Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

Συμμαχίας το Ανάγνωσμα: ΗΠΑ, Τουρκία και Ελλάδα




Του Δημήτριου Ράπτη

Με μία απλή ανάγνωση της επικαιρότητας και των ανοιχτών διεθνών ζητημάτων παγκοσμίως, καθώς και των πολυεπίπεδων προκλήσεων που αντιμετωπίζουν διάφορες χώρες στο εσωτερικό και εξωτερικό τους στην ευρύτερη γειτονιά μας, καταλαβαίνουμε ότι διανύουμε μία άκρως μεταβατική περίοδο διεθνές σύστημα κρατών, όπως αυτό έχει εδραιωθεί ιστορικά, κατά την οποία το γεωπολιτικό παιχνίδι επιστρέφει και περιφερειακές δυνάμεις παρακολουθώντας τις διεθνείς ανακατατάξεις προσπαθούν να αναδυθούν προσδοκώντας διάφορα οφέλη, ενώ ταυτόχρονα από πλευράς διεθνών θεσμικών οντοτήτων παρατηρούμε μία αδυναμία διαχείρισης περίπλοκων ζητημάτων που άπτονται του πεδίου των διακρατικών σχέσεων καθώς και μία γενικότερη χαλάρωση των θεσμών.

Η νευραλγική θέση της Ελλάδας

Καλώς ή κακώς η γειτονιά μας είναι μία εξαιρετικά περίπλοκη γειτονιά και ιστορικά, θα έλεγε κανείς, έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε μία σημαντική θέση στο διεθνές στερέωμα παρόλα τα προβλήματα που διαχρονικά καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και τα οποία αναφέρονται σε τομείς όπως η οικονομία, η ασφάλεια, οι συμμαχίες κ.α. Όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται εντός της χώρας μας έχουν γενικότερο αντίκτυπο στην εικόνα που προβάλουμε στο εξωτερικό και στην προβολή ισχύος μας. Ας μη γελιόμαστε, δοκιμαζόμαστε καθημερινά και η κάθε μας κίνηση παρακολουθείται από συμμαχικές και μη δυνάμεις. Μέχρι στιγμής η δεξιόστροφη εξωτερική πολιτική μας με την έννοια του «Ανήκομεν εις την Δύσιν» του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, έχει ακολουθηθεί σε γενικές γραμμές χαρίζοντάς μας σημαντικές συμμαχίες.
Ορθά η ακτινωτή ελληνική διπλωματία έχει καταφέρει να δημιουργήσει φιλικές σχέσεις με χώρες τις οποίες οι δυτικοί σύμμαχοί μας φαίνεται να αντιπαθούν ιδιαίτερα και οι οποίες δεν μας έχουν συμπαρασταθεί σε σημαντικές για εμάς αποφάσεις, ωστόσο θα έρθει η στιγμή κατά την οποία όλοι θα μετρηθούμε και το μέτρημα αυτό ίσως να μη μας αρέσει εάν δεν κρατήσουμε μία ξεκάθαρη θέση. Ακόμα και οι τελευταίοι «αιθεροβάμονες» έχουν πλέον καταλάβει τη σημασία ύπαρξης ισχυρών συμμαχιών με βάθος, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Είναι λοιπόν καιρός να τις αναπτύξουμε και να ενεργήσουμε με τρόπο υποστηρικτικό προς τις αποφάσεις μας.

Εμείς τι κάνουμε;

Υπό το φως της προαναφερθείσας πραγματικότητας, η χώρα μας οφείλει να επενδύσει στην περαιτέρω ενίσχυση και εμβάθυνση της συμμαχίας με τις ΗΠΑ
τον σταθερότερο σύμμαχό μας διαχρονικά. Πράγματι οι σχέσεις των δύο χωρών είναι καλύτερες από ποτέ. 
Το momentum συνομιλιών και συναντήσεων με υψηλά ιστάμενα στελέχη της κυβέρνησης των ΗΠΑ πρέπει να συνεχιστεί και να συμβάλλουμε θετικά και καθοριστικά στην αναζήτηση και εδραίωση νέων συμμαχιών που θα αποφέρουν οφέλη σε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη. Σαφώς και το πάγωμα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων μας συμφέρει διότι θα επέλθει αναγκαστικά αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου μας στην ευρύτερη περιοχή αποτελώντας έτσι χώρα προτεραιότητας για τους συμμάχους. Το άνοιγμα νέων αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στη χώρα κρίνεται ως μία επιθυμητή ενέργεια εάν συνοδεύεται από ισοβαρή 
και ουσιαστικά ανταλλάγματα για τη χώρα μας (π.χ. διαβεβαιώσεις στον τομέα της ασφάλειας, ξεκάθαρη διεθνής στήριξη, ανάπτυξη εξοπλιστικών προγραμμάτων κ.α.). Οι σύμμαχοι γνωρίζουν τα ανοιχτά ζητήματα που υπάρχουν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και αναγνωρίζουν το ρόλο που έχει επιλέξει η χώρα μας να διαδραματίσει, δηλαδή έναν αξιόπιστο και σταθερό εταίρο σε μία πολύ δύσκολη περιοχή, ειδικά τη σήμερον ημέρα με τον γενικότερο αναβρασμό στη Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο. Σαφώς στον κόσμο της realpolitik οι συμμαχίες χαρακτηρίζονται από μία σχέση δούναι και λαβείν ή αν θέλετε κοινού συμφέροντος μεταξύ των συμβαλλόμενων κρατών. Ποιο είναι αυτό; Η σταθερότητα στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο, και ευρύτερα.


Συμπέρασμα

Φυσικά, για την πραγμάτωση όλων των ανωτέρω απαιτείται μία συγκεκριμένη στρατηγική, πρώτα αναγνώρισης της νέας διαμορφωθείσας πραγματικότητας και έπειτα καταγραφή του τρόπου δράσης ανάλογα με τις διαθέσιμες επιλογές μας. Ας ελπίσουμε οι διαμορφωτές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής καθώς και το εκτελεστικό κομμάτι της να παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις και να βρίσκονται σε συνεχή επαγρύπνησηπροσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Οφείλουμε να είμαστε μπροστά από τις εξελίξεις και να έχουμε ένα σχέδιο για κάθε πιθανό σενάριο, για κάθε πιθανή εξέλιξη πάντα με πρόσημο το καλό και συμφέρον της χώρας και του Ελληνισμού.

new-economy



Έγκλημα στη Ρόδο: Η στιγμή του ξυλοδαρμού του 19χρονου στις φυλακές [βίντεο]


Βίντεο από τη στιγμή που κρατούμενοι των φυλακών Αυλώνα επιτίθενται και ξυλοκοπούν τον 19χρονο αλβανικής καταγωγής που φέρεται να είναι ο ένας εκ των δύο δραστών της δολοφονίας της 21χρονης Ελένης Τοπαλούδη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. 
Οι συγκρατούμενοι του νεαρού -χθες το βράδυ- αρχικά του επιτέθηκαν λεκτικά και στη συνέχεια τον χτύπησαν. Την ίδια στιγμή τον ρωτούσαν γιατί έκανε το έγκλημα στη Ρόδο και εκείνος απαντούσε «δεν το έκανα εγώ, ο άλλος το έκανε».

 Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει διαταχθεί ΕΔΕ για να διαπιστωθεί πώς παραβιάστηκε το κελί του 19χρονου.
Μετά τον ξυλοδαρμό ο 19χρονος Αλβανός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Εκεί έγιναν εξετάσεις και περιποιήθηκαν τα τραύματα του. 
Σύμφωνα με την ενημέρωση που έγινε από τη διοικήτρια του νοσοκομείου, ο 19χρονος έφερε χτυπήματα και στο σώμα και στο πρόσωπο, έκανε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και επέστρεψε στις φυλακές Αυλώνα.
Κούγιας: Αυτές οι εικόνες δεν τιμούν το κράτος Δικαίου
«Αυτές οι εικόνες δεν τιμούν το κράτος Δικαίου», είπε χαρακτηριστικά ο συνήγορος της οικογένειας της 21χρονης, κ. Κούγιας,  αναφερόμενος στον ξυλοδαρμό του 19χρονου κατηγορούμενου.
«Η κοινωνία της φυλακής είναι μια ιδιαίτερη κοινωνία. Εκεί υπάρχουν οι πραγματικά διεστραμμένες προσωπικότητες που έχουν ταυτιστεί με την παραβατικότητα και μπορεί να επαναλάβουν την παραβατικότητα όταν βγουν, αλλά είναι τα παιδιά που χρησιμοποιούν τον χρόνο της φυλακής για να γίνουν καλύτεροι. Ειδικά στις φυλακές Αυλώνα τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο και επιμορφώνονται», πρόσθεσε.
iefimerida



Βρετανία: Μέι τέλος- Ξεκινά η διαδικασία καθαίρεσής της



Άνω κάτω στην Βρετανία από το Brexit. Συγκεντρώθηκε ο αριθμός των 48 επιστολών που απαιτούνται προκειμένου να κατατεθεί πρόταση μομφής σε βάρος της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι από το κόμμα της, ανέφερε σήμερα το βράδυ το BBC, επικαλούμενο πολλαπλές πηγές, που εκτιμούν ότι ο απαιτούμενος αριθμός έχει συγκεντρωθεί.
Ο πρόεδρος της λεγόμενης Επιτροπής 1922, Γκρέιαμ Μπρέιντι ζήτησε να συναντηθεί με την Μέι αύριο μετά την συνεδρίαση του κοινοβουλίου, δήλωσε με ανάρτηση στο twitter η πολιτική συντάκτρια του BBC, Λόρα Κούνσμπεργκ.

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ - ΜΙΑ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΗ ΑΠΑΤΗ



Άρθρο του Σταύρου Αλεξανδρή, Λέκτορα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ - Η ΠΙΟ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΗ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ


Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί ένα ισχυρό πολιτικό και οικονομικό ζήτημα στα χέρια των policy makers για λογαριασμό των ισχυρών κύκλων μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας

Πού χρεώνονται τα αιτία της κλιματικής αλλαγής;

Δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς ότι ο άνθρωπος είναι υπέρμετρα καταστροφικός και ασύδοτος με το ίδιο του το περιβάλλον. Θα ήταν παράλογο να αποδεχθεί κανείς την άποψη της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) και των ισχυρών κύκλων που την υποστηρίζουν, τις αιτίες που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Καθημερινά βλέπουν στο φως της δημοσιότητας υπέρμετρα και αβέβαια σενάρια που αγγίζουν τα όρια μιας ακραίας περιβαλλοντικής τρομολαγνείας, βασισμένα σε υποθετικές θεωρήσεις και κατευθυνόμενους διαλογισμούς. Δυστυχώς όμως η προκαλούμενη αλλαγή του κλίματος από τον άνθρωπο έχει γίνει αποδεκτή ως πραγματικότητα, δημιουργώντας μια βαθειά ριζωμένη αντίληψη μέσα στον πληθυσμό που φθάνει σε επίπεδα υστερίας.
Σήμερα, ο όρος «ρύπος» αποδίδεται για να χαρακτηρίσει το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), που όχι μόνο ρύπος δεν είναι, αλλά επιπλέον παραποιείται η πραγματική διάσταση της φυσικής του δράσης. Αλλά ας δούμε κάποια στοιχεία που φαίνεται να έχουν σκόπιμα αγνοηθεί.
Οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα έχουν σημαντικά μεγαλύτερη συμβολή στο αποκαλούμενο φαινόμενο του θερμοκηπίου, και αντιπροσωπεύουν περίπου το 95% του συνολικού ποσού των αερίων του θερμοκηπίου, γεγονός που συστηματικά αγνοείται! Κάθε λεπτό της ώρας σχεδόν 1 δις τόνοι νερού διοχετεύονται στην ατμόσφαιρα με τη διαδικασία της εξάτμισης από τους ωκεανούς. Αν και το διοξείδιο του άνθρακα πρωταγωνιστεί στις συζητήσεις για τα αέρια του θερμοκηπίου, οι υδρατμοί διαδραματίζουν έναν ακόμα μεγαλύτερο και ουσιαστικό ρόλο στην θέρμανση της ατμόσφαιρας και στο ενεργειακό ισοζύγιο του πλανήτη. Το μόριο του νερού έχει μία μοναδική δομή με μια εξαιρετική ικανότητα να αποθηκεύει θερμότητα, γεγονός που επιδρά σημαντικά στο σχηματισμό των καταιγίδων και έτσι το καθιστά εν γένει πρωταγωνιστή στην ατμοσφαιρική κυκλοφορία
Μήπως λοιπόν οι υδρατμοί είναι ένας πολύ πιο επικίνδυνος "ρύπος" σε σχέση με CO2 ; Θα ήταν βέβαια, παράλογο ένα πολύτιμο στοιχείο της φύσης και της ζωής όπως είναι το νερό να εισαχθεί στο “περιβαλλοντικό χρηματιστήριο εμπορίας ρύπων (Κιότο) ως αέριο του θερμοκηπίου. Είναι λοιπόν προφανής ο λόγος γιατί ο υδρατμός απουσιάζει από τον κατάλογο των ρύπων και δεν αναφέρεται ως αέριο του θερμοκηπίου από τους αρχιτέκτονες της παγκόσμιας περιβαλλοντικής πολιτικής.
Θα μπορούσε η αλήθεια να είναι διαφορετική;
Η αλλαγή του κλίματος είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του δυναμικού συστήματος της γης, του ήλιου και του σύμπαντος. Η κινητήρια δύναμη που προκαλεί τις κλιματικές μεταβολές του πλανήτη είναι κυρίως οι διακυμάνσεις στο πλήρες φάσμα της ακτινοβολίας του ήλιου καθώς και οι γεωμαγνητικές αλλαγές. Γενικά η χρονική διαφοροποίηση της ηλιακής δραστηριότητας συσχετίζεται με την διακύμανση της μέσης θερμοκρασίας της γης ή οποία είναι σχεδόν αδύνατον να προσδιορισθεί με ακρίβεια.  Αυτό συμβαίνει αδιάκοπα κατά την διάρκεια της μακράς προϊστορίας του πλανήτη! Επίσης πολυάριθμες παλαιοκλιματολογικές παρατηρήσεις, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα χρονικών περιόδων, συνηγορούν στο ότι η γαλαξιακή μεταβλητότητα των κοσμικών ακτίνων συνδέεται με την αλλαγή του κλίματος και επιδρά στον μηχανισμό δημιουργίας νεφών. Η ποιότητα και η ποικιλομορφία αυτών των παρατηρήσεων δείχνουν ότι είναι δύσκολο να είναι τυχαία αυτή η σχέση (Cosmics Leaving Outdoor Droplets – «CLOUD», Cern experiment).
Μια τέτοια λοιπόν φυσική διακύμανση στη πυκνότητα ροής της ακτινοβολίας μέσα στην γήινη ατμόσφαιρα δεν θα ήταν δυνατόν να αφήσει αδιάφορη την τεράστια μάζα νερού των ωκεανών οι οποίοι καλύπτουν το 71% της γήινης επιφάνειας (361.000.000km2), που με την σειρά τους έχουν σημαντική και αναμφισβήτητη επίδραση στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος. Σημειωτέον ότι η περισσότερη από τη εισερχόμενη μικρού μήκους κύματος ακτινοβολία (Global radiation) που απορροφάται από τη γη δεσμεύεται από τους τροπικούς ωκεανούς. Η συνεχής κυκλική συμπεριφορά της θερμοκρασίας της επιφάνειας των ωκεανών, καθώς και ο τρόπος που οι ωκεανοί αλληλεπιδρούν με την υπερκείμενη ατμοσφαιρική στρώση, έχουν σημαντική επίδραση στην συγκέντρωση υδρατμών και CO2 στην γήινη ατμόσφαιρα και συνεπώς στο ισοζύγιο άνθρακα του πλανήτη. Επομένως αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών σημαίνει μεγαλύτερη αποδέσμευση CO2 προς την ατμόσφαιρα.

Η υπερβολή είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο με το οποίο  προβάλλονται τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Όταν στις συζητήσεις αναφερόμαστε στη λέξη περιβάλλον αυτόματα ο συνειρμός οδηγεί στην «κλιματική αλλαγή» και στην «υπερθέρμανση του πλανήτη» λόγω των αερίων του θερμοκηπίου και συγκεκριμένα της αύξησης του CO2. Η αύξηση αυτή είναι της τάξεως των 6.8 χιλιοστών στην εκατοστιαία σύσταση της ατμόσφαιρας (0.0068%) τα τελευταία 50 ΧΡΟΝΙΑ!!! Από αυτή την ποσότητα μόνο τα 3.9 χιλιοστά οφείλονται σε ανθρωπογενείς εκπομπές και θεωρείται… ότι είναι ικανή να εξαφανίσει από τον πλανήτη παράκτιες περιοχές και νησιωτικές χώρες. Σε αυτό το αντίστοιχο διάστημα η αύξηση του πληθυσμού της γης είναι φρενήρης, 239%!!! Θα ήταν αδύνατον να μην διασαλευθεί το ισοζύγιο άνθρακα του πλανήτη.
Για να διαπιστωθεί το μέγεθος της υπερβολής των κλιματικών μοντέλων που συνδράμουν στην στήριξη αυτής της απάτης, θα πρέπει να αναφερθεί ένα παράδειγμα. Σήμερα με την χρήση των μετεωρολογικών δορυφόρων λαμβάνεται με συνεχή ροή τεράστιος αριθμός κλιματικών δεδομένων για πρόβλεψη καιρού που εισάγεται σε βαθμονομημένα μοντέλα καιρού. Αυτά τα μοντέλα παρότι κρίνονται καθημερινά εκ του αποτελέσματος , είναι αδύνατον να κάνουν ασφαλή πρόβλεψη περισσότερο των 3 έως 5 ημερών!!! Φαντασθείτε λοιπόν την αξιοπιστία κλιματικών μοντέλων που χρησιμοποιούνται για να υπολογίσουν την θερμοκρασία του πλανήτη μετά από 50 ή 100 χρόνια, βασιζόμενα σε υποθετικά και φανταστικά σενάρια.
Σήμερα η αλλαγή του κλίματος αποτελεί ένα ισχυρό πολιτικό και οικονομικό ζήτημα στα χέρια των policy makers. Τα τελευταία 25 χρόνια προπαγανδίζεται με ευφυέστατο τρόπο μια «περιβαλλοντική διαχείριση» βασισμένη στην παραπληροφόρηση και στα νεοσύστατα «πράσινα» χρηματιστήρια υπό την διαχείριση του United Nations Framework Convention on Climate Change (UN-ICCP) και γνωστών παγκόσμιων τραπεζικών κύκλων των οποίων διαχειριστές είναι πολιτικοί, οικονομολόγοι, και χρηματιστές. Ας αναλογισθεί κάποιος ότι “τζόγος” του CO2 στο χρηματιστήριο ρύπων των διακινούμενων κεφαλαίων το 2009 έφτασε τα 198.000.000.000 δολάρια.

Η πράσινη ανάπτυξη εξυπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα των γνωστών παγκόσμιων κύκλων

Η “Πράσινη Ανάπτυξη” με την σημερινή της μορφή της δεν αποτελεί μια νεόφερτη πολιτική προσέγγιση, ούτε είναι το νέο εφεύρημα των κυβερνήσεων. Ο όρος άνθησε στα τέλη της 10ετίας του 60 από τους οραματιστές μιας νέας παγκόσμιας διαχείρισης πραγμάτων, την στιγμή που ανεξάρτητα οικολογικά κινήματα και από τις δύο πλευρές του ατλαντικού εξέφραζαν δυναμικά την αντίθεση τους στο βιασμό των οικοσυστημάτων του πλανήτη και στην μόλυνση του περιβάλλοντος. Ήταν η στιγμή λοιπόν που οι ηγέτες του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ  έκαναν μεθοδευμένα πράξη την γνωστή ρήση: «Ο καλύτερος τρόπος να ελέγξεις την αντιπολίτευση είναι να την καθοδηγείς».
Έτσι η νέα μορφή της «πράσινης ανάπτυξης» προτάσσεται σαν αντιστάθμιση στην οικονομική κρίση βασισμένη σε μια κατευθυνόμενη εικονική και υποκριτική περιβαλλοντολογική πολιτική εν ονόματι της κλιματικής αλλαγής, επιδεινώνοντας τις κοινωνικές ανισότητες, την φτώχια και τις αντιθέσεις. Είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την υπερχρέωση των αδύνατων κρατών του πλανήτη και προέρχεται από τους ίδιους κύκλους.
Ο κύριος κορμός της πράσινης ανάπτυξης είναι το χρηματιστήριο ρύπων. Σύμφωνα με το σύστημα εμπορίας των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων που προκαλούν το φαινόμενο θερμοκηπίου, στο τέλος του έτους, ο φορέας κάθε εκμετάλλευσης οφείλει να αναφέρει στην αρμόδια αρχή τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου που προήλθαν από τις εγκαταστάσεις του κατά τη διάρκεια του έτους. Για παράδειγμα η ΔΕΗ ξεπερνώντας κατά 18% τα δικαιώματα ρύπων που της αναλογούσαν, καταβάλλει περίπου 110 εκατομμύρια € για αγορά επιπλέον δικαιωμάτων εκπομπών για το 2008, με συνέπεια τo έλλειμμα της ΔΕΗ να αυξάνει. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα επόμενα χρόνια θα αυξηθεί κατά πολύ περισσότερο, επιβαρύνοντας τον συνήθη ύποπτο: Τον Έλληνα φορολογούμενο.
Όσες εταιρίες στηρίζουν την παραγωγή τους σε ορυκτά καύσιμα αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με την εμπορία ρύπων καθώς καταργείται το καθεστώς δωρεάν παραχώρησης δικαιωμάτων τα επόμενα χρόνια (2013) έχοντας σαν αποτέλεσμα την υπέρμετρη άνοδο των τιμών στα χρηματιστήρια ρύπων.
Η λύση λοιπόν στο πρόβλημα για τους ρυπαντές της Δύσης έρχεται από την Κίνα που έχει αναπτύξει την μεγαλύτερη αγορά Ανανεώσιμων πηγών Ενέργειας παρέχοντας ήδη «πράσινα πιστοποιητικά» σε «τιμή κόστους» μέσω των Carbon Funds που τα διαχειρίζονται μεγάλοι κολοσσοί όπως η WorldBank,AsianDevelopmentBank. H αγοροπωλησία πράσινων δικαιωμάτων (CERs) μέσω μαζικών πωλήσεων αποδίδει τις καλλίτερες τιμές «πράσινων πιστοποιητικών». Για αυτούς λοιπόν που διαχειρίζονται τα «πράσινα» χαρτοφυλάκια γεννήθηκε η «πράσινη οικονομία», την στιγμή που 85 εκατομμύρια ευρωπαίοι συμπολίτες μας είναι κάτω από το όριο της φτώχιας.
Ας σταματήσει λοιπόν η υποκρισία και η κερδοσκοπία όλων αυτών που επιδίδονται και συναινούν εσκεμμένα ή άθελα τους στην μεγαλύτερη απάτη των ημερών μας. Ο πλανήτης και η χώρα μας έχει ανάγκη από την Πράσινη Ανάπλαση.


Ένοπλη επίθεση στο Στρασβούργο: Εγκλωβισμένοι Έλληνες ευρωβουλευτές


Ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη οπλοφόρου, που άνοιξε πυρ σκοτώνοντας ένα άτομο και τραυματίζοντας άλλους εννιά στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Στρασβούργου εξαπέλυσε η αστυνομία. 
Οι πυροβολισμοί έπεσαν στην πλατεία Κλεμπέρ, στην παλιά πόλη του Στρασβούργου, όπου είναι στημένο ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Η Αστυνομία έχει διακόψει την κυκλοφορία, ενώ στο Ευρωκοινοβούλιο δόθηκε εντολή να μην αποχωρήσουν μέχρι νεωτέρας, ευρωβουλευτές, προσωπικό και δημοσιογράφοι. Ανάμεσα τους και η Ελίζα Βόζεμπεργκ, η οποία σύμφωνα με ανάρτηση της στο Twitter είναι ασφαλής εντός Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
«Πυροβολισμοί στο Στρασβούργο, στο κέντρο της πόλης όπου βρίσκομαι με τους συνεργάτες μου. Είμαστε όλοι καλά, αν και αποκλεισμένοι για λόγους ασφαλείας! #Strasbourg», έγραψε.
Παράλληλα, σε εστιατόριο κοντά στο σημείο του συμβάντος, βρισκόταν ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης. Σύμφωνα με ομολόγους του που επικοινώνησαν μαζί του, είναι καλά στην υγεία του.

Ο δράστης φέρεται να είναι ένας 29χρονος με ποινικό μητρώο, ιδίως για κλοπές, ο οποίος βρισκόταν σε «λίστα παρακολούθησης» των γαλλικών αρχών, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ/ΜΠΕ.