Μέσα σε λίγες ώρες οι εξελίξεις έχουν αρχίσει να
ξεκαθαρίζουν το θολό τοπίο της διαπραγμάτευσης.
Στις 12-12-2016 στο Facebook Page του
Macroskopio αναλύσαμε τις μεταβλητές που εμπλέκονται ως εξής:
1.Το ΔΝΤ θέλει
πλεονάσματα του 1,5% και υψηλή φορολογία, αλλά απολύσεις στο Δημόσιο.
2. Η Γερμανία
θέλει πλεονάσματα 3,5% και μέτρα 4,5 δις, αλλά δέχεται η Ελληνική κυβέρνηση να
διαχειριστεί το Δημόσιο όπως θέλει αυτή και όσο μπορεί να το διαχειριστεί με μέτρα
4,5 δις πάνω της (??)
3. Η Ελλάδα
θέλει πλεονάσματα 1,5% χωρίς απολύσεις στο Δημόσιο, ΑΛΛΑ συμβιβάζεται και με
3,5% αν είναι να μην χάσει την κοινοβουλευτική της στήριξη και απλά προσπαθεί
να μειώσει τα μέτρα στα 2 δις!!
4. Η Γερμανία
διαμηνύει ότι χωρίς το ΔΝΤ στο πρόγραμμα δε συμμετέχει.
5. Το ΔΝΤ
διαμηνύει ότι με πλεονάσματα 3,5% δε συμμετέχει.
Επεξηγήσεις:
Το 1 θα έχει
θανατηφόρο Πολιτικό κόστος για την Ελληνική Κυβέρνηση, παρ’ ότι θα οδηγούσε
άμεσα σε ανάπτυξη.
Το 2 θα έχει
θανατηφόρο κόστος για την Ελληνική Κυβέρνηση αν δεν καταφέρει να πάρει κάτι σε
αντάλλαγμα (π.χ. μείωση χρέους).
Το 3 είναι το
μόνο διαχειρίσιμο σενάριο για την Ελληνική Κυβέρνηση ΕΑΝ και ΜΟΝΟΝ ΑΝ έχει
αντάλλαγμα στο θέμα του χρέους.
Το 4 είναι
θέμα του Γερμανικού Κοινοβουλίου, το οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή να ακυρώσει
τα πάντα, και λογικά αν το ΔΝΤ επισήμως δε συμμετέχει, θα τιναχτούν όλα στο
αέρα.
Το 5 ΙΣΧΥΕΙ
απαρέγκλιτα.
2 μήνες μετά και με δεδομένες τις δηλώσεις
του Jeroen Dijsselbloem περί μη συμμετοχής της Ολλανδίας στο
πρόγραμμα σε περίπτωση αποχώρησης του ΔΝΤ, όπως επίσης και τις δηλώσεις του Wolfgang Schaeuble περί
μόνης πιθανότητας κουρέματος του Χρέους υπό συνθήκες εξόδου της Ελλάδας από το
ευρώ, τα πράγματα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν.
Οι επιλογές που έχει η Ελληνική κυβέρνηση είναι
οι ακόλουθες:
Α. Αποδοχή και επιτυχής
ψήφιση από την κοινοβουλευτική ομάδα μίας ενδιάμεσης συμφωνίας με
προληπτικά μέτρα της τάξης των 2,5 δις και μείωση αφορολογήτου ΥΠΟ ΤΟΝ ΟΡΟ ότι
το ΔΝΤ θα το δεχθεί. Σε αυτήν την περίπτωση ο επόμενος γύρος διαπραγματεύσεων
θα πάει για την περίοδο μετά τις Γερμανικές εκλογές με την ελπίδα από πλευράς
της κυβέρνησης να έχουν αλλάξει τα πρόσωπα των Merkel και Schaeuble. (αυτό
είναι το πλέον θετικό σενάριο για την κυβέρνηση και πραγματικά εξαρτάται από το
εάν οι δανειστές θα δεχθούν ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ να περάσουν μέτρα μέχρι 2,5 δις, όταν
έχουν ζητήσει μέτρα 7 ολόκληρων δις!!)
Β. Καθυστέρηση της οποιαδήποτε συμφωνίας
ακόμα και μέχρι τον Ιούνιο, πριν εμφανιστούν οι απειλητικές χρηματοδοτικές
ανάγκες του Ιουλίου. (εφόσον η κυβέρνηση θέλει να ρισκάρει τα πάντα, υπάρχει
σοβαρή πιθανότητα να το τραβήξει μέχρι εκεί)
Γ. Απόλυτη σύγκρουση και εκλογές με σκοπό τη
διάσωση του σκληρού πυρήνα της εκλογικής ισχύος των κομμάτων της συγκυβέρνησης,
καθώς με μια πρώτη ανάγνωση των δημοσκοπήσεων κάθε μήνας που περνάει στοιχίζει
πάρα πολύ σε δημοφιλία και σε ΣΥΡΙΖΑ και σε ΑΝΕΛ.
Δ. Απόλυτη σύγκρουση και δημοψήφισμα για την
παραμονή στο ευρώ ή την εισαγωγή διπλού νομίσματος.
Ε. Δημιουργία Οικουμενικής, ένεκα εκτάκτου
ανάγκης στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων.
Στ. Πολιτική παρέμβαση από τα ανώτατα
κλιμάκια της ΕΕ με σκοπό τη μετάθεση των συζητήσεων μετά από κάποιους μήνες και
ταυτόχρονη χρηματοδότηση της Ελλάδας με μικρά και απολύτως απαραίτητα ποσά.
Η επιλογή Στ ανήκει σχεδόν στη σφαίρα
του φανταστικού και αν λάβει χώρα, τότε ο πρωθυπουργός θα είναι βαθύτατα
ευγνώμων για το χρόνο που κέρδισε.
Η επιλογή Ε μπορεί να λάβει χώρα μόνο
εάν κατά την ψήφιση των δυσβάστακτων απαιτήσεων υπάρχει απώλεια στην
Κυβερνητική πλειοψηφία (ή ευθεία απειλή από ομάδα βουλευτών της πλειοψηφίας).
Η επιλογή Δ είναι μάλλον ζήτημα
προετοιμασίας της κοινής γνώμης επικοινωνιακά και οπωσδήποτε μια κατάσταση με
ανεξέλεγκτες επιπτώσεις, είτε κερδίσει η μία πλευρά είτε η άλλη. Είναι
αχαρτογράφητα νερά ουσιαστικά.
Η επιλογή Γ παίζει ως πιθανότητα, παρά
τις διαψεύσεις, αλλά σχεδόν σίγουρα ως εσχάτη λύση.
Η επιλογή Β – δυστυχώς – έχει μεγάλες
πιθανότητες να λάβει χώρα, παρά τον εξαιρετικό κίνδυνο που υποκρύπτει για τη
χώρα.
Και τέλος η επιλογή Α που είναι το
ονειρεμένο σενάριο αυτήν τη στιγμή για την κυβέρνηση, η οποία όμως δεν μπορεί
να ξέρει τι ακριβώς θα πει το ΔΝΤ ή κατά πόσο αυτό μπορεί να περάσει από τη
βουλή χωρίς απώλειες βουλευτών.
Αυτό που πολύς κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει
είναι η πιθανότητα σε ανύποπτο χρόνο να έχουμε ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ του
ΔΝΤ, η οποία θα σημάνει ΑΥΤΟΜΑΤΑ ένα απίστευτο Ντόμινο εξελίξεων εις βάρος της
Ελλάδας διότι έχει γίνει πλέον σαφές ότι:
1. Χωρίς το ΔΝΤ δεν θα συμμετέχει ούτε η
Γερμανία, αλλά ούτε και η Ολλανδία και έτσι το τρέχον πρόγραμμα σταματά
αυτομάτως με επιπτώσεις άγνωστες για την Ελλάδα, η οποία ουσιαστικά θα ξεμείνει
από χρήματα.
2. Έχει ήδη καεί το χαρτί της μερικής ελάφρυνσης
χρέους και μάλλον (θα φανεί σε 3 εβδομάδες αν είναι έτσι ακριβώς) και το ζήτημα
της ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ.
Αυτές οι 2 απώλειες αντισταθμιστικών ωφελημάτων
για την ελληνική Κυβέρνηση δημιουργούν ένα τεράστιο Πολιτικό πρόβλημα, καθώς
χάνονται τα βασικά κίνητρα για την ψήφιση τόσο δυσάρεστων μέτρων από την
Κοινοβουλευτική ομάδα.
Σαφώς το τοπίο, όπως διαγράφεται, είναι ένα
σκηνικό Υψηλού κινδύνου για την Ελληνική οικονομία και τη χώρα γενικότερα, και
αυτό φαίνεται ότι καταλαβαίνουν και οι αγορές αντιδρώντας με ρευστοποιήσεις.
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι πως το
ΔΝΤ έχει ήδη προετοιμάσει το έδαφος για μια ανά πάσα στιγμή απλή ανακοίνωση
αποχώρησης, η οποία θα ισοδυναμεί με ‘τεκτονική ανακατάταξη’ για όλη την
Ευρώπη, καθώς στο άκουσμα της αποχώρησης του Ταμείου η ΕΕ και κυρίως η Ελλάδα
θα βρεθούν πλέον προ τετελεσμένων.
Η δύναμη που
έχει αυτή τη στιγμή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στα χέρια του είναι
δυσανάλογη της οικονομικής του συμμετοχής στο πρόγραμμα και του δίνει τεράστια
εξουσία.