Πιλότος ανέφερε επαφή με UFO στην Αριζόνα των ΗΠΑ

Μεγάλη έρευνα για ένα εξαιρετικά περίεργο περιστατικό που καταγράφηκε στις 24 Φεβρουαρίου, διεξάγει η αρμόδια υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά την αναφορά πιλότου περί επαφής με UFO.

Ο πιλότος ανέφερε αμέσως το περιστατικό στον πύργο ελέγχου, ενώ ο διάλογος καταγράφηκε και είναι ενδεικτικός της κατάστασης που επικράτησε εκείνη την περίεργη στιγμή. Ο πιλότος αναφέρει το ιπτάμενο αντικείμενο αγνώστου ταυτότητας (ATIA), ενώ από τον πύργο ελέγχου υποδέχονται τους ισχυρισμούς του με διάθεση για χιούμορ.

Ο ίδιος ωστόσο, ενώ πετά το Learjet στον ουρανό της νοτιοανατολικής Αριζόνας, επιμένει, καλώντας τον πύργο ελέγχου στο Αλμπουκέρκι να ελέγξει αν πέταξε οτιδήποτε σε απόσταση 15 μιλίων Τονίζει δε, πως «αυτό που είδα δεν ήταν αεροπλάνο».

Ο πιλότος της Americans Airlines επέμεινε, λέγοντας ότι πετάει στα 40.000 πόδια και ότι «κάτι μας προσπέρασε, σαν... δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν... Ήταν όμως τουλάχιστον δύο περίπου 3.000 πόδια από εμάς και πέρασαν ακριβώς από πάνω μας».

«Δεν ήταν αεροπλάνα. Πέρασαν από πάνω μας στην αντίθετη κατεύθυνση», επέμεινε, ζητώντας πληροφορίες από τον πύργο ελέγχου.

Γιατί μπαίνουν στο στόχαστρο οι τραπεζικές μετοχές;

της Νατάσας Στασινού  

Το τελευταίο διάστημα οι τραπεζικές μετοχές βρίσκονται και πάλι υπό πίεση. Και αν αυτό δεν εκπλήσσει στην Ευρώπη, όπου τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν μπροστά τους σημαντικές προκλήσεις όπως αυτές των κόκκινων δανείων αλλά και των μηδενικών επιτοκίων,οι πιέσεις στους τίτλους των αμερικανικών προκαλούν προβληματισμό. 

 Οι αμερικανικές τράπεζες έχουν αφήσει προ πολλού πίσω τους την κρίση με ισχυρές επιδόσεις στο μέτωπο της κερδοφορίας και της απόδοσης ιδίων κεφαλαίων. Οι επιτοκιακές αυξήσεις στις οποίες προχωρά η Federal Reserve είναι ευνοϊκές, καθώς μεταφράζονται σε διεύρυνση των περιθωρίων κέρδους από τις χορηγήσεις δανείων. Σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των ευρωπαϊκών ανταγωνιστών τους φέρεται να έχουν και στο μέτωπο του αυστηρότερου πλαισίου για την κεφαλαιακή επάρκεια, τη ρευστότητα και τη διαχείριση ρίσκου, χάρη στο διαφορετικό μοντέλο τραπεζικής, που ακολουθούν. 

 Στις ΗΠΑ οι δραστηριότητες επενδυτικής και παραδοσιακής τραπεζικής ήταν εν πολλοίς πάντα διαχωρισμένες, την ώρα που στη γηραιά ήπειρο ακολουθήθηκετο μοντέλο του λεγόμενου universal banking, όπου όλες οιδραστηριότητες φιλοξενούνταν κάτω από την ίδια στέγη.Ήταν ένας από τους κύριους λόγους, που κατέφεραν να εξυγιάνουν τους ισολογισμούς μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Γιατί λοιπόν σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο; 

 Οι φόβοι που πυροδοτούν τα σενάρια ενός εμπορικού πολέμου, οι συνεχείς γεωπολιτικές εντάσεις και το ψυχροπολεμικό κλίμα ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία δεν αρκούν να δώσουν την απάντηση. Και τούτο γιατί οι απώλειες των τραπεζών είναι το τελευταίο διάστημα μεγαλύτερες από εκείνες της αγοράς συνολικά. 

 Συγκεκριμένα ο τραπεζικός κλάδος υποχώρησε περίπου 9% το δίμηνο Φεβρουαρίου- Μαρτίου, ενώ στο ίδιο διάστημα, κατά το οποίο είχαμε τα δύο μικρά κύματα διόρθωσης, ο S&P 500 είχε απώλειες 7,5%. Ο αναλυτής της Barclays, Τζέισον Γκόλντμπεργκ, δίνει μία πιθανή εξήγηση με δηλώσεις του στη Wall Street Journal. Όπως αναφέρει στην κορυφαία οικονομική εφημερίδα των ΗΠΑ, οι επεδνυτές εστιάζουν σε έναν δείκτη «one year gap» (χάσμα ενός έτους), ο οποίος καταγράφει τη διαφορά ανάμεσα στο ενεργητικό προς ανατίμηση (asset to reprice), που αναμένεται να καταγραφεί σε ορίζοντα ενός έτους και το πιαθητικό στο ίδιο διάστημα ως ποσοστό του συνολικού ενεργητικού. Για τις 22 τράπεζες υψηλής κεφαλαιοποίησης έχει σκαρφαλώσει στο 31% από 27% πριν από πέντε χρόνια. Aυτό υποδεικνύει σύμφωνα με τον αναλυτή ότι οι τράπεζες προετοιμάζονται για την εποχή των υψηλότερων επιτοκίων στρεφόμενες σε βραχυπρόθεσμο ενεργητικό, του οποίου η διατίμηση αλλάζει γρήγορα. 

Για τη μελλοντική πορεία των τραπεζικών μετοχών στη Wall Street πολλά θα εξαρτηθούν και από το εάν η έντονη μεταβλητότητα θα εξελιχθεί σε βάρος ή σε κέρδος. Αν και οι αναταράξεις στις αγορές τρομάζουν τους επενδυτές, από την άλλη συχνά αποδεικνύονται άκρως επικερδείς για τους χρηματοοικονομικούς κολοσσούς, που δραστηριοποιούνται πολλά χρόνια στον χώρο της επενδυτικής τραπεζικής. 

 Σύμφωνα με στοιχεία, που έδωσε προ ημερών η Coalition στη δημοσιότητα, το 2017 οι κορυφαίες, βάσει εσόδων, επενδυτικές τράπεζες του πλανήτη ήταν η JPMorganκαι ηMorgan Stanley. Η μεγαλύτερη πρόκληση την περασμένη χρονιά ήταν τα έσοδα από συναλλαγές εμπορευμάτων, τα οποίαμειώθηκαν στα 4,3 δισ. δολάρια, τα χαμηλότερα επίπεδα εδώ και μία δεκαετία και ενώτο 2008 είχαν εκτιναχθεί στα 15,9 δισ. δολάρια. 

naftemporiki.gr

Οι "αλλαγές" στην Ευρωζώνη οδηγούν σε "τιμωρία" της Ελλάδας

Του Γ. Αγγέλη 

Οι τελευταίες συζητήσεις των Γάλλων και των Γερμανών τεχνοκρατών στη σκιά της τελευταίας συνάντησης Μέρκελ – Μακρόν και Λε Μέρ – Σόλτς, φαίνεται να οδηγούν σε έναν οδικό άξονα αλλαγών στην αρχιτεκτονική της ευρωζώνης που αναφέρεται ευθέως στις δηλώσεις Μέρκελ – Σαρκοζί τον Οκτώβριο του 2010 στη Ντωβίλ. 

Τότε οι δύο ηγέτες είχαν δηλώσει στους δημοσιογράφους μετά τον "περίπατό” τους ότι οι αγορές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να τιμολογούν τον κίνδυνο που ενσωματώνεται στα κρατικά ομόλογα. Αυτά που στους ισολογισμούς των τραπεζών εξακολουθούν να λογίζονται ως μηδενικού κινδύνου. 

Το επιχείρημα τότε ήταν ότι έτσι το τραπεζικό σύστημα θα υποχρεωθεί από τις αγορές να αρχίσει τη μείωση των κινδύνων στο χαρτοφυλάκιό του μειώνοντας ολοένα και περισσότερο τις αγορές κρατικών ομολόγων στις προβληματικές οικονομίες, πράγμα που θα υποχρέωνε με τη σειρά του τις αντίστοιχες κυβερνήσεις να αντικαταστήσουν τον εύκολο δανεισμό με δημοσιονομική πειθαρχεία. Η πίεση αυτή πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις από το γεγονός ότι συνοδεύτηκε από τη διευκρίνιση ότι το χρέος των χωρών που θα είχαν πρόβλημα θα μπορούσε να κουρευτεί προκειμένου να διασωθούν στο ποσοστό του κινδύνου που θα αποτυπωνόταν στα ομόλογά τους. 

Στη λογική αυτή βέβαια η Ευρωζώνη υποχρεώθηκε να δρομολογήσει –χωρίς να είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο– προγράμματα στήριξης για την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία αλλά και για τις ισπανικές τράπεζες, καθώς το μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers οικονομικό περιβάλλον σάρωνε τις οικονομίες αυτές... 

Τότε ο προκάτοχος του Μάριο Ντράγκι, ο κ. Ζαν Κλώντ Τρισέ, είχε αυξήσει τα επιτόκια εν μέσω κρίσης δύο φορές για να προφυλάξει το ευρώ και είχε "καταγγείλει” δημοσίως τη δήλωση των δύο ηγετών στη Ντωβίλ ως ωρολογιακή βόμβα για το ευρώ. Η περίπτωση της Ελλάδας απέδειξε ότι το PSI και το PSI + υπ΄ αυτούς τους όρους όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν τα προβλήματα, αλλά τα χειροτέρεψαν. 

Όσα ακολούθησαν όχι μόνο απέδειξαν ότι είχε δίκιο ο Τρισέ, αλλά υποχρέωσαν τον διάδοχό του κ. Ντράγκι, παρά τα προγράμματα στήριξης που κινητοποίησε, να κάνει την περίφημη δήλωση ότι θα κάνει "What ever it takes” για να στηρίξει το ευρώ. 

Και το έκανε με αλλεπάλληλα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και QE. Τώρα η "λογική” της Ντωβίλ, παρ' όλα αυτά, επιστρέφει. 

Και αυτό γιατί το Βερολίνο θεωρεί ότι η οικονομία της Ευρωζώνης έχει επανέλθει και αντέχει μία τέτοια αναπροσαρμογή. Όπως επίσης και γιατί το αναθεωρημένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης των 224 σελίδων περιέχει τόσο πολύπλοκα συστήματα δημοσιονομικής εποπτείας που μπορούν με την – ανομολόγητη – ανοχή της Κομισιόν να παρακάμπτεται και να οδηγεί σε παρεκκλίσεις...

Στην επιμονή του Βερολίνου έρχεται σταδιακά να συγκλίνει και το Παρίσι προκειμένου να διατηρηθεί ο κυρίαρχος πολιτικός και οικονομικός γαλλογερμανικός άξονας ενόψει των ευρωεκλογών του 2019. 

Οι ιταλικές εκλογές σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους ήταν ο λόγος που έπεισε τον κ. Μακρόν  να διολισθήσει στις γερμανικές απαιτήσεις διασφαλίζοντας έτσι την "κάλυψη” του γαλλικού τραπεζικού συστήματος, καθώς το γαλλικό δημόσιο χρέος παρ' ό,τι αυξανόμενο αξιολογείται σχεδόν με αναλογικότητα παράλληλα με το γερμανικό.

Το πρόβλημα όμως σε ένα τέτοιο περιβάλλον απειλεί να γίνει πολύ σοβαρό τόσο για χώρες όπως η Πορτογαλία που έχει βγει από το πρόγραμμα, ή η Ελλάδα που είναι στην "έξοδο”, αλλά πολύ περισσότερο για οικονομίες όπως η Ιταλική της οποία το δημόσιο χρέος ξεπερνά πλέον το 135% του ΑΕΠ και το ιδιωτικό χτυπάει "κόκκινο” στο ιταλικό τραπεζικό σύστημα. 

Τι θα συμβεί στην Ελλάδα αν εφαρμοσθεί η διαφοροποίηση της τιμολόγησης του δημοσίου – και του ιδιωτικού – χρέους από τις αγορές με τον τρόπο που θέλει το Βερολίνο; Και μάλιστα σε ένα περιβάλλον που οι αγορές θα αρχίσουν να προεξοφλούν την άνοδο του επιτοκίων; Για το ήδη υπάρχον χρέος η πίεση στην Ελλάδα θα είναι μικρή αφού αυτό έχει κλειδώσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. 

Δεν θα συμβαίνει το ίδιο όμως για το "νέο” χρέος το οποίο θα αρχίσει σταδιακά να αντικαθιστά στο παλιό μετά το 2020...

capital.gr

Την αποστολή drones πάνω από το Αιγαίο παραδέχθηκεαν με επίσημη δήλωσή τους οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας.

Πρόκειται για μη επανδρωμένα αεροσκάφη τουρκικής κατασκευής, τα οποία ονομάζονται Anka και μπορούν να καλύψουν στόχους ακόμη και κατά μήκος της Μεσογείου.

Βασική τους αποστολή είναι η κατασκοπεία και χρησιμοποιούνται τόσο από το στρατό ξηράς, όσο και από το ναυτικό. Το Anka έχει τη δυνατότητα να επιχειρεί επί σχεδόν 24 ώρες προτού χρειαστεί ανεφοδιασμό.

Τουρκικά Μέσα ανέφεραν ότι η παρουσία των drones στο Αιγαίο αποτελεί ένα μήνυμα προς την Ελλάδα.

Το ίδιο μοντέλο χρησιμοποιήθηκε και στη στρατιωτική επιχείρηση κατάληψης της περιοχής Αφρίν στη Συρία.

Protothema.gr

Παγίδα για έξτρα φόρους οι πληρωμές μέσω τράπεζας

του Κωστή Πλάντζου

Σε ετοιμότητα για να ψάξουν, να εντοπίσουν και να διορθώσουν λάθη και παραλείψεις στα προσυμπληρωμένα από την εφορία πεδία της φορολογικής τους δήλωσης, θα πρέπει να βρίσκονται οι φορολογούμενοι. Αλλιώς διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να πληρώσουν έξτρα φόρους για «τεχνικούς λόγους», ως μη όφειλαν.

Η σχετική εφαρμογή στο Taxisnet αναμένεται να ανοίξει μετά το Πάσχα και τότε, εκτός από τις αλλαγές στο νέο έντυπο Ε1, θα αποκαλυφθούν και οι «τρύπες» στο σύστημα υπολογισμού του φόρου εισοδήματος βάσει των e - αποδείξεων. Αν και για τα εισοδήματα του 2017 που θα φορολογηθούν φέτος είναι αργά πια για να κάνουν έξτρα δαπάνες με πλαστικό χρήμα, μπορεί να ανακαλύψουν ότι δεν εμφανίζονται και αυτές που έκαναν.

Έτσι, ενώ οι φοροαπαλλαγές από την νέα δήλωση καταργούνται (ιατρικές δαπάνες κλπ) οι οικογενειακές δαπάνες επανέρχονται όχι για να ελαφρύνουν τον φορολογούμενο, αλλά να του επιβάλουν και πρόστιμα, εάν πέσει στις παγίδες που του στήνει το υπουργείο Οικονομικών. Συγκεκριμένα:

Παγίδα 1η: έξτρα φόρος το 2018

Ενεργοποιείται ξανά ο κωδικός 049 όπου δηλώνονταν παλαιότερα οι οικογενειακές δαπάνες με αποδείξεις. Δίπλα στον κωδικό αυτό που ισχύει για τον υπόχρεου (σύζυγο) θα εμφανιστεί και άλλος ένας, ο κωδικός 050, για τις δαπάνες που έκανε η σύζυγος (ή το μέλος συμφώνου διαβίωσης).

Με την διαφορά όμως ότι για πρώτη φορά θα εμφανιστούν εκεί αυτόματα και οι ηλεκτρονικές πληρωμές μέσω τράπεζας που έγιναν το 2017, όπως τις έχει καταγράψει η εφορία από μόνη της.

Το πρόβλημα είναι διπλό:

α) επειδή δεν μετράνε οι χάρτινες αποδείξεις, όσοι τυχόν δεν χρησιμοποιούσαν το 2017 τραπεζικά μέσα πληρωμής (πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες και e-banking) μπορεί να μην έχουν καλύψει το 10% του εισοδήματός τους με e-αποδείξεις. Τότε έχουν «πέναλτι» φόρου 22% για τις ηλεκτρονικές πληρωμές που δεν έκαναν. Ο κίνδυνος αυτός αφορά κυρίως κατοίκους σε χωριά, άτομα μεγάλης ηλικίας ή όσους δεν εξοικειώθηκαν άμεσα με κάρτες κλπ, αλλά συνέχιζαν να πληρώνουν με μετρητά.

β) και αν χρησιμοποίησαν τραπεζικά μέσα πληρωμής, τα ποσά που θα εμφανιστούν στους κωδικούς 049-050 μπορεί να είναι λάθος. Για τις πληρωμές με κάρτες εκτιμάται πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα –σοβαρό τουλάχιστον- αλλά οι πληρωμές με κατάθεση σε λογαριασμό μιας επιχείρησης (πχ 600 ευρω για αγορά επίπλων κλπ) είναι πολύ πιθανό να μην έχουν καταγραφεί. Και αυτό γιατί, ακόμα και τώρα, δεν έχουν υποχρεωθεί όλες οι επιχειρήσεις να δηλώσουν στην ΑΑΔΕ σαν επαγγελματικό λογαριασμό, τον τραπεζικό λογαριασμό όπου πληρώνουν οι πελάτες τους.

Η λύση στην περίπτωση αυτή είναι να αθροίσει κάποιος τα εκκαθαριστικά πληρωμών με κάρτες του 2017, μαζί με τις πληρωμές σε τραπεζικούς λογαριασμούς που τυχόν έκανε, για να διαπιστώσει εάν λείπουν ποσά που έχει πληρώσει. Αν δει ότι δεν καλύπτει το 10% του εισοδήματός του και θα του βγει επιπλέον φόρος, θα επιτρέπεται –ειδικά για φέτος- να συμπληρώσει και να διορθώσει από μόνος του τα προσυμπληρωμένα ποσά. Αν δεν το πράξει, η εκκαθάριση της δήλωσής του θα γίνει με τα λάθος ποσά και μπορεί να δεχθεί το φοροπρόστιμο.

Παγίδα 2η: έξτρα φόρος στο μέλλον και μετά το 2018

Στην σπουδή τους να καλύψουν το 10% του αφορολογήτου, ή και από το πάθος να μαζέψουν λαχνούς για να κερδίσουν στην φορολοταρία, μπορεί κάποιοι να εμφανίσουν υπέρογκες δαπάνες μέσω τραπέζης στους κωδικούς 049-050.

Αν έχουν υπερβεί το 100% του εισοδήματος που είχαν το 2017, κάποιοι μπορεί να κληθούν να δώσουν και εξηγήσεις, εάν η διαφορά δεν καλύπτεται από αποταμιεύσεις περασμένων ετών (ανάλωση κεφαλαίου). Θα πρέπει δηλαδή να είχαν σχετικά υψηλά εισοδήματα τα προηγούμενα χρόνια. Τέτοιο πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπίσουν και διαχειριστές πολυκατοικιών, που πληρώνουν από τον τραπεζικό τους λογαριασμό τα κοινόχρηστα (πχ φυσικό αέριο, ηλεκτρικό ρεύμα κλπ) για ολόκληρη την πολυκατοικία, ενώ τα χρήματα αυτά δεν είναι δικά τους αλλά όλων των ενοίκων.

Αλλά και αν δεν υπερβούν τελικά το εισόδημα που είχαν, μπορεί να εμφανίσουν τόσες πολλές δαπάνες που, σε μια μελλοντική αγορά ή φορολογικό έλεγχο, να μην μπορούν να επικαλεστούν «αποταμιεύσεις» του 2017 (ανάλωση κεφαλαίου περασμένων ετών) αφού θα φαίνονται στην εφορία πως ξόδεψαν σχεδόν όλα όσα έβγαλαν πέρυσι.

Newmoney.gr

Die Welt: Η εκρηκτικότερη διένεξη της Ευρώπης

«Οι ούτως ή άλλως δύσκολες σχέσεις των δύο εταίρων του ΝΑΤΟ έχουν φτάσει στο χειρότερο σημείο, από τότε που ο Τούρκος πρόεδρος αναδομεί την Τουρκία σε ένα αυταρχικό κράτος και ασκεί μια επιθετική, επεκτατική εξωτερική πολιτική» τονίζει σε ανάλυσή της η γερμανική εφημερίδα Die Welt για τις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας και τα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό, προσθέτοντας ότι:

«Στις 12 Φεβρουαρίου μια τουρκική ακταιωρός εμβόλισε ένα πλοίο της ελληνικής ακτοφυλακής, που βρισκόταν κοντά στα, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ευρισκόμενα και διαφιλονικούμενα, νησιά των Ιμίων, σε απόσταση μόλις λίγων χιλιομέτρων από τις τουρκικές ακτές.

Στη συνέχεια ο τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ τηλεφώνησε στον Έλληνα ομόλογό του Αλέξη Τσίπρα, λέγοντάς του ότι το συμβάν ήταν αδεξιότητα και όχι πρόκληση.

Αδέξιο – ίσως. Το τουρκικό πολεμικό ναυτικό, λόγω των πολιτικών εκκαθαρίσεων μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα το καλοκαίρι του 2016, απέλυσε τους περισσότερους ικανούς καπετάνιους της ή τους φυλάκισε. Αλλά το συμβάν ήταν, παρ’ όλα αυτά, μια πρόκληση, όπως και άλλα πολλά πριν από αυτό.

Στη συνέχεια, στα τέλη Φεβρουαρίου, η Τουρκία συνέλαβε δύο Έλληνες στρατιώτεςπου πραγματοποιούσαν περιπολία στα σύνορα και είχαν περάσει σε τουρκικό έδαφος. Αυτό γίνεται συχνά, αλλά ποτέ άλλοτε δεν είχαν συλληφθεί άτομα. Στους κρατούμενους μπορεί να απαγγελθεί κατηγορία για κατασκοπεία και σε μια τέτοια περίπτωση θα κινδύνευαν με πολυετή φυλάκιση.

Λίγο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα το καλοκαίρι του 2016, οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί κατέφυγαν στη γείτονα χώρα και ζήτησαν άσυλο. Έκτοτε ο Ερντογάν ζητάει την έκδοσή τους, αλλά η Αθήνα επικαλείται την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, που αρνείται να τους εκδώσει. Από τότε αυξήθηκαν οι στρατιωτικές επιθετικές κινήσεις», σημειώνει η γερμανική εφημερίδα Αναφέρει μάλιστα ότι «2.000 φορές περίπου παραβίασαν πέρσι τουρκικά πολεμικά πλοία ελληνικά χωρικά ύδατα. Οι παραβιάσεις αυτές ήταν πολύ περισσότερες από την προηγούμενη χρονιά. 3.300 φορές παραβίασαν τουρκικά μαχητικά τον ελληνικό εναέριο χώρο – δυο φορές συχνότερα από ό,τι την προηγούμενη χρονιά. Για την ευρισκόμενη σε δύσκολη οικονομική θέση Ελλάδα, όλο αυτό κοστίζει ακριβά. Μόλις ένα τουρκικό μαχητικό εισέλθει στον ελληνικό εναέριο χώρο, σηκώνονται ελληνικά αεροπλάνα για να τα αναχαιτίσουν. Μια ώρα πτήσης με ένα F-16 κοστίζει περίπου 20.000 ευρώ.

Οι δύο νατοϊκές χώρες είναι ό,τι ήταν κάποτε η Γερμανία με τη Γαλλία: προαιώνιοι εχθροί. Η αντιπαλότητα μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων ανάγεται πολλούς αιώνες πίσω».

Η συνθήκη της Λωζάννης - υπογραμμίζει η Die Welt - καθόρισε και τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών. Τα νησιά του Αιγαίου παρέμειναν στην Ελλάδα. Η Τουρκία έχασε την Κύπρο – μέχρι το 1974 που ο τουρκικός στρατός κατέκτησε το βόρειο τμήμα του νησιού.

«Το 1996 λίγο έλειψε να γίνει πόλεμος για τα Ίμια, μετά από παρόμοιο συμβάν με εκείνο με την τουρκική ακταιωρό. Η Τουρκία έχει βαλθεί να θεωρεί κάθε βραχάκι, που εξέχει από τη θάλασσα και δεν αναφέρεται ρητά στη συνθήκη της Λωζάννης, δική της επικράτεια- γι’ αυτό και οι πολλές παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου και των χωρικών υδάτων. Η Τουρκία θεωρεί αυτές τις περιοχές μη ελληνικές.

Η διαμάχη για τα νησιά είναι ο λόγος για τον οποίο η Ελλάδα και η Τουρκία πληρώνουν για δυσανάλογους στρατούς. Εξοπλιστικά, οι δύο στρατοί είναι περίπου το ίδιο ισχυροί. Τα πεζοφόρα τμήματά τους έχουν μαζί περισσότερη δύναμη πυρός από την υπόλοιπη Ευρώπη: 830 τεθωρακισμένα, 2.500 άλλα πολεμικά τροχοφόρα. Οι δύο πολεμικές αεροπορίες διαθέτουν συνολικά 450 μαχητικά αεροσκάφη. Σε περίπτωση πολέμου αυτό το οπλοστάσιο θα μπορούσε σε ελάχιστο χρόνο να επιφέρει μεγάλες καταστροφές.

Θα μπορούσε να γίνει ένας τέτοιος πόλεμος, αυτή τη στιγμή βέβαια περισσότερο τυχαία παρά από πρόθεση. Η ήδη και προ Ερντογάν υπάρχουσα επιθετική τουρκική στρατηγική των συστηματικών συνοριακών παραβιάσεων οξύνθηκε σημαντικά υπό την ηγεσία του. Ταυτόχρονα, το σώμα των τούρκων αξιωματικών υποφέρει από απώλεια ικανοτήτων, ειδικά στο πολεμικό ναυτικό και στην πολεμική αεροπορία, μετά τις πολιτικές εκκαθαρίσεις από το 2011 και ειδικά από την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Ανίκανοι αξιωματικοί, που έχουν λάβει διαταγή να εφαρμόσουν μια ριψοκίνδυνη συγκρουσιακή πολιτική, μπορεί να τα κάνουν θάλασσα.

Αν σφίξουν τα πράγματα, θα κληθούν οι μεγάλες δυνάμεις να αποτρέψουν μια κλιμάκωση. Στο επεισόδιο των Ιμίων το 1996 παρενέβησαν οι ΗΠΑ, για να φέρουν στα συγκαλά τους τις δύο πλευρές. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι η διοίκηση Τραμπ σήμερα θα δρούσε με ανάλογο τρόπο.

Η ΕΕ τουλάχιστον φαίνεται να αναγνώρισε τώρα το μέγεθος του προβλήματος. Στη σύνοδο της Βάρνας τη Δευτέρα, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ.Κ.Γιούνκερ είπε ότι η σχέση της Τουρκίας με την Ελλάδα και την Κύπρο είναι το σημαντικότερο στοιχείο για τις τουρκο-ευρωπαϊκές σχέσεις.

Η Άγκυρα θα πρέπει να προσεγγίσει τους Έλληνες, αλλιώς δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος στις σχέσεις με την ΕΕ, όπως ελέχθη. Επειδή αυτή τη στιγμή η Τουρκία αποδίδει αξία στο ξεπάγωμα των σχέσεων με τις Βρυξέλλες και ο Ερντογάν τόνισε εκ νέου στη Βάρνα ότι η χώρα του συνεχίζει να θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ, μια σαφής στάση των Βρυξελλών μπορεί ίσως να έχει περιορισμένα αποτελέσματα.

Υπάρχει όμως ένας βασικός στρατηγικός στόχος της Τουρκίας υπό τον Ερντογάν, όπως το διατύπωσε κάποτε ο τότε ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου: να ενισχυθεί η δύναμη και επιρροή της Τουρκίας όπου είναι δυνατόν στον κόσμο. Η πολιτική έναντι της ΕΕ έρχεται δεύτερη. Η υποψηφιότητα ενισχύει την Τουρκία – η ίδια η ένταξη με τη στέρηση της κυριαρχίας, όχι απαραίτητα.

Σ’ αυτήν την πολιτική της μαξιμαλιστικής αύξησης της δύναμης από την άποψη της εξωτερικής πολιτικής ανήκει και μια επεκτατική ορμή, με στόχο την επιστροφή στο πολιτικό μεγαλείο του οθωμανικού κράτους. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα αλλαγή των συνόρων, αλλά και δεν την αποκλείει, αν υπάρξει δυνατότητα.

Η Άγκυρα θα ζυγίζει διαρκώς τους συσχετισμούς δυνάμεων και θα εκμεταλλεύεται κάθε ελληνική αδυναμία. Ο τουρκικός στρατός βρίσκεται στην παραπαίουσα Συρία και ανακοίνωσε στρατιωτική επέμβαση κατά των Κούρδων στο Ιράκ.Η Τουρκία τα προηγούμενα 10 χρόνια επένδυσε τεράστια ποσά, ιδίως σε πολεμικά πλοία.

Τα νέα πλοία επιτρέπουν επιδείξεις δύναμης, όπως στις 9 Φεβρουαρίου, όταν το τουρκικό πολεμικό ναυτικό μπλόκαρε γεωτρύπανο, που για λογαριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας θα αναζητούσε αέριο κοντά στις κυπριακές ακτές. Η Τουρκία επιμένει να συμμετάσχει στη χρήση των αποθεμάτων αερίου εξ ονόματος του υπό τουρκική κατοχή ευρισκόμενου βόρειου τμήματος του νησιού», τονίζει η γερμανική εφημερίδα.

Πηγη: Die Welt