Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΛΕΕΙ ΤΟ CNN ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΝΣΚ.

Η Ελληνική Δημοκρατία διατηρεί το δικαίωμα να διεκδικήσει από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας την πλήρη ικανοποίηση όλων των δημοσίων αξιώσεων, αλλά και των αξιώσεων Ελλήνων υπηκόων που πηγάζουν από τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει το Απόρρητο Πόρισμα Ομάδας Εργασίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που φέρνει, για πρώτη φορά στο φως, κατ΄ αποκλειστικότητα, το CNN Greece.

Στα συμπεράσματα της ογκώδους έκθεσής, που ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο του 2014, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους προτείνει ότι αν η Ελληνική Δημοκρατία επιθυμεί τη “δυναμικότερη προώθηση των διεκδικήσεων της”, πρέπει να ακολουθήσει τα εξής βήματα:

1. Να προσκαλέσει – μέσω της διπλωματικής οδού- την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας σε διαπραγματεύσεις .

2. Σε περίπτωση που η Γερμανία αρνηθεί να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις ή σε περίπτωση αδυναμίας εξεύρεσης συμφωνίας των δυο χωρών, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να προσφύγει απευθείας “σε δεσμευτική για τα μέρη δικαιοδοτική κρίση” παρακάμπτοντας το Διαιτητικό Δικαστήριο της Συμφωνίας του Λονδίνου καθώς αυτό έχει μόνο μη δεσμευτικού χαρακτήρα δικαιοδοσία.

H "δεσμευτική για τα μέρη δικαιοδοτική κρίση"

Το τέταρτο συμπέρασμα του Πορίσματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που αποκαλύπτει σήμερα το CNN Greece, προτείνει ότι αν η Ελληνική Δημοκρατία επιθυμεί τη γρηγορότερη διευθέτηση του ανοιχτού ζητήματος των αξιώσεων της χώρας μας, πρέπει να παρακάμψει την προσφυγή στο Διαιτητικό Δικαστήριο της Συμφωνίας του Λονδίνου και να προσφύγει απευθείας “στην δεσμευτική για τα μέρη δικαιοδοτική κρίση”. Η άποψη, δηλαδή, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Το Διαιτητικό Δικαστήριο της Συμφωνίας του Λονδίνου ιδρύεται βάσει του άρθρου 28 αυτής και έχει αποκλειστική δικαιοδοσία για διαφορές που προκύπτουν σε ζητήματα ερμηνείας ή εφαρμογής της Συμφωνίας του Λονδίνου. Το Πόρισμα εξετάζει ενδελεχώς ζητήματα που αφορούν νομικά προβλήματα και δυσκολίες οι οποίες πηγάζουν από πιθανή προσφυγή στο Διαιτητικό Δικαστήριο της Συμφωνίας του Λονδίνου.

Επιπλέον, εξετάζει και νομικές δυσκολίες και ανοιχτά ζητήματα που μπορεί να προκύψουν από την προσφυγή στη “ δεσμευτική για τα μέρη δικαιοδοτική κρίση ”. Πρόκειται για το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης του οποίου η δικαιοδοσία αναγνωρίζεται μετά από ειδική δήλωση κάθε χώρας στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ. Η Ελλάδα έχει καταθέσει τη συγκεκριμένη δήλωση από το 1994,ενώ η Γερμανία μόλις το 2008.

Το ζήτημα που προκύπτει είναι αν το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει δικαιοδοσία για ζητήματα που προέκυψαν πριν την κατάθεση της συγκεκριμένης δήλωσης. Οι συντάκτες του Πορίσματος θεωρούν ότι η Ελλάδα μπορεί να στοιχειοθετήσει νομικά ότι οι διαφορές με τη Γερμανία μπορούν να εξεταστούν από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αρκεί να προηγηθεί άρνηση της γερμανικής πλευράς να διαπραγματευτεί τη ρύθμιση των ελληνικών απαιτήσεων μετά από νεώτερη επίσημη ανακίνηση του ζητήματος από την ελληνική πλευρά.

Στη σελίδα 94 του Πορίσματος, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους επισημαίνει ότι προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει να αντιμετωπίσει τους εξής περιορισμούς:

1.Η προς επίλυση διαφορά πρέπει να αφορά γεγονότα και καταστάσεις που έχουν λάβει χώρα πριν την 1.05.2008

2.Η προς επίλυση διαφορά δεν μπορεί να θέτει ζήτημα που άπτεται της ερμηνείας ή της εφαρμογής της Συμφωνίας του Λονδίνου.

3.Η προς επίλυση διαφορά θα πρέπει να συνδέεται με παραβίαση ή άλλο ζήτημα του δημοσίου διεθνούς δικαίου

Η Έκθεση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους

Το Απόρρητο Πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που αποκαλύπτει το CNN Greece, βρίσκεται ήδη στα χέρια των αρμόδιων υπουργείων προκειμένου να αξιοποιηθεί. Στα ίδια χέρια βρίσκεται και η

Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για τον “Προσδιορισμό Αξιώσεων από τις Γερμανικές Επανορθώσεις και το Κατοχικό Δάνειο” η οποία εκτιμά τις συνολικές απαιτήσεις στο ιλιγγιώδες ποσό των 341 δις ευρώ. Σε αυτό συμπεριλαμβάνονται απαιτήσεις από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ύψος 9 δις, το κατοχικό δάνειο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ύψους περίπου 10.34 δις ευρώ,αλλά και οι υπόλοιπες αξιώσεις από τον ίδιο πόλεμο που φτάνουν, πάντα σύμφωνα με την έκθεση του ΓΛΚ, στα 341.203 δις.

Η Ομάδα Εργασίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, συγκροτήθηκε μετά την πρώτη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Μάρτιος 2013), προκειμένου να προβεί σε “ειδική νομική μελέτη, επεξεργασία και τεκμηρίωση της υπόθεσης των Γερμανικών Αποζημιώσεων (κατοχικό δάνειο, πολεμικές επανορθώσεις και ατομικές αποζημιώσεις)”, αλλά και να υποβάλει πόρισμα για “την πορεία και τον αποτελεσματικότερο και επωφελέστερο για τα συμφέροντα της Χώρας νομικό χειρισμό”.

Στο πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους εξετάζεται ενδελεχώς, τόσο το ιστορικό της υπόθεσης όσο και το θεσμικό πλαίσιο των Διεθνών Συμβάσεων πάνω στις οποίες εδράζεται το ζήτημα των ελληνικών αξιώσεων. Σημαντικότερες εξ αυτών η Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 “Περί Εξωτερικών Γερμανικών Χρεών” η οποία προβλέπει το διακανονισμό των γερμανικών εξωτερικών χρεών αλλά και η Συνθήκη της Μόσχας του 1990 (Συνθήκη 2+4) για τον Οριστικό Διακανονισμό σε σχέση με τη Γερμανία στην οποία δεν μετέχει η Ελλάδα και υπογράφεται μόνο μεταξύ της ενωμένης, πλέον, Γερμανίας και των τεσσάρων δυνάμεων κατοχής (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία). (Παράγραφοι Πορίσματος 12-15)

Επιπλέον, το Πόρισμα εξετάζει και τις διμερείς Συμβάσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας . Πρόκειται γα τη Σύμβαση της Βόννης του 1960, τη Σύμβαση της Βόννης του 1961 και τη Συμφωνία της Αθήνας του 1974. Οι τρεις αυτές διμερείς συμφωνίες καθορίζουν τον διακανονισμό των ελληνικών αξιώσεων και περιλαμβάνουν την αποζημίωση οικείων των φονευθέντων από το ναζιστικό καθεστώς, την αποζημίωση για αφαιρεθέντα καπνά κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής και τις αποζημιώσεις για αποφάσεις που εκδόθηκαν υπέρ Ελλήνων υπηκόων, που υπέστησαν ζημιές, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου. Το συνολικό ποσό, όπως προκύπτει από τις τρεις αυτές Συμβάσεις, πλησιάζει τα 52 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα.

Που στηρίζεται η Γερμανική άρνηση

Τελευταία φορά που η Ελλάδα προέβη σε διπλωματική κίνηση διεκδίκησης ήταν τον Νοέμβριο του 1995 με τη ρηματική διακοίνωση του πρεσβευτή της Ελλάδας στη Βόννη, κ. Μπουρλογιάννη – Τσαγγαρίδη, με την οποία ζητούσε την έναρξη διμερών συνομιλιών προκειμένου να ρυθμιστούν τα εκκρεμή ζητήματα του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στη ρηματική διακοίνωση η γερμανική πλευρά απάντησε αρνητικά με ένα απλό ανακοινωθέν.

Σύμφωνα με το Πόρισμα, η αρνητική στάση των γερμανικών αρχών στηρίζεται στην άποψη ότι “η Συνθήκη της Μόσχας δεσμεύει και την Ελλάδα και στην εκ τούτου συνέπεια ότι, εφόσον η Συνθήκη αυτή σιωπά ως προς τις επανορθώσεις, η σιωπή αυτή ισοδυναμεί με την οριστική του επίλυση, άποψη σύμφωνη με τη γερμανική θεωρία και νομολογία”.

Το συγκεκριμένο θέμα φαίνεται να απασχολεί τους νομικούς κύκλους. Το ζήτημα που ανακύπτει είναι αν από τη “Συνθήκη 2+4” προκύπτει νομική επίπτωση σε κράτη που δεν την υπέγραψαν, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, όπως αναφέρει στις σελίδες 65-70 του πορίσματός του, θεωρεί “εσφαλμένη” την άποψη αυτή καθώς θεωρεί ότι “σύμφωνα με τους Κανόνες του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου οι τέσσερις Μεγάλες Δυνάμεις που συμμετείχαν σε αυτήν δεν μπορούν να δεσμεύουν τα κράτη που έχουν απαιτήσεις εναντίον της Γερμανίας”. Καταλήγει, έτσι, στο συμπέρασμα ότι η Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 εξακολουθεί να δεσμεύει τη Γερμανία και ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις της Ελλάδας παραμένουν “ισχυρές και σε εκκρεμότητα”.

Τι θα κάνει η κυβέρνηση;

Το Πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους όπως και αυτό του Γενικού Λογιστηρίου βρίσκεται εδώ και καιρό στα χέρια των αρμοδίων. Όπως γίνεται, όμως αντιληπτό, η διεκδίκηση των ελληνικών αξιώσεων από τη Γερμανία δεν είναι έχει μόνο νομική πτυχή. Είναι ένα κυρίως πολιτικό ζήτημα και ο χειρισμός του προϋποθέτει μελετημένες και προσεχτικές κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα.

Στο πολιτικό επίπεδο έχει πρόσφατα καταγραφεί μία εξέλιξη της οποίας απομένει να αποδειχθεί η κρισιμότητά της. Το Ευρωκοινοβούλιο έκανε αποδεκτή την Αναφορά της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία καλείται ενώπιον της Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου προκειμένου να εκθέσει τις θέσεις της σχετικά με τα ζητήματα που αφορούν τις πολεμικές επανορθώσεις, το κατοχικό δάνειο, τις αποζημιώσεις συγγενών θυμάτων του Διστόμου και τις αποζημιώσεις συγγενών θυμάτων που δολοφονήθηκαν στο Άουσβιτς και στο Νταχάου αλλά και την επιστροφή των λεηλατηθέντων από τους ναζί αρχαιολογικών θησαυρών.

Πάντως, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο, μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση στα Ανώγεια της Κρήτης, δεσμεύτηκε ότι η Ελλάδα θα διεκδικήσει όσα δικαιούται.

"Πηγή:logiosermis.net"

ΣΕ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΤΡΕΛΛΩΝ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ Η ΝΔ.

Αυτό που πραγματικά συμβαίνει στο εσωτερικό της ΝΔ, δεν είναι καθόλου αυτό που επιδιώκουν να βλέπουμε.Η σκληρή μάχη ξεκινάει από τους βουλευτές του κόμματος με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κωμικοτραγικές καταστάσεις στην κοινοβουλευτική ομάδα.

Οι νέοι βουλευτές που τάχθηκαν με τον Τζιτζικώστα, αισθάνονται απελπισμένοι και "σκυλομετανιώνουν" που το έπραξαν, αλλά πλέον δεν μπορούν να κάνουν πίσω. Φοβισμένοι περιμένουν την επόμενη μέρα καθώς βλέπουν ότι ο Μεϊμαράκης όχι μόνο θα είναι νικητής, αλλά και ότι είχε δίκιο σε πολλά θέματα για τα οποία οι ίδιοι ήταν ολομέτωπα απέναντί του.

Ένα θέμα, που όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι ο Μεϊμαράκης είχε απόλυτο δίκιο, ήταν ο χρόνος που θα διαρκέσει η προεκλογική αναμέτρηση.

Ο Μεϊμαράκης είχε προτείνει η προεκλογική περίοδος να είναι μικρής διάρκειας, επειδή διέβλεπε ότι μία μακρά περίοδος θα δημιουργούσε τρομερές αντιπαραθέσεις και εντάσεις μέσα στο κόμμα.

Σε αυτή την θέση αντιτάχθηκαν, οι βλέποντες κοντόφθαλμα, θεωρώντας ότι Μεϊμαράκης, επωφελείται εάν η χρονική διάρκεια της προεκλογικής περιόδου είναι μικρή.

Σήμερα βλέποντας αυτά που γίνονται στο κόμμα, όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι η πρόταση Μεϊμαράκη ήταν σοφή και ενδεδειγμένη, γιατί ήταν η μόνη που προσέφερε λύση. 

Όμως επειδή όσοι τάχθηκαν απέναντι στον σημερινό πρόεδρο, φοβούνται ότι θα παραγκωνιστούν, δίνουν τον "υπερ' πάντων αγώνα", κατά του Μεϊμαράκη, για προσωπικούς και μόνο λόγους.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι αμφίβολο αν όλα θα κυλήσουν ομαλά μέχρι τις εσωκομματικές εκλογές και εάν η επόμενη μέρα θα είναι ίδια για όλους.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Εάν η μοίρα της ανθρωπότητας ήταν να συναντήσει στην περίοδο των πολέμων του παρελθόντος τον χειρότερο εχθρό της στο πρόσωπο του Φασισμού, δυστυχώς το μέλλον της επεφύλαξε να γνωρίσει σε περιόδους ειρήνης την δράση του με τις πιο σκοτεινές, ύπουλες και σκληρές πτυχές του στη νέα του μορφή.

Φορείς του Φασισμού στην σύγχρονη εποχή, η επιθετική και επεκτατική οικονομική πολιτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με κύριο εκπρόσωπο στη γηραιά Ήπειρο την πάλαι ποτέ Γερμανία που δεν μπορεί να απαρνηθεί και να αποβάλλει από το DNA της, την αίσθηση της υπεροχής της ως φυλή έναντι των άλλων Λαών, που θέλει να τους κυβερνά και να τους ελέγχει.

Οι συμβατικοί πόλεμοι (πλην ειδικών περιπτώσεων) του παρελθόντος για το μοίρασμα του κόσμου στην βάση της Φασιστικής ιδεολογίας με στρατιωτικά μέσα, έχουν παραχωρήσει την θέση τους σε νέες μορφές οικονομικών πολέμων, σύγχρονους και αποτελεσματικούς, ανέξοδους και αναίμακτους, που εμπεριέχουν ακέραιο τον Φασισμό, προσφορά και προνόμιο του Χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Τα νέα οπλικά εργαλεία στην φαρέτρα της οικονομικής ολιγαρχίας για επέκταση των ορίων κυριαρχίας της με Φασιστικές μεθόδους είναι οι οικονομικές κρίσεις, οι οικονομικοί αποκλεισμοί, η δημιουργία οικονομικών ζωνών, εμπάργκο, κρατικοί δανεισμοί κλπ. που αποφέρουν περισσότερα λάφυρα πολιτικά, οικονομικά και κυριαρχικά με όπλο το Χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, από ότι το όπλο του στρατού, ο ρόλος του οποίου πλέον περιορίστηκε στην περιφρούρηση και προστασία αυτού στις διάφορες οικονομικές του επιθέσεις στους Λαούς του πλανήτη.

Ο ύπουλος ρόλος του Φασισμού μέσω του κεφαλαίου και παγίδα πλάνης των Λαών όταν αυτός επιτίθεται με την οικονομική μορφή που επιλέγει έναντι της στρατιωτικής του παρελθόντος, είναι ότι δεν προκαλεί άμεσα τις Εθνικές συνειδήσεις των Λαών, που εξ' ορισμού είναι το μόνο ανειρήνευτο συναίσθημα που προβάλλει σθεναρή αντίδραση όταν απειλείται.

Διότι η πρόκληση της Εθνικής συνείδησης μία αντίδραση έχει: Την αντίσταση. Ανεπιθύμητη στάση για τα δεδομένα της παγκοσμιοποίησης (χαρακτηριστικά αυτής είδαμε στο Δημοψήφισμα του Ελληνικού Λαού που γρήγορα ανασκευάστηκε από το Πολιτικό μας Σύστημα με την αντεθνική του στάση).

Εκείνο που επιδιώκει και επιτυγχάνει άμεσα όταν επιτίθεται το κεφάλαιο είναι η υπονόμευση και χειραγώγηση της πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης των Λαών, που είναι ευάλωτες και υποτακτικές στο περιβάλλον που διαμορφώνει η ισχύς του χρήματος.

Διότι δεν υπάρχει διαμορφωμένη συνείδηση στα ευρύτερα Λαϊκά στρώματα ως σταθερά, που να καθορίζει ώριμη συμπεριφορά και στάση στο πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Απεναντίας οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες διαμορφώνουν τη συνείδηση ως μεταβλητή της τρέχουσας συγκυρίας με κριτήριο τον φόβο, την απειλή και την ανάγκη.

Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε πολύ πίσω για να θυμηθούμε πως διαμορφώθηκε η πολιτική και οικονομική συγκυρία στη χώρα μας από το Πολιτικό Σύστημα και σε ποια κατεύθυνση πιέστηκε ο Λαός. Είναι τοις πάση γνωστό.

Με διαμορφωμένη και χειραγωγημένη συνείδηση τέτοιας συγκυρίας ψήφισε στις εκλογές ο Ελληνικός Λαός με φρόνημα δουλικό και όχι ελεύθερο στα πλαίσια της Εθνικής του συνείδησης.

Εάν η υποταγή των Λαών και το μοίρασμα του κόσμου γίνεται από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με οικονομικούς πολέμους διαφόρων μορφών, που στοχεύουν στη δημιουργία οικονομικών ζωνών επιρροής, ελέγχου, εκμετάλλευσης και κυριαρχίας, καταπατώντας ανθρώπινα δικαιώματα, καταργώντας Δημοκρατικούς θεσμούς και Κοινοβούλια οδηγώντας ολόκληρους Λαούς σε εξαθλίωση, επιλέγοντας και εγκαθιδρύοντας κυβερνήσεις που είναι πρόθυμες να συνεργαστούν, επιβάλλοντας το δίκαιο του ισχυρού, τότε όλη αυτή η κοσμοθεωρία που επιχειρείται και αποκαλείται νέα τάξη πραγμάτων, είναι η δικαίωση του οραματιστή της ,Αδόλφου Χίτλερ, που απεικονίζει ανάγλυφα τον σύγχρονο ορισμό του Φασισμού. Όσο ένοχοι είναι αυτοί που τον προωθούν και τον επιβάλλουν, άλλο τόσο ένοχοι είναι και εκείνοι που τον αποδέχονται και δεν αντιστέκονται όταν ο Λαός τους δίδει την ευκαιρία (5 Ιουλίου 2015).

Ο Φασισμός υπάρχει και προσπαθεί να επιβληθεί σε όλο τον πλανήτη. Ακόμα περισσότερο στην δική μας Ήπειρο από την χώρα που τον έθρεψε. Ο δήθεν κίνδυνος του Φασισμού στην χώρα μας από κινήματα Εθνικιστικά και Αναρχικά είναι γελοιότητες, φθηνή προπαγάνδα αποπροσανατολισμού.

Διότι Φασίστας δεν είναι αυτός που του κόλλησαν σκοπίμως την ταμπέλα του Εθνικιστή, του Αναρχικού ή του Χρυσαυγήτη που θα παίξει σε συνεννόηση με την εκάστοτε εξουσία τον προσχεδιασμένο ρόλο του εμπρηστή, του κουκουλοφόρου ή του εγκληματία ακόμα, στο βωμό της άρχουσας τάξης. Αυτός είναι ο πληρωμένος υπάλληλος.

Ο πραγματικός Φασίστας είναι αυτός που ξεθάβει από το παρελθόν τα Ναζιστικά και Φασιστικά φαντάσματα, τα καλλιεργεί, τα προσδίδει πολιτική οντότητα και Κοινοβουλευτική παρουσία για παραπλάνηση και εξαπάτηση της κοινής γνώμης περί Ναζιστικού κινδύνου στο εσωτερικό, προκειμένου ο ίδιος ως Πολιτικό Σύστημα να εφαρμόσει ταυτόσημη πολιτική του Φασισμού που υπαγορεύεται από το εξωτερικό.

Εάν η ιδεολογία του Φασισμού στον σύγχρονο ορισμό της απαιτεί στην επίτευξη των στόχων της κατάλυση της ανεξαρτησίας των Λαών, εργατική τάξη και πολίτες εξαθλιωμένους, περιβάλλον θολό και αβέβαιο, εν δυνάμει εκβιαζόμενο και ελεγχόμενο από την ισχύ του κεφαλαίου, τότε πόσο απέχουμε εμείς ως Ελληνικό πολιτικό σύστημα στην εφηρμοσμένη μας πολιτική από το Φασισμό; Μια πολιτική που ο αντιδημοκρατικός τρόπος επιβολής της και μόνο στο σώμα της Κοινωνίας, αποκαλύπτει τις Φασιστικές της πρακτικές.

Οι δήθεν βελτιώσεις της σκληρότητας των μέτρων, η δίκαιη κατανομή των βαρών, η επιμήκυνση του χρέους που σημαίνει επιμήκυνση εξάρτησης και ομηρίας του Λαού, οι προκλητικές δηλώσεις προσώπων για δημιουργία πολιτικής σκόνης, οι επισκέψεις αρχηγών άλλων κρατών για ανταλλαγή φιλοφρονήσεων και πόθων για το Ευρωπαϊκό όραμα στο μεταφυσικό πεδίο της ευχής που προβάλλονται υπέρμετρα από τα ΜΜΕ, αποτελούν την πολιτική επικαιρότητα της καθημερινότητας στη μορφή της προπαγάνδας και του κουτσομπολιού που παρασύρουν το Λαό να ασχολείται με τα μικρά ώστε να παραμείνουν αθέατα τα μεγάλα που είναι οι κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης εις βάρος του.

Ο Φασισμός ως πολιτική εφαρμόζεται πλήρως στη χώρα μας με Δημοκρατικό περικάλυμμα την πρακτορευμένη Αριστερά.

 Διότι αυτός ο αναθεωρητισμός της Αριστεράς του Σύριζα, με τα τσιτάτα και τις πολύλογες αλλά αδειανές επιχειρηματολογίες, προσπαθεί να μας πείσει ως Κυβέρνηση πλέον της Αριστεράς με τις ρεφορμιστικές της προτάσεις και την ανακόλουθη στάση της, ότι ήταν ορθή η πολιτική των προκατόχων της ως η μόνη ασφαλής λύση στην οξύτητα της πολιτικής και οικονομικής κρίσης, προσφέροντας ουσιαστικά συγχωροχάρτι και στήριξη στην ηγεσία της αστικής τάξης που εκπροσωπεί την εντός, εκτός και επί τα αυτά Φασιστική οικονομική ολιγαρχία.

Αποτέλεσμα, η συντηρητική πολιτική στην ευρύτερή της μορφή όπως καταγράφεται σήμερα από τα κόμματα που την εκπροσωπούν, με την βοήθεια των αποστατών της Αριστεράς που ισχυρίζονται και φωνάζουν ότι είναι Αριστεροί, να προσπαθούν συμπλέοντας να πείσουν τον Λαό ότι η έξοδος της χώρας μας από τα προβλήματα που της δημιούργησε η ντόπια και ξένη πολιτικοοικονομική ολιγαρχία, περνάει μέσα από την λύση που η ίδια προτείνει και Φασιστικά θέλει να επιβάλλει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες του Νότου στην Ευρώπη.

Το θράσος των πολιτικών στην εκμετάλλευση της αφέλειας των πολιτών. Το δεν υπάρχει άλλος δρόμος, είναι το άλλοθι της υπαγωγής μας στην Φασιστική πολιτική των μνημονίων της Ευρώπης, τεκμήριο αφοσίωσης και υποταγής σ’ αυτήν, που θα εξουδετερώνει κάθε μορφή αντίστασης που θα προβάλλεται από τον Λαό. Η χώρα που γέννησε τον Φασισμό ακόμα και αν της στερήθηκε η στρατιωτική ισχύς για να τον προωθήσει με τα Ες-Ες και τα τανκς, έχει την οικονομική ισχύ να τον επιβάλλει με προγράμματα και μνημόνια σε χώρες που υπέθαλψαν αρκετούς από τους παλιούς της συνεργάτες στον χώρο της εξουσίας.

Δεν είναι τυχαία η επιλογή της χώρας μας να είναι το θύμα της σκληρότερης και σφοδρότερης επίθεσης του Φασισμού, ούτε τυχαία είναι η ανθελληνική στάση του Πολιτικού μας συστήματος στις Παγκόσμιες απαιτήσεις. Εάν η ολοκλήρωση της παγκοσμιοποίησης απαιτεί την θυσία της Δημοκρατίας των Λαών, πρώτα πρέπει να θυσιαστεί η μήτρα που τον γέννησε. Όσο παραμένουμε απαθείς ως Έλληνες τόσο η Δημοκρατία μας τείνει να γίνεται γλυκιά ανάμνηση από το παρελθόν.

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ - ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ.

Για την ανάγκη να υπάρξει «έντιμος συμβιβασμός» για το μείζον ζήτημα των κόκκινων δανείων και των πλειστηριασμών συμφώνησαν ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις και το ελληνικό οικονομικό επιτελείο.

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ!!!. Οι άνθρωποι ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΡΛΟΙ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΣΙΠΑ.

Έντιμο συμβιβασμό έκανε ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος για τα σπίτια των Ελλήνων και μάλιστα, αυτός που θα του κάνουν κατάσχεση θα συνεχίσει να χρωστάει.

Δηλαδή έχουμε χαζέψει τελείως. 

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΧΡΕΩΘΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ; 

Σύντροφοι μπερδεύεστε. Εσείς ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ και οι τοκογλύφοι πώς θα πάρουν τα ιμάτια.

ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ.

ΠΕΝΤΕ ΜΗΛΑ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΔΕΚΑ  ΜΗΛΟΠΟΡΤΟΚΑΛΑ.

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΞΥΠΝΗΣΤΕ. ΕΙΣΤΕ ΣΕ ΛΙΘΑΡΓΟ. 

Ο ΝΤΕΛΑΛΗΣ

ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΗΚΑΝ ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΤΟΝ Φ. ΚΟΥΤΕΝΤΑΚΗ Γ.Γ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.

Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, διορίζονται νέος Γενικός Γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής ο Φραγκίσκος Κουτεντάκης και νέος Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης του Υπουργείου Οικονομικών ο Πέτρος Τριάρχης.

Ο διορισμός του κ. Κουτεντάκη τίθεται σε ισχύ από τις 16/10/2015 και του κ. Τριάρχη από τις 14/10/2015. 
Οι σχετικές αποφάσεις  δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, στις 23 Οκτωβρίου 2015.

Στα οχυρά Ρούπελ βρέθηκε ο πρόεδρος δημοκρατίας. (Εικόνες από την επίσκεψη.)

Στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται ο πρόεδρος δημοκρατίας συμμετέχοντας στις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του ΟΧΙ του Ελληνικού λαού στη Φασιστική Ιταλία και τις δυνάμεις του άξονα.

Ο πρόεδρος της δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος,  συνοδευόμενος από τον υπουργό εθνικής άμυνας Π. Καμμένο επισκέφτηκε τα οχυρά του Ρούπελ στα σύνορα της Ελλάδας με την Βουλγαρία και σήμερα θα παρακολουθήσει την μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στην Θεσσαλονίκη.

Τα οχυρά του Ρούπελ βρίσκονται στο νομό Σερρών και εκεί εκδηλώθηκε η Γερμανική επίθεση τον Απρίλιο του 1941.

Τα οχυρά παραδόθηκαν στους φασίστες μετά την υπογραφή συνθηκολόγησης στην Θεσσαλονίκη.

Ο Γερμανός συνταγματάρχης που παρέλαβε το οχυρό Ρούπελ, έδωσε συγχαρητήρια στον διοικητή και εξέφρασε τον θαυμασμό και την εκτίμησή του για την αντίσταση και τον ηρωισμό των Ελλήνων στρατιωτών. Οι απώλειες της φρουράς του οχυρού Ρούπελ ανήλθαν σε 124 νεκρούς και 152 τραυματίες.

Ο πρόεδρος της δημοκρατίας επισκέφτηκε και το Ιερό Ησυχαστήριο του Ι. Προδρόμου στο Ακριτοχώρι Σερρών.