" Όταν θέλεις να φωτίσεις μια κατάσταση που η εξουσία σκοπίμως την συντηρεί στο σκοτάδι, τότε κατηγορείσαι ότι εισάγεις ...καινά δαιμόνια. Το παρήγορο όμως , ίσως και όχι
, είναι ότι : εάν στην αρχαία Αθήνα η καταδίκη γι’ αυτά ήταν το- κώνειο- , στην σύγχρονη μιντιακή Ελλάδα είναι η διαπόμπευση και ο χλευασμός".
Η αλήθεια τελικά , πάντοτε αποκαλύπτεται στο μέλλον, δυστυχώς όμως για τον λαό, τις συνέπειες αυτής τις υφίσταται στο παρόν, γιατί ποτέ εγκαίρως δεν την αναζητά.
Αλήθειες που έρχονται από πολύ μακριά, πίσω από το παρελθόν , γνώσεις ζυμωμένες και δοκιμασμένες στην εμπειρία της ζωής, που όσο τις αγνοούμε, τόσο αβέβαιο και ζοφερό, θα είναι το μέλλον μας.
Ο νόμος του Γκρέσαμ ( 1519 – 79 ) ( Σύμβουλος σε οικονομικά θέματα της βασίλισσας Ελισάβετ Α’ της Αγγλίας ) . Ο νόμος αυτός στην απλούστερη του μορφή μπορεί να διατυπωθεί ως εξής : νόμισμα που έχει υπερτιμηθεί στο νομισματοκοπείο , τείνει να εκδιώξει από την κυκλοφορία το νόμισμα που έχει υποτιμηθεί στο νομισματοκοπείο , που σημαίνει στην κρυφή του ανάγνωση , ότι < το κακό νόμισμα διώχνει το καλό > .
Αν και ο νόμος αυτός αποδόθηκε στον Γκρέσαμ από τον H.D.Macleod στο σύγγραμα του ‘’Στοιχεία Πολιτικής Οικονομίας’’ που δημοσιεύθηκε το 1858 , αναφέρεται, ότι την ανωτέρω αρχή την είχε καταδείξει και ο Κοπέρνικος τριανταδύο χρόνια πριν από τον Γκρέσαμ , για να συνεχίσει μία νεώτερη έκθεση για το ‘’Χρήμα τις Πιστώσεις και τις Τιμές’’ από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο το 1931,
που πηγαίνει ακόμα πιο πίσω, χιλιάδες χρόνια πριν, η οποία έκθεση μνημονεύει περικοπή από τον Αριστοφάνη, υποστηρίζοντας ότι ο νόμος αυτός, ήταν γνωστός και στους αρχαίους Έλληνες .
Πράγματι ο Αριστοφάνης στους βατράχους, αναφέρει ότι στην εποχή του, οι άνθρωποι προτιμούσαν μεταξύ δύο νομισμάτων, το χειρότερο . ( Τελικά πίσω από κάθε νόμο υπάρχει ένας Έλληνας ).
Στο σύγχρονο τραπεζικό μας σύστημα ο νόμος του Γκρέσαμ λειτουργεί ως εξής : όταν υπάρχει επαρκής προσφορά κακού νομίσματος, το καλό νόμισμα εκτοπίζεται από το πρώτο . Για καλύτερη κατανόηση της λειτουργίας του νόμου αυτού, ας φαντασθούμε ( με όλους τους οικονομικούς και πολιτικούς συνειρμούς……. ) ένα απλό παράδειγμα παράλληλης κυκλοφορίας δύο νομισμάτων στην χώρα μας , με ευρώ και δραχμή
.
Καθορίζουμε την ισοτιμία ( σχέση αξίας ) 1 προς 1 , δηλαδή ένα ευρώ προς μία δραχμή ώστε να υπάρχει μία οριστική μονάδα και ένα σύστημα τιμών, σε ένα διπλό σύστημα συναλλαγών και πληρωμών . Αυτό το σύστημα πληρωμών με δύο νομίσματα , κατά την δυναμική του ομώνυμου νόμου στις συναλλαγές του, θα επιφέρει την κυριαρχία του κακού νομίσματος που είναι, η σκοπίμως υπερτιμημένη δραχμή, η οποία θα εκτοπίσει το καλό νόμισμα που είναι το ευρώ, και η όποια απόκλιση που θα διαμορφώσει η αγορά θα εκφρασθεί στην ισοτιμία των δύο νομισμάτων.
Ένα τέτοιο σύστημα πληρωμών παράλληλης κυκλοφορίας δύο νομισμάτων, με μια υπερτιμημένη δραχμή ( κακό νόμισμα ) που έμμεσα υποτιμά το ευρώ ( καλό νόμισμα ), με τον ορισμό του ισοσκελισμού στην ισοτιμία 1 προς 1 επί της αρχής , πέρα του εκτοπισμού του καλού ( ευρώ ) , από την αποδεξιμότητα της κακής ( δραχμής ) , που νομοτελειακά η αρχή του Γκρέσαμ περιγράφει, αλλάζει και την ροή της οικονομίας, ειδικά μιας οικονομίας όπως της δική μας , απόλυτα στεγνής και εξαρτημένης , κατά τα εξής :
1) η παράλληλη κυκλοφορία των δύο νομισμάτων ως μέτρο των αξιών, επιφέρει ένα είδος συμψηφισμού επί της αρχής των συγκοινωνούντων δοχείων, που ευνοεί την σταθερότητα των τιμών , ζητούμενο ενός καλού νομισματικού συστήματος 2) απεγκλωβισμός της χώρας μας από την ομηρία της Ευρωζώνης και την μέγγενη της ρευστότητας, από μια παράλληλη οικονομία με την δική της ρευστότητα, που θα διασφαλίζει το σύνολο πληρωμών εντός της χώρας, το προσφιλές πεδίο του εκβιασμού εκ μέρους των δανειστών και πολιτικό επιχείρημα του ντόπιου κατεστημένου για αναπόδραστη υποταγή στα μνημόνια και την λιτότητα 3) Ευλύγιστοι προϋπολογισμοί προσαρμοσμένοι στα τρέχοντα προβλήματα της κοινωνίας και όχι γραμμικής μορφής άκαμπτοι και σκληροί ευθυγραμμισμένοι σε μια πολιτική αυξημένων απαιτήσεων της Ευρώπης εις βάρος της οικονομίας του λαού.
Εάν όλα αυτά και διάφορα άλλα, για το παράλληλο σύστημα πληρωμών, με εργαλείο χρήσης μια συναλλακτική αξία, δραχμή, οβολός ‘ δώστε όποια ονομασία θέλετε ‘ , ήταν το σχέδιο στο μυαλό του Βαρουφάκη , το
PLAN B για το οποίο λύσσαξαν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ , που η υλοποίηση του θα ολοκληρωνόταν με την ανάκτηση ( θεμιτά και αθέμιτα …… ) του ελέγχου των υπηρεσιών του Υπουργείου οικονομικών που είχε και έχει η Τρόικα , ώστε με μια κίνηση να αιφνιδιαστεί η Ευρώπη προς όφελος της χώρας , γεννάτε ένα μεγάλο ερώτημα ;
Ποιος είναι ο προδότης του Έθνους ;
Το δαιμόνιο του Βαρουφάκη ή οι δαίμονες της κυβέρνησης που τον απέπεμψαν κατ΄ εντολή των Ευρωπαίων , ως ανεπιθύμητη παρουσία που δεν συμμορφώνεται στους κανόνες της υποταγής ;
Ποιος όρθωσε το ανάστημα του αναστατώνοντας την Ευρώπη και ποιος γονάτισε καθησυχάζοντας αυτήν ;
Ποιος φοβήθηκε, ποιος υποχώρησε και ποιος παραδόθηκε στην άνευ όρων υπογραφή των πάντων, έναντι της επιθετικής τακτικής που ασκούσε ο Βαρουφάκης, εναντίον ενός διαπλεκόμενου Ευρωπαϊκού τραπεζο-οικονομικού συστήματος, τις αδυναμίες του οποίου γνώριζε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, με επιλογή προσωπική αξιοποίησης αυτών προς όφελος της χώρας και όχι προστασίας των, υπέρ των τραπεζών ;
Ποιος πρόδωσε εκείνο το ΟΧΙ , που με τόση ευκρίνεια κατέγραψε με την ψήφο του ο λαός στο Δημοψήφισμα ; Ο Βαρουφάκης που πανυγείριζε ; ή ο Δραγασάκης ο Φλαμπουράρης και ο Σταθάκης που παρηγορούσαν παρουσία του Παπά ……… τον Πρωθυπουργό, υποδεικνύοντας του την μεγάλη κωλοτούμπα ;
Ποιος μίλησε για την αποφασιστικότητα της ‘’ Αντιγόνης ‘’ στην ευρωβουλή, που ο ίδιος δεν είχε ;
Ένας Πρωθυπουργός που έκανε την επιλογή του : πρώτα οι κανόνες της Ευρώπης και μετά το ηθικό χρέος στον λαό , γιατί ποτέ δεν κατάλαβε σε βάθος το μήνυμα της Αντιγόνης, που σχεδόν απολάμβανε την επικείμενη σύγκρουση και τα συντρίμμια των υποδεέστερων ανθρώπων που θα σκόρπιζε η γρανιτένια της αποφασιστικότητα, όταν επέλεγε την ρήξη με τους νόμους της εξουσίας , για να υπηρετήσει τους άγραφους και ηθικούς νόμους του λαού.
Μια Αντιγόνη προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει το εντυπωσιακό της φινάλε – να πεθάνει για της αρχές της πολεμώντας για την ηθική των θεών , παρά να υποταχθεί , μικρόψυχη , στους παραβάτες αυτών .
Αυτός είναι ο Πρωθυπουργός των Ελλήνων , που επικαλείται και την Ιστορία μας , αλλά δεν ξύνει την επιφάνεια της, για να δει μέσα της τα βαθύτερα που δεν ξεθωριάζουν . Δύση, Ευρώπη, πολιτισμός, Ελλάδα, πνεύμα και Ιστορία, κατακτήσεις γενεών στον διάβα των αιώνων, τα σάρωσε μια κρίση οικονομικών συμφερόντων, κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος διαλύοντας τις ζωές μας από χαμαιλέοντες της πολιτικής , γιατί εμείς τους το επιτρέψαμε .
Αντί αυτή η οικονομική κρίση να αποτελέσει ευκαιρία ανάδειξης στην παγκόσμια κοινότητα τι σημαίνει Ευρωπαϊκός πολιτισμός και Ευρώπη στον ιστορικό της ρόλο , ανέδειξε τον ρόλο των τραπεζών , που αποκάλυψε όχι μόνο ποιοι είναι οι Ευρωπαίοι , αλλά και ποιοι είναι οι Έλληνες πολιτικοί , που έσπευσαν ως μισθοφόροι της διαπλοκής να στηρίξουν, για να μη καταρρεύσει αυτό το αισχρό Ευρωπαϊκό σύστημα των συμφερόντων, που εκμεταλλεύεται και εξαθλιώνει τους λαούς .
Δυστυχώς αυτοί είναι οι Έλληνες πολιτικοί , καρναβάλια της Ευρώπης με μάσκες Ελληνικές , και είμαι σίγουρος ότι το κατάλαβες , ‘’ Γιάνη με ένα ν ‘’ .
του Ασλανίδη Ματθαίου.
