Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ – Ειδική εφαρμογή σε κινητά τηλέφωνα συμβολαιογράφων



Πλειστηριασμούς ακόμα και με ειδική εφαρμογή σε κινητά τηλέφωνα συμβολαιογράφων προβλέπει τροπολογία που κατέθεσε στην Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής.
Όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση, η ρύθμιση αποσαφηνίζει το νομικό πλαίσιο της λειτουργίας των συμβολαιογράφων και των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων ώστε να μπορούν να εκμεταλλεύονται τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις νέες εφαρμογές των ηλεκτρονικών συστημάτων κατά τη διενέργεια ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
Αναλυτικά η έκθεση αναφέρει πως: «οι διατάξεις του νέου άρθρου αποσκοπούν στην ταχύτερη και ομαλή εκπλήρωση των υποχρεώσεων τις οποίες ο νομοθέτης αναθέτει στους συμβολαιογράφους και τους Συμβολαιογραφικούς Συλλόγους ενόψει της διενέργειας των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών που προβλέπονται στο νόμο 4472/2017. Ειδικότερα, με το άρθρο 59 του ως άνω νόμου προβλέπεται η άμεση διενέργεια των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών από πιστοποιημένους, για το σκοπό αυτό, συμβολαιογράφους, μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων πλειστηριασμού, η διοίκηση και διαχείριση των οποίων ανήκει στους κατά τόπο αρμόδιους Συμβολαιογραφικούς Συλλόγους. Επομένως, για την περίπτωση αυτή, αλλά και για μελλοντικές επαγγελματικές ενέργειες ή δράσεις των συμβολαιογράφων και των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων που θα απαιτηθούν λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και των νέων εφαρμογών που αφορούν τα ηλεκτρονικά συστήματα, είναι αναγκαίο να αποσαφηνιστεί το νομικό πλαίσιο των συμβάσεων αυτών ως ιδιωτικού δικαίου καθώς πρόκειται για συμβάσεις «συνδρομητικές» ή «με χρονοχρέωση» ή με «καταβολή αντιτίμου κατά περίπτωση» τόσο προς του Συμβολαιογραφικούς Συλλόγους που δρουν για λογαριασμών των μελών τους όσο και για τα μέλη αυτών».
Η τροπολογία κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που αναμένεται να ψηφιστεί αύριο από την Ολομέλεια του κοινοβουλίου. Το ίδιο νομοσχέδιο έχει «φορτωθεί» με επτά ακόμα τροπολογίες που επιχειρούν να ρυθμίσουν ζητήματα υποβρυχίων, οικονομικού εισαγγελέα, ασύλου κ.α
Ειδικότερα, η τροπολογία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για τα υποβρύχια «συμπληρώνει» το νόμο που ρυθμίσει την ολοκλήρωση των απαραίτητων εργασιών και δοκιμών για την πιστοποίηση και την επιχειρησιακή ένταξη των υποβρυχίων «Πιπίνος», «Ματρώζος», «Κατσώνης» και «Ωκεανός» και προβλέπει τη διάθεση επιπλέον 19,7 εκατ. ευρώ για την ολοκλήρωση πρόσθετων εργασιών πλήρους επιχειρησιακής απόδοσης των εν λόγω υποβρυχίων, την αντιμετώπιση βλαβών που προκύπτουν από τις δοκιμές καθώς και για τη συντήρηση των συνοδών πλοίων.
Επίσης με την τροπολογία που αφορά την λειτουργία της Οικονομικής εισαγγελίας μετατίθεται χρονικά κατά δύο μήνες:
1)      Η δυνατότητα κατ’ εξαίρεση, διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης ή προανακριτικής, για υποθέσεις για τις οποίες έχει εκδοθεί και διαβιβαστεί στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ)εισαγγελική παραγγελία και έχουν προτεραιοποιηθεί ή πρόκειται α προτεραιοποιηθούν (σ.σ. εως 30.9.2017 αντί εως 31.7.2017 που ισχύει)
2)      Η ανάθεση από 1.10.2017 (αντί 1.8.2017 που ισχύει) εκτέλεσης των εισαγγελικών παραγγελιών, για τη διενέργεια ελέγχων σε Υπηρεσία εκτός της ΑΑΔΕ με ειδικούς προανακριτικούς υπαλλήλους, που εποπτεύονται από τον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος και με αρμοδιότητα την έρευνα τέλεσης εγκλημάτων φοροδιαφυγής ή λοιπόν οικονομικών αδικημάτων.
Η τροπολογία του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής προβλέπει:
-          την δυνατότητα πραγματοποίησης στους οριζόμενους χώρους εγκατάστασης προσφύγων και μεταναστών όλων των απαιτούμενων εργασιών (εκτέλεση μετασκευών, τοποθέτηση ή ανέγερση προκατασκευασμένων κτιρίων κ.α.) κατά παρέκκλιση των ισχυουσών πολεοδομικών διατάξεων
-          Προβλέπεται η χορήγηση καθεστώτος παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σε αιτούντες διεθνή προστασία, των οποίων η αίτηση είχε υποβληθεί το αργότερο μέχρι και τις 31.7.2017 και εκκρεμεί σε β’ βαθμό πλην των οριζόμενων εξαιρέσεων

-          Νομιμοποιούνται δαπάνες του υπουργείου

Γιατί τρέμουν όλοι τον Ρουβίκωνα; Του Άρη Χατζηστεφάνου

Η υστερική αντίδραση κομμάτων της αντιπολίτευσης απέναντι σε μια από τις πιο μετριοπαθείς και μη βίαιες δράσεις που έχει πραγματοποιήσει η ομάδα του Ρουβίκωνα αλλά και η απολογητική στάση της κυβέρνησης, όπως εκφράστηκε από τον υπουργό προστασίας του πολίτη, δεν οφείλεται στην έλλειψη ειδήσεων – που αναγκάζει τους πολιτικούς να κάνουν την τρίχα τριχιά για να κερδίσουν λίγη δημοσιότητα τους καλοκαιρινούς μήνες.



Δεν οφείλεται ούτε στην αποδεδειγμένη πλέον ανικανότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ασκήσει σοβαρή πολιτική χωρίς να κάνει όλους τους παρευρισκόμενους να γελάνε μέχρι δακρύων.
Καταρχήν θα πρέπει να επαναλάβουμε για χιλιοστή φορά ότι ο Ρουβίκωνας δεν έκανε τίποτα μεμπτό. Με όσους δικηγόρους επικοινωνήσαμε μας εξηγούσαν ότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί σοβαρό ποινικό αδίκημα για τη συμβολική είσοδο στο προαύλιο χώρο της βουλής, ακόμη και αν κάποιος προσφύγει στο άρθρο περί διατάραξης κοινής ειρήνης (189ΠΚ) – γεγονός, που όπως μας είπαν, θα έκανε κάθε σοβαρό δικηγόρο να ντρέπεται.
Παρόλα αυτά η Νέα Δημοκρατία έχει φτάσει σε τέτοια σημεία παραλογισμού ώστε μιλά για απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος – φρασεολογία που θα περίμενε κανείς μόνο από τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας και – οριακά – από τον Ερντογάν στην Τουρκία.
Επαναλαμβάνουμε ότι δεν πρόκειται για κάποιου είδους πολιτικής αστοχίας. Ο φόβος τους είναι αληθινός και πρέπει να μας προκαλεί ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση.
Ο Ρουβίκωνας αποτελεί ένα από τα πιο υγιή τμήματα που προέκυψαν στον ευρύτερο χώρο του αντιεξουσιαστικού χώρου και της επαναστατικής αριστεράς εδώ και χρόνια. Μακριά από τους «χουλιγκάνους», που κατά διαστήματα παρεισφρέουν σε αναρχικές ομάδες και απέχοντας έτη φωτός από τις αγκυλώσεις της παραδοσιακής αριστεράς, εκφέρει με τις δράσεις του βαθιά πολιτικό λόγο που αγκαλιάζει τις ανησυχίες και την οργή της πλειονότητας της κοινωνίας. Είναι η πιο γνήσια προσπάθεια μεταφοράς στην ελληνική πραγματικότητα της μακράς παράδοσης του ευρωπαϊκού μαχητικού συνδικαλισμού.
Οι κινητοποιήσεις του Ρουβίκωνα απέναντι στο ΤΑΙΠΕΔ, που ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία με τις ευλογίες ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, η είσοδος στην Κεντρική Τράπεζα, όπου βασιλεύει ο πραγματικός τσάρος της Ελληνικής Οικονομίας (και φερέφωνο του Βερολίνου) Γιάννης Στουρνάρας, αλλά και η επίσκεψη στον προαύλιο χώρο της Βουλής – στο εσωτερικό της οποίας αλωνίζει η ναζιστική Χρυσή Αυγή με την στήριξη ή την ανοχή της δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας – εκφράζει πλατιά στρώματα των Ελλήνων.
Για όλους αυτούς τους λόγους η ομάδα του Ρουβίκωνα προκαλεί τρόμο και στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, που έχουν καταλήξει να τσακώνονται για υποδιαιρέσεις της ποσοστιαίας μονάδας στο επιτόκιο των ομολόγων, τη στιγμή που ο κόσμος πεθαίνει από την πείνα και μεταναστεύει μαζικά σε άλλες χώρες.
Η πολιτική και επικοινωνιακή ταύτιση των δυο κομμάτων ενισχύεται λόγω της συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ με το σκοταδιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ, γεγονός που δεν του επιτρέπει να πραγματοποιήσει ούτε κινήσεις βιτρίνας, που θα ενίσχυαν λίγο την μνήμη μιας «αριστερής» ταυτότητας.
Αυτό που φοβίζει το πολιτικό κατεστημένο του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και άλλων υπαλλήλων των δανειστών, είναι ότι οι δράσεις του Ρουβίκωνα θα μπορούσαν να πολλαπλασιαστούν και να λάβουν μαζικά χαρακτηριστικά. Και τότε, νομιμοποιημένες πλέον από την κοινωνία, θα απειλούσαν το θεατράκι που έχουν στήσει ορισμένοι στη Βουλή, παίζοντας προκαθορισμένους ρόλους του καλού και του κακού, του ακροδεξιού που παρουσιάζεται σαν δεξιός και του νεοφιλελεύθερου που ντύνεται αριστερός.
Όταν μια μικρή ομάδα νέων ανθρώπων μπορεί να προκαλεί τέτοιο πανικό στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο καταλαβαίνεις το επίπεδο της σήψης αλλά και της πολιτικής αμηχανίας των κυβερνώντων.
Ο Ρουβίκωνας είναι μια ελάχιστη σχισμή στον τοίχο της φαινομενικής απάθειας και αδράνειας της ελληνικής κοινωνίας. Και αν φέρεις το μάτι σου πολύ κοντά θα μπορέσεις να διακρίνεις, από την άλλη πλευρά, ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί.


Άρης Χατζηστεφάνου

Νέες βόμβες μεγατόνων Βαρουφάκη για την παιδική χαρά ΣΥΡΙΖΑ: «Με έστειλαν να ανακοινώσω πτώχευση αλλά…

Δεν έχουν τέλος οι αποκαλύψεις που περιέχει το βιβλίο-μαρτυρία του Γιάνη Βαρουφάκη «Adults in the Room» για το δραματικό πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης της χώρας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι αποκαλύψεις του Γιάνη Βαρουφάκη για το καλοκαίρι του 2015 και τα σχέδια που εξέταζε τότε η κυβέρνηση έχουν προκαλέσει εκνευρισμό στην κυβέρνηση.
Ο Σόιμπλε πρότεινε τάιμ άουτ (Grexit) και ο πρωθυπουργός με τον υπουργό Οικονομικών το συζητούν με μηνύματα.


Λίγο πριν το Eurogroup της 11ης Μαΐου 2015 και ενώ οι διαπραγματεύσεις πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παρουσίασε στον Γιάνη Βαρουφάκη, για πρώτη φορά, την ιδέα του για ένα «τάιμ άουτ» που θα έπαιρνε η Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Ο Σόιμπλε προθυμοποιήθηκε, μάλιστα, να εξασφαλίσει ολοκληρωμένη οικονομική βοήθεια στον ελληνικό λαό, καταρχάς έως ότου διενεργηθεί το δημοψήφισμα και αποφασίσει, αλλά και για την ανθρωπιστική βοήθεια που θα χρειαζόταν σε περίπτωση απόρριψης του κοινού νομίσματος και επιστροφής στη δραχμή. Μέσα από τη συνεδρίαση του Eurogroup, o Βαρουφάκης ενημέρωσε σχετικά τον Αλέξη Τσίπρα με sms. Οπως φαίνεται από το βιβλίο του, πιστοποιεί την ακρίβεια των πληροφοριών που καταθέτει, σημειώνοντας ακόμη και την ακριβή ώρα της ανταλλαγής των μηνυμάτων με τον πρωθυπουργό ο οποίος εμφανίζεται έτοιμος να συζητήσει την πρόταση και να την αποδεχτεί εφόσον οι όροι ήταν καλοί.
Βαρουφάκης, 16.21: «Τρομερή πιρουέτα έκανε ο Βόλφγκανγκ στη συνάντησή μας σήμερα».
Τσίπρας, 16.22: «Τι εννοείς;».
Βαρουφάκης, 16.25: «Ο Σόιμπλε σού στέλνει μήνυμα για τάιμ – άουτ…».
Τσίπρας, 16.26: «Προτείνει έξοδο ή υιοθέτηση παράλληλου νομίσματος;».
Βαρουφάκης, 16.27: «Το πρώτο μέσω του δεύτερου. Παραδέχεται ότι το μνημόνιο μας καταστρέφει».
Τσίπρας, 16.30: «Τότε πες του ότι, εάν το εννοεί, ας συζητήσουμε πώς θα μπορούσε να γίνει, κάτω από τους καλύτερους δυνατούς όρους, χρηματοδότηση, συναίνεση και αμοιβαία βοήθεια χωρίς πτώχευση».
Βαρουφάκης, 16.35 «Μας προσφέρει τεράστια βοήθεια για τη μετάβαση».
Τον κέρασε σοκολατάκια σε σχήμα ευρώ
Στις 8 Ιουνίου 2015 και ενώ η σύγκρουση με το παγόβουνο φαίνεται πλέον αναπόφευκτη, ο Γιάνης Βαρουφάκης επισκέπτεται τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο γραφείο του, στο Βερολίνο. Σύμφωνα με την περιγραφή του Βαρουφάκη, «η υποδοχή ήταν θερμή – μολονότι ο Σόιμπλε δεν κρατήθηκε και μας έκανε μια πλάκα όλο δηλητήριο. Μόλις καθίσαμε, έβγαλε ένα πάκο ευρώ σε σοκολατένια κέρματα λέγοντας: “Μου τα έδωσαν Γερμανοί μαθητές. Τους είπα, όμως, ότι θα τα έδινα στον Ελληνα συνάδελφό μου, διότι εκείνος θα τα χρειαστεί για να καλμάρει τα νεύρα του”». Ο Βαρουφάκης προσποιήθηκε ότι βρήκε ευχάριστη τη χειρονομία του Γερμανού ΥΠ.ΟΙΚ. και, όπως γράφει, πήρε τα σοκολατάκια, ξετύλιξε ένα από το περιτύλιγμά του και το έφαγε. «Κάνει καλό στα νεύρα», σχολίασε και πέρασε σε όσα είχε να πει στον Σόιμπλε.
«Πάρε το αεροπλάνο και πήγαινε στη Λαγκάρντ»
Τις πρώτες ημέρες του Απριλίου 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί τη σοβαρότητα της κατάστασης: παρά τους παιάνες για τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, η οποία παρείχε μια εξάμηνη ανάσα στην ελληνική οικονομία, επί της ουσίας οι διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της χώρας είχαν φτάσει σε αδιέξοδο. Ο Γιάνης Βαρουφάκης εισηγείται στον Αλέξη Τσίπρα να δηλώσει αδυναμία αποπληρωμής του δανείου που είχε λάβει η χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο Βαρουφάκης στο βιβλίο του αποτυπώνει την κατηφή, μελαγχολική διάθεση του πρωθυπουργού, ο οποίος επέμενε στην αναμονή κάποιας σωτήριας παρέμβασης από την Ανγκελα Μέρκελ. Η άποψή του ήταν ότι «δεν είναι ώρα ακόμη να δηλώσουμε πτώχευση».
Στο Υπουργικό Συμβούλιο μίλησαν διάφοροι υπουργοί και στο τέλος των τοποθετήσεων ο Τσίπρας έλαβε και πάλι τον λόγο για να συνοψίσει. «Υστερα από μια σύντομη αλλά θεατρική παύση», γράφει ο Βαρουφάκης, «ο Αλέξης συνέχισε να μιλά, με τη φωνή του ξαφνικά να ακούγεται πιο αποφασιστική – και δεν ήταν μόνο η φωνή του. Ολόκληρο το σώμα του άρχισε σταδιακά να φορτίζεται με ενέργεια. Προς κατάπληξή μου τον άκουσα να λέει: “Ξέρετε κάτι, σύντροφοι; Νομίζω ότι ο Γιάνης έχει δίκιο. Ως εδώ και μη παρέκει. Παίζουμε με τους δικούς τους κανόνες. Εχουμε αποδεχτεί τις διαδικασίες τους. Εχουμε κάνει πίσω για να τους δείξουμε ότι είμαστε πρόθυμοι να συμβιβαστούμε. Και το μόνο που κάνουν αυτοί είναι να μας καθυστερούν και ύστερα να κατηγορούν εμάς γι’ αυτές τις καθυστερήσεις. Η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μια κυρίαρχη χώρα και εμείς, η κυβέρνηση, έχουμε το καθήκον να πούμε ‘φτάνει πια!’ Και τότε ο Αλέξης σηκώθηκε από το κάθισμά του. Ανεβάζοντας την ένταση της φωνής του, έδειξε εμένα και φώναξε: “Οχι μόνο θα πτωχεύσουμε, αλλά εσύ θα πάρεις το πρώτο αεροπλάνο, θα πας στην Ουάσινγκτον και θα πεις σε αυτή την κυρία (σ.σ.: Κριστίν Λαγκάρντ) ότι δηλώνουμε αδυναμία πληρωμής του ΔΝΤ!”. Ολοι στην αίθουσα ξέσπασαν σε επευφημίες».
Ωστόσο, η εξέλιξη αυτού του περιστατικού δεν ήταν ούτε τόσο ατρόμητη, ούτε τόσο δυναμική. Ο Βαρουφάκης, όντως, έφυγε αμέσως για ΗΠΑ, παρόλο που ήταν η Μεγάλη Εβδομάδα για τους καθολικούς. Η Κριστίν Λαγκάρντ δέχτηκε να συναντήσει τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών στο γραφείο της το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα. Υποτίθεται ότι ο Βαρουφάκης θα της επέδιδε επίσημη επιστολή εκ μέρους του πρωθυπουργού, διά της οποίας θα ανακοινωνόταν η πτώχευση της Ελλάδας, εφόσον στις 9 Απριλίου δεν θα κατέβαλε την επόμενη δόση των 462,5 εκατ. ευρώ. Ομως, όταν ο Βαρουφάκης ενεργοποίησε το κινητό του αφού προσγειώθηκε στην Ουάσινγκτον, βρήκε ένα γραπτό μήνυμα από τον Τσίπρα: «Κάλεσέ με». Απαντώντας στην κλήση του υπουργού του, ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε νέες εντολές. Σύμφωνα με το κείμενο του Γιάνη Βαρουφάκη, η υπερατλαντική στιχομυθία είχε ως εξής: «“Κοίτα, Γιάνη, αποφασίσαμε να μη δηλώσουμε αδυναμία πληρωμών, όχι ακόμη”. Εμβρόντητος, τον ρώτησα: “Ποιοι αποφασίσατε να μην κηρύξουμε πτώχευση ως προς το ΔΝΤ;”. Ο Αλέξης ακούστηκε δήθεν συνεσταλμένος όταν μου είπε “εγώ, ο Σαγιάς, ο Δραγασάκης… αποφασίσαμε ότι δεν είναι αυτή η σωστή κίνηση, παραμονές Πάσχα”».
Στη φυσική αντίδραση του Βαρουφάκη, ο οποίος ρώτησε τον πρωθυπουργό «κι εγώ τώρα τι κάνω εδώ πέρα;», ο Τσίπρας τον εξέπληξε και πάλι. Του έδωσε την εντολή να εμφανιστεί κανονικά στο ραντεβού με τη Λαγκάρντ και να της μεταφέρει τελεσίγραφο της ελληνικής κυβέρνησης περί επικείμενης αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου από το ΔΝΤ. «Αυτό ήταν το πιο παρανοϊκό πράγμα που είχα ακούσει στη ζωή μου», γράφει ο Βαρουφάκης. Μάλιστα όταν ο ίδιος ρώτησε τον Τσίπρα τι νόημα έχει η προειδοποίηση για πτώχευση, ο πρωθυπουργός απάντησε: «Απείλησε τη Λαγκάρντ έτσι ώστε να αγχωθεί και να πάρει τηλέφωνο τον Ντράγκι, να τον πιέσει να διακόψει τον περιορισμό της ρευστότητας στις τράπεζές μας. Τότε εμείς θα επανέλθουμε, ανακοινώνοντας ότι δεν θα πτωχεύσουμε ως προς το ΔΝΤ».
Μακιαβελική πρόταση Δραγασάκη: «Αλέξη, ξεφορτώσου Καμμένο, Λαφαζάνη, Βαρουφάκη» «Συμμάχησε με Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι. Μετά, ξεφορτώσου και αυτούς»
Περιγράφοντας τη χαοτική κατάσταση στο Μαξίμου ύστερα από το δημοψήφισμα και έχοντας τη βεβαιότητα ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, επιθυμούσε να επικρατήσει το «Ναι», ο Γιάνης Βαρουφάκης αποκαλύπτει το κρυφό σχέδιο του δεύτερου τη τάξει άνδρα στην ελληνική κυβέρνηση: «Ο Αλέξης, μου είπε», τονίζει στο βιβλίο του, «ότι ο Δραγασάκης προσπαθούσε να τον πείσει να ξεφορτωθεί εμένα, όλα τα μέλη της Αριστερής Πλατφόρμας, καθώς και τους ΑΝ.ΕΛ. του Πάνου Καμμένου. Στη θέση όλων αυτών ο Τσίπρας θα σχημάτιζε μια κυβέρνηση συνασπισμού μαζί με τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Ο Δραγασάκης είχε διαβεβαιώσει τον Αλέξη ότι μόλις έμπαιναν οι υπογραφές στη συμφωνία με την τρόικα, τότε θα μπορούσε να ξεφορτωθεί τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και να με φέρει ξανά πίσω στην κυβέρνηση». Ο Βαρουφάκης γράφει χαρακτηριστικά:
«Είπα στον Αλέξη ότι αυτή ήταν η πιο ηλίθια ιδέα που είχα ακούσει ποτέ μου. Εκείνος χαμογέλασε, δείχνοντας ότι συμφωνούσε μαζί μου, και χρησιμοποίησε μια έκφραση για τον Δραγασάκη που δεν γράφεται».
Λίγες μόλις ημέρες πριν το προαναφερθέν επεισόδιο, ο Δραγασάκης είχε αποκαλέσει, απερίφραστα, το δημοψήφισμα «έξοδο διαφυγής» για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.: Ηταν την Παρασκευή 26 Ιουνίου στις Βρυξέλλες, όταν ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε στους εκεί συγκεντρωμένους στενούς του συνεργάτες ότι θα προκηρύξει δημοψήφισμα. Οπως γράφει ο Βαρουφάκης, «ρώτησα “κάνουμε αυτό το δημοψήφισμα για να το κερδίσουμε ή για να χάσουμε;”. Η μόνη απάντησα που πήρα τότε -και πιστεύω πως ήταν ειλικρινής- ήρθε από τον Δραγασάκη: “Χρειαζόμαστε μια έξοδο διαφυγής”».
Τσίπρας: «Το κάθαρμα ο Λυγερός το ’πιασε. Είμαι σαν ξιφίας πιασμένος στο αγκίστρι»
Μία από τις αναμνήσεις του Γιάνη Βαρουφάκη από τις επαφές του με τον Αλέξη Τσίπρα αφορά σε κάτι που είχε διαβάσει ο πρωθυπουργός στον Τύπο και του είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Ενα απόγευμα του Μαΐου του 2015, γράφει ο Βαρουφάκης, όταν είχε συναντήσει τον Τσίπρα στο γραφείο του στη Βουλή. Είχε προηγηθεί μια εξαιρετικά σφοδρή σύγκρουση μεταξύ τους σχετικά με τις υποχωρήσεις που ήταν διατεθειμένος να κάνει ο πρωθυπουργός και που έβρισκαν τελείως αντίθετο τον τότε ΥΠ.ΟΙΚ. «Μόλις διάβασα ένα άρθρο του Σταύρου Λυγερού», είπε ο Τσίπρας στον Βαρουφάκη, σχολιάζοντας: «Το κάθαρμα, με έχει πιάσει ακριβώς: παρομοίασε την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι με το ψάρεμα του ξιφία. Εγώ έχω καταπιεί το αγκίστρι αλλά παραείμαι δυνατός για να με βγάλουν από το νερό. Κι έτσι κάνουν υπομονή. Με τραβάνε έξω για λίγο και μετά μου χαλαρώνουν το σύρμα. Μετά με τραβάνε πάλι έξω. Και αυτό θα κάνουν έως ότου με εξουθενώσουν. Μόλις νιώσουν την αδυναμία μου, θα με τραβήξουν πάνω απότομα, με μία μόνο κίνηση».
«Πώς θα πληρώσω το δάνειο για το σπίτι μου στο Λονδίνο;»
Στις ανεκδοτολογικές πτυχές του κειμένου του, ο Γιάνης Βαρουφάκης μεταφέρει κάποια περιστατικά όπως ο ίδιος τα έζησε στη διάρκεια των δραματικών ημερών που ακολούθησαν το κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών. Σε ένα από αυτά καταγράφει το πόσο ντρέπεται ο ίδιος για το γεγονός ότι το ATM της Βουλής γέμισε και άδειασε πέντε φορές μέσα σε λίγες ώρες, καθώς οι συνάδελφοί του έσπευσαν να αποσύρουν όσο μεγαλύτερα ποσά μπορούσαν. Επιπλέον, όμως, ίσως το πιο καταδεικτικό της διπλής ηθικής που εφαρμόζουν ορισμένοι στο όνομα της Αριστεράς, ο Βαρουφάκης αποκαλύπτει την αντίδραση ενός από τους φανατικούς της επιστροφής στη δραχμή ως εξής: «Οι εχθροί μου, όσοι με λοιδορούσαν, έκαναν κακό στην εκστρατεία υπέρ του “Οχι” στο δημοψήφισμα και στους γενναίους ανθρώπους που ανέλαβαν την ευθύνη να σώσουν τη συλλογική μας αξιοπρέπεια υποστηρίζοντας το “Οχι”. Αυτοί ήταν πραγματικά λιοντάρια που τα καθοδηγούσαν γαϊδούρια. Και τα γαϊδούρια έχουν πολλές αποχρώσεις. Θυμάμαι ότι με είχε πλησιάσει στη Βουλή ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος της Αριστερής Πλατφόρμας, που υποστήριζε το Grexit. Ηταν δυσαρεστημένος μαζί μου, κάτι όχι και τόσο παράξενο, δεδομένου ότι επί μήνες ασκούσε δριμεία κριτική εναντίον μου επειδή δεν είχα επιβάλει capital controls και δεν είχα βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Εκείνο που ήταν εκπληκτικό, όμως, ήταν ο λόγος που είχε θυμώσει τώρα που είχαν επιβληθεί τα capital controls: εξαιτίας των περιορισμών στις μεταφορές χρημάτων στο εξωτερικό, ο τύπος δεν μπορούσε να πληρώσει το δάνειο για το σπίτι του στο Λονδίνο».
Ελλη Στάη: Αντιπάθεια με την πρώτη ματιά
Το 2011 ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν ένας αντισυμβατικός πανεπιστημιακός καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας και ως τέτοιος είχε αρχίσει να αναδεικνύεται σε τηλεστάρ. Τον Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς και ενώ την εξουσία κατείχε το ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, ο Βαρουφάκης προσκλήθηκε στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ. «Εκείνο το βράδυ», γράφει στο βιβλίο του ο πρώην ΥΠ.ΟΙΚ., «δέκα λεπτά πριν βγούμε στον αέρα, ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ με κάλεσε στο γραφείο του να μιλήσουμε. Απέναντί του καθόταν η παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του σταθμού, μια δημοσιογράφος η οποία επί δύο δεκαετίες ήταν η αδυναμία του πασοκικού κατεστημένου, πασίγνωστη για τα βαμμένα ξανθά μαλλιά της, τα γαλανά της μάτια, τη μαυλιστική της φωνή και την τάση της να φλερτάρει. Λίγο πριν μπούμε στο στούντιο έριξε την ατάκα της: “Ξέρω ότι είναι το καλό σου χαρτί, αλλά σε παρακαλώ να μην αναφέρεις την αναδιάρθρωση χρέους απόψε. Αν το κάνεις αυτό, θα δυσκολευτώ να σε κρατήσω στον αέρα. Η κυβέρνηση τρελαίνεται όταν ακούει αυτή τη φράση”». Στη συνέχεια, όταν ο λόγος δόθηκε στον Βαρουφάκη, εκείνος ξεκίνησε λέγοντας ότι «χωρίς αναδιάρθρωση χρέους κανένα πρόγραμμα, όχι μόνο το τρέχον, δεν έχει καμία ελπίδα να πετύχει». Και ο ίδιος σημειώνει σαρκαστικά: «Πιστεύω ότι ανίχνευσα έναν σχεδόν ανεπαίσθητο μορφασμό κάτω από το βαρύ μακιγιάζ της Ελλης Στάη».
«Οι τράπεζες κλείνουν, ο Αλέξης με πούρο»
Πώς επικράτησε η γραμμή του αντιπροέδρου για υποταγή στους δανειστές
«Κανείς άλλος δεν μίλησε», γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης για τη συνεδρίαση του συμβουλίου διαπραγμάτευσης στο Μέγαρο Μαξίμου, την Κυριακή 28 Ιουνίου. Την επόμενη ημέρα οι τράπεζες θα ήταν κλειστές: «Ολοι κοιτούσαν τον Αλέξη. Εκείνος βάδισε προς το παράθυρο της βεράντας του Μαξίμου. Κάπνιζε ένα πούρο – μια συνήθεια που είχε αποκτήσει σχετικά πρόσφατα. Υστερα από λίγο γύρισε προς το μέρος μου, άφησε άλλη μια στιγμή να περάσει και είπε: “Γιάνη, θα κάνουμε αυτό που λέει ο Δραγασάκης”». Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είχε μόλις ασκήσει βέτο στην πρόταση Βαρουφάκη για αναστολή πληρωμών των δανείων και εφαρμογή παράλληλου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Γιάνης – Ευκλείδης: Παλιοί και καλοί φίλοι, αλλά…
Μολονότι ο Γιάνης Βαρουφάκης διατείνεται ότι προσέχει ιδιαίτερα τις αναφορές του στον αγαπημένο του φίλο Ευκλείδη Τσακαλώτο, η προσεκτική ανάγνωση του «Adults in the Room» μάλλον συνηγορεί υπέρ του αντιθέτου. «Με στεναχώρησε βαθιά η στάση που κράτησε ο Ευκλείδης. Ηξερε ποιος ήταν ο Χουλιαράκης και τι είχε κάνει. (σ.σ.: Ο Βαρουφάκης ισχυρίζεται στο βιβλίο του ότι ο Γιώργος Χουλιαράκης τον υπονόμευε, ευρισκόμενος σε διαρκή επικοινωνία με την τρόικα). Ο Ευκλείδης μού είχε μιλήσει για τον Χουλιαράκη με εκφράσεις πολύ χειρότερες από εκείνες που θα χρησιμοποιούσα εγώ». Και η απάντηση στην απορία του Βαρουφάκη σχετικά με το γιατί ο Τσακαλώτος κατ’ ουσίαν τον πρόδιδε ήταν το εξής απλό στοιχείο:
Καθώς εξέπνεε ο Απρίλιος του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε ότι πλέον επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας δεν θα ήταν ο Γιάνης Βαρουφάκης, αλλά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Γενικώς, πάντως, η άποψη του Βαρουφάκη για τον Τσακαλώτο είναι ότι, παρά τα πάμπολλα κοινά τους στοιχεία, «ο Ευκλείδης αρεσκόταν στο να παριστάνει ότι βρισκόταν πολιτικώς στα αριστερά μου, ότι λειτουργούσε σαν την αριστερή μου συνείδηση, κάτι που εγώ τον άφηνα ευχαρίστως να κάνει. Το ότι υπήρχε αμοιβαία αντιπάθεια και περιφρόνηση ανάμεσα στον Ευκλείδη και τους Τσίπρα – Παππά, μαζί με το γεγονός ότι εγώ είχα μοχθήσει για να του δοθεί θέση στην κυβέρνηση, με έκανε να νιώθω ασφαλής δίπλα του». Παρ’ όλα αυτά ο Βαρουφάκης αναγνωρίζει ότι, τελικά, δεν είχε σημασία ποιες ήταν οι πεποιθήσεις του Τσακαλώτου, εφόσον εκείνος που λαμβάνει τις τελικές αποφάσεις είναι πάντα ο Αλέξης Τσίπρας. Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει:
«Φυσικά, ούτε ο Ευκλείδης ούτε εγώ είχαμε κάποια ουσιαστική επιρροή στη χρονική ακολουθία των υποχωρήσεων που έκανε ο Αλέξης. Οταν ο Ευκλείδης ανακάλυψε ότι ο Αλέξης είχε ενδώσει σε νέα μέτρα λιτότητας (με την αποδοχή του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5%), σοκαρίστηκε και εξαγριώθηκε το ίδιο με εμένα».
Τσίπρας: «Γιάνη, θέλεις να γίνεις υπ. Πολιτισμού;»
Αμέσως μετά το δημοψήφισμα και την αυτονόητη παραίτηση του Γιάνη Βαρουφάκη εν όψει της άτακτης οπισθοχώρησης στις απαιτήσεις των δανειστών, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται να επιμένει ότι ο Βαρουφάκης θα έπρεπε να παραμείνει στην κυβέρνηση. Εξυπακούεται, όμως, με χαρτοφυλάκιο διαφορετικό από εκείνο του ΥΠ.ΟΙΚ. Οπως περιγράφει ο Βαρουφάκης στο βιβλίο του τη σχετική πρόταση του Τσίπρα, είναι εμφανής η περιπαικτική διάθεση εκ μέρους του πρωθυπουργού: «“Μπορείς να αναλάβεις κάποιο άλλο υπουργείο – το Πολιτισμού ίσως. Εσύ και η Δανάη (σ.σ.: η σύζυγος του Γιάνη Βαρουφάκη) ξέρετε πολύ καλά τα θέματα του Πολιτισμού”, είπε γελώντας ο Αλέξης. “Οπως και να ’χει, πάντως, στο μέλλον θα υπάρξουν πολλά πόστα από όπου θα μπορείς να βοηθήσεις”». Και τότε ο Γιάνης Βαρουφάκης απάντησε: «Αλέξη, για άλλη μία φορά με μπερδεύεις με κάποιον που νοιάζεται για την καρέκλα».
Οι αποκαλύψεις του Γιάνη Βαρουφάκη για το καλοκαίρι του 2015 και τα σχέδια που εξέταζε τότε η κυβέρνηση έχουν προκαλέσει εκνευρισμό στην κυβέρνηση.
Ενδεικτική ήταν η αντίδραση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Βέττα, ο οποίος αποχώρησε από πάνελ του ΣΚΑΪ μετά από έντονη λογομαχία που είχε με τον βουλευτή της ΝΔ Βασίλη Οικονόμου.
H ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας είναι σαφής:
«Τα 7 sms των κ. Βαρουφάκη και Τσίπρα πριν το Eurogroup της 11ης Μαΐου του 2015 που βλέπουν σήμερα το φως της δημοσιότητας, αποτελούν την πιο δυνατή απάντηση σε όσους κατηγορούσαν τη Νέα Δημοκρατία ότι κινδυνολογούσε όταν προειδοποιούσε ότι ο κ. Τσίπρας παίζει τη χώρα στα ζάρια.
Ο κ. Τσίπρας οφείλει επιτέλους να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση για τα πραγματικά σχέδιά του και τη μεθόδευση της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη την οποία διαπραγματευόταν με τον κ. Σόιμπλε.
Οι νέες αποκαλύψεις καθιστούν επιβεβλημένη την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για εκείνη την σκοτεινή περίοδο, που έχει ζητήσει η Νέα Δημοκρατία.
Οι πολίτες πρέπει να μάθουν την αλήθεια. Και θα τη μάθουν με τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Να ξέρει, τέλος, ο κ Τσίπρας ότι αντί για το «τάιμ άουτ» που του πρότεινε ο κ. Σόιμπλε, οι Έλληνες του σφύριξαν ήδη τη λήξη του παιχνιδιού».
Στο ίδιο πνεύμα και το μήνυμα του ΠΑΣΟΚ:
«Σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα οι προπαρασκευαστικές ενέργειες του κ. Τσίπρα,για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, είχαν αρχίσει από το 2013 (πριν τον κ Βαρουφάκη).
Τα στόματα ανοίγουν και τα SMS Τσίπρα-Βαρουφάκη βγαίνουν στη φόρα.
Ο κ. Τσίπρας θα εξακολουθήσει να σιωπά; Θα μας ενημερώσει αν πήγε στην Μόσχα και περίμενε επί διήμερο σε ξενοδοχείο τον Μαδούρο, για να ζητήσει υλική υποστήριξη για το Grexit;
Ό,τι και να κάνει όμως, στο τέλος η αλήθεια για τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του θα αποκαλυφθεί. Και θα είναι ντάλα μεσημέρι».
Ο Σταύρος Θεοδωράκης τοποθετήθηκε για τα SMS και το σχέδιο Grexit μέσω twitter:
«Τα 7 sms Γιάνη-Αλέξη που αποκαλύπτονται, επιβεβαιώνουν ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γυρόφερναν τη δραχμή. Απλώς την τελευταία στιγμή φοβήθηκαν το Γουδί».
Σχετική ανακοίνωση εξέδωσε και το Ποτάμι:
«Οι αποκαλύψεις για τις τυχοδιωκτικές επιλογές του κ.Τσίπρα δεν έχουν τέλος. Τη στιγμή που εμφανιζόταν ως σφοδρός πολέμιος του κ. Σόιμπλε και τον κατήγγελλε ότι θέλει τη χώρα εκτός Eυρωζώνης, συζητούσε με θετικό τρόπο το σχέδιό του για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ αναζητώντας εναλλακτικές στη Βενεζουέλα του Μαδούρο.
Ο ελληνικός λαός θυμάται ότι το Ποτάμι σε όλη την κρίσιμη περίοδο κατήγγελλε τις ασυνάρτητες κινήσεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ζητούσε να σταματήσουν. Όταν σταμάτησαν, είχαν κοστίσει πάνω από 100 δισ., η χώρα είχε βρεθεί στο χείλος της καταστροφής και είχαν επιβληθεί capital controls τα οποία ισχύουν ακόμη. Οι πολίτες πρέπει να μάθουν όλη την αλήθεια για εκείνη την καταστροφική περίοδο».
Σε όλες τις παραπάνω βαρύτατες αιτιάσεις της αντιπολίτευσης, το Μέγαρο Μαξίμου απαντά με ένα συνωμοσιολογικό σενάριο, ειρωνείες και με μια προκλητική επίκληση στα «πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας»: «Από τη μέρα που έκλεισε η συμφωνία για χρέος – αξιολόγηση, η ΝΔ ζητάει κάθε βδομάδα και μια καινούργια εξεταστική. Χωρίς πολιτικό αφήγημα, προσπαθεί να το εφεύρει – ματαιοπονούν. Συνιστούμε ξεκούραση και αναστοχασμό, μήπως και δουν τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας».

«Θέλετε να μας δώσετε το σπίτι σας με το καλό ή να φροντίσουμε να σας βγάλουν σηκωτούς;»

Από την Ιρλανδία με αγάπη

Γράφει ο Αλέξανδρος Ζέρβας

«Θέλετε να μας δώσετε το σπίτι σας με το καλό ή να φροντίσουμε να σας βγάλουν σηκωτούς;». Κάπως έτσι φαίνεται να οραματίζονται πολλοί μεγαλοτραπεζίτες το «φιλικό διακανονισμό» με όσους δανειολήπτες αποδεδειγμένα αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες του δανείου τους. Βλέπετε, το λεγόμενο «ιρλανδικό μοντέλο», του οποίου την κεντρική ιδέα περιγράψαμε σε αδρές γραμμές πιο πάνω, δίνει την αίσθηση ότι όλα θα γίνουν αθόρυβα, ήσυχα και παστρικά.

Ούτε  πλειστηριασμοί, ούτε συγκεντρώσεις κι ένταση στα δικαστήρια, ούτε αύξηση της κοινωνικής αγανάκτησης για τους μεγαλοτραπεζίτες, ούτε επιπλέον προβλήματα για την «πολύπαθη» κυβέρνηση Τσίπρα (πάνω που βγήκε στις αγορές). Άσε που θα μπορέσουν τα επενδυτικά funds να πιάσουν μια ώρα αρχύτερα δουλειά. Τζάμπα ακονίζουν τα νύχια τους ενάμιση χρόνο τώρα;


Άλλωστε, εδώ κι αρκετό καιρό διακινείτο ευρέως μεταξύ διαφόρων «ειδήμονων» επί των τραπεζικών η άποψη ότι η προστασία που παρεχόταν σε χιλιάδες (απελπισμένων στην κυριολεξία) δανειολήπτες αποτελούσε σημαντική τροχοπέδη στη διαδικασία ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Προεξοφλούσαν δε πως η μεγάλη πλειοψηφία όσων έκαναν (ή κάνουν) χρήση αυτής της δυνατότητας ανήκαν στην κατηγορία των στρατηγικών κακοπληρωτών.

Κι είναι αλήθεια πως η κυβέρνηση Τσίπρα τους έκανε τη χάρη να αφαιρέσει πολλές δικλείδες ασφαλείας προς όφελος των τραπεζών αλλά και των distress funds, τα οποία, έχοντας αποκομίσει πολύτιμες εμπειρίες βγάζοντας στο σφυρί εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια σε Ισπανία και Πορτογαλία, είπαν να κατηφορίσουν στη χώρα μας για να διαχειριστούν με τρόπο ανάλογο το ίδιο ζήτημα. Μόνο που όλοι πολύ γρήγορα αντιλήφθηκαν πως μια τέτοια εξέλιξη πιθανότατα θα γινόταν θρυαλλίδα ανεξέλεγκτων καταστάσεων στο εσωτερικό μιας πολύπαθης χώρας. Αναζητώντας λοιπόν (τόσο τραπεζίτες όσο κι η κυβέρνηση) κάποια λύση προκειμένου να έχουν «και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο» κατέληξαν στη λύση στο ιρλανδικό μοντέλο.

Σύμφωνα με αυτό, λοιπόν, αφαιρούνται πολλές σχετικές αρμοδιότητες από τα δικαστήρια, ενώ τίθεται ως προτεραιότητα η «άμεση και φιλική επικοινωνία» (κατά το πρότυπο που περιγράψαμε στην αρχή) μεταξύ της τράπεζας και του δανειολήπτη. Σε περίπτωση όμως που ο δανειολήπτες αρνηθεί να συμμορφωθεί στις υποδείξεις των τραπεζών ή των όποιων μεσαζόντων, τότε κρίνεται, άμεσα και χωρίς δεύτερη κουβέντα, «μη συνεργάσιμος», με αποτέλεσμα την εκκίνηση της διαδικασίας κατάσχεσης των ενυπόθηκων ακινήτων του δανείου.

Ποια ήταν όμως το αποτέλεσμα του εν λόγω μοντέλου στην Ιρλανδία; Όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία της Τράπεζας της Ιρλανδίας, το πρόβλημα όχι μόνο δε λύθηκε αλλά διογκώθηκε σε μεγάλο βαθμό, αφού περίπου το 80 % των κόκκινων στεγαστικών δανείων παρέμειναν εκτός οποιασδήποτε ρύθμισης. Την ίδια στιγμή, οι ιρλανδικές τράπεζες (υπενθυμίζεται πως ήταν ο βασικός παράγοντας της βαθιάς οικονομικής κρίσης στη χώρα) απέδειξαν τη βαθιά «φιλική» τους διάθεση, επιχειρώντας να προχωρήσουν σε κατασχέσεις στο 60% των περιπτώσεων που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν.

Θα ήταν όμως πραγματικά εκτός πραγματικότητας να αναζητήσει κανείς ίχνη κοινωνικής ευαισθησίας μεταξύ των εξεχόντων τραπεζικών στελεχών. Άλλωστε, όπως ξεκαθάρισε πολύ πρόσφατα κι ο Γιάννης Στουρνάρας, βασικός στόχος στο ζήτημα των κόκκινων δανείων είναι «η επίτευξη των επιχειρησιακών στόχων των τραπεζών». Πιθανότατα ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδας να βλέπει μπροστά του μόνο στρατηγικούς κακοπληρωτές: από το μακροχρόνια άνεργο οικογενειάρχη μέχρι τον επιχειρηματία, ο οποίος φρόντισε να «φουντάρει» την εταιρεία του αφήνοντας απλήρωτους δεκάδες υπαλλήλους του. Ίσως μάλιστα ο δεύτερος να έχει αρκετές περισσότερες ρεαλιστικές πιθανότητες να τη σκαπουλάρει τελικά. Πάντα κατά το πρότυπο κάποιας Ιρλανδίας...


Γιατί δε θέλουν να λογοδοτήσει ο Γεωργίου,

Mια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τους δανειστές και την κυβέρνηση λίγα 24ωρα μετά την εκταμίευση της δόσης των 7,7 δισ. κι αφού πρώτα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είχαν υλοποιήσει μέχρι τέλος κάθε απαίτηση των Ευρωπαίων πιστωτών και του ΔΝΤ. 
Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβανόταν η αθώωση των τριών στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ από Ιταλία, Ισπανία και Σλοβενία για διώξεις που τους βάραιναν και του πρώην Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου ο οποίος φούσκωσε το έλλειμμα του 2009 έτσι ώστε η Ελλάδα να υπαχθεί στο καθεστώς των Μνημονίων. 
Ακόμη και την αποζημίωσή του με το ποσό των 100.000 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε μια ακραία πράξη πολιτικής τους ταπείνωσης.
Η έκπληξη που ακολούθησε την εκταμίευση αφορούσε την άσκηση αναίρεσης εκ μέρους της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου, εναντίον του βουλεύματος των συμβουλίων εφετών (υπ. αρ. 969/2017) το οποίο εκδόθηκε στις 26 Μαΐου 2017 και με το οποίο ο Α. Γεωργίου απαλλάχτηκε των κατηγοριών για τεχνητή διόγκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. 
Με το συγκεκριμένο βούλευμα που προτάθηκε από τον εισαγγελέα εφετών, Ιωάννη Κούτρα, και υιοθετήθηκε κατά πλειοψηφία (μόνο η εφέτης Χριστίνα Ρωμέση ψήφισε την παραπομπή τους) αποφασίστηκε να μην παραπεμφθούν στο ειδώλιο του τριμελούς εφετείου κακουργημάτων της Αθήνας ο Α. Γεωργίου και δύο ακόμη συνεργάτες του (Κωνσταντίνος Μολφέτας και Αθανασία Ξενάκη) για την κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης κατά συναυτουργία σε βάρος του δημοσίου υπό την ιδιαζόντως επιβαρυντική περίσταση της ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας του αντικειμένου του εγκλήματος. 

Πρέπει να αναφερθεί μάλιστα ότι αυτή ήταν η δεύτερη φορά που ο Α. Γεωργίου και οι συγκατηγορούμενοι του απαλλάσσονταν με βούλευμα του συμβουλίου εφετών Αθηνών. Είχε προηγηθεί μια πανομοιότυπη απόφαση απαλλαγής (1149/2015) από την κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος για ψευδή βεβαίωση στοιχείων.

Ποτέ δεν αθωώθηκε ο Γεωργίου!

Κατά συνέπεια όσοι υποστήριξαν ότι ο Α. Γεωργίου έχει αθωωθεί δύο φορές ως τώρα έκαναν μια διασταλτική ερμηνεία του βουλεύματος. Μετέτρεψαν τα απαλλακτικά βουλεύματα σε αθωώσεις με εμφανή στόχο να παρουσιάσουν τον Α. Γεωργίου σαν θύμα διώξεων. Κι αντί να απολογηθεί για την αδυναμία του να αποδείξει την αθωότητά του στην ακροαματική διαδικασία, όπως υποχρεούται να πράξει κάθε κατηγορούμενος, να εμφανίζεται ως θύμα πολιτικών σκευωριών. Όταν η μοναδική πολιτική σκευωρία που είναι σε εξέλιξη στοχεύει στην αθώωσή του.  
Στην  προσπάθεια να εμφανιστεί ο Γεωργίου σαν θύμα πρωτοστάτησε η Μιράντα Ξαφά συνάδελφος του Γεωργίου στο ΔΝΤ. Απαντώντας στις 20 Ιουλίου σε tweet μου, που έγραφα «τελικά να σεβόμαστε όλες τις αποφάσεις της δικαιοσύνης ή μόνο εκείνες που μας συμφέρουν;» (το οποίο ήταν απάντηση σε δικό της tweet όπου έγραφε ότι «η κυβέρνηση οφείλει να θέσει τέρμα στην πολιτικά υποκινούμενη δίωξη του πρώην προέδρου ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου»), ανταπάντησε: «υπόθεση Γεωργίου – Δύο αθωώσεις, δύο πολιτικά υποκινούμενες αναιρέσεις: “Λάθος απόφαση, ξαναπροσπαθήστε!”».
Αν η Μιράντα Ξαφά σεβόταν την αλήθεια έπρεπε να γράψει «δύο απαλλακτικά βουλεύματα» και όχι «δύο αθωώσεις». Στόχευε όμως στη δημιουργία εντυπώσεων κι ας διαστρέβλωνε με τη διατύπωση που καθόλου τυχαία επέλεξε την πραγματικότητα.
 Η απόφαση της ανωτάτης δικαστικού λειτουργού προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων με πιο πρόσφατη την επίσκεψη της επικεφαλής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού και πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου στο ανώτατο δικαστήριο, όπου σύμφωνα με δημοσιεύματα εξέφρασε τη δυσφορία του πρωθυπουργού και απαίτησε να διακοπεί κάθε σχετική διαδικασία σε βάρος του πρώην υπαλλήλου του ΔΝΤ και προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ. 
Η παρέμβαση της Β. Θάνου αποτελεί επιτομή των πολιτικών, εξωθεσμικών παρεμβάσεων καθώς αξιοποιεί την εμπειρία της στο δικαστικό χώρο ώστε να λειτουργήσει σαν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης, επιβάλλοντας τη θέληση του Μαξίμου και των πιστωτών.
 Το αστείο σε αυτό το όργιο παρασκηνιακών πιέσεων που εξελίσσεται είναι ότι η ΝΔ και οι φιλικός της Τύπος που κατήγγειλαν δριμύτατα το διορισμό της Θάνου στο νομικό γραφείο του πρωθυπουργού ως παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης, αυτή τη φορά εποίησαν την …νύσσαν. Προείχε βλέπετε η αθώωση του Γεωργίου, δηλαδή η συγκάλυψη των σκανδάλων  που οδήγησαν έλλειμμα και χρέος στα ουράνια και η υλοποίηση των εντολών των δανειστών. Έτσι, όσοι έσκιζαν τα ιμάτιά τους για την παραβίαση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης βρέθηκαν να τρίβουν τώρα τα χέρια τους για την παραβίασή της…

Απειλούν με μηνύσεις οι γραφειοκράτες της ΕΕ

Αν η πιο πρόσφατη αντίδραση ήρθε από την πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου η κορυφαία και εντελώς αδικαιολόγητης – από πρώτη ματιά – οξύτητας αντίδραση ήρθε από τις Βρυξέλλες. Έφτασαν μάλιστα σε σημείο δημοσιογράφοι – παπαγαλάκια των Βρυξελλών να απειλούν ότι πιθανές αναφορές σε «φουσκωμένα ελλείμματα» ενδέχεται στο εξής ακόμη και να αντιμετωπίζονται ως «ψευδές ειδήσεις» (fake news). Να επισείουν δηλαδή διώξεις και πρόστιμα!
Η οργή της ΕΕ, που αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως μπανανία, αξιοποιώντας φυσικά και τη δουλική στάση της κυβέρνησης Τσίπρα, είναι πλήρως κατανοητή στη βάση των συνεπειών που μπορεί να σημάνει για όλες τις χώρες που ψήφισαν τη δανειοδότηση της Ελλάδας το 2010 μια τελεσίδικη δικαστική απόφαση που θα καταλήγει ότι 
ο Γεωργίου και  Γιούροστατ αλλοίωσαν δολίως τα δημοσιονομικά μεγέθη της Ελλάδας. Επομένως, οι εκατοντάδες βουλευτές σε όλη την ΕΕ εξαπατήθηκαν με ανυπόστατα οικονομικά στοιχεία 
– προϊόν μαγειρέματος, για να σωθούν οι γαλλογερμανικές τράπεζες. Η ΕΕ επομένως τρέχει να προλάβει όχι μόνο για να σώσει ένα πολύτιμο συνεργάτη της στην Αθήνα, που με δόλιους τρόπους και κατά παράβαση όχι μόνο της επιστημονικής δεοντολογίας αλλά και των νόμων άνοιξε το δρόμο για τον οδοστρωτήρα των Μνημονίων, αλλά και για να συγκαλύψει τις δικές της ευθύνες στην παραποίηση των στατιστικών στοιχείων. Για να μην ανοίξει δηλαδή ο Ασκός του Αιόλου και αποκαλυφθεί η μεγάλη ληστεία που διοργάνωσε η ΕΕ σε βάρος των λαών, με όχημα τι «διασώσεις»…
Για να φανεί καλύτερα πόσο προκλητική και σε βάρος κάθε έννοιας δικαίου είναι η παρέμβαση των δανειστών με στόχο να κλείσει άρον - άρον το κεφάλαιο Γεωργίου, αξίζει μια μικρή αναδρομή στις σοβαρότατες κατηγορίες που βαραίνουν τον πρώην ισχυρό άνδρα της ΕΛΣΤΑΤ, που έστρωσε το δρόμο για να μπορεί ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, να μιλάει για Τιτανικό εν είδει αυτοεκπληρούμενης προφητείας…
 Αφήνοντας κατά μέρους σοβαρότατες κατηγορίες όπως για παράδειγμα ότι ο Α. Γεωργίου δεν ενημέρωνε το ΔΣ της υπηρεσίας, όπως είχε υποχρέωση, έτσι ώστε να μην υπόκειται σε έλεγχο και να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να λογοδοτεί ή την επιλογή του να αμείβεται ταυτόχρονα από το ΔΝΤ και την ΕΛΣΤΑΤ την πρώτη περίοδο που διορίσθηκε στη στατιστική υπηρεσία, αποκρύβοντας μάλιστα την επαγγελματική του σχέση από το ΔΝΤ, αξίζει να σταθούμε σε τρία συγκεκριμένα παραδείγματα. 
Αυτά τα παραδείγματα αποδεικνύουν το μαγείρεμα στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που συντελέστηκε με ευθύνη του Γεωργίου ώστε το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 να φτάσει το 11,9% αρχικά και το 15,6% του ΑΕΠ στη συνέχεια. Δείχνουν επίσης γιατί πιστωτές, μνημονιακές κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, Παπαδήμου, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) δε θέλουν να φτάσει το θέμα στην ακροαματική διαδικασία.

Η δημιουργική λογιστική χρησιμοποιήθηκε στα στοιχεία 1) των νοσοκομείων, 2) των 17 ΔΕΚΟ και των εκατοντάδων νομικών προσώπων (περί τα 500) και 3) των περίφημων swap του Σημίτη που «μαγειρεύτηκαν» ώστε το δημοσιονομικό έλλειμμα να φουσκώσει και να ξεκινήσει το 2010 η «θεραπεία σοκ». Πώς αλλιώς θα στηριζόταν το παγκάλειο επιχείρημα «όλοι μαζί τα φάγαμε» που βολεύει μια χαρά ακόμη και το ΣΥΡΙΖΑ;

Στατιστικές αλχημείες

Το ποσό που έστειλε ως νοσοκομειακές οφειλές η ελληνική στατιστική υπηρεσία (ΕΣΥΕ τότε) στο πλαίσιο μιας πάγια επαναλαμβανόμενης διαδικασίας τον Οκτώβριο του 2009 προκειμένου να καταρτιστούν οι πίνακες με τα δημοσιονομικά στοιχεία των κρατών μελών της ΕΕ ήταν «μόλις» 2,3 δισ. ευρώ. Στην κοινοποίηση όμως που έφτασε στη Γιούροστατ, λίγες εβδομάδες αργότερα, με ημερομηνία 21 Οκτωβρίου 2008, το ποσό είχε αυξηθεί κατά 2,5 δισ. ευρώ επιπλέον φθάνοντας τα 4,8 δισ. ευρώ. 
Στη συνέχεια κρίθηκε πώς ούτε κι αυτό το ποσό ήταν αρκετό για να φτάσει το έλλειμμα στο ύψος που ήθελαν κι έτσι η ελληνική κυβέρνηση πρόσθεσε 1,8 δισ. ευρώ, αιτιολογώντας αυτή της την απόφαση με μια «τεχνική έκθεση σχετικά με την αναθεώρηση των υποχρεώσεων των νοσοκομείων» που απέστειλε με ημερομηνία 3/2/2010. 
Έτσι, τα 2,3 δισ. έγιναν από τον «μάγο» Γεωργίου 6,6 δισ. ευρώ!!!. 
Η αποφασιστικότητά τους ήταν τέτοια (κι οι πλάτες που σίγουρα είχαν εκτός Ελλάδας) ώστε δεν πήραν υπ’ όψη τους ούτε καν το Ελεγκτικό Συνέδριο που από τα υποτιθέμενα 6,6 δισ. ενέκρινε μόνο τα 1,2 δισ. Δεν πτοήθηκαν επίσης να «χαμηλώσουν» τα 6,6 δισ. ούτε καν από το γεγονός ότι ενάμισι μήνα μετά την παράνομη αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος το υπουργείο Οικονομικών απαίτησε από τους προμηθευτές των νοσοκομείων να δεχθούν κούρεμα για τις ανεξόφλητες υποχρεώσεις τους των ετών 2005-2008 ύψους 30%. Έτσι ενώ τα δημόσια ταμεία επωφελήθηκαν του κουρέματος αυτή η έκπτωση ποτέ δεν καταγράφηκε στα δημοσιονομικά μεγέθη.
Αξίζει μάλιστα να τονιστεί μια θεμελιώδη ακόμη διάσταση, που την υπογραμμίζαμε στο πρώτο πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους τον Ιούνιο του 2015: «Οι εν λόγω στατιστικές πρακτικές , με τις οποίες υπολογίστηκαν οι υποχρεώσεις των νοσοκομείων, παραβαίνουν σαφώς τόσο τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς ESA95 (βλ. ESA95, παρ. 3.06, ΕΚ αρ. 2516/2000 Άρθρο 2 Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ΕΚ αρ. 995/2001) όσο και τον Κώδικα Ορθής Πρακτικής του Ευρωπαϊκού Στατιστικού Συστήματος (European Statistics Code of Practice), ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις αρχές της ανεξαρτησίας των στατιστικών μετρήσεων, της στατιστικής αντικειμενικότητας και της αξιοπιστίας». (σελ. 24)
Κατ’ επέκταση διαβεβαιώσεις ανώνυμων πηγών των Βρυξελλών οι οποίες αναδημοσιεύονται αυτούσιες και άκριτα
http://www.enikonomia.gr/timeliness/160619,orgi-vryxellon-gia-ti-vomva-georgiou-to-elleimma-itan-151-stamati.html διαβεβαιώνοντας ότι χρησιμοποιήθηκαν συγκεκριμένες μεθοδολογίες άρα η Γιούροστατ εγγυάται την αξιοπιστία των στοιχείων είναι …ανοησίες. Στάχτη στα μάτια! Πουθενά το ESA95 και το ESA2010 δεν υποδεικνύουν αυτή τη διαδικασία καταγραφής. Το γεγονός ότι οι διαβεβαιώσεις των Βρυξελλών είναι αυθαίρετες φαίνεται κι από τα μεγέθη που επικαλούνται. «Το έλλειμμα του 2009 ήταν 15,1% του ΑΕΠ» τονίζει το εν λόγω δημοσίευμα, θέλοντας να κλείσει έτσι τη συζήτηση. Υπάρχει όμως ένα πολύ μικρό πρόβλημα καθώς η ίδια η Γιούροστατ στην ανακοίνωση που όλοι θεωρούμε σημείο αναφοράς κι εκδίδεται γύρω στις 20 Απριλίου κάθε χρόνο,
http://ec.europa.eu/eurostat/documents/2995521/5171846/2-22042013-AP-EN.PDF/bb7ad61c-6f17-4a86-8f13-4747a2b6c2ed?version=1.0 ανέβαζε το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 στο 15,6% του ΑΕΠ. Τι ισχύει τελικά: 15,6% ή 15,1% του ΑΕΠ;
Ας αποφασίσει επομένως πρώτα η ίδια η Γιουροστάτ για το ύψος του ελλείμματος του 2009, έστω και τώρα 8 χρόνια μετά, η οποία δε χάνει ευκαιρία για να κάνει επίδειξη της κάκιστης ποιότητας των στοιχείων που δημοσιεύει (αντίθετα πχ με την αμερικανική αντίστοιχη υπηρεσία), και μετά να εκδίδει φετβάδες επιδιώκοντας να βάλει ταφόπλακα σε μια συζήτηση που έχει πολύ μέλλον.

Όλα μέσα…

Κατά παράβαση των διεθνών κανονισμών εντάχθηκαν επίσης 17 ΔΕΚΟ και εκατοντάδες νομικά πρόσωπα από τον τομέα των μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων στον τομέα της γενικής κυβέρνησης για να φουσκώσει το έλλειμμα. Σε αυτές τις οντότητες συμπεριλαμβάνονταν από την ΕΘΕΛ, τον ΗΛΠΑΠ, τον ΗΣΑΠ και τον ΟΣΕ μέχρι το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών και τη Βαρβάκειο Αγορά. Ό,τι να ‘ναι…
Αποτέλεσμα αυτής της μετακίνησης ήταν να αυξηθεί το δημόσιο χρέος τουλάχιστον κατά 18,2 δισ. ευρώ. Για να μπορέσει τότε ο Α. Γεωργίου να περάσει αυτή την αλλαγή, που υλοποιήθηκε χωρίς να υπάρχουν οι παραμικρές μελέτες, ακύρωσε το Διοικητικό Συμβούλιο της υπηρεσίας και τη μετέτρεψε σε ενός ανδρός αρχή. Μάλιστα, στα κατορθώματά του εντάσσεται κι η προσπάθειά του να παραπλανήσει τη Βουλή καθώς για να αιτιολογήσει την αναταξινόμηση είχε προσκομίσει 74 φακέλους που υποτίθεται πως περιελάμβαναν τη σχετική τεκμηρίωση. Στην πραγματικότητα δεν περιείχαν μελέτες όπως έπρεπε, αλλά ερωτηματολόγια, ισολογισμούς και πλήθος άλλων εγγράφων που όμως ήταν εντελώς ανεπεξέργαστα.
Μόνο μενού από πιτσαρίες και σουβλατζίδικα δεν είχε παραχώσει, ξέροντας ότι τέτοιοι φάκελοι ποτέ σχεδόν δεν ανοίγονται καν. Όχι να διαβαστούν…
Το τελευταίο τέχνασμα που επιστράτευσε ο Α.Γεωργίου και οι συν αυτώ για να φουσκώσουν το έλλειμμα ήταν τα αμαρτωλά swaps του Κ. Σημίτη. Συγκεκριμένα οι συμφωνίες ανταλλαγής χρέους που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με την Goldman Sachs με σκοπό να κρυφτεί το δημόσιο χρέος. Αντί να ξεσκεπαστούν οι αλχημείες που χρησιμοποιήθηκαν για την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη και να αποδοθούν οι δέουσες ευθύνες στο οικονομικό επιτελείο του Κ. Σημίτη (Λ. Παπαδήμος, Γ. Στουρνάρας, κ.α.) αυτές ακριβώς οι αλχημείες χρησιμοποιήθηκαν για μια ακόμη φορά εναντίον μας, καθώς αυθαίρετα πάλι ο Γεωργίου αποφάσισε να κατανείμει τα 21 δισ. ευρώ του swap την 4ετία 2006-2009, αυξάνοντας αναδρομικά και κατά παράβαση των κανονισμών της ΕΕ το δημόσιο χρέος. Γιατί έπρεπε να το κατανείμει σε προηγούμενα έτη κι όχι στα επόμενα, όπως μπορούσε να κάνει, δεν θέλουν να μάθουμε ποτέ…
Οι Ευρωπαίοι επιχείρησαν να  συγκαλύψουν το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ επικαλούμενοι την περίφημη ανεξαρτησία της  στατιστικής υπηρεσίας. Η δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έλεγε με λίγα λόγια πως «αν εμείς βρίσκουμε τα στοιχεία αξιόπιστα εσάς σας περισσεύουν». Πρόκειται για ακραίο πολιτικό αυταρχισμό που δείχνει ότι η ανεξαρτητοποίηση …βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία.  Απαγορεύει το δημοκρατικό έλεγχο, καταργεί κυριαρχικά δικαιώματα, διευκολύνει τη φτωχοποίηση και γίνεται εργαλείο επιβολής πολιτικών που κανένας λαός δεν αποφάσισε, ούτε ενέκρινε. 
Οι ανεξάρτητες αρχές επομένως ακυρώνουν τη δημοκρατία, όπως κι η ίδια η ΕΕ που μετέρχεται κάθε μέσου για να συγκαλυφθούν τα σκάνδαλα της ΕΛΣΤΑΤ!
Αντί επιλόγου:  Τίποτε από τα παραπάνω δε θα είχε γίνει γνωστό αν τρεις σπουδαίοι επιστήμονες και αξιοθαύμαστου ήθους στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ, που τίμησαν το ρόλο τους ως δημόσιοι λειτουργοί με ανυπολόγιστο μάλιστα προσωπικό κόστος, δεν έδιναν εδώ και επτά χρόνια σχεδόν καθημερινή μάχη για να βγει στη δημοσιότητα το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ και να αποδοθούν οι ευθύνες. Συγκεκριμένα είναι η Ζωή Γεωργαντά, ο Νίκος Στρόμπλος και ο Νίκος Λογοθέτης. 
Απέναντί τους κάθε δημοκρατικός πολίτης είναι βαθιά υποχρεωμένος γιατί αντιστάθηκαν ακόμη και σε απειλές!

 του Λεωνίδα Βατικιώτη