Βρέθηκαν οι 153 αριστεροί οι οποίοι ψήφισαν το νομοσχέδιο της ντροπής υπηρετώντας τους δανειστές και τον πρωθυπουργό των πλειστηριασμών.

Βρέθηκαν οι 153 αριστεροί οι οποίοι ψήφισαν το νομοσχέδιο της ντροπής υπηρετώντας τους δανειστές και τον πρωθυπουργό των πλειστηριασμών.
Να τους θυμάστε γιατί κάποια στιγμή αυτά τα κοράκια θα ζητήσουν την ψήφο σας.

Οι επαγγελματίες βουλευτές φορώντας την κονκάρδα της αριστεράς, έχοντας και την υποστήριξη των μεταγραφών των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ συντάχθηκαν αποδεικνύοντας ότι η δημοκρατία κινδυνεύει ποιο πολύ από αυτούς που την επικαλούνται περισσότερο.

Διαγράφηκαν ο Στάθης Παναγούλης από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Νίκος Νικολόπουλος από τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Συγκεκριμένα ο Στ. Παναγούλης απουσίασε εκφράζοντας την διαφωνία του, με αποτέλεσμα να τον διαγράψει ο Αλέξης Τσίπρας από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ από τους Ανεξάρτητους Έλληνες καταψήφισε ο Νίκος Νικολόπουλος με αποτέλεσμα να τον διαγράψει ο Πάνος Καμμένος από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος.

Συνολικά υπέρ ψήφισαν 153, ενώ απουσίασαν πολλοί βουλευτές της ΝΔ, που βρίσκονταν στην ομιλία Μεϊμαράκη. Οι βουλευτές απέστειλαν επιστολική ψήφο που δεν προσμετράται.

Επί της αρχής υπερψήφισαν το νομοσχέδιο ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ενώ καταψήφισαν ΝΔ, Χρυσή Αυγή, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης καταψήφισαν και τα άρθρα εκτός από τα άρθρο 1 που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, τα άρθρα 11 και 16 που τα ψήφισε το Ποτάμι και το άρθρο 18 που το ψήφισε το ΠΑΣΟΚ.

Εκτός ΑΝΕΛ και ο Νικολόπουλος - Άμεσα τον διέγραψε ο Καμμένος ,ηττήθηκε η Κυβέρνηση δήλωσε ο Νικολόπουλος.

"Χωριστά" θα βαδίζουν πλέον ο Νίκος Νικολόπουλος και η Κοινοβουλευτική Ομάδα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, καθώς ο συνεργαζόμενος με τους ΑΝΕΛ βουλευτής τέθηκε εκτός Ομάδας, με απόφαση του Πάνου Καμμένου, επιφέροντας έτσι το δεύτερο πλήγμα στον κυβερνητικό συνασπισμό, μετά απο την διαγραφή του Στάθη Παναγούλη απο την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.

Αιτία η μη υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα στην Βουλή, κάτι που είχε προαναγγείλει μίλώντας στην εκπομπή "Καλημέρα Ελλάδα" και τον Γιώργο Παπαδάκη.

Ο κ. Νικολόπουλος δήλωσε ότι διαφωνεί με τους πλειστηριασμούς ακινήτων, προαναγγέλοντας παρεμφερή στάση και στο επερχόμενο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό, για το οποίο οι δανεστές, στο πρώτο τους ραντεβού επί του θέματος "ετριξαν τα δόντια στον Γιώργο Κατρούγκαλο".

Αμέσως μετά την παραίτηση απο το βουλευτικό αξίωμα του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, κατόπιν υπόδειξης του Αλέξη Τσίπρα, ο Πάνος Καμμένος "προειδοποίησε" τον Νίκο Νικολόπουλο ότι αν δεν υπερψηφίσει απόψε τα προαπαιτούμενα "οφείλει" να επιστρέψει την έδρα του στους Ανεξάρτητούς Έλληνες.

Σε απάντηση, ο κ. Νικολόπουλος, με δηλώσεις του στο περιστύλιο της Βουλής, έκανε μια λάβρη δήλωση κατά του κυβερνητικού συνασπισμού, αναφέροντας ότι η Κυβέρνηση ηττήθηκε στο θέμα των κόκκινων δανείων και των πλειστηριασμών, σημειώνοντας παράλληλα ότι όσα συμφωνεί η Κυβέρνηση με τους δανειστές δεν έχουν σχέση με το πρόγραμμα με το οποίο κατήλθαν στις εκλογές, σε σύμπραξη, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα του οποίου προεδρεύει.

Έπανέλαβε ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο, ενώ αναφορικά με το ενδεχόμενο να παραδώσει την έδρα του στους ΑΝΕΛ, εμφανίστηκε αρνητικός, σημειώνοντας χαρακτηριστικά «όπως ξέρουν οι Αχαιοί, εκείνοι που δίνουν την έδρα και εκείνοι που την αφαιρούν, σήμερα θα κάνω αυτό που κανω 30 χρόνια τώρα: μένω ασυμβίβαστος, απαράλλαχτος όπως και όταν ήμουν υπουργός και παρέδωσα την υπουργική καρέκλα».

Ο Τσίπρας σε όλους τους τόνους δείχνει ότι το κόμμα είναι δικό του. - Άμεσα διέγραψε τον Παναγούλη, τι δήλωσε ο βουλευτής.

Την άμεση αντίδραση του Αλέξη Τσίπρα προκάλεσε η απόφαση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στάθη Παναγούλη να απόσχει της ψηφοφορίας του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα, κάνοντας μια "σκληρή" δήλωση αναφορικά με το πλαίσιο της συμφωνίας με τους δανειστές.

Ο Πρόεδρος του κόμματος έθεσε εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, προχωρώντας έτσι στην πρώτη, επί της αρχηγίας του, διαγραφή βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. 

Την ανακοίνωση της απόφασης του Αλέξη Τσίπρα έκανε απο του βήματος της Βουλής, ο προεδρεύων του Σώματος Νικήτας Κακλαμάνης, μαζί με την ανακοίνωση "εξωσης" απο την ΚΟ των ΑΝΕΛ του Νίκου Νικολόπουλου.

Σε αυτήν την περίπτωση, προφανώς μη θέλοντας να οξύνει περαιτέρω τα πνεύματα στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, μετά και την "κυβερνητική υποχώρηση" με την μείωση του επιβαλλόμενου φόρου στο κρασί.

Ιδίως όμως ενόψει του επόμενου "σκληρού γύρου" στην Βουλή με το Ασφαλιστικό, για το οποίο οι δανειστές "ετριξαν τα δόντια" στον Γιώργο Κατρούγκαλο, στο ραντεβού τους για την δεύτερη λίστα προαπαιτούμενων, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ζήτησε απο τον βουλευτή να επιστρέψει την έδρα του, όπως συνέβη το πρωί, προκαλώντας την παραίτηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη.

Παραπέμπεται η Ελλάδα στο ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση ενώ θα έπρεπε να δοθούν κονδύλια για αποκατάσταση κτιρίων βλαφθέντων από τους σεισμούς.

Πολλά σε αυτό τον τόπο είναι λάθος, αλλά το λάθος στο λάθος, πραγματικά προβληματίζει και πολλές φορές λογικό είναι να προκαλεί αγανάκτηση.

Ο λόγος, για την παραπομπή της Ελλάδας στο Δικαστήριο της ΕΕ την οποία αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λόγω μη συμμόρφωσής της Ελλάδας, με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων.

Σύμφωνα με την οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (οδηγία 2010/31/ΕΕ), τα κράτη μέλη οφείλουν να ορίσουν ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για τα κτίρια, με στόχο να επιτευχθεί ο καλύτερος συνδυασμός μεταξύ επενδύσεων και εξοικονόμησης ενέργειας, γνωστός και ως «βέλτιστα, από πλευράς κόστους, επίπεδα».
Η οδηγία αυτή περί ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, κάλλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί ως "άνευ περιεχομένου" για τον Ελλαδικό χώρο, γιατί αφορά το σύνολο των κτιρίων της χώρας τα περισσότερα των οποίων έχουν δοκιμαστεί από τουλάχιστον ένα ισχυρό σεισμό.

Για όλα αυτά τα κτίρια δεν έγινε καμία μελέτη που να έχει σχέση με το πώς θα συμπεριφερθούν σε έναν επόμενο σεισμό και πρόσφατο παράδειγμα κατάρρευσης κτιρίων, είχαμε στον σεισμό της Λευκάδας. 

Θυμίζουμε ότι στις μεγαλύτερες πόλεις μας, Αθήνα-Θεσσαλονίκη αλλά και στο σύνολο των περιοχών της χώρας, τα κτίρια έχουν δοκιμαστεί από τον Εγκέλαδο και επιπλέον τα περισσότερα από αυτά είναι κατασκευασμένα τις δεκαετίες 60, 70, 80, 90 πράγμα που σημαίνει ότι κανείς δεν ξέρει ποια είναι η φέρουσα ικανότητά τους σε ενδεχόμενο σεισμό, και εύλογο είναι να μην είναι γνωστή η συμπεριφορά τους σε επόμενη σεισμική δοκιμασία.

Είναι επόμενα εντελώς αδόκιμο να μιλάμε και να επενδύουμε σε ενεργειακή απόδοση κτιρίων τα οποία δεν ξέρουμε αν αντέχουν.

Αν η Ελληνική πολιτεία έθετε το θέμα αυτό στην ΕΕ και απαιτούσε κονδύλια για αποκατάσταση των κτιρίων που παρουσιάζουν πρόβλημα, τότε το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν θα μπορούσε να αντιπροτείνει κάτι διαφορετικό, αρνούμενος την πρόταση.

Ένας ουσιαστικός έλεγχος και αποκατάσταση, όπου ήταν αναγκαίο, θα έθετε σε λειτουργία την οικοδομική δραστηριότητα, η κατάρρευση της οποίας συνέβαλε στα μέγιστα στην κρίση.

Το σύνολο των υπουργών της παρούσας κυβέρνησης, αλλά και ο πρωθυπουργός, είναι μηχανικοί και αυτό το γνωρίζουν. Εύλογο λοιπόν είναι να αγανακτεί κανείς γιατί άγεται και φέρεται η χώρα κατά το δοκούν της νομοθεσίας των "εταίρων μας" και δεν υπάρχει μία πρόταση που να αντιμετωπίζει την ουσία των προβλημάτων βάση των ιδιαιτεροτήτων μας.

Την στιγμή που απαξιώνονται τα ακίνητα για να ξεπουληθούν είναι αδιανόητο να μην παρεμβαίνει το κράτος ώστε με την νομοθεσία και μόνο, χωρίς κόστος, να δώσει υπεραξία στη γη μας.

Ανδρέας Κεσίδης

Πολιτικός μηχανικός Α.Π.Θ

  

Για μείωση μισθών κάνει λόγο εισήγηση αναλυτών του ΔΝΤ - Υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα… «αντέχει» μία ακόμη μείωση μισθών.

Για μείωση μισθών κάνει λόγο εισήγηση αναλυτών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε έκθεσή τους στην οποία  υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα… «αντέχει» μία ακόμη μείωση μισθών. Αν και οι εκτιμήσεις τους δεν απηχούν τις επίσημες απόψεις του Ταμείου εντούτοις είναι ενδεικτικές του τρόπου που σκέφτεται μια μερίδα οικονομολόγων

Πρόκειται για την  έρευνα «Wage Moderation in Crises», που αν και δεν «πιστώνεται» επίσημα στο ΔΝΤ, έχει βαρύτητα στη διαμόρφωση της πολιτικής του, ενώ επικεφαλής της  ήταν ο  πρώην εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Πολ Τόμσεν.

Η έρευνα προσδιορίζει  τα επίπεδα μιας ενδεχόμενης νέας μείωσης στο 2% και όπως αναφέρουν θα έπρεπε να εφαρμοσθεί και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν πληγεί από την κρίση (δηλαδή την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία).

Όπως επισημαίνει , μια τέτοια κίνηση θα είχε θετικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα. Όχι όμως και στη ζήτηση, που θα προκαλούσε το αντίθετο αποτέλεσμα, όπως παραδέχονται. Συγκεκριμένα τονίζεται ότι:

Θα υπάρχει θετική επίπτωση στην ανταγωνιστικότητα: Αυξάνεται η συμβολή των εξαγωγών στην ανάπτυξη. Αυτή η αύξηση των εξαγωγών, μέσω της παραγωγής υψηλότερων εισοδημάτων, στηρίζει την κατανάλωση και τις πρόσθετες επενδύσεις -για να υπάρξει ευθυγράμμιση με την υψηλότερη ζήτηση.

Θα υπάρξει αρνητική επίπτωση στη ζήτηση: Στα πρώτα δύο χρόνια, υπάρχει επίσης αύξηση στα πραγματικά επιτόκια, που μετριάζει τη θετική επίπτωση στην κατανάλωση και στις επενδύσεις. Ειδικότερα, καθώς τα ονομαστικά επιτόκια δεν αντανακλούν τις αποπληθωριστικές επιπτώσεις στους μισθούς, τα πραγματικά επιτόκια αυξάνονται πάνω από τον μέσο όρο στα πρώτα δύο χρόνια.

Oι οικονομολόγοι του Ταμείου εκτιμούν ότι «η ανάπτυξη των ονομαστικών μισθών μετριάστηκε πολύ, αλλά οι μισθοί δεν έπεσαν σχετικά με τα προ -κρίσης επίπεδα στις περισσότερες από τις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση».

Ωστόσο, σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης «ο μετριασμός των μισθών είναι απαραίτητος σε αυτές τις οικονομίες σε μεσοπρόθεσμη κλίμακα προκειμένου να αυξηθεί η απασχόληση αλλά και να αποφευχθεί η επιστροφή των γιγάντιων ελλειμμάτων στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών».

Οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ υποστηρίζουν πως «ο μετριασμός των μισθών στις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση αυξάνει την παραγωγή τους, αλλά η νομισματική πολιτική έχει ένα κρίσιμο ρόλο να παίξει στην άμβλυνση των αρνητικών συνεπειών αυτού του μετριασμού στις άλλες οικονομίες της ευρωζώνης».
"Πηγή:toxrima.gr"

Την ανισυχία του εκφράζει ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής στον Παυλόπουλο για την Ελλάδα.

Την δική του προσωπική αγωνία αλλά και τα αισθήματα της Ομογένειας για την μεγάλη κρίση που διέρχεται η γενέτειρα. εξέφρασε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας χθες και σήμερα, με δική του πρωτοβουλία, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο.

Στις δύο συνομιλίες του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε με πολλή εκτίμηση προς το πρόσωπό του και διετύπωσε την παράκληση για την με κάθε δυνατό τρόπο διαφύλαξη της ομοψυχίας και συμπορείας όλων των πολιτικών πλευρών με σκοπό την υπερνίκηση των τεραστίων εν προκειμένω δυσκολιών. Επιπλέον ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι είναι αδιανόητο να βρεθεί η Ελλάς εκτός Ευρώπης, διότι η Ελλάς δεν είναι απλώς ένα μέλος της Ευρώπης, αλλά είναι αυτή που γέννησε την Ευρώπη, έδωσε το όνομά της στην Ευρώπη και επί χιλιάδες χρόνια υπήρξε αυτή μόνη Ευρώπη, προσφέροντας δημοκρατία, πολιτισμό, τέχνες, επιστήμη και σεβασμό προς τον άνθρωπο.

Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος απηύθυνε σήμερα επιστολή προς τον Πρόεδρο των Η.Π.Α Μπαράκ Ομπάμα , δια της οποίας τον ευχαριστεί για την έως τώρα συμπαράσταση προς την Ελλάδα κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσεως και τον καλεί να συνεχίσει και να εντείνει τις ευγενείς προσπάθειες του προς όλες τις πλευρές, για την υπέρβαση της κρίσεως και την επίτευξη συμφωνίας.

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ: Αν δεν ξυπνήσει η κοινωνία το 40% των Ελλήνων θα χάσει το σπίτι του.

Έρχεται όπως φαίνεται ο… λογαριασμός του «επώδυνου» συμβιβασμού της κυβέρνησης με τους δανειστές, καθώς η ΕΚΠΟΙΖΩ στέλνει σήμα κινδύνου για τους οφειλέτες καθώς σημειώνει πως η προστασία της πρώτης κατοικίας είναι προσωρινή και περιορισμένη που θα οδηγήσει το 40% των οφειλετών να μην πληρούν τις προϋποθέσεις για να ενταχθούν στο νόμο και δεν θα μπορέσουν να διαφυλάξουν την στέγη τους.

Οπως αναφέρει η ΕΚΠΟΙΖΩ σχετικά με τις τροποποιήσεις στο Νόμο Κατσέλη, το στοιχείο που χαρακτήρισε το νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ως την πιο πρωτοποριακή νομοθεσία αφερεγγυότητας στην Ευρώπη, δηλαδή η εξαίρεση της κατοικίας από τη ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη στην ουσία ισχύει μόνο για τα επόμενα τρία έτη.

Θα έχει, με άλλα λόγια, τη μορφή της έκτακτης ρύθμισης, προκαταβάλλοντας για την κατάργησή της μετά το πέρας της τριετίας. Αλλά και στο διάστημα διατήρησής της, η προστασία δε θα αφορά όλους τους οφειλέτες που ούτως ή άλλως έφτασαν χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών  αλλά μόνο όσους πληρούν περαιτέρω αυστηρά κριτήρια .

Ένα μάλιστα από αυτά είναι ο οφειλέτης να είναι συνεργάσιμος σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας, ο οποίος όμως ουσιαστικά δεν έχει τεθεί σε ισχύ!

Δεν είναι κατανοητό γιατί 4 στους 10 οφειλέτες, σύμφωνα με τα στοιχεία της κυβέρνησης, δε θα μπορούν να διασώσουν τη στέγη τους, ακόμα και αν κρίνονται άξιοι από το δικαστήριο να ρυθμίσουν τα χρέη τους.

Επιπλέον, τονίζει,  ο Ν.3869/2010 γίνεται ασφυκτικά αυστηρότερος για τον οφειλέτη, καθώς θα χάνει τη ρύθμιση ακόμα και αν δεν την τηρεί χωρίς υπαιτιότητα, πχ. λόγω αδυναμίας ή αν δεν ενημερώνει το φάκελο της υπόθεσής του επίσης χωρίς υπαιτιότητα.

"Πηγή:toxrima.gr"

Το "αλα Τσίπρα" παιχνίδι με τους Άραβες.

Έχει πια περάσει μια εβδομάδα από την φρικτή Παρασκευή και 13 Νοεμβρίου 2015, όταν το Παρίσι πλήρωσε τον βαρύτερο φόρο αίματος που έχει καταβάλει ευρωπαϊκή πόλη, από τότε που ξεκίνησε η απροκάλυπτη σύγκρουση της Δύσης με τον ισλαμικό εξτρεμισμό, στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.

Tην χαρακτηρίζω απροκάλυπτη επειδή οι αρχικές ρίζες του φαινομένου μπορούν να αναζητηθούν στο μακρινό 1943, όταν συνέβη η αντιβρετανική εξέγερση στο Ιράκ, και φυσικά στο 1948, με τον πρώτο αραβοϊσραηλινό πόλεμο και την συγκρότηση του μοναδικού δυτικού κοσμικού έθνους-κράτους στην περιοχή αυτή.

Με την εικόνα να επιμένει να είναι ασαφής, θα επιχειρήσω μια αποτίμηση της ως τώρα κατάστασης , μα και μια πρόβλεψη, κάπως τολμηρή.

Ο εμφύλιος της Συρίας προέκυψε μετά από ένα ντόμινο επαναστάσεων, γνωστών ως Αραβική Άνοιξη.

Το πολιτικό φαινόμενο έλαβε αρχικά την πλήρη συμπαράσταση των ΗΠΑ, των οποίων άλλωστε διακηρυγμένος στόχος ήταν και είναι ο εκδημοκρατισμός της περιοχής, στόχος που πρωτοτέθηκε επίσημα το 2003, ώστε να προσφέρει πρόσθετη αιτιολόγηση στην εισβολή στο Ιράκ και στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν.

Από τους ηγέτες που αντιμετώπισαν τα πλήθη των εξεγερμένων πολιτών, δημοκρατών μα και φονταμενταλιστών, ο μόνος που κατάφερε να σταθεί στη θέση του ήταν ο Μπασάρ Αλ Άσαντ, δικτάτορας της Συρίας από το 2001 και οδοντίατρος στο Λονδίνο, μέχρι την δολοφονία του μεγάλου του αδελφού και ορισμένου διαδόχου του πατέρα τους, πτεράρχου Χαφέζ Αλ Άσαντ.

·    Οι Άσαντ είναι Αλαουίτες, μέλη μιας ισλαμικής σέκτας προσκείμενης στον Σιιτισμό μα και στους Αλεβίτες της γειτονικής τουρκικής Κιλικίας, και αποτελούν μειονότητα στην Συρία.

·   Αν και Ρωσόφιλοι δικτάτορες, με ιδιαίτερα βίαιο ιστορικό, εφαρμόζουν κοσμικό δίκαιο σε θέματα γυναικείων δικαιωμάτων, ενώ τα προηγούμενα χρόνια δόθηκε από το καθεστώς και οικονομική έμφαση στον ιδιωτικό τομέα, με πολύ θετικά αποτελέσματα για το εξαγωγικό εμπόριο της χώρας.

Το 2005, μετά την δολοφονία Χαρίρι, οι Σύροι αποσύρθηκαν από τον Λίβανο σχετικά άμεσα, και έκτοτε φαινόταν πως η σχέση του Άσαντ με την Δύση θα ήταν εις το εξής καλή, ακριβώς όπως φαινόταν και στην περίπτωση του μακαρίτη Καντάφι.

·         Τον Ιανουάριο του 2011 η Αραβική Άνοιξη έφτασε και στην Δαμασκό, και από τον Ιούλιο ξεκίνησε ο ένοπλος εμφύλιος της Συρίας.

Ο Άσαντ, αν και όχι στρατιωτικός, παρέμεινε στην εξουσία για μια ποικιλία λόγων. Καταρχήν, στηρίζεται από μια αρκετά πλατιά λαϊκή βάση, η οποία, εκτός των Αλαουιτών,  περιλαμβάνει Χριστιανούς, Δρούζους και κοσμικούς Σουνίτες. Επίσης, λαμβάνει χρηματική βοήθεια από το Ιράν και στρατιωτική από την Σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου.

Τέλος στηρίζεται πολιτικά, υλικά και πλέον και επιχειρησιακά από την Ρωσία, τον ισχυρότερο πατρόνα του. Το μεν Ιράν θέλει την Συρία κοντά του επειδή προσδοκά πως στις ακτές της, μελλοντικά, θα μπορούν να καταλήγουν αγωγοί γεμάτοι με περσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο.

Η δε Ρωσία, διαπιστώνοντας πως από την Γιουγκοσλαβία και μετά ο δυτικός «εκδημοκρατισμός» είθισται να αφορά κυρίως δικούς της παραδοσιακούς …πελάτες, αποφάσισε στην Συρία να πατήσει πόδι, ώστε να εξασφαλίσει την παραμονή του ναυτικού της στην βάση της Ταρτούς, λίγα μίλια μακριά από τα ανακαλυφθέντα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου.

Στην απέναντι πλευρά, οι αντάρτες χωρίζονται χονδρικά σε 4 κομμάτια.

·              Πρώτο είναι το ισχυρό κουρδικό, με το οποίο ο Άσαντ βρίσκεται εμφανώς σε κάποια συνεννόηση, μάλλον αποδεχόμενος πως η ανεξαρτησία του είναι αναπόφευκτη.

·    Δεύτερο κομμάτι είναι εκείνο των αδύναμων «αντικαθεστωτικών», κοσμικών (υποτίθεται) Σουνιτών, οι οποίοι υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ και, επίσημα τουλάχιστον, από την Τουρκία και τις χώρες του Κόλπου.

·         Τρίτο είναι το μέτωπο ,Αλ Νούσρα, η «θυγατρική» της Αλ Κάιντα στην περιοχή.

·         Tέταρτο και διασημότερο όλων είναι το εξόχως απειλητικό Ισλαμικό Κράτος, οι δολοφόνοι του Παρισιού και η αιτία που η δυτική κοινή γνώμη ασχολείται με την Συρία τους τελευταίους μήνες.

Με ρίζες στην αντίσταση κατά των αμερικάνικών δυνάμεων στο Ιράκ μετά το 2003, η παρουσία του ΙΚ γίνεται διεθνώς αισθητή όταν καταλαμβάνει στην Συρία την Ράκα τον Μάρτιο του 2013, ενώ η απειλή του γίνεται σαφής όταν καταλαμβάνει στο Ιράκ την Φαλούτζα και την Μοσούλη, τον Ιανουάριο του 2014.

Από κει κι έπειτα ελέγχει μια περιοχή κυρίως ερημική, στο μέγεθος περίπου της Βρετανίας, με πληθυσμό κοντά στα 8 εκατομμύρια. Τα έσοδα της προέρχονται από φόρους, από λαθρεμπόριο πετρελαίου, αρχαιοτήτων και ναρκωτικών, από κατάσχεση μεγάλων ιρακινών χρηματικών διαθεσίμων και φυσικά από γενναιόδωρες χορηγούς, όπως την τουρκική ΜΙΤ και τα κράτη του Κόλπου.

Το προφανές κίνητρο των χορηγών είναι η ανάσχεση πιθανού ιρανικού επεκτατισμού στην περιοχή, ενδεχόμενου ιδιαίτερα πιθανού μετά την επιβολή Σιιτικής κυριαρχίας στο Ιράκ και μετά την πρόσφατη συμφωνία πυρηνικού έλεγχου με  τις ΗΠΑ. 

Ασαφής είναι η στάση του Ισραήλ, το οποίο νοιώθει μεν ασφαλέστερο λόγω της διάλυσης ένας παλιού του αντίπαλου και συμμάχου του  Ιράν, σίγουρα όμως δεν επιθυμεί την ύπαρξη ενός εξτρεμιστικού ισλαμικού καθεστώτος στα σύνορα του.

Το ΙΚ ήταν ανέκαθεν μια αλλιώτική «τρομοκρατική οργάνωση». Από τότε που οι πολεμιστές του πρωτοεμφανίστηκαν πάνω στο ολοκαίνουργια Τογιότα τους, ντυμένοι με ατσαλάκωτες στολές και καλογυαλισμένα όπλα, έδειχναν πως ήθελαν διακαώς να προβληθούν, να προκαλέσουν.

Έχουν προσφέρει άφθονο οπτικό υλικό με αποκεφαλισμούς, σταυρώσεις, εκπαραθυρώσεις, τουφεκισμούς, λιθοβολισμούς και κάθε άλλης μορφής κτηνωδίες. Εκμεταλλεύονται την ανοχή των δυτικών χωρών, προπαγανδίζοντας απροκάλυπτα τον αγώνα τους, ενώ ταυτόχρονα τις απειλούν με αφανισμό. Καταπιέζουν αδίστακτα τους πληθυσμούς που έχουν υποτάξει, ενώ βιντεοσκοπούν και τις ολοκληρωτικές καταστροφές που επιφέρουν σε πολιτιστικά μνημεία χιλιάδων ετών.

Όλα αυτά δεν ταιριάζουν σε μια εσωστρεφή ομάδα, που δρα υπόγεια με σκοπό να επιτύχει κάποια στιγμή τους πολιτικούς της στόχους, όπως κάποτε η Αλ Κάιντα. Κι αυτή είναι η μεγάλη διαφορά. Το ισλαμικό κράτος είναι Χαλιφάτο. Αυτοπροσδιορίζεται ως ορθή κρατική οντότητα με εδαφική επικράτεια και αυτοπροβάλλεται έσω του u-tube ως γνήσια  Γη της Επαγγελίας για τους απανταχού ευσεβείς μουσουλμάνους , ως τόπος όπου επικρατεί η Ουαχαμπίτική αντίληψη για την κυριολεκτική μα και επιθετική εφαρμογή του Κορανίου. 

Από τους 45.000 πολεμιστές του, ίσως και 30.000 προέρχονται από το εξωτερικό, από την ευρύτερη Μέση Ανατολή, την ανατολική Ασία, το Μαγκρέμπ, τον Καύκασο και φυσικά την δυτική Ευρώπη, έρμαια των καλογυρισμένων βίντεο κλιπς. Οι αποτρόπαιες πράξεις τους περιγράφονται γλαφυρά ως θεμιτές μέθοδοι επιβολής και τιμωρίας στα πρώτα κεφάλαια του Κορανίου, ως έργα του Προφήτη.

·         Η διάδοση της πίστης με το σπαθί είναι όχι απλώς θεάρεστη , μα και υποχρεωτική για τους αληθινούς πιστούς, τα δε μουσουλμανικά καθεστώτα που δεν εφαρμόζουν κατά γράμμα αυτές τις Θείες εντολές είναι, για τους φανατικούς Ουαχαμπίτες, αιρετικά και άπιστα, άξια τιμωρίας. Κι έτσι φτάνουμε στον τίτλο αυτού του λίγο μακροσκελούς κειμένου.

Από την δεκαετία του ’80 ο παγκόσμιος μαχητικός ισλαμισμός χρηματοδοτείται σχεδόν αποκλειστικά από τις πλούσιες μοναρχίες του Κόλπου. Στην νιότη του το φαινόμενο είχε την σύμφωνη γνώμη της Δύσης, καθώς στρεφόταν κατά της ΕΣΣΔ και του Χομεϊνικού Ιράν, όμως η κατάσταση μετά τα μέσα του ’90 διαφοροποιήθηκε, όταν ο Μπιν Λάντεν και οι οπαδοί του χειραφετήθηκαν.

Έχουμε λοιπόν, εδώ και 20 χρόνια, μια μάλλον κωμική κατάσταση: oι δυτικοί να μάχονται με τους ισλαμιστές, κι εκείνοι να χρηματοδοτούνται διακριτικά από κυβερνητικούς κύκλους της Σαουδικής Αραβίας, μιας υποτίθεται πιστής συμμάχου και εταίρου της Δύσης.

·         Τα κίνητρα των γενναιόδωρων πριγκίπων έχουν να κάνουν με ενεργειακά παιχνίδια, με εξαγωγή εγχώριου εξτρεμισμού ή ακόμη και με προσήλωση σε απόλυτες Κορανικές διδασκαλίες, και τα χρήματα που συγκεντρώνονται είναι πάρα πολλά.

·         Τόσα πολλά, ώστε να συντηρούν αποτελεσματικά αυτή την ένοπλη αντιπαράθεση από το 2001 ως τώρα, ενώ είναι συσσωρευμένα χάρη στις πωλήσεις αραβικού πετρελαίου στους μισητούς  «απίστους».

Σύντομα, ίσως πολύ σύντομα, αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας θα πρέπει να κλείσει, ειδικά εφόσον η Ευρώπη δεν έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει, πνιγμένη από την πλημμυρίδα απελπισμένων προσφύγων.

Αυτή τη στιγμή, το ΙΚ βρίσκεται εγκλωβισμένο μέσα σε ένα γιγάντιο  Π, απέναντι σε τρία μέτωπα.

·         Στο δυτικό μέτωπο είναι ταμπουρωμένος ο Άσαντ με τους συμμάχους του, ο οποίος θα ενοποιήσει την περιοχή ελέγχου του με την επικείμενη κατάληψη του Χαλεπίου και της Ιντλίμπ.

·         Στο βόρειο οι Κούρδοι, συμπαγείς.

·         Και στο ανατολικό οι πολυπληθείς Σιίτες, ιρακινοί και πέρσες. Επικρατεί σχετική ισορροπία.

Για να τιμωρηθούν στρατιωτικά οι δυνάμεις του ισλαμικού Κράτους θα απαιτηθεί εκτεταμένη επέμβαση γαλλικών  και άλλων συμμαχικών χερσαίων δυνάμεων και φυσικά η συνεργασία Τουρκίας ή/και Ιορδανίας, δεδομένου πως τα 5 δις δολάρια που έχουν δαπανήσει οι ΗΠΑ για αεροπορικές επιθέσεις τους τελευταίους 14 μήνες δεν έφεραν αξιόλογα αποτελέσματα.

Εάν ισχύσει αυτό το σενάριο οι πιεζόμενοι υποχωρούντες ισλαμιστές θα επιχειρήσουν να καταφύγουν στο νότο, στην ιερή γη της Μέκκα και της Μεντίνα, στην πάμπλουτη μα εύθραυστη Σαουδική Αραβία.

Και φυσικά όλο αυτό θα ισχύσει μόνο στην περίπτωση που οι ΗΠΑ επιλέξουν μια λύση «αλά Τσίπρα», αν δηλαδή θα αποδεχθούν να ρισκάρουν την κυβερνητική άνοδο στο Ριάντ κάποιων επικίνδυνων ριζοσπαστών, ώστε να ξεκαθαρίσει επιτέλους η κατάσταση και να λήξει η φθοροποιός διπρόσωπη πολιτική των δήθεν συμμάχων τους. Κι εκεί οι συντηρητικοί Σαούντ,  οι επίσης Ουαχαμπίτες, θα πρέπει  να κάνουν μια επιλογή με παγκόσμιες επιπτώσεις.

Είτε θα συντρίψουν τους-μέχρι τώρα-προστατευόμενους τους, οδηγώντας συνάμα την χώρα τους προς τη σύγχρονη εποχή, ή θα τους παραδώσουν παθητικά τα κλειδιά του βασιλείου, μαζί με τα αμύθητα πλούτη του υπεδάφους του. Ίσως πάντως να έχει σημασία το ότι προχθές ανακοινώθηκε από τις αμερικανικές αρχές μια σαουδαραβική παραγγελία για 19.000 βόμβες…

του Φάνη Ουγγρίνη

"Πηγή:toxrima.gr"

Οι δηλώσεις Τσίπρα στην Τουρκία, δείχνουν ότι οι δηλώσεις Φίλη ήταν προσχεδιασμένες.

Πολιτικοί κύκλοι στη Λευκωσία, καταλογίζουν στον Αλέξη Τσίπρα, πως, «πήγε απροετοίμαστος και δεν απέφυγε τα λάθη, που ουσιαστικά ακυρώνουν την κοινή στρατηγική Αθηνών Λευκωσίας στο θέμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την ΕΕ». 

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, απαντώντας σε ερώτηση Τουρκάλας δημοσιογράφου σε σχέση με τα «παγωμένα» κεφάλαια στις διαπραγματεύσεις Τουρκίας-ΕΕ, είπε: «Είμαστε θετικοί στην έναρξη των διαδικασιών, για τα κεφάλαια 23 και 24», αλλά «δεν θέλουμε τα κεφάλαια αυτά να κλείσουν εύκολα ή στο πόδι, αλλά πρέπει να συζητηθούν και να εκπληρωθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις». 

Δήλωσε επίσης αρωγός στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, καθώς και οι δυο χώρες έχουν να κερδίσουν από αυτή την πορεία. Όπου υπάρχει βούληση υπάρχει και τρόπος, είπε ο κ. Τσίπρας και πρόσθεσε ότι πρέπει να γίνουν αμοιβαία βήματα.

Λευκωσία: Μας άδειασε...

Πολιτικοί κύκλοι στη Λευκωσία εξοργίστηκαν από τις δηλώσεις Τσίπρα καθώς επρόκειτο για «άδειασμα» της κυπριακής κυβέρνησης η οποία έχει καταστήσει σαφές ότι δεν είναι διατεθειμένη να επιτρέψει το άνοιγμα κεφαλαίων, αν η Τουρκία δεν εκπληρώσει τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της με πρώτη την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πληροφορίες του protothema.gr αναφέρουν ότι η Κυπριακή κυβέρνηση διαβίβασε την έντονη ενόχληση της για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, ο οποίος μάλλον δεν είχε κατανοήσει τι ακριβώς είπε και τι είδους παραχώρηση έκανε στην Άγκυρα. Επισήμως η Λευκωσία δεν προέβη σε καμία δήλωση για να αποφευχθεί ανοικτή κρίση στις σχέσεις με την Αθήνα.

Η Λευκωσία θεωρεί ότι οι δηλώσεις του πρωθυπουργού οφείλονται στην έλλειψη γνώσης σημαντικών πτυχών του Κυπριακού και στην παράλειψή του να ενημερωθεί πριν από ένα τόσο σοβαρό ταξίδι.

Η «μονταζιέρα»

Επί της ουσίας η δήλωση Τσίπρα με την οποία άναψε πράσινο φως στη Τουρκία για ξεπάγωμα των μπλοκαρισμένων κεφαλαίων στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, δεν ανακλήθηκε ποτέ. Ωστόσο ακολούθησε μια οργανωμένη προσπάθεια συγκάλυψης του ολισθήματος με απάλειψη της απάντησης που έδωσε στη Τουρκάλα δημοσιογράφο, από το κείμενο της επίσημης απομαγνητοφώνησης που διένειμε το Μέγαρο Μαξίμου. Η αναφορά του πρωθυπουργού για το άνοιγμα των κεφαλαίων 23 και 24 έχει εξαφανιστεί από το απομαγνητοφωνημένο κείμενο! 

Επίσης δεν αναφέρεται το παραμικρό σε όσα είπε δημοσίως ο κ. Τσίπρας περί της ανάγκης να γίνουν αμοιβαία βήματα, που από ορισμένους εξελήφθη ως παρότρυνση προς την Λευκωσία να ελαστικοποιήσει τις απόψεις της.

Διαρροή αυτοδιάψευσης

Η ελληνική αντιπροσωπεία στην Άγκυρα, αντιλαμβανόμενη τη γκάφα του πρωθυπουργού, έχοντας ενημερωθεί και για την δυσαρέσκεια της Λευκωσίας, επιχείρησε αργά το βράδυ της Τετάρτης, με διαρροή στο ΚΥΠΕ (Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων), να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. 

Σύμφωνα με τηλεγράφημα του ΚΥΠΕ από την Άγκυρα, «ανώτατη πηγή της ελληνικής κυβέρνησης» ανέφερε πως ο πρωθυπουργός αναφερόταν γενικά και όχι στα κεφάλαια 23 και 24 όταν έλεγε κατά τη συνέντευξη Τύπου στην Άγκυρα ότι είναι θετικοί για την άνοιγμα των κεφαλαίων, αλλά όχι στο κλείσιμό τους εύκολα και στο πόδι.

Η ίδια «ανώτατη πηγή της ελληνικής κυβέρνησης» δήλωσε σύμφωνα με το ΚΥΠΕ ότι η αναφορά του πρωθυπουργού στα κεφάλαια της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας ήταν μια έκφραση βούλησης να βρεθούν λύσεις για άνοιγμα κεφαλαίων.

Το πικρό γέλιο της Λευκωσίας προκάλεσε η «διευκρίνιση» ότι δήθεν ο κ. Τσίπρας μίλησε για «έναρξη» και όχι για «άνοιγμα» κεφαλαίων σε μια προσπάθεια να αποδοθεί σε ένα γλωσσικό ολίσθημα βαρύνουσα πολιτική σημασία, χωρίς να εξηγείται τι σημαίνει «έναρξη κεφαλαίων». Αβίασατα προκύπτει το ερώτημα: «Γιατί αφαιρέθηκε από το απομαγνητοφωνημένο κείμενο η αναφορά στην «έναρξη κεφαλαίων»;

Από την ίδια διευκρίνιση δεν λείπει και η «ηρωική» επισήμανση ότι για πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός έκανε δήλωση για το ότι δεν πρέπει να υπάρχουν εγγυήσεις στη λύση του Κυπριακού.

Κουμουτσάκος: Να δώσει εξηγήσεις ο πρωθυπουργός

Ο υπεύθυνος του τομέα εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Κουμουτσάκος σε δήλωση του ανέφερε πως «οι ελληνοτουρκικές συναντήσεις σε τόσο υψηλό επίπεδο προϋποθέτουν συστηματική και σε βάθος προετοιμασία, η οποία είναι εμφανές ότι δεν υπήρξε». 

«Απαιτούν σοβαρότητα και υπευθυνότητα, όχι άσκηση δημοσίων σχέσεων με ανάλαφρα σχόλια και ποδοσφαιρικούς παραλληλισμούς», πρόσθεσε και σημείωσε πως περιμένει μια σαφή εξήγηση για το Κυπριακό:  «Με ποιο σκεπτικό και ποια σκοπιμότητα ο κ. Πρωθυπουργός, με τις δηλώσεις του, μετέτρεψε το Κυπριακό σε διμερές ζήτημα Ελλάδας-Τουρκίας, αλλοιώνοντας έτσι μια σταθερή θέση της Ελλάδας και της Κυπριακής».

"Πηγή: protothema.gr"