Η Αδράνεια του Νεοέλληνα - Στην Ελλάδα τελικά ο κόσμος και ο κοσμάκης τα δέχεται όλα.

Στην Ελλάδα τελικά ο κόσμος και ο κοσμάκης τα δέχεται όλα. Δεν εξηγείται αλλιώς. Μιλάμε για μια κατάσταση που αξίζει επιστημονική μελέτη. Χρόνια τώρα, ο Ελληνικός λαός στην πλειοψηφία του έχει δεχτεί, με κατεβασμένα τα χέρια και σκυμμένα τα κεφάλια, το πρώτο μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, το δεύτερο μνημόνιο, και την προδοσία και τα ψέμματα της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων με αποκορύφωμα την ολοκληρωτική απόρριψη του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου του 2015 και την ψήφιση του τρίτου μνημονίου.

Α, αλλά ξέχασα. Έχουμε διασωθεί. Ξανά και ξανά και ξανά. Μας δίνουν χρήμα οι Ευρωπαίοι μας λένε, έχουμε αποφύγει την χρεοκοπία μας έχουν πει, και πάνω από όλα, είμαστε ακόμα Ευρωπαίοι, ακόμα μέλη της περίφημης Ευρωπαϊκής οικογένειας και της Ευρωζώνης, και φυσικά, πέραν από την καθημερινή διάσωση μας, ζούμε κάθε μέρα το περιβόητο «Ευρωπαϊκό όνειρο».

Προφανώς γι’ αυτό μας λένε ότι τα μνημόνια είναι ευλογία. Και προφανώς γι’ αυτό το λόγο οδεύουμε ολοταχώς προς το μνημόνιο νούμερο 4, για ακόμα περαιτέρω διάσωση και Ευρωπαϊκή «προοπτική». Μα τι είναι αυτό, θα λέτε; Τέταρτο μνημόνιο; Το τρίτο δεν υπογράφηκε πριν από λιγότερο από ένα χρόνο; Δεν διαπραγματεύεται σκληρά η κυβέρνηση σωτηρίας και πρωτοδεύτερης φοράς φασιστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ; Δεν τα έβαλε με το ΔΝΤ πρόσφατα ύστερα από τις διαρροές που είδαν το φως της δημοσιότητας; «Έλα μωρέ», θα λέτε, «καλό παιδί είναι ο Τσίπρας, προσπαθεί, διαπραγματεύεται σκληρά, οι άλλοι έφεραν την χώρα στο σημερινό της χάλι, δεν μπορεί να κάνει τίποτα το παιδί, δεν τα θέλει». Είμαι κάτι παραπάνω από σίγουρος ότι πολλοί από εσάς, οι κατά τα άλλα κουτοπόνηροι, μη ευκολόπιστοι Ελληναράδες του καφενείου και του καναπέ, αυτό ακριβώς λέτε, και δικαιολογείται όλο το ξεπούλημα και όλη την προδοσία της τωρινής κυβέρνησης.

Πρόσφατα, πίσω από κάγκελα, συρματοπλέγματα και δεκάδες κλούβες των ΜΑΤ, η κυβέρνηση της σωτηρίας που θα έβαζε φρένο στις ιδιωτικοποιήσεις και που θα καταργούσε τα ΜΑΤ και τα κάγκελα, υπέγραψε το οριστικό ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά. Πούλησε τον Πειραιά για μόλις 345 εκατομμύρια ευρώ στην Κινέζικη Cosco, ένα ξεπούλημα που χαρακτηρίστηκε από τον πρόεδρο της δημοκρατίας και αρχιλαμόγιο Προκόπη Παυλόπουλο ως «επένδυση» για την χώρα. Αν εννοούσε επένδυση στην καταστροφή, θα είχε δίκιο. Γιατί για τέτοια περίπτωση μιλάμε. Ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης, του οποίου οι εγκαταστάσεις μόνο έχουν αξία που ξεπερνάει τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ, ξεπουλήθηκε για λιγότερο από 1/8 αυτού του ποσού, την ίδια στιγμή που πριν από ένα χρόνο περίπου, ένας τερματικός σταθμός στην Τουρκία που είναι τρεις φορές μικρότερος από το λιμάνι του Πειραιά, εξαγοράστηκε από την ίδια την Cosco για περισσότερο από 800 εκατομμύρια ευρώ. Και είναι τέτοιο το μίσος σας και ο διχασμός σας που πολλοί από εσάς, αντί να διαμαρτύρεστε, λέτε μπράβο γιατί, όπως λέτε, παίρνουν μεγάλοι μισθοί οι κρατικοδίαιτοι του λιμανιού. Αντί δηλαδή να απαιτείται να παίρνετε και εσείς καλύτερες αποδοχές, ζητάτε να μειωθούν οι αποδοχές των υπολοίπων, χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για τις επιπτώσεις που θα έχουν αυτές οι μειώσεις για την οικονομία και την κοινωνία.

Α, αλλά ξέχασα πάλι. Διασωθήκαμε και μείναμε στην Ευρώπη. Μάλλον γι’ αυτό δεν είδα κανέναν να διαμαρτύρεται για αυτό το ωμό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ένα ξεπούλημα που μια φορά κι ένα καιρό είχε υποσχεθεί ο τότε «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ ότι θα απέτρεπε. Αλλά κάτι θα ξέρετε, σίγουρα. Είσαστε τόσο κουτοπόνηροι, ιδιοφυΐες της πολιτικής, αρπάζετε πουλάκια στον αέρα, δεν σας ξεφεύγει τίποτα και δεν σας ξεγελάει κανένας. Γι’ αυτό δεν σηκωθήκατε από τον καναπέ και την εκπομπή του Χουντονικολάου και από το Facebook. Ξέρετε τι κάνετε. Η χώρα είναι σε καλά χέρια, και πάνω από όλα, παραμένουμε στην Ευρώπη και εσείς στον καναπέ σας.

Γι’ αυτό λίαν συντόμως θα δεχτείτε και το μνημόνιο νούμερο 4. Θα το καταπιείτε και θα πείτε και ευχαριστώ για την «διάσωση», για άλλη μια φορά. Τι και αν αυτά που συζητιούνται στις υποτιθέμενες «σκληρές» διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης συμπεριλαμβάνουν περαιτέρω περικοπές για να επιτευχθεί ο στόχος για την μείωση του ελλείμματος; Τι και αν προβλέπεται η μονιμοποίηση και αύξηση του κάποτε παράνομου και αντισυνταγματικού και προσωρινού ΕΝΦΙΑ; Τι και αν προβλέπεται μείωση του αφορολόγητου, και μείωση των συντάξεων στα 345 έως 384 ευρώ, για 15 έως 20 χρόνια καταγεγραμμένης εργασίας; Τι και αν προβλέπεται αύξηση φορολόγησης για ηλεκτρική ενέργεια και νερό αλλά και για τους αγρότες και κατ’ επέκταση για τα αγροτικά προϊόντα; Τι και αν προβλέπονται άλλες 27 μεγάλης κλίμακας ιδιωτικοποιήσεις, που συμπεριλαμβάνουν τη ΔΕΗ, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το υπόλοιπο ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου στο λιμάνι του Πειραιά και στα 14 μεγάλα περιφερειακά αεροδρόμια, και σε βάθος χρόνου, την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ; Προφανώς όλα αυτά επιτρέπονται, είναι ευλογία, γιατί έτσι παραμένουμε Ευρώπη, πάση θυσία.

Που ήσασταν όλοι εσείς όταν πρόσφατα ο Άρειος Μάγος… συγνώμη, Άρειος Πάγος, αποφάσισε ότι εάν χάσεις χρόνο από την εργασία σου λόγω κάποιου ατυχήματος, εσύ πρέπει να αποζημιώσεις τον εργοδότη, και όχι το αντίστροφο; Που είσαστε τώρα που καλπάζει το ΝΑΤΟ και η Τουρκία στο Αιγαίο; Που είσαστε τώρα που η Ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει την χαριστική βολή στην Ελληνική γαλακτοβιομηχανία; Που είσαστε τώρα που σε λίγο καιρό παραγράφονται τα αδικήματα της λίστας Λαγκάρντ; Τόσα χρόνια που ήσασταν για να διαμαρτυρηθείτε εναντίων του σάπιου συστήματος αδικαιοσύνης, του σάπιου και παπαγαλίστικου συστήματος παιδείας και φροντιστηρίων, των τεκμηρίων, και όλων των άλλων καθημερινών αδικιών; Εσείς που είσαστε τόσο μα τόσο κουτοπόνηροι και μη ευκολόπιστοι και επαναστάτες στην φύση; Θα σου πω που ήσασταν. Στον καναπέ, παρακολουθώντας Ενικό και Μπρούσκο. Στο πολυκατάστημα της πολυεθνικής, αγοράζοντας ξένα τρόφιμα. Στο γραφείο του συγχωριανού βο-λευτή σας για καμιά επιδοτησούλα ή κάποιο διορισμό για το καμάρι σας. Εκεί ήσασταν. Και άντε, που και που και όταν σας μαζέψει στο μαντρί του ο κομματικός στρατός στον οποίον ανήκετε, μια βόλτα μέχρι το Σύνταγμα για διαμαρτυρία και χαβαλέ και μετά πίσω στον καναπέ σας. Γι’ αυτό κατεβήκατε εκατοντάδες χιλιάδες από εσάς όταν σας κάλεσε ο Τσίπρας πριν το δημοψήφισμα, ενώ μετά το ξεπούλημα και έως σήμερα, είσαστε άφαντοι. Και γι’ αυτό όταν μιλάτε σήμερα για την προ-ευρώ εποχή, μιλάτε λες και ζούσατε σε σπηλιές, γιατί όπως γνωρίζουμε όλοι, ούτε αυτοκίνητα κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα τότε, ούτε τηλεόραση υπήρχε, ούτε τυρί Ολλανδίας για τα τοστάκια σας. Το γεγονός ότι με την δραχμή ξεκίνησαν τα υποτιθέμενα μεγάλα έργα όπως το μετρό, ότι με την δραχμή υπήρχε εθνικός αερομεταφορέας που ταξίδευε σε 5 ηπείρους και ήταν από τις πιο ασφαλείς εταιρίες παγκοσμίως, ότι με την δραχμή η Ελλάδα ήταν παγκόσμιο σύμβολο πολιτισμού τις δεκαετίες του ‘60 και το ‘70, με τον Σεφέρη και τον Ελύτη να βραβεύονται με το βραβείο Νόμπελ, μάλλον σας ξεφεύγει.

Πραγματικά λυπάμαι για την κατάντια σας, και ειδικά για την κατάντια της ηλικιακής μου ομάδας, της νεολαίας, που δίνετε περισσότερη προσοχή στα μούσια σας και σε ποιο μπλουζάκι και ποια τσάντα με την Αμερικανική ή Βρετανική σημαία θα φορέσετε για να πάτε βόλτα στο μπαράκι, παρά για το τι γίνεται γύρω σας. Α, αλλά έχετε την λύση: την μετανάστευση. Άλλωστε, είσαστε Ευρωπαίοι τώρα, όχι Έλληνες. Γι’ αυτό φεύγετε χωρίς κουβέντα, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω σας και κρατώντας μίσος για την χώρα που λέτε ότι σας έδιωξε και στην οποία δεν πρόκειται να επιστρέψετε ποτέ, χωρίς όμως να έχετε κάνει το παραμικρό για να το αποτρέψετε αυτό. Γι’ αυτό κυριαρχούν πλέον τα «Greeklish» και τα Αγγλικά στις επικοινωνίες σας. Γι’ αυτό φοβόσαστε την έξοδο από την ζώνη Σένγκεν, μη τυχόν και χάσετε την ευκαιρία να μεταναστεύσετε σε «πολιτισμένες» χώρες όπως τη Γερμανία και χάσουν οι γονείς σας την δυνατότητα να πάνε για καφέ στο Μιλάνο δίχως διαβατήριο. Και γι’ αυτό πολλοί από εσάς με κοιτάτε με περιέργεια όταν μαθαίνετε ότι έμαθα, κουτσά στραβά, την Ελληνική γλώσσα σχεδόν μόνος μου, αντί για μια άλλη, πιο «εμπορική» γλώσσα, όπως λέτε εσείς.

Ευτυχώς δηλαδή που η σημερινή νεολαία, με τις νοοτροπίες που κουβαλάει, δεν υπήρχε στην Ελλάδα την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όχι μόνο θα είχατε παραδώσει τα όπλα στους «πολιτισμένους» Γερμανούς από την πρώτη μέρα, αλλά θα τρέχατε να ζήσετε την «Ευρωπαϊκή προοπτική» του Τρίτου Ράιχ!

Καθίστε λοιπόν στους καναπέδες σας και στο Facebook σας και απολαύστε την καθημερινή διάσωση σας, την Ευρωπαϊκή προοπτική σας εντός μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης μη εκλεγμένης και που πάει ολοταχώς για την απόρριψη άλλου ένα αποτελέσματος δημοψηφίσματος, αυτό της Ολλανδίας πρόσφατα. Καθίστε στον καναπέ σας και παρακολουθήστε τους επόμενους σωτήρες που επιλέγει το σύστημα για εσάς, για να μην πονέσει το κεφαλάκι σας από την πολύ σκέψη. Απολαύστε τον οβελία σας σε λίγο καιρό και τρέξτε «στα εξωτερικά» για να ζήσετε το Ευρωπαϊκό, πολιτισμένο σας όνειρο, στις χώρες που συμβάλλουν στην καταστροφή της χώρας σας.

Είναι πραγματικά κρίμα, να βλέπω εγώ άτομα που γνώριζα στις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν την δυνατότητα να επιστρέψουν στην χώρα καταγωγής τους, είτε αυτή είναι η Νότια Κορέα ή η Ρουμανία ή η Τουρκία, και να μπορούν να ζήσουν εκεί και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη των χωρών τους. Αλλά προφανώς εσείς ξέρετε καλύτερα. Είσαστε όχι μόνο κουτοπόνηροι και μη ευκολόπιστοι, αλλά είσαστε και Ευρωπαίοι τώρα, και διασωζόμαστε καθημερινά. Να την χαίρεστε λοιπόν αυτή την Ευρώπη σας και τον Ευρωπαϊκό εφιάλτη μας. Αυτά για τώρα, θα τα ξαναπούμε μετά το Πάσχα, μόλις χωνέψετε τον οβελία.

Του Μιχάλη Νευραδάκη

Νέο κύμα μαζικών διαδηλώσεων στη Γαλλία - Επεισόδια στο Παρίσι

Δεκάδες χιλιάδες διαδηλώτες στη Γαλλία έδειξαν ακόμα μια φορά την αντίθεση τους στις νέες ρυθμίσεις για τα εργασιακά που επιχειρεί να περάσει η κυβέρνηση Ολάντ - Για 60.000 διαδηλωτές στο Παρίσι μιλούν οι πρώτες εκτιμήσεις - Απεργιακές κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις από επτά γαλλικά συνδικάτα και φοιτητικές ενώσεις - Την επόμενη Τρίτη συζητείται στην Εθνοσυνέλευση το επίμαχο νομοσχέδιο για τα εργασιακά

Σε απεργιακές κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις προχωρούν επτά γαλλικά συνδικάτα και φοιτητικές ενώσεις ζητώντας την απόσυρση των αλλαγών στα εργασιακά. Τα συνδικάτα CGT, FO, FSU, Solidaires, UNEF, UNL και FIDL, τα οποία χαρακτηρίζουν τον νόμο «ανεπίδεκτο βελτίωσης», κατεβαίνουν ξανά στο δρόμο με αίτημα την πλήρη απόσυρση του νόμου ελ Κομρί.

Πρόκειται για την τέταρτη κινητοποίηση μέσα σε έναν μήνα, πριν φτάσει το νομοσχέδιο για συζήτηση στην Εθνοσυνέλευση την ερχόμενη Τρίτη. Η υπουργός Εργασίας έχει αφαιρέσει κάποιες από τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις προκειμένου το κείμενο να γίνει αποδεκτό, ωστόσο οι αντιτιθέμενοι στο νομοσχέδιο ζητούν την απόσυρσή του κρίνοντας ότι είναι πολύ ευνοϊκό για τους εργοδότες και παράγοντας αβεβαιότητας για τους εργαζόμενους

Κατά τα συνδικάτα, ο νέος νόμος απορρυθμίζει την αγορά εργασίας ειδικά όσον αφορά την εργασία των νέων. Για την κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς, είναι τμήμα των μεταρρυθμίσεων που στοχεύει στη μείωση της ανεργίας -το μεγαλύτερο στοίχημα της θητείας του γάλλου προέδρου, και μέτωπο στο οποίο ακόμη δεν έχουν φανεί σημαντικά αποτελέσματα.

Εντωμεταξύ, στις πλατείες συνεχίζεται το κίνημα Nuit Debout (Η Νύχτα των Ορθίων) το οποίο ξεκίνησε στην Place de la Republique στις 31 Μαρτίου με στόχο τις προωθούμενες αλλαγές στα εργασιακά. Ανάλογες νυχτερινές συγκεντρώσεις έχουν διοργανωθεί έκτοτε σε κεντρικές πλατείες άλλων γαλλικών πόλεων.

Συγκρούσεις και στη Ναντ

Συγκρούσεις ανάμεσα σε διαδηλωτές και σε αστυνομικές δυνάμεις σημειώθηκαν και στη Νάντ, λίγο μετά την έναρξη μιας πορείας στην οποίας συμμετείχαν 8 με 9 χιλ. διαδηλωτές, σύμφωνα με την αστυνομία, περισσότεροι από 20.000, σύμφωνα με τους διοργανωτές. Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων.

Λευκοί ελέφαντες: η κρίση ρευστότητας και η τούρτα της σπατάλης

Δεν έχει υπάρξει ποτέ στάδιο που να έφερε αύξηση θέσεων εργασίας και οικονομική ανάπτυξη στην πόλη όπου χτίστηκε. Οι μεγαλεπίβολες αθλητικές εγκαταστάσεις ως δημόσια έργα έχουν τεράστιο κόστος κατασκευής, μεγάλο κόστος συντήρησης και πολύ μικρή αποδοτικότητα. Ως επενδύσεις δεν μπορούν να αποσβεστούν, μπορούν όμως να χτίσουν πολιτικές καριέρες.

Οι λευκοί ελέφαντες στη νοτιοανατολική Ασία ήταν σπάνιοι, τους θεωρούσαν ιερά σύμβολα ευμάρειας. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί μονάρχες όταν δεν συμπαθούσαν κάποιον αυλικό, του έκαναν δώρο έναν λευκό ελέφαντα. Ο αυλικός δεν μπορούσε να ξεφορτωθεί το ιερό δώρο, και ο ελέφαντας τον γονάτιζε οικονομικά με το κόστος συντήρησης, μιας και χρειαζόταν πάρα πολύ φαγητό αλλά και προσωπικό να τον προσέχει. Ο λευκός ελέφαντας με άλλα λόγια είναι κάτι πολύτιμο, πανάκριβο και καθόλου χρήσιμο. Σήμερα, ο όρος λευκός ελέφαντας χρησιμοποιείται για δημόσια έργα τεράστιου κόστους κατασκευής, μεγάλου κόστους συντήρησης και πολύ μικρής αποδοτικότητας.

Συναντά κανείς πολύ συχνά το φαινόμενο του λευκού ελέφαντα στον αθλητισμό. Μερικά εντυπωσιακά παραδείγματα είναι τα στάδια που κατασκευάστηκαν στη Βραζιλία και φιλοξένησαν το πρόσφατο Μουντιάλ. Η Βραζιλία, μια χώρα με πάρα πολλούς κατοίκους να ζουν σε φαβέλες και σε καθεστώς ακραίας φτώχειας, έδωσε 230 εκατομμύρια δολάρια για να κατασκευάσει την Αρένα Παντανάλ στην Κουιάμπα, χωρητικότητας 42.000 θεατών, τη στιγμή που οι δύο ομάδες της πόλης προσελκύουν το πολύ 1.000 θεατές. Το στάδιο έχει ήδη κλείσει για επισκευές. Δεν είναι όμως το μόνο παράδειγμα. Έφτιαξαν ένα γήπεδο σε μια απομακρυσμένη πόλη μέσα στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, την Αρένα Αμαζόνια στη Μανάους, που δεν διαθέτει ομάδες πρώτης κατηγορίας, και έδωσαν 300 εκατομμύρια δολάρια. Αλλά το κερασάκι στην τούρτα της σπατάλης βρίσκεται στην πρωτεύουσα. Στην Μπραζίλια ανακατασκευάστηκε το Εστάντιο Νασιονάλ. Το έργο κόστισε 900 εκατομμύρια δολάρια. Στην πρώτη του χρονιά απέφερε έσοδα 500.000 δολάρια από ενοίκια. Θα χρειαστούν περίπου 1000 χρόνια για να γίνει απόσβεση.

Αυτή η σπατάλη ωστόσο δεν είναι φαινόμενο που συναντά κανείς μόνο στη Βραζιλία, τη χώρα του πιο γνωστού καρναβαλιού. Σύμφωνα με τον Ρότζερ Νολ, συγγραφέα του βιβλίου Σπορ, Θέσεις Εργασίας και Φόροι: Ο Οικονομικός Αντίκτυπος των Αθλητικών Ομάδων και των Σταδίων, «όλες οι ανεξάρτητες μελέτες δείχνουν ότι η κατασκευή σταδίων ως επένδυση είναι ανόητη. Όποιος προσπαθεί να πουλήσει την ιδέα κατασκευής τους στη βάση ότι συνεισφέρουν στην οικονομική ανάπτυξη και στην αύξηση των θέσεων εργασίας κάνει λάθος. Δεν έχει υπάρξει ποτέ στάδιο που να έφερε αύξηση θέσεων εργασίας και οικονομική ανάπτυξη στην πόλη όπου χτίστηκε». Αλλά και σύμφωνα με μια αναφορά που εκπόνησε το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, «κανένα στάδιο δεν έχει έστω πλησιάσει μια λογική απόδοση επένδυσης. Κανένα στάδιο δεν βγάζει τα έξοδά του βάσει των φορολογικών στοιχείων που αποδίδει. Τα οικονομικά οφέλη των αθλητικών εγκαταστάσεων είναι ελάχιστα».

Αυτό το γνωρίζουν οι ιδιοκτήτες των αθλητικών ομάδων, γι’ αυτό ποτέ δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη. Προτιμούν να πληρώσουν κάποιοι άλλοι την κατασκευή ή την ανακατασκευή του σταδίου της ομάδας τους. Αυτοί οι κάποιοι άλλοι είναι συνήθως οι φορολογούμενοι. Έτσι αρχίζει μια γνωστή και τετριμμένη διαδικασία. Ο ιδιοκτήτης ασκεί πίεση στους πολιτικούς, αυτοί λυγίζουν, και όλοι πληρώνουν τη δική του επένδυση. Αυτό ακούγεται ιδιαίτερα κακόγουστο σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όταν πάρα πολλοί άνθρωποι ζουν σε καθεστώς φτώχειας επειδή «λεφτά δεν υπάρχουν». Αν δεν φαίνεται όμως αρκετά άσχημη αυτή η εκδοχή, υπάρχει και χειρότερη.

Στα 40 του, ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος έγινε εκτελεστικός διευθυντής της ομάδας μπέιζμπολ των Ρέιντζερς, με έδρα το Άρλινγκτον του Τέξας. Είναι καλό και χρήσιμο να έχεις αφεντικό στην ομάδα τον γιο του Προέδρου της χώρας, θα σκέφτηκαν στην ομάδα. Δικτυώθηκε με την τοπική ελίτ κι όταν ένιωσε δυνατός απείλησε την ντόπια κυβέρνηση ότι θα έπαιρνε την ομάδα από τους οπαδούς της, από το Άρλινγκτον, και θα την πήγαινε αλλού αν ο Δήμος του Άρλινγκτον δεν του έφτιαχνε καινούργιο στάδιο. Ο Δήμος λοιπόν πλήρωσε τα 135 από τα 190 εκατομμύρια δολάρια, ενώ τα υπόλοιπα τα πλήρωσαν οι φίλαθλοι μέσω ενός πρόσθετου τέλους στα εισιτήρια. Οι φορολογούμενοι αφενός και οι φίλαθλοι αφετέρου πλήρωσαν το στάδιο της εταιρείας, και ο Μπους με τους συνεταίρους του συνεισέφεραν τα λαμπερά τους χαμόγελα. Αυτή η ομορφιά δεν σταμάτησε όμως εκεί.

Η κατά τα άλλα εξαιρετική Αν Ρίτσαρντς, τότε δημοκρατική κυβερνήτης του υπερ-ρεπουμπλικανικού Τέξας, δημιούργησε μια ειδική υπηρεσία (Arlington Sports Facilities Development Authority), που είχε την εξουσία να απαλλοτριώνει οποιαδήποτε περιουσία, ιδιωτική ή δημόσια, απαραίτητη για το χτίσιμο του γηπέδου. «Ποτέ μια δημοτική αρχή δεν είχε απαλλοτριώσει την περιουσία ενός ιδιώτη προς όφελος άλλων ιδιωτών» έγραφε ο ρεπόρτερ Τζο Κόνασον. Τον Νοέμβριο του 1993 και ενώ το στάδιο θα άνοιγε την επόμενη άνοιξη, ο Μπους ανακοίνωσε ότι θα κατέβαινε υποψήφιος κυβερνήτης του Τέξας. Θέμα της προεκλογικής του καμπάνιας ήταν η αυτάρκεια και η προσωπική ευθύνη αντί για την εξάρτηση από το κράτος. Το 1998 ο Μπους πούλησε τις μετοχές που είχε στους Ρέιντζερς αντί 15 εκατομμυρίων δολαρίων. Τις είχε αγοράσει 600 χιλιάδες δολάρια. Παραπάνω από τις μισές από τις 30 ομάδες του εθνικού πρωταθλήματος μπέιζμπολ συνεισέφεραν οικονομικά στην προεκλογική εκστρατεία του Μπους για την προεδρία. Κάποιοι έδωσαν περισσότερα από 200 χιλιάδες δολάρια. Λίγο μετά έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ.

Ένα από τα επιχειρήματα που προβάλλονται μετ’ επιτάσεως σε περιόδους κρίσης είναι ο κεϋνσιανός κανόνας ότι το κράτος, έστω και άκριτα, θα πρέπει να χρηματοδοτεί τους ιδιώτες για να κάνουν οτιδήποτε. Στόχος αυτής της τακτικής είναι η αποκατάσταση της ρευστότητας στην αγορά. Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιείται συχνά, μαζί με την εκμετάλλευση του οπαδικού συναισθήματος, προκειμένου ιδιοκτήτες μεγάλων αθλητικών εταιρειών και μεγαλοκατασκευαστές να διεκδικήσουν σημαντικά κεφάλαια για την ανέγερση σταδίων και άλλων αθλητικών εγκαταστάσεων. Δείξαμε ωστόσο ότι η αποδοτικότητα αυτών των «επενδύσεων» μοιραία θα είναι πολύ μικρή, κάτι που έτσι κι αλλιώς αποδεικνύει το γεγονός ότι οι κεφαλαιοκράτες, συνυπεύθυνοι άλλωστε για την έλλειψη ρευστότητας, δεν επενδύουν ποτέ τα δικά τους κεφάλαια. Όπως δεν τα επενδύουν και στην οικονομία γενικότερα. Πιο αποδοτικό θα ήταν να πετούσαμε τα χρήματα από ελικόπτερα στον κόσμο.

Όπως και να το δει κανείς, είναι δύσκολο να πιστέψει ότι τόσοι πολιτικοί καριέρας, σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, δεν μπορούν να σκεφτούν κάτι λίγο πιο έξυπνο και αποδοτικό για να αντιμετωπίσουν μια κρίση ρευστότητας.

Ο Κώστας Ψιούρης είναι δημοσιογράφος

"Πηγή:commonality.gr"

DW: Η νέα «realpolitik» του Βερολίνου για την Ελλάδα

Το Βερολίνο επιλέγει την απο-δραματοποίηση της νέας εμπλοκής στην ελληνική αξιολόγηση, θεωρώντας ότι είναι θέμα χρόνου να κλείσει. Εξ άλλου, αυτήν την περίοδο, η Ε.Ε. έχει άλλες προτεραιότητες.

Ο γερμανικός και διεθνής Τύπος επιχειρούν αυτές τις μέρες, όπως και πέρυσι, να προσδώσουν διαστάσεις δράματος στην εμπλοκή που εμφανίστηκε στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς κυρίως σε ό,τι αφορά τα προληπτικά μέτρα. Αλλά το ελληνικό πρόβλημα έχει χάσει προ πολλού τη βαρύτητα που είχε ως πρόκριμα για την τύχη του κοινού νομίσματος. Και αυτό αντανακλάται και στον τρόπο που αντιμετωπίζεται η αναβίωση της κρίσης.

Άλλες προτεραιότητες

Στο πρώτο πλάνο της Ε.Ε. βρίσκεται αυτή τη φορά το προσφυγικό και η με κάθε τρόπο υλοποίηση της συμφωνίας της Ε.Ε. με την Τουρκία για την επανεγκατάσταση των προσφύγων πριν ξεκινήσει το καλοκαίρι. Αλληλένδετο μ’ αυτό, είναι η υπόσχεση της Ε.Ε. να καταργήσει τη βίζα για Τούρκους πολίτες, με την Άγκυρα να απειλεί, ότι εάν δεν υλοποιηθεί, θα καταργήσει τη συμφωνία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Ευρώπη. Στο προσκήνιο επανήλθαν και δύο χώρες του ευρωπαϊκού νότου, που βγήκαν επιτυχώς από προγράμματα βοήθειας, η Ισπανία και η Πορτογαλία

Η επιβεβαίωση χθες του σεναρίου των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στην Ισπανία μέσα στον Ιούνιο επιβαρύνει το κλίμα στις αγορές σε μια περίοδο που προκύπτουν και πάλι προβλήματα στον προϋπολογισμό της. Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζει και η Πορτογαλία. Πάνω από’ όλα όμως ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος είναι το ενδεχόμενο ενός Brexit για τη Βρετανία. Θα έριχνε την ενωμένη Ευρώπη σε φάση μακράς εσωστρέφειας και ίσως να μην επανέκαμπτε ποτέ. Δεν είναι τυχαίο, ότι στη μάχη όλων των μαχών υπέρ της παραμονής, ο πρωθυπουργός Κάμερον «έριξε» τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο, στο «κύκνειο άσμα» του στη γηραιά ήπειρο.

«Η θετική πλευρά της ζωής»

Όλα τα παραπάνω υπαγορεύουν έναν νέο ρεαλισμό στο Βερολίνο. Εδώ και εβδομάδες ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επιλέγει ηθελημένα να δει τη «θετική πλευρά της ζωής» στην ελληνική κρίση υιοθετώντας χαμηλούς τόνους, επιδεικνύοντας ψυχραιμία και αισιοδοξία, ότι η αξιολόγηση θα κλείσει «τις επόμενες μέρες». Ακόμη και το χθεσινό κατηγορηματικό «όχι» του Γερμανού θεματοφύλακα των οικονομικών στο ελληνικό αίτημα για σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής, έγινε στο πλαίσιο συνέντευξης για την επιδότηση των ηλιακών αυτοκινήτων. Στο κυβερνητικό μπρίφινγκ που ακολούθησε, οι εξελίξεις απασχόλησαν τους δημοσιογράφους για 3 λεπτά της ώρας, όταν πέρυσι τέτοιο διάστημα δεν έφτανε ολόκληρη η ώρα.

Η χαμηλών τόνων επικοινωνιακή διαχείριση της νέας εμπλοκής στην αξιολόγηση μπορεί να έχει πολλά αφηγήματα. Το πιο κακό παραπέμπει στα συρτάρια του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και στο σχέδιο για προσωρινό Grexit.  Το πιο καλό, στην κατανόηση που δείχνει το Βερολίνο για τις δυσκολίες του πρωθυπουργού Τσίπρα να περάσει τα νέα μέτρα στη Βουλή και στην κοινή γνώμη. Από τον περασμένο Ιούλιο έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι της ελληνικής διαπραγμάτευσης και οι δύο εταίροι, Βερολίνο και Αθήνα, γνωρίζονται πλέον πολύ καλά.

Με μικρή διαφορά αλλά σε κάθε περίπτωση, με σταθερό προβάδισμα εμφανίζεται το ποσοστό εκείνο των Βρετανών πολιτών που δηλώνουν πως στις εκλογές της 23ης Ιουνίου θα ψηφίσουν υπέρ του Brexit, σύμφωνα πάντα με δημοσκόπηση της ICM

Συγκεκριμένα, υπέρ της εξόδου της χώρας τους από την ΕΕ δείχνει να τάσσεται το 46% των ερωτηθέντων ενώ μόλις 2 μονάδες πίσω (44%) βρίσκονται εκείνοι που επιθυμούν την παραμονή της Βρετανίας στο ευρωπαϊκό μπλοκ, με τους υπόλοιπους να εμφανίζονται ως αναποφάσιστοι. 

Η συγκεκριμένη δημοσκόπηση έγινε μέσω Διαδικτύου και μεταξύ της 22ας και της 24ης Απριλίου και ενώ στη Μεγάλη Βρετανία βρισκόταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος δήλωσε ανοικτά πως στηρίζει την παραμονή της χώρας στην ΕΕ.

Δεν είναι 4ο μνημόνιο... είναι κάτι πολύ χειρότερο

Η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να υπογράψει κάτι πολύ χειρότερο από ένα 4ο μνημόνιο: ετοιμάζεται να καταθέσει στη Βουλή το σχέδιο για ένα διαρκή στο χρόνο, μηχανισμό επιβολής οικονομικών μέτρων, αυτοματοποιημένα, δηλαδή ασχέτως πολιτικών επιλογών που τυχόν θα προκύπτουν από εκλογικές αναμετρήσεις, βάσει μάλιστα δημοσιονομικών και όχι οικονομικών κριτηρίων.

Πρόκειται για ένα μηχανισμό στη σύλληψή του και στην εν δυνάμει εφαρμογή του, υπέρ-συνταγματικής ισχύος, αφού θα πρέπει να επιβάλλει την ισχύ του έναντι των όποιων αλλαγών στη σύνθεση της Βουλής και στην κυβέρνηση. Ή αλλιώς για ένα μηχανισμό ευθέως αντισυνταγματικής λειτουργίας, δεδομένου ότι κάμπτει τη λαϊκή κυριαρχία στις βασικότερες θεσμικές λειτουργίες δια των οποίων η τελευταία υλοποιείται.

Σε αντίθεση με το συνταγματικό δημοσιονομικό φρένο για παράδειγμα της Γερμανίας, που μπορεί μεν να είναι απαράδεκτο πολιτικά αλλά τουλάχιστον έχει υιοθετηθεί δια μιας συνταγματικώς ορθής οδού, εν προκειμένω με ένα νόμο τυπικής ισχύος έρχεται να επιβληθεί ένας μηχανισμός που υπερκεράσει τις θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις. Για να το θέσουμε αλλιώς: η Βουλή δε θα κληθεί να ψηφίσει απλά ένα ακόμα - έστω εν δυνάμει- πακέτο μέτρων φτωχοποίησης.

Θα κληθεί να νομοθετήσει, κατά παράβαση του συντάγματος, ένα μηχανισμό παγίωσης του μνημονιακού καθεστώτος εναντίον όποιας τυχόν διαφορετικής, μελλοντικής επιλογής του ελληνικού λαού. Είναι ένα καθεστώς, ένας τρόπος ρύθμισης της πολιτικής και πολιτειακής ζωής της χώρας, που με πρόσχημα την εξυπηρέτηση δημοσιονομικών στόχων εγκαθιστά ως μόνιμους πυλώνες, τον εφαρμοσμένο νεοφιλελευθερισμό και τη μεταφορά κυριαρχίας σε θεσμούς ανεξέλεγκτους από τη λαϊκή κυριαρχία. Η λεγόμενη αυτονομία της κεντρικής τράπεζας και το ΤΑΙΠΕΔ αποτελούν ήδη δύο τέτοιους βασικούς μηχανισμούς. Ο νέος μηχανισμός που έρχεται, ολοκληρώνει το καθεστώς, εντός του οποίου ο ελληνικός λαός θα καλείται να επιλέγει μόνο και απλώς διαφορετικούς διαχειριστές, της ίδιας πολιτικής, η οποία αποφασίζεται από τους “έξω” και από τους “πάνω”.

Το δεύτερο στοιχείου του λεγόμενου 4ου μνημονίου είναι - όπως συζητούσαμε με ένα φίλο οικονομολόγο- η πρωτοφανής στην οικονομική ιστορία, υιοθέτηση ενός μοντέλου αυτόματων από - σταθεροποιητών. Δηλαδή, κάθε φορά που, λόγω συρρίκνωσης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, οι εξωπραγματικοί δημοσιονομικοί στόχοι δε θα πιάνονται, αντί να έχουμε σταθεροποιητές, δηλαδή μέτρα τόνωσης της οικονομικής κίνησης ώστε τελικά με βιώσιμο τρόπο να βελτιωθούν και τα δημόσια οικονομικά, θα έχουμε μέτρα περαιτέρω επιδείνωσης του φαύλου κύκλου, με ακόμα μεγαλύτερη καταβύθιση της οικονομικής κίνησης και του βιοτικού επιπέδου, άρα με ακόμα μεγαλύτερο κόστος για την επίτευξη δημοσιονομικών στόχων, οι οποίοι ούτως ή άλλως δε θα είναι βιώσιμοι στο χρόνο.

Κοινώς, αν τα προηγούμενα μνημόνια οι κυβερνήσεις έφερναν την ψήφιση μέτρων με καταστροφικά αποτελέσματα στο εδώ και στο σήμερα, η παρούσα κυβέρνηση φέρνει την ψήφιση τέτοιου τύπου μέτρων στο εδώ και στο διηνεκές. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για αυτόματους αποσταθεροποιητές, στο πλαίσιο μιας δημοσιονομικής παράνοιας.

Όλα αυτά γίνονται για τρεις λόγους: πρώτον για μια αόριστη υπόσχεση περί επιμήκυνσης ή και άλλων μεθόδων διακανονισμού του χρέους, κάποια στιγμή στο μέλλον και με ελάχιστο πραγματικό όφελος για τον ελληνικό λαό. Δεύτερον, για να κρατηθεί στην κυβέρνηση μια τυχοδιωκτική ομάδα. Τρίτον, επειδή ούτως ή άλλως τα προηγούμενα μνημόνια οδηγούσαν πάνω- κάτω σε αυτήν την εξέλιξη, μέσα από το σχήμα “εσωτερική υποτίμηση- νεοαποικιακή εξάρτηση”. Σχήμα που ο λαός απέρριψε το καλοκαίρι στο δημοψήφισμα αλλά η κυβέρνηση επανέφερε μαζί με τα κόμματα της αντιπολίτευσης πριν από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου. Δεν είναι λοιπόν 4ο μνημόνιο αυτό που έρχεται. Είναι η ολοκλήρωση της αλλαγής καθεστώτος, το τέλος της Γ' ελληνικής δημοκρατίας.

Πηγή

ΓΙΑ "ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ" με 1.000€ το μήνα! Στο Γραφείο Αβραμόπουλου (Βρυξέλλες) ο υιός Πρετεντέρη...

Από τον Στάθη Παλαιολόγο. 

 Αίσθηση και πολλές συζητήσεις έχει προκαλέσει η αποκάλυψη ότι ο γιος του γνωστού δημοσιογράφου και σχολιαστή του Mega Γιάννη Πρετεντέρη "επιμορφώνεται" αυτή την 

περίοδο και με αμοιβή 1.000 ευρώ το μήνα στο Γραφείο του Επιτρόπου Δημήτρη Αβραμόπουλου στις Βρυξέλλες! 

 Απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών, 24 ετών ο Κωνσταντίνος Πρετεντέρης, έχει εγκατασταθεί πλέον μόνιμα για το σκοπό αυτό στη βελγική πρωτεύουσα προκειμένου να κάνει την "πρακτική άσκησή" του στο Γραφείο του Έλληνα Επιτρόπου ο οποίος κατά το παρελθόν (και όχι τώρα πια) δεχόταν την έντονη κριτική του δημοσιογράφου. 

 Ενδιαφέρον έχει πάντως ότι από την ώρα που έγινε γνωστή η πληροφορία από τα Παραπολιτικά, επιδιώκεται να αποτραπεί η αναπαραγωγή της ακόμη και στο διαδίκτυο, μολονότι και οι δύο πλευρές διαβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει κάτι μεμπτό στην υπόθεση και ότι η διαδικασία είναι διαφανής! 

Μάλιστα στο σχετικό δημοσίευμα απάντησε ο Δ. Αβραμόπουλος υποστηρίζοντας τα εξής:

Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή υφίσταται μια διαδικασία επιμόρφωσης νέων από χώρες της Ευρώπης, σε θέματα ευρωπαϊκού δικαίου αλλά και τρέχουσας πρακτικής.

Δεν πρόκειται για σχέση εργασίας και ούτε θεωρείται πρόσληψη. Και είναι διάρκειας ολίγου χρόνου.

Το λεγόμενο «Blue Book» είναι η βάση δεδομένων στην οποία καταγράφονται όλες οι αιτήσεις των νέων ευρωπαίων επιστημόνων, με βάση μια αξιολόγηση ηλεκτρονικού χαρακτήρα, που ετοιμάζεται από εξωτερική εταιρεία της Επιτροπής, η οποία καταγράφει και κάνει τις επιλογές, με βάση τα τυπικά κριτήρια του καθενός και της καθεμιάς υποψήφιας.

Τα χαρακτηριστικά της διάφανης και ανεξάρτητης αυτής διαδικασίας επιλογής είναι ότι καμία υπηρεσία δεν μπορεί να παρέμβει υπέρ ενός ή άλλου υποψηφίου.

Τα κριτήρια είναι οι σπουδές τους, τα ενδιαφέροντά τους και οι πρακτικές τους, καθώς και ο ανάλογος καταμερισμός μεταξύ εθνικοτήτων.

Όταν επιλεγούν, διανέμονται στα Γραφεία των Επιτρόπων, που κατά παράδοση, ένας τουλάχιστον πρέπει να μιλάει τη γλώσσα καταγωγής των Επιτρόπων.

Στο Γραφείο του Επιτρόπου Δημήτρη Αβραμόπουλου έχουν επιμορφωθεί, τους περασμένους μήνες, σε θέματα μετανάστευσης, αλλά και γενικότερης εσωτερικής λειτουργίας της Επιτροπής, αρκετοί stragiaires διαφόρων εθνικοτήτων, από χώρες της Ένωσης.

Η θητεία των stragiaires είναι πεντάμηνη και η αποζημίωσή τους είναι περίπου στα 1000 ευρώ μηνιαίως.

Πηγή

“ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ”

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΘΗΝΩΝ.

Ξεκινώντας είναι καλό να κάνουμε κάποιες σημαντικές επισημάνσεις:

1. Τα ΜΜΕ έχουν περάσει πλέον στα χέρια των εξουσιαστών και αποτελούν το μεγάλο όπλο τους για την προώθηση των απεχθών πολιτικών τους.

2. Εσείς τα κινήματα είστε οι τελευταίοι φρουροί για μια καλύτερη πολιτική κατάσταση για έναν καλύτερο κόσμο.

Ερχόμενοι στο προκείμενο για το οποίο δίνεται η συνέντευξη αυτή, πρέπει αρχικά να διευκρινίσουμε ότι η Γ Δανειακή σύμβαση που υπογράφτηκε το καλοκαίρι αλυσοδένει τον λαό, επειδή:

1. Ως επακόλουθο της δανειακής σύμβασης ψηφίστηκε στη βουλή το Γ’ μνημόνιο με μεγάλη πλειοψηφία.

2. Οι όροι της είναι πιο σκληροί και άρα πιο βαριές οι αλυσίδες του λαού.

3. Επαναφέρει τον έλεγχο και την απόλυτη πραγματοποίηση όλων των όρων των προηγούμενων μνημονίων.

4. Ορίζει ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης – ΕΜΣ (γνωστός ως ESM) θα ελέγχει την εφαρμογή και των τριών μνημονίων.

5. Διαπλέκει όλα τα παραπάνω με πολλά και ύποπτα συμφέροντα, κάνοντας κάθε προσπάθεια αποτίναξης του ζυγού ακόμη δυσκολότερη.

6. Ελέγχει εντελώς όλα μέσα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, θεσμοποιεί και εντάσσει τα διάφορα funs και μη εκλεγμένα «κέντρα – δίκτυα» παραγωγής «πολιτικής» και λήψης αποφάσεων. Γι αυτό και τελικά λειτουργεί ως Λερναία Ύδρα της οποίας όταν και όποτε προσπαθήσουμε να κόψουμε ένα κεφάλι, θα εμφανίζεται άλλο ένα χειρότερο.

7. Έχουμε τη δέσμευση του συνόλου της περιουσίας του λαού (Δημόσιας και Ιδιωτικής) και την απογύμνωση από όλες τις ασυλίες του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου. Παράδειγμα: για τον Έβρο δεν έχουμε πια τη δυνατότητα σαν κράτος να αξιώσουμε τη μη εφαρμογή ή την μερική εφαρμογή των μνημονίων, επειδή κρίνουμε ότι ως παραμεθόριο περιοχή πρέπει να διαφυλαχτούν κάποιες ευαίσθητες παράμετροι που θέλουν προσοχή.

Συνεπώς, από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι η προδοσία με την υπογραφή της Γ’ Δανειακής σύμβασης είναι η χειρότερη.

Το ΤΑΙΠΕΔ έχω πει και στο παρελθόν ότι είναι ένας εγκληματικός οργανισμός. Δεν τους αρκούσε όμως αυτό και έφτιαξαν το υπερΤΑΙΠΕΔ στο οποίο ο ΕΜΣ (EMS) και όλα τα συμφέροντα είναι μέσα και τα οποία θα ελέγχουν τα πάντα. Επειδή, ενώ στο προηγούμενο ΤΑΙΠΕΔ η Διοίκηση ανήκε στην εκάστοτε κυβέρνηση τώρα με το νέο υπερΤΑΙΠΕΔ θα διοικείται απ’ ευθείας απ’ αυτούς και θα έχουν βέτο για τα πάντα. Οπότε τέλος στην Εθνική Κυριαρχία μας. Αυτό το τέρας εμπεριέχει τα πάντα, ΔΕΚΟ δηλαδή επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και άρα δεν παραμένει πια καμιά έννοια κοινωνική αδέσμευτη, όλα είναι δεμένα. Ούτε νερό πια δεν εγγυούνται ότι θα έχουμε! Δεν είναι μόνο ότι θα πωλούνται όλα, αλλά θα πωλούνται άμεσα και χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Ο ΕΜΣ (EMS) θα πουλά αμέσως την περιουσία του Ελληνικού λαού με άμεση ρευστοποίησή της και όλα θα εισέρχονται πια στην ιδιωτική οικονομία.

Πρέπει να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω τα πραγματοποιεί μια αριστερή κυβέρνηση, στην οποία ο Ελληνικός λαός είχε πιστέψει ότι στα ανθρωπιστικά θέματα θα έκανε πίσω.

Σημειώνω ότι ο όρος ιδιωτικοποίηση είχε εμφανιστεί στις αρχές της δεκαετίας του 80 και είχε μοναδικό στόχο την εξυγίανση των δημοσίων εταιρειών. Αυτό το ζητούμενο, η έννοια της ιδιωτικοποίησης, το έχασε αμέσως. Και πλέον σημαίνει το πέρασμα της περιουσίας του λαού σε ιδιωτικά χέρια, χωρίς κράτος το οποίο μ’ αυτόν τον τρόπο εξαφανίζεται.

Τι σημαίνει αυτό; Όταν ένα αγαθό ιδιωτικοποιείται, ως μονάδα παραγωγής και θεσμικός πλούτος περνά σε ιδιωτικά χέρια, σε Ανώνυμες Εταιρείες (Α.Ε.) μη ελεγχόμενες. Αυτήν την εξέλιξη την είχε προβλέψει και ο Μαρξ στον Γ’ τόμο, πλην όμως ελάχιστοι το αναφέρουν: ότι δηλαδή η εμφάνιση των Α.Ε. σημαίνει και το τέλος της ιδιοκτησίας και του ταξικού αγώνα.

Όταν λοιπόν αυτά τα κέντρα μιλούν για ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή στοχεύουν μια Ελληνική τράπεζα ή μια Ελληνική επιχείρηση (πχ εταιρείες συμφερόντων Στασινόπουλου) τότε μέσω των ανωνύμων μετοχών τους (Α.Ε.) δημιουργούν πρόβλημα ρευστότητας σ’ αυτήν, υποβαθμίζουν την αξία της μετοχής της μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο ελέγχουν και έτσι τις μετατρέπουν σε πραγματικά ανώνυμες. Τα κέρδη αυτών των Α.Ε. θα καταγράφονται στο ΑΕΠ της Ελλάδας και θα φαίνεται ότι πάμε καλά. Πλην όμως δεν θα ξέρουμε που επενδύονται αυτά. Με άλλα λόγια θα πεινάμε αλλά οι δείκτες ανάπτυξης θα είναι ψηλοί! Ο Ελληνικός λαός δεν θα έχει καμιά ωφέλεια απ’ αυτήν την τακτική εξαγοράς, της Δημόσιας και Ιδιωτικής του περιουσίας. Οι φιλελεύθεροι μας λένε βέβαια ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, πηγαίνοντας όμως σε ένα καθεστώς δουλείας, αυτές στην πραγματικότητα θα είναι θέσεις δουλείας. Αυτό το καθεστώς που μας επιβάλλεται τους χτυπά όλους, και τον εργάτη και τον μεσαίο και τον επιχειρηματία. Και φυσικά δεν θα υπάρξει ανάπτυξη που να είναι για το λαό, να σέβεται την κοινωνική δικαιοσύνη και το περιβάλλον.

Ποιες επενδύσεις; Όλες καθορίζονται απ’ έξω. Δεν μένει πια τίποτα. Τελικά δεν έχει σημασία ποιος θα είναι καλύτερος δούλος από τον άλλον και θα λέγεται Τσίπρας ή Μητσοτάκης.

Από την άλλη οι «διανοούμενοι» (ο διανοουμενισμός) δεν μπορούν να απαντήσουν αν η εθνική κυριαρχία παραβιάζεται από αυτά που γίνονται ή αν παραβιάζονται οι Διεθνείς Συνθήκες.

Το βόλεμα πολλών από μας ενισχύεται από το καθεστώς δανεισμού. Είναι η τάση να συμβιβαστείς με την πείνα, την δουλεία προκειμένου να πεθάνεις μια ώρα αργότερα. Επιπροσθέτως αγωνιζόμαστε ξεχωριστά, επικρατεί τελικά το διαίρει και βασίλευε. Την συστημική αντιπολίτευση θέλουν και αυτά τα μεμονωμένα κινήματα τους βολεύουν πολύ. Άρα πρέπει όλα τα κινήματα να ενωθούν σε έναν απελευθερωτικό αγώνα.

Ο κυριότερος εχθρός είναι το χρέος. Άρα η έννοια βιώσιμο χρέος καθορίζεται από α) το αν μπορεί αυτό να εξοικονομηθεί μόνο με οικονομικά κριτήρια, β) από τη μη παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και γ) την μη παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας. Όπως και βιώσιμη ανάπτυξη μπορεί να υπάρχει μόνο αν δεν καταστρέφεται το περιβάλλον.

Στο ΔΝΤ, στη παγκόσμια τράπεζα, στο Διεθνή οργανισμό Εμπορίου απαγορεύεται να τίθεται θέμα νομιμότητας με το διεθνές δίκαιο. Το αυτό απαγορεύεται και στις κυβερνήσεις να το θέτουν. Οπότε οΤσίπρας έπρεπε να τους πει, να ρωτήσουμε τον ΟΗΕ ή το Συμβούλιο της Ευρώπης μήπως αυτά που μας επιβάλλετε είναι παράνομα. Αυτά είναι τα όπλα μας στην Διεθνή σκηνή. Πρέπει να θέσουμε και να επιδιώξουμε να πάρουμε μια επίσημη διαβεβαίωση για τη νομιμότητα αυτών των πράξεων που μας επιβάλλονται, αλλιώς να προχωρήσουμε σε αναστολή πληρωμών. Σημειώνω δε ότι αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πτώχευση. Άλλωστε γι αυτό στην περίπτωση της Αργεντινής το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν πάει στα δικαστήρια να κερδίσει! Όμως συγχρόνως με αυτές τις κινήσεις χρειάζεται άμεσο αναπτυξιακό πρόγραμμα. Με άλλα λόγια απαιτείται μια νέα πολιτική σκέψη, μια νέα ηγεσία.

Σήμερα ο ΟΗΕ πάει να καθορίσει ένα Διεθνές Όργανο ελέγχου του χρέους. Τα νομικά όργανα του ΟΗΕ ήδη έχουν διαμαρτυρηθεί για τη νομιμότητα αυτών των δανειακών συμβάσεων. Επειδή δεν ελέγχεται η νομιμότητά τους, αυτό αποτελεί τον στυλοβάτη του καπιταλισμού. Συνεπώς αυτό είναι το βασικό μας όπλο, η νομιμότητα όλων αυτών που μας μετατρέπουν γοργά σε δούλους, αποικία χρέους, σε μη κυρίαρχη χώρα. Πρέπει λοιπόν να απαγκιστρωθούμε απ’ αυτούς τους δεσμούς και τότε μόνο θα δούμε την επόμενη μέρα. Να εγκαταλείψουμε το βόλεμα. Να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει μονόδρομος όπως μας λεν. Να καταλάβουμε τις αδυναμίες της κακιάς Ευρώπης. Να αντιληφθούμε ότι υπάρχει και η Ευρώπη του εγκλήματος, της δουλείας, του ιμπεριαλισμού κλπ.

Ένας λοιπόν είναι ο αγώνας, αυτό που επιβάλλει ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ:

Δεν υπάρχει υποχρέωση κράτους αν παραβιάζονται τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και της Εθνικής του Κυριαρχίας.

Συνεπώς οφείλουμε να προχωρήσουμε απελευθερωτικά εναντίον του χρέους.

Σήμερα υπάρχουν πολλές ομάδες, όμως επιβάλλεται να ενωθούν για να δώσουν από κοινού τον αγώνα απελευθέρωσης από το καθεστώς χρέους.

Ανήθικο πείραμα με την Ελλάδα – Δεν τη διασώζουν, τη λεηλατούν

Αυτό που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα είναι μια λεηλασία των περιουσιακών στοιχείων της, κάτι που δεν έχει σχέση με την ανάκαμψη της οικονομία της, τονίζει ο Αμερικανός οικονομολόγος

Ως λεηλασία της Ελλάδας και όχι διάσωσή της χαρακτηρίζει το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών ο γνωστός αμερικανός οικονομολόγος και μέχρι πρότινος σύμβουλος του πρώην υπ. Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, James Galbraith.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ισπανική εφημερίδα «El Diario» και τον δημοσιογράφο Luis Martin, ο James Galbraith σημειώνει χαρακτηριστικά στην Ελλάδα δεν λαμβάνει χώρα μια «διάσωση».

«Δεν υπάρχει σχέδιο διάσωσης, όπως δεν υπάρχουν μεταρρυθμίσεις», αναφέρει και προσθέτει ότι «αυτό που συμβαίνει είναι μια λεηλασία των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους, των ελληνικών επιχειρήσεων και των ελληνικών νοικοκυριών».

Αυτό, επισημαίνει ο Galbraith, «δεν έχει καμία σχέση με την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ή με την ευημερία του ελληνικού λαού, αλλά αντιθέτως οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι τελείως αδιάφορες γι' αυτά τα ζητήματα».

"Πηγή:bankingnews.gr"

Το παρασκήνιο μεταξύ ΚΕΕΛΠΙΝΟ - Πολάκη και...Φλαμπουράρη.

Ενδιαφέρον παρασκήνιο φαίνεται ότι υπάρχει πίσω από την σύγκρουση Κυβέρνησης – ΚΕΕΛΠΝΟ καθώς οι υπουργοί Ξανθός και Πολάκης ζήτησαν τις παραιτήσεις των μελών του ΔΣ.

Τα μέλη του ΔΣ αρνήθηκαν να παραιτηθούν γιατί η μάσα δεν είναι κάτι που εύκολα απαρνιέται κανείς και έτσι δια του προέδρου Θ. Γιαννόπουλου δήλωσαν ότι δεν σηκώνονται από την καρέκλα.

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι το διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΕΛΠΝΟ διορίστηκε πριν από ένα χρόνο, στις 24 Απριλίου του 2015, όταν είχε σχηματιστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και μάλιστα πρόεδρος και αντιπρόεδρος διορίστηκαν αντίστοιχα οι Αθανάσιος Γιαννόπουλος πρώην βουλευτής της ΝΔ και Γιάννης Γιαννάκης πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.

Σε αυτή την χαβούζα συμφερόντων δίπλα στους νεοδημοκράτες και πασόκους κάθισαν ως μέλη του ΚΕΕΛΠΝΟ η Ευσταθία Πανατοπούλου σύζυγος του Υπουργού Επικρατείας, Αλέκου Φλαμπουράρη και ο Χαράλαμπος Κουνέλης, υπάλληλος της Βουλής και σύμβουλος του πρώην Υπουργού Υγείας και νυν Υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή.

Δεν τολμάμε να γράψουμε αυτά που σκεφτόμαστε για τους λόγους για τους οποίους η σύσταση της παραπάνω ομάδας δεν εξυπηρετεί την κυβέρνηση και τον Τσίπρα προσωπικά.

Σε μία ταινία του Ελληνικού κινηματογράφου είχε ακουστεί η φράση «είναι πολλά τα λεφτά Αρη» κάτι που ως φαίνεται είναι ικανό να «διαβρώνει» αριστερούς και δεξιούς σαλτιμπάγκους.  

Θα ήταν καλό να είμαστε λιγάκι ποιο ..."παρατηρητικοί " και τότε ίσως καταλάβουμε τους ρόλους καθενός και ιδιαίτερα των Φλαμπουράρη, Κουρουμπλή σε αυτή την "αριστερή" κυβέρνηση. 

Η Σερενίτσα στην Ευρωβουλή. (Video)

Μάχες Μητσοτακικών-Καραμανλικών στη ΝΔ - Κερδισμένος ο Τσίπρας, χαμένη η Χρυσή Αυγή.

Μάχες στα χαρακώματα στο χώρο της ΝΔ πριν ακόμα αλέκτωρ λαλήσει τρεις.

Διορισμένη από τον Κ. Μητσοτάκη στη θέση της αναπληρώτριας  Γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας της ΝΔ η κ. Μαίρη Ζαννή έδειξε την …επόμενη μέρα στο χώρο της ΝΔ.

"Εγώ αναρωτήθηκα αν ένα μνημόσυνο είναι κατάλληλο μέρος να φέρεις το παιδί σου γενικότερα. Βεβαίως ακόμα χειρότερα να φέρεις το ένα γιατί είναι αγόρι και να αφήσεις το κορίτσι" ήταν το σχόλιό της σε δημοσίευμα της Καθημερινής που αφορούσε τον Κώστα Καραμανλή ο οποίος πήγε με τον γιό του στο ετήσιο μνημόσυνο του δεξιού Εθνάρχη.

Τυχερός ο Τσίπρας καθώς οι νεοδημοκράτες και τα ΝΑΙ του δημοψηφίσματος που δεν θέλουν να ψηφίσουν Μητσοτάκη έχουν την επιλογή Τσίπρα και μάλιστα θα μπορούν καυχώνται ότι είναι δημοκράτες γιατί ψήφισαν αριστερά ενώ διαφορετικά, αν δηλαδή δεν υπήρχε ο Τσίπρας, θα ψήφιζαν Χρυσή Αυγή.