Η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ στοιχίζει πολλά δισ. κατά την Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), η οποία κάνει το μαύρο άσπρο.
Αντί η FAZ να υπολογίσει τα κέρδη της Γερμανικήw ληστείας επί της Ελλάδας και το ανυπολόγιστο κόστος της λεηλασίας και της φτωχοποίησης της χώρας μας εξαιτίας των αποτυχημένων μνημονιακών προγραμμάτων, επιχειρεί να εμφανίσει την γερμανική ληστεία ωςδώρο, τάχα, για την Ελλάδα!
H «επένδυση» θα μπορούσε να αποδώσει στο μέτωπο του προσφυγικού αν εφαρμοζόταν πλήρως η προσφυγική συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας από τις ελληνικές αρχές, γράφει η FAZ, παραβλέποντας ότι η Ελλάδα έχει καταντήσει αποθήκη ψυχών και τείχος προστασίας της Γερμανίας και των βόρειων χωρών από την υποτιθέμενη προσφυγική, κατ’ αυτούς, ”μόλυνση”.
Η απόφαση του Eurogroup τον Ιούνιο για επιμήκυνση της αποπληρωμής των πιστώσεων προς την Ελλάδα για μια δεκαετία αποτελεί de facto ένα τέταρτο πρόγραμμα, γράφει σε πρωτοσέλιδο σχόλιο η Frankfurter Allgemeine Zeitung με τίτλο «Τα όρια και τα σύνορα της Ελλάδας».
Η γερμανική εφημερίδα παρατηρεί: «Στο τέλος αυτού του τέταρτου ανεπίσημου προγράμματος θα ακολουθήσει αναπόφευκτα και πέμπτο: είτε υπό τη μορφή επιπλέον επιμήκυνσης, είτε υπό τη μορφή ενός κουρέματος. Αυτό είναι το τίμημα που θα καταβάλουν οι φορολογούμενοι στην Ευρωζώνη για την κρατήσουν την Ελλάδα στο ευρώ. Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα κατά της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ με τη βοήθεια δισεκατομμυρίων. Όποιος όμως δεν διαμορφώνει εικόνα για τον κόσμο που τον περιβάλλει μέσα από ταμπέλες excel και αναλύσεις βιωσιμότητας του χρέους διαπιστώνει ότι υπάρχουν παράλληλα πλήθος πολιτικά επιχειρήματα υπέρ του να μην αφεθεί στην τύχη της αυτή η χώρα στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.».
Να συμβάλει η Αθήνα στη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων
Και η FAZ συνεχίζει: «Η μαζική μετανάστευση κυρίως μουσουλμάνων προς την Ευρώπη το 2015 ξεκίνησε πρωτίστως από την Ελλάδα. Αν η Ευρώπη δεν θέλει να επιστρέψει στην εποχή των κλειστών συνόρων, οφείλει να διασφαλίσει τα εξωτερικά της σύνορα στην Ελλάδα, αλλά και από κοινού με την Ελλάδα. Η προσφυγική συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας θα απέδιδε περισσότερο αν οι ελληνικές αρμόδιες υπηρεσίες ασύλου έκαναν σωστά τη δουλειά τους ή τουλάχιστον δέχονταν τη βοήθεια που τους προσφέρεται. Σήμερα όμως οι ελληνικές αρχές διοχετεύουν εν τέλει τους πρόσφυγες από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα. Από εκεί οιπρόσφυγες αναχωρούν για την δυτική Ευρώπη αφήνοντας πίσω τους αιτήσεις ασύλου νασκονίζονται στα ράφια των ελληνικών υπηρεσιών.
Στην πράξη οι αρμόδιες αρχές επαναπροωθούν στην Τουρκία ελάχιστους μόνο πρόσφυγες χωρίς δικαίωμα ασύλου παρά το γεγονός ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε την Τουρκία ως ασφαλή (!) τρίτη χώρα. Οι ελληνικές αρχές ωστόσο παρακάμπτουν την απόφαση του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου σε τέτοιο βαθμό ώστε εύλογα θα μπορούσε να πει κανείς ότι το κάνουν εκ συστήματος.
Για να αλλάξει αυτό θα πρέπει να γίνει συνείδηση στην ελληνική κυβέρνηση ότι η μαζική μετανάστευση δεν είναι πρόβλημα μόνο της δυτικής Ευρώπης, αλλά ενδέχεται να πλήξει και την Ελλάδα σε περίπτωση που αποτύχει η προσφυγική συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας. Κι όμως η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά στη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. αν εφάρμοζε πλήρως την προσφυγική συμφωνία. Μέχρι σήμερα όμως αυτό δεν έχει συνειδητοποιηθεί στην Αθήνα».
Südkurier: «Ακριβή μας Ελλάδα»
Παρά το «πράσινο φως» της γερμανικής Βουλής στις αποφάσεις του Eurogroup που προβλέπουν εκταμίευση 15 δισ. ευρώ, το δράμα με την Ελλάδα απλά ξαποσταίνει, σχολιάζει η εφημερίδα Südkurier: «Οι θεσμοί υπολόγισαν τις οικονομικές ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους στα 5,5 δισ. Η Αθήνα όμως λαμβάνει 15 δισ. για τη δημιουργία ενός ‘μαξιλαριού ρευστότητας‘. Σύμφωνα με το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών η Ελλάδα θα πρέπει τα επόμενα χρόνια να αποπληρώσει περίπου 16,5 δισ. Στην πραγματικότητα το ‘μαξιλάρι ρευστότητας‘ δεν είναι τίποτα άλλο από μια πιστοληπτική γραμμή στήριξης με την οποία καλύπτονται οι χρηματοδοτικές ανάγκες του ελληνικού δημοσίου της επόμενης πενταετίας κατά 90%. Πρόκειται απλά για λογιστικό τέχνασμα, με το οποίο δίνονται προληπτικά στην Ελλάδα μερικά δισεκατομμύρια».
