Levy: Σε ύφεση οδεύει η ελληνική οικονομία

«Νέο γύρο δημοσιονομικής λιτότητας», η οποία θα επιτείνει την ύφεση, διαπιστώνει ανάλυση του οικονομικού ινστιτούτου Levy, το οποίο υπογραμμίζει ότι η συγκεκριμένη πορεία της ελληνικής οικονομίας μπορεί να αντιστραφεί μόνο με τόνωση της ζήτησης. 

Οι οικονομολόγοι του αμερικανικού ινστιτούτου -Δημήτρης Παπαδημητρίου, Μιχάλης Νικηφόρος και Gennaro Zezza- στέκονται στην «οξεία αύξηση των φόρων εισοδήματος και περιουσίας», καθώς και στην «περαιτέρω μείωση συντάξεων και άλλων κοινωνικών δαπανών».

Στο πλαίσιο αυτό εκφράζουν την εκτίμηση ότι η ελληνική οικονομία οδεύει προς βαθύτερη ύφεση, «εκτός και αν άλλες συνιστώσες της συνολικής ζήτησης αυξηθούν σε βαθμό που θα αντισταθμίσουν τον αρνητικό αντίκτυπο της δημοσιονομικής λιτότητας στην παραγωγή και την απασχόληση».

Εξάγουν δε το συμπέρασμα ότι η στρατηγική της τρόικας να αυξήσει τις καθαρές εξαγωγές για την επανεκκίνηση της οικονομίας «έχει αποτύχει», μιλώντας μεταξύ άλλων για χαμηλό αντίκτυπο της πτώσης μισθών και τιμών.

Το ινστιτούτο Levy προκρίνει χαρακτηριστικά την αύξηση της ζήτησης με καινοτόμους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς που θα ωθήσουν τις ιδιωτικές επενδύσεις.

ΠΗΓΗ

Οι γυρολόγοι του ΠΑΣΟΚ αναζητούν στέγη στην αγκαλιά του Κυριάκου. Ο Κουρουμπλής χαϊδεύει τον Κούλη.

Την στήριξη της ΝΔ προς την κυβέρνηση για τα ζητήματα του δημοσίου χρέους και του προσφυγικού, ενόψει και της επίσκεψης του Μπαράκ Ομπάμα στην Ελλάδα, ζητεί ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Κουρουμπλής σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό ALPHA 9,89.

Ο υπουργός σημείωσε ότι 'το μεγάλο ζήτημα της χώρας αυτήν την στιγμή είναι το δημόσιο χρέος και το προσφυγικό. Και σ' αυτά τα δύο ζητήματα, νομίζω και ο κ. Μητσοτάκης, αν διέθετε το πολιτικό κουράγιο να κάνει την αυθυπέρβασή του, πολιτικά θα είχε κερδίσει. Σε 15 ημέρες έρχεται ο Ομπάμα και θα συζητήσει το προσφυγικό και το χρέος. Σε αυτά τα δύο ζητήματα είναι αναγκαία μια συνύπαρξη, γιατί ανοίγει την πόρτα στην ποσοτική χαλάρωση, που είναι μεγάλη χαλάρωση για την οικονομία και κυρίως εμπεδώνει ένα αίσθημα εμπιστοσύνης των επενδυτών που θέλουν μια σταθερή βάση της οικονομίας στην Ελλάδα. Νομίζω ότι όποιος προσφέρει τέτοια στήριξη στην κυβέρνηση, πολιτικά, θα έχει να κερδίσει'.

Σύμφωνα με τον κ. Κουρουμπλή, 'ο Ομπάμα δίνει ιδιαίτερο βάρος στο προσφυγικό. Η επιχειρηματολογία του είναι ότι "Κύριοι, όταν μία χώρα καλείται να σηκώσει ένα τόσο μεγάλο βάρος, δεν μπορείτε εσείς να κρατάτε αυτήν την στάση". Είναι ζητήματα για τα οποία μπορούν να ανοίξουν πόρτες. Και εδώ χρειάζεται επιτέλους ένας δημοκρατικός πατριωτισμός από όλους μας'.

Για τον συμβιβασμό με την Siemens υπογράμμισε ότι ήταν σε βάρος της Ελλάδας, εκτίμησε ότι θα διερευνηθεί η υπόθεση και πρόσθεσε λέγοντας ότι 'υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που δεν είναι εύκολο, λόγω του τρόπου με τον οποίον γίνονται, να αποδείξεις αυτό που έχει γίνει. Τα κόμματα δεν ζούσαν μόνο με τα λεφτά που έπαιρναν από το κράτος και που τα χρωστάνε με δάνεια'.

Για τα χρέη των κομμάτων, ο κ. Κουρουμπλής ανέφερε ότι 'ούτε η Ν.Δ. ούτε το ΠΑΣΟΚ, που οφείλουν 400 εκατομμύρια στον ελληνικό λαό, μας έχουν εξηγήσει πού ξοδεύτηκαν τόσα λεφτά. Όταν έρθουν να ζητήσουν πάλι την ψήφο του ελληνικού λαού, τα δύο αυτά κόμματα, πρέπει να δικαιολογήσουν πού ξοδεύτηκαν τα χρήματα αυτά. Διότι αν δεν το πουν, ο ελληνικός λαός δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου'. Σε ερώτηση γιατί η κυβέρνηση δεν το διερευνά δήλωσε ότι όλα θα γίνουν. 'Διερευνώνται πολλά πράγματα', συμπλήρωσε.

 imerisia.gr

«Ομάδα 53+»: Στηρίζουν Σκουρλέτη, παίρνουν αποστάσεις από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έκλεισε όπως φαίνεται τις εσωκομματικές πληγές, αλλά αντίθετα υπάρχουν ακόμα πολλά ανοικτά μέτωπα. Αυτό αποδεικνύει σημερινό κείμενο- παρέμβαση της ομάδας «53+», μία ημέρα μετά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, όπου με τίτλο «Γιατί έχει δίκιο ο Σκουρλέτης» ασκεί κριτική στην κυβέρνηση και τονίζει πως «πρέπει να δώσουμε μαζί την μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα», αμφισβητώντας ευθέως μία βασική κυβερντητική πολιτική. 

Στο κείμενο που δημοσιεύεται στον ιστότοπο commonality.gr υπάρχει ακόμα η εξής επισήμανση που έχει κομβική σημασία,  αποτυπώνοντας τις αντίρροπες δυνάμεις που μπορεί να αναπτυχθούν εντός του ΣΥΡΙΖΑ από δω και στο εξής: «η επιτυχία του Υπουργείου Ενέργειας υπό τον Πάνο Σκουρλέτη όσον αφορά τη διατήρηση του Δημόσιου Ελέγχου των Δικτύων Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) είναι κεντρικής σημασίας στην όλη προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης... αυτή την προσπάθεια πρέπει να την υποστηρίξουμε, κόντρα και στις απαιτήσεις των δανειστών»

Ολόκληρο το κείμενο- παρέμβαση:

«Γιατί ο Πάνος Σκουρλέτης έχει δίκιο»

Να δώσουμε μαζί την μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα.

«Ένας από τους κεντρικούς τομείς μιας οικονομίας και ενός παραγωγικού συστήματος είναι στην εποχή μας ο ενεργειακός τομέας. Ειδικά στην Ελλάδα, ελλείψει άλλων μεγάλων βιομηχανικών κλάδων, οι αποφάσεις που λαμβάνονται για την πολιτική που εφαρμόζεται για την ενέργεια καθορίζουν όχι μόνο δυναμικές της οικονομίας, αλλά σε μεγάλο βαθμό και άλλες πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές ισορροπίες ακόμα και όταν αυτό δεν είναι εμφανές με την πρώτη ματιά.

Γι’ αυτό άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους θεσμούς και τους δανειστές τα ενεργειακά ζητήματα αποτελούσαν μόνιμα κομμάτι των πιο σκληρών απαιτήσεων που εκφράζονταν από την πλευρά τους. Και μάλιστα με τρόπο σαφή και κατηγορηματικό. Είτε αυτό αφορούσε τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα φυσικού αερίου, είτε τις θεσμικές αλλαγές που επιδιώκει η «αγορά» στον τομέα του ηλεκτρισμού. Και βέβαια πίσω από κάθε τέτοια απαίτηση η μόνιμη εμμονή των δανειστών ήταν η περαιτέρω αποδυνάμωση των μεγάλων Δημόσιων Επιχειρήσεων του τομέα (π.χ. ΔΕΗ) και η ολοένα και μεγαλύτερη αμφισβήτηση στην πράξη της δυνατότητας του Δημοσίου (σε οποιαδήποτε μορφή του) να έχει λόγο και ρόλο στη διαμόρφωση σημαντικών στρατηγικών ζητημάτων.

Οι απαιτήσεις λοιπόν των δανειστών ήταν κατά κύριο λόγο πολιτικές-ιδεολογικές και πολύ δευτερευόντως οικονομικές, όσο και αν ντύνονται πολλές φορές με αυτό το κάλυμμα.

Επομένως όταν μιλάμε για τη διαπραγμάτευση στα ενεργειακά ζητήματα, θα πρέπει να το κάνουμε έχοντας εικόνα του ρόλου της ενέργειας στην ευρύτερη οικονομία αλλά και –κυρίως– του ρόλου που παίζει η ενέργεια στην ίδια την ισορροπία των δυνάμεων, πολιτική και κοινωνική, στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει να είναι σε όλους σαφές: το μνημόνιο δεν είναι απλά μια καταγραφή ισοδύναμων και ανταλλάξιμων μεταξύ τους απαιτήσεων. Μέρη του μνημονίου μπορούν –και πρέπει– να προεξέχουν σε σημασία έναντι άλλων και αυτό δεν είναι υποκειμενικό, καθορίζεται από το ρόλο κάθε τομέα στο γενικότερο πλαίσιο της πολιτικής και ταξικής σύγκρουσης. Κάτι που μπορεί να φαίνεται ως ένα νούμερο (π.χ. πώληση του 17 % της ΔΕΗ, που είναι σήμερα στο ΤΑΙΠΕΔ), θα πρέπει να είναι πολύ σαφές σε όλους μας τι συνέπειες θα έχει ευρύτερα στην κοινωνία και στις ταξικές ισορροπίες μετά από λίγο καιρό (ιδιωτικό μάνατζμεντ της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας, δημόσιο συμφέρον έναντι μεγιστοποίησης του κέρδους, καθορισμός τιμολογίων για τους καταναλωτές κ.ο.κ).

Για τον ίδιο λόγο και η επιτυχία του Υπουργείου Ενέργειας υπό τον Πάνο Σκουρλέτη όσον αφορά τη διατήρηση του Δημόσιου Ελέγχου των Δικτύων Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) είναι κεντρικής σημασίας στην όλη προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης. Αυτή την προσπάθεια πρέπει να την υποστηρίξουμε, κόντρα και στις απαιτήσεις των δανειστών αλλά και των «πρόθυμων» εντός της χώρας, όπως είναι η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ. Τα Δίκτυα Μεταφοράς δεν είναι άλλο ένα πάγιο μεταξύ άλλων. Είναι η βασική υποδομή πάνω στην οποία μπορεί να σχεδιαστεί και να λειτουργήσει ένας από τους πλέον κρίσιμους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας.

Επομένως και για να μη μακρηγορούμε: η μάχη και η σύγκρουση στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων, ειδικά στον ενεργειακό τομέα, δεν είναι άλλη μια μάχη εντός του μνημονίου. Δεν είναι παιχνίδι εντυπώσεων, δεν είναι μικροπολιτικό ζήτημα, που μπορούμε εύκολα να θέσουμε σε διαπραγμάτευση εσωκομματική κ.ο.κ. Είναι –και πρέπει να είναι και στη συνέχεια– η κεντρικότερη μάχη για το ρόλο που επιδιώκει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει στην κοινωνία για την παραγωγική και αναπτυξιακή προοπτική του τόπου. Και γι’ αυτό, καλό θα είναι αυτήν τη μάχη  –το να κρατήσουμε ζωντανή την κοινωνία και τη δημόσια λειτουργία της οικονομίας και της παραγωγής– να τη δώσουμε όλοι μαζί. Αλλιώς, δεν θα μπορούμε μετά να λέμε για αριστερή πολιτική «στο περιθώριο των μνημονίων». Θα έχουμε χάσει τα εργαλεία που θα μας την επιτρέπουν»

kathimerini.gr

Σε δραματική κατάσταση οι Θεσσαλονικείς - Κόβουν ακόμα και το φαγητό για να τα βγάλουν πέρα.

Aκόμη και σε περικοπή των δαπανών για διατροφή έχουν προχωρήσει οι Θεσσαλονικείς, προκειμένου να "τα βγάλουν πέρα", ενώ τα capital controls έφεραν σημαντικές αλλαγές στην καθημερινότητά τους.

Τα παραπάνω προκύπτουν από τις απαντήσεις που έδωσαν καταναλωτές και επιχειρηματίες στις ad hoc ερωτήσεις, που τους ετέθησαν παράλληλα με την έρευνα οικονομικής συγκυρίας 'Βαρόμετρο του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου' της πόλης (ΕΒΕΘ). Η έρευνα διενεργήθηκε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου του 2016 σε συνολικό δείγμα 1.500 ερωτώμενων (800 επιχειρήσεις και 700 καταναλωτές).

Συγκεκριμένα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, το 39% των καταναλωτών του νομού Θεσσαλονίκης επισήμανε ότι οι περιορισμοί στις τραπεζικές αναλήψεις τούς δυσκολεύουν στην καθημερινή ζωή 'πολύ' (20%) ή 'αρκετά' (19%), ενώ περισσότεροι από τους μισούς (55%) δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες.

Ειδικότερα, το 20% δήλωσε ότι χρησιμοποιεί σε κάθε του συναλλαγή πιστωτική ή χρεωστική κάρτα, το 24% απάντησε ότι αξιοποιεί το πλαστικό χρήμα 'πολλές φορές' ή 'συχνά' και το 11% 'σπάνια'. Υψηλό παραμένει, αν και βαίνει μειούμενο, το ποσοστό όσων είπαν ότι δεν χρησιμοποιούν 'ποτέ' κάρτες (45%), έναντι 55% ένα χρόνο νωρίτερα.

Οι τρεις βασικοί λόγοι που ανέφεραν οι καταναλωτές για τη χρήση πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών είναι η ευκολία σε σχέση με τη χρήση μετρητών (38%), τα capital controls (30%) και η ασφάλεια (24%). Στον αντίποδα, ο βασικότερος λόγος για τη μη χρήση πλαστικού χρήματος είναι η προϋπάρχουσα εξοικείωση με τη χρήση μετρητών (64%), ενώ το 28% δήλωσε δυσκολία/άγνοια στη χρήση πιστωτικών/ χρεωστικών καρτών.

Από την ίδια έρευνα προέκυψε δε ότι σχεδόν το σύνολο των καταναλωτών του νομού Θεσσαλονίκης (92%) προχώρησε στη μείωση των δαπανών του λόγω της οικονομικής κρίσης. Οι κυριότερες μειώσεις δαπανών, σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτώμενων στην έρευνα, αφορούν:ένδυση/ υπόδηση (66%), είδη διατροφής (40%), ταξίδια (35%), εστίαση (35%) και ψυχαγωγία/σινεμά/καφέ-μπαρ (30%).

Σε διοίκηση και κυβέρνηση οι ευθύνες για το θέμα του ΟΑΣΘ και “όχι” στους εργαζομένους

Βάσει της έρευνας, ποσοστό 53% των Θεσσαλονικέων δήλωσε ότι η καθημερινή τους ζωή έχει επηρεαστεί από τις κινητοποιήσεις και την επίσχεση των εργαζομένων στον ΟΑΣΘ 'Πολύ' (36%) ή 'Αρκετά' (17%).

Μάλιστα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, οι ερωτώμενοι επισήμαναν ότι ευθύνη για την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί από τις κινητοποιήσεις στον ΟΑΣΘ έχουν τόσο στη διοίκηση του ΟΑΣΘ (31%), όσο και στην κυβέρνηση και το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (30%), ενώ μόνο το 3% απέδωσε το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στους εργαζόμενους στον οργανισμό. Βέβαια, απαντώντας αυθόρμητα, το 23% των ερωτηθέντων ανέφερε ότι η ευθύνη ανήκει σε όλους τους εμπλεκόμενους, όπως επισημαίνεται σε σημερινή σχετική ανακοίνωση του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης.

Διάσωση εταιρειών υπό πτώχευση

Όσον αφορά στην έρευνα μεταξύ των επιχειρήσεων, το ερώτημα που τέθηκε αφορά στις εταιρείες που είναι αντιμέτωπες με την πτώχευση. Ειδικότερα, το 57% των ερωτηθέντων επιχειρηματιών του νομού Θεσσαλονίκης διάκειται θετικά στη διάσωση εταιρειών, που βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο πτώχευσης με ρύθμιση οφειλών προς το δημόσιο, τους προμηθευτές τους και τις τράπεζες.

Ωστόσο, το 44% δήλωσε ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης και μόνο το 13% ανέφερε ότι η διάσωση πρέπει να πραγματοποιείται σε κάθε περίπτωση. Αντιθέτως, ποσοστό 23% των ερωτηθέντων δήλωσε αρνητικό έναντι της διάσωσης, καθώς όπως ανέφεραν οι επιχειρήσεις πρέπει να λειτουργούν χωρίς παρεμβάσεις.

Σε σχέση με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο Άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, το 11% των επιχειρήσεων δήλωσε ότι τις αντιμετωπίζει θετικά, έναντι του 24% που διάκεινται αρνητικά. Ωστόσο, η πλειοψηφία των επιχειρήσεων είτε διατύπωσαν αδιαφορία/ ουδετερότητα (30%) είτε δεν εξέφρασαν γνώμη για το θέμα (35%).

Το 55% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι είναι δυνατή η διάσωση μιας επιχείρησης όταν έχει "τραυματιστεί" το κύρος της, υπό τον όρο ότι οι οποιεσδήποτε κινήσεις διάσωσης θα πραγματοποιηθούν γρήγορα, ενώ το 18% επισήμανε ότι αυτό είναι αδύνατο αν παρέλθει πολύς χρόνος. Στο πλαίσιο αυτό, καθίσταται σαφές, σύμφωνα με το ΕΒΕΘ, ότι το 73% εκτιμά ότι μια επιχείρηση μπορεί να σωθεί ακόμα κι αν έχει πληγεί το κύρος της, εφόσον δεν υπάρχει σημαντική καθυστέρηση στις ενέργειες ανάκαμψης.

 imerisia.gr

Αυτό που έρχεται πίσω... από την Deutsche Bank

Δικαιολογημένα όταν ο τραπεζικός γίγαντας της Ευρωζώνης χάνει σε αξία το 90% της τιμής της μετοχής του (από 100 ευρώ σε 10,6) τότε όχι μόνο η Γερμανία, αλλά ολόκληρη η Ευρωζώνη αρχίζει να τρέμει. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Μέρκελ δεσμεύεται δημόσια ότι δεν πρόκειται το κράτος να τρέξει να την σώσει (bail out). 

Ταυτόχρονα όμως πίσω από τον τεράστιο όγκο της Deutshe Bank φαίνεται να κρύβεται κάτι πολύ πιο μεγάλο. Στο τελευταίο τριμηνιαίο δελτίο της η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) (σελ. 15 του BIS Quarterly Review, Σεπτέμβριος 2016), η μοναδική διεθνής και θεσμικά αρμόδια τραπεζική αρχή που είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο που ξέσπασε το 2008, παρουσιάζει μία σειρά διαγραμμάτων με τα οποία ένας ποιοτικά διαφορετικός κίνδυνος αρχίζει να αναδύεται. 

Οι αναλυτές της BIS επισημαίνουν ότι οι ευρωπαϊκές και κατά δεύτερο λόγο οι ιαπωνικές τράπεζες διολισθαίνουν σε ένα "βάλτο” από τον οποίο δεν φαίνονται ικανές να ξεφύγουν: Τα χαμηλά έως μηδενικά επιτόκια και η χαμηλή έως μηδενική ανάπτυξη της οικονομίας.

Ο συνδυασμός αυτός των δύο παραγόντων, κατά την BIS, έχει σφίξει σαν τανάλια την ύπαρξη των τραπεζών, ασκώντας ασφυκτική πίεση στην δυνατότητά τους να παράγουν κέρδη που να μπορούν στο παρόν αλλά και στο μέλλον – εφόσον οι συνθήκες δεν αλλάξουν – να απορροφήσουν τις πιέσεις που δέχεται το RοΕ τους, δηλαδή η επιστροφή κεφαλαίου ανα μετοχή. 

Εν ολίγοις αυτό που είχε επισημανθεί πριν από το καλοκαίρι από άλλους τραπεζικούς αναλυτές, ότι δηλαδή η απόδοση των κεφαλαίων στο τραπεζικό σύστημα είναι μικρότερη κατά αρκετές μονάδες βάσης (bp) από το κόστος αυτών των κεφαλαίων, επιβεβαιώνεται από την BIS και επισημαίνεται σαν βασικός κίνδυνος στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος. 

Γίνεται κατά συνέπεια αντιληπτό ότι περιπτώσεις όπως αυτή της Deutshe Bank η οποία έχει επεκτείνει τη μόχλευση των κεφαλαίων της εκατοντάδες φορές πάνω από κάθε επιτρεπτό όριο, αν σκεφτεί κανείς τα δεκάδες τρισ. ευρώ παραγώγων στα οποία είναι ανοικτή, σε αυτές τις συνθήκες μετατρέπονται σε ωρολογιακές βόμβες στα θεμέλια του συστήματος. 

Και δεν είναι μόνο η Deutshe Bank, είναι το μεγαλύτερο μέρος του ευρωπαϊκού συστήματος, το οποίο μετά τη διακοπή των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης της Fed έχει στρέψει τις προσδοκίες αναχρηματοδότησής του στην ΕΚΤ και στα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης που έχει δρομολογήσει για να καλύψουν τις μαύρες τρύπες των "ανοιγμάτων” που μόνο ενα μέρος τους είναι τα "κόκκινα δάνεια” της Ιταλίας, της Ελλάδας και των άλλων χωρών της Ευρωζώνης (περίπου ένα τρισ. ευρώ συνολικά). 

Το "φυτίλι” αυτής της εκρηκτικής κατάστασης είναι το περιβάλλον των μηδενικών ή αρνητικών επιτοκίων, που έχουν δρομολογήσει οι κεντρικοί τραπεζίτες σαν ύστατο εργαλείο διασφάλισης της αναχρηματοδότησης αυτών των "ανοιγμάτων”. 

Αλλά σαν τέτοιο αυτό το "φυτίλι” λειτουργεί ως "κόφτης” στη βασική δυνατότητα επέκτασης του κεφαλαίου μέσα από την φυσιολογική διαδρομή του, δηλαδή αυτή της θετικής διαφοράς ανάμεσα στις αποδόσεις και στο κόστος του. 

Αυτή η διαφορά έχει γίνει πλέον αρνητική και αυτό δεν αφορά μόνο την Deutsche Bank αλλά το σύνολο του τραπεζικού συστήματος. 

Αυτή η προειδοποίηση καταγράφεται διακριτικά αλλά με απόλυτη σαφήνεια στο τελευταίο Δελτίο της BIS. 

Και είναι μία προειδοποίηση "φωτιά” καθώς η Fed προσπαθεί να ετοιμάσει τις προϋποθέσεις για μία δεύτερη αύξηση των δικών της επιτοκίων...

του Γ. Αγγέλη 

 Capital

Στράτου: 'Αν ήξερα τι θα ακολουθήσει, θα είχα προστατευτεί.

Δεκαπέντε μήνες μετά την παραίτηση του Γιάνη Βαρουφάκη και με τις ζωές τους τελείως διαφορετικές η σύζυγός του γνωστή εικαστικός Δανάη Στράτου έδωσε μια μεγάλη και ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο Κ. της Καθημερινής.

Μιλάει για το πως ο Γ. Βαρουφάκης βρέθηκε στη θέση του ΥΠΟΙΚ με ένα σχέδιο που είχαν συζητήσει χρόνια με τον Αλέξη Τσίπρα, για την μετακόμιση για βιοποριστικούς λόγους στην Αμερική, πως είναι να την στηρίζει οικονομικά ο σύζυγός της για πως αποφάσισε να οδηγήσει μηχανή.

'Ηξεραν, όπως λέει η ίδια, ότι, αν γινόταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ο σύζυγός της θα γινόταν υπουργός Οικονομικών.Του το είχε ζητήσει ο Αλέξης Τσίπρας, με τον οποίο επί χρόνια συζητούσαν το σχέδιο που είχαν αποφασίσει να εφαρμόσουν. 'Αν ήξερα τι θα ακολουθήσει, θα είχα προστατευτεί. Δεν είχαμε πλαίσιο υποστήριξης. Με τρόμαξε πολύ αυτό, δεν το αρνούμαι, ειδικά ως προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η τάση μου τότε ήταν απλώς να κρυφτώ' λέει

Του μήνες της υπουργίας του Γιάνη η κ. Στράτου τους περιγράφει ως εξής:

'Επί έξι μήνες βασική μου προτεραιότητα ήταν να φτιάξω ένα σύστημα υποστήριξης για τον Γιάνη. Τα πάντα τότε ήταν πολύ πυκνά, σε χρόνο και συναισθήματα. Προτεραιότητά μου ήταν να επιβιώσει αυτός ο άνθρωπος. Να είναι έτσι οργανωμένο το σπίτι ώστε να του προσφέρει ό,τι χρειαζόταν. Επιπλέον, όταν γύρισα από την Αμερική, τον βρήκα να εργάζεται σχεδόν αβοήθητος είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο. Ο ίδιος ήταν βουτηγμένος στη διαπραγμάτευση, δεν είχε χρόνο για τίποτα. Ζήσαμε ένα roller coaster'.

Η κ Στράτου ερωτάται από τη δημοσιογράφο αν βιοπορίζεται από τη δουλειά της και λέει :'Οχι εύκολα πια, λόγω της κρίσης τα τελευταία πέντε χρόνια είναι σχεδόν αδύνατον να ζεις από την αγορά της τέχνης....Τα τελευταία πέντε χρόνια, όλα αυτά κόπηκαν μαχαίρι. Δεν σας κρύβω ότι ένας από τους λόγους που επιλέξαμε να μετακομίσουμε στην Αμερική ήταν και ο βιοπορισμός'

Δεν της είναι ευχάριστο ότι αυτή τη στιγμή οικονομικά στηρίζεται από τον σύζυγό της.

'Εχω περισσότερες προσκλήσεις μετά και από όλη αυτή τη δημοσιότητα, κάνω έναν νέο κύκλο δουλειάς. Αυτή τη στιγμή, όμως, ο Γιάνης καλύπτει τις οικονομικές ανάγκες της οικογένειάς μας και δεν το κρύβω, δεν είναι ευχάριστο να μην είσαι ανεξάρτητος οικονομικά'.

Τώρα είμαι προετοιμασμένη να εκτεθεί και πάλι ο Γιάνης

Δεν ξέρει τι θα ψήφιζε αν γίνονταν εκλογές τώρα. Περιμένει νέα πρόσωπα, νέα σχήματα που θα εκφράσουν τον λαό. Κρίνει πως πρέπει να κατέβει ο Γιάνης Βαρουφάκης στην εκλογική διαδικασία με ένα νέο σχήμα. Δεν τη φοβίζει ότι μπορεί να ξεσπάσει πάλι ένα κύμα υπερέκθεσης. 'Πρώτον, είμαι πλέον προετοιμασμένη, το έχω βιώσει, έχω πείρα, ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Και δεύτερον, όταν ξεκινάς κάτι, καλό είναι να μην το αφήνεις στη μέση. Ο λόγος που δεν βγήκε αμέσως μετά την παραίτηση μπροστά ο Γιάνης είναι επειδή το σχέδιο που είχε ετοιμάσει ανατράπηκε, ακυρώθηκε, οπότε έπρεπε να επεξεργαστεί νέα πρόταση. Χρειαζόταν χρόνο. Οταν είναι έτοιμος και αποφασίσει να προχωρήσει, τότε φυσικά θα τον υποστηρίξω'.

Η ίδια αποκαλύπτει και γιατί οδηγεί μηχανή.Για να ξορκίσει τον φόβο. 'Οταν έκανα την κόρη μου, που ήταν το πρώτο μου παιδί, ήμουν πολύ της περιπέτειας, δεν φοβόμουν τίποτα και ξαφνικά άρχισα να σκιάζομαι και τη σκιά μου. Ελεγα, δεν είναι δυνατόν να είμαι τόσο ευτυχισμένη, κάτι θα πάει στραβά. Και είπα θα καταπολεμήσω τον φόβο μου. Και έτσι πήρα μηχανή'.

Πως γνωρίστηκε με τον Γιάννη

Αν και είχαν γνωριστεί το 2000 δειπνώντας με μια κοινή φίλη στη Ράτκα, τότε ήταν και οι δύο με διαφορετικούς συζύγους. 'Δεν τον ήξερα, αν και ο ίδιος γνώριζε τη δουλειά μου. Με εντυπωσίασε διανοητικά. Ξαναβρεθήκαμε σε μια μεγάλη παρέα δύο χρόνια αργότερα, μαζί με τους συζύγους μας. Οταν το 2005 ξεκίνησα την έρευνα για τους Διαχωρισμούς, τον συνάντησα για να συζητήσουμε. Και κολλήσαμε. Είχαμε ήδη χωρίσει και οι δύο. Γίναμε ζευγάρι και καταλήξαμε να ταξιδεύουμε σε όλο τον κόσμο. Από εκείνη την ημέρα, στα τέλη του Νοέμβρη του 2005, είμαστε μαζί'.

 imerisia.gr