Aυτοί τον θέλουνε παιδιά τον βασιλιά…

Οι αρχιτέκτονες του πολιτικού συστήματος γνωρίζουν πολύ καλά ότι με τον Αλ. Τσίπρα έχουν απλώς κερδίσει χρόνο. Και επειδή κανείς δεν ξέρει πόσος είναι αυτός ο χρόνος, ούτε πώς ακριβώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, οφείλουν να προετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα. Ή, ακόμα καλύτερα, οφείλουν να τα προλάβουν.

 Όσο λοιπόν ο Τσίπρας μάχεται στην πρώτη γραμμή υπέρ της επιβίωσης και της στοιχειώδους υποστύλωσης του σαθρού και υπό κατάρρευση πολιτικού οικοδομήματος -με αξιοσημείωτη, πρέπει να ομολογήσουμε, επιτυχία- η κυβερνώσα ολιγαρχία έχει μια πολυτέλεια που δεν είχε πριν από ένα ή δύο χρόνια: να αρχίσει να σκέφτεται το μέλλον.

Ένα πρώτο σενάριο, που βρίσκεται ήδη πάνω στο τραπέζι, είναι αυτό της λεγόμενης «οικουμενικής». Όμως η «οικουμενική», είτε στην αμιγώς πολιτική της εκδοχή, είτε στην τεχνοκρατική της παραλλαγή, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αποτελέσει διέξοδο στρατηγικού χαρακτήρα. Μπορεί να είναι χρήσιμη για τη διαχείριση μιας ξαφνικής πολιτικής κρίσης, όπως συνέβη με την κυβέρνηση Παπαδήμου, αλλά δεν μπορεί να απαντήσει στα βαθύτερα συστημικά αδιέξοδα. Για την ώρα προβάλλεται ως η πιο πρόσφορη λύση στο πρόβλημα της κοινοβουλευτικής αριθμητικής – ενώ χρησιμοποιείται βέβαια από μέρος των παλαιοσυστημικών δυνάμεων για να εκβιάζουν τη νεοσυστημική κυβέρνηση στις μεταξύ τους αντιθέσεις. Τίποτα, όμως, απ’ όλα αυτά δεν βλέπει αρκετά μακριά.

Κάπως πιο φιλόδοξα είναι τα σχέδια αναπαλαίωσης του δικομματισμού μέσα από τη συγκρότηση ενός νέου κεντροαριστερού πόλου από τη μια, και μιας ανανεωμένης δεξιάς ή κεντροδεξιάς παράταξης από την άλλη. Και αυτό όμως το σενάριο είναι απολύτως ανεπαρκές ως απάντηση στα συστημικά αδιέξοδα. Διότι το συστημικό πρόβλημα δεν περιορίζεται στην τυπική εκλογική νομιμοποίηση των κυβερνήσεων. Οι ανάγκες για μια αυταρχική μεταδημοκρατία που θα δώσει βάθος και προοπτική στο μνημονιακό καθεστώς είναι πολύ ευρύτερες. Πρέπει να απαντηθούν μια σειρά από ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αποτελεσματική κυριαρχία της ελίτ – τόσο σε λειτουργικό όσο και σε συμβολικό επίπεδο.

Το πρόβλημα, στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι άλυτο. Για δύο λόγους: (α) Πρώτα απ’ όλα διότι η έξωθεν επιβεβλημένη καταστροφή της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας είναι τόσο μεγάλη και ριζική, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο δημοκρατικής ηγεμόνευσης επί του πληθυσμού με τους γνωστούς τρόπους. (β) Και δεύτερον, διότι οποιαδήποτε λύση συστημικού χαρακτήρα θα έπρεπε να περιλάβει την υποτυπώδη, έστω, εξυγίανση της διεφθαρμένης και παρασιτικής ολιγαρχίας – πράγμα που με έναν τρόπο ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ή το Ποτάμι ή άλλες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις. Κάτι τέτοιο, όμως, θα σήμαινε την αυτοακύρωση της «υπαρκτής» ολιγαρχίας στο όνομα ενός γενικού και αόριστου εκσυγχρονιστικού πατριωτισμού της. Και όπως έχει αποδειχθεί ήδη από τη δεκαετία του ’90, ο αυτο-εκσυγχρονισμός των από πάνω δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια υποκριτική ρητορική για την παραπλάνηση του κόσμου.

 «Τρύπες στο νερό»

Επομένως, δεν μένει άλλο στην κυβερνώσα ελίτ από το να φαντάζεται και να σχεδιάζει μακροπρόθεσμες «τρύπες στο νερό». Μία απ’ αυτές είναι, όπως φαίνεται, η επιστροφή του Βασιλιά. Όχι βέβαια ως επαναφορά της βασιλείας, αλλά ως ένας νέος ιδεολογικός και πολιτικός πόλος με οργανωτικό και συμβολικό κέντρο τη βασιλική οικογένεια. Το ενδεχόμενο ενός κόμματος του οποίου θα ηγείτο άμεσα ή έμμεσα ένας από τους γιους του Κωνσταντίνου -άλλοι λένε για τον Παύλο και άλλοι για τον Νικόλαο- και το οποίο θα επιχειρήσει να ανανεώσει την κλασική Δεξιά, με φιλοδοξίες να επεκταθεί και πέραν αυτής, συζητιόταν σιωπηλά σε διάφορους κύκλους εδώ και πολύ καιρό. Αλλά η πρόσφατη πανηγυρική έκδοση της προσωπικής βιογραφίας του Κωνσταντίνου από Το Βήμα, έφερε το θέμα ανοιχτά στη δημοσιότητα.

Πολλοί θα το θεωρήσουν αστείο, αλλά έτσι κι αλλιώς η ελληνική ολιγαρχία έχει μάθει να κυβερνά με τη διαρκή ανακύκλωση του πολιτικού προσωπικού της. Γιατί να μη σκεφτεί κάτι ανάλογο σε μια πιο ευρεία κλίμακα: την υπέρβαση της μεταπολίτευσης με ένα άλμα στο παρελθόν. Κάτι ανάλογο δοκιμάστηκε άλλωστε και στην περίπτωση άλλων βαλκανικών μετασοσιαλιστικών μεταπολιτεύσεων. Μπορεί, λοιπόν, να μην είναι καθόλου κακή ιδέα. Πολύ περισσότερο αν το όλο εγχείρημα μπορέσει να απαγκιστρωθεί από τους ακραιφνείς ακροδεξιούς φιλοβασιλικούς κύκλους, πράγμα για το οποίο φαίνεται να έχει ήδη γίνει κάποια προεργασία. Ενδιαφέρον απ’ αυτή την άποψη έχει η εμπλοκή του ΔΟΛ, που όπως μας θύμισε ο Δ. Ψαρράς (Η τρίτη στέψη του… Κωνσταντίνου Γλίξμπουργκ, Εφ.Συν. 23/11/2015), δεν είναι πρώτη φορά που κάνει κάτι ανάλογο. Πριν από δεκαπέντε χρόνια υπήρξε μια πολυσέλιδη συνέντευξη του τέως στον Θ. Λάλα (Βημαgazino 3/6/2001) και μια άλλη πέντε χρόνια αργότερα στον Αλ. Παπαχελά (σε συνέχειες: 29/1 έως και 12/2/2006). Γι’ αυτό ίσως και ο Στ. Ψυχάρης, έχοντας τη μύγα, έσπευσε τώρα να διαβεβαιώσει τους «επιρρεπείς σε συνωμοσιολογίες» ότι το συγκρότημα δεν «μαγειρεύει πολιτικές ανατροπές».

 Σε δύο βάρκες

Τα είπε αυτά ο εκδότης του Βήματος διότι γνωρίζει πως κυκλοφορούν στην πολιτική πιάτσα φήμες που εμπλέκουν στην υπόθεση του φιλοβασιλικού κόμματος το όνομα του γιου του, Ανδρέα Ψυχάρη, μαζί με αυτά του Μάκη Βορίδη και του Απ. Τζιτζικώστα. Γεγονός που προσδίδει άλλη σημασία στην υποψηφιότητα του τελευταίου για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας και εξηγεί, πιθανότατα, την αναπάντεχη μετατροπή του από αουτσάιντερ σε φαβορί. Δεν είναι μόνο το παλαιότερο ακροδεξιό του προφίλ και οι γνωστές οικογενειακές διασυνδέσεις του με τον τέως. Είναι και ο ριζικός τρόπος με τον οποίο μιλά για την ανάγκη στρατηγικού αναπροσανατολισμού της συντηρητικής παράταξης, κάνοντας λόγο για ένα νέο «εθνικό σχέδιο». Και θυμίζουμε ότι στην πρόσφατη έρευνα της Κάπα Research για Το Βήμα, την οποία σχολιάσαμε στο προηγούμενο φύλλο του Δρόμου (Η κοινή γνώμη σε σύγχυση), στο σχετικό ερώτημα για το ποια πρέπει να είναι η προτεραιότητα της Νέας Δημοκρατίας, το 38,6% των ερωτηθέντων, δηλαδή η σχετική πλειοψηφία, είχε προκρίνει την ανάγκη «ενός εναλλακτικού σχεδίου για την Ελλάδα». Κάτι που ταυτίζεται, κατ’ ουσίαν, με τη ρητορική του Τζιτζικώστα.

Φαίνεται ότι η κυβερνώσα ολιγαρχία ποντάρει, προς το παρόν, και στα δύο σενάρια: Και στη με κάθε μέσο υποστύλωση του πολιτικού συστήματος (Τσίπρας, οικουμενική κ.τ.ό.), και στην υπό προϋποθέσεις υπέρβασή του. Όσο θα βαθαίνουν τα συστημικά αδιέξοδα, τόσο πιο καθαρά θα διακρίνονται τα σημάδια της πολιτικής ανατροπής. Κι αν δεν την κάνει ο λαός, δεν αποκλείεται να την κάνει το Κολωνάκι. Βεβαίως θα είναι φάρσα… αλλά δεν θα είναι καθόλου αστείο.

του Βασίλη Ξυδιά

"Πηγή:e-dromos.gr"

Σε γλέντι το έριξαν τα μνημόνια. - Για τα Μπολσόι η Γεροβασίλη.(video)

Η Ελλάδα σώζεται για ακόμα μία φόρα στα μπουζούκια. Ο δρόμος είναι γνωστός στους νεομνημονιακούς καθώς οι σύντροφοί τους από το ΠΑΣΟΚ έχουν μετακομίσει στο νέο μαγαζί και τους δείχνουν τον δρόμο.

Η υπουργός φαίνεται ότι έχει ντέρτια με τα "ματάκια" και στο άκουσμα του λαϊκού άσματος «Δεν θέλω τα ματάκια σου»  τα έδωσε όλα.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που κοιμούνται στους δρόμους, αυτοί που δεν έχουν ρεύμα, αυτοί που πεθαίνουν είναι πολλοί, πάρα πολλοί και είναι πρόκληση να βλέπεις υπουργούς να πανηγυρίζουν ψηφίζοντας νομοσχέδια ντροπής.

Ας χορεύουν τουλάχιστον πεντοζάλη για να θυμούνται αυτά που έλεγαν αυτοί και ο αρχηγός τους. 

«Προσπαθούμε να σώσουμε την τιμή της Αριστεράς»

«Η Ελλάδα χρειάζεται μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή που θα βάλει τέρμα στη λιτότητα, τη φορολεηλασία των μικρομεσαίων στρωμάτων, στο ξεπούλημα της χώρας και την εθνική υποτέλεια» τόνισε από τη Ζάκυνθο ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, όπου θα μιλήσει απόψε σε πολιτική συγκέντρωση της Λαϊκής Ενότητας. 

Ο επικεφαλής της ΛΑΕ τόνισε ότι το κόμμα του «σηκώνει τη σημαία της συμπαράταξης όλων των αριστερών, προοδευτικών, πατριωτικών, δημοκρατικών, αντιμνημονιακων δυνάμεων για να ανασάνει η χώρα και να ακολουθήσει ένα δρόμο διεξόδου, ανασυγκρότησης, δικαιοσύνης, δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας».

Επίσης, εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών λέγοντας: «Δεν φτάνει που η κυβέρνηση Τσίπρα με το μέγα σκάνδαλο της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, το Δημόσιο έχασε πάνω από 40 δισ., παραδίδοντας ''τζάμπα'' τις τράπεζες στην ιδιωτική κερδοσκοπία και σε ξένα funds. Έρχεται τώρα η κυβέρνηση και παραδίδει στους ''γύπες ''των αγορών, σε δύο δόσεις, όλα τα ''κόκκινα'' 'δάνεια, δηλαδή σχεδόν όλη την ιδιωτική περιουσία, επιχειρήσεις, σπίτια και ακίνητα των νοικοκυριών».

Στη συνέχεια ο κ. Λαφαζάνης επισήμανε ότι «όλα αυτά δεν θα μπορούσαν, λόγω αντιδράσεων, να τα κάνουν και οι πιο δεξιές κυβερνήσεις και δεν θα μπορούσαν να γίνουν και στη χειρότερη αποικία». 

Υπογράμμισε ότι «η Ελλάδα εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαρά - Ευ. Βενιζέλου, Αλ. Τσίπρα είναι η μόνη χώρα παγκοσμίως που έχει υποστεί σε ειρηνική περίοδο και από τις ίδιες παραδεδομένες κυβερνήσεις της, μια σκληρή μορφή εθνικής, οικονομικής και κοινωνικής γενοκτονίας, που συνεχώς κλιμακώνεται».

«Προσπαθούμε να σώσουμε την τιμή της Αριστεράς»

Αργότερα, κατά την ομιλία του ο επικεφαλής της Λαϊκής ενότητας σημείωσε ότι «βρίσκεται ενώπιον των σκληρών διλημμάτων που έχει η κοινωνία» και επισήμανε πως η Ελλάδα χρειάζεται τομές και επαναθεμελίωση. «Τα πράγματα έφτασαν στον γόρδιο δεσμό και λύνονται παρά μόνο με το σπαθί. Δεν εννοούμε ένοπλα αλλά με αποφασιστικότητα. Εδώ δεν έχουμε δημοκρατία, αλλά μία χούντα από υποταγμένες κυβερνήσεις και αυτή η τραγωδία δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα» τόνισε και κατηγόρησε τους υπουργούς της κυβέρνησης ότι «συνομιλούν με τους υπαλλήλους των υπαλλήλων».

Σε ό,τι αφορά το νόμισμα είπε ότι δεν είναι φετίχ αλλά κλειδί για την άσκηση πολιτικής. «Το λέω χωρίς να έχουμε αρρωστημένο εθνικισμό με το νόμισμα και βλέπετε πως το ευρώ δεν είναι ενιαίο για τα κράτη που συμμετέχουν σ' αυτό, αφού η νομισματική πολιτική είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των πλούσιων χωρών του βορρά» σημείωσε και προσέθεσε: «Το εθνικό νόμισμα έχει πλεονέκτημα γιατί μπορείς να εκδώσεις χρήμα και να ενισχύσεις την οικονομία σου με φθηνά επιτόκια. Εδώ έχουμε ανάγκη από ρευστότητα η οποία τώρα είναι μηδενική. Πώς θα φέρουμε την ανάπτυξη; Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων αντί να διευρύνεται, βλέπουμε πως συρρικνώνεται».

Αναφερόμενος στο χρέος, είπε πως «στην Ελλάδα το ιδιωτικό χρέος είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από το δημόσιο, και συνολικά η χώρα μας κάθεται πάνω σε ένα βουνό από χρέη». «Τώρα έδωσαν τα "κόκκινα" δάνεια των τραπεζών σε ξένα funds που θα πάρουν τις επιχειρήσεις και θα τις μεταπουλήσουν. Θα πάρουν όλη την ακίνητη περιουσία. Εδώ θα είμαστε κάτι χειρότερο και από αποικία. Αυτά δεν μπορούν να συμβούν στην Ελλάδα» υποστήριξε ο κ. Λαφαζάνης.

Ακόμα ο κ. Λαφαζάνης ζήτησε να «παλέψουμε για να αποτινάξουμε τη φτώχεια και την αναξιοπρέπεια» και σημείωσε πως «η κυβέρνηση τούς πρόδωσε αφού πρώτα με τους αγώνες κατάφεραν να φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση και μετά στην κυβέρνηση». «Μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε Δούρειος Ίππος γιατί τα κάστρα πέφτουν από μέσα. Εμείς προσπαθούμε να σώσουμε την τιμή της Αριστεράς γιατί τα κοράκια λένε πως η αριστερά ψηφίζει μνημόνια. Μας χρεώνουν σημεία και τέρατα γιατί θέλουν να τελειώνουν με την Αριστερά» κατέληξε ο κ. Λαφαζάνης.

Τέλος, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον ποιητή Ανδρέα Κάλβο και συνέστησε σε όλους και ειδικά στη νέα γενιά να διαβάσει τα ποιήματά του.

"Πηγή:efsyn.gr"

Γιώργος Λαδάς: Ο Ελληνας χειρουργός που σκοτώνει τελείως καρκινικούς όγκους στους πνεύμονες.

Σημαντική επιτυχία σημειώνει μία μέθοδος που χρησιμοποιεί επικεφαλής θωρακοχειρουργός στο Βασιλικό Νοσοκομείο Μπρόμπτον του Τσέλσι, Γιώργος Λαδάς. Πρόκειται για μία συσκευή λέιζερ, η οποία καταστρέφει τελείως καρκινικούς όγκους στους πνεύμονες, μεγάλους όσο σχεδόν ένα γραμματόσημο, «σημαδεύοντάς» τους με ακτίνες φωτός που έχουν ενέργεια ισοδύναμη με 70 φούρνους μικροκυμάτων.

Έχοντας λάβει την πρώτη του εκπαίδευση στην Ελλάδα, ο Λαδάς έφυγε για τη Βρετανία, όπου εργάζεται από το 1994. Σύμφωνα με την Daily Mail, ο Ελληνας επιστήμονας έχει πραγματοποιήσει από το 1997 εκατοντάδες παραδοσιακές επεμβάσεις αφαίρεσης μεταστατικών όγκων στους πνεύμονες, μια διαδικασία η οποία είναι εξαιρετικά αργή, καθώς μπορούσε να διαρκέσει έως και 12 ώρες, μέχρι τη στιγμή, που άρχισε να εφαρμόζει τη νέα τεχνική.

Το λεγόμενο «λέιζερ των πνευμόνων», που κοστίζει περίπου 120.000 λίρες, επιτρέπει τη συντόμευση της επέμβασης και παραμονής στο νοσοκομείο, καθώς και την ταχύτερη ανάνηψη των ασθενών.

  

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η ιδέα αφαίρεσης όγκων με λέιζερ πρωτοεμφανίστηκε στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του ΄90.

Η συσκευή του Λαδά εκπέμπει ενέργεια 70.000 βατ ανά τετραγωνικό εκατοστό, παράγοντας θερμοκρασία μέχρι 7.000 βαθμούς Κελσίου, με αποτέλεσμα ο όγκος να εξατμίζεται τελικά και να εξαφανίζεται τελείως, αναφέρει το ellines.com. Στη διάρκεια της επέμβασης, όλοι πρέπει να φορούν ειδικά προστατευτικά γυαλιά για να αποφύγουν τυχόν βλάβη στα μάτια τους από το λέιζερ.

Ο Γ. Λαδάς, εκπαιδεύτηκε στη Γερμανία και Αυστρία στη νέα τεχνική, ενώ πριν προχωρήσει στην εφαρμογή της μεθόδου, πήρε σχετική άδεια από την αρμόδια επιτροπή του βρετανικού νοσοκομείου, η οποία διασφαλίζει την ασφάλεια των ασθενών.

"Πηγή:http:piraeuspress.gr"

Σε "κλόουν" εξελίσσεται ο Σπίρτζης.

Ο υπουργός Σπιρτζης, προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ, λογικό είναι να κουβάλησε μαζί του και όλη την σαπίλα του χώρου αυτού.

Έτσι στην βουλή υπερέβη τα όρια βλακείας αποδεικνύοντας ότι δικαίως στο ΠΑΣΟΚ έπαιζε ρόλο κομπάρσου.

Βρέθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ όταν, όπως πολύ άλλοι γυρολόγοι,  κατάλαβε ότι το καράβι βουλιάζει και επειδή στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε λειψανδρία τον μάζεψαν και αυτό όπως και άλλες χαβούζες.

Αυτός λοιπόν ο τύπος, με δάκρυα στα μάτια είπε στη βουλή, ότι έφερε προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο, δημιούργημα της ΝΔ και της Τρόικας, το οποίο δεν θα ήθελε να φέρει και δεν το πιστεύει.

Φυσικό ήταν να προκληθεί πανικός στην αίθουσα της βουλής στο άκουσμα των λεχθέντων του Σπίρτζη.

Ο ίδιος όμως συνέχισε κατηγορώντας την ΝΔ που έκανε τέτοιο νομοσχέδιο το οποίο ο ίδιος με πόνο ψυχής φέρνει στη βουλή.

Στερούμεθα φαντασίας κ. υπουργέ και το ερώτημα είναι, έχουμε υπερβεί τα όρια της βλακείας η έχει κι' άλλο;

Σε πλήρη συμφωνία Τσίπρας-Σόιμπλε-Μέρκελ υπηρετούν τα συμφέροντα της Γερμανίας.

Οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα αποτελούσαν και παραμένουν κεντρικό ενδιαφέρον της γερμανικής κυβέρνησης, τόνισε η αναπληρώτρια εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Φριντερίκε Φον Τισενχάουζεν, αλλά παρέπεμψε στους Θεσμούς για την αξιολόγηση της πορείας τους.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις αντιδράσεις που εκφράζονται στο σχέδιο ιδιωτικοποίησης ελληνικών αεροδρομίων, η κυρία Φον Τισενχάουζεν δήλωσε: "Δεν θέλω να εκφραστώ εδώ για συγκεκριμένα σχέδια ιδιωτικοποίησης - είναι υπόθεση των Θεσμών να αξιολογήσουν την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων συνολικά. Θέλω μόνο να επισημάνω ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι τώρα αντικείμενο των συζητήσεων μεταξύ των Θεσμών και της Ελλάδας. Βρισκόμαστε τώρα στην φάση των δεύτερων «οροσήμων» της πρώτης δόσης, για τα οποία γίνεται διαπραγμάτευση τώρα και οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν για την γερμανική κυβέρνηση πάντα σημαντικές και εξακολουθούν να είναι". Διευκρίνισε δε ότι δεν επιθυμεί να τοποθετηθεί σε ό,τι αφορά λεπτομέρειες ή συγκεκριμένες εταιρείες.

Μεταφράζοντας τα παραπάνω η Γερμανίδα λέει:

Εμείς θα σας δίνουμε δανεικά για να μας τα δίνετε πίσω και ταυτόχρονα θα σας παίρνουμε τα πάντα και εσείς θα εξακολουθείτε να χρωστάτε.

Αυτή είναι η πολιτική που ξεκίνησε ο Παπανδρέας, την συνέχισε το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου και στο τέλος η στάμπα θα μείνει στον Τσίπρα και τα βάρη στο λαό. 

Τα αεροδρόμια πέταξαν, σειρά έχει το σπίτι σου.

Την παραχώρηση για 40 έτη των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην ελληνο-γερμανική κοινοπραξία Fraport-Ομίλου Κοπελούζου υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση, όπως ανακοίνωσε το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Τη σύμβαση υπογράφουν οι υπουργοί Ευκλείδης Τσακαλώτος, Χρήστος Σπίρτζης και Πάνος Καμμένος.

Η συμφωνία θα αποφέρει 1,234 δισεκατομμύρια ευρώ στα δημόσια ταμεία, και πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες αποκρατικοποιήσεις που έχουν γίνει στην Ελλάδα έως σήμερα. Το εν λόγω ποσό θα καταβληθεί το φθινόπωρο του 2016, δηλαδή όταν θα γίνει η μεταβίβαση της λειτουργίας των αεροδρομίων στους ιδιώτες επενδυτές.

Παράλληλα, κάθε χρόνο η Fraport και οι έλληνες συνεργάτες της θα καταβάλουν στο κράτος τίμημα 22,9 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα προσαρμόζεται σε ετήσια βάση.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ομίλου Κοπελούζου, η ελληνο-γερμανική κοινοπραξία προτίθεται να επενδύσει συνολικά 330 εκατομμύρια ευρώ για την αναβάθμιση των υποδομών στα 14 αεροδρόμια μέχρι το 2020.

Θα ακολουθήσουν επενδύσεις συντήρησης, αναβάθμισης και επέκτασης των αερολιμένων, το μέγεθος των οποίων θα είναι ανάλογο με την επιβατική κίνηση. Σημειώνεται πως το 2014 τα 14 παραχωρούμενα αεροδρόμια περίπου 22 εκατομμύρια επιβάτες, ενώ το 2015 οι επισκέπτες αναμένεται να ξεπεράσουν τα 23 εκατομμύρια.

Τρία από τα αεροδρόμια που παραχωρούνται βρίσκονται στην ηπειρωτική χώρα, στη Θεσσαλονίκη, το Άκτιο και την Καβάλα. Τα υπόλοιπα 11 βρίσκονται σε νησιά και είναι της Κέρκυρας, των Χανίων, της Κεφαλλονιάς, της Κω, της Μυτιλήνης, της Μυκόνου, της Ρόδου, της Σάμου, της Σαντορίνης, της Σκιάθου και της Ζακύνθου.

«Τακτική του σαλαμιού στην Αθήνα» Ο γερμανικός τύπος εστιάζει στις τελευταίες εξελίξεις της διαπραγμάτευσης μεταξύ Ελλάδας και δανειστών.

Ο γερμανικός τύπος αναφέρεται στη σύγκλιση που επετεύχθη μεταξύ Ελλάδας και δανειστών αναφορικά με τη δεύτερη δέσμη προαπαιτούμενων μέτρων. «Ανοιχτός ο δρόμος για το επόμενο δισεκατομμύριο της βοήθειας», τιτλοφορείται σχετικό δημοσίευμα στην ηλεκτρονική έκδοση της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt, η οποία επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Για να εκταμιευθούν χρήματα από το τρίτο πακέτο βοήθειας πρέπει η Ελλάδα να εκπληρώσει τους όρους των πιστωτών. Οι δύο πλευρές διαπραγματεύθηκαν την Παρασκευή για ένα ταμείο ιδιωτικοποιήσεων και συμφώνησαν», σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.

«Το επόμενο δισεκατομμύριο» είναι ο γλαφυρός τίτλος σχετικού δημοσιεύματος της Süddeutsche Zeitung, η οποία καταγράφει την πρόοδο που σημειώθηκε στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-δανειστών και υπογραμμίζει: «Η Ελλάδα συμφώνησε με τους δανειστές για τις μεταρρυθμίσεις. Πριν όμως εκταμιευθούν τα χρήματα πρέπει να δώσει την έγκρισή του το κοινοβούλιο». Η εφημερίδα του Μονάχου αναφέρεται στο πακέτο μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνει η δεύτερη δέσμη προαπαιτουμένων και τονίζει: «Η μάλλον δυσκολότερη μεταρρύθμιση για την Ελλάδα πρόκειται να αποφασιστεί τον Ιανουάριο: μια ευρύτατη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση. Αυτή είναι απαραίτητη προκειμένου να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι της κυβέρνησης. Κυρίως όμως η μεταρρύθμιση χρειάζεται και για να πειστεί το ΔΝΤ ώστε να εξακολουθήσει να συμμετέχει στη διάσωση της Ελλάδας», υπογραμμίζει η Süddeutsche Zeitung.

Ένας στους τρεις ασθενείς πληρώνει «φακελάκι»

Για «τακτική του σαλαμιού στην Αθήνα» κάνει λόγο σχόλιο της Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία επιρρίπτει κωλυσιεργία στην ελληνική κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των συμφωνηθέντων μέτρων. Όπως παρατηρεί η εφημερίδα της Φραγκφούρτης, σε αντίθεση με τη συντηρητική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, «η αριστερή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα χαίρει μεγαλύτερης επιείκειας. Ο Τσίπρας έχει αποδεχθεί επισήμως όλους τους όρους των χρηματοδοτών, ωστόσο πίσω από αυτήν την πρόσοψη οι όροι θολώνονται με την τακτική του σαλαμιού, αναβάλλονται ή αντιστρέφονται. Συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, διαχείριση κόκκινων δανείων και ιδιωτικοποιήσεις αναβλήθηκαν. Ο Τσίπρας αιτιολογεί την αντίστασή του επικαλούμενος την κοινωνική του συνείδηση. Πολύ συχνά εξακολουθεί να πρόκειται όμως για πελατειακή πολιτική…», σημειώνει η FAZ.

Η ίδια εφημερίδα αναφέρεται με δημοσίευμα στις οικονομικές της σελίδες, μεταξύ άλλων, στο φαινόμενο της δωροδοκίας στο ελληνικό σύστημα υγείας. Επικαλούμενη δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή που αναφερόταν σε πρόσφατη μελέτη των καθηγητών Κ. Σουλιώτη, Ι. Τούντα και Λ. Λιαρόπουλου, η γερμανική εφημερίδα υπογραμμίζει ότι «στα δημόσια νοσοκομεία κάθε τρίτος ασθενής πληρώνει ως δωροδοκία μεταξύ 200 και 5.000 ευρώ για μεγάλες εγχειρίσεις».

Νέο ρωσοτουρκικό επεισόδιο στη Μαύρη Θάλασσα

Νέο επεισόδιο μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας έλαβε χώρα στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, ούτε ένα 24ωρο μετά από αυτό που έγινε στο Αιγαίο.Σύμφωνα με εταιρεία ενέργειας ρωσικών συμφερόντων, εμπορικό πλοίο υπό τουρκική σημαία εμπόδισε την πλεύση κονβόι πλοίων στην Μαύρη Θάλασσα.

Η Chernomorneftegaz αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι ρωσική κορβέτα μαζί με πλοία της Ακτοφυλακής καταδίωξαν το σκάφος με την τουρκική σημαία, αναγκάζοντάς το να αλλάξει πορεία, όταν αυτό μπήκε σε περιοχή όπου έπλεε σε κονβόι πλοίων που μετέφερε πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου, σε ρωσικά ύδατα.

Το περιστατικό λαμβάνει χώρα μόλις λίγες ώρες μετά από το θερμό επεισόδιο που προκλήθηκε χθες σε διεθνή ύδατα στο Αιγαίο, ρωσική φρεγάτα έριξε προειδοποιητικά πυρά εναντίον τουρκικού αλιευτικού, το οποίο φέρεται να πλησίασε πολύ κοντά του.

Το περιστατικό προκάλεσε ήπιες αντιδράσεις της Άγκυρας, δεδομένων των σχέσεων που έχει προκληθεί μεταξύ των δύο χωρών, μετά την κατάρριψη του ρωσικού SU-24, από τουρκικό μαχητικό. 

«Η υπομονή της Άγκυρας εξαντλείται» είπε ο Τούρκος ΥΠΕΞ σε σημερινές του δηλώσεις, χαρακτηρίζοντας «υπερβολική την αντίδραση της Ρωσίας, στο επεισόδιο με τους αλιείς στα ανοιχτά της Λήμνου, σε διεθνή χωρικά ύδατα.

Ο Τσαβούσογλου σημείωσε ότι πρέπει οι σχέσεις των δύο χωρών πρέπει να εξομαλυνθούν.

Ένα φάντασμα πλανιέται από πάνω μας: η κοινωνία χωρίς μετρητά

Θυμάστε που παλιά πηγαίναμε στο ταμείο και εκεί υπήρχε μια επιγραφή “No credit cards accepted here”; Αυτό που θα βλέπετε όλο και πιο συχνά στο ταμείο θα είναι ακριβώς το αντίθετο. Η επιγραφή θα λέει,  “Νο cash accepted here”.

Στις δυτικές κοινωνίες αλλά και στις "εκδυτικισμένες", όπως είναι η δική μας, έχει αρχίσει ένας πόλεμος εναντίων του μετρητού χρήματος. Αλλού είναι φανερός, αλλού είναι εκλεπτυσμένος και δόλιος. Ο στόχος όμως είναι ένας. Αυτός  είναι η εξαφάνιση του μετρητού χρήματος-cash- από την αγορά και η αντικατάστασή του με το πλαστικό ή το ηλεκτρονικό χρήμα, τον απόλυτο έλεγχο του οποίου θα έχουν οι κεντρικές τράπεζες.

Και, παρά την “παραμύθα” με την οποία μας βομβαρδίζουν καθημερινά -και στην οποία θα επανέλθω- μην έχετε απολύτως καμιά αμφιβολία γιατί γίνεται αυτό από τους “πεφωτισμένους” δυτικούς μας ηγέτες. Είναι διότι θέλουν τον απόλυτο έλεγχο πάνω στον κάθε ένα από εμάς. Θέλουν να έχουν “λογαριασμό” για τον κάθε ένα, για την κάθε μας κίνηση, για τα όποια γούστα και χούγια της συμπεριφοράς μας-και για να φορολογούν τα πάντα. 

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Πίσω από την υπό εξέλιξη πολυεπίπεδη εκστρατεία και την προπαγανδιστική καμπάνια υποκρύπτεται κάτι πολύ πιο ύπουλο και καταχθόνιο. Είναι για να αρπάζουν φασιστικά και αυθαίρετα τα χρήματά μας από τις τράπεζες- ακριβώς όπως αυθαίρετα και φασιστικά έγινε στην Κύπρο τον Μάρτιο του 2013- όποτε τους προκύπτει η ανάγκη να το πράξουν. 

Πριν  τη μεγάλη αυτή αρπαγή-ληστεία του 2013,  υπήρχαν μόνο δυό τέτοια ιστορικά προηγούμενα στον  20ο αιώνα. Το πρώτο ήταν η αρπαγή από τους Ναζί του Χίτλερ των  περιουσιών των Γερμανό-Εβραίων το 1937. Και το άλλο ήταν αυτό που οι Κεμαλιστές εφάρμοσαν το 1942 με τον φόρο Varlik Vergisi,  αντιγράφοντας τους ομοϊδεάτες τους,  τους Ναζιστές, και που τους επέτρεψε να δημεύσουν και να κατάσχουν τις περιουσίες Τούρκων πολιτών -πλην μειονοτικών- των Ελλήνων των Αρμενίων και των Εβραίων. (Σχετικά δες, Φαΐκ Οκτέ, “Varlik Vergisi : Ο Ληστρικός Νόμος του Φόρου Περιουσίας των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολις, Εκδόσεις Ηρόδοτος, 1998. Στα αγγλικά, Faik Okte, “The Tragedy of the Turkish Capital Tax”, London: Groom Helm Ltd, 1987). 

Γιατί όμως να θέλουν να αρπάξουν τα λεφτά αφού θα τα έχουν υπό τον έλεγχό τους στις τράπεζες και θα τα εκμεταλλεύονται; Εδώ είναι που το παιγνίδι χοντραίνει, όπως λένε. 

Με τη κυριαρχία του πλαστικού ή του ηλεκτρονικού χρήματος,  αφαιρούν από τον καταθέτη την δυνατότητα να αποσύρει τα χρήματα του από την τράπεζα και να τα αποθηκεύσει στο σπίτι του . Και ο κάθε καταθέτης θα κάνει  κάτι τέτοιο μόλις πάρει χαμπάρι πως η τράπεζά του βρίσκεται στα πρόθυρα της  κατάρρευσης- κάτι που θα συμβαίνει όλο και πιο συχνά διότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως είναι δομημένο παράγει , εξ ορισμού, διαφθορά και διεφθαρμένους τραπεζίτες, κεντρικούς και μη.  Και αν όλοι οι καταθέτες κάνουν το ίδιο (“run on the bank“) θα υπάρξει η ολοκληρωτική κατάρρευση.

Με την κοινωνία χωρίς μετρητά (“cashless society“) κάτι τέτοιο θα αποκλείεται. Τι θα αποσύρουν οι καταθέτες, ηλεκτρονικές μονάδες για να τις αποθηκεύσουν στους ηλεκτρονικούς τους υπολογιστές; 

Όμως δεν έχουμε τελειώσει ακόμη. Είναι όντως καταχθόνιοι οι σχεδιαστές και οι σχεδιασμοί τους. Όπως μας πληροφορεί η Ellen Brown (δες, “Hang on to your Wallets, Bankers are Coming After your Cash”, Web Debt blog, 20/11/15) με την αμερικανική νομοθεσία Dodd-Frank Act, οι αμερικανικές τράπεζες θα επιτρέπεται να κατέχουν μέχρι 10 (δέκα!) δις δολλάρια (προσπάθησε να μετρήσεις  1 εκ. δολλάρια, ένα ανά δευτερόλεπτο- θα σου πάρει 12 μέρες. Και 32 χρόνια για να μετρήσεις 1 δίς!-έτσι μπορεί να γίνουν κατανοητά τα μεγέθη) σε παράγωγα στα χαρτιά τους. Ηλεκτρονικό  χρήμα, δηλαδή. Και η δικλείδα ασφάλειας τους θα είναι οι (ηλεκτρονικές) καταθέσεις και οι φορολογούμενοι!

Κάθε φορά δηλαδή που ο κάθε ανεπαρκής, ανίκανος και, σε τελική ανάλυση κουτοπόνηρος-διεφθαρμένος τραπεζίτης, κεντρικός ή μη, θα τα κάνει “μαντάρα”- όπως διαχρονικά αποδεικνύεται- θα πατά ένα ηλεκτρονικό κουμπί και θα γίνεται αυτόματα “bail in”. Και κάθε  απλός άνθρωπος που δουλεύει και ιδρώνει καθημερινά , που δεν κλέβει και που δεν εξαπατά, θα πληρώνει την νύφη χωρίς να μπορεί να κάνει το οτιδήποτε. Μέσα στην κοινωνία χωρίς μετρητά θα είναι ανίσχυρος και πολιτικά  ευνουχισμένος. Θα του αφαιρεθούν οι επιλογές. Δεν θα είναι πλέον αφέντης  του εαυτού του. 

Έρχομαι τώρα και στην  “παραμύθα” η οποία λειτουργεί σε δυο επίπεδα. Το ένα είναι  η στοχευμένη προπαγάνδα έναντι στον μέσο πολίτη και κυρίως στους ηλικιωμένους. Το άλλο στοχεύει τους δήθεν “ψαγμένους” που νομίζουν πως γνωρίζουν τι συμβαίνει γύρω τους και που πολλές  φορές γίνονται οι φορείς υλοποίησης της “παραμύθας”.  Το γενικό πρόβλημα με αυτή την κοινωνική τάξη  δεν είναι αυτά που δεν γνωρίζουν αλλά αυτά που γνωρίζουν και που δεν έχουν έτσι. 

Εδώ και μήνες στη Ελλάδα,  και σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας χωρίς προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα, ο κόσμος βομβαρδίζεται καθημερινά από προπαγανδιστικές καμπάνιες ως προς το πόσο πιο ευχάριστη και εύκολη θα γίνει η ζωή του και η καθημερινότητά του, αν εγκαταλείψει τις παλιές του συνήθειες,  και αν αρχίσει να κάνει όλες του τις συναλλαγές με πλαστικό χρήμα. Διαφημίζονται “μηχανάκια” για όλες τις ηλεκτρονικές δουλειές, για όλες τις πιστωτικές κάρτες. Λένε στους ηλικιωμένους πόσο πανεύκολο είναι να μάθουν να κάνουν όλες τους τις συναλλαγές ηλεκτρονικά, από το σπίτι τους ή από το καφενείο με το κινητό τους τηλέφωνο. Βάζουν τα  παιδάκια να κλαίνε και να χτυπιούνται επειδή κάτι “λείπει” από το σπίτι ή από το κατάστημα, διότι δεν μπορεί να γίνει κάποια συναλλαγή με πλαστικό χρήμα. 

Στην άλλη ομάδα η προσέγγιση γίνεται πιό…”σοφιστικέ”. Μέσω του πλαστικού χρήματος, λέει το μήνυμα, θα θεραπευθούν όλα τα δεινά που μαστίζουν την κοινωνία. Θα καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, το μαύρο χρήμα, ο χρηματισμός, η διαφθορά, η μαφία, τα ναρκωτικά, η πορνεία και η εκμετάλλευση, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, θα νικηθεί η διεθνής τρομοκρατία (μεγάλο μήνυμα αυτό σε τέτοιους καιρούς) και ναι, με τη “σωστή” διαχέριση του ηλεκτρονικού χρήματος θα ξεφύγουμε από την ύφεση και θα πάμε στην πολυπόθητη ανάπτυξη. 

Ως προς το ζήτημα της ανάπτυξης εδώ έχουμε και τη μεγαλύτερη οργανωμένη πλάνη. Τί είναι αυτό που προσπαθείται  από τους κεντρικούς τραπεζίτες ; Προσπαθούν, τάχατες, μέσω του “στρατηγήματος” του πλαστικού/ηλεκτρονικού χρήματος και των αρνητικών επιτοκίων,  να αυξήσουν την κατανάλωση ώστε να “τζιράρει” η αγορά. Για τον λόγο αυτό μεγάλες ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες (η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ελβετική, η Σουηδική, η Δανέζικη) χρεώνουν τις τράπεζες τους αρνητικά επιτόκια. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και αυτή της Ιαπωνίας προσφέρουν, προς το παρόν, μηδενικά. 

Προς αρνητικά ή μηδενικά επιτόκια κινούνται και ιδιωτικές τράπεζες στην Ελβετία και στις Σκανδιναβικές χώρες. Όπως όμως υπογραμμίζει η Ellen Brown η θεωρία τους, πως έτσι θα προκύψει, τάχατες, ανάπτυξη συγκρούεται με την πραγματικότητα. Ο κόσμος δεν ξοδεύει. Πρώτον διότι έχουν περιοριστεί τα εισοδήματά του  και,  δεύτερον, δεν εμπιστεύεται το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολο του και, ατομικά, τους τραπεζίτες του που τους έχει μάθει σαν τον κάλπικο παρά. Εφόσον υπάρχουν λεφτά, προτιμά να τα φυλάει στο σπίτι του. 

Εάν  όμως επικρατήσουν οι κεντρικοί τραπεζίτες και μαζί τους το cashless society, (κάτι που ήδη συμβαίνει στην Σουηδία για παράδειγμα όπου για καφέ ή μια σοκολάτα πληρώνουν με κάρτα και όπου το χρήμα που κυκλοφορεί βρίσκεται στο 50% της προηγούμενης δεκαετίας και συνεχώς συρρικνώνεται),  τότε ο καταθέτης θα καταντήσει και “δαρμένος και κερατωμένος”. Και θα πληρώνει για να διατηρεί τα “λεφτά” του στην τράπεζα- με τους τραπεζίτες να πλουτίζουν παρασιτικά με τα αρνητικά επιτόκια- και η κάθε του κίνηση θα φακελώνεται. Για το καλό και την ασφάλεια του, πάντοτε!

Δεν αμφιβάλω για την πρακτική χρησιμότητα του πλαστικού χρήματος και πως μπορεί να θεραπεύσει πολλές από τις παθογένειες τις κοινωνίας, εφόσον όμως συντρέχουν και μια σειρά από άλλες προϋποθέσεις. Εφόσον κυριαρχεί στην κοινωνία η διαφάνεια, εφόσον υπάρχει  ευθυνοδοσία και λογοδοσία, εφόσον λειτουργούν  οι δημοκρατικές διαδικασίες, εφόσον γίνονται σεβαστά τα αναφαίρετα δικαιώματα των ανθρώπων- πολιτικά, οικονομικά, προσωπικά- και, ίσως πάνω από όλα, εφόσον λειτουργούν  θεσμικές δικλείδες και κράτος δικαίου. Αν τα παραπάνω δεν ισχύσουν κανένα μέτρο δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Η ανθρώπινη ευρηματικότητα θα βρίσκει κάθε φορά τρόπους, π.χ.  για φοροδιαφεύγει – που στην Ελλάδα ήδη εφαρμόζονται κατά  κόρο. Και δεν αναφέρομαι καν στον ευρέως διαδεδομένο αντιπραγματισμό. 

Αν όμως ολοκληρωθεί αυτό  που η εξουσιαστική ελίτ επεξεργάζεται, με αιχμή του δόρατος τους κεντρικούς τραπεζίτες,  αν εξαφανιστεί τα μετρητά από τη αγορά και πάμε στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, οι εξουσιαστές θα κατέχουν το απόλυτο εργαλείο ελέγχου για αυτούς, και ανελευθερίας για εμάς. Τότε είναι που  θα ακυρωθεί η κάθε δικλείδα ασφαλείας και θα θριαμβεύσει η χειρότερη μορφή του ολοκληρωτισμού, που είναι η φασιστική. 

Σε μια τέτοια περίπτωση οι άνθρωποι θα κάνουν αυτό που διαχρονικά έκαναν. Θα “προσφύγουν στον ουρανό”, δηλαδή θα επαναστατήσουν.  Ας μην έχουν καμία αμφιβολία αυτοί που νομίζουν πως διαμορφώνουν τα πράγματα και που  αυτοπαραμυθιάζονται πως ορίζουν τις ζωές μας.

 Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

"Πηγή:mignatiou.com"