ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΝΕΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΡΩΣΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ !!!

Φαίνεται ότι είμαστε στον αστερισμό της απάτης και έτσι όλα μας φαίνονται φυσιολογικά.

Ζωή για λίγους κάνει την εμφάνισή της στο διεθνές σκηνικό έναντι αδράς αμοιβής.

Κέντρο διακίνησης πώλησης ενέσιμων σκευασμάτων που υπόσχονται ελιξίριο νεότητας η Κωνσταντινούπολη και εκλεκτοί πελάτες οι σεΐχηδες με τα πεντοδόλαρα.  

Το ελιξίριο της νεότητας που είναι όνειρο πολλών γενεών βγήκε στην μαύρη αγορά από «ρώσους ερευνητές» οι οποίοι βρήκαν την ουσία σε …μία σπηλιά!!!

Παρουσίασαν έγγραφα ερευνητικών κέντρων και έπεισαν ηλίθια γεροντοχούφταλα, που στην πλειοψηφία τους είναι άραβες σεΐχηδες, ότι θα τους κάνουν εικοσάρηδες.

Ονόμασαν το σκεύασμα «μαύρο αίμα», είπαν ότι είναι ζωντανός οργανισμός και ότι είναι σε θέση να αναδημιουργήσει κύτταρα στο ανθρώπινο σώμα, προκαλώντας αναζωογόνηση και βγήκαν στην αγορά.

Οι υποψήφιοι «εικοσάρηδες» έτρεξαν στην πόλη για να αγοράσουν το θαύμα.

Ένα εκατομμύριο ευρώ το γραμμάριο!!! η τιμή του προϊόντος και οι απανταχού δισεκατομμυριούχοι της γης έτρεξαν να προλάβουν.

Μεταξύ αυτών και ένας Τούρκος αστυνομικός ο οποίος εμφανίστηκε ως ζάπλουτος επιχειρηματίας.

Η ρώσικη μαφία   από την επαρχία Κρασνογιάρσκ έκανε την εμφάνισή της. Ρώσος με το παρατσούκλι Sayan έδειξε στον αστυνομικό μια μυστηριώδη ουσία και τον άφησε να την αγγίξει.

Ήταν το ελιξίριο νεότητας και το εισιτήριο που οδήγησε τον Sayan και την εξαμελή ομάδα του στις φυλακές.

"Αυτό το πλάσμα ήρθε στον κόσμο στο σπήλαιο Gon-To-Sagore", ανέφερε ένα μέλος της ομάδας στους ανακριτές. - Ονομάστηκε "Μαύρο αίμα". Η ουσία τρέφεται με κόκκινο νερό από την ίδια σπηλιά και μπορεί να αυξηθεί σε μέγεθος.

Ισχυρίστηκαν ότι άνοιξαν ένα μικρό εργαστήριο ερευνών και ότι τα αποτελέσματα των δοκιμών ήταν συγκλονιστικά.

Στα θύματά τους έλεγαν ότι αρχηγοί κρατών το χρησιμοποιούν ήδη.  Η ουσία της σύνθεσης είναι παρόμοια με το ανθρώπινο αίμα, αλλά αυτό έχει απίστευτη ιδιότητες.

Τους έδειχναν και video στο οποίο φαινόταν η συμπεριφορά του υλικού.

Παρουσίαζαν επίσης και έγγραφα εργαστηρίων της Ρωσίας που ανέφεραν τις …θαυματουργές ιδιότητες του σκευάσματος.

Φαίνεται ότι τα θύματα τους ήταν πολλά και τα κέρδη μεγάλα και έτσι κατάφεραν, σύμφωνα με την Правда, να αφεθούν ελεύθεροι και να απελαθούν.

Το προϊόν μπορεί να προκαλέσει σηψαιμία μας ανέφεραν Έλληνες γιατροί, στους οποίους απευθυνθήκαμε, καθώς δεν είναι τίποτε άλλο παρά πετρέλαιο στο οποίο έβαλαν διάφορα ένζυμα.

Επειδή λοιπόν απατεώνες δεν είναι μόνο οι πολιτικοί μας αλλά κυκλοφορούν πολλά φρούτα στην αγορά, είναι καλό οι ζάπλουτοι φίλοι μας να προσέχουν γιατί δεν είναι ανάγκη να τους απαγάγουν ληστές. Όπως είδαμε αρκεί να …είσαι βλάκας. Όλα τα άλλα γίνονται μόνα τους.  

  
 Το πιστοποιητικό από Ρώσικο εργαστήριο. 

Ποιος είναι ο εφοπλιστής που μόλυνε τον Σαρωνικό, ξεφτιλισμένοι του Μαξίμου;;

Γιατί ο επιχειρηματίας που ευθύνεται για την καταστροφή στην

Σαλαμίνα και όπου άλλου φτάσει, δεν είναι κρεμασμένος (τουλάχιστον) στα μανταλάκια ?

  

Γιατί αυτή η εταιρία Αγία Ζώνη ΙΙ που έχει ΑΦΜ δεν έχει νόμιμους εκπροσώπους και μεγαλομέτοχο;;;

Γιατί ρε ξεφτιλισμένοι στο Μαξίμου, ενώ οι οπαδοί σας κρεμάνε στα μανταλάκια οφειλέτες του ΟΑΕΕ, τραπεζών για να δικαιολογήσουν πλειστηριασμούς, κάνετε μόκο ποιος "επενδυτής" σκόρπισε την καταστροφή στον Σαρωνικό;;

Η εκάστοτε κυβέρνηση είναι το πολιτικό ( υπηρετικό όταν οι ανάγκες το απαιτούν ) προσωπικό της τάξης που έχει την εξουσία και ο κρατικός μηχανισμός είναι μηχανισμός αυτής της εξουσίας.....οπότε...όλα κανονικά γίνονται...

anemosanatropis.blogspot.gr

Επιστολή-βόμβα για το ναυάγιο της Σαλαμίνας

Σε επιστολή του προς το zougla.gr, o Χαράλαμπος Λιβαδάς, Πλοίαρχος Α τάξεως Εμπορικού Ναυτικού με τεράστια εμπειρία στη ναυσιπλοΐα αλλά και στα ναυτικά ατυχήματα, διερωτάται για τους λόγους που οδήγησαν στη βύθιση του δεξαμενοπλοίου «Αγία Ζώνη 2», αναφέροντας ορισμένες λεπτομέρειες που θα προκαλέσουν ανατριχίλα στους αρμόδιους και τις Αρχές...

Διαβάστε προσεχτικά τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει ο έμπειρος ναυτικός:

«Αξιότιμοι κύριοι αισθάνομαι επιτακτικά την ανάγκη να εκφράσω κ εγώ την άποψή μου γύρω από το πλέον μυστήριο κατ΄ άλλους ναυάγιο, αλλά όχι για μένα! Άκουσα σε τηλεοπτική εκπομπή την απολογητική ομιλία του πλοιοκτήτη κ. Κουντούρη. Σημείωσα ορισμένα στοιχεία τα οποία μου χτύπησαν έντονα και ως εκ τούτου κατέληξα στο ότι λείπουν κάποιοι κρίκοι από το ιστορικό του πλοιοκτήτη, αν και θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον αν άκουγα τον πρώτο μηχανικό του πλοίου να μας έλεγε κάτω από ποιες συνθήκες βούλιαξε το πλοίο. 

Σκοπός αυτής της παρέμβασής μου είναι να βοηθήσω με την εμπειρία μου τις ανακριτικές αρχές στο δύσκολό τους έργο, έτσι ώστε να ρίξω άπλετο φως κάτω από ποιες συνθήκες θα μπορούσε να βουλιάξει το πλοίο στα καλά καθούμενα στο αγκυροβόλιο. 

Εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί το γεγονός αυτό ως ατύχημα. Με απασχολεί μόνον η περίπτωση αν θα μπορούσε να υπάρχει δολιοφθορά από κάποιους, οι οποίοι βέβαια θα πρέπει να είχαν σοβαρό κίνητρο και μεγάλο κέρδος, διότι αν δεν υπάρχουν αυτά τα δύο συστατικά, δεν υπάρχει και έγκλημα. 

Άκουσα τον πλοιοκτήτη να λέει κλαίγοντας ότι το πλοίο δεν ήταν ασφαλισμένο και για αυτό καταστράφηκε, υπονοώντας ότι δεν θα εισπράξει την ασφάλεια του πλοίου! Αυτό εγώ προσωπικά το θεώρησα μεγάλη υποκρισία εκ μέρους του πλοιοκτήτη, διότι περίμενα ότι στη συνέχεια θα μας έλεγε και κάτι άλλο πολύ πιο ενδιαφέρον για την ανάκριση από το ότι το πλοίο ήταν ανασφάλιστο, δηλαδή θα προτιμούσα να μας έλεγε αν το φορτίο ήταν ασφαλισμένο και σε ποιους ‘’Underwriters’’ (Ασφαλιστές του φορτίου) και επιπρόσθετα (όχι με μεγάλο ενδιαφέρον βέβαια) και σε ποιο (P&I clamp) ήταν ασφαλισμένος και ως προς τι ήταν ασφαλισμένος! 

Την υπόθεση αυτή θα την διαχωρίσω σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος θα αφορά το σενάριο της κομπίνας, δηλαδή το εξαιρετικά μεγάλο κίνητρο με το επίσης εξαιρετικά μεγάλο κέρδος! Και το δεύτερο μέρος αφορά τον τρόπο καταβύθισης του πλοίου! 

Βάσει των ανωτέρω θα σας παρομοιάσω την κομπίνα ως μια ληστεία τράπεζας με ένα αυτοκίνητο κάποια αξίας. Πιστεύετε λοιπόν ότι αυτοί οι οποίοι λήστεψαν την τράπεζα και σήκωσαν 5.000.000 Ευρώ ότι θα δίσταζαν να έκαιγαν το αυτοκίνητο προκειμένου να εξαλείψουν τα στοιχεία; 

Επομένως η αξία του πλοίου ήταν αμελητέα συγκριτικά με το φορτίο του πλοίου, κι έτσι αποδεικνύεται ότι το κίνητρο υπάρχει και είναι η αξία του φορτίου η οποία είναι σκέτο χρυσάφι! Και τότε τίθεται το ερώτημα: Καλά αφού το φορτίο έφυγε και πήγε στην θάλασσα και βρώμισε και τις ακτές, πως θα κέρδιζαν λεφτά από αυτό;

Απάντηση: Το φορτίο πουλήθηκε κρυφώς και πιθανόν μεταφορτώθηκε σε άλλο πλοίο ‘’Μάνα’’ πριν το πλοίο αγκυροβολήσει στην Σαλαμίνα. Έτσι όλοι πίστευαν ότι στα αμπάρια του πλοίου βρισκόταν φορτίο πετρελαίου, ενώ στην πραγματικότητα τα αμπάρια του πλοίου ήταν φορτωμένα με 2500 ΜΤ θαλασσινό νερό αναμεμειγμένο με 100 ΜΤ περίπου φορτίου πετρελαίου! Ενώ το πραγματικό φορτίο είχε κάνει φτερά και ήταν στις τσέπες αυτών οι οποίοι έστησαν την κομπίνα! Όποιοι κι αν είναι αυτοί. 

Στις περιπτώσεις αυτές συνήθως απομακρύνονται όλοι από το πλοίο, πλοίαρχος, Α’ μηχανικός και Β’ μηχανικός, προκειμένου να μην έχουν ευθύνη! Έτσι στο πλοίο παρέμειναν οι πλέον έμπιστοι -1 ή 2 άτομα-, οι οποίοι ύστερα από υποδείξεις των Α ή Β μηχανικών, ή οποιονδήποτε άλλων γνώριζαν την διαδικασία αυτήν, οι οποίοι ενημερώθηκαν ποιες είναι οι συγκεκριμένες αυτές στρόφιγγες (Βάρδουλες) οι οποίες συγκοινωνούν απευθείας την θάλασσα τόσο με το μηχανοστάσιο όσο και με τα αμπάρια του πλοίου. Από εκεί και ύστερα η καταβύθιση του πλοίου ήταν δεδομένη. Δηλαδή πριν αρχίσει το τελευταίο στάδιο της καταβύθισης του πλοίου, είχαν προηγηθεί οι εξής εργασίες:

Γέμισαν όλα τα διπύθμενα του πλοίου με θάλασσα! Γέμισαν όλα τα αμπάρια του πλοίου με νερό, τόσο αυτά που είχαν υπολείμματα φορτίου, όσον και αυτά τα οποία δεν είχαν φορτίο, επιπρόσθετα είχαν γεμίσει και όλες τις δεξαμενές έρματος με θαλασσινό νερό. Οι ενέργειες αυτές θα είχαν σαν αποτέλεσμα να εξαντλήσουν τη μεταφορική ικανότητα του πλοίου σε βάρος και το πλοίο πλέον να επιπλέει μόνον βασιζόμενο στην εφεδρική ευστάθεια του πλοίου, η οποία προερχόταν από τις καμπίνες του πλοίου, αίθουσες ενδιαίτησης, κυρίως όμως από το μηχανοστάσιο του πλοίου. 

Έτσι το πλοίο περίμενε τη χαριστική βολή, η οποία ήταν να συγκοινωνήσουν την θάλασσα με το μηχανοστάσιο. Την κίνηση αυτή την έκαναν τουλάχιστον μια ώρα πριν ειδοποιήσουν ότι το πλοίο βυθίζεται, έτσι ώστε να μην χαθεί χρόνος έως τη στιγμή της καταβύθισης του, από την στιγμή που θα ειδοποιούσαν τι αρχές, μέχρι και την στιγμή της τελικής βύθισης του πλοίου...

Μετά τιμής 
Πλοίαρχος Α τάξεως ΕΝ 
Λιβαδάς Χαράλαμπος». 

Σε κυκλοφορία το πρώτο Ελληνικό αυτοκίνητο

Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε μέσα από μια συνεργασία ελληνικής εταιρίας με βιομηχανία στην Κίνα, ενώ χρειάστηκαν τρία χρόνια, ώστε να ετοιμαστεί ένα τελικό προϊόν και τελικά να παρουσιαστεί για πρώτη φορά στους χώρους της 82ης ΔΕΘ. Ο λόγος για το διθέσιο ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο, με την ονομασία «Ecocar», που «είναι σε γραμμή παραγωγής και όχι πρωτότυπο, καρπός συνεργασίας Ελλήνων και Κινέζων επιχειρηματιών, ενώ ήδη πωλείται στην ελληνική αγορά», όπως τόνισε μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΑΠΕ- ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104,9 FM» o υπεύθυνος της εταιρίας Ecosun, Γιώργος Καζαντζίδης. Η ελληνική εταιρεία είναι εκείνη που συμμετείχε στη διαδικασία εξέλιξης και δημιουργίας «του ηλεκτρικού τμήματος του οχήματος σε ότι αφορά τις ειδικές μπαταρίες, τους ελεγκτές και τα σχετικά υποσυστήματα του ηλεκτρικού τμήματος» του αμιγώς ηλεκτρικού διθέσιου οχήματος.

Με δυνατότητα μεταφοράς δύο ατόμων, το μικρό αυτοκίνητο έχει ήδη πάρει έγκριση για την Ελλάδα και την Ευρώπη, ενώ -σύμφωνα με τον κ.Καζαντζίδη- ήδη έχουν ταξινομηθεί τα πρώτα οχήματα στην ελληνική αγορά. «Πρόκειται για δύο διαφορετικά οχήματα, το ένα από τα οποία είναι ένα όχημα πόλης, που παίρνει άδεια κυκλοφορίας ως τετράτροχο Ι.Χ αυτοκίνητο και το άλλο κυκλοφορεί στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων» εξηγεί, με το ένα όχημα «να διαθέτει κινητήρα low speed και ισχύ 3KW και το έτερο να ανήκει στην κατηγορία των high speed με τελική ταχύτητα έως και 80 χλμ/ώρα».

Τα μοντέλα που έχουν προκύψει από την ελληνοκινεζική συνεργασία είναι κυρίως αυτοκίνητα πόλης, που έχουν ενσωματωμένο ειδικό φορτιστή και «με μια μέση ταχύτητα 40χλμ/ώρα μπορούν να κινηθούν για 100 έως και 120 χιλιόμετρα» σύμφωνα με τους δημιουργούς του. Με τη χρήση των ειδικών φορτιστών που υπάρχουν σε δημόσιους χώρους δε, «θα μπορεί κάποιος να το φορτίσει εάν φτάσει για παράδειγμα από τη Θεσσαλονίκη στην Καβάλα σε έναν φορτιστή ταχείας φόρτισης, μέσα σε λεπτά, στο 80% της χωρητικότητας της μπαταρίας».

Για να «γεμίσει» με ενέργεια από μια κανονική παροχή ηλεκτρισμού στο 100% ένα όχημα, «χρειάζεται από έξι έως οκτώ ώρες» αναφέρει ο κ. Καζαντζίδης, που σημειώνει πως «με μήκος μικρότερο από δύο μέτρα και εικοσιπέντε εκατοστά για τα ηλεκτρικά διθέσια αυτοκίνητα και πλάτος ένα μέτρο και τριάντα εκατοστά, μειώνονται τα μεγάλα οχήματα στο κέντρο μιας πόλης».

Σημαντική εξέλιξη πάντως, σύμφωνα με τον κ. Καζαντζίδη, σε ό,τι αφορά τη χρήση αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ελλάδα, θα είναι η δημιουργία δικτύων φόρτισης σε δημόσιους χώρους. «Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε πως έχουν εγκριθεί και αδειοδοτηθεί 120 σταθμοί στην Αθήνα, γίνονται κινήσεις και για τη Θεσσαλονίκη και αναμένεται να δημιουργηθούν και σε άλλες πόλεις της χώρας, ώστε όσοι διαθέτουν ηλεκτρικά οχήματα από πιο μακρινούς προορισμούς να έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν σε αστικά κέντρα και να εξυπηρετούνται με γρήγορη φόρτιση και όχι μόνο την κανονική» κατέληξε.

*Ο κ. Παναγιωτόπουλος είναι Ομότιμος Καθηγητής Εδαφολογίας ΑΠΘ, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αριστοτέλη.

ΠΗΓΗ

Μύθοι και πραγματικότητα για τα μεταλλεία στη Β.Α.Χαλκιδική

Του Κυριάκου Π. Παναγιωτόπουλου

Η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β. Α. Χαλκιδική βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας για περισσότερο από μια δεκαετία γεγονός που δείχνει ότι το πρόβλημα ενδιαφέρει την κοινή γνώμη και ιδιαίτερα τους κατοίκους της περιοχής. Η όποια συζήτηση όμως τις περισσότερες φορές είναι μονομερής, επιφανειακή ή ελλιπής και δεν καλύπτει το θέμα από όλες τις πλευρές. Επομένως, οποιαδήποτε συζήτηση γι’ αυτό το θέμα θα πρέπει να περιλαμβάνει κατά το δυνατόν αφ’ ενός όλη αυτή τη χρονική περίοδο δηλαδή, από την ημέρα κατά την οποία το Ελληνικό δημόσιο παραχώρησε την περιοχή για μεταλλευτική εκμετάλλευση σε ιδιώτες μέχρι σήμερα και αφ’ ετέρου όλα όσα σχεδιάζονται να γίνουν και τις επιπτώσεις που αυτά θα προκαλέσουν στο γενικότερο περιβάλλον και στους κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο. 

Με το Ν.3220/2004 επικυρώθηκε σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της νεοσύστατης εταιρείας Ελληνικός Χρυσός ΑΕ (ΕΧ) που υπογράφηκε το Δεκέμβριο του 2003 και προέβλεπε την παραχώρηση έκτασης 317.000 στρεμμάτων στη Β.Α. Χαλκιδική για μεταλλευτική εκμετάλλευση μαζί με τον ακίνητο και κινητό εξοπλισμό της προηγούμενης μεταλλευτικής εταιρείας (TVX) έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι η αναγραφή των περιουσιακών στοιχείων που παραχωρήθηκαν στην ΕΧ καλύπτει περίπου 200 σελίδες της ανωτέρω σύμβασης. Η παραχωρηθείσα έκταση αποτελείται από δάσος σε ποσοστό μεγαλύτερο από 90 %. Με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (201745/26-7-2011) εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που κατέθεσε η ΕΧ (2010) και τέθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι υλοποίησης του έργου, τελικά, σε μια έκταση 264.000 στρεμμάτων.

Το όλο έργο περιλαμβάνει τέσσερα υποέργα α) των Σκουριών, β) της  Ολυμπιάδας, γ) του Μαντέμ Λάκκου και δ) του Στρατωνίου. Το κείμενο που ακολουθεί θα περιοριστεί μόνο στο υποέργο των Σκουριών λόγω του ότι το συγκεκριμένο υποέργο είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα, περιλαμβάνει για πρώτη φορά στην περιοχή επιφανειακή εξόρυξη και θα προκαλέσει, εφόσον υλοποιηθεί, ιδιαίτερα σοβαρές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις. 

Οι επιπτώσεις

Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της σχεδιαζόμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας στις Σκουριές και οι επιπτώσεις της στην ευρύτερη περιοχή, κρίνεται μάλλον απαραίτητο να αναφερθούν επιγραμματικά όλες οι φάσεις αυτής της επέμβασης καθώς και οι αναμενόμενες επιπτώσεις. Για να μην υπάρξει καμία αμφισβήτηση των στοιχείων που θα δοθούν στη συνέχεια, διευκρινίζεται ότι όλα τα ποσοτικά στοιχεία που θα αναφερθούν προέρχονται από την Κύρια Μελέτη της ΜΠΕ (εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά) και σε παρένθεση θα δίνεται η σελίδα ή ο πίνακας της ΜΠΕ που αυτά αναγράφονται, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η ακρίβειά τους. 

Το προς εξόρυξη και εκμετάλλευση πέτρωμα στις Σκουριές ανέρχεται σε 146,2 εκατομμύρια τόνους, από τους οποίους 66,9 εκατομμύρια τόνοι θα εξορυχτούν επιφανειακά και το υπόλοιπο υπόγεια (σελ. 5.3-68) και η μέση περιεκτικότητά του σε χρυσό είναι 0,89 γραμμάρια ανά τόνο και σε χαλκό 0,56 % (Πίνακας 5.3.3-1). Το πέτρωμα περιέχει επίσης θειούχες ενώσεις βαρέων μετάλλων (ΒΜ) όπως αντιμονίου, αρσενικού, βαρίου, καδμίου, χρωμίου, χαλκού, σιδήρου, μαγγανίου, νικελίου, μολύβδου, ψευδαργύρου, κ.ά. Επιπλέον στο πέτρωμα περιέχεται μια μορφή αμιάντου (τρεμολίτης) σε ποσοστά 3 % που στα απόβλητα εμπλουτισμού θα ανέρχεται σε 8 % καθώς και χαλαζίας σε ποσοστά 40 % στο πέτρωμα και 26 % στα απόβλητα (σελ. 5.3-109).

Οι φάσεις της σχεδιαζόμενης επέμβασης

Οι φάσεις της σχεδιαζόμενης επέμβασης και οι άμεσες συνέπειές τους μπορούν σε αδρές γραμμές να αναφερθούν ως ακολούθως: 

α) αποψίλωση του δάσους σε μια έκταση μεγαλύτερη των 2.500 στρεμμάτων (Πίνακας 5.10.1-1) το μεγαλύτερο μέρος της οποίας έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Η αποψίλωση γίνεται με ολοκληρωτική εκρίζωση των δένδρων ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να βλαστήσουν εκ νέου οι ρίζες. Περαιτέρω σχολιασμός νομίζω ότι δε χρειάζεται.

β) επιφανειακή εξόρυξη (Πίνακας 5.1.2-2) του πετρώματος που προγραμματίζεται να ανέλθει σε 24.000 τόνους ημερησίως (Πίνακας 5.3.3-1) και θα επιτυγχάνεται με εκσκαφή και ανατινάξεις (Πίνακας 5.3.2-4). Η ημερήσια χρησιμοποίηση εκρηκτικών θα κυμαίνεται από 4 έως 6 τόνους (Πίνακας 5.3.2-5) ενώ ο κρατήρας που θα δημιουργηθεί κατά την εξόρυξη θα έχει διάμετρο 705 και βάθος 220 μέτρα (σελ. 5.3-10). Σε άλλο σημείο της ΜΠΕ (Παράρτημα VII, σελ. 15) όμως αναφέρεται ‘θα γίνει συνδυασμός μιας επιφανειακής εκμετάλλευσης μεσαίου (300 m) ή μεγαλύτερου (400 m) βάθους ακολουθούμενη από υπόγεια εκμετάλλευση….’. Ο αναγνώστης μπορεί να αξιολογήσει αυτή την ασυμφωνία που μόλις αναφέρθηκε για το βάθος του επιφανειακού ορύγματος. ‘Οι εργασίες στο όρυγμα εκτελούνται 7 ημέρες την εβδομάδα, σε 24ωρη βάση, σε τρεις 8ωρες βάρδιες’.  Η επιφανειακή εξόρυξη θα διαρκέσει 11 χρόνια και θα ακολουθήσει υπόγεια εκμετάλλευση για άλλα 20 χρόνια. 

γ) όρυξη 9 υδρογεωτρήσεων περιμετρικά του κρατήρα και μέχρι βάθους 790 μέτρων (= 140 μέτρα χαμηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας), για προ-αποστράγγιση του μεταλλείου (σελ. 5.3-87) ώστε η απόληψη του πετρώματος να γίνεται εν ξηρώ και για άντληση νερού που θα χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του εργοστασίου εμπλουτισμού.  Η ΜΠΕ προβλέπει επανεισπίεση του νερού που θα πλεονάζει. Η συνεχής άντληση νερού από προοδευτικά μεγαλύτερα βάθη, θα προκαλέσει υποβιβασμό της υπεδάφειας στάθμης νερού (κώνος αποστράγγισης) σε μια έκταση με διαστάσεις 4,5x3,2 χιλιομέτρων (= 14.400 στρέμματα [σελ. 7.10-33]). Άμεσο αποτέλεσμα θα είναι η αποστράγγιση του βουνού και η υποβάθμιση και καταστροφή του δάσους πολύ πέραν της περιοχής που ήδη αποψιλώθηκε. Κατά τη διάρκεια των βροχοπτώσεων, στην επιφάνεια του γυμνού πλέον εδάφους το νερό θα απορρέει επιφανειακά, συχνά θα εμφανίζονται πλημμυρικά επεισόδια και θα προκαλούνται έντονες διαβρώσεις. Επιπλέον, θα προκληθεί εξαφάνιση πηγών, μείωση της ροής ρεμάτων και ποταμών και ουσιαστική αχρήστευση υδρογεωτρήσεων που χρησιμοποιούνται για ύδρευση κατοίκων και επισκεπτών και άρδευση καλλιεργειών. Εξ άλλου και στη ΜΠΕ (σελ. 7.10-33) δηλώνεται ρητά ότι: ‘Σχετικά με τους συμβάλλοντες του ποταμού Χαβρία (ρέμα Παναγιάς και ρέμα Ξινονέρι), αυτοί ……. εκτιμάται ότι θα υποστούν ελαφρά μείωση πηγαίων αναβλύσεων…’.

δ) μεταφορά - λειοτρίβηση - χημική επεξεργασία (εμπλουτισμός) του πετρώματος. Τα χημικά αντιδραστήρια που προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν, τα οποία δεν είναι καθόλου ‘αθώα’ ή ακίνδυνα, είναι η νατριούχος ισοπροπυλική ξανθάτη, το Aeropromoter, η μεθυλ-ισοβουτυλ-καρβινόλη και κροκιδωτικά μέσα.

ε) το τελικό προϊόν θα είναι μόλις το 1,97 % του πετρώματος ενώ το υπόλοιπο (= 98,03 %) του πετρώματος θα είναι τα απόβλητα εμπλουτισμού (σελ. 5.3-68). Με άλλα λόγια ένα μέρος του βουνού απλά θα μετατραπεί σε απόβλητο και θα μεταφερθεί σε κοντινή απόσταση στις λίμνες απόθεσης, όπου θα παραμείνει τοξικό για πάντα.

στ) κατασκευή δύο φραγμάτων ύψους αντίστοιχα 131 και 143 μέτρων (Πίνακες 5.3.4-4 και 5.3.4-5) με τη χρησιμοποίηση αποβλήτων εξόρυξης ώστε να δημιουργηθούν λίμνες απόθεσης στις οποίες θα αποτεθούν τα απόβλητα της επεξεργασίας (εμπλουτισμού) που θα έχουν όγκο 44 εκατομμύρια κυβικά μέτρα (Πίνακες 5.3.4-4 και 5.3.4-5). Αξίζει να αναφερθεί ότι τα γιγαντιαία αυτά χωμάτινα φράγματα θα κατασκευαστούν σε μια ιδιαίτερα σεισμογόνο περιοχή που μόνο κατά τον 20ό αιώνα έχει δώσει 3 σεισμούς με ένταση μεγαλύτερη των 7 R (Παράρτημα Χ, σελ. 23). Ένας από αυτούς τους σεισμούς  (1932) ισοπέδωσε στην κυριολεξία κάποια χωριά της περιοχής με εκατοντάδες θύματα. Ποια θα είναι άραγε η τύχη αυτών των φραγμάτων και του τοξικού περιεχομένου τους αν κάτι παρόμοιο επαναληφθεί στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον;   

Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιφανειακής εξόρυξης (11 έτη), θα παράγεται σκόνη πετρώματος που θα ανέρχεται σε 2.162 τόνους ανά ώρα στους χώρους του μεταλλείου (Πίνακας 5.3.9-2) και σε 954 τόνους ανά ώρα (Πίνακας 5.3.9-3) κατά τις φορτοεκφορτώσεις στους χώρους απόθεσης του πετρώματος. Τα τεμαχίδια αυτής της σκόνης περιέχουν, όπως και το πέτρωμα, ΒΜ, τρεμολίτη και χαλαζία. Οι τεράστιες αυτές ποσότητες σκόνης θα μετακινούνται με τον άνεμο και θα αποθέτονται ως ξηρή απόθεση στην επιφάνεια του εδάφους, στα επιφανειακά νερά, στη θάλασσα και στο υπέργειο τμήμα των φυτών. Η απόσταση στην οποία θα διασπαρθεί η σκόνη δεν είναι γνωστή αλλά έχουμε το δεδομένο της σκόνης από τη Σαχάρα που καλύπτει απόσταση περίπου 1000 χιλιομέτρων πριν αποτεθεί στη χώρα μας. Επομένως τα προβλήματα από τη σκόνη δεν αφορούν μόνο τους κατοίκους της περιοχής των μεταλλείων αλλά και αυτούς που διαμένουν σε αρκετά μεγάλες αποστάσεις από τις Σκουριές. Επίσης η σκόνη που θα κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα μπορεί να μετακινηθεί με το νερό της βροχής και να προκαλέσει ρύπανση του εδάφους και των φυτών.

Τα απόβλητα εξόρυξης και εμπλουτισμού, κατά την επαφή τους με το νερό και την έκθεσή τους στον ατμοσφαιρικό αέρα, αποδίδουν χημικά ιόντα που προκαλούν τις όξινες απορροές (στραγγίσματα) και οδηγούν σε οξίνιση του εδάφους και επιβάρυνση του εδάφους και των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων με ΒΜ. Η χρησιμοποίηση για άρδευση ρυπασμένου με ΒΜ επιφανειακού ή υπόγειου νερού, επιτείνει τη ρύπανση του εδάφους ενώ η χρησιμοποίησή του ως πόσιμου από ζώα και ανθρώπους, οδηγεί σε συσσώρευση ΒΜ στον οργανισμό τους η οποία έχει πολύ δυσμενείς επιδράσεις στην υγεία τους. 

Η οξίνιση του εδάφους και η αυξημένη περιεκτικότητά του σε ΒΜ θα καταστήσουν το έδαφος ακατάλληλο να χρησιμοποιηθεί ως ενδιαίτημα από οργανισμούς και μικροοργανισμούς καθώς επίσης και ως υπόστρωμα ανάπτυξης φυτών. Θα πρέπει εδώ να αναφερθεί ότι για το σχηματισμό εδάφους, πάχους περίπου ενός μέτρου απαιτείται διάστημα χιλιάδων χρόνων.

Έχει βρεθεί, σχεδόν σε όλες τις χώρες που λειτουργούν ή λειτουργούσαν μεταλλεία χρυσού ότι, εδάφη που γειτνιάζουν με μεταλλεία ή βρίσκονται ακόμη και σε μεγάλη απόσταση από αυτά, παραμένουν ρυπασμένα με ΒΜ για αρκετές 10-ετίες ή και 100-ετίες μετά τη διακοπή λειτουργίας των μεταλλείων. 

Μεγάλος αριθμός επιστημονικών - ερευνητικών εργασιών απαντάται στη διεθνή βιβλιογραφία που αφορούν τις επιπτώσεις μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα εκείνων που ασχολούνται με την απόληψη χρυσού, κατά τη διάρκεια αλλά και πολλές δεκαετίες μετά τη διακοπή της λειτουργίας των μεταλλείων. (Η παράθεση όλων αυτών των βιβλιογραφικών πηγών δεν μπορεί να γίνει στο παρόν κείμενο αλλά είναι διαθέσιμες σε κάθε ενδιαφερόμενο). Σε κάθε περίπτωση αναφέρεται πολύ αυξημένη ρύπανση με ΒΜ των εδαφών, των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, της φυσικής βλάστησης και των καλλιεργούμενων φυτών και εισαγωγή των ΒΜ στην τροφική αλυσίδα που σωρευτικά έχουν ανεπιθύμητες και σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων. 

Τα φυτά που καλλιεργούνται στη Β.Α. Χαλκιδική (ελιές, άμπελος, σιτηρά, λαχανοκομικά, οπωροφόρα, χορτοδοτικά, κ.ά.) έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία και εμφανίζουν συμπτώματα τοξικότητας όταν στο περιβάλλον ανάπτυξής τους παρατηρούνται αυξημένες συγκεντρώσεις ΒΜ. Είναι επομένως προφανές και πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι, η σχεδιαζόμενη μεγάλης κλίμακας επέκταση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή των Σκουριών θα έχει πολύ δυσμενείς και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στη Γεωργία, στην Κτηνοτροφία, στην Υλοτομία, στη Μελισσοκομία και στην Αλιεία που ασκούν οι κάτοικοι της περιοχής. 

Κατά συνέπεια, τελικό και αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα της σχεδιαζόμενης επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β. Α. Χαλκιδική θα είναι η πλήρης απαξίωση της αγροτικής παραγωγής και των συναφών δραστηριοτήτων λόγω α) της μειωμένης ποσότητας και της υποβαθμισμένης ποιότητας των παραγόμενων φυτικών και ζωικών προϊόντων, β) της μειωμένης επιδότησης των αγροτικών προϊόντων που θα παράγονται σε υποβαθμισμένες περιοχές, σύμφωνα με τη νέα Κ.Α.Π., γ) της αδυναμίας κατανάλωσης ακόμη και των προϊόντων που θα παράγουν οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής και δ) της αναγκαστικής αλλαγής του τρόπου ζωής των κατοίκων. Αξίζει να αναφερθεί ότι πολλά γεωργικά προϊόντα της Χαλκιδικής έχουν χαρακτηριστεί ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ.

Όμως, σε μια περιοχή που η ατμόσφαιρα, το νερό και τα γεωργικά προϊόντα μπορεί να είναι δυνάμει ρυπασμένα, στην οποία θα γίνονται συχνές ανατινάξεις και θα κυκλοφορούν στην ατμόσφαιρα τόνοι τοξικής σκόνης, κανείς δε θα θέλει να επισκεφθεί, κανείς δε θα την επιλέγει ως τουριστικό προορισμό. Επομένως, πολύ σημαντικές θα είναι οι επιπτώσεις της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στον τουρισμό που είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος στους παραλιακούς οικισμούς της περιοχής (Ολυμπιάδα, Στρατώνι, Ιερισσός, Ν. Ρόδα, Αμμουλιανή, Ουρανούπολη, Δεβελίκι και Πυργαδίκια) όπως και στον αριθμό των επισκεπτών / προσκυνητών του Αγίου Όρους. 

Για όλους τους προηγούμενους λόγους μεγάλος αριθμός ανεξάρτητων επιστημονικών φορέων έχει ταχθεί εναντίον της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας θεωρώντας ότι υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής, θα προκαλέσει μη αναστρέψιμη καταστροφή του περιβάλλοντος, θα οδηγήσει σε οικονομικό μαρασμό της περιοχής και θα έχει ως αποτέλεσμα σοβαρά προβλήματα στην υγεία κατοίκων, επισκεπτών και ιδιαίτερα των εργαζομένων στα μεταλλεία. Ορισμένοι από τους επιστημονικούς φορείς που τάχθηκαν αρνητικά στην σχεδιαζόμενη επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας είναι το Συμβούλιο Περιβάλλοντος και το Πρυτανικό Συμβούλιο του ΑΠΘ, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος/Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας, η Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ, η Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, το Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ο Σύνδεσμος Γεωλόγων Μελετητών, το Συνδικάτο Εργαζομένων στο ΙΓΜΕ, η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου και Κέντρων Υγείας Ν. Χαλκιδικής, η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας.

Οι κάτοικοι της περιοχής και όχι μόνο μετά την ενημέρωσή τους για το τι πρόκειται να συμβεί, αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν στην καταστροφή του τόπου τους, στην απώλεια των περιουσιών τους, στην υποβάθμιση της ζωής και της υγείας τους.

Πέρα από όσα αναφέρθηκαν μέχρι τώρα, σε όλη τη Β. Α. Χαλκιδική υπάρχουν δεκάδες αρχαιολογικοί και ιστορικοί χώροι σημαντικής αξίας (π.χ. σοβαρές ενδείξεις για τον τάφο του Αριστοτέλη στα Αρχαία Στάγειρα, πρόσφατα ανακαλυφθέντες αρχαιολογικοί χώροι στις Σκουριές, που η απομάκρυνσή τους από την περιοχή, όπως σχεδιαζόταν, έχει ανασταλεί με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου). Η ανάδειξη όλων αυτών των αρχαιολογικών και ιστορικών χώρων θα αυξήσει επιπλέον τον αριθμό των επισκεπτών/τουριστών στην περιοχή αυξάνοντας το εισόδημα και το επίπεδο ζωής των κατοίκων.   

Οι μύθοι

Το κείμενο θα ήταν ημιτελές αν δεν αναφερόταν και κάποιες απόψεις που επικαλούνται όσοι διάκεινται ευμενώς στη σχεδιαζόμενη επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β.Α. Χαλκιδική. Τα κυριότερα επιχειρήματα, μύθους θα τα έλεγα, που χρησιμοποιούνται υπέρ της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β.Α. Χαλκιδική και η αντίκρουση/σχολιασμός τους δίνονται στη συνέχεια: 

1ος Μύθος: Η μεταλλευτική δραστηριότητα ασκείται στην περιοχή από την αρχαιότητα, επομένως μπορεί να συνεχιστεί. Είναι αλήθεια ότι ένα μέρος αυτής της περιοχής έχει μακραίωνα ιστορία ως μεταλλευτική ζώνη. Αλλά ο βαθμός και οι μέθοδοι εκμετάλλευσης που εφαρμοζόταν σε παλαιότερες χρονικές περιόδους διαφέρουν πάρα πολύ από αυτές που σχεδιάζεται να εφαρμοστούν. Μεταξύ του χθες και του αύριο υπάρχει μια τεράστια διαφορά κλίμακας. Σε παλαιότερες περιόδους τα προς εκμετάλλευση μέταλλα βρισκόταν σε υψηλές αναλογίες και όχι σε κλάσματα του γραμμαρίου ανά τόνο όπως τα προς εκμετάλλευση πετρώματα στις Σκουριές. Επίσης, τα τεχνικά μέσα που είχαν στη διάθεσή τους δεν τους επέτρεπαν να εξορύσσουν πολύ μεγάλες ποσότητες πετρώματος/μεταλλεύματος. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ποσότητα που εξορυσσόταν στο παρελθόν κατά τη διάρκεια ενός χρόνου τώρα σχεδιάζεται και είναι τεχνικά δυνατό, να εξορύσσεται σε ένα 24ωρο. Επιπλέον, δεν εφαρμόσθηκε ποτέ στην περιοχή επιφανειακή εξόρυξη ούτε χρειάστηκε να αποστραγγιστεί μια ολόκληρη περιοχή που σήμερα τροφοδοτεί με νερό περίπου τη μισή Χαλκιδική.

2ος Μύθος: Τέτοιου είδους δραστηριότητες ασκούνται σε άλλες χώρες, γιατί όχι και εδώ. Όσοι αναφέρουν τέτοια παραδείγματα αποκρύπτουν σε τι είδους περιοχές υπάρχουν τέτοια έργα και πόσο απέχουν αυτά από κατοικημένες περιοχές. Εκεί (πχ Καναδάς, Σκανδιναβικές Χώρες) τέτοιες δραστηριότητες αναπτύσσονται σε σημεία που απέχουν 100-άδες χιλιόμετρα από κατοικημένες περιοχές. Λόγω των συχνών ‘ατυχημάτων’ που προκλήθηκαν και σε αυτές τις περιοχές και τις αντιδράσεις των πολιτών για τις οικολογικές καταστροφές που προκλήθηκαν από τα ‘ατυχήματα’, οι χώρες αυτές θέσπισαν πολύ αυστηρότερους όρους ή απαγόρευσαν τη λειτουργία τέτοιων μονάδων. Αντίθετα, στην περίπτωση της Β. Α. Χαλκιδικής υπάρχουν οικισμοί (Μ. Παναγία, Παλαιοχώρι, Νεοχώρι) σε απόσταση 3-5 χιλιομέτρων από τις Σκουριές ενώ περίπου οι μισοί οικισμοί του Δήμου Αριστοτέλη απέχουν λιγότερο από 10 χιλιόμετρα από το επιφανειακό όρυγμα.

3ος Μύθος: Έχουμε χρυσό, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε; Κατ’ αρχήν ίσως ο τίτλος της εταιρείας (Ελληνικός Χρυσός) να παραπλανά κάποιους καθώς το 95 % των μετοχών ανήκει σε πολυεθνική εταιρεία (ELDORADO GOLD) επομένως ο πιθανολογούμενος χρυσός δεν θα είναι ελληνικός. Σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (201745/26-7-2011) ‘Απαραίτητη προϋπόθεση για την αξιοποίηση …… είναι η εφαρμογή της Πυρομεταλλουργικής Μεθόδου Ακαριαίας Τήξης (Flash Smelting) …’. Από τα μέχρι στιγμής δεδομένα δεν πρόκειται να παράγεται μεταλλικός χρυσός όπως τουλάχιστον περιγράφεται στην παραπάνω ΚΥΑ, καθώς η μέθοδος της ακαριαίας τήξης που προτάθηκε από την ΕΧ και υπάρχει στην ΚΥΑ ως ‘απαραίτητη προϋπόθεση’ είναι διεθνώς ανεφάρμοστη. Επομένως, ακόμη και στην περίπτωση που η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας προχωρήσει, καθαρός χρυσός δεν πρόκειται να παραχθεί στη Β.Α. Χαλκιδική. Θα παράγονται και θα εξάγονται  συμπυκνώματα μετάλλων (χρυσού, αργύρου, κ.ά.) και επομένως δεν πρόκειται να έχει έσοδα το Ελληνικό Δημόσιο από αυτή τη δραστηριότητα. 

4ος Μύθος: Ανάγκη για επενδύσεις: τίποτε από ότι θα κατασκευαστεί δε θα είναι χρήσιμο ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί μετά το πέρας της μεταλλευτικής δραστηριότητας (μέγιστη διάρκεια κατά τη ΜΠΕ 30 χρόνια) για άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Απεναντίας εκείνο που θα μείνει θα είναι οι τεράστιες ποσότητες τοξικών αποβλήτων, το κατεστραμμένο δάσος και τα λιγοστά και ρυπασμένα νερά.
5ος Μύθος: Θέσεις εργασίας ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης: αναφέρεται συχνά ότι οι θέσεις εργασίας θα είναι περισσότερες από 5.000. Αλλά στη ΜΠΕ της ΕΧ αναφέρονται 1.300 άτομα από τον 9ο χρόνο λειτουργίας των μεταλλείων και μετέπειτα (Πίνακας 5.9.5-1). Δεν αναφέρεται όμως πουθενά ούτε λέγεται από κανέναν από τους υποστηρικτές της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας, πόσες θέσεις εργασίες θα χαθούν οριστικά από άλλες δραστηριότητες (τουρισμός και συναφή επαγγέλματα, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μελισσοκομία, μεταποίηση, κατασκευές, κλ) που μπορούν να ασκούνται για πάντα. Εξ άλλου κανείς από όσους αντιτίθενται σε αυτήν την επέκταση, δε ζητά να διακοπούν οι μεταλλευτικές δραστηριότητες όπου αυτές ασκούνται από χρόνια και να χάσουν τη δουλειά τους εκατοντάδες εργαζόμενοι. Επιπλέον, σε κάθε περίπτωση απαιτείται ένας αριθμός εργαζομένων για τη συντήρηση και διαχείριση των εγκαταλειμμένων στοών και των όξινων απορροών.  Εκείνο για το οποίο αγωνίζονται οι κάτοικοι της περιοχής, της Χαλκιδικής και της Β. Ελλάδας α) είναι να σταματήσει άμεσα η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στις Σκουριές και να αποκατασταθεί το περιβάλλον που έχει βάναυσα υποβαθμιστεί και β) να συνεχίσουν τη δραστηριότητα τα παλαιά μεταλλεία με μειούμενο ρυθμό δηλαδή, να μην αντικαθίσταται το προσωπικό που αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης. Εξ άλλου σε έργα αποκατάστασης του περιβάλλοντος μπορούν να απασχοληθούν εκατοντάδες κατοίκων και για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κλείνοντας θεωρώ ότι, από την παράθεση των πραγματικών στοιχείων της σχεδιαζόμενης επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β. Α. Χαλκιδική και των επιπτώσεων που σίγουρα θα ακολουθήσουν, καθώς υπάρχουν πολλά παραδείγματα από άλλες χώρες, μπορεί κανείς να βγάλει τα συμπεράσματά του, αν δηλαδή θα υπάρξει όφελος ή ζημία για την περιοχή, για τη Χαλκιδική ή για τη χώρα, από αυτή την επέκταση. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν καταλήξει προ καιρού σε συμπεράσματα, γι’ αυτό και εκφράζουν με κάθε τρόπο τη ριζική αντίθεσή τους.

ΠΗΓΗ