Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

"ακόμα μία φορά αριστερά" και ότι μαζέψουν.

Τρέχει και δεν φτάνει ο υπουργός καθώς προσπαθώντας να καλύψει ένα ψέμα του έρχεται άλλο.

"Δεν ήμουν εγώ" λέει ο Φλαμπουράρης αλλά τα γεγονότα άλλα δείχνουν και το πρόβλημα δεν είναι τι θα πουν στον κόσμο. καθώς αυτά είναι ξεπερασμένα, αλλά να μην χάσει το έργο των 3,9εκατ. Ευρώ η εταιρία του υπουργού.


Φαίνεται λοιπόν ότι ο Τσίπρας και οι συν αυτώ το πήραν απόφαση ότι το κρυφτούλι με την διαπλοκή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο γιατί τους πήραν χαμπάρι και έτσι η όλοι προσπάθειά τους είναι να υπάρξει "ακόμα μία φορά αριστερά" και ότι μαζέψουν.

Ο πρώην υπουργός κατέχει 650.130 μετοχές της εταιρείας - Για να τον καλύψουν, δικηγόροι και λογιστές του έτρεχαν το πρωί στο Γενικό Μητρώο Εταιρειών - Όμως, απ'την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης που κατέθεσαν προκύπτει ότι μέχρι σήμερα κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών - Όταν παραιτήθηκε τον Φεβρουάριο τοποθέτησε μέλος της οικογένειάς του (!) στο ΔΣ






Το όραμα του Τσίπρα για την παιδεία, δύο μέρες πριν από τις εκλογές δίνει ελπίδα για το μέλλον και ...μη βρεθεί κανένας π....... να πει ότι και η Παπαρήγα εκεί τα έστελνε γιατί θα τον πάρει ο διάολος.

Eχουμε χαζέψει τελείως.
Αυτό συμβαίνει και δεν το πήραμε χαμπάρι. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθούν μερικά πράγματα που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας.
Έγινε και αυτό λοιπόν. Εξώδικο στάλθηκε από το ιδιωτικό σχολείο  στο οποίο φοιτά ο γιος του Αλέξη Τσίπρα και της Μπέτυς Μπαζιάνα, στον πατέρα παιδιού που επίσης φοιτά στη σχολή και ο οποίος είναι φωτορεπόρτερ.
Σύμφωνα με μαρτυρίες που επικαλείται η Σχολή Χιλλ, είναι αυτός που τράβηξε τις επίμαχες φωτογραφίες στον προαύλιο χώρο του σχολείου κατά την πρώτη ημέρα της σχολικής χρονιάς και έφεραν σε δύσκολη θέση τον Τσίπρα.


Το εξώδικο αναφέρει:
«Με αγανάκτηση διαπιστώσαμε ότι λίγο μετά τη λήξη του αγιασμού που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας στις 11.9.2015 δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο φωτογραφίες της κ. Μπαζιάνα, μητέρας παιδιού που φοιτά στο νηπιαγωγείο μας και συζύγου πρώην πρωθυπουργού κυρίου Αλ. Τσίπρα. Σύμφωνα με μαρτυρίες δασκάλων και αρκετών γονέων, οι εν λόγω φωτογραφίες, οι οποίος λήφθηκαν μπροστά από το κτίριο του νηπιαγωγείου και απεικονίζουν και άλλους γονείς, λήφθηκαν από εσάς. Μάλιστα σε μια από τις εν λόγω φωτογραφίες φαίνεται και ένας μαθητής του νηπιαγωγείου. Οι εν λόγω φωτογραφίες, οι οποίες αναπαρήχθησαν από πολλές ιστοσελίδες και προβλήθηκαν και στην τηλεόραση, πέρα των άλλων, προκάλεσαν τον θυμό και την ενόχληση πολλών γονέων, οι οποίοι έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν. Κατόπιν των ανωτέρω διαμαρτυρόμεθα εντόνως προς εσάς για την ως άνω συμπεριφορά σας, επιφυλασσόμεθα παντός νομίμου δικαιώματος μας και σας καθιστούμε υπεύθυνους για τη ζημιά την οποία θα υποστούμε εξ υπαιτιότητα σας. Επίσης, σας καλούμε να απέχετε από οποιαδήποτε αντίστοιχη φωτογράφηση/ δημοσιοποίηση που να σχετίζεται με τη Σχολή Χιλλ και σας τονίζουμε ότι τυχόν επανάληψη ενός αντίστοιχου συμβάντος θα καθιστούσε επισφαλή την όποια συνεργασία μαζί σας».
Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν, εκτός από το να χαζέψαμε.
1. Η σχολή να θέλει να συντηρεί για διαφημιστικούς λόγους το θέμα, οπότε προέβει σε αυτή την ενέργεια η οποία έχει μικρό κόστος αλλά η σχολή διαφημίζεται επαρκώς γιατί ψώνια σαν τον Τσίπρα έχει πολλά οπότε θα είναι τιμή των μαμάδων να πηγαίνουν τα παιδάκια σχολείο με τα παιδάκια αριστερού πρωθυπουργού.
Εκτός αυτού η πάλη των τάξεων μεταφέρεται σε άλλο επίπεδο καθώς στα παιδάκια θα περνάει το μήνυμα "κοιτάξτε!!! και τα αριστερά παιδάκια είναι σαν και σάς, άρα όταν μεγαλώσουν ας γίνουν και αυτά πρωθυπουργοί"
2. Η σχολή να κατέθεσε αγωγή μετά από απαίτηση του Τσίπρα για να δείξει την λάθος πολιτική που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της παιδείας.
Το μήνυμα έχει πολλούς αποδέκτες σε αυτή την περίπτωση, καθώς απευθύνεται σε ολόκληρη την κοινωνία και ιδικά σε αυτούς που πίστεψαν στην αριστερά γιατί θα μπορούν να ονειρευτούν ότι τα αριστερά παιδιά τους θα γίνουν κάποτε αριστεροί πρωθυπουργοί και τα εγγόνια τους θα πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία.
Το όραμα του Τσίπρα για την παιδεία, δύο μέρες πριν από τις εκλογές δίνει ελπίδα για το μέλλον και ...μη βρεθεί κανένας π....... να πει ότι και η Παπαρήγα εκεί τα έστελνε γιατί θα τον πάρει ο διάολος.  


Π. Καμμένος: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θέλουν συγκυβέρνηση για να συγκαλύψουν σκάνδαλα.

Σε απολογισμό του κυβερνητικού έργου των στελεχών των ΑΝΕΛ και του ιδίου, έργο για το οποίο εξέφρασε την υπερηφάνειά του, προχώρησε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος στην έναρξη της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε σήμερα Πέμπτη.


Απαντώντας εν συνεχεία στις ερωτήσεις, υπογράμμισε ότι τήρησε την προεκλογική του δέσμευση να «κρατήσει το τρενάκι της χώρας στις ράγες και όχι των ΑΝΕΛ».

Ο κ. Καμμένος εξήγησε τη σημασία που είχε για τη χώρα η υπογραφή εκ μέρους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου και της αποτροπής με αυτόν τον τρόπο του σχεδίου Σόιμπλε για αποπομπή της Ελλάδος όχι μόνο από την Ευρωζώνη, αλλά και από την ΕΕ και την μετατροπή της σε «αποθήκη» ανθρώπων με εκατομμύρια προσφύγων να εγκλωβίζονται εδώ.

Πρόσθεσε ότι πέραν τούτου, η μη υπογραφή της συμφωνίας θα σήμαινε και οικονομική καταστροφή της χώρας με πρώτο απτό αποτέλεσμα την εκτίναξη της ανεργίας και «εκατομμύρια ανέργων να «παίρνουν τα όπλα» εναντίον των υπολοίπων και υπογράμμισε ότι αν δεν υπογράφαμε θα είχαμε εμφύλιο πόλεμο και παράδοση της εθνικής κυριαρχίας.

Ταυτόχρονα ο κ. Καμμένος εξέπεμψε μήνυμα σταθερότητας την οποία εγγυάται η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Προσφυγικό

Ερωτηθείς για το μείζον θέμα των προσφύγων, είπε ότι αυτήν την στιγμή στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας δρουν δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, ενώ δράση αναπτύσσει και η Ρωσία.

Πρόσθεσε ότι στόχος πρέπει να είναι οι ισλαμοφασίστες που με την δράση τους δημιουργούν πρόσφυγες και τόνισε ότι πριν επέμβει το ΝΑΤΟ, πρέπει το όλο θέμα να συζητηθεί στον ΟΗΕ.

Κάλεσε τη Ρωσία και τις ΗΠΑ να «βάλουν νερό στο κρασί τους» με πρώτο βήμα τη διακοπή της χρηματοδότησης του ISIS που ελέγχει πετρελαιοπηγές και το εμπόριο ναρκωτικών.

Είπε ότι πρέπει να ελεγχθεί ο ρόλος της Τουρκίας που από την μια συνδράμει τον ISIS γιατί έτσι διευκολύνεται στον πόλεμο με το ΡΚΚ και από την άλλη «κλείνει το μάτι στην Δύση».

Ο κ. Καμμένος είπε ότι η Ελλάδα μπορεί να διευκολύνει την όποια στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή, μέσω παραχώρησης στρατιωτικών βάσεων, ενώ πρόσθεσε ότι πέραν της στοχευμένης στρατιωτικής δράσης πρέπει να αναπτυχθούν στην περιοχή και επίγειες δυνάμεις για τη δημιουργία συνθηκών ασφαλείας και των απαραίτητων εγγυήσεων για την ασφαλή επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους.

Ο κ. Καμμένος τόνισε ότι η Ελλάδα μπορεί να συμβάλλει με προτάσεις στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις 7 και 8 Οκτωβρίου.

Αντιμετώπιση διαφθοράς

Ερωτηθείς για ζητήματα καταπολέμησης της διαφθοράς είπε ότι επί της 7μηνης συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για πρώτη φορά ελήφθησαν μέτρα κατά της διαφθοράς και υπογράμμισε ότι «αν (οι ΑΝΕΛ» είμαστε μέσα (στην κυβέρνηση) θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα όσοι έκλεψαν δημόσιο χρήμα και θα δεσμεύσουμε τις περιουσίες τους», προσθέτοντας ότι οσαύτως θα ελεγχθούν «όλα τα θαλασσοδάνεια».

Συνεργασίες

Ο κ. Καμμένος απέκλεισε οποιαδήποτε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ «ειδικά όταν διατηρεί στις τάξεις του τον Ευ.Βενιζέλο και επαναφέρει τον Κ.Λαλιώτη», ενώ δεν απέκλεισε την συνύπαρξη με στελέχη του «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ» στα πολιτικά χαρακτηριστικά των οποίων συμπεριέλαβε, πρωτίστως, ότι δεν είχαν οποιαδήποτε σχέση με σκάνδαλα.

Είπε ότι θεωρεί προσβλητικό για τον ίδιο να συνυπάρχει πολιτικά με τον κ. Παπασταύρου της ΝΔ, οσαύτως και με τους κκ. Βορίδη, Πλεύρη και Γεωργιάδη, ενώ θεώρησε ως κατ' εξοχήν συμβολισμό του «παλιού» την υποψηφιότητα με την ΝΔ του κ. Γ.Σουφλιά.

Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στους υποψήφιους με το Ποτάμι, Ν.Διαμαντούρο και Ν.Αλιβιζάτο, λέγοντας ότι ήταν υπερασπιστές του πρώην ΥΠΟΙΚ Γ.Παπακωνσταντίνου.

Επίσης, πρόσθεσε, ότι του είναι ακατανόητη η «μετά μανίας υπεράσπιση της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός που καταστρέφει την Χαλκιδική» εκ μέρους του κ. Στ.Θεοδωράκη.

Τόνισε ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θέλουν την συγκυβέρνηση για να συγκαλύψουν σκάνδαλα και θέλουν να χρησιμοποιήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού ως παροχή ασυλίας.

Αλλαγή κυβερνητικού ρόλου

Ο κ. Καμμένος είπε ότι αν οι ΑΝΕΛ συμμετέχουν σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικήσουν, πλέον, ρόλο καθώς έχουν αποφασίσει την συμμετοχή τους στην ομάδα διαπραγμάτευσης, αλλά και ενεργό ρόλο στο οικονομικό επιτελείο.

Κατέστησε σαφές ότι οι ΑΝΕΛ δεν είναι «συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ», αλλά ανεξάρτητο κόμμα με επεξεργασμένες θέσεις υπέρ της ιδιωτικής οικονομίας και των εθνικών θεμάτων.

Τόνισε επίσης ότι η χώρα χρειάζεται ισχυρή κοινωνική πολιτική υπέρ της οποίας τάσσεται και η «λαϊκή δεξιά».

Αναφορικά με τα ισοδύναμα μέτρα είπε ότι αυτά θα γεννώνται από την στιγμή που η ασκούμενη πολιτική θα παράγει αποτελέσματα.

Ως άμεσα προς επίλυση ζητήματα θεωρεί το θέμα του ΕΝΦΙΑ, την ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης, την παροχή ρευστότητας στην αγορά και την είσπραξη φόρων.

Ο κ. Καμμένος τάχθηκε υπέρ της στήριξης της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και της αναθέρμανσης της βιομηχανίας εν γένει, μέσω της θεσμοθέτησης, μεταξύ άλλων και ζωνών χαμηλής φορολογίας και κλειστών βιομηχανικών πάρκων, και με την χώρα να δράττει την ευκαιρία που δημιουργήθηκε, λόγω της, με δραματικό τρόπο, διάλυσης της Μ.Ανατολής και της Β.Αφρικής.

Χαρακτήρισε ως casus belli (αιτία πολέμου) την επιβολή ΦΠΑ στα νησιά, ενώ για την επιβολή ΦΠΑ στην Μύκονο και την Σαντορίνη είπε ότι σε αυτό συνέβαλλε και η εικόνα που δημιουργήθηκε από «όργια με κοκαΐνη και πάρτι με ‘βίζιτες και βίζιτους'», προσθέτοντας «τώρα που θα ανοίξουν οι δικογραφίες και του Noor 1 θα δούμε πολλά».

Έκκληση στους εφοπλιστές

Αναφερόμενος στους εφοπλιστές τους κάλεσε να στηρίξουν την ελληνική ναυτιλία και με την «σημαία» και με την συμβολή τους στην φορολογία, αλλά και με την σύνθεση των πληρωμάτων, όχι μόνο στην γέφυρα και την μηχανή των πλοίων, αλλά και στα κατώτερα πληρώματα.

Τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της αυτονομίας του ΝΑΤ και της δημιουργίας ομάδας υποστήριξης της ανεξαρτησίας της ελληνικής ναυτιλίας και της μη υπαγωγής της στη ενιαία ευρωπαϊκή, όπου όλοι κατανοούν τι σημαίνει αυτό, συμπεριλαμβανομένων των εφοπλιστών, οι οποίοι σε μια τέτοια περίπτωση θα φορολογούνται από την ΕΕ.

Πρόσθεσε δε, ότι είναι απαράδεκτο να μην φορολογούνται οι «εφοπλιστές της στεριάς».

Συγγνώμη στους νέους

Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους του πολιτικού συστήματος στη νέα γενιά, καλώντας την ταυτόχρονα να προσέλθει στην κάλπη της Κυριακής, διότι με την αποχή «διπλασιάζει» την ψήφο εκείνων που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους και το σήμερα και όχι για το αύριο της χώρας και των νέων. 

Δημοσκοπήσεις: Πόσο έξω θα πέσουν αυτή τη φορά; Ποιοι και πόσα θα κερδίσουν;

Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, μέχρι και τρεις ημέρες πριν τις εκλογές παρουσιάζουν ως ντέρμπι την πρωτιά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Πόσο μέσα θα πέσουν; Τα στοιχεία δείχνουν ότι θα πέσουν για ακόμη μία φορά έξω και το πιθανότερο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει άνετη επικράτηση έναντι της ΝΔ με ποσοστό που θα κυμαίνεται από 3% έως 5%.
Όμως είναι αθώες όλες αυτές οι δημοσκοπήσεις και πόσα λεφτά παίζονται πίσω από αυτές;
Πόσο θησαυρίζουν τα γραφεία στοιχημάτων;



Από το 2009 οι εταιρείες δημοσκοπήσεις πέφτουν συνεχώς έξω και μάλιστα με τεράστιες διαφορές. Ακόμη και στην εκλογική αναμέτρηση τότε, του Οκτωβρίου του 2009, οι αναλυτές δεν μπόρεσαν να προβλέψουν την ήττα της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ με τη διαφορά να είναι της τάξεως των περίπου 12 μονάδων. Έκτοτε αυτούς τους πήρε και τους σήκωσε αλλά κάποιοι έβγαλαν πολλά λεφτά. 
Στο όνομα αυτού του κέρδους η αξιοπιστία τους δεν τους ενδιαφέρει καθόλου. 
Αν συνδυάσεις και το ότι δεν λογοδοτούν σε κανέναν, τότε οι εκλογές είναι η χαρά των δημοσκόπων και των στοιχμάτων. 

Το τελευταίο δε τρανταχτό παράδειγμα, που υποτίθεται πώς ήταν και μία πιο εύκολη δουλειά για τους δημοσκόπους απ’ ότι οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου που έφερναν και πάλι ως ντέρμπι τη ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ και τελικώς το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα έπιασε σχεδόν 37% αφήνοντας πίσω το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά με 28%, ήταν το δημοψήφισμα.

Όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν στο δημοψήφισμα πως θα υπάρξει ίσως και επικράτηση του «ΝΑΙ» έναντι του «ΟΧΙ», εμφάνιζαν δηλαδή και πάλι μία οριακή διαφορά, αλλά τελικώς έπεσαν έξω μόνο… 22 μονάδες.

Η αναξιοπιστία των δημοσκοπήσεων έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος και πιο σημαντικός είναι πώς χρησιμοποιούνται ως ένα πολιτικό-προπαγανδιστικό εργαλείο με στόχο να παραπλανούν τους πολίτες και να τους κατευθύνουν εκεί που θέλουν. Αυτό γίνεται γιατί όλες οι μεγάλες εταιρείες δημοσκοπήσεων ελέγχονται από το σύστημα που θέλει την άσκηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής σε βάρος των πολιτών.


Οι εντολείς δε των δημοσκοπήσεων είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων ΜΜΕ τα οποία είναι διαπλεκόμενα και ο κόσμος του έχει γυρίσει την πλάτη, αντιλαμβανόμενος τα παιχνίδια που παίζουν σε βάρος του. Θα φέρουμε και πάλι ως παράδειγμα το δημοψήφισμα. Η προπαγάνδα που έπαιξε από τα ΜΜΕ της διαπλοκής ήταν πρωτοφανής. Φάνηκε όμως τελικά πώς είχε τα αντίθετα αποτελέσματα.

Σε αυτό το σημείο έρχεται ο δεύτερος λόγος που οι δημοσκοπήσεις είναι πλέον αναξιόπιστες. Οι πολίτες θεωρούν εκ των πραγμάτων πώς τα ευρήματα, όπως τα ονομάζουν οι δημοσκόποι, θα «μαγειρευτούν» για να δώσουν το αποτέλεσμα που θέλει το… σύστημα προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντα του. Συνεπώς, όταν ερωτώνται δίνουν εσκεμμένα λάθος απαντήσεις ή δεν απαντούν καθ’ όλου.
 "Πηγή:defencenet.gr"
Υπάρχει και κάτι ακόμη. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις είναι τηλεφωνικές και μάλιστα τα τηλέφωνα που γίνονται από τις εταιρείες είναι σε σταθερά. Ποιος σήμερα βρίσκεται πάνω από ένα σταθερό τηλέφωνο για να απαντήσει στους δημοσκόπους; Ελάχιστοι ή ακριβέστερα οι πιο μεγάλη σε ηλικία. 

Αυτό σημαίνει πώς οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να καταγράψουν επαρκώς την εκλογική συμπεριφορά των νέων που βρίσκονται συνεχώς με ένα κινητό στο χέρι και αρνούνται να σηκώσουν το σταθερό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το μεγαλύτερο ποσοστό των αναποφάσιστων το δίνουν να προέρχεται από τις μικρές ηλικίες των ψηφοφόρων.

Οι ψηφοφόροι όμως αυτοί είναι που έδωσαν τη νίκη με 10 μονάδες διαφορά στον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου, οι ψηφοφόροι αυτοί είναι που στο δημοψήφισμα έριξαν «ΟΧΙ», οι ψηφοφοροι αυτοί είναι που κρατούν τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα και είναι αυτοί που εν πολλοίς θα κρίνουν και το αποτέλεσμα της Κυριακής. 

Γι’ αυτό και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης «τρέχει» τις τελευταίες ημέρες να προσεγγίσει τη νεολαία γιατί ακριβώς γνωρίζει πώς στο κοινό αυτό η ΝΔ δεν έχει μεγάλη διείσδυση. Από την άλλη στο κοινό αυτό επενδύει και ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να συσπειρώσει το κόμμα του.  

Συνεπώς, αν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων δεν πάψουν να παίζουν ένα ρόλο προπαγανδιστικό με στόχο να αποπροσανατολίζουν τους πολίτες και δεν εφαρμόσουν νέες μεθόδους για να λαμβάνουν τα δείγματα τους, δεν πρόκειται ποτέ να ανακτήσουν την αξιοπιστία τους και μονίμως θα πέφτουν έξω. Περιμένουνε λοιπόν να δούμε πόσο θα διαψευστούν την Κυριακή.  


εκλογές με τα Τρακτέρ στους δρόμους

Είναι η πρώτη φορά που γίνονται εκλογές με τα Τρακτέρ στους δρόμους της Βόρειας Ελλάδας ενώ σε στάση αναμονής είναι οι Θεσσαλοί αγρότες.


Τα μνημονιακά κόμματα γνωρίζοντας ότι στην χειρότερη περίπτωση θα μπορέσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση όλα μαζί, είναι αποφασισμένα να συγκρουστούν με τους πάντες για να δείξουν ότι ο λαός δεν έχει καμία δύναμη για να τους εμποδίσει.
Η μάχη με τους αγρότες δεν τους φοβίζει γιατί ξέρουν ότι με  οποιοδήποτε τρόπο θα είναι εξουσία.
Τώρα η ποτέ είναι η λογική που επικρατεί στα "πέντε κόμματα μία πολιτική" αδιαφορώντας για το έγκλημα που επιτελούν σε βάρος του πρωτογενούς τομέα, τον οποίο έτσι κι αλλιώς, έλαβαν εντολή να τον τελειώσουν.
Οι αγρότες απειλούν ότι θα κάνουν εκλογές στο δρόμο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη βαριά φορολογία και το άδικο ασφαλιστικό, όπως λένε, που έρχεται για τον κλάδο τους με το τρίτο Μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Τα πρώτα τρακτέρ έκαναν ήδη την εμφάνισή τους σε αρκετές περιοχές - Δράμα, Καβάλα, Κοζάνη, Πιερία, Σέρρες, Ροδόπη, Εβρο, Θεσπρωτία.

Την πρωτοβουλία των κινητοποιήσεων έχει η Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Αγροτών και Κτηνοτρόφων, τα μέλη της οποίας είχαν πρωτοστατήσει στο παρελθόν σε διαμαρτυρίες και αποκλεισμούς δρόμων ως Πρωτοβουλία Ανασυγκρότησης Αγροτών Ελλάδας και είχαν γίνει γνωστοί ως «νέοι, ανεξάρτητοι αγρότες», που μάλιστα ήταν σε... κόντρα με τους Θεσσαλούς, όπως γράφει το Έθνος.

Η πιο δυναμική κινητοποίηση μέχρι στιγμής έγινε στους Κήπους όπου σημειώθηκε και ένταση με αστυνομικές δυνάμεις όταν αγρότες επιχείρησαν να αποκλείσουν την πρόσβαση στο τοπικό τελωνείο.

Οι αγρότες προειδοποιούν ότι καθημερινά θα κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους προγραμματίζοντας την κορύφωσή τους την Κυριακή, ανήμερα των εκλογών σε εκλογικά κέντρα και μεθοριακούς σταθμούς.


Αυτό που ανησυχεί τον αγροτικό κόσμο είναι το γεγονός ότι για αμέσως μετά τις εκλογές δρομολογήθηκε η αποστολή νέων εκαθαρριστικών για τον φόρο του 2014 σε εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου καθώς η αύξηση της προκαταβολής φόρου για τους αγρότες από το 27,5% στο 55% έχει ψηφιστεί ήδη και τώρα έρχεται η ώρα της εφαρμογής. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι για έναν αγρότη στον οποίο με την αρχική του φετινή δήλωση είχε βεβαιωθεί προκαταβολή φόρου 500 ευρώ, με τη νέα εκκαθάριση η προκαταβολή θα διπλασιαστεί στα 1.000 ευρώ.

Τα σχετικά e-mail από το Taxisnet κατά πληροφορίες αναμένονται στο τέλος Σεπτεμβρίου.

Ο άπιστος κ. Τσίπρας αυτοανακηρύχθηκε ΑΓΙΟΣ.

Η ανάρτηση που βλέπετε δεν είναι κάποιου που μισεί την εκκλησία η τον Τσίπρα και θέλει με αυτό τον τρόπο να προσβάλει την θρησκεία.
Δεν είναι κάποιου παλαβού που αποφάσισε να "εικονοποιήσει" τον Τσίπρα.
Δεν είναι της Ιεράς Συνόδου που αποφάσισε να αγιοποιήσει τον Τσίπρα.
Είναι του ίδιου του Τσίπρα από τον προσωπικό λογαριασμό του στο twitter.

H φωτογραφία-κολάζ απεικονίζει τον ίδιο με… φωτοστέφανο και στέλνει το μήνυμα «ούτε άγιοι είμαστε να μας χειροφιλούν, ούτε γίνονται θαύματα αν απέχεις».
Το μήνυμα είναι σαφές και δεν περιορίζεται στο "χειροφίλημα", αλλά λέει στο λαό, μην περιμένεις θαύματα από εμένα γιατί τα θαύματα γίνονται μόνο από ικανούς ανθρώπους που ανέτρεψαν τον ρου της ιστορίας.
Εγώ ένας απλός ανθρωπάκος είμαι που έχω όλα τα ελαττώματα των προκατόχων μου.
Άστε με ήσυχο να κάνω και λίγο τον πρωθυπουργό για λίγο ακόμα και μετά βάλτε με και εμένα στα πίσω έδρανα της βουλής να κάνω παρέα τον φίλο μου τον Κωστάκη και τον Αντώνη.

Μόνο κάντε μου τη χάρη και μη με στείλετε εκτός βουλής γιατί βλέπω τον Γιωργάκη και ματώνει η ψυχή μου.   

Οι Επαγγελματίες Πολιτικοί ως Γελωτοποιοί ή οι Γελωτοποιοί ως Επαγγελματίες Πολιτικοί μπροστά σε μια κάλπικη κάλπη

Και έτσι μας προέκυψαν ανεπάγγελτοι, ανεπαρκείς και ατάλαντοι Γελωτοποιοί, φορείς μιας τουρκο-μπαρόκ «κουλτούρας», με μοναδικό τους προσόν τη «θητεία» τους στον αστερισμό του Κενταύρων και των 15μελών, αποδεικνύοντας ότι ενώ στο AncientRegime κάθε «σοβαρός» άρχοντας είχε στην Αυλή του ένα Γελωτοποιό, στοσύγχρονη Regime του «δήθεν» κάθε «σοβαρός» Γελωτοποιός διαθέτει μια Αυλή…

«Αυτός που υποκύπτει σε κάθε ξένη επίδραση, ενώ της αντιστέκεται με τα λόγια... Καταφέρνει να συνδυάζει τη δημοκρατική φρασεολογία με τις ολιγαρχικές ιδέες... Έχει την ειδικότητα να φαίνεται πως επιτίθεται όταν υποχωρεί, και πως υπερασπίζεται αυτούς που προδίδει. Ξέρει να χειρίζεται δεξιοτεχνικά έναν επιφανειακό αντίπαλο και να σπρώχνει σε απελπισία έναν υποτιθέμενο σύμμαχο.Ξέρει να παίρνει στην αποφασιστική στιγμή το μέρος του δυνατού απέναντι στον πιo αδύνατο, και να το βάζει στα πόδια αλαλάζοντας όλο θάρρος και στόμφο... Και μέχρι σήμερα, η φιλία του υπήρξε πάντοτε το προμήνυμα σίγουρης καταστροφής...»
γράφει ο Κλεάνθης Γρίβας
Πριν από 162 χρόνια, ο Καρλ Μαρξ σκιαγραφούσε με εκπληκτική ακρίβεια το πορτραίτο κάθε (ανεπάγγελτου) επαγγελματία πολιτικού που ισχύει στο διηνεκές. (Κ. Μαρξ, Για τον Πάλμερστον, 22/10/1853) 

Βέβαια, «όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο βλάκας κοιτάζει το... δάκτυλο». Αλλά όταν το χέρι του Αρτούρο Ούι κάθε κομματικής συμμορίας δείχνει τη διαχείριση της εξουσίας και τα οφέλη της, ο βλάκας εξακολουθεί να ατενίζει το χέρι, ο καιροσκόπος  επικεντρώνει τη σωληνοειδή όρασή του στα προνόμια από τη νομή της, και ο εθελότυφλος συνεχίζει να μη βλέπει τίποτε. Και τότε, σημαίνει η  Ώρα του Γελωτοποιού

Οι επαγγελματίες πολιτικοί, αυτοί οι παράδοξοι Ειδικοί του Τίποτα που επιμένουν να επιβιώνουν παρασιτικά σε μια ταραγμένη εποχή («υψηλής ειδίκευσης», υποτίθεται), έχουν ως κύριο όπλο τους μια διανοητική εμβέλεια και ένα δείκτη νοημοσύνη που τους στερεί -μεταξύ άλλων και- από τη στοιχειώδη αυτοπροστασία που παρέχει στον καθένα η αίσθηση του γελοίου.

Και στην προσπάθειά τους να αντισταθμίσουν την φοβία που τους διακατέχει από το ενδεχόμενο της απώλειας της διαχείρισης της (μικροκομματικής ή πολιτειακής) εξουσίας, ενεργοποιούν το εργαλείο της μαζικής εξαπάτησης, στηριγμένοι στην Αυλή τους που αποτελείται από πλείστα όσα προσωπικά ανύπαρκτα και ετερόφωτα σαπρόφυτα (από «γιές-μαν» και «γιές-γούμαν») που -από κοινωνικο-πολιτική και ψυχοσεξουαλική άποψη- είναι καθηλωμένα στη βρεφική φάση της «εξέλιξής» τους.

Θλιβερό το κατάντημα όλων των διαχειριστών της εξουσίας. Και τραγικές οι άμεσες, αλλά κυρίως οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της αρχανθρωπικής εισβολής και κυριαρχίας τους στο δημόσιο βίο.

Ο πολιτικός κανιβαλισμός και η ακόρεστη πείνα για προνόμια που επιβλήθηκε ως τρόπος διαχείρισης της εξουσίας επί 4 δεκαετίες, με στόχο τη μεθοδευμένη, μαζική και συστηματική υπεξαίρεση και διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, καθιστούν όλο και περισσότερο σκοτεινό και δυσοίωνο το παρόν και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.

Γιατί κάποτε τα οικονομικά «ελλείμματα» της κλεπτοκρατικής τους δραστηριότητας θα καλυφθούν (όχι φυσικά από εκείνους που τα δημιούργησαν, μετασχηματίζοντας τη λεηλασία των δημόσιων ταμείων σε απόρρητους ιδιωτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς).

Εκείνο που δεν πρόκειται να ξεπεραστεί είναι η πλήρης ανατροπή των πολιτικών, ηθικών και ψυχοδιανοητικών δομών που συνεπάγεται η πολύχρονη συστηματική καταστρατήγηση και διαστροφή της σκέψης και της γλώσσας ενός λαού.

Η κάθε πληβεία «ελίτ» που διαχειρίζεται την εξουσία (ακολουθώντας τον ιστορικά δοκιμασμένο δρόμο όλων των διαχειριστών της εξουσίας), διέστρεψε το περιεχόμενο των εννοιών και βίασε ανενδοίαστα τις λέξεις, για να εκφράσει μια πραγματικότητα που υπάρχει μόνο στο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, στην ανορθόλογη διάνοια και την ασταθή κοινωνική της υπόσταση.

Και μέσα από αυτή τη μεθοδική καταστροφή της γλώσσας, συμβάλλει στην επί δεκαετίες στη μεθοδική αλλοίωση των ψυχοδιανοητικών μας δομών που διευκολύνει την κυριαρχία του Γελωτοποιού και τη μετατροπή των πολιτών σε υπηκόους.

Αν η έννοια του πολίτη νοηματοδοτείται από την επιθυμία και τη δυνατότητά του να έχει αποφασιστικό λόγο στις αποφάσεις που τον αφορούν και να αντιδρά στην αυθαιρεσία της εξουσίας (σ' αντίθεση με τον υπήκοο που δεν διανοείται και δεν επιθυμεί να αντιδράσει σ' αυτή), τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι σ' ολόκληρη την περίοδο της δικομματικής κλεπτοκρατίας της μεταπολίτευσης (η οποία δεν έπαψε να υφίσταται ούτε στις συνθήκες της κρίσης)

 Είμαστε πολίτες μόνο όταν και όσο υπερασπιζόμαστε αυτή την ιδιότητα, αντισκεκόμενοι σε κάθε παραβίαση των ορίων και των κανόνων του κοινωνικο-πολιτικού παιχνιδιού από τους Γελωτοποιούς που διαχειρίζονται κάθε φορά την εξουσία. Και

 Είμαστε δούλοι όσο ανεχόμαστε τους όποιους νεο-βάρβαρους διαχειριστές της εξουσίας να κακοποιούντη γλώσσα μας, να εμπορεύονται τα οράματά μας, να εμπαίζουν τις ελπίδες και τις αγωνίες μας, να κάνουν πολιτικά πραξικοπήματα (από τα πολύχρωμα ψηφοδέλτια μέχρι τις οβιδιακές μεταμορφώσεις των δημοψηφισματικών «όχι» σε «ναι»), να μας εμπαίζουν διαρκώς («διώχνοντας» τις βάσεις κρατώντας τες και καταγγέλλοντας τα «μνημόνια», αποδεχόμενοι άλλα έπαχθέστερα), να κάνουν «μπίζνες» αδειάζοντας τα δημόσια ταμεία και διογκώνοντας τους ιδιωτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς τους.

Επί 4 δεκαετίες, υποτιμούσαμε το δικαίωμά μας σε μια πολιτική αρχών και, σταδιακά,μετασχηματιστήκαμε σε υπήκοους, παραδίνοντας αδιαμαρτύρητα τη διαχείριση της τύχης μας σε έναν εσμό πολιτικών χωρίς αρχές, σε μια (ημι)ντόπια διαχειριστική Κόζα Νόστρα που ενδιαφέρονταν μόνο για τη διαιώνιση της επικυριαρχίας της στην ελληνική κοινωνία.

Αρνούμενοι να αναλάβουμε την ευθύνη της ύπαρξής μας εμείς οι ίδιοι, θεοποιούσαμε τον κάθε τυχάρπαστο Γελωτοποιό-«σωτήρα», επιλήσμονες της προειδοποίησης του Samuel Johnnson ότι «πίσω από κάθε σωτήρα βαδίζει ένας δήμιος». 

«Μετά τη θεοποίηση του Στάλιν, η βραδινή προσευχή κατέστη περιττή», σάρκαζε ο Μπέρτολτ Μπρέχτ. Μετά τη θεσμοποίηση της ξύλινης κομματικής γλώσσας των Γελωτοποιών, ο πολιτικός λόγος αποδείχθηκε περιττός. Όμως, τί μπορεί να είναι μια κοινωνία χωρίς πολιτικό λόγο, εάν όχι ένα άθυρμα ανιστορικών (και ανιστόρητων) ανθρωποειδών που στερούνται οποιασδήποτε προοπτικής;

Ο κοινωνικός και πολιτικός ορίζοντας μας είναι σκοτεινός, «το μέλλον (μας) έχει πολλή ξηρασία». Και δυστυχώς, δεν φροντίσαμε για αποθέματα νερού. 

«Είναι πολύ αργά να σώσεις το κεφάλι σου, όμως υπάρχει ακόμα καιρός για να εξευτελιστείς, για να καταντήσεις να πιστεύεις στα μάγια και στο διάβολο, για να πιστεύεις τα πάντα και να συναινείς. Ακόμα και τούτη τη στερνή ώρα». (JanKott, Σαίξπηρ ο σύγχρονός μας)

Αφήνoντας πίσω του «παλιοσίδερα και το υπόκουφοκοροιδευτικό γέλιο των γενεών» (Τ. Μπορόφσκι), ο εσμός των ιδιόμορφων «θιάσων ποικιλιών» που διαγκωνίζονταν για τη συμμετοχή τους στη διαχείριση της εξουσίας σε όλη την –ολέθρια- μεταπολιτευτική περίοδο, ενισχύθηκε και «ανανεώθηκε» με ένα κομματικό σχηματισμό ο οποίος (ενώ επί δεκαετίες φυτοζωούσε στο όριο του 3% για να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση), τώρα παίζει τη «Γκόλφω» διακηρύσσοντας ότι ερμηνεύει τον«Βασιλιά Ληρ».

Και τώρα αρχίζει να συνειδητοποιεί πανικόβλητος ότι ποτέ δεν υπαγόταν στην αρμοδιότητα της πολιτικής κριτικής. Γιατί ήταν και είναι ένας αξιολύπητος Γελωτοποιός. 


«Αυτός που υποκύπτει σε κάθε ξένη επίδραση, ενώ της αντιστέκεται με τα λόγια... Καταφέρνει να συνδυάζει τη δημοκρατική φρασεολογία με τις ολιγαρχικές ιδέες... Έχει την ειδικότητα να φαίνεται πως επιτίθεται όταν υποχωρεί, και πως υπερασπίζεται αυτούς που προδίδει. Ξέρει να χειρίζεται δεξιοτεχνικά έναν επιφανειακό αντίπαλο και να σπρώχνει σε απελπισία έναν υποτιθέμενο σύμμαχο.Ξέρει να παίρνει στην αποφασιστική στιγμή το μέρος του δυνατού απέναντι στον πιo αδύνατο, και να το βάζει στα πόδια αλαλάζοντας όλο θάρρος και στόμφο... Και μέχρι σήμερα, η φιλία του υπήρξε πάντοτε το προμήνυμα σίγουρης καταστροφής...» (Κ. Μαρξ)

"Πηγή:zougla.gr"

H Oμιλία του Γ.Γ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην πλατεία Συντάγματος.

Σε μία πολύ μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ αναφέρθηκε στα ψεύτικα διλήμματα που σκοπό έχουν να εγκλωβίσουν την ψήφο του λαού και εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση κατά των 5 κομμάτων που ψήφισαν τα μνημόνια και τώρα εμφανίζονται σαν "αθώες περιστερές που αμάρτησαν για το παιδί τους", όπως είπε χαρακτηριστικά. 



Χαρακτηριστικά σημεία της ομιλίας του Γ.Γ του ΚΚΕ.

«Φίλες και φίλοι,
Απόψε από εδώ, από το Σύνταγμα, με τον αέρα της αισιοδοξίας που μας δίνει αυτή η πραγματικά μεγαλειώδης συγκέντρωση, δίνουμε τη μάχη μέχρι την τελευταία στιγμή η κάλπη της Κυριακής να βγάλει δυνατό το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Δυνατό το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας γιατί αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να χαροποιήσει, να δώσει αισιοδοξία ακόμα και σε όσους δεν συμφωνούν σε όλα μαζί μας, αναγνωρίζουν όμως ότι το ΚΚΕ είναι η δύναμη της συνέπειας, της αλήθειας, της πραγματικής ανατροπής.
Σε όσους λοιπόν ακόμα το σκέφτονται, το βασανίζουν, τους λέμε να απαντήσουν στο εξής: Ποιος θέλεις να χαμογελάει το βράδυ των εκλογών; Οι εκμεταλλευτές σου και τα κόμματά τους, οι κυβερνήσεις τους; Ή να φοβηθούν στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, να δούνε με τη μεγάλη εκλογική δύναμη του ΚΚΕ ότι ο λαός δεν θα σκύψει το κεφάλι, θα ξεσηκωθεί, δεν θα έχουν τη συναίνεσή του…;


Για σας που θέλετε μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και ανεργία, χωρίς αφεντικά, η απάντηση είναι μόνο μία: Κάπα Κάπα Έψιλον. Η απάντηση βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο με τα τρία κόκκινα γράμματα, τη σεμνή υπογραφή του λαού μας, όπως γράφει και ο ποιητής μας, ο Γιάννης Ρίτσος.
Την Κυριακή στην κάλπη Κάπα Κάπα Έψιλον για να μην προσθέσει ο λαός μας και τη δική του ψήφο στις 222 ψήφους των 5 κομμάτων που ψήφισαν το μνημόνιο και τώρα εμφανίζονται σαν αθώες περιστερές που αμάρτησαν για το παιδί τους.
Την Κυριακή στην κάλπη Κάπα Κάπα Έψιλον γιατί κανείς δεν πρέπει να δώσει δεύτερη ευκαιρία σε αυτούς που με τη μάσκα της περηφάνιας και της αξιοπρέπειας έφεραν το 3ο μνημόνιο και γκρέμισαν ελπίδες, διέψευσαν προσδοκίες.
Γιατί ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ για μια «δεύτερη ευκαιρία» θα είναι νέα παραίτηση από τη λαϊκή θέληση και δύναμη να υπερασπιστούμε τις λαϊκές ανάγκες.


Γιατί κανείς δεν πρέπει να επιστρέψει πίσω στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ τον απογοήτευσε.
Γιατί κανείς δεν πρέπει να πάει στη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή, στα τσιράκια του συστήματος, για να εμφανίζονται ως τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη.
Γιατί ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ είναι το ίδιο υπεύθυνοι για χθεσινή και αυριανή αντιλαϊκή πολιτική.
Γιατί κανείς δεν πρέπει να σκοντάψει στην τρικλοποδιά της Λαϊκής Ενότητας, γιατί το «αντιμνημόνιο» είναι ψεύτικη διαχωριστική γραμμή, όπως και το δραχμή αντί για ευρώ, χωρίς να θίγονται τα μονοπώλια, οι καπιταλιστές.
Την Κυριακή στην κάλπη Κάπα Κάπα Έψιλον γιατί η ψήφος του εργάτη, του άνεργου, του μεροκαματιάρη, του φτωχού αγρότη, του νέου παιδιού και της γυναίκας της λαϊκής οικογένειας δεν μπορεί να μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι με την ψήφο του βιομήχανου, του τραπεζίτη, του εφοπλιστή και των λοιπών εκμεταλλευτών του λαού που δικές τους ανάγκες αποτυπώνουν μνημόνια, προαπαιτούμενα, εφαρμοστικοί νόμοι.
Την Κυριακή στην κάλπη Κάπα Κάπα Έψιλον για να σπάσει το κλίμα απογοήτευσης, να χτυπηθεί η μοιρολατρία του «τίποτα δε γίνεται, τίποτα δεν κουνιέται».
Η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση τώρα πρέπει να γίνουν πείσμα, να γίνουν δύναμη, να μην οδηγήσουν σε αποχή από αυτή τη μάχη.
Ε, λοιπόν, ναι. Κάτι ουσιαστικό μπορεί να αρχίσει να γίνεται, κάτι μπορεί να αρχίζει να αλλάζει με δυνατό το ΚΚΕ παντού και στις εκλογές.
Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι λιθαράκι στο δρόμο της ανατροπής, η ψήφος σε όλα τα άλλα κόμματα είναι νέο εμπόδιο σε οποιαδήποτε ελπίδα. Με δυνατό το ΚΚΕ παντού, μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής.


Φίλες και φίλοι,
Στις 21 του Σεπτέμβρη, όπως κι αν διαμορφωθούν τα εκλογικά ποσοστά και οι βουλευτικές έδρες όλων των άλλων κομμάτων, θα υπάρξει συνεννόηση για να γίνει κυβέρνηση.
Είτε αυτή είναι κυβέρνηση συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με κάποια από τα υπόλοιπα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ ή τους ΑΝΕΛ, είτε είναι κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού των δύο πόλων του αστικού πολιτικού συστήματος, του ΣΥΡΙΖΑ παρεούλα με τη ΝΔ.
Κυβέρνηση θα υπάρξει, γιατί ο λογαριασμός του 3ου μνημονίου είναι έτοιμος.
Κι αυτός ο λογαριασμός δεν μπορεί να περιμένει γιατί δεν μπορούν να περιμένουν οι απαιτήσεις των μονοπωλίων για νέα μεγαλύτερη κερδοφορία, βγαλμένη από τη δουλειά του μισθωτού, από την αφαίμαξη του αγρότη, του βιοτέχνη, που σήκωσαν και σηκώνουν τα βάρη της οικονομικής κρίσης, που για τα νέα βάρη χρειάζεται τώρα μια πιο μακρόχρονη σταθερή κυβέρνηση.
Μετά τις εκλογές η νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί, θα καταθέσει το νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής 2016-2019 με μέτρα και μεταρρυθμίσεις, το νέο κρατικό προϋπολογισμό που θα φορτώσει νέα αντιλαϊκά μέτρα ύψους περίπου 3-4 δισ.
Είναι πρόκληση ο ΣΥΡΙΖΑ να λέει πως το μνημόνιο που αυτός έφερε και ψήφισαν όλοι μαζί είναι καλύτερο από τα προηγούμενα γιατί δεν μειώνει άμεσα το μισθό. Είναι χειρότερο, όχι μόνο γιατί περιλαμβάνει βάρβαρα μέτρα, αλλά γιατί αυτά έρχονται να προστεθούν στα δύο προηγούμενα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Γιατί προβλέπει νέα φοροεπιδρομή στο λαό.
Ο ΕΝΦΙΑ μονιμοποιείται, η εισφορά αλληλεγγύης αυξάνεται σημαντικά και γίνεται μόνιμη.
Οι αυτοαπασχολούμενοι φορολογούνται απ’ το πρώτο ευρώ.
Οι αγρότες βρίσκονται στο στόχαστρο μιας πραγματικής φορολογικής καταιγίδας με εκτίναξη της άμεσης φορολογίας, ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια, κατάργηση αφορολόγητου.
Τα 2 δισ. ευρώ αύξηση των έμμεσων φόρων μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ δεν είναι νέα μείωση του εργατικού - λαϊκού μισθού;
Είναι πρόκληση ο ΣΥΡΙΖΑ να λέει πως το δικό του μνημόνιο είναι φιλολαϊκό γιατί πέτυχε μικρότερα πλεονάσματα.
Ποιος θα τα πληρώσει αυτά, από ποια τσέπη θα βρεθούν; Ξανά της λαϊκής οικογένειας, που ήδη έχει χάσει τον μπούσουλα με τη φορολογία, ενώ το μεγάλο κεφάλαιο θα την περνάει ζάχαρη με τις νόμιμες φοροαπαλλαγές, τους αναπτυξιακούς νόμους, μέχρι τις τριγωνικές πωλήσεις, την υπερτιμολόγηση εισαγωγών και τους φορολογικούς παραδείσους.
Είναι πρόκληση ο ΣΥΡΙΖΑ να λέει πως η δική του συμφωνία είναι καλύτερη γιατί ανοίγει το ζήτημα απομείωσης του δημόσιου χρέους. Πού τα πουλάνε αυτά;
Έχουν δεσμευτεί με την υπογραφή του κ. Τσίπρα. Η όποια αναδιάρθρωση θα συνοδευτεί με νέα αντιλαϊκή επίθεση, όπως έγινε με το «κούρεμα» του PSI.
Ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει ένα χρέος, που εκτοξεύτηκε μαζί με το νέο δάνειο 85 δισ., που του φόρτωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, για το οποίο έχουν χρεωθεί και τα δισέγγονά μας.
Η κοροϊδία δεν έχει τέλος. Για ποιο «παράλληλο πρόγραμμα» μιλάνε, για ποια ισοδύναμα;
Τι ισοδύναμα μπορείς να υποσχεθείς στους συνταξιούχους που θα δουν νέες, ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις, συνολικού ύψους πάνω από 2 δισ. ευρώ μέχρι το 2016;
Πώς μπορεί να αντισταθμιστεί η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, οι αυξήσεις στις κρατήσεις των συντάξεων, η κατάργηση του ΕΚΑΣ και η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος;
Και, τελοσπάντων, πού τα πουλάνε τα παραμύθια ότι οι δικές τους ιδιωτικοποιήσεις είναι καλύτερες, όταν το Γενάρη οι ίδιοι ξεσπάθωναν για το ξεπούλημα των αεροδρομίων, των λιμανιών;
Κι όλα τα υπόλοιπα που ανακάλυψαν στον ΣΥΡΙΖΑ, με τις περιβόητες «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ» για τα εργασιακά δικαιώματα, είναι για να «μασκαρευτούν» τα νέα μέτρα.
Γιατί παντού στην Ευρώπη τσακίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, αν και ξεκινούν από διαφορετικό επίπεδο από χώρα σε χώρα.
Και όταν με την πρώτη πληρώνεις τη λυπητερή, δεν δίνεις και συγχωροχάρτι σε ένα κόμμα, στον ΣΥΡΙΖΑ, που στην καλύτερη περίπτωση «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος», πούλαγε ελπίδα και έφερε τη μεγαλύτερη λεπίδα των δικαιωμάτων σου.
Τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για να ανακουφίσει το λαό σ’ αυτούς τους εφτά μήνες;
Τα ψίχουλα της ανθρωπιστικής κρίσης ήταν λίγα, πολύ λίγα για να χορτάσουν τα εκατομμύρια των φτωχών. Ακόμα κι αυτά έχουν ημερομηνία λήξης το τέλος του ’15.
Οι εκατό δόσεις είναι δόσεις που δεν έχει να πληρώσει ο εργαζόμενος, ο αυτοαπασχολούμενος, ο φτωχός αγρότης, του οποίου η υπουργός των Οικονομικών, σήμερα αντιμνημονιακή κ. Βαλαβάνη, του έλεγε πως είναι πατριωτικό καθήκον να πληρώσει.
Οι μεγαλοοφειλέτες, τα μεγάλα πορτοφόλια όμως είδαν πρόστιμα να σβήνονται, οφειλές να χαρίζονται.
Κι όσο για το 5ευρω στα νοσοκομεία, αυτό το κατάργησαν με τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, τα ταξικά σωματεία, οι Λαϊκές Επιτροπές, πολύ πριν την κυβέρνηση, που ξαναφέσωσε τους συνταξιούχους, αυξάνοντας την εισφορά για τον κλάδο υγείας και, βέβαια, αφήνοντας άθικτα όλα τα μέτρα που καθιστούν την Υγεία πανάκριβο εμπόρευμα για το λαό.
Φίλες και φίλοι,
Πολλή συζήτηση γίνεται για το νέο και το παλιό, με πολλή δόση βέβαια υποκρισίας. Μα, όπως έλεγε προφητικά ο Μπρεχτ: «Στεκόμουν πάνω σε ένα λόφο και είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανείς δεν είχε ξαναδεί. Βρωμούσε νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει… Έτσι το παλιό έκανε την εμφάνισή του σα νέο, μασκαρεμένο…».
Μην περιμένετε ούτε με το λεγόμενο «νέο ελληνικό παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο» του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με το «νέο εθνικό οικονομικό και κοινωνικό σχέδιο» της ΝΔ, δηλαδή με την πολυπόθητη καπιταλιστική ανάπτυξη, καλύτερες μέρες ή έστω την επιστροφή στην προ κρίσης κατάσταση.
Μην παρασύρεστε από τα μεγάλα λόγια για προσέλκυση επενδύσεων που θα εστιάζουν στην καινοτομία και στην ποιότητα του παραγόμενου εμπορεύματος, για κρατικές επενδύσεις προσέλκυσης επενδυτών, για καλή αξιοποίηση των κοινοτικών πακέτων χρηματοδότησης, για το ποιος θα κάνει πιο γρήγορα τις μεταρρυθμίσεις.
Απ’ αυτά δεν θα κερδίσει ο μισθωτός, ο αυτοαπασχολούμενος, ούτε θα λυθεί η ανεργία. Το πολύ- πολύ που υπόσχεται ο κ. Τσίπρας είναι 100-150 χιλιάδες 8μηνες θέσεις μερικής εργασίας, μισοασφαλισμένης, μισοπληρωμένης, γιατί αυτές χρειάζονται οι καπιταλιστές σε κάποιους κλάδους.
Δεν μπορούν να καταργήσουν την ανεργία, γιατί δεν συμφέρει τους πλουτοκράτες να μειώσουν το γενικό εργάσιμο χρόνο, με αύξηση και όχι μείωση μισθών, με μείωση των ορίων συνταξιοδότησης.
Η πολιτική σταθερότητα για τους καπιταλιστές δεν είναι μόνο η κυβερνητική σταθερότητα, αλλά πάνω από όλα η κατάργηση των αγώνων με νέους νόμους, προϋπόθεση δηλαδή ο λαός να παραιτηθεί από το αίτημα επιστροφής των απωλειών, από το δικαίωμα να θέλει να βελτιώσει τη ζωή του με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.
Δεν υπάρχει πολιτική διαχείρισης και «μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης» που να μπορεί να οδηγήσει σε έναν καπιταλισμό χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς ξεζούμισμα των εργαζομένων.
Γι’ αυτό τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα παίρνονται σε όλες τις χώρες κράτη – μέλη της ΕΕ είτε έχουν μνημόνιο είτε δεν έχουν, ακόμα και σε αυτές όπως η Βρετανία και η Δανία που έχουν εθνικό νόμισμα.
Και με την ευκαιρία, ας μας πουν οι οπαδοί της καπιταλιστικής Ελλάδας της δραχμής, που κατά τα άλλα δεν αμφισβητούν την ΕΕ, την ΚΑΠ, τις αναδιαρθρώσεις, την απελευθέρωση των αγορών. Ας μας πουν, πώς θα τα συνταιριάξουν με τις γενικευμένες απώλειες σε εργατικά - λαϊκά δικαιώματα;
Ρωτάμε:
Πόσο ωφελούνται οι άνεργοι και οι άστεγοι της Μ. Βρετανίας της λίρας που κατά εκατομμύρια περιμένουν από τα συσσίτια των φτωχών («τράπεζες τροφίμων») ένα πιάτο φαΐ;
Τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι στη Δανία της κορόνας που είδαν τα όρια συνταξιοδότησης να πηγαίνουν στα 67 χρόνια με άμεση προοπτική να φτάσουν τα 68; Για να μη μιλήσουμε για τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία…
Και για να μην κοροϊδευόμαστε: Και με εθνικό νόμισμα θα ισχύουν πλήρως - όπως ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ είτε είναι μέλη της Ευρωζώνης είτε δεν είναι, ανεξάρτητα σε ποια θέση βρίσκονται στην ευρωενωσιακή ιεραρχία όλα τα σύγχρονα βάρβαρα μέτρα και επιλογές που υλοποιούνται σε όλα τα κράτη, ανεξάρτητα αν είναι στη φάση της κρίσης ή στη φάση της ανάκαμψης.
Και το ζήτημα δεν είναι αν συμμορφώνεσαι με τους κανόνες της ΕΕ με ευρώ ή δραχμή, αλλά αν επιλέγεις να αποδεσμευτείς από τα δεσμά της.
Και για να εξηγούμαστε, είναι διαφορετικό πράγμα να σε αποβάλουν, να σε πετάξουν έξω από την ΕΕ, γιατί δεν ακολουθείς τους κανόνες λειτουργίας του κοινού νομίσματος ή γιατί θέλουν να την κάνουν ένα κλαμπ ισχυρών και είναι άλλο πράγμα ο λαός, με τη δική του εξουσία και απόφαση, να φύγει από την ΕΕ, να διαγράψει μονομερώς το χρέος, να φύγει από τη μέγγενη των αγορών του κεφαλαίου.
Μας ρωτάνε:
«Και πού θα βρεθούνε χρήματα αν ο λαός στρέψει τις πλάτες του στην διεθνή καπιταλιστική αγορά;».
Μα, η λαϊκή, η σοσιαλιστική οικονομία σημαίνει οριστικό διαζύγιο με το κεφάλαιο. Σημαίνει ριζικά διαφορετικός τρόπος υπολογισμού, τι από τους πόρους και από τα παραγόμενα προϊόντα πηγαίνει για παραγωγική επένδυση, τι πηγαίνει για κατανάλωση, τι για κοινωνικές υπηρεσίες.
Αυτό σημαίνει κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός. Και είναι πολύ λιγότερη η δαπάνη που χρειάζεται για πιο σύγχρονες κοινωνικές υπηρεσίες από το μέρος της παραγωγής που αποσπούν σήμερα οι καπιταλιστές ως κέρδος, για πάρτη τους.
Τέτοια περισσεύματα, υπάρχουν και σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης, έγιναν όμως νόμιμα και παράνομα εξαγόμενα κέρδη, εξαγόμενα κεφάλαια. Το 2014, πάρα πολλοί όμιλοι, μεγάλες επιχειρήσεις είχαν κέρδη, ακόμα κι όταν είχαν μείωση του κύκλου εργασιών τους.
Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Περίσσεψαν τα «κροκοδείλια» δάκρυα για νεκρά παιδιά, τους ξεριζωμένους πρόσφυγες και μετανάστες από τους διαχειριστές του συστήματος, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, αλλά και από εκείνους, όπως είναι τα στελέχη της λεγόμενης Λαϊκής Ενότητας και άλλους από τους ΑΝΕΛ, που μόλις χθες, από κυβερνητικούς «θώκους», υπηρετούσαν τη συγκεκριμένη πολιτική που «σπέρνει» ιμπεριαλιστικούς πολέμους, επεμβάσεις, τζιχαντιστές, για να «θερίσει» τον πόνο, τα δάκρυα, την παραπέρα εκμετάλλευση των λαών, τα εκατομμύρια των προσφύγων που ξεριζώνονται από τον τόπο τους.
Μερίδιο ευθύνης γι’ αυτήν την κατάσταση έχουν όλοι όσοι έβαλαν «πλάτη» για την υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, όλοι όσοι συμφωνούν με τη συμμετοχή της χώρας μας σε νέα εγκλήματα που διαπράττονται για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τους αγωγούς, γενικότερα τους δρόμους μεταφοράς των εμπορευμάτων και των μεριδίων των αγορών ή με δύο λέξεις για το καπιταλιστικό κέρδος.
Τεράστια ευθύνη έχουν όσοι λιβανίζουν και αφήνουν στο απυρόβλητο την ΕΕ, που συμμετέχει σε επεμβάσεις και στη συνέχεια ανοιγοκλείνει τη στρόφιγγα του Δουβλίνου και της Σένγκεν κατά το δοκούν και δεν δεσμεύεται να κατανείμει ούτε ένα μικρό αριθμό προσφύγων στα κράτη - μέλη της ώστε να αποσυμφορηθούν χώρες όπως η Ελλάδα.
Τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ επτά μήνες στην κυβέρνηση;
Διατήρησε τις στρατιωτικές βάσεις, τη βάση - ορμητήριο της Σούδας, το ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη, στο Κιλκίς, την ευρωατλαντική βάση στη Λάρισα, τη βάση των ιπτάμενων ραντάρ στο Άκτιο και τις άλλες υποδομές που είναι στην υπηρεσία των εγκληματικών σχεδίων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Συμμετείχε ως χώρα στις ευρωατλαντικές στρατιωτικές «Ασκήσεις Συνεκπαίδευσης» στις «Ασκήσεις Χειρισμού Κρίσεων», στην υλοποίηση του «Σχεδίου Δράσης Ετοιμότητας του ΝΑΤΟ», που περιλαμβάνει τη συγκρότηση «Στρατιωτικής Δύναμης Υψηλής Ετοιμότητας», στη Διακλαδική Άσκηση «Ηνίοχος 2015», με τη συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Τι να πρωτοθυμηθούμε από την «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση»;
Την παράδοση 500 εκατομμυρίων δολαρίων στην αμερικανική εταιρεία «Lockheed Martin» για τον εκσυγχρονισμό πέντε πεπαλαιωμένων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας του Πολεμικού Ναυτικού, που αφορούν στις ανάγκες του ΝΑΤΟ;
Τις υποσχέσεις του υπουργού Άμυνας για τη δημιουργία μιας ακόμη αμερικανο-ΝΑΤΟικής βάσης στο Αιγαίο;
Τα τραγούδια και τους χορούς του Κοτζιά, που τραγουδούσε με τα γεράκια του ΝΑΤΟ «We are the world» και ομολογούσε πως ο «ο κόσμος τους» είναι οι ΝΑΤΟικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και το μακέλεμα των λαών όπου Γης για τα συμφέροντα του κεφαλαίου; Είναι τα νεκρά παιδιά στα παράλια, οι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι που προσπαθούν να σωθούν από τα «έργα» των επίδοξων «σωτήρων» τους.
Γιατί, αλήθεια, αυτά τα θέματα, συνολικά τα λεγόμενα εθνικά θέματα, δεν αναφέρθηκαν καθόλου στην προεκλογική περίοδο από τα άλλα κόμματα; Μα, δεν υπάρχει πεδίο αντιπαράθεσης γι’ αυτά τα ζητήματα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ. 
Τι δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορούσε να κάνει η ΝΔ;
Ίσα-ίσα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο υλοποίησε τις δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ, αλλά ανέλαβε και καινούργιες, αφήστε που τώρα πια χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα περί σταθερότητας.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ λένε πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος και πως η συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ μας εξασφαλίζει την ειρήνη, την ασφάλεια, τη σταθερότητα. Μα, για ποια «σταθερότητα» μιλάνε, όταν γύρω μας και πάνω σ’ αυτό το δρόμο που ακολουθεί και η χώρα μας, δηλαδή στο δρόμο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού για το μοίρασμα των πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς, διαλύονται χώρες; Ιράκ, Λιβύη, Συρία…
Για ποια «σταθερότητα» μιλούν, όταν οι γείτονες – σύμμαχοι αμφισβητούν ευθέως την ΑΟΖ και μάλιστα εξακολουθούν να προβάλλουν εδαφικές διεκδικήσεις σε όλο το Ανατολικό Αιγαίο;
Για ποια σταθερότητα μιλούν, όταν αυτή η «σύμμαχος», στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, εξακολουθεί να κατέχει το 40% της Κύπρου και κάθε τρεις και λίγο παραβιάζει τον Εθνικό Εναέριο Χώρο και τα χωρικά ύδατα της πατρίδας μας;
Για ποια σταθερότητα μιλούν, όταν η Ανατολική Ευρώπη, και ιδιαίτερα η κρίση στην Ουκρανία είναι σε εξέλιξη, όταν η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική «βράζουν», εξαιτίας των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις;
Ας μην ξεγελιόμαστε! Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να είναι ήσυχος, να νομίζει πως αυτός έχει -όπως λέμε- «ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του» και δεν κινδυνεύει. Ιδιαίτερα όταν αυτά τα «κεραμίδια» είναι το ΝΑΤΟ, που είναι ένας εγκληματικός ιμπεριαλιστικός οργανισμός, και η ΕΕ, η «συμμορία» του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Λένε, χωρίς να κοκκινίζουν, ότι «σταθερότητα» είναι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και «απομόνωση» η αποδέσμευση από αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς! Υπάρχει μεγαλύτερη απομόνωση από τη φτώχεια και την εξαθλίωση, από τον πόλεμο; Στην πραγματικότητα, όμως, τώρα είναι που μέσα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ ο κάθε λαός, ο λαός μας, είναι μόνος του. Έρχεται αντιμέτωπος με τα αντιλαϊκά μνημόνια και τους κινδύνους του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Αντίθετα, όταν ο λαός αποφασίσει να πάρει την τύχη στα χέρια του, δηλαδή να πάρει στα χέρια του την εξουσία και τα «κλειδιά» της οικονομίας, θα βρει όχι έναν, αλλά δεκάδες κι εκατοντάδες συμπαραστάτες.
Γιατί όταν θα «σπάσει ο πάγος», στον οποίο έχει βάλει τα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα η βαρβαρότητα του καπιταλισμού, τότε αυτό δεν θα έχει να κάνει με μια μόνο χώρα, με ένα μόνο λαό. Οι εξελίξεις θα είναι πιο γενικευμένες.
Επιπλέον, ο λαός μας θα ‘χει τη στήριξη πρώτα απ’ όλα των άλλων λαών που θα ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, αλλά στην πορεία κι άλλων, ακόμη και χωρών και κυβερνήσεων που θα παραμένουν στον καπιταλιστικό δρόμο, αλλά τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους και οι συγκυρίες θα συμπίπτουν με τα συμφέροντα της χώρας μας. Και τέτοια παράθυρα, έστω και συγκυριακά, αφήνει η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, ο ίδιος ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός.
Αυτό φαίνεται και σήμερα, π.χ. από τις επιπτώσεις του εμπάργκο της ΕΕ ενάντια στη Ρωσία ή στο Ιράν, που είναι διαφορετικές για χώρες, όπως η Ελλάδα, αλλά και η Γαλλία. Τώρα είναι που για χάρη των ευρωπαϊκών βιομηχανικών μονοπωλίων θυσιάζεται μέρος της ντόπιας αγροτικής παραγωγής.
Φίλες και φίλοι,
Στο ερώτημα «Υπάρχει λύση, υπάρχει προοπτική;», απαντάμε κατηγορητικά ΝΑΙ.
Η λύση, η προοπτική για το λαό βρίσκεται στο δρόμο της ρήξης και της σύγκρουσης για να πάρει ο λαός την εξουσία, για να κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής, για να σχεδιάσει επιστημονικά την οικονομία, να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ, να διαγράψει μονομερώς το χρέος.
Η πρόταση του ΚΚΕ είναι η μόνη πραγματική εναλλακτική διέξοδος για το λαό, ικανή να αξιοποιήσει και αναπτύξει παραπέρα τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας προς όφελος του λαού.
Να σκεφτούμε: Γιατί έχουμε χιλιάδες άνεργους οικοδόμους και μηχανικούς, γιατί έχει σταματήσει η οικοδομή, η κατασκευαστική δραστηριότητα, ενώ χιλιάδες νέοι να αναγκάζονται να ζουν με τους γονείς τους, χιλιάδες σπίτια μένουν ακατοίκητα, ενώ υπάρχουν ανάγκες για έργα υποδομής, αντισεισμικής αντιπλημμυρικής θωράκισης.
Γιατί στην Ελλάδα, μια χώρα πλούσια σε ενεργειακές πηγές, έχουμε σπίτια χωρίς θέρμανση και μειώνεται η λιγνιτική παραγωγή στη Μακεδονία; Γιατί πίσω από τα πανάκριβα καύσιμα κρύβεται το κέρδος των μονοπωλιακών ομίλων, των διυλιστηρίων, του χονδρικού εμπορίου και η βαριά κρατική φορολογία. Αντίθετα ο κεντρικός σχεδιασμός και ο ενιαίος κοινωνικοποιημένος φορέας Ενέργειας μπορούν να καλύψουν σήμερα το σύνολο των αναγκών του λαού.
Να σκεφτούμε γιατί σήμερα εισάγουμε τόσο πολύ γάλα και προϊόντα γάλακτος π.χ. από την Ολλανδία, όπως και πολλά άλλα αγροτικά προϊόντα;
Είναι άσχετο από την πολιτική που έχει επιβάλει η ΕΕ; Η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει πλήρως τις ανάγκες της σε βασικά είδη διατροφής, όπως το γάλα, το κρέας, το σιτάρι, τα όσπρια, με κρατικές παραγωγικές μονάδες για την παραγωγή και επεξεργασία γάλακτος.
Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός μπορεί γρήγορα να στηρίξει την εγχώρια παραγωγή, να διασφαλίσει ζωοτροφές, φάρμακα, λιπάσματα, κάλυψη των ενεργειακών αναγκών.
Το ίδιο ισχύει και για τις κατασκευές. Μόνο ο κοινωνικοποιημένος κατασκευαστικός τομέας μπορεί να υπαχθεί στον κεντρικό σχεδιασμό, με κριτήριο τις συνολικές ανάγκες σε υποδομές, σε μεταφορές, όχι μόνο κεντρικών αλλά και περιφερειακών αξόνων, σε αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά και αντιπυρικά έργα, σε κτίρια κοινωνικών υπηρεσιών, σε όλη τη χώρα, ηπειρωτική και νησιωτική, σε σύγχρονες κατοικίες για όλους και όλες.
Πολλά ακόμα παραδείγματα μπορούμε να αναφέρουμε.
Ο δικός μας δρόμος ανάπτυξης θα απελευθερώσει και θα απογειώσει τις εγχώριες παραγωγικές δυνατότητες που σήμερα παραμένουν καθηλωμένες λόγω της παραγωγής με κριτήριο το κέρδος, του ανταγωνισμού των ομίλων, των δεσμεύσεων της ΕΕ.
Αυτό συνέβη με τη συρρίκνωση της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, ενώ η Ελλάδα διαθέτει και υποδομές και τεχνογνωσία.
Η Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας, αποδεσμευμένη από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, μπορεί να κλείσει αμοιβαία επωφελείς διεθνείς συμφωνίες σε μια σειρά τομείς, από την εξόρυξη εγχώριων υδρογονανθράκων έως την αγροτική παραγωγή. Αυτή η ριζική ανατροπή στην Ελλάδα δεν θα γίνει με την ευρύτερη περιοχή να μένει αμετάβλητη. Θα συμπαρασύρει κι άλλους λαούς σε άλλες χώρες.
Φίλες και φίλοι,
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού και στις εκλογές σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε μάχη για την υιοθέτηση των εκτιμήσεών του, των θέσεών του.
Δεν ζητάμε, βέβαια, να συμφωνήσουν όλοι σε όλα και μεμιάς για να ψηφίσουν το ΚΚΕ, μπορούν όμως να αναγνωρίσουν στο ΚΚΕ ότι είναι ένα άλλο, ριζικά διαφορετικό κόμμα, που δεν συμβιβάζεται με την αθλιότητα που ζούμε και παλεύει με συνέπεια λόγων και έργων για την ανατροπή της.
Αυτό ζητάμε σήμερα:
Δύναμη, για να οργανώσουμε πιο αποτελεσματικά τον αγώνα με τη σαπίλα και τη βαρβαρότητα και τον πόλεμο που κλιμακώνουν σε βάρος του λαού.
Πολλοί μας λένε: «Σωστά είναι αυτά που λέτε. Αλλά αυτά είναι για το μέλλον. Τι θα γίνει αύριο, πως θα ζήσουμε την άλλη μέρα;». Αυτή η αντίληψη είναι που οδηγεί τους εργαζόμενους και πολλούς βιοπαλαιστές στην αγκαλιά των αστικών κομμάτων και σε λαθεμένες επιλογές, στον αφοπλισμό, στην υποταγή, στη μοιρολατρία, να αποδέχονται να ζουν με τα ελάχιστα, να αποδέχονται συνεχώς το μικρότερο κακό και τελικά να έρχεται νέο κακό.
Δεν είναι καινούργια αυτή η θεωρία.
Τη ζούμε χρόνια και πάμε από το κακό στο χειρότερο και μάλιστα σήμερα ραγδαία. Τελείωσαν οι εποχές που το σύστημα είχε ορισμένες δυνατότητες να κάνει παραχωρήσεις προς τα λαϊκά στρώματα.
Αυτό το απάνθρωπο και σάπιο σύστημα δεν μπορεί να βελτιωθεί, δεν μπορεί να γίνει ανθρώπινο.
Ο λαός μας τα δοκίμασε όλα, τέτοιες και αλλιώτικες κυβερνήσεις, κόμματα και αποκόμματα. Τα δοκίμασε όλα και την υπομονή και την αποδοχή και την ανάθεση. Δεν έχει δοκιμάσει ακόμα τη δύναμή του, δεν έχει πάρει τη θέση του στο πλευρό του ΚΚΕ στο δρόμο της σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπωλιακά συμφέροντα, την ΕΕ και την εξουσία τους, στο δρόμο της ανατροπής τους.
Δεν λέμε ότι αυτό θα γίνει στις 21 του Σεπτέμβρη. Αλλά μόνο ένα πιο δυνατό ΚΚΕ, ως λαϊκή αντιπολίτευση και στη Βουλή, μπορεί να ανοίξει το δρόμο, μπορεί να φέρει λαϊκή ανάταση, ελπίδα, θέληση για δράση, για να εμποδίσει την πραγματοποίηση των σχεδιασμένων ήδη αντιλαϊκών μέτρων και να οδηγήσει στη μόνη φιλολαϊκή προοπτική.
Γιατί το πολιτικό πρόβλημα δεν είναι πώς και πότε θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να περάσουμε σε ρήξεις, ανατροπές και πάλη για άλλο δρόμο ανάπτυξης. Το πραγματικό πρόβλημα είναι αν θα πάρει θέση η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, τα παιδιά τους, οι γυναίκες τους, οι άνεργοι στο υπ’ αριθμόν ένα θέμα:
Αν θα αποφασίσουμε να συγκρουστούμε και να απαλλαγούμε από τη δικτατορία του κεφαλαίου, τη δικτατορία των μονοπωλίων.
Αυτό το πρόβλημα έχει τεθεί μπροστά μας. Σήμερα έχουμε περισσότερες αποδείξεις και στοιχεία ότι για το λαό μας, για τους λαούς, αυτή η επιλογή είναι πλέον αναπόφευκτη, είναι η μόνη επιλογή σωτηρίας και προοπτικής.
Αυτό που, επομένως, κρίνεται στις εκλογές είναι αν θα κάνουμε ένα βήμα μπροστά σε αυτή την κατεύθυνση στηρίζοντας το ΚΚΕ εκλογικά και υιοθετώντας την πρότασή του για άλλο δρόμο ανάπτυξης.
Αυτή η υπόθεση δεν θα κριθεί στις κάλπες και από τετραετία σε τετραετία. Θα κριθεί στους δρόμους του αγώνα με ένα πανίσχυρο εργατικό-λαϊκό κίνημα. Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να φέρει μια πραγματική αλλαγή ανάμεσα στις δυνάμεις που παράγουν και σε εκείνες που τις εκμεταλλεύονται.
Σε αυτές τις εκλογές θα κριθεί αν θα γίνει ένα βήμα σε αυτή την προοπτική με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ».