WSJ: Βρετανοί υπουργοί μελετούν… Βαρουφάκη

«Εάν οι διαπραγματεύσεις για το Brexit έχουν αρχίσει με θυελλώδη τρόπο, τότε ρίξτε την ευθύνη στον Γιάνη Βαρουφάκη» προτρέπει τους αναγνώστες της The Wall Street Journal ο αρθρογράφος Σίμον Νιξον. 

 Ο ίδιος θεωρεί ότι αρκετοί υπουργοί της βρετανικής κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, έλαβαν μαθήματα από τον πρώην Έλληνα υπουργό Οικονομικών, ο οποίος είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική κρίση του α’ εξαμήνου του 2015. 

 Κατά τον Νίξον, ο Βαρουφάκης έχει γίνει «ήρωας» για πολλούς πολιτικούς στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Για τους Αριστερούς, είναι ο ηγέτης της παγκόσμιας αντίστασης ενάντια στη λιτότητα, ενώ για τους δεξιούς ευρωσκεπτικιστές, είναι αυτός που οραματίζεται την καταστροφή του ευρώ» εξηγεί, αναλυτικά. 

 Επιχειρώντας να συγκρίνει τις δύο διαπραγματευτικές διαδικασίες -αυτή του Brexit και αυτή της ελληνικής κρίσης- ο αρθρογράφος της The Wall Street Journal παραδέχεται ότι «πράγματι, αντλούνται μαθήματα για το Λονδίνο από την Ελλάδα, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να εξαχθούν τα λάθος διδάγματα». 

 Τις προηγούμενες ημέρες, η βρετανική κυβέρνηση δημοσίευσε μία σειρά προτάσεων για την επόμενη ημέρα, προκειμένου να καταδείξει την εποικοδομητική στάση του Λονδίνου στις διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, όπως παρατηρεί ο Νίξον, πολλές από αυτές τις προτάσεις είναι τόσο «ξεφτισμένες» όσο ήταν και οι αντίστοιχες του κ. Βαρουφάκη το 2015. 

 «Το πραγματικό δίδαγμα για το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η ανάγκη να προχωράει σε νηφάλιες αξιολογήσεις για την πορεία των διαπραγματεύσεων και να προετοιμάζει την κοινή γνώμη για την αναπόφευκτη αλλαγή των εμπορικών και οικονομικών συνεργασιών» υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων. 

 Σε διαφορετική περίπτωση, σπεύδει να προειδοποιήσει, «θα εγκλωβιστεί σε θέσεις, από τις οποίες αργότερα δεν θα μπορεί να δραπετεύσει». «Η βρετανική κυβέρνηση έχει ακόμη χρόνο -αλλά όχι πάρα πολύ- προκειμένου να αποφύγει τα λάθη του κ. Βαρουβάκη» καταλήγει, στο ίδιο πλαίσιο, ο αρθρογράφος της TheWall Street Journal. 

   naftemporiki.gr  

ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ- Πιο αποτελεσματική από την χημειοθεραπεία

Η νέα εξελιγμένη μέθοδος έχει παρουσιάσει αποτελέσματα πλήρους υποχώρησης του όγκου – Στηρίζεται σε συνδυασμό εκρίζωσης των καρκινικών κυττάρων και ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η επιστημονική κοινότητα έχει επικεντρώσει τις μελέτες της στην ανακάλυψη θεραπειών που θα καταπολεμούν τις ολοένα και αυξανόμενες -εξαιτίας διαφόρων παραγόντων- περιπτώσεις καρκίνων. Μετά την πρόσφατη ανακάλυψη από ομάδα Ελλήνων επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ, μίας μεθοδολογίας που αφορά την αντιμετώπιση μίας μορφής λευχαιμίας, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Γκλάσκοου, στη Σκωτία, ανακάλυψαν μία νέα θεραπεία, η οποία αποδεικνύεται αποτελεσματικότερη από τη χημειοθεραπεία και με σαφώς λιγότερες επιπτώσεις και επιπλοκές.

Η νέα μέθοδος θανάτωσης καρκινικών κυττάρων, που ονομάζεται Caspase Independent Cell Death (CICD), είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη εκρίζωση των όγκων σε πειραματικά μοντέλα.

Οι περισσότερες αντικαρκινικές θεραπείες (χημειοθεραπεία, ακτινοβολία και ανοσοθεραπεία) δουλεύουν με τη θανάτωση καρκινικών κυττάρων μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται apoptosis (απόπτωση) και η οποία ενεργοποιεί τις πρωτεΐνες που ονομάζονται Caspace, οδηγώντας στον κυτταρικό θάνατο. Ωστόσο, στην απόπτωση, οι θεραπείες συχνά αποτυγχάνουν να σκοτώσουν όλα τα καρκινικά κύτταρα, οδηγώντας σε υποτροπή της νόσου και μπορεί επίσης να έχουν ανεπιθύμητες παρενέργειες που μπορεί ακόμη και να επιταχύνουν τη δράση και εξέλιξη του καρκίνου.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης ήθελαν να αναπτύξουν έναν τρόπο βελτίωσης της θεραπείας που προκαλεί τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων, μετριάζοντας συγχρόνως την ανεπιθύμητη τοξικότητα. «Η έρευνά μας διαπίστωσε ότι η ενεργοποίηση του Caspase-Independent Cell Death (CICD) και όχι η απόπτωση, συχνά οδήγησε σε πλήρη υποχώρηση του όγκου. Ειδικά υπό συνθήκες μερικής θεραπευτικής ανταπόκρισης, όπως δείχνουν τα πειράματά μας, διακρίνουμε ότι η ενεργοποίηση του CICD, ειδικά για όγκους, αντί της απόπτωσης, μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικότερος τρόπος για την αντιμετώπιση του καρκίνου», δήλωσε ο Dr Stephen Tait, επικεφαλής ερευνητής του UK Beatson Institute.

Σε αντίθεση με την απόπτωση, η οποία είναι μια σιωπηρή μορφή κυτταρικού θανάτου, όταν τα καρκινικά κύτταρα πεθαίνουν μέσω CICD, προειδοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα μέσω της απελευθέρωσης φλεγμονωδών πρωτεϊνών. Το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί στη συνέχεια να επιτεθεί στα εναπομείναντα κύτταρα όγκου που αποφεύγουν τον αρχικό θάνατο που προκαλείται από τη θεραπεία. Σε αυτό ακριβώς οφείλεται η αποτελεσματικότερη καταπολέμηση του καρκίνου. Στην ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο διαχωρίζει πλέον τα καρκινικά κύταρα και αφού επιτίθεται σε αυτά, τα εξουδετερώνει, ενώ είναι εξασθενημένα ή σαφώς λιγότερα, ώστε να προβάλουν σθεναρή αντίσταση.

 medicalland.gr

Τime: O Tσίπρας στη λίστα με τους πέντε λιγότερο δημοφιλείς αρχηγούς, μετά τον Τραμπ

Η δημοτικότητα του Ντόναλντ Τραμπ καταγράφει νέο αρνητικό ρεκόρ αυτόν τον μήνα, την περίοδο που κάνει το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό ως πρόεδρος των ΗΠΑ.

Η στήριξη στο πρόσωπό του είναι κάτω από 40%, αλλά υπάρχουν και χειρότερα, όπως επισημαίνει το TIME, παραθέτοντας πέντε ηγέτες χωρών, που είναι λιγότερο δημοφιλείς από τον Τραμπ. Ανάμεσά τους και ο Αλέξης Τσίπρας, μαζί με τον Νικολάς Μαδούρο της Βενεζουέλας και τον Μισέλ Τεμέρ της Βραζιλίας.

Οι λόγοι που σύμφωνα με το περιοδικό έχουν οδηγήσει στην κατακόρυφη πτώση του Αλέξη Τσίπρα στις δημοσκοπήσεις είναι το γεγονός ότι «έχει αναγκαστεί να δεχτεί ολοένα και περισσότερα μέτρα λιτότητας για να κρατήσει τη χώρα του στην επιφάνεια». Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρει ότι «ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχουν επιδεινώσει τα προβλήματα που προυπήρχαν στην οικονομία με τη χώρα να έχει χάσει από την έναρξη της κρίσης περίπου το 25% του ΑΕΠ».

Το περιοδικό κάνει αναφορά και στη στάση του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, «ο οποίος με την “θρασύτητά του” απομάκρυνε το ενδεχόμενο για υποχωρήσεις από τους Ευρωπαίους εταίρους». Ακολούθησαν το δημοψήφισμα και το «όχι» το οποίο στη συνέχεια έγινε «ναι» καθώς «ο Τσίπρας αγνόησε την ετυμηγορία του λαού και προχώρησε στην υπογραφή του νέου μνημονίου, επιβάλλοντας μέτρα λιτότητας σε έναν ήδη «εξαντλημένο λαό» και προκαλώντας ελάχιστη δημόσια κατακραυγή.

Οι υπόλοιποι τέσσερις ηγέτες, που είναι λιγότερο δημοφιλείς από ό,τι ο Ντόναλντ Τραμπ σύμφωνα με το Τime:

1. Ο Νικολάς Μαδούρο στη Βενεζουέλα, εναντίον του οποίου διαδηλώνουν καθημερινά οι πολίτες, σε βίαιες κινητοποιήσεις, εν μέσω σοβαρών ελλείψεων σε τρόφιμα και φάρμακα.

2. Ο Μισέλ Τεμέρ στη Βραζιλία, με μονοψήφια ποσοστά δημοτικότητας, που βρίσκεται στο επίκεντρο σκανδάλου, έπειτα από την αποκάλυψη ηχογραφήσεων στις οποίες φέρεται να διαπραγματεύεται δωροδοκία για να αποσιωπήσει τη διαφθορά άλλου πολιτικού.

3. Ο Τζέικομπ Ζούμα στη Νότια Αφρική, την παραίτηση του οποίου επιθυμεί το 70% των πολιτών. Από τότε που ανέλαβε την προεδρία, το 2009, το νόμισμα της χώρας έχει χάσει το 1/3 της αξίας του και η ανεργία ανέβηκε στο 27%. Ο ίδιος έχει σχεδόν 800 κατηγορίες διαφθοράς σε βάρος του.

4. Ο Νατζίμπ Ραζάκ της Μαλαισίας, που έχει πλουτίσει από τότε που έγινε πρόεδρος, το 2009, ενώ οι αντίπαλοί του εντός κόμματος τίθενται στο περιθώριο και εκτός κόμματος καταλήγουν στη φυλακή.

huffingtonpost.gr

Αμόλησαν τη χαζή για να δούνε αντιδράσεις.

Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι ο αντικομουνισμός που «παίζει» τούτες τις μέρες είναι απλά η «μόδα» των καιρών. Αντίθετα είναι το μόνιμο πρόβλημα των φασιστών που διαφεντεύουν την Ευρώπη και δεν μπορούν ακόμα να χωνέψουν ότι δεν κατάφεραν να μετατρέψουν σε Άουσβιτς ολόκληρο τον πλανήτη εξαιτίας του κόκκινου στρατού.

Στην Ελλάδα οι φασίστες έφτασαν στο απόγειο της δύναμής τους όταν ο αρχηγός τους Κώστας Σημίτης κατέλαβε το ΠΑΣΟΚ και έγινε πρωθυπουργός.

Όταν λοιπόν το ΠΑΣΟΚ έγινε φασιστικό κόμμα, τύποι σαν το Βενιζέλο φρόντισαν ώστε άτομα τύπου Εύας να είναι …εκφραστές του σοσιαλισμού.

Φυσικά τότε ο πολιτικός λόγος της Εύας ήταν το προσφιλές σε όλους λα λα όλα, λα λα λόλα, οι δε παπούληδες και οι γιαγιάδες των «ευών» ήταν γερμανοτσολιάδες λαϊκοί αγωνιστές που έβαλαν την προβιά του ήλιου του ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα όμως που ξεθάρρεψαν γιατί βλέπουν ότι στην Ευρωβουλή στο βήμα θα ανέβει σε λίγο ο ίδιος ο Χίτλερ, πέταξαν την προβιά με την αγωνίστρια γιαγιά και φόρεσαν τη σβάστικα.

Η Εύα όπως σε όλους είναι γνωστό είναι "κάτι" που απλά το χρησιμοποιούν για να …δούνε αντιδράσεις. Δεν αποτελεί ούτε καν την κορυφή του παγόβουνου.  Να φοβάστε τύπους σαν τον Πολάκη που το παίζουν φανατικοί αριστεροί, υπηρετώντας "υψηλά ιδεώδη" έχοντας ανα χείρας τον Μάρξ και ανά «μασχάλαις» το «ο Αγών μου».

Να τους φοβάστε πάρα πολλοί γιατί αυτοί είναι οι αντικαταστάτες κάθε Εύας. Είναι οι δοσίλογοι της νέας τάξης που ποτέ δεν έπαψαν να ονειρεύονται και να φωνάζουν Χάι Χάι Χάι, Χάι  Χίτλερ.    

Ανδρέας Κεσίδης.

ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ: Ο πόλεμος στη Συρία, η Κουρδική αντίσταση, τα πετρέλαια και ο ρόλος των Αμερικανών

Ο Καρλ Μαρξ είπε κάποτε ότι, «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».

Στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής, η ιστορία ξεκίνησε ως φάρσα και σήμερα εξελίσσεται σε απίστευτη τραγωδία. Τον Μάιο του 1916 μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας, με τη συναίνεση της Ρωσίας, συνήφθη η Συμφωνία Sykes–Picot.

Ήταν ένα μυστικό σύμφωνο με το οποίο μοιράζονταν σε σφαίρες επιρροής και ελέγχου της Βρετανίας, τη Γαλλίας και, αρχικά, της Ρωσίας, εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη σημερινή Τουρκία, στη Μέση Ανατολή, στο Ιράκ και στη Συρία. Ο Σάικς έλεγε ότι ήθελε «να χαράξει μία γραμμή από το ‘e’ της Άκρας ( Acr(e) ) μέχρι το ‘τελευταίο k’ του Κιρκούκ ( Kirkou(k)», γράφει ο βρετανός συγγραφέας Τζέιμς Μπαρ στο βιβλίο του, «Μία γραμμή στην άμμο» (2011). Η μαύρη αυτή γραμμή χωρίζει τη Μέση Ανατολή αγνοώντας ασύγγνωστα εθνότητες, φυλετικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς: Η «Συρία» των Γάλλων, στο βορρά, η «Αραβία» των Βρετανών, στο νότο.

Η περιοχή χωρισμένη σε πέντε ζώνες. Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς και μελετητές, η Συμφωνία Σάικς-Πικό ήταν η απαρχή ασταμάτητων συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή μέχρι σήμερα, με κορύφωση τον φοβερό πόλεμο στη Συρία και την εμπλοκή διαφόρων δυνάμεων.

Συριακή… κατεχόμενη Κύπρος

Μια από τις χώρες που έχουν εμπλακεί στον συριακό πόλεμο είναι και η Τουρκία. Ας θυμηθούμε: Πριν από έναν ακριβώς χρόνο, η κυβέρνηση Ερντογάν διέταξε την εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία με πρόσχημα τον αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους (το οποίο η ίδια εφοδίαζε με όπλα και πυρομαχικά και δεχόταν τραυματίες τζιχαντιστές στα νοσοκομεία της). Υποτίθεται ότι εκείνη η επιχείρηση ήταν περιορισμένης εμβέλειας.

Έκτοτε, σε έκταση 2000 τ. χλμ τα οποία ελέγχει με φίλιες ομάδες ανταρτών, η Τουρκία δημιουργεί συνθήκες… Βόρειας κατεχόμενης Κύπρου: Λειτουργεί νοσοκομεία, σχολεία, αστυνομικές, δικαστικές, εκπαιδευτικές, διοικητικές και άλλες υποδομές, εκπαιδεύει ιμάμηδες, κτίζει τζαμιά και δίνει την εικόνα οιονεί κράτους, υπό τον πλήρη οικονομικό, πολιτικό, διοικητικό και στρατιωτικό έλεγχό της. Ο πραγματικός στόχος της Τουρκίας είναι να παρεμποδίσει τους Κούρδους της Συρίας να ενωθούν με τους Κούρδους του Ιράκ και της Ανατολικής Τουρκίας σε ένα μεγάλο και ισχυρό κουρδικό κράτος. Όμως υπάρχουν δύο ισχυροί παράγοντες που φαίνονται να ματαιώνουν τα τουρκικά σχέδια, τα οποία αποβλέπουν στην εξουδετέρωση του μόνιμου, εδώ και 1000 χρόνια, εφιάλτη της Τουρκίας: Ο εδαφικός ακρωτηριασμός της. Από τη μια είναι η Ρωσία, η οποία στηρίζει το καθεστώς Άσαντ και από την άλλη είναι οι ΗΠΑ, οι οποίες υποστηρίζουν ανεπιφύλακτα και εξοπλίζουν με βαριά όπλα τους Κούρδους της Συρίας.

Τουρκικός πανικός

Γιατί; Διότι, πρώτον, είναι οι μόνες συντεταγμένες, ικανές δυνάμεις που μάχονται αποτελεσματικά κατά των τζιχαντιστών. Δεύτερον, οι Κούρδοι της Συρίας είναι οι μόνοι οι οποίοι προσφέρουν νίκες στους Αμερικανούς. Τον περ. Μάιο, λίγες μόνον ημέρες πριν από την επίσημη επίσκεψη του σουλτάνου Ερντογάν στην Ουάσινγκτον, ο πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε μαζική και σημαντική στρατιωτική βοήθεια στους Κούρδους του YPG. Οι πληροφορίες αναφέρονται σε άρματα μάχης, βαριά πολυβόλα και αντιαρματικά που μεταφέρθηκαν με εκατοντάδες φορτηγά.

Τι σημαίνουν αυτά;

Πρώτον, οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι φαίνεται ότι ήδη αποφάσισαν την τύχη της δύσμοιρης Συρίας, η οποία ενδέχεται να τριχοτομηθεί. Δεύτερον, φαίνεται ότι απώτερος στόχος τους είναι η έξοδος των Κούρδων προς την Μεσόγειο αλλά και για λόγους ενεργειακών σχεδιασμών. Τρίτον, πιθανή ίδρυση κουρδικού κράτους προϋποθέτει εκ προοιμίου και τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ανατολικής, κατά πλειοψηφία κουρδικής, Τουρκίας. Όμως, μια τέτοια προοπτική θα απαιτήσει τον επανασχεδιασμό του χάρτη της περιοχής με ό,τι αυτό θα μπορούσε να συνεπάγεται για τις χώρες της Μέσης Ανατολής, ειδικά για τον Λίβανο, το Ισραήλ, με εντεύθεν προεκτάσεις προς την Ιορδανία και την Αίγυπτο.

Και, φυσικά, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι αντιδράσεις της Τουρκίας. Αν χρειαζόταν μια απόδειξη του ασυγκάλυπτου πανικού, ο οποίος χαρακτηρίζει τελευταία την τουρκική κυβέρνηση, αυτός αποδίδεται από έναν στενότατο μυστικοσύμβουλο του Ερντογάν και δημοσιογραφικό εκφραστή του. Πρόκειται για τον Ιμπραχίμ Καραγκιούλ, γενικό διευθυντή της εφημερίδας «Yeni Şafak», η οποία ανήκει στον συμπέθερο του Ερντογάν.

Σχέδιο καταστροφής της Τουρκίας

Σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στις 11 τρέχοντος στην πιο πάνω εφημερίδα, όπως το έχει μεταφράσει και δημοσιεύσει στο Pontos News, ο Σάββας Καλεντερίδης, ο Καραγκιούλ, με τίτλο: «Πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα, αλλιώς θα κτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο», γράφει: «Ο (κουρδικός) διάδρομος που έχει δημιουργηθεί στα βόρεια της Συρίας, είναι ένα σχέδιο καταστροφής της Τουρκίας. Μόλις ολοκληρωθεί ο διάδρομος αυτός, από το Ιράν μέχρι τη Μεσόγειο, θα μπει σε εφαρμογή ο χάρτης που ετοίμασαν για την Τουρκία. Μέχρι σήμερα προετοίμασαν αυτόν τον χάρτη, μας τύφλωσαν και μας αποκοίμισαν με το ΙΚ, μετέφεραν εκεί τρομοκράτες και το ΡΚΚ και βήμα-βήμα περικύκλωσαν την Τουρκία.

Έκαναν ένα παιχνίδι με το Κομπάνι και μας ξεγέλασαν. Οι ΗΠΑ, ενώ έδωσαν υποσχέσεις στην Τουρκία για την Ιεράπολη, την παρέδωσαν στο ΡΚΚ, όπως και όλες τις άλλες περιοχές του διαδρόμου. »Η Τουρκία αντέδρασε με την επιχείρηση ‘Ασπίδα του Ευφράτη’, όμως μας σταμάτησαν εκεί. Δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα παραπέρα. Και τώρα έρχεται η σειρά του Ιντλίμπ, που έχει μπει στο στόχαστρο των ΗΠΑ. Ετοιμάζονται να κάνουν επιχείρηση εκεί, επειδή την περιοχή ελέγχει μια οργάνωση που ανήκει στην Αλ Κάιντα. Θα παραδώσουν την περιοχή αυτή στο ΡΚΚ και έτσι θα βγουν οι Κούρδοι στη Μεσόγειο. Και μετά θα μας πουν να φύγουμε από την Αλ Μπαμπ και από την Τζαραμπλούς. »Όσοι μετέφεραν το ΡΚΚ στις ακτές της Μεσογείου, δεν οδηγούν στο διαμελισμό μόνο τη Συρία, αιχμαλωτίζουν και την Τουρκία, για να εφαρμόσουν και σε μας αργότερα το ίδιο σενάριο. Είμαστε αντιμέτωποι με τον μεγαλύτερο κίνδυνο μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Όλα αυτά δεν είναι ούτε θέμα τρομοκρατίας, ούτε ποιος θα ελέγξει τη Συρία. Είναι κάτι πιο βαθύ, πώς θα απομονωθεί, πώς θα περικυκλωθεί, για να διαμελιστεί στη συνέχεια η Τουρκία. Όταν ολοκληρωθεί εκείνος ο διάδρομος, η Τουρκία θα αποκοπεί από τον ισλαμικό κόσμο. Θα αποκλειστούμε πρώτα από τον Αραβικό κόσμο και στη συνέχεια από το Ιράν. Τότε, μια απομονωμένη Τουρκία, θα οδηγηθεί από τις ΗΠΑ και την ΕΕ στο διαμελισμό (…). Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, τότε θα χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο».

ΗΠΑ-Ρωσία την ανέχονται

Ο Τούρκος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, Cengiz Aktar, σε εκτενή ανάλυσή του στο “Foreign Affairs” (ελληνική έκδοση, τ. 45, Απρίλιος-Μάιος 2017), γράφει για τη συριακή πολιτική της Τουρκίας: «Στην Συρία, η Άγκυρα που έρχεται να εμπλακεί στρατιωτικά για να χαράξει έναν σουνιτικό και αραβικό θύλακα στα βόρεια της χώρας, η γραμμή της τώρα είναι να βοηθήσει τις τζιχαντιστικές ομάδες εναντίον των Κούρδων, χωρίς να είναι σε θέση να ελέγχει αυτές τις ομάδες λόγω έλλειψης πληροφοριών και τεχνογνωσίας.

Η παρουσία της Άγκυρας είναι ανεκτή από την Μόσχα και την Ουάσιγκτον οι οποίες, προς το παρόν, την αφήνουν να ενεργεί (…). »Μακροπρόθεσμα, η αντι-κουρδική εμμονή της Άγκυρας δεν έχει καμία δουλειά με την πραγματικότητα, με τους Κούρδους της Συρίας να είναι η μόνη δύναμη επί του εδάφους σε θέση να καθαρίσουν το έδαφος του ISIL. Οι αποκεντρωτικές τάσεις των Κούρδων ηγετών παρουσιάζουν επίσης μια αξιόπιστη πολιτική προοπτική για την μελλοντική πολιτική αρχιτεκτονική στην Συρία, μειώνοντας την εμμονή της Άγκυρας σε μια μάχη οπισθοφυλακής». Δεν θα αναλύσουμε σήμερα τι θα σήμαινε για την περιοχή μας πιθανή δημιουργία κουρδικού κράτους και ποιες επιπτώσεις ενδέχεται να έχει και στην Κύπρο. Όμως, η πολιτική ηγεσία οφείλει να παρακολουθεί τις εξελίξεις στο συριακό, σε συνάρτηση προς την Τουρκία και τους σχεδιασμούς της σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ανεξάρτητα αν η ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως φάρσα είτε ως τραγωδία, η Κύπρος δεν θα άντεχε να ήταν μέρος είτε της πρώτης είτε της δεύτερης, ξανά.

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΟΚ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η CITI: Τι θα συμβεί σε αγορές και οικονομία

Αναμένονται μεγάλες ανακοινώσεις σε ό,τι αφορά τον ισολογισμό της ΕΚΤ και της Fed το φθινόπωρο και οι αγορές assets των κεντρικών τραπεζών ήδη μειώνονται έντονα στις αναπτυγμένες χώρες, όπως σημειώνει η Citigroup στην νέα της έκθεση Global Economic Outlook.

Όπως επισημαίνει, κατά την άποψή της, η παγκόσμια οικονομία είναι πιο ισχυρή αυτή τη στιγμή από ό, τι εδώ και χρόνια, γεγονός που σημαίνει ότι θα είναι σε θέση να αντέξει την αυστηρή νομισματική πολιτική.

Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά για τους κεντρικούς τραπεζίτες και η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να μετατραπεί άμεσα και έντονα σε πολύ αυστηρή, καθώς ο πληθωρισμός εξακολουθεί να είναι χαμηλότερος από τον αναμενόμενο στις μεγάλες οικονομίες.

Ο κύριος κίνδυνος από το tapering σε παγκόσμιο επίπεδο αφορά τις χρηματοπιστωτικές αγορές, οι οποίες θα μπορούσαν να αντιδράσουν έντονα αρνητικά στη νομισματική αυστηρότητα, όπως τονίζει η Citi.

Έρχεται το παγκόσμιο tapering

H Citi αναμένει ότι οι αγορές assets των κεντρικών τραπεζών διεθνώς θα μειωθούν δραστικά από περίπου 100 δισ. δολάρια / μήνα προς το απόλυτο μηδέν μέχρι το τέλος του 2018, το οποίο και το αποκαλεί «global tapering». Οι καθαρές αγορές έχουν ήδη μειωθεί από την πρόσφατη κορυφή τους στα μέσα του 2016, καθώς η ΕΚΤ, η Τράπεζα της Ιαπωνίας και η Τράπεζα της Αγγλίας έχουν μειώσει τις αγορές τους, ωστόσο δύο πολύ σημαντικές ανακοινώσεις έρχονται προσεχώς.

Πρώτον, αναμένεται η Fed να ανακοινώσει, κατά τη συνεδρίαση της FOMC στις 20 Σεπτεμβρίου, ότι θα αρχίσει τη σταδιακή μείωση του ισολογισμού της τον Οκτώβριο, ξεκινώντας από 10 δισ. δολάρια το μήνα πιθανότατα τον Οκτώβριο, αυξάνοντας στα 50 δισ. δολάρια το μήνα στο δ” τρίμηνο του 2018.

Δεύτερον, η ΕΚΤ αναμένεται να ανακοινώσει, κατά τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου, ότι θα μειώσει τις μηνιαίες καθαρές αγορές assets από τον Ιανουάριο του 2018, ίσως σε 40-45 δισ. ευρώ το μήνα από τα σημερινά  60 δισ. το μήνα.

Εν τω μεταξύ, αναμένεται και η Τράπεζα της Ιαπωνίας να μειώσει περαιτέρω τις αγορές της.

Η παγκόσμια οικονομία βάζει δυναμικά «μπροστά»

Η παγκόσμια ανάπτυξη εξακολουθεί να είναι ισχυρή με τις κύριες οικονομικές προβλέψεις της Citi να παραμένουν ως επί το πλείστον αμετάβλητες. Συνεχίζει να αναμένει αύξηση του πραγματικού παγκόσμιου ΑΕΠ στο 3,1% ετησίως το 2017 και στο 3,3% το 2018, από αύξηση 2,5% το 2016.

Οι προβλέψεις τόσο για τις ανεπτυγμένες αγορές όσο και για τις αναδυόμενες είναι επίσης σχεδόν αμετάβλητες με την αμερικάνικη τράπεζα να αναμένει αύξηση 2,1% και 2,2% στις ανεπτυγμένες οικονομίες το 2017 και 2018, αντίστοιχα, μετά το 1,6% το 2016, ενώ στις αναδυόμενες αγορές αναμένεται αύξηση 4,5% το 2017 (+ 0,1%) και 4,7% το 2018, μετά από 3,9% το 2016.

Η Citi αναθεώρησε ανοδικά τις προβλέψεις της για το 2017 για τη Σουηδία, την Ολλανδία, τη Βρετανία, το Μεξικό, την Τουρκία, και για το 2017 και το 2018 για την Ιταλία και την Ιαπωνία. Αντίθετα, αναθεώρησε πτωτικά τις εκτιμήσεις της για την ανάπτυξη στην Ινδονησία και την Κολομβία για το 2017.

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, και εδώ οι προβλέψεις της Citi παραμένουν αμετάβλητες, αναμένοντας ανάπτυξη τη τάξης ου 0,7% φέτος και 1,1% το 2018.

ΠΗΓΗ: capital.gr

Φυλακή χωρίς κάγκελα; Πρώτο μέρος, Εθνικό Στρατόπεδο Χρέους.

Χαιρετίσματα στους συγκρατούμενους στο Στρατόπεδο του Χρέους.

Του Σταμάτη Στεφανάκου

Έχετε αναλογιστεί τι είναι μια φυλακή; Πως λειτουργεί; Πως διοικείται; Πως ζούνε οι έγκλειστοι; Ας επεκτείνουμε την έννοια μιας φυλακής χωρίς κάγκελα, χωρίς τοίχους. Με τι θα έμοιαζε; Με ένα ανοικτό στρατόπεδο.

Σήμερα θα κάνουμε μαζί ένα ταξίδι μέσα σε αυτή την ιδιότυπη φυλακή. Θα περιγράψω όσο μπορώ πιο αδρά τι συμβαίνει όταν η φυλακή απλώνεται στο μέγεθος ας πούμε μια περιοχής με σαφή γεωγραφικά όρια. Ας πούμε ως παράδειγμα στο μέγεθος του Στρατόπεδο του Χρέους , στο μέγεθος, ας πούμε της Ελλάδος.

Ας ξεκινήσουμε με τον κόσμο που ζει μέσα στο Στρατόπεδο. Θα ξεκινήσω από την κορυφή της τροφικής αλυσίδας πηγαίνοντας προς τον βάση.

Στην κορυφή, βρίσκεται η Διοίκηση. Πολλά προνόμια, χρήμα, σχετική ασφάλεια και εννοείτε και "τυχερά". Το προσωπικό που την απαρτίζει χωρίζεται σε αυτό που φαίνεται και σε αυτό που κινεί τα νήματα.  Αυτό  που φαίνεται προκύπτει από. ψηφοφορίες από τους έγκλειστους και προέρχεται από συγκεκριμένες ολιγαρχικές μειοψηφικές κλίκες, σαφώς εγκεκριμένες από το προσωπικού που δεν φαίνεται. Οι κλίκες αυτές όταν ανεβαίνουν στην Διοίκηση μετά από ψηφοφορία μπορούν να διορίσουν μέλη τους ή φίλα προσκείμενα πρόσωπα σε διάφορες θέσεις ώστε να καλύπτουν χαμηλόβαθμες θέσεις.  Μερικές φορές μερικά μέλη τους γίνονται ο αποδιοπομπαίος τράγος  για κάποιο διάστημα, έτσι για να υπάρχει ψευδαίσθηση δικαιοσύνης και ταπεινότητας.

Το ενδιαφέρον έχει το τμήμα του προσωπικού που κινεί τα νήματα και δεν φαίνεται ή μάλλον ας πούμε ότι επεμβαίνει  χωρίς να αφήνει ίχνη. Το προσωπικό αυτό ορίζει τα οικονομικά και τις σχέσεις μεταξύ των διάφορων φυλακών. Επίσης μεταβάλει τις συνθήκες λειτουργίας της φυλακής όπως και τις σχέσεις μεταξύ Διοίκησης και εγκλείστων. Στην ουσία ασκεί την ουσιαστική διοίκηση τους ιδρύματος. Κάνεις δεν έχει σαφή εικόνα για το πλαίσιο το όποιο καθορίζει την λειτουργία του όπως και τις λεπτομέρειες στην δομή και την ανάπτυξη στρατηγικών. Βαθύ πέπλο καλύπτει κάθε πτυχή του, κάθε κίνηση, κάθε απόφαση. Μύθοι και θεωρίες συνωμοσίας βοηθούν στην σύγχυση για τον πραγματικό τους ρόλο. Σημειώστε το ακόλουθο: ότι οι οικονομικοί πόροι που διαθέτουν τους επιτρέπουν να έχουν ένταξή προσωπικό που έχει την δυνατότητα να αναλύει, σχεδιάζει και να εφαρμόζει πολιτικές με απόλυτη ακρίβεια.

Το επόμενο στάδιο στην τροφική αλυσίδα είναι οι Επόπτες. Το προσωπικό αυτό προέρχεται κατευθείαν από  τους έγκλειστους. Η δουλειά του, ο λόγος ύπαρξης του, είναι να εφαρμόζει τις αποφάσεις της Διοίκησης και να ελέγχει τους έγκλειστους. Έχει κάποια λίγα προνόμια και ίσως και κάποιες οικονομικές απολαβές, σαφέστατα περισσότερη ασφάλεια από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Οι Επόπτες δοξάζουν την Διοίκηση, και διαδίδουν με κάθε τρόπο την πίστη τους σε αυτή. Κατά κάποιο τρόπο ακόμα και η ύπαρξη τους , θεωρείται επιβράβευση για τους υπόλοιπους. Είναι μια μικρή ελίτ  εξαιρετικά χρήσιμη γιατί παράγει πολλούς αναλώσιμους και κοστίζει ελάχιστα στην Διοίκηση. Φυσικά η Διοίκηση πάντα μιλάει για αυτούς ότι έχουν συμάντικο κόστος όπως και ότι κάνουν εξαιρετική δουλειά. Αναγνώριση και περιφρόνηση στο ίδιο πακέτο, με την λογική μαστίγιο και καρότο...

Και πάμε στην βάση της τροφικής αλυσίδας. Εδώ έχουμε το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Είναι οι έγκλειστοι. Ζουν, υπάρχουν και αναπαράγονται για να στηρίζουν την φυλακή.  Έχουν ελάχιστα δικαιώματα, άπειρες υποχρεώσεις εκ των όποιων οι δυο πλέον σημαντικές είναι να  εργάζονται αλλά κυρίως να καταναλώνουν.  Τα πάντα γίνονται φυσικά για τους έγκλειστους. Οι Επόπτες υπάρχουν για να τους προστατεύουν, ενώ η φιλάνθρωπη Διοίκηση καταβάλει άοκνες προσπάθειες με αυτοθυσία για να κάνει ευτυχισμένους τους κρατούμενους. Βέβαια...

Σκεφτείτε το λίγο. Η Διοίκηση έχει το βάρος να εκπροσωπήσει , καθοδήγηση, χειραγωγήσει, νουθετήσει και κυρίως να ασκήσει την διακυβέρνηση του ιδρύματος. Οι Επόπτες εφαρμόζουν τις αποφάσεις της Διοίκησης και κρατούν την τάξη,  και να καταστέλλουν καθετί που χαλά την ορθότητα και την κανονικοποίηση. Ήρωες.

Από την άλλη πλευρά όμως αφήνουν και ελευθερίες. Πχ οι έγκλειστοι έχουν δικαίωμα να διασκεδάζουν με ότι τους παρέχετε ως θέαμα από την Διοίκηση, να καταναλώνουν, να εκφράζουν την πίστη τους ως υπήκοοι σε αυτή, να  αναπαράγονται, να ψηφίζουν επιλέγοντες από τις καθορισμένες κλίκες, να μπορούν να έχουν ελεγχόμενη πρόσβαση στην παιδεία και την υγεία, και το βασικότερο όλων: Να νιώθουν ευτυχισμένοι. Όλα και όλα. Το κυνήγι της ευτυχίας, του να νιώθεις καλά , να είσαι πάντα νέος , είναι η βάση της απόλυτης θρησκείας που έχει ναούς, ιερείς και πιστούς.

Φυσικά υπάρχουν και επιβραβεύσεις για τους έγκλειστους όταν έχουν συγκεκριμένη συμπεριφορά.Πχ όταν καταδίδουν ή ρουφιανεύουν , όταν  προσκυνούν βαθιά και υπακούν σε κάθε ιερατείο, όταν συμμετέχουν στην διάδοση της δόξας της Διοίκησης και των Εποπτών, όταν - και αυτό είναι βασικό- παράγουν, αναπαράγουν και διαδίδουν θεωρίες συνωμοσίας.

Αν τα παραπάνω σας θυμίζουν κάτι από όσα ζείτε, τότε προετοιμαστείτε γιατί σας έχω το καλύτερο για το τέλος.

Προπαγάνδα. Ναι άλλα όχι όπως στο παρελθόν. Τώρα έχουν μετατραψεί τα πάντα σε επικοινωνία χωρίς βάθος. Όλα και όλοι είναι αναλώσιμοι για ένα και μόνο λόγο. Χρειάζονται να είναι πειστικοί ότι τα πάντα ελέγχονται από την Διοίκηση. Είναι το καλύτερο σύστημα καταστολής μαζί με την φτώχεια. Δεν χρειάζονται στρατοί ή τάνκς. Μόνο καλοστημένες ιστορίες υποταγής στο μοιραίο, ότι τα πάντα θα είναι όπως τα βλέπουμε σήμερα αιώνιος. Νοικοκυρεμένα πράγματα.

Και η αντίσταση; η πολιτική ανυπακοή;

Ε μην περιμένετε να σας τα πω όλα σήμερα. Τα πάντα είναι θέμα οργάνωσης και όχι τυχαιότητας. Έπεται συνέχεια...

ΠΗΓΗ

Τσίπρας: Βγάλτε στο σφυρί τα ακίνητα των Ελλήνων στην εμπορική αξία και να μην ξεχνάτε ...είναι φίλοι μας οι Γερμανοί.

Γνωστό σε όλους είναι ότι κανένα νομοσχέδιο, προεδρικό διάταγμα η υπουργική απόφαση δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν δώσει εντολή ο Τσίπρας.

Αυτός και μόνο αυτός είναι υπεύθυνος για τα πάντα και τώρα ήρθε η ώρα της μεγάλης εντολής.

Βγάλτε στο σφυρί τα ακίνητα των Ελλήνων στην εμπορική αξία και μην ξεχνάτε ...είναι φίλοι μας οι Γερμανοί.

Αυτή είναι η εντολή των δανειστών και είναι ζήτημα χρόνου να ξεκινήσει και η εφορία να βγάζει στο σφυρί ακίνητα των οφειλετών στην εμπορική τους αξία, η οποία είναι σημαντικά χαμηλότερη από την αντικειμενική που σήμερα αποτελεί την τιμή εκκίνησης των πλειστηριασμών.

Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε αυτή η χαβούζα των μνημονίων, ήταν ξεκάθαρο ότι οι εμπράγματες αξίες ήταν ο στόχος.

Για την υλοποίηση του στόχου έπρεπε να βρεθούν οι πρόθυμοι που θα εξαπατήσουν το λαό.

Μετά τον Γιωργάκη ο οποίος ήταν ένας από τους μπέμπηδες των παγκόσμιων τοκογλυφικών ακολούθησε το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου και τώρα αυτό το μίγμα της φασιστικής αριστεράς και δεξιάς με εκφραστές τους σκυμμένους Τσίπρα – Καμμένου.  

Επειδή λοιπόν τα ακίνητα βγαίνουν μεν στο σφυρί αλλά στην αντικειμενική τους αξία, πράγμα που δεν τους βολεύει, τα μεγάλα αφεντικά έδωσαν εντολή στον Τσίπρα να τα βγάζει στην εμπορική για να τους έρχονται τζάμπα, καθώς στην εμπορική ότι θέλει ο καθένας λέει. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτά τα ξόανα επιστράτευσαν και μερικούς που κάνουν τους εκτιμητές και έτσι το μεγάλο κόλπο ξεκίνησε.

Είναι λοιπόν θέμα χρόνου πότε  Τσίπρας θα πατήσει το κουμπί για να σου πάρει το σπίτι για μια χούφτα Ευρώ.   

Ανδρέας Κεσίδης 

Deutsche Welle: οι Έλληνες ταλαντεύονται "μεταξύ υπομονής και παραίτησης".

Μια επιτόπια καταγραφή της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα μετά από επτά χρόνια κρίσης επιχειρεί το γερμανικό ραδιόφωνο DLF. Για την επικείμενη επιβολή φόρου διαμονής στην Ελλάδα γράφει η NOZ.

Την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα σήμερα, μετά από επτά χρόνια κρίσης, επιχειρεί να αποτυπώσει σε εκτενές ρεπορτάζ-οδοιπορικό του στην Ελλάδα το γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk (DLF). Στην γραπτή εκδοχή του ρεπορτάζ, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του σταθμού, επισημαίνεται ότι "οι χρηματοοικονομική και η κρίση χρέους διαρκούν ήδη πάνω από επτά χρόνια. Η οικονομική κατάσταση εξακολουθεί να είναι κακή".

Ο Γερμανός ρεπόρτερ καταγράφει καθημερινές σκηνές από τους δρόμους της Αθήνας και συναντά μεταξύ άλλων νεαρούς ανθρώπους που προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στη δύσκολη πραγματικότητα. Μεταξύ άλλων μιλά με τον Δημήτρη, έναν καλλιτέχνη του δρόμου, ο οποίος αναγκάστηκε να επιστρέψει και πάλι στο πατρικό του σπίτι. Ή με τη Βάλια, μια νεαρή αρχιτέκτονα και μητέρα, που παρά τις εξαιρετικές τις σπουδές δεν μπορεί να βρει δουλειά στον κανονικό της επαγγελματικό τομέα.

Στρατηγικές εξόδου από την κρίση

Το DLF σημειώνει ότι οι Έλληνες ταλαντεύονται "μεταξύ υπομονής και παραίτησης". Όπως αναφέρει, ορισμένοι αντέχουν ακόμη, "ωστόσο πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα (…) έχουν χάσει την υπομονή τους. Παραίτηση, απελπισία αλλά και οργή γίνονται αισθητές κάθε φορά που τα συνδικάτα καλούν σε κάποια μεγάλη διαδήλωση".

Παρά την εμφανώς κακή κατάσταση των Ελλήνων πολιτών σήμερα, ο Παναγιώτης Πετράκης, καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, εκτιμά στο DLF ότι υπάρχουν "δημοσιονομικά περιθώρια στην Ελλάδα" και ότι "οι μακροοικονομικές προϋποθέσεις είναι πολύ καλές".

Το ρεπορτάζ διερωτάται "ποιες είναι προϋποθέσεις για μια πραγματική αλλαγή στην Ελλάδα; Πώς μπορεί η χώρα να βγει ταχύτερα και με βιώσιμο τρόπο από την τροχιά της κρίσης;". Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρειάζονται, όπως επισημαίνεται, άνθρωποι σαν τον Κωνσταντίνο Χατζηεμμανουήλ, δήμαρχο της Θάσου, την οποία επισκέφθηκε επίσης το γερμανικό ραδιόφωνο DLF. Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο δήμαρχος διοικεί το νησί που ζει κυρίως από τον τουρισμό, αλλά και τα αγροτικά προϊόντα που παράγει, ενώ παράλληλα προωθεί, για παράδειγμα, πιο οικολογικά και λιγότερο δαπανηρά μοντέλα φωτισμού στη Θάσο.

"Αγαπώ τους Γερμανούς, αλλά…"

Το οδοιπορικό του DLF κλείνει με μια επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ο Γερμανός δημοσιογράφος συναντά τον δήμαρχο της πόλης Γιάννη Μπουτάρη στο γραφείο του. Αυτός του επισημαίνει ότι το 2011, όταν ανέλαβε τον δημαρχιακό θώκο της πόλης, ο Δήμος του απασχολούσε 5500 εργαζόμενους, σήμερα είναι 3500. Ο Γιάννης Μπουτάρης τονίζει ότι παρά τις περικοπές έκανε τη δουλειά του και επισημαίνει ότι "πρέπει να δουλεύουμε αποτελεσματικότερα".

Πάντως, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης έχει και ένα μήνυμα για τη Γερμανία. Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ, ο ίδιος έχει στο μεταξύ πολλή εμπειρία από επαφές με συμβούλους και εταίρους από γερμανικούς δήμους και περιφέρειες. Ο Γιάννης Μπουτάρης θεωρεί ότι οι ελληνογερμανικές σχέσεις θα μπορούσαν να είναι καλύτερες και σχολιάζει: "Αγαπώ τους Γερμανούς, αλλά μισώ το ότι νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα καλύτερα. Ο τρόπος που δουλεύουν μου αρέσει. Είναι η ηγέτιδα δύναμη στην Ευρώπη, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι οι άλλες χώρες της ΕΕ δεν θα γίνουν ποτέ γερμανικές. Και οι Γερμανοί δεν θα είναι ποτέ σαν εμάς τους Νοτιοευρωπαίους. (…) Συμβουλή μου είναι να μην κάνουμε πάντα μόνο αυτό που θέλουν οι Γερμανοί. Πρέπει να αποφασίζουμε από κοινού".

NOZ: "Η Ελλάδα θεσπίζει τουριστικό φόρο"

Στην επιβολή του φόρου διαμονής στα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια της Ελλάδας από την 1η Ιανουαρίου 2018 αναφέρεται δημοσίευμα στη διαδικτυακή έκδοση της Neue Osnabrücker Zeitung. Η γερμανική εφημερίδα επισημαίνει την επιπρόσθετη επιβάρυνση που συνιστά το νέο μέτρο για τους τουρίστες στην Ελλάδα, σημειώνοντας ότι το ύψος του φόρου διαμονής θα κυμαίνεται ανάλογα με το κατάλυμα από 0,5 έως και 4 ευρώ.

Όπως γράφει η NOZ, "η νέα τουριστική εισφορά προσανατολίζεται με βάση το πρότυπο των Βαλεαρίδων Νήσων: Εκεί παρακρατείται ήδη από τον φετινό Ιούλιο ένας επιπρόσθετος τουριστικός φόρος για τις διανυκτερεύσεις".

Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι ο νόμος που αφορά την επιβολή του φόρου διανομής ψηφίστηκε παρά τις σφοδρές διαμαρτυρίες των εκπροσώπων του τουριστικού κλάδου, οι οποίοι εκφράζουν φόβους ότι "ένας επιπρόσθετος φόρος διανυκτέρευσης θέτει σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας".

Άρης Καλτιριμτζής

το Κοσμικό Αυγό. - του φώτη μισόπουλου.

ΔΙΗΓΗΜΑ, ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΑΡΣΑ

                                                         ....il sole, risplindera' le sciagure umane [α] 

                                                                          UGO FOSCOLO, Dei Sepolcri, 295

.....δεν υπάρχει άλλος τρόπος να μιλάει κανείς - γραμμένο για την Ελένη και την Κλυταιμνήστρα, προήλθαν απ' το ίδιο Κοσμικό Αυγό- τα επιφάνεια ενός έρωτα όπως εκείνου, μεταξύ του Δία και της Λήδας που μας πρόσφερε την εξω-φυσική γέννησή των, - ο Κοκτώ αν τον συναντούσα κάπου κάπου στο μάκρος μιας μέρας, στη μυστική όψη του χρόνου που σκύβει το κεφάλι του σαν αρπαχτικό - θα μου 'λεγε απότομα ''γραμμένο για τις δεσποινίδες Έντιτ Πιάφ και Μαριάν Οσβάλντ- ή την Άνναμπελ Λη και κάποια άλλη -βρες την- ψάξε το Αυγό τους, αυτή την κυριαρχία του απόλυτου φεγγαριού, που δεν σκιάζει τίποτε πια'',- ή ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ [Στον άντρα] : ''Ας κλείσουμε τα παντζούρια. Το θέαμα τελείωσε!''-δεν θυμάμαι πού, σε ποια παράσταση παιζόταν σαν φινάλε- είναι όταν κάποιος επιζητεί να γητέψει τους καιρούς, ακούμπησα στα κάγκελα και θα 'δινα προθεσμία στον εαυτό μου μέχρι το ηλιοβασίλεμα, να βρώ ένα ακόμα Αυγό,- ήταν, βέβαια, κι εκείνο με τους Διόσκουρους, αλλά δεν μ' ενδιέφερε, κοίταζα το νερό, συνήθως ήταν βρομισμένο για να νοιώθει κάποιος περισσότερο μόνος ή απόκληρος, η μοίρα του είναι αποφασισμένη αλλού αφιλόξενα, τα μάτια των αγαλμάτων είναι απόντα - στη σιωπή τους, στο σκοτάδι που έχουν εφεύρει, στην ιερότητα ενός αποχαιρετισμού, -σάπια σώματα, πρέπει όμως να κρύβεται η ένδεια, η γύμνια - κλωστές συρματερές ή ασημένιες χάθηκαν ολότελα- είναι προνόμιο όταν αγγίζεις ακόμα την υγρασία στους τοίχους - όσοι απέμειναν, όσοι ανασηκώνουν τα μάτια να σε δουν - έκανα έτσι μια φορά κοιτάζοντας τον κήπο, τα καρφιά στη γη, τις οπλές της λήθης, δε μάς φτάνει αυτός, δε μάς φτάνει αυτός ο ψίθυρος, [1]

.....ο Κοκτώ τραγουδούσε αυτοσχέδια

              '' Είμαι παράθυρο είμαι πόρτα

               είμαι ρολόι είμαι νυχτιά

               θανάσιμα βαριούνται οι ευτυχισμένοι''[*]

- ένα Αυγό τόσο μεγάλο θα ήταν το ιδανικότερο σκηνικό, έλεγε- όπως τα δέντρα -, απαντούν έξω απ' τα σπίτια στα λόγια μας και σε λυγμούς προσεκτικούς μην τύχει και λοιώσουν οι αυλές στις επικλήσεις των φαντασμάτων κι έπειτα η καμπυλότητα είναι το χαρακτηριστικό κάθε γυναίκας, το εσώτερο κι απώτερο σώμα της αποτελεί αυγό, μια τρυφερότητα αρχαία ή κάποια δύναμη από τη γη σα να τελειώνουν οι σκιές όσο κι αν είναι κραταιός αυτός ο κόσμος που κάθε μέρα λιποταχτούμε - ο Κοκτώ απομακρύνθηκε, σ' ένα σημείο που ο χώρος σχημάτιζε ένα τυχαίο χωνί, ν' ακούσει μαζί με μια περίεργη βουή τους στίχους της ομιλίας:

Α' ΓΥΝΑΙΚΑ : Τα λόγια, η αναπνοή, - σφαγιάζουν το χρόνο - μια γυναίκα, αυτή η γυναίκα κι η άλλη κι η άλλη, ανήκουν στην αθωότητα των εραστών τους, μένουν γυμνές όταν τα νέα φεγγάρια κρατούν βροχή

Β' ΓΥΝΑΙΚΑ : Αυτή η γυναίκα κι η άλλη κι η άλλη, έχουν φύγει απ' το τσίρκο του Σαγκάλ για το Λούνα Παρκ του Κοκτώ, το Κοσμικό Αυγό θα στηθεί στη μέση για προσκύνημα.

                                                                   [παύση] [2]

Α' ΓΥΝΑΙΚΑ : Μένουν γυμνές γιατί υπάρχουν άγγελοι που προστατεύουν τα μυστικά τους, - ποτέ δεν θα ομολογήσουν από πού έρχονται, μένουν ανυποψίαστες γιατί έτσι είναι η ιστορία ανέπαφη, σα να κρύβεται πίσω από μια κλειστή πόρτα

                                                                   [παύση]

Β' ΓΥΝΑΙΚΑ : Ανήκει στον Βασιληά- Εραστή του Κάστρου, εκείνη η ίδια, ανήκει από τώρα στον πόλεμο, στα τείχη, στην Τροία - δεν βλέπονται τακτικά ξεμακραίνουν όπως η θάλασσα όταν σκοτιστεί, τ' όνομά της είναι απρόφερτο- κι  ανήκει αλλού, έχει ένα όνομα σαν τα σφιγμένα χείλια του δάσους μακριά απ' το ξέφωτο

                                                                  [παύση]

Α' ΓΥΝΑΙΚΑ : Ανήκει στον Βασιληά -Παιδοκτόνο των Ανέμων, από τώρα ανήκει στις θάλασσες που τον αρνήθηκαν, ανήκει σε όποιους θεούς που καλόπιασε ή ντρόπιασε, ανήκει στο φόνο του

                                                                   [παύση]

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ : Οι Άνακτες είναι αμοίραστοι και φτερωμένοι, ποτέ κομματιασμένοι σ' αρχαίες σπονδές, ή με πληγές αμίλητες - οι στεναγμοί βουλιάζουν σε κρυψώνες κακοποιών που τους χρειάζομαι, όπως εκείνος ο άλλος που πέθανε στην πολυθρόνα, φυλλομετρώντας χάρτες ναυτικούς με λάγνα υποτέλεια - για μένα μόνο η Άνναμπελ Λη [**]μπορούσε να είναι η Λήδα.

....ο Κοκτώ ήξερε να σκαρώνει φάρσες, κι αποφάσισε αλλοιώς - θα τον βοηθούσα- να μεταφέρει το Αυγό στο μπάρ ''Το βόδι στη σκεπή''[**], αντί για το απέραντο Λούνα Παρκ- με μια φάρσα απροσδόκητη, διαφορετική από κείνη που ξέραμε όλοι με το ακέφαλο σώμα του αστυφύλακα, - κατ' αρχάς επιθυμούσε μέχρι τελευταία στιγμή ν' αλλάξει τ' όνομα στο μπαρ- βάζοντας άλλες επιγραφές neon, - παραδείγματος χάριν, ''Η Ωραία Ελένη κάνει έρωτα στο ασανσέρ'' ή ''Είμαστε όλοι Αγαμέμνονες''-, τον συγκρατήσαμε, αφού το Αυγό ήταν ήδη πια στη μέση της σάλας, ο κόσμος στα τραπεζάκια, γενικά το μπαρ κατάμεστο, θα περιμέναμε τον ΜΑΙΕΥΤΗΡΑ, ειδικό σε αποφλειώσεις ή θραύσεις Αυγών,- το Κοσμικό Αυγό ήταν τοποθετημένο σε κατανυκτικό προσκύνημα, μπαινόβγαινε κόσμος, ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ του ΠΙΚΑΣΣΟ στη θέση τους, οι νότες διέγραφαν το γυμνό σώμα της ΞΑΠΛΩΜΕΝΗΣ ΚΟΠΕΛΛΑΣ στο δάπεδο,- συνέχιζε να μού λέει, ''δέκα πέντε μέρες μετά την πρώτη και τελευταία επίσκεψη δεν μπορούσε να χαθεί ακόμα το θλιβερό της άρωμα, '', μια λεπταίσθητη ισορροπία πριγκήπων και πληβείων,[3] 

....ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΒΑΘΙΑ ΝΤΕΚΟΛΤΕ, διατηρήθηκαν λόγω εμπορικότητας απ' την προηγούμενη φάρσα, το δέρμα τους είχε μια απαλή λάμψη- πασπαλισμένο με χρυσόσκονη, - άχρονες - αγαπημένες στα λιμάνια και στους γερανούς, πόρνες γριές που αφήναν τα παράθυρα ανοιχτά ξορκίζοντας τη μηδαμινότητα - ''γι' αυτό υπάρχουνε τα βράδια και τα οράματα, γι' αυτό υπάρχει ''Το βόδι στη σκεπή'', αντιλάλησε Ο ΚΟΜΦΕΡΑΝΣΙΕ, - πνιγμένες ανωνυμίες σε μια υδαρή σήψη από ιδρώτα κι αλκοόλ, πίναν όλοι μαζί και σήπονται ο καθένας με τη σειρά του, μετά τα μεσάνυχτα θα μάς έρθουν κι άλλες επισκέψεις, πρόσωπα και ήρωες ή ετερώνυμα που έχασαν το δρόμο τους, μια που τη λέγαν ΦΡΟΝΥ είπε ''Ο ΑΙΔΕΣΙΜΩΤΑΤΟΣ Σήγκογκ θα κάνει κήρυγμα απόψε'', ένας που παρίστανε τον ΦΩΚΝΕΡ τους έδειξε με το δάχτυλο και τους δυο, - ''πες μου τι θα κάνεις, έχεις βάλει φέσι σ' όλα τα μαγαζιά'', όλοι αυτοί οι ωραίοι παίζουν στα ζάρια μέχρι και τα χρυσά δόντια τους, μπορούσα να δω το αμάξι έξω απ' το σπίτι της, οι ερωμένες έχουν ίδια ονόματα, φαντάζονται ότι είναι μοναδικές στη συνομοταξία, στις σκληρές σκιές του μπαρ ανιχνεύουν πάντα έναν υπαινιγμό στον ΑΝΤΡΑ ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΒΑΤΑ, φιλιούνται ασταμάτητα με ήρωες του Βιετνάμ ή της Τρωικής σύρραξης, δεν ξεχνούν, περιμένουν να δουν τι θα βγεί απ' το Αυγό - αυτό, βέβαια, το γνωρίζουν ελάχιστοι, μπορώ να κοιμηθώ ήσυχος κι εδώ τυλιγμένος τη ζεστασιά μου - έξω πίσσα, ίσως χρειαζόταν να έχεις ράμφος για να βαδίσεις ή πιο καλά - τα μπιλιάρδα ειναι για ύπνο [4]

.....Ο ΑΙΔΕΣΙΜΩΤΑΤΟΣ Σήκογκ δεν κρατήθηκε ο αθεόφοβος, έκανε ένα μακρύ κήρυγμα σαν τους ανεπιθύμητους λογαριασμούς που απιθώνουν τελετουργικά οι νεκροθάφτες, ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΒΑΘΙΑ ΝΤΕΚΟΛΤΕ τον πλαισίωναν περήφανες - ο Κοκτώ με κοίταξε, - με τη Λήδα είχαμε ξεμπερδέψει, η Άνναμπελ Λη είχε αναχωρήσει μόλις άρχισε η μουσική,- ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ με μάσκες παρίσταναν τον Πικάσσο, τον Απολιναίρ και τον Μαξ Ζακόμπ, μύριζε ανατριχίλα όπως μια γυναίκα που θέλει να υπαγορεύσει το αίτημά της κατασκευάζοντας σκιάχτρα,- στο λιβάδι δεν έμεινε παρά ελάχιστα ΤΟ ΒΟΔΙ - σκεπτόμουν - συνηθισμένο στον αέρα της στέγης- μια γενική ανυποταξία, από κει που καθόμουν τα φεγγάρια ήταν πάνω απο δύο, θα μου άρεζε Ο ΜΠΑΡΜΑΝ να πυροβολεί τα μπουκάλια - Θε μου, - τελικά το πραγματοποιεί, ενσωματώνεται ως τυχαίο γεγονός απ' τον Κοκτώ στην φάρσα χωρίς αμηχανία,- πανζουρλισμός, πανδαιμόνιο, φωνές, σφυρίγματα, χειροκροτήματα - μπαίνει Ο ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ, με κατάλευκη ιατρική περιβολή, προσεκτικός- απλώνει τα εργαλεία του πάνω στο μπαρ, οι κινήσεις του είναι μελετημένες μήπως και ξυπνήσουν πρόωρα οι άγνωστες υπάρξεις μέσα στο Κέλυφος, είναι μειλίχιος και σοβαρός, λιγομίλητος - επικοινωνεί κυρίως με νοήματα ή υπαινικτικές κινήσεις μιας επιτηδευμένης παντομίμας, όπως απαιτεί η περίσταση, το Κέλυφος τρίζει -αναδύεται κοσμογονία ή αιώνιότητα, η μουσική γίνεται ύπουλη σαν περιέργεια, ή όταν περπατά κανείς μακριά στη νύχτα [5]

....το μάκρος μιας μέρας, το μήκος μιας ζωής, η μυστική όψη του χρόνου που σκύβει το κεφάλι σαν αρπαχτικό, ''συγνώμη, που σάς χάλασα τη γιορτή'', είπε πρώτη η Έντιτ Πιαφ βγαίνοντας από τ' Αυγό, αγκαλιάζει τον Κοκτώ, ''θα πεθάνουμε μαζί την ίδια μέρα στις 10 Οκτωβρίου του 1963, θα είμαι 48 χρονώ'', απόμακρες αργές ανάσες, μπορεί η ασάφεια να έχει ομορφιά, ο ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ κοιτάζει θριαμβευτικά γύρω του, πρέπει να βοηθήσει το δεύτερο ''έμβρυο'', τη Μαριάν Οσβάλντ, ''άκουσα τι ειπώθηκε, - καλησπέρα σε όλους, το 1948 θα δημοσιεύσω τις μνήμες μου ''Δεν έχω μάθει να ζω'', με πρόλογο του Ζακ Πρεβέρ, θα αφορούν την αηδία του ναζισμού'' - πυκνά χειροκροτήματα, ''Το βόδι στη σκεπή'' σείεται ολόκληρο, δεν χρειάζομαι κανέναν για να πάω μια βόλτα με τα πόδια, έψαχνα να μου χαρίσουν ένα ενθύμιο για ν' αποκτήσει νόημα μια υποθετική ασημαντότητα ή μια πραγματικότητα όπως η ομορφιά μιας γυναίκας που σταματάει απότομα όταν παίρνει τον χωματόδρομο μόνη της, - οι στεναγμοί βουλιάζουνε σε κρυψώνες κακοποιών, το είχαμε αρθρώσει πολλές φορές-, η φωνή του ΚΟΜΦΕΡΑΝΣΙΕ, ακουγόταν σαν απαρχαιωμένη αμαρτωλότητα, τα παράθυρα ανοιχτά, γι' αυτό ξορκίζαμε τη μηδαμινότητα, ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΒΑΘΙΑ ΝΤΕΚΟΛΤΕ αγαπούν τα λιμάνια, τις Μυκήνες, την Τροία, μια ανήκουστη πόλη που μάς αγγίζει με το φαγητό της όπως μια γυναίκα που αποφασίζει να σου δοθεί, - έψαχνα να βρω τα μικρά στεγνά κι επιδέξια στήθη της συντρόφου μου, ο Κοκτώ είχε μια εναλλακτική λύση ανάμεσα σε πολλές άλλες, μάς μάζεψε να υποκλιθούμε στο κοινό με τη σειρά εμφάνισής μας: [6]

ΠΡΩΤΟΣ ΑΥΤΟΣ 

ΕΓΩ ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ- Η ΟΜΙΧΛΗ ΕΞΩ ΠΟΥ ΠΥΚΝΩΝΕ ΟΛΟΕΝΑ, και συμμετείχε στο κάλεσμα-

Η Α' ΓΥΝΑΙΚΑ

Η Β' ΓΥΝΑΙΚΑ

Ο ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ

Η ΞΑΠΛΩΜΕΝΗ ΚΟΠΕΛΛΑ

ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΒΑΘΙΑ ΝΤΕΚΟΛΤΕ

Ο ΚΟΜΦΕΡΑΝΣΙΕ

Η ΦΡΟΝΥ- Ο ΑΙΔΕΣΙΜΩΤΑΤΟΣ[***]- Ο ΦΩΚΝΕΡ

ΤΟ ΒΟΔΙ 

Ο ΜΠΑΡΜΑΝ

Ο ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ

Η ΕΝΤΙΤ ΠΙΑΦ - Η ΜΑΡΙΑΝ ΟΣΒΑΛΝΤ -Η ΟΜΙΧΛΗ ΠΟΥ ΠΥΚΝΩΝΕ ΚΙ ΑΛΛΟ [7]

                                                            [Σκοτάδι. ΑΥΛΑΙΑ]

                                    

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ

[α], ο ήλιος θα ξαναλάμψει, τις ανθρώπινες συμφορές/ Ούγκο Φόσκολο, Περί ενταφιασμών

[*], Ζαν Κοκτώ, ''Διάβαζε τη φυλλάδα σου'', μονόπρακτο, ''Θέατρο τσέπης'', Άγρα, 1999 -// επίσης μονόπρακτο,''Το βόδι στη σκεπή''-

       ονομαστικες αναφορές, -κατά τα λεγόμενα του Κοκτώ ο τίτλος από μια υπόδειξη του Πωλ Κλωντελ - μιας επιγραφής στη Βραζιλία.

[**], Ανναμπελ Λη, σημαντικότατο ποίημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε

[***], αναφορές, από το έργο του Γ. Φώκνερ, Η βουή και η μανία, Πατάκης, 2010

Εντιτ Πιαφ [διαδίκτυο], Μαριάν Οσβάλντ [διαδίκτυο στην ιταλική γλώσσα]