Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Η Τουρκία έχτισε τείχος 290 χιλιομέτρων στα σύνορα με τη Συρία

Το δικό της τείχος της ντροπής ολοκληρώνει σταδιακά η Τουρκία.
Το τείχος που έστησε η γειτονική μας χώρα κατά μήκους των συνόρων της με τη Συρία έχει μήκος 290 χιλιομέτρων, ενώ έχει προγραμματιστεί για το άμεσο μέλλον το τείχος αυτό να φτάσει στα 511 χιλιόμετρα συνολικά.
Σύμφωνα με τις τουρκικές αρχές το τείχος αυτό κατασκευάσθηκε "για λόγους ασφαλείας". Αποτελείται από τσιμεντένια μπλοκ πάχους δυο μέτρων, είναι ύψους τριών μέτρων και στην κορυφή υπάρχουν συρματοπλέγματα με ξυράφια. Παράλληλα με το τείχος υλοποιείται και κατασκευή δρόμου για να υλοποιούνται οι περιπολίες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Ο τρόπος κατασκευής του επιτρέπει μάλιστα τη μεταφορά του σε άλλο μέρος "εφόσον αυτό χρειαστεί", όπως ανέφεραν οι τουρκικές αρχές.
Όπως δημοσιεύει η αγγλική έκδοση της Deutsche Welle, σύμφωνα με τον Ergün Turan, επικεφαλής της κρατικής κατασκευαστικής εταιρείας ΤΟΚΙ που υλοποιεί το έργο σε συνεργασία με τα τουρκικά υπουργεία Άμυνας και Οικονομικών, το τείχος εκτείνεται κατά μήκος των συνόρων στις επαρχίες Χατάι, Κιλίς, Σανλιούρφα, Μαρντίν, Σιρνάκ και Γκαζιαντέπ.
Αντιδράσεις για το τείχος έχουν ξεσπάσει από Κούρδους της συριακής επαρχίας Αφτίν οι οποίοι καταγγέλλουν πως οι Τούρκοι προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να αποκόψουν το κουρδικό έθνος στα δύο με πρόσχημα λόγους ασφαλείας. Μάλιστα, ο τουρκικός στρατός επενέβη για να διαλύσει τους Κούρδους διαδηλωτές.
Η Τουρκία έχει σύνορα σχεδόν 900 χιλιομέτρων με τη Συρία. Η κατασκευή του τείχους που ξεκίνησε το 2014 καταγγέλλεται από διεθνείς οργανισμούς, όπως το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch). Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει πάρει ξεκάθαρη θέση για τις επιπτώσεις του τείχους για τη ζωή των προσφύγων, ενώ θεωρείται ότι με αυτό θα περιοριστεί ακόμα περισσότερο η ροή μεταναστών και προσφύγων προς την Ευρώπη, από τον "δρόμο της Τουρκίας". Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της ΕΕ με την Τουρκία συνεχίζονται κανονικά.
Σημειώνεται πως έχουν αυξηθεί δραματικά οι ροές των προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη από τον δρόμο της Μεσογείου.

Ξεκίνησε η κατασκευή ενός δεύτερου φράχτη στα σύνορα της Ουγγαρίας με τη Σερβία

Την ίδια ώρα, η Ουγγαρία ξεκίνησε την κατασκευή ενός δεύτερου φράχτη κατά μήκος των νότιων συνόρων της με τη Σερβία, ενέργεια που πιθανότατα θα επιτείνει τις επικρίσεις από εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν θεωρεί ότι η μετανάστευση είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την ΕΕ. Όμως αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες εκφράζουν δυσαρέσκεια για ορισμένες από τις πρακτικές της Βουδαπέστης. Μάλιστα σήμερα μια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αναμένεται να συζητήσει την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ουγγαρία. Ο Όρμπαν είναι επίσης ένας από τους ελάχιστους Ευρωπαίους ηγέτες που έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος σχεδιάζει να οικοδομήσει ένα τείχος στα σύνορα με το Μεξικό.
Η Ουγγαρία είχε ανεγείρει από το 2015 έναν φράχτη από συρματόπλεγμα, αποκλείοντας την πρόσβαση για τη Γερμανία, τη χώρα όπου κατευθύνονταν οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες την εποχή εκείνη. Μολονότι η πίεση στα σύνορά της πλέον δεν συγκρίνονται με εκείνη της προσφυγικής κρίσης του 2015, οι συνοριοφύλακες εμποδίζουν ακόμη εκατοντάδες ανθρώπους να περάσουν στη χώρα και οδηγούν πίσω στη Σερβία δεκάδες μετανάστες που καταφέρνουν τα μπουν στο ουγγρικό έδαφος.
Κοντά στον μεθοριακό σταθμό της Κελέμπια έχουν ήδη τοποθετηθεί οι πάσσαλοι που θα στηρίξουν τον δεύτερο φράχτη. Ο Γιάνος Λάζαρ, ο προσωπάρχης του Όρμπαν, είπε την περασμένη εβδομάδα ότι η κυβέρνηση θα επενδύσει 38 δισεκατομμύρια φιορίνια (130 εκατομμύρια δολάρια) για την κατασκευή του φράχτη και για τη δημιουργία καταυλισμών για τους μετανάστες.
Προς το παρόν ο δεύτερος φράκτης θα εκτείνεται μόνο κατά μήκος των συνόρων της Ουγγαρίας με τη Σερβία. Θα στηθεί μόλις το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες και αναμένεται να είναι έτοιμος μέχρι τα τέλη της άνοιξης.

Σκάνδαλο ΑΕΠΙ: Προκαταρκτική εξέταση για έξι κακουργήματα

Τον δρόμο της δικαιοσύνης παίρνει πλέον η υπόθεση της ΑΕΠΙ, μετά την πρόσφατη δημοσιοποίηση ενός πορίσματος-φωτιά που αποκάλυψε ένα πάρτι εκατομμυρίων, το οποίο είχε στηθεί σε βάρος των δημιουργών αλλά και των χρηστών.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ελέγχου, στην υπηρεσία υπήρχε «τρύπα» 50 εκατ. ευρώ μόνο σε 4 χρόνια. Μία από τις λεπτομέρειες της υπόθεσης που σοκάρουν είναι, ενδεικτικά, ότι ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΕΠΙ έπαιρνε το 2011 μηνιαίο μισθό 52.000 ευρώ, ενώ την ίδια χρονιά μισθός συγγενούς μέλους του Δ.Σ. έφτανε τις 466.256 ευρώ τον χρόνο!
Με πρωτοβουλία της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λυδίας Κονιόρδου, το συγκεκριμένο πόρισμα αποστέλλεται στον εισαγγελέα για να αναζητηθούν τυχόν ευθύνες με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, με βάση τα τελευταία στοιχεία που έχουν έρθει στο φως, είναι εμφανές ότι χωρίς την παρέμβαση Εισαγγελέα ο έλεγχος στην ΑΕΠΙ δεν θα γινόταν ποτέ.
Ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2016 η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών αφού έλαβε γνώση της αναφοράς του Υπουργείου Πολιτισμού, σχετικά με την άρνηση της ΑΕΠΙ να δεχθεί τον προβλεπόμενο από τις διατάξεις του Ν.2121/1993 διαχειριστικό έλεγχο, αλλά και της προσπάθειας μεταφοράς της έδρας της εταιρείας στην Κύπρο, σχημάτισε αυτοτελή δικογραφία και στο πλαίσιο κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης παρήγγειλε την ΔΟΥ Φ.Α.Ε Αθηνών να διενεργήσει φορολογικό έλεγχο για τις χρήσεις 2010-2015 με κατάσχεση όλων των βιβλίων και στοιχείων της ΑΕΠΙ.
Παράλληλα, η άρνηση της ΑΕΠΙ να υποστεί το διαχειριστικό έλεγχο του Υπουργείου Πολιτισμού κάμφθηκε μόνο μετά την άμεση παρέμβαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών που ζήτησε την συνδρομή της Αστυνομίας για τη διεξαγωγή του ελέγχου και διέταξε την τήρηση της αυτοφώρου διαδικασίας σε περίπτωση οιασδήποτε παρεμπόδισης ή δυσχέρανσής του .
Μετά και την κοινοποίηση του πορίσματος διαχειριστικού ελέγχου της ΑΕΠΙ στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών η διενεργούμενη προκαταρκτική εξέταση περιλαμβάνει τις εξής αξιόποινες πράξεις:
1) Συγκρότηση και ένταξη σε Εγκληματική Οργάνωση (κακούργημα)
2) Διεύθυνση Εγκληματικής Οργάνωσης (κακούργημα)
3) Υπεξαίρεση κατ’εξακολούθηση από κοινού από εντολοδόχο και διαχειριστή ξένης περιουσίας (κακούργημα)
4) Απιστία κατ’εξακολούθηση από κοινού (κακούργημα),
5) Φοροδιαφυγή δια της εκδόσεως εικονικών τιμολογίων (κακούργημα)
6)Νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα από κοινού κατ’εξακολούθηση από δράστες που ενεργούν κατ’επάγγελμα στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης (κακούργημα)
7)Παραβάσεις του Ν.2190/1920 «Περί ανωνύμων εταιρειών»(πλημμέλημα)

ΟΙ ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ: Η Τουρκία στην νέα τάξη πραγμάτων

Με βασικό θέμα συζήτησης τη θέση της Τουρκίας στη νέα παγκόσμια τάξη, αλλά και την αλλαγή πλεύσης στις ΗΠΑ λόγω εκλογής του Τραμπ, συνήλθε στις 17- 19 Φεβρουαρίου στο Μόναχο η Συνάντηση των μελών της Λέσχης Bilderberg.


Όπως ενημερώνει ο Ανδρέας Ρομπόπουλος,  η εισαγωγική έκθεση της Συνάντησης με τίτλο «Παίκτες», είχε τρία κεφάλαια:
1. ΗΠΑ: Τα ατού του Τραμπ
2. ΕΕ: Η διάλυση των Βρυξελλών
3. Τουρκία: To Πραξικόπημα και οι εξελίξεις

Αναλυτικά, όπως αποκαλύπτει ο κ. Ανδρέας Ρομπόπουλος *
Κάθε χρόνο, συνήθως το τρίτο Σαββατοκύριακο του Φλεβάρη, διοργανώνεται στο Μόναχο η Συνάντηση Ασφαλείας Bilderberg. Μην ψάχνετε συνωμοσίες, όπως κρυφοί «εγκέφαλοι» που διαμορφώνουν το μέλλον του κόσμου. Οι συναντήσεις αυτές είναι δημόσιες και ουδείς από τους συμμετέχοντες, πρόεδροι κρατών, πρωθυπουργοί, κοινοβουλευτικοί, υπουργοί και έγκριτοι αναλυτές αναλώνουν το χρόνο τους σε φαντασιώσεις για το μέλλον.
Η Συνάντηση φέτος πραγματοποιήθηκε μεταξύ 17- 19 Φεβρουαρίου. Το έτος αυτό έχει μια ιδιαιτερότητα. Στο επίκεντρο είναι η παγκόσμια αναστάτωση που προκαλεί η αλλαγή πλεύσης στις ΗΠΑ λόγω της εκλογής Τραμπ και το πού θα οδηγήσει αυτή.
Ο τίτλος της συνάντησης μπορεί να μεταφραστεί ως εξής: «Πέρα από την Αλήθεια – Πέρα από τη Δύση – Πέρα από τη τάξη».
Με λίγα λόγια βαδίζουμε σε μια διεθνή πραγματικότητα όπου η πολιτική θα καθορίζεται από την αντίληψη των πραγμάτων, αφού διερχόμαστε μια εποχή όπου αμφισβητείται το κύρος των γνωστών πολιτικών συστημάτων, μετά την επικράτηση της Δύσης.
Ποια είναι λοιπόν η θέση της Τουρκίας στο παγκόσμιο αυτό στερέωμα; Απομακρύνεται από το επίκεντρο; Μάλλον όχι.
Η εισαγωγική έκθεση της Συνάντησης με τίτλο «Παίκτες», είχε τρία κεφάλαια:
1. ΗΠΑ: Τα ατού του Τραμπ
2. ΕΕ: Η διάλυση των Βρυξελλών
3. Τουρκία: To Πραξικόπημα και οι εξελίξεις

Στις συνεδρίες της πρώτης μέρας σε ξεχωριστά πάνελ εξετάστηκε μόνο η Γερμανία και η Τουρκία για τον ρόλο τους στον στενό γεωγραφικό τους χώρο.
Μάλιστα ο πρώην επικεφαλής της CIA Ντέιβιντ Πετρέους, που μίλησε στο πάνελ της Τουρκίας, προβάλλει τη θέση ότι ο ρόλος της Τουρκίας ενισχύεται περεταίρω. (Μάλιστα από την ομιλία αυτή προέκυψε και το σκληρό παζάρι που έχει ξεκινήσει μεταξύ Τραμπ και κατεστημένου των Ηνωμένων Πολιτειών). Στην συνεδρία αυτή ήταν ομιλητής και ο υπουργός Αμύνης της Τουρκίας Φικρί Ισίκ.
Την επομένη, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας συναντήθηκε με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Μάκι Πενς και ο γενικός επιτελάρχης της Τουρκίας με τον αρχηγό του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου Τζόζεφ Ντάνφορντ στη βάση Ιντζιρλίκ. Το θέμα φυσικά ήταν η Συρία, το ΙΣΙΣ και οι Κούρδοι της Συρίας.
Το ότι όμως η Τουρκία είναι στο επίκεντρο δεν σημαίνει ότι όλα βαίνουν καλώς για την Άγκυρα.
Για παράδειγμα, ο Ντέιβιντ Πετρέους, μιλώντας στο εν λόγω πάνελ, είπε ότι «η 15η Ιουλίου είναι 11η Σεπτεμβρίου της Τουρκίας», αλλά η επικρίσεις για αποδυνάμωση των αξιών του κράτους δικαίου μετά το πραξικόπημα και ότι έχουν ξεφύγει οι πολυάριθμες συλλήψεις, όπως και τα σχόλια ότι στον αγώνα κατά του PKK ο διάλογος στο Κουρδικό είναι απαραίτητος, δεν λείπουν.
Η ανάληψη καθηκόντων από τον Τραμπ και η άμεση έναρξη δράσης, όπως σε όλα, αλλάζει και τις ισορροπίες ασφαλείας.
Η Τουρκία θα έχει σημαντική θέση μέσα στο νέο γίγνεσθαι. Όπως όμως τονίζουν και έγκυροι αναλυτές στην Τουρκία, «το αν αυτή η θέση θα της παρέχει ισχύ και αποτελεσματικότητα, μάλλον θα εξαρτηθεί περισσότερο από την εξέλιξη της δημοκρατίας της παρά από τη στρατιωτική της δύναμη».
Η αύξηση της ισχύος της Τουρκίας θα εξαρτηθεί από την ανάπτυξη του επιπέδου των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και της πλουραλιστικής δημοκρατίας, σύμφωνα με πολλούς ομιλητές στο Μόναχο. Για αυτούς τους λόγους, στο Μόναχο υπήρξε έντονο ενδιαφέρον και για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 16ης Απριλίου.
Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι μεταξύ των δέκα παγκόσμιων απειλών ασφαλείας που διατυπώθηκαν στο Μόναχο δεν υπάρχει αναφορά στην στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας σε Συρία και Ιράκ,αλλά στην τέταρτη θέση βρίσκεται ο κίνδυνος να παγώσουν για πολιτικούς λόγους οι μεταρρυθμίσεις σε πολλές χώρες, όπως η Ινδία, η Ρωσία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Γαλλία, η Σαουδική Αραβία, η Κίνα και η Τουρκία.
Στην 8η θέση αναφέρεται ειδικά η Τουρκία και ότι «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα αυξήσει την ισχύ του στην καθημερινότητα μέσα από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και ότι με το δημοψήφισμα «θα την επισημοποιήσει». Μάλιστα προβάλλεται και ο ισχυρισμός ότι αυτή η κατάσταση θα επηρεάσει την οικονομία της χώρας, αλλά δύναται να προκαλέσει εντάσεις μεταξύ Τουρκίας, ΕΕ και γειτονικών της χωρών.
Τις ίδιες μέρες που ήταν σε εξέλιξη η Συνάντηση Bilderberg ξεκίνησε στην Τουρκία η δίκη για τους πραξικοπηματίες που έκαναν την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ταγίπ Ερντογάν στην Μαρμαρίδα. Οι κατηγορούμενοι είναι 47, από τους οποίους οι τρεις καταζητούνται. Σύμφωνα με πληροφορίες οι δύο από τους τρεις καταζητούμενους, είναι αυτοί που στις 15 Φεβρουαρίου κατάφεραν να περάσουν στην Ελλάδα και παραδόθηκαν σε αστυνομικό τμήμα στην Ορεστιάδα και ζήτησαν άσυλο. Μια ακόμη δηλαδή εστία εντάσεων με τη γειτονική χώρα.
Στις πρώτες δυο συνεδρίες του δικαστηρίου κάποιοι από τους κατηγορούμενους αρνήθηκαν την πρώτη τους κατάθεση, ενώ οι περισσότεροι δήλωσαν ότι δεν γνώριζαν πως στόχος τους ήταν ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν. Όπως κατέθεσαν στο δικαστήριο τους είχαν πει ότι επρόκειτο για μυστική αποστολή κατά τρομοκρατών. Έμαθαν δε για το πραξικόπημα κατά τη διάρκεια της επιχείρησης.
Παράλληλα ο Πρόεδρος Ερντογάν την παραμονή της έναρξης της επίσημης εκστρατείας του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, επανέφερε και πάλι επιτακτικά το θέμα της θανατικής ποινής θέτοντας και το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος:
«Εγώ πιστεύω ότι το αίτημα για θανατική ποινή θα έλθει στη Βουλή. Μόλις περάσει από τη Βουλή και φτάσει σ΄ εμένα θα το εγκρίνω. Αν όμως δεν περάσει από τη Βουλή, μπορούμε να πάμε και σε δημοψήφισμα. Πρέπει να συμμορφώνεσαι με τις λαϊκές επιταγές, αλλιώς αυτός ο λαός σε συμμορφώνει».
Το ερώτημα που τώρα τίθεται, για το ποια θα είναι η πορεία που θα επιλέξει ο Πρόεδρος της Τουρκίας στις εύθραυστες ισορροπίες μέσα κι έξω από τη χώρα, μετά τις 16 Απριλίου έχει πολλές παραμέτρους. Τη θετική ή αρνητική έκβαση του δημοψηφίσματος, τη στάση του στο Κουρδικό, τις εξελίξεις στη Συρία και το Ιράκ. Πρέπει να σημειωθεί ότι μόλις προχθές ο Μεσούτ Μπαρζανί δήλωσε και μάλιστα ενόψει επίσκεψής του στην Άγκυρα, πως η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ανεξάρτητο Κουρδιστάν μέσα στο Ιράκ είναι αναφαίρετο δικαίωμα και προσέθεσε ότι είναι πλέον ευρέως αποδεκτό, ότι τα σύνορα Συρίας και Ιράκ δεν έχουν πια κανένα νόημα.
Όλα αυτά αποτελούν ένα μικρό μέρος από το αμφίρροπο πλαίσιο στο οποίο θα κληθεί να πορευτεί ο Πρόεδρος της Τουρκίας για μια θέση ισχύος στη νέα τάξη πραγμάτων που διαμορφώνεται στην παγκόσμια σκακιέρα της πολιτικής.
*Ο Ανδρέας Ρομπόπουλος είναι δημοσιογράφος και εκδότης της ομογενειακής εφημερίδας της Κωνσταντινούπολης «Ηχώ»


ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΙΣΡΑΗΛ: Σε ποιο ελληνικό νησί θα προκαλέσουν θερμό επεισόδιο οι Τούρκοι

Ιδιαίτερα στενή είναι τις τελευταίες ημέρες η συνεργασία ελληνικών και ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών και των αντίστοιχων στρατιωτικών Επιτελείων με το Τελ Αβίβ να παρέχει σημαντικό όγκο πληροφοριών στην ελληνική πλευρά για τις κινήσεις της Αγκυρας και ενδιαφέρουσες αναλύσεις σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.


Εκτίμηση των ισραηλινών υπηρεσιών είναι ότι «Πράγματι υπάρχει ανεξήγητη και μη αναμενόμενη κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας έναντι της Ελλάδας».
Οι αναλυτές χαρακτηρίζουν «υψηλού ρίσκου» τις κινήσεις της Αγκυρας, καθώς τόσο το πραξικόπημα όσο και οι προγενέστερες εκκαθαρίσεις έχουν τραυματίσει την επιχειρησιακή αξία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και ειδικά της Αεροπορίας που για τους Ισραηλινούς είναι το κρίσιμο σρατηγικό όπλο που η χρήση του θα κρίνει την έκβαση μιας ελληνοτουρκικής «θερμής» κρίσης.
Θεωρούν ότι η κυβέρνηση της Αγκυρας είναι «Απίστευτα τυχοδιωκτική» και για τον λόγο αυτό «Πολύ επικίνδυνη καθώς δεν θα περιοριστεί σε μια «θερμή» κρίση αν δει ότι χάνει, αλλά θα επιχειρήσει να κλιμακώσει εμπλέκοντας μεγάλες δυνάμεις, μέχρι που η ελληνική πλευρά να μην μπορεί να απαντήσει στην κλιμάκωση αυτή».
Ενα πολύ ενδιφέρον στοιχείο είναι ότι «Στα Δωδεκάνησα θα βρίσκεται η εστία της σύγκρουσης και πιθανότατα σε ένα από τα τρία νησιά που η Ελλάδα θα δυσκολευθεί απίστευτα να υπερασπίσει: Ενα εκ των Μεγίστη (Kαστελόριζο), Ρω και Στρογγύλη. Στα Ιμια ή στην Παναγιά ή σε άλλα σημεία του Αιγαίο, απλά θα εκβιάσουν κίνηση, αλλά δύσκολα θα ρισκάρουν».
Αποκομμένα από την υπόλοιπη Ελλάδα, δεκάδες μίλια ή εκατοντάδες μακριά από την Ρόδο και την Κάρπαθο, τα τρία αυτά νησιά συνιστούν την ελληνική ΑΟΖ που «χάνεται» στα βάθη της Ανατολικής Μεσογείου και συναντάται με την κυπριακή ΑΟΖ και έχει κάθε συμφέρον η Αγκυρα να κάνει κίνηση, καθώς στα δύο από αυτά, την Ρω και την Στρογγύλη δεν υπάρχει καν πληθυσμός που θα δημιουργούσε πολιτικό πρόβλημα.
Επίσης η μεγάλη απόσταση που  χωρίζει τη Μεγίστη από την Ρόδο (135 χλμ.) και την Κάρπαθο (233 χλμ.), σε συνδυασμό με τη μόλις μερικών μιλίων απόσταση που τη χωρίζει από τις τουρκικές ακτές, καθώς και το πολύ μικρό μέγεθός της, αποτελούν τα βασικά αδύναμα σημεία της ελληνικής αμυντικής προσπάθειας σε ό,τι αφορά τη Μεγίστη.
Όσο και αν οι ελληνικές δυνάμεις επάνω στα συγκεκριμένα νησιά μπορούν να αντιμετωπίσουν ίσως το πρώτο κύμα των εισβολέων, είναι αμφίβολο αν θα μπορούν να αντέξουν την πίεση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από μερικές ώρες μέχρι ένα 24ωρο.
Το ερώτημα για τους Ισραηλινούς είναι το πώς θα αντιδράσει σε μια τέτοια περίπτωση η ελληνική πλευρά, καθώς κάθε σκέψη ανακατάληψής τους είναι απαγορευμένη λόγω απόστασης.
Ειδικά η Στρογγύλη έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία καθώς επάνω της βασίζεται η σύνδεση ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ.
Στα ελληνικά Επιτελεία εκτιμούν και λαμβάνουν σοβαρά τις ισραηλινές προειδοποιήσεις και μελετούν τις δυνατότητες ελληνικής απάντησης, έστω και βάσει του δόγματος του «ισοδύναμου τετελεσμένου».
Να σημειώσουμε ότι και μία άλλη χώρα, το Ιράν (ο… εχθρός του Ισραήλ), αποτελεί σταθερή και αξιόπιστη πηγή πληροφοριών για την ελληνική πλευρά, το τελευταίο χρονικό διάστημα, για μία σειρά λόγων…
ΠΗΓΗ: Pronews.gr


Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Νανόπουλος: Είναι γεγονός, Αθήνα - Ν. Υόρκη σε 1sec.


Ο Δημήτρης Νανόπουλος είναι φυσικός και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. 


Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη της Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου. 

Διετέλεσε επίσης ερευνητής στην École Normale Supérieure, στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ όπως και στο Cambridge. 
Είναι διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC), στο Χιούστον του Τέξας, όπου διευθύνει ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στη Λωζάνη. 
Το κύριο ερευνητικό του έργο ανήκει στο πεδίο της σωματιδιακής φυσικής και της κοσμολογίας. Από τον Ιανουάριο του 2015 είναι πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.
Η πορεία του κ. Νανόπουλο και η επιστημονική του κατάρτηση είναι βέβαιο ότι αποκλείουν να λέει ανακριβειες. 
Ο κ. Νανόπουλος λοιπόν δήλωσε ότι η τηλεμεταφορά είναι σήμερα γεγονός. 
«Θα γίνει. Θα μπαίνουμε σε ένα σωλήνα, φαντάζομαι, δεν ξέρω πώς θα το κάνουν, και μετά θα βγαίνουμε στη Νέα Υόρκη κατευθείαν και θα μας ξαναφτιάχνουν. Θα γίνει, είμαι σίγουρος, ήδη το κάνουν» αποκάλυψε μιλώντας στον Vima fm.
Η επιστημονική φαντασία ...παύει να είναι φαντασία. 

Μια επιχείρηση εμπορίου ανθρώπινης σάρκας… με κέρδη δισεκατομμυρίων!


Τραπεζίτες και πολυεθνικές, αυτοί που κυβερνούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ, αυτοί που κάνουν τους πολιτικούς, οικονομικούς, κλιματικούς πολέμους, αλλά κυρίως τους πολέμους σε πεδία μαχών, μάλιστα χρησιμοποιώντας «τρομοκράτες», τώρα παράγουν εκατομμύρια «πρόσφυγες-μετανάστες» προς την Ευρώπη.


  • Μια εμπορική επιχείρηση ανθρώπινης σάρκας με κέρδη δισεκατομμυρίων…

Χιλιάδες οι νεκροί, αλλά όχι όλοι οι «μετανάστες-πρόσφυγες», γιατί είναι χρήσιμοι… Χρειάζονται ως φθηνοί επιστήμονες, φθηνά εργατικά χέρια, βαποράκια ναρκωτικών, όμορφες κοπέλες για το εργοστάσιο της πορνείας, εγκληματίες για το οργανωμένο έγκλημα, μικρά παιδιά για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των παιδόφιλων (σε λίγο θα μας κάνουν να νοιώθουμε ενοχές για τη χρήση του όρου παιδόφιλος και θα μας χαρακτηρίζουν «παιδόφοβους«, κατά το «ομόφοβος»). Κι οι παιδόφιλοι αφθονούν στις πολιτικές, οικονομικές, στρατιωτικές κάστες)…

Ταυτόχρονα, με την ευγενή συνεισφορά των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων της νέας εποχής των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δημιουργούν το αναγκαίο ΣΟΚ, για το συνεχές και διαρκές ψαλίδισμα των ελευθεριών και εργασιακών δικαιωμάτων των Ευρωπαϊκών λαών.

Σήμερα, κατασκευάζουν «τρομοκράτες» (ποιος άραγε μπορεί να ερμηνεύει, να εξηγήσει τη σημαίνει ο έντεχνα εισαγόμενος όρος «τρομοκρατία», που επέβαλαν παντού;)… πολέμους… τη νέα κερδοφόρα μπίζνα: «πρόσφυγες»!

Βρίσκουν «συμμάχους» σε ευαίσθητους ανθρώπους, εμφανίζοντας στην κοινή γνώμη το «ανθρωπιστικό» ζήτημα, τη «φιλανθρωπία», την φιλοξενία… έμφυτη από αρχαιοτάτων χρόνων στον λαό μας και από το δικό μας δράμα της «μετανάστευσης», σε πολλές περιόδους τον περασμένο αιώνα κι ειδικότερα μετά το τέλος της ναζιστικής κατοχής, τη νίκη της Εθνικής Αντίστασης, αλλά την επικράτηση των δωσίλογων και ταγματασφαλιτών στην πατρίδα μας.

Βρίσκουν «συμμάχους» -σίγουρα με το αζημίωτο;- και σ’ αυτό που έχει ονομασθεί «νέα σύγχρονη αριστερά» και παλιότερα «ανανεωτική αριστερά», αλλά και σε περιθωριακές «αριστερές» ομάδες, που όμως έχουν μια καλή χρηματοδοτική δυνατότητα να προβάλουν τις «απόψεις» τους.

Όλοι αυτοί δεν υψώνουν ούτε έναν ψίθυρο για την «επιχείρηση εμπορίου ανθρώπινης σάρκας», που προκαλεί η ιμπεριαλιστική επίθεση στις χώρες προέλευσης των «προσφύγων», με όχημα την «αραβική άνοιξη», που η «σύγχρονη αριστερά» εκθείαζε και χειροκροτούσε.

Όλοι αυτοί αποσιωπούν πως η πατρίδα μας συμμετέχει ενεργά σ’ αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Δεν χρειάζονται τώρα τη στρατιωτική μας συμμετοχή (όπως στην Κορέα ή στις «ανθρωπιστικές» στρατιωτικές αποστολές σε Κόσοβο, Αφγανιστάν…) -που δεν πρέπει να την αποκλείουμε σε περίπτωση συνδρομής της «φίλης και σύμμαχης» Τουρκίας-, αλλά συμμετέχουμε ενεργά σ’ αυτόν τον πόλεμο.

Άκουσε ποτέ κανείς έναν υπουργό, έναν πολιτικό, έναν δημοσιογράφο, ένα τηλεοπτικό σταθμό να μιλάει για το φονικό εμπάργκο της Ελλάδας εναντίον της Συρίας;
Άκουσε ποτέ κανείς έναν υπουργό, έναν πολιτικό, έναν δημοσιογράφο, ένα τηλεοπτικό σταθμό να αναφέρει πως η Ελλάδα (κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και κυβέρνηση Τσίπραέχει διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία και πως έχει απελαθεί -ως ανεπιθύμητο πρόσωπο- από την Ελλάδα η πρέσβειρα της Συρίας, μέχρι τον «εκδημοκρατισμό» αυτής της χώρας, από τους μισθοφόρους της «πολιτισμένης» δύσης;

Νομίζετε ότι πρόκειται για κρυφές, εμπιστευτικές αποφάσεις κι ενέργειες, που δεν γνωρίζουν, έστω οι δημοσιογράφοι; Γνωρίζουν και σιωπούν ένοχα!


Από τη σημερινή βομβιστική επίθεση στη Δαμασκό από τους «μετριοπαθείς» φονιάδες, που στηρίζει η «πολιτισμένη» δύση…

Έχετε την εντύπωση πως τα σημερινά θύματα των φονιάδων στη Συρία, θα είναι στην ίδια «θέση» αντιμετώπισης από τα ΜΜΕ, με εκείνα τα θύματα στο Παρίσι; Τυφλή βομβιστική επίθεση στη Δαμασκό με 50 νεκρούς ως την ώρα και πολλούς τραυματίες… Τα αθώα θύματα δεν έχουν την ίδια «αξία» με τους νεκρούς στο Παρίσι.

Να αναλογιστούμε πως η συμπαράσταση κι η βοήθεια της φίλης Συρίας προς την Ελλάδα –που η μνημονιακή Ελλάδα πούλησε χυδαία-, δεν έχει συγκρίσιμη «τιμή», αλλά εδώ σιωπούν όλοι στο βωμό του διευθυντηρίου της Ε.Ε.: Hafez Al Assad: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!

Αυτή η «επιχείρηση εμπορίου ανθρώπινης σάρκας» έχει «πέρασμα» την πατρίδα μας… και δεν ξεκίνησε από την έναρξη της επίθεσης εναντίον της Συρίας -πριν 5 χρόνια-, αλλά όταν ο «δικτάτορας» Άσαντ δεν υπέκυψε στα κελεύσματα των ιμπεριαλιστών και των λακέδων τους… όταν ο λαός της Συρίας, με τίμημα 250.000 νεκρούς, ισοπέδωσε τους εισβολείς και ξεκίνησε η αντεπίθεση απελευθέρωσης περιοχών που ελέγχει το χαλιφάτο. Να μην παραγνωρίζουμε και το αίτημα της Συρίας για συνδρομή της Ρωσίας, που τελείωσε το χαλιφάτο και την Τουρκία, τη χώρα που μαζί με Σαουδική Αραβία και Ισραήλ, αποτελούν τον καθοριστικό παράγοντα εξοπλισμού, ενίσχυσης και βοήθειας προς τους φονιάδες τζιχαντιστές.

Η επιχείρηση ξεκίνησε όταν αποφασίστηκε από το διευθυντήριο!

Η «πύλη εισόδου» του κερδοφόρου εμπορίου ανθρώπινης σάρκας: η Ελλάδα των «δανειστών» και του μνημονιακού Τσίπρα…

Λες και δεν διαβάζει διεθνή τύπο η κυβέρνηση Τσίπρα, αποκρύπτει και δεν αγνοεί, πως το διευθυντήριο θέλει μια χώρα-αποθήκη, ώστε να γίνεται η διαλογή και κατόπιν, πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες του νέου καταμερισμού της εργασίας στις «αναπτυγμένες» χώρες της Ευρώπης, να επιλέγουν τη σάρκα που ικανοποιεί το δικό της κρεοπωλείο, το δικό της σφαγείο…


Στην Ελλάδα το ίδιο σενάριο κρατικού φόβου (εδώ θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την δική τους ολολογία… το κράτος επιβάλλει τον τρόμο): μαζική τρομοκρατία του λαού.

Στο γνωστό μοτίβο της εξόδου από την Ε.Ε., από την ευρωζώνη, την «απώλεια» του ευρώ, από τον εξαθλιωμένο και χειμαζόμενο Έλληνα πολίτη: έξοδος από τη «Σένγκεν«!
Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι… αν έχουμε έξοδο από τη «Σένγκεν«. Έχουμε ένα λαό σε λιμοκτονία, με συνεχή νέα μέτρα εξόντωσης (λιτότητας τα έχουν βαπτίσει) και μας βομβαρδίζουν από τη «μεγάλη εθνική ήττα», την έξοδο από μια συνθήκη που εξυπηρετεί αποκλειστικά το κεφάλαιο. «Αριστεροί» και «δεξιοί» βουλευτές, μας προειδοποιούν στα τηλεπαράθυρα, συμφωνώντας: «Πρέπει ν’ αποφευχθεί η έξοδος από τη «Σένγκεν«!

Πως το έλεγε ο Γεωργιάδης, του Λάος και σήμερα αντιπρόεδρος της ΝΔ και σήμερα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, της «ριζοσπαστικής αριστεράς»; Αν δεν υπήρχε μνημόνιο θα έπρεπε να το εφεύρουμε!

Οι αρμόδιοι για την αντιμετώπιση του προβλήματος υπουργοί τη: η Ελλάδας της «πρώτη φορά αριστερά» Κοτζιάς-Μουζάλας, με μαρξιστική πολιτική παιδεία –όπως οι ίδιοι θυμίζουν κάθε τόσο στα βιογραφικά τους κι ακόμη σε δικαστικές αίθουσες-, διότι ένα φεγγάρι πέρασαν από το ΚΚΕ, συν τοις άλλοις Πανεπιστημιακοί, μαζί με τον πρωθυπουργό, θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι δίνουν «λαϊκούς αγώνες» κι μάχες εναντίον της τρόικας για το μεταναστευτικό.

Υποκρισία…


Έχουν αποδεχτεί αυτό το ρόλο που αποφάσισε το διευθυντήριο για την «αποικία Ελλάδα«, όπως αποκαλούσε την Ελλάδα των μνημονιακών κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΛάΟΣ, ο τότε αντιμνημονιακός Ν. Κοτζιάς.

Μάλιστα, αυτοί οι «αριστεροί» Πανεπιστημιακοί, «τεχνοκράτες», «αριστεροί» υπουργοί, κάθε τόσο εκτοξεύουν και μια ρουκέτα εναντίον του Π. Καμμένου, που λόγω του αυθόρμητου, αλλά γνήσιου χαρακτήρα του, λέει ότι πιστεύει για το «μεταναστευτικό»…

Μία απλή ανάγνωση της συζήτησης στην ιταλική βουλή, θα γνώριζαν την πραγματικότητα. Όμως, όπως επισημαίνει στη γείτονα χώρα το Κίνημα 5 Αστέρων, του Beppe Grillo, είναι πολλά τα λεφτά!

35 ευρώ το κεφάλι ημερησίως, 1050 ευρώ τον μήνα για κάθε κομμάτι «κρέατος» που εισέρχεται σε χώρα της Ε.Ε., πληρώνουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι πολίτες… και ειδικά κονδύλια για υποδομές υποδοχής προσφύγων…


Ο Beppe Grillo στην Ιταλία, μιλάει ανοιχτά για χρήματα που μετατρέπονται σε μαύρο πολιτικό χρήμα, αφού ανεξέλεγκτα η κυβέρνηση τα διοχετεύει στις Μ.Κ.Ο. υμετέρων, σε Δήμους, Επαρχίες (εκεί έχουν και θεσμό Αυτοδιοίκησης την Επαρχία), Περιφέρειες και εργολάβους (έργα, έτοιμα φαγητά, ασφάλεια, διαμονή κ.λ.π.) που εμπλέκονται με το «μαύρο πολιτικό χρήμα» της «αριστερής» (κι εκεί) κυβέρνησης Ρέντζι.

Εδώ δεν γνωρίζουμε ακόμη, τι κονδύλια φθάνουν, ποιοι και πως τα διαχειρίζονται…

Όμως, όταν οι αρμόδιοι «αριστεροί» υπουργοί μας κι ο πρωθυπουργός μας δίνουν αυτούς τους «αγώνες» κι ειδικά ο Τσίπρας, όταν χαριεντίζεται με τον φασίστα Ερντογάν, ή με τους Ρέντζι και Μέρκελ, αν δεν έχουν αποδεχτεί τον ρόλο της Ελλάδας ως αποθήκη διαλογής της «ανθρώπινης σάρκας» και μας δουλεύουν αγρίως, θέλουν να μας πουν ότι δεν γνωρίζουν την «κατάργηση βίζας» από μέρους της Τουρκίας, για τις λεγόμενες μουσουλμανικές χώρες;

Είναι δηλαδή τόσο άσχετοι, ας μου επιτραπεί ανόητοι και δεν γνωρίζουν πως ένας ταλαίπωρος από την Τυνησία, το Μαρόκο, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη που έγινε 4, 5 χαλιφάτα, με μια αεροπορική εταιρία -τις λεγόμενες low cost, αλλά και τη νέα παγκόσμια δύναμη στο χώρο «Turkish Airlines» (εμείς ξεπουλήσαμε την Ολυμπιακή για να διατηρήσουμε το ευρώ) -, με την ταυτότητά του -ούτε καν διαβατήριο-, μπαίνει στο αεροπλάνο και σε δύο ώρες φθάνει Τουρκία, για να περάσει το Αιγαίο;

Δεν γνωρίζουν πως η Τουρκία είναι βάση στρατολόγησης, εκπαίδευσης των φονιάδων-μισθοφόρων που παράγουν «πρόσφυγες» σε διατεταγμένη υπηρεσία στη Συρία;

Μήπως μας θεωρούν ιθαγενείς και τα καθρεφτάκια -μέσω ΜΜΕ- για διεκδικήσεις από τους «θεσμούς», εξαντλούνται στην υλοποίηση της απόφασης του διευθυντηρίου για τα σύμφωνα συμβίωσης των γκέι και λεσβιών;

Γνωρίζουν πολύ καλά το ρόλο τους, τι τους έχει ανατεθεί έναντι πινακίου φακής και τι πρέπει να υλοποιήσουν στο λεγόμενο «μεταναστευτικό» κι απλώς αναζητούν «επικοινωνιακούς» διαύλους παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης.

Ο βασιλιάς είναι γυμνός και οι ράφτες του είναι ψεύτες!



Απόρρητη έκθεση της CIA: Τι λένε οι Αμερικάνοι για την Ελλάδα και το Δίκαιο της Θάλασσας



Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όταν άρχισε η Τρίτη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο τη Θάλασσας, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, αποφάσισαν να ασχοληθούν με την δημιουργία του νέου Συντάγματος των Θαλασσών και των Ωκεανών αφού το νερό καλύπτει το 71% του πλανήτη Γη. 


Έτσι άρχισαν να μελετούν όχι μόνο τις επιπτώσεις για την Αμερική αλλά και για άλλα παράκτια κράτη. Έτσι, το 1974 η CIA εκπόνησε μελέτες για την τότε Σοβιετική Ένωση, την Μεγάλη Βρετανία, την Ρουμανία, την Αργεντινή, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, και την Ελλάδα. Δεν έπεσε στην αντίληψή μου κάποια μελέτη για την Τουρκία ή την Κύπρο. 

Η απόρρητη μελέτη για την Ελλάδα συντάχθηκε τον Απρίλιο του 1974, έφερε τον τίτλο «Law of the Sea Country Study – Greece” και αποχαρακτηρίστηκε το 2001. Η έκθεση ασχολείται με τις γενικές θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης (περίοδος χούντας),  που αφορούσαν το Καθεστώς των Νήσων, τα Όρια της Αιγιαλίτιδας Ζώνης, τα Στενά Διεθνούς Ναυσιπλοΐας, το Αρχιπέλαγος, και την υφαλοκρηπίδα. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην ΑΟΖ , γιατί το θέμα αυτό δεν είχε ακόμα συζητηθεί στη Διάσκεψη.

Η έκθεση, στην αρχή, ασχολείται με γενικά θέματα αναφέροντας ότι δεν υπάρχει καμία περιοχή της Ελλάδας που να απέχει περισσότερα από 50 μίλια από την θάλασσα. Η τοπογραφία του βυθού του Ιονίου Πελάγους είναι πιο βαθιά αλλά και πιο κανονική από του Αιγαίου Πελάγους. Το βάθος σε απόσταση 6 ν.μ. από την ακτή δεν ξεπερνά τα 360 μέτρα. Η βόρεια πλευρά του Ιονίου έχει βάθος από 720 μέχρι 1260 μέτρα, ενώ η νοτιοδυτική πλευρά φτάνει, σε ορισμένα σημεία, σε βάθος 3,600 μέτρων. 

Το Αιγαίο Πέλαγος έχει έναν ακανόνιστο βυθό στα περισσότερα σημεία γύρω στα 180 μέτρα. Διαθέτει τρεις μεγάλες λεκάνες, την περιοχή βόρεια της Κρήτης με βάθος 1,800 μέτρα, την περιοχή του Θερμαϊκού Κόλπου και την περιοχή ανάμεσα στην Τήνο και την Σάμο που φτάνει σε βάθος 3,600 μέτρων. Ακολουθεί μια αναφορά στους ορυκτούς πόρους επισημαινοντας ότι από το 1968 δόθηκαν άδειες για έρευνες σε μια δωδεκάδα εταιριών και η πρώτη ανακάλυψη έγινε έξω από την Θάσο με τις τότε εκτιμήσεις για αποθέματα πετρελαίου 2,5 εκατ. τόνων και φυσικού αερίου 50 εκατ. κυβικών ποδιών.

Για την αλιεία αναφέρουν ότι οι Ελληνες δεν έχουν δείξει την κατάλληλη φροντίδα και εισάγουν το ένα τέταρτο της ζήτησης από εισαγωγές. Η υπερεκμετάλλευση έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στον κλάδο και η πτώση της παραγωγής έχει αναγκάσει τους Έλληνες αλιείς να στραφούν για αλιεύματα στον κεντρικό και βόρειο Ατλαντικό. Η Ελλάδα δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για άλλα μεταλλεύματα,  που μπορεί να υπάρχουν στους βυθούς των θαλασσών της αλλά δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την προστασία των εναλίων αρχαιολογικών θησαυρών της.

Ο πατέρας της ΑΟΖ Θεόδωρος Καρυώτης
Αναφερόμενοι στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό οι αναλυτές της CIA είχαν την γνώμη ότι διέθετε τον μικρότερο στόλο από όλα τα κράτη του ΝΑΤΟ και ήταν προσανατολισμένο στην προστασία της ηπειρωτικής χώρας. Κάνουν, επίσης, μνεία στα αμερικανικά αντιτορπιλικά, που είχαν χρησιμοποιηθεί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και τότε είχαν δοθεί στην Ελλάδα με αποτέλεσμα το ελληνικό ναυτικό να  διαθέτει καλύτερες δυνατότητες για να υπερασπιστεί τις ακτές και καλύτερη επιμελητεία υποστήριξης για την μεταφορά στρατευμάτων ανάμεσα στην ηπειρωτική χώρα και στα νησιά. Το Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας είχε αναπτύξει μια καλή συνεργασία με το ιταλικό ναυτικό αλλά σχεδόν μηδενική συνεργασία με το τουρκικό ναυτικό, που θεωρείται μια δυνητική εχθρική δύναμη.

Για την πολιτική που σκεφτόταν να ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση, σχετικά με τις συζητήσεις που διεξάγονταν στον ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, οι αναλυτές της CIA πίστευαν ότι οι δικτάτορες στην Αθήνα δεν είχαν τα προσόντα να ασχοληθουν με θεματα διεθνούς δικαιου. Στην έκθεση αυτή εκθειάζουν μόνο τον Νομικό Σύμβουλο του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Γεώργιο Ζωτιάδη. 

Βέβαια, ο Ζωτιάδης, τον Απρίλιο του 1973, ήταν της γνώμης ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να υποστηρίξει την δημιουργία ενός συστήματος, στο οποίο τα χωρικά ύδατα θα είχαν το ίδιο μήκος σε όλη την έκταση των ακτών και ιδιαίτερα των ακτών των νήσων. Επρόκειτο για τραγικό λάθος που, αργότερα, διόρθωσε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. 

Στην Έκθεση οι Αμερικανοί αναφέρουν ότι ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της χούντας του Ιωαννίδη, Σπυρίδων Τετενές είχε προτείνει την ιδέα συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων του Αιγαίου με την Τουρκία πέραν των 12 ν.μ. (Εδώ πρέπει να απολογηθώ στους Αμερικανούς διότι πάντα ανέφερα ότι οι πρώτοι διδάξαντες την ιδέα της συνεκμετάλλευσης ήταν οι ΗΠΑ).










Ζητείται Ηλίθιος



Πολυμήχανοι σαν τον Οδυσσέα, ακούμε συχνά το στερεότυπο να εκστομίζεται με περηφάνια, ενώ η μεγάλη εικόνα πως αυτό ακριβώς είναι και η καταδίκη μας φαίνεται να χάνεται στα ψιλά γράμματα της Ιστορίας.

Θυμίζουμε κατά κάποιον συλλογικό τρόπο τον μαθητή με τις κακές επιδόσεις που όλοι οι δάσκαλοι στο σχολείο τον επαινούν για την ευφυΐα του παρότι οι βαθμοί του είναι χαμηλοί, καθώς είναι απείθαρχος και δε διαβάζει με σύστημα.

Περίσσεψε, λοιπόν, η εξυπνάδα των τακτικισμών, των ευέλικτων επιλογών, των “έξυπνων” λύσεων και της πρακτικής μαγκιάς στη Δημόσια ζωή.

(…για όσους αμφιβάλλουν προτείνουμε και το περίφημο ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Βιβλίο 3, Κεφάλαιο 82, για να απολαύσουν εξυπνάδες 2μιση χιλιάδων ετών, σαν το παλιό καλό κρασί…)

Πόσους πραγματικά ευφυέστατους ανθρώπους δεν έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια να παίρνουν αποφάσεις που αποδείχτηκαν τραγικές για τη χώρα?

Πόσα “μεγάλα κεφάλια” δεν είδαμε να τα κάνουν θάλασσα?

Πόσα “τέρατα μορφώσεως” ή “κοφτερά μυαλά” είδαμε να κάνουν ‘ευέλικτες’ κινήσεις που μετά από άπειρους τακτικούς ελιγμούς να μας οδηγούν σε αδιέξοδα?

Η εξυπνάδα αποτελεί πλέον κριτήριο απόρριψης για τις θέσεις εξουσίας. Η Ελλάδα χρειάζεται έναν Ηλίθιο για να σωθεί ή ακόμα καλύτερα ολόκληρη ομάδα από δαύτους.

Έναν τουλάχιστον Ηλίθιο που δε θα επιδεικνύει ευελιξία για να διασώσει το προσωπικό του συμφέρον. Κάποιον που δε θα έχει προσμονή αμοιβής. Κάποιον που θα επιμένει με μονολιθικό τρόπο σε όσα διακήρυξε προεκλογικά και δε θα αναζητεί πολιτικές ισορροπίες.

Η Ελλάδα χρειάζεται έναν άνθρωπο που ενώ θα ξέρει ότι οι πολιτικές του αποφάσεις θα τον καταστρέψουν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά, θα επιμένει να επιδιώκει το καλό των άλλων, το καλό του συνόλου, ακόμα και εις βάρος του προσωπικού του οφέλους.

Η Ανιδιοτέλεια έχει σαφώς φτάσει να θεωρείται ηλιθιότητα σε μια κατακερματισμένη κοινωνία, όπως η Νεοελληνική. Όλοι μέσα τους αναρωτιούνται συχνά “…μα ηλίθιος είμαι να μείνω απ' την απ' έξω?...”

Η Συνέπεια, η Αρετή, η Τιμιότητα και το φυσικό αίσθημα ντροπής καταδικάζονται ως ξεκάθαρα συμπτώματα ανοησίας και απόδειξη ηλιθιότητας.

Τα έφερε έτσι, όμως, η ζωή που οι ορδές των ευφυών διέλυσαν τη χώρα,

Οι έξυπνες κινήσεις τους γύρισαν όλες μπούμερανγκ, οι τακτικές τους μαγκιές πληρώθηκαν ακριβά από το κοινωνικό σύνολο και η όποια μόρφωσή τους κατέληξε η στάχτη στα δικά τους μάτια με το γύρισμα του αέρα! 

Η εξυπνάδα μας έγινε εξυπνακισμός και η μαγκιά ταπείνωση. Σαν σκιά της αποτυχίας μας κατατρέχει η ιδιοτέλειά μας, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, και καταδικάζει κάθε ευφυή επιλογή στην αποτυχία για το συλλογικό μας γίγνεσθαι.

Συμβαίνει και το εξής τραγελαφικό στη διαχείριση της Εξουσίας. Ο λαός συχνά χαρακτηρίζει ανίκανους και ηλίθιους τους κυβερνώντες όταν υπόκειται τις επιπτώσεις των αποφάσεών τους, ΕΝΩ όσοι πήραν τις αποφάσεις ήταν με αντικειμενικά κριτήρια άνθρωποι πανέξυπνοι αυταπόδεικτα, καθώς κατάφεραν να αναδειχτούν στο Δημόσιο βίο.

Πώς να γυρίσεις και να πεις σε έναν ολόκληρο λαό την πικρή αλήθεια;: 
Έξυπνοι και μάγκες επέλεξαν τους ευφυείς και καταρτισμένους με κριτήρια ιδιοτέλειας και τώρα απολαμβάνουν – λούζονται κατά το λαϊκότερον – τις επιπτώσεις του συμφεροντολογικού τρόπου σκέψης τους!

Ζητείται Ηλίθιος, λοιπόν, για να κάνει τα αυτονόητα.

Ζητείται Ηλίθιος για να φέρει την επανάσταση της Κοινής Λογικής που τόσο έχουμε στερηθεί.

ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ



Η καθημερινή «διαπραγμάτευση» κι όλοι μαζί οι κυβερνητικοί «διαπραγματευτές» και καρεκλοκένταυροι της εξουσίας που παρελαύνουν καθημερινά στα ΜΜΕ γνωρίζουν πολύ καλά ότι έχει ξεκινήσει η προώθηση του 4ου μνημόνιου – και την οποία έχουν προ πολλού αποδεχτεί – αλλά ροκανίζουν το χρόνο προκειμένου να επιβάλλουν, χωρίς αντιδράσεις, την αποδοχή του στους ήδη αποκαμωμένους εργαζόμενους και τους εξαθλιωμένους συνταξιούχους.  Όσοι ζουν τον εφιάλτη της ανεργίας τα τελευταία χρόνια πρέπει να πεισθούν ότι η «ανταγωνιστικότητα», βλέπε κινεζοποίηση, είναι η μόνη οδός για να βρεθεί μεροκάματο, αποδεχόμενοι στην πραγματικότητα να μετατραπούν σε σύγχρονους δουλοπάροικους.
Η μείωση του αφορολόγητου θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο την ήδη βαριά φορολογία που επιβάλλει «η κυβέρνηση των αδυνάτων», επιβαλλόμενη οριζόντια, ενώ για τις επιχειρήσεις προβλέπονται φορολογικές ελαφρύνσεις, αφού αυτές θεωρούνται οι πυλώνες της επαγγελλόμενης ανάπτυξης.
Οι συνταξιούχοι, άμεσα ή σε μικρό χρονικό διάστημα, ή κατά διαστήματα, θα αντιμετωπίζουν τον πέλεκυ της «προσωπικής διαφοράς» βλέποντας τις  συνταξούλες να εξανεμίζονται.
Το θηρίο δεν χορταίνει. Τα μέτρα θα συνεχίζονται μέχρι να ρουφήξει ο καπιταλισμός και την τελευταία ρανίδα αίματος.
Ο Ελληνικός καπιταλισμός προετοιμάζεται για τα καλύτερά του. Τα ξένο κεφάλαιο παίρνει τη μερίδα του λέοντος από την άλλη κι όλοι τους μαζί πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Εάν δεν υπήρχαν οι Συριζανελαίοι θα έπρεπε να τους έχουν εφεύρει. Τέτοιος διαχειριστικός παπατζηδοτισμός, τόση ξετσιπωσιά και μαεστρία μαζί δεν χωρούσε σε καμία φαντασία, αυτό είναι αλήθεια. Δεν προέκυψε απλώς. Τώρα μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είχε σχεδιαστεί.
Τα «πρωτογενή πλεονάσματα» ύψους 3,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα χρόνια, θεωρούνται αδύνατα από τους ξένους τοποτηρητές. Εξ’ ου και η θέσπιση των «προληπτικών» μέτρων για μετά το 2019. Δίνουν απλώς παράταση των Συριζανελαίων στην εξουσία προκειμένου να εκτελέσουν την αποστολή τους. Τα μέτρα είναι απολύτως συγκεκριμένα και αφορούν αποκλειστικά μισθωτούς συνταξιούχους, ενώ οι δήθεν ελαφρύνσεις και το μοίρασμα του μελλοντικά υποθετικού 70% του πλεονάσματος είναι καθαρή εξαπάτηση.  Μπορεί να γελάει ο κόσμος, αλλά αυτό δεν πρόκειται να τον ανακουφίσει.
Υπάρχει ελπίδα; Η μοναδική διέξοδος της κοινωνίας, το έχουμε ξαναγράψει βρίσκεται στους δρόμους. Δυστυχώς μετά από εφτά χρόνια μνημόνια με τη λογική της ανάθεσης που υπερίσχυσε, της αναμονής που αποδεικνύεται αυτοκτονική και της εξαιρετικής διαχείρισης των Συριζανελαίων,  έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση κοινωνικής παράδοσης χωρίς όρους.

Υπάρχει λοιπόν ελπίδα; Υπάρχει μόνο και εάν αποφασίσει η κοινωνία να θέσει από τα κάτω και στους δρόμους τους όρους. Να διακόψει την ανακωχή που απολαμβάνει το κεφάλαιο και η εξουσία και να αντεπιτεθεί. Εάν αυτό δε γίνει εφικτό, τα χειρότερα είναι δεδομένα και αναπότρεπτα. Στο παρόν τουλάχιστον. –  Β.Σ