Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

αν δεν ψοφήσεις από την πείνα για να σώσεις τους αριθμούς, τότε οι αριθμοί θα σε σκοτώσουν.


Αριθμοί η άνθρωποι.

Από την ώρα που «εισήχθησαν» τα μνημόνια στη ζωή των Ελλήνων αυτό που ακούμε είναι ότι  το πρόβλημα της χώρας είναι δημοσιοοικονομικό.
Επί του δημοσιοοικονομικού προβλήματος της  χώρας έγινε μεγάλη πλύση εγκεφάλου.
Έχεις ΑΕΠ λένε της τάξης του 170% και αν δεν ψοφήσεις από την πείνα για να σώσεις τους αριθμούς, τότε οι αριθμοί θα σε σκοτώσουν.
Με αυτόν τον κακό λύκο λοιπόν μας απειλούν όλα αυτά τα χρόνια, λέγοντας ότι αν δεν κάνετε θυσίες τότε δεν υπάρχει σωτηρία.
Η αλήθεια όμως είναι ότι αυθαίρετοι δείκτες και σταθερές υιοθετήθηκαν για να δημιουργούν κρίσεις, προκειμένου να κερδοσκοπούν αυτοί που τις δημιουργούν και με αυτό το τσίρκο των αριθμών βάζουν χέρι σε αυτό που πραγματικά θέλουν και δεν είναι τίποτε άλλο από εμπράγματες αξίες.
Μετά από όλα αυτά που συνέβησαν πριν και μετά το δημοψήφισμα είναι πλέον καταφανές ότι θα προστατεύσουν με κάθε τρόπο το σχέδιό τους.
Οι δανειστές κινούνται βάση προγράμματος και έχουν σχέδιο για να υλοποιήσουν το στόχο τους. Εμπόδιο σε αυτόν τον σχεδιασμό είναι άνθρωποι σαν την Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Γιάνη Βαρουφάκη, οι οποίοι αντιπαρατίθενται, η μεν πρόεδρος της βουλής με νομικούς και πολιτικούς όρους που στηρίζονται σε θεσμικές κατακτήσεις των λαών της Ευρώπης, ο δε Γιάνης, παίζοντας το δικό τους παιχνίδι, χρησιμοποιεί οικονομικούς όρους, τους οποίους γνωρίζει πολύ καλύτερα από τα πολιτικά ανδρείκελα που ελέγχουν την Ευρώπη σήμερα.
Η προσπάθεια αυτών των ανθρώπων δεν έρχεται σε καμία αντίθεση με τον αρχικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ τον οποίο υποστηρίζει στην πραγματικότητα, εκτός από τον Λαφαζάνη, η βάση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η μεγαλύτερη μερίδα του λαού ο οποίος πίστεψε σε αυτόν τον χώρο και έφτασε να κάνει πρωθυπουργό έναν αριστερό, αν και το τελευταίο μέλει να αποδειχτεί.
Η εσωτερική Πέμπτη φάλαγγα μετά μανίας αντιμαχόταν και αντιμάχεται αυτό το σχέδιο η δε λυσσαλέα αντίδραση που ξεκίνησε απέναντι αυτούς που το υπηρετούν, είναι οφθαλμοφανής τούτες τις μέρες που προσπαθούν να απαξιώσουν και να απομονώσουν όσους συνεχίζουν να μάχονται στηρίζοντας το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα ίδια ακριβώς έκαμναν τις επτά μέρες πριν το δημοψήφισμα όμως νικήθηκαν και …η ιστορία θα δείξει γιατί αυτός που τους ανέστησε ήταν ο Αλέξης Τσίπρας.  

του Απόστολου Αυγερινού.

Ο διάλογος Βαρουφάκη με επενδυτές - Το ευρώ δεν είναι Φετίχ.



Ο διάλογος Βαρουφάκη με επενδυτές.

Με εντολή του Αλέξη Τσίπρα το υπουργείο οικονομικών με υπουργό τον Γιάνη ανέλαβε να εκπονήσει εναλλακτικά σχέδια για να αντιμετωπιστεί ο εκβιασμός στον οποίο πιθανά θα προέβαιναν οι δανειστές, πράγμα το οποίο έγινε.
Στόχος του σχεδίου ήταν να δημιουργήσει ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα που θα ήταν δομημένο στην λογική του ευρώ χωρίς όμως το ευρώ να είναι φετίχ.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Καθημερινής», ο διάλογος με επενδυτές και στελέχη διεθνών hedge funds έγινε στις 16 Ιουλίου, με συντονιστή τον βαρώνο Νόρμαν Λάμοντ, γνωστό πολιτικό των Βρετανών Συντηρητικών και πρώην υπουργό Οικονομικών επί πρωθυπουργίας Τζον Μέιτζορ, στο πλαίσιο διεθνούς φόρουμ που ασχολείται με αναλύσεις.
Ο Βαρουφάκης από την αρχή γνωρίζει ότι «αυτή η συνομιλία καταγράφεται» αλλά ο τέως υπουργός Οικονομικών δεν κρύβεται και περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια το εναλλακτικό σχέδιό του, το οποίο προέβλεπε υποκλοπή των ΑΦΜ, από έναν παιδικό του φίλο που είχε διορίσει στο υπουργείο για να παρακάμψει την κ. Σαββαΐδου, και ηλεκτρονική εισβολή στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
Όταν μετά από σχετική έκκλησή του οι συμμετέχοντες τον διαβεβαιώνουν ότι όσα τους εκμυστηρεύεται στη συζήτηση δεν θα κοινοποιηθούν, εκείνος απαντάει γελώντας: «Και αν το κάνουν, θα το αρνηθώ, θα το διαψεύσω».
Από τον Δεκέμβριο η «Καθημερινή» δημοσιεύει αποσπάσματα από τις αποκαλύψεις του Γιάνη Βαρουφάκη: «Πρέπει να παραδεχθώ ότι δεν είχαμε εντολή να βγάλουμε την Ελλάδα από το ευρώ.

Αυτό για το οποίο είχαμε εντολή ήταν να διαπραγματευτούμε ένα είδος συμφωνίας με το Eurogroup και την ΕΚΤ, που θα καθιστούσε την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη βιώσιμη. Η εντολή πήγαινε λίγο πιο πέρα, τουλάχιστον κατά την εκτίμησή μου.
Πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός μάς εξουσιοδότησε να συνεχίσουμε ενεργά και με σθένος αυτήν τη διαπραγμάτευση στο σημείο, κατά το οποίο –αν δεν κατορθώναμε να κλείσουμε μια βιώσιμη συμφωνία– θα έπρεπε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ».
Σε κάποιο σημείο, ο τ. υπουργός Οικονομικών υπενθυμίζει στην «εικονική» ομήγυρη: «Δεν έχουμε ένα νόμισμα το οποίο μπορούμε να υποτιμήσουμε έναντι του ευρώ, έχουμε το ευρώ». Παράλληλα, εξηγεί το σχέδιο του σκληρού άνδρα του Βερολίνου για ένα Grexit και στη συνέχεια το δικό του: «Ο Σόιμπλε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, είναι αποφασισμένος να πετύχει ένα Grexit, έτσι τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Επιτρέψτε μου, όμως, να είμαι πολύ ακριβής σε αυτό το σημείο. Ο πρωθυπουργός προτού γίνει πρωθυπουργός και προτού κερδίσει τις εκλογές τον Ιανουάριο μού έδωσε το πράσινο φως να εκπονήσω ένα Ρlan b.
Και συγκέντρωσα μια πολύ ικανή ομάδα, μικρή, όπως έπρεπε να είναι, επειδή για προφανείς λόγους έπρεπε να δράσει υπό άκρα μυστικότητα. Αρχίσαμε να εργαζόμαστε από τα τέλη Δεκεμβρίου, ξεκινώντας από τις αρχές Ιανουαρίου για τη δημιουργία της.
Αφήστε όμως, αν αυτό σας ενδιαφέρει, να σας περιγράψω κάποια πολιτικά και θεσμικά εμπόδια, που δυσχέραναν την ολοκλήρωση του έργου μας και την ενεργοποίησή του. Το έργο είχε λίγο-πολύ ολοκληρωθεί, είχαμε ένα Ρlan b, αλλά η δυσκολία ήταν να προχωρήσουμε από τους πέντε ανθρώπους, που το σχεδίαζαν, στους χίλιους που θα το υλοποιούσαν.
Γι’ αυτό θα έπρεπε να εξασφαλίσω μία ακόμη εξουσιοδότηση, την οποία ουδέποτε έλαβα, αλλά να σας δώσω ένα παράδειγμα: Σχεδιάζαμε σε ένα μεγάλο αριθμό μετώπων, οπότε αναφέρω ένα ενδεικτικά. Πάρτε την περίπτωση των πρώτων λεπτών μετά το κλείσιμο των τραπεζών.
Τα ΑΤΜ δεν λειτουργούν και πρέπει να υπάρξει ένα σύστημα παράλληλων πληρωμών, ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί η οικονομία για λίγο, ενώ πρέπει να δοθεί στον πληθυσμό η αίσθηση ότι το κράτος ελέγχει την κατάσταση και πως υπάρχει κάποιο σχέδιο.
Αυτό που σχεδιάζαμε να κάνουμε είναι το εξής: Υπάρχει η ιστοσελίδα της φορολογικής υπηρεσίας, όπως στη Βρετανία και αλλού, όπου πολίτες, φορολογούμενοι μπαίνουν στο σάιτ, χρησιμοποιούν τον κλειδάριθμό τους και μεταφέρουν μέσω web banking χρήματα από τους λογαριασμούς τους στο ΑΦΜ τους, ώστε να πληρώσουν τον ΦΠΑ, τον φόρο εισοδήματος κ.λπ.
Σχεδιάζαμε να δημιουργήσουμε μυστικούς λογαριασμούς, συνδεδεμένους με κάθε ΑΦΜ, χωρίς να το πούμε σε κανέναν, ώστε να έχουμε αυτό το σύστημα σε λειτουργία υπό άκρα μυστικότητα. Με το πάτημα ενός κουμπιού θα μας επιτρεπόταν να διανείμουμε pin σε κάθε κάτοχο ΑΦΜ, δηλαδή σε κάθε φορολογούμενο.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την περίπτωση κατά την οποία το κράτος χρωστάει ένα εκατ. ευρώ σε φαρμακευτική επιχείρηση για την αγορά φαρμάκων για λογαριασμό του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Θα μπορούσαμε αμέσως να δημιουργήσουμε μια ψηφιακή μεταφορά σε αυτόν τον λογαριασμό του ΑΦΜ της επιχείρησης και να τους παράσχουμε ένα pin ώστε να μπορέσουν να το χρησιμοποιήσουν ως έναν παράλληλο μηχανισμό πληρωμής, σε οποιονδήποτε άλλο, ενώ παράλληλα να γίνονται και φορολογικές πληρωμές προς το κράτος.
Αυτό θα δημιουργούσε ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα, δίνοντάς μας λίγο αέρα να αναπνεύσουμε, ενώ οι τράπεζες θα ήταν κλειστές, λόγω της επιθετικής πολιτικής της ΕΚΤ.
»Αυτό το σχέδιο αναπτύχθηκε πολύ καλά και θα έκανε μεγάλη διαφορά, επειδή πολύ γρήγορα θα μπορούσαμε να το επεκτείνουμε, χρησιμοποιώντας εφαρμογές σε smartphones (apps) και θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα παράλληλο σύστημα σε λειτουργία, το οποίο θα ήταν μεν προσδιορισμένο σε ευρώ, αλλά εν μια νυκτί θα μπορούσε να μετατραπεί και σε μια νέα δραχμή».
Λίγο αργότερα, αφηγείται «μια συναρπαστική ιστορία, τι είδους δυσκολίες αντιμετώπισα. Ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων στο υπουργείο μου ελέγχεται πλήρως και απευθείας από την τρόικα. Δεν ήταν υπό τον δικό μου έλεγχο ως αρμόδιου υπουργού, αλλά ελεγχόταν από τις Βρυξέλλες. Ο γενικός γραμματέας διορίζεται με μια συγκεκριμένη διαδικασία και ελέγχεται από την τρόικα, όπως και ολόκληρος ο μηχανισμός.

Είναι σαν τα δημόσια έσοδα στο Ηνωμένο Βασίλειο να ελέγχονται από τις Βρυξέλλες· είμαι σίγουρος ότι όπως το ακούτε σας σηκώνεται η τρίχα. ΟΚ, λοιπόν, το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα ήταν πως ο γενικός γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων, από την άλλη, ελεγχόταν από εμένα, ως αρμόδιο υπουργό. Και διόρισα έναν καλό φίλο μου, παιδικό φίλο μου, που έγινε καθηγητής Τεχνολογικής Πληροφόρησης στο Κολούμπια στις ΗΠΑ.
Τον επιστράτευσα επειδή του είχα εμπιστοσύνη να προχωρήσει στην ανάπτυξη αυτού του συστήματος. Κάποια στιγμή, μία εβδομάδα ή λίγο αργότερα αφότου μετακομίσαμε στο υπουργείο, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι έχει τον έλεγχο των μηχανημάτων, του hardware, όχι όμως και του λογισμικού (software). “Το software ανήκει στην τρόικα, που ελέγχει τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Τι να κάνω;”».
 «Είχαμε λοιπόν μια συνάντηση, μόνο οι δυο μας, ουδείς άλλος γνώριζε, και εκείνος μου είπε: “Ακου, αν ζητήσω την άδειά τους για να αρχίσω να εφαρμόζω αυτό το σχέδιο, τότε η τρόικα θα μάθει αμέσως ότι σχεδιάζουμε ένα παράλληλο σύστημα. Αλλά εγώ του είπα ότι αυτό δεν μας κάνει, γιατί δεν θέλουμε να αποκαλύψουμε τα σχέδιά μας σε αυτήν τη φάση. Ετσι τον εξουσιοδότησα, και αυτό δεν πρέπει να το πείτε σε κανέναν, πρέπει να παραμείνει μεταξύ μας…».

Ο συντονιστής του conference call τον διακόπτει: «Υπάρχουν σίγουρα κάποιοι που ακούνε αυτήν τη στιγμή, αλλά δεν θα το πούνε στους φίλους τους».

Ο κ. Βαρουφάκης συνεχίζει γελώντας: «Ξέρω, ξέρω, ότι δεν θα το κάνουν. Αλλά και αν το κάνουν, θα το αρνηθώ, θα το διαψεύσω. Αποφασίσαμε λοιπόν να χακάρουμε το λογισμικό πρόγραμμα του υπουργείου ώστε να μπορέσουμε να αντιγράψουμε τους κωδικούς της ιστοσελίδας σε ένα μεγάλο υπολογιστή στο γραφείο του (φίλου μου), ώστε να μπορέσει να σχεδιάσει και να εφαρμόσει το παράλληλο σύστημα πληρωμών».
Καταλήγει δε πως «…ήμασταν έτοιμοι να πάρουμε το πράσινο φως από τον πρωθυπουργό, όταν θα κλείναν οι τράπεζες, ώστε να μεταβούμε στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, που δεν ελέγχεται από εμάς, αλλά από τις Βρυξέλλες, και να συνδέσουμε αυτόν τον φορητό υπολογιστή προκειμένου να ενεργοποιήσουμε το σύστημα. 

Προσπαθώ να σας μεταφέρω το είδος των θεσμικών προβλημάτων που αντιμετωπίσαμε, των θεσμικών εμποδίων που είχαμε στην προσπάθειά μας να χαράξουμε μια ανεξάρτητη πολιτική για να απαλύνουμε τις συνέπειες από το κλείσιμο των τραπεζών από την ΕΚΤ».
"Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"


Χωρίς Plan B θα ζήσουμε χορεύοντας με τα μνημόνια - Το σχέδιο Βαρουφάκη είναι λύση.


Το σχέδιο Βαρουφάκη ίσως ήταν η μόνη λύση.


Το δημοσίευμα της καθημερινής περί Plan B το οποίο ετοίμασε το υπουργείο οικονομικών επί  υπουργίας Γιάνη προκαλεί θύελλα αντιδράσεων και δημιουργεί είδηση ...για την είδηση.

Το σύστημα αποδόμησης αυτής της κυβέρνησης, σε πλήρη συντονισμό, επιτίθεται εναντίον των εναλλακτικών σχεδίων που εκπονούσε το υπουργείο και το ερώτημα είναι θα έπρεπε να υπάρχει Plan Β η όχι;

Τα δεδομένα λένε ότι όταν η καρδία του κράτους ελέγχεται από Γερμανοτσολιάδες τότε το βέβαιο είναι ότι όχι μόνο Plan B απαιτείται, αλλά και πολλά άλλα σχέδια προκειμένου η χώρα να απαλλαγεί από τους λύκους που την ελέγχουν.

Αυτοί οι ρουφιάνοι είναι αμφίβολο κατά πόσο θα μπορούν να μείνουν στην Ελλάδα όταν θα συμβεί αυτό που συνέβη στην Αργεντινή και την τύχη της χώρας πάρει ο λαός που αυτό το σύστημα τον έκανε αντάρτη για να μπορεί, στοιχειωδώς να επιβιώσει.

Με διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος τον Στουρνάρα, γενική γραμματέας δημοσίων εσόδων την Σαββαϊδου και "άρχοντα" στην ΕΛΣΤΑΤ τον Γεωργίου το σχέδιο Βαρουφάκη ήταν η μόνη λύση.

Όταν λοιπόν η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση δεν μπορεί να ελέγχει την καρδιά του κράτους, τότε ο σχεδιασμός εναλλακτικών λύσεων επιβάλλεται.

Το σχέδιο Βαροφάκη προέβλεπε παράλληλη λειτουργία τραπεζικού συστήματος σε περίπτωση που παράνομα οι τοκογλύφοι θα έκλειναν τις Τράπεζες.

Αντί λοιπόν τα μέσα να στραφούν κατά του συστήματος ελέγχου των τραπεζών που μπορεί παράνομα να εκβιάζει την δημοκρατία, στρέφονται κατά των ανθρώπων που σοφά έπραξαν σχεδιάζοντας την επόμενη μέρα σε περίπτωση που με όπλο το τραπεζικό σύστημα, ξένα κέντρα θελήσουν να επιβάλουν τη θέλησή τους.

Το συμπέρασμα από όλο αυτό τον ντόρο είναι ότι μετριότητες απείρου μεγέθους κρίνουν αυτό που δεν καταλαβαίνουν και το δυστύχημα είναι ότι ο Τσίπρας επιτρέπει σε όλους αυτούς να βρυχώνται.

 

Φωτογραφίες από το εσωτερικό του Λευκού Οίκου την 11η Σεπτεμβρίου


οι καταστροφές δίνουν ευκαιρία για δουλειές.


Φωτογραφίες από το εσωτερικό του Λευκού Οίκου την 11η Σεπτεμβρίου δίνει στη δημοσιότητα το πρακτορείο Reuters στις οποίες καταγράφεται η ένταση των στιγμών την ώρα της κρίσης.


Στις φωτογραφίες φαίνεται ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζόρτζ Μπους, η σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Κοντολίζα Ράις, ο αντιπρόεδρος Ντικ Τσένεϊ και ο διευθυντής της CIA, Τζορτζ Τένετ.

Η 11η Σεπτεμβρίου είναι μία ημέρα σταθμός για την ανθρωπότητα καθόσον εξαιτίας εκείνης της τρομοκρατικής επίθεσης δόθηκε αφορμή για λήψη μέτρων που κατάφωρα παραβιάζουν τη δημοκρατία.

Από τότε πολλά έχουν ειπωθεί για το εάν γνώριζαν η ακόμα και σχεδίασαν, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ τα γεγονότα που θα διαδραματίζονταν και δεν έκαναν τίποτε για να τα εμποδίσουν, προκειμένου στο όνομα της ασφάλειας να δημιουργήσουν συνθήκες "τρομοκρατίας" στον πλανήτη.


Ακόμα και σήμερα αναπάντητα παραμένουν πολλά ερωτήματα μεταξύ των οποίων και τα ερωτήματα που έχουν σχέση με τον τρόπο που κατέρρευσαν οι πύργοι.


Μηχανικοί που ασχολήθηκαν με το θέμα συγκλίνουν στο ότι ο σχεδιασμός του φέροντος οργανισμού των κτιρίων δεν δικαιολογεί τον τρόπο της κατάρρευσης.

Ίσως στο μέλλον αποκαλυφτούν σκοτεινές πτυχές αυτής της ιστορίας και επαληθευτεί η ρήση ότι οι καταστροφές δίνουν ευκαιρία για δουλειές.
 "Πηγή: φωτογραφίες Reuters"