Στοιχεία - σοκ για την κατάρρευση της μεσαίας τάξης

Επτά στα δέκα νοικοκυριά είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται περισσότερο το 2016 με το τρίτο μνημόνιο να βαραίνει πάνω τους ακόμη περισσότερο εντείνοντας τις ανισότητες ενώ ενδεκτικό της κατάστασης που βιώνουν ότι ένα στα τέσσερα νοικοκυριά φοβάται ότι θα χάσει την περιουσία του λόγω χρεών, φορολογίας και οικονομικής αδυναμίας να αντεπεξέλθει.

H έρευνα της Marc που έγινε σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.000 νοικοκυριών για λογαριασμό της ΓΣΕΒΕΕ καταδεικνύει ότι ρυθμίσεις όπως η άρση της αναστολής πλειστηριασμών, η αύξηση των φόρων σε αγαθά ευρείας κατανάλωσης (τηλέφωνο, καπνός, αύξηση ΦΠΑ στα νησιά) οι πρόσθετες επιβαρύνσεις που προβλέπει το νέο ασφαλιστικό αναμένεται να συρρικνώσουν περαιτέρω την δυνητική κατανάλωση.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ Γ. Καββαθά οι ανισότητες που είχαν διαμορφωθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης διευρύνονται και μέσα στο 2016, ενώ οι νέες ρυθμίσεις του τρίτου προγράμματος έχουν ήδη προσθέσει βάρη στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και τα εισοδήματα των νοικοκυριών. 

Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι το 75% των ελληνικών νοικοκυριών διαβιώνει με πολύ χειρότερους όρους (ποσοτικούς και ποιοτικούς) σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα της κρίσης.

Όλα τα παραπάνω ενισχύουν την άποψη ότι η οικονομική προσαρμογή στη χώρα μας ήταν πολύ οξύτερη και βίαιη για τη «μεσαία τάξη», εγείροντας ερωτηματικά για την αναγκαιότητα συνέχισης της ίδιας οικονομικής πολιτικής, που συνδυάζει μειωμένες δημόσιες δαπάνες και αυξημένες φορολογικές επιβαρύνσεις.

Η έναρξη εφαρμογής του προγράμματος κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης παρά τις θετικές προθέσεις που φέρει ως ρύθμιση, αδυνατεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα της «αξιοπρεπούς διαβίωσης» και της καταπολέμησης της φτώχειας - καθώς προβλέπει μέγιστη ενίσχυση κατ’ άτομο 200€-  και ενδέχεται να οδηγήσει σημαντικό τμήμα του πληθυσμού σε μια ιδιότυπη ομηρία φτώχειας και απλήρωτης εργασίας.

Το μέτρο αυτό πρέπει να συνδυαστεί με ένα οργανωμένο πλαίσιο κοινωνικής προστασίας, που θα συνδυάζει παροχές σε χρήμα και είδος, και θα διευθετεί αποτελεσματικά το ζήτημα της ιδιωτικής υπερχρέωσης.

Τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ που έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία ΜARC ΑΕ σε πανελλαδικό δείγμα 1000 νοικοκυριών, στο διάστημα 14 έως 23 Νοεμβρίου 2016 έχουν ως εξής:

Εισήδημα- οικονομική κατάσταση νοικοκυριών

• Πάνω από 37% των νοικοκυριών δηλώνει ότι διαβιώνει με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα που βρίσκεται στην κατώτερη εισοδηματική κλίμακα. Στην πιο δεινή θέση είναι τα νοικοκυριά με έναν τουλάχιστον άνεργο, όπου καταγράφεται ποσοστό άνω του 50%.
• Το 75,3% των νοικοκυριών παρουσίασε μείωση των εισοδημάτων το 2016 σε σχέση με το 2015, με σαφέστατη την τάση διεύρυνσης της ανισότητας υπέρ των ανώτερων εισοδηματικών κλιμακίων (στην κατηγορία άνω των 30,000€ παρουσιάζεται αύξηση στο 11,1% του πληθυσμού). Ιδιαίτερα ευάλωτα είναι τα μονομελή νοικοκυριά και όσα έχουν ένα άνεργο στο νοικοκυριό. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μόνο το 1,5% του πληθυσμού καταφέρνει να αποταμιεύσει. Σύμφωνα με στοιχεία της AMECO, η καθαρή αποταμίευση του ιδιωτικού τομέα το 2015 μειώθηκε κατά 9,5 δις. Σε πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισημαίνεται ότι τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν απολέσει το 35,9% της αξίας των περιουσιακών τους στοιχείων μετά την έναρξη της κρίσης.
• Το 16,0% των νοικοκυριών δηλώνει ότι τα εισοδήματά του δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, εύρημα που συνάδει με το ποσοστό ακραίας φτώχειας που σημειώνεται στη χώρα (το οποίο υπολογίζεται στο 40% του ενδιάμεσου εισοδήματος, ΕΛΣΤΑΤ). Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών), το κατώφλι σχετικής φτώχειας μειώθηκε από τις 7,178 στο 2010 στις 4,512€ το 2015, ένδειξη κατάρρευσης των μεσαίων εισοδημάτων. Αν λαμβάναμε ως μέτρο σύγκρισης το κατώφλι φτώχειας του 2010, τότε περίπου τα μισά νοικοκυριά θα θεωρούνταν σήμερα φτωχά.
• Ενδεικτικό της εκτεταμένης εισοδηματικής επισφάλειας  είναι το γεγονός ότι στο ενδεχόμενο μιας έκτακτης ανάγκης πληρωμής 500€, το 15,8% δηλώνει ότι δεν θα μπορούσε να την πραγματοποιήσει, ενώ το 51,4% θα κάλυπτε αυτή τη δαπάνη με μεγάλη δυσκολία.
• Σχεδόν τα 2/3 των νοικοκυριών (65,3%) αναγκάζονται να κάνουν περικοπές για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία προς το ζην. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πολυμελή (άνω 5 ατόμων) νοικοκυριά, τα νοικοκυριά με ανέργους και χαμηλό εισόδημα αντιμετωπίζουν σοβαρότερο πρόβλημα κάλυψης των βασικών αναγκών.
• Αποθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι οι προσδοκίες των νοικοκυριών για το νέο έτος παραμένουν συντριπτικά αρνητικές, καθώς το 73,5% αναμένει επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης (μόνο το 5,1% αναμένει βελτίωση των οικονομικών του δυνατοτήτων). Τούτο συναρτάται με τις προβολές των νοικοκυριών σχετικά με την ικανότητα τους να ανταποκριθούν στις τρέχουσες και μελλοντικές υποχρεώσεις.

Ανεργία

•  Το 32,6% των νοικοκυριών, δηλαδή σχεδόν 1,1 εκ. νοικοκυριά έχουν στην οικογένεια ένα τουλάχιστο άτομο σε ανεργία. Το ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας ανέρχεται στο 73,3% του συνολικού αριθμού των ανέργων. Από το σύνολο των άνεργων μελών των νοικοκυριών, μόνο το 9,5% λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα πληθυσμού, για την οποία απαιτείται να διαμορφωθεί ένα ελάχιστο πλαίσιο κοινωνικής προστασίας που θα συνδυάζει οικονομική- κοινωνική στήριξη και παροχές σε είδος, με σκοπό την επανένταξη στην αγορά εργασίας και όχι την περιθωριοποίηση.
• Η οικονομική επισφάλεια δεν διατρέχει μόνο άνεργους αλλά και εργαζόμενους. Περισσότερα από 1 στα 5 νοικοκυριά (22,4%) έχουν ένα μέλος στην οικογένεια που εργάζεται για λιγότερα χρήματα από τον επίσημα καθορισμένο κατώτατο μισθό των 586€ (490,00€ καθαρή αμοιβή).    
•  Εκρηκτικές διαστάσεις φαίνεται ότι έχει λάβει το φαινόμενο της οικονομικής μετανάστευσης.  Το 9,7% των νοικοκυριών δηλώνει ότι είχε ένα τουλάχιστο μέλος που μετανάστευσε στο εξωτερικό για να βρει εργασία (αυτό αντιστοιχεί σε πάνω από 400,000 οικογένειες). Ο αριθμός αυτός συγκλίνει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των στατιστικών αρχών, όπου υπάρχει η εκτίμηση της μετανάστευσης περισσότερων από 500,000 Ελλήνων πολιτών από την απαρχή της κρίσης (427,000 την περίοδο 2008-2013). Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η προοπτική συνέχισης του φαινομένου, καθώς το 42% των νοικοκυριών θα εξέταζε σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, αν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για εξεύρεση εργασίας. Στις νεότερες ηλικίες 18-35 ετών, το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 67,7%.
• Τα νοικοκυριά που δηλώνουν εισοδήματα από επιχειρηματική δραστηριότητα ως κύρια πηγή εισοδήματος παραμένουν στο χαμηλό 9% (από 12,6% το 2012), ποσοστό που αναμένεται να υποχωρήσει με την εφαρμογή του νέου υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών. Σταθερά υψηλό, αλλά οριακά μειούμενο είναι το ποσοστό των νοικοκυριών (49,2%) που δηλώνει  τη σύνταξη κάποιου μέλους ως την κυριότερη πηγή εισοδήματος. Η μικρή μείωση (έναντι 52% το Δεκέμβριο του 2014) πιθανότατα οφείλεται στην προοδευτική οριζόντια μείωση του επιπέδου των συντάξεων).

Οικονομικές υποχρεώσεις

• Το 21,3% των νοικοκυριών έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία, ενώ το 58,2% των οφειλετών έχει υπαχθεί σε κάποιου είδους ρύθμιση, ένδειξη της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στα υπέρογκα φορολογικά βάρη. Ασφαλώς, οι ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν, και ιδιαίτερα των 100 δόσεων έχουν επιφέρει θετικά αποτελέσματα στη διαχείριση των φορολογικών βαρών. Συνολικά, από την έναρξη της κρίσης, πάνω από 160,000 νοικοκυριά έχουν υποστεί δέσμευση/ ή κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι φόροι ως %ΑΕΠ καταγράφουν την υψηλότερη τιμή στις χώρες της περιφέρειας.
• Το 27,3% των νοικοκυριών με δανειακές υποχρεώσεις έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις τράπεζες (αφορά περίπου 430,000 νοικοκυριά). Εντονότερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα φτωχότερα και μονομελή νοικοκυριά (άνω του 40%).
•  Το 34% των νοικοκυριών εκτιμά ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις φορολογικές υποχρεώσεις το επόμενο έτος, ενώ ειδικότερα, το 15,1% των νοικοκυριών με ιδιόκτητο ακίνητο δηλώνει ότι αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους για τα ακίνητα που διαθέτει (ΕΝΦΙΑ). Είναι χαρακτηριστικό ότι το 24,7% των ιδιοκτητών είναι διπλά υπόχρεοι για το ακίνητό τους: παράλληλα με την καταβολή ΕΝΦΙΑ πρέπει να καταβάλλουν και τις δόσεις του στεγαστικού δανείου.
• Το 34,5% εκτιμά ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δανειακές του υποχρεώσεις το επόμενο έτος. 1 στα 4 νοικοκυριά που διαμένουν σε ιδιόκτητο σπίτι έχουν στεγαστικό δάνειο, ενώ το 31,5 % εξ αυτών των οφειλετών έχει καθυστερημένες οφειλές.
•  Συνολικά, το ύψος των δανείων των νοικοκυριών ανέρχεται, με βάση στοιχεία της ΤτΕ σε 94,8 δις. Τα 67,2 δις αφορούν στεγαστικά δάνεια και τα 27,6 καταναλωτικά δάνεια. Τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των νοικοκυριών ανέρχονται στο 45,7%.
• Από τα στοιχεία της έρευνας, προκύπτει ότι οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε ρυθμίσεις στο 40% των στεγαστικών δανείων. Ωστόσο, 1 στα 4 (24,3%) νοικοκυριά εκφράζουν φόβο ότι θα χάσουν το σπίτι τους εξ αιτίας τόσο των συσσωρευμένων υποχρεώσεων όσο και των επιπρόσθετων επιβαρύνσεων (δανειακών, φορολογικών και άλλων).

Κατανάλωση-ποιότητα ζωής

• Συνεχίζεται η πτωτική πορεία της εγχώριας ζήτησης καθώς σχεδόν στο σύνολο των αγαθών και υπηρεσιών σημειώνεται αρνητικό ισοζύγιο. Σχετικά με τις τάσεις κατανάλωσης,  μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σημείωσε περικοπές στις δαπάνες ένδυσης- υπόδησης (53%), στις εξόδους (48,2%) και στα είδη διατροφής (40,2%), ένδειξη στροφής στην κατανάλωση χαμηλότερης ποιότητας αγαθών.
• Αντίθετα, διευρύνθηκε ο αριθμός νοικοκυριών δήλωσε ότι αύξησε την ιδιωτική δαπάνη για τους οικιακούς λογαριασμούς, την υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη (3η συνεχή χρονιά) και την εκπαίδευση.  Αυτό συμβαίνει λόγω προφανώς της αύξησης της ιδιωτικής συμμετοχής και της μείωσης της δημόσιας δαπάνης, ειδικά στην υγεία. Η τάση αυτή διεύρυνσης της ιδιωτικής δαπάνης για την εξασφάλιση αγαθών κοινωνικού χαρακτήρα (υγεία, εκπαίδευση, λογαριασμοί κοινής ωφέλειας) αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την διατήρηση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής.
• Πάνω από τα μισά νοικοκυριά δήλωσαν ότι καθυστέρησαν να λάβουν ιατρικές συμβουλές  και θεραπείας λόγω οικονομικής αδυναμίας.  Πάνω από 1 στα 3 νοικοκυριά έχει καθυστερήσει να επισκευάσει ηλεκτρική οικιακή συσκευή, ενώ αντίστοιχα το 35% καθυστερεί να κάνει service στο αυτοκίνητο.
• Αξιοσημείωτη είναι η προσαρμογή των ελληνικών νοικοκυριών στη νέα ψηφιακή εποχή και τα capital controls. Περίπου τα μισά νοικοκυριά χρησιμοποιούν πλαστικό χρήμα και e-banking για αγορά αγαθών και πληρωμή λογαριασμών, αλλά παραμένει ένα 46% που προτιμά να πληρώνει μόνο με μετρητά. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται διαφορετικό μίγμα κινήτρων σε διαφορετικές ομάδες του πληθυσμού, αλλά και συμμόρφωση των τραπεζών με τις οδηγίες της ΤτΕ και το πνεύμα μετάβασης στη νέα ψηφιακή εποχή. Σημαίνει επίσης ότι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού αδυνατεί να προσαρμοστεί σε αυτή την συναλλακτική συνήθεια.

ΠΗΓΗ 
 

Μια εικόνα τα λέει όλα.

Κυρ.

To έγκλημα των Μνημονίων.

Kατά 40% αυξήθηκε η φτώχεια στην Ελλάδα από το 2008 έως το 2015 σύμφωνα με έρευνα των επιστημόνων του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας της Κολωνίας (IW) αποκαλύπτοντας σε όλη του την διάσταση το έγκλημα που συντελέστηκε κατά την διάρκεια των Μνημονίων εις βάρος της χώρας.

Σύμφωνα με την έρευνα δεν αρκεί να μετρά κανείς αποκλειστικά το χαμηλό εισόδημα για να καταλήξει σε συμπεράσματα, αλλά -όπως προτείνουν- πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλες παράμετροι, όπως είναι λ.χ. οι στερήσεις υλικών αγαθών καθώς επίσης και το χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, η υποαπασχόληση και οι περιορισμοί στην υγειονομική περίθαλψη.

Όλα αυτά συμπεριλαμβάνονται σε έναν νέο «πολυδιάστατο δείκτη φτώχειας», τον οποίο εκπόνησε το ως άνω Ινστιτούτο για τα έτη 2008-2015, από τον οποίο προκύπτει ότι «O μεγάλος χαμένος είναι η Ελλάδα, με μια αύξηση της φτώχειας κατά 40%, ακολουθούμενης από την Ιρλανδία (28% αύξηση) και την Κύπρο 28,2%»λέει ο Κρίστοφ Σρέντερ, συντάκτης της έκθεσης, στο γερμανικό reuters.

Αυτό οφείλεται στη χρόνια ύφεση και την μεγάλη ανεργία, αλλά «φυσικά και στην πολιτική λιτότητας και τους όρους των δανειστών» τονίζει ο ερευνητής.

Στην Ιταλία καταγράφεται μια αύξηση της φτώχειας κατά 11% και στην Ισπανία 18%.

ΠΗΓΗ

Politico: Η Ελλάδα προσεγγίζει την Παγκόσμια Τράπεζα για ρευστό

Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να ζητήσει «οικονομική βοήθεια» απροσδιόριστου ύψους από την Παγκόσμια Τράπεζα, αναφέρεται σε δημοσίευμα του Politico, όπου συμπληρώνεται πως μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να περιπλέξει ακόμα περισσότερο την υπόθεση του ελληνικού προγράμματος.

«Εάν γίνει δεκτό, το ελληνικό αίτημα θα βύθιζε τη χώρα σε ακόμη περισσότερο χρέος, τη στιγμή που η κυβέρνηση συνεχίζει να δίνει μάχη για τους όρους και τις προϋποθέσεις του παρόντος προγράμματος διάσωσης» σημειώνεται στη συνέχεια.

Πάντα σύμφωνα με το δημοσίευμα του Politico, εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Τράπεζας δήλωσε πως «η κυβέρνηση της Ελλάδας ζήτησε από την Παγκόσμια Τράπεζα να παρέχει τεχνική και οικονομική στήριξη για την αντιμετώπιση πιεστικών προκλήσεων, περιλαμβανομένων της μακροχρόνιας ανεργίας, της οικονομικής ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης και της κοινωνικής προστασίας».

«Βάσει των διαδικασιών της Παγκόσμιας Τράπεζας, οποιαδήποτε τελική απόφαση σχετικά με τη χορήγηση δανείων θα χρειαστεί την έγκριση του συμβουλίου εκτελεστικών διευθυντών της τράπεζας» επισημαίνεται στη συνέχεια- ενώ, όπως υπογραμμίζεται, δεν διευκρινίστηκε το ύψος του ποσού που ζήτησε η ελληνική κυβέρνηση.

«Προκαταρκτικές συνομιλίες έλαβαν όντως χώρα, αλλά δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε τα περί επίσημου αιτήματος» δήλωσε κυβερνητική πηγή, αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Σημειώνεται ότι ο ΣΚΑΙ αναφέρει πως η Αθήνα έχει ζητήσει από την Παγκόσμια Τράπεζα να χρηματοδοτήσει τριετές πρόγραμμα για τη δημιουργία 150.000 θέσεων εργασίας κατ’ έτος, συνολικού κόστους τριών δισεκατομμυρίων ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί πως, προ ολίγων ημερών, ο πρώην υπουργός Οικονομικών (κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου), Γιώργος Παπακωνσταντίνου, είχε δηλώσειπως η ελληνική κρίση είναι τόσο σοβαρή που θα ήταν καλύτερο η χώρα να στραφεί στην Παγκόσμια Τράπεζα για βοήθεια παρά στο ΔΝΤ.

huffingtonpost.gr/

Greece approaches World Bank for cash

More ‘financial assistance’ would push the country into further debt.

Greece’s €86 billion bailout package could soon become even more complicated, after the country’s government decided to seek an unknown amount of “financial assistance” from the World Bank, according to POLITICO sources.

If accepted, the Greek request would push the country into further debt, at a time when the government continues to battle over the terms and conditions of its latest bailout package. Negotiations resumed this week in Athens between the government and its eurozone creditors, the European Commission, International Monetary Fund, and European Stability Mechanism.

But a long-running disagreements between the Europeans and the IMF on debt relief and austerity have raised the possibility that the Washington-based financial organization may walk away from the current bailout program.

A failure to complete the so-called “second review” of the package could prompt European creditors to withhold additional rescue funds from the Greek government, which faces major debt repayment deadlines in the coming months. A Greek default in turn could reignite the debate about whether the country should be kicked out of the eurozone.

Greece’s current creditors “are not too happy about” the fresh request for funds, an EU official said Thursday.

Nonetheless, Greece’s heavily indebted government has decided to ask for more loans, this time from the World Bank, another Washington-based organization which specializes in providing funds to impoverished countries and emerging economies.

“The government of Greece has asked the World Bank to provide technical and financial assistance to address pressing challenges including: long-term unemployment, economic competitiveness and growth and social protection,” a spokesperson from the World Bank said in a statement. “In accordance with World Bank procedures, any final decision on providing loans would be subject to approval by the bank’s board of executive directors.”

The World Bank declined to specify how much money Greece requested.

“Preliminary talks have taken place indeed with [the World Bank] but we cannot confirm official application,” a government source in Athens said.

This item has been updated to include comment from Greece.

politico.eu

ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ: Ο Ερντογάν θέλει Αιγαίο, Θράκη και Κύπρο!

Άλλοι δύο Τούρκοι στρατιωτικοί, κομάντο αυτή τη φορά, πέρασαν, υπό αρκετά ύποπτες συνθήκες στην Ελλάδα ζητώντας άσυλο. Κι αυτό έγινε την ώρα που η Άγκυρα κλιμακώνει την πολεμική της κατά της Αθήνας επιδιώκοντας, ανοικτά, την αλλαγή του status quo στην περιοχή.

Φυσικά η Άγκυρα, αντίθετα με ότι πιστεύεται, δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους οκτώ, τους δύο καινούργιους ή για άλλους που τυχόν θα έρθουν.

Στόχος της είναι ένας και ξεκάθαρος, η αναθεώρηση υπέρ της, της Συνθήκης της Λωζάννης. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες και έχουν να κάνουν με τους ευσεβείς πόθους των εν Ελλάδι ταγών κάθε επιπέδου.

Ο Ερντογάν, εκτός σοβαρού απροόπτου, θα είναι ο νικητής του δημοψηφίσματος του Απριλίου που θα του δώσει τον θρόνο. Άρα η άποψη ότι ο Ερντογάν στοχοποιεί την Ελλάδα για τα εσωτερικά του προβλήματα δεν στέκει παρά εν μέρει.

Επίσης η άποψη ότι η Τουρκία, σε περίπτωση εμπλοκής με την Ελλάδα, θα αντιμετωπίσει σοβαρό αντιπερισπασμό από τους Κούρδους δεν στέκει και πολύ διότι αυτή την στιγμή οι Κούρδοι είναι διχασμένοι – αυτοί του Ιράκ είναι σύμμαχοι της Τουρκίας – απομονωμένοι – ΡΚΚ – ή εν υποχωρήσει – Κούρδοι Συρίας.

Το γκαμπί του Ερντογάν με τη Ρωσία αποδεικνύεται, για την ώρα τουλάχιστον, επιτυχές. Με τη λυκοφιλία, έστω της Μόσχας, ως παρακαταθήκη, ο Ερντογάν μπορεί να πιέζει την άπειρη νέα αμερικανική κυβέρνηση για να κερδίσει έναντι μιας ανύπαρκτης Ελλάδας, δείχνοντας πως η Τουρκία, καλώς ή κακώς, είναι «μαγαζί γωνία» για Μόσχα και Ουάσινγκτον.

Το ελληνικό δόγμα έναντι της Τουρκίας είναι αποτρεπτικό. Βασίζεται στον απλό συλλογισμό ότι ο επιτιθέμενος θα υποστεί τόσο σημαντική βλάβη αν αποτολμήσει επίθεση ώστε το πλήγμα να καταστεί παραχρήμα ασύμφορο για αυτόν.

Ενδεχομένως ο συλλογισμός αυτός να ίσχυε στην κεμαλική Τουρκία.

Στην ισλαμική Τουρκία του Ερντογάν όμως η αξία του περιορίζεται καθώς περισσεύει ο φανατισμός, την ώρα μάλιστα που η Άγκυρα γνωρίζει πως υπερέχει δημογραφικά, διπλωματικά και υλικά.

Επί χρόνια η Ελλάδα ακολούθησε το ηλίθιο δόγμα περί μη διεκδίκησης περιορίζοντας εαυτόν στην στρατηγική άμυνα και εμπλεκόμενη σε έναν ανταγωνισμό δυνάμεων που οικονομικά και δημογραφικά δεν μπορούσε να αντέξει επ’ άπειρον.

Το σημαντικότερο όμως πλεονέκτημα της Τουρκίας είναι ότι της επετράπη να κατέχει αυτή την απόλυτη πρωτοβουλία επιλογής της κλιμάκωσες σε χώρο και χρόνο.

Έτσι ενώ τα σημάδια δείχνουν Αιγαίο, αυτή μπορεί να χτυπήσει στα Δωδεκάνησα – Καστελόριζο; – ή στη Θράκη, ή ακόμα και στην Κύπρο.

Η Ελλάδα μπορεί μόνο να ακολουθεί και να εξαντλείται από τον στρατηγικό κορεσμό που η Άγκυρα επιχειρεί να δημιουργήσει σε όλη τη γραμμή επαφής, θέτοντας συνεχώς ζητήματα και προκαλώντας.

Δυστυχώς δεν μπορούμε καθόλου να είμαστε αισιόδοξοι.

Ο τουρκικός αναθεωρητισμός ήρθε για να μείνει και δεν πρόκειται να εκτονωθεί μετά το δημοψήφισμα του Απριλίου. Πιθανότατα θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο.

Η λύση όμως δεν είναι οι αντιτουρκικές κορώνες για εσωτερική, πολιτική, κατανάλωση, ούτε όμως η πολιτική κατευνασμού που τόσο κακώς υιοθετήθηκε από το 1996 και απέδωσε μόνο καταστροφές.

Δεν είναι λύση να παραδώσει η Ελλάδα τους Τούρκους στρατιωτικούς.

Ούτε είναι λύση να ρίχνει νερό στον μύλο της Τουρκίας με ανούσιες ανταλλαγές απειλών με Τούρκους αξιωματούχους.

Λύση είναι να προετοιμαστεί η χώρα για κάθε ενδεχόμενο γνωρίζοντας πως για τις πρώτες ώρες ή και ημέρες, πριν έρθουν οι καλοθελητές να σταματήσουν τη φωτιά, θα είναι παντελώς μόνη, χωρίς συμμάχους, γεγονός για το οποίο, πάντως, σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται και η Αθήνα.

Ο Ερντογάν δεν θέλει απλώς να κερδίσει το δημοψήφισμα.

Θέλει, απλά και ξεκάθαρα το Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, στοχεύοντας στο νέο γεωπολιτικό status που γεννιέται εδώ και καιρό στην ευρύτερη περιοχή και την έλευση του οποίου η Ελλάδα αρνείται να δει χαμένη στις ιδεοληψίες της.

 Του Παντελή Δ. Καρύκα

mignatiou

«Σχεδόν ισοδύναμη στρατιωτικά η Κίνα με το ΝΑΤΟ» - Βρετανικό think tank προειδοποιεί τη Δύση

Η στρατιωτική ισχύς της Κίνας είναι πλέον «σχεδόν ισοδύναμη» με αυτή των χωρών της Δύσης, ενώ η χώρα διαθέτει και οπλικά συστήματα που δεν έχουν αντίστοιχο στο ΝΑΤΟ, προειδοποίησε το βρετανικό think tank και ένας από τα σημαντικότερα ιδρύματα στο χώρο της άμυνας, το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (International Institute for Strategic Studies-IISS).

Το IISS υπογράμμισε στην ετήσια έκθεσή του για την Πολεμική Ισορροπία ότι η Κίνα πλέον στο χώρο της εναέριας υπεροχής είναι ισοδύναμη με τις δυτικές χώρες, ενώ επισήμανε ότι το βλήμα αέρος-αέρος PL-10, ένα νέο οπλικό σύστημα που αναπτύσσει το Πεκίνο ανήκει στην κατηγορία των όπλων που «μόνο μια χούφτα χωρών μπορούν να αναπτύξουν».

Ταυτόχρονα, ειδικό βάρος δίνεται και στο βλήμα αέρος-αέρος μακράς απόστασης που η Κίνα αναπτύσσει και το οποίο, σύμφωνα με το IISS, πλέον θα αποτελεί σοβαρή απειλή για στόχους υψηλής αξίας, όπως τάνκερ, κατασκοπευτικά αεροσκάφη AWAKS και πλατφόρμες.

Το ινστιτούτο υπογράμμισε ότι «η στρατιωτική πρόοδος της Κίνας υπογραμμίζει ότι η δυτική κυριαρχία στον τομέα των προηγμένων οπλικών συστημάτων δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη», τονίζοντας, μάλιστα, ότι η προθυμία του Πεκίνου να εξάγει τη στρατιωτική του τεχνολογία προκαλεί επιπλέον πονοκεφάλους.

ΠΗΓΗ

Νέο πιο ωμό πραξικόπημα και νέα μεγαλύτερα ψέματα από τον Τσίπρα

«Συμφωνία» χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση. Νέα μεγαλύτερα ψέματα. Ανύπαρκτη αντιπολίτευση στη Βουλή.

Για άλλη μια φορά απεδείχθη ότι στην παρούσα Βουλή δεν υπάρχει αντιπολίτευση.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η σπαρασσόμενη ομάδα του μπορεί να συνεχίζει ακάθεκτος και «ανενόχλητος» να λέει όλο και περισσότερα ψέματα και να προχωρά στην κατάλυση του Συντάγματος, σε γυμνά πραξικοπήματα και σε απροκάλυπτη παραβίαση κάθε έννοιας δημοκρατικής νομιμότητας και λαϊκής κυριαρχίας.

Ο Αλ. Τσίπρας, απαντώντας σε ερώτηση – πάσα του Βασ. Λεβέντη, η οποία κατατέθηκε μόνο και μόνο για να κάνει πλάτες στον πρωθυπουργό, μίλησε για «συμφωνία» φάντασμαμε την ΕΕ και υποτίθεται με το ΔΝΤ, η οποία επισήμως δεν έχει εμφανιστεί πουθενά.

Το νέο χειρότερο πραξικόπημα

Ουδέποτε έχει γίνει τόσος θόρυβος για μια συμφωνία που δεν ξέρει κανένας και την οποία ο Αλ. Τσίπρας μπορεί αυθαίρετα να παραλείπει ή να εμφανίζει σημεία της.

Το βέβαιον είναι ότι αυτή η συμφωνία θα δεσμεύσει την χώρα με μέτρα μετά το 2019, ίσως και νωρίτερα, τα οποία ο Αλ. Τσίπρας δεν διαθέτει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση για να λάβει.

Ο Αλ. Τσίπρας, χωρίς λαϊκή εντολή, με πραξικόπημα που ακύρωνε τις εκλογές της 25ης Γενάρη και το δημοψήφισμα του Ιούλη, προχώρησε με τα μνημονιακά συνεταιράκια του, στη συνθηκολόγηση του 3ου μνημονίου, για να κάνει εκλογές εκ των υστέρων με βάση εθνικά και ευρωπαϊκά τετελεσμένα.

Τώρα ο Αλ. Τσίπρας, χωρίς καμία λαϊκή εξουσιοδότηση, προχωρά με τη «συμφωνία» τουEurogroup σε τέταρτο και χειρότερο μνημόνιο. Το νέο πραξικόπημα, συντελείται πάλι με την κάλυψη του Προέδρου της Δημοκρατίας και των άλλων κομμάτων της Βουλής.

Κι αυτό το μνημόνιο είναι χειρότερο ακόμα από το τρίτο, όχι μόνο προς τα αντιλαϊκά μέτρα που περιέχει, και τα οποία θα διαμορφωθούν πλήρως στη συνέχεια, αλλά και γιατί δεν προβλέπει καμία χρηματοδότηση.

Τα νέα ψέματα Τσίπρα

Ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στη Βουλή για τη «συμφωνία», ξεπέρασε σε ψέματα τον μέχρι τώρα εαυτό του, ο οποίος πιστεύαμε ότι είχε κερδίσει επάξια το έπαθλο του ψεύδους.

Ο Αλ. Τσίπρας θρασύτατα μας είπε ότι συνομολογήθηκε «υπέρβαση της λιτότητας», επανέλαβε πως δεν θα υπάρξει «ούτε ένα ευρώ επιβάρυνση», παρότι και ο Τσακαλώτος ακόμη διασκέδασε αυτήν την ρήση και πως θα υπάρξουν αντισταθμιστικά μέτρα ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος απέναντι σε όσα μέτρα επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό και τα λαϊκά στρώματα. Σε πολύ λίγο χρόνο, πολλά ψεύδη σε ρυθμό πολυβόλου.

Αφορολόγητο και συντάξεις

Και όμως ο Αλ. Τσίπρας, όπως κανένας άλλωστε από την κυβέρνηση, ούτε ο ίδιος ο Τσακαλώτος, δεν τόλμησαν να διαψεύσουν τις εγκυρότατες πληροφορίες του Eurogroup για τη μείωση του αφορολόγητου μέχρι και στις 5.000 ευρώ, ίσως και παρακάτω και τη μείωση από 30 – 40% και των παλιών κύριων συντάξεων. Κι αυτά για να μην προσθέσουμε μια ντουζίνα προαπαιτούμενα, με χαρακτηριστική την εξάρθρωση της δημόσιας ενεργειακής βάσης και νέες απορρυθμίσεις.

Το αβίαστο συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι τα ως άνω, άγριου βάθους αντικοινωνικά μέτρα, όχι μόνο δεν αμφισβητούνται, αλλά σιωπηρά επιβεβαιώνονται και συνιστούν τη χαριστική βολή στην πιο ευάλωτη κοινωνική πλειοψηφία, αλλά και στην οικονομία.

Το τρικ των αντισταθμιστικών

Το επιχείρημα Τσίπρα – Τσακαλώτου, ότι γι’ αυτά κι άλλα επαχθέστατα μέτρα θα υπάρξουν αντισταθμιστικές ρυθμίσεις δεν έχει καμία απολύτως πειστικότητα.

Καταρχάς δεν μας εξηγούν από την κυβέρνηση γιατί θα λαμβάνονται μέτρα μηδενικού δημοσιονομικού αποτελέσματος. Ποιος ο λόγος αυτών των ασκήσεων, δήθεν, μηδενικού αθροίσματος;

Η απουσία εξήγησης είναι ηχηρότατη.

Ακόμα, όμως και αν δεχθούμε αυτό το «παράδοξο»: προσθέτουμε έσοδα στον προϋπολογισμό με το ένα χέρι για να του τα αφαιρέσουμε με το άλλο. Ακόμα, λοιπόν, και αν αποδεχθούμε αυτό το σκεπτικό, το οποίο προφανώς δεν ισχύει (και αν το δεχθούμε θα εφαρμοστεί εφόσον η χώρα πιάσει πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από το 3.5% καθόλου δεν σημαίνει ότι η δημοσιονομική ουδετερότητα σημαίνει κοινωνική και ταξική ουδετερότητα.

Οι «θεσμοί» επιμένοντας στη μείωση αφορολόγητου και συντάξεων, επιμένουν σε «διαρθρωτικά» μέτρα ταξικής φύσης, που κλιμακώνουν την «εσωτερική uποτίμηση», η οποία, αν μιλάμε για εθνικό νόμισμα, οι ίδιοι κύκλοι θεωρούν, για να το αντικρούσουν, ότι έχει τελειώσει.

Τα μέτρα όποιας αντιστάθμισης, αν υπάρξουν και για το ύψος που θα υπάρξουν, θα είναι μέτρα κυρίως ενίσχυσης των επιχειρηματικών κερδών και ελάφρυνσης του βάρους σε επιχειρήσεις.

Τέτοια μέτρα, ακόμα και στο βαθμό που είναι σωστά, ουδόλως θα αντισταθμίσουν την ταξική λεηλασία του αφορολόγητου, των συντάξεων κλπ.

Φυσικά για τον γράφοντα τέτοια διλήμματα δεν υπάρχουν, παρά μόνο στα μυαλά των «θεσμών» και των μνημονιακών υπαλλήλων. Η οικονομία χρειάζεται συνολική ώθηση με προτεραιότητα πάντοτε στα πλατιά στρώματα της φτωχής μισθωτής εργασίας, της φτωχής αγροτιάς και των φτωχών πολύ μικρών αυτοαπασχολούμενων κάθε μορφής. 

Στην αρχή του τέλους. Ποιου τέλους;

Φυσικά όλα τούτα είναι ακόμα «λόγια» χωρίς χειροπιαστή υλική βάση.

Είναι απλώς η αρχή μιας νέας περιπέτειας που μπαίνει η χώρα, με πολύ σκληρό, όπως φαίνεται και μάλλον μοιραίο, τέλος.

Η έλευση των «θεσμών» στην Αθήνα δεν σημαίνει κάποια γρήγορη έκβαση των συζητήσεων.

Όλα δείχνουν ότι θα υπερβούμε την άνοιξη και θα φτάσουμε αισίως καλοκαίρι και βάλε.

Η Ελλάδα ξανά πάει για νέο και οριστικό στραγγάλισμα, μπλεγμένη στις αντιφάσεις του ελληνικού ιδιόμορφου καπιταλισμού, πουλημένη από ένα εξωνημένο κατεστημένο πολιτικό προσωπικό και «μπαλάκι» μεταξύ των αντιθέσεων και ανταγωνισμών στο τετράπλευροΓερμανία, ΕΕ, ΔΝΤ, ΗΠΑ.

Μόνο μια μεγάλη, σχεδόν επαναστατική, δημοκρατική ανατροπή μας σώζει. Τόλμη και απόφαση.

 iskra.gr