Διεθνής διάκριση για την Αθήνα που ανακηρύχθηκε πολιτιστικός προορισμός για το 2017

Tις προσπάθειες και τις δράσεις της Αθήνας στο πεδίο του πολιτισμού ανέδειξε ο οργανισμός Leading Culture Destinations Awards με τη βράβευση της ελληνικής πρωτεύουσας ως την πόλη με τη μεγαλύτερη δυναμική πολιτιστικού προορισμού για το 2017.

Το βραβείο παρέλαβε σε επίσημη εκδήλωση την Παρασκευή στο Λονδίνο ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης. Ο ίδιος με αφορμή την παραλαβή του βραβείου δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο πως «Οι καλλιτέχνες της Αθήνας, η πολιτιστική υποδομή της, ο διάλογος με τη διεθνή καλλιτεχνική κοινότητα αλλά και η εντυπωσιακή της δυναμική φέτος στον τουρισμό, μας δείχνουν ότι είμαστε στον σωστό δρόμο για μια πορεία ανάκαμψης της πόλης και ενίσχυση της διεθνούς εικόνας της».

Ενώ προσέθεσε πως «στηρίζουμε και συνεχίζουμε επιλογές και συνεργασίες που φέρνουν στην Αθήνα βραβεία και διακρίσεις. Η πόλη μας είναι ελκυστική, ασφαλής, ανοικτή στην πρωτοπορία, έτοιμη να αναλάβει και νέες, μεγάλες διοργανώσεις - όπως η documenta 14. 'Αλλωστε έχουμε μπροστά μας την Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου από τον Απρίλιο του 2018 και για ένα χρόνο, μια μεγάλη διάκριση από την UNESCO».

Ο διεθνής οργανισμός που διοργανώνει τα Leading Culture Destinations Awards,τα οποία θεωρούνται τα «Όσκαρ των Μουσείων» βράβευσε την Αθήνα ως την πόλη με την ισχυρότερη δυναμική πολιτιστικού προορισμού για το 2017, (Emerging Cultural City of the Year).

Το σκεπτικό με το οποίο επιλέχθηκε η Αθήνα είναι πως παρά την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, η ελληνική πρωτεύουσα κατάφερε με τις στρατηγικές της επιλογές να υποστηρίξει τον πολιτισμό και τον τουρισμό. Μαζί δε με την συν φιλοξενία της documenta 14, της μεγαλύτερης εικαστικής διοργάνωσης σύγχρονης τέχνης καθώς και τα εγκαίνια και τις δράσεις του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, η Αθήνα αναδεικνύεται σε ελκυστικό και γεμάτο ενδιαφέρον πολιτιστικό προορισμό με μία δημιουργική και δυναμική πολιτιστική σκηνή.

Η βράβευση της Αθήνας έρχεται σε μια πολύ σημαντική συγκυρία για την ανάπτυξη της πόλης, η οποία υπολογίζεται ότι έως το τέλος του 2017 θα έχει υποδεχτεί 5 εκατομμύρια ξένους επισκέπτες.

Σημειώνεται πως ο θεσμός των Leading Culture Destinations Awards θεσμοθετήθηκε το 2014, και έκτοτε η διεθνής επιτροπή επιλογής έχει βραβεύσει μουσεία, αρχιτέκτονες, εκθέσεις και πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη, το Ερμιτάζ, και το Μουσείο Γκούγκενχαιμ στο Μπιλμπάο, ενώ τον τίτλο που κατέκτησε φέτος η Αθήνα είχαν διεκδικήσει στο παρελθόν πόλεις όπως η Βενετία, το Όσλο, το Λος 'Αντζελες και το Κεμπέκ.

Ανάμεσα στους φετινούς βραβευμένους συγκαταλέγονται το Design Museum στο Λονδίνο ως ο κορυφαίος παγκόσμιος πολιτιστικός προορισμός, η έκθεση της Yayoi Kusama (Γιαγιόι Κουσάμα) στο Μουσείο Χίρσχορν της Ουάσινγκτον ως η Καλύτερη Έκθεση της Χρονιάς, το Βρετανικό Μουσείο για την πιο ενδιαφέρουσα ψηφιακή εμπειρία σε μουσειακό χώρο.

CNN.gr

Μειώσεις έως 57% στις πρόωρες συντάξεις του Δημοσίου απαιτούν οι δανειστές

Εξωδικαστικό συμβιβασμό αλά Ιταλία προτείνουν οι δανειστές αντί για προσφυγή των απλήρωτων εργαζομένων στα δικαστήρια. Επιπλέον επιμένουν σε εξοντωτικές μειώσεις -έως 57%- για τους συνταξιούχους του Δημοσίου που φεύγουν με πρόωρη σύνταξη, ενώ απορρίπτουν την εξαγορά πλασματικών ετών από τους αγρότες.

Της Μαίρης Λαμπαδίτη

Ειδικότερα, οι θεσμοί έβαλαν πάγο στις εξής «θεραπευτικές» διατάξεις του νόμου Αχτσιόγλου:

1) Όχι στην έκδοση διαταγής πληρωμής οφειλόμενου μισθού

Οι δανειστές ουσιαστικά θεωρούν ότι οι διευκολύνσεις που δίνει ο νόμος για τη διεκδίκηση δεδουλευμένων στα δικαστήρια, αλλά και το δικαίωμα του εργαζομένου να διεκδικήσει χρήματα από την προσωπική περιουσία του εργοδότη μέσω της διαταγής πληρωμής σε τρεις ημέρες οφειλομένου μισθού θα φοβίσουν τους επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Προτείνουν, λοιπόν, οι διαφορές να λύνονται εξωδικαστικά, όπως γίνεται στην Ιταλία. Αν δεν βρεθεί λύση, τότε σε δεύτερο στάδιο θα ακολουθεί η ποινική δίκη.

2) Όχι στο ταβάνι του 30% στις μειώσεις των πρόωρων συντάξεων του Δημοσίου

Ο νόμος Αχτσιόγλου διόρθωσε την καταφανή αδικία εις βάρος των συνταξιούχων του Δημοσίου, οι οποίοι δέχονται εξοντωτικά πέναλτι αν τολμήσουν να βγουν στη σύνταξη 5 χρόνια νωρίτερα. Αντίθετα, στον ιδιωτικό τομέα ο νόμος Κατρούγκαλου είχε θέσει ως ταβάνι το 30% στις μειώσεις των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Οι δανειστές, όμως, έφεραν αντιρρήσεις για το άρθρο 2 παρ.2 του Ν. 4488/2017 που παρέχει προστασία (ανώτατη μείωση 30%) και στους δημοσίους υπαλλήλους.

Αν επικρατήσει η άποψη των θεσμών, τότε οι πρόωρες συντάξεις του Δημοσίου θα βρεθούν σε ελεύθερη πτώση, με τις μειώσεις να φτάνουν έως και στο 57%.

«Το σενάριο να υπάρξει πλήρης απελευθέρωση των μειώσεων ώστε το ποσοστό τους διαμορφώνεται ανάλογα με την απόσταση μεταξύ του ορίου ηλικίας μειωμένης και του ορίου ηλικίας πλήρους συνταξιοδότησης φαντάζει πραγματικά εφιαλτικό», σχολιάζει ο δικηγόρος Γιώργος Κουτσούκος, καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι που είχαν θεμελιωμένα δικαιώματα για μειωμένη σύνταξη το 2010, το 2011 ή το 2012 θα έρθουν και πάλι αντιμέτωποι με εξοντωτικές ποινές, οι οποίες θα φτάνουν ακόμη και το 57%. Αντίθετα, αν οι δανειστές πειστούν ότι πρέπει να επικρατήσουν ενιαίοι κανόνες, τότε το ανώτατο όριο μείωσης των πρόωρων συντάξεων θα κυμανθεί στα 115,20 ευρώ, διευκολύνοντας τις κατηγορίες ασφαλισμένων του Δημοσίου που επιθυμούν διακαώς να αποχωρήσουν.

3) Όχι στην αναγνώριση πλασματικών ετών για τους αγρότες

Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα αναγνώρισης μέχρι 7 πλασματικών ετών για τους αγρότες με ευνοϊκότερους όρους. Δηλαδή οι εξαγορές είναι πιο φθηνές σε σχέση με τις λοιπές κατηγορίες ασφαλισμένων, δια-φοροποίηση που προκαλεί την αντίδραση των δανειστών. Αν καταργηθεί η διάταξη, οι αγρότες θα μείνουν εγκλωβισμένοι στα νέα -πρωτόγνωρα για εκείνους- ποσοστά εισφορών που επιβλήθηκαν για πρώτη φορά στον κλάδο τους μετά τη σύσταση του ΕΦΚΑ, χωρίς να μπορούν να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη. Δηλαδή δεν θα είναι εύκολο να συμπληρώσουν 40 έτη ασφάλισης και να συνταξιοδοτηθούν στα 62 τους, με αποτέλεσμα να οδηγούνται βιαίως στην αναγκαστική συμπλήρωση των 67 ηλικιακών ετών.

Newmoney.gr

Ελληνικό: Ζητείται πολιτική λύση για το… δάσος με τα αρχαία

Από τον Ιούνιο του 2016, οπότε η κυβέρνηση υπέγραψε το μνημόνιο κατανόησης με τη Lamda Development για την αξιοποίηση του Ελληνικού, οι διαβεβαιώσεις κορυφαίων υπουργών για την άμεση υλοποίηση της επένδυσης, ύψους 8 δισ. ευρώ, περισσεύουν. Απόδειξη; Ότι από τότε εώς σήμερα, διάστημα 15 μηνών, η πρόοδος υλοποίησης του έργου είναι ανύπαρκτη. Και, παρά την απόπειρα διαχείρισης κρίσης από το Μαξίμου, που ξέσπασε μετά το φιάσκο της αναβολής της προγραμματισμένης για την περασμένη Τετάρτη συνεδρίασης του ΚΑΣ, δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το έργο θα προχωρήσει.

Τον περασμένο Μάιο η επένδυση βρέθηκε αντιμέτωπη με την πιο σοβαρή κρίσηαφότου η κυβέρνηση ολοκλήρωσε την κυβίστησή της και κατέληξε ότι θα προχωρήσει, κατ' εφαρμογή και της συμφωνίας με τους δανειστές. Τότε ο δασάρχης Πειραιά χαρακτήρισε ως δάσος τμήμα 37 στρεμμάτων της συνολικής έκτασης, απόφαση που, εάν δεν ανακληθεί, χτυπά το έργο στον "πυρήνα" του, καθώς εκεί θα αναπτυχθεί το ξενοδοχειακό συγκρότημα και το καζίνο.

Το μπλόκο της προέδρου του ΚΑΣ

Τη σκυτάλη από τον δασάρχη έλαβε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), με πρόεδρο τη Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, που επιδιώκει την κήρυξη τμήματος της έκτασης ως αρχαιολογικού χώρου, επικαλούμενο τον Ν. 3028/02 για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, της οποίας την αποπομπή έχει ζητήσει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, φαίνεται ότι έχει "ιστορία", την οποία έχει αφηγηθεί ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Θεόδωρος Πάγκαλος:

"[...] είχε προτάξει με επιτυχία τα στήθη της, αν τολμώ να είπω, στις προσπάθειες του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Μητσοτάκη να χαρίσει στο Δημόσιο μέρος της αρχαιολογικής του συλλογής. Ενώ το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού είχε βρει και τον κατάλληλο χώρο για τη δημιουργία αυτόνομου μουσείου (ένα τμήμα ερειπίων από την ενετική εποχή, που μπορούσε θαυμάσια να επισκευαστεί), η Μ.Β., εν ονόματι της πασοκαρίας και της αγέρωχης αντιμετώπισης των θεμάτων, εκδικούνταν τον "επάρατο” Μητσοτάκη εμποδίζοντάς τον να κάνει κτήμα του Δημοσίου έναν πολύτιμο, μεγάλης αξίας αρχαιολογικό θησαυρό", έχει σημειώσει ο πρώην υπουργός.

Η κυρία Βλαζάκη, που έγινε γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού το 2015, εξαργυρώνοντας, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, την αντιπολίτευση που ασκούσε ως συμπαθούσα τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει στο ενεργητικό της αντίστοιχες πρωτοβουλίες. Άφησε δίχως γνωμοδότηση από το ΚΑΣ τα αρχαιολογικά ευρήματα στις Σκουριές, ύστερα από σερί αναβολών, επιχείρησε να αναπέμψει στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων το ζήτημα των διατηρητέων στο Ελληνικό και ζήτησε από την COSCO την υλοποποίηση μουσείου εναλίων αρχαιοτήτων στο Σιλό του Πειραιά, αφότου η διαδικασία της πώλησης ολοκληρώθηκε.

Πλέον, μετά τη στήριξη της επένδυσης από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ, μένει να φανεί εάν η συνεδρίαση του ΚΑΣ την ερχόμενη Τρίτη θα καταλήξει στην κήρυξη ή όχι τμήματος της αρχαιολογικής έκτασης ως αρχαιολογικού χώρου. Ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς έχει σημειώσει ότι, εάν δεν οριοθετηθεί ως αρχαιολογικός χώρος το ακίνητο του πρώην διεθνούς αεροδρομίου στο Ελληνικό, τότε το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΣτΕ για μη τήρηση του Ν. 3028/02 είναι ορατό.

Ως αποτέλεσμα, ακόμα και εάν την ερχόμενη Τρίτη εκτονωθεί η κρίση όσον αφορά τις αρχαιολογικές έρευνες, ουδείς εγγυάται ότι το έργο δεν θα βρεθεί αντιμέτωπο με νέα αντίστοιχη κρίση. 

Ο λαβύρινθος του Δημοσίου

Το χειρότερο όλων, όμως, όλων είναι ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει σαφές σχέδιο για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση των τελευταίων χρόνων.

Τον Ιούνιο του 2017 ο υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης, είχε ανακοινώσει ότι ξεκινά ο οδικός χάρτης μέχρι την έναρξη της κατασκευής, ενώ είχε εκφράσει τη δυσφορία του για τις πολύμηνες καθυστερήσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Ωστόσο, μαίνεται ο πόλεμος του Δημοσίου εναντίον του Δημοσίου, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να είναι ιδιαίτερα σκεπτικοί σχετικά με την τοποθέτησή τους στην Ελλάδα. Και αυτό, δεδομένου ότι:

- Παρότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με γνωμοδότησή του αναφέρει ότι το ακίνητο από το 1929 "στερείται δασικής βλάστησης, έχοντας χαρακτηριστικά αγροτικής, χέρσας και χορτολιβαδικής έκτασης", ο δασάρχης Πειραιά, ως συναρμόδιος για το ζήτημα κρατικός λειτουργός, έχει διαφορετική άποψη.

- Το ΤΑΙΠΕΔ σύναψε μνημόνιο συναντίληψης και συνεργασίας με το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και την κρατική Ελληνικό Α.Ε., που προσδιορίζει τις ενέργειες που θα ακολουθηθούν αναφορικά με τις αρχαιολογικές ανασκαφές στην έκταση. Ωστόσο, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, που αποτελεί το επιστημονικό σωματείο του υπουργείου Πολιτισμού, εγκαλεί την υπουργό του, Λυδία Κονιόρδου, ότι υπέγραψε ένα κείμενο που παρακάμπτει τον αρχαιολογικό νόμο.

"Σε ποια χώρα του κόσμου οι αποφάσεις στις οποίες θα κατέληγαν όργανα ή φορείς της Πολιτείας θα αναιρούνταν από άλλα κρατικά όργανα;", αναρωτιούνται πηγές που παρακολουθούν το έργο.

Εκτός χρονοδιαγράμματος

Εκτός, όμως, από τα εμπόδια του ΚΑΣ και του δασαρχείου, τα οποία, έως έναν βαθμό, θα μπορούσαν δύσκολα να προβλεφθούν, η κυβέρνηση επιδεικνύει χαρακτηριστική καθυστέρηση ως προς την ολοκλήρωση των προαπαιτουμένων για να προχωρήσει η επένδυση και να εκταμιευθεί η πρώτη δόση, ύψους 300 εκατ. ευρώ, του τιμήματος, αξίας 915 εκατ. ευρώ.

Έτσι, δεν έχει προχωρήσει στην προκήρυξη του διεθνούς πλειοδοτικού διαγωνισμούγια τη χορήγηση άδειας καζίνο και δεν έχουν μεταφερθεί οι υπηρεσίες και οι φορείς του Δημοσίου από την έκταση. Περιττό να αναφερθεί ότι η συσσωρευμένη καθυστέρηση, λόγω ΚΑΣ και δασαρχείου, θα συμπαρασύρει χρονικά προς τα πίσω την έγκριση νομιμότητας του προεδρικού διατάγματος (περιλαμβάνει τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων –ΣΜΠΕ– και το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης) από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

capital.gr

πρόζα για ένα θάνατο. - του φώτη μισόπουλου

Συλλογιστείτε το σκοτάδι και την παγωνιά

Σε τούτη την κοιλάδα που ηχεί απ' τους θρήνους.

Brecht, Η όπερα της πεντάρας

.....πέφτεις ή πέφτουν επάνω σου, ένα κομμάτι σπονδυλικής στήλης βγαίνει - αλλάζει θέση, εννοείς μαζί και όλα τα ελαφρυντικά της αγκαλιάς που δεν βρίσκει την κατάλληλη νύχτα, - υπάρχουν κάποιοι πόνοι που θα σε κάνουν κωμικό του δρόμου, να βγάζεις φωτιές από το στόμα ρουφώντας αίμα, καθαρό φωτιστικό πετρέλαιο συλλαβίζει μαζί σου στις φλέβες, - φεύγεις- τα δωμάτια περιέχουν υγρές μοναξιές και τολμηρές θεογονίες και το αριστερό χέρι θάναι, λέει, αυτό που τραβάει τη σκανδάλη -σίγουρα κοιμάσαι βαθύτερα, αναγνωρίζεις το χάος ή τη δροσιά μιας γυναίκας αόριστης σαν δρομολόγιο που έχει περάσει ήδη απ' την άλλη μεριά του κήπου, οι ηλικιωμένοι θα συμμεριστούν ό.τι ανακοινώσεις τελευταία στιγμή - ''έχω ένα στραβό δόντι'', της λέω-''έμεινε έτσι για να κοιμάμαι όπως τ' απαξιωμένα μεσάνυχτα, όταν συντελείται η μετανάστευση'', ξαφνικα πεθαίνεις - θέλεις να φυτέψεις μια σφαίρα ο ίδιος στο απονεκρωμένο μυαλό την καρδιά που δεν κινείται -''να και μια από μένα, ρε πούστη, για ό,τι δεν έγινε'' - σ' αυτές τις περιπτώσεις η βροχή και η θάλασσα αληθεύουν περισσότερο γιατί δε θυμάσαι, έρχεσαι ακόμα από ένα μέρος άγνωστο, μερικά όνειρα σε βρίσκουν από μόνα τους, χωρίς χάπια, χωρίς έλεος, χωρίς εκείνη,- το λεωφορείο- η νύχτα, είναι αυτή που στρίβει, όχι κάτι άλλο,- ''θα λείψω'', τους λέω, ''όσοι θα έρθουν έχουν την ίδια σύμβαση με τους θεούς'', η άλλη κρατούσε μυστικά ''για να την γνωρίσω καλύτερα'', έλεγε, κι έχωνε βαθιά στο αιδοίο της παιδικά παιχνίδια, ρολόγια τσέπης και φτηνά δαχτυλίδια - μια μέρα θα με χώριζε- έτσι θα είχε όλα τα ενθύμια των πολέμων με μια απλή κίνηση, - οι θάνατοι στις γειτονιές αυτές, δε σε ρωτάνε, είναι όλα κανονισμένα από πριν

- σού λέει ''πέρασες καλά, γαμιόλη, 40, 50 60, 70 , 80 χρόνια - θάπρεπε να είχες πάρει την πρωτοβουλία να την κάνεις από μόνος σου, αλλά κάθε φορά χεζόσουν πάνω σου - περίμενες το ιωβηλαίο για γαμημένους, τώρα ήρθε εκείνο το φθινόπωρο που δεν ήθελες να υποπτεύεσαι, - έχεις τελειώσει, - στα ξακουστά ναυάγια όπως η ''Κίχλη'' οι μικροαστοί σαν εσένα επεδίωκαν την  πιο γυαλιστερή λήκυθο, -την πιο λευκή, την πιο παρθένα- εδώ σε περιμένουν φέρετρα από ξύλο φτηνιάρικο να επιστεγάσεις όσα δεν καταπιάστηκες, μαλάκα μου,- κι εκείνη και η άλλη και η δήθεν- δε θα ξανακοιμόταν ποτέ μαζί σου αν ξέρανε τις μηχανές που σκαρφίστηκες, όταν ανάσαινες βαριά σαν απάτη- ήσουν διακριτικός, -δε λέω- όσο μια γκόμενα που ξεχνάει το κυλοτάκι της στο πόμολο της κρεβατοκάμαρας, λοιπόν, - σε θάψανε- με θάψανε,- με θάψατε- όσο πρέπει βαθιά- την σωστή ώρα, αλλιώς θα μύριζες,- πάνω που ήταν να πάρεις μέρος στην καλύτερη παρτούζα, καθάρισες, φώναξαν τον γιατρό και διαπιστώνουν τη νεκρίλα σου, - εσένα λέω, -εγώ - δηλαδή εμένα, δηλαδή όλ' αυτά, ένα Purgatorio a la Dante με όλες τις σήραγγες υπόγειου μίσους- λοιπόν, ξεκουράσου, φίλε μου- ο ήλιος στήνει άλλου είδους ενέδρες, ανάμεσα σε σαρκώδη φύλλα κι έντομα τροπικών ηδονών, η νύχτα σου θα κερδίσει τις μορφές των αγαλμάτων - μελαγχολικά τελεσίγραφα απ' τη νοσταλγία της αληθινής ζωής, τότε που καταστρώναμε σχέδια αγοράζοντας καρπούς από την ανεπίκαιρη νιότη μας,  γονιμοποιώντας επικλήσεις που λίμνασαν σ' άγνωστες τοποθεσίες- πρέπει να ζητήσω την εκταφή μου και ν' απαιτήσω αποζημίωση για την ασεβή συμπεριφορά στο ταξίδι μου, στα διαπύλια και στα πορθμεία  [1+2]

.....γιατί κάπου σταματάει η σαγήνη της ποίησης;;,- όσα χρόνια έζησα έμεινα αφρόντιστος, τώρα διεκδικούν οι τυμβωρύχοι την εντάφια προσωπίδα μου, τον καημό σκαλισμένο στα βάθη της θάλασσας που λιποταχτεί- όταν δυσκολεύομαι να διαβάσω τα χειρόγραφα των άλλων, αισθάνομαι πως δεν μπορώ να κατοικήσω την ουτοπία τους - χάνω την ευκαιρία και την ουσία της μοναδικής συγκατοίκησης σε κάποιο άβατο και άφατο κόσμο, και τότε, λέω, ''ίσως γνωριστούμε καλύτερα, το επόμενο καλοκαίρι'',- θ' ακούμε τους παλιούς διαλόγους που κάναμε σα μετάγγιση του καιρού που χάθηκε, οι δολοφόνοι θα είναι εξόριστοι, δε θα θυμόμαστε τίποτα, όλα θα είναι αθώα και το γέλιο καινούριο, - εγώ, ξέρετε, αγαπώ τα σκυλιά γιατί πρέπει να έχω κάτι πάντα και γι' αυτά, για τον τόπο μου,  προσφέρουν μια περίεργη κυριαρχία της μνήμης, αλλά κατά βάθος σε καλούν να μιλήσεις με την βροχή, το καπέλλο σου ή το παλιό αδιάβροχο κι όταν όλα σβήνουνε ''τετέλεσται'' - ''μη με κατηγορείς που έβαζα μπριγιαντίνη στα μεγάλα σόου και άναβα κεριά, μου αρέσει να συνεργάζομαι μαζί σου γιατί είσαι γαμιόλης κι αποπληρώνω τα χρέη μου'', και μ' αυτά τα λόγια πέθαινα - ''σου χρωστώ ό,τι είμαι Πρίγκιπα, κι αυτό το κομμάτι χαλαζία στη τσέπη μου είναι που περισσεύει από όσα έκλεψα για να στεγάσω την ενοχή μου'', -''σάς φέρνω αυτά από την άκρη του κήπου, ιδού, τα ψάθινα καπέλα είναι ο θάνατος, - ''παγίδες του ήλιου'', στον ''Αμλετ'' και στον ''Γλάρο'', υπάρχει θέατρο μέσα στο θέατρο για να επαληθεύουμε τα παράλληλα σύμπαντα και τις κουβέντες στο δρόμο, που χάνονται, όπως τα φύλλα των δέντρων, ενώ διασχίζεις το σύνορο - προσπαθώ να κάνω τις λιγότερες σκέψεις για τον εαυτό μου - μια μέρα με τον Τζόυς είναι ό,τι και μια μέρα με την Βιρτζίνια Γουλφ, εξ αιτίας της κυρίας Νταλογουέι - η Κλαρίσα Νταλογουέι - έρωτες που φτάνουν από έναν χρόνο συρρικνωμένο σε πτυχώσεις, ξανά και ξανά, - αυτοτροφοδοτούμενες προφητείες, που επαναλαμβάνουν την ίδια σκληρότητα, κάποιες φορές ακόμα και οι τοποθεσίες είναι ίδιες, οι εφιάλτες - για παράδειγμα- αν τα γραφτά ενός συγγραφέα δεν προκαλούν το ίδιο το πεπρωμένο του,- τον ερχομό μιας Επανάστασης ή τον θάνατο- αυτοί οι πόθοι ειναι κλεισμένοι σε απίθανα συρτάρια, στη διάρκεια μιας μέρας ή μιας αιωνιότητας, που στο κάτω-κάτω ταυτίζονται - εγώ είμαι ήδη πολύ μακριά, δέχομαι ότι έχω μια εξωκοσμική απαίσια όψη, σάς έχω πεί ότι συναινώ στην αποτελεσματικη εκταφή μου, γιατί εκεί εμφανίζονται όσοι ήταν οι θεσμοί και οι οπαδοί των θεσμών, τα μυστικά τους, - όσοι κατέστρεψαν την ευτυχία των άλλων επικαλούμενοι την ευλογία του καλού Θεού, δηλαδή στέρησαν ο,τι υπήρχε ελεύθερο- όπως η Ελίζα που περίμενε στη στάση με υποτιθέμενη κομψότητα- περίμενε άδικα, της τόλεγα, αυτοί που στέρησαν τους άλλους ο,τιδήποτε είναι τ' αξέχαστα τρωκτικά - οι ποντικοί καταλαβαίνουν από ελευθερία όταν γλύφουν τις ουρές τους από το λάδι των άλλων, συνήθως όσων χειροκροτούν ασταμάτητα το σκαρφάλωμά τους, - θα είμαι μόνος σκέφτηκα, μια φιγούρα που δεν συναντάει κανέναν το σούρουπο, αλλά που ωστόσο συνηγόρησε στην εκταφή του [3+4]

.....''πρόσεξε'', είπα, μέσα μου,- ''κάθε κουβέντα σου λογίζεται παραχώρηση, το άλλοθι για κάθε έγκλημα περιέχει απέραντη φιλία, όπως ένα παλιό γραμμόφωνο που δεν μπορεί να προδώσει πλέον τίποτα- τα χαρακτηριστικά αλλοιωμένα, η φωνή, η ζήλεια, ο φθόνος έρπουν στην ατμόσφαιρα- μια βουή που ξεχύνεται ασταμάτητα, ένα ηλίθιο φορτηγό που σκιάζει κάθε ήχο '', όταν έφυγα σκέφτηκα,''υπάρχει η στιγμή που ζεις τους παγετώνες των άλλων'', -συνήθως γίνεται έτσι

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Σάς έφερα το καπέλο. Και το αδιάβροχο. Ήταν στο φράχτη. Κάνετε σαν να πρόκειται να βρέξει.

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Ποτέ δεν ξέρει κανείς,- αυτά, όμως, και τα τρία- με το μπαστούνι μαζί, λειτουργούν σαν άμυνα,- κάτι που θα έρθει αναπάντεχα αν και δεν μάς σώζουν- είναι η πρόφαση της προστασίας γενικά, κάτι, ΚΑΤΙ, συμβολικό που ο δολοφόνος θα το έχει σαν σημάδι ανατροπής, μια απροσδόκητη  φυγή

                                                                         [παύση]

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Στην ουσία δεν μάς σώζει τίποτα

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ :Κάτι;; Τι θα είναι αυτό;;; Ένα πρόσωπο, μια καταιγίδα;;

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Ίσως και τα δυο μαζί. Συνήθως ένας άγνωστος πλησιάζει και τότε είναι το τέλος

                                                                         [παύση]

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Ακριβώς. Μια κραυγή - ουρανομήκης. Θα μείνει μόνο αυτή μέχρι τη συντέλεια...

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Αυτός ο ίδιος φόνος θα επαναληφθεί πολλές φορές στο μέλλον, το ίδιο συμβάν, σαν σε κρυμμένους καθρέφτες- φαίνεται να είμαστε οι αιχμές μιας μαντικής στο Νέο Μεσαίωνα που καλπάζει,- οι Μοίρες θα μάς τιμωρήσουν μ' έναν ανεπίγνωστο θάνατο κάθε φορά, - μια ξαφνική απώλεια, όπως τα Σαββατόβραδα του Οκτωβρίου στους αδιέξοδους δρόμους των προαστίων, τόσο απρόσμενα...

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Κι εγώ θα είμαι κάθε φορά ξαπλωμένος σ' ένα διαφορετικό νεκροτομείο - όσο ζω θα υποφέρω από πονοκεφάλους, φριχτούς πονοκεφάλους, - η ύπνωση θα με ανακούφιζε, αλλά δεν θάθελα ν' αντικρύσω το παρελθόν, άραγε ειναι δυνατό κάποιος να τροποποιήσει το παρελθόν του;; Τουλάχιστο να το κάνει ανεκτό. Έστω μια φορά;;

                                                                          [μικρή παύση]

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Υπάρχει πάντα μια κίνηση, μια ομιλία, - που κανείς δεν υποπτεύεται όσο ζει... είναι η τελευταία

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Ένα έγκλημα,- ένα δέντρο που κρύβει τα πάντα - κανείς δεν σκέφτεται, δεν προλαβαίνει-η τελευταία χειρονομία - αυτό που συνοψίζει ένας γέρος στο πέρασμά του, απότομο, κατακόρυφο - ο θάνατος είναι κατακόρυφος

                                                                           [παύση]

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Θα πούνε, ''κουβαλήσαμε αυτό το τεράστιο σώμα μέσα στη νύχτα, - ούτε που κατάλαβε ότι ήταν νεκρός''

- θα διεκδικήσουν μια a priori αθωότητα, ο δολοφόνος θα φοράει γάντια, δεν θ' αφήσει ίχνη - [5+6]

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : Μέσα απ' την συντριβή θα υψώνει το δικό του είδωλο

                                                                          [μικρή παύση]

....στην εκταφή θα είναι όλοι,- η γυναικεία συντροφικότητα στο γεύμα θα εξημερώσει κάθε ήθος και πένθος, εγώ ως νεκρός και πρώην αλκοολικός θα προσπαθήσω να κλέψω λίγο καπνό πολυτελείας, θα παραμερίσω αρκετούς μ' ευτραφείς γαστέρες και ξέπνοες σκέψεις, - οι νύχτες χαρίζουν τις ιδεολογίες της μοναξιάς, τις ιδεοληψίες του έρωτα και τις απάτες της μεταφυσικής, απλά ανακαλύπτεις τον εαυτό σου ριγμένο σ' ενα λάκκο, ένα πτώμα στο πιο ψεύτικο κι αναζωογονητικό φεγγαρόφωτο - κάποιος πρέπει ν' αντιδράσει στην προσβλητική εμφάνιση του νεκρού, στην απαξιωμένη κοινή του θέα, - ένας συγγενής, ένας φίλος, ένας δικαστής, κάποιος που θα μηνύσει το γραφείο κηδειών, - δυστυχώς δεν πρόλαβα, μια αξιοθαύμαστη κλινική με καλλονές νοσοκόμες- επιστρέφω από τους αδιάπτωτους στίχους νεκρόφιλων ποιητών, οι νεκροί δεν προκαλούν αλγεινή εντύπωση, όπως ο Ιησούς επί των κυμάτων,- γέλασα- η ανάκριση την εποχή εκείνη, όπως σήμερα οι φιλότιμες υπηρεσίες των άρχών - δεν απέδωσε, - ο αυτόχειρας ήμουν εγώ- μεταμφιεσμένος σε ράθυμο μελαγχολικό δολοφόνο, - φυσικά είχα βάλει στο μάτι το μπουκάλι με το κονιάκ, στην άκρη του αιώνα. [7]