Σε αγώνα
δρόμου βρίσκεται η "πρώτη φορά αριστερά" προκειμένου να ξεπεράσει την
κυβέρνηση Σαμαρά και να αφήσει έτη φωτός πίσω την κυβέρνηση Παπανδρέου, ο δε
Αλέξης Τσίπρας βάλθηκε να αποδείξει ότι είναι Παπανδρέου-Σαμαράς σε συσκευασία
ενός.
Αυτά που
προαναφέρθηκαν δεν είναι δημιουργήματα φαντασίας, αλλά αλήθειες που βγαίνουν από
τις πράξεις των επιφανών πολιτικών ανδρών της "πρόσφατης" ιστορίας της
Ελλάδας.
Γυρνώντας
λίγο πίσω, τότε με την κυβέρνηση Σημίτη, σε όλους είναι γνωστό ότι εκείνος ο
άθλιος τύπος και η κυβέρνηση δοσιλόγων που είχε συστήσει, είχαν αναλάβει τον
πλέον άτιμο ρόλο, που ήταν να δώσουν τα κλειδιά της χώρας στους διεθνής
τοκογλύφους, πράγμα το οποίο έκαναν με επιτυχία.
Με την
δημιουργική λογιστική, τα χρηματιστήρια, τις μίζες των ολυμπιακών αγώνων και
των εξοπλιστικών προγραμμάτων ρήμαξαν τη χώρα και τα φόρτωσαν όλα στον ποιο
ηλίθιο πολιτικό της χώρας που είναι ο Τσοχατζόπουλος.
Στη συνέχεια
ήρθε ο Κωστάκης ο οποίος επίσης, σε όλους είναι γνωστό, έβαλε το άλλο μεγάλο
κάθαρμα, τον Αλογοσκούφη, να …ξαναδεί τα
οικονομικά της χώρας, και τότε αυτή η μπόχα του πολιτικού συστήματος, μας
χρέωσε 40δις εφαρμόζοντας λογιστικές αλχημείες.
Τότε διάφοροι
τύποι, περιφέρονταν στο κολωνάκι και διαπραγματεύονταν τα δομημένα ομόλογα σαν
να ήταν τις μάνας τους κληρονομιά. Η βρώμα, η μπόχα και η δυσοσμία της
κυβέρνησης του "μπαϊρακτάρη", ανάγκασε τον Κωστάκη να βάλει υπουργό
τον άλλο ηλίθιο, τον Παπαθανασίου, ο οποίος μας χρέωσε ακόμα 40δις περίπου.
Ήταν τότε που
αγαπητός Κωστάκης μας, ο απόγονος του Καραμανλή με την κουκούλα, έδινε την
πρώτη χείρα σωτηρίας στις "τράπεζές μας" και εμείς χρεωνόμασταν με
28δις, αν θυμάμαι και σώναμε τις τράπεζες και …όλα ήταν καλά και όλα ωραία.
Αφού λοιπόν ο
ανιψιός του δοσίλογου τελείωσε τη δουλειά, άφησε εκτός υπηρεσίας όλα τα κοπρόσκυλα
της εποχής, Αλογοσκούφη, Σουφλιά κ.λ.π, για να τους ξεχάσουμε, και ο ίδιος
βολεύτηκε στα πίσω έδρανα της βουλής περιμένοντας νέες εντολές.
Ο
αντικαταστάτης του, ο γιός της γκόμενας του Πιέρ, όντως έχοντας ροπή προς την
ηλιθιότητα, διεκδίκησε την πρωθυπουργία με το γνωστό σοσιαλιστικό σύνθημα
"Λεφτά υπάρχουν", πράγμα το οποίο είναι καθ' όλα αληθές γιατί τα
λεφτά ποτέ δεν χάνονται, απλά αλλάζουν χέρια.
Με εκείνο το
σύνθημα έγινε πρωθυπουργός ο Γιωργάκης και ήταν αυτός που άνοιξε την αυλαία του
δράματος "η μαμά Ελλάδα".
Τότε
γράφτηκαν όλα αυτά που ζούμε, σε ένα κατάπτυστο κείμενο, που το είπαν μνημόνιο,
και τότε μας έλεγαν, "μπόρα είναι θα περάσει" οι δε ΠΑΣΟΚΟΔΟΣΙΛΟΓΟΙ
έλεγαν ότι πρέπει να τρέξουμε εφαρμόζοντας τα μέτρα για να βγούμε στις αγορές.
Ένας όμως μας
είπε την αλήθεια σε σπαστά Ελληνικά, απλά εμείς δεν σηκωθήκαμε από τον καναπέ.
ΚΟΥΡΑΓΙΟ
ΕΛΛΗΝΕΣ, είπε ο Όλι Ρέν, φράση την αλήθεια της οποίας αισθανόμαστε τώρα και θα
νοιώσουμε στο πετσί μας στο μέλλον.
Βέβαια για να
κρατηθεί η ελπίδα ζωντανή, μας έδειξαν στην πρώτη δύναμη εφεδρείας των
δοσιλόγων και έτσι άρχισε να παίζει η σειρά "ΖΑΠΠΕΙΑ"
Ο Σαμαράς όμως
δεν ήταν άνθρωπος χωρίς παρελθόν και ο λαός αισθανόταν την μπόχα του με
αποτέλεσμα, ενώ περίμενε αυτοδυναμία και έλεγε ότι κανείς δεν πρόκειται να
ξεφύγει, ότι τα υποβρύχια "θα βρουν το δρόμο τους", ξαφνικά του ήρθε,
στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση του Μαϊου, ένα 19% και βρέθηκε αγκαλίτσα με τον
Βενιζέλο, που αντί για φυλακή πήγε στη βουλή.
Τα χρόνια του
Σαμαρά παίχτηκαν οι μεγαλύτερες ταινίες αγάπης, καθώς τα "λαβ στόρι"
ήταν καθημερινές σειρές από τις οποίες η αγάπη κέρδιζε και κάθε μέρα "σωζόμασταν",
μέχρι που το πράγμα δεν πήγαινε άλλο.
Τότε συνέβη
το μοναδικό.
Σε συσκευασία
δύο σε ένα, στην πρωθυπουργία κάθισαν Παπανδρέου και Σαμαράς μαζί με την
ονομασία "Τσίπρας" και πάνω από την κεφαλή του νέου ηγέτη, απόλυτα
εμφανώς, ίπταται πλέον το πνεύμα της αριστεράς.
Το δράμα η
"μαμά Ελλάς" μπαίνει σε νέους
μονόδρομους καθώς ουδείς δύναται να αμφισβητήσει "τας προθέσεις" του νέου Άρη
Βελουχιώτη με την βίβλο του οποίου, ανά χείρας περιφέρεται ο "αριστερός
Εθνάρχης.
Λευτεριά
είναι το νέο σύνθημα και ο νέος ηγέτης κράζει «Σὰν μία
βροχὴ ἦρθε σὲ ὅλους μας
ἡ ἐπιθυμία
τῆς ἐλευθερίας
καὶ ὅλοι, καὶ οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ
καπεταναῖοι καὶ οἱ
γραμματισμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, ὅλοι
συμφωνήσαμε στὸν ἴδιο σκοπὸ καὶ κάναμε
τὴν ἐπανάσταση...
Ἡ ἐπανάστασις
ἡ ἐδική μας
δὲν ὁμοιάζει
μὲ καμμίαν
ἀπὸ ὅσας
γίνονται τὴν
σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις
ἐναντίον
τῶν
διοικήσεών τους εἶναι ἐμφύλιος
πόλεμος· ὁ ἐδικός
μας πόλεμος θα είναι πλέον δίκαιος, Ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλον ἔθνος», θέλοντας να ξεκαθαρίσει σε
όλους ότι Εν ονόματι του αριστερισμού δεν πρέπει να γίνεται παραποίηση της
Ιστορίας και με αυτό τον τρόπο ποιεί την αρχή των σημείων βάση των οποίων
το έργο των προκατόχων του δεν πρέπει να πάει χαμένο.
Το αποτέλεσμα της "επαναστάσεως της αριστεράς" δεν
μεταφράζεται απλώς ως …ο θάνατος του εμποράκου αλλά θα το δούμε αρχικά στην Θράκη
και …έπεται συνέχεια.
"Ζήτω το Έθνος" καθώς "το πουλάκι τσίου" είναι η
νέα πολιτική πραγματικότητα την οποία δυστυχώς ζούμε αλλά αργούμε να
κατανοήσουμε.
γράφει ο Ντελάλης.