Καραμανλής και Παπανδρέου σημαίνουν μνημόνιο.

Γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης

Όλοι είδαν την πορεία του δημόσιου χρέους, από τα 180 δισ. το 2004 στα 300 δισ. το 2009. Κάτι πήρε το αυτί τους από την εξομολόγηση του κ. Γιώργου Αλογοσκούφη, ο οποίος πήγε να ζητήσει έκτακτα μέτρα για να μην εκτροχιαστεί η οικονομία και ο πρώην πρωθυπουργός απάντησε «Ασ’ το γι’ αργότερα».

Βεβαίως, πολλά λέγονται και για την υποκριτική του στάση του 2009. Υποκριτική διότι από τη μία ζητούσε τη συναίνεση της αντιπολίτευσης για το πάγωμα των μισθών του Δημοσίου ως υπεύθυνος πρωθυπουργός και από την άλλη, ως ανεύθυνος κυβερνήτης, μοίραζε 500 εκατ. εν μια νυκτί στους αγρότες, ή προσλάμβανε παρανόμως μέσω του ΟΑΕΔ δεκάδες χιλιάδες σταζιέρ και διπλασίαζε το προσωπικό του μετρό σε ένα μήνα. 

Κι αν πρέπει να χρεωθεί στον κ. Γιώργο Παπανδρέου ανευθυνότητα, που δεν συναίνεσε στα τότε «σκληρά μέτρα», τι πρέπει να ειπωθεί για τον ίδιο τον κ. Καραμανλή που όχι μόνο δεν πάγωσε τους μισθούς στο Δημόσιο («κι ας έπεφτε ηρωικώς», όπως λένε κάποιοι), αλλά την ίδια ακριβώς στιγμή άνοιγε ακόμη μεγαλύτερες πληγές στον προϋπολογισμό με προσλήψεις και δωράκια στους αγρότες; 

Η ιστορία δεν γράφεται με υποθέσεις, αλλά αν το έλλειμμα του 2009 παρέμενε στα επίπεδα του 2008 (δηλαδή 9,4% του ΑΕΠ και ουχί 15,6%) η κατάσταση πιθανότατα θα ήταν διαχειρίσιμη. Την εποχή της «υπευθυνότητας» του κ. Καραμανλή (2008 – 2009) το δημόσιο χρέος φούσκωσε με επιπλέον 36 δισ.

Περασμένα, αλλά όχι ξεχασμένα. Ακόμη πληρώνουμε εκείνον τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Υπάρχει όμως και η δεύτερη αποτυχία του κ. Καραμανλή, που δεν συζητείται καθόλου: η σιωπή του.

Η χώρα ζει τη μεγαλύτερη κρίση της μεταπολίτευσης. Οι πολίτες τα έχουν χαμένα. Η ακροδεξιά στην απεχθέστερή της μορφή αλωνίζει. Το μεταναστευτικό μπορεί να εκραγεί. Οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή αλλάζουν. 

Η οικονομία εκτροχιάζεται ξανά. 

Κι όμως, ο κ. Καραμανλής είναι ο μόνος απών. Δεν νιώθει την ανάγκη να μιλήσει στον λαό που κάποτε του έδωσε το εκπληκτικό 45,36%; Να παρεμβαίνει για να διορθώσει κάποια πράγματα που θεωρεί στραβά; Ακόμη και η ελάχιστη εμπειρία είναι πολύτιμη σε μια τέτοια κρίση.

Ακόμη και ο θείος του, από την αυτοεξορία του στο Παρίσι, μίλησε κάμποσες φορές για τα δεινά και τα προβλήματα του έθνους. Κι αυτή δεν είναι η μόνη διαφορά του Κωνσταντίνου με τον Κώστα. Ο εθνάρχης στα χρόνια της σιωπής του δεν ήταν βουλευτής. Δεν είχε τυπική υποχρέωση να μιλήσει. Αντιθέτως, οι εκπρόσωποι του έθνους πληρώνονται από τον ελληνικό λαό όχι για να σηκώνουν απλώς το χέρι τους στις ψηφοφορίες, αλλά και να μιλούν εξ ονόματός του. Οι παρεμβάσεις στη Βουλή είναι η μισή και ίσως πιο σημαντική δουλειά ενός βουλευτή. Διαμορφώνουν πολιτικές.

Κι όμως. Ακόμη και σ’ αυτή τη χαλαρή αποστολή δεν ανταποκρίθηκε ο κ. Καραμανλής. Δεν είπε ποτέ στον ελληνικό λαό τι πρέπει να γίνει. Όχι μόνο από ηθική υποχρέωση, που εκ των πραγμάτων έχει ένας πρώην πρωθυπουργός σε μια χώρα που έχει αλαλιάσει από την κρίση. Αλλά και από τυπική υποχρέωση που έχουν και οι τριακόσιοι της Βουλής.

kathimerini.gr

«Είπε ο Τσίπρας συνειδητά ψέματα για να κερδίσει τις εκλογές;» ή «Ο Τσίπρας πρόδωσε τις ιδέες της Αριστεράς και αποστάτησε;»

Απάντηση στο ερώτημα της επικεφαλίδας δίνει ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Περικλής Κοροβέσης στην εφημερίδα των συντακτών. 

Όσοι ισχυρίζονται πως υπάρχει στη χώρα μας λεξιπενία, υπάρχει ένα επιχείρημα που μπορεί να τους αποστομώσει. Να δουν τα κοσμητικά επίθετα που κυκλοφορούν στην πιάτσα για να χαρακτηρίσουν τον πρωθυπουργό μας.

Γράφει ο Περικλής Κοροβέσης 

Και εδώ πρέπει να παραδεχτούμε πως η μεγαλύτερη εφευρετικότητα στους χαρακτηρισμούς προέρχεται από τους πρώην συντρόφους. Και αυτό δεν είναι παράξενο. Όπου υπάρχει μια αλήθεια, είτε θρησκευτική είτε πολιτική, οι ερμηνείες είναι πολλές.

Και η πλειοψηφία -κατά κανόνα- καθορίζει το σωστό δόγμα, ενώ η μειοψηφία γίνεται αίρεση ή αιρέσεις, ανάλογα με τις διασπάσεις.

Εντούτοις πίσω από όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς κρύβονται δύο ερωτήματα που ακούω συχνά, ιδίως από νεανικές παρέες: «Είπε ο Τσίπρας συνειδητά ψέματα για να κερδίσει τις εκλογές;» ή «Ο Τσίπρας πρόδωσε τις ιδέες της Αριστεράς και αποστάτησε;»

Και δεν μου ζητούν μια θεωρητική ανάλυση. Αλλά τι έχω καταλάβει εγώ μέσα από τη μακρόχρονη ανάμειξή μου για την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ.

Και έτσι αναγκαστικά αυτό το κoμμάτι θα έχει την προσωπική μου εμπειρία μαζί με τον όποιο κίνδυνο να χάσει την αντικειμενικότητά του. (Κάθε προσωπικό κείμενο είναι υποκειμενικό, άσχετα αν εκφράζει μια αντικειμενική αλήθεια. Π.χ. προσωπικές μαρτυρίες για το Αουσβιτς.)

Η διαδρομή μου στην «κλασική» Αριστερά ξεκινάει από την τότε νεολαία ΕΔΑ και φτάνει μέχρι τον Παρισινό Μάη του ‘68. Ηδη τα προβλήματα που είχαν συσσωρευτεί, όχι μόνο από την ΕΔΑ, αλλά και από την πολιτική της ΕΣΣΔ, με οδηγούν σε οριστική ρήξη με την παραδοσιακή Αριστερά είτε αυτή ήταν του «Εσωτερικού» ή τoυ «Εξωτερικού».

Ο κομμουνισμός, όπως είχε διαμορφωθεί από την ΕΣΣΔ και από εκεί όπως είχε εξαχθεί στις διάφορες αντιπροσωπείες της (τα Κ.Κ. της κάθε χώρας), δεν ήταν μόνο ένα πτώμα, αλλά και μια νεκρή σκέψη που δεν μπορούσε να διαβάσει την πραγματικότητα. Το μόνο που είχε μείνει ήταν η αναφορά στην ιδεολογία του.

Μια αυτοαναφορά που οδηγεί στην τύφλωση. Και όσοι είχαμε καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα μπήκαμε σε νέα κινήματα και οργανώσεις και ανανεώσαμε τις αναφορές μας με σύγχρονους διανοητές της Αριστεράς.

Αυτούς τους άτυπους θεμελιωτές της Αριστεράς του 21ου αιώνα. Και τα κόμματα του παραδοσιακού κομμουνισμού μάς φαίνονταν μια μακρινή προϊστορία. Αλλά αυτός ο προβληματισμός άγγιξε και ανθρώπους της Ανανεωτικής Αριστεράς που δημιούργησαν τον «Χώρο διαλόγου και κοινής δράσης της Αριστεράς» με προεξάρχοντα τον Γιάννη Μπανιά.

Και ήταν ενδιαφέρον αυτό το εγχείρημα γιατί συνένωσε πολλές τάσεις της Αριστεράς που μέχρι την προηγούμενη μέρα ήταν εχθροί. Και αυτό δημιούργησε μια δυναμική που απέδωσε ΣΥΡΙΖΑ, αναγκάζοντας τον ψυχορραγούντα ΣΥΝ να αρπαχτεί από το σωσίβιο που τού προσέφερε ο νέος οργανισμός. Αλλά όχι για καλό. Ήθελε να κυριαρχήσει και να ποδηγετήσει το νέο σχήμα, αδιαφορώντας για κάθε δημοκρατική διαδικασία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε μέλη, αλλά μόνο συνιστώσες. Οσοι ήταν ανένταχτοι, για να γίνουν μέλη έπρεπε να περάσουν από κάποια συνιστώσα. Και αυτό δημιούργησε τραγελαφικά πράγματα. Ο υποφαινόμενος ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι μέλος του.

Οταν κλήθηκα από τον «Χώρο Διαλόγου» να συνεισφέρω σε αυτό το εγχείρημα, μέσω της εφημερίδας «Εποχή», διαπίστωσα μια πολιτική έρημο, κυρίως από τα στελέχη του ΣΥΝ που ήταν άσοι στον τακτικισμό και διψασμένοι για εξουσία.

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, αναφέρομαι στην τάση Τσίπρα, που στην ουσία διέλυσε τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε ξεκινήσει, και τον μετέτρεψε σε ένα αρχηγικό κόμμα, χωρίς αρχές, με μοναδικό στόχο την εξουσία, έστω και την εικονική.

Αυτό που σκέφτηκα ήταν πως η Αριστερά χρειάζεται έναν νέο διαφωτισμό που θα τον βρει από μια ανακύκλωση των ιδεών της και της Ιστορίας της, που είναι ακόμη χρήσιμα υλικά και θάβοντας χωρίς λύπη ό,τι νεκρό κουβαλούσε.

Δηλαδή χρειαζόμαστε μια άλλη σκέψη. Αλλά αυτό δεν έγινε. Οχι πως δεν υπήρχαν πολλά στελέχη της Αριστεράς που δεν καταλάβαιναν. Αλλά το παιχνίδι είχε χαθεί με την κυριαρχία της κλίκας του Τσίπρα. Και η πραγματικότητα δεν μπόρεσε να αναγνωστεί και να χαραχτεί μια άλλη πολιτική.

Επομένως ο Τσίπρας δεν πρόδωσε και δεν αποστάτησε. Απλά απέδειξε αυτό που ήταν, μέσα από μια αριστερή ρητορική που δεν στοιχίζει και τίποτα. Και είμαι σίγουρος πως εκεί στην κυβέρνηση απολαμβάνουν τα αξιώματά τους, άσχετα αν δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους.

Φτώχεια και αθλιότητα του τέταρτου Ράιχ

Ένα στα δέκα παιδιά ζουν σε οικογένειες που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Η είδηση θα μπορούσε να αποτελεί μια κοινότοπη διαπίστωση για τις περισσότερες από τις χώρες της ευρωπαίκής περιφέρειας, που πληρώνουν εδώ και χρόνια την πολιτική λιτότητας του Βερολίνου. Η είδηση όμως αφορά την ίδια τη Γερμανία, μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη.

Η σχετική πληροφορία περιλαμβάνεται σε έκθεση της Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, ο οποίος ορίζει το όριο της φτώχειας στο 50% του μέσου εισοδήματος των χωρών μελών του. Συγκεκριμένα από τις 29 χώρες του ΟΟΣΑ η Γερμανία βρίσκεται στην 11η θέση.

Μαζί με τα παιδιά όμως πλήττονται ταυτόχρονα και μεγάλες ομάδες συνταξιούχων που αδυνατούν πλέον να επιβιώσουν μετά τις περικοπές στις συντάξεις τους. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σχεδόν μισό εκατομμύριο συνταξιούχοι είναι αναγκασμένοι να καταφεύγουν στα ειδικά επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας προκειμένου να συμπληρώσουν το εισόδημά τους. Σύμφωνα μάλιστα με εκθέσεις γερμανικών συνδικάτων ο αριθμός αυτών των συνταξιούχων ενδέχεται να είναι σημαντικά υψηλότερος δεδομένου ότι οι περισσότεροι αισθάνονται τόση ντροπή να συμπληρώσουν τις φόρμες των ειδικών επιδομάτων που προτιμούν να αντιμετωπίζουν σιωπηλά τη φτώχεια τους.

Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν την αίσθηση αρκετών αναλυτών ότι το Βερολίνο, χρησιμοποιώντας σαν μηχανισμό την ευρωζώνη, δεν πραγματοποιεί απλώς μια αναδιανομή εισοδήματος από την ευρωπαϊκή περιφέρεια προς το ευρωπαϊκό κέντρο αλλά από τα φτωχότερα στρώματα όλων των ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της Γερμανίας, προς τις οικονομικές ελίτ της ηπείρου.

Η παρατήρηση επιβεβαιώνεται από τη αλματώδη αύξηση που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στα εισοδήματα των ανώτατων εισοδηματικών στρωμάτων. Συγκεκριμένα οι 100 πλουσιότεροι Γερμανοί είδαν τα εισοδήματά τους να αυξάνονται τον τελευταίο χρόνο κατά 5.2% αγγίζοντας το επίπεδο ρεκόρ των 336 δισεκατομμυρίων ευρώ. Παράλληλα όμως, σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού Manager Magazin, αυξήθηκε και ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων. Έτσι σήμερα 135 κάτοικοι της Γερμανικής οικονομικής αυτοκρατορίας έχουν προσωπική περιουσία με τουλάχιστον… εννέα μηδενικά.

Η γιγάντωση της ανέχειας στη Γερμανία δεν μετριέται απλώς με τον αριθμό των παιδιών και των ηλικιωμένων που βρίσκονται κάτω από όριο της φτώχειας αλλά και από τις επιπτώσεις που προκαλούνται στο σύνολο του πληθυσμού από το λεγόμενο «στρες της επιβίωσης» την ψυχολογική πίεση δηλαδή που προκαλούν τα μέτρα λιτότητας. Σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF τουλάχιστον 8.6% των παιδιών της Γερμανίας έχουν βιώσει καταστάσεις μακροχρόνιας φτώχειας η οποία αναμένεται να επηρεάσει την ψυχολογική τος υγείας για το υπόλοιπο της ζωής τους. Ανάλογες έρευνας που έγιναν πρόσφατα σε αρκετές ακόμη ευρωπαϊκές χώρες, και οι οποίες αφορούν και την Ελλάδα, αποδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις από το στρες στο οποίο υπόκεινται οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί λαοί δεν θα γίνουν πλήρως αντιληπτές πριν από το 2016. Συγκεκριμένα οι επιστήμονες αναμένουν τρομακτική αύξηση των καρδιοαγγειακών παθήσεων αλλά και αλματώδη αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου – ασθένειες δηλαδή που έχουν μεγαλύτερο «κύκλο επώασης» και γι’ αυτό το λόγο συχνά δεν συνδέονται με τα πραγματικά αίτια που τις προκαλούν.

Η φτώχεια στη Γερμανία πλήττει ιδιαίτερα τις μονογονικές οικογένειες και κυρίως τα παιδία που μεγαλώνουν με τις μητέρες τους. Η ανάγκη αυτών των γυναικών να δουλεύουν με τα ελαστικά ωράρια εργασίας, που πρώτη προώθησε η κυβέρνηση Σρέντερ και συνεχίζει η Άνγκελα Μέρκελ, επιβαρύνουν περαιτέρω την ψυχολογική υγεία των παιδιών. Ούτως η άλλως το γεγονός ότι μια ολόκληρη γενιά καλείται να επιβιώσει με τους μισθούς πείνας των 400 ευρώ, που αναλογούν στις θέσεις μερικής απασχόλησης, δημιουργεί πρωτόγνωρες συνθήκες που δεν έχουν ξαναπαρουσιαστεί από την εποχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Σύμφωνα πάντα με την UNICEF τα παιδια αυτά δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις κανονικές εξωσχολικές ασχολίες των συνομηλίκων τους, όπως οι εκδρομές η εκμάθηση ξένων γλωσσών η μουσικής, αλλά υστερούν σημαντικά και στα μαθήματά τους.

Ο αριθμός των παιδιών που μεγαλώνουν με μόνο έναν από τους δυο γονείς τους αυξήθηκε από ένα στα επτά, που ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’90, στο ένα στα πέντε. Οι επιστήμονες πάντως επισημαίνουν ότι τα φαινόμενα αυτά δεν οφείλονται στην απουσία του ενός γονιού αλλά στις οικονομικές δυσκολίες που είναι πιο έντονες στις μονογονείκές οικογένειες.

Ενώ όμως μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων βιώνει ήδη τις επιπτώσεις της γερμανικής πολιτικής λιτότητας πριν ακόμη ενηλικιωθεί μια άλλη γενιά αδυνατεί να τερματίσει τον εργασιακό της βιο. Ο αριθμός των ηλικιωμένων που αναγκάζονται να αναζητούν απασχόληση ακόμη και μετά τη συνταξιοδότησή τους διπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία φτάνοντας το ένα εκατομμύριο άτομα. Η κατάσταση αυτή έρχεται να συνθλίψει την εικόνα του γερμανικού «success story» και να αποδείξει ότι η ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας κατά 0.7%, ύστερα από μια μακρά περίοδο συρρίκνωσης του ΑΕΠ, δεν μεταφράζεται σε βελτίωση για την καθημερινότητα των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων της χώρας.

Η πρόθεση των γερμανικών κομμάτων εξουσίας να συνεχίσουν και να επιτείνουν την πολιτική λιτότητας και στο εσωτερικό της χώρας αναμένεται σύντομα να προκαλέσει ισχυρές αντιδράσεις. Έτσι δικαιολογούνται άλλωστε και οι ισχυρές πιέσεις που ασκούσαν τμήματα της οικονομικής ελίτ, πριν ακόμη από τις εκλογές, για το σχηματισμό μιας ακόμη κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» η οποία θα διέθετε την πολιτική πυγμή για να επιβάλλει σκληρότερη δημοσιονομική πολιτική. Όσο αυξάνονται όμως τα επίπεδα φτώχειας τόσο αυξάνεται και η ανάγκη της γερμανικής κυβέρνησης και των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης να αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Η εικόνα του «τεμπέλικου» ευρωπαϊκού νότου που τρώει τους μισθούς και τις συντάξεις των Γερμανών φορολογούμενων λειτούργησε αποτελεσματικά επιτρέποντας στην κυβέρνηση να κλιμακώσει την αντιλαϊκή της πολιτική. Και αυτό συνέβαινε ενώ οι ροές κεφαλαίων που έφταναν στη Γερμανία από τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας αυξάνονταν.

Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα καταγράφουν σίγουρα με ενδιαφέρον τον τρόπο με τον οποίο οι οικονομικές ελίτ της Γερμανίας κατάφεραν να μετατρέψουν χώρες σαν την Ελλάδα σε ένα τεράστιο «πληντυριο» αναδιανομής εισοδήματος, στέλνοντας χρήματα των Γερμανών φορολογούμενων τα οποία κατέληγαν στα ανώτερα στρώματα της Γερμανίας.

Άρης Χατζηστεφάνου
ΕΠΙΚΑΙΡΑ Νοέμβριος 2013

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όταν αποτιναχθεί ο μνημονιακός ζυγός θα γιορτάσει πραγματικά ο λαός.

Εγώ αρνούμαι να γιορτάζω σε έναν περίκλειστο χώρο, με τις κλούβες γύρω γύρω, με τον λαό να πεινάει, με τους πολίτες να είναι αποκλεισμένοι από την πρόσβαση και στο κράτος και στα θεμελιώδη δικαιώματα τους και, κυρίως, αρνούμαι να βρεθώ στον ίδιο χώρο και να συνομιλήσω με αυτούς που εκπροσωπούν αυτό το καθεστώς.

Απομαγνητοφωνημένη η πλήρης συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον Σπύρο Χαριτάτο στον ρ/φ σταθμό Alpha 989 (29/07/16)

Σπύρος Χαριτάτος: Το σίγουρο είναι ότι οι άνθρωποι έχουν την δύναμη, έχουν την δύναμη να αλλάζουν τα πάντα, οι άνθρωποι όμως που μπορούν και επικοινωνούν μεταξύ τους και λύνουν τα προβλήματα τους με ευθύτητα και ειλικρίνεια. Και νομίζω ότι η κριτική είναι καλοδεχούμενη από όλες τις πλευρές, του δημοσιογράφου προς τον πολιτικό ή του πολιτικού προς τον δημοσιογράφο αρκεί να είναι γόνιμη και να υπάρχει κοινή διάθεση για κάτι καλύτερο. Γιατί όλοι έχουμε ανάγκη να βελτιωθούμε, κανένας δεν έχει το δεδομένο ή το σίγουρο ή το δίκιο, το απόλυτο δίκιο. Τα λέω όλα αυτά γιατί η καλεσμένη μας, μας τιμά με την παρουσία της σήμερα στον ραδιοθάλαμο του Alpha 989 και 96,5, έχει δεχθεί αυστηρότατη κριτική και από τον δημοσιογράφο και από εμένα, την ταπεινότητά μου. Έχει δεχθεί κριτική από όλες τις πλευρές, ακόμα και απ΄ το Κόμμα το οποίο την έφερε στην τιμητική θέση να είναι η νεότερη σε ηλικία Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Είναι κοντά μας η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου. Την ευχαριστώ θερμά. Καλώς ήλθατε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλώς σας βρήκα

Σπύρος Χαριτάτος: Είστε… δεν ξεκουράζεστε; Είναι περίοδος που οι περισσότεροι πολιτικοί κλέβουν λίγο χρόνο για να βρεθούν στις παραλίες ή στα οικεία πρόσωπα και να χαλαρώσουν λίγο, να ξεκουραστούν.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Έχουμε πει, κύριε Χαριτάτο, ότι δεν θα πάμε διακοπές φέτος, όπως ούτε και πέρυσι, γιατί υπάρχει ένα καθήκον, το καθήκον, συγκρότησης και της δομής και της οργάνωσης και του σχεδίου μάχης. Του σχεδίου μάχης εναντίον αυτού του καθεστώτος που πρέπει να ανατρέψουμε, προκειμένου να απελευθερώσουμε την χώρα και τον λαό μας.

Σπύρος Χαριτάτος: Καθεστώς;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καθεστώς.

Σπύρος Χαριτάτος: Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή η Κυβέρνηση Τσίπρα είναι καθεστώς;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η Κυβέρνηση Τσίπρα, όπως η Κυβέρνηση Σαμαρά, όπως η Κυβέρνηση Παπαδήμου, όπως η Κυβέρνηση Παπανδρέου. Όλες οι μνημονιακές Κυβερνήσεις, που, στην πραγματικότητα, συγκροτούν τους εν Ελλάδι επιτετραμμένους και συνεργάτες των πρωτοστατών αυτού του καθεστώτος, που είναι οι επικεφαλής των διεθνών οργανισμών, που αυτήν την στιγμή έχουν υφαρπάξει και την λαϊκή κυριαρχία και την Δημοκρατία.

Σπύρος Χαριτάτος: Δεν σπάτε. Επιμένετε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Νομίζω ότι κάθε μέρα αποδεικνύεται αυτό ακριβώς. Και μιας και χθες, είχαμε και την έκθεση Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που, για πολλοστή φορά, παραδέχεται ότι αυτό το πρόγραμμα είναι εξωφρενικό, ότι αυτό το πρόγραμμα ουσιαστικά οδηγεί σε πλήρη διάρρηξη και της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής ευημερίας, αλλά, παρ’ όλα αυτά, εμμένει στην εφαρμογή του, εμμένει στην επιβολή, αποδεικνύεται ότι, στην πραγματικότητα, σε πείσμα αυτών που είναι εγγυημένα για τους πολίτες, σύμφωνα με τα διεθνή κεκτημένα, υπάρχει ένα σύστημα, που επιμένει σήμερα να επιβάλλει συνθήκες ζωής αβίωτες, για να δοκιμάσει, όχι απλώς οικονομικές πολιτικές, αλλά ένα συνολικό καθεστώς, οικονομικής, τραπεζικής και πολιτικής επικυριαρχίας.

Σπύρος Χαριτάτος: Ξέρετε τι μου κάνει εντύπωση; Επειδή η συγκεκριμένη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, είναι σαν να είναι το περιεχόμενο της ομιλίας ενός οικονομικού δολοφόνου ή ενός μαφιόζου οικονομικού, ο οποίος απλά εξηγεί πώς τα καταφέρνει. Τίποτα περισσότερο. Και πώς μπορεί να προκαλέσει απώλειες, ζημιές επειδή έτσι θέλει και επειδή μπορεί. Και παρ’ όλα αυτά, δεν είναι πρώτη είδηση σήμερα, ούτε για την Κυβέρνηση: δηλαδή, από νωρίς το πρωί θα μπορούσαν οι βουλευτές, οι Υπουργοί που φιλοξενούνται σε δημοσιογραφικά πάνελ, αλλά ακόμα και οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια, έχουμε αφήσει αυτήν την ιστορία στην άκρη. Δεν είναι πρώτο θέμα. Δεν είναι καν στα πρώτα θέματα. Ούτε στα ραδιόφωνα, ούτε στα δελτία ειδήσεων, ούτε και στις εφημερίδες. Γιατί;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ, όπως είδατε, το έκανα πρώτο θέμα όμως. Το πρώτο που σας είπα…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι. Και με βοηθήσατε και με διορθώσατε. Θα το δεχθώ. Και το δέχομαι αυτό και το δέχομαι και ως αυτοκριτική. Γιατί ό,τι λέγεται και, πλέον, αν θέλετε, το αντιμετωπίζουμε ενοχικά, ό,τι λέγεται είναι σαν να το είπε η Λαγκάρντ, σαν να το είπε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σαν να το είπε ο ισχυρός. Εντάξει, δεν πειράζει.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Το “δεν πειράζει”, δεν έχει δικαίωμα να το λέει καμμία εξουσία και το “δεν πειράζει”, επίσης…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …δεν έχει δικαίωμα να το λέει φυσικά ούτε και όποιος είναι φορέας της ενημέρωσης. Γιατί; Γιατί αυτή η Εκθεση, όπως και όλες οι προηγούμενες, στην πραγματικότητα συγκροτεί ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια του λαού μας. Ένα εργαλείο που μας επιτρέπει να διεκδικήσουμε, όχι απλώς την άρση των Μνημονίων …

Σπύρος Χαριτάτος: Σαν να σου φτιάχνει τη δικογραφία είναι. Σαν να σου δίνεται το κείμενο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Σαν να σου δίνει, τουλάχιστον, στοιχεία. Και χαίρομαι που το θέσατε σε δικαστικό, νομικό επίπεδο. Πρόκειται για στοιχεία τα οποία θεμελιώνουν ευθύνη και, μάλιστα, όχι μόνον διεθνή, όχι μόνον ποινική αλλά και αστική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των επιτελών του. Και είναι χαρακτηριστικό ότι αυτές οι εκθέσεις προκαλούν και έναν πανικό στα στελέχη των Διεθνών αυτών Οργανισμών. Είναι χαρακτηριστικό, επί παραδείγματι, ότι η κυρία Λαγκάρντ σπεύδει να μετακυλίσει τις ευθύνες στον προκάτοχό της, τον κύριο Στρος Καν, και σπεύδει, επίσης, να παρασιωπήσει αυτό που αποτελεί κορυφαίο γεγονός και αποκάλυψη και της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους πέρυσι, ότι, δηλαδή, η μη διαγραφή χρέους το 2010, δεν έγινε από παραδρομή: έγινε σε συμφωνία με τις Κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, προκειμένου να διασωθούν οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες που διακρατούσαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Σας θυμίζω, το 2010 Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, ήταν η κυρία Λαγκάρντ. Αυτά, λοιπόν, δεν έγιναν από κάποιους ξένους…

Σπύρος Χαριτάτος: Έχει εκκρεμότητες με την Δικαιοσύνη από τότε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι, και ξέρετε έχει ενδιαφέρον ότι η Γαλλική Δικαιοσύνη, δεν δίστασε ούτε να κάνει έρευνα κατ’ οίκον στην κυρία Λαγκάρντ, ούτε να την καλέσει ως ύποπτη, ούτε να κατασχέσει στοιχεία. Και αυτό πρέπει να είναι κι ένα μάθημα – υπόδειγμα και για την Ελληνική Δικαιοσύνη, που θα έπρεπε προ πολλού στο θέμα του Μνημονίου, που αποτελεί έγκλημα κατά του πολιτεύματος, με συμμετοχή ξένων επιτεραμμένων, θα έπρεπε να έχει κινηθεί. Υπάρχουν χίλιες δικαιολογίες και χίλια άλλοθι , υπάρχουν τα εμπόδια του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, που δεν βλέπω ούτε αυτή η Κυβέρνηση να βιάζεται να προωθήσει την αναθεώρηση του σχετικού συνταγματικού άρθρου. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει και η δυνατότητα, ακριβώς, με τις διατάξεις των εγκλημάτων κατά του πολιτεύματος και τις διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου που αφορούν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, να ελεγχθούν εκείνοι οι οποίοι επιβάλλουν αυτές τις συνθήκες και αυτό το καθεστώς στην χώρα μας.

Σπύρος Χαριτάτος: Το υλικό που είναι στη διάθεση της Κυβέρνησης, της Επιτροπής για το Χρέος, της οποίας είχατε και την ευθύνη, δεν έχει τίποτα ωφέλιμο για να το διαχειριστεί αυτή η Κυβέρνηση;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Έχει πάρα πολλά στοιχεία…

Σπύρος Χαριτάτος: Ακόμα κι αν μπορούσε να αμφισβητήσει κανείς. Εγώ έκρινα πολύ αυστηρά και σε εσάς προσωπικά. Εντάξει, πείτε ότι εγώ είμαι ένας κακός δημοσιογράφος, ενδεχομένως να έχω και εμπάθεια στην Ζωή Κωνσταντοπούλου ή σε όλη την Επιτροπή. Δεν θέλω να βλέπω κανέναν. Ο Αλέξης Τσίπρας, που είναι η γυναίκα που τον έφτασε στην εξουσία η Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον στήριξε στις αδύναμες στιγμές του και πριν γίνει Πρωθυπουργός και ήταν και κυματοθραύστης κατά μια μεγάλη περίοδο, ένα ολόκληρο επτάμηνο, εσάς πυροβολούσαν γιατί οι άλλοι δεν άντεχαν εγώ τα θυμάμαι όλα, δεν ξεχνάω. Και λέω, δεν πήρε απ’όλες τις σελίδες, από το πολυσέλιδο πόρισμα, δύο -τρεις σελίδες, μήπως κάτι του πουν σ’αυτόν, στο κυβερνητικό επιτελείο και να γίνουν ένα κομμάτι των επιχειρημάτων και να διεκδικήσουμε καλές συνθήκες πριν το τρίτο Μνημόνιο ή αφού διαχειριζόμασταν τρίτο Μνημόνιο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Για εμένα, κύριε Χαριτάτο…

Σπύρος Χαριτάτος: Δεν ξέρω μπορεί να είμαι και φορτικός έτσι όπως τα λέω. Προσπαθώ να είμαι όσο περισσότερο ειλικρινής μπορώ, αυτό που σκέφτομαι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας πω, για εμένα το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν χρησιμοποίησε αυτό το πόρισμα, την κρίσιμη στιγμή, και, μάλιστα, δεν το χρησιμοποίησε την ώρα που αυτό το πόρισμα είχε προκαλέσει πανικό στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όσο προετοιμαζόταν το πόρισμα αυτό και καλούσε η Επιτροπή μάρτυρες, η κυρία Λαγκάρντ είχε στείλει ακόμη και απειλητική επιστολή στον εκπρόσωπο της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στον κύριο Ρουμελιώτη, ζητώντας του να μην καταθέσει στην Επιτροπή μας. Και, ουσιαστικά, εμμέσως, απειλώντας τον, ότι θα έχει συνέπειες, διότι του έγραφε ”να θυμάσαι ότι έχεις ασυλία, την οποία μόνο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μπορεί να άρει”. Το γεγονός ότι το πόρισμα προκάλεσε πανικό στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο προέβη σε δύο διαδοχικές Εκθέσεις, μια στα τέλη Ιουνίου 2015 και μια στις 14 Ιουλίου ’15, στις οποίες συνομολογούσε για άλλη μια φορά, ότι το χρέος πρέπει να διαγραφεί, ότι είναι μη βιώσιμο, δεν αποτέλεσε καν αφορμή για τον Αλέξη Τσίπρα, να διεκδικήσει τα ελάχιστα. Και για εμένα, αυτό το γεγονός, δηλαδή ότι ένα όπλο που του παρασχέθηκε, ετοιμοπαράδοτο, στα χέρια του και στο οποίο αναφέρθηκαν πάρα πολλοί σημαντικοί άνθρωποι και θεσμοί από το εξωτερικό: είναι χαρακτηριστικό ότι στο πόρισμα αυτό αναφέρθηκε και ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα και η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην Ελλάδα, που είναι το Ανεξάρτητο ‘Οργανο της Πολιτείας και μια σειρά επιφανέστατων καθηγητών και του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και από την Ευρώπη και από την Αμερική – αυτό το πόρισμα, λοιπόν, ο κύριος Τσίπρας, υποκρινόταν ότι δεν υπάρχει. Και αυτό αποδεικνύει, στην δική μου συνείδηση, όπως και το γεγονός ότι υποκρινόταν πως δεν υπάρχει το πόρισμα για τις Γερμανικές Οφειλές, ότι ο κύριος Τσίπρας, στην πραγματικότητα, είχε προδρομολογήσει μια συμφωνία πάση θυσία και δεν ήθελε επ’ ουδενί να διαταράξει αυτήν προδρομολογημένη και εντελώς προδοτική, κατά την δική μου πεποίθηση, πορεία. Αυτό δεν σημαίνει όμως κύριε Χαριτάτο…

Σπύρος Χαριτάτος: Τώρα εσείς μου περιγράφετε έναν Δούρειο Ίππο με τα χαρακτηριστικά του Αλέξη Τσίπρα, που, στην ουσία, συντηρούσε ή έφερνε εντός μιας χώρας που έχει εξαθλιωθεί τα οικονομικά συμφέροντα των εκτός συνόρων φίλων, σε εισαγωγικά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας πω…

Σπύρος Χαριτάτος: Αυτό μου περιγράφετε. Μου λέτε ότι γνώριζε, κυρία Κωνσταντοπούλου, μας λέτε ότι γνώριζε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Μα φυσικά και γνώριζε ο,τιδήποτε κι αν διατυπώνεται εντεύθεν αλλά και ο,τιδήποτε ειπώθηκε σε όλη την πορεία μέχρι που φτάσαμε σε αυτήν την τρομακτική συνθηκολόγηση. Εγώ μιλώ για προδοσία, ούτε καν για συνθηκολόγηση. Ο,τιδήποτε υπήρχε στα χέρια μας ως όπλο, το γνώριζε διότι ήταν και ο κατεξοχήν, αν θέλετε, φορέας δημόσιας εκφώνησης αυτών των επιχειρημάτων. Συνεπώς, δεν μπορεί να προφασίζεται κανείς ότι ο κύριος Τσίπρας, δεν ήξερε. Από την άλλη πλευρά ήξερε πολύ καλά , ότι υπήρχαν και τρόποι και μέσα πολύ αποτελεσματικής άμυνας, τα οποία επέλεξε να μην ενεργοποιήσει.

Σπύρος Χαριτάτος: Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι, ακόμα κι αν δεν ήξερε , όφειλε να γνωρίζει από την στιγμή που ανέλαβε και ως Πρωθυπουργός της χώρας. Επιτρέψτε μου να πάμε σε ένα μικρό διάλεμμα…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Βεβαίως

Σπύρος Χαριτάτος: …σε ένα λεπτό και επιστρέφουμε εδώ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, στο ραδιόφωνο του Alpha.

Σπύρος Χαριτάτος: Ζωή Κωνσταντοπούλου, στο ραδιόφωνο του Alpha, η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας. Θα ΄λεγε κανείς ότι θα μπορούσατε να είστε σήμερα, για παράδειγμα, στην Πάρο. Να ξεκουράζεστε. Πολύ θα ευχόμασταν να ήσασταν στην Πάρο, να κάνετε μια συνάντηση που θα είχε ενδιαφέρον.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Νομίζω ότι, εντάξει, το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Πάρο, κατά το πρότυπο των παλαιοκομματικών παραδόσεων, του κοψίματος της κορδέλας, αλλά και η τροπολογία αυτή, η αχαρακτήριστη, για την δικαιολόγηση εξόδων συνοδείας, δίνουν το πραγματικό πρόσωπο, το πραγματικό στίγμα αυτής της διακυβέρνησης, που είναι μια από τα ίδια και χειρότερα, μια μνημονιακή κυβέρνηση παλαιοκομματικών αναφορών και ιδιοτελούς πρακτικής.

Προσωπικά, κύριε Χαριτάτο, είμαι πολύ περήφανη γιατί όσο ήμουν Πρόεδρος της Βουλής, δεν χρέωσα την Βουλή ούτε μισό ευρώ, ούτε για αποστολές στο εξωτερικό, που προβλέπεται αποζημίωση, ούτε για βενζίνη, που προβλέπεται, ξέρετε για να γίνονται όλα αυτά δημοσία δαπάνη, ούτε το παραμικρό. Και θέλησα έτσι να συγκροτήσω ένα άλλο υπόδειγμα: αυτό που έπρεπε να συγκροτήσουμε συνολικά και συλλογικά. Φαίνεται ότι κάποιοι άλλοι είχαν κάτι άλλο στο μυαλό τους, όταν σκέφτονταν την εξουσία και τώρα έχει την ευκαιρία και ο λαός αυτός, να βλέπει το πραγματικό πρόσωπο και τις πραγματικές στοχεύσεις.

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, αλλά όταν δεν κρατιούνται τα προσχήματα , κι όταν ανοίγεις την δυνατότητα δημοσίων δαπανών για να πάρεις όποιον φίλο σου θες ή γνωστό σου, όποιο ρόλο κι αν έχει, και να πάρεις απεριόριστο αριθμό ως αποστολή της Κυβέρνησης ή Υπουργική αποστολή, βάλαμε και την Προεδρία της Δημοκρατίας από κοντά για να έχει μια αίγλη η τροπολογία. Καταλαβαίνετε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Μην αποκλείετε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που έχει ανάλογες παλαιοκομματικού τύπου αναφορές και πρακτικές, να το ζήτησε. Άλλωστε το πρώτο πράγμα που είχε γίνει ήταν μια ειδική διάταξη, για να βάλει ο κύριος Παυλόπουλος, τον Γενικό Διευθυντή του και είναι νομίζω και στην πιάτσα την δική σας γνωστό το πώς λειτουργεί ο κύριος Παυλόπουλος ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας: έχοντας μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο, διαφόρους ιδιοκτήτες sites, στους οποίους υπαγορεύει τις διαρροές των τοποθετήσεων του.

Σπύρος Χαριτάτος: Έχει εξασφαλίσει λέτε μια ιδιόμορφη επικοινωνιακή υποβοήθηση ή ασυλία μέσω προσλήψεων…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κάνει  ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας αυτά που θα έκανε ένας πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας. Είναι αυτό μια επιλογή, αλλά σίγουρα δεν συγκροτεί υπόδειγμα Προέδρου της Δημοκρατίας.

Σπύρος Χαριτάτος: Είναι και ο λόγος, έχω στα χέρια μου το ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ, που απορρίψατε την πρόσκληση. Όφειλε να σας καλέσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γιατί ήσασταν Πρόεδρος της Βουλής. Προφανώς θα σας πω, ίσως έπρεπε να πάτε στην βραδιά, στην δεξίωση για την 42η επέτειο για την Δημοκρατία μας, για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Γιατί δεν πήγατε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είμαι απολύτως πεπεισμένη ότι δεν είχα κανέναν λόγο να παρευρίσκομαι ανάμεσα σε εκείνους οι οποίοι καταλύουν την δημοκρατική λειτουργία …

Σπύρος Χαριτάτος: Ξέρετε ότι θα ήσασταν το πρόσωπο της βραδιάς, θα έπεφταν όλοι πάνω σας . Όλα αυτά τα αποφύγατε. Θα μπορούσατε να κερδίσετε χώρο, χρόνο και ένα κομμάτι επικοινωνίας προς όφελός σας μόνο και μόνο με την εμφάνιση σας στο Προεδρικό Μέγαρο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χαριτάτο…

Σπύρος Χαριτάτος: Γιατί δεν το κάνατε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χαριτάτο, νομίζω ότι, ξέρετε ότι δεν διεκδικώ χώρο και χρόνο επικοινωνίας με τέτοιους τρόπους και πολύ λιγότερο δεν θα ξεπουλούσα αυτά τα οποία πιστεύω για να παρευρεθώ σε μια φιέστα, η οποία είναι από μόνη της ύβρις. Είναι ύβρις, αυτοί που παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας, παρέδωσαν τα κλειδιά του Κοινοβουλίου, συνέπραξαν και συμπράττουν με τους δανειστές για να καταλύεται η Δημοκρατία στην χώρα, να κάνουν τελετή, “με βαθύχρωμο μάλιστα ένδυμα”, έλεγε η πρόσκληση “με στολή νούμερο 8” για τους ένστολους, προκειμένου να αναφερθούν στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας μετά την Χούντα. Αυτήν την στιγμή, στην δική μου συνείδηση είναι δεδομένο ότι εκκρεμεί ένας μεγάλος εορτασμός για την επόμενη αποκατάσταση της Δημοκρατίας, μετά τα Μνημόνια. Όταν αποτιναχθεί ο μνημονιακός ζυγός θα γιορτάσει πραγματικά ο λαός. Εγώ αρνούμαι να γιορτάζω σε έναν περίκλειστο χώρο, με τις κλούβες γύρω γύρω, με τον λαό να πεινάει, με τους πολίτες να είναι αποκλεισμένοι από την πρόσβαση και στο κράτος και στα θεμελιώδη δικαιώματα τους και, κυρίως, αρνούμαι να βρεθώ στον ίδιο χώρο και να συνομιλήσω με αυτούς που εκπροσωπούν αυτό το καθεστώς.

Σπύρος Χαριτάτος: Μου κάνει εντύπωση, να σας το πω, που δεν διστάζετε, δεν φυλάτε λόγια, έχετε ακριβώς στο ίδιο κάδρο, τον Αλέξη Τσίπρα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Προκόπη Παυλόπουλο. Τους αντιμετωπίζετε το ίδιο στην κριτική σας και στο σχόλιό σας το πολιτικό. Γιατί αυτό;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Μα, είναι ξεκάθαρο ότι ο κύριος Παυλόπουλος…

Σπύρος Χαριτάτος: Μήπως να τους είχατε διακρίνει λίγο, στην κριτική σας. Που διαφέρει πάντα…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όχι, κοιτάξτε …

Σπύρος Χαριτάτος: Σαν κάτι να γνωρίζετε, κάτι να έχετε δει, να έχετε βιώσει.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Μα βεβαίως, εγώ υπήρξα ουσιαστικά ο αποδέκτης αυτής της, παρά το Σύνταγμα και προς κατάλυση της Δημοκρατίας, σύμπραξης του κυρίου Παυλόπουλου και του κυρίου Τσίπρα με τους Δανειστές. Σας θυμίζω, το έχω πει σε άλλη ευκαιρία, ότι ο κύριος Παυλόπουλος είχε φθάσει να προσπαθεί να με παρακάμψει ως Πρόεδρο της Βουλής για να πάρει στα χέρια του ΦΕΚ για τα πρώτα προαπαιτούμενα και να το δώσει στους Δανειστές, χωρίς πουθενά να έχει δημοσιοποιηθεί τέτοιου είδους συμφωνία. Σας θυμίζω ότι η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανακοίνωσε δημόσια στη Συνέντευξη Τύπου που έδωσε τον Αύγουστο του ’15 ότι είχε συμφωνήσει η Επιτροπή τις εκλογές με τον κύριο Παυλόπουλο και τον κύριο Τσίπρα, δηλαδή, είχαν συμφωνήσει στη διάλυση της Βουλής. Γιατί ήταν ενοχλητική αυτή η Βουλή, είναι ξεκάθαρο ότι ήταν ενοχλητική μία Βουλή που ερευνούσε το Χρέος, ερευνούσε τις Γερμανικές Οφειλές, είχε ανοίξει την υπόθεση SIEMENS και είχε και Πρόεδρο και βουλευτές που δεν ψήφιζαν τα Μνημόνια. Σε αυτήν, λοιπόν, την εκτροπή που έγινε το καλοκαίρι, πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο κύριος Παυλόπουλος, δίπλα στον κύριο Τσίπρα, κι από κει και πέρα η άποψή μου είναι ότι συνολικά η δράση του παραβιάζει και το καθήκον του και το πολίτευμα. Γι’ αυτό έχω πει κατ’ επανάληψη ότι κανονικά ο κύριος Παυλόπουλος πρέπει να είναι ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον οποίο θα υποβληθεί, από μια επόμενη Βουλή, στην οποία θα συμμετέχει με πρωταγωνιστικό τρόπο η Πλεύση Ελευθερίας, πρόταση μομφής.

Σε σχέση με την προχθεσινή τελετή η Πλεύση Ελευθερίας κι εγώ προσωπικά και αυτή η πρωτοβουλία που έχουμε φτιάξει, το «ΟΧΙ στα ΝΑΙ τους», που συνολικά στοχεύει στο να υπερασπιστούμε το ΟΧΙ μας που είπαμε πέρσι, δεν επέλεξε απλώς να μην πάει αλλά επιλέξαμε να κάνουμε και μια συμβολική δράση: να βρεθούμε ανάμεσα στους πολίτες σε μια πλατεία της Αθήνας, την πλατεία Εξαρχείων, και να πούμε ότι η Δημοκρατία είναι υπόθεση των πολιτών. Δεν είναι υπόθεση των κλειστών τελετών ούτε είναι υπόθεση εκείνων που προδίδουν τους πολίτες και την κοινωνία.

Σπύρος Χαριτάτος: Θα μου επιτρέψετε, πάμε σε ένα μικρό σύντομο διάλειμμα για τίτλους ειδήσεων και διαφημίσεις και επιστρέφοντας θα πάμε εκεί, στην Πλατεία των Εξαρχείων.

Σπύρος Χαριτάτος: Κυρία Κωνσταντοπούλου, πάμε στα Εξάρχεια; Επιλέξατε, λοιπόν, δηλαδή, αντί για την Προεδρία της Δημοκρατίας, τον χώρο δεξίωσης, τον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου στην γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, να είστε με φίλους, πολίτες στην Πλατεία των Εξαρχείων, γιατί αυτό το μήνυμα; Τί μήνυμα είναι αυτό;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Το μήνυμα είναι σαφές: η Πλεύση Ελευθερίας και το «ΟΧΙ στα ΝΑΙ τους», η πρωτοβουλία μας η κινηματική, θα πάει παντού δίπλα στους πολίτες. Και διεκδικεί οι πολίτες να μπορούν να δρουν, να ζουν και να αναπνέουν ελεύθεροι. Διεκδικεί ξανά την Ελευθερία, γι’ αυτό και λεγόμαστε Πλεύση Ελευθερίας. Και, την ίδια ώρα, θέλουμε να δείξουμε ότι όλα όσα γίνονται από πλευράς των πολιτειακών φορέων δεν έχουν καμμία σχέση με την πραγματική ζωή και την πραγματική κοινωνία. Κι από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει κανένα σημείο της χώρας μας, καμιά γωνιά της Επικράτειας στην οποία εμείς δεν θα βρεθούμε.

Σπύρος Χαριτάτος: Να σας το πω, γιατί πού το πάω με το ερώτημά μου. Το έχετε αντιληφθεί, υποθέτω, είμαι σίγουρος, δηλαδή. Λίγες ώρες πριν βρεθείτε στην πλατεία Εξαρχείων με την ευκαιρία της Ημέρας της Δημοκρατίας, είχαμε και στο ραδιόφωνό μας δηλώσεις του κυρίου Τόσκα, του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, που είπε ότι «ναι, άβατο ήταν και θα είναι τα Εξάρχεια, δεν το ανακαλύψατε τώρα, το είχε δηλώσει λίγες ώρες και ημέρες πριν ο κύριος Καμίνης, εμείς, όμως, μπήκαμε για πρώτη φορά, δεν μπήκε ποτέ αστυνομία, μπήκαμε και καθαρίσαμε ή καθαρίζουμε την περιοχή..»

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Από τί καθαρίζουν την περιοχή;

Σπύρος Χαριτάτος: Δικό σας.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ θέλω να πω, κύριε Χαριτάτο, ότι τα Εξάρχεια εμένα είναι η γειτονιά μου, έχω το γραφείο μου στα Εξάρχεια πάρα πολλά χρόνια, από μικρή κυκλοφορώ όλες τις ώρες χωρίς ποτέ να έχω αισθανθεί οποιαδήποτε απειλή και οποιαδήποτε αίσθηση κινδύνου. Τα Εξάρχεια είναι ένα πανέμορφο κομμάτι της Αθήνας. Τώρα, αν είναι άβατο για εκείνους οι οποίοι γενικά δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν διότι δικαίως, κατά την άποψή μου, υπάρχει μία απολύτως αιτιολογημένη οργή των πολιτών, αυτό είναι μία άλλη ιστορία.

Σπύρος Χαριτάτος: Δεν μπορώ να φανταστώ, δηλαδή, κάποια άλλη κομματική συγκέντρωση στην πλατεία Εξαρχείων. Εκτός αν ετοιμαζόμασταν για πόλεμο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν είναι έτσι. Τα Εξάρχεια..

Σπύρος Χαριτάτος:  Με την καλή έννοια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: είναι και πολύ φιλήσυχος χώρος και ανοιχτός και ελεύθερος και, αν θέλετε, αυτή όλη η περιγραφή τους με μελανά χρώματα εξυπηρετεί μία στοχοποίηση και μία δαιμονοποίηση η οποία σε πολλά επίπεδα γίνεται εναντίον πολλών μερίδων πολιτών. Η ουσία είναι ότι εμείς πήγαμε, ανακοινώσαμε ότι θα πάμε στα Εξάρχεια με την πρωτοβουλία «ΟΧΙ στα ΝΑΙ τους» λέγοντας ότι διεκδικούμε ακριβώς στις ανοιχτές πλατείες, σε ανοιχτούς χώρους, με ανοιχτούς δρόμους να βρισκόμαστε, να μιλάμε να συζητάμε και να διεκδικούμε τη Δημοκρατία. Το ανακοινώσαμε, πήγαμε, ήρθαν πολλοί πολίτες, μιλήσαμε και θα το ξανακάνουμε. Και θα ξανακάνουμε πάρα πολλά τέτοια. Θα ξαναναλάβουμε πάρα πολλές τέτοιες πρωτοβουλίες, γιατί η Δημοκρατία είναι υπόθεση διεκδίκησης σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι υπόθεση ούτε μόνο των εκλογών, ούτε μόνο των δημοψηφισμάτων, ούτε μόνο της κοινοβουλευτικής λειτουργίας. Η Δημοκρατία είναι καθημερινή πράξη και δράση. Όσο για τη δήλωση του κυρίου Τόσκα στην οποία αναφερθήκατε, εγώ θα σας πω το εξής: και ως δικηγόρος και ως πολιτικός υπερασπίστηκα πάντοτε και θα ξαναϋπερασπιστώ εκείνους τους ανθρώπους που διεκδικούν, με μιαν εντελώς διαφορετική, πάρα πολύ σεβαστή και πάρα πολύ ενδιαφέρουσα πολιτική ιδεολογία, έναν άλλο τρόπο ύπαρξης. Και η στοχοποίησή τους και από μηχανισμούς πολιτικούς και από μηχανισμούς δικαστικούς, εισαγγελικούς ή αστυνομικούς δεν εξυπηρετεί στην πραγματικότητα αυτό που ευαγγελίζεται, δηλαδή, την ασφάλειά μας. Είναι μία κουβέντα που μπορούμε να την κάνουμε και σε πολλά επίπεδα, πολλές φορές.

Σπύρος Χαριτάτος: Και αυτές τις ώρες που μιλάμε, στη Θεσσαλονίκη μετά από τις χθεσινές και προχθεσινές προσαγωγές που έγιναν κάνοντας εκεί εκκενώσεις κτηρίων, έχουμε την απόφαση του αντιεξουσιαστικού χώρου για επανακατάληψη κάποιων κτηρίων, άδειων κτηρίων, που δεν ενοχλούν κανέναν δηλαδή και την αντίδρασή τους. Στέλνουν μηνύματα. Επίσης, έχουμε και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που καταγγέλλουν τον Νίκο Τόσκα για την συμπεριφορά του. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι ο κύριος Τόσκας αποφασίζει μόνος του γιατί εδώ μας έχει πει ότι και η υπόθεση NoBorder Camp ήταν πολιτική απόφαση από κοινού, δεν πάρθηκε ως απόφαση και ως συμπεριφορά από τον ίδιο αλλά ήταν κυβερνητική τακτική.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Μην έχετε καμμία αμφιβολία ότι οτιδήποτε γίνεται από κυβερνητικά στελέχη γίνεται με την πλήρη κάλυψη του Πρωθυπουργού. Εγώ θα σας έλεγα ότι προτιμώ τα αναξιοποίητα κτήρια τα οποία ρημάζουν να αξιοποιούνται με άλλους τρόπους: και από ανθρώπους που κάνουν πολιτιστικές δράσεις, και υπάρχουν τέτοιες καταλήψεις, και από ανθρώπους που περνάνε πολιτικά μηνύματα, και υπάρχουν τέτοιες καταλήψεις και από ανθρώπους που αναλαμβάνουν ανθρωπιστικό έργο, και υπάρχουν τέτοιες καταλήψεις. Υπάρχουν πάρα πολλές πρωτοβουλίες, ας πούμε, που προσφέρουν τα αναγκαία σε πρόσφυγες μέσα από κτήρια τέτοια. Και το προτιμώ από το χυδαίο και ξετσίπωτο ξεπούλημα της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου αντί πινακίου φακής για να περιφέρονται στη χώρα, ως νέοι εμίρηδες, διάφορα εγχώρια και ξένα αρπακτικά. Κι από την άλλη θα σας πω ότι θα ξαναϋπερασπιζόμουν και θα ξαναϋπερασπιστώ τους ανθρώπους οι οποίοι διεκδικούν αυτά τα οποία τους αφαιρούνται και τα οποία δικαιούνται με βάση το Σύνταγμά μας.

Σπύρος Χαριτάτος: Αναγκαίο διάλειμμα. Επιστρέφουμε να πάμε στο πώς ερμήνευσε ο Πρωθυπουργός, σε έκτακτη μετάδοση σε συνέντευξη τύπου, απ’ όλα τα Μέσα, – σχεδόν υποχρεωτικά επιβάλλεται, καταλάβατε; με πιάνετε πως το λέω – την απώλεια του ΕΚΑΣ. Τί προσέφερε, δηλαδή, στους αδυνάμους, τί αντιπρότεινε ο ίδιος για να σώσει αυτά τα οποία χάσαμε μέσα από το τρίτο Μνημόνιο και θα χάσουμε κι από το Σεπτέμβρη και μετά. Σε περίπου 2′. Νομίζω ότι όλοι περιμένετε τις απαντήσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Σπύρος Χαριτάτος:  Κυρία Κωνσταντοπούλου, πριν από λίγα εικοσιτετράωρα είχαμε σε απευθείας μετάδοση από όλα τα δίκτυα, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις έστω και για λίγα λεπτά αλλά πρέπει να το κάνουμε αυτό και το καταλαβαίνετε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου:Όχι, δεν καταλαβαίνω.

Σπύρος Χαριτάτος: Είναι για το κοινό καλό. Είχαμε τη συνέντευξη τύπου του Αλέξη Τσίπρα, του Πρωθυπουργού μας, ο οποίος ανακοίνωνε στους αδύναμους Έλληνες ότι, μπορεί να μειώθηκε η σύνταξη, μάλλον δεν μειώθηκε η σύνταξη, νομίζεις ότι μειώθηκε η σύνταξη, δεν την έχουμε μειώσει, μπορεί να έχασες το ΕΚΑΣ, νομίζεις ότι έχασες το ΕΚΑΣ, δεν το έχεις χάσει αλλά κοίτα, εμείς έχουμε και θεραπευτικά μέτρα. Δεν ξέρω αν ικανοποιηθήκατε. Κάτι κάρτες απορίας.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εμένα αυτό το οποίο με εντυπωσιάζει είναι η έλλειψη έστω και στοιχειώδους πρωτοτυπίας και φαντασίας. Η σημερινή εκστρατεία, των τελευταίων ημερών, του Κυβερνητικού Επιτελείου, προσιδιάζει στην προεκλογική εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας την άνοιξη του ’14, ενόψει τότε Ευρωεκλογών. Σας θυμίζω..

Σπύρος Χαριτάτος: Αλήθεια είναι ότι τα ίδια χαρακτηριστικά έχει. Ακριβώς ίδια τακτική είναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είναι ακριβώς η ίδια τακτική και η διανομή ψιχίων προκειμένου να διασκεδαστούν οι καταστροφικές συνέπειες των Μνημονίων και των μέτρων που έχουν αναληφθεί. Εδώ, κύριε Χαριτάτο, το εντυπωσιακό είναι το εξής: υπάρχει μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία με απόλυτα αποφασισμένο τρόπο προωθεί την καταστροφή και της χώρας και της κοινωνίας. Έχουν επινοήσει γελοία επιχειρήματα για να δικαιολογούν στους εαυτούς τους το κακό που κάνουν. Το χειρότερο, όμως, όλων στο οποίο υποπίπτουν είναι το λάθος να νομίζουν ότι ο λαός είναι κουτός, να νομίζουν ότι οι πολίτες δεν καταλαβαίνουν και ότι με τέτοιους είδους προκλητικές τεχνικές αντιστροφής της πραγματικότητας θα πείσουν τον άνθρωπο που ζει βιωματικά την καταστροφή, που ξέρει στην τσέπη του ποιες είναι οι συνέπειες των μέτρων και των πολιτικών που εφαρμόζονται, ότι δήθεν ευημερεί, ότι δήθεν αναβαθμίζεται το βιοτικό του επίπεδο και ότι δήθεν μπορεί να ζήσει με μεγαλύτερη άνεση. Θα σας έλεγα ότι απ’ αυτές τις κινήσεις είναι στη δική μου συνείδηση ξεκάθαρο ότι το κυβερνητικό επιτελείο, η Κυβέρνηση Τσίπρα, έχουν στο μυαλό τους το πώς “θα αφηγηθούν” την πραγματικότητα στις επόμενες εκλογές, που είναι σαφές ότι δεν θ’ αργήσουν, και από την άλλη πλευρά έχουν τεράστια αδυναμία να δικαιολογήσουν με πραγματικούς όρους τα αδικαιολόγητα, αυτά, δηλαδή, τα οποία πράττουν. Ήταν εύκολο πέρυσι το Σεπτέμβρη να εκπέμπουν σποτάκια στα οποία εμφανιζόταν ο Αλέξης Τσίπρας ως ο υπέρμαχος του λαού και της κοινωνίας, ήταν εύκολο να παριστάνουν ότι θα χτυπήσουν τη διαπλοκή με την οποία συνέπραξαν μια χαρά και συμπράττουν, ήταν εύκολο να ευαγγελίζονται  ένα δήθεν παράλληλο πρόγραμμα. Όπως όμως, είχα πει στον Αλέξη Τσίπρα και τότε και όπως έχω πει κατ’ επανάληψη και θα το ξαναπώ, η Ιστορία δε σταματάει. Ευτυχώς δε σταματάει και αποκλείεται στην πορεία των πραγμάτων να μην αποκαλυφθούν τα πάντα.

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, αλλά αγόρασε χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας με τη συνέντευξη τύπου..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πράγματι, θα το πληρώσει ακριβά όμως.

Σπύρος Χαριτάτος: Τι εννοείτε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εννοώ ότι αυτή η κολοσσιαία εξαπάτηση, αυτό το σχέδιο και υφαρπαγής χρόνου υφαρπαγής της εμπιστοσύνης ήταν και η καταδίκη του Αλέξη Τσίπρα. Εγώ το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ: πραγματικά τον λυπάμαι γιατί είναι ένας νέος άνθρωπος, που θα ζήσει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής του μόλις τελειώσει αυτή η πορεία της εξουσίας, με το όνειδος αυτών που έκανε. Και θα πρέπει να περάσει την υπόλοιπη ζωή του κουβαλώντας αυτά που έκανε και μη όντας πια στη θέση αυτή που τώρα του δίνει την ευχέρεια να περιφρονεί εκείνους που τον εμπιστεύτηκαν και τον ανέδειξαν.

Σπύρος Χαριτάτος: Κοιτάξτε, ακούγεστε αυστηρή, αλλά η χθεσινή μου εισαγωγή αυτό περιέγραφε, που ήταν και τα γενέθλια του Πρωθυπουργού. Πώς εμείς οι δύο καταλήξαμε να συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα, μου κάνει εντύπωση.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να το κοιτάξετε!

Σπύρος Χαριτάτος: Σας το λέω με πολύ σεβασμό και εκτίμηση. Αγόρασε χρόνο αλλά έφερε και την απλή αναλογική και, όπως είχε ο ίδιος πει στον κύριο Κουτσούμπα, ο οποίος που απ’ ό,τι κατάλαβα, τον έδωσε στεγνά, όπως λέμε στις γειτονιές, τον έβγαλε στην σέντρα της επικοινωνίας, του είπε “αφού δεν μπορώ να καταφέρω τίποτε άλλο, και μόνο χρέη και Μνημόνια υπογράφω, τουλάχιστον ως Αριστερά, (αν είναι Αριστερά ο Αλέξης Τσίπρας), ας φέρω τουλάχιστον την απλή αναλογική, που είναι ένα όνειρο για την Αριστερά και θα το υπογράψω με τη δική μου πένα. Έφερε την απλή αναλογική, βέβαια δεν ξέρω αν ποτέ θα εφαρμοστεί..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν έφερε την απλή αναλογική.

Σπύρος Χαριτάτος: Κέρδισε δύο μήνες όπου δεν ασχοληθήκαμε οι δημοσιογράφοι με τίποτε άλλο πέρα από την κουβέντα συνέχεια κουβέντα, κουβέντα, κουβέντα για την απλή αναλογική  χωρίς να καταλαβαίνουν ούτε οι τηλεθεατές – ακροατές τι αφορά την απλή αναλογική στη ζωή τους και στο μέλλον αυτού του τόπου και χωρίς να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα. Ή εμείς του κάναμε το χατίρι ..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Του κάνατε το χατίρι.

Σπύρος Χαριτάτος: Ή είμαστε τόσο ανεπαρκείς, ειλικρινά σας μιλάω, τόσο κατώτεροι των περιστάσεων, που δε μπορούμε να αντιληφθούμε την παγίδα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Του κάνατε το χατίρι. Η αλήθεια είναι αυτή, του κάνατε κατ’ αρχάς το χατίρι να συνομολογείτε ότι είναι απλή αναλογική αυτός ο εκλογικός νόμος. Δεν είναι απλή αναλογική. Απλή αναλογική σημαίνει πραγματική αναλογική αποτύπωση της βούλησης του εκλογικού σώματος. Εδώ, ουσιαστικά, έχεις ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογικής με το όριο εισόδου στη Βουλή του 3% και με μία εκλογομαγειρική η οποία εξυπηρετεί, τελικά, τις μεθοδεύσεις και τα διάφορα κόλπα με τα οποία νομίζουν οι κυβερνητικοί ότι θα εξασφαλίσουν στον εαυτό τους καλύτερη τύχη εκλογικά.

Σπύρος Χαριτάτος: Τι έχουν βάλει στα κιτάπια τους, τι υπολογισμούς έχουν κάνει που βλέπουν ότι αυτό θα τους ωφελούσε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Νομίζω ότι βλέπουν ότι, με δεδομένο αυτός  ο νόμος δεν θα εφαρμοστεί στις επόμενες εκλογές, όπως και ήταν δεδομένο ότι δεν θα εφαρμοζόταν…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …διότι δεν θα υπήρχαν οι 200 ψήφοι, μπορούν κάλλιστα να πιέσουν τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα να συμπράξουν σε μία Κυβέρνηση συνολικής συνενοχής προκειμένου να μην ξαναγίνουν εκλογές όποτε γίνουν οι επόμενες. Είναι και αυτό ένα κόλπο, κατά την άποψη μου όχι πολύ ευφάνταστο. Και, από την άλλη πλευρά, νομίζω ότι τελικά θα πέσουν θύματα οι εμπνευστές όλων αυτών των μεθοδεύσεων της ίδιας τους της “πολυμηχανίας” ας το πούμε έτσι. Γιατί ποτέ, κύριε Χαριτάτο, δεν ωφελήθηκε μακροπρόθεσμα κανένας από κείνους οι οποίοι μαγείρεψαν εκλογικούς νόμους: πάντοτε τους βρήκαν μπροστά τους. Και έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας και το σύστημα Τσίπρα θα βρουν μπροστά τους αυτό το νόμο. Εγώ έχω πει: για το 3% θα παλεύουν και θα φροντίσω προσωπικά να παλεύουν για το 3%, διότι δεν τους αναλογεί περισσότερη εμπιστοσύνη ενός λαού τον οποίο από τη μία πλευρά εξαπάτησαν, από την άλλη πλευρά σήμερα καταδυναστεύουν.

Σπύρος Χαριτάτος: Θα πάμε σε δελτίο ειδήσεων, μικρό ωφέλιμο διάλειμμα, πάμε ένα λεπτό νωρίτερα σε δελτίο ειδήσεων γιατί ο Νικόλας Κανακάρης έχει πολλά να πει στο δελτίο ειδήσεων.

Σπύρος Χαριτάτος: Το έχουμε επίτηδες αυτό το χαλί και ξεκινάμε αυτήν την ώρα με αυτό το χαλί, γιατί είναι και ο ήχος στην βραδιά παρουσίασης της Πλεύσης Ελευθερίας, όπου η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ως επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, μίλησε στους Αθηναίους πολίτες, και όχι μόνο, στους φίλους του νεοσύστατου πολιτικού φορέα του νεοσύστατου κόμματος για τα όσα οραματίζεται η Πλεύση Ελευθερίας και για τα όσα ήθελε η ίδια να διευκρινίσει, να πει, απέναντι στους πολίτες. Σήμερα, είμαστε εδώ στο ραδιόφωνο του Alpha στους 9,89 και συζητάμε στον ραδιοθάλαμο με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και την  ευχαριστούμε θερμά που είναι στην παρέα μας. Να σας διαβάσω κάτι; Έχω την αρθρογραφία σας ένα κείμενο σας απ’ την Athens Voice το 2012..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Α, στις εκλογές του ’12.

Σπύρος Χαριτάτος: Στις εκλογές του ’12. Διαβάζω ένα απόσπασμα: Επάνω και μέσα στην πλατεία  [-για των  Εξαρχείων την πλατεία μιλάμε προφανώς-] η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ, η μόνη πολιτική δύναμη που αντιστάθηκε και αντιστέκεται με συνέπεια θεσμικά και συνολικά στο Κοινοβούλιο και στις συγκεντρώσεις, στις συλλογικές κινητοποιήσεις, στα κινήματα και στους αγώνες κατά των Μνημονίων και υπέρ της Δημοκρατίας και που πάλεψε και παλεύει για να μην καταπνίγεται με απαγορευμένα χημικά και καταστολή η φωνή, η φωνή μας, η φωνή της κοινωνίας. Το μέλλον μας δεν θα το φτιάξουν άλλοι για εμάς. Θα το διαμορφώσουμε εμείς με εμπιστοσύνη σ’ εκείνους που δεν μας πρόδωσαν, που αναλαμβάνουν την ευθύνη και το βάρος της λύσης. Το ’12. Αλλά η ίδια Ζωή Κωνσταντοπούλου άλλαξαν πολλά άλλα όμως σήμερα και χημικά έχουμε και καταστολή και συλλήψεις και στα Εξάρχεια αναφερόμαστε και μιλάμε για γκέτο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Νομίζω, όμως, ότι η επιταγή του να διεκδικηθεί η Δημοκρατία από τους ίδιους τους πολίτες δεν άλλαξε..

Σπύρος Χαριτάτος: Όχι βέβαια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …και επίσης..

Σπύρος Χαριτάτος: Αυτό δε μπορεί να το αλλάξει κανείς. Επειδή εξυπηρετείται η…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …Έτσι είναι. Και νομίζω ότι επίσης δε μπορεί ν’ αλλάξει κανείς ότι υπάρχει αυτή η διάκριση ανάμεσα σ’ αυτούς που μας πρόδωσαν και αυτούς που έμειναν συνεπείς. Το 2012 ήμουν μια δικηγόρος, ένας πολίτης που αποφάσισε ότι μας αναλογεί, και μου αναλογεί να καταβάλω όλες μου τις δυνάμεις προκειμένου να ανατρέψουμε αυτό το καθεστώς.

Σπύρος Χαριτάτος: Το ’16 όμως λέτε τα ίδια, εγώ το λέω για καλό αυτό.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και εγώ καλό το λέω.

Σπύρος Χαριτάτος: Έχει αλλάξει όμως όλο το υπόλοιπο περιβάλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτός που ξέραμε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν αλλάξει και, κυρίως θα σας έλεγα ότι υπάρχει άσβεστο το πάθος του λαού μας για ελευθερία, άσβεστη η ορμή της διεκδίκησης και έχει σημασία μετά από 4 χρόνια ή μετά από 6 χρόνια από την πρώτη επιβολή των Μνημονίων, να μην υποταχθούμε υπό την προπαγάνδα ότι δήθεν ο λαός παραιτήθηκε. Ο λαός δεν παραιτήθηκε, κάποιοι τον πρόδωσαν. Θα βρουν την θέση τους στην Ιστορία, πάντοτε οι Εφιάλτες βρήκαν τη θέση τους στην Ιστορία. Ο λαός, όμως, δεν παραιτήθηκε και πάρα πολύ σύντομα θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι και μπορεί να διεκδικήσει και μπορεί να φέρει εις πέρας την υπόθεση της απελευθέρωσής του.

Σπύρος Χαριτάτος: Πάμε στην αναθεώρηση του Συντάγματος, ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει και ο Αλέξης Τσίπρας για “Νέα Μεταπολίτευση”, πάμε στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό. Πόσο συμφωνείτε, βασικά πόσο συμφωνείτε με την συγκεκριμένη πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τώρα η επιλογή των λέξεων. Είχα γράψει ένα άρθρο για τη νέα μεταπολίτευση πάλι το ’12, νομίζω, και μου κάνουν εντύπωση αυτές οι επιλογές του κυρίου Τσίπρα και των διατυπώσεων και των…

Σπύρος Χαριτάτος: Οι ωραίοι τίτλοι, τους κρατάμε πάντως.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η δική μου άποψη είναι ότι η μέγιστη δυνατή δημοκρατική νομιμοποίηση των εκπροσώπων του λαού είναι ευπρόσδεκτη. Προσωπικά, θα έβλεπα με πολύ θετικό τρόπο την απ’ ευθείας εκλογή ενός Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από το λαό. Αυτό το οποίο προτείνεται από πλευράς της Κυβέρνησης δεν είναι, όμως, αυτό. Προτείνεται, στην πραγματικότητα, να μπορούν τα δύο μεγαλύτερα κοινοβουλευτικά κόμματα να υπαγορεύουν στον λαό δύο πρόσωπα μεταξύ των οποίων να αποφασίζει. Αυτό δεν είναι απευθείας εκλογή από το λαό. Η απευθείας εκλογή από το λαό προϋποθέτει ότι μπορείτε και εσείς αύριο, μπορεί ο οποιοσδήποτε πολίτης να πει: “θέτω την υποψηφιότητα  μου για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας”.

Σπύρος Χαριτάτος: Σ’ αυτό έχετε απόλυτο δίκιο και είναι η πρώτη φορά που το ακούω να εκφράζεται από πολιτικό πρόσωπο. Γιατί; Τί λέει η σχετική πρόταση αγαπητοί φίλοι, ακροατές; Ότι πάμε σε δύο κύκλους, δηλαδή αν δε μπορέσει η Βουλή μία, δύο φορές να καταλήξει στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας μετά πάμε στο λαό με τους δύο επικρατέστερους, άρα..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ακριβώς.

Σπύρος Χαριτάτος: …Σε οδηγώ σε δύο επιλογές, ενώ ο λαός θα πρέπει να έχει να αντιμετωπίσει πολλές επιλογές.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να σας πω και κάτι; Θεωρώ..

Σπύρος Χαριτάτος: Δηλαδή, παγίδα φαίνεται αυτό, όπως το περιγράφετε, εγώ δεν βρίσκω άδικο, σ’ αυτό θα συμφωνήσω μαζί σας σ’αυτό.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είναι μια άρνηση της Δημοκρατίας και μια ανασφάλεια απέναντι στους πολίτες. Και αυτοί που φοβούνται τους πολίτες, κύριε Χαριτάτο, είναι αυτοί οι οποίοι συνειδητοποιούν ότι έχουν χάσει τις σχέσεις τους με την κοινωνία και με τον λαό. Εγώ είμαι απολύτως, βέβαιη, απολύτως δηλαδή μπορώ να σας το προσυπογράψω και με τα δύο χέρια και με το αριστερό που γράφω και με το δεξί που δε γράφω, είμαι απολύτως, βέβαιη, ότι κανένα από τα πρόσωπα που διετέλεσαν Πρόεδροι της Δημοκρατίας, δεν θα είχε ποτέ εκλεγεί απ’ ευθείας από τον λαό. Κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό Δημοκρατικού ελλείμματος. Άλλωστε, ξέρετε ότι και ο κύριος Παπούλιας επελέγη ως Πρόεδρος…

Σπύρος Χαριτάτος: Οδηγούμε την κοινή γνώμη, λοιπόν, στις συγκεκριμένες επιλογές.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε, νομίζω ότι ακόμη και το πρότυπο και η αντίληψη που λέει ότι παίρνω έναν αποτυχόντα πολιτικό, τον κύριο Παπούλια, που μαυρίστηκε…

Σπύρος Χαριτάτος: Έχει ιστορική αναφορά αυτό που λέτε. Δεν είναι τυχαίο αυτό που λέτε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …ή τον κύριο Παυλόπουλο, ο οποίος είπε «Δεν ξαναθέτω υποψηφιότητα, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι οι πολίτες με απέρριψαν.», και αυτούς τους πολιτικούς τοποθετώ στην ανώτερη κλίμακα της Πολιτειακής Τάξης, είναι μία αντίληψη βαθύτατα προβληματική.

Σπύρος Χαριτάτος:Δημοψηφίσματα. Υποθέτω ότι παρακολουθήσατε τις προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Βεβαίως τις παρακολούθησα.

Σπύρος Χαριτάτος: Συμφωνείτε με το σκεπτικό της πρότασης; Είστε της κουλτούρας των δημοψηφισμάτων;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είμαι απολύτως της κουλτούρας των δημοψηφισμάτων και πιστεύω ότι τα Δημοψηφίσματα, όταν διενεργούνται, αποτελούν εγγύηση δημοκρατικής νομιμοποίησης των Κυβερνητικών επιλογών και, ταυτόχρονα, αποτελούν το απόλυτο όριο της Κυβερνητικής δράσης. Πιστεύω, λοιπόν, ότι ένας Πρωθυπουργός, ο οποίος πήρε ένα 62% στο πρώτο και μόνο Δημοψήφισμα που έγινε όσο ισχύει το Σύνταγμα – εγώ είμαι πολύ περήφανη που προήδρευσα της συνεδρίασης και της Βουλής, η οποία αποφάσισε αυτό το Δημοψήφισμα – που δεν είχε…

Σπύρος Χαριτάτος: Ως ιστορική στιγμή, το λέτε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Βεβαίως, ως ιστορικό κεκτημένο. Ο Πρωθυπουργός, ο οποίος πήρε το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος και το τσαλαπάτησε, είναι προκλητικό να λέει ότι τώρα θα αρχίσει να απευθύνεται στο λαό με Δημοψηφίσματα για να επικυρώνει Διεθνείς συμφωνίες. Μιλάμε για το πρόσωπο το οποίο είπε στους πολίτες «Εσείς θα αποφασίσετε κυριαρχικά. Εσείς, ο λαός, θα αποφασίσετε τι θα γίνει. Εσείς θα αποφασίσετε, αν εγώ θα πώ ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε αυτά τα μέτρα. Εσείς θα μου δώσετε την εντολή!». Του έδωσε ο λαός ένα υπέρλαμπρο ΟΧΙ, ένα πραγματικά περήφανο ΟΧΙ, σε μία συνθήκη τρομακτικής προπαγάνδας και κατατρομοκράτησης, που έδειξε και την υπόσταση και τη γενναιότητα αυτού του λαού, κι εκείνος πήρε αυτό το ΟΧΙ και υπέγραψε το «Ναι σε όλα». «ΝΑΙ, όχι μόνο σε αυτά για τα οποία μου είπατε “ΟΧΙ”, αλλά ΝΑΙ και σε άλλα τόσα». Με ποια αξιοπιστία και με ποιο θράσος απευθύνεται αυτή τη στιγμή σε ποιούς, σε Λωτοφάγους; Aναρωτιέμαι. Λέγοντας ότι οραματίζεται μία Δημοψηφισματική λειτουργία. Εγώ, θα σας πω ξεκάθαρα, εννοείται ότι τάσσομαι υπέρ των Δημοψηφισμάτων, στα θέματα για τα οποία, ούτως ή άλλως, προβλέπονται Δημοψηφίσματα από το Σύνταγμα. Τάσσομαι υπέρ της δυνατότητας και των πολιτών να διεκδικούν με τη συμμετοχή τους τα Δημοψηφίσματα, αλλά τάσσομαι και κατά της κοροϊδίας. Και είναι άκρα κοροϊδία να περιγράφει τα Δημοψηφίσματα, είναι σαν να θέλει να απαξιώσει το Δημοψήφισμα, το οποίο ο ίδιος παραβίασε.

Σπύρος Χαριτάτος: Ή να το προσπεράσει. Σαν να φωνάζει «Έγινε γκάφα. Είμαι δικός σας, όμως. Συνεχίζω.»

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι. Δεν νομίζω ότι ξεγελιέται κανείς. Υπάρχει, κύριε Χαριτάτο, δεν ξέρω, έτσι, κατά πόσον έρχεστε σε επαφή με ανθρώπους που ψήφισαν ΟΧΙ, ξέρετε υπήρξαν πάρα πολλοί άνθρωποι, που ψήφισαν σ’ αυτό το Δημοψήφισμα για πρώτη και μόνη φορά στη ζωή τους.

Σπύρος Χαριτάτος: Αυτό είναι αλήθεια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πείσθηκαν, δηλαδή, να συμμετάσχουν σε μία δημοκρατική διαδικασία, μόνο και μόνο για να πουν το ΟΧΙ.

Σπύρος Χαριτάτος: Κι αισθάνονται πάρα πολύ άσχημα, σας πληροφορώ.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αισθάνονται προδομένοι. Και πολλοί αισθάνονται κι εξαπατημένοι και πολλοί αναρωτιούνται αν είχε νόημα το ΟΧΙ τους. Κι εδώ είναι το κρίσιμο. Το ΟΧΙ αυτό, όχι απλώς συγκρότησε Δημοκρατικό και ιστορικό κεκτημένο, αλλά υπάρχει. Είναι, δηλαδή, το απόλυτο όπλο αυτή τη στιγμή στα χέρια αυτού του λαού, για να απονομιμοποιήσει ό,τι έχει ψηφιστεί από τον Ιούλιο του 2015 και μετά. Ακριβώς γιατί όλα αυτά τα ΝΑΙ, όλα αυτά τα «Ναι σε όλα», προσκρούουν στο μεγάλο ΟΧΙ, που ειπώθηκε.

Σπύρος Χαριτάτος: Παράλληλα σας λέω, όταν τολμάς να ανοίξεις κουβέντα για το λαό και να προτείνεις κουλτούρα ή Δημοκρατία με Δημοψηφίσματα, κάτι που μπορώ εγώ να το δεχτώ και να είμαι και κοντά, να γίνω και φίλος και οπαδός και, ταυτόχρονα, λες ότι έχεις την δυνατότητα διενέργειας Δημοψηφίσματος,- το διαβάζω ακριβώς όπως είναι: «Με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω του ενός εκατομμυρίου υπογραφών, για ψηφισμένο νόμο, με εξαίρεση νόμους που αφορούν τα δημοσιονομικά.», τώρα με κοροϊδεύεις. Αν δεν μου δίνεις το δικαίωμα να αντιδράσω σε κάτι που με καταδυναστεύει, μου διαλύει ή μου έχει διαλύσει τη ζωή, με κοροϊδεύεις.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μιλάμε για κοροϊδία. Σας υπενθυμίζω ότι στις ίδιες προτάσεις για Συνταγματική–

Σπύρος Χαριτάτος: Μα αυτό θέλει θράσος. Είναι θέμα αξιοπρέπειας πολιτικής. Τουλάχιστον.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η οποία ελλείπει, εν προκειμένω.

Σπύρος Χαριτάτος: Έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Τί να σας πω…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Σας θυμίζω ότι υπάρχουν στις προτάσεις ακόμη και ρήτρες αποκλεισμού της εκποίησης των δημοσίων αγαθών. Από μία Κυβέρνηση που ξεπουλάει το σύμπαν. Ξεπουλάει ό,τι δεν πούλησαν όλοι οι προηγούμενοι και δρομολογεί το ξεπούλημα των αντικειμένων και των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, τα οποία, ούτε στα πιο τρελά του όνειρα, δεν φαντάστηκε ότι θα πουλήσει ο Στουρνάρας και ο Σαμαράς. Είναι, λοιπόν, απύθμενο το θράσος, θα συμφωνήσω και θα επαυξήσω. Και από την άλλη πλευρά, είναι μία διαδικασία ευτελισμού της Συνταγματικής συζήτησης.

Σπύρος Χαριτάτος: Τώρα με φέρνετε σε δύσκολη θέση, γιατί είμαι κι εγώ υπέρ της άποψης ότι πρέπει να αισθανόμαστε ιδιαίτερα άβολα, κυρίως οι δημοσιογράφοι, γιατί φταίμε κατά ένα μεγάλο μέρος για αυτά που επικοινωνούμε ή συζητάμε απέναντι στους πολίτες, ή για τους πολίτες. Όταν φεύγει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, με σαράντα – σαράντα πέντε εκατομμύρια, που είναι η ρήτρα ενός μπασκετμπολίστα, ποδοσφαιριστή και σπεύδει ο Βασίλης Λεβέντης, στη θέση που κάθεστε, πριν από λίγες μέρες, για να πει «Τί να κάνουμε; Ήταν χρεωμένη, έπρεπε να τη σπρώξει ο Αλέξης.»

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εντάξει. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι έχει βρει πρόθυμο σύμμαχο και υποστυλωτή της πολιτικής του τον κύριο Λεβέντη, ο κύριος Τσίπρας και την ίδια ώρα διεκδικεί να έχει πρόθυμους υποστυλωτές και τον κύριο Μητσοτάκη και την κυρία Γεννηματά και τον κύριο Θεοδωράκη, γιατί, σας θυμίζω, ότι η πρώτη μεγάλη σύμπραξη με αυτούς έγινε το καλοκαίρι, άσχετο που μετά τους εξαπάτησε κι εκείνους…

Σπύρος Χαριτάτος: Μα τον ικανοποίησε τον κύριο Λεβέντη, του λέει: «ένα όραμα έχει ο Βασίλης Λεβέντης, την απλή αναλογική», που του την έκανε δώρο, όπως μας είπε ο κύριος Λεβέντης, κι επαναλαμβάνει συχνά, ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Αλέξης.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να πούμε ότι, ευτυχώς, η περιφρούρηση των Συνταγματικών κεκτημένων δεν επαφίεται σε πρόσωπα του φυράματος του κυρίου Τσίπρα ή του κυρίου Λεβέντη. Και να πούμε ότι, ευτυχώς, εγώ το έχω πει πολλές φορές στη Βουλή, ας το ακούσουν και οι αγοραστές της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κι ας το ακούσουν και συνολικά οι αγοραστές που εμφανίζονται ως δήθεν επενδυτές, αρπάζοντας ό,τι υπάρχει από ασημικά και χρυσαφικά του Δημοσίου. Δεν υπάρχει καλόπιστος τρίτος, κύριε Χαριτάτο. Αυτοί οι οποίοι συμμετέχουν σ’ αυτή τη διαδικασία ξεπουλήματος, γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτή η διαδικασία παραβιάζει το Δημόσιο συμφέρον και παραβιάζει και το Σύνταγμα. Αυτό σημαίνει ότι, όταν μεθαύριο ακυρωθούν αυτές οι συμπράξεις κι αυτές οι δικαιοπραξίες, δεν θα μπορούν αυτά τα συμφέροντα να προφασίζονται ότι δήθεν δεν ήξεραν και δεν κατάλαβαν.

Σπύρος Χαριτάτος: Βλέπετε αυτή την πιθανότητα; Δηλαδή, αυτό που λέτε ικανοποιεί τον ακροατή μας γιατί είναι εξαντλημένος. Αισθάνεται προδομένος. Αλλά, δυνατότητα υπάρχει;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας πω. Η Πλεύση Ελευθερίας λέει ξεκάθαρα ότι διεκδικεί τη Διακυβέρνηση. Το είπε από την αρχή. Και λέμε ξεκάθαρα, επίσης, ότι όλα αυτά θα ακυρωθούν. Κι εγώ σας λέω και κάτι άλλο, πολύ ξεκάθαρα. Ότι υπάρχει και η νομική βάση για να ακυρωθούν. Και η Κοινοβουλευτική βάση για να ακυρωθούν. Προσωπικά, έχω φροντίσει για να καταγραφεί στα πρακτικά της Βουλής, κατ’ επανάληψη, ότι εδώ έχουμε όρους οι οποίοι παραβιάζουν το θεμελιώδες Δημοκρατικό και Συνταγματικό κεκτημένο, αλλά και το δημόσιο συμφέρον. Γιατί μιλάμε για δήθεν εκποιήσεις, όχι απλώς κάτω της αγοραίας αξίας, με ζημία, εξόφθαλμη ζημία, του Ελληνικού Δημοσίου. Και με τεράστιο όφελος εκείνων οι οποίοι εξαγοράζουν. Αυτά, λοιπόν, είναι αυτονόητο ότι θα ανακτηθούν, εφόσον δοθεί αυτή η δυνατότητα, εννοώ πολιτικά και Δημοκρατικά. Και είμαι πεπεισμένη ότι θα δοθεί. Είναι αυτονόητο ότι θα ακυρωθούν. Και είναι, επίσης, αυτονόητο ότι θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση αυτοί οι οποίοι συμμετείχαν σε δικαιοπραξίες με το ΤΑΙΠΕΔ. Και θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση η Διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ και ο κύριος Πιτσιόρλας, διότι όλες αυτές οι δικαιοπραξίες, είναι εκτός του πλαισίου της εντολής του. Πέρυσι την άνοιξη, όταν διορίστηκε ο κύριος Πιτσιόρλας…

Σπύρος Χαριτάτος: Μα τους έχουμε προστατεύσει και για τις υπογραφές. Έχουμε μία ιδιόμορφη ασυλία πια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε. Όταν ήμουν στον ΣΥΡΙΖΑ, φτιάξαμε τη «Μαύρη Βίβλο της Ντροπής».

Σπύρος Χαριτάτος: Ένα. Μπορεί να χρειαστεί και δύο, γι’ αυτό σας το λέω.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τώρα θα είναι η «Μαύρη Βίβλος της Καταισχύνης». Τότε, λοιπόν, κάναμε ένα συμπίλημα όλων των Τροπολογιών της Ντροπής, με τις οποίες επιδιωκόταν η ασυλία σε διάφορους Κυβερνητικούς φίλους κι επιτετραμμένους. Αυτό χρησιμοποίησε ο κύριος Τσίπρας στην πρόσφατη προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την διαφθορά και τη διαπλοκή, διότι δεν έκανε εντεύθεν οποιαδήποτε προσπάθεια να εντοπίσει οτιδήποτε ή να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής. Αυτές όλες οι διατάξεις, ακριβώς επειδή είναι φωτογραφικές, και στοχεύουν στην εξυπηρέτηση “ημετέρων”, είναι και εξόφθαλμα αντισυνταγματικές.

Σπύρος Χαριτάτος: Εύκολα προσβάλλονται, ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και εύκολα προσβάλλονται και νομιμοποιούνται τα Δικαστήρια να μην τις εφαρμόζουν. Μπορεί τώρα ο κύριος Τσίπρας να λέει ότι θα φτιάξει Γνωμοδοτικό Όργανο που θα γνωμοδοτεί για τη Συνταγματικότητα των Νόμων,- αυτά, ξέρετε, προσιδιάζουν σε αυταρχικά καθεστώτα τέτοιου είδους επιτροπές είχαν οι Χούντες, ιστορικά, όμως ο διάχυτος έλεγχος της Συνταγματικότητας των Νόμων, που υπάρχει στη χώρα μας, είναι μια εγγύηση ότι τέτοιου είδους διατάξεις, που είναι εξόφθαλμα σε αντίθεση με την Αρχή της Ισονομίας και της Διαφάνειας, δεν μπορεί να εφαρμοσθούν.

Σπύρος Χαριτάτος: Μια μικρή ανάσα. Θα πάμε μετά στις τηλεοπτικές άδειες

Σπύρος Χαριτάτος: Να αφήσω τα περιττά. Ζωή Κωνσταντοπούλου στο ραδιόφωνο του ALPHA. Τηλεοπτικές άδειες, κυρία Κωνσταντοπούλου, θέλω τη δική σας άποψη. Δεν την έχω ακούσει, μου έχει διαφύγει. Είναι ένα τοπίο περίεργο. Ο κύριος Παππάς μιλάει για πεντακάθαρο, διάφανο έλεγχο. Και διαδικασία κρυστάλινη.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Από τον ίδιο. Λοιπόν. Τηλεοπτικές άδειες. Να το πούμε πολύ καθαρά. Η Κυβέρνηση οραματίζεται να στήσει τη δική της διαπλοκή. Και το κάνει με όρους Μαφίας. Για εμένα ήταν αποκάλυψη, το γεγονός ότι στην περίοδο που ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ συγκρουόμουν με τη διαπλοκή, σε όλα τα επίπεδα και με πολύ μεγάλο κόστος και με τεράστιο μένος και επιθέσεις σε καθημερινή βάση, την ίδια ώρα ο κύριος Τσίπρας, όπως αποκαλύφθηκε, έφτιαχνε εσπρέσσο στον κύριο Ψυχάρη. Έκανε τον καφετζή, δηλαδή, σ’ έναν ιδιοκτήτη Μέσων Ενημέρωσης. Η άποψή μου είναι ότι η Κυβέρνηση επιδίωξε να διαλύσει τις Ανεξάρτητες Αρχές, στοχεύοντας ειδικά στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), ακριβώς γιατί ήξερε ότι το ΕΣΡ θα μπορούσε να αποτελέσει εγγύηση μίας αντικειμενικής διαδικασίας χορήγησης αδειών. Δεν το ήθελε αυτό η Κύβέρνηση. Εξάλλου, αν ήθελε τη Διαφάνεια και την χρηστή διανομή των αδειών θα έπρεπε, πρώτα απ’ όλα, να έχει ανακαλέσει την άδεια της DIGEA. Θα έπρεπε να έχει διατάξει έρευνα για τα ωφελήματα που αποκόμισε η DIGEA από την εκχώρηση του ψηφιακού φάσματος, θα έπρεπε να έχει φροντίσει να έχουμε μία ΕΡΤ που να αποτελεί πραγματικά Δημόσια τηλεόραση, και όχι όπως παλιά Κυβερνητικό εργαλείο. Και μου είναι πολύ οδυνηρό να κάνω αυτήν τη διαπίστωση, έχοντας, πραγματικά, υπερασπιστεί, και θα το ξανάκανα, την Δημόσια ενημέρωση. Η Κυβέρνηση, λοιπόν, επιδίωξε, από τη μία πλευρά, να διαλύσει το ΕΣΡ και το έκανε με τροπολογία της νύχτας, δηλαδή με την πρακτική Σαμαρά, Παπαδήμου, Παπανδρέου. Εν συνεχεία, φρόντισε να διαμηνύσει στους νυν ιδιοκτήτες..

Σπύρος Χαριτάτος: Κυρία Κωνσταντοπούλου, έκανε ο Αλέξης Τσίπρας δική του ερμηνεία του Συντάγματος. Για να δικαιολογήσει το «διακόπτη» στο ΕΣΡ.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας έλεγα όμως ότι εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα.

Σπύρος Χαριτάτος:Δηλαδή έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Δεν μπορεί ο Πρωθυπουργός να κάνει δική του ερμηνεία του Συντάγματος και «άλλα διαβάζω – άλλα καταλαβαίνω – άλλα ακούω.»

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Επειδή αυτή την ερμηνεία την είχε κάνει και ο κύριος Παππάς το καλοκαίρι κι εγώ τότε συγκάλεσα την Διάσκεψη των Προέδρων, ακριβώς γιατί διέγνωσα τι δρομολογείται, έγινε ειδική συνεδρίαση και υπήρξε εντεύθεν και γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, και γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που λένε ρητά ότι «Αυτές οι ερμηνείες είναι, όχι απλώς αυθαίρετες, αλλά είναι και νόμω αβάσιμες». Όμως, δεν υπήρξαν από πλευράς των Μέσων Ενημέρωσης, ούτε οι δέουσες ενέργειες ανάδειξης αυτών των στοιχείων, ούτε, αν θέλετε, μία αναμενόμενη διαδικασία διαφάνειας. Γιατί δεν υπήρξε; Γιατί αυτή τη στιγμή αυτό που γίνεται, είναι ότι ο κύριος Παππάς κι ο κύριος Τσίπρας παίζουν “με το μαστίγιο και το καρότο”. Διατηρούν, δηλαδή, το προνόμιο να αποφασίσουν. Την ίδια ώρα, διατηρούν σε μία αιδήμονα αναμονή, τους νυν τηλεοπτικούς σταθμούς κι, άρα, έτσι εξασφαλίζουν, ας πούμε, αυτό στο οποίο αναφερθήκατε προηγουμένως: ότι δηλαδή «όλοι έπαιξαν τις δηλώσεις, γιατί είναι για το καλό μας». Διατηρούν, λοιπόν, αυτήν την συνθήκη. Την ίδια ώρα οργιάζει ένα παρασκήνιο ζοφερό: αυτό το παρασκήνιο που αποκαλύφθηκε στην υπόθεση των λεγομένων εκβιαστών, που και αυτή έχει θαφτεί, ενώ είναι μία υπόθεση που κατεξοχήν αναδεικνύει μία εντελώς παρασκηνιακή και μαφιόζικη δράση κυβερνητικών στελεχών. Η υπόθεση αυτή, οι απομαγνητοφωνήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, τα στοιχεία τα οποία αποκαλύφθηκαν, δείχνουν μία δράση μαφιόζικη, μία διαπλοκή με μικροϊδιοκτήτες και εμπλεκόμενους σε Μέσα Ενημέρωσης και μία καθ’ υπαγόρευση δημοσίευση ευνοϊκών σχολίων για την Κυβέρνηση, αντί ανταλλάγματος. Και μάλιστα, ανταλλαγμάτων που προέρχονται από το Δημόσιο Ταμείο, από τα χρήματα της ΕΥΔΑΠ, έτσι; Θέλω να πω, με λίγα λόγια, ότι εδώ δεν υπάρχουν θύτες και θύματα. Υπάρχει μία συνενοχή. Υπάρχει μία πάρα πολύ ορατή διαδικασία, όπου κάποιοι διεκδικούν να μην κοπεί το δικό τους το κεφάλι κι έτσι ακόμη παρέχουν ανοχή και παρασιώπηση στην Κυβέρνηση. Και η Κυβέρνηση, πολύ μεθοδικά, στήνει τη δική της διαπλοκή, την οποία θα ανορθώσει στην κρίσιμη στιγμή και «όποιον πάρει ο Χάρος».

Σπύρος Χαριτάτος: Σας το λέω γιατί τα γνωρίζετε τα σενάρια, γνωρίζετε τις φήμες, γνωρίζετε τα πρόσωπα, αναρωτιέμαι γιατί επιμένει η Κυβέρνηση στον αριθμό 4, όπως συνηθίζουμε να λέμε, και αν βλέπετε ότι πίσω από αυτό που θα επιθυμούσε η συγκεκριμένη Κυβέρνηση κρύβεται ένα όχημα που θα μπορέσει να ικανοποιήσει πρόσωπα της Κυβέρνησης μέσα από τις τηλεοπτικές άδειες ή παράλληλων ενεργειών καναλαρχών

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τι εννοείτε;

Σπύρος Χαριτάτος: Βλέπω υποψήφιους καναλάρχες που έχουν και άλλες δραστηριότητες, δεν είναι το όνειρο τους να κάνουν τηλεόραση

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ε μα, νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησαν και εξακολουθούν να λειτουργούν τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα σε πολύ μεγάλο βαθμό τα τελευταία 27 χρόνια…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Από τότε που έχουμε, δηλαδή, την διαδικασία αυτή, ήταν ένα επίπεδο διαπλοκής με την εξουσία. Στήθηκαν εξουσίες, στήθηκαν και οικονομικές εξουσίες και στήθηκαν και μηχανισμοί διείσδυσης στην κυβερνητική, και στην εκτελεστική και  στην κοινοβουλευτική λειτουργία

Σπύρος Χαριτάτος: Βλέπετε πρόθεση η Κυβέρνηση να θεραπεύσει αυτό το θέμα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καμμία, καμμία πρόθεση, νομίζω μου κάνετε ρητορικές ερωτήσεις …

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, γιατί θέλω τις απαντήσεις

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι, είναι …εντάξει… Είναι αυτές οι απαντήσεις είναι αυτονόητες. Νομίζω ότι είναι αστείο να θεωρούμε ότι μια Κυβέρνηση που διεκδικεί τελικά να προπαγανδίζει σε όλα τα επίπεδα και επιδεικνύει την δυνατότητά της να λειτουργήσει με τον πιο αντιδημοκρατικό και αυταρχικό τρόπο, είναι αστείο να πιστεύουμε ότι αυτή η Κυβέρνηση θα εξυγιάνει το ραδιοτηλεοπτικό πεδίο, όπως είναι αστείο να πιστεύουμε ότι αυτή η Κυβέρνηση η οποία, ξετσίπωτα, παρεμβαίνει και διαπλέκεται με την δικαστική εξουσία, θα κάνει οτιδήποτε για να  ενισχύσει την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Εγώ θα σας πω με ειλικρίνεια ότι μολονότι σίγουρα υπήρχαν πρόσωπα που και πριν δεν εκτιμούσα, μολονότι υπήρχαν πρόσωπα που και πριν είχα γι’ αυτούς ερωτηματικά και αυτά ποτέ δεν τα έκρυψα, στο επίπεδο αν θέλετε μιας εσωτερικής λειτουργίας, δεν θα είχα ποτέ μπορέσει να προβλέψω αυτόν τον άκρατο και ακραίο καθεστωτισμό, αυτόν τον άκρατο και ακραίο αυταρχισμό. Αυτά τα οποία γίνονται και σε επίπεδο Βουλής και σε επίπεδο Κυβέρνησης στην προσπάθεια να συρρικνωθούν οι θεμελιώδεις ελευθερίες, και η ελευθερία έκφρασης είναι θεμελιώδης ελευθερία, όπως και η ελευθερία του Τύπου, είναι νομίζω πρωτόγνωρα. Και αξίζει σε ένα μεταγενέστερο στάδιο να υπάρξει μια πολύ-πολύ λεπτομερής λογοδοσία για αυτά. Ότι δηλαδή ας πούμε, αυτή τη στιγμή έχει διαλυθεί η Εξεταστική Επιτροπή για τα Μνημόνια, δεν έχει επανασυγκροτηθεί, δεν έχει συγκροτηθεί, δεν έχει κατατεθεί πρόταση για να συγκροτηθεί καμμία Επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης και σε λίγο θα εκπνεύσει η προθεσμία για την Κυβέρνηση Σαμαρά, μόλις λήξει αυτή η σύνοδος της Βουλής εκπνέει και η προθεσμία αναζήτησης ποινικών ευθυνών για την περίοδο Σαμαρά, βεβαίως με την εξαίρεση, κατά την άποψή μου, όλων των εγκλημάτων που αφορούν τα Μνημόνια τα οποία είναι απαράγραπτα. Εκείνο, όμως, που είναι εντυπωσιακό είναι ότι χωρίς να διεκδικεί διαφάνεια ή λογοδοσία, συγκαλύπτοντας και διαπλεκόμενη,  με διάφορα μικροσυμφέροντα ή μεγαλοσυμφέροντα, η Κυβέρνηση αυτή έχει επιτύχει την μεγαλύτερη παρασιώπηση και την μεγαλύτερη ανοχή που έχει ποτέ καταγραφεί, την ίδια ώρα διασπείροντας και διαλαλώντας απειλές οι οποίες δεν προσιδιάζουν σε δημοκρατική λειτουργία

Σπύρος Χαριτάτος: Μάλιστα, ωφέλιμο διάλειμμα, τίτλοι ειδήσεων. Επιστρέφουμε και θα πάμε σε κάποια αναπάντητα ερωτήματα της Ιστορίας.

Σπύρος Χαριτάτος: Ζωή Κωνσταντοπούλου στο ραδιόφωνο του Alpha η επικεφαλής του πολιτικού φορέα, του κινήματος Πλεύσης Ελευθερίας, στον   Alpha 989 και alpha 96,5.

Κυρία Κωνσταντοπούλου, θα θελα να σας ρωτήσω ποια είναι η τελευταία κουβέντα που ανταλλάξατε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Αλέξη Τσίπρα, η τελευταία φορά που συναντηθήκατε και αν θυμάστε τον διάλογο σας, αν θέλετε βέβαια να τον …κοινοποιήσουμε

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν έχω καμμία… αυτά δεν είναι ιδιωτικά κύριε Χαριτάτο, εγώ για αυτό το λόγο και πριν την πρωτοβουλία για την Πλεύση Ελευθερίας πράγματα που θεώρησα και θεωρώ ότι συγκροτούν κομμάτι της Ιστορίας τα δημοσιοποίησα ακριβώς γιατί πιστεύω ότι η Ιστορία δεν ανήκει στους φορείς των γεγονότων, η Ιστορία ανήκει στην κοινωνία και στο λαό που πρέπει να γνωρίζει τα δεδομένα και τα γεγονότα προκειμένου να κρίνει και να αμύνεται. Η τελευταία φορά που συνάντησα τον κύριο Τσίπρα ήταν στις 23 Ιουλίου του ’15, ήταν την  ημέρα της πτώσης της Χούντας, κάναμε μια συνάντηση στο Μαξίμου, μετά από επιστολή που έστειλα στον ίδιο και στο κύριο Παυλόπουλο, στην οποία τους έλεγα ότι το πολίτευμα στη χώρα καταλύεται, αυτή η διαδικασία επιβολής αποτελεί παραβίαση του Συντάγματος και σας καλώ να διαβιβάσετε στους ομολόγους σας τη δική μου επιστολή. Εγώ είχα κάνει το ίδιο ως Πρόεδρος της Βουλής με όλους τους Προέδρους της Βουλής και είχαμε, μάλιστα, και στήριξη από τρεις Προέδρους: της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Κύπρου. Είχα κάνει, λοιπόν, το ίδιο και, ουσιαστικά, τους έλεγα αν δεν έχετε το θάρρος και το ανάστημα να το κάνετε ιδίω ονόματι, διαβιβάστε τη δική μου επιστολή.

Σπύρος Χαριτάτος: Και σας κάλεσε στο γραφείο του μετά από αυτό;

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Μετά από αυτό, λοιπόν, είχαμε μια συνάντηση…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Στην οποία ο κύριος Τσίπρας ουσιαστικά εμφανιζόταν να βλέπει ότι δεν υπάρχει επιλογή. Την ίδια ώρα προσπαθούσε με έναν τρόπο να εξοικονομήσει δικαιολογίες. Είχε τελειώσει η συνάντησή μας με τον….

Σπύρος Χαριτάτος: Ήσασταν οι δυο σας;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι.

Σπύρος Χαριτάτος: Ήπιο ύφος;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι, ήταν μια συνάντηση, τουλάχιστον από πλευράς μου, θεσμικής και πολιτικής αγωνίας, γιατί ακόμη δεν είχα πλήρως αποκρυσταλλώσει στη συνείδησή μου…

Σπύρος Χαριτάτος: Σας ζήτησε κάτι ο Αλέξης Τσίπρας εκείνη τη στιγμή;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όχι, σας θυμίζω ότι ήταν η εποχή που οργίαζαν οι πρόθυμοι κυβερνητικοί βουλευτές που ζητούσαν να μου υποβληθεί πρόταση μομφής …

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ήταν η εποχή που οργίαζαν και τα Mέσα Eνημέρωσης και η Aντιπολίτευση για να μου υποβληθεί πρόταση μομφής. Ο ίδιος ο Τσίπρας από τη μια πλευρά ουδέποτε με στήριξε σε αυτήν την περίοδο, αλλά από την άλλη και ουδέποτε μου απεύθυνε  οποιαδήποτε πρόσκληση να παραιτηθώ ή οτιδήποτε άλλο, κάτι που δεν θα έκανα ούτως ή άλλως, γιατί δεν θεωρώ ότι εκείνος ο οποίος υπερασπίζεται αυτά για τα οποία έχει εκλεγεί πρέπει να παραιτείται. Αντίθετα, πρέπει να δίνει τη μάχη και, από ‘κει και πέρα να αναλαμβάνει και την ευθύνη. Εγώ θα ήμουν απολύτως διατεθειμένη και είμαι απολύτως διατεθειμένη για κάθε τι που έκανα να αναλάβω την ευθύνη

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, αλλά δεν έκανε τίποτα. Ούτε σας παρότρυνε σε κάτι, ούτε και σας προστάτεψε. Ούτε σας ζήτησε να τον διευκολύνετε, ούτε σας ζήτησε να κάνετε κάτι προς όφελος της επικοινωνίας…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ο κύριος Τσίπρας..

Σπύρος Χαριτάτος: και της Κυβέρνησης και σας προσωπικά, ούτε και σας προστάτεψε…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ο κύριος Τσίπρας ποτέ δε…

Σπύρος Χαριτάτος: .. ήτανε αδράνεια;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όχι, …

Σπύρος Χαριτάτος: Πώς το εξηγείτε αυτό;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας έλεγα ότι ήταν θρασυδειλία, γιατί την ίδια ώρα που οι πρόθυμοι εκπρόσωποί του μου επετίθεντο, εκείνος παρίστανε τον… “σε δύσκολη θέση φίλο και πρωθυπουργό”. Είναι πολύ χαρακτηριστικό της υποκρισίας και της θρασυδειλίας ότι έκλεισε η συνάντησή μας, γιατί εγώ τότε, κύριε Χαριτάτο προσπαθούσα να τον πείσω να αφήσει την Κοινοβουλευτική Ομάδα να τον προστατεύσει, γιατί εγώ σας θυμίζω ότι ζητούσα επίμονα…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …ψήφισα ΟΧΙ σε όλα, και ζητούσα επίμονα από τους βουλευτές να ψηφίσουν και αυτοί ΟΧΙ, διότι αυτό θα προστάτευε και τον Τσίπρα, που ακόμη δεν είχα διαγνώσει ποια ήταν η πραγματική εμπλοκή του σε αυτήν την προδοσία, θα προστάτευε, φυσικά, και τον ΣΥΡΙΖΑ, θα προστάτευε και τον ελληνικό λαό. Εγώ προσπαθούσα, λοιπόν, να τον πείσω ότι είναι η ώρα να αφήσει τους βουλευτές να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί, δεν επιτρέπεται να είσαι εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού και να μην μπορείς να πεις το ΟΧΙ την κρίσιμη στιγμή, και δεν επιτρέπεται και ένας Πρωθυπουργός να βάζει μπροστά τους βουλευτές, όχι για να τον προστατεύσουν αλλά στην ουσία για να τον υποθάλψουν. Εκείνος προσπαθούσε με έμμεσους τρόπους να προδιαμορφώσει μια συνθήκη διάστασης, αν θέλετε, αλλά το πολύ χαρακτηριστικό είναι ότι η συζήτησή μας έκλεισε με τον Αλέξη Τσίπρα να μου λέει “τώρα αυτοί θέλουν αίμα, το ζητούμενο είναι να μη τους δώσουμε αίμα”, σε σχέση με τις δηλώσεις που θα γίνονταν μετά.

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ, λοιπόν, όπως και είχαμε πει, βγήκα από το Μέγαρο Μαξίμου και έκανα μια δήλωση η οποία ουσιαστικά έλεγε ότι και ο Πρωθυπουργός και εγώ θα είμαστε εγγυητές της ενότητας για τον ΣΥΡΙΖΑ και ούτω καθεξής, και την ίδια ώρα μιλούσα για την θεσμική αποστολή των πολιτειακών φορέων, γιατί η δική μου πρωτοβουλία ήταν στο πλαίσιο της θεσμικής μου υποχρέωσης, του θεσμικού μου καθήκοντος. Δε μπορεί…

Σπύρος Χαριτάτος: Και την ίδια στιγμή;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Την ίδια στιγμή έφευγε από το Μαξίμου διαρροή,  non paper, που μιλούσε για την θεσμική δυσαρμονία. Αυτός ήταν ο τρόπος ξέρετε που συνολικά λειτούργησε και βλέπω ότι ακόμη λειτουργεί ο Αλέξης Τσίπρας. Ποτέ δεν ανέλαβε αυτοπροσώπως την ευθύνη για αποκεφαλισμούς ή για στοχοποιήσεις, ποτέ δε συγκρούστηκε ή δε διαφώνησε ευθέως. Με εμένα  προσωπικά δε συγκρούστηκε και δε διαφώνησε ποτέ σε τίποτε και ξέρετε πολύ καλά αν εγώ κρύβω λόγια…

Σπύρος Χαριτάτος: δε χρειαζόταν… αφού έκαναν άλλοι τη δουλειά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Έκαναν άλλοι τη βρώμικη δουλειά.

Σπύρος Χαριτάτος: σε όλες των περιπτώσεων δεν είναι μόνο στη δική σας

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό όμως είναι ένα χαρακτηριστικό. Η τελευταία φορά που μιλήσαμε με τον Τσίπρα ήταν όταν, τηλεφωνικά πια όχι ..

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …δια ζώσης, ήταν όταν έφερε το τρίτο Μνημόνιο, προσπάθησε να δημιουργήσει έναν επικοινωνιακό ορυμαγδό εναντίον μου ότι η κακή Πρόεδρος της Βουλής καταστρέφει τη χώρα γιατί δεν ανοίγει τη Βουλή για να ψηφιστεί το Μνημόνιο. Το έκανε αυτό και μέσα από το μιντιακό του φερέφωνο, που είναι ο κύριος Κουρής και η Kontra news, παρουσιάζοντάς με ως την τρελή την οποία θα πρέπει να μαζέψει ο άντρας της και να βάλουν στο ψυχιατρείο οι γονείς της, και με αυτό τον τρόπο επιδίωξε, στην πραγματικότητα, να με πιέσει να ανοίξω τη Βουλή πέραν κάθε συνταγματικής και δημοκρατικής προθεσμίας για να περάσει άρον άρον το Μνημόνιο.

Σπύρος Χαριτάτος: Τηλεφωνικά τι σας είπε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τηλεφωνικά μου είπε ότι…., τηλεφωνικά στην πραγματικότητα προσπάθησε να αποσοβήσει το γεγονός ότι είχε δημιουργήσει όλο αυτό το πλαίσιο…

Σπύρος Χαριτάτος: Πώς δικαιολόγησε  αυτά που έφερνε στη χώρα; Κάτι θα σας είπε, θα σας είπε.. Ζωή, μιλάτε και προσωπικά υποθέτω, Ζωή, Αλέξη θα λέγατε, κύριε Πρόεδρε

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ε τότε πια.., ε τότε πια ήταν φανερό το τι ακριβώς γινόταν και ήταν αρκετά πιο ψυχρές, αν θέλετε, οι συνομιλίες μας. Είχε, όμως…. Η τελευταία μας πραγματικά συνομιλία είχε να κάνει με το γεγονός της πολύ προκλητικής και εξόφθαλμης παρακολούθησης των επικοινωνιών και των δικών μου και άλλων προσώπων, εκείνη την κρίσιμη περίοδο…

Σπύρος Χαριτάτος: Τι εννοείτε.. ότι κατέγραφαν τις επικοινωνίες σας;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό κοιτάξτε γίνεται, είναι ξεκάθαρο ότι γίνεται…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, θέλω να το ξέρω όμως…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …Το έχω καταγγείλει..

Σπύρος Χαριτάτος: μπορώ ως πολίτης να το γνωρίζω; Δηλαδή..;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ως πολίτης…

Σπύρος Χαριτάτος: το τηλέφωνο….

Ζωή Κωνσταντοπούλου: το γνωρίζετε τουλάχιστον από εμένα γιατί το ’χω καταγγείλει πολλές φορές…

Σπύρος Χαριτάτος: Και προσωπικά και των οικείων προσώπων σας

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η άποψή μου είναι ότι εκείνη την περίοδο ειδικά και οι ενδείξεις που είχα είναι ότι εκείνη την περίοδο ειδικά ήταν πια σε βαθμό υπέρτατο οι παρακολουθήσεις…

Σπύρος Χαριτάτος: Άρα και στο τηλέφωνο έχει κάνει με προσοχή το τι θα σας έλεγε και πώς θα σας το έλεγε

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κυρίως, νομίζω ότι φαινόταν πια ότι μιλάμε για δράση καθεστώτος και όχι για δράση δημοκρατικής λειτουργίας. Θα σας έλεγα, πάντως, ότι κρατάω ως μεγάλη μου τιμή και πραγματικά το λέω μεγάλη μου τιμή, το γεγονός ότι την στιγμή που ανέβηκα στο Βήμα για να μιλήσω ως Πρόεδρος της Βουλής κατά του Μνημονίου, ο Αλέξης Τσίπρας και συνολικά το υπουργικό συμβούλιο σηκώθηκαν και αποχώρησαν και, πραγματικά, τιμή μου ότι δε μπορούσαν ούτε να αντέξουν να ακούσουν αυτά τα οποία είπα. Από ‘κει και πέρα νομίζω ότι ένα χρόνο μετά πια μπορούμε όλοι να αποτιμήσουμε ποιος είπε την αλήθεια και ποιος κορόιδεψε, ποιος προσπάθησε να διαφυλάξει αυτά που είναι ιερά και όσια του πολιτεύματος μας και ποιος τα τσαλαπάτησε.

Σπύρος Χαριτάτος: Τι σας είχε προταθεί μέχρι να φτάσουμε στην πρόταση  για τη θέση της Προέδρου της Βουλής; Ισχύει ότι  σας είχαν προτείνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όχι, ήμουν υπεύθυνη του τομέα Δικαιοσύνης…

Σπύρος Χαριτάτος: και θεωρήσαμε τότε ότι λογικό θα είναι το Υπουργείο Δικαιοσύνης θα το αναλάβει η Ζωή Κωνσταντοπούλου

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ε, το θεωρήσανε και πολλοί που φοβούνταν, όμως, ότι θα το αναλάβω, οπότε έγινε αρκετή προσπάθεια, όπως αποδείχθηκε, να μη το αναλάβω, γιατί ήταν ξεκάθαρο ότι εγώ θα υπέγραφα για την εκτέλεση της απόφασης του Διστόμου που αφορά τις γερμανικές οφειλές και θα έκανα και ενέργειες για τις υποθέσεις διαφθοράς που είναι ανοιχτές

Σπύρος Χαριτάτος: Δε θα μπαίνατε σε άλλη δηλαδή πρακτική πέραν των δεσμεύσεων που είχατε απέναντι στην κοινωνία προεκλογικά, αυτό μου λέτε

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό μπορώ να το λέω …

Σπύρος Χαριτάτος:  Δε θα ακολουθούσατε άλλη διαδρομή επειδή πρέπει, ή επειδή…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν υπάρχουν “πρέπει”…

Σπύρος Χαριτάτος:   Μάλιστα

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τα μόνα “πρέπει” είναι αυτά που μας δεσμεύουν εσωτερικά, ηθικά και συνειδησιακά και…

Σπύρος Χαριτάτος: Άρα το μυρίστηκαν

Ζωή Κωνσταντοπούλου: και νομίζω ότι εγώ μπορώ να λέω ότι θα έκανα αυτά τα οποία είχα πει γιατί όντως έκανα αυτά που είχα πει

Σπύρος Χαριτάτος: Άρα δε βόλευε να ήσασταν Υπουργός Δικαιοσύνης, δεν θα βόλευε την Κυβέρνηση, τουλάχιστον, στο βαθύ σκεπτικό του Αλέξη Τσίπρα το οποίο ακόμα δε το ‘χαμε πάρει χαμπάρι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κυρίως, δεν βόλευε την Γερμανική Κυβέρνηση, δεν βόλευε πολλά συμφέροντα που ενεργοποιούνται και στον τομέα των εξοπλιστικών και σε τομείς συμβάσεων με το ελληνικό δημόσιο, που εγώ είχα προαναγγείλει ότι θα πρέπει να διερευνηθούν κατά προτεραιότητα. Έχει τέτοια αρμοδιότητα ο Υπουργός Δικαιοσύνης…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, βέβαια

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …και για το κομμάτι, βέβαια, της εκτέλεσης αποφάσεων κατά του γερμανικού δημοσίου υπήρχε αυτό. Είχα την γνωστή δραστηριοποίηση στην υπόθεση Siemens,  ήμουν η βουλευτής που ουσιαστικά ανέδειξε και επέμεινε μέχρι τέλους.

Σπύρος Χαριτάτος: Τι συμβαίνει στις υποθέσεις Siemens, το ζούμε αυτές τις μέρες.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι

Σπύρος Χαριτάτος: Προφανώς δε θα ‘χαμε τέτοια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ είχα την…

Σπύρος Χαριτάτος: Θα ‘χε τεθεί μια προτεραιότητα, θα έπρεπε να είναι 8 μήνες  για να μπορεί  να ξυπνήσουμε.. Α! δεν έχει μεταφραστεί το βούλευμα υποθέτω.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν έχει απαντήσει όμως η Κυβέρνηση: δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής το Ελληνικό Δημόσιο στην υπόθεση αυτή; Και αν δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής δεν ήξερε ο εκπρόσωπος του ελληνικού δημοσίου από την αρχή, από τον Νοέμβριο ότι εκκρεμεί αυτή η μετάφραση;

Σπύρος Χαριτάτος: Γιατί τους πονάτε τέτοια ώρα; Σήμερα είναι ημέρα πανηγυρισμών

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Για ποιο πράγμα;

Σπύρος Χαριτάτος: Έχουμε εγκαίνια και τα λοιπά, καταλαβαίνετε

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εντάξει, νομίζω ότι…

Σπύρος Χαριτάτος: Πείτε μου ποια… δεν ε… στην αρχή, λοιπόν, δε μιλήσατε για το Υπουργείο Δικαιοσύνης, τι σας προτάθηκε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Μου πρότεινε ο Αλέξης Τσίπρας το πρώτο τη τάξει Υπουργείο, το Υπουργείο Εσωτερικών…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ το αρνήθηκα.

Σπύρος Χαριτάτος: Γιατί το αρνηθήκατε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Γιατί ήταν ένα Υπουργείο-τέρας…

Σπύρος Χαριτάτος: Υπουργός θα ήσασταν.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι, δεν ονειρεύτηκα, κύριε Χαριτάτο, να γίνω… στη ζωή μου, δηλαδή…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …δεν ήτανε το ζητούμενό μου να γίνω οτιδήποτε. Γι’ αυτό και ούτε δημιούργησα μηχανισμούς, ούτε έκανα κάποια παζάρια, έκανα πολύ δουλειά, όμως. Σε αυτή τη δουλειά στηρίχτηκε όλη η αντιπολιτευτική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή την περίοδο ’12-’14. Δεν διεκδίκησα ανταλλάγματα. Όμως σίγουρα δεν ενέδωσα και σε προτάσεις που άλλοι θα θεωρούσαν δελεαστικές. Αρνήθηκα το Υπουργείο Εσωτερικών, προσπάθησε πάρα πολύ ο Τσίπρας να μου την προωθήσει αυτή την πρόταση, εγώ του είπα ότι είναι ένα Υπουργείο το οποίο είναι εντελώς μη λειτουργικό, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα μπορούσε να  γίνει δουλειά με ένα τέτοιο Υπουργείο-τέρας. Ήταν οχληρό για μένα ότι μου ανακοίνωσε εκείνη τη στιγμή ότι είχαν φτιάξει ήδη Υπουργεία και Προεδρικά Διατάγματα με τον Σπύρο Σαγιά, ένα πρόσωπο που η άποψή μου ήταν ότι δεν έπρεπε να έχει καμία εμπλοκή με μια Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σπύρος Χαριτάτος: Γιατί το λέτε αυτό;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Γιατί….

Σπύρος Χαριτάτος: Τι συνέβαινε τότε; Γιατί σήμερα κάπου αλλού είναι ο κύριος Σαγιάς αν δεν κάνω λάθος

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και πριν ήταν κάπου αλλού, ο κύριος Σαγιάς είναι ένα πρόσωπο που, κατά την άποψη μου, είχε σύγκρουση συμφερόντων για να είναι σε μια τέτοια θέση, και δεν μπορούσε…

Σπύρος Χαριτάτος: Δεν το ήξερε ο Αλέξης Τσίπρας αυτό; Δε το έβλεπε ο Πρωθυπουργός που ήθελε μια αλλαγή σε ένα περιβάλλον που θα άφηνε το χθες πίσω; Το παλιό;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τότε η απάντηση του ήταν: εγώ τον εμπιστεύομαι, αλλά για κανέναν δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Η δική μου εκτίμηση, σήμερα, είναι ότι προφανώς σε τέτοιου είδους πρόσωπα πόνταρε και ποντάρει, και η διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων και η υπόθεση του ΟΛΠ και της Cosco…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: αυτό έχουν δείξει: σε τέτοιου είδους πρόσωπα πόνταρε και ποντάρει και, την ίδια ώρα, αυτά τα πρόσωπα δεν διστάζει να τα αντιμετωπίζει ανά πάσα στιγμή ως αναλώσιμα ή να τα μετατοπίζει από την μια θέση στην άλλη. Εγώ, πάντως, θα σας πω ότι δεν είχα καμία δυσκολία να πω όχι στο Υπουργείο Εσωτερικών και δεν διεκδίκησα οτιδήποτε άλλο. Αυτό το οποίο αντιπρότεινα ήταν να αναλάβω την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας στη Βουλή, όπου ήξερα ότι θα μπορούσα να κάνω δουλειά στο επίπεδο της διαφάνειας και κατά της διαφθοράς

Σπύρος Χαριτάτος: Και μετά ήρθε η πρόταση για την…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και μετά ήρθε η πρόταση, νομίζω ότι ήταν πολύ δύσκολο να δικαιολογήσει με δημόσιο τρόπο πώς δεν θα τοποθετούσε την πρώτη σε ψήφους εκλεγείσα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εννοώ σε αναλογία σταυρών με τα ψηφοδέλτια σε όλη την Ελλάδα και σε όλες …

 Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: ….τις αναμετρήσεις, πουθενά άρα είχε την ανάγκη να εμφανίσει ότι κάτι μου προτείνει. Αλλά την ίδια ώρα ..

Σπύρος Χαριτάτος: Μάλιστα

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …ευχόταν και ίσως πίστευε ότι θα ήμουν μια Πρόεδρος της Βουλής όπως οι προηγούμενοι.

Σπύρος Χαριτάτος:  Ο εναγκαλισμός με τον Γιάνη Βαρουφάκη από τα πρώτα λεπτά και με όλη αυτή την έκρηξη δημοφιλίας ε….

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ο εναγκαλισμός τίνος;

Σπύρος Χαριτάτος: Δε σας έκανε εντύπωση ότι είχε επιλέξει επικοινωνιακά να’ ναι με τον Γιάνη Βαρουφάκη στις εξόδους έξω από το Προεδρικό… από το Μαξίμου, στους περιπάτους, ενώ κράταγε, διατηρούσε μια απόσταση από  εσάς που για μένα ήσασταν πιο ΣΥΡΙΖΑ από τον Γιάνη Βαρουφάκη ο οποίος δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε, όχι δε μου έκανε αυτό εντύπωση…

Σπύρος Χαριτάτος: Από τις πρώτες ημέρες δε λέω ότι ερχόταν.. θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι είχατε διαφωνίες.. αλλά από τις πρώτες ημέρες

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Από τις πρώτες ημέρες, μιλάτε για την απόσταση;

Σπύρος Χαριτάτος: Βεβαίως, βεβαίως

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι…

Σπύρος Χαριτάτος: διάλεξε την… να’ ναι ο επικοινωνιακός του… η φωτογραφία της ημέρας να’ ναι με τον Γιάνη Βαρουφάκη ο οποίος είχε μια… εκτοξεύτηκε επικοινωνιακά, και όχι με την Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εντάξει, κοιτάξτε δεν νομίζω ότι αυτό ήταν το πρόβλημα. Το πρόβλημα ήταν ότι συνολικά εγκατέλειψε την υπόθεση της διεκδίκησης και της διαπραγμάτευσης πάρα πολύ νωρίς. Ουσιαστικά παρέδωσε την υπόθεση από το Φλεβάρη, από την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, που αποτέλεσε τον προάγγελο όσων ακολούθησαν, παρίστανε σε εμάς ότι δεν εκτιμά την ουσία και την σοβαρότητα αυτής της συμφωνίας, και την ίδια ώρα επειδή ήθελε να παίξει επικοινωνιακά και εσωτερικά στο ΣΥΡΙΖΑ ότι προσπαθεί άφησε παρ’ όλα αυτά να γίνουν εκείνες οι ενέργειες των αντίμετρων όπως ήταν η Επιτροπή…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: … Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η Επιτροπή για τις Γερμανικές Οφειλές. Δε πίστευε, κύριε Χαριτάτο, αυτό νομίζω, δε πίστευε ότι θα έβγαζαν αποτέλεσμα αυτές οι Επιτροπές εγκαίρως..

Σπύρος Χαριτάτος: Να σας το πω απλά πως το σκέφτομαι; Πολύ απλά…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι

Σπύρος Χαριτάτος: δε θέλω να απαξιώσω την κουβέντα μας, σαν να ήθελε να σας δώσει κάτι να ασχολείστε απλά να μην μπερδεύεστε στα πόδια του

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι, με την διαφορά ..

Σπύρος Χαριτάτος: δε πίστευε ότι θα βγάλετε αποτέλεσμα ..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: με την διαφορά ..

Σπύρος Χαριτάτος: δε πίστευε ότι θα προχωρήσετε τη διαδικασία

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Με την διαφορά, κύριε Χαριτάτο, ότι ποτέ στη ζωή μου δεν έχω ασχοληθεί με κάτι και να μη βγάλω αποτέλεσμα, ποτέ στη ζωή μου δεν έχω αποδεχθεί ότι θα κάνω κάτι διακοσμητικά και αυτό ελπίζω τώρα πια να το έχουν καταλάβει για να μη νομίζουν ότι και η Πλεύση Ελευθερίας είναι κάτι για να ασχολούμαστε.

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι και δώστε μου λίγο χρόνο…. Ιστορικά  όσα εσείς γνωρίζετε για το παρασκήνιο ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ήταν ο Προκόπης Παυλόπουλος ο ένας και μοναδικός στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα ή της κυβερνητικής ομάδας;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ το όνομα του Προκόπη Παυλόπουλου ως πρόταση του Αλέξη Τσίπρα το άκουσα μαζί με σας. Το άκουσα στη δημόσια συνεδρίαση απεύθυνσης του Αλέξη Τσίπρα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Είχε κάνει κάποιες διερευνητικές ..

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …συζητήσεις, προηγουμένως αλλά ποτέ δεν είχαμε, εγώ τουλάχιστον δε γνώριζα σε ποιο πρόσωπο έχει καταλήξει, είχα κάνει κάποιες άλλες προτάσεις και η άποψη μου ήταν ότι, σε κάθε περίπτωση, έπρεπε να έχουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την Αριστερά, ή ένα πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και επειδή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα …

Σπύρος Χαριτάτος: Τον Γλέζο δε θέλατε; Δεν ήτανε η ευκαιρία να αναδειχθεί και ως πρότυπο…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: και ο Μανώλης Γλέζος και άλλοι άνθρωποι, και η Πέπη Ρηγοπούλου, η Ιωάννα Καρυστιάνη ..

Σπύρος Χαριτάτος: Δηλαδή ουκ ολίγες προσωπικότητες

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δηλαδή άνθρωποι που προέρχονται από το χώρο της Αριστεράς και άλλες προσωπικότητες..

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι, ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Υπήρχαν πάρα πολλοί άνθρωποι, εγώ βεβαίως δε θα μπορούσα να εμπλακώ σε μια τέτοια συζήτηση λόγω συγγένειας, αλλά υπήρχαν πάρα πολλοί άνθρωποι που μιλούσαν για…

Σπύρος Χαριτάτος: Καταλαβαίνω τι λέτε

Ζωή Κωνσταντοπούλου: τον Νίκο Κωνσταντόπουλο. Όχι δεν έχω πρόβλημα να το πω ….

Σπύρος Χαριτάτος: ή το Φώτη Κουβέλη επίσης

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εντάξει, ο Φώτης Κουβέλης νομίζω με την διαδρομή του στη ΔΗΜΑΡ και στην Κυβέρνηση Σαμαρά είχε πια εξαντλήσει την προεδρολογία, αλλά θα σας έλεγα το εξής: αξίζει να δει κανείς την ομιλία που είχε κάνει ο Τσίπρας τότε, όταν πρότεινε τον Προκόπη Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας: ήταν λίγες μέρες πριν την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, μετά την εκλογή του Παυλόπουλου “υπεγράφη” η συμφωνία, κατέληξε…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: το Eurogroup σε αυτήν την επονείδιστη συμφωνία. Η ομιλία του Τσίπρα, αν τη δει κανείς αναδρομικά, είναι μια ομιλία διαβεβαιώσεων προς τον Σόιμπλε, και η δική μου εκτίμηση είναι ότι, τελικά, κάτι που δυστυχώς τότε δεν μπόρεσα να διαγνώσω, ήμουν πολύ ανακουφισμένη που δε προτάθηκε ο κύριος Αβραμόπουλος, που ήταν κατά την άποψη μου μια πολύ κακή επιλογή και η οποία εμφανιζόταν ως επιλογή-φαβορί, η εκτίμησή μου είναι ότι η πρόταση Παυλόπουλου είναι κομμάτι της συνολικής συμφωνίας με τον Γιουνκέρ.

Σπύρος Χαριτάτος: Να σας πω ένα σενάριο που έπαιζε εκείνες τις ώρες; Ότι, δε ξέρω κατά πόσο μπορεί να ήτανε, να’ ναι και ακραίο, ότι έπαιζε και το δικό σας όνομα, ότι εδώ να’ χαμε μια γυναίκα και, μάλιστα, σε νεαρή ηλικία, για την Ιστορία αυτού του τόπου που θα έπαιζε ως όνομα για αυτή τη θέση.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό πρώτη φορά το ακούω..

Σπύρος Χαριτάτος: Ήταν ακραίο αυτό έτσι;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πρώτη φορά το ακούω …

Σπύρος Χαριτάτος: αλλά ειπώθηκε κυρίως εκείνη την περίοδο γιατί υπήρχε πολύ άγχος…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: και δεν υπήρχε…

Σπύρος Χαριτάτος: στον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή…

Ζωή Κωνσταντοπούλου: δεν υπήρχε και βάση και …

Σπύρος Χαριτάτος: πήγε καλά η Ζωή … δε θα μπορούσε να συμβεί; Αυτό ούτως ή άλλως; Αλλά θέλω να σας πω ότι μέχρι και τότε και αυτό λέγαν και τότε υπήρχε τέτοια σύγχυση ονομάτων ..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: το θέμα όμως κύριε Χαριτάτο ξέρετε ποιο είναι; Ότι αμέσως μετά, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα εκφράστηκαν ισχυρότατες διαφωνίες…

Σπύρος Χαριτάτος: Ναι

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ, λοιπόν, τότε πήρα το λόγο και διευκρίνισα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα ότι η πρόταση Προέδρου της Δημοκρατίας είναι πρόταση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας δεν είναι πρόταση του Πρωθυπουργού. Αν, λοιπόν, υπήρχε τόσο ευρεία διαφωνία, μπορούσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα να προτείνει άλλο πρόσωπο. Εγώ αυτό είχα τότε πει στην ομιλία μου, αλλά κανείς στη διαδικασία αυτή δεν μπήκε, αν θέλετε, στο πεδίο ευθύνης να πει, να προτείνει η κοινοβουλευτική ομάδα άλλο πρόσωπο. Αυτός ήταν και ο προάγγελος μιας συνολικής υποχώρησης και υπαναχώρησης της συνειδησιακής τοποθέτησης των βουλευτών έναντι των πρωθυπουργικών επιλογών

Σπύρος Χαριτάτος: Πάντως, στην όλη μας κουβέντα δίνετε την εντύπωση ότι είχε πάντα ένα προσχέδιο άγνωστο σε σας και σε πολλά πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ και τους βουλευτές, το οποίο απλά υλοποιούνταν δηλαδή έμπαιναν στα κουτάκια τους  τα κατάλληλα πρόσωπα, οι κατάλληλες θέσεις, οι κατάλληλες συμπεριφορές που οδηγούσαν με απόλυτη προσοχή και τις εξελίξεις, τις ποθητές εξελίξεις.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πράγματι, έτσι δείχνει, έτσι δείχνουν πάρα πολλά πράγματα αλλά υπήρχαν, μην ξεχνάτε, και πάρα πολλά γεγονότα που χάλασαν τη μαγιά.

Σπύρος Χαριτάτος: Μάλιστα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όπως ήταν τα όσα κάναμε στη Βουλή.

Σπύρος Χαριτάτος: Από την πολιτική σας σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα υπάρχει κάτι που σας έχει μείνει και σαν … δε θα λεγα σαν μάθημα, σαν αίσθηση που συχνά σας έρχεται στην μνήμη, στην σκέψη και είναι και οδηγός σας για τις υπόλοιπες επιλογές σας

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας πω την αλήθεια. Απαντάω στις ερωτήσεις για τον Αλέξη Τσίπρα γιατί μου τις κάνετε.

Σπύρος Χαριτάτος:  Ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Προσωπικά αισθάνομαι ότι δεν έχω τίποτα να πω πια για το πρόσωπο αυτό, νομίζω ότι έχει κριθεί και θα τον κρίνει η Ιστορία. Τώρα είναι η ώρα άλλων ανθρώπων να πάρουν και την πρωτοβουλία και τα ηνία της Ιστορίας στα χέρια τους, και πολύ πολύ σύντομα νομίζω ότι είναι τόσο απαξιωμένοι στη συνείδηση των πολιτών αλλά και στην Ιστορία οι πρωταγωνιστές αυτής της περιόδου που θα είναι εκ περισσού και η οποιαδήποτε αναδρομή. Βεβαίως, θα πρέπει να γίνουν οι διαδικασίες και για λογοδοσία και για απόδοση Δικαιοσύνης, δεν είναι αστεία αυτά που έγιναν. Από την άλλη, όμως, πλευρά, νομίζω ότι δεν ωφελεί να αναλωνόμαστε σε μια παρελθοντολογία για γεγονότα που είναι γνωστά σε όλους, είναι πια αυτονόητα είναι τόσο αυτονόητα, που έχουν εγγραφεί στη συλλογική συνείδηση και που θα υπαγορεύσουν το μέλλον, θα διαμορφώσουν το μέλλον. Εγώ είμαι σίγουρη γι’ αυτό.

Σπύρος Χαριτάτος:  Εύχομαι ασφαλή πλεύση και για την ελευθερία και για τη δημοκρατία σε αυτό τον τόπο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ θέλω να σας πω ότι η πλεύση είναι δύσκολη υπόθεση και χρειάζεται ο καπετάνιος..

Σπύρος Χαριτάτος:  Θα έχει μπουνάτσες, θα έχει μποφόρια, θα έχει απ’ όλα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εμείς πάμε με όρτσα τα πανιά, για τις δύσκολες πλεύσεις και πρέπει να σας πω ότι οι καλοί καπετάνιοι είναι παντός καιρού. Κάτι που ειπώθηκε ότι δεν είναι κάποιος παντός καιρού είναι ένδειξη μιας αντίληψης. Η Πλεύση είναι δύσκολη υπόθεση, δεν παριστάνουμε ότι πάμε να κάνουμε κάτι εύκολο, θα ‘ναι μια πολύ δύσκολη πορεία, και αυτοί που θα ακολουθήσουν και είναι ήδη πολλοί πρέπει να έχουν συνείδηση ότι είναι δύσκολη πορεία, αλλά είναι και μια πορεία που, στο τέλος, σε ανταμείβει. Έχει ένα τραγούδι ο Φίλιππος ο Πλιάτσικας που λέει για το πλοίο που πάει προς την όαση…

Σπύρος Χαριτάτος:  Ναι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  …αλλά περνάει μέσα από την κόλαση.

Σπύρος Χαριτάτος: Σας εύχομαι οικογενειακή ευτυχία, υγεία και αντοχές στη δύσκολη πορεία που έχετε επιλέξει, κυρία Κωνσταντοπούλου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να είστε καλά, κι εγώ σας εύχομαι καλή συνέχεια και καλή ξεκούραση.

Σπύρος Χαριτάτος: Και πιστεύω θα ανταμώσουμε πάλι σύντομα για να μπούμε πάλι στις προτάσεις της Πλεύσης Ελευθερίας.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Με χαρά.

Σπύρος Χαριτάτος: Να’ στε καλά. Κοντά μας ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, επικεφαλής του νεοσύστατου πολιτικού κινήματος Πλεύση Ελευθερίας.