«Η πιο επικίνδυνη στιγμή της ανθρωπότητας» του Στήβεν Χώκινγκ

Πριν μόλις λίγες ημέρες, έσπευσε σε νοσοκομείο της Ρώμης αισθανόμενος αδιαθεσία. Στα 74 του ο Στίβεν Χόκινγκ καταφέρνει ακόμα να κερδίζει την μάχη με την σπάνια νόσο ALS (αμυοατροφική πλευρική σκλήρυνση), ενάντια σε κάθε ιατρική εκτίμηση.

Η είδηση της μεταφοράς του στο νοσοκομείο έκανε τον γύρο του κόσμου, η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα μπήκε σε κατάσταση... συναγερμού, αλλά ο Χόκινγκ για μια ακόμα φορά απεδείχθη δυνατός. Μια απλή αδιαθεσία στάθηκε αφορμή για να κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις, πριν πάρει το εξιτήριο από το νοσοκομείο της ιταλικής πρωτεύουσας και το αεροπλάνο για το Κέιμπριτζ.

Κάποιες ώρες μετά, στην βάση του πλέον, ο σπουδαίος φυσικός κατάφερε να βρεθεί για ακόμα μια φορά στο επίκεντρο, γράφοντας ένα εκτενές άρθρο στο Guardian. Οχι επιστημονικό, όπως αυτά που του εξασφάλισαν την έδρα του καθηγητή στο πιο διάσημο πανεπιστήμιο του κόσμου, όχι εκλαϊκευμένης επιστήμης, όπως αυτά που του χάρισαν παγκόσμια φήμη και αναγνώριση, όχι αυτοβιογραφικό, όπως αυτά που τον έχρισαν έναν μικρό ήρωα που πάλεψε (και ακόμα παλεύει) ενάντια στις πιθανότητες.

Το άρθρο του Χόκινγκ, αυτή τη φορά είναι αυστηρώς πολιτικού περιεχομένου. Μιλώντας για έναν πλανήτη που γυρνάει σελίδα, ο Χόκινγκ φροντίζει να μας αποδείξει πως μερικές φορές η «απόλυτη» και «ορθολογική» σκέψη ενός επιστήμονα, ακόμα και αν αυτός ανήκει στα υψηλότερα στρώματα των κοινωνικών ελίτ, μπορεί να γίνει πολύ πιο «ρομαντική» από σημερινή μας πολιτική πραγματικότητα.

Ορμώμενος από τις ανατρεπτικές πολιτικές εξελίξεις σε Βρετανία και Η.Π.Α, ο σπουδαίος φυσικός προτρέπει τις παγκόσμιες ελίτ να αλλάξουν κατεύθυνση, ενώ παράλληλα καλεί τον κόσμο να συσπειρωθεί και μέσα από την αλληλεγγύη να σταθεί όρθιος, αντιμετωπίζοντας τις φορτούνες που ακολουθούν, αφού η ανθρωπότητα γυρίζει σελίδα.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Στίβεν Χόκινγκ, όπως το δημοσίευσε ο Guardian:

Ως θεωρητικός φυσικός με έδρα το Κέιμπριτζ, έζησα τη ζωή μου σε μία ασυνήθιστη, προνομιακή φούσκα. Το Κέιμπριτζ είναι μία ασυνήθιστη πόλη, χτισμένη γύρω από τον πυρήνα ενός εκ των καλύτερων πανεπιστήμιων του κόσμου. Σε αυτή τη πόλη, η επιστημονική κοινότητα, της οποίας είμαι μέλος από 20 ετών, είναι ακόμη πιο εκλεπτυσμένη.

Μέσα σε αυτή την κοινότητα λοιπόν, η μικρή ομάδα των διακεκριμένων θεωρητικών φυσικών, με τους οποίους έχω εργαστεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου, μπαίνει κάποιες φορές στο πειρασμό να θεωρεί τον εαυτό της «κορυφή». Σε κοινή κατεύθυνση με όλα αυτά, η δημοσιότητα που απέκτησα μέσω των βιβλίων μου αλλά και η απομόνωση που μου επέβαλε η ασθένεια μου, αισθάνομαι πως ύψωσε ακόμα περισσότερο τον «γυάλινο» πύργο μου.

Ως εκ τούτου η πρόσφατη απόρριψη των ελίτ, τόσο στις Η.Π.Α όσο και στην Μεγάλη Βρετανία, από την κοινωνία, έχει στόχο και εμένα, που ανήκω σε αυτήν την κατηγορία. Ο,τι και να πιστεύουμε για την απόφαση του βρετανικού εκλογικού σώματος να απορρίψει την Ευρωπαϊκή Ενωση και των Αμερικανών να «αγκαλιάσουν» τον Ντόναλντ Τραμπ, δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι αναλυτές θεώρησαν τις κινήσεις αυτές ως «κραυγές» θυμού, από πολίτες που νιώθουν προδομένοι από τους ηγέτες τους.

Ηταν η στιγμή που οι «ξεχασμένοι» βρήκαν τις φωνές τους για να μιλήσουν και να απορρίψουν τις συμβουλές και τις παροτρύνσεις των «ειδικών» και της ελίτ.

Δεν αποτελώ εξαίρεση σε αυτό το κανόνα. Προειδοποίησα πριν από το Brexit, ότι μια τέτοια εξέλιξη θα έχει πολύ κακές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της επιστήμης στην Βρετανία, ότι αν φεύγαμε θα κάναμε ένα βήμα προς τα πίσω, όμως οι ψηφοφόροι δε με άκουσαν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον από τους πολιτικούς ηγέτες, καλλιτέχνες, επιστήμονες και τις προσωπικότητες της δημόσιας σφαίρας που έδιναν ακριβώς τις ίδιες συμβουλές και προειδοποιήσεις.

Αυτό που τώρα έχει σημασία, ίσως περισσότερο από τις αποφάσεις των δύο εκλογικών σωμάτων, είναι ο τρόπος που θα αντιδράσει η ελίτ. Θα υποβαθμίσουμε και θα απορρίψουμε αυτές τις επιλογές ως ξεσπάσματα ωμού λαϊκισμού που αδυνατεί να συνυπολογίσει όλα τα δεδομένα; Θα προσπαθήσουμε να παραβλέψουμε τις επιλογές όλων αυτών των ανθρώπων και ο,τι αυτές εκπροσωπούν; Κατά την άποψη μου, μια τέτοια στάση θα αποτελούσε ολέθριο λάθος.

Οι ανησυχίες που διέπουν αυτές τις ψήφους, για τις οικονομικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και την επιτάχυνση των τεχνολογικών αλλαγών είναι απολύτως κατανοητές. Η αυτοματοποίηση των εργοστασίων έχει ήδη αποδεκατιστεί τις θέσεις εργασίας στις παραδοσιακές κατασκευές και η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης είναι βέβαιο πως θα οξύνει αυτό το φαινόμενο, πλήττοντας βαθιά τις μεσαίες τάξεις και αφήνοντας διαθέσιμες μόνο τις θέσεις που απαιτούν δημιουργικότητα και ανθρώπινη εποπτεία.

Αυτό με τη σειρά του θα διογκώσει τις ήδη μεγάλες οικονομικές ανισότητες σε όλο τον κόσμο.

Το διαδίκτυο και οι πλατφόρμες θα επιτρέπουν σε πολύ μικρό αριθμό ανθρώπων να συγκεντρώσουν αμύθητο πλούτο, διατηρώντας επιχειρήσεις με ελάχιστες θέσεις εργασίες, αλλά με τεράστιο κέρδος. Αυτή η εξέλιξη φαντάζει αναπόφευκτη, αλλά και καταστροφική για τις κοινωνίες. Αυτό πρέπει να το αναλογιστούμε σε παράλληλη προβολή με την οικονομική κατάρρευση, που φανέρωσε ότι στις κοινωνίες μία μικρή ομάδα ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στον οικονομικό κλάδο μπορούν να εξασφαλίσουν υπέρογκες αμοιβές, την ώρα που οι υπόλοιποι απλώς «ασφαλίζουμε» την επιτυχία τους και «πληρώνουμε τον λογαριασμό» όταν η απληστία τους μας οδηγεί όλους μαζί στον γκρεμό.

Ζούμε σε ένα κόσμο μιας διαρκώς διογκούμενης οικονομικής ανισότητας, στον οποίο ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν όχι μόνο το βιωτικό τους επίπεδο να πέφτει, αλλά και την ελπίδα τους να βγάλουν τα προς το ζην να εξαφανίζεται. Αυτοί οι άνθρωποι είναι που στο πρόσωπο του Τραμπ και στην προοπτική του Brexit είδαν μια νέα προοπτική, μια ευκαιρία να διακδικήσουν κάτι καλύτερο.

Η ευρεία χρήση του διαδικτύου και των social media σε παγκόσμιο επίπεδο, οδήγησε σε ακόμα ένα αποτέλεσμα. Η σκληρή φύση όλων αυτών των ανισοτήτων προβλήθηκε παντού, μπόρεσε να αποκαλυφθεί πλήρως, σε αντίθεση με παρόμοιες καταστάσεις του παρελθόντος.

Για μένα η δυνατότητα της χρήσης της τεχνολογίας για επικοινωνία ήταν μία απελευθερωτική και θετική εμπειρία. Χωρίς την τεχνολογία δεν θα μπορούσα να εργάζομαι όλα αυτά τα χρόνια. Παράλληλα όμως, οι ζωές των πλουσιότερων ανθρώπων, στις πιο αναπτυγμένες περιοχές του πλανήτη είναι «βασανιστικά» ορατές, προσιτές σε οποιονδήποτε έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο, όσο φτωχός κι αν είναι. Πιο πολλοί άνθρωποι έχουν κινητό, από αυτούς που έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και αυτό σημαίνει πως σχεδόν όλοι μας σε αυτόν τον πλανήτη, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την ύπαρξη αυτής της τεράστιας ανισότητας.

Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι άμεσες: ο αγροτικός κόσμος θα οδηγείται σε φτωχές πόλεις, με πλοηγό την ελπίδα. Οταν ο κόσμος δει πως η «νιρβάνα» του Instagram δεν είναι εφικτή ούτε εκεί, θα αναζητήσει καλύτερη τύχη στην απέναντι όχθη, ακολουθώντας το ρεύμα των οικονομικών μεταναστών και ταξιδεύοντας για μια καλύτερη ζωή. Οι μεταναστευτικές ροές, με την σειρά τους, δοκιμάζουν τις αντοχές των χωρών που τους υποδέχονται, αυξάνοντας συνεχώς τον πήχη της ετοιμότητας και των υποδομών για τις τελευταίες. Κάπως έτσι, φθείρεται η κατανόηση των πολιτών και τροφοδοτείται ο πολιτικός λαϊκισμός.

Για μένα το πιο σημαντικό είναι πως σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας, το είδος μας πρέπει να λειτουργήσει σαν ένα σύνολο, συνεργατικά. Πρέπει να δουλέψουμε μαζί.

Αντιμετωπίζουμε τεράστιους περιβαλλοντικούς κινδύνους: κλιματική αλλαγή, υπερπληθυσμό, επιδημίες, μόλυνση των ωκεανών, προβλήματα στην τροφική παραγωγή και εξαφάνιση των ειδών. Όλα αυτά πρέπει να μας υπενθυμίζουν ότι βρισκόμαστε στην πιο επικίνδυνη φάση της ανθρώπινης ανάπτυξής. Εχουμε τα τεχνολογικά μέσα να καταστρέψουμε τον πλανήτη μας, αλλά ακόμα δεν έχουμε τα μέσα για να ξεφύγουμε από αυτόν. Ισως σε κάποια χρόνια να μπορέσουμε να εξαπλωθούμε και σε άλλους τόπους πέραν της Γης, αλλά ως τότε πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να προστατεύσουμε τον μοναδικό μας πλανήτη.

Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει τα έθνη να χτίσουν γέφυρες και όχι τείχη μεταξύ τους.

Αλλά για να το πετύχουμε, θα πρέπει οι ηγέτες του κόσμου να αντιληφθούν πως απέτυχαν και πως απογοήτευσαν τους πολίτες. Με τους πόρους να συγκεντρώνονται στα χέρια των λίγων, θα πρέπει να μάθουμε να μοιραζόμαστε περισσότερο από όσο σήμερα. Με τις θέσεις εργασίας να μειώνονται, με ολόκληρες βιομηχανίες να κλείνουν, θα πρέπει να βοηθήσουμε τους λαούς να διασώσουν τον τόπο τους, να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της εποχής. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να τους παρέχουμε την απαραίτητη οικονομική βοήθεια, για όσο χρειαστεί ώστε να το πετύχουν.

Αν οι κοινωνίες και οι οικονομίες δεν αντέχουν ένα τόσο μαζικό κύμα μετανάστευσης, θα πρέπει να αλλάξουμε κατεύθυνση, προσπαθώντας να στηρίξουμε την παγκόσμια ανάπτυξη. Αυτός είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος ώστε τα εκατομμύρια των μεταναστών να ξαναβρούν την χαμένη ελπίδα, που έσβησε στον τόπο τους. Να αναζητήσουν το καλύτερο μέλλον στο ίδιο τους το σπίτι.

Μπορούμε να το κάνουμε, είμαι πολύ αισιόδοξος για το είδος μου. Για να το κάνουμε όμως, πρέπει οι παγκόσμιες ελίτ, από το Λονδίνο στο Χάρβαρντ, από το Κέιμπριτζ στο Χόλιγουντ, να εμπεδώσουμε το μήνυμα που στάλθηκε αυτή τη χρονιά. Να μάθουμε, πάνω από όλα, την ταπεινοφροσύνη.

ΠΗΓΗ

Τα οφέλη της τσικουδιάς στην υγεία

Όλα, αρχικά, τα λευκά αποστάγματα ονομάζονταν «ρακή» είτε προέρχονταν από την απόσταξη στεμφύλων σταφυλιού ή σύκων ή χαρουπιών ή μαστίχας ή κυδωνιών ή γλυκάνισου ή μάραθου.

Κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, οι Έλληνες μυήθηκαν στην τέχνη παραγωγής του τσίπουρου. Μιας και το κρασί ήταν απαγορευμένο από το Κοράνι έπρεπε να μεταποιηθεί για να τους επιτραπεί η κατανάλωσή του. Καθώς, οι Οθωμανοί δεν είχαν μεγάλη σχέση με την αμπελοκαλλιέργεια, το επάγγελμα σύντομα ελληνοκρατήθηκε και οι Έλληνες ρακιτζήδες, μαζί με τους αρωματοποιούς, αποτέλεσαν μια προνομιούχο κοινωνική τάξη.

Μετά την Μικρασιατική Kαταστροφή, οι ρακιτζήδες πρόσφυγες πια, αναζήτησαν μια νέα ευκαιρία για δουλειά και επιβίωση στον ελλαδικό χώρο κι έτσι η τέχνη τους άρχισε να εξαπλώνεται και στην παλαιά Ελλάδα.

Σήμερα, οι όροι η «ρακή» ή το «ρακί» και «ρακιτζής» δεν χρησιμοποιούνται πια επισήμως, παρόλο που σε πολλά μέρη ο όρος επιζεί, κυρίως, για τα προϊόντα ντόπιας παραγωγής.

Ρακή, τσίπουρο και τσικουδιά είναι ακριβώς το ίδιο πράμα. Τσίπουρο ή τσικουδιά είναι το υγρό που βγαίνει από την απόσταξη των σταφυλιών. Το τσίπουρο μπορεί να αρωματίζεται με μάραθο ή γλυκάνισο. Πολύ καλής ποιότητας τσικουδιά παράγεται, σήμερα, σε πολλά μέρη της Ελλάδας.

Το μυστήριο της απόσταξης της τσικουδιάς…

Οι ρίζες της απόσταξης βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι γινόταν απόσταξη στη Μεσομινωϊκή Περίοδο 1.900 π.Χ.-1700π.Χ. και ο άμβυκας είναι σίγουρα ελληνική εφεύρεση.

Στη σύγχρονη ιστορία ξεκίνησε από το Άγιον Όρος και διαδόθηκε σε όλη την τουρκοκρατούμενη ανατολή. Το 1988, η τσικουδιά παράγεται μόνο από καζανάρηδες που έχουν στην κατοχή τους άμβυκες από την τουρκοκρατία. Τα καζάνια χρησιμοποιούνται από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τον Ιανουάριο, οπότε όλο το χωριό αποστάζει την τσικουδιά του για όλο τον χρόνο στα λίγα καζάνια του χωριού.

Το παραδοσιακό αλκοολούχο ποτό της Κρήτης είναι η τσικουδιά ή ρακή όπως έχει παραμείνει από την τούρκικη ονομασία της από το 1989.

Η απόσταξη της τσικουδιάς, παραδοσιακά γίνεται σε μεγάλα καζάνια (αποστακτήρες) σε οργανωμένους χώρους, με τραπέζια, πάγκους και νεροχύτη.

Ο άμβυκας κάνει μόνος του τη δουλειά σταγόνα σταγόνα. Κάθε τόσο, ο καζανάρης παίρνει ένα ποτηράκι τσικουδιά, το πετάει μέσα στη φωτιά να δει αν έχει ακόμα οινόπνευμα ή όχι και πότε θα τελειώσει η καζανιά για να βάλει μία άλλη.

Εν τω μεταξύ, μαζεύονται φίλοι και γνωστοί, συμβάλλουν, συμμετέχουν, γίνονται μία ομάδα χωρίς συννενόηση. Γιατί όπου βλέπουν καπνό ξέρουν τι συμβαίνει, ξέρουν πού είναι τα καζάνια και μαζεύονται. Και δεν έρχονται με άδεια χέρια, κουβαλούν πράγματα και στήνεται μια γαστρονομική πανδαισία.

Αυτό είναι το ενδιαφέρον στην απόσταξη της τσικουδιάς και όχι ο άμβυκας, αλλά οι άνθρωποι γύρω από το καζάνι και οι κουβέντες τους στο τραπέζι. Λέγονται τόσο ωραία πράγματα, για τα οικονομικά, τα κοινωνικά και τα φιλικά. Και όλα λύνονται με ένα χαμόγελο.

Και ξαφνικά, έρχεται μία λύρα, έπειτα ένας αυλός και αρχίζουν οι μαντινάδες και μετά τα ριζίτικα…

”Βάλ’ του μία να πιει” Μια μεγάλη αγκαλιά που συνοδεύεται από μία τσικουδιά.

Τα συνοδευτικά της τσικουδιάς

Οφτή πατάτα, χλωρά κουκιά, κεφτέδες, μυζηθροπιτάκια, χοχλιοί, τσακιστές ελιές, μικρές κρητικές ελιές, ντολμαδάκια, ψητά μανιτάρια, βραστοί βολβοί, καυτερές κόκκινες πιπερίτσες, σύγκλινο, καπνιστά λουκάνικα, παστά μεζεδάκια, καπνιστά ψαρικά, αλλά και ξηροί καρποί όλων των ειδων, φιστίκια Κρήτης (αράπικα), αλατισμένα ή ανάλατα, αλλά και σφακιανά παξιμάδια που έχουν γλυκάνισο και άλλα παξιμάδια και κριτσίνια και κουλούρι Θεσσαλονίκης. To παραδοσιακό ποτό της Κρήτης, πάντως πάει παρέα με γευστικούς μεζέδες.

Τα οφέλη της τσικουδιάς στην υγεία

Τα λευκά αποστάγματα, σε μικρές δόσεις, (1-2 ποτηράκια) παρέχουν οφέλη στην υγεία. Το τσίπουρο (χωρίς γλυκάνισο) θεωρείται εξαίρετο χωνευτικό. Επίσης, χάρη στην αλκοόλη που περιέχει, προκαλεί αγγειοδιαστολή και μείωση της πίεσης. Ακόμη, έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες, γι’ αυτό, άλλωστε, και χρησιμοποιείται σε πολλά γιατροσόφια για το κρυολόγημα, τον πυρετό και τον πονοκέφαλο. Είναι, επίσης, κατάλληλο ποτό για όσους κάνουν δίαιτα. Τα λευκά αποστάγματα αλλάζουν την ισορροπία των λιπών στο αίμα αυξάνοντας την καρδιοπροστατευτική «καλή» (HDL) χοληστερόλη και μειώνοντας την «κακή» (LDL) χοληστερόλη, ενώ ελαττώνουν και την συγκολλητική ικανότητα των αιμοπεταλίων των μορίων του αίματος που είναι υπεύθυνα για τις θρομβώσεις.

Επίσης, χρησιμοποιείται για εντριβές και καταπλάσματα σε κρύωμα ή πιάσιμο.

Τέλος, βοηθάει στην επικοινωνία των ανθρώπων…

Καλύτερα να πίνεται κρύα και σε κρύα ρακοπότηρα από την κατάψυξη

Οι συνιστώμενες δόσεις αλκοόλ είναι για τις γυναίκες μέχρι 20 γρ. και για τους άνδρες μέχρι 32 γρ αλκοόλη την ημέρα. Αυτό μεταφράζεται σε 75 ml οινοπνευματώδους ποτού 40% την ημέρα.

Βέβαια αυτό ισχύει για όλους εκείνους που δεν πάσχουν από επιληψία, παγκρεατική νόσο ή ηπατοπάθεια.

ekriti.gr

Κύριε Μητσοτάκη, να ποια παράταξη κατέστρεψε την οικονομία και την κοινωνία

Συντάκτης: Δημήτρης Τσοβόλας

Μιμούμενος τον πατέρα του Κων/νο Μητσοτάκη ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης και υπενθυμίζοντας στον ελληνικό λαό ότι «το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά», επανέλαβε στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του έτους 2017, τα ψευδή και τα απατηλά λόγια του πατέρα του (προέδρου της Ν.Δ. κατά την περίοδο 1990-1993), ότι δήθεν «η πολιτική τού Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» κατέστρεψε τη χώρα.

Αυτό βέβαια το απατηλό σύνθημα ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ. το εξεστόμισε χωρίς να το στηρίζει σε οικονομικά στοιχεία, παρότι γνωρίζει ότι η αλήθεια είναι τελείως αντίθετη. Αυτό γιατί, όπως προκύπτει από δημοσιευθέντα πολλάκις αδιαμφισβήτητα απολογιστικά στοιχεία της Βουλής και των αρμοδίων ελληνικών και ευρωπαϊκών στατιστικών υπηρεσιών, το δημόσιο χρέος στις 31.12.1989 ανήρχετο στο ποσό των 6.699 δισ. δραχμών ή σε ευρώ στο ποσό των 19,5 δισ., ενώ λόγω της αλλοπρόσαλλης και ταξικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφάρμοσε η κυβέρνηση της Ν.Δ. την περίοδο 1990-1993 πολλαπλασιάστηκε και ανήλθε στο ποσό των 23.431 δισ. δραχμών και την περίοδο 2004-2009 ανήλθε στο ποσό των 273,5 δισ. ευρώ.

Σε ποσοστό δε στο ΑΕΠ το δημόσιο χρέος το 1989 ήταν 61,5%, ενώ η κυβέρνηση της Ν.Δ. παρέδωσε το 2009 δημόσιο χρέος που ανήλθε στα 273,556 δισ. ευρώ και σε ποσοστό 106% του ΑΕΠ, παρότι εισέπραξε το Δημόσιο τεράστια ποσά από την πώληση εθνικού πλούτου και κερδοφόρων ΔΕΚΟ.

Τα τελευταία στοιχεία ήταν εκτιμήσεις, ενώ διαμορφώθηκε τελικά το χρέος αυτό στο 124% του ΑΕΠ το 2009. Το πιο σημαντικό δε είναι ότι το 1989 από το σύνολο του ανωτέρω δημοσίου χρέους μόνο το 28% ήταν εξωτερικό, ενώ το 2009 το εξωτερικό χρέος ανήλθε στο 80%, με αποτέλεσμα να γίνει η χώρα έρμαιο στα χέρια των ξένων δανειστών και όμηρος της καταστροφικής πολιτικής της Ν.Δ.

Ακόμη πρέπει να σημειωθεί ότι το 1989 το δημόσιο χρέος ανήρχετο σε 19,5 δισ. ευρώ (μετατρεπόμενο σε ευρώ), παρότι η κυβέρνηση του προοδευτικού και πατριωτικού ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1981-1989 εγκαθίδρυσε το κράτος πρόνοιας, βελτίωσε σημαντικά το βιοτικό επίπεδο των ξεχασμένων από τη συντηρητική παράταξη πολιτών (μισθωτών, συνταξιούχων, μικρομεσαίων κ.λπ.) και οδήγησε σε ανάπτυξη με ποσοστό αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ κατά ποσοστό 4% το 1988 και 1989.

Το πιο σημαντικό δε ήταν ότι με την κυβερνητική πολιτική εκείνης της περιόδου το ΠΑΣΟΚ συγκράτησε την ανεργία σε ποσοστό 7%, όταν ο μέσος όρος της ανεργίας στην ΕΟΚ (τώρα Ε.Ε.) ανερχόταν στο 10%.

Παράλληλα η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μείωσε σταδιακά τον πληθωρισμό από 25% που παρέδωσε η κυβέρνηση της Ν.Δ. το 1981 στο 13% το 1989, το δε έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών από 2,5 δισ. δολάρια που παρέδωσε η κυβέρνηση της Ν.Δ. στα 900 εκατ. δολάρια το 1989.

Αυτά τα αδιαμφισβήτητα απολογιστικά στοιχεία τα γνωρίζει πολύ καλά και ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ., όπως και ο Κων/νος Μητσοτάκης, αλλά επειδή πάντοτε η ηγεσία της Ν.Δ. προσπαθούσε με τα ψεύδη να εξαπατήσει πολιτικά τον ελληνικό λαό για να αναρριχηθεί στην εξουσία και να του χαλκεύσει δεινά, συνεχίζει και σήμερα την ίδια πολιτική, ακυρώνοντας το ψευδεπίγραφο πολιτικό του μήνυμα για σύναψη δήθεν «συμφωνίας αλήθειας» με τον ελληνικό λαό.

Με ψέματα όμως και με πολιτικές απάτες δεν χτίζεται ούτε ο εκσυγχρονισμός, ούτε προωθούνται τα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Καλά θα κάνει ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ. να τεκμηριώσει αυτά που λέει για την περίοδο 1981-1989 σε συγκεκριμένα απολογιστικά στοιχεία.

Γι’ αυτό τον καλώ σε ανοιχτό διάλογο, ενώπιον του ελληνικού λαού, σε όποιο ΜΜΕ αυτός επιλέξει και με όποιον συντονιστή δημοσιογράφο αυτός θέλει, για να σταματήσει επιτέλους αυτό το παραμύθι της Ν.Δ., το οποίο επαναλαμβάνει διαχρονικά επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή ρήση: «Ο λύκος τρίχα αλλάζει, δέρμα δεν αλλάζει». 

Οσα χρόνια και αν περάσουν, οι ηγέτες της συντηρητικής παράταξης δεν εννοούν να εκσυγχρονιστούν και να πουν κάποτε και κάποιες αλήθειες στον ελληνικό λαό. Για να αποδείξω δε στον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και στα στελέχη της Ν.Δ. ότι η αλήθεια είναι πως η συντηρητική παράταξη είναι εκείνη που κατέστρεψε τη χώρα και την κοινωνία, θα δημοσιεύσω για πολλοστή φορά τους πίνακες της διαχρονικής εξέλιξης του δημοσίου χρέους, τους οποίους αν ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να τους αμφισβητήσει, ας έλθει δημόσια να μας το πει, αντί να κρύβεται πίσω από τα έωλα και παραπλανητικά συνθήματα.

Από τον πίνακα 1 προκύπτει χωρίς καμιά αμφιβολία ότι είναι αναληθές και σκόπιμο αυτό που επί είκοσι πέντε και πλέον χρόνια υποστήριζε η Ν.Δ. και το δήθεν εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, ότι υπερχρεώθηκε η χώρα μας το 1989 λόγω της κοινωνικής πολιτικής και άλλων παροχών που δόθηκαν στον ελληνικό λαό την περίοδο 1981-1989. 

Προκύπτει, αντίθετα, ότι μετά το 1989, παρότι πάρθηκαν αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα και εκποιήθηκε μέρος της εθνικής περιουσίας, το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Διοίκησης αυξήθηκε σημαντικά και ως ποσοστό στο ΑΕΠ και σε απόλυτους αριθμούς. Επίσης είναι γνωστό ότι και η ανεργία, που αποτελεί τη μεγαλύτερη κοινωνική αδικία, σήμερα τετραπλασιάστηκε και έφτασε στο 25%.

Ασφαλώς η Ν.Δ. και ο σημερινός αρχηγός της, όπως και παλαιότερα ο Κων/νος Μητσοτάκης, είχαν και έχουν κάθε λόγο να διατυπώνουν ψευδή συνθήματα, γιατί, γι’ αυτούς και για τη συντηρητική παράταξη, οι δαπάνες για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των μικρομεσαίων εισοδηματικών τάξεων καθώς και την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και η ανάπτυξη που φέρνει απασχόληση και όχι συσσώρευση υπερκερδών στις τράπεζες και τις πολυεθνικές οικονομικές μονάδες, αποτελούν περιττές και οικονομικά αναποτελεσματικές δαπάνες.

Αυτό γιατί ο νεοφιλελευθερισμός αντιμετωπίζει τις κοινωνίες ως μάζες, μέσα από αριθμούς και δείκτες, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους.

Γι’ αυτό προωθεί διεθνώς και στη χώρα μας συνεχώς μετά το 1989 και μέχρι σήμερα πολιτικές απάνθρωπης λιτότητας, που οδηγούν στην τρομακτική αύξηση της ανεργίας, στη φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού και στην κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας, για να υπάρξουν μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, ώστε να πληρώνονται τοκοχρεολύσια στους πάσης φύσεως δανειστές και να δημιουργούνται υπερκέρδη στις οικονομικές ελίτ.

Αν ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης αρνηθεί να ανταποκριθεί και στο σημερινό αίτημά μου για ανοιχτό διάλογο ενώπιον του ελληνικού λαού προς ανάδειξη της αλήθειας, όπως και ο Κων/νος Μητσοτάκης έκανε είκοσι πέντε χρόνια που ζητώ ανοιχτό διάλογο, τότε θα αποδείξει εμπράκτως ότι είναι κοινός συκοφάντης.

Θα αποδείξει επίσης ότι το αφήγημά του περί συμφωνίας αλήθειας είναι ένα απατηλό πυροτέχνημα με το οποίο προσπαθεί να αποκρύψει από τον ελληνικό λαό την αντιλαϊκή και καταστροφική πολιτική που πρεσβεύει, επιβεβαιώνοντας παράλληλα ότι ακολουθεί τις πιο απαράδεκτες παλαιοκομματικές μεθοδεύσεις του παρελθόντος που καταδίκασε και καταδικάζει σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.

Επιτέλους, κάποτε θα ασκήσουν πολιτική ξανά τα κόμματα, αντί για διαχείριση μιας ξεπερασμένης παλαιάς νοοτροπίας που υποβαθμίζει τους πολίτες, τους θεσμούς και την αξιοπιστία της χώρας;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ο πίνακας 1 περιλαμβάνεται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού έτους 1998, σελ. 180.

εφημερίδα των συντακτών.

Κρητικά ανέκδοτα:Σύντεκνοι μαντιναδολόγοι

Ο Μαντιναδολόγος Καμινοκωστής πάει στο Λασίθι να δει τον συνάδελφό του μαντιναδολόγο Παπαδάκη ή Λαγό από την Κουδουμαλιά.

Το βράδυ, επειδή ο Παπαδάκης είχε μόνο ένα κρεβάτι, ο Καμινωκοστής κοιμήθηκε δίπλα-δίπλα, στο ίδιο κρεβάτ,ι με το Λαγό και τη γυναίκα του.

Το πρωί που ξύπνησαν, ο Καμινωκωστής καλεί τον Παπαδάκη ή Λαγό σε μια γωνιά και του λέει εμπιστευτικά και με συμπονετική φωνή:

-Σύντεκνε μάθε το πώς η συντέκνισσα δεν είναι μπιστεμένη, όλη τη νύκτα με τη χέρα της μου την είχε κρατημένη!

Και ο Παπαδάκης ή Λαγός του απαντά κοφτά και ξεκάθαρα:

-Σύντεκνε, εγώ σου τηνε κράτουνα με τη δεξιά μου χέρα, μη τύχει η αφιλότιμη και πάει παραπέρα!

πηγη

Νέο παιχνίδι με τα Ελληνικά ομόλογα - Έστησαν πάρτι τα κοράκια.

Τι κρύβεται πίσω από την ανακοίνωση των δανειστών να παγώσουν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους;

Πόσα λεφτά παίχτηκαν για ακόμα μία φορά σε βάρος του λαού; 

Τα κοράκια για ακόμα μία φορά απέδειξαν ότι ξέρουν πώς να βγάζουν λεφτά και έτσι ξεκίνησαν το γνωστό παιχνίδι της αφαίμαξης παίζοντας με τα Ελληνικά ομόλογα.

Έβαλαν τους υπαλλήλους Σόιμπλε, Μέρκελ, Νταιζεμπλουλ και λοιπούς, να πούνε ότι παγώνουν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.

Με μία μόνο ανακοίνωση έβγαλαν εκατομμύρια καθώς οι αποδόσεις των Ελληνικών κρατικών ομολόγων εκτινάχθηκαν στα ύψη.

Το δεκαετές ομόλογο ενισχύεται κατά 16 μονάδες βάσης!!! ενώ το τριετές κατά 12 μονάδες βάσης.

Την ίδια ώρα, η απόδοση του 2ετούς κρατικού ομολόγου καταγράφει άνοδο κατά 92 μονάδες βάσης !!!

Ανοδικά κινούνται και τα spread των 10ετών ελληνικών ομολόγων , καθώς διαμορφώνονται στις 680 μονάδες βάσης.

Αυτά λένε οι ...δείκτες πράγμα που σημαίνει ότι Τσίπρας και Καμμένος έχουν "'λίπος" να κάψουν μέχρι να γίνουν ...Σαμαράς.

ο Ντελάλης.

Τα 195 ΝΑΙ στη βουλή δείχνουν όλα αυτά που θα συμβούν την επόμενη μέρα.

Με 195 ΝΑΙ ψηφίστηκε το καρβέλι που πέταξε ο Τσίπρας στους χαμηλοσυνταξιούχους.

Από την ψηφοφορία αυτή βγαίνουν μερικά πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.

1ον. Στο ΠΑΣΟΚ ξεκαθάρισαν ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι συνεργασίας, ξέρουν ότι το παιχνίδι είναι στημένο και ότι ο Τσίπρας παίζει θέατρο με τους δανειστές και κατά συνέπεια ψήφισαν ΝΑΙ για να έχουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. 

Ο Βενιζέλος, που ακόμα είναι ΠΑΣΟΚ, τα είπε ξεκάθαρα. Ελάτε ως ηττημένοι στο τραπέζι για να συγκυβερνήσουμε.  

2ον. Στην ΝΔ δεν ξεκαθάρισαν τίποτε καθώς νόμισαν ότι ψηφίζοντας ΝΑΙ θα φαινόταν στους δανειστές ότι είναι "κακά παιδιά" και δεν θέλουν τα μνημόνια. Έτσι αναγκάστηκαν να παίξουν το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ και φάνηκαν ως οι "άσπλαχνοι" και κακοί που δεν θέλουν να δώσουν λίγο ψωμάκι στους κατατρεγμένους που όλοι μαζί δημιούργησαν. 

3ον. ΚΚΕ και ΧΑ δεν είχαν άλλο δρόμο και είπαν ΝΑΙ σε όλα για …το καλό του φτωχού.

4ον. Ξεβρακώθηκε και έδειξε τον πραγματικό του εαυτό ο Λεβέντης ο οποίος φάνηκε βασιλικότερος του βασιλέως και έφυγε από τη βουλή για να μην δυσαρεστήσει τους ΞΕΝΟΥΣ!!!

5ον. Το ποτάμι παρέδωσε τα όπλα καθώς έφυγε από τη βουλή …πριν από τις εκλογές!!! 

nein news.

Θέλετε να μάθετε τι πάει να κάνει ο Τσίπρας σε Βρυξέλλες και Βερολίνο;

Σύμφωνα με πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, την Τετάρτη ο Πρωθυπουργός θα αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες. Το απόγευμα της ίδιας μέρας θα έχει συνάντηση με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, στην οποία θα συμμετέχουν και οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών, Νίκος Κοτζιάς και Ιωάννης Κασουλίδης αντίστοιχα.

Την Πέμπτη, ο κ. Τσίπρας θα συναντήσει σε πρόγευμα τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς, ο οποίος έχει ήδη δηλώσει ότι θα είναι ο "αντίπαλος" της Μέρκελ στις ερχόμενες Γερμανικές εκλογές. Στη συνέχεια θα συμμετέχει στην Προπαρασκευαστική Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών ως παρατηρητής. Γιατί άραγες;

Θα συμμετάσχει επίσης στη Σύνοδο Κορυφής, στο περιθώριο της οποίας θα έχει την ευκαιρία να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ. Ενώ την Παρασκευή ο Αλέξης Τσίπρας συναντάται στο Βερολίνο με την Άνγκελα Μέρκελ.

Τσίπρας και Μέρκελ θα έχουν γεύμα εργασίας στην Καγκελαρία κατά τη διάρκεια του οποίου ο έλληνας πρωθυπουργός θα επιδιώξει να πείσει πως η αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει το συντομότερο δυνατό, χωρίς να τίθενται εκβιαστικά διλήμματα από την πλευρά των εταίρων. Έτσι μας λέει το Μαξίμου.

Ποια είναι η αλήθεια;

Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας πάει να "πουλήσει" στους δανειστές ένα σενάριο έκτακτων εκλογών με σκοπό την πολιτική διάσωση της δικής του παράταξης. Γνωρίζει πολύ καλά ότι στο τελευταίο Eurogroup έκλεισαν όλα τα θέματα και οι δανειστές- εταίροι δεν άφησαν κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης. Αποφάσισαν "πρόσθετο μνημόνιο" από τις αρχές του νέου έτους με ότι σημαίνει αυτό σε πρόσθετα μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας.

Την ίδια ώρα όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα έχουν ήδη δρομολογηθεί κατά πώς διατάσσουν οι "θεσμοί". Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, ειδικά στα σύνορά της, έχουν ήδη και επίσημα απεμποληθεί. Ο αγωγός TAP αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά με το καθεστώς ασφαλείας να αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρίες μισθοφόρων υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και υπό την τυπική ηγεσία πρώην αρχηγού του ΓΕΣ, ο οποίος βρήκε τον καλύτερο τρόπο να τιμήσει το εθνόσημο και τη στολή που φορούσε: δουλεύοντας για τους μισθοφόρους της κοινοπραξίας και του ΝΑΤΟ προκειμένου να επιβληθεί η συμφωνία κατάληψης του εθνικού χώρου απ' όπου θα περνά ο αγωγός.

Την ίδια ώρα έχει δρομολογηθεί η διάλυση της Κυπριακής δημοκρατίας και η μετατροπή της σ' ένα διζωνικό, δικοινοτικό προτεκτοράτο με κρατικές δομές ευκαιρίας ή υβριδίου. Σαν αυτά που σχεδιάζουν επί χάρτου δεκαετίες τώρα οι αποικιοκράτες προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μεσομακροπρόθεσμα συμφέροντά τους.

Μαζί με την επιβολή της "λύσης" του Κυπριακού, θα λήξει και η υπόθεση του Αιγαίου όπου ήδη ασκεί κυριαρχία το ΝΑΤΟ και απαιτεί συγκυριαρχία ο Ερντογάν. Άλλωστε ήδη τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου με πρόφαση το προσφυγικό-μεταναστευτικό έχουν καθεστώς γκρίζας ζώνης, όπου η κυβέρνηση ακολουθεί μορατόριουμ άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Ταυτόχρονα τα δημοσιονομικά του κράτους είναι στα μαύρα τους τα χάλια. Στο νέο προϋπολογισμό προβλέπεται νέα μέση ετήσια επιβάρυνση του ελληνικού νοικοκυριού γύρω στα 1.500 ευρώ λόγω των αυξημένων φόρων και των μειώσεων στις δαπάνες. Αυτό θα εκτινάξει για μια ακόμη φορά το έλλειμμα του οικογενειακού προϋπολογισμού, που υπολογίζεται ότι σήμερα τρέχει κοντά στο 20% του καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος.

Το κράτος κρατιέται στην επιφάνεια χάρις σ' έναν βραχυχρόνιο δανεισμό που ξεπερνά τα 500 δις ευρώ κατ' έτος. Τουλάχιστον αυτό αναφέρει ο κρατικός προϋπολογισμός για το έτος 2016 και προβλέπει για το 2017. Ενώ για το 2015 ανεβάζει απολογιστικά τον βραχυχρόνιο αυτό δανεισμό στα 770 δις ευρώ! Μεγέθη πρωτοφανή που υποδηλώνουν την πιο απόλυτη χρεοκοπία των οικονομικών του κράτους.

Πόσο θα κρατήσει και δεν θα εξωτερικευθεί αυτή η χρεοκοπία με την εισαγωγή στις εσωτερικές συναλλαγές της χώρας ενός δεύτερου, διπλού, ή εναλλακτικού νομίσματος, είτε κάποιου είδους υποσχετικής, δεν το γνωρίζω. Το σίγουρο είναι ότι στην κατάσταση αυτή δεν θα το αποφύγουμε. Άλλωστε η πρόταση Σόιμπλε παραμένει στο τραπέζι.

Πρόβλημα με τις συντάξεις.

Όλα αυτά τα γνωρίζει ο κ. Τσίπρας. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ήδη έχει πρόβλημα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις του πρώτου τριμήνου του 2017. Και τι κάνει; Επιχειρεί να πείσει τα μεγάλα αφεντικά του ότι ήρθε η ώρα για πρόωρες εκλογές.

Έτσι τάζει 13η σύνταξη και αναστολή ΦΠΑ στις νησιωτικές περιοχές, πού ήδη έχει ξεπουλήσει στο ΝΑΤΟ και την Τουρκία. Μιλά για μια (ανύπαρκτη) σκληρή διαπραγμάτευση προκειμένου να μην υπάρξουν πρόσθετα μέτρα - τα οποία ήδη έχουν αποφασιστεί με τη μορφή "πρόσθετου μνημονίου" στο τελευταίο Eurogroup. Βάζει ξανά-μανά "κόκκινες γραμμές" για τα εργασιακά, κοκ.

Βέβαια η αλήθεια είναι πολύ σκληρή. Ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει περικοπή 195 ευρώ ανά μέση σύνταξη το 2017. Τα διαθέσιμα αποθεματικά των ταμείων από 3,7 δις ευρώ στα τέλη του 2014, έπεσαν στα 2,4 δις ευρώ στα τέλη του 2015 και στα 2,3 δις ευρώ το δεύτερο τρίμηνο του 2016. Αυτό σημαίνει ότι οι οργανισμοί ασφάλισης είχαν το δεύτερο τρίμηνο του 2016 αρκετά για να χρηματοδοτήσουν 772 ευρώ μέση σύνταξη για τους επόμενους έξι μήνες. Να γιατί η κυβέρνηση προκειμένου να πληρώσει συντάξεις χρησιμοποίησε το ΕΣΠΑ, το ταμείο αλληλεγγύης και ότι διαθέσιμο υπήρχε στα ταμεία ΝΠΔΔ.

Όμως αυτή η τακτική απλά μεταθέτει το πρόβλημα και κάνει την ταμειακή κατάσταση του κράτους ακόμη χειρότερη. Αν δούμε την κυβέρνηση να δίνει τελικά το επίδομα, που η ίδια παραπειστικά βάφτισε 13η σύνταξη, τότε να είστε σίγουροι για δυο πράγματα. Πρώτο, πάμε ολοταχώς σε εκλογές. Και δεύτερο το πρώτο τρίμηνο του 2017 δεν θα υπάρχουν διαθέσιμα για να πληρωθούν συντάξεις γιατί θα έχουν εξανεμιστεί από την προεκλογική παροχή της κυβέρνησης. Θα χρειαστεί επειγόντως το κράτος πρόσθετο δανεισμό.

Ο κ. Τσίπρας το γνωρίζει. Όπως γνωρίζει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν φορτωθεί με περίπου 2 δις ευρώ βραχυπρόθεσμα χρεόγραφα του κράτους, 5,7 δις ευρώ μακροπρόθεσμα και πάνω από 3,8 δις ευρώ βραχυπρόθεσμα δάνεια προς το κράτος. Σύνολο κρατικού χρέους προς τα ασφαλιστικά ταμεία, τουλάχιστον 11,5 δις ευρώ, τα οποία είναι αδύνατον να πληρωθούν.

Τι θέλει να κάνει ο Τσίπρας;

Ο Τσίπρας θέλει να εμφανιστεί ότι πέφτει "ηρωικώς μαχόμενος" ώστε να διασώσει ότι μπορεί από το κόμμα του. Μετά ξέρει τι θα κάνει. Θα ντυθεί ξανά τα γνωστά πρόστυχα αντιμνημονιακά χρώματα του παρελθόντος και φτού ξανά από την αρχή. Θέλει να επιχειρήσει δηλαδή ότι έκανε το 2014 ο Σαμαράς, για να χρεώσει στον επερχόμενο Τσίπρα τα χειρότερα.

Ο κ. Μητσοτάκης το γνωρίζει αυτό και γι' αυτό ασκεί πιέσεις μέσω κυρίως του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να μην συμφωνήσει η Μέρκελ σε πρόωρες εκλογές. Θέλει να μείνει ο Τσίπρας μέχρι το τέλος ώστε να χρεωθεί καθαρά αυτά που έρχονται και στα οποία έχουν συμφωνήσει για να έρθει κατόπιν και να πει στο πόπολο το γνωστό: Τι άλλο να κάνουμε; Τα έχει δεχθεί όλα ο Τσίπρας. Αυτός φταίει. Εμείς θα παλέψουμε να ξεφύγουμε εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις επιταγές των δανειστών μήπως και στο τέλος, αφού αποδειχθούμε απόλυτα συνεπείς, μας λυτρώσουν από τα μνημόνια.

Αυτό δεν μας λένε 7 χρόνια τώρα οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις των μνημονίων; Αυτή την απίστευτα ραγιάδικη και δοσιλογική λογική δεν χρησιμοποιούν για να μας πάνε από το κακό στο χειρότερο, για να μας οδηγήσουν στην απόλυτη σφαγή;

Γιατί να συμφωνήσει η Μέρκελ με τον Τσίπρα;

Το σενάριο των πρόωρων εκλογών που πάει να πουλήσει ο Τσίπρας είναι σαφές ότι συμφέρει πολιτικά τον ίδιο. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασώσει ότι μπορεί από την ξεπουλημένη και δοσιλογική αριστερά του ώστε να την κρατήσει στο πολιτικό παιχνίδι και για μετά.

Γιατί όμως να συμφωνήσει η Μέρκελ; Ο Τσίπρας επενδύει στην μετά Μητσοτάκη εποχή. Η Μέρκελ και οι δανειστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά που έχουν δρομολογηθεί για την Ελλάδα στο οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο οδηγούν στην πλήρη διάλυση της χώρας υπό καθεστώς κατοχής. Ξέρουν πολύ καλά ότι θα σβήσουν από τον χάρτη την Ελλάδα ως συγκροτημένο κράτος -τουλάχιστον όπως το γνωρίζαμε τις δεκαετίες μετά τον πόλεμο- με τους Έλληνες να υπόκεινται στη χειρότερη γενοκτονία που έχει υποστεί λαός τις μεταπολεμικές δεκαετίες μέσω του δημογραφικού και της μετανάστευσης. Και μάλιστα χωρίς στρατιωτική βία.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αφού ο Τσίπρας τους χρησίμεψε ώστε να βάλουν χέρι σ' ολόκληρη την περιουσία του δημοσίου -ακόμη και την άυλη- διαμέσου του υπερταμείου, να προχωρήσουν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της κρατικής οικονομικής διαχείρισης διαμέσου των ανεξάρτητων αρχών και του κόφτη, αλλά και να καταλύσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ειδικά στο Αιγαίο και τα σύνορα, μένει ένα πολύ σημαντικό βήμα: να βάλουν χέρι στην ιδιωτική περιουσία του Έλληνα πολίτη.

Κι αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο με έναν τρόπο: τους εκπλειστηριασμούς με μοχλούς τις τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που απαιτούν διαρκώς νέους φόρους, μιας και ξέρουν ότι το μόνο που θα καταφέρουν είναι να αυξηθούν τα χρέη των Ελλήνων πολιτών.

Μαζικοί όμως πλειστηριασμοί και μάλιστα δια του διαδικτύου, όπως προβλέπεται και από το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας -τον οποίο δεν μπόρεσε να περάσει ο Σαμαράς και ήρθε ο Τσίπρας για να τον νομοθετήσει ατόφιο- θα οδηγήσουν σε μια απόλυτα έκρυθμη κατάσταση. Ξέρουν ότι είναι αδύνατο να συνεχίσουν σε μαζικούς πλειστηριασμούς -όπως σχεδιάζουν- χωρίς να χυθεί αίμα.

Θέλουν λοιπόν να αποφύγουν πάση θυσία την μετωπική αναμέτρηση με τον κόσμο. Θέλουν πάση θυσία να εμφανίσουν τις πολιτικές γενοκτονίας και εκποίησης της Ελλάδας ως απόλυτα νόμιμες. Και για τον σκοπό αυτό δεν τους αρκεί ο έλεγχος της δικαιοσύνης. Ο μόνος τρόπος να το κατορθώσουν είναι διαμέσου των εκλογών. Να συνεχίσει δηλαδή ο λαός να ψηφίζει το λιγότερο κακό κι έτσι να κερδίζουν χρόνο για την εφαρμογή των σχεδίων τους.

Η Μέρκελ λοιπόν γνωρίζει πολύ καλά ότι με την άνοδο μιας κυβέρνησης Μητσοτάκη μέσα σε έξι μήνες η Ελλάδα θα φλέγεται. Οι πολιτικές που ήδη έχουν κλειδώσει και θα κληθεί ο Μητσοτάκης να εφαρμόσει είναι τέτοιες που θα ξεσηκώσουν κοινωνικές θύελλες ακόμη και στον παραδοσιακό χώρο της λεγόμενης δεξιάς. Ειδικά όταν ακόμη και οι πιο κολλημένοι νεοδημοκράτες αντιληφθούν για μια εισέτι φορά ότι δεν μπορούν να θέτουν το κόμμα τους πάνω από την πατρίδα.

Επομένως η Μέρκελ καίγεται από τώρα για το ποια θα είναι η εναλλακτική πολιτική για μετά τον Μητσοτάκη με σκοπό να κερδίσουν οι κατακτητές της χώρας ακόμη περισσότερο χρόνο. Και η "λύση" που θα χρειαστούν για να ξεγελάσουν μια ακόμη φορά το πόπολο οφείλει να είναι βαθύτατα αντιμνημονιακή. Εκεί έρχεται το σενάριο που πάει να πουλήσει ο Τσίπρας.

Ο Τσίπρας λοιπόν θέλει να πείσει την Μέρκελ ότι αν του επιτρέψει να δραπετεύσει από την κυβέρνηση ως "ηρωικώς μαχόμενος" και δήθεν "αντιστασιακός", τότε θα μπορέσει να παίξει το σινάφι της αριστεράς του την αντιμνημονιακή αντιπολίτευση για μια ακόμη φορά. Θα μπορέσει δηλαδή να παίξει το σήκουελ ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 προκειμένου οι κατακτητές της χώρας μας να κερδίσουν κι άλλο χρόνο ώστε να τελειώσουν το έργο τους.

Πώς θα στηθεί το νέο αντιμνημόνιο;

Φυσικά, η δημιουργία του νέου αντιμνημονιακού πόλου κατ' επιταγή των δανειστών δεν χρειάζεται να έχει επικεφαλής τον Τσίπρα και τη στενή του ηγετική ομάδα. Ίσα-ίσα ο ΣΥΡΙΖΑ, ή ότι έχει απομείνει από δαύτον θα επιχειρήσει την εσωτερική του κάθαρση. Θα αναβαπτιστεί στις αριστερές του καταβολές και οι δοσίλογοι του 3ου μνημονίου θα εμφανιστούν ξανά ως άκρως αριστεροί -έως και κομμουνιστές, όπως άλλωστε δηλώνει κι ο μετρ του δοσιλογισμού Κατρούγκαλος- και φυσικά αντιμνημονιακοί. Μην ξαφνιαστείτε αν δείτε όλους τους να φορούν την τήβεννο του αντιμνημονίου και να καλούν τον κόσμο σε εξέγερση εναντίον των μνημονιακών πολιτικών.

Κι επειδή είναι αριστεροί -κατά δήλωσή τους δεν έπαψαν ποτέ να είναι, ακόμη κι όταν δολοφονούσαν εν ψυχρώ λαό και χωρά με τις πολιτικές τους επιλογές- θα τα ξαναβρούν με τους παλιούς τους συντρόφους. Άλλωστε, όπως συνηθίζουν να τονίζουν οι ηγέτες των αντιφρονούντων του πρώην ΣΥΡΙΖΑ, είναι πρώτα αριστεροί και αντιμνημονιακοί. Όλα τα υπόλοιπα έπονται. Γιατί λοιπόν να μην τα βρουν πάνω σε κάποια παραλλαγή αριστερής πλατφόρμας στο όνομα μιας νέας αντιμνημονιακής εξουσίας; Ειδικά αν υπάρξει αποχώρηση της "κακιάς" ηγετικής ομάδας του Τσίπρα;

Στο κάτω-κάτω της γραφής γι' αυτό δεν επανέφερε η ίδια η κυβέρνηση στο προσκήνιο της πολιτικής τον πρύτανη του ευρωκομμουνιστικού ρατσισμού εναντίον εθνών και λαών, κ. Μηλιό; Τον θυμάστε; Και μάλιστα που; Επικεφαλής του κορυφαίου πολιτιστικού θεσμού της χώρας, ως Έλληνα(;) Φαμπρ, προκειμένου να ασκεί νομοταγή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση.

Από την άλλη υπάρχει και η κ. Κωνσταντοπούλου όπου ήδη έχει εισηγηθεί ένα πρόγραμμα ανάλογο με εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ του 2013. Ξανά μανά τα ίδια. Ενώ δεν μπορεί παρά να μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η ηγεσία της ΛΑΕ αρνείται πεισματικά οποιονδήποτε ανοικτό, δημόσιο πολιτικό διάλογο ώστε να ξεκαθαριστεί το τι πιστεύει ο καθένας και τι προτάσεις καταθέτει για το χρέος, το νόμισμα, την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία.

Όπου ακούτε ορυμαγδό αριστερών όρκων και συνθημάτων, όπου ακούτε ότι "μόνο με την αριστερά" και άλλα παρόμοια, να είστε σίγουροι ότι εκεί κυοφορούνται τα νέα εξώγαμα με το καθεστώς κατοχής. Εκεί κυοφορούνται τα μεθαυριανά αντιμνημονιακά σήκουελ τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάτω- κάτω της γραφής ποιός είναι καλύτερος από την αριστερά και μάλιστα τη ριζοσπαστική μαζί με την "πλεύση ελευθερίας" της κ. Κωνσταντοπούλου για να υλοποιήσουν στην Ελλάδα το σχέδιο Σόιμπλε; Άλλωστε το παπαγαλίζουν από τώρα. Να γιατί δεν θέλουν διάλογο και προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ιδεοληπτικούς και τους ανυποψίαστους με μπόλικη αριστερή ρητορεία.

Θα μπορέσει ο κ. Τσίπρας να πουλήσει αυτό το σενάριο στην κ. Μέρκελ; Θα το μάθουμε πολύ σύντομα. Να είστε σίγουροι όμως ότι ο Τσίπρας δεν πάει στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο χωρίς να έχει συνεννοηθεί με τους εγχώριους νυν και πρώην συντρόφους του. Το λόγο τώρα έχει ο λαός και ο βαθύ πατριωτικό του κριτήριο. Το μόνο που μπορεί να τον διασώσει από τη νέα επικίνδυνη παγίδα που του στήνουν.

 ΕΠΑΜ