Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

O ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ: «Σας αποχαιρετώ, γαλήνιος, βέβαιος και ευλογημένος…»

«Δεν υπάρχει αμφιβολία. Αυτό είναι το τελευταίο μου βιβλίο! Ομολογώ ότι λυπάμαι γι’ αυτό, γιατί μου άρεσε να γράφω διάφορα κείμενα και ποιηματάκια πολύ πριν αρχίσω να γράφω μουσική».



Με τα παραπάνω λόγια μας αποχαιρετά, ο Μίκης Θεοδωράκης στο τελευταίο του βιβλίο «Μονόλογοι στο λυκαυγές», το οποίο όπως δηλώνει ο ίδιος θα είναι και το τελευταίο του συγγραφικό έργο.
Το βιβλίο αυτό που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ιανός», αποτελεί τη συνέχεια και ολοκλήρωση του προηγούμενου βιβλίου του Μίκη Θεοδωράκη «Διάλογοι στο λυκόφως. 90 συνεντεύξεις».
Το δίδυμο «Διάλογοι στο Λυκόφως» – «Μονόλογοι στο Λυκαυγές» πραγματεύεται την τελική μου προσπάθεια να συνδέσω το Τέλος και την Αρχή μιας νέας Ουτοπίας ως επιστέγασμα της ζωής και του έργου μου, γράφει ο ίδιος
Το βιβλίο προλογίζει ο Γιώργος Κασιμάτης. Ο επίλογος είναι του Ανδρέα Μαράτου και του ίδιου του συγγραφέα.
Έργο εξωφύλλου: γ. στούμπος  «Χωρίς τίτλο», 2000.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Στο βιβλίο περιλαμβάνονται κείμενα του Μίκη Θεοδωράκη της χρονικής περιόδου 1996 έως 2016, όπως ανασύρθηκαν από το Αρχείο του. Η επιλογή έγινε από τον ίδιο, καθώς και η σειρά καταχώρησής τους.
Θέλοντας να εισαγάγει τον αναγνώστη στη βαθύτερη ουσία της σκέψης του, σε εκείνες ακριβώς τις ιδέες που επανέρχονται τακτικά και διατρέχουν το σύνολο του έργου του και της προσωπικής του φιλοσοφίας, προτίμησε να τις προτάξει στο Α΄ Μέρος, ασχέτως χρονολογίας.
Το υλικό του Β΄ Μέρους, όπου περιλαμβάνονται ομιλίες, δηλώσεις και άρθρα, ακολουθεί τη χρονολογική σειρά, με στοιχεία ανασκόπησης των σημαντικότερων γεγονότων αλλά και της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας ανά έτος.
Επίλογος  του Μίκη Θεοδωράκη
«Δεν υπάρχει αμφιβολία. Αυτό είναι το τελευταίο μου βιβλίο! Ομολογώ ότι λυπάμαι γι’ αυτό, γιατί μου άρεσε να γράφω διάφορα κείμενα και ποιηματάκια πολύ πριν αρχίσω να γράφω μουσική. Γιατί και την μουσική την έγραφα, μόνο που αντί για λέξεις έγραφα μουσικούς φθόγγους. Μπορεί άραγε αυτός που χτυπά πλήκτρα να νιώθει την ίδια μέθη, τον ίδιο ίλιγγο με μας που κρατούσαμε πένα με μελάνι είτε μολύβι που κάθε τόσο το ξύναμε για να πάρουμε μιαν ανάσα, μια πνοή ικανοποίησης για το έργο μας, που εκείνη τη στιγμή το θεωρούσαμε μοναδικό!
Ο συγγραφέας και ο ποιητής, που έχει φτάσει σε βαθμό να τυπώνεται και να διαβάζεται, σίγουρα νιώθει σαν ημίθεος. Τι να πω όμως για τον συνθέτη, που τους ψυχρούς φθόγγους του, τους γραμμένους πάνω σε ένα χαρτί, μπορείς να τους ακούσεις να ζωντανεύουν και να πετούν σαν σμήνη πουλιών που διαπερνούν τα τείχη του πραγματικού κόσμου και γίνονται αυλοί, ήχοι ενός θεϊκού κόσμου που είναι το μουσικό του έργο, καθώς εισβάλλει σε χιλιάδες ψυχές, σκέψεις, αισθήματα, καρδιές του κάθε Ανθρώπου χωρίς διάκριση.
Τι να πω λοιπόν για τον συνθέτη; Ότι είναι ένας μικρός Θεός; Όχι! Θα πω μονάχα ότι είναι ευλογημένος… Σαν τη θάλασσα, που όσο κι αν τη δέρνουν οι άνεμοι και κυματίζει, αφρίζει με χίλιους τρόπους, όμως όλα αυτά συμβαίνουν στην επιφάνειά της, γιατί λίγο πιο κάτω παραμένει ήρεμη, πανέμορφη, ευλογημένη.
Το ίδιο και η ζωή μου, που τα έζησε όλα. Στον υπερθετικό. Τη χαρά και τον πόνο. Το κόκκινο και το μαύρο. Την αγάπη και το μίσος. Τον θρίαμβο και την απογοήτευση. Το φως και το σκοτάδι. Αυτή υπήρξε η ζωή μου. Η γνωστή. Γιατί την άλλη, που σας αποκαλύπτω σήμερα, την έζησα γαλήνιος, βέβαιος και ευλογημένος.

Έτσι το θέλησε η Μοίρα, αυτός ο αποχαιρετισμός να συμπέσει με την εικόνα της Αγίας Μητέρας μου της προσφυγοπούλας από τον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας, την ίδια εικόνα που είδα σε κάποια άλλη.

Με τον ίδιο σας αποχαιρετώ κι εγώ».

Απόφαση κόλαφος για την ΑΕΠΙ

Οφειλές περίπου 30 εκατομμυρίων ευρώ θα πρέπει να καταβάλει η ΑΕΠΙ στους δημιουργους, ύστερα από απόφαση του Διοικητικού Εφετείου της Αθήνας.

Στη Δικαιοσύνη είχαν προσφύγει πριν από 21 χρόνια, δηλδή το 1996, οι Σταύρος Ξαρχάκος, Νίκος Κυπουργός, Παναγιώτης Καλατζόπουλος,   Νίκος Μαμαγκάκης, Γιώργος  Κουμεντάκης και η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών.
Σήμερα με την υπ' αριθμ. 1103/2017 απόφαση, κρίθηκε πως η προμήθεια πάνω από 18% στα ραδιοτηλεοπτικά δικαιώματα (σήμερα είναι 25%)  και 24% στη δημόσια εκτέλεση (σήμερα είναι 37, 5 %), είναι καταχρηστική.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, η ΑΕΠΙ οφείλει από το 2003 και μετά να επιστρέψει τη διαφορά στους δημιουργούς, ποσό που υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 30 εκατ. ευρώ.

Επιπλέον, το δικαστήριο αναγνωρίζει ως καταχρηστική πρακτική τη παράλειψη λογοδοσίας της ΑΕΠΙ για τα έσοδα και έξοδα ανά κατηγορία και τη μη συμμετοχή των δημιουργών στη λήψη αποφάσεων (ή έστω εκτίμηση της γνώμης τους) σχετικά με το αμοιβολόγιο, τον κανονισμό διανομής και την παρακράτηση και διάθεση  10% για πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς.

Die Welt: Οι παράγοντες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο τα επόμενα 24ωρα

Είναι ο καιρός του τέλους για τις προσωπικές φιλίες; Γερμανία και ΗΠΑ: Πολύ λίγες χώρες έχουν συνεργαστεί πιο στενά τις τελευταίες δεκαετίες. Όμως οι καιροί άλλαξαν. Πόσο πολύ οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί χρειάζονται ακόμη ο ένας τον άλλο;

Το Brexit και η Ολλανδία, οι ΗΠΑ μπορεί να χρεοκοπήσουν: το πρόσωπο του κόσμου θα αλλάξει τις επόμενες δύο ημέρες, γράφει σε άρθρο της η γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Αρχίζει το Brexit
Όλοι μιλούσαν για το Brexit από τον Ιούνιο του 2016, αλλά στην πραγματικότητα δεν υφίσταται καθόλου. Υπάρχει μόνο η βούληση των ανθρώπων, όπως εκφράστηκε στο δημοψήφισμα, ότι οι Βρετανοί πρέπει να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το επίσημο αίτημα για την αποχώρηση της χώρας από την ΕΕ με την επίκληση του Άρθρου 50 δεν έχει υποβληθεί ακόμη. Όμως τώρα τα πράγματα σοβαρεύουν. Πριν από μερικές ώρες, το βρετανικό κοινοβούλιο ενέκρινε τον Νόμο για το Brexit, που επιτρέπει στην κυβέρνηση να αποσυρθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφού ο νόμος περάσει από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β', η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι θα μπορεί να υποβάλει την αίτηση (για αποχώρηση) στο Συμβούλιο της ΕΕ. Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν πως η Μέι δεν πρόκειται να ξεκινήσει επίσημα τις διαπραγματεύσεις για το διαζύγιο λίγο πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών στην Ολλανδία, αλλά μόνο στα τέλη Μαρτίου.
'Τώρα έρχονται τα δύσκολα', λέει ο Τζέιμς ΜακΚόρμακ από τον οίκο αξιολόγησης Fitch. Οι Βρετανοί είναι σε δύσκολη κατάσταση. 'Δεν έχουν στα χέρια τους ούτε τι είναι υπό διαπραγμάτευση, ούτε με ποια σειρά'. Ένας μεγάλος άγνωστος είναι επίσης ο λογαριασμός της εξόδου, τον οποίο θα παρουσιάσει η Ευρώπη στους Βρετανούς.
Ακόμη και σήμερα, το χρέος είναι ένα πρόβλημα για τη χώρα. Το κράτος καθώς και τα νοικοκυριά ζουν πάνω τις δυνατότητές τους. Το ποσοστό του δημόσιου χρέους βρίσκεται περίπου στο 90% του ΑΕΠ. Τα νοικοκυριά αντιμετωπίζουν επίσης πιεστικές υποχρεώσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα κενό περίπου 5% του ΑΕΠ στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Το κενό αυτό πρέπει να καλυφθεί με ξένα κεφάλαια. Αν οι επενδυτές χάσουν την εμπιστοσύνη τους, επαπειλείται μια οικονομική κρίση όπως στη δεκαετία του '70, όταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χρειάστηκε να επέμβει. Άρα θα έχει μεγάλη σημασία πώς οι επενδυτές θα αντιδράσουν στην υποβολή της αίτησης για το Brexit. Για παράδειγμα, η Deutsche Bank περιμένει ότι η στερλίνα θα πέσει κατά 6% μετά την υποβολή της αίτησης διαζυγίου.
Αστάθεια στην Ολλανδία
Οι εκλογές στην Ολλανδία είναι το πρελούδιο για μια σούπερ-εκλογική χρονιά στην Ευρώπη. Το αποτέλεσμα θα καθορίσει, ας το πούμε έτσι, τον τόνο των επόμενων εβδομάδων και μηνών. Μπορεί πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε να τα κατάφερε να πάρει κεφάλι για μια ακόμα φορά, όμως ο δεξιός λαϊκιστής Γκέερτ Βίλντερς και το κόμμα του PVV επωφελούνται τώρα από την ανοικτή αντιπαράθεση με την Τουρκία.
Ακόμη και στην περίπτωση που ένας νικητής Βίλντερς δεν θα έχει στο τέλος καμία περίπτωση κυβερνητικής πλειοψηφίας: Στην ΕΕ όλοι φοβούνται το αποτέλεσμα ντόμινο. Αν ο λαϊκιστής Βίλντερς κερδίζει τις περισσότερες ψήφους σε μια χώρα που είναι από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕ, θα καταφέρει τελικά φέρει το δεξιό άκρο στα σαλόνια. Η ιδέα η Μαρίν Λεπέν να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας είναι πιθανό (τότε) να τρομάξει λιγότερους ανθρώπους.
Αλλά η πολιτική κατάσταση στην Ολλανδία είναι ασταθής και χωρίς τον Βίλντερς. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τα τρία κόμματα που προηγούνται συγκεντρώνουν μόλις το 40%, ενώ στις εκλογές πριν από μόλις τέσσερα χρόνια εξασφάλιζαν το 60%. Μια νέα κυβέρνηση για να σχηματιστεί θα χρειαστεί τη συμμετοχή τουλάχιστον τεσσάρων κομμάτων. Μπορεί η Ολλανδία να ήταν εγγύηση σταθερότητας για πολλά χρόνια, όμως αυτό τώρα έχει αλλάξει. Αυτό αποκαλύπτει τον λεγόμενο δείκτη nexite του οίκου ανάλυσης Sentix. Ως αποτέλεσμα, οι επενδυτές εκτιμούν πως η πιθανότητα οι Ολλανδοί να βγουν από το ευρώ είναι 3,6%. Αυτό είναι σαφώς πάνω από το μακροπρόθεσμο μέσο όρο του λιγότερο του 1%.
Η κατάρα της Fed
Το απόγευμα της Τετάρτης, στις 7 μ.μ. ώρα Γερμανίας, η Τζάνετ Γέλεν θα κάνει κάτι που δεν αρέσει στον κόσμο – θα αυξήσει τα επιτόκια. Επειδή το λιπαντικό της παγκόσμιας οικονομίας είναι το φτηνό χρήμα. Όταν η πιο σημαντική τράπεζα στον κόσμο αυξάνει την τιμή του πιο σημαντικού παγκόσμιου νομίσματος, οι παρενέργειες δεν μπορούν να αποκλειστούν.
Οι χρηματαγορές το αποκαλούν η κατάρα της Fed: Το 1974, το 1987, το 200 ή το 2008 –όποτε η Fed αύξανε τα επιτόκια– αργά ή γρήγορα ακολουθούσε ένα βίαιο ξεπούλημα στην αγορά. Ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός σήμερα. Πάνω απ΄όλα, η αγορά των ΗΠΑ βλέπει μόνο αυξανόμενες τιμές αφότου ξεκίνησε η χρηματοπιστωτική κρίση.
Οι επενδυτές αισθάνονται παραπλανητική ασφάλεια. Ο δείκτης φόβου Vix είναι κοντά στη σταθερή τιμή χρόνων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει γρήγορα σε απογοητεύσεις, ειδικά στην περίπτωση που η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ κάνει περισσότερες από άλλες τρεις αυξήσεις επιτοκίων φέτος.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε επίσης να υπονομεύσει τα πολιτικά σχέδια του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, στα οποία στηρίζεται ένα μεγάλο μέρος του χρηματιστηρίου. Το πακέτο μέτρων στήριξης της οικονομίας ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με φτηνό χρήμα.
Το ανάθεμα του χρέους στην Αμερική
Πράγματι, ο Τραμπ δεν πρόκειται να δημιουργήσει πλέον άλλα χρέη. Μια σημαντική προθεσμία αναμένεται να λήξει την Τετάρτη. Τότε το επίσημο όριο χρέους εφαρμόζεται πάλι και το τρέχον βρίσκεται τώρα γύρω στα 18 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αν και το παρόν έλλειμμα είναι σχεδόν 20 τρισεκ. δολάρια. Ωστόσο το όριο χρέους ανεστάλη τον Οκτώβριο του 2015 – έως τη 15η Μαρτίου 2017.
Από την Πέμπτη, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ δεν θα επιτρέπεται πλέον να πουλάει νέα ομόλογα, κάτι που σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να βγάζει χρήματα από το τρέχον εισόδημα. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που το όριο δεν αυξάνεται εγκαίρως. Το όριο χρέους ή η αύξησή του είναι πάντα ένα πολιτικό θέμα. Στο παρελθόν, ακόμη και η κυβέρνηση χρειάστηκε να σταματήσει τη λειτουργία της επειδή δεν μπορούσε πλέον να πληρώσει τους δημόσιους υπαλλήλους.
Δεν είναι πια τόσο απίθανο οι Αμερικανοί να μην μπορούν πλέον να ανταποκριθούν εγκαίρως στα χρέη τους, άρα να χρεοκοπήσουν. Ωστόσο η διαμάχη για το όριο το καλοκαίρι του 2011 κλιμακώθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε ο οίκος αξιολόγησης S&P στέρησε τις ΗΠΑ την ανώτατη βαθμίδα τους. Το Κογκρέσο αύξησε το όριο χρέους τον Αύγουστο, δύο ημέρες προτού το υπουργείο Οικονομικών στερέψει από χρήματα για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ