Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Κορυφαίο χρηματοοικονομικό κέντρο και πάλι το Λονδίνο


Το Λονδίνο κατάφερε να υποσκελίσει τη Νέα Υόρκη και να αναδειχθεί σε κορυφαίο χρηματοοικονομικό κέντρο στον κόσμο, όπως προκύπτει από μελέτη μεταξύ 86 πόλεων.


Ο Μάικλ Μαϊνέλι, πρόεδρος της εταιρείας ερευνών Ζ/Yen, απέδωσε την υπεροχή του Λονδίνου στην αποκλιμάκωση της αβεβαιότητας μετά τις γενικές εκλογές, στις οποίες υπερίσχυσαν οι Συντηρητικοί. Το Λονδίνο, που διατηρούσε τα σκήπτρα επί επτά διαδοχικές χρονιές, έχασε πέρυσι την πρώτη θέση από τη Νέα Υόρκη.
«Επικρατούσε αβεβαιότητα για τη φορολόγηση, τώρα έχει αρθεί», δήλωσε ο κ. Μαϊνέλι στους Financial Times.
Ένας ακόμη παράγοντας προβληματισμού ήταν η στάση απέναντι στη μετανάστευση, ένα θέμα που προβληματίζει όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Δεν μπορεί να υπάρξει διεθνές χρηματοοικονομικό κέντρο χωρίς ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων», σημείωσε ο πρόεδρος της Ζ/Yen.
Μετά το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, στην τρίτη θέση παραμένει το Χονγκ Κονγκ, ακολουθούμενο από τη Σιγκαπούρη και το Τόκιο.

  "Πηγή:naftemporiki.gr"

 "Πηγή:naftemporiki.gr"

Η ένωση του Ειρηνικού απογειώνει τις ΗΠΑ.


ΗΠΑ, Ιαπωνία και δέκα ακόμη οικονομίες της περιοχής του Ειρηνικού κατέληξαν χθες στη μεγαλύτερη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου της τελευταίας 20ετίας, συμφωνία που αίρει τα εμπόδια στις εμπορικές συναλλαγές αγαθών και υπηρεσιών, συνολικής αξίας 892,4 δισ. δολαρίων.Η εμπορική συμφωνία των χωρών του Ειρηνικού (Τrans-Pacific Partnership) καλύπτει περίπου το 40% της παγκόσμιας οικονομίας και θα συμβάλει στη δημιουργία μιας νέας οικονομικής ζώνης γύρω από τον Ειρηνικό. Η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου καλύπτει σχεδόν όλο το εύρος προϊόντων και υπηρεσιών, από βοδινό και γαλακτοκομικά μέχρι υφάσματα και δεδομένα, καθώς και νέα πρότυπα και κανονισμούς για επενδύσεις, περιβάλλον και εργασία.



Η συμφωνία αποτελεί σημαντική στρατηγική και πολιτική επιτυχία για τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Σίντζο Αμπε. Για τις ΗΠΑ η εμπορική συμφωνία σηματοδοτεί το άνοιγμα των γεωργικών αγορών Ιαπωνίας και Καναδά στις ΗΠΑ, αυστηροποιεί τους κανονισμούς πνευματικής ιδιοκτησίας προς όφελος των εταιρειών τεχνολογίας και φαρμάκων, ενώ εδραιώνει μια οικονομική ζώνη που ανταγωνίζεται την επιρροή της Κίνας στην περιοχή. Για την Ιαπωνία η συμφωνία αποτελεί μέρος του οικονομικού προγράμματος που προωθεί ο πρωθυπουργός Αμπε για την επανεκκίνηση της ιαπωνικής οικονομίας.
Επειτα από πέντε χρόνια διαπραγματεύσεων και έναν τελευταίο γύρο μαραθώνιων συνομιλιών που πραγματοποιήθηκε τις τελευταίες ημέρες στην Ατλάντα, οι εκπρόσωποι των χωρών κατάφεραν να καταλήξουν σε συμβιβαστικές λύσεις στα τελευταία «ακανθώδη» ζητήματα, όπως η χρονική περίοδος προστασίας των αποκλειστικών δικαιωμάτων για τα επόμενης γενιάς βιολογικά φάρμακα, καθώς και η πρόσβαση στις αγορές γαλακτοκομικών προϊόντων χωρών, όπως Καναδάς, Ιαπωνία και ΗΠΑ σε εξαγωγείς όπως η Νέα Ζηλανδία. Παρ’ όλο που η εξαιρετικά πολύπλοκη συμφωνία προβλέπει χρονοδιαγράμματα μείωσης των δασμών σε εκατοντάδες εισαγόμενα προϊόντα -από χοιρινό και βοδινό κρέας στην Ιαπωνία μέχρι φορτηγάκια τύπου pickup στις ΗΠΑ- ένα ήταν το βασικό σημείο διαφωνιών έως την τελευταία στιγμή: η χρονική περίοδος προστασίας μονοπωλιακών δικαιωμάτων στις εταιρείες ανάπτυξης βιοτεχνολογικών σκευασμάτων.
Οι διαπραγματευτικές ομάδες είχαν οδηγηθεί σε αδιέξοδο ως προς την ελάχιστη χρονική περίοδο προστασίας των δικαιωμάτων για την παρασκευή βιολογικών φαρμάκων, που παρασκευάζονται από εταιρείες όπως η Pfizer, Genentech του ομίλου Roche και της ιαπωνικής Takeda Pharmaceuticals. Επιδίωξη των ΗΠΑ ήταν μια 12ετής περίοδος προστασίας, ως κίνητρο για τις φαρμακευτικές εταιρείες να επενδύσουν σε ακριβές βιολογικές θεραπείες, όπως φάρμακα για την αντιμετώπιση του καρκίνου.
Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και δημόσιες οργανώσεις υγείας επιθυμούσαν πενταετή περίοδο προστασίας δικαιωμάτων, συμβάλλοντας στη μείωση του φαρμακευτικού κόστους και των δαπανών στα κρατικά προγράμματα ιατρικής φροντίδας. ΗΠΑ και Αυστραλία κατέληξαν σε περίπλοκη συμβιβαστική λύση που προσφέρει πενταετή και, υπό προϋποθέσεις, οκταετή αποκλειστικότητα δικαιωμάτων στα βιολογικά φάρμακα.Η ιστορική εμπορική συμφωνία ανακοινώθηκε χθες από τους υπουργούς Εμπορίου των 12 χωρών του Ειρηνικού -ΗΠΑ, Ιαπωνία, Καναδάς, Μεξικό, Περού, Χιλή, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Σιγκαπούρη, Μπρουνέι, Μαλαισία και Βιετνάμ- και θα πρέπει να υπογραφτεί επισήμως από τους ηγέτες των χωρών και να επικυρωθεί από τα κοινοβούλιά τους. Στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Ομπάμα αναμένεται να βρεθεί αντιμέτωπος με τις αντιρρήσεις του Κογκρέσου. Η εμπορική συμφωνία ήταν στα «σκαριά» από το 2008, αλλά είχε σκοντάψει σε πολιτικά ευαίσθητα ζητήματα, όπως η αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ και Ιαπωνίας για τη βιομηχανία αυτοκινήτων.
Χαιρετίζοντας τη συμφωνία, ο Αμερικανός πρόεδρος τόνισε σε ανακοίνωσή του ότι το σύμφωνο εμπορικής συνεργασίας «αντικατοπτρίζει τις αξίες της Αμερικής και δίνει στους εργαζομένους μας τη δίκαιη ευκαιρία επιτυχίας που αξίζουν. Οταν περισσότεροι από το 95% των πελατών μας ζουν εκτός συνόρων, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε χώρες όπως η Κίνα να συντάσσουν τους κανόνες της παγκόσμιας οικονομίας».
Για τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Σίντζο Αμπε η συμφωνία αποτελεί «μείζον επίτευγμα, όχι μόνο για την Ιαπωνία, αλλά και για το μέλλον της περιοχής Ασίας - Ειρηνικού». 
"Πηγή: naftemporiki.gr"

Στην έρευνα για τα νετρίνα το φετινό Νόμπελ Φυσικής.

Ο Ιάπωνας Τακαάκι Καχίτα και ο Καναδός Άθρουρ ΜακΝόναλντ, από το πανεπιστήμιο του Τόκιο και το πανεπιστήμιο Κουίνς στο Κίνγκστον του Οντάριο αντίστοιχα, είναι οι φετινοί νικητές του βραβείου Νόμπελ Φυσικής. Οι δύο φυσικοί κατάφεραν να διαλευκάνουν ένα “γρίφο” αναφορικά με τη συμπεριφορά των νετρίνων, συμνάλλοντας έτσι την καλύτερων κατανόηση των συγκεκριμένων υποατομικών σωματιδίων.


Πιο συγκεκριμένα οι  ερευνητές, “ανακάλυψαν τις ταλαντώσεις των νετρίνων, οι οποίες αποδεικνύουν ότι τα εν λόγω σωματίδια διαθέτουν μάζα”, όπως αναφέρει η ανακοίνωση της επιτροπής απονομής των βραβείων.
Τα νετρίνα βρίσκονται κυριολεκτικά παντού, αφού κάθε δευτερόλεπτο διαπερνούν κατά τρισεκατομμύρια το σώμα μας. Επειδή όμως δεν αλληλεπιδρούν με την ύλη, είναι δύσκολο να ανιχνευθούν οι ιδιότητές τους με πειράματα και μετρήσεις. Έτσι, για δεκαετίες μετά την θεωρητική πρόβλεψη για την ύπαρξή τους, τη δεκαετία του 1930, πιστευόταν ότι δεν έχουν καθόλου μάζα.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της επιτροπής, ανακαλύπτοντας τη δυνατότητα των νετρίνων να αλλάζουν “ταυτότητες”, “άλλαξε ο τρόπος που κατανοούμε τις βαθύτερες διεργασίες της ύλης, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμο για την αντίληψή μας για το σύμπαν”.
Σε τηλεφωνική του επικοινωνία με δημοσιογράφους, ο ΜακΝόναλντ χαρακτήρισε την ανακοίνωση  της βράβευσης ως “τρομακτική εμπειρία”. Πρόσθεσε πως η ανακάλυψη ήταν προϊόν “μιας πολύ φιλικής συνεργασίας”, αφού στις έρευνες ενεπλάκησαν πολλοί συνάδελφοί του, στα πολλά χρόνια που χρειάσθηκε για να ολοκληρωθεί.


Οι δύο φυσικοί βρήκαν γιατί ο αριθμός των νετρίνων που φθάνουν στη Γη από τον Ήλιο είναι έως και 2/3 μικρότερος από αυτόν που προβλέπουν οι θεωρητικοί υπολογισμοί. Όπως συμπέραναν, αυτή η διαφορά μεταξύ των μετρήσεων και της θεωρίας οφείλεται στο γεγονός ότι ένα ποσοστό των σωματιδίων αλλάζουν στην πορεία “ταυτότητες”, δηλαδή “γεύσεις”, όπως ονομάζεται επιστημονικά.
Αυτό σήμαινε πως, σε αντίθεση με ό,τι πιστευόταν μέχρι τότε, τα νετρίνα έχουν μάζα. Κάτι που με τη σειρά του έχει ως συνέπεια πως δεν είναι πλήρες το Καθιερωμένο Πρότυπο, το μοντέλο που περιγράφει τους βασικούς “δομικούς λίθους” της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις.
Παράλληλα, επειδή η ανάλυση αφορούσε τα νετρίνα που παράγονται στον Ήλιο, η ομάδα του ΜακΝόναλντ κατάφερε να επιβεβαιώσει ορισμένες διεργασίες που πραγματοποιούνται στον πυρήνα του αστέρα. Μια δουλειά που ενδέχεται να έχει πρακτική εφαρμογή στην ανάπτυξη αντιδραστήρων πυρηνικής σύντηξης.

"πηγή: naftemporiki.gr"

Στις 11 Οκτωβρίου Με τη «Ζιζέλ» εγκαινιάζει τo Mέγαρο Μουσικής τη συνεργασία του με το Θέατρο Μπολσόι.

Το πρόγραμμα των μεταδόσεων για το πρώτο τρίμηνο της νέας καλλιτεχνικής περιόδου 2015-2016 περιλαμβάνει κορυφαία έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου: «Ζιζέλ» σε χορογραφία Γιούρι Γκριγκορόβιτς (11/10), «Jewels» (8/11, μαγνητοσκοπημένη μετάδοση) του Ζωρζ Μπαλανσίν και «Κυρία με τις καμέλιες» του Τζον Νοϋμάγερ (6/12, νέα παραγωγή). Μάλιστα, κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων των παραστάσεων (όπου αυτά προβλέπονται), το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει αποκλειστικές συνεντεύξεις με τους συντελεστές της εκάστοτε παραγωγής και, με τη βοήθεια της κάμερας, να περιηγηθεί στα παρασκήνια του Θεάτρου.


Η αυλαία της φετινής σεζόν ανεβαίνει με το υπέροχο κλασικό μπαλέτο Ζιζέλ. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η διάσημη πρίμα μπαλαρίνα Σβετλάνα Ζαχάροβα. Μαζί της η νέα γενιά των χορευτών των Μπαλέτων Μπολσόι, οι οποίοι φημίζονται για τη γεμάτη ένταση ερμηνεία τους. Η παράσταση θα μεταδοθεί ζωντανά την Κυριακή 11 Οκτωβρίου (ώρα 18:00) στην οθόνη της Αίθουσας Banquet. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους και παλαιότερους θησαυρούς του κλασικού ρεπερτορίου, ένα σπουδαίο έργο που μιλά για έναν απέλπιδο έρωτα με τραγική κατάληξη αλλά και για τη λύτρωση μέσα από τη δύναμη της αγάπης.
Η Ζιζέλ εντάχθηκε στο ρεπερτόριο των Μπαλέτων Μπολσόι το 1944 και ανεβαίνει πολύ συχνά στη σκηνή του φημισμένου ρωσικού θεάτρου. Στη μετάδοση αυτή, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει εκ νέου την αριστουργηματική ρομαντική μουσική του Αντόλφ Αντάμ, η οποία περιβάλλει τη δραματική ιστορία της Ζιζέλ με ανυπέρβλητο λυρισμό· μια συνθετική προσέγγιση που αναδεικνύεται μοναδικά χάρη στη συγκινητική χορογραφία του Ρώσου Γιούρι Γκριγκορόβιτς.

"Πηγή: matrix24.gr"

Ο Τσίπρας έδωσε το σύνθημα και ο αγώνας τώρα δικαιώνεται.

Οι Αμερικανοί επανέρχονται για τη στάθμευση drones σε ελληνικό έδαφος και όπως φαίνεται η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΑΝΕΛ εμφανίζεται  διατεθειμένη να αποδεχθεί το αίτημα της Ουάσιγκτον στο πλαίσιο της «νέας σχέσης» που δείχνει ότι επιθυμεί να διαμορφώσει με τις Ηνωμένες Πολιτείες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ως αντίβαρο στις γερμανικές πιέσεις. 



Το θέμα λαμβάνει κρίσιμες και επιτακτικές διαστάσεις σε μία περίοδο που η ευρύτερη περιφερειακή κατάσταση «βράζει» λόγω Συρίας. Αναμφίβολα δε θα είναι μεταξύ αυτών που θα τεθούν επί τάπητος στις προσεχείς επισκέψεις που προγραμματίζουν στην Αθήνα τόσο ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι όσο και η βοηθός υπουργός για θέματα Ευρώπης Βικτόρια Νούλαντ.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Βήματος», η αμερικανική πλευρά κατέθεσε πολύ πρόσφατα – πριν από μερικές εβδομάδες – νέο σχέδιο «Τεχνικής Συμφωνίας» (Technical Arrangement) στην Αθήνα σχετικά με τη στάθμευση δύο μοιρών μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAVs), κατά πάσα πιθανότητα τύπου MQ-1 Predator ή/και MQ-9 Reaper, στην Ελλάδα.
Το σχετικό έγγραφο μελετήθηκε εκτενώς στο υπουργείο Εξωτερικών και πλέον βρίσκεται στα χέρια του Γενικού Γραμματέα, πρέσβη Δημήτρη Παρασκευόπουλου, ενώ απολύτως ενήμερος είναι ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς. Η ελληνική πλευρά εμφανίζεται να επιθυμεί όχι μόνο στρατιωτικά (πχ προμήθεια στρατιωτικού υλικού) αλλά και πολιτικά ανταλλάγματα για την οριστική έγκρισή της. Μένει όμως να αποδειχθεί ότι μπορεί και να τα αποσπάσει...
Είναι πάντως σαφές, όπως αναφέρουν κυβερνητικές, διπλωματικές και στρατιωτικές πηγές που μίλησαν στο «Βήμα» υπό τον όρο της ανωνυμίας, ότι η Αθήνα αποφεύγει να ομιλεί δημοσίως για αυτό το ζήτημα στο πλαίσιο των επαφών της με τους Αμερικανούς, οι οποίες υπήρξαν πυκνές κατά την παραμονή του Αλέξη Τσίπρα και της ελληνικής αποστολής στη Νέα Υόρκη για τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Μπορεί η κυβέρνηση να επιθυμεί τόνωση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, αλλά οι αριστερές καταβολές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α καθιστούν τη διαχείριση του ζητήματος άβολη.
Οι Αμερικανοί  επιμένουν η βάση των drones να είναι η αεροπορική βάση στο Καστέλλι της Κρήτης (σσ. στην 133η Σμηναρχία Μάχης), όπως ήταν το αρχικό τους σχέδιο που στην ολότητά του είχε αποκαλύψει «Το Βήμα» στις 27 Ιουλίου 2014. Το σχετικό αίτημα είχε προβληματίσει την τότε κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, λόγω της ανησυχίας για πιθανές αντιδράσεις από τον ευρισκόμενο στην αντιπολίτευση ΣΥ.ΡΙΖ.Α επειδή η σχετική συμφωνία απαιτεί έγκριση της Βουλής. Μία ιδέα που είχε πέσει στο τραπέζι και είχε απορριφθεί ήταν η στάθμευση των UAVs στη βάση της Σούδας. Αυτό όμως δεν ήταν εφικτό λόγω χωροταξικών προβλημάτων.
Η στάθμευση στο Καστέλι είναι κάτι που πλέον η Ελλάδα μοιάζει έτοιμη να αποδεχθεί, παρά τις ιδέες του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου. Ως γνωστόν, ο κ. Καμμένος είχε κυκλοφορήσει την ιδέα για τη δημιουργία μίας νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο. Την είχε μάλιστα παρουσιάσει τον περασμένο Μάιο, κατά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, στην αμερικανίδα υφυπουργό Άμυνας Κριστίν Γουόρμουθ.
Εκτιμάται ότι η ιδέα για βάση στην Κάρπαθο, που απέρριψαν οι Αμερικανοί, σχετιζόταν με τη στάθμευση εκεί των αμερικανικών drones. Ωστόσο, το νησί δεν προσφέρεται για τη διαμονή του προσωπικού που απαιτείται για τη συντήρηση των αεροσκαφών (υπολογίζεται σε τουλάχιστον 170 άτομα), ενώ χρειάζονται και ειδικά υπόστεγα για τη στάθμευσή τους.
Και ουδείς μπορεί φυσικά να παραγνωρίσει ότι η στάθμευσή τους στην Κάρπαθο θα μπορούσε να δημιουργήσει και άλλα προβλήματα, πχ σε σχέση με την Τουρκία που προφανώς θα επαναλάμβανε τις αιτιάσεις της σε σχέση με την αποστρατιωκοποίηση των Δωδεκανήσων ενώ με βάση την πρόσφατη εμπειρία η Συμμαχία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα τηρούσαν ουδέτερη στάση.   

"Πηγή:tovima.gr"

8 ΧΛΜ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΠΗΚΑΝ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΕΧΟΝΤΑΣ "ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΑ" ΤΑ F-16 ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ

Οι Τούρκοι έχασαν τον… λογαριασμό και τον μπούσουλα με τα ρωσικά μαχητικά να πετούν στα σύνορα τους. Τώρα ανακάλυψαν πώς οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου τους δεν ήταν μία, αλλά δύο και πώς το αεροσκάφους που αναγνώρισαν τα τουρκικά F-16 δεν ήταν ένα MIG-29, αλλά Su-30. Το θέμα πάντως είναι πως αντί τα αεροσκάφη της Άγκυρας να εγκλωβίσουν τα ρωσικά μαχητικά έγινε το ακριβώς αντίθετο και μάλιστα για χρονικό διάστημα που έφτασε τα 5 λεπτά και τα 40 δευτερόλεπτα.



Οι Ρώσοι φαίνεται ότι κάνουν πλάκα στους Τούρκους, αν λάβει υπόψη του κανείς και τη δικαιολογία που έδωσαν για την παραβίαση του εναέριου χώρου, ότι δηλαδή συνέβη λόγω «κακοκαιρίας» ή «από λάθος πλοήγηση», αλλά στέλνουν ταυτόχρονα και ένα μήνυμα στην Άγκυρα πώς δεν πρόκειται να δεχθούν την οποιαδήποτε ενέργεια της Τουρκίας κοντά στα τουρκοσυριακά σύνορα, καθ’ ότι εκεί πλέον τον λόγο έχουν οι ρωσικές δυνάμεις.

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που έδωσαν οι Τούρκοι στο ΝΑΤΟ και αποκαλύπτει ο τουρκικός Τύπος, σημειώθηκαν όχι μία, όπως στην αρχή ειπώθηκε, παραβίαση του εθνικού εναέριου χώρου, αλλά δύο, από ρωσικά αεροσκάφη και συγκεκριμένα Su-30 το Σάββατο 3 και εν συνεχεία την Κυριακή 4 Οκτωβρίου στην περιοχή του Χατάι.

Οι Τούρκοι δε, αρχικά θεώρησαν πώς εκπρόκειτο για μαχητικό της συριακής Αεροπορίας MIG-29, αλλά τελικά αποδείχθηκε πώς ήταν Su-30M (πώς και από τη απόσταση την έκαναν την αναγνώριση άραγε;), το οποίο μάλιστα αντίθετα με τις επίσημες αναφορές περί εισβολής σε βάθος μόλις μερικών εκατοντάδων μέτρων εισήλθε 8 χιλιόμετρα μέσα στο τουρκικό έδαφος. 

Εκείνο το στοιχείο δε που προκαλεί ενδιαφέρον, καθ’ ότι δείχνει πώς οι Τούρκοι έμειναν… κότες, είναι πώς αντί τα τουρκικά μαχητικά F-16 να εγκλωβίσουν το ρωσικό Su-30 συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Το ρωσικό αεροσκάφος ήταν εκείνο που εγκλώβισε μέσα σε τουρκικό έδαφος στο ραντάρ του τα δύο τουρκικά F-16 με την κόκκινη λυχνία να αναστατώνει του πιλότους της Άγκυρας που είναι βέβαιο πώς τα χρειάστηκαν βλέποντας πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκτοξευτεί ένας ρωσικός πύραυλος. 

Ο χρόνος δε που τα τουρκικά αεροσκάφη έμειναν εγκλωβισμένα από το ρωσικό Su-30, 5 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα, δείχνει πώς δεν επρόκειτο για μία απλή παραβίαση του εναέριου χώρου, αλλά για μία αποστολή της Ρωσίας να δείξει την ανωτερότητα της και τις… διαθέσεις τους. 

Οι Τούρκοι πιλότοι απέναντι στο κατά πολύ πιο προηγμένο ραντάρ και τον ισχυρότερο οπλισμό του ρωσικού μαχητικού έβαλαν την ουρά στα σκέλια και ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που μίλησαν για MIG-29. Για να μην δείξουν δηλαδή τη συντριβή που υπέστησαν. 

Το γεγονός πάντως της ρωσικής παραβίασης του εναέριου χώρου της Τουρκίας δείχνει πώς τα πράγματα στην περιοχή δεν είναι απλά, αλλά πολύ εύθραυστα. Κι αυτό φάνηκε και από την αντίδραση του ΝΑΤΟ (αλήθεια γιατί η Συμμαχία δεν αντιδρά στις καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου χώρου από τα τουρκικά μαχητικά στο Αιγαίο;) που μίλησε για κίνδυνο κατάρριψης, όπως και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.  

«Ανησυχούμε πολύ γιατί αυτό είναι ακριβώς το είδος των πραγμάτων για τα οποία η Τουρκία υπερασπίζεται τα δικαιώματα της και θα μπορούσαν (τα ρωσικά μαχητικά) να καταρριφθούν», ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι από την Χιλή που βρίσκεται για μια διεθνή σύνοδο και τόνισε την ανάγκη να δημιουργηθεί μηχανισμός για να μην υπάρξει ανάφλεξη της κρίσης.

Όλα δείχνουν λοιπόν πώς όσο περνούν οι μέρες το παιχνίδι στι Συρία θα γίνεται ολοένα και πιο σκληρό με τις ΗΠΑ, μη έχοντας άλλο τρόπο πλέον να αντιδράσουν, να χρησιμοποιούν τις προβοκάτσιες ότι βομβαρδίζονται άμαχοι και ο Συριακός Απελευθερωτικός Στρατός, η δε Τουρκία θα κλαψουρίζει πώς οι Ρώσοι τους παραβίασαν τον εναέριο χώρο.

"Πηγή:defencenet.gr"

Για ..."στρατό κοθόρνων" κάνει λόγο ο Λεβέντης.

Είναι γνωστό σε όλους ότι το πολιτικό σύστημα «έπιασε πάτο», εκείνο που δεν περιμέναμε είναι να μας το πει ο Βασίλης Λεβέντης.
Μετά τις αγκαλιές και τα φιλιά με τον Τσίπρα και τις δηλώσεις συνεργασίας με τον πατέρα του, ο Βασίλης Λεβέντης αλλάζει και επιτίθεται με σφοδρότητα κατά του Τσίπρα. 


Ακούγοντας τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού ο Λεβέντης «τα πήρε»
«Απογοητεύτηκα από την ομιλία του κ. Πρωθυπουργού», δήλωσε ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης και πρόσθεσε: «Κόντευα να κοιμηθώ. Ειλικρινώς τα ίδια και τα ίδια έλεγε. Ό,τι έλεγε ο Σαμαράς, ό,τι έλεγε ο Καραμανλής.
Τα ίδια και τα ίδια. Ένας λαός που πεινάει και μία εξουσία που δεν το αντιλαμβάνεται.
Αναίσθητη εξουσία. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η κατάσταση του Κοινοβουλίου. Ο λαός να πεινάει, να τρώει από τους σκουπιδοτενεκέδες και ο Πρωθυπουργός να μην πω τι κάνει».
Ο Βασίλης Λεβέντης τους είπε πως δεν προτίθεται να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Τσίπρα γιατί "προτίμησε να πάει με τους ακροδεξιούς", ενώ του καταλόγισε και πως έχει μαζέψει... "στρατό κοθόρνων" αναφερόμενος στους συμβούλους του Αλέξη Τσίπρα.



Το τι θα πράξει στο μέλλον είναι  αδύνατον να το προβλέψει κανείς, εκείνο όμως που είναι βέβαιο, είναι ότι ο Βασίλης Λεβέντης δέχεται ότι το χρέος της χώρας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΧΘΕΣ και πρέπει να πληρωθεί.
Ας μείνουμε σε αυτό και ας δούμε που και πώς θα τον χρησιμοποιήσει το σύστημα. 


Νούτσιο Ορντινε: Είναι έγκλημα να ωθείς την ελληνική κυβέρνηση να πουλήσει την περιουσία της και έπειτα να συναινείς στο ξεπούλημα όλων των ελληνικών αεροδρομίων σε μια γερμανική επιχείρηση.

Γιατί η τυφλή λογική του κέρδους υπονομεύει όλα όσα η κοινωνία του χρήματος θεωρεί περιττά, δηλαδή σχολεία, μουσεία και σπουδές.

 

 

Τον κώδωνα του κινδύνου για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την Παιδεία και τον πολιτισμό εξαιτίας της υποβάθμισης των ανθρωπιστικών σπουδών κρούει ο διακεκριμένος συγγραφέας, ακαδημαϊκός δάσκαλος και μελετητής της Αναγέννησης Νούτσιο Ορντινε που βρίσκεται στην Ελλάδα και έδωσε διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής σε συνεργασία με το Κοινωφελές Ιδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Εργου (ΚΙΚΠΕ) με θέμα "Σε τι είναι χρήσιμη μια άχρηστη γνώση". 

Το βιβλίο του Νούτσιο Ορντινε Η χρησιμότητα του άχρηστου κυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία σε 18 γλώσσες. Στα ελληνικά από την Αγρα σε μετάφραση Ανταίου Χρυσοστομίδη.
Σε συνέντευξή του ο Νούτσιο Ορντινε δηλώνει τον έντονο προβληματισμό του για το μέλλον του ανθρώπου.
 «Είμαστε ενώπιον μιας επιδημίας που εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό ακριβώς το καλοκαίρι προκάλεσε κατακραυγή στην Ιαπωνία μια επιστολή του υπουργού Παιδείας Χακουμπούν Σιμομούρα με την οποία ζητούσε από τους πρυτάνεις να κλείσουν ή να μετατρέψουν τα τμήματα εκείνα που δεν είναι “χρήσιμα” έτσι ώστε να δυναμώσουν μόνο οι φυσικές  και τεχνολογικές επιστήμες.
Πρόκειται για πολιτική επιλογή που μπορεί να οδηγήσει στην πολιτιστική αυτοκτονία. Σήμερα, δυστυχώς, θεωρούνται “άχρηστες” οι γνώσεις που δεν ευνοούν άμεσα κέρδη. 
Όμως συχνά ο κόσμος των πανεπιστημιακών έχει αποδεχθεί την κατάσταση και παρατηρεί παθητικά αυτή την πτώση. Να γιατί αποφάσισα να γράψω αυτό το “Μανιφέστο”. Πρέπει να αντιδράσουμε πριν να είναι πολύ αργά» λέει ο καθηγητής και συνεχίζει «Με τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις πολλές χώρες προσπαθούν να “επαγγελματοποιήσουν” τα προγράμματα σπουδών στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Ζητάνε από  μαθητές που έχουν μόλις κλείσει τα 13 τους χρόνια να επιλέξουν ένα επάγγελμα και να συνεχίσουν τη φοίτησή τους σκεπτόμενοι μόνο τη θέση εργασίας. 


Δεν αντιλαμβάνονται ότι η υποταγή της Παιδείας και της εκπαίδευσης στις απαιτήσεις της αγοράς είναι μια ήδη χαμένη μάχη.
Πώς μπορεί κανείς να εναρμονίσει την ταχύτητα των μεταβολών της αγοράς με τους αργούς χρόνους της εκπαίδευσης;
Έτσι όχι μόνο δεν λύνεται το πρόβλημα της απασχόλησης, αλλά υπάρχει κίνδυνος να διαφθαρούν οι φοιτητές που εγγράφονται στο πανεπιστήμιο με την επιθυμία να αποκτήσουν ένα πτυχίο για να κερδίσουν χρήματα.
Κανένα επάγγελμα δεν μπορεί να ασκηθεί συνειδητά χωρίς γενική παιδεία. Δεν σπουδάζει κανείς για να αποκτήσει ένα κομμάτι χαρτί που θα εξαργυρώσει στην αγορά εργασίας».
 Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του λέει: «Σε μια κοινωνία όπου μετρούν μόνο τα χρήματα, ένα σφυρί αξίζει περισσότερο από ένα ποίημα ή ένα κουτάλι από έναν πίνακα.
Έχουμε χάσει κάθε ενδιαφέρον για το αφιλοκερδές. Κατά συνέπεια και την αγάπη για τα πράγματα που κάνουν την καρδιά μας να πάλλεται. Ο Μονταίνιος μας θυμίζει ότι δεν είναι η κατοχή των πραγμάτων που κάνει ευτυχισμένο τον άνθρωπο αλλά η απόλαυσή τους. 
Αν ένα μουσείο ή μια αρχαιολογική ανασκαφή παράγουν κέρδος δεν είναι κακό. Μπορεί όμως η αξία του Κολοσσαίου ή του Παρθενώνα να υπολογιστεί με βάση τα έσοδα; Κι αν ένα πολύ σημαντικό μουσείο δεν παράγει κέρδος, θα πρέπει να το κλείσουμε; Και οι βιβλιοθήκες και τα Αρχεία του κράτους (που δεν είναι πηγή οικονομικού πλούτου) τι μέλλον θα έχουν σε μια κοινωνία βασισμένη σ’ αυτές τις αρχές;».
Σχετικά με την κρίση που βιώνουμε η προσέγγισή του είναι αφοπλιστική: «Η κρίση που βιώνουμε δεν είναι μόνο οικονομική: είναι κυρίως ηθική. Η δικτατορία του ωφελιμισμού έχει αλλοιώσει τη λειτουργία της Ευρώπης. Μπορεί άραγε η ευρωπαϊκή ταυτότητα να περιοριστεί με βάση την παράμετρο “ποιος πληρώνει τα χρέη και ποιος δεν τα πληρώνει”; Είναι δυνατόν να σκεφτεί κανείς μια Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα, την Ιταλία ή την Ισπανία; Πώς μπορεί να λειτουργήσει ένα κοινοβούλιο στο οποίο η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών ποδοπατείται καθημερινά από τα ιδιαίτερα συμφέροντα κάθε μεμονωμένου κράτους; Χρειάστηκε να πεθάνουν χιλιάδες άνθρωποι στη Μεσόγειο για να καταλάβουμε ότι το ζήτημα των προσφύγων δεν είναι πρόβλημα αποκλειστικά ελληνικό ή ιταλικό. Πώς είναι δυνατόν να μην έχει διαμαρτυρηθεί κανείς για το σκάνδαλο της προφανούς σύγκρουσης συμφερόντων της Γερμανίας: είναι θεμιτό να ωθείς την ελληνική κυβέρνηση να πουλήσει την περιουσία της και έπειτα να συναινείς στο ξεπούλημα όλων των ελληνικών αεροδρομίων σε μια γερμανική επιχείρηση; Δεν είναι δίκαιο να πληρώνουν την κρίση μόνον οι πιο αδύναμοι και οι ανυπεράσπιστοι. Η διαφθορά και η φοροδιαφυγή είναι οι αληθινές αιτίες της οικονομικής καταστροφής πολλών χωρών. Καταπολεμούνται όμως μόνο μερικώς με τους καλούς νόμους. Πρέπει να εκπαιδεύσουμε τις νέες γενιές στις αξίες της αλληλεγγύης, στον σεβασμό του κοινού καλού. Ενώ οι κυβερνήσεις, αντιθέτως, κάνουν περικοπές στα κονδύλια για την Παιδεία, τον πολιτισμό και τη βασική επιστημονική έρευνα. Επενδύω στη μόρφωση και στον πολιτισμό σημαίνει ενδυναμώνω τη δημοκρατία και την ελευθερία, ελπίζω σε έναν μελλοντικό κόσμο καμωμένο από ανθρώπινα όντα ικανά να ανθίστανται στη διαφθορά και ελεύθερα από τα δεσμά του εγωισμού».