Αποκαλύψατε οφθαλμούς.

Ακόμα ένας προϋπολογισμός ψηφίστηκε Χριστουγεννιάτικα, μετά βαΐων και κλάδων και όλοι είπαν για ακόμα μία φορά το ποίημά τους.

Χειροκρότησαν και χειροκροτήθηκαν μεταξύ τους, πιστεύοντας ότι είναι μεγαλορήτορες.

Είπαν λόγους που κατατρόπωσαν τους αντιπάλους τους και μετά αποχώρησαν για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα, αναμένοντας την ανάπτυξη που θα φέρει το νέο σωτήριο έτος 2017.

Όλοι ξέχασαν ότι "Να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή" φώναζε κάποτε το πλήθος καθώς οι πουτάνες που ήταν μέσα δεν έβλεπαν τίποτε άλλο παρά μόνο τον δικό τους άρτο τον επιούσιο και σήμερα, σχεδόν πέντε χρόνια μετά, η κατάσταση παραμένει ίδια καθώς, καλυμμένοι παραμένουν οι οφθαλμοί, η δε μαμά Ελλάς εξακολουθεί να καταβροχθίζει τα παιδιά της, με αποτέλεσμα να απειλείται η ύπαρξή της.

Αποκαλύψτε οφθαλμούς γιατί το τέρας είναι προ των πυλών. Μπορείτε να το λέτε όπως θέλετε, μα είτε το πείτε 666 είτε το πείτε χρυσή αυγή, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Τούρκο η Ρωμιό, η ότι άλλο θέλετε η αλήθεια είναι ότι ο δρόμος επιστροφής για την Ιθάκη θα είναι δύσκολος για να μην πούμε αδύνατος.

Χαιρετίσματα σύντροφοι και προσοχή το ...γουδί το πελεκούδι.

  του Ανδρέα Κεσίδη.

Συνέντευξη των Τούρκων αξιωματικών - Τι λένε για την Ελλάδα και τους Έλληνες - «Η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να είναι πολιτική υπόθεση»

'Ελληνες και Τούρκοι είναι πιο κοντά απ' ό,τι φαίνεται. Η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να γίνει εργαλείο άσκησης πολιτικής'.

Από τα κρατητήρια του Ολυμπιακού Χωριού οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί που έφτασαν στη χώρα μας τον περασμένο Ιούλιο, λίγες ώρες μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην γείτονα, μιλούν στο 'Εθνος της Κυριακής' μέσω του συνηγόρου τους Ομήρου Ζέλιου. Εχουν ήδη περάσει από δίκη, με αντίθετες αποφάσεις για την έκδοσή τους, και τώρα βρίσκονται σε αναμονή της τελικής κρίσης από τον Αρειο Πάγο.

 Ήρθαν στην Ελλάδα γιατί, όπως λένε, αυτή η χώρα σέβεται τη Δημοκρατία. Αρνούνται ότι συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος, δηλώνουν οπαδοί του Κεμαλισμού και ζητούν από την ελληνική δικαιοσύνη να μην τους εκδώσει στην Τουρκία, γιατί φοβούνται για τη ζωή τους. 'Είμαστε το σύμβολο της τιμωρίας' καταλήγουν.

Συνέντευξη στο "Έθνος"

Γιατί πιστεύετε ότι αντιμετωπίζετε αυτές τις κατηγορίες; Το καθεστώς σάς διώκει γιατί πιστεύει ότι είστε αντιφρονούντες;

Είμαστε στρατιωτικοί, ανατραφήκαμε με τις κοσμικές, μοντέρνες, δημοκρατικές και κεμαλικές διδαχές. Ποτέ δεν ανήκαμε σε κάποια θρησκευτική ή ιδεολογική οργάνωση. Δεν διαπράξαμε ποτέ κανένα έγκλημα, δεν έχουμε ποτέ περάσει με "κόκκινο". Εχουμε εκπαιδευτεί σε διάφορες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, όλοι έχουμε πτυχία και κάποιοι από εμάς και μεταπτυχιακά.

Γιατί επιλέξατε να έρθετε στην Ελλάδα και όχι σε κάποια άλλη χώρα;

Ηταν μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεχόμασταν πυρά εκείνη τη νύχτα, το ελικόπτερό μας δέχθηκε 12 σφαίρες. Είχαμε καύσιμα μόνο για μιάμιση ώρα πτήσης. Η μόνες μας επιλογές ήταν η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Επιλέξαμε την Ελλάδα γιατί πιστεύαμε ότι θα είχαμε καλύτερη μεταχείριση, γιατί σε αυτήν τη χώρα τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται. Εδώ θα είχαμε μία δίκαιη δίκη βασισμένη σε ευρωπαϊκές αξίες.

Πώς σας αντιμετώπισαν οι Αρχές στην Ελλάδα;

Από την πρώτη στιγμή που προσγειωθήκαμε στην Αλεξανδρούπολη οι ελληνικές Αρχές μάς επέδειξαν σεβασμό και μας μεταχειρίστηκαν πολύ καλά. Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία. Αντιληφθήκαμε ότι είμαστε πιο κοντά απ' ό,τι φαίνεται.

Πώς βλέπετε τις τουρκικές διεκδικήσεις γύρω από το Αιγαίο;

Για να είμαστε ειλικρινείς, η δική μας περίπτωση είναι τώρα το μόνο πράγμα που μας απασχολεί. Γιατί δεν σχετίζεται μόνο με τη δική μας ζωή, αλλά και με τη ζωή των οικογενειών μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Θέλουμε να φτιάξουμε μία καινούργια ζωή μακριά από την πολιτική. Θεωρούμε ότι η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να είναι πολιτική υπόθεση. Δεν θέλουμε να χρησιμοποιηθούμε ως όργανα σε ένα πολιτικό παιχνίδι.

Εάν βρισκόσασταν σήμερα μπροστά τους αρεοπαγίτες, τι θα τους λέγατε;

Δεν είμαστε εγκληματίες, είμαστε αθώοι. Ηρθαμε εδώ γιατί εμπιστευόμαστε την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Ως πιλότοι έρευνας και διάσωσης έχουμε σώσει εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές και για πρώτη φορά χρειαστήκαμε κάποιον να σώσει τις δικές μας.

Συμπεριφέρονται ως 'στρατιώτες'

Ενώπιον των δικαστηρίων οι 8 αξιωματικοί υποστηρίζουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με το πραξικόπημα. Δέχθηκαν, όπως λένε, ένα τηλεφώνημα που τους έδινε εντολή να απογειωθούν για να σώσουν τραυματίες μετά από τρομοκρατική ενέργεια.

Οταν πήγαν στο σημείο να παραλάβουν τους τραυματίες, δέχθηκαν πυρά από την αστυνομία και 'σήκωσαν' εκ νέου το ελικόπτερο, κατευθυνόμενοι προς την ασιατική πλευρά της Τουρκίας. Εκεί προσπ'αθησαν να έρθουν σε επαφή με τον διοικητή τους για να μάθουν τι συμβαίνει. Δεν τα κατάφεραν όμως. Ενημερώθηκαν για την απόπειρα πραξικοπήματος μέσω του Διαδικτύου και άρχισαν να φοβούνται, γιατί ήδη είχαν αρχίσει οι συλλήψεις στρατιωτικών. Αποφάσισαν να φύγουν, γιατί ήξεραν ότι θα είχαν την ίδια τύχη. Μεταξύ Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ελλάδας, επέλεξαν την Ελλάδα για να ζητήσουν άσυλο.

Στο Ολυμπιακό Χωριό ζουν με στρατιωτική πειθαρχία. Δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα, διαβάζουν και έρχονται σε επαφή με τους δικηγόρους τους. Οταν πηγαίνουν στα δικαστήρια δεν φορούν χειροπέδες. 'Δεν υπάρχει κίνδυνος να φύγουν;' ρωτάμε. 'Οχι, μας λένε κατηγορηματικά. Εάν τους πούμε να πάρουν το λεωφορείο από το κρατητήριο και να κατέβουν στο Εφετείο στις 12, θα το κάνουν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Είναι στρατιώτες'. Ρωτάμε τους ίδιους για τις οικογένειές τους. Ανησυχούν. Εχουν αφήσει πίσω παιδιά και έγκυες γυναίκες. Οι γυναίκες τους έχουν απολυθεί από τις δουλειές τους, τις έχουν πετάξει έξω από τα σπίτια που έμεναν (σ.σ. στρατιωτικές κατοικίες), ενώ τους έχουν δεσμεύσει τους τραπεζικούς λογαριασμούς. 'Θέλουμε μία κανονική ζωή μακριά από πολιτικά παιχνίδια. Τίποτε άλλο'.

Ανώτερη Εισαγγελική πηγή

'Επιβάλλεται ενιαία κρίση λόγω των αντιφατικών αποφάσεων'

Το 'μαχαίρι' και το 'πεπόνι' έχει πια ο Αρειος Πάγος (Β τμήμα), ενώπιον του οποίου θα οδηγηθεί πια ενιαία η υπόθεση των 8 αξιωματικών. Ανώτερη εισαγγελική πηγή λέει στο 'Εθνος της Κυριακής' ότι η κρίση στον ανώτατο βαθμό είναι πλέον επιβεβλημένη μετά και τις αντιφατικές αποφάσεις των δικαστικών συμβουλίων. Και αυτό γιατί δύο εξ αυτών είχαν την άποψη ότι οι 5 δεν πρέπει να εκδοθούν, ενώ το τρίτο συμβούλιο εξέφρασε τη γνώμη ότι οι δύο εκζητούμενοι που είχε μπροστά του πρέπει να παραδοθούν στην Τουρκία.

Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αντώνης Λιόγας άσκησε έφεση σε βάρος των αποφάσεων περί μη παράδοσης, κρίνοντας ότι το συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη το άρθρο 3 της ευρωπαϊκής σύμβασης εκδόσεως, το οποίο ορίζει ότι 'απόπειρα κατά της ζωής Αρχηγού Κράτους ή μέλους της οικογένειας αυτού δεν θεωρείται πολιτική παράβαση'.

Για τον εισαγγελικό λειτουργό οι πράξεις που κατηγορούνται από την Τουρκία ότι τέλεσαν οι εκζητούμενοι είναι 'σοβαρά εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου και δεν συγκροτούν πολιτικά εγκλήματα, παρά το γεγονός ότι φέρονται διαπραχθείσες με πολιτικό στόχο, δεδομένου, ότι δι' αυτών πραγματοποιήθηκε πραξικόπημα, διά του οποίου επιδιώχθηκε η ανατροπή της κυβέρνησης της Τουρκίας, η οποία έχει εκλεγεί από τον τουρκικό λαό... Η ποινική απαξία των πράξεων των ανωτέρω είναι ηυξημένη, εφόσον αυτές δεν συγκροτούν μεμονωμένα εγκλήματα αλλά ποινικά αδικήματα, τελεσθέντα κατόπιν οργανωμένου σχεδίου, κατά παράβαση κάθε δημοκρατικής νομιμότητας'.

Η σκυτάλη στον Αρειο Πάγο

Οι εκζητούμενοι ωστόσο αρνούνται ότι επιχείρησαν να σκοτώσουν τον Ερντογάν, υποστηρίζοντας ότι οι ίδιοι βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη και ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας στη Μαρμαρίδα, 700 χιλιόμετρα μακριά...

'Ο Αρειος Πάγος έχει παράδοση σεβασμού στις εκδόσεις', αναφέρει στο Εθνος ο καθηγητής Χρήστος Μυλωνόπουλος, ένας εκ των συνηγόρων των 8, αισιοδοξώντας για μία θετική απόφαση από το ανώτατο δικαστήριο.

'Τη διεθνή νομιμότητα δεν μπορείς να την επικαλείσαι κατά το δοκούν', σημειώνει ο δικηγόρος Ομηρος Ζέλιος, υποστηρίζοντας ότι ήρθε η στιγμή για την Ελλάδα να αποδείξει ότι είναι υπέρμαχος των δυτικών αξιών.

ΣΟΦΙΑ ΦΑΣΟΥΛΑΚΗ

Εμ Κερένσκυ, εμ προσκυνημένος…

Εβλεπα κι άκουγα τον κ. Τσακαλώτο να μιλά αγγλικά και το φχαριστήθηκα. Κουταμάρες έλεγε, αλλά τις έλεγε με ωραία προφορά.

Υστερα τον άκουσα, πάντα τον κ. Τσακαλώτο, να ομιλεί στην ελληνική Βουλή. Πάλι ανοησίες έλεγε, αλλά αυτήν τη φορά σε σπασμένα ελληνικά. Σπασμένα από το ξύλο που τους ρίχνουν οι Γερμανοί.

Ομως, το χυδαίον του πράγματος είναι η ουσία όσων έλεγε. Η κυβέρνηση που δεν θα δεχόταν επ’ ουδενί το 3,5%, το δέχεται αλλά μόνον για πέντε χρόνια κι όχι για 10! Ετσι απλά, χωρίς ντροπή…

Καλημέρα σας! Το δράμα μας με αυτήν την κυβέρνηση των ανδρεικέλων αρχίζει να λαμβάνει τη φόρμα και το περιεχόμενο μιας μαύρης κωμωδίας. Πήγε κατ’ αρχάς η παρέα Τσίπρα να πανηγυρίσει για τα αποτελέσματα του Eurogroup, αλλά πριν αλέκτορα φωνήσαι της κόπηκε ο βήχας, διότι όλοι οι άλλοι είχαν προλάβει να καταλάβουν ότι πάλι μας έγδαραν, ότι πάλι επί σφαγήν μας στέλνουν. Και τι έκανε ο Τσίπρας; επεστράτευσε πάλι ό,τι έχει, το μόνον που έχει, το ψέμα. Κι άρχισε να λέει (αφήνοντας να διαρρεύσει από το Μαξίμου) ότι το πλεόνασμα του 3,5% το 2018 θα του επιτρέψει να ανακουφίσει τους… αναξιοπαθούντες (από τα έργα του)!! Οτι πάλι

με ένα… παράλληλο πρόγραμμα θα προσφέρονται γεμιστά στους συνταξιούχους και μία μεμέλα καθ’ εκάστην για τα εγγονάκια, αντί του ΕΚΑΣ! Τσίπα αυτός ο άνθρωπος δεν έχει. Κι όσοι τον υποστηρίζουν είναι συνένοχοι σε αυτό το Συμβόλαιο Θανάτου που

η κλίκα των σμπίρων του Σόιμπλε εκτελεί κατά αυτής της χώρας.

Δεν ξέρω αν ο Τσίπρας θα δοκιμάσει «ηρωική έξοδο». Είναι όμως βέβαιον ότι όλοι όσοι κυβερνούν αυτή την ώρα τη χώρα βάφουν τα χέρια τους με αίμα.Δεν είναι αθώος ο κ. Σκουρλέτης για το αίμα που χύνει η κυρία Αχτσιόγλου. Δεν είναι ανεύθυνος ο κ. Βούτσηςγια την αργομισθία Νοτοπούλου. Για τις αθλιότητες που έκανε με τα ΜΜΕ ο κ. Παππάς είναι συνυπεύθυνος ο κ. Κοτζιάς. Και τα λέω

αυτά, διότι είναι του συρμού στον ΣΥΡΙΖΑ να πιστεύουν ορισμένοι ότι είναι αθώοι οι ίδιοι για το αίμα που χύνουν οι άλλοι – όλοι μαζί το χύνουν.Επί παραδείγματι, οι γελοιωδέστατοι «53+»! Είναι εξαγριωμένοι με τους Συριζαίους βουλευτές που φωτογραφίζονταν του καλού καιρού με φασιστικά καθάρματα στην… Τω, αλλά όχι με τον Τσίπρα που έχει γίνει σμπίροςτου Σόιμπλε. Οχι με τον εαυτόν τους που στηρίζουν τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα. Ή μήπως όταν μιλούσαν οι ίδιοι για αυτήν την κατοχή έλεγαν ψέματα; Και αν ο κ. Σαμαράς ήταν γερμανοντυμένος, οι ίδιοι τι είναι; Φουφουτοντυμένοι;

Δεν πρόκειται πια για «ελιγμό», όπως έλεγαν ορισμένοι για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, ούτε για «υποχώρηση» προκειμένου να κρατηθούν κι ύστερα να κάνουν έφοδο στους ουρανούς – τρίχες! Για κουτόχορτο πρόκειται, που δεν καταναλώνει κανείς, εκτός κι αν θέλει να αυτοπαραμυθιάζεται. Η παρέα Τσίπρα κυβερνά ήδη δυο χρόνια, έχει χύσει πολύ αίμα και πάει απ’ το κακό στο χειρότερο.

Σε όλο αυτό το διάστημα, στο μόνον το οποίον έγιναν ασίκηδες οι Συριζαίοι είναι να κάνουν κωλοτούμπες

για να ξαναπροσγειώνονται θεαματικά στις καρέκλες τους.

Αυτή η κυβέρνηση Κερένσκυ της ελεεινής μορφής υπάρχει μόνον για να ετοιμάζει την παλινόρθωση της Δεξιάς. Υπάρχει μόνον για να εκτελεί τις εντολές του Βερολίνου. Νομίζει ο κ. Κουρουμπλής ότι είναι ανεύθυνος για τον σφαγιασμό των αναπηρικών επιδομάτων; Νομίζει η κυρία Κονιόρδου ότι δεν έχει καμιά σχέση με τις αυτοκτονίες; Ο κ. Τζανακόπουλος είναι αθώος για την πείνα των παιδιών;

Τίποτα πιο χυδαίο από την εξαγγελία του πρωθυπουργού για τάχα αξιοποίηση χρημάτων από το πλεόνασμα υπέρ των φτωχών. Γνωρίζει ότι για να βγάλει αυτό το πλεόνασμα πρέπει να σφάξει τους φτωχούς και να οδηγήσει στη φτώχεια ακόμα περισσότερους Ελληνες.

Είναι χυδαίο να δέχεται ο Τσίπρας το 3,5% των πλεονασμάτων (μάλιστα επ’ αόριστον).

Είναι δυο φορές χυδαίο να κάνει τον ανήξερο, διότι αυτό (όλο το πακέτο) το έχει υπογράψει από το 2015.

Είναι τρεις φορές χυδαίο να λέει ότι με αυτά τα ματωμένα λεφτά θα ανακουφίσει όσους θα σφάξει για να τα προσποριστεί.

Και είναι τέσσερις φορές χυδαίο να μας θεωρεί τόσον ηλίθιους, ώστε να πιστεύει ότι μπορούμε να πιστέψουμε αυτές τις χυδαιότητες.

Δεν γνωρίζω αν αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται στο 12% κατά την εκλογική της απήχηση ή στο 6%, δεν ξέρω αν ο Τσίπρας θα επιχειρήσει ηρωική έξοδο από το 10% ή αν, μετά την εκλογική του συντριβή, δεν θα έχει πού να πάει να φάει ή να κοιμηθεί, είναι

όμως βέβαιον ότι αν δεν συνεχίσει να κάνει τη βρώμικη δουλειά ή αν δεν μπορεί πλέον ή να τη διεκπεραιώνει, σαν λεμονόκουπα θα τον πετάξουν τα αφεντικά του.

Ακου θα ανακουφίσει αυτούς που κλέβει με τα λεφτά που τους κλέβει;! Ποιος τσαρλατάνος, ποιος σαλτιμπάγκος, ποιος μπουφόνος, ποιος κόπανος, ποιος θρασύς, ποιος χυδαίος, ποιος φασουλής έχει ποτέ ξαναπεί κάτι τέτοιο;

ΥΓ.1: Θαύμα στον Πανάγιο Τάφο. Οπως ανακοίνωσε χθες στις 9.30 μ.μ. ο Τσίπρας, έκατσε ένα τζακ ποτ στον κ. Παππά 617 εκατομμύρια, τα οποία ο φιλεύσπλαχνος Πατισάχ αποφάσισε να μοιράσει στους πετσοκομμένους συνταξιούχους.

Εννοείται ότι πρόκειται για μονομερή ενέργεια εναντίον της μοβόρας Τρόικας. Γεια σου, ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι!..

ΥΓ.2: Το πράγμα είναι πολύ απλό και από καιρό προσχεδιασμένο (ως εναλλακτική του Τσίπρα για προκήρυξη εκλογών): εγώ θέλω να βοηθήσω τον λαό, οι κακοί δεν με αφήνουν, πάω σε εκλογές κι όποιος είναι κοντούλης με ψηφίζει. Μεγαλειώδες στον πτωχοπροδρομισμό του…

 enikos.gr

Γραφικός ο Τσίπρας καθώς το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αντιγράφει τον Σαμαρά,

Είναι εκπληκτικό το πόσο τίποτα είναι ο Τσίπρας καθώς κάθε επόμενος μνημονιακός πρωθυπουργός δεν μπορεί να πει και να κάνει τίποτε περισσότερο από ότι ο προηγούμενος με αποτέλεσμα δικαίως και επάξια να λαμβάνει το τίτλο του κυρίου ΤΙΠΟΤΑ.

Αυτά που είπε αυτές τις μέρες ο Τσίπρας, σε τίποτε δεν διαφέρουν από τις παπαρολογίες του Σαμαρά και προφανώς τα ίδια θα πει και κάθε επόμενος δοσίλογος πρωθυπουργός που θα θελήσει να …μας σώσει.

Παρακολουθήστε το video και τα συμπεράσματα δικά σας.

Παραθέτουμε και μερικά αποσπάσματα από τους συντρόφους που τότε έκαναν την επανάστασή τους.

«Το «success story» ξέφτισε, αλλά ο Αντ. Σαμαράς ψάχνει σωσίβιο σε ένα άλλο «εφεύρημα»: το πρωτογενές πλεόνασμα» έγραφε η Αυγή το 2013 και συμπλήρωνε: «ο Αντ. Σαμαράς υποσχέθηκε, μέσω της «Ελευθεροτυπίας», διανομή του 70% του πλεονάσματος στους χαμηλοσυνταξιούχους, το σκηνικό έγινε πάλι -ατύπως- προεκλογικό».

«Μ’ άλλα λόγια» έγραφε παρακάτω η Αυγή «η κυβέρνηση γνωρίζει ότι θα υποχρεωθεί να προωθήσει νέα σκληρά μέτρα, τα οποία θα προβάλει σαν «παλιές δεσμεύσεις» και όχι ως νέες υποχωρήσεις».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Παπαδημούλης, όπως μας θύμισε ο Πάνος Παπανικολάου στο λογαριασμό του στο Twitter

Tο νέο κόμμα του 43%

Η πρόσφατη δημοσκόπηση της Pulse περιείχε ένα εκπληκτικό εύρημα. To 43% των Ελλήνων ψηφοφόρων επιθυμούν την ίδρυση ενός νέου κόμματος διότι τα σημερινά δεν τους εκφράζουν. Σύμφωνα με την δημοσκόπηση 1 στους 3 ψηφοφόρους της ΝΔ επιθυμούν το νέο κόμμα ενώ στον Σύριζα η αναλογία είναι 1 προς 2!

Η εκπληκτική αυτή είδηση αποσιωπήθηκε η υποβαθμίσθηκε απο τα κυρίαρχα ΜΜΕ που επιμένουν να παρουσιάζουν κάθε δημοσκόπηση μέσα από το μη-αφήγημα της «άνοδος ΝΔ-πτώση του Σύριζα» και να πνίγουν το πραγματικό αφήγημα που είναι ασφαλώς το συνεχώς διογκούμενο τμήμα του πληθυσμού που απορρίπτει κάθε υπάρχοντα σήμερα πολιτικό αρχηγό και κάθε υπάρχων κόμμα.

Τι ακριβώς επιθυμεί το 43% που οραματίζεται την δημιουργία ενός νέου κόμματος; Ποια είναι η πολιτική την οποία οραματίζεται το 43% και η οποία δεν εκφράζεται από τα υπάρχοντα σήμερα κόμματα;

Αν στραφούμε στη Πολιτικό Βαρόμετρο του Νοεμβρίου της Public Issue διαπιστώνουμε ότι μόλις το 9% των Ελλήνων ψηφοφόρων επιθυμεί την τήρηση του Μνημονίου! Αντίθετα το 25% είναι υπέρ της άμεσης στάσης πληρωμών κάτι που φυσικά συνεπάγεται έξοδο από το ευρώ. Τέλος το 58% υποστηρίζει την μεταβολή της δανειακής σύμβασης με ελάφρυνση χρέους κλπ. (Ενα μεγάλο μέρος αυτών προφανώς θα συντασσόταν με την πολιτική της εξόδου από το ευρώ,στο βαθμό που οι δανειστές δεν θα δέχονταν σημαντική μείωση του χρέους.)

Με άλλα λόγια σήμερα υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού που τάσσεται εναντίον της μνημονιακής πολιτικής και είναι έτοιμο για έξοδο από το ευρώ. Ομως τα σημερινά αντιμνημονιακά κόμματα μόλις και καλύπτουν το 11%-13% των ελλήνων ψηφοφόρων. Ο λόγος κατά την άποψη μου, για τον οποίο δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως πυρήνας έλξης του μεγάλου όγκου των αντιμνημονιακών ψηφοφόρων, είναι διότι απλούστατα ακυρώνουν την αντιμνημονιακή τους πολιτική συνδυάζοντας την με ένα οικονομικό όραμα που παραπέμπει στην Αλβανία του Εμβερ Χότζα!

Δεν είναι αυτό το όραμα του μεγάλου τμήματος του 43% της που επιθυμεί την δημιουργία ενός νέου κόμματος. Οι περισσότεροι δεν επιθυμούν να απαλλαγούν από την μιζέρια της Ευρωζώνης για να εισέλθουν στην πολλαπλώς χειρότερη μιζέρια της Βενεζουέλας. Το όραμα τους είναι όραμα Σιγκαπούρης. Ασφάλεια, επιχειρηματικότητα,άψογη εκπαίδευση,κοινωνικές παροχές,ανταγωνιστικές αγορές, εθνικό ελεύθερα κυμαινόμενο νόμισμα.

Πάνω απ’ όλα το όραμα του 43% είναι ένα όραμα σύγκρουσης με τους επαγγελματίες πολιτικούς. Ολες οι δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της ημέρας τους τελευταίους έξι μήνες έχουν ένα κοινό σημείο: Δείχνουν ότι δεν υπάρχει ούτε ένας έλληνας πολιτικός αρχηγός του οποίου οι υποστηρικτές να υπερβαίνουν τους αντιπάλους του!

Η δημοσκόπηση της Pulse δείχνει την καταπληκτική ευκαιρία που παρουσιάζεται στον ελληνικό λαό: την ένωση δυνάμεων προερχομένων από τον συντηρητικό,φιλελεύθερο και σοσιαλιστικό χώρο στη βάση όχι μόνο μιας κοινής αντιμνημονιακής πλατφόρμας άλλα επιπλέον μιας πλατφόρμας εμπνευσμένης από τις φιλοσοφίες των τριών συνιστωσών ρευμάτων. Από τους συντηρητικούς την υποστήριξη της έννομης τάξης. Από τους φιλελεύθερους την υποστήριξη της επιχειρηματικότητας. Και από τους σοσιαλιστές την υποστήριξη της κοινωνικής ευημερίας.

Τάκης Μίχας 

protagon.gr

Μέσα από τα σαγόνια μιας προαναγγελθείσης επιτυχίας, η κυβέρνηση «απέσπασε» ένα Βατερλό

Ήταν το Eurogroup που, υποτίθεται, θα αντάμειβε την κυβέρνηση με ανακουφιστική αναδιάρθρωση χρέους.

Κατέληξε να είναι το Eurogroup που μονιμοποίησε τη σκληρότατη, συνεχώς αύξουσα λιτότητα για τα επόμενα δέκα χρόνια και τη ματαίωση της οποιασδήποτε ουσιαστικής ελάφρυνσης του χρέους.

Μέσα από τα σαγόνια μιας προαναγγελθείσης επιτυχίας η κυβέρνηση «απέσπασε» ένα Βατερλό.

Ας δούμε τα πράγματα ψυχρά και αντικειμενικά από τη σκοπιά του τι έπρεπε να γίνει, τι ήλπιζε (και υποσχόταν) η κυβέρνηση ότι θα γίνει και τι τελικά έγινε.

Τι έπρεπε να έχει γίνει κατ’ ελάχιστον.

Τα ελάχιστα προαπαιτούμενα για την ανάκαμψη ήταν:

·         (1) Αναδιάρθρωση χρέους που να επιτρέπει στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος (από το 2017 και για κάθε έτος μετά, συμπεριλαμβανόμενου και του 2018) το πολύ της τάξης του 1,5% του ΑΕΠ – κάτι που θα ισοδυναμούσε με πάγωμα της λιτότητας στα σημερινά επίπεδα (δηλαδή το ελάχιστο που απαιτείται).

·         (2) Επαναφορά της πρόσβασης των ελληνικών τραπεζών στη ρευστότητα της ΕΚΤ (τεχνικά μιλώντας, επαναφορά του waiver που «τράβηξε» η ΕΚΤ την 4η Φεβρουαρίου του 2015).

·         (3) Ανακοίνωση ότι από τον Ιανουάριο οι ελληνικοί «τίτλοι» (δηλαδή χρέος «ελληνικής κοπής», π.χ. κρατικά ομόλογα αλλά και ιδιωτικό χρέος) θα συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, δίνοντας μια εκ των ων ουκ άνευ ένεση αισιοδοξίας.

Τι ήλπιζε (και υποσχόταν) η κυβέρνηση ότι θα γίνει.

Προ του Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, η κυβέρνηση (όπως, αν θυμάστε, και το φθινόπωρο του... 2015) προϊδέαζε ότι θα έπαιρνε «κάτι για το χρέος» ικανό να μειώσει τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% στο οποίο έχει δεσμευτεί για το 2018 και μετά στο επίπεδο του 2% από το 2019 και μετά.

Ακόμα, η κυβέρνηση αιτούνταν, αναφερόταν και υποσχόταν ότι σύντομα οι ελληνικοί τίτλοι θα συμπεριλαμβάνονταν στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

Τι έγινε;

Απολύτως τίποτα από αυτά.

Η κυβέρνηση υποτάχθηκε στον αστείο στόχο του 3,5% πρωτογενούς για το 2018 ελπίζοντας ότι η υποχωρητικότητά της αυτή θα ανταμειφθεί με μείωση από το 2019.

Φευ, δυστυχώς ανταμείφθηκε με άλλον έναν εξευτελισμό.

Το Eurogroup επιβεβαίωσε, προφανώς με την αποδοχή της ελληνικής κυβέρνησης, τον στόχο του 3,5% «για το 2018 και μεσοπρόθεσμα».

Οταν μάλιστα ο κ. Ντάισελμπλουμ ερωτήθη πώς ορίζει το «μεσοπρόθεσμα», απάντησε ότι για τους υπουργούς Οικονομικών που απαρτίζουν το Eurogroup το μεσοπρόθεσμο διάστημα κυμαίνεται από τα τρία έως δέκα χρόνια.

Αρα, ο καταστροφικός στόχος πρωτογενούς 3,5% του ΑΕΠ επιβεβαιώθηκε ως ισχύων από το 2018 έως τουλάχιστον το 2021, ίσως έως και το 2028.

Τι σημαίνει αυτό;

Για να επιτευχθεί, κάτι που αποτελεί πλέον (της αρέσει - δεν της αρέσει) μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο της κυβέρνησης, απαιτούνται τεράστια νέα μέτρα λιτότητας τα οποία το ΔΝΤ, ορθώς, υπολογίζει στα €4,2 δισ. μόνο για το 2019 και το 2020.

Το να τα βάζει η κυβέρνηση με το (κατά τα άλλα, π.χ. εργασιακά, πράγματι αισχρό) ΔΝΤ αποτελεί ύβρι απέναντι στην... αριθμητική.

Δεν είναι δυνατόν από τη μια μεριά η κυβέρνηση να αποδέχεται τον μεσοπρόθεσμο στόχο του 3,5% και από την άλλη να τα βάζει με το ΔΝΤ που κάνει τον υπολογισμό τού τι σημαίνει σε αριθμούς και όρους της νέας λιτότητας που απαιτεί ο στόχος αυτός.

Δεν είναι δυνατόν ο κ. Τσίπρας να τα έχει καλά με τους κ. Γιούνκερ, Ντάισελμπλουμ και Βίζερ, με τους οποίους τα έχουν βρει από καιρό ως προς τον στόχο πρωτογενούς 3,5% (από την 27η Απριλίου του... 2015, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη μου) και να δυσανασχετεί όταν το ΔΝΤ κάνει τη «μετάφραση» σε ευρώ νέων μέτρων.

Ας πάμε τώρα στο έτερο αίτημα, της ένταξης των ελληνικών τίτλων στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ. Πριν αποχωρήσω από την κυβέρνηση, προειδοποίησα τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τον διάδοχό μου στο υπουργείο Οικονομικών ότι η υπόθεση της ποσοτικής χαλάρωσης επείγει και ότι δεν σηκώνει αναβολή.

Ο λόγος, όπως τους εξήγησα, ήταν ότι το πρόγραμμα αυτό αγοράς χρέους της ΕΚΤ έχει ημερομηνία λήξης και, μάλιστα, κινδυνεύει να καταργηθεί λόγω της τεράστιας πίεσης προς αυτή την κατεύθυνση από την Bundesbank – τη γερμανική κεντρική τράπεζα.

«Αν δεν συμπεριληφθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης εντός του 2015», τους είχα πει τότε, «και να μπει αργότερα θα είναι δώρον-άδωρον, καθώς το πρόγραμμα θα λήξει πριν ωφεληθεί η Ελλάδα».

Πράγματι, αυτή την ώρα ο Μάριο Ντράγκι δέχεται αφόρητες πιέσεις να αρχίσει τη σταδιακή μείωση της έντασης του προγράμματος.

Αναλυτές, όπως ο Axel Weber, προβλέπουν ότι για λόγους τόσο τεχνικούς όσο και πολιτικούς η ποσοτική χαλάρωση θα μειωθεί έντονα τον επόμενο Σεπτέμβριο.

Και δεδομένου ότι για να ωφεληθεί η Ελλάδα από τη συμμετοχή της σε αυτό απαιτείται να συμμετάσχει για τουλάχιστον ένα έτος, με το πρόγραμμα στην πλήρη έντασή του, ήταν απαραίτητη η ανακοίνωση της συμμετοχής τώρα. Κάτι που, βέβαια, δεν έγινε.

Το πιο εξοργιστικό είναι ότι η κυβέρνηση άφηνε ελπίδες ότι θα γίνει, όταν ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε η διάθεση από την τρόικα για κάτι τέτοιο.

Αλλη μια κυβέρνηση άλλη μια φορά, εν γνώσει της, έσπειρε κάλπικες ελπίδες σε μια χώρα που έχει κουραστεί να τις εισπράττει.

Το λέω αυτό, ότι η κυβέρνηση γνώριζε πως το αίτημά της για τη συμμετοχή του ελληνικού χρέους στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ δεν θα γινόταν αποδεκτό, για έναν απλό λόγο: Δεν νοείται τέτοια συμμετοχή όσο δεν επανέρχεται η πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών στη ρευστότητα της ΕΚΤ (επαναφορά του waiver, όπως έγραφα πιο πάνω).

Αν η ΕΚΤ και εν γένει η τρόικα είχαν «καλό» σκοπό, αν μη τι άλλο θα έκαναν αυτό το θετικό βήμα, επαναφέροντας τις τράπεζες στο προ της 4ης Φεβρουαρίου του 2015 καθεστώς.

Ομως ποτέ δεν έδωσαν «σήμα» ότι θα έκαναν ακόμα και αυτό το βήμα.

Με ποιο δικαίωμα λοιπόν έδινε ελπίδες η κυβέρνηση ότι το τελευταίο Eurogroup θα άναβε το πράσινο φως για τη συμμετοχή στην... ποσοτική χαλάρωση;

Με κανένα, είναι η τίμια απάντηση.

Ούτε και τώρα;

Θα έπρεπε να είναι πλέον ξεκάθαρο ακόμα και για τον πιο πεπεισμένο οπαδό της σημερινής κυβέρνησης: η τακτική του υποδειγματικού κρατούμενου («κάνουμε ό,τι μας λένε για να πάρουμε «κάτι για το χρέος» και χαλάρωση της αύξουσας λιτότητας») απέτυχε ολοκληρωτικά και παταγωδώς.

Τι μένει τώρα;

Είναι προφανές ότι η πολιτική κρίση του βαθέος ευρωπαϊκού κατεστημένου έχει απογειωθεί.

Οι κ. Ρέντσι και Ολάντ, και επειδή συμμετείχαν στην επέκταση της χρεοδουλοπαροικίας μας το 2015, κατέρρευσαν.

Μαζί τους καταρρέει το ιταλικό τραπεζικό σύστημα την ώρα που η κ. Μέρκελ νιώθει και εκείνη να τρίζει το έδαφος κάτω από τα πόδια της, ιδίως εντός του κόμματός της.

Το σημερινό περιβάλλον, όπου το Eurogroup δεν μπορεί να συγκρατήσει τις φυγόκεντρες δυνάμεις που αποδομούν το ευρώ, είναι ιδανικό ώστε η ελληνική κυβέρνηση να πει επιτέλους το μέγα ΟΧΙ τόσο στους κ. Ντάισελμπλουμ-Σόιμπλε όσο και στο ΔΝΤ.

«Κάναμε ό,τι μας ζητήσατε για δεκαοκτώ μήνες» να πουν.

«Τέλος! Δεν θα περάσουμε κανένα μέτρο και σταματάμε τις αποπληρωμές τόσο στο ΔΝΤ όσο και στην ΕΚΤ».

Τι φοβάται ο πρωθυπουργός; Οτι θα του επιβάλουν... capital controls;

Οτι θα τον απειλήσουν πάλι με Grexit την ώρα που καταρρέει το ιταλικό τραπεζικό σύστημα και καλπάζουν η κ. Λεπέν και το AfD;

Αν όχι τώρα, πότε;

 Συνέντευξη του Γιάννη Βαρουφάκη στην «Εφ.Συν.»