Ο Βαρουφάκης είναι ο νέος υπουργός οικονομίας και ανάπτυξης.

Τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, όρισε ο Αλέξης Τσίπρας ως υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης. Ενα υπουργείο που κατά τον ίδιο τον Πρωθυπουργό είναι το κρισιμότερο υπουργείο στην παρούσα φάση.

Ποιος είναι ο Δημ. Παπαδημητρίου;

Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι οικονομολόγος, πρόεδρος του Levy Economics Institute και καθηγητής Οικονομικών στο Bard College στη Νέα Υόρκη. Το εν λόγω Ινστιτούτο, που αποτελεί ένα από τα think tank του ΣΥΡΙΖΑ, εστιάζει στην εκτεταμένη έρευνα πάνω στην οικονομολογία του Κέυνς, και τα μετακεϋνσιανά οικονομικά.

Είναι σύντροφος της Ράνιας Αντωνοπούλου, η οποία προέρχεται επίσης από το Ινστιτούτο Levy. Η φράση που χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας ότι «η Ελλάδα χρειάζεται ένα καινούργιο σχέδιο Μάρσαλ» ανήκει στον κ. Παπαδημητρίου («You need something similar to the Marshall Plan» είχε πει από τον Φεβρουάριο του 2102).

Ομως, αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις η στάση του κ. Παπαδημητρίου στο παρελθόν καθώς ο Ελληνοαμερικανός οικονομολόγος έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου από το ευρώ ή εναλλακτικά υπέρ της κυκλοφορίας παράλληλου νομίσματος σε Ελλάδα και Κύπρο: «Οι επιλογές τόσο για την Κύπρο όσο και για την Ελλάδα έχουν περιοριστεί τρομερά και οι μελλοντικές τους προοπτικές είναι φρικτές. Η επιλογή της εξόδου από το ευρώ δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί.

Προσωπικά, βλέπω να έρχονται μεγάλες αναταραχές και ένα «σχέδιο Β’» θα πρέπει να αναπτυχθεί εκτάκτως, το οποίο θα περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος ή μια δραματική επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων λιτότητας. Είναι αμφίβολο ότι θα μπορέσουν οι κοινωνίες είτε στην Ελλάδα είτε στη Κύπρο να αντέξουν σκληρότερες συνθήκες από αυτές στις οποίες έχουν ήδη υποβληθεί, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάτι τέτοιο θα ζητηθεί από την τρόικα. Θα πρέπει συνεπώς να ακολουθηθεί μια διαφορετική πορεία.

Η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στο παρελθόν και θα πρέπει να είναι μέρος του «σχεδίου Β’» είχε δηλώσει.

Συνέντευξη στην Αυγή: Απαιτείται παράλληλο νόμισμα Σε συνέντευξή του στην «Αυγή» είχε επίσης δηλώσει: «Η δική μου άποψη είναι ότι η εναλλακτική ενός καλοσχεδιασμένου προγράμματος παράλληλου νομίσματος, αν υιοθετηθεί με ριζικές προδιαγραφές, π.χ. την αξία του έναντι του ευρώ και τη διευθέτηση πληρωμής φόρων με αυτό, μπορεί να γίνει η κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της χώρας». Σύμφωνα με το βιογραφικό του, ο κ. Παπαδημητρίου είναι μέλος των Συντακτικών Επιτροπών Περιοδικών, όπως το «Επιθεώρηση για το Εισόδημα και τον Πλούτο», καθώς και οργανισμών, όπως το Οικονομικό Κλαμπ της Νέας Υόρκης, η Ελληνοαμερικανική Ενωση Τραπεζιτών και η Επιτροπή Bretton Woods.

mignatiou.com

Ο Ερντογάν “σταθμάρχης” του διαμελισμού της Τουρκίας! Τι επιδιώκει τι δείχνει η ιστορία

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

Ο κ. Ερντογάν είναι απρόβλεπτος.  Παλαιότερα υποστήριζε ότι δεν χρειάζεται η εγκαθίδρυση προεδρικού συστήματος στην Τουρκία και τώρα μάχεται για την αλλαγή του Συντάγματος ώστε να καταργηθεί ο θώκος του πρωθυπουργού και να συγκεντρώσει εκείνος όλες τις εξουσίες. Αυτό οφείλεται στην ακόρεστη ματαιοδοξία του ή μήπως είναι μέρος του σχεδίου που μόνο αυτός γνωρίζει;

Για να αναπτυχθεί ο συλλογισμός αυτός χρειάζεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή.  Όπως είναι γνωστό ο ανταγωνισμός μεταξύ Αγγλίας-Γερμανίας προκάλεσε τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Βρετανία είχε αποικίσει σχεδόν το 1/3 του πλανήτη. Με τον ισχυρό Στόλο της έλεγχε το παγκόσμιο εμπόριο. Η Γερμανία από την πλευρά της αναζητούσε  έναν  τρόπο για να μεταφέρει τις πρώτες ύλες που χρειαζόταν η βιομηχανία της και να εξάγει τα προϊόντα της  χωρίς τον έλεγχο  του αγγλικού Στόλου. Έτσι σχεδίασε την  σιδηροδρομική σύνδεση Βερολίνου-Βαγδάτης.

Με το σχέδιο αυτό η οθωμανική αυτοκρατορία θα έμπαινε υπό τον έλεγχο των Γερμανών. Το Βερολίνο μέσω των Στενών θα συνδεόταν με τη Ρωσία και θα έφθασε στην Ασία μέσω του Κόλπου της Βασόρας.  Θα απειλούσε δηλαδή το δρόμο της Ινδίας που έλεγχαν πλήρως οι Βρετανοί μέσω του Σουέζ.

Το 1912 αποκαλύφθηκαν τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου της Μοσούλης.  Η Deutsce Bank  που είχε αναλάβει την χρηματοδότηση της σιδηροδρομικής γραμμής Βερολίνου-Βαγδάτης είχε αποκτήσει από τους Οθωμανούς το δικαίωμα της εξόρυξης πετρελαίου και μεταλλευμάτων σε απόσταση 20χλμ εκατέρωθεν  του δικτύου.

Το 1912 ξέσπασε ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος. Προφανώς οι Βρετανοί ήθελαν να σταματήσουν στα Βαλκάνια το τρένο Βερολίνου –Βαγδάτης. Ακολούθησε ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος και μετά ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Με τη συμφωνία Sykes-Pico που υπογράφηκε  μεταξύ Γαλλίας-Αγγλίας το 1916 η Μοσούλη δινόταν στους Γάλλους. Οι Γάλλοι , μετά τον πόλεμο με τους Γερμανούς δεν είχαν τη δύναμη να υπερασπιστούν τη Μοσούλη έναντι των Άγγλων.

Η Βρετανία που είχε συγκεντρώσει Στρατό 2 εκατ. ανδρών από τις αποικίες της, είχε φροντίσει να  εγκαταστήσει ένα περίπου εκατομμύριο στρατιώτες της στη Μέση Ανατολή.

Το 1911 ο υπουργός ναυτιλίας της Βρετανίας  Ουίνστον Τσώρτσιλ  αποφάσισε να χρησιμοποιήσει πετρέλαιο για την κίνηση των πλοίων του Στόλου αντί του λιγνίτη.  Το πρώτο πετρελαιοκίνητο πλοίο ήταν το Queen Elizabeth. To πλοίο αυτό ήταν η ναυαρχίδα των Άγγλων στη μάχη των Δαρδανελίων, μετά την οποία ναυάγησε το σχέδιο Βερολίνου-Βαγδάτης και τα πετρέλαια   έμειναν στους Άγγλους. ..

Ποτέ στην Ιστορία της ανθρωπότητας κανένας πόλεμος δεν έγινε για τα μάτια καμιάς Ελένης παρά μόνο για οικονομικά συμφέροντα. Η γνώση της ιστορίας μας βοηθάει να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα.

Ο Πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping κατά τη διάρκεια της επίσκεψης  του στο Καζακστάν το 2013 ανακοίνωσε ότι η χώρα του προτίθεται να αναβιώσει το νέο δρόμο του μεταξιού με την ονομασία one belt one road. Με το σχέδιο αυτό θα σχηματιζόταν μια τεράστια οικονομική ζώνη που θα συνέδεε την Κίνα μέσω της Ρωσίας με την Ευρώπη, την Κεντρική Ασία, τον Ινδικό Ωκεανό και τη Μεσόγειο μέσω του Ιράν. Για την υλοποίηση του σχεδίου που θα περιλάμβανε την κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών, μεγάλων οδικών δικτύων κ.α  διέθετε 253 δις $.

Ήταν ένα σχέδιο που προκαλούσε σεισμό στην παγκόσμια ισορροπία.  Την ίδια στιγμή η Κίνα μεσουρανούσε οικονομικά και οι ΗΠΑ βυθιζόταν στην κρίση και την αποβιομηχανοποίηση.  Η Κίνα γέμιζε το θησαυροφυλάκιο της  την ώρα που το χρέος των ΗΠΑ έφτανε τα 20τρις ποσό  αδύνατο να αποπληρωθεί .

Εάν οι ΗΠΑ δεν σταματούσαν το δρόμο του μεταξιού θα κατέρρεαν. Εδώ βλέπουμε να παίζεται  το ίδιο έργο. Μετά το  τέλος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου ο Πρόεδρος Ουίλσον πρότεινε την ίδρυση αρμενικού κράτους στα βοριοανατολικά της Τουρκίας κι ενός κουρδικού στα νοτιοανατολικά. Με τον τρόπο αυτό θα έλεγχε τα πετρέλαια του Μπακού , της Μοσούλης και του Κιρκούκ.  Τα μικρά κράτη γίνονται πάντα θεματοφύλακες μεγάλων συμφερόντων.

Οι κουρδικές δυνάμεις του Ιράκ  πολεμούν για την ανάκτηση της Μοσούλης. Μετά την επικράτηση τους, η περιοχή αυτή μαζί με το Κιρκούκ θα κηρύξουν την ανεξαρτησία τους υπό την ηγεσία του Μπαρζανί . Αυτή η κουρδική οντότητα θα αποτελέσει διαρκή απειλή για την Τουρκία, το Ιράν  και τη Συρία. Το Κουρδιστάν ή το Μπαρζανιστάν, όπως το χαρακτηρίζουν Τούρκοι δημοσιογράφοι, θα χρειάζεται την άμεση στήριξη και βοήθεια των ΗΠΑ. Η Αμερική θα πληρώσει ελάχιστα και θα ανακόψει τον δρόμο του μεταξιού και την κάθοδο των Κινέζων στη Μεσόγειο.

Ο Ερντογάν γνωρίζει το σχέδιο και φιλοδοξεί με την εγκαθίδρυση προεδρικού συστήματος διακυβέρνησης να σχηματίσει μια ομοσπονδία με τον Μπαρζανί , με την πρόφαση της προστασίας του κρατιδίου του και να σώσει την χώρα του από το διαμελισμό… Βέβαια σε κάθε πόλεμο υπάρχει κίνδυνος Mission Creep..

 militaire.gr

Ποιος φοβάται τον αγωγό Nord Stream 2;

 Ο υπό κατασκευή νέος ρωσικός αγωγός έχει κινητοποιήσει τη λεγόμενη "διπλωματία των αγωγών" με χώρες στη σφαίρα επιρροής της πρώην Σοβ. Ένωσης να εναντιώνονται. Στόχος κριτικής εκ των έσω έχει γίνει και το Βερολίνο.

Εδώ και πέντε χρόνια ο ρωσικός αγωγός Nord Stream μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία. Με μήκος 1224 χιλιομέτρων είναι και ο μεγαλύτερος υποθαλάσσιος αγωγός στον κόσμο. Ξεκινά από την πόλη Βιμπόργκ και μέσω της Βαλτικής Θάλασσας φτάνει στην πόλη Λουμπμίν του Μεκλεμβούργου. Σε πλήρη λειτουργεία θα μπορούσε να προμηθεύσει γύρω στα 2.5 εκ. νοικοκυριά της δυτικής Ευρώπης με φυσικό αέριο από τη Σιβηρία.

Πολλά άλλαξαν με την προσάρτηση της Κριμαίας

πό το ρωσικό Βίμποργκ στη γερμανική Λουμπμίν

Με όρους γεωπολιτικής το έργο από την αρχή πολεμήθηκε. Εκτός των συνηθισμένων ενδοιασμών και του κλίματος δυσπιστίας απέναντι στη Ρωσία, στα χρόνια που μεσολάβησαν από τον Νοέμβριο του 2011 προστέθηκαν γεγονότα που ανέτρεψαν τον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης και έχουν επηρεάσει τη γερμανορωσική συνεργασία σε θέματα ενέργειας. Πριν δύο χρόνια η Μόσχα προσάρτησε την Κριμαία και προσέφερε αμέριστη στήριξη στους ρωσόφιλους αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας. Απότοκο των εξελίξεων ήταν η επιβολή κυρώσεων σε βάρος της από την ΕΕ, που βρίσκονται σε ισχύ μέχρι σήμερα. Ανάμεσα στη Ρωσία και τους ευρωπαίους γείτονες της, που κάποτε ανήκαν στη σοβιετική σφαίρα επιρροής, επικρατεί έντονο κλίμα δυσπιστίας πρωτόγνωρο στα χρόνια που μεσολάβησαν από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Έτσι το σχέδιο της Gazprom και μερικών ευρωπαϊκών ενεργειακών κολοσσών να κατασκευάσουν τον αγωγό Nord Stream 2 σκοντάφτει σε σοβαρά εμπόδια. Μετά το 2019 η Ρωσία σκοπεύει, με δύο νέους αγωγούς που θα τοποθετηθούν σχεδόν παράλληλα με τους αγωγούς του υπάρχοντος Nord Stream, να μεταφέρει 110 δις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Στο άλλο άκρο τους, στη γερμανική πόλη Λουμπμίν θα ξεκινούν άλλες διακλαδώσεις αγωγών με προορισμό χώρες της δυτικής, ανατολικής, κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Ο στόχος; Η παράκαμψη της Ουκρανίας ως ενδιάμεσου χώρου μεταφοράς του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.

«Απαράδεκτη και προκλητική»

Εδώ και πέντε χρόνια ο ρωσικός αγωγός Nord Stream μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία

Η γερμανική κυβέρνηση παρά τις ισχύουσες κυρώσεις στηρίζει τον αγωγό Nord Stream 2. «Για τη γερμανική αγορά φυσικού αερίου μόνο πλεονεκτήματα έχει», υποστηρίζει στο γερμανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο dpa η Κίρστιν Βέστφαλ από το Ίδρυμα Επιστήμη και Πολιτική του Βερολίνου. Όμως για τις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, όπως την Πολωνία ή τις χώρες της Βαλτικής, η γερμανορωσική συνεργασία στον τομέα ενέργειας ισοδυναμεί με προδοσία. Οικονομικά φοβούνται μείωση των εσόδων λόγω της μη χρήσης του δικτύου διέλευσης του φυσικού αερίου, κάτι που για την Ουκρανία που βρίσκεται κοντά στη χρεοκοπία θα ήταν ένα ακόμη πλήγμα και πολιτικά ένα ακόμη εργαλείο στα χέρια της Μόσχας για να ασκεί εκβιασμούς.

Η διαμάχη πέρασε και στις τάξεις της γερμανικής κυβέρνησης. Χθες μέσω της Frankfurter Allgemeine Zeitung ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν, πρόεδρος της γερμανικής κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, επιτέθηκε με ασυνήθιστη δριμύτητα κατά της ΄Αγκελα Μέρκελ. «Βρίσκω την τοποθέτηση της γερμανικής κυβέρνησης, ότι ο Nord Stream 2 ως πρότζεκτ της ιδιωτικής οικονομίας δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική, απαράδεκτη και προκλητική. Ο αγωγός αγγίζει πολωνικά, ουκρανικά και συμφέροντα ασφάλειας άλλων χωρών, που αν τα παραβλέψει κανείς μπορεί να δημιουργήσει ένα ακόμη ρήγμα στην ΕΕ». Ο Ρέτγκεν δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον ρόλο της Μόσχας στη Συρία. «Δεν μπορούμε να ανταμείψουμε από πάνω τις ρωσικές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και του δικαίου πολέμου με μπίζνες».

Στο πλευρό της καγκελαρίου τάσσεται ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Σύμφωνα με τη FAZ είναι θιασώτης της άποψης ότι σε περιόδους έντασης είναι καλύτερο να αναπτύσσονται εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία, παρά να εξαγριώνεται ο ρώσος πρόεδρος με τις κυρώσεις. Καταλυτικό ρόλο στη διαμάχη καλείται να παίξει ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο πρώην γερμανός καγκελάριος, ο άνθρωπος που «ανοίγει τις πολιτικές πόρτες» του φίλου του Βλάντιμιρ Πούτιν, όπως επισημαίνεται στην εφημερίδα.

Προς έναν συμβιβασμό;

Ο Γκέρχαρντ Σρέντερ είναι γνωστός για τις εξαιρετικές σχέσεις του με τον Βλάντιμιρ Πούτιν.

Για την ίδια την Ουκρανία η παράκαμψη που επιδιώκει η Ρωσία θα της κοστίσει πολύ ακριβά. Πέρυσι εισέπραξε 1,6 δις ευρώ  για τη χρήση του δικτύου διανομής. Παρόλα αυτά ο εθνικός προμηθευτής Naftogaz πνίγεται στα χρέη και χωρίς αυτά τα έσοδα θα διπλασίαζε τις απώλειες. Το συμβόλαιο χρήσης του δικτύου της εκπνέει  το 2019 και η Gazprom, με τον αγωγό Turkish Stream για τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω της Μαύρης Θάλασσας στην Τουρκία, έχει βρει άλλον έναν δρόμο για να παρακάμψει την Ουκρανία. Βέβαια χθες από την Αθήνα ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ξεκαθάρισε ότι χωρίς ευρωπαϊκές εγγυήσεις η χώρα του δεν πρόκειται να επεκτείνει το δίκτυο, έτσι ώστε μέσω της Ελλάδας να προωθηθεί ρωσικό φυσικό αέριο στην κεντρική Ευρώπη. 

Για τον Νord Stream 2 εμπειρογνώμονες θεωρούν ωστόσο ότι η επιρροή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι μάλλον περιορισμένη. Το πώς θα καταλήξει η διαμάχη είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Τεχνικά αλλά και πολιτικά θα είναι δύσκολο για τη Ρωσία να παρακάμψει την Ουκρανία. Ίσως οδηγηθεί σε έναν έντιμο συμβιβασμό: συνέχιση της ροής φυσικού αερίου από την ουκρανική υποδομή κι αντ΄αυτού ένα πιο ανταγωνιστικό τιμολογιακό πακέτο.

Ειρήνη Αναστασοπούλου

 dw.com

Ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ εξηγεί γιατί θα ψήφιζε Ντόναλντ Τραμπ

Μια διαφορετική οπτική πάνω στις αμερικανικές εκλογές προσέφερε ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ σε συνέντευξη που έδωσε στο Channel 4. Απαντώντας στην ερώτηση ποιον θα ψήφιζε αν ήταν Αμερικανός, ο Ζίζεκ απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη ότι θα στήριζε τον Ντόναλντ Τραμπ.

Η συγκεκριμένη δήλωση έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, καθώς ελάχιστοι άνθρωποι του πνεύματος έχουν εκφράσει την στήριξή τους στον μεγιστάνα,ενώ ακόμα λιγότεροι έχουν εξηγήσει με επιχειρήματα γιατί είναι ο καταλληλότερος υποψήφιος. 

Σύμφωνα λοιπόν με τον Ζίζεκ, η Χίλαρι Κλίντον είναι ο πραγματικός κίνδυνος αυτής της αναμέτρησης, καθώς, παρόλο που παριστάνει την κοινωνικά προοδευτική, στην πραγματικότητα κρατά στενές σχέσεις με την Γουόλ Στρητ.

«Σκέφτομαι ότι η Χίλαρι είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Γιατί; Γιατί έχει φτιάξει μια συμμαχία που τους περιέχει όλους μέσα και η οποία δεν μπορεί να έχει υπόσταση», τόνισε, προσθέτοντας ότι η Δημοκρατική υποψήφια μοιάζει με κάποιον «από το κίνημα “Occupy Wall Street” που στηρίζει την Lehman Brothers».

Ο Ζίζεκ εξηγεί ωστόσο ότι και ο Τραμπ φέρει κινδύνους, λόγω της συσχέτισής του με ομάδες που υποστηρίζουν τον φυλετικό διαχωρισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, εκτιμά πως η εκλογή του δεν θα μετατρέψει την χώρα από την μία στιγμή στην άλλη σε ένα φασιστικό έθνος και πιστεύει ότι αυτή η «έκπληξη» θα αναγκάσει το Δημοκρατικό και Ρεπουμπλικανικό Κόμμα να αναθεωρήσουν τις αξίες τους. Δεν έκανε όμως καμία αναφορά στις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που θα είχε μια τέτοια εξέλιξη στην ίδια την χώρα.

Ο Σλοβένος φιλόσοφος ανήκει στη Σχολή του Εγελιανισμού, του Μαρξισμού και της Λακανιανής ψυχανάλυσης. Μερικά από τα έργα του που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά είναι το «Προβλήματα στον Παράδεισο: Ο κομμουνισμός μετά το τέλος της ιστορίας», το Ιράκ, η δανεική χύτρα» και το «Η μαριονέτα και ο νάνος». Έχει μεταξύ άλλων επιρροές από τον Σέλινγκ, τον Ένγκελς και τον Φρόϋντ.

Τι λένε οι Γερμανοί για τον ανασχηματισμό.

Λίγο πριν την επίσκεψη του Αμερικανού πρόεδρου στην Αθήνα στις 14 Νοεμβρίου, ο Τσίπρας έδιωξε δύο απρόθυμους για μεταρρυθμίσεις υπουργούς. Ο Ομπάμα στήριζε πάντα τον Τσίπρα κατά των Ευρωπαίων και κυρίως της Γερμανίας και έστειλε συμβούλους στην Αθήνα. Τώρα η Αθήνα αναμένει ότι θα ταχθεί υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. O λόγος της αισιοδοξία της είναι ότι, παράλληλα με τα διακριτικά μηνύματα της Ουάσινγκτον, ο Ομπάμα πρόσθεσε βραχυπρόθεσμα ακόμα έναν ευρωπαϊκό σταθμό, το Βερολίνο, γράφει η γερμανική εφημερίδα Bild.

Ακριβώς λίγο πριν την επίσκεψη από την Ουάσινγκτον, σημειώνει η γερμανική εφημερίδα, ο Τσίπρας προήγαγε ως υπουργό Οικονομικών τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, έναν πρωτοστάτη της ελάφρυνσης του χρέους των Ελλήνων από τους Ευρωπαίους δανειστές. Ο Παπαδημητρίου είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Levy Economics, μιας αμερικανικής δεξαμενής σκέψης και άριστα δικτυωμένος με αμερικανικούς πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους. Θεωρείται ως αντίπαλος της βορειοευρωπαϊκής και ιδίως της γερμανικής πολιτικής της λιτότητας. Ήταν ο Παπαδημητρίου ο οποίος έπεισε τον Τσίπρα να ζητήσει ένα σχέδιο Μάρσαλ, ανάλογο με το αντίστοιχο των ΗΠΑ προς την μεταπολεμική Γερμανία.

Αυτό, όμως, το οποίο μοιάζει με πρώτη ματιά ως πρόοδος για τις μεταρρυθμίσεις και στρώσιμο του χαλιού για τον Ομπάμα είναι μετά από δεύτερη ματιά, σχολιάζει η γερμανική εφημερίδα, ένα τεράστιο χτύπημα κατά των πραγματικών μεταρρυθμιστών στην κυβέρνηση Τσίπρα και αναβάθμιση του εταίρου «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Και τούτο διότι ο πρόεδρός του Πάνος Καμμένος παραμένει υπουργός Αμυνας και επιπλέον οι δεξιοί θα διαθέτουν και το υπουργείο Τουρισμού. Σημειωτέον ότι ο Καμμένος απέρριψε την μείωση του διογκωμένου στρατιωτικού προϋπολογισμού και είχε ταχθεί έντονα κατά την κατάργησης των φορολογικών προνομίων σε τουριστικά νησιά, κατά την Bild.

Βέβαια, οι υπουργοί Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας (ήταν κατά της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών), ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς (ήταν κατά της πώλησης του αεροδρομίου της Αθήνας, σ.σ. εννοεί το Ελληνικό προφανώς) και ιδίως ο υπουργός Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης (ήταν κατά της ιδιωτικοποίησης του τομέα της Ενέργειας) πρέπει να εγκαταλείψουν τη θέση τους. Οπως σημειώνει η Bild, στο εξαιρετικά ευαίσθητο υπουργείο Οικονομίας ο Τσίπρας απομακρύνει έναν από τους σημαντικότερους μεταρρυθμιστές. Παραμένει μεν υπουργός ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αρμόδιος για τις διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς δανειστές και την πολιτική λιτότητας της Ελλάδας. Πρόκειται για ένα μήνυμα προς τους δανειστές της πτωχευμένης χώρας ότι δηλαδή η πολιτική της λιτότητας και η μεταρρυθμιστική πολιτική συνεχίζονται, εκτιμά η γερμανική εφημερίδα.

Ο Τσίπρας, όμως, αναφέρει η εφημερίδα, απομακρύνει παράλληλα τον αρμόδιο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη, προφανώς διότι είχε ζητήσει δημόσια από τον Τσίπρα περισσότερες μεταρρυθμίσεις και θάρρος ιδίως για την αναδιοργάνωση του διογκωμένου δημόσιου τομέα που κατά τη γνώμη του είναι το κύριο πρόβλημα της χώρας.

Ένας ακόμα μεταρρυθμιστής υπουργός, τον οποίο βάζει στο περιθώριο ο Τσίπρας κατά τη γερμανική εφημερίδα, είναι ο υπουργός Εργασίας και Ασφαλίσεων Γιώργος Κατρούγκαλος, ο οποίος εισήγαγε στη χώρα απεχθείς συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις και περικοπές όπως επίσης και την αναδιοργάνωση την ασφαλιστικού συστήματος. Ως ενισχυμένo πάντως θεωρεί η Bild τον τομέα της αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, αφού ο Ιωάννης Μουζάλας θα διευθύνει το υπουργείο Μετανάστευσης.

Το ριζοσπαστικό αριστερό κυβερνών κόμμα του Τσίπρα κέρδισε καθαρά πέρυσι δύο εκλογές. Τώρα βρίσκεται περισσότερο από 15% πίσω από το φιλελεύθερο - συντηρητικό πρώην κυβερνητικό κόμμα Νέα Δημοκρατία. Η αντιπολίτευση ζητά εκλογές εδώ και βδομάδες, αλλά ο Τσίπρας τις απορρίπτει. Κατά τη γερμανική εφημερίδα, ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης θεωρείται ότι είναι η τελευταία του προπάθεια να τις αποφύγει.

Spiegel: Ο Τσίπρας θέλει να αυξήσει τα περιθώρια πολιτικών ελιγμών

Mε τoν ανασχηματισμό ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλεξης Τσίπρας θέλει προφανώς να αυξήσει τα περιθώρια πολιτικών ελιγμών, γράφει το Spiegel online.

Προκειμένου να καταδείξει τη βούλησή του για μεταρρυθμίσεις, ο Τσίπρας αντικατέστησε πολλούς υπουργούς οι οποίοι αντετίθεντο στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις. Ο αρμόδιος για τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος παραμένει, επισημαίνει η ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού.

Αντίθετα, απομακρύνθηκαν εκείνοι ο υπουργοί, οι οποίοι τάχθηκαν επανειλημμένα κατά των μεταρρυθμίσεων, όπως ο αρμόδιος για θέματα Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτη, καθώς επίσης και ο υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας. Και οι δύο είχαν τορπιλίσει την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων, γράφει το Spiegel online.

Στο εσωτερικό ο Τσίπρας θέλει με τον ανασχηματισμό να στείλει το μήνυμα μιας «νέας αρχής», όπως έγραψε η κομματική εφημερίδα «Αυγή», υπογραμμίζει το γερμανικό περιοδικό.

Η ελβετική Neue Zuericher Zeitung (NZZ) εκτιμά ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός ανασχημάτισε την κυβέρνησή τoυ διότι θέλει να επιταχύνει τις συμπεφωνημένες με τους δανειστές μεταρρυθμίσεις.

Οι παρατηρητές αποδίδουν τον ανασχηματισμό στις κακές για το κυβερνόν κόμμα ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπήσεις. Προς το εξωτερικό ο Ελληνας πρωθυπουργός ήθελε να στείλει ένα μήνυμα σταθερότητας. Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος παρέμεινε, διότι έτσι ο Τσίπρας θέλει να στείλει το μήνυμα στους διεθνείς δανειστές ότι θα συνεχιστεί η μεταρρυθμιστική πολιτική από την ακόμα απειλούμενη με χρεοκοπία χώρα, συνεχίζει η NZZ. Η δραστηριοποίηση στο θέμα της προσφυγικής κρίσης ενισχύεται υπό την ηγεσία Ιωάνη Μουζάλα στο υπουργείο Μετανάστευσης, συμπληρώνει.

Απομακρύνθηκαν ο Θοδωρής Δρίτσας και ο Αριστείδης Μπαλτάς λόγω της αντίθεσής τους στις ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης και του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, αντίστοιχα. Επίσης Πάνος Σκουρλέτης μετατέθηκε επειδή τορπίλισε την ιδιωτικοποίηση της δημόσια επιχείρησης ηλεκτρικής ενέργειας και άλλων κρατικών επιχειρήσεων.

Ο ανασχηματισμός δεν έγινε για να σταλεί μήνυμα μόνο στο εξωτερικό, αλλά και προς το εσωτερικό, παρατηρεί η συντηρητική ελβετική εφημερίδα. Ετσι προωθήθηκαν και νεότερα, άφθαρτα μέλη του κόμματος, μεταξύ των οποίων και η 31χρονη Εφη Αχτσίογλου από τη Θεσσαλονίκη η οποία θα ηγείται του υπουργείου Εργασίας.

Αναβαθμίστηκε επίσης ο κυβερνητικός εταίρος «Ανεξάρτητοι Ελληνες» οι οποίοι διατηρούν το υπουργείο Αμυνας και επιπλέον λαμβάνουν και το υπουργείο Τουρισμού.

Η αντιπολίτευση, η οποία ζητά εδώ και καιρό εκλογές εκφράστηκε πάντως επικριτικά για το νέο κυβερνητικό σχήμα, καταλήγει η Neue Zuericher Zeitung: «Πρόκειται για έναν ανασχηματισμό μιας ούτως ή άλλως αποτυχημένης κυβέρνησης», σχολίασε η συντηρητική αντιπολιτευόμενη Νέα Δημοκρατία χτες το βράδυ.

Οι αλλαγές στο ...ΠΑΣΟΚ μετά τον ανασχηματισμό.

Η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εκτός των εκπλήξεων λόγω της απουσίας Φίλη. Δρίτσα έχει αλλαγές και στο …ΠΑΣΟΚ καθώς τύποι σαν τον Μπόλαρη, δηλαδή γυρολόγοι των κομμάτων που δεν κάνουν απολύτως τίποτε αλλά απλά "κονομάνε", έμειναν εκτός.

 Εκτός κυβέρνησης έμεινε, ο τέως υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Αριστείδης Μπαλτάς, ο τέως υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, ο τέως υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Θοδωρής Δρίτσας, ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Νίκος Παρασκευόπουλος, ο τέως αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης, ο τέως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Νίκος Ξυδάκης η τέως αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου, ο τέως αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μάρκος Μπόλαρης, ο τέως υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας, ο τέως υφυπουργός Παιδείας Θεοδόσης Πελεγρίνης και η τέως υφυπουργός αρμόδια για θέματα Βιομηχανίας, Θεοδώρα Τζάκρη που έχει ψηφίσει όλα τα μνημόνια και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ήταν "αντιμνημονιακή".

,,,αυτά που θα υπογράψει και θα φέρει η Εφη στα εργασιακά θα κάνουν τον Κατρούγκαλο να φαίνεται Μαρξ.

Η  νέα κατοχική κυβέρνηση έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δείχνουν ξεκάθαρα ποιος διοικεί αυτόν τον τρόπο.

Από όλο αυτό το τσίρκο θα σταθούμε μόνο στην Έφη Αχτσιόγλου,  γιατί τέτοια άτομα είναι ιδανικοί εραστές των τοκογλύφων. Τους αποκαλούν τεχνοκράτες και αυτοί χαίρονται γιατί νομίζουν ότι είναι κάτι ξεχωριστό, κάτι καλό ενώ στην πραγματικότητα είναι το καλύτερο όπλο στα χέρια των γερακιών του πλανήτη.

Η πορεία αυτών των ατόμων είναι σχεδόν πάντα ίδια. Δίνουν γη και ύδωρ για να πετύχουν στις πανελλαδικές, μουρλαίνονται όταν βρεθούν στην πανεπιστημιούπολη με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται σαν …χτυπημένοι λαγοί.

Κάνουν μεταπτυχιακό, εκπαιδεύονται στις Βρυξέλλες για να είναι καλά βλήματα, τους βάζουν την ταμπελίτσα τεχνοκράτης και τους αμολάνε όπου και όπως λάχει.

Το μόνο που δεν κάνουνε ποτέ είναι να μπορούν να παράξουν από μόνα τους ΕΝΑ ΕΥΡΩ. ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΙΣΘΟΙ. ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΚΑΠΟΙΟΥ. ΕΧΟΥΝ ΑΦΕΝΤΙΚΟ.

Κάτι τέτοιο είναι και η Έφη και αυτό τρομάζει.

Αυτό το πράγμα είναι καλό και χαζό για τα αφεντικά που την επέλεξαν, αλλά κακό για τα συμφέροντα της χώρας.

Ας μην πούμε τίποτε παραπάνω καθώς αυτά που θα υπογράψει και θα φέρει η Εφη στα εργασιακά θα κάνουν τον Κατρούγκαλο να φαίνεται Μαρξ.