Φανταστικό video με Αετό να βουτά μέσα στο νερό. (video)

Aνοιχτό κάλεσμα Λαφαζάνη για μέτωπο εξόδου από το ευρώ.

Kάλεσμα για τη δημιουργία ενός μετώπου που θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ και την αποδέσμευση από την ΕΕ απευθύνει η Λαϊκή Ενότητα.

Το πρόγραμμα της Λαϊκής Ενότητας «είναι πολύ πιθανό να φέρει γρήγορα στο προσκήνιο και την αποδέσμευση από την ΕΕ», η Λαϊκή Ενότητα «θα προσφύγει σε δημοψήφισμα για να εκφραστεί άμεσα και καθαρά η βούληση του ελληνικού λαού».

Η ανοιχτή επιστολή έχει ως εξής:

Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και οι εσπευσμένες εκλογές που επέλεξε η κυβέρνηση με την έγκριση των υπερεθνικών θεσμών (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ), έχουν στόχο την τυπική «νομιμοποίηση» στη συνείδηση του ελληνικού λαού του τρίτου Μνημονίου με την υφαρπαγή της ψήφου του.

Χρέος όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων και ιδιαίτερα της Αριστεράς, είναι να αποτρέψουν αυτήν την εξέλιξη.

Η πρωτοβουλία συγκρότησης της «Λαϊκής Ενότητας» ακριβώς αυτόν το σκοπό υπηρετεί.

Πρόκειται για «Μετωπικό Πολιτικό Φορέα» συσπείρωσης των ευρύτερων αντιμνημονιακών, ριζοσπαστικών, αριστερών, δημοκρατικών και πατριωτών δυνάμεων.

Στόχο του έχει την ανατροπή των μνημονίων και της λιτότητας, τη διαγραφή του μεγαλύτερου τουλάχιστον μέρους του χρέους, την εθνικοποίηση και κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών, την προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης και πολιτιστικής αναγέννησης της χώρας, με την εφαρμογή μεταβατικού προγράμματος που έχει ορίζοντα το σοσιαλισμό.

Η προώθηση των άμεσων και μακροπρόθεσμων στόχων της «Λαϊκής Ενότητας» είναι εξ’ αντικειμένου ασύμβατη με τις πολιτικές που προωθούν οι κυρίαρχες ελίτ της ευρωζώνης και της ΕΕ. Γι’ αυτό και η θέση της είναι η αποδέσμευση από την ευρωζώνη-ευρώ και η σύγκρουση με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές και πολιτικές της ΕΕ.

Επειδή η εφαρμογή του προγράμματος της «Λαϊκής Ενότητας» έρχεται σε σύγκρουση και ρήξη με την ευρωζώνη, είναι πολύ πιθανό να φέρει γρήγορα στο προσκήνιο και την αποδέσμευση από την ΕΕ.

Η «Λαϊκή Ενότητα» σε αυτήν την περίπτωση θα προσφύγει σε δημοψήφισμα για να εκφραστεί άμεσα και καθαρά η βούληση του ελληνικού λαού.

Η προγραμματική διακήρυξη της «Λαϊκής Ενότητας» εκφράζει τον κοινό τόπο των «συλλογικοτήτων» που από κοινού συνδιαμόρφωσαν κάτω από τις παρούσες πιεστικές πολιτικές συνθήκες τη συγκεκριμένη διακήρυξη, η οποία είναι ανοικτή στον εμπλουτισμό με συλλογικές διαδικασίες στην πορεία του πολιτικού γίγνεσθαι, των κοινωνικών αγώνων και της πολιτικής διαπάλης.

Η «Λαϊκή Ενότητα» ως μετωπικό σχήμα «πολλαπλών συλλογικοτήτων», διασφαλίζει τη διατήρηση της οργανωτικής και πολιτικής αυτοτέλειας των συμμετεχόντων και δίδει ιδιαίτερο σημασία στη συμμετοχή φορέων της ριζοσπαστικής αριστεράς με πλούσιες αγωνιστικές εμπειρίες και τους καλεί τόσο σε πολιτική όσο και σε εκλογική συμπόρευση για να δικαιωθούν τα οράματα χιλιάδων αγωνιστών για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Εκ μέρους του Πολιτικού Συμβουλίου της «Λαϊκής Ενότητας»

Αθήνα 29.8.15

Τα κοράκια τρώνε τα πάντα. - Η Kίνα ρίχνει ξανά φρέσκο χρήμα στην αγορά.

Στον απόηχο της χρηματιστηριακής κρίσης η Κίνα θέλει να σταθεροποιήσει την αγορά. Η συνέχιση των αρνητικών δεδομένων μπορεί να οδηγήσει σε νέα χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής, εκτιμούν οικονομολόγοι.

Η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας διοχετεύει και πάλι κεφάλαια προς στήριξη του χρηματοπιστωτικού της συστήματος. Η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας ενισχύει τώρα την ρευστότητα στις βραχυπρόθεσμες συναλλαγές με στόχο να στηρίξει το εγχώριο τραπεζικό σύστημα διαθέτοντας 8,3 δις ευρώ.

Πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλη παρέμβασή της μέσα σε μία εβδομάδα. Ήδη την περασμένη Τετάρτη είχε διαθέσει 140 δις γουάν στην αγορά. Στόχος μεταξύ άλλων να επέλθει η ηρεμία και η σταθερότητα στις χρηματαγορές ώστε να καθησυχαστούν οι επενδυτές. Στο μεταξύ τον Ιούλιο οι κινεζικές βιομηχανίες κατέγραψαν απώλειες της τάξης του 2,9%, σύμφωνα με στοιχεία της κινεζικής στατιστικής υπηρεσίας.

 Μετά την μεσολάβηση και της χρηματιστηριακής κρίσης πολλοί κινέζοι επιχειρηματίες αναζητούν τρόπους αύξησης της ζήτησης πχ. εστιάζοντας στις προσφορές.

Και η πραγματική οικονομία δεν τα πάει καλά

Στόχος να επέλθει ηρεμία και σταθερότητα μετά την εβδομάδα χρηματιστηριακού χάους.

Εκτός όμως από την χρηματιστηριακή κρίση, που κυριάρχησε την περασμένη εβδομάδα στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου, και τα αρνητικά στοιχεία από τον χώρο την κινεζική πραγματική οικονομίας προκαλούν ανησυχία. «Όταν οι επιχειρήσεις δεν τα πηγαίνουν καλά, δεν τα πηγαίνει καλά γενικότερα η οικονομία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο 39χρονος επιχειρηματίας και επενδυτής Γιου Τζέμινγκ που δραστηριοποιείται στον χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας στη μικρή πόλη Νιγκάι.

Επίσης και η συρρίκνωση των κερδών στον τομέα της μεταποίησης είναι ενδεικτική της οικονομικής επιβράδυνσης που καταγράφεται στην Κίνα, γεγονός που προκαλεί έντονο προβληματισμό ιδίως στις ΗΠΑ. Οι επιπτώσεις του χρηματιστηριακού σοκ στις κινεζικές χρηματαγορές καταγράφηκε άλλωστε και στα αμερικανικά χρηματιστήρια.

Πολιτική χαμηλών επιτοκίων

Μετά τα χρηματιστήρια η κινεζική πραγματική οικονομία στο επίκεντρο.

Ωστόσο μετά από μια ταραχώδη εβδομάδα η κατάσταση εμφανίζει σημάδια ομαλοποίησης. Αυτό βέβαια δεν αρκεί. Η κινεζική κυβέρνηση βρίσκεται ήδη επί ποδός δεδομένου ότι όλοι αυτοί οι κακοί οιωνοί, τόσο από τον τομέα των χρηματαγορών όσο και από την πραγματική οικονομία θέτουν σε κίνδυνο τους αναπτυξιακούς στόχους του Πεκίνου.

Εάν συνεχιστούν οι κακές επιδόσεις είναι αμφίβολο κατά πόσο η Κίνα θα καταφέρει να κρατήσει την ανάπτυξη στο 7%. Σε κάθε περίπτωση το ποσοστό αυτό θα ήταν το χαμηλότερο ποσοστό ανάπτυξης που καταγράφει η Κίνα τον 21ο αιώνα.

Παράλληλα η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας μείωσε εκ νέου το βασικό επιτόκιο, για πέμπτη φορά από τον περασμένο Νοέμβριο. Επιπλέον οι εμπορικές τράπεζες μπορούν έτσι να χορηγούν πιο εύκολα δάνεια με στόχο να δοθεί νέα ώθηση στην οικονομία. Σύμφωνα μάλιστα με οικονομολόγους που επικαλείται το πρακτορείο reuters η νέα κινεζική νομισματική πολιτική χαμηλών επιτοκίων αναμένεται να κρατήσει τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους.

Δήμητρα Κυρανούδη (DW, dpa, rtr)

"Πηγή:dw.com"

Εκτιμήσεις για παράταση της πολιτικής κρίσης στην Τουρκία μετά τις κάλπες.

Από χθες το βράδυ η Τουρκία βαδίζει προς τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου με την πρώτη μεταβατική κυβέρνηση στα 92 χρόνια της σύγχρονης ιστορίας της.

Η κατάρρευση της διαδικασίας διερευνητικών εντολών και η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού, ύστερα από το αδιέξοδο των εκλογών του Ιουνίου, έθεσε σε ισχύ τα άρθρα 114 και 116 του τουρκικού Συντάγματος, που προβλέπουν πρόωρες εκλογές υπό έκτακτες συνθήκες.

Για πρώτη φορά το πρώτο σε δύναμη κόμμα, το ισλαμοσυντηρητικό ΑΚΡ, υποχρεούται να συγκυβερνήσει με το φιλοκουρδικό HDP, αλλά και με ανεξάρτητους βουλευτές, αφού τα άλλα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση.

Ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου υποσχέθηκε ότι η νέα κυβέρνηση θα λειτουργήσει σαν κυβέρνηση τετραετίας, όμως σε μια στιγμή πολιτικής και οικονομικής αστάθειας απουσιάζουν από την κυβέρνηση καίρια πρόσωπα όπως ο τσάρος της οικονομίας Αλί Μπαμπατζαν και ο Τανέρ Γιλντίζ, πρώην υπουργός Ενέργειας.

Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ο ακροδεξιός αποστάτης Τουρκές

Το φιλοκουρδικό κόμμα HDP του Σελαχατίν Ντεμιρτάς (φωτ.) συμμετέχει με δύο υπουργούς στη μεταβατική κυβέρνηση της Τουρκίας

Στο σημαντικό υπουργείο Εσωτερικών, εν μέσω κύματος τρομοκρατίας, τοποθετήθηκε ο πρώην αρχηγός αστυνομίας Κωνσταντινούπολης Σελαμί Αλτινόκ και υπουργός Εξωτερικών ο έμπειρος και στα ελληνοτουρκικά πρέσβης Φεριντούν Σινιρλίογλου.

Στους Κούρδους βουλευτές δόθηκαν το υπουργείο των Σχέσεων με την ΕΕ και το υπουργείο Ανάπτυξης, πράγμα που σημαίνει ότι οι Κούρδοι υπουργοί δεν θα συμμετέχουν στο συμβούλιο Εθνικής ασφάλειας.

Στον μοναδικό αποστάτη του ακροδεξιού κόμματος τον Τουρούλ Τουρκές, που προσχώρησε στην κυβέρνηση, δόθηκε η θέση του αντιπροέδρου.

Τα προγνωστικά προβλέπουν και πάλι πολιτικό αδιέξοδο και περαιτέρω άνοδο του φιλοκουρδικού κόμματος, άρα παράταση της πολιτικής αλλά και της οικονομικής κρίσης.

Αριάνα Φερεντίνου

"Πηγή:dw.com"

Με την Λαϊκή Ενότητα θα είναι υποψήφια η Ζωή Κωνστνατοπούλου.

Με το κόμμα "Λαϊκή Ενότητα" θα δώσει τη μάχη της κάλπης η Ζωή Κωνσταντοπούλου σύμφωνα με δηλώσεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη στον Star και τη Μάρα Ζαχαρέα.

Η μορφή συνεργασίας θα ανακοινωθεί σύντομε είπε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ενώ σχολιάζοντας τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις ανέφερε ότι είναι ικανοποιημένος που ακόμα και οι "συστημικές" δημοσκοπήσεις δίνουν στο κόμμα του ποσοστά πάνω από 6%.

Για τον Αλέξη Τσίπρα ανέφερε ότι είναι ο κομιστής του τρίτου μνημονίου, ενώ σχολίασε και τις επιθέσεις που δέχτηκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, λέγοντας πως «κινήθηκε με θεσμικό και δημοκρατικό τρόπο, υπηρετώντας τον Κανονισμό και το Σύνταγμα, τα οποία οι μνημονιακές δυνάμεις έχουν καταστήσει κουρελόχαρτο.

Επίσης, έκανε λόγο για «μνημονιακή δικτατορία», καταγγέλλοντας πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει άλλος νόμος εκτός από το μνημόνιο. «Δεν έχουμε ούτε Σύνταγμα, ούτε κανονισμό της Βουλής, υπάρχει μόνο το μνημόνιο» είπε με νόημα, για χάρη του οποίου η δημοκρατία έχει ακυρωθεί και πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων.

Στο ερώτημα αν θα συνεργαστεί με τον Γιάνη Βαρουφάκη και αν έχει επικοινωνήσει με τον πρώην υπουργό Οικονομικών, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είπε πως δεν φαίνεται συνεργασία σε αυτή τη φάση, αποκαλύπτοντας μάλιστα ότι το τελευταίο διάστημα δεν έχει επικοινωνήσει μαζί του.

Αναφερόμενος στην επτάμηνη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης υποστήριξε πως ήταν αντιφατική, γεμάτη παλινωδίες και χωρίς στόχευση, ενώ η κυβέρνηση δεν διέθετε εναλλακτικό σχέδιο, πράγματα τόνιζε όλη την προηγούμενη περίοδο στα κυβερνητικά και κομματικά όργανα. Απαντώντας σε όσους τον κατηγορούν πως θέλει μνημόνιο με δραχμή, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι αυτά είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις, το μνημόνιο είναι το ίδιο το ευρώ».

«Όσο η Ελλάδα θα είναι στην ευρωζώνη, θα ζει με το μνημόνιο», τόνισε ο ίδιος.

Αναφορικά με τις αιτιάσεις του πρώην υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έπεσε εκ των έσω, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης υπογράμμισε πως «η κυβέρνηση δεν έπεσε, αλλά παραιτήθηκε. Κανείς δεν την έριξε, απλά δεν τόλμησε να πάει στην Βουλή και να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης».

H Mεγαλύτερη Aποστασία Eίναι H Λιποταξία Aπό Aρχές και Aξίες

Η μάχη των Ντελάληδων της πολιτικής ξεκίνησε με διάφορους πανηγυρισμούς και με τον Τσίπρα να κουνάει το δάκτυλο στους αποστάτες, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι η μεγαλύτερη αποστασία είναι η αποστασία από τις αρχές και τις αξίες, πράγμα που θα έπρεπε να τον προβληματίζει.

....οι μεγάλες πολιτικές ανωμαλίες, όπως αυτή, της πλήρους αποστασιοποίησης του Αλέξη Τσίπρα από όσα υπεσχημένα, ήταν το πολιτικό του πρόγραμμα μέσα, στα όρια του ΣΥΡΙΖΑ, (βλέπε Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης) και εικονίζει κατ' ουσία την πλήρη απουσία λαϊκών συμμαχιών που θα τον εμπόδιζαν σε κάτι τέτοιο.

Αποδείχτηκε ότι οι εσωτερικοί δεσμοί σαν μηχανισμοί ιδεολογίας και δομών ήταν ανύπαρκτοι ή πολύ χαλαροί μέσα στο κόμμα αυτό και παράλληλα ήταν στα μέτρα του Αλέξη Τσίπρα, ώστε μπόρεσε να ανατρέψει συσχετισμούς υπέρ αυτού.

Επιδέχεται αυτό και μια άλλη ανάγνωση, ότι τα κυρίαρχα στρώματα που οδήγησαν τη χώρα μέχρις εδώ παραμένουν ισχυρά και στη θέση τους.

Στρώματα που μέσα σ' ένα καπιταλισμό των swaps, απαξιωτικό για κάθε είδους παραγωγή, κερδίζουν μέσα σε μια ατμόσφαιρα τζόγου προκαλώντας πολιτικές ανακατατάξεις και συμμαχίες, εξανδραποδίζοντας τελείως το βιομηχανικό και μεταπρατικό κατεστημένο αυτού του τόπου.

 Τι έγινε;;;

Οφείλει η αριστερά να απαντήσει με ευθύνη για να βρει συμμάχους σ' ένα δύσκολο αγώνα που είναι η ύπαρξη αυτού του τόπου ως οντότητας.

Η αναντιστοιχία του Αλέξη Τσίπρα και του staff γύρω του με όσα λέγανε, είναι μια πολιτική πράξη που η κοινωνική έλλειψη συνεκτικότητας των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων της επέτρεψε να κάνει ό,τι έκανε.

Νομίζω ότι ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποτέλεσε ποτέ κορμό λαϊκών συμφερόντων στη δομή του και κύρια στην κορυφή.

 Η περίπτωση Τσίπρα δείχνει με τον πιο περίτρανο τρόπο τη νίκη του αστικού τραπεζικού-τοκογλυφικού κατεστημένου στον ελληνικό χώρο, την ήττα των προσπαθειών μεγάλων μερίδων του βιομηχανικού και μεταπρατικού κεφαλαίου στο δρόμο για την διεθνοποίηση της ελληνικής αστικής τάξης και τέλος τον κατακερματισμό των εργατικών στρωμάτων και των συμμάχων του, που είναι ο λαός.

Πρέπει να βρεθούν και να στοιχειοθετηθούν συμμαχίες εξ αρχής, αλλιώς η εργασία, η πρωτογενής παραγωγή αλλά και μεγάλη μερίδα του βιομηχανικού και εμπορικού-μεταπρατικού κεφαλαίου θα βρεθούν στα νύχια της τοκογλυφίας, αν κάτι τέτοιο δεν έγινε ήδη.

 Πρέπει όλοι πλέον να συνειδητοποιήσουν ότι όσο το ντόπιο κατεστημένο θα διεθνοποιείται τόσο τα κεφάλαια που θα έπρεπε να επενδύονται εδώ θα παίρνουν την άγουσα και η κάθε είδους μετανάστευση θα μεγεθύνεται.

Είναι απαραίτητο όσα ακόμα στρώματα αστικά παρέμειναν σ' αυτόν τον τόπο να συνδράμουν σε συμμαχίες με τον λαό.

Είναι πλέον ορατό ότι τη λαϊκή συμμαχία με ντόπια αστικά συμφέροντα που δεν πρόκειται ή κινδυνεύουν με εξαφανισμό λόγω διεθνοποίησης, είναι επιβεβλημένη είτε το δεις εξ' αριστερών, είτε εκ' δεξιών.

Ανδρέας Κεσίδης

Κατάφεραν να μετατρέψουν την ιδεολογία, σε μηχανισμό ελέγχου των μαζών.

Με σύνθημα, τα συνθήματα στους τοίχους λένε πάντα την αλήθεια, φαίνεται πως ο λαός θα πάει στην κάλπη για να ψηφίσει κάτι το οποίο βλέπει με μεγάλη καχυποψία, καθώς κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει η να προβλέψει αυτό που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας του Παύλου και της Αρίστης, παρά του ότι η ιστορία της οικογένειας θα έπρεπε, κατ' ελάχιστο, να προβληματίζει.

γράφει ο Ανδρέας Κεσίδης

Στο βάθρο των επιλογών του ο πολίτης έχει σήμερα πέντε κόμματα με μία πολιτική (ΣΥΡΙΖΑ,ΝΔ,ΠΟΤΑΜΙ,ΠΑΣΟΚ,ΑΝΕΛ), δύο άκρα (ΚΚΕ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ), πολλά μικρά μνημονιακά εξαπτέρυγα και ένα νεοσύστατο κόμμα που προέκυψε από την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο αντέδρασε, θέλοντας να μείνει συνεπές στο προεκλογικό πρόγραμμα και λόγο που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό.

Παράλληλα έχει μία χώρα υπό κατοχή με κατεστραμμένη οικονομία, αποδομημένο τον παραγωγικό ιστό, εργασιακές σχέσεις εποχής μεσαίωνα, μία ανεργία που καλπάζει στο 27% και ένα τραπεζικό σύστημα που δεν έχει πάτο καθώς ότι μπαίνει εκεί καταβροχθίζεται από ντόπιους και ξένους νταβατζήδες.

Σε όλα αυτά αν προσθέσει κανείς το δημογραφικό πρόβλημα, την ανεργία των νέων που είναι στο 60% και το ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι εκτός παραγωγής και πεινάει, το εύλογο ερώτημα δεν είναι αν υπάρχει λύση, αλλά αν υπάρχει ελπίς;

Υπό αυτές τις συνθήκες οι πολιτικές πατσαβούρες που έφεραν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση, θα προσπαθούν να πείσουν την "λούμπεν" κοινωνική τάξη που δημιούργησαν ότι με τους ίδιους στην εξουσία ...το ρεύμα δεν θα κοπεί αύριο, αλλά μεθαύριο και ότι, παρά του ότι είσαι άνεργος, θα μπορείς να ζήσεις εσύ και η οικογένειά σου με την σύνταξη των 300 Ευρώ της μάνας σου.

Έχοντας λοιπόν δεδομένη την πραγματικότητα που δημιούργησαν, θέλουν να δημιουργήσουν και να εντάξουν στον μηχανισμό των συμφερόντων τους και το νέο κόμμα της αποχής και του λευκού.

Πιστεύουν ότι αφού κατάφεραν να μετατρέψουν την ιδεολογία σε μηχανισμό ελέγχου των μαζών, μπορούν να καταφέρουν να κυριαρχήσουν αναδεικνύοντας πρώτο κόμμα την αποχή και τα λευκά.

Πλέον το πρόβλημα δεν είναι αριστερά η δεξιά, αλλά σκέπτομαι άρα υπάρχω η "πολυθρονιάζομαι" και πεθαίνω.

Με βαρέλι χωρίς πάτο μοιάζει πλέον το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα καθώς όλοι αποχωρούν ομαδικά.

Με βαρέλι χωρίς πάτο μοιάζει πλέον το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα καθώς όλοι αποχωρούν ομαδικά. Αυτοί που μένουν ελπίζουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα ξεγελάσει για ακόμα μία φορά τους ψηφοφόρους και οι ίδιοι από στελέχη της πεντάρας θα εξελιχθούν σε στελέχη πρώτης γραμμής.

Ο Τσίπρας προσπαθεί να μετριάσει την κατάσταση που διαμορφώνεται στο κόμμα του, εξαιτίας των αποχωρήσεων,  διοχετεύοντας στους αριστερούς αυριανιστές φήμες που θέλουν τον ίδιο να νοιώθει ανακουφισμένος από τις αποχωρήσεις όμως στην πραγματικότητα οι μόνοι που νοιώθουν ανακουφισμένοι είναι η Γερμανοί καθώς ο δρόμος πλέον για την συνεργασία Τσίπρα - ΝΔ είναι ανοικτός και χωρίς εμπόδια.

Τα νέα ανακοινωθέντα των αποχωρήσεων.  

Η δήλωση αποχώρησης της Αγγελικής Σαπουνά.

“Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μου είναι αδύνατον να συμμετάσχω στη διαδικασία του Σαββατοκύριακου.
Η διαδικασία αυτή γίνεται κατά παραβίαση του προγράμματος και του «παραπρογράμματος» και όλων των συμπεφωνημένων κανόνων λειτουργίας του κοινού μας σπιτιού, που ήταν ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ του ιδρυτικού συνεδρίου του 2013. Το αιφνιδιαστικό διάγγελμα του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα για την παραίτηση της κυβέρνησης και την προκήρυξη εκλογών, με προφανή σκοπιμότητα την πλήρη εκκαθάριση του κοινοβουλευτικού συριζικού μπλοκ από τους «διαφωνούντες», το άνοιγμα νέων προοπτικών συμμαχικών κυβερνήσεων με συστημικές πολιτικές δυνάμεις και την ακύρωση της ρητής και εκπεφρασμένης πολιτικής βούλησης της πραγματικής πλειοψηφίας των μελών του κόμματος για συνέδριο με στόχο την εκπόνηση σχεδίου απεμπλοκής από το μνημονιακό εφιάλτη, έδωσε τη χαριστική βολή στο ΣΥΡΙΖΑ με τα πολιτικά χαρακτηριστικά που γνωρίζαμε ως σήμερα.

Μ’ αυτή την έννοια, το κόμμα της ενωτικής, ανασυνθετικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς που συνιδρύσαμε και παλέψαμε για την δημοκρατική οικοδόμησή του με πολύ κόπο και για πολλά χρόνια, δεν υπάρχει πια. Προφανώς η μοναδική εμπειρία και η ανεκτίμητη συνεισφορά του καθενός και της καθεμιάς στη συναρπαστική συριζική ιστορία, από την εποχή του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης και του ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών μέχρι τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ των μελών και την πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην ιστορία της Ελλάδας τον τελευταίο μισό αιώνα,  θέλει χρόνο και ίσως απόσταση για να αποτιμηθεί σε όλες της τις διαστάσεις και πάντως δεν είναι του παρόντος.

Αυτό που είναι του παρόντος, είναι το επιτακτικό αίτημα και η αγωνία των χιλιάδων συναγωνιστών και συμπολιτών μας για απεμπλοκή από τον μνημονιακό εφιάλτη και τις συνέπειες του στη διάλυση των ζωών των ανθρώπων, αίτημα που εκφράστηκε, άλλωστε, από το απίστευτα παλλαϊκό ΟΧΙ του πρόσφατου δημοψηφίσματος.

Και σ’ αυτή την αγωνία, η στοιχειωδώς έντιμη προσέγγιση έχει ως αναγκαίες προϋποθέσεις:

α) την αποδοχή του γεγονότος ότι η συριζική απόπειρα αντιμετώπισης των μνημονιακών εκβιασμών ηττήθηκε, προφανώς και εξαιτίας σοβαρών λαθών που έγιναν από τη μεριά μας και όχι μόνον επειδή οι «κακοί» ήταν «πολύ κακοί», αυτό μάλλον οφείλαμε να το έχουμε εκτιμήσει εγκαίρως, 

β) του στρατηγικού αδιεξόδου, σε σχέση, τουλάχιστον, μ’ αυτά που ως τώρα υποστηρίζαμε ως ηγεμονική άποψη του κόμματος, γ) της οργάνωσης του σοβαρού, συντεταγμένου και δημοκρατικού διαλόγου για την εκπόνηση νέων εναλλακτικών λύσεων, όλα αυτά δηλαδή που θα ήταν το αντικείμενο του καταργημένου μας συνεδρίου. Σ’ αυτό τον ακυρωμένο διάλογο, θα έπρεπε να έλθουν στην επιφάνεια η πλήρης και διάφανη ενημέρωση για ότι έχει γίνει ως τώρα, με τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αβλεψίες, τους εκβιασμούς, όλα, καθώς και η ανάληψη της συνευθύνης που αντιστοιχεί, ναι μεν άνισα επιμερισμένη, αλλά αντιστοιχεί σε όλα τα πρόσωπα του κυβερνητικού δράματος του πρόσφατου 7μήνου, δηλαδή σε όλο το στελεχικό δυναμικό του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως, αντ’ αυτού, επελέγη από μια μερίδα του κόμματος, τη λεγόμενη «ηγετική», μια άλλη τακτική, αντιδημοκρατική, τυχοδιωκτική και επικίνδυνη, ενώ μια άλλη μερίδα αποφάσισε να δημιουργήσει άλλο κόμμα, ομνύοντας μεν στις λαϊκές αντιστάσεις και στο μεγαλειώδες ΟΧΙ, αλλά χωρίς επαρκείς απαντήσεις στα αμείλικτα όσο και πιεστικά στρατηγικά αδιέξοδα του παρόντος, κάτι που δεν συνάδει αντικειμενικά με τις απαιτήσεις που δικαιούται να έχει, σήμερα, οποιοσδήποτε πολίτης από όλους όσους διεκδίκησαν και άσκησαν κυβερνητική πολιτική εδώ και λίγους μόνον μήνες.

Φυσικά, δεν υπάρχει τέλος της ιστορίας. Κατά την πολύ ταπεινή μου άποψη, η κυβερνητική διαχείριση των μνημονίων δεν μπορεί να αποτελέσει προοπτική για τη ριζοσπαστική αριστερά, όσο σκληρή και έντιμη διαπραγμάτευση κι αν κάνει, εκτός ίσως κι αν είναι αποφασισμένη να έλθει σε πραγματικές και μεγάλες, ταξικές εν τέλει, συγκρούσεις όχι μόνον στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας, κάτι που δεν τολμήθηκε όσο έπρεπε στο πρόσφατο παρελθόν και μάλλον δεν είναι  στην ατζέντα της επόμενης κυβέρνησης, όπως κι αν αυτή διαμορφωθεί. Ούτως ή άλλως η συγκρότηση του υποκειμένου, πολιτικού και κοινωνικού, που θα μπορέσει να ξαναδώσει τη μάχη για την αποδόμηση της νεοφιλελεύθερης βάρβαρης ηγεμονίας του σήμερα, σε Ελλάδα και Ευρώπη, με νικηφόρες προοπτικές, θέλει πολύ χρόνο, δουλειά, εμπιστοσύνη και νέες επεξεργασίες που σήμερα δεν υπάρχουν.

Μ’ αυτές τις σκέψεις, νιώθω υποχρεωμένη να δηλώσω την παραίτησή μου από την Κεντρική Επιτροπή του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι σήμερα υπηρέτησα με όποιους τρόπους μπορούσα. Δεν επιθυμώ να συμμετάσχω στο εγχείρημα του εναπομείναντος κόμματος υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα και δεν αισθάνομαι αυτή την στιγμή ως αναγκαία την κομματική μου ένταξη σε οποιοδήποτε άλλο εκλογικό εγχείρημα. Σταθερά γοητευμένη από την περιπέτεια της αριστεράς, που είναι αμετάκλητα ο δημόσιος χώρος της ζωής μου και ο ορίζοντας της σκέψης μου, από τα νεανικά μου χρόνια μέχρι σήμερα, είμαι σίγουρη πως θα ξαναβρεθούμε με παλιούς και νέους συντρόφους στην επόμενη καμπή του δρόμου των κοινωνικών αγώνων”. 

Ολόκληρη η δήλωση του Χρήστου Λάσκου

Είναι δεδομένο πως η αποδοχή του μνημονιακού καθεστώτος αποτελεί το πλαίσιο για την άσκηση πολιτικής από την κυβέρνηση. Με τον πιο ρητό και σαφή τρόπο το δηλώνει καθημερινά το μεγαλύτερο μέρος των κυβερνητικών στελεχών.

Αυτό εξηγεί, νομίζω, περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο και την αντιδημοκρατική, μέσω της προκήρυξης των εκλογών, κατάργηση κάθε δυνατότητας να αναζητηθεί ένας δρόμος απεμπλοκής με συντεταγμένο τρόπο, χωρίς καμία κομματική διαβούλευση. Τυπικό κι αυτό δείγμα αυτού που υπήρξε το σημαντικότερο πρόβλημά μας εδώ και καιρό: η περιφρόνηση της συντροφικότητας, της συλλογικότητας, της εσωκομματικής δημοκρατίας.  

Προσωπικά, όπως και πολλοί άλλοι, υπήρξα διατεθειμένος, με όλες τις σημαντικές και εκφρασμένες διαφωνίες μου, για έναν «έντιμο και επώδυνο» συμβιβασμό, προκειμένου να δοθεί μια ευκαιρία για τη μεγαλύτερη δυνατή  ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την απόφαση της ΚΕ της 30ης Ιουλίου για έκτακτο Συνέδριο, σύμφωνα με την πρόταση του προέδρου. Η ευκαιρία ακυρώθηκε βιαίως.

Η αποχώρησή μου, αισθάνομαι, πως αποτελεί, πλέον, στοιχειώδη προϋπόθεση για τη συμμετοχή στους αγώνες του μέλλοντος.
Ενός μέλλοντος «που ίσως να είναι έρημος, μάλλον, όμως, θα είναι φωτιές».

«Είναι η βαρβαρότητα»: Η συγκλονιστική δήλωση αποχώρησης από το ΣΥΡΙΖΑ του Θανάση Μπαρτσώκα

Αυτό που θα καταλάβει ο Τσίπρας στις λίγες μέρες που μας μένουν μέχρι τις κάλπες, είναι ποιοί είναι οι άνθρωποι και ποιοί τα ανθρωπάκια.

Τα ανθρωπάκια θα μείνουν δίπλα του και σαν τα προβατάκια θα του βελάζουν, μείνε θα πεινάσουν τα παιδιά μας.

Οι άνθρωποι όμως θα φύγουν, είτε σιωπηλά είτε με μία επιστολή σαν αυτή του πρώην δημάρχου Καισαριανής Θανάση Μπαρτσώκα.

Ο Εβαρίστ Γκαλουά από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς και ταυτόχρονα μαχητικός ριζοσπάστης της εποχής του, το βράδυ πριν την προκαθορισμένη δολοφονία του, μαζί με τις 70 σελίδες της περίφημης θεωρίας των ομάδων, έγραψε: «Πεθαίνω από το γινάτι μιας άτιμης κοκέτας (της δημοκρατίας) και δύο συνεργών της. Έτσι μέσα σε μια άθλια ραδιουργία τελειώνει η ζωή μου».

Ήταν 21 ετών.

Τηρουμένων των αναλογιών, κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στις μέρες μας.

Σε ό,τι με αφορά για μια ακόμη φορά η γνωστοί καρδινάλιοι Ρισελιέ που παλιότερα αλλού και σήμερα από την άνεση του Μαξίμου με έβαλαν στο τσουβάλι με τις γάτες και με πέταξαν στη θάλασσα. Και όταν βγήκα που έριξαν αλάτι στις πληγές για μεγαλύτερο πόνο με στόχο την υποταγή και μέσω αυτής τη φθορά των συνειδήσεων.

Όμως εγώ θα συνεχίσω να σεργιανάω με παλιούς και νέους συντρόφους, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας «Το ένα παιδί μετρούσε τ΄ άστρα» και ταυτόχρονα φτύνοντας κατάμουτρα την εποχή της υποκρισίας και του φτηνού υπολογισμού που αγγίζει τα όρια της αθλιότητας.

Ξεπερνώντας τις τύψεις μου, έστω και για την ελάχιστη συμβολή μου στην «συμφωνία της οδού Κομνηνών» που μας γυρίζει πίσω στις εποχές της εικονολατρίας και της εικονομαχίας, χωρίς φυσικά εγώ να το γνωρίζω, αγνόησα καλόπιστα το γεγονός ότι όταν κάποιοι λένε σωτηρία της χώρας επί της ουσίας εννοούν τη σωτηρία της τάξης τους.

Σήμερα γίνεται μια ολόκληρη συζήτηση για το αν κανείς είχε προειδοποιήσει γι΄ αυτά που ζούμε σήμερα. Σίγουρα υπάρχει έλλειμμα και στους πολιτικούς και στους οικονομολόγους.

Όμως οι «λαπάδες» οι ποιητές είχαν προειδοποιήσει πολύ έγκαιρα: «Είναι η βαρβαρότητα» «Τη βλέπω να έρχεται μεταμφιεσμένη κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιωνοί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου.

»Για τον πλήρη εξευτελισμό του

»Για την ατίμωσή του»

(Οδυσσέας Ελύτης)

Επειδή είμαι από τους ανθρώπους που εμπιστεύονται τους ποιητές θα συνεχίσω με όλες μου τις δυνάμεις στους μεγάλους αγώνες και στις μεγάλες πορείες στη χώρα μου, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη, μαζί με τα εκατομμύρια των σύγχρονων «κολασμένων» που αυτή τη φορά είναι απείρως πιο μορφωμένοι, πιο έτοιμοι και με ένα τεράστιο οπλοστάσιο που προσφέρει η γνώση, η πείρα και η τεχνολογία.

Και αν τελειώσει το λάδι στο καντήλι μου – ελπίζω να αργήσει-, θα επιθυμούσα να αποκτήσω επιτέλους κι εγώ ιδιοκτησία. Ένα μνήμα σε κάποιο εγκαταλειμμένο κοιμητήριο της ιδιαίτερης ορεινής πατρίδας μου, μόνος μου μόνο με τον νεκροθάφτη και παρέα με το απέραντο και κάποιους ξεχασμένους αντάρτες του ΔΣΕ και μια πέτρα που θα γράφει: «Κανείς δεν θα μάθει ποτέ με πόσες αγρυπνίες συντήρησα τη ζωή μου»

Το κείμενο αποτελεί τη δήλωση αποχώρησής μου από το ΣΥΡΙΖΑ και τη μαχητική ένταξή μου στη Λαϊκή Ενότητα.

Θανάσης Μπαρτσώκας, πρώην δήμαρχος Καισαριανής