Τα μνημόνια τώρα αρχίζουν.
γράφει ο Ανδρέας Κεσίδης |
Όλες
αυτές τις μέρες, αυτό που είναι κυρίαρχο στα μέσα ενημέρωσης είναι ότι θα
επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και δανειστών και το νέο μνημόνιο θα είναι
ακόμα μία ευτυχία για αυτόν τον τόπο, όπως έλεγε ο σοσιαλιστής κ. Πάγκαλος.
Για ακόμα
μία φόρα οι γνωστοί άγνωστοι προσπαθούν να πείσουν ότι αυτό το μνημόνιο είναι
σωτηρία για τον τόπο και ότι η κακιά Μέρκελ με τον φασίστα Σόιπλερ προσπαθούν
να το ματαιώσουν. Να ματαιώσουν δηλαδή την συμφωνία-μνημόνιο η οποία είναι μέγιστη επιτυχία του Τσίπρα.
Η
αντιπολίτευση έχει και αυτή τον δικό της ρόλο και περιφέρεται κράζοντας σε
όλους τους τόνους, ότι η εκλογές είναι καταστροφή για την χώρα, ενώ παράλληλα
γαλουχεί την κοινή γνώμη λέγοντας ότι μία κακή συμφωνία είναι καλύτερη από μη
συμφωνία.
Μοναδική
παραφωνία στον σχεδιασμό της νέας τσόντας των μνημονίων αποτελούν οι φωνές των
30 περίπου βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και τραγωδία για τον Τσίπρα και την παρέα του, αποτελεί η ύπαρξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Η Ζωή,
πέραν του θεσμικού της ρόλου, είναι η φωνή συνειδήσεως όλων των βουλευτών και
στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που έσκυψαν. Όλων αυτών που δεν κατάλαβαν ότι ο Τσίπρας
είχε ξεπουληθεί πολύ νωρίτερα και τώρα, απλά τους εγκλώβισε στη λογική της λύσης του μονόδρομου των μνημονίων.
Όλοι
αυτοί πίστευαν ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν απειλή για τους τοκογλύφους και δεν
έβλεπαν ότι μια σειρά στελεχών όπως οι Σταθάκης και Δραγασάκης είχαν εξαγγείλει
και καθησύχαση τους πιστωτές ότι δεν θα υπάρξει αναστολή στην αποπληρωμή του
χρέους.
Ήταν
εκτός διανοητικού πεδίου οποιουδήποτε να φανταστεί ότι το παιχνίδι ήταν πάρα
πολύ καλά στημένο, είχε πολλαπλούς στόχους και εγγύηση επιτυχίας.
Ο σοβαρότερος των στόχων ήδη πέτυχε και ήταν να στραφεί ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης της Ευρωζώνης εναντίον της ριζοσπαστικής αριστεράς ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο να κερδίσουν τις Ισπανικές εκλογές οι Podemos.
Ο σοβαρότερος των στόχων ήδη πέτυχε και ήταν να στραφεί ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης της Ευρωζώνης εναντίον της ριζοσπαστικής αριστεράς ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο να κερδίσουν τις Ισπανικές εκλογές οι Podemos.
Σε
λίγες ημέρες οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα κληθούν να ξαναψηφίσουν μνημόνιο το
οποίο όλοι γνωρίζουν ότι είναι μνημόνιο σκούπα και θα καταστρέψει ότι απέμεινε.
Κανένας
δεν δικαιούται να κάνει πως δεν ξέρει και ...αν δεν ξέρει ας γυρίσει πίσω τον
χρόνο για να θυμηθεί τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό και τί έκανε κάτω από το τραπέζι
ο Τσίπρας.
Με
δεδομένο λοιπόν ότι το χρέος που ζητάνε από την Ελλάδα να αποπληρώσει
αντιπροσωπεύει το 175% του Εθνικού πλούτου που παράγεται ετησίως να σηκώσουν το
ανάστημα και να πούνε όχι.
Το όχι
δεν είναι καθόλου αυθαίρετο και αβάσιμο αλλά τους καλύπτει, πέραν των
προεκλογικών δεσμεύσεων και του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, το άρθρο 7 του
κανονισμού του 2013 που υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και
αφορά τις χώρες που υποβάλλονται σε ένα σχέδιο διαρθρωτικής προσαρμογής.
Στο
σημείο 9 του άρθρου 7 λέει: «Ένα κράτος μέλος που έχει γίνει αντικείμενο ενός
προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής πραγματοποιεί ένα πλήρη λογιστικό
έλεγχο των δημόσιων οικονομικών του προκειμένου, ειδικά, να αξιολογήσει τις
αιτίες που προκάλεσαν τη συσσώρευση υπερβολικών επιπέδων χρέους καθώς και να
εντοπίσει κάθε ενδεχόμενη παρατυπία»
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν απέναντι
στην τιμή τους και τους ταξικούς αγώνες της αριστεράς να προστατέψουν την
Ελλάδα και τους Έλληνες και να απαιτήσουν εφαρμογή της διάταξης του κανονισμού
προκειμένου να δείξουν στο λαό τις πραγματικές αιτίες της αύξησης του χρέους
και τις παρατυπίες που συνδέονται με αυτήν.
Όλοι θυμούνται ότι το Νοέμβρη του 2012, το
ελληνικό κοινοβούλιο στο οποίο κυριαρχούσε τότε η δεξιά είχε απορρίψει πρόταση
του Σύριζα για τη συγκρότηση ερευνητικής επιτροπής για το χρέος, με 167 ψήφους
κατά, 119 υπέρ και 0 αποχές.
Την
επιτροπή λογιστικού ελέγχου την πρότεινε και την προωθεί η πρόεδρος της βουλής την οποία με μένος επιτίθενται πρακτρορευμένα ανθρωπάκια τύπου Φίλη.
Μικρή
μόνο αναφορά στα οικονομικά δεδομένα (λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε εδώ) δείχνει
ότι το δίκαιο είναι με το μέρος του λαού.
Κύριοι δεν είναι ώρα για άλλη Βάρκιζα.
Ένας τέτοιος δρόμος θα είναι καταστροφή όχι
μόνο για την Ελλάδα άλλα για την δημοκρατία και το μέλλον του πλανήτη.