Η Θεά Υγεία

Κάποτε στα χρόνια της μαγείας, τα πάντα ήσαν πλήρη δαιμόνων. Οι δαίμονες ζούσαν στην έρημο, στα βουνά, στα δάση, στο νερό, στις πέτρες, στα δέντρα, στις πηγές. Ήταν ή αιτία για οτιδήποτε. Έστελναν την καρποφορία και την αφορία, την υγεία και την αρρώστια. Με την εμφάνιση των θεών οι μαγικές τελετές πέρασαν στη λατρεία και γίνονταν ιερές τελετές. Οι ιερείς αντικατέστησαν τους μάγους, οι εξαγνισμοί και η θεραπεία των ασθενειών πέρασαν στη λατρεία του Απόλλωνα. 

Γιος του Απόλλωνα είναι ο Ασκληπιός, ένας ήρωας-θεός, που γεννήθηκε από θνητή γυναίκα, απέκτησε παιδιά και πέθανε. Έτσι ανήκει στους θεοποιημένους ήρωες. Οι γιοι του είναι ξακουστοί χειρούργοι που τους συναντάμε στα πεδία των μαχών στην Ιλιάδα: Μαχάων και Ποδαλείριος και κόρες του είναι προσωποποιήσεις θεραπευτικών εννοιών: Υγεία, Ιασώ, Πανάκεια, Ακεσώ.

ΥΓΕΙΑ:

Κόρη του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, προσωποποίηση της Υγείας. Τις πρώτες αναφορές του ονόματός της τις βρίσκουμε στα Ομηρικά έπη. Αρχικά δεν είναι παρά η προσωποποίηση μιας αφηρημένης ιδέας. Έτσι δεν  είχε κανένα ατομικό χαρακτήρα, αλλά δινόταν σαν προσδιοριστικό άλλων θεοτήτων και ιδιαίτερα της Αθηνάς. Με το πέρασμα του χρόνου απέκτησε συγκεκριμένη μορφή. Όταν θεωρήθηκε οριστικά κόρη του Ασκληπιού, απέκτησε και αυτή το ίδιο σύμβολο, δηλαδή ένα φίδι. Το σύμβολο αυτό τη συνοδεύει σε όλες τις αναπαραστάσεις της, στις οποίες  ή το κρατά στο ένα της χέρι ή το τυλίγει γύρω από το σώμα της  ή το έχει δίπλα της.

Ως η ιδανική εικόνα της τέλειας κατάστασης της υγείας, δεν επεμβαίνει κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αλλά στέκεται δίπλα παθητική, αν και γεμάτη ενδιαφέρον. 

Αν και σαν μύθος έχει απροσδιόριστη μορφή, η Υγεία συνδέθηκε αχώριστα με τον Ασκληπιό στη λατρεία και στις απεικονίσεις. Ο λατρευτικός μύθος της προσδίδει, βέβαια, μόνο τη θέση της κόρης, αλλά αυτή, ήδη από την αρχή, τιμάται σχεδόν ισότιμα δίπλα στον πατέρα της.

Ως συμπληρωματική σύντροφος του θεραπευτή θεού και όχι ως σύντροφος που τον υπηρετούσε, η Υγεία απολάμβανε και δική της λατρεία. Στην Επίδαυρο και μάλιστα στην Πέργαμο σε ξεχωριστούς ναούς.

Η λατρεία της απέκτησε μεγάλη αίγλη στην Αθήνα τον 5ο αιώνα π.Χ. Λατρευόταν επίσης στην Κόρινθο, στην Επίδαυρο, στην Τεγέα, στη Μεγαλόπολη, στη Μαντίνεια κ.τ.λ. 

Στην Τιτάνη της Πελοποννήσου, όπου βρέθηκε ένα πολύ παλιό, καθώς φαίνεται, ιερό των δύο ιαματικών Θεών, οι γυναίκες θυσίαζαν τα μαλλιά τους, που τα κρεμούσαν στο λατρευτικό άγαλμα.

Η Υγεία αποτέλεσε θέμα πολλών καλλιτεχνικών αναπαραστάσεων, που οι περισσότερες σώζονται μέχρι σήμερα. Τα αγάλματα την αναπαριστούν  σαν μία σφριγηλή κοπέλα που χαμογελά και γέρνει το κεφάλι της ελαφρά προς τα δεξιά ή αριστερά. Σε πολλές αγαλματικές συνθέσεις  ο θεός Ασκληπιός απεικονίζεται μαζί με την Υγεία. Ο Σκόπας από την Πάρο δημιούργησε παράλληλα δύο τέτοια συμπλέγματα, στη Γόρτυνα της Αρκαδίας και στην Τεγέα. Επίσης ο γλύπτης Βρύαξις από την Καρία έφτιαξε ένα σύμπλεγμα του Ασκληπιού και της Υγείας. Η «Υγεία  Hope», η μνημειοδέστερη  απεικόνιση της θεάς, είναι ενδεχομένως αντίγραφο της δημιουργίας του Σκόπα. 

Σύμφωνα με τους αρχαίους, Υγεία υπάρχει, όταν τα στοιχεία που συνιστούν τη φύση του σώματος (κατά τον Ιπποκράτη : αίμα, φλέγμα, κίτρινη και μαύρη χολή) βρίσκονται σε αρμονική σχέση μεταξύ τους. Οι ασθένειες εκδηλώνονται όταν ένα από τα στοιχεία αυτά λείπει ή πλεονάζει. Επιπλέον, ο άνθρωπος αντιμετωπιζόταν σαν μία ολότητα. Αρρώστια σήμαινε διατάραξη της αρμονικής ισορροπίας σώματος, ψυχής και κόσμου. Έτσι όταν κάποιος αρρώσταινε, όφειλε να εξετάζεται ο τρόπος ζωής του και να διορθώνεται. 

Το σώμα λοιπόν με τον ψυχικό και πνευματικό κόσμο αποτελούσαν κοινή μέριμνα της ιατρικής στον αρχαίο κόσμο. Μιας ιατρικής που ήταν επηρεασμένη από την επιστήμη και τη φιλοσοφία. Λαϊκές θεραπευτικές μέθοδοι και λατρευτικές πρακτικές θεραπείας δεν απέκλειαν η μία την άλλη, αντίθετα ήταν αλληλοεξαρτώμενες. Εκφραστές και ενσαρκωτές μιας τέτοιας ιατρικής ήταν ο Ασκληπιός και η Υγεία.

πηγή

Το μνημόνιο …«φεύγει», αλλά οι ελεγκτές των δανειστών έρχονται

Σε 20 μέρες θα φτάσει στην Αθήνα η αποστολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που στο πλαίσιο της αυστηρής εποπτείας θα ελέγξει αν τηρούνται τα συμφωνημένα και αν προωθούνται οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις από την Ελληνική κυβέρνηση.

Αυτό ανακοίνωσε επίσημα ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί που γνωστοποίησε ότι στις 10 Σεπτέμβρη καταφθάνει η αποστολή της «μεταμνημονιακής» εποπτείας.

Ο Ευρωπαίος αξιωματούχος, προαναγγέλλοντας πως τα αντιλαϊκά μέτρα και οι πολιτικές λιτότητας δεν θα έχουν ημερομηνία λήξης, τόνισε την ανάγκη να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις γιατί όπως υποστήριξε: «Εάν σταματήσουν, θα γυρίσουμε πίσω».

O Π. Μοσκοβισί ξεκαθάρισε ότι «το τέλος του προγράμματος δεν σημαίνει και το τέλος του δρόμου» και ότι οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν. «Το τέλος του προγράμματος δε σημαίνει το τέλος των μεταρρυθμίσεων», σημείωσε.

Ο ίδιος δίνοντας το εύρος των μέτρων που φορτώθηκαν στις πλάτες του ελληνικού λαού, υπενθύμισε ότι «στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος εφαρμόστηκαν 350 μεταρρυθμίσεις(!) οι οποίες βελτίωσαν τα δημοσιονομικά στοιχεία της Ελλάδας». Δηλαδή την αφαίμαξη του εργαζόμενου λαού για να πληρωθούν οι δανειστές. 

Για την ψηφισμένη μείωση των συντάξεων δήλωσε πως «οι δεσμεύσεις πρέπει να τηρούνται» και πως σε κάθε περίπτωση, το δημοσιονομικό περιθώριο ή μη της Ελλάδας θα εξεταστεί πλέον στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου με την αξιολόγηση του προσχεδίου του προϋπολογισμού.

imerodromos

Αίτια και αφορμές του Αμερικανο-Τουρκικού πολέμου.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Ερντογάν κατάφερε να είναι κυρίαρχος στην Τουρκία, ούτε επίσης το ότι ξεκίνησε με ένα αναπτυξιακό θαύμα, άσχετα αν ήταν με δανεικά. Δεν μπορεί επίσης να αμφισβητήσει ότι συνειδητά επέλεξε να παίζει με τη Δύση, όπως η γάτα με το ποντίκι, ποντάροντας στο ότι αφ' ενός μεν έχει έναν λαό και στρατό "καταναλωτή" και αφ΄ εταίρου ότι λόγω γεωγραφικής θέσης, κανείς δεν θέλει να τον χάσει από σύμμαχο.

Εκείνο όμως που μάλλον δεν κατάλαβε, η κάνει ότι δεν κατάλαβε , είναι ποιος τελικά είναι η γάτα και ποιος το ποντίκι.

Είναι αλήθεια ότι ο καπιταλισμός προκειμένου να επιβιώσει δημιουργεί έναν νέο μεσαίωνα στον πλανήτη, καταλύοντας τη δημοκρατία, μεταφέροντας εξουσίες σε κάθε είδους «ανεξάρτητες αρχές» με μοναδικό σκοπό την απαγωγή κάθε πόρου, κάθε παραγόμενου πλούτου και εξόντωση των κατακτήσεων "της εργασίας", ελέγχει το τραπεζικό σύστημα πλήρως και επιβάλλοντας το δολάριο σαν «παγκόσμια σταθερά», μπορεί να ασκεί πιέσεις και να επιβάλει την θέληση-εξυπηρέτηση συμφερόντων του, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Ηγέτες οι οποίοι προσπαθούν να αντισταθούν σε αυτό το τέρας, αυτόματα στοχοποιούνται και ξεκινάει σε βάρος τους η γνωστή σε όλους μας προπαγάνδα προκειμένου να τους εκθέσουν και να δημιουργήσουν κατάλληλες συνθήκες για επιβολή οικονομικών πιέσεων μέσω των γνωστών σε όλους μας "μέτρων", αλλά ακόμα και για στρατιωτική επέμβαση.

Νωπά είναι τα γεγονότα σε Ιράκ, Συρία, ο αποκλεισμός της Βόρειας Κορέας, η προπαγάνδα κατά του Μαδούρο, οι απειλές στη χώρα μας όταν ο Τσίπρας αποφάσισε να κάνει το δημοψήφισμα για το ΝΑΙ η ΟΧΙ, οι επιβολές κυρώσεων στη Ρωσία και αν πάμε ακόμα ποιο πίσω θα δούμε ότι αυτοί οι γελοίοι κράτησαν σε αποκλεισμό, πάνω από 50 χρόνια, την Κούβα γιατί εκεί νικήθηκαν κατά κράτος. Εκεί δεν τους βγήκε.

Σήμερα το ίδιο σκηνικό στήνεται και για την Τουρκία επειδή ο Ερντογάν, φαίνεται ότι τόλμησε να αντισταθεί, η επι τω "ελληνικότερον" δεν έκατσε στα τέσσερα. 

Όμως εμείς έχουμε κακή εμπειρία από τους "ανατρεπτιστές" και επί πλέον έχουμε βαριά "πολιτική παρακαταθήκη" καθώς ο ...Εθνάρχης, μας τόπε "Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται" και έμελλε να γευτούμε, με τον πλέον χειρότερο τρόπο, αυτή την αλήθεια όταν το τσίρκο Τσίπρα-Καμμένου έκαναν εν ριπή οφθαλμού ένα ΟΧΙ ΝΑΙ στέλνοντας την αριστερά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. 
Θυμίζω ότι όλοι χειροκροτούσαμε τον δικό μας Ερντογάν όταν μιλούσε για επαχθές χρέος, για διεκδίκηση Γερμανικών αποζημιώσεων και του δώσαμε, 62% υπό καθεστώς capital control και παγκόσμιων απειλών του τύπου θα πεινάσετε, θα πεθάνετε γιατί δεν θα έχετε φάρμακα και μύρια άλλα. Χειροκροτούσαμε έναν πουλημένο γιατί εξέφραζε το λαϊκό αίσθημα και χάσαμε τα πάντα όταν οι Τσίπρας – Καμμένος, στα τέσσερα μας οδήγησαν σε νέα μνημόνια.

Χειροκροτούν και τώρα οι Τούρκοι τον Ερντογάν χωρίς να ξέρουν που τους οδηγεί η είναι εντεταλμένος να τους οδηγήσει. 

Σήμερα ο Ερντογάν εκφράζει το λαϊκό αίσθημα και ...τα παλαμάκια από την πλειοψηφία και οι φυλακές, φιμώνουν κάθε άλλη φωνή. Η στάση του Ερντογάν απέναντι στον κακό θείο Τράμπ, είναι ο κατ' εξοχή λόγος που τον καθιστά δημοφιλή στον λαό του και όχι άδικα, όμως φαίνεται ότι αυτά που λέγονται δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που θα γίνουν. 

Η λογική του φερετζέ, που εδώ και έναν αιώνα εφαρμόζει ο γείτονάς μας, λέει ότι δεν κάνεις καμία ενέργεια αν πρώτα δεν έχεις εξασφαλίσει  μία ισχυρή υποστήριξη και ...αν δεν δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Δεν επιλέγεις δηλαδή να ανοίξεις ένα μέτωπο σύγκρουσης με μία υπερδύναμη αν δεν φροντίσεις να κλείσεις όλα τα άλλα. Λέει επίσης ότι πρέπει να εξασφαλίσεις μία τουλάχιστον ισχυρή υποστήριξη και να σου δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Μετά τα πράγματα είναι απλά, βρίσκεις μία αφορμή και όλα γίνονται όπως τα έκαναν οι Τούρκοι με την Κύπρο.  

Αυτό όμως δεν συμβαίνει σήμερα καθώς τα μέτωπα που άνοιξε ο νεοοθωμανός ηγέτης δίνουν το δικαίωμα σε έναν αντικειμενικό παρατηρητή να αμφισβητήσει τις πραγματικές του προθέσεις και να σκεφτεί ότι μπορεί ο Ταγίπ να αποτελεί τον δούρειο ίππο του συστήματος προκειμένου να οδηγηθεί η Τουρκία, ακόμα και σε διαμελισμό.

Το δικαίωμα για αυτή την διαφορετική ανάγνωση των όσων συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην γειτονική χώρα μας, το δίνουν ολέθρια λάθη της πολιτικής του Σουλτάνου, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό.

Έχοντας πλήρη γνώση των εσωτερικών προβλημάτων που δημιουργήθηκαν μετά το "πραξικόπημα" που δίχασε τον Τούρκικο λαό, της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας της χώρας του, του μετώπου που άνοιξε στην Συρία, τα προβλήματα που δημιούργησε με Ισραήλ και Σαουδική Αραβία αλλά και οι πληγές με την Αρμενία, η αντιπαράθεσή του με τον Τράμπ μόνο ως δολοφονική, για την Τουρκία, ενέργεια μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ο παπάς αναμφίβολα ήταν η αφορμή που έψαχνε ο Τράμπ και του την έδωσε χωρίς κανένα λόγο και απλόχερα ο "Σουλτάνος". 

Η αφορμή που έδωσε ο Ερντογάν πραγματικά φέρνει την Τουρκία σε πολύ δύσκολη θέση καθώς οι Αμερικανοί σήμερα δεν δέχονται τίποτε άλλο, παρά μόνο την άνευ όρων απελευθέρωση του παπά, οι δε Τούρκοι δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να τον απελευθερώσουν με συμφωνία, γιατί η εικόνα του Ερντογάν θα υποστεί τρομερό πλήγμα στο εσωτερικό. Το ερώτημα είναι αν αντέχει η Τουρκία μέχρι τον Οκτώβριο που θα συζητηθεί ξανά το αίτημα του Μπράνσον για αποφυλάκιση, ώστε να ελευθερωθεί με δικαστική απόφαση και να σωθεί το γόητρο του Σουλτάνου.

Όλα θα κριθούν και θα επανέλθουμε όταν θα δούμε τα ...πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται.  

Ανδρέας Κεσίδης