Εντυπωσιακά τα συμπεράσματα για τη διαμόρφωση του πλούτου και την ανισότητα στην κατανομή του. Τι δείχνει μελέτη του ομίλου της Citi σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης
Λίλυ Σπυροπούλου
Με τη «σφραγίδα» και τις «υπογραφές» πανεπιστημίων και χρηματοοικονομικών οργανισμών, η ανισότητα του πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο, όχι μόνο εξακολουθεί να ισχύει, αλλά, δυστυχώς, έχει αυξηθεί περαιτέρω. Ο κορυφαίος όμιλος της Citi σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ( ειδικότερα με τη σχολή Oxford Martin), προχώρησε στην εκπόνηση μιας μελέτης, με εντυπωσιακά συμπεράσματα για τη διαμόρφωση του πλούτου και την ανισότητα στην κατανομή του.
Όπως αναφέρεται μεταξύ άλλων, ο πλούτος είναι πολύ πιο άνισα κατανεμημένος από το εισόδημα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, με εξαίρεση τις ΗΠΑ και τη Σουηδία. Τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν στην παγκοσμιοποίηση, αλλά και την τεχνολογική πρόοδο, καθώς και στη δομή της αγοράς εργασίας και προϊόντων.
Το μόνο αισιόδοξο συμπέρασμα της μελέτης, αφορά τη σημαντική μείωση του συνολικού αριθμού των ατόμων που θεωρητικά βρίσκονται σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Συγκεκριμένα επ' αυτού, σε διεθνές επίπεδο, η κατάσταση είναι πολύ πιο βελτιωμένη, καθώς τα εν λόγω άτομα έχουν μειωθεί από...1,85 δις στη δεκαετία του ‘ 80, σε 800 εκατομμύρια και μάλιστα, παρά την αύξηση του πληθυσμού.
Σχετικά με την κατανομή του πλούτου, μόλις στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδος, κυκλοφόρησε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έρευνα για το συγκεκριμένο θέμα, που πραγματεύεται και εστιάζει στην Ανισότητα και Ευημερία στον βιομηχανοποιημένο κόσμο. Πρόκειται για μια έρευνα, αποτέλεσμα συνεργασίας της Citi με το σχολή Oxford Martin, του πανεπιστημίου της Οξφόρδης (New Oxford Martin School and Citi GPS report assesses how income inequality has been increasing in rich countries and why this should be taken seriously.).
Είναι ένα από τα πολλά θέματα που διερευνά και αναπτύσσει η ομάδα της Citi Global Perspective & Solutions προκειμένου να προσφέρει στους πελάτες της Citi τις απαραίτητες πληροφορίες και γνώσεις αλλά και προβληματισμούς, ώστε να διαχειριστούν με επιτυχία τις σύγχρονες προκλήσεις.
Η βασική παρατήρηση που προκύπτει από τη συγκεκριμένη μελέτη, όπως θα διαβάσεις και από το επισυναπτόμενο ΔΤ στα αγγλικά, είναι ότι η εισοδηματική ανισότητα έχει αυξηθεί στις περισσότερες χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ τις τελευταίες δεκαετίες. Η ύφεση που ακολούθησε την παγκόσμια οικονομική κρίση έχει επιδεινώσει αυτήν την τάση σε κάποιες από τις χώρες που υπέφεραν περισσότερο, ενώ σε κάποιες άλλες έχει λειτουργήσει αντίστροφα. Διερευνώνται οι παράγοντες που αυξάνουν την ανισότητα, εντοπίζοντας τη βαρύτητα της τεχνολογικής εξέλιξης, της παγκοσμιοποίησης, της απορρύθμισης, την μειούμενη δύναμη των συνδικάτων, τη δημογραφική αλλαγή και την αποδυνάμωση της αναδιανομής από φόρους. Επίσης, προειδοποιεί ότι η ανισότητα μπορεί να υποσκελίσει την οικονομική πρόοδο, με τον ισχυρισμό ότι η παγκόσμια ανάπτυξη έχει υποχωρήσει τις τελευταίες δεκαετίες ενώ οι ανισότητες έχουν αυξηθεί. Η αυξανόμενη ανισότητα μπορεί επίσης να επηρεάσει αρνητικά τη συνοχή του κοινωνικού ιστού και να συμβάλει στην υποβάθμιση των πολιτικών διαδικασιών και στην άνοδο του λαϊκισμού.
Οι βασικές περιοχές της μελέτης περιλαμβάνουν:
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ανισότητα στα εισοδήματα μειώνεται και έχει συμβάλλει σε μια αξιοσημείωτη μείωση του συνολικού αριθμού των ατόμων που θεωρούνται ότι βρίσκονται σε συνθήκες ακραίας φτώχειας από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 - από 1,85 δις σε 800 εκατομμύρια - παρά τον αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό.
• Ωστόσο, οι ανισότητες στα εισοδήματα και στον πλούτο έχουν αυξηθεί από τη δεκαετία του '80 στις περισσότερες από τις πλέον προηγμένες οικονομίες
• Η ανισότητα έχει αυξηθεί ιδιαίτερα έντονα σε ορισμένες χώρες που ήταν ήδη σχετικά άνισες πριν από δεκαετίες (κυρίως στις ΗΠΑ), καθώς και σε ορισμένες χώρες που ξεκίνησαν με πολύ χαμηλότερα επίπεδα ανισότητας (όπως η Σουηδία).
• Η ανισότητα του πλούτου έχει επίσης αυξηθεί και ο πλούτος είναι πολύ πιο άνισα κατανεμημένος από το εισόδημα. Οι Η.Π.Α. είναι και πάλι εξαίρεση, με το 75% του πλούτου να κατέχεται από το 10% των πολιτών, σε σύγκριση με 50% που παρατηρείται κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ.
• Οι παράγοντες αυτής της αύξησης της ανισότητας περιλαμβάνουν την τεχνολογική αλλαγή και την παγκοσμιοποίηση, καθώς και τη δομή και τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας και προϊόντων. Το θεσμικό πλαίσιο της δημόσιας πολιτικής διαδραματίζει επίσης κεντρικό ρόλο, όπως μπορεί να διαπιστωθεί από τις διακυμάνσεις που παρατηρούνται μεταξύ των χωρών.
(Φωτό: AP Photo/Ng Han Guan)
