Την Τρίτη έρχονται τα Χριστούγεννα στην Αθήνα.

Την Τρίτη, στις 19:00, ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, θα δώσει στην πλατεία Συντάγματος τo σύνθημα για την επίσημη φωταγώγηση της πόλης εν όψει των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Η φωταγώγηση είχε αρχικά προγραμματιστεί να γίνει στις 19 Νοεμβρίου, ωστόσο αναβλήθηκε λόγω των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Από τις 17.30, μουσικές θα πλημμυρίσουν την Αθήνα, καθώς δύο τμήματα της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Πνευστών του δήμου Αθηναίων θα ξεκινήσουν ταυτόχρονα, από την πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην πλ. Κοτζιά) και τον σταθμό του Μετρό στο Μοναστηράκι, για να συναντηθούν στην πλατεία Συντάγματος και να υποδεχθούν τον κόσμο δημιουργώντας εορταστική ατμόσφαιρα.

Στις 19.00 η Big Band του δήμου Αθηναίων μαζί με τον Σάκη Ρουβά, σε μια ειδική εμφάνιση και ρεπερτόριο προσαρμοσμένα στο πνεύμα των ημερών, θα συνοδεύσουν με τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες τους την επίσημη φωταγώγηση της πόλης και του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου στην πλατεία Συντάγματος. Θα συμμετάσχει η παιδική χορωδία του Λεοντείου Λυκείου Νέας Σμύρνης υπό τη διδασκαλία της Κατερίνας Βασιλάκου.

Σοβαρότατο θέμα εθνικής ασφάλειας επικαλείται ο Καμμένος και ζητά παραίτησης του επικεφαλή της ΕΥΠ.

Την παραίτηση του επικεφαλής της ΕΥΠ, Γιάννη Ρουμπάτη, ζητά ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, για τις διαρροές διαλόγων που υποκλάπηκαν από την ΕΥΠ στα ΜΜΕ. 

Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Real News ο Πάνος Κάμμένος εξήρε τις ικανότητες και το επίπεδο πληροφοριών των στελεχών της ΕΥΠ, «που μακάρι οι υπουργοί να διάβαζαν και να εκμεταλλεύονταν προς όφελος της πατρίδας μας». Ωστόσο δημείωσε ότι «διαφωνώ με τη διοίκηση της ΕΥΠ και συγκεκριμένα με τον κ. Ρουμπάτη, διότι όταν βλέπουμε διαλόγους που υποκλάπηκαν από την ΕΥΠ να βγαίνουν σε τηλεοπτικές εκπομπές και στα χέρια του κ. Πανούση έγγραφες συνομιλίες, θα έπρεπε ουσιαστικά αυτά να οδηγήσουν τον κ. Ρουμπάτη στην παραίτησή του. Από εκεί και πέρα, δεν γίνεται να ανταλλάσσουν πληροφορίες σε ξενοδοχείο στο Λουτράκι ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη - και μιλάμε για τον κ. Πανούση - με τον διοικητή της ΕΥΠ» προσέθεσε.

 Όσον αφορά την τρομοκρατία, σημείωσε πως η Γαλλία δεν έχει ζητήσει από την Ελλάδα οτιδήποτε σχετικό με πιθανή στρατιωτική επέμβαση κατά των τζιχαντιστών.

«Η ενεργοποίηση του άρθρου 47 παρ. 2 της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει να κάνει με το γενικότερο αίτημα προς την ΕΕ για συνδρομή. Η Ελλάδα έχει παραδοσιακούς δεσμούς και σχέσεις πέραν των συμμαχιών της με την ΕΕ και το NATO, με χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, τα Αραβικά Εμιράτα, η Τυνησία και βεβαίως η Κύπρος. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα του NATO η οποία διατηρεί άριστες σχέσεις με τη Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να παίξει έναν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο» επισήμανε ο κ. Καμμένος.

Υπογραμμίζοντας τον πολύ μεγάλο ρόλο που έχουν στον πόλεμο αυτό η ενημέρωση και οι πληροφορίες, ανέφερε ότι ζήτησε και από την ΕΕ, αλλά και στην προηγούμενη σύνοδο υπουργών του NATO, τη συνεργασία σε επίπεδο πληροφοριών.

Ταυτόχρονα χαρακτήρισε την υπόθεση του Ισλαμικού Κράτους «η καλύτερα του Daesh ως την "απόλυτη ασύμμετρη απειλή».

«Πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό που έγινε στη Γαλλία. Τρεις από τους δράστες ήταν μόνιμοι κάτοικοι Γαλλίας, άλλοι που πέρασαν στην Ελλάδα κατεγράφησαν, ενώ δεν κατεγράφησαν σε άλλες χώρες της ΕΕ. Υπάρχει πλέον ένα καινούργιο δόγμα που απαιτεί τη δημιουργία ενός δικτύου πληροφοριών» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Σχετικά με το ενδεχόμενο οποιασδήποτε ελληνικής εμπλοκής, αφού αναφέρθηκε στις ήδη διεξαγόμενες επιχειρήσεις από Ρωσία, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία και στην εμπλοκή της Ρωσίας και ντόπιων στρατιωτικών δυνάμεων σε χερσαίες επιχειρήσεις, είπε οτι «η Ελλάδα είναι μέρος της γειτονιάς, δεν μπορεί να λάβει μέρος σε τέτοιες επιχειρήσεις, διότι θα χάσει τη δυνατότητα να είναι ο παράγων σταθερότητας που μπορεί να διεξαγάγει συνομιλίες και να οργανώσει μία διεθνή συμμαχία».

«Ζητήσαμε, πριν από το επεισόδιο, να γίνει σύσκεψη και δυστυχώς κάποιοι από την ΕΥΠ επέλεξαν, αντί να έρθουν για να πουν την άποψή τους, να στείλουν έγγραφο στο NATO, στο οποίο λένε ότι δεν υπάρχουν τζιχαντιστές που περνούν και πως δεν έχουν τέτοιου είδους στοιχεία. Στοιχεία υπάρχουν. Ξεκάθαρα πράγματα. Το Λιμενικό Σώμα συνέλαβε στην Κω δύο εξ αυτών. Στα κινητά τους τηλέφωνα είχαν φωτογραφίες με τη σημαία του ISIS, με καλάσνικοφ και με θύματα. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα αποτελεί τη χώρα σταθερότητας που μπορεί να δημιουργήσει ένα "τόξο" σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή» απάντησε ο κ. Καμμένος ερωτηθείς αν ανησυχεί για ενδεχόμενο πρόβλημα απο τους τζιχαντιστές.

Αναφορικά με τη χρησιμοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων για εσωτερική ασφάλεια, τόνισε οτι κάτι τέτοιο απαγορεύεται απο το Σύνταγμα της χώρας, «με την εξαίρεση της κηρύξεως της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, οπότε έχουν συγκεκριμένο σκοπό και αποστολή. Πιστεύω ότι δεν θα χρειαστεί κάτι τέτοιο».

«Οι Ένοπλες Δυνάμεις, όμως, μπορούν να βοηθήσουν στο επίπεδο των πληροφοριών και γι' αυτόν τον λόγο προετοιμάζεται σχέδιο νόμου για τη δημιουργία Υπηρεσίας Στρατιωτικών Πληροφοριών» ανακοίνωσε.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, ο κ. Καμμένος είπε ότι «ο κ. Νικολόπουλος δεν εξελέγη με σταυρό προτίμησης, εξελέγη με λίστα που τον διορίσαμε βουλευτή, γι' αυτό οφείλει να παραδώσει την έδρα του».

Ερωτηθείς για τις αντοχές της κυβερνητικής πλειοψηφίας των 153 βουλευτών ή τη χρεία σχηματισμού οικουμενικές κυβέρνησης, ανέφερε ότι «η πλειοψηφία των 153 βουλευτών και θα αντέξει και θα αυξηθεί. Δεν χρειάζεται ούτε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ούτε οικουμενική. Πιστεύω, όμως, ότι θα υπάρξουν βουλευτές οι οποίοι θα αντιληφθούν πως αυτή η κυβέρνηση επιτελεί εθνικό έργο και θα στηρίξουν αυτή την κυβέρνηση».

Τέλος, αναφορικά με το μήνυμα προς την κυβέρνηση και τους δανειστές από τις αντιδράσεις των βουλευτών της πλειοψηφίας, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και υπουργός Εθνικής Άμυνας είπε «οι βουλευτές της πλειοψηφίας μαζί με την κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό και τους Ανεξάρτητους Έλληνες δώσαμε μία μεγάλη μάχη προκειμένου να επιτευχθεί μία συμφωνία, η οποία θα επιτρέψει στον ελληνικό λαό να προχωρήσει στην επόμενη ημέρα. Μια ημέρα που θα φέρει την ανάπτυξη και την ελπίδα. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε δεν αποτελεί ένα μνημόνιο το οποίο θα ακολουθεί ένα άλλο μνημόνιο, αλλά μία τελική συμφωνία που θα βγάλει τη χώρα μας από αυτή τη δίνη των πέντε ετών».

"Πηγή:topontiki.gr"

Το «γκέτο» ταιριάζει στα Εξάρχεια;

Είναι γκέτο τα Εξάρχεια; Αποτελούν άβατo και «χάσμα στην αστική συνέχεια»;

Μήπως η αισθητική τους αποκρυσταλλώνει «μια βαθύτατη, χρόνια και νοσηρή παθογένεια, με ρίζες στην κοινωνική αποδιοργάνωση, την οικονομική υπανάπτυξη και την πνευματική καθυστέρηση»; Μπορεί κάποιος να ζήσει σήμερα σ’ αυτά; Συγκαταλέγονται στις επικίνδυνες περιοχές της πρωτεύουσας, την οποία αποφεύγουν οι σώφρονες συμπολίτες μας;

Ερωτήματα που βρέθηκαν ξαφνικά στο τραπέζι μιας νέας δημόσιας αντιπαράθεσης, με ιδεολογικά συχνά στοιχεία στο φόντο, μετά το άρθρο του δημοσιογράφου Νίκου Βατόπουλου στην εφημερίδα Καθημερινή (Η ατμόσφαιρα των γκέτο απλώνεται στην Αθήνα, 7/11/15).

Εξάρχεια, λοιπόν. Στην περιοχή που έχουν έδρα οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι της χώρας, τα νεολεϊστικα κινήματα, ο αντεξουσιαστικός χώρος και διατηρούν ζώνες επιρροής έμποροι ναρκωτικών, αποφάσισε πρόσφατα να έχει τη βάση της η Documenta. Πώς συντίθενται και συνυπάρχουν στον ίδιο ακριβώς τόπο όλα αυτά τα αντιθετικά «συστατικά»; Ποιο επικρατεί έναντι των υπολοίπων;

Για την απάντηση απευθυνθήκαμε σε όσους συμμετείχαν από την πρώτη στιγμή με δημοσιεύματα ή αναρτήσεις στο διάλογο που πυροδότησε ο Νίκος Βατόπουλος, στους ίδιους τους κατοίκους των Εξαρχείων, καλλιτέχνες, μεταφραστές κι αρχιτέκτονες, σε μόνιμες μονάδες της περιοχής, αλλά και δημοτικούς σύμβουλους και δημοσιογράφους με ρεπορτάζ στην περιοχή.

«Αντικείμενο  μεγάλης συζήτησης», χαρακτηρίζει η Τόνια Κατερίνη, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αρχιτεκτόνων και κάτοικος Εξαρχείων, τη σημερινή ταυτότητα της περιοχής: «Τα Εξάρχεια είναι μια γειτονιά που έχει έναν χαρακτήρα, άρα μπορούμε να πούμε ότι σε μεγάλο βαθμό απευθύνεται  σε ένα ορισμένο κοινό. Φυσικά, το κομμάτι γύρω από την πλατεία είναι γκέτο», παραδέχεται η συνομιλήτριά μας. «Αντιμετωπίζει προβλήματα προσβασιμότητας. Η γκετοποίηση γίνεται συνειδητά μέσα από μια αύξηση της παραβατικής συμπεριφοράς συγκεκριμένων ομάδων που χαίρουν μιας ασυλίας στο κέντρο των Εξαρχείων.»

Με την άποψη του γκέτο διαφωνεί κάθετα  ο κινηματογραφιστής Αγγελος Φραντζής, που μένει ακριβώς επάνω στην πλατεία Εξαρχείων:  «’Oταν έχεις μια πλατεία στην οποία μπορούν και συνυπάρχουν αναρχικοί, χίπστερ, παππούδες, γιαγιάδες και παιδιά τότε μιλάς για το ακριβώς αντίθετο του γκέτο», υποστηρίζει.

Σε ό,τι αφορά την αισθητική του δημόσιου χώρου της ευρύτερης περιοχής, ο Φραντζής επιμένει ότι  είναι “η πιο ζωντανή της Αθήνας. Η πολιτικοποίηση με τις αφίσες  και τα γκράφιτι μόνο σε ένα ενεργό και ζωντανό κομμάτι μιας πόλης απαντάται. Είναι εντελώς λάθος να μιλάμε για γκέτο”.

Ο κινηματογραφιστής Βασίλης Μαζωμένος, κάτοικος Εξαρχείων εδώ και 12 χρόνια, πιστεύει ότι  «η  κατάσταση πλέον βρίσκεται στο απροχώρητο.» Και εξηγεί: «Άλλο πράγμα είναι η χαρά της γειτονιάς, που είναι μέσα στα κινήματα της νεολαίας, και άλλο πράγμα είναι η παρακμή στην οποία έχει βυθιστεί σήμερα η περιοχή». Τι εννοεί ακριβώς; «Η περιοχή βίωνει την αντίφαση της εποχής. Από τη μια η νεολαία, οι καλλιτέχνες, το αστικό παρελθόν, η γειτονιά, και από την άλλη το εθιμικό δίκαιο ομάδων και ατόμων που εκμεταλλεύονται την περιοχή, πολλές φορές φτάνοντας σε συμπεριφορές που δεν έχουν σχέση με αυτό που επικαλούνται. Πώς μπορεί να δικαιολογήσει κανείς τη μετατροπή της αντίδρασης σε εξουσιαστικές δομές, σε ανέξοδη βία, την ελευθεριότητα σε κατάχρηση, την ανοχή σε καπέλωμα;», ρωτά. «Μάλλον υπάρχει σύγχυση, σημάδι της γενικότερης σύγχυσης  εκεί που ο καθένας αυτοπροσδιορίζεται ως κάτι και στη συνέχεια δρα για να το επιβεβαιώσει». Το αισθητικό σκέλος; «Είναι απλά η βιτρίνα», απαντά. «Το περιεχόμενο προϋποθέτει βίωμα. Αλλά πολλοί μιλούν και λίγοι ξέρουν».

Ο Μαζωμένος θίγει επίσης το ζήτημα στην καθαριότητα, κάτι που επαναλαμβάνει και η εικαστικός Ελένη Κοτσώνη, κάτοικος Εξαρχείων περισσότερο από μια δεκαετία. Παρόλο που νιώθει «απολύτως ασφαλής» στην περιοχή και δεν θα την άλλαζε «με τίποτα», το «κρίμα , το πολύ μεγάλο κρίμα, προσθέτει, είναι που κατουράνε σε κάθε της γωνιά. Η περιοχή έχει πολύ μεγάλη βρώμα. Κι ο δήμος δεν κάνει τίποτα». Υπάρχει ένα αντίβαρο που την αποζημιώνει για αυτό: «Διατρέχοντας τους δρόμους της περιοχής είναι σαν να έχεις διαβάσει ένα άρθρο, ένα κείμενο σκέψης», υποστηρίζει. «Ειδικά τα γκράφιτι και  οι αφίσες με πείθουν ότι τα Εξάρχεια είναι  η σημερινή  Αρχαία Αγορά. Το χάος που επικρατεί είναι γεμάτο μηνύματα. Τα Εξάρχεια είναι μια πολύ οργανική περιοχή που αλλάζει μένοντας πιστή στον εαυτό της.»

«’Oταν έχεις μια πλατεία στην οποία μπορούν και συνυπάρχουν αναρχικοί, χίπστερ, παππούδες, γιαγιάδες και παιδιά τότε μιλάς για το ακριβώς αντίθετο του γκέτο»– Άγγελος Φρατζής, Κινηματογραφιστής

Γενικευμένη η γκρίνια που εισπράξαμε για την καθαριότητα των Εξαρχείων. Και έχει τεράστιο ενδιαφέρον ότι ακόμη και ο  Αντιδήμαρχος Διαχείρισης Απορριμάτων (από το 2011)Ανδρέας Βαρελάς στην προσωπική σελίδα του στο facebook,  με αφορμή το άρθρο του Βατόπουλου, βγήκε στη σέντρα, περιγράφοντας σκηνές εμπόλεμης ζώνης που περεμποδίζουν το έργο του δήμου: «(…) άρχισαν  οι κινητοποιήσεις για το μνημόνιο, με αποτέλεσμα σε σχεδόν καθημερινή βάση κυρίως τον Ιούνιο να έχουμε κάψιμο κάδων, απομάκρυνση τους από την πλατεία και τους γύρω δρόμους, ξανά τοποθέτηση τους, ξανά απομάκρυνση τους,ενώ σε καθημερινή πλέον βάση οι οδοκαθαριστές της περιοχής ζούσαν δύσκολες ώρες (σπάσιμο στις σκούπες και τα φαράσια τους, προπηλακισμούς, κ.λπ).Για να αισθάνονται δε πιο ασφαλείς άλλαξαν το ωράριο καθαρισμού της πλατείας από 06.30 σε 05.00 ώστε να καθαρίζουν και να φεύγουν από την πλατεία πριν καλά- καλά ξημερώσει.»

Στα επεισόδια στο τέλος Ιουνίου (28 και 29) τα πράγματα, προσθέτει, «έγιναν χειρότερα από ποτέ, το κοντέινερ που υπήρχε στην Καλλιδρομίου πυρπολήθηκε ενώ όλη η περιοχή επί τρεις ημέρες περίπου ήταν ένας πολύ μεγάλος χώρος επεισοδίων,πυρπόλησης κάδων,αυτοκινήτων,βιτρίνες κατεστραμμένες σε δεκάδες καταστήματα της περιοχής,ενώ από την απίστευτη χρήση χημικών υπήρξαν μέχρι και λιποθυμίες εργαζομένων που προσπαθούσαν να αποκαταστήσουν την περιοχή.»

Στο επόμενο διάστημα η προσπάθεια συνεργασίας με τα μαγαζιά της Βαλτετσίου και της Εμμανουήλ Μπενάκη για τη διαχείριση των απορριμμάτων των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στην περιοχή «δεν περπάτησε», κυρίως λόγω μη συμφωνίας μεταξύ των καταστημάτων.  Υπάρχει και συνέχεια: τον Οκτώβριο στις πανελλαδικές απεργίες των εργαζομένων στην καθαριότητα (22 ημέρες)
τα Εξάρχεια, όπως σημειώνει ο Βαρελάς, «για τους ιδιαίτερους λόγους της περιοχής, με το προσωπικό ασφαλείας που είχαμε, τα καθαρίζαμε σχεδόν καθημερινώς.
Ένα βράδυ όμως όχημα που απόσυρε κάδους δέχτηκε επίθεση με αποτέλεσμα ο οδηγός να μεταφερθεί με τραυματισμό σε νοσοκομείο και το όχημα με μολότοφ να καεί ολοσχερώς,τις επόμενες ημέρες και μέχρι την λήξη της απεργίας κανείς εργαζόμενος δεν ήθελε να πλησιάσει στην περιοχή.» Η απόπειρα «να καθαρίσουμε εμείς το “πάρκο” (της Ναυαρίνου) καταλήγει σε φιάσκο και απειλές για τσαμπουκάδες με τους διαχειριστές του.»

Απειλές υποστηρίζει ότι δέχτηκε και ο δημοσιογράφος Κώστας Ονισένκο, που πραγματοποίησε αρκετά ρεπορτάζ στην περιοχή  για την εφημερίδα Καθημερινή και σήμερα αποφεύγει να τη διέλθει.«Έχω φίλους που ζουν στα Εξάρχεια και άλλους που πηγαίνουν καθημερινά εκεί με τις παρέες τους. Παλιά πήγαινα και εγώ συνέχεια, τώρα το αποφεύγω. Μαζευόταν εκεί κόσμος με τον οποίον μπορούσες να μιλήσεις, ακόμα και αν διαφωνούσες τελείως». Ξεκινώντας τα ρεπορτάζ για την περιοχή,  υπήρξε στιγμή που έμεινε σ αυτή «τέσσερα μερόνυχτα συνεχόμενα, γνώρισα κατοίκους, μαγαζάτορες, άσχετους και μερικούς ανθρώπους των Γραμμάτων. Άκουσα από αρκετούς άσχημα πράγματα, για ξυλοδαρμούς ατόμων που έδειχναν “φασίστες”, επειδή είχαν μια ελληνική σημαία στο μηχανάκι, για νταβατζιλίκια σε μαγαζιά, για κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου που εμφανίζονταν ως “αναρχικοί”. Άκουσα ακόμα και για πεσίματα σε ομοφυλόφιλους. Μερικά από αυτά τα έγραψα, όχι όλα μαύρα, έγραψα τα καλά έγραψα και τα άσχημα». Το αποτέλεσμα; «Δέχτηκα υβριστικά τηλεφωνήματα στην εφημερίδα. Μια φίλη μου είπε ότι με ψάχνει η “τάδε” κατάληψη για να με δείρει και μια “γνωστή” Εξαρχιώτισσα με πλησίασε σε μαγαζί που έτρωγα και μου είπε στην ψύχρα: “Δε με νοιάζει αν έχεις δίκιο, απλά μην ασχολείσαι με τα Εξάρχεια”». Ο Ονισένκο βρήκε, προσθέτει, πολλά δημοσιεύματα στο indymedia που έγραφαν «πολύ χειρότερα πράγματα για την κατάσταση στα Εξάρχεια απ’ ότι  έγραψα εγώ. Αυτοί όμως τα έγραφαν κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία τους, ενώ εγώ όχι. Ακολούθησα λοιπόν τη “συμβουλή” που μου δόθηκε και απλώς δεν ασχολούμαι πια με την περιοχή.»

Polaroid από το Decadance.

«Πολύ πιο “ελαφριά” κι ανέμελη απ’ όσο φαίνεται και λιγότερο “σκιαχτική” απ’ όσο μοιάζει εξαιτίας των duckface των απανταχού αναρχικοφανών», χαρακτηρίζει τα Εξάρχεια ένας ακόμη κάτοικός τους, ο  δημοσιογράφος Γιάννης Κωνσταντινίδης. Εκφράζει ωστόσο επιφυλάξεις για την κρίση του. Φίλος, ο οποίος κατοικεί πολύ κοντά  του, διατείνεται ότι «ζούμε στο Χαλάνδρι των Εξαρχείων» και, ως εκ τούτου, προσθέτει ο Κωνσταντινίδης «μάλλον δεν θα έπρεπε να γενικεύουμε την εμπειρία μας, καθότι δεν ξέρουμε πώς είναι η καθημερινότητα  εκείνων που μένουν στην περιοχή των πεζοδρόμων, οι οποίοι ονομάζονται πλέον ο καθένας τους οδός Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.»

«Τι είναι όμως τα Εξάρχεια;», μας ρωτά. «Μήπως το όπιο του επαναστάτη; Μήπως ένας παράδεισος ανάπαυσης (και φτηνής κατανάλωσης) της ανήσυχης ψυχής, ο οποίος παράδεισος διαθέτει και ειδικό παράρτημα-παιδότοπο για αρειμάνιες εφηβικές ηλικίες που ξεδίνουν τα σαββατόβραδα, πολύ φθηνότερα απ’ όσο θα τους κόστιζε -ας πούμε- ένα συμβατικό λούνα παρκ; Ίσως κι αυτό να είναι μια υπερβολικά υπεραπλουστευτική άποψη.»

«Τα Εξάρχεια δεν είναι πάντως γκέτο», καταλήγει. «Είναι μια “πασαρέλα αντισυμβατικότητας για αποκλειστικά συμβατικούς τρόπους έκφρασής της. Συμβατικά, λοιπόν, αυτό πολλοί το ονομάζουν “γκέτο”, ενώ δεν είναι. Πρόκειται απλά για τον χαρακτήρα μιας περιοχής, ο οποίος συμπληρώνεται και ολοκληρώνεται από μια παράδοξη (αλλά -απ’ ό,τι φαίνεται- πολύ προσοδοφόρα) οικονομία”,ψευδοαναρχοαριστεριζοντος λαϊκο υποκαπιταλισμού” -έτσι συγκολημμένα όλα σε μια λέξη, όπως τα βλέπει κάποιος ζωντανά στην περιοχή.»

«Τα Εξάρχεια δεν είναι πάντως γκέτο. Είναι μια “πασαρέλα αντισυμβατικότητας για αποκλειστικά συμβατικούς τρόπους έκφρασής της» – Γιάννης Κωνσταντινίδης, δημοσιογράφος

Έχει ενδιαφέρον η άποψη ενός Μιλανέζου και, από το 2003, κατοίκου είτε των hardcore Εξαρχείων, είτε της ευρύτερης περιοχής. «Ήμουν φοιτητής Ελληνικής Φιλολογίας όταν πρωτογνώρισα την γειτονιά, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90, και αμέσως αγάπησα την αύρα ελευθεριότητας,τα μπαράκια, τα εστιατόρια, τα ρεμπετάδικα και μια κάποια “αλητεία” που δεν αφήνει ασυγκίνητο σχεδόν κανένα εικοσάχρονο στην πρώτη του επαφή με τη ζωή», λέει ο μεταφραστής Μαουρίτσιο Ντε Ρόζα. Έκτοτε η σχέση του με την περιοχή γνώρισε, παραδέχεται, αρκετές διακυμάνσεις: «Από το σφοδρό έρωτα των πρώτων χρόνων μέχρι τη σημερινή, ώριμη αγάπη της πρώιμης μέσης ηλικίας, έχω βιώσει όλες τις αποχρώσεις της συγκίνησης, του άγχους, της θλίψης και της αβεβαιότητας, κυρίως σε στιγμές δύσκολες για τη γειτονιά (που δεν ήταν και λίγες τα τελευταία χρόνια). Παρ’ όλα αυτά, τα Εξάρχεια δεν τα έχω εγκαταλείψει. Κάπου εκεί γύρω εξακολουθώ να ζω. Άλλωστε εδώ χτυπάει η πνευματική καρδιά της Αθήνας. Εδώ στεγάζονται οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι, εδώ έμεναν και εξακολουθούν να μένουν σημαίνοντα πρόσωπα της ελληνικής διανόησης, και αυτό αποτυπώνεται στα καφέ, στα μαγαζιά, στα εστιατόρια και στα βιβλιοπωλεία, που όλα τους ξεχωρίζουν για τη χαλαρή ατμόσφαιρα και την φιλικότητα των ανθρώπων.» Τα Εξάρχεια κουβαλούν  και ένα μύθο, προσθέτει: «Όποιος δεν τα γνωρίζει καλά, τα θεωρεί άβατον, ούτε λίγο ούτε πολύ, μια περιοχή από την οποία οι καθωσπρέπει άνθρωποι καλά θα κάνουν να μένουν μακριά, ένα άντρο ακολασίας». Αυτό το θεωρεί ταυτόχρονα «κατάρα και ευλογία»: «Κατάρα γιατί η άγνοια ευνοεί τις προκαταλήψεις, ευλογία γιατί χάρη στη σχετική απομόνωση, τα Εξάρχεια παραμένουν σχεδόν στην αποκλειστική διάθεση των πολύ φιλόξενων και υπομονετικών κατοίκων τους. Φυσικά, δεν είναι όλα μέλι-γάλα στην περιοχή. Τα προβλήματά της όλοι τα γνωρίζουμε και μακάρι να λυθούν κάποια στιγμή, για να γίνουν τα Εξάρχεια ακόμα πιο φιλικά, ασφαλή και ανοιχτά στη διαφορετικότητα – με αυτή την έννοια είναι γόνιμο να ακούμε τη γνώμη όσων βλέπουν τα Εξάρχεια με μια πιο ψυχρή, απόμακρη ματιά. Εντούτοις δεν θα ήθελα αυτή η γειτονιά να αλλάξει τα βασικά συστατικά της και να υποστεί κάποιου είδους gentrification. Ο ξεχωριστός αέρας των Εξαρχείων αποτελεί πλούτο για την Αθήνα και κάνει την πρωτεύουσα πιο κοσμοπολίτικη και ελκυστική -παρεμπιπτόντως όλο και περισσότεροι ξένοι τουρίστες τα επισκέπτονται-, μια πραγματική μητρόπολη με χίλια πρόσωπα, όχι πάντα βολικά και καθησυχαστικά.»

«Στα Εξάρχεια χτυπάει η πνευματική καρδιά της Αθήνας. Εδώ στεγάζονται οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι, εδώ έμεναν και εξακολουθούν να μένουν σημαίνοντα πρόσωπα της ελληνικής διανόησης, και αυτό αποτυπώνεται στα καφέ, στα μαγαζιά, στα εστιατόρια και στα βιβλιοπωλεία, που όλα τους ξεχωρίζουν για τη χαλαρή ατμόσφαιρα και την φιλικότητα των ανθρώπων.»- Μαουρίτσιο Ντε Ρόζα, μεταφραστής

Ο σκηνοθέτης, εικαστικός και κάτοικος Εξαρχείων Βασίλης Νούλας θεωρεί ότι η περιοχή μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με τη λέξη «νησί. Έχει μια δική της ζωή και τον δικό της χαρακτήρα. Για μένα, τα Εξάρχεια διασώζουν τη ζωή και τη χαρά που λείπουν απ΄την πόλη. Είναι μια χαρούμενη και ζωντανή ζώνη. Αλλες περιοχές είναι τα γκέτο.»

«Η έννοια του γκέτο έχει διαστάσεις αποκλεισμού», επισημαίνει ο εικαστικός και κάτοικος της περιοχής Κώστας Τζημούλης. «Τα Εξάρχεια δεν είναι όμως αποκλεισμένα. Είναι μια νησίδα διαφορετική μέσα στο αθηναϊκό κέντρο, κάτι που όμως μπορείς να πεις και για τα Πετράλωνα. Απλά τα Εξάρχεια έχουν γίνει trendy τελευταία με την Biennale και την Documenta, και  όλη αυτή την άνθιση».

 

Τοίχος στα Εξάρχεια.

Η φωτογράφος Ιωάννα Χρονοπούλου γελάει με τη λέξη γκέτο. «Μα ποιος τα λέει αυτά; Τα Εξάρχεια είναι η πιο ζωντανή περιοχή της Αθήνας», θεωρεί. Για να μας πείσει επαναλαμβάνει ότι μεγάλωσε στα Βόρεια Προάστια και «μόλις απέκτησα οικονομική ανεξαρτησία επέλεξα να ζήσω στο κέντρο και ειδικότερα  εδώ». Δεν  έχει φοβηθεί ποτέ; «Οχι. Δεν έχω αισθανθεί την παραμικρή ανασφάλεια. Επίσης δεν έχω αισθανθεί ότι ανήκω σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα λόγω της περιοχής που επέλεξα να κατοικώ. Είναι μια περιοχή που πραγματικά έχει τα πάντα: από τους κοστουμάτους μέχρι τους φοιτητές».

«Τεχνικά δεν συνιστούν γκέτο. Δεν είναι εξάλλου χώρος αποκλεισμένων ή πραγματικά περιθωριοποιημένων μειονοτήτων (όπως σε άλλες χώρες της Δύσης). Υποφέρουν όμως από έναν διάχυτο μηδενισμό και τις βίαιες τελετουργίες επιβεβαίωσής του: από τη μετατροπή της αντιεξουσίας σε καταπιεστικό «φρόνημα» που θέλει να επιβληθεί στην ουσία σε ένα κομμάτι της πόλης».- Νικόλας Σεβαστάκης, συγγραφέας, πανεπιστημιακός. 

Ο συγγραφέας και καθηγητής στο ΑΠΘ Νικόλας Σεβαστάκης, κάτοικος Θεσσαλονίκης πλέον, όποτε κατηφορίζει στην πρωτεύουσα  «για λόγους πρακτικούς» μένει Εξάρχεια. Εδώ και  χρόνια όμως διακρίνει «τις αλλαγές στο χώρο και κυρίως στην ατμόσφαιρα της περιοχής.» Τι εννοεί; «Έχει κερδίσει δυστυχώς έδαφος ο βανδαλισμός και έχουν πολλαπλασιαστεί  οι χειρονομίες καταστροφής και αποσύνθεσης. Τίποτα πια δεν αφήνεται στην ησυχία του από μια βάναυση επιθετικότητα που δεν έχει σχέση ούτε με αισθητική δημιουργικότητα ούτε με αυθεντική πολιτική πρόκληση. «Τα Εξάρχεια βέβαια δεν είναι ανατολικό Λος Άντζελες, ούτε προάστιο του Παρισιού», σχολιάζει. «Τεχνικά δεν συνιστούν γκέτο. Δεν είναι εξάλλου χώρος αποκλεισμένων ή πραγματικά περιθωριοποιημένων μειονοτήτων (όπως σε άλλες χώρες της Δύσης). Υποφέρουν όμως από έναν διάχυτο μηδενισμό και τις βίαιες τελετουργίες επιβεβαίωσής του: από τη μετατροπή της αντιεξουσίας σε καταπιεστικό «φρόνημα» που θέλει να επιβληθεί στην ουσία σε ένα κομμάτι της πόλης.»

H μια…

… Και η άλλη όψη.

Ο ανεξάρτητος επιμελητής και συγγραφέας Θεόφιλος Τραμπούλης, ένα από τα πρόσωπα που πρωταγωνιστεί από το πρώτο λεπτό με παρεμβάσεις του στη δημόσια αντιπαράθεση που «άναψε»,  αναρωτιέται: «Tι εννοούμε άβατο; Και ποιος είναι αυτός που δεν μπορεί να διαβεί από τα Εξάρχεια; Εάν εννοούμε πως η συνοικία έχει παραβατικότητα, πράγματι έχει, όση συνδέεται με τη νυχτερινή ζωή της. Αυτό σημαίνει μπαρ, εστιατόρια, χώρους συναυλιών και θεάτρου, από όλα αυτά που είναι γεμάτη η περιοχή, άρα ως προς αυτό δεν υπάρχει κανένα άβατο. Το αντίθετο δηλαδή του γκέτο: το γκέτο είναι χώρος αποκλεισμού, εδώ είναι χώρος, ένας από τους πολλούς, της δημοφιλούς διασκέδασης. Εάν εννοούμε πάλι έλλειψη ευταξίας και καθαριότητας, πράγματι (και εδώ ξεχνώ πως ο Δήμος συχνά υπολειτουργεί στην περιοχή περισσότερο από ό,τι υπολειτουργεί σε άλλες συνοικίες), στα Εξάρχεια συναντάς πολλές συμπεριφορές από αυτές που θα έκαναν έναν αυστηρό και κάπως απομονωμένο στην κωμόπολή του γυμνασιάρχη να κοκκινίσει από τον θυμό του.»

Οι πόλεις  όμως δεν είναι ποτέ μια ενιαία πολεοδομική και κοινωνική δομή, προσθέτει. «Περικλείουν κάθε είδους συμπεριφορές και φιλοξενούν κάθε είδους σχέσεις. Κάθε μεγάλη μητρόπολη έχει γειτονιές σαν τα Εξάρχεια που συνδυάζουν πολλή διασκέδαση, αρκετή κουλτούρα και ελαφρά παραβατικότητα. Είναι μάλλον ένας προορισμός των πολιτιστικών ταξιδιωτών, παρά ένα άβατο. Δεν είναι τυχαίο κιόλας που η Documenta άνοιξε τα ελληνικά γραφεία της στα Εξάρχεια. Νομίζω λοιπόν ότι η φιλολογία περί άβατου, και μάλιστα με αυτόν τον θρησκευτικό όρο, δηλώνει κυρίως πως τα Εξάρχεια, μια συγκεκριμένη γειτονιά που εκτός από τη λαϊκή της και τα καταστήματά της, έχει και τις δικές της, πολυπληθείς πρωτοβουλίες κατοίκων, κατά κύριο λόγο, διαπνέονται, εδώ και σαράντα τουλάχιστον χρόνια, από συγκεκριμένες πολιτικές σχέσεις, επιτρέπουν τον πολιτικό διάλογο με συγκεκριμένους όρους».

Αναμφίβολα, είναι δυσάρεστο, παρατηρεί ο Τραμπούλης, που «ο Άδωνις Γεωργιάδης και πολλοί ακόμη δεν μπορούν να πιούν τον καφέ τους στην περιοχή. Αλλά οι πόλεις το έχουν αυτό. Δεν είναι ομοιόμορφες, έχουν τη δική τους ιδεολογική και αισθητική κατανομή. Θα μπορούσε η Μαρί Λεπέν να πιει τον καφέ της στη Ρεπουμπλίκ; Ένας ακροδεξιός Γερμανός στο Κρόιτσμπεργκ;» Το μόνον που δεν ισχύει στην περιοχή,επισημαίνει, είναι το άβατο της αστυνομίας. «Από τότε που ήμουν παιδί θυμάμαι πως οι μισοί ένοικοι της πλατείας ήταν ασφαλίτες.»

H φιλολογία περί άβατου, και μάλιστα με αυτόν τον θρησκευτικό όρο, δηλώνει κυρίως πως τα Εξάρχεια, μια συγκεκριμένη γειτονιά που εκτός από τη λαϊκή της και τα καταστήματά της, έχει και τις δικές της, πολυπληθείς πρωτοβουλίες κατοίκων, κατά κύριο λόγο, διαπνέονται, εδώ και σαράντα τουλάχιστον χρόνια, από συγκεκριμένες πολιτικές σχέσεις, επιτρέπουν τον πολιτικό διάλογο με συγκεκριμένους όρους.-Θεόφιλος Τραμπούλης, επιμελητής, συγγραφέας. 

Ο ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας Γιώργος Ικαρος Μπαμπασάκης, ισόβιος θαμώνας των μπαρ και των καφενείων της περιοχής, αντιδρά στο χαρακτηρισμό  «γκέτο»: «Τα Εξάρχεια είναι, όπως η Κυψέλη, φωλιά και φυτώριο πολιτισμού. Καλλιτέχνες, στοχαστές, λαμπρές προσωπικότητες έζησαν και έδρασαν στα Εξάρχεια. Εκδοτικοί οίκοι ολκής (Ινδικτος, Αγρα, Στιγμή, Υψιλον, Opera, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Gutenberg και τόσοι άλλοι) τιμούν την τιμή που τους κάνουν τα Εξάρχεια να τους φιλοξενούν. Κινηματογράφοι και θέατρα κοσμούν τα Εξάρχεια. Στέκια θρυλικά ανθούν στα Εξάρχεια. Τα Εξάρχεια, όχι, δεν είναι γκέτο. Τα Εξάρχεια είναι κέντρο ζύμωσης και διάδοσης πολύτιμων ιδεών.»

Ακόμη ένας «μονιμάς» που, μετά από ένα διάλειμμα επέστρεψε στην περιοχή, ο συγγραφέαςΧρήστος Αγγελάκος αναφωνεί ειρωνικά: «Aναμφίβολα γκέτο τα Εξάρχεια! Αδιαμφισβήτητο! Τότε που δίδασκαν ο Μπελεζίνης και ο Λαοκράτης στην «Παιδεία» ήταν γκέτο. Τότε που οι δρόμοι τους γέμιζαν από βιβλιοπωλεία, εκδοτικούς οίκους και τυπογραφεία ήταν γκέτο. Τότε που βγαίναμε μεθυσμένοι από το Επέκεινα, το Dada, το Green Doοr, ήταν γκέτο. Τότε που ανεβαίναμε ή κατεβαίναμε ανάποδα με τα παπιά τη Θεμιστοκλέους και την Μπενάκη ήταν γκέτο. Τότε που οι μπάτσοι εξολοθρεύανε με πρέζα την καλύτερη γενιά αναρχικών, γκέτο ήταν. Τότε που ο Ρέτσος χτύπαγε στις 3 τα μεσάνυχτα στην πόρτα της Ηλέκτρας στην Καλλιδρομίου ήταν γκέτο. Τότε που κάθε γωνία σημάδευε κι έναν έρωτα, ένα φιλί ή ένα πήδημα στα όρθια ήταν γκέτο.»

«Αλλά κι αργότερα γκέτο παρέμεινε», συνεχίζει. «Το γκέτο των πεθαμένων μας φίλων. Του Βακαλόπουλου, του Κολώνια, της Λιάππα, της Ζιώζια, της Ρικάκη, του Αντωνόπουλου.. και… και….» «Γι’ αυτό, μικροί μου Καθημερινάριοι –αντεπιτίθεται ο Αγγελάκος-  να τ’ αποφεύγετε τα γκέτο. Αφήστε μας τη Βιβλιοθήκη Βολανάκη, το Αλεξανδρινό, τον Βυσσινόκηπο, την Κατάληψη του Βοξ να πηγαίνουμε με τον Ζωρζ, τον Στίγκα, τον Χάρη, την Ιόλη, την Όλια, την Πηγή, τον Τσαλαπάτη, τη Νικόλ. Κι εσείς να πηγαίνετε στο Zonar’s για το απογευματινό σας τέιο, και με το ανασηκωμένο σας δαχτυλάκι να σημαδεύετε ό,τι δε χωράει στην αποστειρωμένη σας αισθητική και στο νεκρό σας ιδεώδες.»

 

Νεοκλασικό στην Καλλιδρομίου.

Η συγγραφέας και δημοτικός σύμβουλος  του Δήμου Αθηναίων (με την Ανοιχτή Πόλη)  Μάρω Δούκα, αφενός γνωρίζει πως «τα γκέτο τα κουβαλάμε μέσα μας” αφετέρου ποτέ δεν αισθάνθηκε ότι η περιοχή των Εξαρχείων  υπήρξε ή έγινε γκέτο. “Είναι άλλο πράγμα να μου αρέσει ή να μην μ’αρέσει κάτι σε επίπεδο αισθητικής και είναι άλλο πράγμα να χαρακτηρίζουμε αυτό που δεν μας αρέσει γκέτο. Γιατί, με αυτή την έννοια, γκέτο  είναι και άλλες περιοχές.»

Ο γλύπτης Κώστας Βαρώτσος έχει εκφράσει τα τελευταία χρόνια τη δική του άποψη περί γκέτο: «Εδώ και καιρό ολόκληρη η Αθήνα είναι γκέτο. Είναι μια πόλη που έχει αλωθεί και έχει μετατραπεί σε γκέτο εξαιτίας εκείνων που έχουν σκοπό να την κατασπαράξουν». Αυτό, υποστηρίζει, είναι αποτέλεσμα  της πλήρους εξαφάνισης κάθε έννοιας κράτους: “Ετσι αφέθηκε χώρος στα καμουφλαρισμένα σκυλόψαρα (ιδρύματα και ιδιώτες) που προσπαθούν να ιδιοποιηθούν την πόλη, μετατρέποντας ακόμη και τον Εθνικό Κήπο σε κήπο τους. Τα Εξάρχεια πάντα αντιστέκονται.  Γκέτο είχε η Νέα Υόρκη. Γκέτο είναι το no man’s land, όπως το Ντιτρόιτ, περιοχή που συνδέεται διεθνώς με την κατάπτωση μιας περιοχής. Τα Εξάρχεια δεν είναι no man’s land, διότι έχουν τη δική τους οικονομία, με τα καταστήματα, τα μπαρ και τα εστιατόρια».

 της Ιωάννας Κλεφτογιάννη. 

"Πηγή:popaganda.gr"

Καινοτόμες διαχρονικές επενδύσεις εξασφαλίζουν 100% το κεφάλαιό σας και δίνουν υπερκέρδη. Σας τις προτείνουμε ανεπιφύλακτα.

Επενδύστε έξυπνα και σίγουρα. Η πρόταση μας εγγυάται σίγουρα λεφτά και τρελά υπερκέρδη.

Επενδύστε στον πόλεμο και θα γίνεται "Ωνάσης".

Η πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ εγγυάται τα κεφάλαιά σας πράγμα που δείχνουν τα επίσημα στοιχεία που έρχονται "φρεσκότατα" από την Αμερική.

Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα αμερικανικά στοιχεία, μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια οι τιμές των μετόχων της Northrop Grumman, είχαν κέρδη …230%, της Lockheed Martin, 222%, της Raytheon, 162%, της Boeing 130% και της General Dynamics, 114%.

Όπως φαίνεται, οι καλύτεροι «συνέταιροι» στα μεγάλα αυτά κέρδη των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών, δεν είναι άλλοι από τους δολοφόνους Τζιχαντιστές και είναι ευθύνη όλων να συμπάσχουμε με τα θύματά τους καθώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε με τους ίδιους.  

Αναλυτικά τα αποτελέσματα της κάλπης μέχρι τη στιγμή της ματαίωσης των εκλογών - Ο Μεϊμαράκης πρόεδρος με 64,58%

Δεν θα υπήρχε δεύτερος γύρος για την διεκδίκηση της αρχηγίας στην ΝΔ καθώς ο Β. Μεϊμαράκης θα εκλεγόταν με μεγάλη διαφορά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έγιναν γνωστά, από τα εκλογικά τμήματα που έγινε ψηφοφορία τα αποτελέσματα δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης.

Στο εκλογικό τμήμα Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, παρά του ότι ο Τζιτζικώστας είναι περιφερειάρχης, ο Μεϊμαράκης πήρε ποσοστό 57,89% και ακολούθησαν Τζιτζικώστας 26,32%, Γεωργιάδης 12,28% και Μητσοτάκης 3,51%.

Στην Πεντέλη τα ποσοστά ήταν Μεϊμαράκης 55,71%, Μητσοτάκης 30%, Γεωργιάδης 12,86%, Τζιτζικώστας 1,43%.

Στα Κύθηρα  Μεϊμαράκης 62,50%, Μητσοτάκης 25,00%, Γεωργιάδης 6,25%, Τζιτζικώστας 6,25%.

Στο Δερβένι  Μεϊμαράκης 64,29%, Τζιτζικώστας 21,43%. Μητσοτάκης 25,00%, Γεωργιάδης 7,14%, Μητσοτάκης  7,14%.

Υπήρχαν και περιοχές όπου ο Μεϊμαράκης βρέθηκε στο 94,29%, όπως για παράδειγμα στην Ανδραβίδα.

Τα παραπάνω ποσοστά δείχνουν ότι δεν θα υπήρχε δεύτερος γύρος και αυτό δικαιολογεί την ομάδα Σαμαρά με "αρχηγό" τον Παπαμιμίκο που φρόντισαν ώστε να μην διεξαχθούν οι εκλογές.

Μένει να δούμε εάν θα διασπαστούν για να κάνουν νέο φασιστικό κόμμα που ήταν και η επιδίωξη του Σαμαρά. 

Το Κολτάν βρίσκεται στα κινητά μας (το ίδιο και τα δάκρυα αυτών που το παράγουν)

Tι είναι το κολτάν (coltan);Η λ. κολτάν είναι συντομογραφία των λέξεων Κολόβιο (νυν Νιόβιο)(1) + Ταντάλιο(2). Πρόκειται για ένα πολύ σκληρό μετάλλευμα (μείγμα οξειδίων: Nb2O5 – Ta2O5 ), τήκεται στους 2996^ο (διπλάσιας αντοχής από το χάλυβα).

H εξόρυξη του κολτάν γινόταν πριν από τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο (Καναδάς, Βραζιλία, Αυστραλία, Κίνα, Ταϊλάνδη, Νότια Αφρική, Αίγυπτος), αλλά η σημασία του έγινε αισθητή, κυρίως, την τελευταία δεκαετία, λόγω της ανάπτυξης της υψηλής τεχνολογίας.

To κολτάν  χρησιμοποιείται στην αεροναυπηγική, στα έαρ μπακ, αλλά κυρίως στην κινητή τηλεφωνία, στους φορητούς υπολογιστές, στις ηλεκτρονικές κονσόλες παιχνιδιών και αλλού.

Ποια είναι η χρησιμότητα του;

Το κολτάν είναι ένα μετάλλευμα στρατηγικής σημασίας ίσης εμπορικής αξίας με το χρυσό. Χρησιμεύει για να ελαχιστοποιεί την κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας και να λύνει το πρόβλημα της διάρκειας των μπαταριών. Η εφαρμογή των πυκνωτών τανταλίου (κολτάν) μας επέτρεψε να ελαχιστοποιήσουμε τις διαστάσεις των κινητών τηλεφώνων μας και να μεγαλώσουμε τη διάρκεια ζωής των μπαταριών τους. Η υπερβολική και ξαφνική ζήτηση ανάγκασε τις βιομηχανίες να στραφούν προς την οικονομική εξόρυξη του μεταλλεύματος. Και τι πιο οικονομικό και εύκολο από το να απευθυνθούν στην ταλαίπωρη Αφρική.

Το κολτάν και η εκμετάλλευση των ανθρώπων

Αυτή τη στιγμή το 80% της εξόρυξης προέρχεται από το Κογκό (πρώην Ζαΐρ), επειδή είναι πάμφθηνο (μηδαμινό εργατικό κόστος) σε σχέση με τα ορυχεία του Καναδά και της Αυστραλίας. Το Κογκό, όμως,  μαστίζεται από το συμμοριτοπόλεμο, αλλά και από τον πόλεμο με τους γείτονες του (η Ρουάντα, το Μπουρούντι, η Ουγκάντα να υποστηρίζουν τους αντάρτες του Κογκό και από την άλλη η Αγκόλα, η Ναμίμπια και η Ζιμπάμπουε να στηρίζουν τη νόμιμη κυβέρνηση).

Και με την εξόρυξη του κολτάν ποιος θα ασχοληθεί; Μα, φυσικά οι αντάρτες (Rcd – Goma, ιδιαίτερα στην περιοχή Kivu), αφού χρειάζονται τα χρήματα για να αγοράσουν όπλα. Και βέβαια, ως «μεταλλωρύχοι» θα χρησιμοποιηθούν ό,τι δεν μπορεί να πάρει μέρος, ενεργά, στον πόλεμο, δηλαδή: παιδιά, ανάπηροι, φορείς του AIDS, οι οποίοι αναγκάζονται να δουλέψουν στα ορυχεία,  ειδάλλως απειλούνται με βασανιστήρια και δολοφονίες. Μαζεύουν με γυμνά χέρια τη ραδιενεργή (περιέχει και ουράνιο) μαύρη άμμο καταστρέφοντας όλη τη χλωρίδα της περιοχής, και οδηγώντας σε αφανισμό τους γορίλες και τους ελέφαντες της περιοχής. Ίσως, αυτό το τελευταίο ανησύχησε τις διεθνείς οικολογικές οργανώσεις (από τον ΟΗΕ έως τη WWF, μέχρι και ο ηθοποιός Leonardo di Caprio κινητοποιήθηκε) και κατήγγειλαν την εξόρυξη του κολτάν για να διατηρηθεί το οικοσύστημα. Προτείνουν, μάλιστα, στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας να απευθυνθούν στα ορυχεία της Αυστραλίας και του Καναδά (λαμπρή η προσπάθεια τους, αλλά εξοργίζομαι στην ιδέα ότι, αν δε θα ήταν οι ελέφαντες και η «παρθένα φύση», κανένας δε θα είχε δραστηριοποιηθεί. Βλέπετε, τα ζώα απειλούνται με εξαφάνιση, ενώ τα παιδάκια πλεονάζουν).

Σας φαίνονται μακριά από εμάς όλα αυτά; Και, όμως, είναι τόσο κοντά μας το Κογκο, τα ακρωτηριασμένα παιδάκια, οι «μεταλλωρύχοι» φορείς του ΑΙDS, οι σκλάβοι αιχμάλωτοι που μαζεύουν το κολτάν κατόπιν βασανιστηρίων. Τους «αγγίζουμε» κάθε φορά που πιάνουμε το κινητό, το φορητό υπολογιστή, τις ηλεκτρονικές κονσόλες παιχνιδιών, τις βιντεοκάμερες.

Κάποιοι λένε ότι, αν το θελήσετε, μπορείτε να ακούσετε το κλάμα τους μέσα από το κινητό τηλέφωνο σας..

(1) Νιόβιο, παλ. Ονομασία: Κολόβιο, ( Nb, Niobium, ατ. αρ.41)

Ανακαλύφθηκε το 1801 από τον  Charles Hatchett, ο οποίος το ονόμασε, αρχικά, Κολόβιο Το 1950 η  IUPAC το μετονόμασε σε Nιόβιο, δίνοντας του το όνομα της  Νιόβης, κόρης του Ταντάλου, λόγω της ομοιότητας του μεταλλεύματος με το Ταντάλιο. Στη Μεταλλουργία της Αμερικής αποκαλείται, ακόμα, Κολόβιο (απ εδώ θα παραχθεί και ο όρος coltan> κολταν > κολόβιο + ταντάλιο, που θα κάνει πολλούς συνανθρώπους μας να υποφέρουν, όπως διαβάσατε παραπάνω). Είναι τοξική ουσία που μπορεί να προκαλέσει ερεθισμούς στα μάτια και το δέρμα. Όταν εισπνέεται κατακρατείται κατά κύριο λόγο στα πνευμόνια και τα οστά. Παρεμποδίζει το ασβέστιο και μπλοκάρει τα ενζυμικά συστήματα.

(2) Ταντάλιο (Τa, Tantalum, ατ. αρ. 73)

Χρησιμοποιείται σε χειρουργικά, στις προθέσεις ανατομικών μερών, αλλά και στις μπαταρίες, κυρίως, των κινητών τηλεφώνων. Για πολλά χρόνια το θεωρούσαν ταυτόσημο μέταλλο με το Νιόβιο. Ανακαλύφθηκε το 1802 από τον Σουηδό Anders Ekeberg, ενώ απομονώθηκε  το 1820 από τον John Bezzelius. Επειδή δυσκόλεψε υπερβολικά τους επιστήμονες για να το απομονώσουν του έδωσαν το όνομα του μυθικού ήρωα Τάνταλου (ο Τάνταλος είχε καταδικαστεί στο μαρτύριο της αιώνιας δίψας και πείνας, γιατί μόλις πλησίαζε το νερό ή κάποιο καρπό, αυτό αμέσως εξαφανιζόταν. Προκαλεί ερεθισμό στα μάτια και το δέρμα. Επίσης, προκαλεί ενοχλήσεις στις βλεννώδεις μεμβράνες και την ανώτερη αναπνευστική οδό

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

1.Tantalum – Niobium International Study Center, Brussels, Belgium

2.Wegner Klauss – Hans Weiss,   the new black book of Brand  Companies, 2003

3.Marina Rini, La febbre del coltan, www. indicius.it

Σημείωση: την επιστημονική διόρθωση του άρθρου επιμελήθηκε η Χημικός κ. Σίλια Στασινοπούλου

"Πηγή:24grammata.com"

Τούρκοι Γκρίζοι Λύκοι εισβάλουν στη Συρία να πολεμήσουν τους Ρώσους

Φαίνεται ότι η κατάσταση στη Συρία και με εμπλοκή Τούρκων ακροδεξιών τείνει να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις τις εξελίξεις στην περιοχή. Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδονται από τα τουρκικά Μέσα, Τούρκοι ακροδεξιοί Γκρίζοι Λύκοι ανακοίνωσαν ότι θα μπουν ένοπλοι στη Συρία για να προστατέψουν τους Τουρκμένους από τις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές.

250 ένοπλοι Τούρκοι νεοναζί Γκρίζοι Λύκοι (Bozkurt) έχουν ξεκινήσει για τη Συρία για να συνταχθούν στο πλευρό των Τουρκμένων τζιχαντιστών.

Οι Γκρίζοι Λύκοι ανακοίνωσαν την εμπλοκή τους στον πόλεμο στη Συρία με συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν, από όπου και οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε.

Υπενθυμίζουμε ότι οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία βρίσκονται σε νέα κρίση.

Η Τουρκία κάλεσε τον πρέσβη της Ρωσίας στην Άγκυρα για να διαμαρτυρηθεί για τον «εντατικό» βομβαρδισμό αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας της Ρωσίας ενάντια σε χωριά στη βόρεια Συρία, όπου κατοικούν Τουρκμένοι, δήλωσε την Παρασκευή ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου στους δημοσιογράφους.

Όπως ανέφερε η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ χωριά της βορειοδυτικής Συρίας όπου κατοικούν Τουρκμένοι έγιναν στόχος «σφοδρών βομβαρδισμών»από ρωσικά αεροσκάφη κοντά στην συνοριακή πύλη της τουρκικής επαρχίας Χατάι.

Στην συνάντηση με τον Ρώσο πρέσβη Αντρέι Καρλόφ, η κυβέρνηση της Τουρκίας κάλεσε τον άμεσο τερματισμό της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης που πραγματοποιείται κοντά στα τουρκικά σύνορα, σημειώνεται στην ανακοίνωση.

«Τονίστηκε ότι οι ενέργειες της ρωσικής πλευράς δεν αποτελούν μάχη ενάντια στην τρομοκρατία, αλλά βομβαρδισμός άμαχου πληθυσμού στα χωριά όπου κατοικούν Τουρκμένοι και αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες», υπογραμμίζεται.

Η κλήτευση του Ρώσου Πρέσβη από την Τουρκία για να του επιδοθεί διαμαρτυρία για τους βομβαρδισμούς των Τουρκμένων στη Συρία από τη Ρωσία, εγείρει φόβους ότι οι δύο χώρες είναι πιθανό να συγκρουστούν και να ξεσπάσει ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, γράφει η βρετανική Daily Star.

Με την εμπλοκή πλέον και Τούρκων ακροδεξιών, οι οποίοι ξεκάθαρα σκοπεύουν να επιτεθούν σε Ρώσους και Κούρδους, ανοίγει εντελώς ο ασκός του Αιόλου.

Αρχιεπίσκοπος Σίδνεϊ: Γιατί δεχόμαστε πρόσφυγες μουσουλμάνους αντί χριστιανούς;

Ο ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος του Σίδνεϊ εξέφρασε την ανησυχία του για τους 12.000 Σύρους πρόσφυγες που θα δεχθεί η Αυστραλία, γιατί οι περισσότεροι φαίνεται ότι θα είναι μουσουλμάνοι, αντί χριστιανοί, Γιαζίντι και Εβραίοι.

Πολλοί κατηγορούν τα Ηνωμένα Έθνη ότι αντί να στείλουν στην Αυστραλία ανθρώπους από τις ευάλωτες μειονότητες της Μέσης Ανατολής, στέλνουν μουσουλμάνους.

Ο αρχιεπίσκοπος Άντονι Φίσερ δήλωσε στο The Weekend Australian ότι η κοινότητα των χριστιανών της Ανατολής αισθάνεται «πολύ ανήσυχη», αδυνατώντας να δει με σαφήνεια «τι ακριβώς η κυβέρνηση της Αυστραλίας προσπαθεί να πετύχει».

Εν τω μεταξύ, ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος, το Ισλαμικό Κράτος δείχνει αποφασισμένο να εξολοθρεύσει και να σκλαβώσει όλους τους χριστιανούς.

«Άνθρωποι όπως οι Γιαζίντι, οι χριστιανοί και οι Ζωροάστρες βρίσκονται στο χείλος της εξαφάνισης στη Μέση Ανατολή στα χέρια του Ισλαμικού Κράτος», δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος στην εφημερίδα.

Τον προηγούμενο μήνα ο αρχιεπίσκοπος Χαλεπιού των ουνιτών (ενωτικών) στη Συρία, δηλαδή των Ελληνορθόδοξων που αναγνωρίζουν ως προκαθήμενο τον Πάπα της Ρώμης και όχι τον Πατριάρχη της Νέας Ρώμης – Κωνσταντινούπολης, Ζαν Κλέμεντ Τζανμπάρτ (Jean Clement Jeanbart), δήλωσε ότι οι χριστιανικές κοινότητες αποτελούν τον πρώτο στόχο στη θρησκευτική εθνοκάθαρση που επιχειρεί το Ισλαμικό Κράτος.

«Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την οργή ενός εξτρεμιστικού ιερού πολέμου (τζιχάντ), ίσως σύντομα να χαθούμε» προειδοποίησε.

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλίας ανακοίνωσε ότι θα δεχθεί πρόσφυγες από τη Συρία που θα προέρχονται από όλες τις πληγείσες κοινότητες.

Ο εργατικός βουλευτής Ματ Τίστελγουάιτ (Matt Thistlethwaite) επεσήμανε ότι η Αυστραλία θα δεχθεί πρόσφυγες σύμφωνα με τις συμβουλές των Ηνωμένων Εθνών.

Ίσως να υπάρχει θέμα με τους λίγους χριστιανούς που θα δεχθεί η κυβέρνηση της Αυστραλίας, είπε ο βουλευτής στο Sky News και εξήγησε ότι, δεν έχει να κάνει με τη θρησκεία του καθενός, αλλά έχει απολύτως να κάνει με την επείγουσα ανάγκη.

Την ίδια ώρα το ποιοι θεωρούνται και ποιοι δεν θεωρούνται πρόσφυγες επίσης προκαλεί σύγχυση, αφού τα Ηνωμένα Έθνη θεωρούν πρόσφυγες μόνο όσους έχουν καταφύγει στα προσφυγικά στρατόπεδα του ΟΗΕ.

Οι χριστιανοί από την πλευρά τους φοβούνται να καταφύγουν στα προσφυγικά στρατόπεδα διότι είναι γεμάτα μουσουλμάνους, μεταξύ των οποίων και πολλοί τζιχαντιστές.

Από την αρχή του πολέμου στη Συρία, το 2011, ο πληθυσμός των χριστιανών στη χώρα μειώθηκε από 2.200.000 άνθρωποι σε 1.200.000, πράγμα που σημαίνει ότι 1.000.000 χριστιανοί όλων των δογμάτων εγκατέλειψαν τη χώρα, ένα μέρος αυτών σφαγιάστηκε από τους ισλαμιστές.

"Πηγή:tribune.gr¨"