Τώρα που κόπασαν οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης – που όπως
φαίνεται δεν έπεισαν κανένα – αρχίζει
να βγαίνει η αλήθεια, για την οποία όμως, μιλάνε ελάχιστοι…
* Πρώτον, δεν είναι σαφές
πότε θα πάρει η κυβέρνηση την επόμενη δόση.
Γιατί τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια
εγκρίνουν με το ζόρι την τωρινή δόση, μια και η συμμετοχή του ΔΝΤ είναι «στον
αέρα».
Και δεν πρόκειται να εγκρίνουν
άλλη «δόση», αν δεν συμμετάσχει το ΔΝΤ κανονικά. Πράγμα που είναι δύσκολο να
γίνει (όπως θα δούμε πιο κάτω). Συνεπώς τη δόση αυτή την πήρανε, αλλά επόμενη
«δόση» δεν ξέρουν ΑΝ
και ΠΟΤΕ θα πάρουν…
* Δεύτερον, η αβεβαιότητα για την επόμενη δόση, οδηγεί
ουσιαστικά σε συνέχιση της στάσης πληρωμών από το δημόσιο. Γιατί όσο δεν ξέρει
πότε θα της ξαναδώσουν χρήματα (ενώ οι υποχρεώσεις της σε τόκους τρέχουν κάθε
μήνα), τόσο χρειάζεται «απόθεμα ασφαλείας» («καβάτζα»)…
Άρα πέρα από τα απολύτως απαραίτητα
και τις «δεσμεύσεις» της, θα εξακολουθήσει να μαζεύει από παντού και δεν θα πληρώνει τίποτε…
* Τρίτον, η νέα έκθεση βιωσιμότητας
του ΔΝΤ για το Ελληνικό χρέος, που έρχεται τις επόμενες δύο τρείς εβδομάδες,
ΔΕΝ «κλείνει» το θέμα!
Ίσα-ισα
τώρα το «ανοίγει»…
Το ΔΝΤ θεωρεί εφικτά τα πλεονάσματα
3,5% ως το 2022 αλλά για οτιδήποτε μετά από αυτό έχει τεράστιο πρόβλημα.
Από κει και ύστερα επιμένει πως
μπορούμε να έχουμε πλεονάσματα το πολύ 1,5% για όλα τα επόμενα χρόνια ως το
2060.
Κι όχι 2% ως το…2060, όπως υποθέτει η
ανακοίνωση του Euroroup.
(Υπενθύμιση: Επί Σαμαρά κανείς δεν ζητούσε από την Ελλάδα το παραμικρό για μετά το 2002 – από εκεί και πέρα
είμασταν, επιτέλους, εντελώς ελεύθερη χώρα, γιατί εκείνη τη
χρονιά το Χρέος μας προβλεπόταν να έχει γίνει απολύτως «βιώσιμο», στο 105% του ΑΕΠ! Τώρα προβλέπεται πως το
2022 θα είναι ακόμα πάνω από 170% του ΑΕΠ… Για να λέμε τα πράγματα όπως είναι,
όχι όπως βολεύει)
Τι σημαίνει, όμως πλεονάσματα
το πολύ 1,5% ως το 2060;
Σημαίνει, απλούστατα, πως ακόμα κι αν
μας δώσουν οι Ευρωπαίοι τα υπόλοιπα μέτρα «ανακούφισης χρέους» που μας έχουν
υποσχεθεί (επέκταση λήξεων, επέκταση περιόδου χάριτος, επιστροφή «υπερκερδών»
από τα ομόλογα των Κεντρικών τραπεζών κλπ.) και πάλι το χρέος μας ΔΕΝ θα γίνεται βιώσιμο.
Ούτε σε βάθος δεκαετιών…
Ακόμη με
ταχύτερη ανάπτυξη, το έτος 2060 το χρέος μας θα είναι 91% του ΑΕΠ!
Για να πέσει στο 60% του ΑΕΠ – που είναι ο μακροχρόνιος
στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – πρέπει να κοπούν τώρα γύρω στα 48 δισεκατομμύρια
σε σημερινή παρούσα αξία.
Και με κάποιες «προσαρμογές»
(πρόσθετα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις ως το 2060 κλπ,) αυτό σημαίνει σήμερα κούρεμα
40 δισεκατομμυρίων.
Θα χρειαστεί, λοιπόν, να μας κόψουν
γύρω στα 40 δισεκατομμύρια σε παρούσα αξία…
Κι αυτό ουσιαστικά προωθεί το ΔΝΤ:
Ότι η Ελλάδα πέρα και πάνω από όλα τα άλλα που ετοιμάζονται να μας δώσουν οι
Ευρωπαίοι δανειστές, θα χρειαστεί επιπρόσθετο κούρεμα γύρω στα 40
δισεκατομμύρια.
Αυτήν την απαίτηση ετοιμάζεται να
εγείρει το ΔΝΤ στους Ευρωπαίους δανειστές από το φθινόπωρο (μετά τις γερμανικές
εκλογές).
Και στο αίτημα αυτό είναι αντίθετοι
πολλοί.
Σίγουρα, όχι μόνον οι Γερμανοί…
Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούν, να
αφήσουν το ΔΝΤ απ’ έξω. Γιατί τότε:
–πρώτον θα έχουν πρόβλημα σε πολλά
ευρωπαϊκά κοινοβούλια να εγκρίνουν άλλη δόση στην Ελλάδα, και
–δεύτερον, δεν θα
μπορεί να βγει η Ελλάδα στις αγορές!
Ποιος
θα δανείσει μια χώρα, για την οποία το ΔΝΤ
διακηρύσσει πως το χρέος της είναι ΜΗ βιώσιμο;
Επομένως, υπάρχουν δύο επιλογές για
τους Ευρωπαίους:
–Είτε να «μοιράσουν»
με την Ελλάδα το κούρεμα χρέους των 40 δισεκατομμυρίων μισό-μισό:
Να μας κόψουν εκείνοι από τώρα 20 δισεκατομμύρια απ’ όσα τους χρωστάμε, αλλά να
πληρώσει και η Ελλάδα άλλα τόσα, από κούρεμα καταθέσεων – για την ακρίβεια από «εφ’ άπαξ εισφορά»
επί των καταθέσεων (όχι βέβαια από 100 χιλιάδες και πάνω, αλλά, ας πούμε, από 2
χιλιάδες και πάνω).
—Είτε να
μας βγάλουν από το ευρώ («προσωρινά»),
να μας κουρέψουν πολύ μεγαλύτερο μέρος του χρέους μας, να μας δώσουν και μια
πρόσθετη βοήθεια 50 δισεκατομμυρίων για να αντέξουμε τα πρώτα δύο χρόνια, ας
πούμε…
Κι ύστερα να μας αφήσουν στην τύχη
μας…
Με την πρώτη «λύση» η Ελλάδα θα έχει
χάσει 20 δισεκατομμύρια καταθέσεις της μέσα σε ένα βράδυ.
Και με τη δεύτερη θα χάσει πάνω από
τα μισά απ’ όλες τις «αξίες» (κινητά
ακίνητα, μετρητά, αγοραστική δύναμη, καταθέσεις κλπ.), επίσης μέσα σε λίγα
24ωρα!
Χώρια που θα αναγκαστεί να έχει «δελτίο» για όλα τα εισαγόμενα (καύσιμα
τρόφιμα, φάρμακα, ανταλλακτικά). Γενικά κατάρρευση.
–Την πρώτη «λύση» (κούρεμα καταθέσεων,
έστω και κατά 20%) ΔΕΝ την αντέχει το πολιτικό σύστημα…
–Τη δεύτερη «λύση» (έξοδος από το
ευρώ), δεν την αντέχει ούτε η κοινωνία ούτε η οικονομία ούτε η χώρα
συνολικά…
Οι «λύσεις» αυτές, ωστόσο, βολεύουν
τους Ευρωπαίους δανειστές: Γιατί και στις δύο καταργείται το λεγόμενο moralhazard,
δηλαδή ο «κίνδυνος
ηθικής βλάβης».
Τι θα πει moral hazard? O κίνδυνος
ένα θετικό μέτρο υπέρ κάποιου να δημιουργήσει «προηγούμενο» που θα το καταχραστούν κάποιοι άλλοι
στο μέλλον…
Να βρει δηλαδή «καταχρηστικούς
μιμητές»…
Αυτός ήταν κύριος λόγος που οι
Ευρωπαίοι δεν ήθελαν ως τώρα να ακούσουν για ονομαστικό «κούρεμα χρέους»!
Να μην βρει η Ελλάδα «μιμητές».
Να μην βρεθούν κι άλλα κράτη μέλη να
πουν:
–«Κι εμείς δεν αντέχουμε το χρέος
μας, πάρτε το στις πλάτες σας εσείς, κουρέψτε το για χάρη μας, κι ύστερα…
ξανά-δανείστε μας»!
Και με τις δύο «λύσεις» δεν υπάρχει πια πρόβλημα moral hazard…
Μπορούν να μας κουρέψουν χρέος, αλλά δεν πρόκειται κανείς άλλος να θελήσει να
«μιμηθεί» την Ελλάδα!
Γιατί και στις δύο περιπτώσεις, η
Ελλάδα θα έχει πληρώσει τεράστιο κόστος.
Με την πρώτη «λύση» (κούρεμα
καταθέσεων) απλώς δυσβάστακτο…
Με τη δεύτερη, εντελώς
συντριπτικό.
Και στις δύο περιπτώσεις πολύ
βαρύτερο απ’ όσο έχει πληρώσει ως τώρα…
(Γιατί υπάρχουν και κάποιοι που
αναρωτιούνται: Τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί ακόμα;
Ε λοιπόν, δεν έχουν
ιδέα τι χειρότερο
ακόμα μπορεί να μας συμβεί… Και όχι δεν κινδυνολογώ. Απλώς γνωρίζω πολύ καλά τί
λέω)
Τα «σκηνικό» στήνεται λοιπόν.
Και σε αυτό το ΔΝΤ και οι Γερμανοί
ΔΕΝ είναι αντίθετοι!
Παρά τις διαφωνίες τους οι ρόλοι τους
είναι απολύτως
συμπληρωματικοί…
Οι «εμμονές» του ΔΝΤ εξυπηρετούν
το παλαιό σχέδιο του Σόιμπλε, μεγάλης μερίδας του γερμανικού
πολιτικού κόσμου, μεταξύ των οποίων και μέρους της Αριστεράς και κυρίως του
Φιλελεύθερου κόμματος, που τώρα είναι «στα πάνω του» (δημοσκοπικά πάνω από 10%)
και μάλλον προαλείφεται
για νέος κυβερνητικός εταίρος της
κας Μέρκελ:
«Προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ»,
το λέγανε… Και για τη Ελλάδα θα ήταν αληθινός «Αρμαγεδδώνας»!
Μας το συνιστούν και κάμποσοι
αγγλοσάξονες –
στην από δω και στην από κει πλευρά του Ατλαντικού – παλαιοί φίλοι του κ.
Βαρουφάκη και μη…
Αυτό ετοιμάζεται ήδη.
Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν το έχει αντιληφθεί
ακόμα;
–Όπως δεν είχε αντιληφθεί πως ΔΕΝ πρόκειται να
πάρει καμία «οριστική λύση» για το χρέος σε αυτή τη φάση…
–Όπως δεν είχε αντιληφθεί πως ΔΕΝ πρόκειται να
μπει στην «ποσοτική χαλάρωση» του Ντράγκι (QE).
–Όπως δεν είχε αντιληφθεί πως θα της επέβαλαν
πολύ σκληρά μέτρα χωρίς να της δώσουν τίποτε…
–Όπως δεν είχε αντιληφθεί πως ουσιαστικά την
έβαλαν να υπογράψει το Τέταρτο Μνημόνιο (ως το 2022) και τώρα ετοιμάζουν και
το Πέμπτο (μετά το 2022).
Όπως δεν είχε αντιληφθεί πως έχει
μετατρέψει τη χώρα σε «αποικία χρέους» ως το 2060…
Γενικά η κυβέρνηση Τσίπρα έχει
φλομώσει τον κόσμο στα ψέματα (που τώρα όμως καταρρέουν)…
Από την άλλη πλευρά, όμως, μοιάζει να έχει
πιστέψει και η ίδια τα ψέματά της!
Και περιμένει να τιναχθεί το
«πιεσμένο ελατήριο» της
οικονομίας από στιγμή σε στιγμή, και να «πνιγούμε» στις επενδύσεις.
Τις οποίες κατά τα άλλα η ίδια κάνει
τα πάντα για να
τις διώξει (όπως
της είπε μόλις προχθές και ο κ. Ρέγκλινγκ)…
Άλλωστε, και πέρσι η κυβέρνηση Τσίπρα
τα ίδια ακριβώς έλεγε: Πώς μετά το Πάσχα του…2016 θα τρίβαμε τα μάτια μας από την ανάπτυξη που θα ερχόταν. Αλλά,
δυστυχώς, δεν…
Αν όντως δεν έχει καταλάβει τί
γίνεται τότε όταν – πολύ σύντομα – αντιληφθεί τι «κοστούμι» ετοιμάζουν οι «έξω» για τη χώρα, θα πάθει αληθινό
πανικό.
Γιατί σίγουρα δεν θα θέλει να
βρίσκεται στα «πράγματα», όταν τεθεί το δίλημμα: κούρεμα
καταθέσεων εντός ευρώ, ή
«προσωρινή» έξοδος από το ευρώ!
–Αυτό το έφερε η δική της
διαπραγμάτευση που έκανε το χρέος μη βιώσιμο για πάντα και μετά ζήτησε
«κούρεμα», οπωσδήποτε για να έχει να το λέει και να κοροϊδεύει τον Έλληνα ότι
τάχα κάτι έκανε,.
Ενώ το 2014 το ίδιο το ΔΝΤ διακήρυσσε
πως το χρέος μας ήταν – τότε – σε «τροχιά βιωσιμότητας» και για όποιον
παρακολουθεί την ορολογία του ΔΝΤ στην ουσία έλεγε ότι το χρέος είναι,
επιτέλους, βιώσιμο αλλά προσέξτε μην τα κάνετε
μαντάρα και το εκτροχιάσετε γιατί δεν έχει επιστροφή.
–Και ο εκτροχιασμός έγινε το 2015.
Ποιος εκτροχιασμός, το τρένο δε βγήκε απλώς απ’ τις ράγες, έπεσε σε τοίχο. Αυτό
το έφερε η πανέξυπνη στρατηγική Τσίπρα να «διαπραγματευθεί» τα μνημόνια, την ώρα
που βγαίναμε από τα μνημόνια!
Αλλά είχε ψευδαισθήσεις παλαιότερα κι έχει
ψευδαισθήσεις ακόμα για
το αδιέξοδο στο οποίο οδήγησε τη χώρα.
Στην πραγματικότητα έπαιξε
απολύτως το παιγνίδι όσων
ήθελαν την Ελλάδα εκτός ευρώ και να υποβάλουν τη χώρα σε
αληθινό shock therapy.
Κι αυτό θα αρχίσει να φαίνεται πολύ
σύντομα…
Γι’ αυτό και τα γράφω εδώ, μήπως
καταλάβουν τί έχουν κάνει και τί φέρνουν. Αν και ξέρω ότι μόνο όταν το δουν
μπροστά τους αυτό πρόκειται να συμβεί.
Θ.Κ.
Analitis.gr
