Κινδυνεύει το γερμανικό όραμα για την Ευρώπη;

Το κείμενο της κυβερνητικής συμφωνίας του νέου μεγάλου συνασπισμού που υπογράφεται σήμερα στο Βερολίνο έχει αναμφίβολα «περισσότερη Ευρώπη» απ΄ ότι στο παρελθόν. Κατά πόσον όμως είναι και υλοποιήσιμα τα όσα προβλέπονται;

Είναι αλήθεια ότι ποτέ άλλοτε ένα κείμενο κυβερνητικής συμφωνίας δεν είχε τόσο πολύ Ευρώπη όσο αυτό, στο οποίο κατέληξαν Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες. Το κείμενο φέρει μάλιστα τον αισιόδοξο τίτλο «Ένα νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη». Και μολονότι πολλές διατυπώσεις είναι αρκετά γενικόλογες αφήνοντας πολλά περιθώρια ερμηνείας, το κείμενο αποπνέει αναμφίβολα πολύ ενθουσιασμό για το όραμα της ενωμένης Ευρώπης.

Η νέα κυβέρνηση προτίθεται να ενισχύσει την ΕΕ εν γένει και να προχωρήσει μαζί με τη Γαλλία στη μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης. Το Βερολίνο προκρίνει έναν «επενδυτικό προϋπολογισμό» για τη ζώνη του ευρώ, όπως έχει προταθεί επανειλημμένως και από τον γάλλο πρόεδρο Μακρόν. Ο δε Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε ένα ελεγχόμενο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, το οποίο θα συνδράμει τις χώρες μέλη που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Γερμανία είναι μάλιστα διατεθειμένη να βάλει γι΄ αυτόν τον σκοπό το χέρι πιο βαθιά στη τσέπη. Οι λόγοι είναι προφανείς: η αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας δημιουργεί ένα τεράστιο οικονομικό κενό, το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί.

Η Κομισιόν εμφανίζεται φυσικά κατενθουσιασμένη από τον μεγάλο αυτό βαθμό ευρωπαϊκού πνεύματος που διέπει το κείμενο της νέας κυβερνητικής συμφωνίας στο Βερολίνο. Ο επικεφαλής του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Μάνφρεντ Βέμπερ σχολίασε στο twitter: «Είναι μια ξεκάθαρη ευρωπαϊκή προσπάθεια και μιαν απάντηση στους λαϊκιστές». Ο ευρωβουλευτής του SPD Γιό Λάινεν είπε στη Γερμανική Ραδιοφωνία DLF: «Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι ένα από τα τελευταία οράματα που έχουμε στην πολιτική. […] Το ευρωπαϊκό κεφάλαιο (σσ. της κυβερνητικής συμφωνίας) είναι ένα μήνυμα προς το εσωτερικό, αλλά και προς τους εταίρους ότι μπορούν να υπολογίζουν στη Γερμανία»

«Συνεργός του ΣΥΡΙΖΑ»

Ο ενθουσιασμός αυτός για την Ευρώπη όμως δεν βρίσκει παντού ευήκοα ώτα. Αντιδράσεις προκαλεί κυρίως η πρόθεση των δυο μεγάλων κομμάτων να συνεισφέρουν οικονομικά περισσότερα στον ευρωπαϊκό κορβανά. Τόσο στο εσωτερικό όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βουλευτές των γερμανών Φιλελευθέρων αλλά και του εθνολαϊκιστικού AfD προειδοποιούν για τον κίνδυνο να εξελιχθεί η ΕΕ σε μια ένωση χρέους και μεταφοράς κεφαλαίων. Ο Βολφς Κλιντς, εκπρόσωπος του FDP για οικονομικά θέματα εκτίμησε ότι με την προβλεπόμενη αύξηση των ευρωπαϊκών κεφαλαίων ο μεγάλος συνασπισμός εξελίσσεται σε «συνεργό» της αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα και στον υπ' αριθμόν ένα εισφορέα της Ένωσης.

Ακόμη δριμύτερη είναι η κριτική του επικεφαλής του Ινστιτούτου Ifo του Μονάχου Κλέμενς Φουστ ο οποίος χαρακτηρίζει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο της κυβερνητικής συμφωνίας «καταστροφικό», διότι η Γερμανία είναι διατεθειμένη να πληρώσει περισσότερα χωρίς να αξιώνει ανταλλάγματα. Αυτό είναι «απίστευτα επιπόλαιο» καθώς δίνει κίνητρο στις οικονομικά αδύναμες χώρες να μεταφέρουν τα βάρη τους στη Γερμανία, όπως λέει. Ο ίδιος θεωρεί περιττό τον λεγόμενο «επενδυτικό προϋπολογισμό» εκτιμώντας ότι οι μεμονωμένες χώρες της Ευρωζώνης θα μπορούσαν να προχωρήσουν μόνες τους σε επενδύσεις. Ο Φουστ καταλήγει στο εξής απαξιωτικό για τον μεγάλο συνασπισμό συμπέρασμα: «Το πρόγραμμα αυτό είναι για τον κάλαθο των αχρήστων».

Προβληματισμό προκαλεί επίσης το γεγονός ότι στο πεδίο της ευρωπαϊκής πολιτικής η νέα κυβέρνηση επενδύει ιδιαίτερα στη γαλλογερμανική συνεργασία. Οι περισσότεροι εκτιμούν μεν ορθώς ότι ο γαλλογερμανικός άξονας είναι εκ των ων ουκ άνευ για τη μετεξέλιξη της Ευρώπης, ωστόσο είναι γεγονός ότι από μόνος του δεν μπορεί να επιφέρει τις επιδιωκόμενες μεταρρυθμίσεις. Αυτές απαιτούν ευρεία αποδοχή και, επί του παρόντος, αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο στην Ευρώπη.

Λαϊκιστές, ευρωσκεπτικιστές και Ιταλία

Και μόνον οι προτάσεις Μακρόν για έναν κοινό υπουργό Οικονομικών και έναν μεγαλύτερο προϋπολογισμό των χωρών της Ευρωζώνης προκαλεί αντιδράσεις, όχι μόνον στην ίδια τη Γερμανία, αλλά και σε Αυστρία, Ολλανδία και στις τρεις χώρες του ευρωπαϊκού βορρά. Πέραν αυτού, τριβές συνεχίζει να προκαλεί το μείζον ζήτημα της μετανάστευσης και της ανακατανομής προσφύγων, με τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης να αρνούνται τις συμπεφωνημένες ποσοστώσεις, παρά τις συνεχείς πιέσεις που ασκεί η Γερμανία. Την ίδια ώρα υπάρχει μια συνεχής διελκυστίνδα μεταξύ Βρυξελλών από τη μία, και Πολωνίας και Ουγγαρίας από την άλλη, λόγω παραβιάσεων του κράτους δικαίου στις δυο χώρες. Και ενώ «τρέχουν» οι διαπραγματεύσεις για το Brexit, σε σχεδόν όλες τις χώρες της ΕΕ αυξάνεται η αποδοχή λαϊκίστικων και ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων. Όλα αυτά συνιστούν φυσικά σοβαρά προσκόμματα στο επιδιωκόμενο από το Βερολίνο «Νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη».

Αυτό όμως που ενδέχεται να αποτελέσει μεγαλύτερη τροχοπέδη για την μελλοντική πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι το αποτέλεσμα των εκλογών στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης. Πάνω από τους μισούς Ιταλούς ψήφισαν στις πρόσφατες εκλογές κόμματα που θέλουν όχι περισσότερη, αλλά λιγότερη Ευρώπη. Δυο από τους νικητές, το Κίνημα Πέντε Αστέρων και η Λέγκα του Βορρά, αντιτίθενται στην περαιτέρω εμβάθυνση της ΕΕ. Και όχι μόνον. Κατά καιρούς αξίωναν την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί ότι ο σχηματισμός κυβέρνησης στη Ρώμη θα είναι ιδιαίτερα χρονοβόρος.

Οι κυβερνητικοί εταίροι στο Βερολίνο έχουν πλήρη επίγνωση αυτής της εξαιρετικά πολυσύνθετης ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Το αργότερο μετά τις ιταλικές εκλογές «πρέπει να ανησυχεί κανείς πολύ για την κατάσταση της ΕΕ», σχολιάζει ο επικεφαλής της επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της γερμανικής Βουλής Κρίχμπαουμ. Κατά τον ίδιο, η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι. Το δε νέο ξεκίνημα που οραματίζονται CDU/CSU και SPD, όπως λέει, ενδέχεται να γίνει παρελθόν, πριν καν ξεκινήσει.

Κρίστοφ Χάσελμπαχ / Κώστας Συμεωνίδης

DW

Ποιον εμπιστεύονται οι Τούρκοι;

Του Κώστα Ράπτη

Καθώς ο χρόνος κυλά αντίστροφα για τις εκλογές, προεδρικές και βουλευτικές μαζί, του φθινοπώρου 2019 στην Τουρκία (τις πρώτες με βάση το κομμένο στα μέτρα του Ταγίπ Ερντογάν νέο σύνταγμα που εγκρίθηκε οριακά στο δημοψήφισμα του Απριλίου 2017), κάθε δημοσκόπηση έχει τη σημασία της. Ιδίως αν δίνει στον Τούρκο πρόεδρο λόγους να ανησυχεί, όπως αυτή που μόλις διενεργήθηκε από την εταιρεία ερευνών Kuantum Arast?rma σε δείγμα 1.500 Τούρκων πολιτών από 26 διαφορετικές επαρχίες.

Η έρευνα επιβεβαιώνει την φθορά του Ερντογάν, ακόμη και σε αυτή τη συγκυρία της "εθνικής συσπείρωσης” λόγω των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Αφρίν, καθώς λ.χ. στο ερώτημα πόσο εμπιστεύονται τον αρχηγό του κράτους οι ερωτηθέντες απάντησαν "πολύ” και "αρκετά” κατά 33,5% και 15,4% αντιστοίχως, έναντι ποσοστού 10,6% και 28,6% για τις απαντήσεις "όχι και τόσο” και "καθόλου”. Ο συσχετισμός που προκύπτει αφήνει συνεπώς "σκιές”, μολονότι συνολικά είναι θετικός, ήτοι (αν βγει εκτός υπολογισμού το 12,1% όσων δεν έδωσαν απάντηση) 55,4% υπέρ του προέδρου έναντι 44,6% εις βάρος του.

Οι ένοπλες δυνάμεις εξακολουθούν, κατά παράδοση, να αποτελούν τον θεσμό που συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο βαθμό εμπιστοσύνης, ξεπερνώντας κατά πολύ τις επιδόσεις του Ερντογάν. Ειδικότερα, τις ένοπλες δυνάμεις εμπιστεύονται οι Τούρκοι "πολύ” ή "αρκετά” σε ποσοστό 39,1% και 30,1%, ενώ "λίγο” ή "καθόλου” απαντά το 7,5% και το 8,8%. Συνολικό ισοζύγιο (αν αφαιρεθεί το 14,5% όσων δεν απάντησαν): 80,9% θετικές κρίσεις έναντι 19,1% αρνητικών

Το κυβερνών κόμμα εμπιστεύεται "πολύ” το 21,9% των ερωτηθέντων, "αρκετά” το 21,9%, "όχι και τόσο” το 12,6% και "καθόλου” το 29,7% . Συνολικό ισοζύγιο (αν αφαιρεθεί το 14,2% όσων δεν απάντησαν): 50,7% θετικές κρίσεις έναντι 49,3% αρνητικών - επίδοση κατώτερη αυτής του ίδιου του Ερντογάν.

Μεγαλύτερο πρόβλημα εμπιστοσύνης, πάντως, έχει η αντιπολίτευση. Την εμπιστεύεται "πολύ” το 3,9% των ερωτηθέντων, "αρκετά” το 14%, "όχι και τόσο” το 24,5% και "καθόλου” το 37,7% . Συνολικό ισοζύγιο (αν αφαιρεθεί το 19,9% όσων δεν απάντησαν): θετικές κρίσεις 22,4% έναντι αρνητικών 77,6%. Με άλλα λόγια, η φθορά των κυβερνώντων δεν μπορεί να μετατραπεί σε πολιτική ανατροπή.

Σε κάθε περίπτωση, η μεγάλη πλειοψηφία της τουρκικής κοινής γνώμης δείχνει, ασχέτως κομματικών τοποθετήσεων, να στρέφεται σε αντιδυτική και εθνικιστική κατεύθυνση. Είναι ενδεικτικό ότι το 48,3% των ερωτηθέντων εκφράζει έλλειψη εμπιστοσύνης στην Ε.Ε. ενώ χαμηλά, όπως και σε προηγούμενες έρευνες, παραμένουν τα σχετικά ποσοστά για τις ΗΠΑ.

capital.gr

Ιράν-συντριβή αεροσκάφους: Οκτώ γυναίκες από την Τουρκία και την Ισπανία σκοτώθηκαν

Τα σωστικά συνεργεία δεν εντόπισαν κανέναν επιζώντα στα συντρίμμια του τουρκικού αεροσκάφους που συνετρίβη χθες Κυριακή στο νοτιοδυτικό Ιράν και το οποίο, σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, μετέφερε οκτώ γυναίκες που επέστρεφαν από το πάρτι που διοργάνωσε μία εξ αυτών πριν τον γάμο της.

"Στο αεροπλάνο επέβαιναν τρία μέλη του πληρώματος και 8 επιβάτες. Δύο από τους επιβάτες ήταν ισπανικής καταγωγής και οι υπόλοιποι Τούρκοι", διευκρίνισε σήμερα η Ιρανική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.

Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, το αεροπλάνο, ένα Bombardier CL60, μετέφερε την κόρη του Χουσεΐν Μπασαράν, ενός Τούρκου επιχειρηματία, και επτά φίλες της.

Το αεροπλάνο κατέπεσε στην επαρχία Τσαχαρμαχάλ και Μπαχτιαρί, ενώ είχε απογειωθεί από την πόλη Σαρτζάχ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με προορισμό την Κωνσταντινούπολη.

Η Μίνα Μπασαράν αρραβωνιάστηκε τον Οκτώβριο και είχε πάει στα Εμιράτα με τις φίλες της για να γιορτάσουν τον γάμο της που θα πραγματοποιούνταν τον επόμενο μήνα.

Μία ημέρα πριν την τραγωδία η Μίνα είχε αναρτήσει στον λογαριασμό της στο Instagram μια φωτογραφία στην οποία εμφανιζόταν χαμογελαστή και περιστοιχισμένη από τις φίλες της. Όλες φορούσαν μπουρνούζια και γυαλιά ηλίου, ενώ η φωτογραφία φαίνεται να τραβήχτηκε στο ξενοδοχείο One and Only Royal Mirage του Ντουμπάι.

"Το αεροσκάφος εισήλθε στον εναέριο χώρο της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν στις 16:59 (τοπική ώρα, 15:29 ώρα Ελλάδας) και συνετρίβη περίπου στις 18:09", ανακοίνωσε η Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας.

"Βάσει των συνομιλιών με το κέντρο ελέγχου, ο πιλότος είχε ζητήσει άδεια να πετάξει σε χαμηλότερο υψόμετρο εξαιτίας ενός τεχνικού προβλήματος", πρόσθετε η ανακοίνωση, επισημαίνοντας ότι "το αεροσκάφος εξαφανίστηκε από το ραντάρ όταν πετούσε σε υψόμετρο 32.000 ποδών ενώ έχανε ύψος και μειωνόταν η ταχύτητά του".

Σύμφωνα με το πρακτορείο Isna, τα πτώματα των 11 επιβαινόντων έχουν εντοπιστεί στο σημείο της τραγωδίας.

Από την πλευρά του το πρακτορείο Irna μετέδωσε ότι μια πρώτη ομάδα συγγενών των νεκρών έφτασε το πρωί στο Σαχρ-ε-Κοντ, συνοδευόμενη από Τούρκο διπλωμάτη.

Εξάλλου τα μαύρα κουτιά του αεροσκάφους έχουν εντοπιστεί και θα παραδοθούν στις τουρκικές αρχές.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πολυεθνική αεροπορική άσκηση σε όλο το FIR Αθηνών

Σε εξέλιξη βρίσκεται από σήμερα σε όλο το εύρος του FIR Αθηνών η πολυεθνική αεροπορική άσκηση μεσαίας κλίμακας "Ηνίοχος 2018".

Στην άσκηση συμμετέχουν με μέσα και προσωπικό, για πρώτη φορά το Ηνωμένο Βασίλειο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι ΗΠΑ, η Ιταλία και η Κύπρος με ελικόπτερο για τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης που θα διεξαχθούν στο πλαίσιο της άσκησης. Από την Ελλάδα θα συμμετάσχει μεγάλος αριθμός αεροπορικών δυνάμεων, καθώς και δυνάμεις του Στρατού Ξηράς και του Πολεμικού Ναυτικού.

Αντικειμενικός σκοπός της "Ηνίοχος 2018" είναι να παρέχει ρεαλιστική επιχειρησιακή εκπαίδευση σε συνθήκες που προσομοιάζουν σ΄ ένα σύνθετο, πολλαπλών απειλών περιβάλλον μάχης, ώστε να μεγιστοποιήσουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Η άσκηση θα ολοκληρωθεί στις 23 Μαρτίου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Τουρκία σκάβει για πόλεμο αρμάτων στον Εβρο

του Παναγιώτη Σαββίδη

Το κανάλι-τάφρος Canal Edirne (Κανάλι της Αδριανούπολης), όπως είναι η επίσημη ονομασία του, έχει συνολικό μήκος 7.800 μ., πλάτος 60 μ. και βάθος 3 μ. Χαράχτηκε δυτικά του σημερινού οικισμού Κάραγατς, που αποτελεί προάστιο της Αδριανούπολης στη δυτική όχθη του Εβρου, σε έκταση που απαλλοτριώθηκε από το Δημόσιο.

Η κατασκευή του έργου ανακοινώθηκε στα τέλη του 2015 από τον τότε πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου, έχοντας το ΟΚ του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερτογάν και του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας στρατηγού Χουλουσί Ακάρ, που βρίσκεται στη θέση του έως σήμερα. Οι πρώτες εργασίες ξεκίνησαν άμεσα και συνεχίστηκαν με εντατικό ρυθμό το επόμενο διάστημα, φτάνοντας στο 90% του έργου τον περασμένο Δεκέμβριο. Σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ, το συνολικό κόστος του έργου άγγιξε τα 100 εκατ. δολάρια, ενώ προγραμματίζονται και εγκαίνια παρουσία του... σουλτάνου Ερντογάν.

Τούρκοι στρατιωτικοί αναλυτές θεωρούν το Canal Edirne κορυφαίο οχυρωματικό έργο, με μοναδική αποστολή να αποτρέψει πιθανή εισβολή ελληνικών αρμάτων μάχης και μηχανοκίνητων δυνάμεων στην Ανατολική Θράκη σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής και προσπάθειας της Ελλάδας να δημιουργήσει «ισοδύναμο τετελεσμένο» μετά από πιθανή κατάληψη ελληνικού εδάφους από την Τουρκία. «Το ισοδύναμο τετελεσμένο προβλέπει ότι η απάντηση στην οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας θα είναι ισοδύναμη ενέργεια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Μια κίνηση τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο θα οδηγούσε στην ανταπόδοση της εχθρικής ενέργειας σε άλλη περιοχή, όπως στο Κάραγατς», αναφέρει στο «ΘΕΜΑ» ο δημοσιογράφος και στρατιωτικός αναλυτής Δημήτρης Μανακανάτας, επισημαίνοντας πως το Canal Edirne εντάσσεται στην προσπάθεια της Αγκυρας να αποτρέψει ισοδύναμο τετελεσμένο από την ελληνική πλευρά στο έδαφός της. «Σκοπός του ισοδύναμου τετελεσμένου είναι η κινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα με απώτερο στόχο την επίτευξη αμοιβαίας απαγκίστρωσης από εδάφη των δύο εμπλεκομένων», τονίζει.

Το έργο, που ολοκληρώθηκε μέσα σε 36 μήνες, θεωρείται επισήμως αντιπλημμυρικό και εντάσσεται στο πλαίσιο της πολιτικής προστασίας για το ενδεχόμενο υπερχείλισης του Εβρου και για πλημμυρικά φαινόμενα που τα τελευταία χρόνια είναι έντονα. Το διάστημα αυτό ολοκληρώνονται τα τεχνικά έργα (δρόμοι, γέφυρες κ.ά.) που είναι αναγκαία για την άμεση πρόσβαση και διαπέραση της τάφρου από τουρκικές δυνάμεις, εφόσον απαιτηθεί.

Τουρκικές αμυντικές ιστοσελίδες υποστηρίζουν ότι με τη νέα τάφρο «σφραγίζεται» το μοναδικό σημείο από το οποίο ελληνικές μηχανοκίνητες δυνάμεις θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στο Κάραγατς για να προελάσουν στη συνέχεια ανατολικά προς την πεδιάδα της Ανατολικής Θράκης, αφού πρώτα βέβαια καταφέρουν να διαπεράσουν τον ποταμό Εβρο.

«Με την κίνηση της Τουρκίας να βαφτίσει αρδευτικό έργο μια αντιαρματική τάφρο, που σε κάθε περίπτωση μπορεί να γεφυρωθεί από τον Ελληνικό Στρατό, προσπαθεί να περιορίσει τις επιλογές της ελληνικής πλευράς σε μια δική της ενέργεια» λέει ο κ. Μανακανάτας, επισημαίνοντας παράλληλα ότι «η τουρκική τάφρος μπορεί θεωρητικά να αποτελεί εμπόδιο για την κατάληψη του συνόλου της εξέχουσας του Κάραγατς, από την άλλη όμως αποτελεί και σημείο οχύρωσης του επιτιθέμενου σε εκείνο το σημείο. Διότι πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις».

Εχοντας ως δεδομένο ότι το δόγμα της Ελλάδας δεν είναι επιθετικό, σενάρια ζεύξης του Εβρου τίθενται μόνο στην περίπτωση τουρκικής προσβολής ή θερμού επεισοδίου τύπου Ιμίων. Τον περασμένο Ιούλιο, πάντως, το Δ’ Σώμα Στρατού προχώρησε σε επίδειξη της ισχύος του -στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στους γείτονες- με την πραγματοποίηση άσκησης βίαιης διάβασης του Canal Edirne και προέλασης στη συνέχεια στα ανατολικά, παρουσία και του Α/ΓΕΣ αντιστράτηγου Αλκιβιάδη Στεφανή. Σύμφωνα με το σενάριο προσομοίωσης, η άσκηση στόχευε σε πολύωρες επιχειρήσεις προκειμένου να διαμορφωθεί ικανό προγεφύρωμα βάθους αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων στο τρίγωνο του Κάραγατς και εντός τουρκικού εδάφους.

Η ελληνική τάφρος στον Εβρο

Τη δική της τάφρο δυτικά των χερσαίων συνόρων με την Τουρκία έχει όμως και η Ελλάδα. Χρονολογείται από το 1974, ωστόσο την περίοδο 2010-2011 πραγματοποιήθηκαν εργασίες διαπλάτυνσης, εκβάθυνσης και επέκτασής της, αποκλειστικά με μέσα και προσωπικό του Μηχανικού, με χαμηλότερο κόστος κατασκευής σε σχέση με μια ιδιωτική εταιρεία, υπό την επίβλεψη του τότε Α/ΓΕΣ στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου.

Η τάφρος έχει μήκος 12 χλμ., πλάτος 35 μέτρα, βάθος 12 μέτρα, ύψος αναχώματος 7 μέτρα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν βαλβίδα εκτόνωσης του ποταμού Αρδα σε περιόδους πλημμύρας. Το «lifting» και η επέκταση της τάφρου είχαν χαρακτηριστεί αναγκαία μετά την αγορά των νέων γεφυροφόρων αρμάτων από τις τουρκικές δυνάμεις για τη διάβαση του Εβρου.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Ε.Σ., η αντιαρματική τάφρος ισχυροποιεί σημαντικά την αμυντική ικανότητα του Εβρου, επιτρέποντας εξοικονόμηση στρατιωτικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης τουρκικής επιθετικής ενέργειας και ταυτόχρονα εξασφαλίζει την έγκαιρη προειδοποίηση σε περίπτωση προετοιμασίας του αντιπάλου για επιθετική ενέργεια, αφού η διάβαση του ποταμού και ακολούθως της τάφρου απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση δυνάμεων.

Το προγεφύρωμα βρίσκεται βορειοανατολικά της Ορεστιάδας και εκτείνεται από τον συνοριακό σταθμό Καστανιών, όπου συμβάλλουν οι ποταμοί Εβρος και Αρδας, μέχρι ανατολικά του χωριού Νέα Βύσσα

Το τρίγωνο του Κάραγατς

Το προγεφύρωμα που βρίσκεται βορειοανατολικά της Ορεστιάδας εκτείνεται από τον συνοριακό σταθμό Καστανιών, όπου συμβάλλουν οι ποταμοί Εβρος και Αρδας, μέχρι ανατολικά του χωριού Νέα Βύσσα. Το εν λόγω προγεφύρωμα προέκυψε στο πλαίσιο της εφαρμογής ειδικής ρύθμισης που περιλαμβανόταν στη Συνθήκης της Λωζάννης (1923) η οποία καλύπτει την Αδριανούπολη (Κάραγατς) που είναι κτισμένη στις όχθες του Εβρου. Σε αυτό το σημείο τα σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας δεν ταυτίζονται με τον μέσο ρου του Εβρου, όπως στην υπόλοιπη οριογραμμή, αλλά είναι χερσαία με μήκος περί τα 12 χλμ. Το λεγόμενο τρίγωνο του Κάραγατς είναι μια στενή λωρίδα γης έκτασης 24.000 τ.μ. που εκτείνεται στη δυτική όχθη του ποταμού Εβρου και αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό σημείο της ελληνοτουρκικής μεθορίου που υπάρχουν χερσαία σύνορα με την Ελλάδα.

Το 1923 και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Ανατολική Θράκη αποδόθηκε στην Τουρκία και ο Ελληνικός Στρατός αποσύρθηκε άμεσα δυτικά του Εβρου, που ορίστηκε φυσικό σύνορο των δύο χωρών χωρίζοντας γεωγραφικά τη Δυτική από την Ανατολική Θράκη.

Αρχικά η Αδριανούπολη δόθηκε στην Τουρκία, ενώ το προάστιο του Κάραγατς -στη δυτική όχθη του ποταμού-, όπου βρισκόταν ο επιβλητικός σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης, στην Ελλάδα.

Γρήγορα η περιοχή του Κάραγατς πλημμύρισε από Ελληνες πρόσφυγες που άφησαν πίσω τα σπίτια τους αναζητώντας τη νέα τους πατρίδα. Ωστόσο οι συνομιλίες για την υπογραφή ειρήνης στη Λωζάννη δεν είχαν ολοκληρωθεί, αφού η τουρκική πλευρά επέμενε να καταβάλει η Ελλάδα υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις. Ο Ελληνας διαπραγματευτής Ελευθέριος Βενιζέλος πρότεινε στον Τούρκο πληρεξούσιο Ισμέτ Ινονού να παραχωρήσει η Ελλάδα στην Τουρκία το τρίγωνο του Κάραγατς αντί κάποιας άλλης αποζημίωσης.

Η απάντηση της τουρκικής πλευράς άργησε, κρατώντας ανοιχτό το ενδεχόμενο καταγγελίας της εκεχειρίας και έναρξης νέων εχθροπραξιών ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία στη Θράκη. Στις 26/5/1923 ο Ινονού αποδέχτηκε τελικά την ελληνική πρόταση και η τριγωνική περιοχή που ορίζεται από το Κάραγατς και τα χωριά Ντεμερντές και Μπόσνα πέρασε στην κυριαρχία της Τουρκίας και οι Ανατολικοθρακιώτες πρόσφυγες πήραν και πάλι τον δρόμο της προσφυγιάς περνώντας τον Εβρο. Εντός της ελληνικής επικράτειας, περίπου 18 χλμ. νότια της Αδριανούπολης, έβαλαν τον θεμέλιο λίθο της νέας τους πατρίδας, της σημερινής Ορεστιάδας.

Newmoney.gr

Κωνσταντίνος Δανιήλ Τσαβδαρίδης

Ο Κωνσταντίνος Τσαβδαρίδης, έγινε αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα των Πολιτικών Μηχανικών του University of Leeds ήδη από τα 32 του χρόνια, ενώ παράλληλα ακολουθούσε μία συνεχώς ανοδική επαγγελματική και ερευνητική πορεία.  Παραμένοντας σε στενή συνεργασία με ελληνικά πανεπιστήμια, ερευνητικούς φορείς και επαγγελματίες πίσω στην Ελλάδα, έχει αναπτύξει ένα σταθερό δίκτυο αλληλεπίδρασης με τα ελληνικά πράγματα, ενώ μοιράζεται με τις «Γέφυρες» τις σκέψεις του για περαιτέρω συνεργασία με την ελληνική βιομηχανία, μέσα από την προσφορά τεχνογνωσίας.

Είστε ένας άνθρωπος με πάρα πολλές διακρίσεις, καινοτομίες και συνεργασίες στο ενεργητικό του.  Νιώθετε ότι η ελληνική σας καταγωγή, άμεσα ή έμμεσα μπορεί να υπήρξε παράγοντας επιτυχίας για να διαγράψετε την ως τώρα πορεία σας;

Είμαι υπερήφανος για την ελληνική μου καταγωγή, αγαπώ την χώρα μου, εκτιμώ τους Έλληνες και τιμώ τους δασκάλους που μου έδωσαν τις βάσεις για την μελλοντική μου εξέλιξη. Δεν θα το συνδύαζα όμως άμεσα με την επαγγελματική μου πορεία, γιατί ιδιαίτερα στο ακαδημαϊκό περιβάλλον δεν υπάρχουν σύνορα. Το επιστημονικό αντικείμενο και οι προσωπικές επιδόσεις του καθενός, είναι ένας χώρος χωρίς διακρίσεις. Εάν θέλεις να κάνεις ένα βήμα παραπάνω στην επιστήμη σου, θα πρέπει ο ίδιος να γίνεις ο «οδηγός» γι’ αυτήν και πιστεύω ότι ο Έλληνας από την φύση του είναι άνθρωπος με ανησυχίες, εφευρετικότητα, επιμονή, και έχει διακριθεί επάξια σε πολλούς τομείς διεθνώς.

Μιλήστε μας για τους δεσμούς με την Ελλάδα.  Σε επαγγελματικό επίπεδο υπάρχουν συνεργασίες με Έλληνες που ζουν εδώ στη χώρα;

Συνεργάζομαι ερευνητικά με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και τα τελευταία χρόνια είμαι προσκεκλημένος του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, ενώ δίνω διαλέξεις με θέμα τον Έξυπνο Σχεδιασμό Ψηλών Κτιρίων. Επίσης έχω συστηματική συνεργασία με αρκετούς Έλληνες επιστήμονες που βρίσκονται σε άλλα κράτη.

Η ενεργή παρουσία στην Ελλάδα (ομιλίες, συνέδρια, συνεργασίες με πανεπιστήμια και επαγγελματίες κ.ο.κ.) είναι κάτι που προκύπτει φυσικά για ένα Έλληνα του εξωτερικού ή που πρέπει να το επιδιώκει συστηματικά;  

Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι καθηγητές στην Ελλάδα οι οποίοι διατηρούν στενή σχέση με Έλληνες του εξωτερικού και μέσω συνεργασιών προκύπτουν όλα τα άλλα όπως οι ομιλίες, τα συνέδρια κτλ. Από την προσωπική μου εμπειρία όμως δεν θα έλεγα ότι ισχύει το ίδιο και με την βιομηχανία και τον ιδιωτικό τομέα. Πιστεύω ότι εκεί υπάρχει μεγαλύτερη εσωστρέφεια σε ότι έχει να κάνει με την παραγωγή γνώσης, ενώ ο Έλληνας επιχειρηματίας κοιτά κατά κόρον να πουλήσει στο εξωτερικό πριν γίνει διεθνώς ανταγωνιστικός. Ο διάλογος με εταιρίες και κυρίως με ερευνητές του εξωτερικού είναι πλέον αναγκαίος για την δημιουργία ενός προϊόντος που μπορεί να σταθεί στις διεθνείς αγορές και να προσφέρει υψηλές προδιαγραφές στους Έλληνες καταναλωτές.

Eχετε σκεφτεί για το μέλλον να αναπτύξετε περαιτέρω τέτοιες συνεργασίες και αν ναι μέσα από ποιους τρόπους;

Στόχος μου είναι η ενίσχυση ακαδημαϊκών συνεργασιών με τα ελληνικά Πανεπιστήμια αλλά και με ερευνητικά κέντρα μέσω προγραμμάτων που υποστηρίζουν την μετακίνηση και δικτύωση, ωφελώντας και τις δυο πλευρές και δίνοντας την δυνατότητα παραγωγικής συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα, από το θεωρητικό τομέα μέχρι τον τομέα της εφαρμογής. Θα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία κάποια στιγμή να συνεργαστώ με την βιομηχανία της Ελλάδας (π.χ. παραγωγής μεταλλικών δομικών στοιχείων) προσφέροντας γνώσεις και καινοτόμες ιδέες (διπλώματα ευρεσιτεχνίας) για την ευημερία του τόπου μου και το καλό της ελληνικής οικονομίας. Έχω βοηθήσει σαν σύμβουλος διεθνείς εταιρίες (που εξειδικεύονται στα ψηλά κτίρια, μεταλλικές γέφυρες, και ναυπήγηση πλοίων) και νομίζω ότι θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να κάνω το ίδιο για την Ελλάδα.

Ποια οφέλη πιστεύετε ότι αποφέρει η δικτύωση των Ελλήνων του εξωτερικού με την Ελλάδα γενικότερα;  Έχει ως τώρα αναπτυχθεί επαρκώς αυτή η αλληλεπίδραση;

Πιστεύω ότι η συνεργασία είναι αναγκαία και για τις δύο πλευρές. Ο Έλληνας του εξωτερικού θέλει να συνεισφέρει στον τόπο του. Έναν τόπο που ίσως κάποτε επιστρέψει, αλλά σίγουρα σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να χάσει επαφή.  Ωστόσο, είναι γεγονός ότι τα πιο ανεπτυγμένα και πλουσιότερα κράτη από την χώρα μας επενδύουν μεγάλα ποσά για την έρευνα και την τεχνολογία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα κράτη αυτά να πρωτοπορούν σε τεχνογνωσία, προϊόντα και εφαρμογές. Εάν ο Έλληνας που εργάζεται στην Ελλάδα θέλει να είναι ανταγωνιστικός, πρέπει να γνωρίσει άλλες κουλτούρες παραγωγής γνώσης. Ο Έλληνας επιστήμονας του εξωτερικού που αγαπά την χώρα του θα μεταφέρει αυτήν την τεχνογνωσία στα πανεπιστήμια και την βιομηχανία, θα «γεννήσει» γνώση ξέροντας τον τρόπο,  συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην ανάπτυξη της χώρας του  και στην λύση πολλών προβλημάτων.

Πόσο μπορούν κατά τη γνώμη σας να βοηθήσουν πρωτοβουλίες όπως οι «Γέφυρες Γνώσης και Συνεργασίας» που αποσκοπούν στη διασύνδεση των Ελλήνων όλου του κόσμου μεταξύ τους;

Θεωρώ ότι πρωτοβουλίες όπως αυτή είναι εξαιρετικά αναγκαίες, όχι μόνο για την έναρξη διαλόγου μεταξύ Ελλήνων του εσωτερικού και του εξωτερικού και την καταπολέμηση την εσωστρέφειας αλλά και την δημιουργία υποστήριξης ευκαιριών για τους Έλληνες του εξωτερικού που έχουν πολύτιμη πολυετή εμπειρία που μπορεί να αξιοποιηθεί αναλόγως με την αλληλεπίδρασή τους με την Ελληνική κοινωνία, και γιατί όχι, με την επιστροφή τους στην Ελλάδα εφόσον το επιθυμούν. Η διασύνδεση και διατήρηση των σχέσεων απαιτεί την υποστήριξη της κοινωνίας και του κράτους. Όπως γίνεται με άλλα κράτη, θα πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες επιστημονικής και επιχειρηματικής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και συγκεκριμένων χωρών όπου η παρουσία των Ελλήνων είναι σημαντικά υψηλή. Είναι βασικό να κατανοήσει η κοινωνία και οι πολίτες της τα οφέλη της επιστήμης και της καινοτομίας στην πράξη.

Μπορείτε να μας περιγράψετε εν συντομία το ερευνητικό και επαγγελματικό σας πεδίο δραστηριότητας και κάποιους βασικούς σταθμούς της ως τώρα πορείας σας;

Ένας βασικός σταθμός της καριέρας μου ήταν όταν επιλέχθηκα σε ηλικία μόλις 26 ετών να δουλέψω στα Headquarters μίας διεθνούς εμβέλειας εταιρίας (Pell Frischmann) για την βελτιστοποίηση σχεδιασμού ενός από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στην Γαλλία. Ο ρόλος ήταν εξαιρετικά σημαντικός ως επικεφαλής μιας ομάδας 5 ατόμων που διαχειρίζονταν τις πιο απαιτητικές αναλύσεις προσομοίωσης (όπως κρούση αεροπλάνου, πολλαπλές εκρήξεις, εκτεταμένες πυρκαγιές, και υψηλής έντασης σεισμού). Η διάκρισή μου ως Fellow στο Ινστιτούτο των Πολιτικών Μηχανικών ήταν επίσης κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Πρόσφατα με προσκάλεσε η Διεθνής Ομάδα που ερευνά την κατάρρευση των Διδύμων Πύργων και του WTC 7 να πάρω μέρος στις εργασίες τους λόγο του ερευνητικού μου έργου στα ψηλά κτίρια που απειλούνται από φωτιά και σεισμό.

Έχω επίσης προσκληθεί αρκετές φορές από τα Διεθνή μέσα ενημέρωσης (BBC World News, CNN Breaking News, Sky News, itv News, BBC Future, The Times, The Telegraph, κτλ.) να σχολιάσω σημαντικά γεγονότα ως ειδήμων δομοστατικός μηχανικός με πιο πρόσφατο το γεγονός «θρίλερ» με την φωτιά στο Grenfell Tower του Λονδίνου το καλοκαίρι του 2017, όπως και την πολυσυζητημένη προτεινόμενη από τον Boris Johnson γέφυρα στην Σήραγγα της Μάγχης τον Ιανουάριο του 2018. Επίσης είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που έχω προσκληθεί να προσφέρω τις γνώσεις μου σαν Σύμβουλος του Αγγλικού κράτους αρκετές φορές για πλέον σημαντικά θέματα που αφορούν την ασφάλεια ή την τεκμηρίωση γεγονότων. Έπειτα από μία δεκαετία έρευνας στις διάτρητες μεταλλικές διατομές και έχοντας καταρρίψει πολλές προκαταλήψεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους, το περιοδικό New Steel Construction (NSC) και ο Γερμανικός κολοσσός Kloeckner Metals εκτιμά ότι η χρήση των συγκεκριμένων στοιχείων έχει αυξηθεί σημαντικά, από κάτι λιγότερο του 40% στο 92% των χαλύβδινων δοκών στην αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου. Στόχος μας είναι να υπάρξει παρόμοια αύξηση σε παγκόσμιο επίπεδο αφού πρώτα κατανοήσουμε την διαφορετικότητα και τις ανάγκες των άλλων χωρών.

Σκέψεις για επιστροφή στην Ελλάδα υπάρχουν και αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;

Μέχρι πρόσφατα δεν το είχα σκεφτεί, γιατί είμαι αφοσιωμένος στη επιστήμη μου και την δημιουργία της ερευνητικής μου ομάδας, έχοντας της ευκαιρία να δημιουργήσω στενούς δεσμούς με παγκόσμιους κολοσσούς στο αντικείμενό μου. Ωστόσο, η επιστροφή μου στην Ελλάδα δεν παύει να είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον, ιδιαίτερα διατηρώντας την πανεπιστημιακή μου ιδιότητα σε κάποιο Πολυτεχνείο της χώρας μας για να μπορέσω να διατηρήσω το δίκτυο συνεργατών μου στο εξωτερικό, έτσι ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να συνεχίσω την ανάπτυξη του ερευνητικού μου έργου.

Δείτε επίσης και εδώ

πηγή