Το επιμύθιο της Ελλάδος

Όταν λέγεται ότι έχουμε πάψει να παράγουμε πολιτική σκέψη και λόγο, εννοείται ότι σκεφτόμαστε και ενεργούμε είτε μεταπρατικά (εισάγουμε θεωρίες και τις φτιάχνουμε, τις προσαρμόζουμε, τις κόβουμε και ράβουμε για να ταιριάξουν με το ελληνικό καλούπι) είτε αναχρονιστικά (αναλωνόμαστε σε ρητορική και προβλήματα του περασμένου αιώνος).

Σε έναν κόσμο που πρόκειται να γνωρίσει σημαντικές γεωπολιτικές αλλαγές και μετατόπιση/διάχυση της ισχύος, η Ελλάδα συνεχίζει να κινείται εκτός πραγματικότητας. Είναι κυριολεκτικά εγκλωβισμένη στο πολιτικό σύστημα που μάχεται – μάταια – να διατηρηθεί/ανανεωθεί/ανακυκλωθεί με ιδεολογικά μανιφέστα που υπόσχονται τα Νησιά των Μακάρων άπαξ και εφαρμοστούν.

Για να καταστεί σαφές, ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας που θα χάσει η Δύση την παγκόσμια κυριαρχία της. Σύμφωνα με τον καθηγητή Angus Maddison «η Βιομηχανική Επανάσταση και η επεκτατική αποικιακή πολιτική των Ευρωπαίων οδήγησαν την Ευρώπη το 1870 στην πρώτη θέση διαμορφώνοντας περίπου το 28% του παγκόσμιου ΑΕΠ». 

Ως εκ τούτου, ο 19ος αιώνας ανήκει αποκλειστικά στην Ευρώπη και ιδίως στη Μεγάλη Βρετανία. Είναι επίσης ο αιώνας, κατά τον Oswald Spengler, όπου αρχίζει να επικρατεί η δυτικοκεντρική αντίληψη της Ιστορίας και του Πολιτισμού. Η Δύση έφτασε στο αποκορύφωμά της με την άνοδο των ΗΠΑ ως παγκόσμια δύναμη μετά το τέλος του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, όπου η οικονομική της κυριαρχία έφθασε στο μέγιστο επίπεδο την περίοδο 1950 – 1970 με ποσοστό συμμετοχής στο παγκόσμιο ΑΕΠ που άγγιζε το 30%. Η αύξηση του πλούτου στις ΗΠΑ προήλθε κυρίως από τη μετανάστευση των ικανότερων και των πρωτοπόρων (είναι πραγματικά μοναδικό το brain drain από τις υπόλοιπες χώρες με προορισμό τις ΗΠΑ), την δημιουργία κινήτρων για την προσέλκυσή τους, από τους πλούσιους φυσικούς τους πόρους (πετρέλαιο, χρυσός κ.ά.), αλλά και από τη μείωση του ΑΕΠ στην Ευρώπη, το οποίο από το 1913 συρρικνώνεται διαρκώς. 

Η αδιαμφισβήτητη κυριαρχία της Δύσης κατά τον 19ο και 20ο αιώνα ήταν και ο κύριος λόγος που τα κράτη, το ένα μετά το άλλο, έθεταν ως μακροπρόθεσμο στρατηγικό στόχο την ένταξη στη συμμαχία των δυτικών κρατών, υπέγραφαν συμφωνίες σε πολλά επίπεδα, ανέπτυσσαν μαζί τους εμπορικές σχέσεις κλπ. Όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει σήμερα.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το μερίδιο των αναδυόμενων οικονομιών στο παγκόσμιο ΑΕΠ ξεπερνά ήδη το 48%, δηλαδή είναι 13 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο σε σύγκριση με τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Το World Economic Outlook αναφέρει ότι την τρέχουσα δεκαετία θα υπερβεί το 50%. 

Το μερίδιο της Κίνας στο παγκόσμιο ΑΕΠ αναμένεται να σταθεροποιηθεί στο 20% μέχρι το 2020, ενώ της Ινδίας ενδέχεται να διπλασιαστεί από 7% που είναι σήμερα και να προσεγγίσει τα επίπεδα των ΗΠΑ μέχρι τα μισά του τρέχοντος αιώνος. 

Το συνολικό μερίδιο των ΗΠΑ μειώνεται σταδιακά, από 17% που είναι σήμερα μέχρι 14% το 2050. Το μερίδιο της Ε.Ε. θα γνωρίσει τη μεγαλύτερη μείωση, από 17,5% που είναι σήμερα σε περίπου 12% το 2050.

Κατά τον καθηγητή, Ν. Φίλιππα, «μετά από διάλειμμα δύο αιώνων, Κίνα και Ινδία επιστρέφουν ως ηγέτιδες στη γεωπολιτική σκακιέρα, απειλώντας τον ηγεμονικό ρόλο των ΗΠΑ». Η υπερχρέωση της Δύσης, σε αντίθεση με την αυξανόμενη αποταμίευση των αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς και η γήρανση του δυτικού πληθυσμού και η υπογεννητικότητα που δεν αναμένεται να αναστραφούν, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης.

Ο αναπτυσσόμενος κόσμος εκπροσωπεί το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού, το CIA World Factbook καταγράφει ότι ο πληθυσμός των αναδυόμενων οικονομιών ανήκει στη κατηγορία Twenties, στις ΗΠΑ και την Ρωσία ανήκει στη κατηγορία Thirties και στη γερασμένη Ευρώπη ο πληθυσμός ανήκει στη τελευταία ηλικιακή βαθμίδα Forties.

Δεδομένων των ανωτέρω, καθίσταται εύκολα αντιληπτή η κοντόθωρη και μυωπική πολιτική που ασκείται από το ελληνικό σύστημα, το οποίο ενεργεί, σκέφτεται και υπολογίζει με τους όρους που ίσχυαν τον 20ο αιώνα, ήτοι παραμένουν προσδεδεμένοι στη παραπαίουσα Δύση. Όμως, το χειρότερο εκτός από τον αναχρονισμό, τον επαρχιωτισμό και την πλήρη απουσία του ελληνικού πολιτικού κόσμου από τις διεθνείς εξελίξεις, είναι το γεγονός ότι υιοθετείται και το ιδεολογικοπολιτικό μοντέλο του 20ου αιώνα, το οποίο θεωρείται ήδη ξεπερασμένο. 

Ο 19ος και 20ος αιώνας, εκτός από αιώνες της Δύσης, ήταν επίσης και αιώνες των ιδεολογιών που δημιουργήθηκαν στα δυτικοευρωπαϊκά κράτη. Ωστόσο, στον 21ο αιώνα, καθώς οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι έτοιμες να πάρουν την σκυτάλη και εισερχόμαστε μάλλον προς έναν πολυπολικό κόσμο, είναι δεδομένο ότι οι ιδεολογίες θα πάψουν να έχουν πρωτεύοντα ρόλο. Οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι βαθιά θρησκευόμενες και παραδοσιακές, έχουν δικούς τους θεσμούς, πράγμα που σημαίνει ότι είναι είναι δύσκολο να προχωρήσουν σε ριζικές αλλαγές και να ασχοληθούν με ιδεολογικούς πειραματισμούς, όπως επιχειρήθηκε τον 20ο αιώνα. Δεν υπάρχει αντιπαλότητα για το αδιαμφισβήτητο δίκαιο της εκάστοτε ιδεολογίας. Επίσης, η πεποίθηση περί δυτικής πολιτιστικής ανωτερότητας που ενέπνευσε πολλούς θεωρητικούς ιδεολογιών και οδήγησε στην ευρωπαϊκή – και μετέπειτα αμερικανική – πολιτιστική σταυροφορία «εκπολιτισμού», «εκδυτικισμού» και «εκδημοκρατισμού» των κατώτερων λαών, βρίσκεται ήδη σε φάση υποχώρησης. Η Δύση δεν επηρεάζει πλέον πολιτιστικά, οι δυτικότροποι Ινδοί, Κορεάτες και Ιάπωνες αποτελούν παρελθόν. 

Ο 21ος αιώνας δεν θα σηματοδοτήσει μόνο γεωπολιτικές αλλαγές, αλλά θα κλείσει και το κεφάλαιο της ιδεολογίας όπως αυτή χρησιμοποιήθηκε στη Δύση – στην καλύτερη περίπτωση θα υποβαθμιστεί.

Η Ελλάδα που μάχεται ακόμη με τους δικούς της ιδεολογικούς δαίμονες και με ένα πολιτικό σύστημα που έχει απεμπολήσει την κυριαρχία του – και ίσως γι” αυτό τον λόγο να μην ενδιαφέρεται για τις διεθνείς εξελίξεις – φαίνεται ότι έχει παραιτηθεί από την Ιστορία, καθότι παρουσιάζει όλα τα σημάδια ενός έθνους που βρίσκεται στη δύση του. Υπογεννητικότητα, γήρανση του πληθυσμού, παρακμή, απώλεια κυριαρχίας, έλλειψη θεσμών, διάλυση της εθνικής, κοινωνικής και πολιτιστικής συνοχής, όλα αυτά αποτελούν το επιμύθιο ενός έθνους που ξεκίνησε τον 20ο αιώνα την καταστρεπτική πορεία του (συρρίκνωση του έθνους που εκτείνονταν από την Αν. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια μέχρι την Ανατολία και τον Καύκασο) και θα τελειώσει στον 21ο αιώνα. 

ΠΗΓΗ

Εκλογές στην Συρία στις 13 Απριλίου - Ρωσία και Ιράν ξεκινούν επιχειρήσεις σε Υεμένη, Ιράκ και Λίβανο

Εκλογές στην Συρία στις 13 Απριλίου 2016 ανακοίνωσε ο Μ.Άσαντ με τον Β.Πούτιν να καλωσορίζει την εκεχειρία που θα ισχύσει από 27 Φεβρουαρίου και από την οποία εξαιρούνται το ISIS και η Al-Nusra "ως πραγματικό βήμα που θα σταματήσει την αιματοχυσία " ενώ σε έναν απίστευτο αιφνιδιασμό τo Iράν και η Ρωσία θα ξεκινήσουν επιχειρήσεις σε Υεμένη, Ιράκ και Λίβανο!

 Αυτό ανακοίνωσε ο σύμβουλος του ανωτάτου ηγέτη του Ιράν, Ali Khamenei, Ali Akbar Velayati μετά την συνάντηση με τον Ρώσο Υπουργό Άμυνας, Σ.Σοιγκού!

Η είδηση έχει προκαλέσει σοκ σε Άγκυρα και Ριάντ γεγονός που το εκλαμβάνουν ως "απάντηση" σε τυχόν εισβολή τους στην Συρία. Μια εισβολή που μετά την εξέλιξη αυτή ολόκληρη η Μέση Ανατολή θα τιναχτεί στον αέρα.

Υπενθυμίζουμε ότι η Ρωσία είχε προειδοποιήσει εδώ και μήνες την Σ.Αραβία ότι θα υποστηρίξει τους Χούτις στην Υεμένη και θα δημιουργήσει "no-fly-zone" πάνω από τη χώρα αν συνεχίσει να υποστηρίζει τρομοκράτες στην Συρία. Μια προειδοποίηση που ανανεώθηκε μετά την υπαναχώρηση της σχετικά με την συμφωνία "παγώματος" της παραγωγής πετρελαίου 

Σε μια κίνηση που μόνο αποκλιμάκωση δεν δείχνει, τον Βόσπορο πέρασε χτες ένα από τα καλύτερα πλοία ηλεκτρονικού πολέμου της Ρωσίας με κορυφαίες ικανότητες συλλογής πληροφοριών και ηλεκτρονικού πολέμου, το Priazne (SSV201) κλάσης Vishnaya με κατεύθυνση την Συρία.

Η παρουσία του Priazne μαζί με το εναέριο κέντρο επιχειρήσεων Tu-214R σηματοδοτεί την έναρξη μεγάλης κλίμακας ηλεκτρονικού πολέμου γεγονός που δείχνει πως δεν θα υπάρξει πραγματική εκεχειρία αφού η μερική κατάπαυση του πυρός δεν περιλαμβάνει έτσι και αλλιώς τις al-Nusra και ISIS.

Όταν περνούσε τα Στενά το ένοπλο προσωπικό είχε πάρει θέση μάχης στο κατάστρωμα για να αποκρούσει τυχόν τρομοκρατική επίθεση.

Παράλληλα ο Ρώσος Υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σοιγκού στην συνάντηση του με τον πρόεδρο του Ιράν Χασάν Ρουχανί μετέφερε μήνυμα του προέδρου της Ρωσίας, Β.Πούτιν, σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων για το συριακό ζήτημα.

Μόλις στις 15-16 Φεβρουαρίου επισκέφτηκε την Μόσχα ο υπουργός Άμυνας του Ιράν, Hossein Dehghani, μαζί με ολόκληρο το ιρανικό επιτελείο ενώ ο ίδιος είχε και προσωπική συνάντηση με τον Β.Πούτιν.

"Υπήρξε διμερή συνάντηση μεταξύ του προέδρου του Ιράν και του Υπουργού Άμυνας της Ρωσίας. Η πολιτική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Ιράν έχει φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο και ενισχύουν τους οικονομικούς δεσμούς" ανέφερε ο εκπρόσωπος του Ιρανού Υπουργείου Εξωτερικών Hossein Jaberi Ansari σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της συνάντησης μεταξύ Hassan Rouhani και Sergei Shoigu στην Τεχεράνη.

"Η Ρωσία είναι συνεργάτης μας, συνεργαζόμαστε πάνω σε αυτή την βάση με την Ρωσία και θα συνεχίσουμε. Για εμάς σε αυτή την συνεργασία η προτεραιότητα είναι να διασφαλίσουμε αυτά τα πράγματα που μας δίνουν την ευκαιρία στην "ανωτερότητα" και στην πιθανότητα να δημιουργήσουμε μια κατάσταση ανάσχεσης στις απειλές που υπάρχουν στην περιοχή μας και ευρύτερα" τόνισε ο Dehghani .

Ο σύμβουλος του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, Ali Khamenei, Ali Akbar Velayati, δήλωσε συγκεκριμένα:

"Η συνεργασία μας θα συνεχιστεί, υπάρχει πρωτοφανή μετατόπιση και συνεργασία μεταξύ Ιράν και Ρωσίας που δεν θα περιοριστεί στην Συρία αλλά σε Ιράκ, Λίβανο και θα επεκταθεί και στην Υεμένη".

"Τεχεράνη και Μόσχα θα συνεχίζουν να υποστηρίζουν τον Άσαντ και να προστατεύουν την Συρία".

Ταυτόχρονα επιβεβαίωσε την ιρανική στρατιωτική εμπλοκή της οποίας ηγούνται οι επίλεκτες δυνάμεις Qods του Qassem Soleimani.

Ο Velayati τόνισε ότι : "Υπάρχει συντονισμός μεταξύ των δυνάμεων Άσαντ και των δυνάμεων των οποίων ηγείται ο Στρατηγός Qassem Soleimani καθώς και των ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων".

"Υπάρχουν επίσης σιιτικές δυνάμεις από το Πακιστάν, Αφγανιστάν και άλλες χώρες που πολεμούν υπό τις διαταγές των Ιρανών Φρουρών στην Συρία".

"Υπάρχει συμμαχία μεταξύ Ιράν, Ρωσίας, Συρίας και Χεζμπολάχ η οποία θα σχηματιστεί σύντομα και θα δημιουργηθεί και τυπικά μια κοινή συμμαχία με συγκεκριμένους σκοπούς".

Σε μια ακόμη σημαντική εξέλιξη, η Σ.Αραβία ακύρωσε όλες τις συμφωνίες και συμβόλαια αξίας τεσσάρων δισ. δολαρίων για στρατιωτική βοήθεια στις ένοπλες δυνάμεις και τις δυνάμεις ασφαλείας του Λιβάνου..

ΠΗΓΗ

ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΑΠΟΔΡΑΣΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Προς νέα μετωπική σύγκρουση η κυβέρνηση με αγρότες - Χάος στο προσφυγικό - Και στο βάθος... εκλογές!

Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται η κυβέρνηση με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά, αν οι δανειστές δεν επιδείξουν κάποια χαλάρωση στις απαιτήσεις τους, ιδίως ως προς το ασφαλιστικό.

Και όταν λέμε "Ολα τα ενδεχόμενα" εννοούμε, βασικά τις εθνικές εκλογές για τις οποίες ισχυροποιούνται οι πλευρές που τις επιθυμούν στο περιβάλλον του πρωθυπουργού Α.Τσίπρα.

Σήμερα είχαμε αδιέξοδο στο θέμα των αγροτών και χαοτική κατάταση (ίσως απλά το "πρελούδιο" αυτού που έρχεται") στην προσφυγική-λαθρομεταναστευτική κρίση.

Ως «δύο ευθείες που δεν τέμνονται πουθενά», χαρακτήρισε το μέλος της συντονιστικής επιτροπής στο μπλόκο της Χαλκηδόνας, Μαυρουδής Μηντσιούδης, τη στάση και θέση της κυβέρνησης και αγροτών στη σημερινή πολύωρη συνάντηση που είχαν στο Μέγαρο Μαξίμου.

Δήλωσε: «κάτι παραπάνω από απογοητευμένος, αφού μεταξύ των δύο πλευρών δεν υπάρχει καν σύγκλιση απόψεων».

Όπως είπε ο ίδιος, «στη σημερινή συνάντηση η κυβέρνηση επανέλαβε και επέμεινε για ακόμη μια φορά πάνω σε όλα όσα γνωρίζαμε», και πρόσθεσε, « απλά με το δικό της τρόπο και με τα δικά της νούμερα, οι κυβερνητικοί προσπάθησαν να μας εξηγήσουν ότι αυτά είναι τα καλύτερα που μπορούν να κάνουν για το δικό μας μέλλον».

Το συμπέρασμα των συμμετεχόντων από τη σημερινή σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, όπως μας είπε ο κ. Μηντσιούδης είναι, «αυτό που εμείς καταλάβαμε είναι ότι δεν θα μπορούμε να πληρώνουμε τις εισφορές μας και θα παραμένουμε ανασφάλιστοι, αλλά και ότι έχει ήδη αποφασιστεί η αύξηση του φορολογητέου μας εισοδήματος, υπολογίζοντας μάλιστα μέσα σε αυτό και τις επιδοτήσεις. Παράλληλα καταλάβαμε ότι ο σημερινός συντελεστής του 13%, όχι μόνο θα αυξηθεί κατά πάρα πολύ, αλλά θα διπλασιαστεί».

Μεταξύ άλλων τόνισε, «μετά τη σημερινή συνάντηση μας έγινε σαφές ότι δεν μπορούμε να μείνουμε στη γη μας και να καλλιεργήσουμε» και πρόσθεσε: «Αυτή η εξέλιξη σημαίνει μεν σε τρομακτική απώλεια για εμάς, αλλά κυρίως για τη χώρα που τελικά φαίνεται ότι δεν θα μπορέσει να βγει από την οικονομική κρίση».

Απαντώντας σε σχετική μας ερώτηση τόνισε «εμείς θα μεταφέρουμε στους συμμετέχοντες στα μπλόκα μας τις εξελίξεις και όπως ξεκινήσαμε έτσι και τώρα ο καθένας θα αποφασίσει για την τύχη του».

Σε συναγερμό βρίσκεται το Μαξίμου για το θέμα του προσφυγικού, καθώς η κατάσταση στην Ειδομένη είναι εκρηκτική και διαρκώς πληθαίνουν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις που τάσσονται υπέρ του κλεισίματος των συνόρων.

Σύμφωνα με πληροφορίες στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού προτείνουν στον Αλέξη Τσίπρα να ανακοινώσει τη σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, προκειμένου να ενημερωθεί η αντιπολίτευση, να εξετάσουν λύσεις και σενάρια και να αναλάβουν και αυτοί τις ευθύνες τους.

Στο Μαξίμου έχουν αντιληφθεί ότι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι απλά πειθαρχούν απόλυτα στο Βερολίνο στο θέμα του προσφυγικού, άρα δεν πρόκειται να τους αντιπολιτευθεί, άρα μπορούν εύκολα να ρίξουν επάνω τους ένα μερίδιο της ευθύνης για το χάος που έρχεται.

Για το λόγο αυτό συγκλήθηκε έκτακτη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου δεν αποκλείεται να αναλάβει περισσότερη ενεργή δράση και το υπουργείο Εξωτερικών κυρίως στο μέτωπο των πιέσεων προς τα Σκόπια.

Στη σύσκεψη συμμετέχουν, σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Δ.Βίτσας, ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας, ο υπουργός Ναυτιλίας, Θοδωρής Δρίτσας και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για θέματα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Νίκος Ξυδάκης.

ΠΗΓΗ