ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ: Μάχες ανάμεσα σε στρατεύματα του Ιράκ και Κούρδους – Εκκληση των ΗΠΑ να αποφευχθεί η κλιμάκωση

Αξιωματικοί του ιρακινού ομοσπονδιακού στρατού και των Κούρδων έκαναν λόγο για ανταλλαγές πυρών πυροβολικού τη νύχτα της Κυριακής προς Δευτέρα νότια της πόλης του Κιρκούκ, λίγες ώρες αφότου ομοσπονδιακές δυνάμεις και παραστρατιωτικοί προωθήθηκαν στην επαρχία, την οποία διεκδικούν η Βαγδάτη και η Αρμπίλ.

Λίγη ώρα νωρίτερα, η κρατική τηλεόραση είχε μεταδώσει ότι τα κυβερνητικά στρατεύματα απέσπασαν «αμαχητί» τον έλεγχο «μεγάλων τμημάτων» της επαρχίας από τους Πεσμεργκά. Πηγές προσκείμενες στον στρατό και στους Πεσμεργκά έκαναν λόγο για εκτοξεύσεις ρουκετών Κατιούσα νότια της πρωτεύουσας της επαρχίας Κιρκούκ.

Ο πρωθυπουργός του Ιράκ, ο Χάιντερ αλ Αμπάντι, ο οποίος επαναλαμβάνει τις τελευταίες μέρες ότι δεν θέλει να «διεξαγάγει έναν πόλεμο» εναντίον των Κούρδων, έδωσε τη «διαταγή στις ένοπλες δυνάμεις να επιβάλλουν (την τάξη και) την ασφάλεια στο Κιρκούκ σε συνεργασία με τους κατοίκους και με τους Πεσμεργκά», σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση.

Ο στρατός επιδιώκει να θέσει υπό τον έλεγχό του «βάσεις και ομοσπονδιακές εγκαταστάσεις στην επαρχία του Κιρκούκ», ανέφερε η κυβέρνηση. Σκοπός της προώθησής του είναι να καταλάβει μια αεροπορική βάση και πετρελαιοπηγές που οι Κούρδοι έλεγχαν εδώ και τρία χρόνια, εν μέσω του χάους που είχε προκαλέσει η κεραυνοβόλα προέλαση της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ).

Ο Αμπάντι διαβεβαίωσε εξάλλου ότι οι παραστρατιωτικοί Χασντ αλ Σαάμπι, ιδίως οι σιιτικές ένοπλες οργανώσεις που υποστηρίζει το Ιράν, θα μείνουν εκτός του Κιρκούκ, όπου έγιναν διαδηλώσεις εναντίον της εμπλοκής τους. «Μονάδες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, η 9η μεραρχία τεθωρακισμένων και η ομοσπονδιακή αστυνομία ανακατέλαβαν τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων (της επαρχίας) του Κιρκούκ χωρίς μάχες», ανέφερε ένας στρατηγός της αντιτρομοκρατικής. Αυτή η προέλαση καταγράφηκε έπειτα από τρεις ημέρες έντασης ανάμεσα στις ομοσπονδιακές δυνάμεις και τους Πεσμεργκά και μετά τη λήξη της νέας προθεσμίας τριών ημερών που είχε δοθεί στους Κούρδους για να αποσυρθούν.

Φωτοειδησεογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου μετέδωσε αργά χθες το βράδυ ότι είδε ουλαμούς του ιρακινού στρατού να αναχωρούν προς βορρά από την Τάζα Χουρμάτου.

Στην ίδια την πόλη, ο κυβερνήτης του Κιρκούκ, ο Νάζιμ Εντίν Καρίμ, τον οποίο η Βαγδάτη έχει καθαιρέσει αλλά ο ίδιος αρνείται να εγκαταλείψει το αξίωμά του, προέτρεψε τους πολίτες να πάρουν τα όπλα για να την υπερασπίσουν. Λίγο αργότερα ο κούρδος αντιπρόεδρος Κοσράτ Ρασούλ, μαζί με ομάδες Πεσμεργκά, έφθασε στην πόλη φορώντας στρατιωτική στολή. Από την Παρασκευή ομοσπονδιακές δυνάμεις ανέκτησαν βάσεις που εγκατέλειψαν λίγο πριν οι Πεσμεργκά.

Έκκληση των Αμερικανών να αποφευχθεί η «κλιμάκωση»

Το αμερικανικό Πεντάγωνο προέτρεψε τις ιρακινές και τις κουρδικές δυνάμεις να «αποφύγουν ενέργειες που θα οδηγήσουν στην κλιμάκωση» της κρίσης και να στραφούν στον διάλογο για να επιλύσουν τις διαφορές τους.

Μια εκπρόσωπος του Πενταγώνου, η Λόρα Σιλ, σημείωσε ότι η Ουάσινγκτον τάσσεται εναντίον «αποσταθεροποιητικών ενεργειών που θα εξέτρεπαν την προσοχή από τη μάχη εναντίον του ΙΚ και θα υπονόμευαν περαιτέρω τη σταθερότητα του Ιράκ». «Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ένα ενωμένο Ιράκ», συνέχισε η Σιλ. «Παρά την ατυχή απόφαση της Κυβέρνησης της Περιφέρειας του Κουρδιστάν να διοργανώσει μονομερώς ένα δημοψήφισμα, ο διάλογος παραμένει η καλύτερη επιλογή για την αποκλιμάκωση των συνεχιζόμενων εντάσεων και των ζητημάτων που εκκρεμούν εδώ και καιρό, με βάση το ιρακινό Σύνταγμα». Η εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας απηύθυνε έκκληση προς «όλους τους παράγοντες» στην περιοχή να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση του κοινού εχθρού, του ΙΚ, και να αποφύγουν την υποκίνηση εντάσεων μεταξύ των Ιρακινών.

«Κήρυξη πολέμου»

Οι ομοσπονδιακές δυνάμεις κατευθύνονται στη βάση K1 της 12ης μεραρχίας του ιρακινού στρατού, την οποία είχαν καταλάβει οι Πεσμεργκά τον Ιούνιο του 2014, λίγο μετά την πτώση της Μοσούλης στα χέρια των τζιχαντιστών του ΙΚ. Κινούνται επίσης προς τις τρεις σημαντικότερες πετρελαιοπηγές του Κιρκούκ, που παράγουν τα 250.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα από τα 600.000 βαρέλια την ημέρα που είναι η συνολική παραγωγή. 550.000 βαρέλια την ημέρα εξάγονται από το ιρακινό Κουρδιστάν, που αψηφά τη Βαγδάτη ως προς το ζήτημα αυτό.

Το Κουρδιστάν, που αντιμετωπίζει την πιο σοβαρή οικονομική κρίση στην ιστορία του, θα υποστεί βαρύ πλήγμα αν χάσει αυτές τις πετρελαιοπηγές, από τις οποίες προέρχεται το 40% των εξαγωγών πετρελαίου. Πλάι στη βάση K1 βρίσκεται ένα διυλιστήριο στο βορειοδυτικό Κιρκούκ.

Οι ομοσπονδιακές δυνάμεις επιδιώκουν επίσης να πάρουν τον έλεγχο του αεροδρομίου της περιοχής.

Χθες Κυριακή η κυβέρνηση του Ιράκ κατηγόρησε τους Κούρδους ότι προχώρησαν σε «κήρυξη πολέμου» εξαιτίας της παρουσίας στο Κιρκούκ μαχητών του PKK, που η Άγκυρα και η Ουάσινγκτον χαρακτηρίζουν «τρομοκρατική» οργάνωση.

Κούρδοι αξιωματούχοι διέψευσαν ότι το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν έχει παρουσία στην περιοχή, όμως ένας τους αναγνώρισε πως υπάρχουν «συμπαθούντες» του PKK στο Κιρκούκ, «εθελοντές» που πολεμούν εναντίον του ΙΚ. Η καταγγελία της Βαγδάτης ακολούθησε την απόφαση της κουρδικής ηγεσίας να αρνηθεί να ακυρώσει το δημοψήφισμα της 25ης Σεπτεμβρίου για την ανεξαρτησία για να ικανοποιήσει έναν από τους όρους που έχει θέσει η Βαγδάτη προκειμένου να αρχίσουν συνομιλίες.

Η κρίση που προκάλεσε το δημοψήφισμα ώθησε τη Βαγδάτη να επιβάλει οικονομικά και νομικά μέτρα σε βάρος της Αρμπίλ για να της ασκήσει πίεση. Εξάλλου, σύμφωνα με τις κουρδικές αρχές, το Ιράν έκλεισε τα σύνορα με το Κουρδιστάν, κάτι που η Τεχεράνη αρνήθηκε.

ΠΗΓΗ

Στην Θεσσαλονίκη το γιουσοφάκι των μνημονίων.

Στην Θεσσαλονίκη ο Λεβέντης θα δώσει σώου για να περισώσει ότι απέμεινε από το κόμμα του.

Ο Λεβέντης βρίσκεται στη βουλή λόγω Θεσσαλονικέων οι οποίοι του έδωσαν 7,5%. Στη ηλιθιότητα των ψηφοφόρων ποντάρει και τώρα και πάει να τους πείσει να παραμείνουν κοιμισμένοι.

Αυτός ο τύπος παίζει καλά το παιχνίδι των εντολέων του και η αλήθεια είναι ότι λειτουργούσε καλά μέχρι σήμερα ως ανάχωμα, ώστε απογοητευμένοι ψηφοφόροι να εγκλωβιστούν στο κόμμα του. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε βουλευτές του να τον εγκαταλείπουν και έτσι ο Λεβέντης βγήκε στη ζητιανιά παίζοντας θέατρο αφ’ ενός μεν για να το παίξει επαναστάτης και προστάτης του λαού, αλλά το βασικότερο είναι ότι με όσα λέει για την αλλαγή φύλου φροντίζει ώστε αυτά που ψηφίστηκαν στη βουλή να παραμένουν αθέατα.

Στη Θεσσαλονίκη λοιπόν όλα τα μέσα παίζουν την παραίτηση Λεβέντη ώστε να ξεχαστούν όλα όσα ψήφισαν τούτες τις μέρες στη βουλή τα γιουσουφάκια των μνημονίων. 

Στο ξενοδοχείο Καψής στις 7μμ όποιος θέλει μπορεί να δει τον αρχηγό του να κλαίει για τα δεινά που έφεραν τα μνημόνια.

ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ: Γιατί βλέπει ΤΩΡΑ ο Τράμπ τον Τσίπρα – Πως κλείστηκε το ραντεβού

«Λάκκο» και μάλιστα βαθύ κρύβει η συνάντηση Τραμπ με Τσίπρα. Και αυτό το αποδεικνύουν οι πολλαπλές διπλωματικές προσπάθειες από την πλευρά της Αθήνας μέχρι να πείσει την Αμερικανική πλευρά να δεχτεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ τον Έλληνα Πρωθυπουργό.

Αρχικά όπως φάνηκε το οβάλ γραφείο ήθελε να παραπέμψει τον κ. Τσίπρα στον Αντιπρόεδρο λόγω του βεβαρημένου προγράμματος του, υποβαθμίζοντας έτσι την επίσκεψη. Στις επανειλημμένες κρούσεις της Ελληνικής πλευράς που ξεκίνησαν από την αρχή του έτους ο Λευκός Οίκος κώφευε μεταχειριζόμενος διάφορα προσχήματα. Φυσικά η αντίδραση του Λευκού Οίκου ήταν αναμενόμενη διότι καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικές περιόδου η Ελληνική κυβέρνηση, όπως δεν όφειλε, είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ της κ. Κλίντον με μοναδική ίσως εξαίρεση τον κ. Καμμένο, ενώ ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Ελπίζω να μην μας συμβεί και αυτό, δηλαδή να εκλεγεί ο κ. Τράμπ».  Βέβαια όταν αυτό το λέει ένας Πρωθυπουργός που δεν φορά γραβάτα ποτέ και είναι και ο μοναδικός Ευρωπαίος που πήγε στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο όπου βγάζει και επικήδειο μάλλον δεν είναι εύκολα ευπρόσδεκτος στον Λευκό Οίκο.

Η ελληνική πλευρά βέβαια στις διπλωματικές επαφές που έκανε προκειμένου να κλειστεί το ραντεβού κορυφής μεταχειριζόταν ως επιχείρημα ότι δεν μπορεί ο Τραμπ να βλέπει τον Ερντογάν και όχι τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Με δεδομένο λοιπόν ότι οι ΗΠΑ τα έχουν «σπάσει» λίγο με την Τουρκία που αγοράζει τους S-400 από τη Ρωσία, ήρθε η στιγμή ο Τραμπ να υποδεχτεί τον Αλέξη Τσίπρα στο Λευκό Οίκο. Φυσικά δεν κάνει χάρη στον Έλληνα Πρωθυπουργό, για να του προσδώσει κύρος στο εσωτερικό της Ελλάδας. Αντίθετα, όχι μόνο δεν θα «δώσει κάτι» αλλά θα ζητήσει υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς και έναντι του αμυντικού δόγματος της περιοχής αλλά και πιθανόν στη στάση της Ελλάδας για το Κυπριακό ζήτημα. Πληροφορίες λένε ότι οι ΗΠΑ θέλουν μεγαλύτερη πρόσβαση στις βάσεις που έχουν στην Ελλάδα και πιθανόν και άλλες καθώς θέλουν να υποβαθμίσουν την βάση του Ιντσιρλίκ στην Τουρκία.

Ας μην πανηγυρίζει λοιπόν το Μαξίμου ότι ο Τραμπ δέχτηκε τον κ. Τσίπρα διότι πιθανότατα ο λάκκος στη φάβα να είναι βαθύς.

Παντελής Ζήλος

Τα αποτελέσματα των μνημονίων μετά από 7 χρόνια κατοχής.

Το 2010 μπήκαμε στα μνημόνια για να παραμείνουμε στο ευρώ.
Μας είπαν πως αν φύγουμε από αυτό και πάμε στη δραχμή θα χάσουμε το 35% του εισοδήματός μας.
Για να δούμε τι έχουμε χάσει μέχρι σήμερα;

1. Μείωση εισοδήματος εργαζόμενων 48%
2. Μείωση εισοδήματος συνταξιούχων 67%
3. Ελαστικές μορφές απασχόλησης για 850.000 εργαζόμενους.
4. Κατάργηση κάθε εργασιακού δικαίωματος.
5. Μετανάστευση νέων επιστημόνων 480.000
6. Ανασφάλιστος πληθυσμός 2.000.000
7. Κάτω από το όριο της φτώχειας 1.100.000
8. Νέοι χρεωμένο στο Δημόσιο 365.000
9. Υπερ-Χρεωμένα νοικοκυριά που κινδυνεύουν να χάσουν την πρώτη κατοικία τους 125.000
10. Διαλυμένο τραπεζικό σύστημα με ανύπαρκτες πραγματικές καταθέσεις αποταμιευτών 240 δις.
11. Υγειονομική περίθαλψη και νοσοκομεία που υπολειτουργούν.
12. Κατάργηση του ΕΚΑΣ 100%
13. Ανεργία στο 26%
14. Χαμένες θέσεις εργασίας μέσα στη πενταετία 2010- σε απόλυτους αριθμούς 1.283.000
15. Λουκέτα σε 387.000 επιχειρήσεις.
16. Μείωση του ΑΕΠ 27%
17. Αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων 35%
18. Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, λιμάνια, αεροδρόμια, γή, ΔΕΗ, ΝΕΡΟ, συγκοινωνίες.
19. Αύξηση του χρέους κατά 120 δις.
20. Χαμένο εισόδημα από την πρωτογενή παραγωγή 87 δις.
21. Capital controls

Σταματάω εδώ γιατί μπορώ να γράψω άλλα τόσα.....Πάνω απο όλα να έχουμε το ΕΥΡΩ ...!!! Τρώμε ανάπτυξη , πέτρες και άφθονο σανο!!!

ΠΗΓΗ

'Ασπρο κοστούμι στην πόλη, Κατοχή.

Τον έλεγαν «το άσπρο κοστούμι» καθώς ανηφόριζε για τους δικούς του λόγους την Πανεπιστημίου στην Κατοχή. 

 Του Πάνου Θεοδωρίδη

Υπήρχαν και τότε εστιατόρια, μόνο που δεν πολυρωτούσες τι ακριβώς έτρωγες-ήταν ανθυγιεινό για το καλό σου γούστο, όσο απόμενε. Για τους πολλούς ,υπήρχαν συσσίτια και όπως οι μεσαιωνικοί άνθρωποι κουβαλούσαν στη ζώνη το κουτάλι τους, πολλοί δεν αποχωρίζονταν την καραβάνα. 

Χειροποίητοι τροχοί λοταρίας, παρταόλες και παπατζήδες συμπλήρωναν την ταπετσαρία πολλών τοίχων. Θέατρα, σινεμάδες και βαριετέ, είχαν κόσμο. Όσο βάραινε η ατμόσφαιρα, πελατείες συνωστίζονταν σε γραφεία σπουδαίων προσώπων, όταν κάποιος ήξερε κάποιον και μεσολαβούσε να βγεί από τα κρατητήρια κάποιος που τσίμπησαν οι αστυφύλακες και υπέδειξαν οι ρουφιάνοι.

Αλλά ήταν όλα κανονικά. Και τα κλουβιά με ομήρους μπροστά στις μηχανές των τραίνων, και συχνά η μηχανή πίσω, για να θρυμματίζονται τα βαγόνια με τους παρακατιανούς.

Με διαφόρους τρόπους, αυτοί που είχαν συγγενείς σε χωριά, έκρυβαν κάτω από το ντιβάνι τους, υπό την κλάρα, τενεκεδάκια με αλεύρι και άλλα τρόφιμα. Στα ταπεινά σπίτια των χωριών, έβλεπες κομμότες και κηροπήγια, φουστανάκια της βόλτας κρεμασμένα με συρμάτινη κρεμάστρα από καρφί στην πόρτα, ένα βιολί σε θήκη, στο συρτάρι ένα κουτί με κολλιέ ,δαχτυλίδια και σταυρουδάκια, ανταλλαγές για ένα μπουκάλι λάδι η ένα τσουβαλάκι με δυo οκάδες σιτάρι.

Ήταν κατάρα να είσαι «εκδηλωμένος». Στην αρχή, κυνηγούσαν με τον νόμο του Βενιζέλου.Αργότερα, οι φάκελοι απόκτησαν βάθος και ποσότητες καταγγελιών, αφού οι χαφιέδες κάλυπταν την ζήτηση.

Σε όλη τη δεκαετία του 30, οι εκδηλωμένοι μετρήθηκαν και ζυγίζονταν. Οι ίδιοι φάκελοι εμπλουτίστηκαν στην Κατοχή. Σπαράγματά τους, συνέχισαν να υπάρχουν ώς την μεταπολίτευση και παραπέρα.

Ακόμη και σε αυτόν τον ζόφο της Κατοχής, υπήρχε τρόπος να σε σβήσουν, έστω προσωρινά, από την κατάδοση και την ομηρεία. 'Ηθελε λίρες, μισόγυμνα σώματα γυναικών σε όρθια πηδήματα στο πλυσταριό,εκχωρήσεις κάθε τύπου για να γλυτώσει ο συγγενής.

Στις επαρχιακές πόλεις, οι ηθοποιοί έφευγαν από τις χαμοκέλες που νοίκιαζαν για να παίξουν στο θέατρο ή στο μεγάλο καφενείο, όπου έμπαιναν κουβαλώντας πάντοτε ένα καλάθι.

Όταν η παράσταση πήγαινε καλά, επέστρεφαν με είδος σε τρόφιμα, συχνά αυγά και ζαρζαβάτια, λαχανίδες και καμιά κονσέρβα από πατημένη αποθήκη.

Βάρκες με κουπί ανέβαιναν κανάλια και ήρεμα ποτάμια με διάφορα χρήσιμα είδη και επέστρεφαν με τσουβάλια στάρια και καλαμπόκια, πληρώνοντας στους σκοπούς των γεφυρών και στα περίπολα, το ρεγάλο τους.

Η Μαύρη αγορά έγινε νόμιμη εμπορία, από τους ίδιους ανθρώπους, με το ίδιο θράσος, εξάλλου, αυτοί ήξεραν από που να βρίσκουν εμπόρευμα.

Έβγαιναν βιβλία, έβγαιναν ραντεβού, έκαναν εκδρομές  με πατατοκεφτέδες, οδοιπορούσαν ερωτευμένοι και τραγουδιάρηδες.

Κι έπειτα, ξέχασαν «το άσπρο κοστούμι» και που τους έβαζαν χέρι οι καταδότες.Είχαν αγριέψει τα πράματα και οι «εκδηλωμένοι» έλειπαν από το προσκλητήριο.Άλλοι στο βουνό, άλλοι στην εξορία.

Το άσπρο κοστούμι, όταν τελείωσε η σειρά των πρωθυπουργησίμων, μέσα από ακατάσχετα καρφώματα του ενός προς τον άλλον, κυβέρνησε με τη σειρά του και απόκτησε Ίδρυμα αρχείο, μνήμη, θυμόσοφα λόγια, δάκρυα την κατάλληλη στιγμή και έφυγε με το ίδιο λαμπρό παράστημα.

Γιατί ήταν Κατοχή και η Κατοχή, έτσι ήταν.

Αυτό που απέμεινε, για τριάντα τουλάχιστον χρόνια, ήταν η επωδός των γερόντων «δε ζήσατε κατοχή, τσογλανάκια» και μεις μάθαμε να φιλάμε την φετα το ψωμί που έπεφτε στο χώμα, πριν να το τινάξουμε με τα ακροδάχτυλα για να τα φάμε.

Ακόμη και τότε, όταν χτυπούσε η καμπάνα του εσπερινού, ασφαλής ένδειξη πως ήταν η ώρα του ομαδικού παιχνιδιού, βγαίναμε ο καθείς με την Τάξη του:

χάσικη διπλή φέτα με βούτυρο-μαρμελάδα ή βουτυρόμελο. Ψωμοτύρι. Ένας με ψωμί κασέρι, ο καλύτερος. Το κασέρι , ιδρωμένη η επιφάνειά του από τη ζέστη,μύριζε βαριά. Οι αλλοι, ψωμί με ζάχαρη ή με ζάχαρη και καφέ, ελαφρά νοτισμένο. Και οι ντροπιάρηδες μισή φετίτσα μαύρο πιτυρούχο με μία ελιά .Μία.

Όταν φτάσουμε στο πάτο του βαρελιού, να θυμάστε πως δεν θα επικρατήσει χάος, δεν θα γίνει της πουτάνας, δεν θα υπάρξουν παραπάνω από τριών ημερών μπουκαρίσματα και πετροβολητά.

Θα ξεμυτίσουν οι σωτήρες-υπάλληλοι, οι αγαθοί απατεώνες που θα διατάζουν τους  πιστολάδες «αφήστε τον κόσμο να μπεί στο άδειο μαγαζί», θα σου αγοράζουν το κινητό για τρεις γκοφρέτες.

Με την καραβάνα και το μαχαίρι της κουζίνας για κανένα βρώσιμο χορταράκι που ξέφυγε στο παρατημένο γκαζόν, θα χαζεύουμε την κίνηση στους δρόμους, τα σιωπηλά πληθη που θα χαζεύουν επίσης, μια παρέα με υπερμαλάκες που θα κατεβάζουν τον άμπακο στο αυτοκίνητό τους ακούγοντας την τελευταία επιτυχία της μόδας και τραγουδώντας παράφωνα.

Θα σκεφτόμαστε, κάποια φευγαλέα στιγμή, σκηνές εκδίκησης και αντεκδίκησης. Μάταια, όλα.

Διότι η πόλη είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση του ανθρώπου ,μετά τον θάνατο.

Όταν η σιωπή γίνεται εργαλείο χειραγώγησης και ελέγχου: Αλήθεια, με ποιανών τα χρήματα λειτουργούν οι ΜΚΟ;

Τραπεζίτες, πολυεκατομμυριούχοι, υπερεθνικοί -καθότι το χρήμα δεν έχει πατρίδα- μια βρόμικη ελίτ που επιδιώκει μέχρι σήμερα με πείσμα να καταργήσει τη λαϊκή κυριαρχία των κρατών, να ισοπεδώσει την εθνική τους ταυτότητα με δήθεν πολυπολιτισμικές κοινωνίες, χειρότερες και από τον Πύργο της Βαβέλ, προκειμένου να μην καταλαβαίνει κανένας κανέναν.

O πρόσφατα αποθανών (σε ηλικία 101 χρόνων) πατριάρχης της θρυλικής οικογένειας των Ροκφέλερ και ένας από τα φερόμενα μέλη της αιμοσταγούς «παγκόσμιας κυβέρνησης», Ντέιβιντ Ροκφέλερ, αποκάλυπτε το 1991 τα σχέδιά του για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη και την Υπερκυβέρνηση των ελίτ και των τραπεζιτών όπως την οραματιζόταν. Σ’ ένα βίντεο που αφέθηκε να διαρρεύσει, φέρεται να δηλώνει:

«Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post, τους New York Times, το περιοδικό Time και άλλους μεγάλους εκδοτικούς οίκους, των οποίων οι διευθυντές έχουν παρακολουθήσει τις συναντήσεις μας και σεβάστηκαν τις υποσχέσεις τους για διακριτικότητα για σχεδόν σαράντα χρόνια…» (!) Και παρακάτω εξηγεί τους λόγους: «Θα ήταν αδύνατο για μας να αναπτύξουμε το σχέδιό μας για τον κόσμο, αν είχαμε υποστεί τα φώτα της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια αυτών των ετών

. Όμως, ο κόσμος είναι πιο ώριμος τώρα και έτοιμος να βαδίσει προς μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η υπερεθνική κυριαρχία μιας πνευματικής ελίτ και των τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από την εθνική παραδοσιακή διακυβέρνηση που ασκείται εδώ και αιώνες».

Τραπεζίτες, πολυεκατομμυριούχοι, υπερεθνικοί -καθότι το χρήμα δεν έχει πατρίδα- μια βρόμικη ελίτ που επιδιώκει μέχρι σήμερα με πείσμα να καταργήσει τη λαϊκή κυριαρχία των κρατών, να ισοπεδώσει την εθνική τους ταυτότητα με δήθεν πολυπολιτισμικές κοινωνίες, χειρότερες και από τον Πύργο της Βαβέλ, προκειμένου να μην καταλαβαίνει κανένας κανέναν. Και όταν το χάος πρυτανεύσει, θα έρχεται ως μεσσίας η «παγκόσμια κυβέρνηση» για να καθαρίζει και να αποταμιεύει το λαβείν και τα αργύρια από τις σπονδές αίματος των λαών.

H σιωπή, λοιπόν, ήταν, είναι και παραμένει το κοινό μυστικό του κάθε συνωμότη και κατεργάρη. Του κάθε δολοπλόκου. Αυτάδελφες της σιωπής, η ανοχή, η συνενοχή και η αισχύνη. Toόνειδος για κάθε ανθρώπινο ον. Να γνωρίζει, αλλά να σιωπά υπέρ των συμφερόντων μιας δράκας γερακιών που θέλουν να καθορίζουν τις τύχες των λαών, να κινούν τις μαριονέτες και τους αχυρανθρώπους τους, όπως θέλουν και όποτε θέλουν. Να ισοπεδώνουν πόλεις, να διαλύουν έθνη, να επιβάλλουν πραξικοπήματα, να δολοφονούν στο όνομα της δημοκρατίας.Tα εγκλήματα πολέμου, όπως η βίαιη δημογραφική αλλοίωση αυτόχθονων πληθυσμών, βαφτίζονται ως «σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και οι κουβαλητοί έποικοι ως ισότιμοι πολίτες, έστω και αν κατακρατούν με τη δύναμη των όπλων τα σπίτια και τις περιουσίες των νόμιμων ιδιοκτητών.

Ξανά στο κρεβάτι του Προκρούστη H Kύπρος, το μικρό αυτό μαργαριτάρι της Ανατολικής Μεσογείου, κινδυνεύει εκ νέου να βρεθεί κάτω από τις μυλόπετρες των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων. Θα βρεθεί ξανά στο κρεβάτι του Προκρούστη, καθότι δεν έπαψε ποτέ να βρίσκεται στους σχεδιασμούς των κορυφαίων αυτών λησταρχών.

Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι ο Ντ. Ροκφέλερ, του οποίου η ανάμειξη ως τραπεζίτη με το international banking τον έφερε στο κατώφλι παγκόσμιων ηγετών, ίδρυσε το 1973 ένα κλαμπ κορυφαίων πολιτικών και επιχειρηματιών από τη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά), την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ιαπωνία, με στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των τριών αυτών πόλων. Τα 350 περίπου μέλη της Trilateral Commissionσυναντώνται κάθε φθινόπωρο και στα τραπέζια της τίθενται όλα τα ζητήματα που απασχολούν την παγκόσμια οικονομία και την πολιτική, με τις αποφάσεις που παίρνονται να καθορίζουν τις κατευθύνσεις της διεθνούς πολιτικοοικονομικής σκηνής.

Οι άλλες δύο οικουμενικές λέσχες στις οποίες συναντώνται οι μεγάλοι της πολιτικής και της οικονομίας είναι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και η Λέσχη Mπίλντερμπεργκ. Στην Κύπρο προφανώς κάποιοι να θεωρούν το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ως μιαν αθώα οργάνωση, η οποία ασχολείται μόνο με τρέχοντα οικονομικά ζητήματα. Οικονομία και πολιτική είναι σφικτοδεμένες εδώ και αιώνες και η πρώτη καθορίζει τη δράση της δεύτερης. Να υπενθυμίσουμε πως ο απερχόμενος ειδικός σύμβουλος του Γ.Γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Εσπεν Μπαρθ Έιντε, είναι ένα από τα εξέχοντα στελέχη του Φόρουμ. Ήταν αυτός που διοργάνωσε τη μετάβαση Αναστασιάδη-Ακιντζί στην τελευταία σύναξη της συνόδου στο Νταβός της Ελβετίας τον περασμένο Γενάρη, με τον κατοχικό ηγέτη να αναβαθμίζεται ως ισότιμος ηγέτης και όχι ως ο εγκάθετος της Τουρκίας στα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη.

Οι αμαρτωλές Μ.Κ.Ο και η δράση τους

Πίσω από μυστικές οργανώσεις, κλειστές λέσχες και μυστικά κονδύλια, τα οποία καμιά κυβέρνηση δεν έχει τη διάθεση να ερευνήσει, ακολουθεί ένα τσούρμο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (οι λεγόμενες και NGO). Δεκάδες χιλιάδες ανά την υφήλιο καλούνται να κάνουν τη βρόμικη δουλειά και να προετοιμάσουν το έδαφος σύμφωνα με την πολιτική της ελίτ των πολυεκατομμυριούχων, όπως την περιέγραψε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, πως «οι λαοί δεν πρέπει να έχουν εθνικές κυβερνήσεις, αλλά να ελέγχονται από μια παγκόσμια κυβέρνηση».

Στην Κύπρο είδαμε πώς λειτούργησαν κάποιες Μ.Κ.Ο. την περίοδο 2001-2004, όταν οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και οι Τούρκοι, σε συνεργασία με την τότε κυβέρνηση της Ελλάδας, αλλά και πολιτικούς στη Λευκωσία συνέγραψαν και προωθούσαν λυσσαλέα το ρατσιστικό και φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν.

Ήταν την εποχή εκείνη που Κύπριοι πολιτικοί ή φερόμενοι ως παράγοντες της κυπριακής κοινωνίας έτρεχαν σαν τις μύγες στο μέλι για να συμμετάσχουν σε αμερικανόπνευστα σεμινάρια, προκειμένου να δασκαλευτούν και να πεισθούν πως για τη μη λύση του Κυπριακού ευθύνεται η ε/κ πλευρά. Για να εμπεδώσουν την πολιτική παράνοια πως από ένα διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής, το Κυπριακό μεταλλάχθηκε σε ψυχολογικό ζήτημα ή ακόμα και ως «κατάλοιπο σοβινισμού και εθνικισμού» των Ε/κ.

Ήταν τότε που η USAID, μέσω της αμαρτωλής UNOPS, άνοιγε τον πακτωλό εκατομμυρίων δολαρίων για να χρηματοδοτήσει ΜΚΟ που, σαν έτοιμες από καιρό, διαφήμιζαν το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν. Και αντί να δουν οι επαΐοντες ποιοι και γιατί επώαζαν το αυγό του φιδιού, κατηγορούσαν τους γνήσιους πατριώτες Ε/κ ως τους «εχθρούς της λύσης».

Μέχρι και οργάνωση για την ευημερία των γαϊδουριών είδαμε να εκκολάπτεται και να σέρνει τον χορό υπέρ του σχεδίου.

Ο εκκωφαντικός ήχος των αργυρίων, η πλύση εγκεφάλου στα αμερικανόπνευστα σεμινάρια, τα σούρτα φέρτα σε ξένες πρεσβείες, προφανώς θα έκρυβαν από το οπτικό τους πεδίο, τους κινδύνους που περνούσε τότε η μικρή και ανυπεράσπιστη Κύπρος. Λυσσαλέα η προπαγάνδα τους.

Αδυσώπητος το μίσος εναντίον όσων δεν υπέκυπταν στο ιμπεριαλιστικό φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν. Και σαν αφιονισμένες Ηρωδιάδες έσπευδαν να στηλιτεύσουν, να κτυπήσουν τους διαφωνούντες. Από την άλλη κόρδωναν με τον τίτλο που τους έδωσαν οι Αμερικανοβρετανοί ως οι opinion leaders( διαμορφωτές της κοινής γνώμης), που θα έπειθαν τον κάθε «ξεροκέφαλο» Ε/κ να αποδεχθεί την τελεσίδικη ποινή της πατρίδας του.

Τα WIKILEAKS τούς κατέγραψαν …

Χάρη στον ιστότοπο WIKILEAKS (του οποίου ο δημιουργός διώκεται ακόμη από τους διεθνείς συνωμότες, παρά την πρόσφατη δικαίωσή του από δικαστήριο της Σουηδίας), διαβάσαμε ποιοι εν Κύπρω πολιτικοί κλωθογύριζαν σε ξένες πρεσβείες και έπαιρναν οδηγίες. Και υπάρχουν καταγεγραμμένα έγγραφα και τεκμήρια πώς δρούσαν υπογείως και σε διατεταγμένη για να περάσει το αντικυπριακό σχέδιο Ανάν.

Ευτυχώς o λαός διαισθάνθηκε τους κινδύνους. Απ’ όλα τα κομματικά, πολιτικά σχήματα, φούντωσε και συμπαρέσυρε όσους επιβουλεύονταν το μέλλον του. Σήμερα αυτό το ποτάμι αφουγκράζεται και αναμένει. Ετοιμάζει την ορμητική πορεία του να γκρεμίσει τα «κάστρα» και τις εφήμερες «καρέκλες» όσων νομίζουν πως με τεμενάδες υπέρ των Αμερικανοβρετανών, των κάθε Έιντε, Ντάουνερ και ντε Σόττο, των κάθε Ερντογάν, Τσαβούσογλου και της κάθε μαδημένης αλεπούς στη Γηραιά Αλβιώνα, μπορούν να τον ξεγελάσουν με σχέδια που θα δένουν πεισθάγκωνα την Κύπρο στο άρμα της Τουρκίας και του κάθε ιμπεριαλιστή.

Πού να βρίσκεται, άραγε, σήμερα ο Κόφι Ανάν, ο οποίος ήθελε να ακυρώσει τα ψηφίσματα 541 και 550, στα οποία η παρανόμως ανακηρυχθείσα «ΤΔΒΚ» κατεγράφετο ως υποτελές μόρφωμα της Τουρκίας; Γυροφέρνει στις Ην. Πολιτείες αργόσχολος και ξεχασμένος απ’ όλους.Kαι ποιος εμποδίζει σήμερα την Κυπριακή Δημοκρατία και τον νόμιμα εκλελεγμένο Πρόεδρό της, να υπενθυμίζει αυτά τα ψηφίσματα στους επιτελείς των Ην. Εθνών;

Από ποιους χρηματοδοτούνται οι ΜΚΟ και πώς ελέγχονται;

Όταν ο Βλ. Πούτιν κατέθετε το 2012 με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Ρωσική Δούμα νομοσχέδιο για τις ΜΚΟ, τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε από τις κλειστές λέσχες, τους κάθε Ροκφέλερ και Τζορτζ Σόρος έσπευδαν να τον κατηγορήσουν πως θέλει να θέσει υπό τον έλεγχό του «ανεξάρτητες οργανώσεις» και ότι κατηγορεί συλλήβδην ως «ξένους πράκτορες» τα μέλη των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στη χώρα.

Ο Ρώσος Υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ τόνιζε με έμφαση πως «η οικονομική στήριξη των ΗΠΑ προς ρωσικές ΜΚΟ είναι αγκάθι στις σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον. Σημείωνε ακόμα πως: «Οι δραστηριότητες αυτές πήραν μια τέτοια έκταση που καθίστανται πρόβλημα για τις σχέσεις μας. Ανησυχούμε πραγματικά για το γεγονός ότι από την πλευρά της Ουάσινγκτον χρηματοδοτούνται ορισμένες οργανώσεις και κινήματα στη Ρωσία».

Οι οργανώσεις «υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» καταδίκασαν αυτόν τον νόμο, ο οποίος χαρακτηρίσθηκε από τη Διεθνή Αμνηστία “τελευταίο κεφάλαιο στην άνευ προηγουμένου καταστολή των μη κυβερνητικών οργανώσεων”. Tο περιβόητο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), επίσης μη κυβερνητική οργάνωση, ισχυριζόταν ότι: “Στόχος του νέου νόμου είναι στην πραγματικότητα οι ρωσικές οργανώσεις”, καθώς τις “αποκόπτει από τους διεθνείς εταίρους τους”.

O Βλ. Πούτιν, παρά τις επικρίσεις των ξένων και ελεγχόμενων οργανώσεων, ενέκρινε τον νόμο, ενώ τον Απρίλη του 2014 ζήτησε από τη ρωσική υπηρεσία ασφαλείας FSB να διασφαλίσει ότι η Ρωσία δεν θα ακολουθήσει το «παράδειγμα» της Ουκρανίας, επιτρέποντας στη Δύση να χρησιμοποιήσει Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στη χώρα για «καταστροφικούς» σκοπούς.

«Πρέπει να κάνουμε σαφώς τον διαχωρισμό μεταξύ της νόμιμης δραστηριότητας της αντιπολίτευσης, όπως συμβαίνει σε κάθε δημοκρατική χώρα, και στον εξτρεμισμό, ο οποίος οικοδομείται στηριζόμενος στο μίσος, υποκινώντας τον εθνικό και τον διεθνή διχασμό και αψηφώντας τον νόμο και το Σύνταγμα», σημείωνε ο Πούτιν σε συνάντηση που είχε με τους επικεφαλής της FSB. «Πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε τη διαφορά ανάμεσα στους πολιτισμένους αντιτιθέμενους στις Αρχές και στην εξυπηρέτηση ξένων εθνικών συμφερόντων που βλάπτουν τη χώρα μας» τόνιζε, παραπέμποντας στις μεγάλες διαδηλώσεις τον χειμώνα του 2012-2013, οι οποίες ήταν δημιούργημα οργανώσεων που χρηματοδοτούνταν από το εξωτερικό.

Στην Κύπρο επιβάλλεται ο έλεγχός τους

ΜΚΟ σε Κύπρο και Ελλάδα λυμαίνονται κονδύλια για τα οποία ουδείς γνωρίζει από πού προέρχονται. Εκατοντάδες ΜΚΟ στην Ελλάδα μπήκαν επικεφαλής της διακίνησης προσφύγων πνίγοντας κυριολεκτικά την Ελλάδα από πρόσφυγες που κατευθύνονταν από τα παράλια της Τουρκίας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που τον Νιόβη του 2015 το TRIBUNE αποκάλυπτε ότι στη Λέσβο δρούσε μια ισλαμιστική ανθρωπιστική οργάνωση, η One Nation, της οποίας τα μέλη είναι σκληροί ισλαμιστές.

Στις 29 Νοεμβρίου στάληκε η πληροφορία μέσω Twitter ότι η ρωσική Πολεμική Αεροπορία βομβάρδισε τις αποθήκες της One Nation στο χωριό Αλ Ντάνα στην επαρχία Ιντλίμπ της βορειοδυτικής Συρίας, περιοχή που ελέγχεται από την Αλ Κάιντα και τις τουρκόφιλες τζιχαντιστικές συμμορίες. Οι όπου γης χρηματοδοτούμενες και ελεγχόμενες Μ.Κ.Ο από κλειστές λέσχες έσπευσαν να κατηγορήσουν τη Ρωσία, αλλά όχι αυτούς που κρύβονταν πίσω από την «One Nation».

Oι θεσμοί στην Κύπρο φαίνεται να αντιμετωπίζουν με μιαν απαράδεκτη ανοχή τη δράση ΜΚΟ και υπάρχει απροθυμία να ασχοληθούν με το «πόθεν έσχες» τους. Αλήθεια, με ποια χρήματα λειτουργούν αυτές οι ΜΚΟ και πόσο ανεξάρτητες είναι; Μετά το ναυάγιο των συνομιλιών της πενταμερούς Διάσκεψης στο Κρανς Μοντανά ακούγονται, δυστυχώς, από Έλληνες Κυπρίους φωνές αποενοχοποίησης του Τσαβούσογλου και του εγκάθετου της Τουρκίας, Ακιντζί. Ποιοι, άραγε, υποκινούν αυτές τις αντιδράσεις και ποιοι, έναντι ποιου τιμήματος υποθάλπουν αυτές τις φωνές;

Σίγουρα θα υπάρξουν νέες πρωτοβουλίες για συνέχιση των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού με τον τρόπο που επιδιώκουν τα ιμπεριαλιστικά γεράκια προς εξυπηρέτηση των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων. Διαφαινεται ποιοι θα τεθούν ξανά επικεφαλής της παραμόρφωσης και εξωραϊσμού των όποιων κακόβουλων σχεδίων. Όμως, είναι καλά να γνωρίζει, επιτέλους, ο κυπριακός λαός, οι διάφορες ΜΚΟ από ποιους χρηματοδούνται ή ποια αλλότρια συμφέροντα έχουν «τηρώντας τον νόμο της σιωπής» του Ροκφέλερ, για να περάσει ένα εθνοκτόνο σχέδιο σε βάρος της πατρίδας τους. Και να γνωρίζει ποια εργαλεία χειραγώγησης της κοινής γνώμης θα χρησιμοποιήσουν ξανά οι «χρηματοδότες», όπως έγινε το 2004 και, όπως φαίνεται, επαναλαμβάνεται και τώρα.

 Το κείμενο δημοσιεύθηκε στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ της Κύπρου