν ως την ερχόμενη Δευτέρα (22/6) το βράδυ, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί έκτακτη Σύνοδος Κορυφής, όπως ανακοίνωσε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ. Τουσκ, αφού οι δανειστές φαίνεται πως απέρριψαν ακόμη ένα συμβιβαστικό σχέδιο που παρουσίασε η ελληνική πλευρά στο Eurogroup.

«Δεν είναι ορατή μια συμφωνία», δήλωσε αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup ο πρόεδρός του Γ. Ντάισεμπλουμ. «Ενημερώσαμε την ελληνική πλευρά να μας παρουσιάσουν νέες προτάσεις τις επόμενες μέρες, υπάρχει η δυνατότητα για να παραταθεί το πρόγραμμα. Θέλουμε μια αξιόπιστη πρόταση γιατί έχουμε ελάχιστο χρόνο», πρόσθεσε ο ίδιος κάνοντας φανερό πως οι πιστωτές δεν θέλουν τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από την πλήρη υποταγή της ελληνικής κυβέρνησης στις ορέξεις τους και συμμόρφωσή με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας που θέλουν να επιβάλλουν σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γάλλος Επίτροπος Π. Μοσχοβισί ο οποίος δήλωσε: «Μας τελειώνει όμως ο χρόνος. Πρέπει να λάβουμε αποφάσεις τις επόμενες ημέρες. Πλησιάζουμε στο τέλος. Η ελληνική πλευρά πρέπει να δεσμευθεί δημιουργικά για συμβιβασμούς για να αποφύγουμε την καταστροφή». Ο ίδιος νωρίτερα είχε φροντίσει με άλλες δηλώσεις να κάνει γνωστές τις απαιτήσεις των δανειστών από την ελληνική πλευρά για νέες υποχωρήσεις στο δημοσιονομικό, απορρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και πρόσθετα μέτρα στο φορολογικό.  

Ακόμη πιο προκλητική η πρόεδρος του ΔΝΤ Κρ. Λαγκάρντ, ερωτηθείσα σχετικά με το ενδεχόμενο η Ελλάδα να μην μπορεί να αποπληρώσει τις δόσεις που οφείλει προς το ΔΝΤ στις 30 Ιουνίου, δήλωσε ότι δεν θα δοθεί περίοδος χάριτος και ότι από την πλευρά του Ταμείου αυτό θα θεωρηθεί ως αθέτηση πληρωμών, στέλνοντας άλλο ένα τελεσίγραφο των δανειστών, αυτή τη φορά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.  

Από την πλευρά του ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλ. Ρέγκλινγκ, επιχειρώντας να βάλει για ακόμη μια φορά στο λαιμό της ελληνικής κυβέρνησης με το «όπλο» της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας δήλωσε ότι τα χρήματα που διαθέτει ο μηχανισμός θα διατεθούν στην Ελλάδα μόνο αν υπάρξει συμφωνία μέχρι τις 30 Ιουνίου.  

Την ίδια στιγμή στο εσωτερικό της χώρας η πέμπτη φάλαγγα δίνει κι αυτή με το ίδιο πάθος τον αγώνα στο πλευρό των δανειστών σπέρνοντας τρομολαγνικά σενάρια και κινδυνολογικές φημολογίες, με στόχο την πρόκληση πανικού, που έχει ως αποτέλεσμα μια άσκοπη και αδικαιολόγητη απόσυρση κεφαλαίων από τις τράπεζες.

Την απάντηση την έδωσε το απόγευμα της Τετάρτης (17/6) ο λαός που πλημμύρισε το Σύνταγμα και τις πλατείες δεκάδων άλλων πόλεων της χώρας, φωνάζοντας ένα βροντερό "όχι" στους εκβιασμούς των "Θεσμών" και στους ντόπιους κύκλους που παίζουν άθλια παιχνίδια σε βάρος του.

Η χώρα, άλλωστε διαθέτει πολλαπλές εναλλακτικές δυνατότητες, έξω από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα που ταλανίζουν τη σημερινή ΕΕ και τους λαούς της. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, που παρά τις πρόσκαιρες δυσκολίες, μπορούν να λειτουργήσουν μόνο θετικά για την πορεία του τόπου και να αποτελέσουν την απαρχή για μια οικονομική και παραγωγική ανάταση της ελληνικής οικονομίας με αναπτυξιακή προοπτική, ενώ θα απελευθερώσουν τον ελληνικό λαό από το μαγκανοπήγαδο της διαρκούς λιτότητας. 

 πηγή: Άρθρο του Σπύρου Βρανά στο iskra.gr

ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

Δυστυχώς για τον Ελληνισμό, οι Εφιάλτες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα.

Οι Γερμανοτσολιάδες του 2000 έχουν ονοματεπώνυμο.

Μέχρι χθές τύποι σαν τον Ψαριανό χοροπηδούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα στο άκουσμα της λέξης Γερμανοτσολιάς, όπως ακριβώς χοροπηδούσαν τα τσολιαδάκια μπροστά στη σβάστικα για να δείξουν τη χαρά τους στους Σόιπλερ του 1940.

Σήμερα λοιπόν στις λίστες της ντροπής φιγουράρουν όλοι αυτοί που χαρακτήριζαν συνωμοσιολογία άποψη αντίθετη προς τα κελεύσματα των τοκογλύφων.

Πρετεντέρης, Ψυχάρης, Αναστασιάδης, Μπόμπολας, Παπαδημητρίου, Σπυράκη, Τέμη, Τσίμας, Καψής, Οικονομέας, Καμπουράκης, Λυριτζής, Οικονόμου, Σρόιτερ, Ψαριανός, Θεοδωράκης, Μανδραβέλης, Κύρτσος όλοι κάτω από την ίδια στέγη, όλοι στην υπηρεσία των νταβατζήδων έπαιξαν όλα αυτά τα χρόνια με τις τύχες και την εξαθλίωση ενός λαού, σπέρνοντας φόβο και τρόμο.

Με διασπορά, όχι απλώς ψευδών ειδήσεων, αλλά ειδήσεων κατευθυνόμενων από ξένα κέντρα που ως στόχο είχαν και έχουν την υποδούλωση του λαού οδήγησαν ανθρώπους σε αυτοκτονία και πρέπει να λογοδοτήσουν.

Θα είναι έγκλημα για την δημοκρατία εάν αυτοί οι τύποι συνεχίσουν να επιπλέουν.

Η  επίσημη αποκάλυψη από τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη στην επιτροπή αλήθειας της Βουλής, για το Δημόσιο χρέος, ότι έλληνες δημοσιογράφοι  παρακολουθούσαν σεμινάρια του ΔΝΤ και "εκπαιδεύονταν" για να προβάλλουν αποτελεσματικά  τις απόψεις του Ταμείου σχετικά με την ελληνική κρίση χρέους, τα μέτρα για την αντιμετώπιση της και τα μνημόνια, είναι βέβαιο ότι θα δρομολογήσει πολλές εξελίξεις στο χώρο της ενημέρωσης.

Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης αποκάλυψε ότι ανάλογα σεμινάρια διενεργεί και η Κομισιόν, ενώ μετά από σχετικές ερωτήσεις για τις διαδικασίες ή και τα κριτήρια με τα οποία γινόταν η επιλογή των δημοσιογράφων για να παρακολουθήσουν τα σχετικά σεμινάρια ανέφερε ότι δημοσιογράφοι τους οποίους συναντούσε στην Ουάσιγκτον του είχαν αποκαλύψει ότι είχαν κληθεί για να παρακολουθήσουν αυτά τα σεμινάρια.