Ο όρος περιφερική νευροπάθεια περιγράφει μια διαταραχή στη μεταφορά εντολών από το νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο προς τα νεύρα στην περιφέρεια.
Τα σημεία και συμπτώματα της περιφερικής νευροπάθειας μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Σταδιακή έναρξη με μουδιάσματα και φαγούρα στα πόδια ή τα χέρια σας
- Αίσθημα πόνου στα άκρα
- Αυξημένη ευαισθησία στην αφή
- Έλλειψη συντονισμού των κινήσεων και αστάθεια στη βάδιση
- Μυϊκή αδυναμία εάν τα κινητικά νεύρα επηρεάζονταιΕάν τα αυτόνομα νεύρα επηρεάζονται, τα σημεία και τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Δυσανεξία στη θερμότητα και αλλοίωση της εφίδρωσης
- Προβλήματα στο έντερο, την ουροδόχο κύστη ή πεπτικά προβλήματα
- Αλλαγές στην πίεση του αίματος, προκαλώντας ζάλη ή αδιαθεσία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η περιφερική νευροπάθεια μπορεί να επηρεάσει ένα νεύρο (μονονευροπάθεια), δύο ή περισσότερα νεύρα σε διάφορους τομείς (πολλαπλή μονονευροπάθεια) ή πολλά νεύρα (πολυνευροπάθεια).
Πότε πρέπει να επισκεφτείτε ένα γιατρό
Αναζητήστε ιατρική φροντίδα αμέσως εάν παρατηρήσετε ασυνήθιστα συχνά «μυρμηκιάσματα», αδυναμία ή πόνο στα χέρια ή τα πόδια σας.
Η
έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία προσφέρει την ευκαιρία για τον έλεγχο των συμπτωμάτων σας και την αποτροπή περαιτέρω ζημίας των περιφερικών νεύρων σας.
Πώς γίνεται η διάγνωση της αιτίας της περιφερικής νευροπάθειας;
Οι πιο κοινές αιτίες περιλαμβάνουν το σακχαρώδη διαβήτη, τον υποθυρεοειδισμό, διατροφικές ελλείψεις, ελλείψεις βιταμινών όπως η βιταμίνη Β12 και τις αυτοάνοσες ασθένειας.
Η
διάγνωση απαιτεί προσεκτική κλινική εκτίμηση, συνετές εργαστηριακές δοκιμές και ηλεκτροδιαγνωστικές μελέτες ή βιοψία νεύρου, εάν η διάγνωση παραμένει ασαφής.
Μια συστηματική προσέγγιση αρχίζει με τον εντοπισμό της βλάβης στα περιφερειακά νεύρα, την ταυτοποίηση της υποκείμενης αιτιολογίας και τον αποκλεισμό των δυνητικά θεραπεύσιμων αιτιων.
Οι
αρχικές εξετάσεις αίματος θα πρέπει να περιλαμβάνουν μια γενική εξέταση αίματος, ένα ολοκληρωμένο μεταβολικό προφίλ και μέτρηση της ταχύτητας καθίζησης ερυθρών αιμοσφαιρίων και της γλυκόζης νηστείας αίματος, της βιταμίνης Β12 και των επιπέδων των θυρεοειδικών
ορμονών.
Η
οσφυονωτιαία παρακέντηση, η ανάλυση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού και ηλεκτροδιαγνωστικές μελέτες, συμπεριλαμβανομένων των μελετών αγωγής των νεύρων και του ηλεκτρομυογραφήματος μπορεί να είναι χρήσιμα στη διαφοροδιάγνωση.
Μπορεί ο υποθυρεοειδισμός να προκαλέσει περιφερική νευροπάθεια και, αν ναι, πώς αντιμετωπίζεται;
Περιφερική νευροπάθεια μπορεί να προκληθεί από σοβαρό, μακροχρόνιο υποθυρεοειδισμό.
Αν
και η συσχέτιση μεταξύ υποθυρεοειδισμού και περιφερικής νευροπάθειας δεν είναι πλήρως κατανοητή, είναι γνωστό ότι ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση υγρών με αποτέλεσμα το οίδημα των ιστών που ασκούν πίεση στα περιφερικά νεύρα.
Η θεραπεία της περιφερικής νευροπάθειας εξαιτίας υποθυρεοειδισμού κατευθύνεται στη διαχείριση του υποκείμενου υποθυρεοειδισμού και τη θεραπεία των συμπτωμάτων που προκύπτουν.
Η άσκηση και η διατήρηση ενός υγιούς βάρους μπορεί επίσης να βοηθήσουν στην ελαχιστοποίηση του στρες καθώς και την ελάττωση των συμπτωμάτων.
Στα άτομα που πάσχουν από αυτοάνοση νόσο του θυρεοειδούς, όπως η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, απαραίτητο είναι να αποκλειστεί η συνύπαρξη άλλων αυτοάνοσων νόσων που πλήττουν τα νευρικό σύστημα και σε περίπτωση διάγνωσης η σωστή συνεργασία του ενδοκρινολόγου με το νευρολόγο ή το ρευματολόγο.
Αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο ερυθηματώδης λύκος επηρεάζουν το περιφερικό νευρικό σύστημα με διάφορους τρόπους και μπορεί να είναι αιτίες περιφερικής νευροπάθειας.
Η
χρόνια φλεγμονή και η βλάβη στους ιστούς καθώς και η πίεση που προκαλείται από τη φλεγμονή, μπορεί όλα να οδηγήσουν σε έντονο πόνο των νεύρων στα άκρα.