Το μεγαλύτερο κερδοσκοπικό πάρτυ όλων των εποχών πρόσφερε η Ελλάδα

Τις... συγκινήσεις που έχουν χαρίσει στις αγορές οι ελληνικές κυβερνήσεις υπενθυμίζουν οι όροι που έθεσε πρόσφατα ο επικεφαλής του EuroWorking Group, Τόμας Βίζερ, προκειμένου να επιστρέψει η Ελλάδα στις αγορές.

Η ουσία των δηλώσεων του κ. Βίζερ  -μίλησε για τέσσερις όρους: ασφαλιστικό, φορολογικό, φορολόγηση αγροτών, νέα δημοσιονομικά μέτρα- είναι ότι πρέπει να γίνουν μέσα σε ένα χρόνο όλα όσα δεν έγιναν στο παρελθόν, δηλαδή να συνεχιστεί χωρίς καμία παρέκκλιση το μνημόνιο και να ληφθούν όλα τα σκληρά αλλά απαιτούμενα από τους δανειστές μέτρα.

Γίνεται αυτό; Έλληνες και ξένοι αναλυτές συμφωνούν ότι η σταθερότητα και η σταδιακή επιστροφή στην ομαλότητα, ήταν πάντοτε το ζητούμενο για την Ελλάδα.

«Αν η ελληνική κυβέρνηση τα καταφέρει, τότε θα σταματήσει το μεγαλύτερο κερδοσκοπικό πάρτι όλων των εποχών», σημειώνει με νόημα αναλυτής ξένου οίκου που έχει παίξει σημαντικό ρόλο την τελευταία πενταετία στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης. Είναι, όντως, η ελληνική κρίση το μεγαλύτερο κερδοσκοπικό πάρτι; Αν ήταν τίτλος ταινίας θα μπορούσε να είναι «το παιχνίδι των λυγμών», σημειώνει ο ίδιος.

Και δεν έχει άδικο. Η αποτυχία της Ελλάδας να σταθεροποιηθεί οικονομικά και πολιτικά, αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για «παιχνίδια» στις αγορές - από τα οποία προφανώς κάποιοι επωφελούνται - αλλά και για παχυλές αμοιβές.

Το PSI, η επαναγορά ομολόγων και οι τρεις γύροι ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών κόστισαν στον Έλληνα φορολογούμενο πάνω από 600 εκατ. ευρώ. Μόνο για τις προμήθειες των ξένων επενδυτικών τραπεζών που ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας τις εν λόγω διαδικασίες. «Αν λάβουμε υπόψη και τα κεφάλαια που άλλαξαν χέρια στις αγορές ομολόγων και συναλλάγματος λόγω της ελληνικής κρίσης και των αναταράξεων, τότε το συνολικό παζάρι ανήλθε σε μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ», εκτιμά ο αναλυτής.

Το 2010 ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ είχε συνδέσει την ελληνική κρίση με την κερδοσκοπία, ωστόσο είχε δηλώσει ότι οφείλεται όχι μόνο σε αυτήν αλλά και στον ανεπαρκή έλεγχο των δημόσιων οικονομικών. Η εφημερδία Liberation έχει, από την πλευρά της, κατηγορήσει την Goldman Sachs ότι κέρδισε δισεκατομμύρια παίζοντας κατά του ευρώ και της Ελλάδας.

Το ελληνικό χρέος έδωσε ουκ ολίγες «αφορμές» για τολμηρές τοποθετήσεις και μεγάλα κέρδη. Αν ο George Soros σχεδίασε το τέλειο χτύπημα στη στερλίνα το 1992 και κέρδισε πάνω από 1,5 δισ. δολάρια σε... χρόνο dt, η κερδοσκοπία στο ευρώ, στα ομόλογα αλλά και σε άλλες αγορές την τελευταία πενταετία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Χαρακτηριστικό του πόσο έχει «μικρύνει» τον κόσμο η τεχνολογία, είναι ότι στον απόηχο της Μαύρης Δευτέρας του Οκτωβρίου του 1929, όταν κατέρρευσε το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, οι αγορές εκτός ΗΠΑ διόρθωσαν κατά μέσο όρο 5%, ενώ η είδηση της κατάρρευσης της Lehman Brothers τον Οκτώβριο του 2008 είχε 5 φορές μεγαλύτερο αντίκτυπο.

«Η επόμενη μεγάλη κρίση θα έχει τουλάχιστον πολλαπλάσιες συνέπειες από αυτές του 2008. Καλώς ήρθατε στην παγκοσμιοποιημένη ψηφιακή εποχή», σημειώνει στο liberal.gr στέλεχος επενδυτικής τράπεζας. «Μέχρι τότε, όμως, υπάρχουν πολλοί παράγοντες αποσταθεροποίησης, με την ελληνική κρίση να τροφοδοτεί με... συνέπεια τους κερδοσκόπους με μικρές αλλά συνεχόμενες δόσεις αναταράξεων», προσθέτει ο ίδιος.

Μόνο φέτος, οι «δόσεις» ήταν αρκετές: το παγκόσμιο ενδιαφέρον του περασμένου καλοκαιριού όταν η Ελλάδα βρισκόταν με το ένα πόδι εκτός Ευρωζώνης, οι διαπραγματεύσεις στο κόκκινο με τους δανειστές, το δημοψήφισμα, τα capital controls και η απειλή εξόδου από το ευρώ έκαναν κάποιους να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.

«Αναταράξεις»

Και δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Θυμηθείτε πόσες φορές τα τελευταία χρόνια οι αγορές κλονίζονται εξαιτίας αναταραχών, απρόσμενων δηλαδή γεγονότων που προκαλούν «αναταράξεις» στις τιμές και έντονη μεταβλητότητα.

Κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν από αυτές τις απότομες μεταβολές. Όσο περισσότερες οι «αναταράξεις» τόσο μεγαλύτερες οι ευκαιρίες για γρήγορα κέρδη. Και εύκολα κέρδη, αν κάποιος γνωρίζει εκ των προτέρων την... αιτία της αναταραχής. Δισεκατομμύρια αλλάζουν χέρια μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου και συνήθως οι πλούσιοι και ισχυροί γίνονται ακόμη ισχυρότεροι και οι αδύναμοι... φεύγουν ηττημένοι.

Στην πλειονότητά τους, τα γεγονότα αυτά είναι έκτακτα και μεμονωμένα. Παραφράζοντας τα λόγια του πρώην διοικητή της Fed, Ben Bernanke, θα λέγαμε ότι η περίοδος από το 2008 μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται από «τεράστια αβεβαιότητα» που συνδέεται έμμεσα ή άμεσα με πάρα πολλούς «άγνωστους Χ».

Έγινε ο κόσμος μας ξαφνικά τόσο ευάλωτος ή μήπως οι μεγαλύτεροι επενδυτές του κόσμου, κυρίως οι διαχειριστές των φημισμένων funds εκμεταλλεύονται καταστάσεις; Γνωρίζουν... κάτι παραπάνω γιατί έχουν την ικανότητα να κινούν τα νήματα σε παγκόσμιο επίπεδο; Πόσες φορές μπορεί κάποιος να ποντάρει σε «τυχαία» γεγονότα και να βγει κερδισμένος;

Αναταραχές συνέβαιναν πάντα, όμως οι αγορές δεν ήταν τόσο αλληλοεξαρτώμενες. Πλέον, η σημασία ενός γεγονότος μετριέται το ίδιο δευτερόλεπτο και σε παγκόσμια κλίμακα.

Με εφαλτήριο τον Δεκέμβριο του 2009, όταν η Fitch υποβάθμισε το ελληνικό χρέος μέχρι σήμερα, το «ελληνικό σίριαλ» έχει προσφέρει ουκ ολίγες ευκαιρίες σε επενδυτές από ολόκληρο τον κόσμο να κερδίσουν δισεκατομμύρια χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Από τον Απρίλιο του 2010 και την ανακοίνωση του αιτήματος κρατικής διάσωσης από το ΔΝΤ έως την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου τον Νοέμβριο του 2011, μέχρι τη διπλή εκλογική αναμέτρηση του Ιουνίου του 2012, τις αμέτρητες φορές που η Τρόικα δεν ολοκλήρωνε την αξιολόγηση, τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και όλα όσα ακολούθησαν με τον ΣΥΡΙΖΑ, η ελληνική κρίση ήταν μία «μηχανή παραγωγής αναταράξεων».

Το «ελληνικό δράμα» ήρθε αφενός να τρομάξει τις αγορές ως νέα «Lehman Brothers» και αφετέρου να κλονίσει τα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και να υπενθυμίσει ότι σε μία εποχή που το παγκόσμιο κρατικό χρέος ξεπερνά τα 57 τρισ. δολάρια, η παραμικρή αναταραχή μπορεί να προκαλέσει σεισμό.

 "Πηγή:liberal.gr"

Αυτή είναι η αριστερά! Δεν υπάρχει άλλη…

Κάποτε έλεγαν ότι ο κομμουνισμός θα κατέρρεε, αλλά η Ελλάδα θα ήταν το τελευταίο κομμουνιστικό κράτος στη γη. Αυτή μάλιστα! Ήταν προφητεία! Κι επαληθεύτηκε 100%. 

Σήμερα υπάρχουν κάποιοι άλλοι που βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ και λένε ότι δεν είναι αυτή η αριστερά. Ότι αριστερά είναι κάτι άλλο κι όχι αυτό που βλέπουμε. Λυπάμαι σύντροφοι, αν σας χαλάμε το όνειρο, αλλά αυτή είναι η αριστερά!

Βαθιά καθεστωτική, αντιδημοκρατική, ιδεοληπτική, διόλου ανεκτική στην κριτική, στο διαφορετικό. Καταλαβαίνουμε όλους αυτούς που θέλουν να συνεχίσουν να ζουν το όνειρό τους, ότι δήθεν υπάρχει ένα κόμμα που απαρτίζεται από υπεράνθρωπους, που έχει την ηθική υπεροχή έναντι όλων των άλλων και μαγικές λύσεις για κάθε πρόβλημα. Δυστυχώς γι' αυτούς, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται.

Το πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία διαλύει αυτού του είδους τις ψευδαισθήσεις. Κι αυτό από μια πλευρά είναι λυπηρό. Όχι μόνο διότι κατέρρευσε ο κόσμος που είχε κτίσει στα όνειρά του ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, αλλά κι επειδή η χώρα είχε ανάγκη από κάτι διαφορετικό σε σχέση με αυτό που έζησε τις τελευταίες δεκαετίες. Ότι αυτό το διαφορετικό δεν μπόρεσε τελικά να το εκφράσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κακό για την ίδια τη χώρα.

Προσωπικά, πάντως, δεν πίστεψα ότι αυτό το διαφορετικό θα μπορούσε να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Ελλάδα χρειαζότανε μία επανάσταση προς την κατεύθυνση της κοινής λογικής, κάτι που δεν μπορούσαν εκ των πραγμάτων να το υπηρετήσουν οι οπαδοί του Στάλιν. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τη λαϊκή δεξιά! Η κοινή λογική, η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, δεν μπορεί να υπηρετηθεί από τους Βαρόνους. Όσο καταστροφική είναι για τα συμφέροντα της πατρίδας μας η αριστερή διακυβέρνηση, άλλο τόσο καταστροφική έχει αποδειχτεί η δεξιά εκδοχή του κρατισμού.

Αυτή είναι η αριστερά, δεν έχει άλλη. Κι αυτή που έχετε γνωρίσει είναι η δεξιά, δεν έχει άλλη. Αυτές είναι οι δύο εκδοχές του εμφυλίου. Αν θέλουμε να πάμε μερικά βήματα μπροστά, πρέπει να απαλλαγούμε από το παρελθόν μας. 

Να το γνωρίσουμε, να το αποδεχτούμε και έτσι να απαλλαγούμε από αυτό. Να είστε σίγουροι ότι δεν θα πάθουμε κάτι, αν χάσουμε αυτές τις αλυσίδες που μας κρατούν δέσμιους σε αυτό το γκρίζο περιβάλλον. Η δεξιά και η αριστερά του εμφυλίου είναι αυτά που δεν χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε τις δυνάμεις της κοινής λογικής.

Θανάσης Μαυρίδης

"Πηγή:liberal.gr"

Πελατειακό κράτος και κυβέρνηση – διάλογος και προοπτικές

Έχει ειπωθεί κατά καιρούς από εκπροσώπους όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης πως είναι τεχνικά δύσκολο ή και αδύνατο να εντοπιστεί, να ελεγχθεί για παραβάσεις και να φορολογηθεί η – αριθμητικά ελαχιστότατη – ελληνική οικονομική ολιγαρχία. 

Η οικονομική ελίτ δηλαδή που σε στενή συνεργασία με την πολιτική εξουσία εδραίωσε το «στενό» πελατειακό κράτος. Ακούγεται μάλιστα πως αφού δεκαετίες τώρα δεν έγινε κάτι ουσιαστικό επ’ αυτού, σήμερα είναι ακόμη πιο δύσκολο να γίνει σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον ανεξέλεγκτων χρηματοροών. 

Πλέον ο στενός πυρήνας των διαχρονικών (αριστοκρατικής καταβολής) εθνικών προμηθευτών και απομυζητών του δημόσιου χρήματος έχει διευρυνθεί και ισχυροποιηθεί, εμποτίζοντας όλες τις πτυχές της εγχώριας και εξωχώριας οικονομικής δραστηριότητας.

Την εν λόγω ελίτ έχουν πιάσει λίγο πολύ στο στόμα τους σχεδόν όλοι οι πολιτικοί ηγέτες, χρησιμοποιώντας μάλιστα – και κατά τους μεταπολιτευτικούς καιρούς – σκληρές εκφράσεις εναντίωσης. 

Ασφαλώς τόσο οι πολιτικοί όσο και οι δημοσιολόγοι έχουν καταπιαστεί (πολύ συχνότερα μάλιστα) και με το φαινόμενο μιας διευρυμένης μικρής και μικρομεσαίας πελατείας, αυτής που συνθέτει ένα «ευρύ» αυτή τη φορά πελατειακό κράτος. Στην δεύτερη περίπτωση μάλιστα ακούγονται πολύ συχνά επιχειρήματα ευτελούς λογικής που ενώ αγνοούν επιδεικτικά τον παράγοντα «ποσόστωση» (δηλαδή τα ποσοστά των χρηματικών ποσών που στερούν από το κράτος οι λίγοι ολιγάρχες σε σχέση με αυτά που του στερούν οι πολλοί και μικροί), ταυτοχρόνως υπερπροβάλλουν το φαινόμενο τονίζοντας την ευρύτητά του.

Αναφορές που, στα πλαίσια ενός εναλλασσόμενου δημοσιολογικού ρεπερτορίου, τη μια αποτελούν δυσφήμιση και ύβρη και την άλλη ευκαιρία για μεταρρυθμίσεις και πάταξη της διαφθοράς. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε μια συνολική εικόνα ενός αέναου φαύλου κύκλου, ενός άλυτου προβλήματος που εμπλέκει ασφαλώς τους λίγους ισχυρούς, αλλά συνάμα και το σύνολο του λαού. Με την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού η ισχυροποίηση των οικονομικών ολιγαρχών επέβαλε σταδιακά και παρασκηνιακά στην πολιτική εξουσία όλο και περισσότερους όρους εκβιασμού και πίεσης. Πιέσεις και εκβιασμοί που στο όνομα της πολιτικής σταθερότητας, της οικονομικής ασφάλειας και της ησυχίας του λαού υπήρξαν ιδιαίτερα πειστικοί και ωφέλιμοι (τόσο για τους πολιτικούς, όσο και για τους ολιγάρχες).

Πολλές υπήρξαν και οι υποσχέσεις για εκκίνηση κεντρικών δράσεων από την πλευρά του κράτους που θα οδηγούσαν – κάποια αόριστη μελλοντική στιγμή – στην επίλυση αυτού του μεγάλου ζητήματος. Δράσεις που στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει ποιες είναι ακριβώς και ποιους αφορούν (μόνο τους λίγους, μόνο τους πολλούς, και τους δυο, με εξαιρέσεις ή χωρίς), γεγονός στο οποίο συνέβαλε καθοριστικά το φαινόμενο της πολιτικής διαφθοράς σε συνδυασμό με την γιγαντιαία γραφειοκρατία, την επέλαση του τεχνοκρατισμού και τον εκφυλισμό της Δικαστικής εξουσίας.

Όπως και στο παρελθόν έτσι και σήμερα, η τρέχουσα κυβέρνηση έχει υποσχεθεί ότι θα αναλάβει κεντρικές δράσεις και δεδομένου του αφηγήματος του ΣΥΡΙΖΑ που τον φέρνει πιο κοντά στους αδύναμους και απέναντι στους ισχυρούς, είναι λογικό κανείς να αισιοδοξεί. Παρά τους κομματικούς μηχανισμούς που φέρει αξιωματικά στο σώμα της η σημερινή κυβέρνηση έχει ομολογουμένως μια νέα, διαφορετική χροιά. Απόρροια αυτής της χροιάς είναι και η καλή πίστη που της δόθηκε και που αφορά στην προγραμματική της συνέπεια και στις προθέσεις της να εντοπίσει και να υποχρεώσει τους λίγους και ισχυρούς να πληρώσουν τα αναλογούντα, αποτρέποντας την επιβολή νέων μέτρων στους αδύναμους. Η επιτυχία της σε αυτό το εγχείρημα δεν μπορεί παρά να είναι ευχή και προσδοκία της πλειοψηφίας των Ελλήνων.

Εδώ όμως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε εάν αυτές οι κεντρικές δράσεις (εάν όντως γίνουν πράξη κάποια στιγμή) θα αρκούσαν ώστε να βρεθεί ουσιαστική και τελική λύση. Η απάντηση είναι δυστυχώς αρνητική (τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην μονιμότητα της λύσης) καθώς – εάν αυτή η λύση αφεθεί στο κεντρικό κράτος με την μορφή που έχει σήμερα- το φαινόμενο αυτό ακόμη και αν αντιμετωπιστεί πρόσκαιρα, σύντομα θα αναγεννηθεί.

Αυτό γιατί το πρόβλημα συνδέεται άμεσα με το ίδιο το πολίτευμα. Είναι ακριβώς η δομή του πολιτεύματος (κοινοβουλευτισμός και αντιπροσώπευση, δηλαδή η πίστη που δίνει ο πολίτης κάθε τέσσερα χρόνια στην κάλπη) και ασφαλώς η μετεξέλιξή του (μετακοινοβουλευτισμός), που επέτρεψε στην πολιτική εξουσία να ασκείται σχεδόν αποκλειστικά με όρους εμπορικούς-ανταλλακτικούς και με γνώμονα το συμφέρον των αγορών, αγνοώντας επιδεικτικά τη λαϊκή βούληση. Το αντάλλαγμα ή ίσως και η προϋπόθεση για την επικυριαρχία και ενίσχυση του «στενού» πελατειακού κράτους ήταν η δημιουργία ενός δεύτερου διευρυμένου πυρήνα πελατών (νεόπλουτοι, μικρό-επαίτες, επίδοξοι ταξικοί αναρριχητές κ.λπ.). 

Έτσι εξελίχθηκε η εμπορευματοποίηση των σχέσεων κράτους-πολίτη όπου οι όροι της αγοράς τελικά κυριάρχησαν «κατά κράτος». Αυτή η σχέση κράτους-πελάτη αυτοτροφοδοτείται και διαιωνίζεται μέσα από ένα εθνικής εμβέλειας (αλλά ασφαλώς όχι καθολικό) δίκτυο συνενοχής, ομερτάς, ανικανότητας, αφωνίας, κομματικοποίησης, απολιτικοποίησης, ιδιώτευσης και αιχμαλωσίας των συνειδήσεων. 

Γιατί θα ήταν τουλάχιστον αφελές, όσο και υβριστικό να θεωρήσει κανείς ότι το σύνολο των πολιτών, των πολιτικών και των οικονομικών παραγόντων αυτής της χώρας είναι διαπλεκόμενοι και διεφθαρμένοι. Εξίσου υβριστική και εξοργιστική είναι η θεώρηση που θέλει όλους τους πολίτες δυνάμει διεφθαρμένους, αρκεί να τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία και η συγκυρία.

Στους σημερινούς καιρούς βαθιάς οικονομικής κρίσης οι πολίτες, ενώ ενθυμούνται και αναγνωρίζουν το μέγεθος και τη σημασία του προβλήματος ως οικονομικού, αδυνατούν να εντοπίσουν την βαθιά πολιτική και κοινωνική του υπόσταση, έτσι ώστε να φανταστούν και επομένως να συμβάλουν ενεργά στη δημιουργία μιας νέας, διαφορετικής και απελευθερωμένης, από αυτή την χυδαία σχέση, κοινωνίας.

Το φαινόμενο είναι πολύ περισσότερο κοινωνικοπολιτικό και εκφράζεται πολύ εύστοχα από τον Γάλλο κοινωνιολόγο Πιέρ Ροζανβαλόν στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο του «Η κοινωνία των ίσων» (Εκδόσεις Πόλις) όπου και αναδεικνύει το «παράδοξο του Bossuet»… «στις μέρες μας έχουμε μια γενική απόρριψη της σημερινής μορφής της κοινωνίας, η οποία συνυπάρχει με μια μορφή αποδοχής των μηχανισμών που την παράγουν». Οι πολίτες λοιπόν ενώ απορρίπτουν – γενικά και αόριστα – αυτό το αρρωστημένο και χυδαίο σύστημα, ταυτόχρονα αποδέχονται σιωπηρά και φοβικά τους μηχανισμούς που διαιωνίζουν την ύπαρξή του. Η σιωπηρή αυτή αποδοχή και η πρόσδεση σε νοοτροπίες και συμπεριφορές που παραπέμπουν σε παλαιότερα καθεστώτα ιεραρχίας, υποταγής και ετερονομίας είναι και η βάση πάνω στην οποία εδράζεται και αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα το ίδιο το σύστημα.

Η βαρβαρότητα αυτού του συστήματος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά μόνο εάν απορρίψουμε τους μηχανισμούς που το αναπαράγουν και το διατηρούν ισχυρό. Όσοι από εμάς οραματίζονται και αγωνιούν για μια διαφορετική κοινωνία πραγματικής ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης αναζητούν και τα μέσα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτή. Αξιόλογη προσπάθεια και ευκαιρία για διάλογο αποτελεί το φόρουμ – πολιτικό εργαστήρι «ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ: Προτάσεις για έναν άλλο κόσμο από κοινού» 

Η υπέρβαση του κοινοβουλευτισμού και της αντιπροσώπευσης, ο εμβολιασμός (έστω αρχικά) του πολιτεύματος με αμεσοδημοκρατικά εργαλεία, η πορεία επομένως προς την άμεση Δημοκρατία (όπου η θλιβερή σχέση κράτους-πελάτη θα μπορούσε να εκριζωθεί οριστικά), το πρόταγμα της αυτονομίας, η πολιτική παιδεία, η αυτοοργάνωση, η αποανάπτυξη (απομεγέθυνση) & παραγωγική ανασυγκρότηση, η αλληλέγγυα οικονομία, η αυτάρκεια, και η οικονομική αποκέντρωση είναι ισχυρά και πειστικά μέσα, τα οποία οφείλουμε να αναζητήσουμε, να συζητήσουμε και να διαδώσουμε.

Ο σαφής καθορισμός μιας πορείας πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού μετασχηματισμού, για τον οποίο θα αξίζει να αγωνιστούμε συλλογικά, αποτελεί τόσο επιτακτική ανάγκη όσο και καθήκον.

Του Γιώργου Κουτσαντώνη

"Πηγή:eagainst.com"

Ραούλ Βανεγκέμ: Η Βίβλος των Ηδονών

Ο έρωτας αγνοεί την ανταλλακτική σχέση. Αρκείται στον εαυτό του.

Άν ο έρωτας είναι τυφλός, ο λόγος είναι ότι δεν βλέπει τίποτα με τα μάτια της εξουσίας. Μην ελπίζετε να κρίνει και να κυβερνήσει, γιατί αγνοεί την ανταλλακτική σχέση. Αρκείται στον εαυτό του. Όντας το κέρας της Αμάλθειας της σεξουαλικότητας, εκφράζει καλύτερα απ’ οτιδήποτε άλλο στον κόσμο του ευνουχισμού τη θέληση για ζωή και την υπέροχη αγριάδα της.

Αν πάντως, οι εραστές που χτες λατρευόταν, χωρίζουν ξαφνικά μέσα στο μίσος και στην περιφρόνηση, η αιτία δεν βρίσκεται σε κάποιον αναλλοίωτο νόμο της παρακμής, σε κάποια αδυσώπητη μοίρα της κούρασης. Προέρχεται από τη μέγγενη των ανταλλαγών, που μαραίνει τα πάθη, σβήνει τις φλόγες της καρδιάς, πνίγει τις παρορμήσεις.

Αντί να μείνουν άπληστοι για τα πάντα μέχρι την εσχατιά του κορεσμού, να που οι εραστές επικαλούνται το καθήκον, απαιτούν αποδείξεις, αναζητούν μια παραγωγικότητα της στοργής. Επιβάλλονται νόρμες συνοδευόμενες από την απαίτηση της αυστηρής τήρησής τους, δεν γίνεται πια ανεκτή η απερίσκεπτη λήθη, η αδεξιότητα, το ανάρμοστο, η φαντασιοκοπία, τα πάντα αποτελούν αφορμή επιπλήξεων και κυρώσεων. Επειδή τους λείπει η θέληση να δημιουργήσουν την αλλαγή όπου θα ξαναβρεθούν, δανείζονται τα δεκανίκια της κοινωνίας που τους ακρωτηριάζει από τη γενναιοδωρία τους.

Η ψυχρή λογική αποδιώχνει την τρέλα της αφθονίας και έρχεται να κάνει απολογισμό των πραγμάτων. Έφτασαν οι ύπουλοι καιροί του να ζητάς και να δίνεις λογαριασμό, των υποχρεώσεων που πληρώνουν εντόκως τα αναγνωριζόμενα δικαιώματα, των φιλιών έναντι φιλιών που προαναγγέλλουν το ”μία σου και μία μου” του απελπισμένου γοήτρου.

Με το να ιδιοποιούνται ο ένας τον άλλο, με το να μετράνε την αμοιβαία στοργή, ο καθένας καταλήγει να πειστεί ότι τα προτερήματα του αλλού ήταν προϊόν της φαντασίας, ότι η γενναιοδωρία δεν ανταμείβεται όπως πρέπει κι ότι η έλξη δεν ήταν καθόλου δικαιολογημένη.

Ο έρωτας διαμαρτύρεται ότι εκχωρήθηκε σε αφερέγγυο οφειλέτη, οι απογοητεύσεις συντάσσουν ένα πιστοποιητικό χρεωκοπίας, το πάθος καταλήγει στη μικροπρέπεια, η στοργή στο παζάρεμα, η φιλία στη συκοφάντηση…

Πως να ζήσουμε σ’ έναν κόσμο όπου τα πάντα πληρώνονται; Τις λίγες απολαύσεις που σας απέμειναν να προσφέρετε στους άλλους και στον εαυτό σας, έχετε βαλθεί να τις ανταλλάξετε, να τις λογαριάσετε, να τις ζυγίσετε, να ορίσετε ισοτιμίες.

Το να πίνουμε με ακόρεστη δίψα από το ποτήρι της ζωής είναι η καλύτερη εγγύηση ότι δεν θα στερέψει ποτέ. Αυτό το ξέρουν τα παιδιά, που παίρνουν τα πάντα για να τα προσφέρουν στην τύχη. Η αισθησιακή αφθονία ζωογονεί τις τοπιογραφίες τους πριν η οικονομική επιταγή αρχίσει την αντίστροφη μέτρηση του βιώματος. Πριν μάθουν την ανταποδοτικότητα, πριν μυηθούν στο να αξίζουν ένα δώρο, να απαιτούν τα οφειλόμενα, να ανταμείβουν για ένα κέρδος, να τιμωρούν για μια υποτίμηση, να ευχαριστούν εκείνους που τους αφαιρούν ένα προς ένα τα θέλγητρα μιας ύπαρξης δίχως αντάλλαγμα.

Το ίδιο ισχύει και για τους παθιασμένους, αυτά τα παιδιά που ξανα-ανακαλύφθηκαν μέσα στον εαυτό τους. Οι εραστές δίνουν τα πάντα και παίρνουν τα πάντα ανεπιφύλακτα. Σαν να συναγωνίζονται ποιος θα προσφέρει τα περισσότερα, δίχως να ζητά τίποτα σε ανταπόδοση. Κι αυτό δεν παύει να δίνει περισσότερη δύναμη στον έρωτα, που αντλεί νέες απολαύσεις ακόμα κι από τις ατονίες του και τις εξαντλήσεις του.

Αν η συγκυρία των συναντήσεων μου προσφέρει τον έρωτά σου και σου προσφέρει τον δικό μου, μην υποβιβάζεις την αρμονία των επιθυμιών μας σε ανταλλαγή… [Πρέπει να ζητώ ανταπόδοση] για να αγαπήσω; Τόσο λίγο αγαπώ τον εαυτό μου; Όποιος δεν είναι γεμάτος από τις δικές του επιθυμίες δεν μπορεί να δώσει τίποτα. Όποιος βαδίζει στον δρόμο του δούναι και λαβείν, προχωρά σιγά σιγά προς την ανία, την κούραση και τον θάνατο…

Όποιος ξέρει να αφουγκράζεται προσεκτικά την απόλαυση, αγνοεί πατρίδες και σύνορα, αφέντες και δούλους, κέρδος και ζημία. Η σεξουαλική πληθώρα είναι αυτάρκης, έχει στον χώρο της και στον χρόνο της αρκετή τόλμη για να συντρίψει ό,τι την εμποδίζει».

Ο Ραούλ Βανεγκέμ (4 Σεπτεμβρίου 1934) είναι Βέλγος συγγραφέας και φιλόσοφος. Σπούδασε λατινική φιλολογία στις Βρυξέλλες, δίδαξε στο πανεπιστήμιο και συμμετείχε στην Καταστασιακή Διεθνή από το ’61 ως το ’70. Μέχρι σήμερα έχει γράψει περισσότερα από 30 βιβλία, ανάμεσά τους τα: Βασικές κοινοτοπίες, Η βίβλος των Ηδονών, Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπινου όντος, Η επανάσταση της καθημερινής ζωής. Ο Βανεγκέμ στα έργα του απορρίπτει την ηθική της εργασίας και ασκεί έντονη κριτική στον καπιταλισμό και τον σύγχρονο κόσμο, θεωρώντας ότι οι αυταπάτες εμποδίζουν τη δημιουργία και καλεί σε μια αλλαγή προοπτικής. Ο Βανεγκέμ συνεχίζει να γράφει βιβλία, προωθώντας την ιδέα μιας ελεύθερης και αυτοδιαχειριζόμενης κοινωνίας.

"Πηγή:eagainst.com"

Φουντώνουν τα σενάρια για αποχώρηση υποψήφιου αρχηγού της Ν.Δ.

Τις τελευταίες ώρες φουντώνουν τα σενάρια και η φημολογία πως ένας από τους 4υποψήφιους για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας ίσως να αποχωρήσει από την κούρσα και τελικά στις 20 Δεκεμβρίου οι εσωκομματικές εκλογές να γίνουν ανάμεσα σε τρεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες της εκπομπής Live News του Νίκου Ευαγγελάτου στο Ε τις τελευταίες ημέρες υπάρχουν έντονες παρασκηνιακές συζητήσεις και ένας εκ των 4 υποψηφίων συζητά και το ενδεχόμενο να μην κατέβει τελικά υποψήφιος για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας.

Πάντως, το παρασκήνιο στη Νέα Δημοκρατία είναι έντονο και τις επόμενες ημέρες αναμένονται και δημοσκοπήσεις που πιθανότατα θα δυναμιτίσουν το κλίμα στο εσωτερικό.

Ενδεικτικό του παρασκηνίου είναι οι πληροφορίες που θέλουν τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή να έχει συναντηθεί ήδη με τον κ. Μεϊμαράκη αλλά και τον κ. Τζιτζικώστα. Αυτή η δεύτερη συνάντηση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς ο κ. Καραμανλής στην αρχή της διαδικασίας ήταν αρνητικός προς την υποψηφιότητα του κ. Τζιτζικώστα.

 "Πηγή:tribune.gr"

Το παιχνίδι του Τσίπρα με τους Σόιμπλε-Μοσκοβισί

Είναι δεδομένο ότι οι Ευρωπαίες εταίρες μας, θεωρούν τους κατοίκους της γεωγραφικής περιοχής Ελλάδα υπανθρώπους κατά το κοινώς λεγόμενο "μάο-μάο" και ίσως δεν έχουν άδικο.

Την άποψη τους αυτή την τροφοδοτεί και το πολιτικό σύστημα το οποίο κάνει ότι θέλει και οι "μάο-μάο" ακολουθούν χωρίς ίχνος αντίδρασης.

Το καινούργιο παιχνίδι για να παραμένουν υπάκουοι οι μάο-μάο, λέει ότι ο Σόιμπλε και οι "ευρωπαίες τσατσάδες" επιτίθεται στον Τσίπρα ο οποίος, ως νέος Παπαφλέσσας, αμύνεται περί πάτρης.

Το κλίμα έντασης το χρειάζεται ο Τσίπρας για να δείξει ότι μάχεται και αν θα πέσει -δηλαδή αν υποκύψει- αυτό θα γίνει μετά από πολλούς αγώνες.

Μετά τον Σόιμπλε στη μάχη εναντίον του Τσίπρα μπήκε και ο Μοσκοβιτσί.

Όλη αυτή την επίθεση θα την εξαργυρώσει ο Τσίπρας στη βουλή. Εκεί -στη βουλή- θα μιλήσει για τις προθέσεις σκοτεινών κύκλων που θέλουν να πετάξουν την Ελλάδα από την ζώνη του Ευρώ και θα βαφτίσει "Σόιμπλε" όσους βουλευτές αντιδράσουν στα νομοσχέδια που έρχονται με φάξ από τον Σόιμπλε.

Από όλο αυτό το παιχνίδι εκείνο που αφορά όλους εμάς τους ηλίθιους, είναι αυτό που είπε ο Σόιμπλε, ότι δηλαδή ο Τσίπρας υπέγραψε τα πάντα και μετά ΕΚΑΝΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΕΙ.

Ο Ντελάλης.

Σε συμφωνία οι κυβερνητικές δυνάμεις με την αντιπολίτευση στη Συρία. - Στην Χομς ξαναρχίζει η ζωή.

Δυνάμεις της αντιπολίτευσης ξεκίνησαν ήδη να αποσύρονται από την τελευταία περιοχή της Χομς την οποία ήλεγχαν. Προηγήθηκε ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των δυνάμεων ασφαλείας. Προβλέπει ότι οι μαχητές της αντιπολίτευσης μαζί με τις οικογένειες τους θα αποχωρήσουν οπλισμένοι από την πολύπαθη Χομς. «Όλα είναι μια χαρά εδώ. Είμαι κάτοικος της περιοχής και σκέφτομαι να ανοίξω μαγαζί. Είμαι χασάπης και όπως βλέπετε υπάρχει και μανάβικο και άλλα καταστήματα», λέει ένας από τους κατοίκους της Χομς, που ελπίζουν ότι τώρα η ζωή τους θα επιστρέψει στο κανονικό.

Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης μετά από τρία χρόνια σφοδρών συγκρούσεων διατηρούσαν τον έλεγχο της περιοχής Γουαέρ στη Χομς.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων περίπου 750 άνθρωποι αναμένεται να απομακρυνθούν από την περιοχή κατά τη διάρκεια της ημέρας. Πρόκειται για μαχητές, άμαχους, τραυματίες και παιδιά.

Το έγκλημα των τραπεζών με στοιχεία.

Η νέα ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών είναι οικονομικό έγκλημα, το οποίο συντελέστηκε με τέτοια ανικανότητα και κυνισμό που έχει αφήσει άναυδους ακόμη και αυτούς που περίμεναν τα χειρότερα. Αν έχει απομείνει ίχνος λογικής στη χώρα, θα πρέπει να υπάρξει απόδοση ευθυνών σε όσους χειρίστηκαν την υπόθεση

του Κώστα Λαπαβίτσα

Η ανακεφαλαιοποίηση βασίστηκε σε πρόσφατη μελέτη της ΕΚΤ η οποία εκτίμησε ότι οι τράπεζες χρειάζονται επιπλέον 14,4 δις για να αντιμετωπίσουν το υποθετικό «κακό σενάριο» οικονομικών εξελίξεων για το 2015-17. Συγκεκριμένα, η Πειραιώς χρειάζεται 4,9 δις, η Εθνική 4,6 δις, η Alpha 2,7 δις και η Eurobank 2,1 δις. Στη χειρότερη θέση βρίσκεται η Πειραιώς, με την Εθνική απο κοντά. Ο λόγος είναι η τεράστια συσσώρευση προβληματικών δανείων, τα οποία έχουν ήδη δημιουργήσει μεγάλες «τρύπες» στους ισολογισμούς τους.

Αυτοί ήταν οι υπολογισμοί των εγκεφάλων της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών. Το αποτέλεσμα αποδείχθηκε πέραν κάθε φαντασίας, για δύο λόγους:

Ο πρώτος είναι ότι οι πιθανοί μεγάλοι αγοραστές των νέων μετοχών δεν θα ήταν Έλληνες, δεδομένου ότι οι κεφαλαιακοί έλεγχοι που επιβλήθηκαν το καλοκαίρι το απέκλειαν πρακτικά. Άρα ενδιαφέρον θα υπήρχε μόνο από διάφορα ξένα επενδυτικά ταμεία, όπως Brookfield, Fairfax, Wellington, Highfields, κοκ. Δηλαδή από τους μεγάλους κερδοσκόπους των διεθνών αγορών που στοχεύουν αποκλειστικά στο βραχυπρόθεσμο κέρδος.

Ο δεύτερος είναι ότι η κυβέρνηση βιαζόταν να ολοκληρώσει την ανακεφαλαιοποίηση πριν το τέλος του 2015. Το τρίτο μνημόνιο έχει ως προαπαιτούμενο - που ήδη ψήφισε η προηγούμενη Βουλή - την αποδοχή σχετικής οδηγίας της ΕΕ, η οποία επιτρέπει το «κούρεμα» των καταθέσεων σε περίπτωση ανακεφαλαιοποίησης. Η οδηγία τίθεται σε ισχύ από 1/1/2016. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που φυσικά υπέγραψε το νέο μνημόνιο, ήθελε πάση θυσία να αποφύγει το ενδεχόμενο αυτό λόγω των πολύ αρνητικών πολιτικών του επιπτώσεων.

Ο συνδυασμός νεοφιλελεύθερου δόγματος και πολιτικάντικης βιασύνης έφερε την καταστροφή. Οι τράπεζες επέλεξαν την τακτική του «ανοίγματος βιβλίου» για τις νέες μετοχές με την οποία καλείται ο πιθανός αγοραστής να δηλώσει συμμετοχή, αλλά η τιμή προσδιορίζεται στο τέλος, ουσιαστικά με την προαίρεση του αγοραστή. Στη περίπτωσή μας οι αγοραστές ήταν ό,τι χειρότερο κυκλοφορεί στις διεθνείς αγορές. Πολύ φυσιολογικά, άδραξαν την ευκαιρία για να καταληστέψουν το κράτος, τους μικροεπενδυτές και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι τιμές που έδωσαν οι αγοραστές για τις νέες μετοχές κυμάνθηκαν από 0,01 μέχρι 0,04 ευρώ, δηλαδή υπήρξε κατάρρευση της τιμής των παλαιών μετοχών μέχρι και 97% και 98%! Η κατάρρευση της τιμής έφερε πλήρη εξαΰλωση του κεφαλαίου που είχαν επενδύσει οι μικρομέτοχοι και φυσικά των 40 δις που είχε επενδύσει το ΤΧΣ, δηλαδή ο ελληνικός λαός, στις προηγούμενες δύο ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών. Βέβαια τα 40 δις του ΤΧΣ είχαν ήδη υποστεί μεγάλες ζημίες στην πορεία του χρόνου, καθώς οι τιμές των τραπεζικών μετοχών είχαν υποχωρήσει μέσα στην κρίση. Αλλά τώρα πλέον εξανεμίστηκαν οριστικά.

Οι «επενδυτές» - και όψιμοι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ – συνεισέφεραν συνολικά 5,1 δις. Μαζί με τις ανταλλαγές ομολόγων και τις άλλες δράσεις των τραπεζών, το επιπλέον ποσό που θα πρέπει να συνεισφέρει το ΤΧΣ εκτιμάται ότι θα είναι αρκετά κάτω από τα 10 δις και κοντά στα 6 δις. Ήδη η Alpha και η Eurobank έχουν συμπληρώσει το απαιτούμενο ποσό και δεν θα χρειαστούν κεφάλαια από το ΤΧΣ. Οι βαθιά προβληματικές Πειραιώς και Εθνική είναι σε δυσκολότερη θέση και θα χρειαστούν τα 6 δις.

Με τις εξευτελιστικές τιμές των νέων μετοχών, η συμμετοχή του ΤΧΣ (δηλαδή του Δημοσίου) στο νέο μετοχικό κεφάλαιο των τεσσάρων «συστημικών» τραπεζών θα είναι πια είτε αμελητέα, είτε σαφώς μειοψηφική. Πιο συγκεκριμένα, στη Eurobank θα είναι περίπου 2-3%, στην Alpha περίπου 10%, στην Εθνική ίσως 35% και στην Πειραιώς περίπου 25%. Οι ελληνικές «συστημικές» τράπεζες όντως θα περάσουν σε ιδιωτικά χέρια, με τεράστια ζημία του Δημοσίου.

Τα ιδιωτικά αυτά χέρια είναι ό,τι πιο προβληματικό υπάρχει στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα. Ο τρόπος που θα κινηθούν ως ιδιοκτήτες το επόμενο διάστημα δεν έχει ακόμη διαφανεί. Αλλά οι ελληνικές τράπεζες κατέχουν μεγάλους όγκους προβληματικών δανείων που, αν ξεπουληθούν σε τιμές ευκαιρίας, θα αποδώσουν κέρδη. Καλό θα είναι οι δανειολήπτες των τραπεζών να αρχίσουν να οργανώνονται και να προετοιμάζονται για τα χειρότερα. Ακόμη καλύτερο θα είναι οι τραπεζοϋπάλληλοι να προετοιμάζονται για μαζικές απολύσεις.

Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι νέοι ιδιοκτήτες δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν καθόλου για τη στήριξη της αναπτυξιακής δυναμικής της ελληνικής οικονομίας. Με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στα χέρια κερδοσκόπων, η προοπτική της σταθερής και γρήγορης ανάπτυξης γίνεται απλώς ανύπαρκτη. Για μια χώρα όπου το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά 25%, η ανεργία είναι στο 26% και η οικονομία μπαίνει ξανά σε ύφεση, η εξέλιξη αυτή είναι τραγική.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ελληνική οικονομία είχε ανέκαθεν δύο στοιχεία τα οποία την καθιστούσαν διεθνώς υπολογίσιμη. Το πρώτο είναι ο εμπορικός στόλος, ο οποίος όμως στην ουσία είναι κοσμοπολίτικος παράγοντας και δεν έχει μεγάλες θετικές επιπτώσεις στην εγχώρια οικονομία. Το δεύτερο είναι οι τράπεζες που τα τελευταία χρόνια απόκτησαν διεθνή παρουσία στην ευρύτερη περιοχή. Με το τρίτο μνημόνιο η Ελλάδα χάνει πλέον τον έλεγχο των τραπεζών.

Πρόκειται για το αποκορύφωμα του οικονομικού παραλογισμού, δεδομένου ότι τα μνημόνια απέβλεπαν κατεξοχήν στην προστασία των τραπεζών. Η αποτυχία της μνημονιακής παράταξης είναι πλήρης και έχει ιστορική σημασία γιατί σηματοδοτεί τη μετατροπή της Ελλάδας σε τελείως ασήμαντο παίκτη ακριβώς όταν η Τουρκία εμφανίζεται ως κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ ο εξευτελισμός και η κατάπτωση είναι πέραν πάσης περιγραφής. Οι ευθύνες είναι τεράστιες και κάποια στιγμή θα αποδοθούν.

"Πηγή:thepressproject.gr"

Η Kate Middleton φόρεσε την τιάρα της Diana συγκινώντας τους Βρετανούς.

Η Kate Middleton φόρεσε την τιάρα της Diana και συγκίνησε τους Βρετανούς.

Η δούκισσα του Κέμπριτζ στην ετήσια υποδοχή διπλωματών εμφανίστηκε φορώντας ένα γαλάζιο φόρεμα του Alexander McQueen και με την τιάρα στο κεφάλι της.

Μετά τον θάνατο της Diana η τιάρα επέστρεψε στην βασίλισσα Ελισάβετ και μετά δόθηκε στην Kate σύμφωνα με την dailymail.

Δεύτερο φράχτη στα σύνορα με την Ελλάδα υψώνει η ΠΓΔΜ

Στην κατασκευή και δεύτερου φράχτη στα σύνορα με την Ελλάδα, μετά από αυτόν της Ειδομένης, προχωρά η ΠΓΔΜ.

Αυτή τη φορά, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τα Σκόπια θα υψώσουν συρματοπλέγματα στα σύνορα, στην περιοχή της Φλώρινας.

Σύμφωνα με ΜΜΕ των Σκοπίων αλλά και μαρτυρίες παραγόντων από την ελληνική πλευρά, ήδη έχουν αρχίσει εργασίες προς τον σκοπό αυτό στο ύψος του μεθοριακού σταθμού της Νίκης.

  "Πηγή:dimokratiki.gr"

Η Άγγελα Μέρκελ επελέγη ως πρόσωπο της χρονιάς 2015 από το περιοδικό Time

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ επελέγη ως πρόσωπο της χρονιάς 2015 από το αμερικανικό περιοδικό Time, το οποίο χαιρετίζει την ικανότητά της να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που παρουσιάσθηκαν στην Ευρώπη σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Η διευθύντρια έκδοσης του Time Νάνσι Γκιμπς υπογραμμίζει, σε ανακοίνωσή της που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, την αντίδραση της Άγγελα Μέρκελ στην ελληνική κρίση και στην μεταναστευτική κρίση, καθώς και την απάντησή της στην απειλή της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.

Η Μέρκελ επικράτησε στον κατάλογο των φιναλίστ για τον τίτλο του προσώπου της χρονιάς, στον οποίο περιλαμβάνονταν επίσης ο αμερικανός υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ήρθε τρίτος, και ο αρχηγός του Ισλαμικού Κράτους Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγντάντι, ο οποίος ήρθε δεύτερος.

Ποιος και τι είναι ο Βασίλης Λεβέντης.

Πώς αποκαλύφτηκε η μεγάλη απάτης της VW

ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΗΡΩΣΕΙΣ ΤΖΟΚΕΡ.- ΖΩΝΤΑΝΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ Η ΑΠΑΤΗ.

Η απάτη που μπορεί να γίνεται με τα τυχερά παιχνίδια είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ανακοινωθεί από αυτούς που οργανώνουν τις κληρώσεις.

Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι το …τυχαίο. το ατύχημα όπως ακριβώς συνέβη στην 28ης κλήρωση του Λόττο στη Σερβία.

Στο video αποκαλύπτεται η απάτη καθώς κατά την διάρκεια της κλήρωσης ενώ η παρουσιάστρια εκφωνούσε τους αριθμούς ακριβώς στον τρίτο αριθμό αντί του αριθμού 27 που βγήκε εμφανίστηκε το 21 στον πίνακα με τους αριθμούς.

Η παρουσιάστρια πανικοβλήθηκε προς στιγμή αλλά κατάφερε να διατηρήσει την ψυχραιμία της. Αλλά ο επόμενος αριθμός που εμφανίστηκε ήταν ακριβώς αυτός που εμφανίστηκε πριν στην κάρτα δηλαδή το 21 και όλοι είδαν ζωντανά το θαύμα.

Ο επικεφαλής της εθνικής επιτροπής λόττο της Σερβίας παραιτήθηκε, ενώ 6 άτομα έχουν προσαχθεί από την αστυνομία και διερευνάται ο ρόλος τους στην υπόθεση.

Φυσικά η κοινή γνώμη της Σερβίας είναι εξαιρετικά εξοργισμένη καθώς θεωρούσε την κλήρωση αδιάβλητη.

Οι υπεύθυνοι πάντως υποστηρίζουν ότι επρόκειτο περί σύμπτωσης.

Αν σκεφτούμε ότι έρχονται Χριστούγεννα και έχουμε 14 Τζακ-ποτ αλλά και το ότι τα λεφτά που κερδίζουν οι Τσέχοι είναι τρελά και τίποτε δεν μένει στην χώρα, η μόνη λύση είναι να σταματήσουμε να παίζουμε για να τους αναγκάσουμε να σηκωθούν να φύγουν.

H τουρκική εφημερίδα Aydınlık ξεσκεπάζει τον Ερντογάν για συνεργασία με ISIS.

Με ένα άκρως αποκαλυπτικό άρθρο η τουρκική εφημερίδα Aydınlık, επανέρχεται με νέα στοιχεία σε παλαιότερες αποκαλύψεις της τουρκικής εφημερίδας Zaman για την διαδρομή του παράνομου πετρελαίου του ISIS από το βόρειο Ιράκ στην Τουρκιά και από εκεί στο Ισραήλ, ξεσκεπάζονται για άλλη μια φορά το λαθρεμπόριο καυσίμων παρά τις έντονες αντιδράσεις του Ερντογάν για συκοφαντικές και ψευδείς πληροφορίες.

Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα, το καθεστώς του Κούρδου ηγέτη Μεσούντ Μπαρζανί συνεργάζεται στενά με την Άγκυρα για την μεταφορά του κλεμμένου πετρελαίου από το βόρειο Ιράκ στην Τουρκία, και εκεί από τα λιμάνια της τουρκικής Μεσογείου μεγάλο μέρος του παράνομου αυτού πετρελαίου διοχετεύεται στο Ισραήλ.

Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα, ένα σημαντικό μέλος της Εθνοσυνέλευσης των Κούρδων του Βορείου Ιράκ, ο Muhammed Ömer, ο οποίος είναι και επιχειρηματίας, έχει άμεσες διασυνδέσεις με τους Τζιχαντιστές με τους οποίους συνεργάζεται στο λαθρέμπορο πετρελαίου. Στο λαθρεμπόριο αυτό ενέχεται και Κούρδος βουλευτής του Β. Ιράκ, Ali Salih, που έχει στενές διασυνδέσεις με την Άγκυρα και αποτελεί και αυτός συνδετικό κρίκο μεταξύ των Τζιχαντιστών και της Τουρκίας.

Το Aydınlık αποκαλύπτει ότι το λαθρεμπόριο πετρελαίου απασχολεί περί τους 360 Τζιχαντιστές που συνεργάζονται με το καθεστώς του Μπαρζανί και την Άγκυρα. Το κέντρο του λαθρεμπορίου είναι η πόλη του Κιρκούκ στο βόρειο Ιράκ, όπου συγκεντρώνονται οι παράνομες ποσότητες του πετρελαίου και από εκεί ακολουξούν την διαδρομή προς Τουρκία για να φτάσουν στο τουρκικό λιμάνι του Yumurtalık. Δηλαδή ο αγωγός Κιρκούκ-Yumurtalık, είναι ο αγωγός του λαθρεμπορίου καυσίμων με την συνεργασία Τζιχαντιστών, Κούρδων του Β Ιράκ και Άγκυρας.

Το παράνομο αυτό εμπόριο είναι εν γνώση και των Αμερικανών που σήμερα κάνουν τα στραβά μάτια στις ρώσικες καταγγελίες. Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα, ο ίδιος ο υπαρχηγός της CIA, ο Dabid Cohen, είχε κάνει μια σχετική αναφορά ήδη από τις 23 Οκτωβρίου του 2014 στην οποία ανέφερε ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες της υπηρεσίας γίνεται εδώ και καιρό λαθρεμπόριο πετρελαίου από τις περιοχές των Τζιχαντιστών με την συνεργασία του Μπαρζανί και της Άγκυρας.

Όλα αυτά τα έχει καταγγείλει ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενέργειας της ιρακινής βουλής, Şerko Cevdet, ο οποίος επιβεβαιώνει τις ρωσικές καταγγελίες σε βάρος της Τουρκίας. Μάλιστα ο εκπρόσωπος της ιρακινής κυβέρνησης, Sefin Dizayi, κατήγγειλε ότι κλέβουν εν ψυχρώ το ιρακινό πετρέλαιο οι Τζιχαντιστές σε συνεργασία με το καθεστώς Μπαρζανί και την Τουρκία. Έτσι εξηγείται και η βιασύνη του Μπαρζανί να διαψεύσει τις ρώσικες κατηγορίες για το λαθρεμπόριο πετρελαίου.

Άραγε τι έχει να πει γι όλες αυτές τις αποκαλύψεις της τουρκικής εφημερίδας ο πολύς Ταγίπ Ερντογάν, που έχει δηλώσει ότι αν αποδειχτεί ότι πράγματι γίνεται λαθρεμπόριο πετρελαίου από την Τουρκία θα παραιτηθεί ?

 "Πηγή:nikosxeiladakis.gr"

ΜΕΣΩ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΟΥΛΑΝΕ ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΑΡΧΑΙΑ ΣΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΙΡΑΚ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Όλοι μαζί σε μια άριστη συνεργασία για το παράνομο εμπόριο πολύτιμων αρχαίων αντικειμένων από τις περιοχές που κατέχουν οι Τζιχαντιστές, και τα οποία μέσω και με την μεσολάβηση της συμμάχους τους Τουρκίας, τα πουλάνε σε πολύ καλές τιμές στις ΗΠΑ. Η αρχαιοκαπηλία σε όλο της το μεγαλείο.

Την αποκάλυψη όλης αυτής της ιστορίας την κάνει η τουρκική εφημερίδα Cumhurrıyet, αναφέροντας ότι την περίοδο 2010-2014 το μεγάλο αυτό κύκλωμα της αρχαιοκαπηλίας μόνο από τα αρχαία νομίσματα που πουλήθηκαν μέσω Τουρκίας στις ΗΠΑ, κέρδισε 2,3 εκατομμύρια δολάρια.

Το εντυπωσιακό είναι πως η τουρκική εφημερίδα επικαλείται αναφορές της Επιτροπής Εξωτερικού Εμπορίου των ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία εδώ και καιρό οργιάζει το παράνομο εμπόριο αρχαίων αντικειμένων από τους Τζιχαντιστές που μέσω κυρίως Τουρκίας τα προωθούν στις ΗΠΑ, αποκομίζοντας κέρδη ύψους 32 εκατομμυρίων 23 χιλιάδων δολαρίων. Την αναφορά αυτή υπογράφουν ο πρώην αναλυτής της CIA, Yaya J Fenusie, καθώς και ο Αμερικανός ειδικός ιστορικός, Alex Joffe, που κατήγγειλαν αυτό το λαθρεμπόριο των αρχαίων αντικειμένων.

Παράλληλα σύμφωνα με το βρετανικό BBC, τον περασμένο Φεβρουάριο στα σύνορα Τουρκίας Συρίας διακινήθηκε από τους Τζιχαντιστές ένα πολύτιμο αρχαίο εύρημα αξίας 1,1 εκατομμυρίων δολαρίων, από τα οποία οι Τζιχαντιστές αποκόμισαν σαν φόρο καθαρά 220 χιλιάδες δολάρια.

Οι χώρες «κλειδιά» της παράνομης διακίνησης των αρχαίων είναι κυρίως η Τουρκιά και σε δεύτερο βαθμό ο Λίβανος. Εκτός από αυτές εμπλέκονται σε μικρότερο βαθμό σαν διαμετακομιστικοί σταθμοί, το Ισραήλ, τα κατεχόμενα της Κύπρου και η Ιορδανία. Τα δυο τελευταία χρόνια, 2013 και 2014, μεγάλο μέρος των κλεμμένων αρχαίων πέρασαν στην Σαουδική Αραβία και στο Κατάρ για να πουληθούν στο εξωτερικό.

Τα μεγάλο σκάνδαλο είναι ότι ενώ στις ΗΠΑ γνωρίζουν για αυτό το εμπόριο αρχαιοκάπηλων, καθώς και ότι η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος συνέταιρος των Τζιχαντιστών, ουσιαστικά δεν έχει γίνει τίποτα για να σταματήσει καθώς οι μεγαλύτεροι πελάτες βρίσκονται στην Αμερική.

Η διεθνής υποκρισία για άλλη μια φορά σε όλο της το μεγαλείο!

 "Πηγή:nikosxeiladakis.gr"

Οριστικό: Η κυβέρνηση παραδίδει τις ελληνικές επιχειρήσεις στους "γύπες" των ξένων funds

Οι ελληνικές επιχειρήσεις παραδίδονται στους γύπες των δανειστών. Είναι οριστικό καθώς η κυβέρνηση δεν μπορεί να υπερασπισθεί την ελληνική επιχειρηματικότητα και προσπαθεί να βρει άλλοθι στην υποχώρηση της απέναντι στις αξιώσεις του “κουαρτέτου” πώς τα “κόκκινα” δάνεια των νοικοκυριών δεν θα παραδοθούν σε ξένα funds. Προς το παρόν και αυτά γιατί οι δανειστές καραδοκούν.

Η συνάντηση του υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού Γ. Σταθάκη με τους εκπροσώπους των “θεσμών” στο πλαίσιο του νέου γύρου διαπραγματεύσεων για να υπάρξει συμφωνία πάνω στα 13 προαπαιτούμενα και να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες διήρκεσε μέχρι αργά τη νύχτα. Το μεγάλο “αγκάθι” ήταν τα “κόκκινα” δάνεια.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η συμφωνία που φαίνεται να επήλθε είναι πως τα στεγαστικά δάνεια δεν θα πουληθούν σε ξένα funds, αλλά για τα υπόλοιπα θεωρείται απολύτως βέβαιο. Εκείνο που μένει να ξεκαθαριστεί είναι αν επρόκειτο να δοθούν στους γύπες των αγορών όλα τα “κόκκινα” επιχειρηματικά δάνεια ή μόνο των μεγάλων επιχειρήσεων.

Τι συνεπάγεται αυτή η εξέλιξη; Δεδομένου ότι όλες οι επιχειρήσεις ή τουλάχιστον οι περισσότερες, μικρές και μεγάλες, μέσα στα χρόνια του μνημονίου, με την επιβολή των capital controls και τις τράπεζες να μην μπορούν να δώσουν χρήμα μπήκαν στο “κόκκινο”. Με την πώληση των “κόκκινων” δανείων, αυτομάτως ένα μέρος των επιχειρήσεων αυτών περνάει στα ξένα funds.

Με απλά και λίγα λόγια η ελληνική επιχειρηματικότητα θα ελέγχεται σε ένα μεγάλο βαθμό από τα κοράκια των αγορών που θα μπορούν να καθορίζουν διοικήσεις και να λαμβάνουν αποφάσεις που αφορούν και στους εργαζόμενους. Αυτός είναι και ο λόγος που επηρεάζεται ολόκληρη η ελληνική οικονομία. Με την ψυχρή λογική των funds και δεδομένου ότι θα έχουν αγοράσει τα δάνεια σε πολύ μικρότερη αξία από αυτή που ελήφθησαν οι απολύσεις και οι μειώσεις μισθών είναι δεδομένες.

Να σημειωθεί δε πώς οι δανειστές ελέγχουν ήδη ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής οικονομίας μέσω των τραπεζών, τις οποίες ουσιαστικά ελέγχους πλήρως και έχουν βάλει πόδι σε αρκετές μεγάλες επιχειρήσεις.

Πέραν των “κόκκινων” δανείων μεγάλη μάχη δίνεται από την κυβέρνηση και για το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς οι δανειστές δεν θεωρούν επαρκές το σχέδιο του αρμόδιου υπουργού, Χριστόφορου Βερναδάκη και ζητούν μικρότερες αμοιβές για τους νεοεισερχόμενους στο Δημόσιο και μεγαλύτερες για εκείνους που είναι σε θέσεις ευθύνης.

Μάλιστα, φαίνεται πως είναι συμφωνημένο πως δεν θα υπάρξουν νέες μειώσεις στους μισθούς του Δημοσίου, αλλά οι δανειστές επιμένουν πως η αμοιβή πρέπει να συνδέεται με την αποδοτικότητα και όχι με τα χρόνια προϋπηρεσίας. Εκτός διαπραγμάτευσης φαίνεται πως είναι τα λεγόμενα ειδικά μισθολόγια, όπως για τους ένστολους με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως η συμφωνία δεν είναι μακριά αποκλείοντας μία εμπλοκή τουλάχιστον στο θέμα του Δημοσίου.

Τα 13 προαπαιτούμενα, μεταξύ των οποίων και ο ΑΔΜΗΕ, άλλο ένα ακανθώδες ζήτημα πρέπει να κλείσουν μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου και να έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή μέχρι τις 15 του μήνα, έτσι ώστε να δοθεί η έγκριση για την εκταμίευση του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό και κλείσουν τα θέματα με το νέο έτος, τότε σημαίνει πως τα ξένα κοινοβούλια θα πρέπει εκ νέου να δώσουν έγκριση για βοήθεια στην Ελλάδα. Κάτι μάλλον αμφίβολο.

Και έρχεται στη συνέχεια και το ασφαλιστικό με την κυβέρνηση να κλονίζεται ήδη με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 βουλευτών. 

"Πηγή:pronews.gr"