Τα Χριστούγεννα πέρασαν, η φάτνη στήθηκε και ο εορτασμός της έλευσης τους μεσσία γιορτάσθηκε όπως πάντα με χαρές και πανηγύρια, παρά του ότι πολλοί συνάνθρωποί μας είδαν και φέτος όλα τα καλά του κόσμου στις προθήκες των καταστημάτων, χωρίς να μπορούν να αγγίξουν τίποτε.
Αυτός είναι ο κόσμος μας, ένας κόσμος άδικος που παρά
την "πίστη" του στον θεό που κήρυξε την αγάπη και την αδελφοσύνη των
ανθρώπων, εντούτοις παραμένει σκληρός με τις ανισότητες να διευρύνονται συνεχώς
με αποτέλεσμα σήμερα η πείνα να είναι αυτό που χαρακτηρίζει την εποχή μας.
Η φάτνη λοιπόν δεν έφερε την πολυπόθητη ισότητα και
προφανώς ούτε την "εν ανθρώποις ευδοκία".
Όμως υπήρξαν και "άλλες φάτνες" στο παρελθόν
και ίσως ήταν η πηγή έμπνευσης των ευαγγελιστών ώστε να στηθεί μία θρησκεία που
θα έσωζε την ανθρωπότητα αλλά όλα δείχνουν ότι απέτυχε οικτρά στο να πετύχει
τον στόχο της.
Άλλες φάτνες λοιπόν προϋπήρξαν της φάτνης του Ιησού και ένα γλυπτό ανάγλυφο απεικονίζει αφιέρωμα του Νεοπτόλεμου
από τον δήμο Μελίτης και χρονολογείται περίπου στο 330 πχ. Εικονίζεται το
Σπήλαιο του Πάνα ως φάτνη, όπου ο Ερμής παραδίδει το θείο βρέφος Διόνυσο στις
Νύμφες, υπό το βλέμα του Διός, του Απόλλωνος και της Δήμητρας.
