Το Παρίσι φλέγεται

Το Παρίσι φλέγεται από την οργή του λαού, ο οποίος συνεχίζει μαζικά και μαχητικά να διαδηλώνει, ενάντια στην νέα ασφαλιστική «μεταρρύθμιση» που προωθεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα με  τα νέα μέτρα,  προωθείται  το καθεστώς των μαζικών απολύσεων  των εργαζομένων,αλλά και οι  μειώσεις των μισθών.

Τις τελευταίες μέρες, οι κινητοποιήσεις κλιμακώνονται και παίρνουν πιο οξυμένες μορφές, όπως είναι οι καταλήψεις εργοστασίων. «Πέντε από τα οκτώ διυλιστήρια της Γαλλίας απεργούν, έχουν σταματήσει ή σταματούν», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) ο Εμμανουέλ Λεπίν, ομοσπονδιακός γραμματέας του πετρελαϊκού κλάδου της συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας CGT.  Το CGT ανακοίνωσε σήμερα πωςαπεργούν οι εργαζομενοι σε ολα τα διυλιστήρια της Γαλλίας. Σύμφωνα με γαλλικά μέσα ενημέρωσης σήμερα το πρωί η γαλλική αστυνομία «ξεμπλόκαρε» τοδιυλιστήριο στο Fos-Sur-Mer, στη Νότια Γαλλία. Οι συνδικαλιστές καταγγέλουν βία από την αστυνομία. 189 αποθήκες καυσίμων βρίσκονται υπό κατάληψη. Σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξε παρέμβαση της αστυνομίας.

Ο πρόεδρος της Γαλλίας,Φ.Ολάντ, χρησιμοποιήσε το ...γνωστό επιχείρημα σήμερα το πρωί, σε συνέντευξη του στο France Culture: Τα μπλόκα στα διυλιστήρια είναι στρατηγική μιας μειοψηφίας. Παράλληλα, η κυβέρνηση μιλά για ομηρεία της χώρας από τους διαδηλωτές! Η κυβέρνηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την έλλειψη καυσίμων, από τη μια, και από την άλλη δηλώνει πως έχει δυνατότητα να καλυφθεί για το επόμενο χρονικό διάστημα. Ο υπουργός Οικονομικών,Μισέλ Σαπέν, επιτέθηκε στους εργαζόμενους και δήλωσε χθες το πρωί ότι η βούληση της κυβέρνησης είναι να χρησιμοποιήσει «όλα τα εργαλεία» που έχει στη διάθεσή της για να τους σταματήσει,προμηνύοντας  με αυτό τον τρόπο ένταση της καταστολής και της αστυνομοκρατίας.

Την ίδια ώρα οι κινητοποιήσεις κλιμακώνονται στους περισσότερους κλάδους. Το CGT καλεί σε απεργία διαρκείας στα μέσα μαζικής μεταφοράς στο Παρίσι, από τις 2 Ιουνίου.

Αξίζει να σημειωθεί, πως παρά την προσπάθεια βίαιης καταστολής των αγώνων, την απαγόρευση των διαδηλώσεων, από κυβέρνηση και αστυνομία, οι Γάλλοι βγαίνουν κατά χιλιάδες στους δρόμους με τιςδιαδηλώσεις να μαζικοποιούνται καθημερινά και να επεκτείνονται. Σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία αυτές οι κινητοποιήσεις είναι οιμεγαλύτερες των τελευταίων ετών.Εκτός από το Παρίσι, μεγάλες διαδηλώσεις πραγματοποιούνται επίσης στη Μασσαλία, την Τουλούζη, τη Λυών, τη Ναντ, την Γκρενόμπλ και το Μονπελιέ. Νέες κινητοποιήσεις τις επόμενες μέρες, σε όλη τη χώρα.

Πηγή: «Ημεροδρόμος»

Η πεντοζάλι που έγινε καρσιλαμάς

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Και χορεύει. Φυσικά ο ρυθμός που ακούγεται δεν είναι το…«πεντοζάλι» για το οποίο μιλούσε προεκλογικά ο κ. Τσίπρας. Για το σαχλό τσιφτετέλι του εξευτελισμού πρόκειται στο οποίο επιδίδονται τα εκάστοτε γιουσουφάκια της πλουτοκρατίας.

Οι ενθουσιασμένοι κυβερνώντες διαφημίζουν ότι «αξιολογήθηκαν» θετικά από τους… θεσμούς.

Πανηγυρίζουν γιατί – όπως αναφέρει η απόφαση του Γιούρογκρουπ – «οESM αναμένεται να εγκρίνει το συμπληρωματικό MoU» που υπέγραψε χτες η κυβέρνηση. Μνημόνιο (MoU), δηλαδή!

Πανηγυρίζουν γιατί ξεφτιλίστηκαν αφού οι εταίροι είπαν στον κ.Τσίπρα ότι ακόμη και τα παραμύθια που είπε μόλις προχτές στη Βουλή – περί μη αναδρομικής επιστροφής του ΕΚΑΣ και περί σύστασης ταμείου… Αλληλεγγύης – να τα ξεχάσει!

Πανηγυρίζουν διότι υπέγραψαν νέα, δυσμενέστερη αναθεώρηση ακόμα κι αυτού του ασφαλιστικού –λαιμητόμος που ψήφισαν μόλις πριν από 15 μέρες!

Πανηγυρίζουν γιατί τους είπαν ότι δεν τους αρκεί η νομοθέτηση του ξεπουλήματος για 99 χρόνια αλλά θέλουν ακόμα πιο συγκεκριμένη νομοθέτηση για το ξεπούλημα του Ελληνικού, της Εγνατίας και της ενέργειας, κι αυτοί το αποδέχτηκαν!

Πανηγυρίζουν γιατί τους είπαν ότι δεν τους αρκεί η ήδη νομοθετημένη ασυλία όσων διοικούν το Υπερταμείο ξεπουλήματος, πως θέλουν ακόμα πιο ισχυρή νομική κατοχύρωση ότι απαλλάσσονται ποινικών ευθυνών, κι αυτοί το αποδέχτηκαν!

Πανηγυρίζουν γιατί το επιτόκιο για τα δεκαετή ελληνικά ομόλογα πάει στο 6,98%, διότι θεωρούν ότι έχουν να κάνουν με λωτοφάγους που ξεχνούν ότιη Ελλάδα μπήκε στα Μνημόνια με πρόσχημα ότι το 2010 το επιτόκιο είχε ανεβεί πάνω από το 5%…

Πανηγυρίζουν διότι δεσμεύτηκαν σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για το 2018, δηλαδή για απηνή λιτότητα!

Πανηγυρίζουν γιατί το ΔΝΤ έρχεται μέχρι το τέλος του έτους με νέο δικό του μνημόνιο! Γράφει η απόφαση του Γιούρογκρουπ: «(…) τοEurogroupκαλωσορίζει την πρόθεση του ΔΝΤ να προτείνει στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείο να εγκρίνει την επίτευξη χρηματοδοτικής συμφωνίας πριν από το τέλος του 2016 (…)».

Πανηγυρίζουν, φυσικά, γιατί τώρα θα πάρουν κι αυτοί τη δόση τους. Όπως οι προηγούμενοι. Ποιος δεν θυμάται τα αντίστοιχα πανηγύρια των Σαμαρά – Βενιζέλου για τις δικές τους δόσεις και «υπερδόσεις» (σσ: ειδικά εκείνη των 40 – 50 δισ. ευρώ τον Δεκέμβρη του 2012).

Ας δούμε, όμως, για ποιο πράγμα παιανίζουν τα… νταούλια της «αριστερής» καταισχύνης: «Έρχονται» – λένε – 10,3 δισ. ευρώ! Μάλιστα… Αλλά:

α) Το μόνο που ξέρουμε, σε ότι αφορά τον ελληνικό λαό, είναι τα δισεκατομμύρια που «φεύγουν».

Μιλάμε για τα πάνω από 8 δισ. ευρώ νέα βάρη (έκθεση Λογιστηρίου του Κράτους) που πρόσθεσαν στις πλάτες του λαού με το Ασφαλιστικό τους.

Μιλάμε για τα νέα βάρη ύψους 5,4 δισ. ευρώ που πρόσθεσαν στις πλάτες του λαού με το φορολογικό τους.

Μιλάμε για την «κάβα» των νέων μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις ύψους 3,6 δισ. ευρώ που φέρνουν με τον «κόφτη» τους.

Μιλάμε για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ανυπολόγιστου κόστους που την επέκτειναν για τα επόμενα 99 χρόνια!

Δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς τα άπταιστα… «μαρξιστικά» τουκ.Τσακαλώτουγια να κάνει τις προσθαφαιρέσεις ώστε να αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται.

β) «Έρχονται» – λένε – 10,3 δισ. ευρώ! Μάλιστα… Μόνο που:

Το για ποιους «έρχονται» προκύπτει από το γεγονός ότι το 70% αυτού του ποσού είναι ήδη δεσμευμένο για τις πληρωμές τόκων και χρεολυσίων παλιότερων δανείων που έχει δεσμευτεί να αποπληρώσει η κυβέρνηση στους τοκογλύφους μέχρι τα τέλη του Ιουνίου.

Το για ποιους βασικά «έρχονται» καταγράφεται – δυο φορές – στην απόφαση του Γιούρογκρουπ: «Η δεύτερη δόση (…) θα δοθεί (…) ώστε να καλύψει ανάγκες εξυπηρέτησης χρέους (…)».

Το για ποιους «έρχονται» προκύπτει από τα προγράμματα ενίσχυσης των «επενδυτών» που σπεύδουν να φέρουν «ανάπτυξη» και «ανοικοδόμηση» πάνω στο έρεβος του μισθού των 400 ευρώ, της απλήρωτης δουλειάς και των εργασιακών σχέσεων «γαλέρας».  

Το για ποιους «έρχονται» προκύπτει από το που πήγαν και τα προηγούμενα που «ήρθαν». Πριν από μόλις δυο βδομάδες ήταν η εφημερίδα«Handelsblatt» που δημοσίευσε την έρευνα του «European School of Management and Technology»του Βερολίνου που πιστοποιούσε ό,τι ακριβώς γνωρίζαμε: Το σύνολο σχεδόν των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ σε δάνεια που υποτίθεται «πήρε» η Ελλάδα από το 2010 στο πλαίσιο των Μνημονίων πήγαν υπέρ πίστεως γαλλογερμανικών τραπεζών και για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Γι’ αυτούς φτιάχτηκαν τα Μνηµόνια. Όλα τα Μνημόνια. Και του κ.Τσίπρα και των προηγούμενων.

Για να εξασφαλίζονται – µέσω της «συντεταγµένης» και «ελεγχόμενης» χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους και την εκτός ελέγχου χρεοκοπία του ελληνικού λαού – τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων «σωτήρων».

Το τίμημα της «σωτηρίας» είναι οι μισθοί. Είναι οι συντάξεις. Είναι η δημόσια περιουσία. Είναι τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Είναι τα σπίτια του άνεργου και φτωχοποιημένου λαού που τα βγάζουν στο σφυρί παραδίδοντας στα όρνεα τα «κόκκινα δάνεια»!

Η κυβέρνηση, βέβαια, πανηγυρίζει. Πέτυχε – λέει – ρύθμιση του χρέους! Μην πάει το μυαλό σας στο «κούρεμα» και στις «διαγραφές». Αυτά πήγαν εκεί που πήγαν και εκείνα τα «θα καταργήσουμε τα Μνημόνια σε ένα νόμο με ένα άρθρο».

    Γράφει η απόφαση του Γιούρογκρουπ: «Στις 9 Μαΐου τοEyrogroupεπαναβεβαίωσε ότι το ονομαστικό κούρεμα εξαιρείται (…)». 

Η «ρύθμισή τους» δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν «χάρτη» αιώνιας δουλοπαροικίας χρέους όπου η Ελλάδα θα πληρώνει κάθε χρόνο έως και το 20% του παραγόμενου πλούτου της για αποπληρωμή παλιότερων και ολοένα ανανεωνόμενων χρεών.

Η «ρύθμισή τους», την εξειδίκευσή της οποίας θα αναμένουμε μετά το… 2018, λέει – εκ των προτέρων – ότι εις το διηνεκές η Ελλάδα θα καταβάλει ετησίως το 1/5 του ιδρώτα του λαού της, ποσά μέχρι και 30 – 40 δισ. ευρώ κατ’ έτος (!), για να πληρώνει χρέη που ο λαός δεν χρωστάει και που δεν τελειώνουν ποτέ!

Τέτοια μεγάλη «επιτυχία». Και που την σερβίρουν: Σε ένα λαό που είδε τα τελευταία 6 χρόνια να λεηλατείται – στο όνομα της «σωτηρίας» – το ¼ του ΑΕΠ της χώρας και να του βουτάνε από την τσέπη με την μορφή των εισπρακτικών και δημοσιονομικών μέτρων πάνω από 70 δισ. ευρώ πριν ακόμα από την εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου.

***

Κάπως έτσι επιστρέφουμε από εκεί που δεν φύγαμε ποτέ. Είναι στο έργο του «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» που ο Νίκος Μπελογιάννης εξέταζε το ρόλο του ελληνικού κεφαλαίου σε συνδυασμό με τη διείσδυση και τη συνεργασία του με το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα.

Σε εκείνη την ακτινογραφία της ελληνικής οικονομίας που ξεκινά από το 1824 και φτάνει έως το 1940, μιλώντας για το πώς λειτούργησε ο «σωτήριος» δανεισμός από τα πρώτα «δάνεια της ανεξαρτησίας» μέχρι και τη μεταξική δικτατορία, ο Μπελογιάννης έγραφε:

«…ο λαός υπόφερνε. Είχε γονατίσει από τους φόρους, κι η τοκογλυφία ερχότανε ύστερα να του δώσει τη χαριστική βολή. Αφήνω κατά μέρος κάθε δική μου περιγραφή και παίρνω ένα κομμάτι από την Ιστορία του Καρολίδη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο: “Την εποχή εκείνη η χώρα εσπαράζετο υπό της φυγοδικίας και των συμμοριών τοκογλύφων, οίτινες εν συνεργασία προς τους ταμίας του κράτους και αυτούς ακόμα τους δικαστάς είχον δημιουργήσει αλληλεγγύην και κατέτρωγαν τας σάρκας του λαού» (…). Κι έτσι, τοκογλύφοι, κομματάρχες, δικαστές, ταμίες, Εθνοτράπεζα, κράτος και ληστές – τούτοι οι τελευταίοι πολύ λιγότερο από τους άλλους – εκτελούσαν το ίδιο “εθνοφελές” έργο: Την ερήμωση της χώρας και τον αφανισμό του λαού. Και στο αντιλαϊκό τούτο όργιο, έρχονται και οι ξένοι κεφαλαιούχοι να πάρουν μία από τις καλύτερες θέσεις”».

Στον, δε, επίλογο του βιβλίου του, ο Μπελογιάννης σημειώνει:

«… Γενικά, η πολιτική ζωή της χώρας μας μέσα στα 120 χρόνια της ελεύθερης ύπαρξής της επηρεάστηκε σημαντικά από τις θελήσεις κι τα συμφέροντα των ξένων κεφαλαιούχων και των χωρών τους. Και τα συμφέροντα αυτά ήταν πάντοτε αντίθετα με τα συμφέροντα της Ελλάδας και του λαού της. Παρ’ όλα αυτά όμως, οι ελληνικές κυβερνητικές κλίκες, όταν έφταναν στο σταυροδρόμι που οδηγούσε ή στην υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της πατρίδας τους ή στην υποταγή στις επιθυμίες και τους εκβιασμούς των ξένων, προτίμησαν πάντοτε, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, το δεύτερο δρόμο (…)».

    Αυτά τότε…

Πηγή: Νίκος Μπογιόπουλος – enikos.gr

Με γενικό μπλακ άουτ απαντούν τα συνδικάτα στον Ολάντ

Κορυφώνονται σήμερα οι κινητοποιήσεις των συνδικάτων κατά της εργασιακής μεταρρύθμισης που προωθεί ο Φρανσουά Ολάντ.

Στις διαδηλώσεις, που έχουν προγραμματιστεί σε όλη τη χώρα, συμμετέχουν και οι εργαζόμενοι στις πυρηνικές εγκαταστάσεις που μπήκαν χθες στον… απεργιακό χορό.

Την ίδια ώρα, διυλιστήρια και δεξαμενές αποθήκευσης καυσίμων είναι πλέον το επίκεντρο του κινήματος διαμαρτυρίας.

Χθες πέντε από τα οκτώ διυλιστήρια της Γαλλίας ήταν αποκλεισμένα ή εκτός λειτουργίας, με τις ελλείψεις να πλήττουν περισσότερα από 40.000 πρατήρια.

Οι εργαζόμενοι στα δύο μεγαλύτερα γαλλικά λιμάνια, της Μασσαλίας και της Χάβρης, ετοιμάζονται να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις.

Υπολογίζεται ότι αν απεργήσουν οι εργαζόμενοι στον τερματικό πετρελαϊκό σταθμό της Χάβρης, από όπου περνά το 40% των γαλλικών εισαγωγών, μέσα σε πέντε ή έξι ημέρες δεν θα υπάρχουν καύσιμα για τα γαλλικά αεροδρόμια.

Η χθεσινή ήταν η τρίτη ημέρα άντλησης από τα στρατηγικά αποθέματα πετρελαϊκών προϊόντων, που επαρκούν για 115 ημέρες.

Η τροφοδοσία σε πετρέλαιο θα γίνει ακόμη πιο προβληματική σήμερα, με την απεργία στο «περισσότερα λιμάνια», σύμφωνα με τη γαλλική συνδικαλιστική συνομοσπονδία (CGT). Απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν εκδηλωθεί τις τελευταίες ημέρες στα λιμάνια του Σεντ Ναζέρ, του Λοριάν και της Μπρεστ.

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις προκαλούν προβλήματα και στις μεταφορές. Η δημόσια επιχείρηση σιδηροδρόμων SNCF περνά από χθες το πέμπτο απεργιακό επεισόδιο από τον Μάρτιο.

Στις αεροπορικές μεταφορές, η Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Αεροπορίας συνέστησε στις αεροπορικές εταιρείες να περιορίσουν κατά 15% τις πτήσεις τους από και προς το αεροδρόμιο του Ορλί.

Αν και μέχρι χθες η γαλλική κυβέρνηση παραμένει αμετακίνητη για τη μεταρρύθμιση της απασχόλησης και την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δεσμευόταν ενώπιον του υπουργικού συμβουλίου ότι «θα χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο για να διασφαλίσουμε την τροφοδοσία των Γάλλων και την οικονομία», σήμερα η κυβέρνηση ανακρούει πρύμναν,

Όπως μεταδίδει το Associated Press, ο Μανουέλ Βαλς προανήγγειλε ότι θα υπάρχουν αλλαγές και βελτιώσεις στο νομοσχέδιο.

«Μπορούν πάντα να υπάρξουν τροποποιήσεις, βελτιώσεις», δήλωσε στα δίκτυα BFMTV και RMC ο Γάλλος πρωθυπουργός, αποκλείοντας ωστόσο «την αλλαγή πλαισίου» ή απόσυρσης του νομοσχεδίου.

Πηγή: «Εφημερίδα των Συντακτών»

Ποιος θα μείνει με τον… «μουτζούρη στο χέρι» στην Ευρώπη του Σόιμπλε;

Του Κωνσταντίνου Βέργου.

Πίσω από τη βιτρίνα των χαμόγελων και των κοκτέιλ πάρτι των γραφειοκρατών των Βρυξελλών, κρύβεται μια άλλη Ευρώπη, καθόλου αισιόδοξη. Εκείνη της χρεοκοπίας όχι μόνο των κρατών-μελών, αλλά και των ίδιων των εταιρειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Φαίνεται ότι πλέον το γερμανικό μοντέλο διακυβέρνησης της Ευρώπης έχει ρίξει όλο το οικοδόμημα στα βράχια! Και αν αυτά φαίνονται σε κάποιους υπερβολικά, δυστυχώς, δεν είναι!
Τα κράτη είναι, 8 χρόνια μετά την κρίση του 2008, υπερχρεωμένα, και σε χειρότερο βαθμό από ό,τι ήταν πριν την κρίση! Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία, που είναι οι τρεις μεγαλύτερες οικονομίες, έχουν ακόμη χρέος που ξεπερνάει το 80% του ΑΕΠ. Η Γερμανία έχει χρέος που είναι 20% του ΑΕΠ μεγαλύτερο από εκείνο που είχε το 2008! Της Ιταλίας είναι 30% υψηλότερο και είναι στο… 130% του ΑΕΠ! Της Γαλλίας είναι επίσης 25% του ΑΕΠ υψηλότερο εκείνου του 2008! Το πραγματικό χρέος, μάλιστα, της πανίσχυρης Γερμανίας ίσως ξεπερνάει σε πραγματικό ύψος εκείνο της Ελλάδος ως ποσοστό του ΑΕΠ, καθώς το περισσότερο χρέος λαμβάνεται από τα Ομόσπονδα… κρατίδια και όχι από την κεντρική κυβέρνηση!

Πίσω από τη γυάλινη βιτρίνα της γερμανικής ευμάρειας κρύβεται η χρεοκοπία, αλλά και η ανισότητα. 

Όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι η Γερμανία χρησιμοποιεί τόσο το Ευρώ όσο και τον θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να λύνει τα δικά της προβλήματα, εις βάρος των άλλων. 

Έχει το σύστημα του «μουτζούρη»! Εκείνο που όμως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει είναι πώς συμβαίνει αυτό, τον μηχανισμό! Γίνεται με τη χρηματοδότηση! Τόσο απλά! Η Ελλάδα, για παράδειγμα χρηματοδοτεί, με χρήματα που καταβάλλονται κάθε χρόνο, το 2% του προϋπολογισμού δηλαδή των δαπανών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση του γερμανοελεγχόμενου Ντράγκι με την Ποσοτική Χαλάρωση αγοράζει μόνο 2 δισ. από 1 τρισ. από την Ελλάδα, δηλαδή 0,2% των χρημάτων ελληνικά ομόλογα! Από την άλλη, η Γερμανία δίνει 15% των χρημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ το… 25% (!) της Ποσοτικής Χαλάρωσης των 1 τρισ. της ποσοτικής χαλάρωσης πάει στη Γερμανία, κάθε μήνα 20 δισ. από τα 80 δισ.! 

Ουσιαστικά, λοιπόν, η Γερμανία δεν επιβάλλει μόνο πολιτικούς όρους, επιβάλλοντας με μια βάρβαρη ατζέντα λιτότητας τη βίαιη, απότομη, φτωχοποίηση των περιφερειακών χωρών! Έχει περάσει σε ένα βήμα παραπέρα! Χρησιμοποιεί άμεσα τους πόρους, τα χρήματα των φτωχών κρατών, όπως της Ελλάδος στη δική της οικονομία! Απροκάλυπτη μεταφορά πλούτου! Όπως έκλεβε τον χρυσό άλλων κρατών επί κατοχής!

Αν, έστω, το γερμανικό μοντέλο οδηγούσε σε μια πλουσιότερη Ευρώπη στο σύνολό της, μια Ευρωπαϊκή Ένωση που γίνεται οικονομικά ισχυρότερη συνολικά, τότε, έστω, θα ελπίζαμε ότι κάποια στιγμή ίσως, στη φαντασία μας φυσικά, ένα κομμάτι του πλούτου θα γυρίσει και σε μικρά κράτη όπως στην Ελλάδα! Δυστυχώς όμως ούτε καν αυτό συμβαίνει! Η υποβάθμιση της Deutsche Bank, της μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας πριν δύο μέρες σε κατηγορία λίγο πάνω από εκείνη των «σκουπιδιών», από τον πιο αξιόλογο οίκο αξιολόγησης του κόσμου, τη Moody's, είναι απλή απεικόνιση της θλιβερής πραγματικότητας. Είναι ένα ηχηρό καμπανάκι, ότι η μεγαλύτερη τράπεζα της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της υπεροπτικής Γερμανίας του Σόιμπλε, βρίσκεται υπό κατάρρευση! Ακόμη χειρότερα, δεν είναι η μόνη!

Οι μετοχές όλων των μεγάλων τραπεζών στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν χρηματιστηριακά καταρρεύσει από τα υψηλά επίπεδα που ήταν και βρίσκονται σε μη αντιστρέψιμη πτωτική τροχιά αξιών! Η χρηματιστηριακή κατάρρευση, υπόψιν, προηγείται πάντα της τυπικής, διότι οι επενδυτές πρώτοι φεύγουν σαν τα ποντίκια από το πλοίο που βουλιάζει! Όχι όμως μόνο αυτό, αλλά πλέον παραιτούνται ή εξωθούνται και σε παραίτηση και τα αφεντικά των τραπεζών! Τελευταίο επεισόδιο ήταν η χτεσινή εξέλιξη στην Ιταλία. Καρατόμησαν οι επενδυτές - μέτοχοι χτες βράδυ τον τραπεζίτη της UniCredit, της γιγαντιαίας αυτής ιταλικής τράπεζας, καθώς είχε συμφωνήσει να διαθέσει 1,5 δισ. ευρώ για να διασώσει μια άλλη μικρή ιταλική τράπεζα (την Popolare di Vicenza), καθώς, αν χρεοκοπούσε εκείνη η μικρότερη, η τρύπα στην ίδια την UniCredit θα ξεπερνούσε τα... 20 δισ. ευρώ!

Το σύστημα είναι άρρωστο! Όταν καρατομούνται μέσα στη νύχτα οι μεγαλοτραπεζίτες, τα απόλυτα αφεντικά του συστήματος ας ετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα! Αυτήν τη φορά δεν θα υπάρξει κανένας να διασώσει φαλιρισμένες τράπεζες ή χρεοκοπημένα κράτη... το bail in σημαίνει ότι το «καμένο» σύστημα του κυρίου Σόιμπλε και του πανγερμανικού του μοντέλου οδηγεί σε απόλυτη καταστροφή, όχι μόνο εργαζόμενους, αλλά και ομολογιούχους και καταθέτες στις μεγάλες χώρες της Ευρώπης, καίει όλες τις αξίες, όλες τις βάσεις του οικοδομήματος… Η Ευρώπη οδεύει σε βαθιά κρίση… Και δεν συζητάμε για το τι σημαίνει αυτό για τα χρηματιστήρια…

 liberal.gr