Δύο χρόνια πέρασαν από την επέτειο
του μνημονίου των Τσίπρα – Καμμένου και φαίνεται ότι κανείς δεν το θυμάται, πλην
ελαχίστων εξαιρέσεων.
Οι εξαιρέσεις όμως υπάρχουν
για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα ο οποίος λέει ότι ξεπουλημένοι πολιτικοί που έσκιζαν
τα μνημόνια έγιναν αγαπημένα παιδιά του Γιούνκερ, της Μέρκελ και του Σόιμπλε.
Τω καιρώ εκείνω λαϊκοί
αγωνιστές όπως οι Τσίπρας – Καμμένος ανέλαβαν το βάρος της εξόδου της χώρας από
την μέγγενη των μνημονίων όπως έκαναν και οι προκάτοχοι τους, τύπου Σαμαρά,
προκειμένου να υφαρπάξουν την ψήφο.
Το κλίμα ήταν «επαναστατικό»
καθώς ο λαός έβλεπε στο πρόσωπο αυτών των γελοίων τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη
η ακόμα και των Λεωνίδα.
Η μεγάλη μάχη τελικά δόθηκε από
τον λαό, με την ευκαιρία που του έδωσε ο Τσίπρας οδηγώντας τον στο δημοψήφισμα και
…προς απογοήτευση των διοργανωτών του δημοψηφίσματος, ο λαός κέρδισε.
63% ΟΧΙ και στο Μαξίμου επικράτησε πανικός.
Στο Μαξίμου γελούσαν από το κλάμα καθώς, η μεν
απειλή των κλειστών τραπεζών δεν επηρέασε κανέναν, το δε «θα πεθάνεις γιατί δεν
θα έχεις να φας αν ψηφίσεις ΟΧΙ» που ερχόταν από όλα τα μήκη και πλάτη της γης
γειώθηκε στην κάλπη και το «ΟΧΙ» ήταν κυρίαρχος.
Νικήσαμε και «εν χαρά και
ευδαιμονία» πέσαμε για ύπνο.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά την ψήφιση
του τρίτου μνημονίου μόνο μία δικαιολογία υπάρχει για την επικράτηση του Τσίπρα
στην κάλπη, την είσοδο στη βουλή των Καμμένου, Θεοδωράκη και Λεβέντη.
Ο λαός οδηγήθηκε στην κάλπη
κοιμισμένος καθώς ως όνειρο έβλεπε την ψήφιση των μνημονίων από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Την επέτειο του τρίτου μνημονίου
θυμήθηκε ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, Παναγιώτης
Λαφαζάνης, ο οποίος είναι μαθηματικός και ήθελε …ως εξαίρεση να επιβεβαιώσει
τον κανόνα.
Αναλυτικά, ο κ. Λαφαζάνης αναφέρει:
“Η
χώρα χρειάζεται μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή.
Πριν δύο χρόνια, την αποφράδα
μέρα της 14ης Αυγούστου 2015, παραμονή της Παναγίας, ο Αλ. Τσίπρας και μια
περιστασιακή πλειοψηφία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ερήμην της Κεντρικής Επιτροπής
του ΣΥΡΙΖΑ, ερήμην των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και ερήμην και ενάντια στον ελληνικό
λαό, έσπευσαν προδοτικά και ξεπουλώντας την χώρα και τις δεσμεύσεις τους να
ψηφίσουν άρον-άρον, μαζί με τα μνημονιακά συνεταιράκια τους, τους βουλευτές της
ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού και φυσικά των ΑΝΕΛ, το 3ο καταστροφικό Μνημόνιο
σε βάρος της χώρας.
Η
Ελλάδα είχε τότε άλλον δρόμο, τον δρόμο της δημοκρατίας, της εθνικής και λαϊκής
κυριαρχίας και της ανασυγκρότησης, τον δρόμο του ΟΧΙ που υπέδειξε ο ελληνικός
λαός με το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.
Αυτόν
τον περήφανο δρόμο διεξόδου και ελπίδας, προτείνοντας τεκμηριωμένα την
ρεαλιστική έξοδο της χώρας από την φυλακή της ευρωζώνης στην βάση ριζοσπαστικού
προγράμματος, υποστήριξαν οι περισσότεροι από τους 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που
καταψήφισαν το Μνημόνιο και αρκετοί από τους 11 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που
ψήφισαν «παρών». Όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που καταψήφισαν και εναντιώθηκαν
στο Μνημόνιο έβαλαν τις δεσμεύσεις τους και την στήριξη της χώρας πάνω από τις
έδρες τους και τις υπουργικές καρέκλες, για πρώτη ίσως φορά στην πολιτική ζωή
της χώρας.
Η
προδοτική κυβέρνηση του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ, με την αρνητική ψήφο στο Μνημόνιο
των 32 βουλευτών της, θα είχε πέσει στις 14 Αυγούστου και θα μιλούσε ο
ελληνικός λαός για την πορεία της χώρας, χωρίς αιφνιδιασμούς και μνημονιακά
τετελεσμένα.
Αν η
κυβέρνηση Τσίπρα τότε δεν έπεσε, ήταν διότι όλες αυτές οι δυνάμεις που
υποκριτικά σήμερα κάνουν την αντιπολίτευση και κυρίως οι σημερινοί αρχηγοί
τους, με πρώτο-πρώτο τον Κυρ. Μητσοτάκη, ψήφισαν με χέρια και πόδια το 3ο
Μνημόνιο, βοηθώντας τον Τσίπρα να παραμείνει πρωθυπουργός, να πάει σε
εκλογές-εξπρές ενάντια στην ΛΑ.Ε, με τα τετελεσμένα ενός Μνημονίου ψηφισμένου
από 222 βουλευτές και να συνεχίσει έτσι την εξαπάτηση του ελληνικού λαού.
Σήμερα,
που η κυβέρνηση ψήφισε και 4ο και 5ο, μέχρι το 2060, Μνημόνια, φαίνεται πιο
καθαρά το πλήρες αδιέξοδο της χώρας.
Σήμερα
η Ελλάδα χρειάζεται όσο ποτέ μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή, που θα βάλει τέλος
στα Μνημόνια, την λιτότητα και την αποικιοποίηση της χώρας. Αυτή η ανατροπή
απαιτεί την ισχυροποίηση της ΛΑ.Ε και ένα μεγάλο μέτωπο όλων των αριστερών,
προοδευτικών, πατριωτικών και ριζοσπαστικών δημοκρατικών αντιμνημονιακών
δυνάμεων.”
Ανδρέας Κεσίδης.
