Βαθαίνει ο κοινωνικός μεσαίωνας

«Από την οπτική μας έχουμε παραδώσει όσα υποσχεθήκαμε – σε κάποιες πτυχές περισσότερα». Αυτά έγραφε ο Τσακαλώτος προς τους συναδέλφους του στο Eurogroup, τρεις μέρες πριν τη συνεδρίαση του οργάνου των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Συνεδρίαση στην οποία ο Τσακαλώτος δεν πήγε μόνο με το νεκρό γράμμα μιας επιστολής, αλλά και με ψηφισμένα το αντιασφαλιστικό έκτρωμα και το φορομπηχτικό νομοσχέδιο που επιβαρύνει σχεδόν αποκλειστικά τους μισθωτούς, ακόμα και τους χαμηλόμισθους.

Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης είναι μεν ισχνή, πλην όμως σταθερότερη από αριθμητικά υψηλότερες κυβερνητικές πλειοψηφίες του πρόσφατου παρελθόντος, οι οποίες υφίσταντο πλήγματα -μέσω αποσκιρτήσεων ακόμα και της τελευταίας στιγμής- κάθε φορά που καλούνταν να ψηφίσουν ένα εκτενές πακέτο αντιλαϊκών μέτρων.

Αυτό ήταν το μήνυμα που ο Τσακαλώτος μετέφερε στους ομολόγους του, διαθέτοντας την έμπρακτη επιβεβαίωση των 153 «ναι σε όλα». Από την άποψη αυτή, η «πρώτη φορά Αριστερά», μαζί με τον φαιό κυβερνητικό της σύμμαχο, κατέκτησε μια πρωτιά: είναι η πρώτη μνημονιακή πλειοψηφία που κατάφερε να ψηφίσει αλώβητη ένα μεσαιωνικό πακέτο μέτρων, επίκεντρο του οποίου είναι η διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, που καμιά προηγούμενη μνημονιακή κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει να ψηφίσει.

Η εξέλιξη δεν μας εξέπληξε. Οι συριζαίοι βουλευτές ξέρουν πως αυτή είναι η μοναδική τους ευκαιρία να διατηρήσουν δεσμό με την κουτάλα της εξουσίας. Δεν υπάρχει γι' αυτούς κόμμα για να μεταπηδήσουν και να εκλεγούν, όπως παλαιότερα οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ετσι, ξεπέρασαν και τις συνειδησιακές αναστολές που ενδεχομένως να είχαν κάποιοι και… έσωσαν τη χώρα με ένα μεγαλοπρεπέστατο «ναι σε όλα».

Μετά ήρθαν τα πανηγύρια. Οι δηλώσεις, τα non paper, η νυχτερινή επίσκεψη στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, η γιορταστική συνεδρίαση του υπουργικού συμβούλιου σε απευθείας ραδιοτηλεοπτική μετάδοση. «Μετά από έξι χρόνια σκληρής λιτότητας, είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις από το Eurogroup», είπε ο Τσίπρας στους υπουργούς του. Ποιες είναι οι καλές ειδήσεις; Οτι διαλύεται η Κοινωνική Ασφάλιση, ότι θα πληρώνουν φόρο ακόμα και οι χαμηλόμισθοι, ότι ο ΦΠΑ θα πάει στο 24% ενώ θ' αυξηθούν οι ειδικοί φόροι σε καύσιμα, καπνό, αλκοόλ κτλ. κι ότι -επιπλέον στα όσα προβλέπονται στα τρία μέχρι στιγμής Μνημόνια- θα υπάρξει κι ένας αυτόματος «κόφτης», που θα φροντίζει να κόβει συντάξεις και μισθούς αν διαφανεί ότι δεν πιάνονται οι εξωπραγματικοί στόχοι για το «πρωτογενές πλεόνασμα». Αυτές είναι οι καλές ειδήσεις που ήρθαν από το Eurogroup!

Πλέον, έχει καταστεί φανερό ότι ο κοινωνικός μεσαίωνας θα βαθύνει κι άλλο. Τα πέντε κατοστάρικα θεωρούνται ότι εξασφαλίζουν… αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, σύμφωνα με την αιτιολογική βάση του εκτρώματος Κατρούγκαλου. Σύνταξη ή μισθός που κινείται πάνω απ' αυτό το επίπεδο μπορεί να πετσοκοπεί… χωρίς τύψεις και χωρίς το φόβο ότι ενδεχομένως προσκρούει σε συνταγματικές διατάξεις.

Ας κάνουμε τα κουμάντα μας, λοιπόν. Μεσσίες δεν υπάρχουν. «Κι αν είν' ο λάκκος σου πολύ βαθύς / χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς». Η σοφή παρακαταθήκη του Βάρναλη, επίκαιρη όσο ποτέ, περιμένει πρακτικές απαντήσεις.

eksegersi.gr

8 ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Χωρίς μεγάλες εκπλήξεις και ανατροπές σε σχέση με αυτά που έδειχναν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις....
βγήκαν τα exit polls για τις Βουλευτικε΄ς εκλογές στην Κύπρο. Πριν από λίγα τα Κυπριακά κανάλια έδωσαν τα exit polls.
Σύμφωνα με τα ποσοστά:

ΡΙΚ

ΔΗΣΥ  29,5 -32,5
ΑΚΕΛ 26,5 – 29,5
ΔΗΚΟ 12-14
ΕΔΕΚ 5-7
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ 5-7
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 4-5
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ 4-6
ΕΛΑΜ 3 – 4

ΣΙΓΜΑ
ΔΗΣΥ  29 -34
ΑΚΕΛ 24 – 29
ΔΗΚΟ 12-15
ΕΔΕΚ 4-6,5
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ  4,5 – 7
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 3,5 - 6
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  4,5-7
ΕΛΑΜ 3 – 5,5

ΑΛΦΑ
ΔΗΣΥ  29,5 -33,5
ΑΚΕΛ 25 – 29
ΔΗΚΟ 11-15
ΕΔΕΚ  4-7
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ 4-7
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 3-6
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ 4-7
ΕΛΑΜ 3– 4,5

ΑΝΤΕΝΑ
ΔΗΣΥ  29,5 -33,5
ΑΚΕΛ 25,5 – 29,5
ΔΗΚΟ 12,5-14,5
ΕΔΕΚ  5,3-6,7
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ 4,3-5,7
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 3,3- 4,7
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ 3,8- 5,2
ΕΛΑΜ 3,8– 5,2

ΜΕΓΑ
ΔΗΣΥ  30,5 -33,5
ΑΚΕΛ 26 – 29
ΔΗΚΟ 11,5-14
ΕΔΕΚ  4,5-6,5
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ 4,5- 6,5
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 3,5-5,5
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ 3,5-5,5
ΕΛΑΜ 2,5– 4,5

Εδώ δεν είναι Γαλλία και ...μετά τις διαμαρτυρίες "όλοι θα πάνε σπίτι τους"

Σε εξέλιξη είναι αυτή την ώρα στο κέντρο της Αθήνας πορείες και συγκεντρώσεις...

της πλάκας κατά του πολυνομοσχεδίου της κυβέρνησης, το οποίο ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή.

Οι πορείες και οι συγκεντρώσεις γίνονται από ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και  αυτός είναι ο λόγος που ο λαός απέχει. Η κάθε κυβέρνηση έχει στο χέρι τους συνδικαλιστές οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμιά τους αλλά επιπλέον τρέμουν πιθανούς ελέγχους για ..."τα έργα και τις μέρες τους".

Με έναν συνδικαλισμό στα κάγκελα είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση το μόνο που έχει να κάνει είναι να διαχειριστεί προβλήματα ασφάλειας μέχρι να ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο τέρας, γιατί εδώ δεν είναι Γαλλία και μετά "όλοι θα πάνε σπίτι τους"

Τα μέτρα ασφαλείας στο κέντρο είναι αυστηρά, με κλούβες των ΜΑΤ να έχουν παραταχθεί σε πολλά σημεία, ενώ λίγο μετά τις 5 έκλεισαν οι δρόμοι περιμετρικά της πλατείας Ομονοίας και η Σταδίου.

Όχι στον «κόφτη» μισθών, συντάξεων και κοινωνικών αναγκών είναι το βασικό σύνθημα της ΑΔΕΔΥ που βρίσκεται αυτή την ώρα στην πλατεία Συντάγματος. Οι διαδηλωτές ζητούν επιπλέον κατάργηση των μνημονίων και διαγραφή του χρέους.

Την ίδια ώρα, στην Ομόνοια είναι σε εξέλιξη η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και σε λίγο οι διαδηλωτές αναμένεται να πραγματοποιήσουν πορεία προς το Σύνταγμα.

Σε ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ καλεί τους πολίτες σε συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος στις 17:30 αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Με των 7.500 σελίδων πολυνομoσχέδιο που κατέθεσε στην Βουλή, με την διαδικασία του κατεπείγοντος η μνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., προωθούνται νέα μέτρα εξόντωσης του λαού, ένα ευρω-μνημόνιο διαρκείας, παράλληλα με την διαιώνιση του χρέους».

Kάλεσμα έχει απευθύνει η ΓΣΕΕ για μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο των Συνδικάτων «κατά του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου», ενώ σε μαζική συμμετοχή καλεί το ΠΑΜΕ στο συλλαλητήριο που διοργανώνει στην Ομόνοια, «ενάντια στο νέο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο, που η κυβέρνηση προωθεί να ψηφιστεί με τη διαδικασία του "επείγοντος", ξανά μέσα στο Σαββατοκύριακο, όπως έκανε και με το νόμο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό - Φορολογικό».

Αλλά και η Λαϊκή Ενότητα καλεί «την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία να κατέβουν μαζικά και μαχητικά και να πλημμυρίσουν την πλατεία Συντάγματος» στις 5:30 το απόγευμα στο συλλαλητήριο εργατικών συνδικάτων και λαϊκών φορέων στο Σύνταγμα. Σημείο συνάντησης της ΛΑΕ, Όθωνος και Αμαλίας.

Η ακατάλυτη Ρωμιοσύνη

«Την δε πόλιν σοι δούναι, ούτ’ εμόν εστίν ούτ’ άλλου

των κατοικούντων εν αυτή. Κοινή γαρ γνώμη, πάντες,

αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ού φεισόμεθα της ζωής ημών».

Κων/νος ΙΑ΄  ο Παλαιολόγος

(Απάντηση στο αίτημα του Μωάμεθ Β΄  για παράδοση της Πόλης)

 

Εικοσιεννέα του Μάη. Καμπάνες της Αγίας Σοφίας χτυπήστε θλιβερά. Η Πόλις εάλω. Η Βασιλεύουσα. Η Θεοφρούρητος. Το καύχημα των ζώντων υπό την του ηλίου Ανατολήν. Και πήρε το αγέρι την κραυγή και την ταξίδεψε στα έρημα μεϊντάνια και στους δρόμους και την έκανε θρήνο στο στόμα των Γραικών. Πικρό καρφί στο κορμί της Ρωμιοσύνης ολόκληρης.

Η Ρωμιοσύνη είναι η πονεμένη Ελλάδα, η βασανισμένη, γιατί ο πόνος είναι η καινούργια σφραγίδα του Χριστού. Κι αν η αρχαία Ελλάδα αξιώθηκε να φτιάξει αυτοκρατορίες και να ζήσει στιγμές αντρειοσύνης και δόξας, η καινούρια, η Χριστιανική, ευλογήθηκε να ζήσει την οδύνη που είναι πιο βαθιά κι από την δόξα κι απ’ την χαρά. Οι λαοί που ζούνε με πόνο και με πίστη, γράφει ο Φώτης Κόντογλου, τυπώνουνε πιο βαθιά τον χαρακτήρα τους στο σκληρό βράχο της ζωής και σφραγίζουνται με μια σφραγίδα που δεν σβήνει από τις συμφορές κι από τις αβάσταχτες καταδρομές, αλλά γίνεται πιο άσβηστη. Με τέτοια σφραγίδα είναι σφραγισμένη η Ρωμιοσύνη.

Αλήθεια, η καλοπέραση και οι υπερβολικές υλικές απολαύσεις, κρατάν τον μέσα μας άνθρωπο αδούλευτο, χοντροκομμένο. Αντίθετα, τα βάσανα είναι αυτά που κατεργάζονται τις ψυχές, σαν τα πολύτιμα πετράδια. Έτσι και τα Έθνη. Όσο πλούσια κι αν είναι, δεν μπορούν να εξαγοράσουν με τα λεφτά τους τις πνευματικές χάρες, που έχουν τα Έθνη εκείνα που καταβάλλουν, ως αντίτιμο για κάθε στιγμή της ύπαρξής τους, την αγωνία, τα δάκρυα, το αίμα...

Πολύς καιρός πέρασε. Τετρακόσια ολόκληρα χρόνια. Μα, τα μαύρα τούτα χρόνια της σκλαβιάς, κρατήθηκε αδούλωτη  η Ελληνική ψυχή, με τα γράμματα, την πίστη και το φρόνημα. Κι έφτασε το Εικοσιένα και οι αδούλωτες ψυχές πήραν τα όπλα και δώσανε αγωνιστές. Και μάρτυρες. Και ολοκαυτώματα. Και τον ζυγό τους αποτίναξαν.

Και έγραψε ο ποιητής:

Η Ρωμιοσύνη ειν’ φυλή συνόκαιρη του κόσμου.

Κανένας δεν ευρέθηκε για να την εξαλείψει….

Η Ρωμιοσύνη θα χαθεί όντας ο κόσμος λείψει.

Και η Ρωμιοσύνη δεν χάθηκε. Πέρασε δια πυρός και σιδήρου. Μέσα από πολέμους τοπικούς, Βαλκανικούς. Κι από την καταστροφή της Μικρασίας. Κι απ’ την γενοκτονία που ‘καναν οι Νεότουρκοι και τον ξεριζωμό. Και από δυο πολέμους παγκοσμίους. Και από κατοχή. Κι όμως δεν χάθηκε. Πάντοτε, εκεί που έλεγαν πώς να, όπου να ‘ναι σβήνει, πάει έσβησε, αυτή ανασταινόταν και πάλι απ’ τις στάχτες της.

Και γράφει ο ποιητής:

Την Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει

Με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο

Νάτη, πετιέται αποξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει

Και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου.

Κι είναι ακόμη ζωντανή. Η ακατάλυτη Ρωμιοσύνη...

 Κώστας Μπούζας.