Οι μυστικές γεωτρήσεις και ο "ανεξήγητος" σεισμός στα Ιωάννινα

"Μία από τις σημαντικότερες επενδύσεις στον τομέα της εξερεύνησης των ενεργειακών πόρων της χώρας ξεκίνησε αυτές της ημέρες στην Ήπειρο. Πιο αναλυτικά η ελληνική εταιρεία Energean Oil & Gas ξεκίνησε τις προπαρασκευαστικές ενέργειες για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων στα Ιωάννινα. Πρόκειται για μια από τις πλέον υποσχόμενες μαζί με τον Πατραϊκό Κόλπο περιοχές όπου εκτιμάται ότι στις αρχές της επόμενης δεκαετίας θα μπορεί να αποδώσει σημαντικές ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Όπως είχε δηλώσει πέρσι ο διευθύνων σύμβουλος της Energean Oil & Gas Μαθιός Ρήγας οι εκτιμήσεις της εταιρείας με βάση τις σεισμικές έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν του δείχνουν πιθανότητες για ανακαλύψεις 100 εκατομμυρίων βαρελιών ή 2 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων αερίου στην περιοχή των Ιωαννίνων".

Τι συνέβη ξαφνικά στην ιστορική πόλη η οποία “κάθεται” πάνω σε μια θάλασσα από πετρέλαιο; Ποια είναι η πραγματική αιτία του σεισμού που σκόρπισε τον τρόμο στους κατοίκους και τους έβγαλε στους δρόμους; Είναι αλήθεια ότι στην περιοχή πανίσχυροι πολυεθνικού κολοσσοί έχουν ήδη αρχίσει ανεπίσημα τις έρευνες ώστε να εντοπίσουν τα πιο πλούσιο σε κοιτάσματα οικόπεδο; Πως γίνονται αυτές οι έρευνες;

Εχουν ενημερωθεί οι οξυδερκείς τοπικές αρχές για τις αγοραπωλησίες εκτάσεων στην περιοχή; Τι κρύβεται πίσω από αυτόν τον “ανεξήγητο” σεισμό; Μήπως δεν ήταν ακριβώς φυσικό φαινόμενο αλλά προήλθε από ανθρωπογενή δραστηριότητα;

Οι επιστήμονες στο Αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο (USGS) δηλώνουν ότι η παραγωγή πετρελαίου μπορεί να προκαλέσει σεισμούς , αλλά όχι στο μέγεθος που αναφέρονται και με τον τρόπο που παρουσιάζονται συχνά στις ειδήσεις. Το πετρέλαιο γενικά βρίσκεται σε διαπερατά ιζήματα που είναι μαλακά και όχι σε σκληρά πετρώματα. Όταν αφαιρείται το πετρέλαιο μπορεί να κινηθεί η γη, απελευθερώνοντας μια μικρή ποσότητα ενέργειας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ένα “μίνι-σεισμικό γεγονός”- που όμως είναι κάποιων λίγων βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.

Πώς αυτό γίνεται; Με εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, οι εταιρείες πετρελαιοειδών εντοπίζουν τις πλούσιες σε πετρέλαιο περιοχές και χρησιμοποιούν ειδικές τεχνικές για να σπάσει η επιφάνεια κάτω από τη θάλασσα και να πάρουν το πολυπόθητο υγρό, μερικές φορές τρυπώντας τόσο βαθιά όσο 3000 μέτρα. Καθώς αυτό το πετρέλαιο αναρροφείται από τους πόρους του ιζήματος που το περιέχει, οι γύρω βράχοι μετατοπίζουν τις θέσεις τους για να συμπληρώσουν τους χώρους που μόλις εκκενώθηκαν.

Σε μεγάλη κλίμακα, για παράδειγμα, ο όγκος των εκτοπισμένων-όταν παράγονται εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου- παράγει κίνηση της γης που μπορεί πράγματι να προκαλέσει ένα μίνι-σεισμικό γεγονός, σύμφωνα με τον Robert Morton, θαλάσσιο γεωλόγο του USGS

viadiplomacy.gr

Το τρίπτυχο του Φρήντμαν

Ο Φρήντμαν ήταν κατηγορηματικός: όπως γράφει (μαζί με την σύζυγό του Ρόουζ) στο "Two Lucky People: Memoirs", όλα τα στραβά οφείλονταν στο Νιου Ντηλ, με το οποίο "μια σειρά από χώρες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου, λοξοδρόμησαν από τον ορθό δρόμο". Τον τρόπο επανόδου στον "ορθό δρόμο", ο Φρήντμαν τον κατέδειξε αναλυτικά στο διάσημο ευαγγέλιο του νεοφιλελευθερισμού, "Καπιταλισμός και Ελευθερία".

Εκεί παρουσίασε το περίφημο τρίπτυχο της θεωρίας του. 

Τι περιλαμβάνει αυτό το τρίπτυχο;

Πρώτον: απορρύθμιση. Οι κυβερνήσεις πρέπει να καταργήσουν όλες τις νομοθετικές διατάξεις και όλους τους κανόνες, τα οποία εμποδίζουν με οποιονδήποτε τρόπο την μεγιστοποίηση των κερδών και την συσσώρευσή τους.

Δεύτερον: κατάλυση. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να καταλύσουν την έννοια του "κοινωνικού κράτους", περικόπτοντας κάθε χρηματοδότηση οποιουδήποτε κοινωνικού προγράμματος, ώστε να εξαφανιστούν όλες οι παρεμβάσεις οι οποίες δημιουργούν στρεβλώσεις στην αγορά και εμποδίζουν την επίτευξη του μέγιστου κέρδους.

Τρίτον: ιδιωτικοποιήσεις. Το κράτος οφείλει να μεταβιβάσει ολόκληρη την δημόσια περιουσία σε ιδιώτες, επειδή μόνον έτσι μπορεί να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση αυτής της περιουσίας και το μέγιστο κέρδος από την εκμετάλλευσή της.

Σ' αυτή την τρίπτυχη συνταγή, ο Φρήντμαν επεξεργάστηκε πλήθος λεπτομερειών. Για παράδειγμα, το άριστο θα ήταν να μην υπάρχουν καθόλου φόροι. Όμως, αν αυτό δεν είναι δυνατόν, θα πρέπει να υπάρχει μια ενιαία φορολογική κλίμακα με την οποία θα φορολογούνται οι πάντες, πλούσιοι ή φτωχοί. 

Φυσικά, τα έσοδα από αυτή την φορολογία θα πρέπει να διατίθενται με τον τρόπο που ορίζει το τρίπτυχο, δηλαδή όχι για κοινωνικές παροχές αλλά για διευκόλυνση της ανάπτυξης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. 

Επίσης, απαγορεύεται αυστηρά η θέσπιση οποιουδήποτε προστατευτικού μέτρου υπέρ της εγχώριας παραγωγής ή ιδιοκτησίας ενώ θα πρέπει να καταργηθεί οποιαδήποτε διάταξη εμποδίζει τις εταιρείες να παράγουν ή να πωλούν τα προϊόντα τους σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου επιθυμούν.

Από το μένος του Φρήντμαν δεν ήταν δυνατόν να γλιτώσει η τιμή της εργασίας. Εφ' όσον η εργασία αποτελεί συντελεστή παραγωγής, δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε παρέμβαση στην διαμόρφωση της τιμής της. Συνεπώς, πρέπει να καταργηθούν οι έννοιες των συλλογικών συμβάσεων και των κατώτατων μισθών. Ακόμη, στα πλαίσια της κατάργησης του "κοινωνικού κράτους", πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, η παιδεία, η ενέργεια, οι μεταφορές κλπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Φρήντμαν ζητάει την ιδιωτικοποίηση ακόμη και των...εθνικών πάρκων!

Σε τελική ανάλυση, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το "Καπιταλισμός και Ελευθερία" ως ένα ξετσίπωτο βιβλίο. Πράγματι, εκεί ζητείται απερίφραστα και χωρίς ντροπή η πλήρης κατάργηση του Νιου Ντηλ, το οποίο είχε αποτρέψει τις λαϊκές εξεγέρσεις μετά την ύφεση του μεσοπολέμου και την καταστροφή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ό,τι είχαν καταφέρει να κερδίσουν οι εργαζόμενοι με ιδρώτα και αίμα πολύχρονων αγώνων και όσα μέτρα είχε πάρει το κράτος για να αμβλύνει τις επιπτώσεις της φτώχειας, η "αντεπανάσταση" του Σικάγου απαιτούσε να τα πάρει πίσω.

Κι όχι μόνο. Ουσιαστικά, ζητούσε πολλά περισσότερα. Εκτός από όσα -υποτίθεται πως- είχαν χάσει οι καπιταλιστές από την εφαρμογή των κεϋνσιανών πρακτικών, η "σχολή του Σικάγου" απαιτούσε και όλα όσα κράτος και εργαζόμενοι είχαν οικοδομήσει κατά την περίοδο της μεταπολεμικής αλματώδους ανάπτυξης. Ο Φρήντμαν ζητούσε από τις κυβερνήσεις να ξεπουλήσουν μια περιουσία η οποία είχε δημιουργηθεί από τις επενδύσεις του δημόσιου τομέα (δηλαδή, από τους φόρους των εργαζομένων) και από την εργασία των λαϊκών στρωμάτων. Για τον φρηντμανισμό, όλος αυτός ο πλούτος έπρεπε να μεταβιβαστεί σε χέρια ιδιωτών διότι...έτσι έπρεπε!

Βέβαια, ο Φρήντμαν τύλιξε όλα αυτά με ένα ωραίο περιτύλιγμα επιστήμης και τα καλλώπισε με την γλώσσα των μαθηματικών. Στην βάση του, όμως, το φρηντμανικό όραμα ταυτιζόταν απολύτως με τα συμφέροντα των πολυεθνικών, οι οποίες εκ φύσεως διψούν για δράση σε περιβάλλον δίχως αρχές και κανόνες. 

Στο αρχικό της στάδιο, αυτή η αδηφάγα διάθεση του καπιταλισμού εκφράστηκε με την αποικιοκρατία: η κάθε ανακάλυψη νέας γης συνεπαγόταν την υφαρπαγή της και την λεηλασία του πλούτου της, δίχως καμμιά αποζημίωση για τους ντόπιους πληθυσμούς. Τέσσερις-πέντε αιώνες αργότερα, ο Φρήντμαν επιχειρούσε να αναβιώσει την αποικοκρατία, μόνο που αυτή φορά η καινούργια γη, που έπρεπε να κατακτηθεί και να λεηλατηθεί δίχως αποζημίωση, ήταν το ίδιο το κράτος.

ΠΗΓΗ

Μοσούλη: Ξεκίνησε η μάχη – Ο πρωθυπουργός του Ιράκ κήρυξε την έναρξη της πολιορκίας

Στη 01.30 (ώρα Ελλάδας) ξημερώματα Δευτέρας και υπό το φως του «φεγγαριού του κυνηγού», ο πρωθυπουργός του Ιράκ Χάιντερ Αλ Αμπάντι κήρυξε την έναρξη της πολιορκίας της Μοσούλης.

Ο Ιρακινός πρωθυπουργός ανακοίνωσε τη «μητέρα των μαχών» ενάντια στοΙσλαμικό Κράτος με τηλεοπτικό διάγγελμα (φωτογραφία) περιστοιχισμένος από το στρατιωτικό επιτελείο του.

«Αγαπημένε λαέ της επαρχίας Νινευή, σήμανε η ώρα και η στιγμή της μεγάλης νίκης είναι κοντά. Οι επιχειρήσεις για την απελευθέρωση της Μοσούλης ξεκίνησαν», είπε ο Ιρακινός Πρωθυπουργός και συνέχισε:

«Ανακοινώνω σήμερα την έναρξη αυτών των ηρωικών επιχειρήσεων που θα σας ελευθερώσουν από την κτηνωδία και την τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους. Θεού θέλοντος, θα συναντηθούμε σύντομα στη γη της Μοσούλης όπου όλοι μαζί θα πανηγυρίσουμε την απελευθέρωση και την ελευθερία σας».

Η πολιορκία της Μοσούλης αναμένεται να κρατήσει εβδομάδες, ίσως και μήνες.

Η Μοσούλη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ και καταλήφθηκε από το Ισλαμικό Κράτος τον Ιούνιο του 2014.

Πριν πέσει στα χέρια των τζιχαντιστών η πόλη είχε σχεδόν 2 εκ. κατοίκους.

Από αυτούς οι 600.000, κυρίως χριστιανοί Ασσύριοι και Αρμένιοι, την εγκατέλειψαν πριν καταληφθεί πλήρως από το Ισλαμικό Κράτος.

Υπολογίζεται ότι μέσα στην πόλη είναι εγκλωβισμένοι 1,3 εκ. άμαχοι και περίπου 6-11.000 τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι τον τελευταίο.

Ο πρωθυπουργός του Ιράκ υπογράμμισε στο διάγγελμά του ότι στη μάχη για την απελευθέρωση της Μοσούλης θα συμμετάσχουν μόνο οι ιρακινές ένοπλες δυνάμεις και η ιρακινή αστυνομία.

Όπως μεταδίδουν μιντιακοί ακτιβιστές στο Twitter, πολεμικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν ήδη τις θέσεις της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος. Οι τζιχαντιστές απαντούν με τα πρωτόγονα αντιαεροπορικά τους, αλλά τα αεροπλάνα πετάνε πολύ ψηλά για να τα «φτάσουν».

Οι Ιρακινές δυνάμεις αποτελούνται από: 65.000 Ιρακινούς στρατιώτες, 10.000 Κούρδους Πεσμεργκά και 24.000 βοηθητικούς (αστυνομικούς και σιίτες πολιτοφύλακες).

Στον χάρτη που αναρτούμε βλέπετε πώς έχουν παραταχθεί οι δυνάμεις του Ιράκ πριν επιτεθούν στη Μοσούλη, που κατέχεται από το Ισλαμικό Κράτος (ISIS).

Με πράσινο χρώμα είναι τα εδάφη υπό κουρδικό έλεγχο. Οι τρίχρωμες, κόκκινες άσπρες πράσινες, σημαίες είναι οι Κούρδοι Πεσμεργκά του ιρακινού Κουρδιστάν. Είναι 10.000 άνδρες και γυναίκες, οι ίδιοι λένε ότι αριθμούν 50.000.

Μια σημαία πορτοκαλί, άσπρη, πορτοκαλί, είναι Κούρδοι Πεσμεργκά από το Ιράν.

Οι τουρκικές σημαίες δείχνουν την περιοχή της πόλης Μπασίκα, που έχουν στρατοπεδεύσει οι τουρκικές δυνάμεις που βρίσκονται παράνομα στο έδαφος του Ιράκ. Είναι 2.000 Τούρκοι στρατιώτες και περίπου 15.000 Τουρκμένοι και Άραβες σουνίτες παραστρατιωτικοί της τουρκόφιλης οργάνωσης Χασχντ Αλ Ουατάνι.

Με κόκκινο χρώμα είναι το έδαφος που βρίσκεται ο ιρακινός στρατός. 65.000 Ιρακινοί στρατιώτες και 24.000 βοηθητικοί που αποτελούνται από Ιρακινούς αστυνομικούς και ιρακινούς σιίτες παραστρατιωτικούς της δύναμης Αλ Χασχντ Αλ Σαάμπι.

Το Ισλαμικό Κράτος έτοιμο για Αποκαλυπτική μάχη

Οι τζιχαντιστές λέγεται ότι είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι τον τελευταίο και έχουν προετοιμάσει μια σειρά από φονικές εκπλήξεις στους Ιρακινούς και Κούρδους στρατιώτες.

Ένα ολόκληρο οπλοστάσιο χημικών όπλων έχει αποθηκευτεί σε ένα εκτεταμένο δίκτυο τούνελ που έχουν σκάψει οι τζιχαντιστές κάτω από τα σπίτια και τους δρόμους της μεγαλούπολης.

Τα τούνελ που έχουν σκάψει οι τζιχαντιστές δεν είναι απλά λαγούμια για να μετακινούνται.

Είναι κανονικά καταφύγια, μια πόλη κάτω από την πόλη. Έχουν μέχρι και αποχωρητήρια, ενώ λέγεται ότι έχουν αποθηκεύσει αρκετά τρόφιμα, νερό και φάρμακα για να αντέξουν μια πολιορκία που κανείς δεν ξέρει πότε και πώς θα τελειώσει.

Ο Γουαλίντ Αμπντουλάχ, ένας 23χρονος Ιρακινός μέλος της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, που λιποτάκτησε από την οργάνωση τον προηγούμενο μήνα, συνέκρινε το δίκτυο τούνελ που έχει σκάψει η οργάνωση με εκείνα που είχαν οι Βιετκόνγκ, στον εμφύλιο του Βιετνάμ.

«Το ηθικό τους είναι πολύ υψηλό», είπε μιλώντας στο Newsweek. «Οι [τζιχαντιστές] θα μείνουν υπογείως για πολύ καιρό, μιας και τα τούνελ πάνε βαθιά και τους παρέχουν τα μέσα για να επιβιώσουν».

Ο Αμπντουλάχ υποστήριξε επίσης ότι οι τζιχαντιστές έχουν στη διάθεσή τους χημικά όπλα αέριου χλωρίου και αέριου μουστάρδας. Μέσα από τα τούνελ επίσης μπορούν να εξαφανίζονται από ένα σημείο της πόλης και να εμφανίζονται σε άλλο.

Ο Σόιμπλε σπρώχνει τον Αλέξη σε εκλογές, ενώ η οικονομία θα συνεχίσει να καρκινοβατεί

Σύμφωνα με μία θεωρία οι Γερμανοί ανέχονται τον Τσίπρα ή και τον…κουτσοστηρίζουν, γιατί ξέρουν ότι δύσκολα θα βρουν άλλο να τους κάνει τη δουλειά συντηρώντας (με τα ψέματα…) μιά ισχνή-έστω- κοινοβουλευτική πλειοψηφία. 

Σύμφωνα με μια άλλη σχολή σκέψης την οποία ασπάζομαι περισσότερο, το Βερολίνο στον βαθμό που καταστρώνει πολιτική με βάση τα γούστα του Σόιμπλε(διότι περί αυτού πλέον πρόκειται), την έχει «φυλαγμένη» στον Τσίπρα και περιμένει να τον τιμωρήσει παραδειγματικά για την αυθάδεια του, όπως εκφράστηκε τους πρώτους έξι μήνες διακυβέρνησης του. 

Ερμηνεύοντας τις τελευταίες εξελίξεις, φοβούμαι ότι η θεωρία της αργής και βασανιστικής «εξόντωσης» του σημερινού Ελληνα πρωθυπουργού, ταιριάζει απόλυτα στην αρρωστημένη ψυχοσύνθεση του Σόιμπλε. Η τακτική του απέναντι στη χώρα μας θυμίζει το σαδιστικό παιχνίδι του πιτσιρικά με το τζιτζίκι, που αφού το παγιδεύσει σε ένα σπιρτόκουτο, αρχίζει να το τυραννάει, με όποιον τρόπο περνά από το μυαλό του. Όταν στο τέλος βαρεθεί παίρνει μια πέτρα και το αποτελειώνει, συνθλίβοντας το.

 Η διαφαινόμενη αθέτηση της υπόσχεσης των πιστωτών για μια έντιμη διευθέτηση του ελληνικού χρέους, που ασφαλώς υπαγορεύεται από το Βερολίνο, προς τα εκεί κατατείνει. Χωρίς τη ρύθμιση στο χρέος ο Τσίπρας δεν έχει πλέον τίποτα να «πουλήσει» στο εσωτερικό, κυρίως όμως, μένει παγιδευμένος στον ασφυκτικό μνημονιακό κορσέ χωρίς καμία δυνατότητα ανεξάρτητης χρηματοδότησης. 

H έμμεση απομείωση του ελληνικού χρέους που αφορά κατά βάσιν τις δυσβάστακτες δανειακές υποχρεώσεις πέραν του 2022, εκτός από την όποια ελάφρυνση, έχει πρωτίστως συμβολικό και ψυχολογικό χαρακτήρα. Χωρίς αυτήν δεν θα γίνει εύκολα η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και ασφαλώς δεν μπορεί να υπάρξει η παραμικρή συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας στις αγορές. Ούτε γι αυτές τις…ιμιτασιόν αρπαχτές που επιχείρησε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου προσφέροντας υπέρογκες αμοιβές στους γνωστούς και μη εξαιρετέους «αναδόχους». 

Το «μπες-βγες» επιπλέον του ΔΝΤ από το πρόγραμμα επιτείνει την αβεβαιότητα και καθιστά την ελληνική αγορά terra incognita για τους ξένους επενδυτές. Η οικονομία δηλαδή θα συνεχίσει να καρκινοβατεί τουλάχιστον ως τις γερμανικές εκλογές και η όποια ρύθμιση έρθει μετά, θα είναι αυτό που οι Αγγλοσάξονες περιγράφουν ως… «too little, too late”. 

Aκόμη κι αν γλυτώσει τον «κόφτη» την ερχόμενη άνοιξη, η κυβέρνηση στο τέλος του 2017 θα μείνει από καύσιμα και θα πρέπει να συνομολογήσει και…τέταρτο μνημόνιο με τους δανειστές, γεγονός που θα την οδηγήσει σε βέβαιη πτώση και μάλιστα άγαρμπη. Υπό το φως όλων αυτών επομένως, μετά τον αναγκαστικό ανασχηματισμό των επόμενων ημερών και μία «ανάσα» λίγων μηνών ως το επόμενο καλοκαίρι, ο Τσίπρας εξαναγκάζεται εκ των πραγμάτων να εκπονήσει σχέδια «ηρωικής απόδρασης» μέσω εκλογών. 

Βοήθεια δεν έχει να αναμένει από πουθενά και η πιθανή ανάδειξη της Χίλαρι Κλίντον στην αμερικανική προεδρία θα ψαλιδίσει και την τελευταία ελπίδα του, αφού κατέστη σαφές και από τα μέηλ που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας, προς τα πού θα τον σπρώξει η νέα αμερικανική ηγεσία των δημοκρατικών. 

Το σενάριο αυτό θα μπορούσε να είναι ιδανικό για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αν βέβαια είχε την υπομονή να μην ζητάει κάθε λίγο και λιγάκι «εκλογές αύριο» κινδυνεύοντας να πάρει την καυτή πατάτα και να καταστεί η πιο σύντομη…νεοφιλελεύθερη παρένθεση στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας. Θεωρητικά θα μπορούσε να είναι αυτός ο τυχερός που θα πάρει την λύση στο χρέος, ως ευνοούμενος του γερμανικού παράγοντα. 

Παραμένει αδιευκρίνιστο ωστόσο αν ο Σόιμπλε θέλει να τιμωρήσει μόνο τον Τσίπρα ή και ολόκληρο τον ελληνικό λαό για την «ανταρσία» του δημοψηφίσματος. 

Σε αυτή τη περίπτωση το Grexit θα επανέλθει δριμύτερο προ των πυλών και η άλλη εναλλακτική θα είναι ένα ακόμη μνημόνιο, επαχθέστερο ακόμη και από τα προηγούμενα. Η έγκαιρη απόδραση του Τσίπρα μπορεί να διασώσει ένα τμήμα από το πολιτικό του κεφάλαιο και να φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον διάδοχο του που σε κάθε περίπτωση θα χρειαστεί κοινοβουλευτικές συνεργασίες. Aς αφήσουν επομένως στη ΝΔ τα πρώιμα πανηγύρια. Η διαφαινόμενη επικράτηση στις επόμενες εκλογές δεν σημαίνει αυτοδύναμη κυβέρνηση ούτε βεβαίως νομοτελειακή παραμονή στην εξουσία…

Πηγή:mignatiou.com

Τι είναι το φάρμακο νιβολουμάμπη που δίνει ελπίδες στη μάχη κατά του καρκίνου

Ικανό να αλλάξει «τους κανόνες του παιχνιδιού» σε ορισμένες μορφές καρκίνου χαρακτηρίσθηκε από επιστήμονες το φάρμακο νιβολουμάμπη (nivolumab), μετά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα κλινικών δοκιμών που παρουσιάσθηκαν το Σαββατοκύριακο στο ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO 2016) στην Κοπεγχάγη.

Σε μια μελέτη με ασθενείς που έπασχαν από προχωρημένους καρκίνους του κεφαλιού και του λαιμού, οι περισσότεροι καρκινοπαθείς που είχαν πάρει το συγκεκριμένο φάρμακο, έζησαν περισσότερο, σε σχέση με όσους δεν είχαν κάνει την ίδια θεραπεία.

Σε μια δεύτερη μελέτη, που αφορούσε τον προχωρημένο (μεταστατικό) καρκίνο του νεφρού, όταν η νιβολουμάμπη συνδυάσθηκε με ένα άλλο φάρμακο ανοσοθεραπείας, την ιπιλιμουμάμπη (ipilimumab), συρρικνώθηκαν οι όγκοι πολλών ασθενών (του 40%).

Η ανοσοθεραπεία ενεργοποιεί κατάλληλα το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, προκειμένου αυτό να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα. Η νιβολουμάμπη ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «αναστολέων σημείων ελέγχου».

Στην περίπτωση της πρώτης μελέτης, η οποία -εκτός από το συνέδριο- παρουσιάσθηκε παράλληλα στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», πάνω από το ένα τρίτο (36%) των 361 ασθενών με καρκίνους του κεφαλιού και του λαιμού, που είχαν πάρει νοβολουμάμπη, ζούσαν μετά από ένα έτος, έναντι ποσοστού 17% όσων είχαν κάνει τριών διαφορετικών συνδυασμών χημειοθεραπείες. Επίσης, οι ασθενείς που είχαν κάνει την ανοσοθεραπεία, εμφάνιζαν λιγότερες παρενέργειες.

Η θετική ανταπόκριση στο φάρμακο ήταν μεγαλύτερη μεταξύ των ασθενών που ήσαν θετικοί για τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), οι οποίοι επιβίωσαν κατά μέσο όρο 9,1 μήνες έναντι 4,4 μηνών όσων είχαν κάνει χημειοθεραπεία. Ο συγκεκριμένος καρκίνος σε προχωρημένη μορφή συνήθως δεν έχει προσδόκιμο ζωής πάνω από έξι μήνες.

Στην περίπτωση της δεύτερης κλινικής δοκιμής σε ασθενείς με καρκίνο του νεφρού, εκτός από τη σημαντική συρρίκνωση των όγκων στους τέσσερις ασθενείς στους δέκα, σε έναν στους δέκα δεν υπήρχε πλέον κανένα ίχνος καρκίνου.

Μέχρι στιγμής η νιβολουμάμπη έχει εγκριθεί μόνο για τον προχωρημένο καρκίνο του δέρματος (μελάνωμα).

ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ.

«Απελπιστική» χαρακτηρίζει ο Γερμανός οικονομολόγος Χανς-Βέρνερ Ζιν την κατάσταση της οικονομίας της Ιταλίας, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι η έξοδός της από την Ευρωζώνη είναι θέμα χρόνου.

«Η πιθανότητα να παραμείνει η Ιταλία στο ευρώ μειώνεται από χρόνο σε χρόνο» δηλώνει ο Χανς-Βέρνερ Ζιν σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Die Welt.

«Η χώρα δεν τα βγάζει πέρα με το ευρώ. Η ιταλική οικονομία δεν είναι ανταγωνιστική και δεν έκανε τα περασμένα χρόνια καμιά σοβαρή προσπάθεια να ξαναγίνει ανταγωνιστική. Αναρωτιέμαι πραγματικά πόσο θα αντέξει η Ιταλία ακόμα στο ευρώ» συνεχίζει ο πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικών Μελετών (Ifo) του Μονάχου.

Όπως εξηγεί, η ιταλική οικονομία εξακολουθεί να παράγει 22% λιγότερο από ό,τι πριν την κρίση και υπάρχουν ολοένα και περισσότερες πτωχεύσεις, ενώ η ανεργία των νέων ανέρχεται στο 40%. «Μια τόσο καταστροφική κατάσταση δεν μπορεί να την αντέξει για πολύ μια χώρα» εκτιμά.

Διευκρινίζει πάντως ότι ο ίδιος δεν θα ήθελε να αποχωρήσει η Ιταλία από την Ευρωζώνη, αλλά το ιταλικό κατεστημένο δεν βλέπει άλλη εναλλακτική από την έξοδό της. Επίσης, όπως σημειώνει, «οι μισοί από τους Ιταλούς επιθυμούν να βγουν από το ευρώ.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσοστό από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες ετέθη αυτό το ερώτημα τον τελευταίο καιρό. Στην Ιταλία συζητούν πολύ, αλλά δεν δρουν».

Σύμφωνα με τον κ. Ζιν, η ιταλική οικονομία συνεχίζει να παράγει πολύ ακριβά για να μπορεί να είναι ανταγωνιστική διεθνώς. «Ήδη και πριν την κρίση οι τιμές ήταν ακριβές και έκτοτε δεν έχουν μειωθεί», αναφέρει.

Η Welt υπενθυμίζει ότι ανάλογη άποψη περί εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ είχε διατυπώσει σε συνέντευξή του και ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς στις αρχές Οκτωβρίου.

tribune.gr

Βόμβα στη ΝΔ: Η Πειραιώς ζητά με αγωγή άμεσα 160 εκατ. ευρώ από τον Κυριάκο

Βόμβα έσκασε στα νέα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στο Μοσχάτο, καθώς ηΤράπεζα Πειραιώς κατέθεσε αγωγή εναντίον του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απαιτώντας ολόκληρο το ποσό του δανείου, το οποίο ανέρχεται στα 160 εκατομμύρια ευρώ με τις προσαυξήσεις, σύμφωνα με την εφημερίδα «Αγορά».

«Επιβεβαιώνει πλήρως τη διαπλοκή μεταξύ του πολιτικού και του τραπεζικού συστήματος και την κοινωνική καταστροφή που αυτή επέφερε» λέει για την αγωγή της Πειραιώς εναντίον της ΝΔ ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ.

«Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Τράπεζα Πειραιώς ζητά ολόκληρο το ποσό του δανείου από το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, το οποίο ανέρχεται στα 160 εκατομμύρια ευρώ με τις προσαυξήσεις.

Η εξέλιξη αυτή καταρρίπτει πλήρως τις αιτιάσεις περί εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεων του κόμματος του, στις οποίες προέβη ο προέδρος της ΝΔ κατά τη συζήτηση για τη διαπλοκή και τη διαφθορά στη Βουλή, και τον εκθέτει ανεπανόρθωτα.

Σε μια περίοδο που το ανακεφαλαιοποιημένο από τους πολίτες τραπεζικό σύστημα κρατούσε κλειστές τις ροές χρηματοδότησης προς την πραγματική οικονομία, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δανείζονταν αστρονομικά ποσά με… αέρα. Ο πρόεδρος της ΝΔ οφείλει να δώσει εξηγήσεις σε όλους τους πολίτες».

ΠΗΓΗ

Η μεγάλη ληστεία. - Πώς κλάπηκαν τα αποθεματικά των ταμείων.

Μιας και τις τελευταίες μέρες το ασφαλιστικό βρίσκεται στην επικαιρότητα, κάθε ιστολόγιο που σέβεται τον εαυτό του επιβάλλεται να συνεισφέρει με τον τρόπο του στις σχετικές συζητήσεις. Το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς εδώ. Μόνο που επειδή εμείς αρεσκόμαστε στην ιστορία, θα μεταφέρουμε τον αναγνώστη στο παρελθόν. Όχι πολύ μακρυά αλλά όχι και τόσο κοντά. Ας πούμε, κάπου εκεί γύρω στην αλλαγή τής χιλιετίας. Τότε, δηλαδή, που ετοιμαζόμασταν να μπούμε στο ευρώ ή, όπως το λένε οι πιο μορφωμένοι, τότε που, μεσ' στην τρελή χαρά, ετοιμαζόμασταν να ενταχθούμε στην ΟΝΕ (Οικονομική & Νομισματική Ένωση).

Εκείνη την εποχή, λοιπόν, τα αποθεματικά κεφάλαια των ασφαλιστικών ταμείων τής χώρας ήσαν κατατεθειμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος και ανέρχονταν σε μεγάλα ύψη. Μετά το καζίκι που είχαν πάθει οι διοικητές τους (και μαζί μ' αυτούς και οι διοικητές πολλών δημόσιων οργανισμών και εταιρειών) μια δεκαετία πρωτύτερα με την Τράπεζα Κρήτης (τότε που έτρεχαν για να ξεμπλέξουν με την δικαιοσύνη, κατηγορούμενοι ότι έκαναν αβάντες στον Κοσκωτά), οι διοικήσεις των ταμείων είχαν γίνει εξαιρετικά επιφυλακτικές και προτιμούσαν την ασφαλή επιλογή τής Τράπεζας της Ελλάδος αντί για άλλες, υψηλότερης απόδοσης αλλά και υψηλότερου ρίσκου τοποθετήσεις. Βέβαια, το επιτόκιο που απολάμβαναν ήταν ιδιαίτερα χαμηλό, όμως είχαν το κεφάλι τους ήσυχο.

Τότε ήταν που η κυβέρνηση Σημίτη έβαλε στο παιχνίδι την -γνωστή μας και μη εξαιρετέα- επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs. Ήταν το 1999 όταν η κυβέρνηση ανέθεσε με σύμβαση έργου στην Goldman Sachs να ετοιμάσει το οικονομικό και νομοθετικό πλαίσιο για την προσαρμογή τής αγοράς ομολόγων και την εναρμόνισή της προς τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που ήταν προαπαιτούμενο για την εισδοχή τής χώρας στην ΟΝΕ. Στα πλαίσια της "δουλειάς" της, η τράπεζα πούλησε αρκετές φορές στο ελληνικό δημόσιο κάποια χρηματοπιστωτικά προϊόντα, που είχαν ως στόχο να κρύψουν ελλείμματα και χρέη ώστε η χώρα να πιάσει τα όρια που προβλέπονταν από τις συμφωνίες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας. Το πιο χοντρό παιχνίδι που έκανε τότε η κυβέρνηση Σημίτη με την Goldman Sachs ήταν ένα swap 2,8 δισ., για το οποίο ίσως μιλήσουμε αναλυτικώτερα κάποια στιγμή στο μέλλον.

Παρένθεση. Στην "Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού (80. Η "δημιουργική λογιστική") είχαμε εξηγήσει με απλά λόγια πώς εξαφανίζεται λογιστικά ένα τμήμα χρέους για κάμποσα χρόνια. Εκτός απ' αυτά τα τερτίπια, όμως, τόσο η Goldman Sachs όσο και άλλες μεγάλες επενδυτικές τράπεζες (JPMorgan, Citibank κλπ) εφάρμοζαν ευρέως ένα άλλο κόλπο (με το αζημίωτο, φυσικά): λίγες ώρες πριν την πρωτοχρονιά, δάνειζαν για μια μέρα τεράστια ποσά στις κυβερνήσεις σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Έτσι, οι εν λόγω χώρες κατέγραφαν πολύ μικρότερο έλλειμμα στο τέλος της χρονιάς. Το ξαναλέω και το υπογραμμίζω: αυτά τα έκαναν όλες οι χώρες της Ευρώπης για να πιάσουν τα κριτήρια ελλειμμάτων και χρεών κι όχι μόνο η Ελλάδα. Κατανοητό; Κλείνει η παρένθεση.

Το πρόβλημα είναι ότι η Goldman Sachs γνώριζε τις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Θα ήταν βλακώδες, λοιπόν, αν δεν φρόντιζε να μετατρέψει σε κέρδος αυτή την γνώση (*). Για να τα καταφέρει, εισηγήθηκε δυο πράγματα, τα οποία έγιναν δεκτά και κυρώθηκαν με νόμο. Πρώτον, στο εξής οι ελληνικές κυβερνήσεις θα έπρεπε να επιλέγουν δανειστή επιλέγοντας αποκλειστικά από μια συγκεκριμένη λίστα 22 χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ή από το ΔΝΤ. Δεύτερον, αποσυνδεόταν η σύναψη ασφάλισης ομολόγων από την κατοχή τους.

Να εξηγήσουμε λίγο καλύτερα αυτό το τελευταίο. Μέχρι τότε, οι κάτοχοι των ομολόγων σύναπταν ασφαλιστήρια συμβόλαια, ώστε να μη χάσουν αβγά και πασχάλια σε περίπτωση που τα ομόλογα που είχαν αγοράσει έπαιρναν τον κατήφορο. Αυτά τα συμβόλαια, δηλαδή, εξασφάλιζαν τον επενδυτή των ομολόγων. Με την νέα ρύθμιση, θα μπορούσαν ακόμη κι αυτοί που δεν είχαν αγοράσει ομόλογα, να συνάψουν ασφαλιστήρια συμβόλαια, ποντάροντας στην πιθανότητα ότι ο εκδότης των ομολόγων θα δηλώσει αδυναμία πληρωμής στην λήξη τους. Φυσικά, σ' αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για εξαασφάλιση αλλά για τζόγο. Αυτά τα συμβόλαια είναι τα γνωστά μας CDS (Credit Default Swaps).

Από δω και πέρα τα πράγματα ήσαν απλά για τους κερδοσκόπους τής Goldman Sachs. Πρώτα-πρώτα, φρόντισαν να εκδοθούν ομόλογα επί ομολόγων, κατά κύριο λόγο με την κάλυψη των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Πρωτεργάτης σ' αυτή την διαδικασία ήταν η Τράπεζα της Ελλάδος, της οποίας -εντελώς συμπτωματικά- η Goldman Sachs αποτελεί βασικό μέτοχο. Κι όταν όλο αυτό το χρήμα βγήκε στον αέρα, οι κερδοσκόποι άρχισαν να "σορτάρουν" αυτά τα ομόλογα, δηλαδή άρχισαν να στοιχηματίζουν ότι στο μέλλον η αξία τους θα έπεφτε. Τα στοιχήματα παίζονταν στην αγορά παραγώγων τού Λονδίνου σε δυο ταμπλώ: στην εκτίναξη των επιτοκίων (τα γνωστά μας spread) και στην αύξηση της αξίας των CDS. Το παιχνίδι με τα ελληνικά ομόλογα κράτησε σχεδόν τρία χρόνια (2005-2007). Μόλις τελείωσε, άφησε πίσω του όχι μόνο τα σχεδόν κατεστραμμένα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και μια εθνική οικονομία να τρίζει συθέμελα. Όταν λίγο αργότερα θα ξεσπούσε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, αυτή η οικονομία θα σωριαζόταν σε συντρίμμια.

 ------------------------------ 

(*) Για την δράση της Goldman Sachs στην χώρα μας, διαβάστε και το αποκαλυπτικό άρθρο τού Ρόμπερτ Ράιχ "How Goldman Sachs Profited from the Greek Debt Crisis", όπου θα δείτε και μερικά ενδιαφέροντα ονόματα. Δείτε, επίσης, το άρθρο των Άρμιταζ & Τσου στον Independent "Greek debt crisis: Goldman Sachs could be sued for helping hide debts when it joined euro" (και τα δυο κείμενα στα αγγλικά).

ΠΗΓΗ

Ο ΜΑΛΑΚΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΣ!

Ότι και να πεις για αυτόν μέσα  θα είσαι.

Στις εκλογές θα ζητάει ψήφους από τους φασίστες και από τους κομουνιστές.

Έτσι θα ενώσει τους Έλληνες.

Είναι ο επόμενος πρωθυπουργός!!!