ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΙΖΝΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ.

Έσοδα 224 εκατ. ευρώ είχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το 2015 από τόκους ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που διακρατεί, στο πλαίσιο του Προγράμματος για τις Αγορές Τίτλων (Securities Markets Programme – SMP) έναντι 298 εκατ. ευρώ το 2014, όπως προκύπτει από ανακοίνωσή της.

Τα συνολικά έσοδα της ΕΚΤ από τα ομόλογα που αγόρασε στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού, το οποίο ξεκίνησε το 2011 μετά τη μεγάλη αύξηση των αποδόσεων των τίτλων χωρών της Ευρωζώνης, ανήλθαν σε 609 εκατ. ευρώ έναντι 728 εκατ. ευρώ το 2014. Τα έσοδα από το διευρυμένο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που εφαρμόζει η ΕΚΤ από το 2014 ανήλθαν σε 161 εκατ. ευρώ πέρυσι έναντι 2 εκατ. ευρώ το 2014.

Τα καθαρά κέρδη της ΕΚΤ ανήλθαν σε 1,082 δισεκ. ευρώ, από 989 εκατ. ευρώ το 2014. Στην αύξηση συνέβαλαν τα υψηλότερα πραγματοποιηθέντα κέρδη από την πώληση τίτλων το 2015. Επιπλέον, ενώ το 2014 η ΕΚΤ ανέκτησε τις δαπάνες που συνδέονται με τα εποπτικά της καθήκοντα μόνο για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο, το 2015 ανέκτησε τις δαπάνες όλου του έτους.

Κατόπιν σχετικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου πραγματοποιήθηκε ενδιάμεση διανομή κερδών ύψους 812 εκατ. ευρώ προς τις εθνικές κεντρικές τράπεζες (ΕθνΚΤ) της ζώνης του ευρώ στις 29 Ιανουαρίου 2016. Κατά τη χθεσινή του συνεδρίαση το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε να διανείμει τα εναπομένοντα κέρδη ύψους 270 εκατ. ευρώ στις ΕθνΚΤ της ευρωζώνης στις 19 Φεβρουαρίου 2016.

Οι κύριες πηγές εσόδων της ΕΚΤ είναι τα κέρδη από την επένδυση των συναλλαγματικών της διαθεσίμων και του χαρτοφυλακίου ιδίων κεφαλαίων της, οι τόκοι-έσοδα επί του μεριδίου της (8%) στο σύνολο των κυκλοφορούντων τραπεζογραμματίων ευρώ και, τα τελευταία έτη, οι καθαροί τόκοι-έσοδα επί τίτλων αποκτηθέντων για τους σκοπούς της νομισματικής πολιτικής.

ΠΗΓΗ

Αποκαλυπτικά στοιχεία για τον Μανώλη Σφακιανάκη που ...καθιστούν αδύνατη την απομάκρυνσή του.

Στην εκπομπή ΕΝΤΟΣ/ΕΚΤΟΣ του ThePressProject με τον Κώστα Εφήμερο και τον Γεράσιμο Λιβιτσάνο, η οποία μεταδόθηκε από την συχνότητα του Κόκκινου 105,5 παρουσιάστηκαν στοιχεία για την δράση του Μανώλη Σφακιανάκη κατά την διάρκεια της θητείας του στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος

Στην εκπομπή αποκαλύφθηκε πως το 2015 είχε γίνει ξανά απόπειρα απομάκρυνσης του Μανώλη Σφακιανάκη από την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, η οποία όμως δεν έγινε τότε γνωστή. Όμως, μετά από αντιδράσεις παρόμοιου βεληνεκούς με αυτές των τελευταίων ημερών, η απομάκρυνση του Διοικητή της υπηρεσίας δεν προχώρησε.

 Όπως αναφέρθηκε, το 1998 ο Παναγιώτης Βήχος κατήγγειλε κύκλωμα σωματεμπορίας στην Σαντορίνη στο οποίο εμπλεκόταν ο Διοικητής στην Αστυνομίας. Τότε παραπέμφθηκε ο Διοικητής και ακόμη δύο άνθρωποι. Οι δίκες αναβλήθηκαν για τρεις φορές χωρίς οι κατηγορούμενοι να εμφανίζονται στο δικαστήριο. Πέντε ημέρες πριν την τέταρτη εκδίκαση, ο κ. Μανώλης Σφακιανάκης εισέβαλε στο σπίτι του κ. Βήχου, κατέσχεσε τους υπολογιστές και με αστραπιαίες κινήσεις κατήγγειλε για μαστροπεία τον κ. Βήχο.

Την επόμενη μέρα η εφημερίδα Espresso έβγαλε πρωτοσέλιδο για την κατηγορία του κ. Βήχου και με αυτό το πρωτοσέλιδο αθωώθηκε ο Διοικητής της Αστυνομίας. Ο Βήχος αθωώθηκε 4 φορές και πήγε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια όπου η Ελλάδα καταδικάστηκε και υποχρεώθηκε να καταβάλει αποζημίωση στον κ. Βήχο.

Παράλληλα, στη Wikipedia η σελίδα του κ. Σφακιανάκη δεν εμπεριέχει καμία καταγγελία για οτιδήποτε, ενώ σχετικά με την τριπλή βράβευση του κ. Σφακιανάκη από το FBI η οποία αναφέρεται στο βιογραφικό του, δεν υπάρχει κανένα αρχείο στο FBI που να το αποδεικνύει.

Αργότερα και μετά την περιβόητη σύλληψη του «Γέροντα Παστίτσιου», δημοσιογράφος από το directnews κλήθηκε στη ΓΑΔΑ αφού κατηγόρησε τον Προβόπουλο. Η δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε προς την δημοσιογράφο από την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ήταν πως κάποιος στα σχόλια της σελίδας έγραψε πως θέλει να αυτοκτονήσει. 

Η δημοσιογράφος όταν έφτασε στη ΓΑΔΑ συνελήφθη και κρατήθηκε για τρεις μέρες όταν και της δόθηκε το ελεύθερο να φύγει.

Λίγους μήνες πριν, όταν ανακοινώθηκε από τοThePressProject πως σε ραδιοφωνική εκπομπή θα παρουσιαστούν με έγγραφα και αρχεία οι τρόποι παρακολούθησης τηλεφώνων με εισαγγελικές παραγγελίες, εμφανίστηκαν στο σπίτι του δημοσιογράφου Κώστα Εφήμερου αστυνομικοί, λέγοντας πως είναι από την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, αναζητώντας τον δημοσιογράφο με την δικαιολογία ότι κάποιος στα σχόλια της σελίδας έγραψε πως θέλει να αυτοκτονήσει.

Σχετικά με την χρηματοδότηση της ΔΗΕ, στην εκπομπή αναφέρθηκε πως ο κ. Μαρινάκης και ο κ. Σάλλας την έχουν επιχορηγήσει 35 φορές. Ανάμεσα δε, στις αποφάσεις οικονομικής ενίσχυσης της υπηρεσίας των τελευταίων χρόνων, εμπεριέχονται ενδεικτικά 841.000 ευρώ τον Νοέμβριο, 892.000  ευρώ τον Δεκέμβριο κ.α.

ΠΗΓΗ

Η διεθνής κρίση στις αγορές δεν θα τελειώσει σύντομα – Οι 4 βασικοί λόγοι

Το EBIDTA που δημιουργούν τα εργοστάσια, τα ακίνητα, τα μηχανήματα, κλπ., ΔΕΝ επαρκεί γιά να εξυπηρετήσει χρέος 240 τρισεκ. δολαρίων

Βρισκόμαστε στο μέσο μιας Διεθνούς Οικονομικής Κρίσης!

Μιας Κρίσης που εδώ και κάποιους μήνες βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη!

Αν δεν αντιληφθούμε τι συμβαίνει, αν δεν κατανοήσουμε την "φύση και την ουσία" του προβλήματος, ΔΕΝ θα μπορέσουμε να βρούμε λύσεις και διεξόδους!

Θα αναφερθώ σήμερα όχι στα γενικά αίτια των αιτίων, αλλά στους 4 βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν και καθορίζουν αυτές τις Παγκόσμιες Οικονομικές Εξελίξεις αναφέρει σε άρθρο του ο Πέτρος Δούκας πρώην υφυπουργός επί κυβερνήσεων ΝΔ.

1. Οι τεράστιες διαφορές στον πλούτο μεταξύ των πολύ φτωχών και των πολύ πλουσίων και η σμίκρυνση της μεσαίας τάξης!

I. The "RICHEST 1%" holds about 40-45% of the World's Wealth!

II. Οι 62 πλουσιότεροι δισεκατομμυριούχοι έχουν ΣΥΝΟΛΙΚΑ μεγαλύτερη περιουσία από το φτωχότερο 50% των κατοίκων του πλανήτη μας = περίπου 3,3 δισεκ. άνθρωποι!

Αλλά και ανάμεσα στους πολύ πλούσιους, παρατηρούμε μια συνεχή "υπερσυγκέντρωση" πλούτου και κεφαλαίου {φαινόμενο που υπήρχε από τα αρχαία χρόνια και κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν ο Λυκούργος (830 π.Χ.), ο Σόλων (594-593 π. Χ.), και ο Άγις Β´! 

Βλ. σχετικές περιγραφές στον Αριστοτέλη, τον Πλούταρχο και πολύ αργότερα στον Μάρξ!}

Ας δούμε πως εξελίχθηκε αυτή η υπερσυγκέντρωση πλούτου, μόνο τα τελευταία 5 χρόνια

2010  - οι 388 οι πιο πλούσιοι

2011  -     177

2012  -     159

2013  -       92

2014  -       80

2015  -       62 

Αυτές οι διαφορές προκαλούν ένα αίσθημα:

•ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ, 

•ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗΣ, 

•ΓΚΡΙΝΙΑΣ, 

•ΟΡΓΗΣ, 

•ΦΘΟΝΟΥ και 

•ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ στους "πολλούς" (με την Αριστοτελική έννοια του όρου).

Αυτά τα συναισθήματα και με την έλλειψη επαρκούς σε μέγεθος μεσαίας τάξης, 

1• οδηγούν σε τριγμούς στο εσωτερικό κάθε Χώρας, ωθώντας στην εξουσία Λαϊκίστικα και Αριστερόστροφα Κόμματα! και 

2• απειλούν τη σταθερότητα του Διεθνούς Πολιτικού Συστήματος.

Έτσι, στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπετάχθηκε μόλις σε 5 χρόνια από το 5% στο 36%, ενώ και στις ΗΠΑ πολλοί υποψήφιοι διαγωνίζονται σε λαϊκισμό!

{Παρένθεση: οι μεγάλοι μεταρρυθμιστές όπως ο Λυκούργος και ο Σόλων δεν μπορούνε να αντέξουν την γκρίνια όσων έχασαν κάτι από τις μεταρρυθμίσεις τους και αποδήμησαν στην Αίγυπτο!

•"INSTITUTE REFORMS & LEAVE THE COUNTRY"

•"CANT BE A TRUE REFORMER WITHOUT TAKING A HUGE PERSONAL COST"

2. ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ 

Οι Γεωπολιτικές αναταράξεις προκαλούν τριβές, ανασφάλεια και ταλαιπωρούν την Οικονομική Δραστηριότητα!

Θα καταγράψω πέντε από αυτές:

2.1. Η επέκταση του τυφλού τζιχαδισμού με τις βιντεοσκοπημένες κτηνωδίες του και το αίσθημα φόβου ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ που προκαλεί.

2.2. Η αύξηση του αριθμού των λεγόμενων "failed states", δηλ. κρατών που δεν λογίζονται πλέον ως "Κράτη" και αποτελούν θύλακες χάους, παρανομίας και φανατισμού! 

Βλέπε  Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Σομαλία, Υεμένη, Μάλι, και άλλες εκτός ελέγχου περιφέρειες, με εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους των να αναζητούν διέξοδο στα αναπτυγμένα Κράτη!

2.3. Η διάλυση της Συρίας και το μεταναστευτικό τσουνάμι που έχει προκαλέσει με τεράστιο ανθρώπινο, κοινωνικό και οικονομικό κόστος.

(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: πολλοί κατηγορούν την Ελλάδα ότι είναι ανεπαρκέστατη στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και προσφυγικού τσουναμιού! Αλλά άλλοι συνέβαλαν στην αποσταθεροποίηση των καθεστώτων των Κρατών αυτών,  αποσταθεροποίηση που οδήγησε σε εμφυλίους, που προκάλεσε το τσουνάμι και τώρα άντε να το μαζέψεις!)

2.4. Οι σχέσεις με την Ρωσία και το ζήτημα της Ανατολικής Ουκρανίας που αποξενώνουν τη Ρωσία από τις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές,

και

2.5. Η επέκταση των χωρικών υδάτων της Κίνας και η "απαλλοτρίωση" της South China Sea, με δημιουργία νήσων και στρατιωτικών βάσεων με προσχώσεις στους υφάλους στο νότιο μέρος της θάλασσας αυτής, με αποτέλεσμα την όξυνση των σχέσεών της με τις Φιλιππίνες, την Ιαπωνία, την Ταϊβάν, το Βιετνάμ, την Ινδονησία και τις ΗΠΑ!

3. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗ

Τρίτος λοιπόν παράγοντας και ΜΕΓΑ ΖΗΤΗΜΑ, είναι η Παγκόσμια Υπερχρέωση:

το Παγκόσμιο ΑΕΠ/Global GDP είναι περίπου $80 τρισεκ!

Όμως, το συνολικό Δημόσιο και Ιδιωτικό χρέος υπολογίζεται στα $240 τρισεκ! Μιά σχέση 3:1 !

Αυτό είναι αποτέλεσμα των “animal spirits” και της υπεραισιοδοξίας των ανθρώπων - όπως την περιέγραψε ο μέγας οικονομολόγος John Maynard Keynes, και του γεγονότος ότι για 70- 71 χρόνια δεν είχαμε κάποιο γενικευμένο πόλεμο που να καταστρέφει όχι μόνο ανθρώπους, αλλά και να μηδενίζει τα χρέη και οικονομικές υποχρεώσεις!!

Το EBIDTA που δημιουργούν τα εργοστάσια, τα ακίνητα, τα μηχανήματα, κλπ., ΔΕΝ επαρκεί γιά να εξυπηρετήσει τέτοιο τεράστιο όγκο χρέους!

Γι αυτό, παρά το ότι οι Κεντρικές Τράπεζες έχουν μειώσει τα προεξοφλητικά τους επιτόκια στο 0%, ή και σε αρνητικά επίπεδα ... οι εμπορικές τράπεζες δεν προσφέρουν ρευστότητα, γιατί θα πρέπει να δανείσουν σε ήδη υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και νοικοκυριά!

Για παράδειγμα, η Τράπεζα Α πρέπει να δανείσει στην επιχείρηση Β (που ήδη είναι υπερχρεωμένη), ώστε αυτή να μπορεί να παρέχει κάποιες πιστωτικές διευκολύνσεις στους Γ πελάτες της που όμως και αυτοί είναι υπερχρεωμένοι, κ.ο.κ.

Γιαυτό δεν κινείται το χρήμα, όσο χαλαρή πολιτική και να ακολουθούν οι Κεντρικές Τράπεζες!

Είναι σαν να προσπαθούν να βάλλουν εμπρός μια μηχανή που έχει "στολάρει" περιλούζοντάς την με κουβάδες βενζίνης!

Και αυτά χωρίς να αναφέρουμε τα τεράστια ανοίγματα των ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ /SOCIAL SECURITY & PENSION SYSTEMS των περισσοτέρων Κρατών! 

{Των ΗΠΑ ίσως ξεπερνά τα $30 τρισεκ.}

4. WINNER TAKES ALL

Παράλληλα, αντιμετωπίζουμε και μια κατάσταση όπου the WINNER TAKES ALL:

Δηλαδή τα Κεφάλαια, τρομαγμένα από τις εξελίξεις, συρρέουν στα "Κράτη-νικητές"!

Ποιά είναι αυτά; ΗΠΑ, Βρετανία, Ελβετία, Γερμανία, δηλαδή τα κράτη που έχουν:

α. Πολιτική σταθερότητα,

β. Σοβαρή και Ανεξάρτητη δημόσια Διοίκηση που λειτουργεί ακόμα και όταν οι προϊστάμενοι Υπουργοί είναι άσχετοι,

γ. Σοβαρό σύστημα έγκαιρης απονομής δικαιοσύνης και επίλυσης διαφορών,

δ. Σύγχρονες υποδομές, και

ε. Κοσμοπολίτικη αντιμετώπιση των ξένων (ανθρώπων και κεφαλαίων)!

Βέβαια και αυτά τα επωφελούμενα Κράτη, μπορεί κάπως να ευνοούνται από την προτίμηση των επενδυτών και των αποταμιευτών, δεν παύει όμως και αυτά να υποφέρουν πολύ από τη γενική Διεθνή Οικονομική καθίζηση!

Αυτή η κατάσταση δεν προβλέπω να ανατρέπεται σύντομα!

Θα πάρει καιρό, καθηλώνοντας το Διεθνές Οικονομικό Σύστημα σε χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης!

Γι αυτό πέφτουν οι τιμές των μετοχών στα διεθνή Χρηματιστήρια! {Κατά τον Καθηγητή Olivier Blanchard και πρώην Chief Economist του IMF: "I think the explanation is largely elsewhere. 

I believe that to a large extent, herding is at play. If other investors sell, it must be because they know something you do not know. Thus, you should sell, and you do, and so down go stock prices. Why now? Perhaps because we have entered a period of higher uncertainty. The world economy, at the start of 2016, is a genuinely confusing place." 

Δηλαδή δεν έχει αντιληφθεί ότι αυτή η πτώση είναι αποτέλεσμα των επιπτώσεων της υπερχρέωσης που αναφέραμε παραπάνω, και όχι κάποιου "herding"!}

•Γιαυτό πέφτει το πετρέλαιο (και οι τιμές του άνθρακα!) (φυσικά και από την αύξηση της προσφοράς από τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας και από πιο εντατική εξοικονόμηση.)

•Γιαυτό πέφτουν οι τιμές των αγροτικών προϊόντων (commodities),

•των μετάλλων, του χαλκού, κλπ.,

•αλλά και των ναύλων των πλοίων χύδην φορτίου, με εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις για την Ελληνική ναυτιλία, και φυσικά την Ελληνική οικονομία!

ΙΙ. Χρειάζεται να εξετάσουν οι διεθνείς αναλυτές και κάποιες άλλες "καταστάσεις":

1st. Τι γίνεται με τη Deutsche Bank

("the leading bank of the leading economic force in Europe!");

2nd. Θα είναι σε θέση η Ρωσία να αντιμετωπίσει τα τοκοχρεολύσιά της το 2017 (δεδομένων των sanctions, του τεράστιου κόστους των επιχειρήσεων στη Συρία, της επιδότησης της Κριμαίας, της πτώσης της τιμής του πετρελαίου, των μεταλλευμάτων, του σιταριού, κ.α.);

3rd. Ποιά είναι η πραγματική κατάσταση των Κινεζικών τραπεζών και τι σημαίνουν για αυτές οι δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις;

4th. Η πτώση των αξιών έχει οδηγήσει σε νέο χειροτέρεμα των "Loan-to-Value Ratios"! 

Τι σημαίνει αυτό για το διεθνές τραπεζικό σύστημα και τη διεθνή ρευστότητα;

Για να μην μας μείνει πολύ ξινίλα από τη παραπάνω θεώρηση των πραγμάτων, ας σημειώσουμε ότι:

1. Οι περισσότερες προβλέψεις δεν επαληθεύονται.

2. «Άπειρος ή τής επιθυμίας φύσις» όπως δίδασκε ο Αριστοτέλης [Πολιτ. 1267b].

 Αυτή η κινητήρια δύναμη της επιθυμίας των ανθρώπων για δημιουργία, για business και για πλούτο, θα μας βγάλει από τη κρίση, μέχρι να μας επιφέρει την επόμενη!

3. Κράτη όπως η Ρωσία, το Ιράν, η Κούβα, θα "επανενταχθούν" στο διεθνές οικονομικό σύστημα με ευεργετικές επιπτώσεις στη διεθνή ζήτηση!

4. Η συνεχής βελτίωση της ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ αυξάνει συνεχώς την παραγωγικότητα και διευκολύνει συνεχώς τη πρόσβαση στη γνώση

5. Η ανθρωπότητα (humankind), έχει επιβιώσει από φοβερούς πολέμους, βουβωνικές πανώλεις, την ισορροπία του πυρηνικού τρόμου!

Υπάρχουν φοβερά μυαλά, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο!

ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΛΥΣΕΙΣ,

ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ!

Πέτρος Δούκας 

 ΠΗΓΗ

Δύο γραμμές συγκρούονται και στους αγώνες των αγροτών

Αντιπαραβολή του πλαισίου αιτημάτων που υπηρετεί τη μικρομεσαία αγροτιά και εκείνου που απαντάει στα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών.

Πριν ακόμα ξεκινήσουν οι αγροτικές κινητοποιήσεις, είχαν εκφραστεί και εκδηλωθεί οι «δύο γραμμές» που υπάρχουν και δρουν επί χρόνια στο αγροτικό κίνημα. Κι είναι εύλογο να υπάρχουν, αφού στους αγρότες υπάρχει διαστρωμάτωση και χωρίζονται αναλόγως με την ιδιοκτησία, την παραγωγή και το εισόδημα σε μικρούς, μεσαίους και μεγάλους.

Στη χώρα μας, ο αριθμός των μικρομεσαίων αγροτών και ετεροαπασχολούμενων εξακολουθεί να είναι πολύ μεγάλος, καθώς το ποσοστό τους ξεπερνάει το 80%. Ακριβώς εξαιτίας αυτής της διαστρωμάτωσης, οι αγρότες δεν έχουν όλοι τα ίδια συμφέροντα. Σήμερα μάλιστα, τα συμφέροντα των μεγάλων έρχονται σε αντίθεση, είναι αντικρουόμενα, μ' εκείνα των μικρομεσαίων.

Αυτά τα διαφορετικά συμφέροντα εκφράζουν και υπηρετούν οι «δύο γραμμές» που συγκρούονται και μέσα στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Από τη μια είναι η «γραμμή» του οργανωμένου αγροτικού κινήματος, όπως εκφράζεται από τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες, τις Επιτροπές Αγώνα και τις Επιτροπές των Μπλόκων, που υπηρετεί τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών, παλεύοντας ενάντια στην πολιτική της ΕΕ και της εκάστοτε κυβέρνησης, που τους ξεκληρίζει.

Από την άλλη, είναι η «γραμμή» στήριξης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών και εκφράζεται τα τελευταία χρόνια από κάποια «αγροτοσυνδικαλιστικά σχήματα», τα οποία συγκροτούνται ευκαιριακά, κυρίως όταν εκδηλώνονται μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, με στόχο να τις στρέψουν προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών.

Τα «σχήματα» αυτά λειτουργούν σαν «Δούρειος Ιππος» μέσα στο αγροτικό κίνημα, παίζοντας το ρόλο που έπαιζαν και παλιότερα οι αλήστου μνήμης τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές αγροτικές οργανώσεις ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ, καθώς και η ΠΑΣΕΓΕΣ, η οποία εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά «κάθεται στην άκρη», δίνοντάς τους το «πεδίο δράσης». Αλλωστε, πολλοί από τους ηγέτες αυτών των «σχημάτων», που είτε βγαίνουν οι ίδιοι μπροστά, είτε καθοδηγούν «από πίσω» κάποιους από τους νέους που προβάλλονται, είχαν μεγάλη θητεία και δράση σ' αυτές τις τριτοβάθμιες αγροτικές οργανώσεις...

Συνεργοί στο ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων

Τώρα, λοιπόν, την ώρα που η μεγάλη αγροτική κινητοποίηση, με πάνω από 100 μπλόκα απ' άκρη σ' άκρη της χώρας, βρίσκεται στην κορύφωσή της και μετά το μεγαλειώδες παναγροτικό - παλλαϊκό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος, που ενίσχυσε τις αγωνιστικές διαθέσεις, αυτά τα «σχήματα» επιχειρούν να σύρουν τους αγωνιζόμενους αγρότες σε διάλογο με την κυβέρνηση.

Διάλογο, όμως, όχι για τα αιτήματα επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς, όπως καθορίστηκαν μετά από διεξοδική συζήτηση στη σύσκεψη 68 μπλόκων απ' όλη την Ελλάδα, αλλά για τα αιτήματα των μεγαλοαγροτών, τα οποία από μέρες έχουν στείλει «πεσκέσι» στην κυβέρνηση.

Στην ουσία, το αίτημα που θέτουν στην κυβέρνηση είναι ένα και μοναδικό: Να φύγουν από τη μέση οι μικρομεσαίοι αγρότες και να μείνουν στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή μόνο οι μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις. Μάλιστα, έχουν κάνει τους υπολογισμούς τους και αποφάνθηκαν ότι οι αγρότες που χωράνε στην Ελλάδα δεν πρέπει να ξεπερνούν τους 150.000 - 200.000, που σημαίνει ότι θα ξωπεταχθούν εκατοντάδες χιλιάδες ετεροαπασχολούμενοι και μικρομεσαίοι αγρότες.

Πρόκειται για ένα αίτημα, που ανταποκρίνεται πλήρως στις κατευθύνσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, μέσω της οποίας προωθείται το μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και η παραπέρα συγκέντρωση της γης, της παραγωγής και της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων σε λίγες μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις.

Αυτό το μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, οι «πρόθυμοι συζητητές» της κυβέρνησης ζητούν να γίνει κυρίως μέσω του μέτρου του διαχωρισμού των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα» και μη. Συγκεκριμένα, προτείνουν ν' αυξηθεί από 35% που είναι σήμερα στο 61% (κατ' άλλους στο 71%) το ποσοστό επί του συνολικού εισοδήματος που θα πρέπει να έχει κάποιος από την απασχόλησή του στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα, προκειμένου να χαρακτηριστεί «επαγγελματίας» αγρότης.

Ολα τα άλλα αιτήματα που θέτουν - για το Φορολογικό, το Ασφαλιστικό, το κόστος παραγωγής, τις επιδοτήσεις/ ενισχύσεις, τα ευρωπαϊκά προγράμματα κ.λπ. - αφορούν αποκλειστικά τους λεγόμενους «επαγγελματίες» αγρότες, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι, για όλους τους άλλους, θέτουν ως αίτημα να ισχύσουν εξολοκλήρου τα εξοντωτικά μέτρα που περιλαμβάνονται στα σχέδια της κυβέρνησης.

Αντιπαράθεση στη βάση των αιτημάτων

Για το Ασφαλιστικό, ζητούν να διατηρηθεί ως αυτόνομο Ταμείο ο ΟΓΑ και να χωριστεί, διοικητικά και οικονομικά, σε δύο τμήματα: Σε Ταμείο Ασφάλισης Αγροτών (ΤΑΑ), στο οποίο θα ενταχθούν μόνο οι «επαγγελματίες» αγρότες και οι συνταξιούχοι που προέκυψαν μετά την καθιέρωση της πρόσθετης Ασφάλισης το 1997 και σε Ταμείο Προνοιακής Ασφάλισης (ΤΠΑ), όπου θα ενταχθούν όλες οι υπόλοιπες κατηγορίες ασφαλισμένων σήμερα στον ΟΓΑ. Επίσης, ζητούν να παραμείνουν οι κατηγορίες Ασφάλισης μόνο για τους «επαγγελματίες» αγρότες.

Αυτό σημαίνει ότι εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες, που δεν θα χαρακτηριστούν «επαγγελματίες», θα μείνουν εκτός του Ταμείου Ασφάλισης Αγροτών και θα μετατεθούν στο Προνοιακό Τμήμα, όπου θα πεταχτούν και οι υπέργηροι συνταξιούχοι αγρότες που δεν έχουν πληρώσει εισφορές στον ΟΓΑ, αλλά είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες της υπαίθρου, που με το μόχθο τους έθρεψαν τη μεταπολεμική Ελλάδα.

Η κυβέρνηση, όπως είναι λογικό κι αναμενόμενο, σπεύδει να κάνει δεκτό με διαρροές στον Τύπο αυτό το αίτημα για αυτόνομο ΟΓΑ για «επαγγελματίες» αγρότες, με τρεις ασφαλιστικές κατηγορίες και με συντελεστή ασφαλιστικών εισφορών 12%, 14% και 20% αντιστοίχως, ενώ οι ασφαλισμένοι θα πληρώνουν και το 6,95% για την Υγεία και το 0,50% για την Αγροτική Εστία. Αλλωστε, επιδιώκει την απαλλαγή του προϋπολογισμού από τη χρηματοδότηση των συντάξεων, που αποτελεί υποχρέωση του 3ου μνημονίου, το οποίο ψήφισαν οι 222 βουλευτές των κομμάτων του ευρωμονόδρομου.

Στον αντίποδα, το αίτημα που προβάλλει το οργανωμένο αγροτικό κίνημα για το Ασφαλιστικό είναι σε άλλη κατεύθυνση, αφού στοχεύει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων όλων των μικρομεσαίων αγροτών και όχι των μεγαλοαγροτών.

Διεκδικεί: Ν' αποσύρει η κυβέρνηση το ασφαλιστικό σχέδιο εξόντωσης των μικρομεσαίων αγροτών. Καμιά αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες. Συντάξεις αξιοπρέπειας. Να ανακληθεί άμεσα η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια που ισχύει σήμερα. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία - Πρόνοια. Να σφραγιστούν όλα τα βιβλιάρια Υγείας του ΟΓΑ χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Για το Φορολογικό, οι «επαγγελματίες» αγρότες ζητούν να φορολογούνται με συντελεστή 13% και 27,5% προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος, αποδεχόμενοι τα πρώτα φορολογικά μέτρα σε βάρος των αγροτών που πήρε η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Τελευταία, πρόσθεσαν και το αφορολόγητο ατομικό εισόδημα 12.000 και κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης, κάτω από την πίεση της μικρομεσαίας αγροτιάς, ενώ ουσιαστικά διαπραγματεύονται με την κυβέρνηση να μείνουν αφορολόγητες οι παχυλές ενισχύσεις που εισπράττουν.

Σε άλλη κατεύθυνση κινείται το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, διεκδικώντας: Συνολικό αφορολόγητο καθαρό εισόδημα που είναι αναγκαίο για αξιοπρεπή διαβίωση και εξασφαλίζει τη δυνατότητα καλλιέργειας την επόμενη χρονιά - εισόδημα το οποίο έτσι κι αλλιώς υπόκειται σε εξοντωτική έμμεση φορολογία - και κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης.

Για το κόστος παραγωγής, αποδέχονται τον ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια κι απλώς ζητούν να επανέλθει από το 23%, που το ανέβασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στο 13% που το είχε η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Θέτουν, επίσης, ως αίτημα φθηνότερο αγροτικό πετρέλαιο και αγροτικό ρεύμα, αλλά μόνο για τους «επαγγελματίες» αγρότες.

Η ποιοτική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σ' αυτό το αίτημα και τη διεκδίκηση του οργανωμένου αγροτικού κινήματος είναι εμφανής και σχετίζεται με τα συμφέροντα ποιων τάσσεται η κάθε πλευρά. Το οργανωμένο κίνημα διεκδικεί για τους μικρομεσαίους αγρότες: Κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, στις ζωοτροφές, στα τρόφιμα, σε είδη λαϊκής κατανάλωσης και υπηρεσίες, αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως στους εφοπλιστές - άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50%.

Και, βεβαίως, στα αιτήματα των «σχημάτων» δεν συμπεριλαμβάνονται οι διεκδικήσεις του οργανωμένου αγροτικού κινήματος που στρέφονται άμεσα κατά της ΚΑΠ της ΕΕ, όπως:

§  Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ 2014 - 2020 της ΕΕ, να μην ισχύσουν οι περικοπές στις επιδοτήσεις - ενισχύσεις, σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή, το ζωικό κεφάλαιο.

§  Κατώτατες εγγυημένες τιμές για τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας. Φθηνά προϊόντα για τις λαϊκές ανάγκες ενάντια στην κερδοσκοπία εμπόρων και βιομηχανιών.

Να απομονωθούν!

Από όλα τα παραπάνω, γίνεται φανερό ότι στη μάχη επιβίωσης που δίνει επί 28 μερόνυχτα στα μπλόκα η μικρομεσαία αγροτιά, αντίπαλός της δεν είναι μόνο η ΕΕ, το ΔΝΤ, η κυβέρνηση, τα άλλα κόμματα που ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο και στηρίζουν την πολιτική της ΚΑΠ της ΕΕ, αλλά και το «κίνημα των μεγαλοαγροτών», που επιχειρεί εκ των ένδον να υπονομεύσει και να διασπάσει τον αγώνα της, να εκμεταλλευτεί και τις κινητοποιήσεις της, χωρίς να εγκαταλείπει το στόχο του, που δεν είναι άλλος από το να φύγουν από τη μέση οι μικρομεσαίοι και να μείνουν μόνο οι μεγάλοι.

Ομως, «έχουν γνώσιν οι φύλακες». Οι μικροί και μεσαίοι αγρότες που μετέχουν στα μπλόκα, όπου δυνάμεις αυτών των «σχημάτων» έχουν το «πάνω χέρι», πρέπει να διαφοροποιηθούν, να τις απομονώσουν και να συνταχθούν με τα αιτήματα που προβάλλει το μπλόκο της Νίκαιας και τα άλλα μπλόκα σ' όλη την Ελλάδα που συμπαρατάσσονται μαζί του.

Αναδημοσίευση από το «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» - 18 Φλεβάρη 2016

"Έρχονται δύσκολες μέρες για την Ελλάδα"

Για να καταλάβουμε το μεγαλείο των ηλιθίων που μας κυβερνούν αρκεί να παρακολουθούμε τις δηλώσεις τους. Για φώς στο τούνελ μιλούσε ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς και για φως στον ορίζοντα μίλησε ο Τσίπρας.

Αυτά τα καθίκια ενώ είναι ξεπουλημένοι και ο ρόλος που τους έχει ανατεθεί είναι ξεκάθαρος, είναι τόσο βλάκες που δεν ξέρουν πως να πουν το παραμύθι τους για να γίνει πιστευτό.

Λέω και γράφω όλα τα παραπάνω κάθε φορά που θυμάμαι την φράση του Όλι Ρέν όταν ο μαλάκας ο Παπανδρέου μας έφερε το ΔΝΤ και τα μνημόνια.

"Κουράγιο Έλληνες" ήταν το μήνυμά του στο λαό, όταν όλοι αυτοί οι ΠΑΣΟΚ(Ο)Ι που σήμερα μαζεύτηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ μας έλεγαν …¨μπόρα είναι θα περάσει"

Σήμερα λοιπόν που ο Τσίπρας βλέπει φως στον ορίζοντα, η αλήθεια έρχεται από τον Τόμσεν ο οποίος δεν μασάει τα λόγια του και μας λέει το καινούργιο "κουράγια Έλληνες"

"Έρχονται δύσκολες μέρες για την Ελλάδα" λέει ο Thomsen και εμμένει στη θέση του για μεγάλες περικοπές στις συντάξεις.

Το κοράκι των τοκογλύφων και αξιοματούχος του ΔΝΤ αναφέρει σε άρθρο του, που προκάλεσε ισχυρές αναταράξεις στο Μέγαρο Μαξίμου, ότι , καμία μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού δεν θα καταστήσει το χρέος της Ελλάδας βιώσιμο χωρίς μία ελάφρυνση του χρέους και καμία ελάφρυνση του χρέους δεν θα καταστήσει βιώσιμο το ασφαλιστικό χωρίς μεταρρυθμίσεις.

Προκειμένου να επιτύχει το φιλόδοξο μεσοπρόθεσμο στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ, η Ελλάδα θα χρειαστεί να λάβει επιπλέον μέτρα της τάξης του 4%-5% του ΑΕΠ.

 Διαβάστε Αναλυτικά το άρθρο του Poul Thomsen και αποφασίστε αν είστε με τον Τσίπρα, τον Μητσοτάκη και τα μνημονιακά εξαπτέρυγα τους: 

Έχοντας επιτυχώς σώσει την Ελλάδα από το χείλος της καταστροφής πέρυσι το καλοκαίρι και επακολούθως σταθεροποιώντας την οικονομία, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα 

συζητάει τώρα με τους ευρωπαίους εταίρους της και το ΔΝΤ ένα ενδελεχές πολυετές πρόγραμμα που μπορεί να διασφαλίσει μία σταθερή ανάκαμψη και να καταστήσει το χρέος βιώσιμο.

Ενώ οι συζητήσεις συνεχίζονται, υπάρχουν κάποιες λανθασμένες αντιλήψεις σχετικά με τις απόψεις του ΔΝΤ και το ρόλο του στην όλη διαδικασία.

Πιστεύω ότι θα ήταν χρήσιμο να προχωρήσω σε διευκρινίσεις για ορισμένα θέματα.

Πολλοί επικρίνουν το ΔΝΤ λέγοντας ότι έχει συναρτήσει τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα με μία σειρά δρακόντιων κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και ειδικά του ασφαλιστικού συστήματος.

Δεν είναι αληθές αυτό.

Στην τελική, οι αριθμοί του προγράμματος πρέπει να βγαίνουν: έναν συνδυασμό μεταρρυθμίσεων και μία ελάφρυνση του χρέους θα πρέπει να δώσουν σε εμάς και τη διεθνή κοινότητα λογικές διασφαλίσεις ότι μέχρι το τέλος του επόμενου προγράμματος της Ελλάδας, έπειτα από σχεδόν μία δεκαετία εξάρτησης από τη βοήθεια της Ευρώπης και του ΔΝΤ, η Ελλάδα θα μπορεί τελικά να σταθεί στα πόδια της μόνη της.

Αυτό συνεπάγεται μία αντιστοιχία μεταξύ των φιλόδοξων μεταρρυθμίσεων και της ισχύος της ελάφρυνσης του χρέους.

Μπορούμε οπωσδήποτε να υποστηρίξουμε ένα πρόγραμμα με λιγότερο φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις, αλλά αυτό τελικά θα πρέπει να περιλαμβάνει μία πιο μεγάλη ελάφρυνση χρέους.

Με δεδομένο αυτό, καμία μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού δεν θα καταστήσει το χρέος της Ελλάδας βιώσιμο χωρίς μία ελάφρυνση του χρέους και καμία ελάφρυνση του χρέους δεν θα καταστήσει βιώσιμο το ασφαλιστικό χωρίς μεταρρυθμίσεις.

Και τα δύο είναι απαραίτητο να συμβούν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τόσο η Ελλάδα όσο και οι ευρωπαίοι εταίροι της θα αντιμετωπίσουν πολιτικά δύσκολες αποφάσεις τους επόμενους μήνες, προκειμένου να φτάσουν σε ένα πρόγραμμα που θα είναι βιώσιμο.

Τέτοιες δύσκολες αποφάσεις δεν μπορούν να μεταφερθούν στο απώτερο μέλλον μέσω μη ρεαλιστικών υποθέσεων.

Ενώ υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες για αύξηση της παραγωγικότητας μέσω των μεταρρυθμίσεων, τα τελευταία 6 χρόνια έχουν δείξει ότι το φάσμα και ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων που έγιναν αποδεκτές από την ελληνική κοινωνία δεν έφεραν βελτίωση της παραγωγικότητας και σταθερή υψηλή ανάπτυξη.

Οπότε, το να υποθέσουμε ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να ξεφύγει από το πρόβλημα χρέους της χωρίς ελάφρυνση του χρέους, καταφέρνοντας να αλλάξει την οικονομία της από το χαμηλότερο ποσοστό στο υψηλότερο ποσοστό αύξησης της παραγωγικότητας εντός της ευρωζώνης, δεν είναι κάτι ρεαλιστικό.

Παρομοίως, η πολύ περιορισμένη επιτυχία στην καταπολέμηση της περίφημης φοροαποφυγής στην Ελλάδα, δηλαδή να γίνει εφικτό να πληρώσουν οι έχοντες το δίκαιο μερίδιό τους, σημαίνει ότι η ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να αποφευχθεί απλά υποθέτοντας ότι τα φορολογικά έσοδα θα αυξηθούν στο μέλλον.

Προς τι η εστίαση στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού;

Παρά τις μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012, το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα παραμένει ασύμφορα γενναιόδωρο.

Για παράδειγμα, οι ελάχιστες συντάξεις σε όρους ονομαστικών ευρώ είναι σχεδόν παρόμοιες σε Ελλάδα και Γερμανία, ακόμη και αν η Γερμανία, βάσει του μέσου μισθού, είναι δύο φορές πλουσιότερη από την Ελλάδα.

Προσθέστε σε αυτό ότι οι Έλληνες εξακολουθούν να βγαίνουν στη σύνταξη νωρίτερα από τους Γερμανούς και ότι η Γερμανία είναι πολύ καλύτερη στην είσπραξη των εισφορών.

Το αποτέλεσμα είναι ότι ο ελληνικός προϋπολογισμός χρειάζεται να συνεισφέρει σχεδόν το 10% του ΑΕΠ για να καλύψει το τεράστιο χρηματοδοτικό κενό στο ασφαλιστικό σύστημα, συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 2,5% του ΑΕΠ.

Ξεκάθαρα, αυτό είναι μη βιώσιμο.

Αλλά δεν μπορεί να προστατεύσει η Ελλάδα τους συνταξιούχους μειώνοντας δαπάνες από αλλού ή αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές;

Υπάρχει κάποια προοπτική για αυτά τα μέτρα, αλλά είναι πολύ περιορισμένη.

Οι περισσότερες άλλες δαπάνες έχουν ήδη περικοπεί, με το μαχαίρι να φτάνει μέχρι το «κόκαλο», σε μία προσπάθεια να προστατευθούν οι συντάξεις και οι πληρωμές κοινωνικών επιδομάτων, ενώ η αποτυχία να διευρυνθεί η βάση και να βελτιωθεί η συμμόρφωση των υπόχρεων έχει ήδη προκαλέσει πολύ μεγάλη εξάρτηση από τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές.

Προκειμένου να επιτύχει το φιλόδοξο μεσοπρόθεσμο στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ, η Ελλάδα θα χρειαστεί να λάβει επιπλέον μέτρα της τάξης του 4%-5% του ΑΕΠ.

Δεν μπορούμε να δούμε πως η Ελλάδα μπορεί να το κάνει αυτό χωρίς να εξοικονομήσει σημαντικά ποσά από τις συντάξεις.

Οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας θα είναι φυσικά κοινωνικά προκλητικές για τον ελληνικό λαό, που έχει υποστεί εξαιρετικές δυσκολίες τα τελευταία χρόνια.

Πράγματι, οι κοινωνικές πιέσεις έχουν ήδη οδηγήσει σε αλλαγή πορείας, τόσο από τις προηγούμενες όσο και από την παρούσα κυβέρνηση της χώρας, και η Ελλάδα βρίσκεται δυστυχώς πολύ πιο μακριά από τους μεσοπρόθεσμους στόχους της από ό,τι βρισκόταν στα μέσα του 2014, προτού μια σημαντική δημοσιονομική χαλάρωση διέγραψε το πρωτογενές πλεόνασμα, που όπως αποδείχθηκε ήταν προσωρινό.

Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση έχει δίκιο που υποδεικνύει ότι οι συντάξεις στην Ελλάδα έχουν μια ευρύτερη κοινωνική λειτουργία.

Ωστόσο το να χρησιμοποιούνται οι συντάξεις με αυτόν τον τρόπο δεν είναι μια βιώσιμη λύση.

Αυτό που χρειάζεται, όπως υποστηρίζει και το ΔΝΤ, είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό δίκτυ ασφαλείας, βιώσιμο σε μεσοπρόθεσμη βάση.

Θα μπορούσε ένας στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα που θα στοχεύει αρκετά κάτω από το 3,5% επί του ΑΕΠ να καταστήσει λιγότερο επιτακτική την ανάγκη για μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού;

Ίσως, αλλά αυτό θα απαιτούσε μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους.

Γίνεται κατανοητό ότι κάτι τέτοιο είναι το επίμαχο ζήτημα για τους ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας, εν μέρει επειδή πολλοί από αυτούς είναι αναγκασμένοι να έχουν εξίσου υψηλά πλεονάσματα για να διατηρούν τα χρέη τους σε βιώσιμα επίπεδα και εν μέρει διότι πολλοί από αυτούς που στην πράξη θα πλήρωναν για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι πολύ φτωχότεροι από την ίδια την Ελλάδα και πληρώνουν πολύ λιγότερο γενναιόδωρες συντάξεις στους λαούς τους.

Με την Ευρωζώνη να εξακολουθεί να απέχει πολύ από το να είναι μια πολιτική ένωση, μια συμβιβαστική λύση θα έπρεπε να αντανακλά αυτούς τους πολιτικούς περιορισμούς.

Το ΔΝΤ είναι πρόθυμο να συνεργαστεί με τον συνδυασμό της ελάφρυνσης του χρέους και των μεταρρυθμίσεων, πάνω στον οποίο θα υπάρξει συμφωνία της Ελλάδας και των ευρωπαίων εταίρων της.

Αλλά και πάλι, αυτή η συμφωνία θα πρέπει να βγάζει το σωστό αποτέλεσμα.

Το ΔΝΤ δεν επιθυμεί από την Ελλάδα να εφαρμόσει ένα δρακόντειο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής σε μια οικονομία ήδη πληγωμένη.

Στην πραγματικότητα, είμαστε αυτοί που συνεχώς τασσόμαστε υπέρ ενός σχεδίου δημοσιονομικής προσαρμογής πιο υποστηρικτικού για την ανάκαμψη στο εγγύς μέλλον και πιο ρεαλιστικού σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο.

Ωστόσο, δεν έχουμε δει ακόμα ένα αξιόπιστο σχέδιο για το πώς η Ελλάδα θα φτάσει στον υπερφιλόδοξο μεσοπρόθεσμο στόχο για το πλεόνασμα, που αποτελεί κλειδί στα σχέδια της κυβέρνησης για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους.

Αυτή η έμφαση στην αξιοπιστία είναι ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση της επενδυτικής εμπιστοσύνης που είναι κρίσιμη για την ανάκαμψη της Ελλάδας.

Ένα σχέδιο βασισμένο σε υπέρμετρα αισιόδοξες παραδοχές θα προκαλέσει σύντομα την επανεμφάνιση του φόβου για Grexit (έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη), που θα «πνίξει» το επενδυτικό κλίμα.

Ο πρωταρχικός στόχος της εμπλοκής του ΔΝΤ στην Ελλάδα είναι να βοηθήσει τη χώρα να θέσει εαυτόν εκ νέου σε μια βιώσιμη ανάπτυξη, που θα ωφελήσει τον ελληνικό λαό.

Το ΔΝΤ θα στηρίξει τις ελληνικές αρχές και τους ευρωπαίους εταίρους τους στην ανάπτυξη ενός προγράμματος μεταρρυθμίσεων και στην ελάφρυνση του χρέους που θα βγάζει, όμως, τους σωστούς αριθμούς.

Υπάρχουν δύσκολες επιλογές που πρέπει να αποφασιστούν, αλλά είναι σημαντικό να γίνουν έτσι ώστε οι προσπάθειες της Ελλάδας τα τελευταία έξι χρόνια να μην πάνε χαμένες.

«Θέλουν τεχνητά καθηλωμένη τη Λαϊκή Ενότητα για να μην καταρρεύσει το μνημονιακό σκηνικό», υποστηρίζει ο Π. Λαφαζάνης.

«Θέλουν τεχνητά καθηλωμένη τη Λαϊκή Ενότητα για να μην καταρρεύσει το μνημονιακό σκηνικό», υποστήριξε, μεταξύ άλλων ο επικεφαλής της ΛΑΕ, Παναγιώτης Λαφαζάνης σε συνέντευξή του στο ρ/σ RealFM.

Ο κ. Λαφαζάνης εκτίμησε ότι τα νομοσχέδια για ασφαλιστικό–αγροτικό «δεν μπορούν να περάσουν γιατί έχουν απέναντι τους ένα κοινωνικό τείχος» ενώ είπε επίσης πως θεωρεί πολύ δύσκολο να περάσουν και από τη Βουλή, «διότι οι βουλευτές που θα ψηφίσουν τα μέτρα θα είναι σε δυσχερέστατη θέση -και ιδιαίτερα αυτοί της επαρχίας θα είναι πολύ δύσκολο να πάνε στην περιφέρειά τους». Προέβλεψε μάλιστα πως «αν η κυβέρνηση επιμείνει να εφαρμόσει αυτά τα μέτρα έστω με κάποιες παραλλαγές, θα έχει αντιμέτωπη όλη την κοινωνία, επομένως δεν θα μπορέσει να επιβιώσει. Πολύ περισσότερο που οι πιστωτές ζητάνε επιπλέον μέτρα».

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δήλωσε πως βλέπει την πιθανότητα να πέσει η κυβέρνηση. «Η κυβέρνηση είναι ήδη μετέωρη. Έχει να προωθήσει ένα πρόγραμμα το οποίο δεν εφαρμόζεται και το οποίο ταλαιπωρεί αφόρητα τη χώρα, ταλαιπωρεί και την ίδια και κυρίως ταλαιπωρεί, πολύ περισσότερο, τον ελληνικό λαό. Ακόμα και τα φοροεισπρακτικά μέτρα αυτού του προγράμματος που εφαρμόστηκαν, όπως είδατε στα πρωτοσέλιδα σήμερα, αντί να αποδώσουν, απέφεραν λιγότερα έσοδα», τόνισε.

Ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας τόνισε ότι «βεβαίως και δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε με τη Νέα Δημοκρατία. Γι’ αυτό», εκτίμησε «αναζητείται μια διέξοδος με “οικουμενική” κυβέρνηση, η οποία, όμως, δεν είναι διέξοδος. Δεν πρόκειται καμία οικουμενική μνημονιακή κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το θέμα δεν είναι πόσοι θα συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση για να εφαρμόσουν το τρίτο μνημόνιο. Το πρόβλημα είναι το ίδιο το 3ο μνημόνιο».

Απαντώντας στην ερώτηση σχετικά με την ανάγκη να υπάρχει κυβέρνηση, ο κ. Λαφαζάνης είπε ότι η «χώρα ήδη από μία άποψη δεν “κυβερνάται”. Η χώρα ήδη πνίγεται στα προβλήματα. Πνίγεται η οικονομία της. Εξαθλιώνεται ο ελληνικός λαός». Τόνισε δε στους συνομιλητές-δημοσιογράφους ότι «κάνουν μεγάλο λάθος αν πιστεύουν ότι «δεν γίνεται να ακολουθήσουμε ένα δημοκρατικό αντιμνημονιακό δρόμο, διότι δεν το θέλει ο ελληνικός λαός». Εκτίμησε ότι «υπάρχει ένα πελώριο θέμα με τις δημοσκοπήσεις και την αξιοπιστία τους».

«Βεβαίως αυτή τη στιγμή οι δυνάμεις οι οποίες θέλουν μια εναλλακτική αντιμνημονιακή προοπτική για τη χώρα, δεν έχουν πλειοψηφία. Προφανέστατο», παραδέχθηκε, συμπληρώνοντας ωστόσο: «Έχουν, όμως, μία δυναμική. Αν, λοιπόν, αυτή η δυναμική εκδηλωθεί με εκλογές, θα καταρρεύσει τάχιστα όλο το μνημονιακό μπλοκ και θα έχουμε ριζική αλλαγή πολιτικού σκηνικού. Γι’ αυτό έχουν πέσει λυτοί και δεμένοι για να καθηλώσουν την Λαϊκή Ενότητα σε ένα μέγεθος, το οποίο την εμφανίζει, περίπου, να είναι οριακά εκτός ή εντός Βουλής. Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί ξέρουν ότι η αν Λαϊκή Ενότητα εμφανιστεί, έστω και με μικρή ανοδική δυναμική, θα σαρωθεί κατ’ αρχάς ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά στην πορεία, ως χιονοστιβάδα, όλο το μνημονιακό πολιτικό σκηνικό».

Διεργασίες και σενάρια χρεοκοπίας του λαού

Την ώρα που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το αλισβερίσι της κυβέρνησης με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ESM) για την πρώτη «αξιολόγηση», «τρέχουν» και τα διάφορα σενάρια εναλλακτικών σχεδίων αστικής διαχείρισης.

Η κυβέρνηση, αλλά και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα έχουν ανοίξει όλη τη βεντάλια των σχεδιασμών που επεξεργάζονται τα αστικά επιτελεία. «Πρόωρες εκλογές», «κυβέρνηση εθνικού σκοπού», «διεύρυνση της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας», «διατήρηση της σημερινής κατάστασης» στο όνομα της εθνικής συνεννόησης που απαιτούν «κρίσιμα θέματα», όπως το Προσφυγικό, και πάει λέγοντας.

Ο κουρνιαχτός που σηκώνεται είναι αποπροσανατολιστικός και έχει στόχο να δημιουργήσει νέες κάλπικες ελπίδες και προσδοκίες στο λαό, με στόχο τη χειραγώγησή του, ότι μπορεί να προκύψει κάτι θετικό από την όποια τέτοια «αλλαγή» με βάση τα σενάρια, ειδικά τώρα που δυναμώνουν οι λαϊκές αντιδράσεις απέναντι στον ορυμαγδό των αντιλαϊκών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου, όπως αυτά κωδικοποιούνται στο μνημόνιο και στις συμφωνίες που «κλείνει» με τους εταίρους της. Οπως, για παράδειγμα, η 24ωρη πανεργατική απεργία στις 4 Φλεβάρη, τα μπλόκα των αγροτών και το συλλαλητήριό τους στο Σύνταγμα, κ.λπ.

Ολα αυτά τα σενάρια είναι εναλλακτικές που χρεοκοπούν εξίσου το λαό, γιατί έχουν κοινή συνισταμένη πώς θα επιτευχθεί η κυβερνητική σταθερότητα και συνολικά η εύρυθμη λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος, που απαιτείται για να περάσουν απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική και τα βάρβαρα μέτρα, με το λαό στη γωνία, με δεδομένο ότι τα «σημάδια» δεν είναι καλά για την «πολυπόθητη» ανάκαμψη και στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη.

  Πρωτεργάτης των σεναρίων η κυβέρνηση

Σε συνέντευξή της τη βδομάδα που πέρασε, η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολ. Γεροβασίλη, ανέφερε μεν ότι«ενδεχόμενο οικουμενικής ή εκλογών δεν υπάρχει» και ακόμα ότι η κυβέρνηση έχει εντολή να υλοποιήσει τη συμφωνία, ωστόσο συμπλήρωσε, δείχνοντας ότι υπάρχουν και «άλλοι τρόποι» πέρα από τις εκλογές, ότι: «Αν επιπροσθέτως μπορέσει να επιτευχθεί κοινοβουλευτική και κοινωνική συναίνεση σε βασικές έστω παραμέτρους, κάτι τέτοιο θα ενισχύσει πολλαπλασιαστικά τη διαπραγματευτική μας θέση».

Ο υπουργός Αμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Π. Καμμένος, σε δηλώσεις του, αφού επανέλαβε το καθιερωμένο, ότι δηλαδή η κυβέρνηση έχει την έγκριση που έχει δώσει ο λαός στην πολιτική που εφαρμόζει, πρόσθεσε, ωστόσο, πως «αν υπάρχουν παράλογες απαιτήσεις που δεν μπορούν να γίνουν δεκτές από τον ελληνικό λαό, ο ελληνικός λαός θα έχει πάλι τον λόγο».

Πιο ξεκάθαρος εμφανίστηκε, ωστόσο, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης. Σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό, αφού διαβεβαίωσε το κεφάλαιο πως η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί ώστε να μην ανακοπεί η πορεία ανάκαμψής του, σημείωσε ότι «αν βρεθούμε σε δυσκολία (...) τα αδιέξοδα πάντα τα λύνει η δημοκρατία». Ο ίδιος, αναδεικνύοντας την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων αστικών κομμάτων που θα βοηθήσουν και στην «κοινωνική συναίνεση», πρόσθεσε: «Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που από ορισμένες απόψεις μοιάζει με την κατάσταση μιας χώρας που βγαίνει από πόλεμο και έχει ανάγκη από μεγάλη ανασυγκρότηση (...) Ιστορικά γνωρίζουμε ότι αυτές οι ανασυγκροτήσεις δεν γίνονται από ένα κόμμα, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Απαιτούν συνασπισμό κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων». Πρότεινε μάλιστα για τη διευκόλυνση μιας τέτοιας εξέλιξης το εξής: «Γι' αυτό σας απαντώ στο ερώτημά σας με το μηχανισμό που θα μας πάει εκεί. Δηλαδή, η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα μας βοηθήσει όλους, διότι όλοι πρέπει να κάνουμε επανατοποθετήσεις με βάση το μέλλον. Δεν είναι παράλογο να είμαστε όλοι παγιδευμένοι σε εμπάθειες και διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος;».

 Η ΝΔ διεκδικεί τη διακυβέρνηση ως καλύτερος διαχειριστής

Τα ίδια σενάρια τροφοδοτούνται και από τη ΝΔ, που προσπαθεί να πείσει την εγχώρια αστική τάξη και τα ευρωενωσιακά μονοπώλια ότι είναι ικανότερος διαχειριστής, «από την ανίκανη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ», των συμφερόντων τους. Σε αυτήν τη βάση την περασμένη Δευτέρα ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, έγραφε σε σχόλιό του ότι «όποτε και αν γίνουν εκλογές η ΝΔ είναι έτοιμη και θα βγει πρώτη». Κατόπιν, με άλλη παρέμβασή του, ζητούσε από τον πρωθυπουργό «να αποσύρει αμέσως το σχέδιό του για το Ασφαλιστικό», σχέδιο βέβαια που έχει επικυρώσει η ΝΔ όταν ψήφιζε με την κυβέρνηση, τον περασμένο Αύγουστο, το 3ο μνημόνιο. Το σκεπτικό του Κυρ. Μητσοτάκη είναι ότι «η κοινωνία είναι απέναντι στην πρόταση της κυβέρνησης», θέλοντας να καταδείξει την «ανικανότητα» της κυβέρνησης στη χειραγώγηση λαϊκών δυνάμεων. Αξίζει πάντως να αναφερθεί μία φράση από την ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής, την περασμένη Πέμπτη, στη διάρκεια της συζήτησης για τις τηλεοπτικές άδειες. Κάλεσε, και μάλιστα «από καρδιάς», τον πρωθυπουργό να «σταματήσει να βλέπει παντού εχθρούς»...

Τη δική της σημασία έχει και η εκτίμηση του αντιπροέδρου της ΝΔ Αδ. Γεωργιάδη, στα μέσα στης βδομάδας στο ΣΚΑΪ, ότι η ομιλία του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο ήταν ομιλία εκλογών. Ο Γεωργιάδης υποστήριξε ότι ο Αλ. Τσίπρας άνοιξε δύο μέτωπα, ένα με τους δανειστές, που θα απορρίψουν αυτό που είπε ότι τα χρήματα για το Ασφαλιστικό θα βρεθούν μόνο από την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, κι ένα δεύτερο με τα κανάλια, με το θέμα των αδειών. Και ότι έτσι ο πρωθυπουργός ετοιμάζει σχέδιο εξόδου με ένα αφήγημα τύπου «με ρίχνει η τρόικα εξωτερικού και η τρόικα εσωτερικού, με κυνηγάνε οι ξένοι, με κυνηγάνε και οι καναλάρχες».

Ωστόσο, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Ν. Δένδιας την προηγούμενη βδομάδα, όταν ρωτήθηκε σε διάρκεια συνέντευξής του αν θέλει η ΝΔ «αλλαγή» στο κυβερνητικό σχήμα με «διεύρυνσή» του, απάντησε: «Προσωπικά, θεωρώ καταστροφική αυτήν την κυβέρνηση και την πολιτική της. Οτιδήποτε συνιστά αλλαγή της, για εμένα είναι θετικό. Από εκεί και πέρα, η χώρα δεν μπορεί να τρέχει συνέχεια σε εκλογές, αλλά δεν είμαστε και ένα κόμμα που το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η επάνοδός μας στην κυβέρνηση»...

 Ρόλο στα σενάρια διεκδικεί και το «κέντρο»...

Σκεπτικισμός για το πώς θα επιτευχθούν η πολιτική σταθερότητα και η στιβαρή κυβέρνηση που έχει ανάγκη το κεφάλαιο επικρατεί και στα λεγόμενα «κεντρώα» - «κεντροαριστερά» κόμματα, τα οποία αντικειμενικά συμπιέζονται ανάμεσα στους δύο πόλους του συστήματος. Η Φώφη Γεννηματά, στις δηλώσεις τη βδομάδα που πέρασε, βάζοντας ζήτημα και διεύρυνσης της κυβερνητικής ή έστω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «απέρριψε το αίτημά μας το καλοκαίρι να πάμε όλοι μαζί μέχρι και την πρώτη αξιολόγηση και να συσταθεί εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, που να διαπραγματευτεί όλα τα δύσκολα σημεία της συμφωνίας. Αλλιώς αντιμετωπίζεται τώρα από τους δανειστές μια κυβέρνηση με ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή». Αναφερόμενη, δε, στην πρότασή της για ενιαία έκφραση του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι «απευθυνόμαστε σε όλους χωρίς αποκλεισμούς και ότι όλοι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους».

Από την πλευρά του Ποταμιού, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός του, Χ. Θεοχάρης, μιλώντας την περασμένη βδομάδα στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84» ανέφερε ότι η κυβέρνηση «το Ασφαλιστικό μαζί με τα δημοσιονομικά που πρέπει να κλείσει, είναι 5 δισ. μέτρα μέχρι το 2018. Αν δεν τα καταφέρει, νομίζω ότι μόνο δύο επιλογές υπάρχουν. Είτε διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας μέχρι τα όρια της οικουμενικής, είτε εκλογές». 

Οσον αφορά τη στάση του κόμματός του είπε μεν ότι «το Ποτάμι δε θα μετέχει με κανέναν τρόπο στην ενίσχυση άλλων κομμάτων. Δεν μας ενδιαφέρει να βρούμε στέγη για μένα και τους 11 βουλευτές μας σε κάποιο άλλο κόμμα, είτε δεξιά, είτε αριστερά», ωστόσο επισήμανε: «Δεν δειλιάζουμε στο να συνεργαστούμε, αλλά δε θα συνεργαστούμε για να σώσουμε τις καρέκλες μας».

Οσο για τον πρόεδρο της Ενωσης Κεντρώων, Β. Λεβέντη, στην ομιλία του την περασμένη Πέμπτη στην Ολομέλεια της Βουλής το έπαιξε και πάλι ...λαγός του συστήματος: «Θα καταλήξουμε σε κυβέρνηση τεχνοκρατών. Ξέρετε γιατί; Ο μεν κ. Μητσοτάκης θα πάει σε λίγες μέρες στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και θα του τραβήξουν το αυτί και θα του πουν "ψήφισε το Ασφαλιστικό"».

 ...και το δεξιά της ΝΔ

Τέλος, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι γίνονται διερευνητικές συζητήσεις για δημιουργία κόμματος στα δεξιά της ΝΔ. Το επιβεβαίωσε μεσοβδόμαδα στο «ΣΚΑΪ» ο πρ. συνεργάτης του Αντ. Σαμαρά, Τ. Μπαλτάκος, μιλώντας για ανιχνεύσεις και ζυμώσεις, γιατί υπάρχει, όπως εκτιμά, ανάγκη για τη δημιουργία τέτοιου κόμματος, αφού η ΝΔ, είπε, κινείται στο κέντρο.

Είπε ακόμη ότι ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται να είναι επικεφαλής, ενώ ερωτηθείς εάν θα μπορούσε να είναι αρχηγός ο στρατηγός ε.α. Φρ. Φραγκούλης απάντησε ότι είναι ένα από τα πρόσωπα που θα μπορούσε να ηγηθεί. Πρόσθεσε ότι με αυτό το κόμμα θα μπορούσε να συνεργαστεί ο Π. Καμμένος, εκτιμώντας πως τα ποσοστά συνολικά ενός τέτοιου κόμματος θα φθάσουν στο 10% - 12%. 

Ο Τ. Μπαλτάκος απέκλεισε, μεν, συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή, αλλά είπε ότι το υπό συζήτηση νέο δεξιό κόμμα θα μπορούσε να προσεγγίσει ψηφοφόρους της, οι οποίοι κατά την άποψή του δεν είναι ακροδεξιοί, αλλά δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι της ΝΔ.