Αυστρία: «Βέτο» κατά της πολιτικής της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία

Τη χθεσινή απειλή του πως θα μπλοκάρει το κοινό ανακοινωθέν του Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, στο σχέδιο του οποίου, κατά την άποψή του, δεν ασκείτο επαρκώς κριτική απέναντι στην Τουρκία, για την οποία ο ίδιος ζητούσε ένα πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, έκανε πράξη ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών, Σεμπάστιαν Κουρτς, θέτοντας το απόγευμα το «βέτο» της Αυστρίας στο κείμενο των συμπερασμάτων.

Με την εξέλιξη αυτή, και καθώς δεν επιτεύχθηκε η απαραίτητη ομοφωνία σε σχέση με την διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ, δεν θα υπάρξει πλέον κοινό ανακοινωθέν του διήμερου Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών, αλλά μόνον μία ανακοίνωση της σλοβακικής Προεδρίας.

Σύμφωνα με το Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΡΑ), ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών δήλωσε μετά τις σημερινές διαβουλεύσεις, πως συμφωνία εντός της ΕΕ επικρατεί μόνον στο ό, τι δεν θα ανοίξουν άλλα κεφάλαια στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, καθώς απαιτείται ομοφωνία και για το άνοιγμα περαιτέρω κεφαλαίων, κάτι στο οποίο όμως αντιτίθεται από μακρού η Αυστρία.

Ο ίδιος αναμένει πως θα υπάρξουν τώρα περαιτέρω συζητήσεις για την Τουρκία, ίσως ήδη στο μεθαυριανό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Σύνοδο Κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, ενώ θεωρεί πως το χάσμα δεν λύθηκε και πως η ΕΕ ακόμη δεν έχει μία σαφή τοποθέτηση ως προς την Τουρκία.

Ήδη χθες, ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών, παραπέμποντας στα ψηφίσματα, τόσο της αυστριακής Βουλής, όσο και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στα οποία υποστηρίζεται σαφώς ένα πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, είχε τονίσει πως δεν μπορεί να υιοθετήσει ένα κείμενο, στο οποίο δεν διατυπώνεται σαφώς ο στόχος για αντίδραση σε όσα συνέβησαν στην Τουρκία.

Ο Σεμπάστιαν Κουρτς επισήμανε, πως ένα μπλοκάρισμα των συμπερασμάτων θα ήταν «ένα σαφές πολιτικό μήνυμα, ότι χρειάζεται μία αλλαγή», θα έδειχνε επίσης πως δεν είναι ασήμαντο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως ισχυρίζεται ο Ερντογάν, ενώ θα προκαλούσε μία συζήτηση μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ (σσ κατά τη Σύνοδο Κορυφής την ερχόμενη Πέμπτη), που, κατά την άποψή του, θα ήταν επίσης καλό.

Ο ίδιος είχε διαμηνύσει προ καιρού, πως η Αυστρία δεν πρόκειται να υποστηρίξει το άνοιγμα νέων κεφαλαίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία τους επόμενους μήνες, προσθέτοντας πως δεν «βλέπει» αυτή τη στιγμή καμία πιθανότητα για συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ή για μία απελευθέρωση της βίζας για την Τουρκία και πως, κατά την άποψή του, αυτές οι προϋποθέσεις που έχει θέσει η Άγκυρα ως αντάλλαγμα για τη Συμφωνία για το Προσφυγικό, «σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εκπληρωθούν».

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ - ΓΙΑΤΙ ΘΕΚΟΥΝ ΝΑΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΗΤΑ.

Τον πραγματικό λόγο που η παγκόσμια ελίτ των κεντρικών τραπεζών, των κυβερνήσεων και των τραπεζών θέλουν να αφανίσουν τα μετρητά αποκαλύπτει σε ειδική έκθεση της η Phoenix Capital Research.

Εκείνοι που πιστεύουν ότι ο πόλεμος κατά των μετρητών είναι ένα νέο φαινόμενο απλά τους λείπει η μεγάλη εικόνα.

Ο πόλεμος κατά των μετρητών έχει ξεκινήσει τουλάχιστον από το 2012, αν όχι και νωρίτερα.

Και δεν είναι πραγματικά ένας πόλεμος κατά των μετρητών… είναι μια απελπισμένη προσπάθεια να στηρίξουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Ας πάμε πίσω στον χρόνο, στο 2013, η μικρή ευρωπαϊκή χώρα η Κύπρος εφάρμοσε για πρώτη φορά στην ιστορία «bail-in».

Αυτό σημαίνει ότι η τράπεζα έκλεψε την εξοικονόμηση (σε μετρητά) από τους καταθέτες, για να καλύψει την ζημία στον ισολογισμό της.

Από τεχνικής άποψης, μπορείτε να αποσύρετε τα χρήματα σας οποιαδήποτε στιγμή.

Έτσι, εάν η τράπεζα έχει χορηγήσει ένα μεγάλο όγκο κακών δανείων προς προβληματικές επιχειρήσεις και αυτά τα δάνεια δεν εξυπηρετούνται η τράπεζα χρειάζεται τα μετρητά σας για να παραμείνει στη ζωή.

Εάν ένας μεγάλος αριθμός καταθετών αποσύρει τα χρήματά του κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης, η τράπεζα θα καταρρεύσει.

Αν τα μετρητά όμως παραμείνουν αποκλειστικά σε ηλεκτρονική μορφή, ποτέ δεν μπορούν να αποσυρθούν πραγματικά από το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Αλλά αν τα μετρητά είναι σε φυσική μορφή, ανά πάσα στιγμή μπορούν να αποσυρθούν από μια τράπεζα που δεν διέπεται από το τέχνασμα των capital controls.

Γι “αυτό, όταν η επόμενη μεγάλη τραπεζική κρίση χτυπήσει να θυμάστε, το επόμενο βήμα θα είναι τραπεζικές αργίες και bail – ins.

Το σχέδιο

Στην ουσία όλα σχεδιάστηκαν το 2012, η FDIC αναζήτησε λύσεις για να προστατευθούν σημαντικές «συστημικά» τράπεζες.

Προσέξτε το 2012 … πριν από τέσσερα χρόνια και ένα χρόνο πριν από την εφαρμογή του bail-in στην Κύπρο.

Η αλήθεια είναι ότι η κρίση του 2008 δεν τελείωσε ποτέ.

Με τα προγράμματα ZIRP, NIRP και QE ο στόχος ήταν ένας να στηριχθούν οι μεγάλες τράπεζες … αλλά οι μεγάλες τράπεζες σε όλο τον κόσμο παραμένουν ακριβώς όπως και πριν με.. προβλήματα.

Η Deutsche Bank, η 11η μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο, ήταν σε ελεύθερη πτώση μόλις πριν από λίγους μήνες.

Αυτός είναι ο λόγος που οι παγκόσμιες ελίτ θέλουν να επιβάλλουν νομοθεσίες που θα επιτρέπουν το bail-ins και θα απαγορεύουν τα μετρητά.

Η κίνηση των Ινδιών να απαλλαγούν από τα φυσικά μετρητά ξεκινώντας από τα μεγάλα χαρτονομίσματα είναι απλά το τελευταίο στάδιο αυτής της προσπάθειας.

Θα ακολουθήσουν και άλλα στάδια μέχρι να πετύχουν τον στόχο τους….

ΠΗΓΗ:bankingnews.gr

ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΠΟΙΑ ΤΡΟΦΗ ΕΙΝΑΙ! Ρίχνει χοληστερίνη, πίεση, διώχνει το στρες και σας προστατεύει από εγκεφαλικό!

Όσοι τρώνε 100 γραμμάρια σοκολάτα καθημερινά, αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακό επεισόδιο, όπως έμφραγμα και εγκεφαλικό, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη δεν διαπίστωσε ότι, αν κόψει κανείς τη σοκολάτα, θα μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής πάθησης, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, πράγμα που αποτελεί ευχάριστα νέα για τους ουκ ολίγους φίλους της σοκολάτας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Φίο Μίιντ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν στη Σκωτία, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό “Heart”, πραγματοποίησαν μια συστηματική αξιολόγηση (μετα-ανάλυση) των ήδη δημοσιευμένων μελετών πάνω στη σχέση σοκολάτας και καρδιαγγειακών παθήσεων. Οι οκτώ μελέτες συνολικά αφορούσαν σχεδόν 158.000 ανθρώπους και κάλυπταν μια περίοδο 12 ετών κατά μέσο όρο.

Περίπου το 20% των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι δεν έτρωγαν καθόλου σοκολάτα. Μεταξύ των υπολοίπων, η μέση ημερήσια κατανάλωση ήταν επτά γραμμάρια, ενώ μερικοί έτρωγαν έως 100 γραμμάρια τη μέρα.

Η ανάλυση έδειξε ότι αυτή η τελευταία ομάδα, που έτρωγε την περισσότερη σοκολάτα, αποτελείτο κυρίως από νεότερα άτομα, με μικρότερο βάρος, μικρότερη αρτηριακή πίεση και λιγότερες πρωτεϊνες λόγω φλεγμονής, ενώ ασκούνταν περισσότερο – όλοι παράγοντες που μειώνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.

Οι υπολογισμοί έδειξαν ότι, σε σχέση με όσους δεν έτρωγαν καθόλου σοκολάτα, όσοι έτρωγαν πολλή, κινδύνευαν κατά 11% λιγότερο από καρδιαγγειακή νόσο, κατά 25% λιγότερο από θάνατο λόγω καρδιαγγειακού επεισοδίου και κατά 23% λιγότερο από εγκεφαλικό.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι «τα συσσωρευμένα στοιχεία δείχνουν πως η υψηλότερη κατανάλωση σοκολάτας σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο μελλοντικών καρδιαγγειακών επεισοδίων». Ανέφεραν, μάλιστα, ότι τα οφέλη δεν αφορούν μόνο την μαύρη σοκολάτα, αλλά και άλλα είδη, όπως η σοκολάτα γάλακτος, που θεωρούνται λιγότερο υγιεινά.

Όπως συμπέραναν, «δεν φαίνεται να υπάρχουν καθόλου ενδείξεις ότι η σοκολάτα θα πρέπει να αποφεύγεται από εκείνους που ανησυχούν για τον καρδιαγγειακό κίνδυνο».

ΠΗΓΗ

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΜΥΣΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ OPUS DEI

Πέθανε σε ηλικία 84 ετών από πνευμονική λοίμωξη ο αρχηγός της συντηρητικής οργάνωσης της Καθολικής Εκκλησίας Opus Dei, Χαβιέρ Ετσεβαρία, όπως ανακοινώθηκε στο Twitter από τον αμφιλεγόμενο αυτόν θεσμό που ιδρύθηκε στην Ισπανία το 1928.

Ο Ετσεβαρία γεννήθηκε στην Μαδρίτη το 1932 και διαδέχθηκε το 1994 στην ηγεσία της Opus Dei τον Αλβάρο Ντελ Πορτίγιο, ο οποίος υπήρξε διάδοχος του ιδρυτή του, του Χοσεμαρία Εσκρίβα.

Παρούσα σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στην Λατινική Αμερική, η μυστική οργάνωση, στα μέλη της οποίας περιλαμβάνονται προσωπικότητες του κόσμου της πολιτικής και της οικονομίας, προκαλεί διαμάχες για την πραγματική ή υποθετική της επιρροή.

Ο σημερινός εκπρόσωπος του Βατικανού Γκρεγκ Μπούρκε είναι μέλος της Opus Dei, όπως και ο προκάτοχός του επί των ημερών του πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ, ο Χοακίν Ναβάρο-Βαλς.

Ποια είναι όμως η Opus Dei

Μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστό, αλλά η σχολή Centro ELIS στις παρυφές της Ρώμης αποτελεί κομμάτι της Opus Dei, της καθολικής οργάνωσης που έγινε ευρέως γνωστή μέσω του ”Κώδικα Ντα Βίντσι” του Dan Brown, σαν μια δολοφονική ομάδα που συνωμοτεί με το Βατικανό για να κρύψει τις πραγματικές ρίζες του χριστιανισμού.

Η ίδια η Opus Dei υποστηρίζει ότι η εικόνα της είναι πολύ διαφορετική από τον καλόγερο-δολοφόνο του βιβλίου. Η οργάνωση αριθμεί ήδη 78 χρόνια ζωής και έχει 84.000 μέλη σε περισσότερες από 50 χώρες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων, πολιτικοί ηγέτες στη Λατινική Αμερική, ακόμη και μέλη της βρετανικής κυβέρνησης. H έμφαση στην εκπαίδευση ανθρώπων των επιχειρήσεων είναι αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες θρησκευτικές οργανώσεις.

Η Opus Dei αναζητά περισσότερα μέλη με ισχύ χρηματοδοτώντας πάρτι και σεμινάρια, με θέματα όπως η ανάπτυξη εμβρυονικών εφαρμογών, η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και το ζήτημα της ευθανασίας, σε αμερικανικά πανεπιστήμια. Παράλληλα, στοχεύει στον προσηλυτισμό δικηγόρων και τραπεζιτών μέσω συναντήσεων στην εκκλησία St. Moorfields σε μια από τις πιο εύρωστες συνοικίες του Λονδίνου.

Η οργάνωση προωθεί την επίσημη πολιτική της καθολικής εκκλησίας. Αντιτίθεται στην έκτρωση και τη χειροτονία γυναικών ενώ τα μέλη της τονίζουν ότι επιθυμούν τη διάδοση της ”αλήθειας” ότι η σκληρή δουλειά φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά στο Θεό.

Ορισμένα μέλη, όπως ο Eduardo Guilisasti, διευθύνων σύμβουλος της Vina Concha y Toro, της μεγαλύτερης οινοποιίας της Λατινικής Αμερικής, προωθούν τις προσπάθειες της Opus Dei δίνοντας ολόκληρο το μισθό τους ώστε να βοηθήσουν στη λειτουργία περισσότερων από 100 σχολών management από την Ισπανία και το Μεξικό έως το Βιετνάμ.

Ωστόσο, δεν αποδέχονται όλοι ότι οι στόχοι της Opus Dei είναι αμιγώς πνευματικοί. Η Dianne DiNicola υποστηρίζει ότι ένας από τους βασικούς στόχους της οργάνωσης είναι ο προσηλυτισμός νέων στελεχών, τα οποία διαχωρίζουν από τις οικογένειές τους και τους αναγκάζουν να καταθέτουν ολόκληρο το μισθό τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία για τους σκοπούς της οργάνωσης.

”Προσηλυτίζουν μορφωμένους, έξυπνους ανθρώπους, γιατρούς, δικηγόρους και στελέχη επιχειρήσεων” τονίζει η DiNicola, στέλεχος του Δικτύου Επαγρύπνησης για την Opus Dei στη Μασαχουσέτη. Η οργάνωση επικεντρώνεται στη διάδοση των πρακτικών της Opus Dei, οι οποίες, όπως αναφέρει, περιορίζουν τις προσωπικές ελευθερίες των μελών της.

Η DiNicola, 63 ετών, ίδρυσε την οργάνωση μετά τον προσηλυτισμό της κόρης της στην Opus Dei, ενόσω ήταν φοιτήτρια στο Κολέγιο της Βοστώνης. Η ίδια υποστηρίζει ότι η καθολική οργάνωση προσηλυτίζει ανθρώπους που έχουν προοπτικές επαγγελματικής επιτυχίας, τόσο για την επιρροή που θα μπορούν να ασκήσουν όσο και για τα χρήματά τους.

Η κόρη της είναι ήδη numerary, τίτλος που δίνεται στα μέλη που επιλέγουν να μείνουν άγαμοι και να κατοικούν σε καταλύματα της Opus Dei.

Σχεδόν το 30% των μελών της Opus Dei δίνουν όρκους αποχής από οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα και ζουν κοινοβιακά με άλλα μέλη της οργάνωσης. Οι υπόλοιποι, γνωστοί ως supernumeraries, ζουν κανονικά τις ζωές τους με τις οικογένειές τους.

Σε μια σπάνια συνέντευξη στο Bloomberg, o Concha y Toro Guilissasti, αρνούμενος να αποκαλύψει τα τακτικά του εισοδήματα, τονίζει ότι δεν έχει ανάγκη από τα υλικά αγαθά. Η Οpus Dei φροντίζει ώστε να έχει αρκετά χρήματα για τα ρούχα του, το φαγητό του και βενζίνη για να πηγαίνει στην επιχείρηση που εργάζεται, στο Σαντιάγκο.

Στο γραφείο του, ο κ. Guilissasti αντί για φωτογραφία της οικογένειάς του, εχει το πορτραίτο του Josemaria Escriva de Balaguer, του ισπανού ιερέα που ίδρυσε την Opus Dei το 1928. Όπως και οι υπόλοιποι numeraries, ο κ. Guilissasti είναι άγαμος και ζει σε σπίτι της Opus Dei μαζί με άλλα μέλη της οργάνωσης. Μια από τις αλήθειες που γράφονται στο μυθιστόρημα του Dan Brown είναι η συμμετοχή των numeraries σε τακτικούς ”εξαγνισμούς”.

Σε μια εβδομαδιαία τελετή, οι numeraries μαστιγώνουν ο ένας τον άλλον στην πλάτη ενώ απαγγέλλουν προσευχές, ενώ για λίγες ώρες καθημερινά φορούν μια ζώνη με εσωτερικά καρφιά, γνωστή ως κιλίκιο, γύρω από τους μηρούς τους. Εννοείται ότι η τακτική χρήση του αφήνει μόνιμα σημάδια.

Στο βιβλίο ”The Way” (ο Δρόμος) του ιδρυτή της Opus Dei, Josemaria Escriva επισημαίνεται ρητώς: ”Δεν θα αγοράζετε βιβλία χωρίς τις συμβουλές ενός έμπειρου Χριστιανού. Είναι πολύ εύκολο να αποκτήσετε κάτι άχρηστο ή παραπλανητικό. Συχνά οι άνθρωποι νομίζουν ότι κουβαλούν ένα βιβλίο, αλλά είναι μόνο λάσπη”. Σύμφωνα με πρώην μέλη της οργάνωσης, ο έλεγχος αυτός επεκτείνεται και στην ιδιωτική αλληλογραφία ενώ φυσικά, είναι ιδιαίτερα δύσκολη η αποχώρηση και η επιστροφή στα εγκόσμια χωρίς δουλειά και χωρίς χρήματα, αφού αυτά καταβάλλονται απευθείας στα ταμεία της Opus Dei.

Στο έργο του Josemaria Escriva διακρίνονται ακόμη και ψήγματα φασιστικής νοοτροπίας, καθώς διδάσκεται ότι οι άνθρωποι δεν είναι ίσοι ενώπιον του Θεού -οι κληρικοί είναι πιο σημαντικοί από τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Σχέσεις με το Βατικανό

Η Opus Dei έχει κυριαρχήσει και εντός των κόλπων της καθολικής εκκλησίας τις τελευταίες δυο δεκαετίες. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’, ο οποίος απεβίωσε τον Απρίλιο του 2005, όρισε την Opus Dei ως ιδιαίτερο σώμα της καθολικής εκκλησίας, κάτι που σημαίνει ότι τα μέλη της αναφέρονται μόνο στη Ρώμη και όχι στις κατά τόπους επισκοπές.

Το 2002, ο Ιωάννης Παύλος πέτυχε την αγιοποίηση του Escriva μόλις 27 χρόνια μετά το θάνατό του, στην πιο γρήγορη σχετική διαδικασία των τελευταίων αιώνων.

Ο Joaquin Navarro-Valls, o νυν εκπρόσωπος τύπου του Πάπα είναι μέλος της Opus Dei, όπως άλλωστε και 41 από τους 4.662 επισκόπους και δύο εκ των 192 καρδιναλίων της καθολικής εκκλησίας. Μεταξύ τους, και ο καρδινάλιος Herranz Casado, πρόεδρος του συμβουλίου του Βατικανού που ευθύνεται για τους θρησκευτικούς κανόνες.

Το Centro ELIS ιδρύθηκε το 1965 από τον Escriva και τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον VI, σε έκταση που παραχωρήθηκε από το Βατικανό. Τα αρχικά ELIS είναι από τις ιταλικές λέξεις παιδεία, εργασία, προπόνηση και αθλητισμός ενώ αποτέλεσε πρότυπο για τη δημιουργία ανάλογων σχολών σε όλο τον κόσμο.

Οι χορηγίες

Η Cisco Systems, η μεγαλύτερη παραγωγός εξοπλισμού δικτύων υπολογιστών στον κόσμο, η μεγαλύτερη εταιρία κινητής τηλεφωνίας Vodafone και η Nokia χρηματοδοτούν μαθήματα στο Centro Elis του Μιλάνου.

Όμως το Centro ELIS έχει λάβει και κρατική χρηματοδότηση από την Ιταλία, ύψους περίπου 800.000 ευρώ, τα οποία, σε συνδυασμό με τη χρηματοδότηση από το Βατικανό, χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία αντίστοιχων σχολών στην Κίνα, το Εκουαδόρ, την Ουρουγουάη, το Βιετνάμ και άλλες χώρες, σύμφωνα τουλάχιστον με την επίσημη ιστοσελίδα της σχολής.

Ανάλογη περίπτωση είναι το IESE Business School στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη, το οποίο έχει ιδρυθεί από τον ίδιο τον Escriva. Όπως και το Centro ELIS, το IESE καλλιεργεί διασυνδέσεις με τον επιχειρηματικό κόσμο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η PricaWaterhouseCoopers καταβάλλει τους μισθούς των καθηγητών, ενώ τακτική χρηματοδότηση δίνουν επίσης η Nissan, η Alcatel και η Banco Santander Central Hispano, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της IESE.

Επίσης, η Citigroup, η μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο και η Morgan Stanley, η τρίτη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή εταιρία στις ΗΠΑ, καταγράφονται ως ”χορηγοί”.

Με τέτοιους φίλους, δεν είναι περίεργο που οι ηγέτες της Opus Dei είναι πεπεισμένοι ότι ο ”Κώδικας Ντα Βίντσι” δεν θα επηρεάσει τον προσηλυτισμό νέων στελεχών και τη χρηματοδότηση από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κόσμου.

ΠΗΓΗ: in2life.gr- Γιώργος Φλώκας

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ: «Ο Σόιμπλε μου είπε πότε αποφάσισε να ρίξει τον…»

Μπορεί ο Γιάνης Βαρουφάκης να βρίσκεται εκτός πολιτικής επικαιρότητας, ωστόσο με δηλώσεις του στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του.

Αυτή τη φορά, στο περιθώριο της παρουσίασης του νέου βιβλίου του, αποκάλυψε ότι σε συνομιλία που είχε με τον Γερμανό ομόλογό του, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε του εκμυστηρεύτηκε πως είχε αποφασίσει από τον Ιούνιο του 2014 να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά.

«Το 3ο μνημόνιο το σχεδίαζαν από το 2013-14». Ο κ. Σόιμπλε από τον Ιούνιο του ‘14 αποφάσισε ότι ο Σαμαράς δεν του κάνει πλέον. Τον ρώτησα «Βόλφγκανγκ πες μου πότε αποφάσισες να ρίξετε τον Σαμαρά;». Και μου λέει τον Ιούνιο του ‘14» επεσήμανε ο Γιάνης Βαρουφάκης.

«Νομίζετε ότι ο Σόιμπλε νοιάζεται για την Ελλάδα; Γνωρίζει ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επιτυχίας των μνημονίων στην χώρα μας. Το μόνο που θέλει είναι να ελέγχει τον προϋπολογισμό της Γαλλίας. Είδε την συντριβή της αντίστασης της Αθήνας για να την χρησιμοποιήσει ως παράδειγμα στους Ευρωπαίους ηγέτες», τόνισε, συγκρίνοντας μάλιστα τον Σόιμπλε με τον Μέτερνιχ.

Βολές κατά ΣΥΡΙΖΑ

Αναφερόμενος στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ο Γιάνης Βαρουφάκης τόνισε: «η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υποτάχθηκε στο 3ο μνημόνιο γιατί την έπεισαν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. «Δεν είχα καμία όρεξη να γίνω υπουργός οικονομικών, αλλά είχα μια άποψη για εποικοδομητική ανυπακοή, να έχει ελπίδες ο λαός! Αυτό ήθελα. Είχα τονίσει ότι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι ευχολόγιο και δεν έπρεπε να το κάνουμε», δήλωσε ο κ. Βαρουφάκης.

Και συνέχισε: «Ανήθικοι θα ήμασταν αν δεν απαντούσαμε στον ΣΥΡΙΖΑ τι θα γίνει αν μας έκλειναν τις τράπεζες; Εκείνο το βράδυ του δημοψηφίσματος έπρεπε να είμαστε πιστοί στον κόσμο. Έπρεπε να προετοιμάσουμε τον κρατικό μηχανισμό για να μείνουμε ζωντανοί για δυο εβδομάδες. Δεν θα μας άφηναν να βγούμε από το ευρώ! Θα αποδέχονταν την πρόταση μας. Δεν τιμήσαμε το 62% του ελληνικού λαού!».

«Αν δεν κάνανε πίσω οι Ευρωπαίοι; Τότε θα έπρεπε να πάμε σε οριστική ρήξη. Υποταθήκαμε σε πολιτικές που αποδομούν την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Αυτή η κατάσταση είναι η μεγαλύτερη χαρά του Σόιμπλε», πρόσθεσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών.

Κλείνοντας ο κ. Βαρουφάκης υπογράμμισε πάντως πως η χώρα δεν πρέπει σήμερα να βγει από το ευρώ. Συγκεκριμένα τόνισε «μπήκαμε, αλλά δεν θα πάμε στη θέση που ήμασταν πριν μπούμε».

  ΠΗΓΗ

Δικαιοσύνη και δημοκρατία: ξεχασμένα νοήματα

Ο ελληνοδυτικός πολιτισμός ξεκινά με το αίτημα για δικαιοσύνη. Αυτό είναι εμφανές στα καταγωγικά κείμενα της αρχαιοελληνικής γραμματείας στην «Ιλιάδα» και την «Οδύσσεια» του Ομήρου (8ος π.Χ. αι.) και στα «Εργα και Ημέραι» του Ησιόδου (7ος π.Χ. αι.).

Πράγματι από τα έργα αυτά αναδύεται ένα σαφές αίτημα για δικαιοσύνη, όπως φαίνεται τόσο στο περιεχόμενο όσο και στους χρησιμοποιούμενους όρους που υποδηλώνουν ή εκφράζουν την έννοια της δικαιοσύνης.

Το αίτημα αυτό δεν είναι μόνο γραμματειακό ή ποιητικό, αλλά αντανακλά κοινωνικές διεργασίες που γίνονταν κυρίως στα κατώτερα και μεσαία στρώματα, τα οποία υπέφεραν από την άκρατη καταπίεση του αριστοκρατικού καθεστώτος και τον φόβο της δουλείας.

Το αίτημα για δικαιοσύνη έγινε στις αρχαιοελληνικές πόλεις κοινωνικό πρόταγμα, το οποίο οδήγησε κατ’ αρχάς στη δημιουργία του γραπτού νόμου και εν συνεχεία σε σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις.

Στην πορεία αυτή διακρίνονται δύο σημαντικοί σταθμοί, δύο μεγάλα «συμβάντα».

Το πρώτο συμβάν ήταν οι μεταρρυθμίσεις στην Αθήνα που είναι γνωστές με το όνομα του Σόλωνα (594 π.Χ.).

Αυτές προήλθαν από τη δυναμική εξέγερση των κατωτέρων στρωμάτων που ανέδειξε τον Σόλωνα ως νομοθέτη και είχαν αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την κατάργηση των χρεών, την απαγόρευση υποδούλωσης των ανθρώπων λόγω χρεών και τη συμμετοχή για πρώτη φορά των στρωμάτων αυτών στην εξουσία, κυρίως τη δικαστική.

Με τις μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα η εξουσία διανέμεται αναλόγως του κοινωνικο-οικονομικού status των μερών που αποτελούν την πόλιν.

Ετσι η πολιτική δικαιοσύνη λαμβάνει τη μορφή της αναλογικότητας. Η αλλαγή αυτή αποτελεί τη γενέθλια πράξη του δικαιικού και πολιτικού πολιτισμού.

Το δεύτερο σημαντικό συμβάν ήταν η ίδρυση της δημοκρατίας στην Αθήνα με τις μεταρρυθμίσεις που φέρουν το όνομα του Κλεισθένη (508 π.Χ.).

Και αυτές οι μεταρρυθμίσεις προήλθαν από τη θέληση του δήμου, ο οποίος αυτοθεσμίζεται για πρώτη φορά ως η μοναδική πηγή του νόμου και του δικαίου, ασκώντας άμεσα την εξουσία υπό όλες τις μορφές της, κυβερνητική, νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική.

Η δημοκρατία έφερε στο προσκήνιο νέες σημασίες, όπως ελευθερία, ισονομία, ισηγορία και παρρησία.

Ετσι η δημοκρατική έννοια της δικαιοσύνης ταυτίζεται με την απόλυτη πολιτική ισότητα: όλοι συμμετέχουν εξίσου στην εξουσία, ανεξαρτήτως περιουσίας, καταγωγής και παιδείας. «Δίκαιον εστί το ίσον», γράφει ο Αριστοτέλης.

Ενα τρίτο καθοριστικό συμβάν στη διαμόρφωση του ελληνοδυτικού πολιτισμού ήταν η μακρά ευρωπαϊκή Αναγέννηση από τον 12ο αιώνα, η οποία στηρίχθηκε στον αρχαίο ελληνικό δημοκρατικό πολιτισμό.

Ακολούθησαν η ανάπτυξη της νεωτερικής επιστήμης και ο Διαφωτισμός που άλλαξαν ριζικά την κοσμοεικόνα και τις αντιλήψεις και έδωσαν τις κοσμοϊστορικές επαναστάσεις στην Αγγλία (1688), στη Β. Αμερική (1776) και στη Γαλλία (1789).¹

Με τις επαναστάσεις αυτές άλλαξε ο αυταρχικός και ανελεύθερος κόσμος του Μεσαίωνα, ανατράπηκαν οι απόλυτες μοναρχίες και οι θεοκρατικές εξουσίες αιώνων, κατακτήθηκαν συν τω χρόνω τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ατομικές ελευθερίες, το καθεστώς του κοινοβουλευτισμού με την καθολική ψηφοφορία και την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, ο χωρισμός Κράτους-Εκκλησίας.²

Με τη δυναμική των επαναστάσεων αυτών και τα ρηξικέλευθα μηνύματά τους καταργήθηκε η δουλεία τον 19ο αι. και οι γυναίκες απέκτησαν σταδιακώς δικαιώματα και ισοτιμία στον 20ό αιώνα.

Ετσι η νεωτερική μορφή της δικαιοσύνης σημαίνει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ατομικές ελευθερίες για όλους και την ίδρυση του αντιπροσωπευτικού πολιτεύματος.

Και τα τρία αυτά ιστορικά πολιτικά συμβάντα προήλθαν από κοινωνικές εξεγέρσεις που έθεσαν τα προτάγματα της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας, επέφεραν σημαντικές θεσμικές αλλαγές, άλλαξαν τον ρου της Ιστορίας και συγκρότησαν τον ελληνοδυτικό πολιτισμό.

Χωρίς αυτά τα συμβάντα δεν υφίσταται η δυτική ταυτότητα. Επομένως, η έννοια της δικαιοσύνης είναι βασική για τον ελληνοδυτικό πολιτισμό, αφού έχει τεθεί ως κοινωνικό και πολιτικό πρόταγμα σε χαρακτηριστικές φάσεις του και οδήγησε στη δημιουργία της δημοκρατίας.

Ομως τις τελευταίες δεκαετίες η δικαιοσύνη και η δημοκρατία δεν αποτελούν αντικείμενο συζήτησης και αναζήτησης.

Οι πολιτικές εξουσίες, οι διανοούμενοι και η κοινωνία δεν ενδιαφέρονται καθόλου γι' αυτές - η δικαιοσύνη και η δημοκρατία είναι ξεχασμένα νοήματα.

Η λήθη αυτή είναι και ένας από τους λόγους που έφεραν την πρωτοφανή κρίση που μαστίζει τον ελληνοδυτικό πολιτισμό.

Συνεπώς το ουσιαστικό ζήτημα που τίθεται είναι εάν σήμερα, που η ανθρωπότητα διέρχεται μεγάλη κρίση και η Ελλάς ακόμη μεγαλύτερη, μπορεί να υπάρξει κάποιο αίτημα δικαιοσύνης, το οποίο να αποτελέσει έναυσμα για μιαν άλλη δημοκρατική πορεία.

Δικαιοσύνη με την έννοια της πολιτικής ισότητας και δημοκρατία με την έννοια της κοινωνικής συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων, στη θέσπιση των νόμων και στον έλεγχο της εξουσίας.

Το πρόταγμα αυτό δεν μπορεί να προέλθει παρά μόνο αν η ίδια η κοινωνία απαιτήσει δικαιοσύνη και δημοκρατία.

(1) Στη δυναμική των επαναστάσεων αυτών και υπό την επιρροή τους έγινε και η Ελληνική Επανάσταση το 1821, στην οποία συνετέλεσαν παράγοντες όπως η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας (1814) και το σπουδαίο έργο του νεοελληνικού Διαφωτισμού (Ρήγας, Κοραής, Παμπλέκης, Μοισιόδαξ, «Ελληνική Νομαρχία» κ.ά.).

(2) Ο χωρισμός αυτός δεν έχει γίνει ακόμη στην παρακμιακή Ελλάδα του 21ου αιώνα.

γράφει ο Γιώργος Ν. Οικονόμου διδάκτωρ Φιλοσοφίας