Ο διάσημος Ελβετός καθηγητής S.Schippling στο HealthReport.gr: «Η Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι αντιμετωπίσιμη»!

Για όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην αντιμετώπιση της Πολλαπλής Σκλήρυνσης- γνωστή κυρίως ως Σκλήρυνση Κατά Πλάκας- μιλά στο HealthReport.gr ο διάσημος Ελβετός καθηγητής Sven Schippling του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ζυρίχης.

 Ο γνωστός καθηγητής βρέθηκε πρόσφατα στη χώρα μας προκειμένου να παρουσιάσει στο Πανελλήνιο Συνέδριο Νευρολογίας στοιχεία των μελετών που πραγματοποιεί, δεδομένου ότι είναι επικεφαλής του Τμήματος Νευροανοσολογίας και Κλινικής Έρευνας για την Πολλαπλή Σκλήρυνση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ζυρίχης.

Ο κ. Schippling στη συνέντευξή του στο HealthReport.gr δίνει ένα άκρως αισιόδοξομήνυμα για τους πάσχοντες από Πολλαπλή Σκλήρυνση αλλά και για όσους πρωτοδιαγνώστηκαν με τη νόσο, καθώς εκτός των άλλων σημειώνει πως πλέον με τις θεραπείες που έχουν οι ειδικοί στα χέρια τους, μπορούμε να μιλάμε για μία χρόνια νόσο.

Ο διάσημος ερευνητής και καθηγητής παρουσίασε στο συνέδριο Νευρολογίας τηςΕλληνικής Νευρολογικής Εταιρείας, στοιχεία από την κλινική εμπειρία της χορήγησης του φουμαρικού διμεθυελεστέρα σε πάσχοντες από πολλαπλή σκλήρυνση.

Ήδη στη χώρα μας περίπου 2.000 ασθενείς με Υποτροπιάζουσα-Διαλείπουσα Πολλαπλή Σκλήρυνση, που αποτελεί τη συχνότερη μορφή της Πολλαπλής Σκλήρυνσης, λαμβάνουν την από του στόματος θεραπεία (χάπι) που μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο υποτροπής, τόσο σε νεοδιαγνωσμένους πάσχοντες, όσο και σε ασθενείς που έχουν λάβει στο παρελθόν νοσοτροποποιητική θεραπεία.

Θεωρείτε ότι είμαστε αρκετά κοντά στην εποχή που θα μιλάμε για πλήρη ίαση της Πολλαπλής Σκλήρυνσης;

Θα το ήθελα πολύ. Αλλά δε νομίζω ότι θα συμβεί σχετικά σύντομα. Δεν είμαι καν βέβαιος ότι θα ζήσω για να το δω αυτό. Θα συνεχίσουμε, όμως, την προσπάθεια της διάγνωσης της Πολλαπλής Σκλήρυνσης στο αρχικό της στάδιο και τον σχεδιασμό θεραπειών, ανεκτών από το ανοσοποιητικό σύστημα.

Όμως, ακόμα και με τις υπάρχουσες θεραπείες αναμένεται να έχουμε ασθενείς που δεν θα έχουν δραστηριότητα της νόσου για 10-15 χρόνια. Σε μια χρόνια νόσο, όπως η Πολλαπλή Σκλήρυνση, όταν δεν έχεις κλινικά συμπτώματα και δραστηριότητα της νόσου στην MRI για 10-15 χρόνια, τότε μπορούμε να μιλάμε για ίαση.

Ή κάποιος άλλος θα μπορούσε να ορίσει την κατάσταση αυτή ως πλήρη ύφεση ή σίγαση της ασθένειας. Οπότε, υπό αυτή την έννοια, μάλλον, δεν απέχουμε πολύ από τη θεραπεία της Πολλαπλής Σκλήρυνσης, ειδικά σε μεμονωμένους ασθενείς και όχι στο σύνολο των πασχόντων.

Γιατί πάντα θα πρέπει να αναζητάμε το κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα για τον κατάλληλο ασθενή. Εξάλλου, προσπαθούμε να εξατομικεύσουμε τη θεραπεία ανάλογα με τον τρόπο ζωής του κάθε ασθενή.

Μέχρι την επίτευξη της οριστικής ίασης, οι ασθενείς θα πρέπει να θυμούνται ότι πρόκειται πλέον για μια χρόνια νόσο και όχι για μια ασθένεια που τους οδηγεί στον θάνατο;

Απολύτως. Η Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι πια μια αντιμετωπίσιμη ασθένεια. Και υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι σε 15-20 χρόνια από τώρα, με όλα τα καινοτόμαφάρμακα που θα έχουμε την διάθεσή μας στο κοντινό μέλλον, σίγουρα οι ασθενείς θα έχουν ουσιαστικά καλύτερη πρόγνωση. Οπότε, σίγουρα δεν πρέπει να την έχουμε στο μυαλό μας ως μια θανατηφόρο νόσο.

Τα μέχρι σήμερα στοιχεία από τη χρήση του φουμαρικού διμεθυλεστέρα σε πραγματικές συνθήκες συνηγορούν με αυτά των κλινικών μελετών;

Τα αποτελέσματα των κλινικών μελετών, λόγω των πολύ προσεκτικά επιλεγμένων δειγμάτων ασθενών, δεν μπορούν να επαναληφθούν στην καθ’ ημέρα ιατρική πρακτική. Και αυτό διότι στην καθημερινότητα δεν έχουμε την πολυτέλεια του προσεκτικού σχεδιασμού και υλοποίησης μιας κλινικής μελέτης, αλλά επειδή ηΠολλαπλή Σκλήρυνση είναι μια χρόνια νόσος, είναι σημαντικό να βασιζόμαστε σε παρατηρήσεις που κάνουμε σε πραγματικό χρόνο, είτε με τη διαρκή συστηματική παρακολούθηση του ασθενή, είτε βάσει των δεδομένων από διαγνωστικές εξετάσεις, όπως η MRI εγκεφάλου.

Στην περίπτωση του φουμαρικού διμεθυλεστέρα, τα καλά αποτελέσματα των κλινικών μελετών επαναλαμβάνονται στις πραγματικές συνθήκες, ενώ σε υποομάδες ασθενών παρατηρούμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα από αυτά των κλινικών μελετών.

Δηλαδή, μειώνει τις υποτροπές, επιβραδύνει την εξέλιξη της αναπηρίας και μειώνει τον αριθμό των εγκεφαλικών βλαβών που προκαλεί η ασθένεια, ιδιαίτερα σε νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς και σε ασθενείς που άλλαξαν θεραπεία σε πρώιμο στάδιο της Υποτροπιάζουσας-Διαλείπουσας Πολλαπλής Σκλήρυνσης.

Και σε ότι αφορά την ποιότητα ζωής των ασθενών, ισχύουν όντως τα καλά αποτελέσματα των κλινικών μελετών;

Ναι, η ανεκτικότητα και οι ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως για παράδειγμα οι εξάψεις και τα γαστρεντερικά συμπτώματα, δεν διαφέρουν σε πραγματικές συνθήκες, από τα ποσοστά που έχουν καταγραφεί στο σύνολο των κλινικών μελετών.

Επίσης, δεν παρατηρήσαμε να διακόπτουν τη θεραπεία ή να αλλάζουν φάρμακο περισσότεροι ασθενείς, από εκείνους που συμμετείχαν στις ελεγχόμενες συνθήκεςχορήγησης. Και σ’ αυτό βοηθά φυσικά καθοριστικά το γεγονός ότι πρόκειται για μια από του στόματος θεραπεία.

Όπως γνωρίζετε, για αρκετά χρόνια οι διαθέσιμες θεραπείες ήταν σε ενέσιμη μορφή, όπως εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα για πολλά σκευάσματα που στοχεύουν στον έλεγχο της Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Ο φουμαρικός διμεθυλεστέρας, συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων θεραπειών που είναι σε μορφή δισκίου, και για μια χρόνια νόσο προφανώς είναι μεγάλη πρόοδος να μην χρειάζεται να τρυπιέσαι και απλώς να καταπίνει ένα χάπι μια ή δυο φορές την ημέρα.

Επίσης, διευκολύνει την καθημερινότητα του ασθενή, όταν αυτός για παράδειγμα θέλει να ταξιδέψει. Μην ξεχνάτε ότι η Πολλαπλή Σκλήρυνση αφορά νέα άτομα, που βρίσκονται στην πιο δραστήρια φάση της ζωής τους. Οπότε, οτιδήποτε απλοποιεί τη θεραπεία αυξάνει και τη συμμόρφωση του ασθενή, βελτιώνοντας παράλληλα τις πιθανότητες για ένα καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Τι θα πρέπει να έχουν πάντα κατά νου οι γιατροί σχετικά με τη θεραπεία της Πολλαπλής Σκλήρυνσης;

Το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω στους συναδέλφους μου είναι «αντιμετωπίστε, όσο πιο αποτελεσματικά και έγκαιρα μπορείτε, τη νόσο. Μην την αφήνετε να πάρει τον έλεγχο. Αλλάξτε θεραπευτικό σχήμα, αν έχετε την παραμικρή ένδειξη υποτροπής, αφού έχουμε πλέον απτά κλινικά δεδομένα ότι μια υποτροπή που εντοπίζεται στην MRI, ακόμα κι αν δεν έχει δώσει εμφανή συμπτώματα στον ασθενή, είναι πραγματική υποτροπή.

Άρα, διαγνώστε εγκαίρως την ασθένεια και χορηγείτε πάντα αποτελεσματικά φαρμακευτικά σχήματα. Αν το πρώτο δεν πιάσει, προχωρήστε στο επόμενο και φυσικά έχετε πάντα την MRI ως «οδηγό» σας στην διαχείριση της Πολλαπλής Σκλήρυνσης.

 Γράφει: Δήμητρα Ευθυμιάδου 

 healthreport.gr

Η διαφορά της Γερμανίας του Χίτλερ από την Γερμανία της Μέρκελ είναι ότι το Ράιχ...

Η διαφορά της Γερμανίας του Χίτλερ από την Γερμανία της Μέρκελ είναι ότι το Ράιχ είναι πλέον παντού. Η φασιστική Γερμανία έχει αλώσει τα πολιτικά κόμματα, τους θεσμούς της δικαιοσύνης, τα συνδικάτα, το τραπεζικό σύστημα όχι μόνο στον Ευρωπαϊκό χώρο αλλά σε όλο τον δυτικό κόσμο και το σύστημα λειτουργίας του με αποτέλεσμα η μεν δημοκρατία να έχει μπει στο γύψο το δε Ράιχ, κυρίαρχο πλέον εκδικείται προσβλέποντας σε παγκόσμια κυριαρχία για χίλια και πλέον χρόνια όπως ονειρευόταν ο βρικόλακας που αιματοκύλισε τον πλανήτη τα χρόνια του Β παγκοσμίου πολέμου. 

Τις δυνατότητες αυτού του φαντάσματος που πλανάται πάνω από ολόκληρη την Ευρώπη θα τις δούμε τώρα, στο μεγάλο πείραμα του BREXIT καθώς στους ουρανούς της Βρετανίας δεν θα μάχονται τα σπιτφαιερ με τα μέσερσμιτ αλλά «ιδεολογίες». Αυτή του φασιστικού κεφαλαίου που πλέον έχει πατρίδα, με το κεφάλαιο που, «καθ’ ορισμό», δεν έχει πατρίδα.

 Η αρχή του νέου πολέμου δείχνει νικητή τη Μέρκελ όπως ακριβώς νικητής και κατακτητής ολόκληρης της Ευρώπης ήταν ο Χίτλερ, καθώς ένας από τους μεγαλύτερους τραπεζικούς ομίλους, η Citigroup,  επέλεξε για νέα έδρα μεγάλου μέρους των δραστηριοτήτων της στην Ευρώπη, την  Φρανκφούρτη που βρίσκονταν μέχρι στιγμής στο Λονδίνο.

Η τράπεζα προχώρησε έτσι σε μια κίνηση που εξέταζε επί μήνες ενόψει την εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Bloomberg, η διοίκηση του ομίλου εξέταζε εδώ και καιρό αρκετές εναλλακτικές λύσεις -ανάμεσα στις οποίες την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ολλανδία και, φυσικά, τη Γερμανία. Καθοριστικό στοιχείο για την τελική της απόφαση φαίνεται πως ήταν η δυνατότητα την οποία διαθέτει η ρυθμιστική αρχή της Γερμανίας, BaFin, να διαχειρίζεται περίπλοκες πράξεις οι οποίες αφορούν τα παράγωγα -μάλιστα, οι ειδικοί θεωρούν πως η BaFin είναι η μοναδική εκτός Λονδίνου που διαθέτει ανάλογη δυνατότητα.
Υπενθυμίζεται ότι η πόλη της Φρανκφούρτης είναι ήδη η έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με την οποία η διοίκηση της Citigroup διεξήγε επίσης διαπραγματεύσεις προτού λάβει την οριστική της απόφαση.

Όπως είναι φυσικό η απόφαση έχει φέρει το χαμόγελο στο πρόσωπο της Μέρκελ, ενώ αντίθετα η Τερέζα Μέι βλέπει πως το τίμημα του Brexit θα έχει κόστος πολύ μεγαλύτερο από όσο αρχικά φάνταζε.

ΟΙ ΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΖΟΥΣΑΝ ΜΙΑ ΚΟΛΑΣΗ! Σοκάρουν οι αποκαλύψεις για την ιστορική χορωδία της Γερμανίας

Ο εφιάλτης που έζησαν εκατοντάδες παιδιά μέλη χορωδίας στη Γερμανία αναβιώνει με τα νέα στοιχεία που ήρθαν στο φως σε μια υπόθεση σεξουαλικής και σωματικής κακοποίησης που συγκλονίζει  και το Βατικανό. 

Τα νέα στοιχεία για την υπόθεση παιδικής κακοποίησης στην εκκλησιαστική χορωδία του Ρέγκενσμπουργκ όχι γιατί φέρνουν για ακόμη μια φορά σε δεινή θέση την Καθολική Εκκλησία αλλά επειδή το σκάνδαλο φτάνει μέχρι τον παπικό θρόνο καθώς διευθυντής της χορωδίας υπήρξε ο αδελφός του Πάπα Βενέδικτου.

Σύμφωνα με νέα έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα 547 παιδιά, μέλη αυτής της περίφημης χορωδίας, έπεσαν θύματα κακοποίησης, ακόμη και βιασμού, από το 1945 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Περίπου 500 παιδιά της χορωδίας Regensburger Domspatzen (Σπουργίτια του Καθεδρικού του Ρέγκενσμπουργκ) κακοποιήθηκαν σωματικά και άλλα 67 δέχτηκαν σεξουαλική επίθεση ή βιάστηκαν, σύμφωνα με τον δικηγόρο Ούλριχ Βέμπερ, στον οποίο ανέθεσε η Καθολική Εκκλησία να ρίξει φως στην υπόθεση που αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2010.

Τα νέα στοιχεία ξεπερνούν κατά πολύ τους αριθμούς που είχαν ανακοινωθεί τον Ιανουάριο του 2016, καθώς η ενδιάμεση έκθεση που είχε δημοσιοποιηθεί τότε έκανε λόγο για 231 θύματα. Τον Φεβρουάριο της προηγούμενης χρονιάς η τοπική ρωμαιοκαθολική εκκλησία παραδέχονταν ότι τα θύματα ήταν μόνο 72.

Στην έκθεση περιγράφονται αδικήματα και εγκλήματα από τη στέρηση τροφής μέχρι τον ξυλοδαρμό και τον βιασμό. Τα περισσότερα ωστόσο έχουν ήδη παραγραφεί και οι 49 φερόμενοι ως δράστες δεν αναμένεται να διωχθούν ποινικά. Το καθένα από τα θύματα πάντως θα λάβει αποζημίωση ύψους μέχρι 20.000 ευρώ.

«Φυλακή, κόλαση, στρατόπεδο συγκέντρωσης»

Φρικτές είναι οι μαρτυρίες των θυμάτων, που περιέγραψαν ότι η εμπειρία τους στη χορωδία ήταν σαν σε «φυλακή, κόλαση και στρατόπεδο συγκέντρωσης», ενώ έκαναν λόγο για τη χειρότερη περίοδο της ζωής τους, που σημαδεύτηκε από τον φόβο, τη βία και τη δυστυχία.

Η υπόθεση αφορούσε κυρίως την κακομεταχείριση που υπέστησαν τα παιδιά μεταξύ 1964-1994, την εποχή δηλαδή που επικεφαλής της χορωδίας ήταν ο Γκέοργκ Ράτσινγκερ, ο αδελφός του πρώην πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ. Ο 93χρονος σήμερα Ράτσινγκερ διαβεβαιώνει ότι αγνοούσε ότι τα παιδιά κακοποιούνταν σεξουαλικά σε αυτήν την διάσημη χορωδία που ιδρύθηκε το 975 μ.Χ.

Ομως, ο Βέμπερ υποστηρίζει ότι εκείνος γνώριζε και έκανε τα στραβά μάτια. Σύμφωνα με τον δικηγόρο, στη χορωδία επικρατούσε «η κουλτούρα της σιωπής» και πρωταρχικός στόχος ήταν να προστατευθεί ο θεσμός αυτός.

Το 2010 ένα πρώην μέλος της χορωδίας, ο Γερμανός συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Φραντς Βίτενμπρινκ αποκάλυψε στο περιοδικό Der Spiegel τη βία για την οποία ήταν ικανός ο Ράτσινγκερ, μιλώντας γενικά για «ένα σύστημα σαδιστικών τιμωριών που συνδέονταν με τη σεξουαλική ευχαρίστηση».

Φυσικά αυτό δεν είναι το πρώτο σκάνδαλο που συγκλονίζει την Καθολική Εκκλησία καθώς αποκαλύψεις ή καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση έχουν γίνει σε Ιρλανδία όπου ιερέας παραδέχθηκε ότι κακοποίησε σεξουαλικά πάνω από 100 παιδιά αλλά και στην Αυστραλία.

Επίσης στη Γερμανία σχολείο Ιησουιτών στο Βερολίνο παραδέχθηκε τη συστηματική σεξουαλική κακοποίηση μαθητών από δύο ιερείς τις δεκαετίες του 70 και του 80.

 crashonline.gr

Διεθνής Αμνηστία: Η «αλήθεια» και η «δικαιοσύνη» στην Τουρκία είναι ξένες έννοιες

Η Διεθνής Αμνηστία δήλωσε πως η αλήθεια και η δικαιοσύνη έχουν γίνει πλέον «εντελώς ξένες» στην Τουρκίαμετά τη σύλληψη της διευθύντριας της οργάνωσης στη χώρα και άλλων πέντε ακτιβιστών με την κατηγορία ότι ανήκουν σε τρομοκρατική οργάνωση.

Η Ιντίλ Εζέρ, τοπική διευθύντρια της οργάνωσης που έχει την έδρα της στο Λονδίνο, είναι μία από μια ομάδα ακτιβιστών που περιλαμβάνουν έναν γερμανό και έναν σουηδό πολίτη που συνελήφθησαν στις 5 Ιουλίου ενώ παρακολουθούσαν ένα σεμινάριο για την κυβερνοασφάλεια και τη διαχείριση πληροφοριών κοντά στην Κωνσταντινούπολη.

Ο δημόσιος κατήγορος της Τουρκίας ζήτησε τη Δευτέρα από το δικαστήριο να προφυλακίσει και τους δέκα ενόψει της δίκης τους με την κατηγορία ότι είναι μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης.

«Τούρκοι εισαγγελείς είχαν δώδεκα ημέρες για να αποδείξουν το προφανές: ότι αυτοί οι δέκα ακτιβιστές είναι αθώοι. Η απόφαση να προχωρήσουν δείχνει πως η αλήθεια και η δικαιοσύνη έχουν γίνει εντελώς ξένες στην Τουρκία» δήλωσε ο γενικός διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας, Σαλίλ Σέτι.

«Αυτή δεν είναι μια νόμιμη έρευνα, αυτό είναι ένα πολιτικά υποκινούμενο κυνήγι μαγισσών που προδιαγράφει ένα τρομακτικό μέλλον για τα δικαιώματα στην Τουρκία.»

Το δικαστήριο διέταξε την αποφυλάκιση τεσσάρων από τους ακτιβιστές, ανέφερε η εφημερίδα Hürriyet. Οι δέκα ακτιβιστές συνελήφθησαν στο πλαίσιο της καταστολής που ακολούθησε το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου στην Τουρκία.

CNN.gr 

Όμορφη Δύση, «δημοκρατική», φασιστικά φτιαγμένη…

Εδώ και χρόνια αμφισβητείται (και όχι μόνο από «δηλωμένους» αριστερούς, όπως ο υπογράφων το παρόν κείμενο) η όποια «δημοκρατικότητα» του δυτικού καπιταλιστικού κόσμου, ακόμη και με όρους αστικού κράτους. Αυτό που παρατηρούμε, ειδικά τα τελευταία χρόνια, είναι ότι μαζί με τις νεοφιλελεύθερες σκληρές πολιτικές που εφαρμόζονται σε πλήθος δυτικών αστικών κρατών, εφαρμόζεται ταυτόχρονα και μία συνεκτική και στοχευμένη πολιτική σταδιακής κατάργησης των όποιων δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων είχαν κατακτηθεί κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, με πλήθος αγώνων και με πολύ αίμα από την πλευρά του εργατικού και του λαϊκού κινήματος. Με πρόσχημα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, την «ασφάλεια των πολιτών», λόγω των τρομοκρατικών επιθέσεων σε πόλεις του δυτικού κόσμου από ισλαμιστές-τζιχαντιστές (οι οποίοι, εν πολλοίς, είναι δημιούργημα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και όλων των «καλόπαιδων» της «καθ’ ημάς» Δύσης), περιστέλλονται συστηματικά δικαιώματα όπως η συνάθροιση, ο συνδικαλισμός και, γενικά ό,τι «μυρίζει» κοινωνική αντίδραση στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες και αντιδραστικές πολιτικές.

Ωστόσο, μέχρι σχετικά πρόσφατα ο δυτικός κόσμος διατηρούσε, έστω και για τα προσχήματα, μια ρητορική πλαστής «υπεράσπισης» της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των δικαιωμάτων. Στις μέρες μας, ωστόσο, παρατηρείται πλέον όλο και πιο έντονα μια τάση αποφυγής της οποιασδήποτε αναφοράς στην (αστική, έστω) δημοκρατία και στους θεσμούς της. Προφανές το γιατί: οι αντιλαϊκές νεοφιλελεύθερες πολιτικές δεν μπορούν, στην πραγματικότητα, να εφαρμοστούν ιδανικά σε κανένα άλλο περιβάλλον, πλην ενός αυταρχικού, στα όρια του φασισμού, ή ακόμη και ενός ανοιχτά φασιστικού καθεστώτος (ας θυμηθούμε, άλλωστε, το κλασικό παράδειγμα της Χιλής του Πινοτσέτ και τον «μέντορα» του νεοφιλελευθερισμού Μίλτον Φρίντμαν, που πήγε εκεί ως «οικονομικός σύμβουλος» του χουντικού καθεστώτος).

Πρόσφατα όμως, παρουσιάστηκε και μία ακόμη τάση, που μπορεί να εκληφθεί ως ποιοτικό βήμα προς τον… βούρκο: η υιοθέτηση, κατά τόπους «αφηγημάτων» για το σχετικά πρόσφατο ιστορικό παρελθόν της Ανθρωπότητας, τα οποία ουσιαστικά είτε αθωώνουν, είτε ακόμη και ηρωοποιούν άτομα και ομάδες ατόμων που υπήρξαν ακραιφνείς φασίστες-ναζιστές-ρατσιστές και που έπαιξαν ενεργό ρόλο στο πλάι των ναζιστών Γερμανών και των συμμάχων τους όχι μόνο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά – σε αρκετές περιπτώσεις – και μετά από αυτόν. Η τάση αυτή στην ιστορική επιστήμη έχει λάβει την ονομασία «ιστορικός αναθεωρητισμός» και έχει παρουσιάσει σημαντική ανάπτυξη κατά τις τελευταίες δύο, περίπου, δεκαετίες, κυρίως σε χώρες όπως η Γερμανία (η «μήτρα», κάποτε, του ναζισμού), η Γαλλία, η Βρετανία και, φυσικά, οι ΗΠΑ.

Ο λόγος γίνεται, εν προκειμένω, για στρατιωτικές ομάδες που συνεργάστηκαν με τους Ναζί κυρίως στο έδαφος των Δημοκρατιών της πρώην ΕΣΣΔ, με ιδιαίτερη έμφαση στις χώρες της Βαλτικής (Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία), την Ουκρανία, την Λευκορωσία, αλλά και στο έδαφος της σημερινής Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Βεβαίως, αυτό που θα ανακαλύψει κανείς ψάχνοντας λίγο τα ιστορικά στοιχεία, είναι η άμεση και ενεργή ανάμειξη, αλλά και η χρηματοδότηση από την πλευρά των Μυστικών Υπηρεσιών των μεγάλων δυτικών κρατών για την διατήρηση, όσο το δυνατόν περισσότερο, αυτών των στρατιωτικών ομάδων μέσα στο έδαφος της ΕΣΣΔ, ώστε να προκαλούν διαφόρων ειδών δολιοφθορές, ακόμη και δολοφονίες αθώων ανθρώπων, με στόχο την αποδυνάμωση του καθεστώτος της.

Μέχρι σήμερα, ωστόσο, γνωρίζαμε ότι οι δυτικές χώρες (ειδικά όσες συνδέονται με την κοινή τους συμμετοχή στο ΝΑΤΟ) αυτού του είδους την δράση τους δεν την… πολυδιαφήμιζαν. Όχι βέβαια επειδή είχαν… τύψεις, αλλά υπό τον κίνδυνο να δημιουργηθούν κοινωνικές αντιδράσεις σε διάφορες χώρες, που θα αμφισβητούν έως και την ανάγκη συμμετοχής της στην Βορειοατλαντική Συμμαχία. Στις μέρες μας, ωστόσο, όπου ο γενικός εκφασισμός της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής γίνεται πραγματικότητα με τους τρόπους που περιγράψαμε πιο πάνω, η προπαγάνδιση των φασιστικών-ναζιστικών ιδεοληψιών βρίσκει πολύ πιο πρόσφορο έδαφος να γίνει, όχι μόνο από τους καθεαυτού πολιτικούς εκφραστές αυτών των αντιλήψεων, αλλά και από κυρίαρχους συστημικούς οργανισμούς.

Οι «Αδελφοί του Δάσους»: Το ΝΑΤΟ προπαγανδίζει επίσημα ως «ήρωες» τους συνεργάτες των Ναζί στην Βαλτική!

Πριν από λίγες μέρς, συγκεκριμένα στις 12 Ιουλίου, στην επίσημη ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ στο Twitter αναρτήθηκε διαφημιστικό τρέιλερ με τίτλο «Οι Αδελφοί του Δάσους: Η μάχη για την Βαλτική», το οποίο ουσιαστικά προανήγγειλε την κυκλοφορία αντίστοιχης ταινίας μεγάλου μήκους με τον ίδιο τίτλο (Στγ: δεν τολμώ να χρησιμοποιήσω την λέξη «ντοκιμαντέρ», αφού μιλάμε για προπαγανδιστικό υλικό που διαστρεβλώνει την ιστορική πραγματικότητα).

Σε αυτό το 8λεπτης, περίπου, διάρκειας τρέιλερ, γίνεται αναφορά στις στρατιωτικές εκείνες μονάδες που δημιουργήθηκαν γύρω στο 1940 στις χώρες της Βαλτικής με στόχο να πολεμήσουν ενάντια στη σοβιετική εξουσία. Τόσο οι δημιουργοί τους, όσο και οι συμμετέχοντες σε αυτές (υπολογίζεται ότι και στις τρεις χώρες της Βαλτικής ο συνολικός τους αριθμός έφτασε τις 100 χιλιάδες άτομα) διέπονταν από ιδέες εθνικιστικές και φιλοναζιστικές. Στην πρώτη φάση της δημιουργίας τους (1940-1941), στόχος τους ήταν να εκδιώξουν την σοβιετική εξουσία από τις χώρες της Βαλτικής, η οποία είχε εγκατασταθεί εκεί από το 1938 έως το 1940. Στη συνέχεια, όταν οι Γερμανοί Ναζί κατέλαβαν τις χώρες της Βαλτικής (1941-1944) συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και «διακρίθηκαν» για τις ωμότητες που διέπραξαν έναντι συμπατριωτών τους και μη που μάχονταν ενάντια στον ναζισμό. Ακολούθως, όταν τα ναζιστικά στρατεύματα αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από την Βαλτική, οι μονάδες αυτές παρέμειναν μάχιμες εναντίον του σοβιετικού στρατού, περνώντας στην φάση της ανοιχτής σύγκρουσης μαζί του (1944-1947). Οι αλλεπάλληλες ήττες τους, όμως, στο πεδίο της μάχης από τις δυνάμεις τους Κόκκινου Στρατού, τους υποχρέωσαν να κρύβονται στα – πολυάριθμα – δάση των χωρών της Βαλτικής, όπου πέρασαν στη φάση της διεξαγωγής «αντάρτικου», ουσιαστικά επιχειρήσεων δολιοφθοράς προς τον Κόκκινο Στρατό και διαφόρων ειδών σαμποτάζ με θύματα αθώους αμάχους (1947-1952). Την περίοδο αυτή, ουσιαστικά, απέκτησαν το προσωνύμιο «Αδελφοί του Δάσους».

Από το 1952 και μετά, πάντως, οι μονάδες των «Αδελφών του Δάσους» αποδυναμώθηκαν ραγδαία και, γύρω στο 1957 η στρατιωτική τους ήττα μπορούσε να θεωρηθεί οριστική. Ωστόσο, ακόμη μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ’70 υπήρχαν μεμονωμένες μικρές ομάδες ενόπλων που απασχολούσαν σποραδικά τις σοβιετικές Αρχές, μέχρι που και οι τελευταίοι εναπομείναντες ένοπλοι «εξουδετερώθηκαν» από τις δυνάμεις Ασφαλείας της ΕΣΣΔ.

Για να λάβει κανείς μια ιδέα της σκληρότητας και απανθρωπιάς με την οποία δρούσαν οι συγκεκριμένες μονάδες, αρκεί να αναφέρουμε ότι ειδικά την περίοδο 1944-1958, δηλαδή χωρίς την παρουσία Γερμανών Ναζί στην περιοχή, οι «Αδελφοί του Δάσους» δολοφόνησαν περίπου 25 χιλιάδες πολίτες των χωρών αυτών, όταν οι συνολικές απώλειες των NKVD, δηλαδή των δυνάμεων Ασφαλείας της ΕΣΣΔ που υπάγονταν στο Υπουργείο Εσωτερικών σε όλη την μεταπολεμική περίοδο ήταν 8 χιλιάδες ένστολοι, εκ των οποίων οι μισοί (4 χιλιάδες) στην Ουκρανία!

Οι σύγχρονες πολιτικές ηγεσίας της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας έχουν αναγορεύσει τις παραστρατιωτικές και φιλοναζιστικές αυτές ομάδες σε «ήρωες αντάρτες του… κινήματος ανεξαρτησίας» των χωρών τους, ενώ αντίθετα, όπως είναι μάλλον ήδη γνωστό, έχουν απαγορεύσει στις χώρες τους την χρήση οποιωνδήποτε συμβόλων παραπέμπουν στην κομμουνιστική ιδεολογία (πχ σφυροδρέπανο, κόκκινο αστέρι, τα αρχικά «ΕΣΣΔ» κλπ) και έχουν απομακρύνει επίσης σχεδόν όλα τα μνημεία με αναφορά στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και στους νεκρούς του Κόκκινου Στρατού στην πάλη ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό. Να θυμήσουμε, επίσης, ότι και οι τρεις χώρες της Βαλτικής είναι, πλέον, μέλη του ΝΑΤΟ και μάλιστα έχουν εγκαταστήσει στο έδαφός τους ΝΑΤΟϊκούς επιθετικούς βαλλιστικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς, στραμμένους προς την πλευρά της Ρωσίας, επικαλούμενες μάλιστα τον… «κίνδυνο από την ρωσική επιθετικότητα», που υπάρχει, προφανώς, μόνο στη νοσηρή φαντασία των κυβερνώντων της και των εγχώριων νοσταλγών των Ναζί και των συνεργατών τους.

Το 8λεπτο ΝΑΤΟϊκό ταινιάκι, το οποίο – όπως ήδη αναφέραμε – είναι ο προπομπός ενός μεγαλύτερης διάρκειας προπαγανδιστικού κατασκευάσματος, είναι μια συμπυκνωμένη προσπάθεια όχι μόνο διαστρέβλωσης της ιστορικής πραγματικότητας, αλλά και κανονικού «ξεπλύματος» της δράσης των συνεργατών των Ναζί κατά τη διάρκεια και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ουσιαστικά το ΝΑΤΟ γίνεται επίσημος φορέας προπαγάνδισης της φασιστικής και της νεοναζιστικής ιδεοληψίας, υπό τη μάσκα της «υπεράσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας» των χωρών της Βαλτικής – στην πραγματικότητα, το ανοσιούργημα αυτό δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα ακόμη χτύπημα «κάτω από τη ζώνη» προς την Ρωσία, η οποία λόγω της αυξημένης, τα τελευταία χρόνια, γεωπολιτικής ισχύος της, έχει αναγορευθεί και πάλι από το κατεστημένο των χωρών της Δύσης στον «εχθρό №1». Και παρόλο που η σύγχρονη Ρωσία δεν είναι, ασφαλώς, ΕΣΣΔ, οι νοσταλγοί του φασισμού, του ναζισμού και του πλήρους εξανδραποδισμού των λαών όλου του κόσμου εξακολουθούν να βλέπουν σε αυτήν έναν διεθνή παράγοντα που μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια…

…Και «παραγωγή» ναζιστόπουλων στην Ουκρανία!…

Η επόμενη είδηση είναι από αυτές που για τα «καθ’ ημάς» συστημικά ΜΜ«Ε» δεν αποτελεί καν «είδηση». Ακόμη και αν κάποιοι την αντιληφθούν, περιδιαβαίνοντας στις διεθνείς ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, η «εντολή άνωθεν» θα είναι το θέμα αυτό να «θαφτεί»…

Μεταφερόμαστε, λοιπόν, από την Βαλτική στην Ουκρανία και σε μια είδηση που, κανονικά, θα πρέπει να σοκάρει κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο πολίτη.

Εδώ δεν έχουμε, θεωρητικά, την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ και γενικά των κρατών της Δύσης σε αυτήν καθεαυτή τη διαδικασία που θα περιγράψουμε. Έχουμε όμως την αμέριστη στήριξή τους τόσο στο καθεστώς Ποροσένκο, το οποίο τα ίδια κατασκεύασαν και εγκατέστησαν στην εξουσία, όσο και στην ύπαρξη και δράση των παραστρατιωτικών νεοναζιστικών ομάδων, οι οποίες αφενός τρομοκρατούν με διάφορους τρόπους τους ειρηνικούς πολίτες της Ουκρανίας, αφετέρου έχουν άμεση εμπλοκή στον δολοφονικό, από την πλευρά του καθεστώτος του Κιέβου, εμφύλιο πόλεμο στο Ντονμπάς (ΝΑ Ουκρανία), έχοντας χρεωθεί με εκατοντάδες εγκληματικές ενέργειες εναντίον του ντόπιου πληθυσμού.

Ένα από αυτά τα δολοφονικά νεοναζιστικά τάγματα είναι το περιώνυμο «Αζόβ», που είχε ιδρυθεί και χρηματοδοτείτο επί σειρά ετών από τον Ουκρανό ολιγάρχη Ίγκορ Κολομόισκι, ο οποίος έχει πλέον περιπέσει σε δυσμένεια από το καθεστώς Ποροσένκο. Το τάγμα, ωστόσο, διατηρώντας την οργανωτική του αυτονομία και χρηματοδοτούμενο, πλέον, απευθείας από τις Μυστικές Υπηρεσίες των χωρών της Δύσης, πέτυχε και κάτι άλλο: ενσωματώθηκε, από τον Νοέμβριο του 2014 στις δυνάμεις της «Εθνοφρουράς» της Ουκρανίας και αποτελεί, πλέον, επίσημο τμήμα των Ενόπλων Δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου.

Το τάγμα «Αζόβ» διοργανώνει, λοιπόν, με κάθε επισημότητα και στήριξη (αναφέραμε ήδη από πού) εβδομαδιαία camp για παιδιά σχολικής ηλικίας, όπου «εκπαιδευτές»-μέλη του τάγματος περνούν τα παιδάκια αυτά από κανονική στρατιωτική εκπαίδευση, μαθαίνοντάς τα να χειρίζονται όπλα, να πραγματοποιούν εικονικές μάχες και… να μισούν τους «Μοσκαλί», δηλαδή τους Ρώσους, όπως τους αποκαλούν υποτιμητικά στη γλώσσα τους (η λέξη θα μπορούσε να μεταφραστεί περίπου ως «Βρωμο-Μοσχοβίτες»).

Σύμφωνα με ρεπορτάζ, όχι κάποιου πχ ρωσικού καναλιού, αλλά του αμερικανικού NBC και του δημοσιογράφου Spike Johnson, στα συγκεκριμένα παιδάκια γίνεται εκμάθηση του «πώς να γίνουν Ουκρανοί εθνικιστές», «να διατηρήσουν την ουκρανική εθνική τους ταυτότητα», «να μη γίνουν Ρώσοι», ακόμη και να βλέπουν με δυσπιστία την Δυτική Ευρώπη, αφού εκεί, κατά την αντίληψη των «ινστρουχτόρων» τους, πραγματοποιούνται… «φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις»!!!

Ποιο είναι το βασικό σύνθημα που μαθαίνουν στα παιδάκια αυτά, σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο; «Θαυμάστε» περιεχόμενο: «Είμαστε τα παιδιά της Ουκρανίας! Η Μόσχα ας γκρεμιστεί ολόκληρη, εμείς δεν δίνουμε δεκάρα! Θα κατακτήσουμε ολόκληρο τον κόσμο! Θάνατος, θάνατος στους Βρωμο-Μοσχοβίτες!».

Αυτά συμβαίνουν στην… «δημοκρατική» Ουκρανία, το καθεστώς της οποίας στηρίζει με νύχια και με δόντια ο δυτικός, «δημοκρατικός» μας κόσμος και, μεταξύ άλλων και η δική μας, «αριστερή» στα λόγια και ακραία νεοφιλελεύθερη στην πράξη, κυβέρνηση. Δεν είναι καιρός, άλλωστε, που ο – φερόμενος ως «πρωθυπουργός» της χώρας μας – Αλ.Τσίπρας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στο Κίεβο, νομιμοποιώντας ουσιαστικά το δικτατορικό καθεστώς Ποροσένκο. Ούτε διέφυγαν της αντίληψής μας τα «ευχαριστήρια» του… μεγαλοζαχαροπλάστη «Προέδρου» της Ουκρανίας προς το πρόσωπό του, για την «άψογη αμυντική συνεργασία» των δύο χωρών. Τότε ακόμη η Ελλάδα είχε συμμετάσχει σε μία, μόλις, κοινή άσκηση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων με αντίστοιχες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, όπου συμμετείχε και η Ελλάδα. Από τότε προστέθηκε και μία δεύτερη, που ξεκίνησε στις 12 Ιουλίου και, την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, διεξάγεται ακόμη.

(Κάτι σαν) επίλογος…

Εάν μέχρι σήμερα τόσο οι μεγάλες δυτικές χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία κ.ά.) συνήθως έκρυβαν τις αχόρταγες γεωπολιτικές και γεωοικονομικές τους ορέξεις πίσω από βαρύγδουπες διακηρύξεις περί «δημοκρατίας», «ελευθερίας» και «δικαιωμάτων», σήμερα αλλάζουν ρητορική, γράφουν και επισήμως κάθε έννοια δημοκρατίας και ελευθερίας στα παλιά τους τα παπούτσια και επικεντρώνουν σε γενικόλογες και απευθυνόμενες σε πολιτικά αφελή άτομα διακηρύξεις περί «ανάπτυξης», «ασφάλειας» και «δικαιοσύνης».

Στην προσπάθειά τους αυτή και αποσκοπώντας στην προπαγανδιστική εξυπηρέτηση του «αφηγήματός» τους, δεν διστάζουν ακόμη και να παραχαράσσουν την Ιστορία, ή να συνεργάζονται με άτομα και οργανωμένες ομάδες οι οποίες βρίσκονται στον πλήρη ιδεολογικό αντίποδα της δημοκρατίας και της ελευθερίας, προσφέροντάς τους μάλιστα ανοιχτά και χωρίς περιστροφές, πλέον, πλήρη υλικοτεχνική και ηθική-ιδεολογική υποστήριξη.

Αυτός είναι, σε γενικές γραμμές, ο δυτικός μας κόσμος, ο «δημοκρατικός», ο φασιστικά φτιαγμένος….

Και η μόνη λύση για την ανθρωπότητα είναι ο ξεσηκωμός των λαών, που θα έχει επακόλουθα, αφενός την χειραφέτησή τους και την οικοδόμηση νέων κοινωνιών χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αφετέρου την πλήρη διάλυση όλων των στρατιωτικοπολιτικών και οικονομικών διεθνικών μορφωμάτων που εξυπηρετούν αποκλειστικά τα συμφέροντα της παγκόσμιας άρχουσας τάξης.

Βασίλης Μακρίδης
iskra.gr