Πώς τα κινητά παρακολουθούν κάθε βήμα και χακάρουν τον εγκέφαλο

Πώς τα κινητά παρακολουθούν κάθε βήμα και χακάρουν τον εγκέφαλο

Τα 21 δισ. δολάρια τον χρόνο αγγίζει ο τζίρος των διαφημίσεων που απευθύνονται στοχευμένα σε συγκεκριμένους ανθρώπους βάσει του εντοπισμού τους. Αυτό και μόνο το στοιχείο δείχνει το τρομακτικό μέγεθος των οικονομικών συμφερόντων που διακυβεύονται, την κολοσσιαία δύναμη μιας κυριολεκτικά οικουμενικής αγοράς. Αλλά ακόμη και αυτά τα 21 δισ. δολάρια, μαζί με τις εκατοντάδες εφαρμογές (apps) για smartphone που προδίδουν το στίγμα και τις κινήσεις του χρήστη, είναι απλώς ένα επιμέρους σύμπτωμα.

Το γενικότερο ανησυχητικό φαινόμενο στον κόσμο της ψηφιακής τεχνολογίας, το οποίο εξαπλώνεται με απρόβλεπτες επιπτώσεις, είναι το λεγόμενο «χακάρισμα του ανθρώπινου εγκεφάλου». Ο εφιάλτης που θυμίζει, κατά το κλισέ, τη δυστοπία του κατά Τζορτζ Οργουελ «1984» με τον πανεπόπτη Μεγάλο Αδελφό κ.λπ. δεν σταματά μόνο στη διαρκή παρακολούθηση των ανθρώπων από τις μηχανές. Καθημερινά, παντού στην υφήλιο, ένας άνθρωπος ελέγχεται για το πού είναι και πού πηγαίνει περί τις 15.000 φορές κατά τη διάρκεια του 24ώρου. Αυτό όμως είναι μόνο η αρχή. Η ψηφιακή εισβολή των υπολογιστών στον ανθρώπινο οργανισμό βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Και ιδού ένα απτό, σχετικά αθώο και αβλαβές παράδειγμα: στην πλατφόρμα YouTube, την πιο δημοφιλή και αχανή βιντεοθήκη στον πλανήτη, ένα αθέατο μηχάνημα-παντογνώστης γνωρίζει τα ενδιαφέροντα του θεατή. Γι’ αυτό και του προτείνει βίντεο με παραπλήσιο περιεχόμενο, τα οποία και εμφανίζονται σε μια ατέρμονη ακολουθία στη δεξιά στήλη της οθόνης. Ο στόχος είναι, φυσικά, το να παραταθεί κατά το μέγιστο δυνατό διάστημα η παραμονή του θεατή στη σελίδα. Περισσότερος χρόνος σημαίνει περισσότερες προβολές διαφημίσεων, περισσότερα κέρδη κ.ο.κ.

Οι αλγόριθμοι, δηλαδή οι μαθηματικές «σκεπτόμενες μηχανές», του YouTube έχουν τελειοποιηθεί μέσα από την καταγραφή των προτιμήσεων που εκδηλώνουν περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Ερευνες έχουν δείξει ότι το 70% των επισκεπτών του YouTube παρακολουθεί τα βίντεο που συστήνει αυτόματα το ίδιο το σύστημα της πλατφόρμας βάσει του ιστορικού θέασης κάθε χρήστη.

Το... χάζεμα στο YouTube διαρκεί μία ώρα κατά μέσον όρο. Συνεπώς, σχεδόν 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι καθημερινά ξοδεύουν μία ώρα από τη ζωή τους καταναλώνοντας το περιεχόμενο που τους προσφέρει έτοιμο ένας πανίσχυρος, τελευταίες τεχνολογίας υπολογιστής. Η τεχνητή νοημοσύνη, η δυνατότητα αστραπιαίας επεξεργασίας των big data, ήτοι δεδομένων σε ποσότητες ασύλληπτου όγκου, είναι αυτή που στρώνει τον δρόμο προς το χακάρισμα του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Υπάρχουν όμως και πιο δυναμικές μέθοδοι. Οπως η υπερμεγέθυνση των ανθρώπινων χαρακτηριστικών με ένα όργανο το οποίο ονομάζεται Eulerian Video (βίντεο του Οϊλερ): σαν μακρινός συγγενής των συστημάτων ασφαλείας βάσει σωματομετρικών χαρακτηριστικών που έχουν εγκατασταθεί σε πολλά σύγχρονα αεροδρόμια ανά τον κόσμο, η κάμερα Euler εστιάζει στο πρόσωπο κάποιου εν είδει μικροσκοπίου.

Η κάμερα συνδέεται με έναν υπερυπολογιστή ο οποίος ανιχνεύει, καταγράφει και ψηφιοποιεί τον ανεπαίσθητο παλμό του αίματος που κυκλοφορεί στα αγγεία του προσώπου. Αθέατες για τον ανθρώπινο οφθαλμό όχι όμως και από τον super computer, οι σφύξεις αυτές προδίδουν τον ρυθμό λειτουργίας της καρδιάς. Ετσι συνάγεται το επίπεδο του στρες τη δεδομένη στιγμή, όταν, για παράδειγμα, ο εξεταζόμενος καλείται να απαντήσει σε ένα ερώτημα που τον φέρνει σε δύσκολη θέση. Τα υπερμεγεθυμένα Eulerian Videos είναι πολύ κοντά στο χακάρισμα του ανθρώπινου νου. Και, πολύ πιθανόν, να προορίζονται ή και να χρησιμοποιούνται ήδη -πειραματικά, έστω- αντί των ανιχνευτών ψεύδους.

Παρόμοιες συσκευές παρατηρούν τις μεταβολές στους οφθαλμούς και μπορούν να συμπεράνουν με εκπληκτική ακρίβεια αν κάποιος δυσκολεύεται ή έχει άνεση στην κατανόηση εννοιών που παρουσιάζονται προφορικά. Αναπόφευκτα φαντάζεται κάποιος τη σχολική τάξη του αύριο, όπου ο καθηγητής θα είναι διαρκώς ενήμερος για το αν οι μαθητές καταλαβαίνουν και τον παρακολουθούν ή έχουν παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια και απλώς παριστάνουν ότι προσέχουν. Η συστολή-διαστολή της κόρης των οφθαλμών τους θα προδίδει την αντιληπτική τους κατάσταση στις κάμερες.

Το χάκινγκ στον ανθρώπινο εγκέφαλο μπορεί να γίνει σε κάθε τομέα, ακόμη και στην υψηλή πολιτική. Εστω, για παράδειγμα, ότι διαπραγματεύονται δύο ηγέτες κατ’ ιδίαν. Εστω ότι ο ένας ενημερώνεται μέσω ενδοσυνεννόησης για την εικόνα που παρουσιάζει στη μεγέθυνση του Eulerian Video ο αντίπαλός του. Τότε οι διπλωματικές μπλόφες, τα ψέματα, οι παρελκυστικές κινήσεις κ.λπ. θα έμοιαζαν με ανοιχτό βιβλίο για εκείνον που θα είχε στη διάθεσή του τα κρυφά δεδομένα.

Το τηλέφωνο-πληροφοριοδότης

Εσχάτως η συζήτηση γύρω από το ζήτημα της κρυφής λεηλασίας των προσωπικών δεδομένων αλλά και το εάν υπάρχει τρόπος να ξεφύγει κάποιος από την ασύμμετρη ψηφιακή απειλή αναζωπυρώθηκε εξαιτίας μιας αποκάλυψης που σόκαρε - αν και δεν έφερε στην επιφάνεια κάτι εντελώς καινούριο: Μέσα σε κάθε smartphone υπάρχουν εφαρμογές-πληροφοριοδότες. Δίνουν διαρκώς αναφορά για το στίγμα της συσκευής και του χρήστη της. Οι πληροφορίες αυτές είναι αξιοποιήσιμες και εμπορεύσιμες, καθώς συνθέτουν το ραντάρ για τη στοχευμένη, εξατομικευμένη διαφήμιση. Αυτό επιβεβαίωσε μεγάλη αμερικανική εφημερίδα με έρευνά της σε συνεργασία με εταιρείες διαμοίρασης γεωγραφικού στίγματος χρηστών μέσω Ιντερνετ.

Μια ομάδα συντακτών παρακολούθησε βήμα προς βήμα τις κινήσεις μιας συγκεκριμένης γυναίκας, καθηγήτριας Μαθηματικών στη Νέα Υόρκη, η οποία συναίνεσε, εις το όνομα του κοινού καλού, στην ανοιχτή δημοσιοποίηση των στοιχείων της. Συμπεριλαμβανομένου και του ότι επισκεπτόταν τακτικά έναν πρώην ερωτικό της σύντροφο. Σε διάστημα τεσσάρων μηνών το στίγμα της καταγράφηκε περίπου 9.000 φορές, δηλαδή κατά μέσον όρο ανά 21 λεπτά.

Υστερα από μια συστηματική ερευνητική επιχείρηση και επεξεργασία στοιχείων επί πέντε μήνες, οι ρεπόρτερ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τελικά είναι εξαιρετικά εύκολο να παρακολουθείς κάποιον αν έχεις την πρόσβαση που διαθέτουν οι διαχειριστές ορισμένων εφαρμογών, αλλά και οι «έμποροι» των δεδομένων. Αρκεί ο χρήστης να έχει μαζί του το κινητό του τηλέφωνο με ενεργοποιημένη τη δυνατότητα εντοπισμού.

Στο ψηφιακό σύμπαν υπάρχουν εταιρείες που είναι σε θέση να γνωρίζουν, με ακρίβεια δευτερολέπτου και εκατοστών τις διαδρομές που ακολουθεί κάθε χρήστης ως άτομο, το πόσο συχνά καλεί ταξί ή επισκέπτεται κάποια διεύθυνση, όπως χώρο εργασίας, γιατρό, διατροφολόγο, γυμναστήριο, ινστιτούτο αισθητικής, την κατοικία ενός, φίλου, εραστή -νομίμου ή όχι - κ.λπ. Ακόμη και εάν λέει ψέματα πως είναι, π.χ., σε αυστηρή δίαιτα, το τηλέφωνό του «καρφώνει» ότι κάθε βράδυ κάνει επιδρομές σε ταχυφαγεία. Εξ ου και αναφύονται διαρκώς καινούριες εφαρμογές για την πρόγνωση του καιρού, τη ροή της κυκλοφορίας στους δρόμους, την πλοήγηση, τη διαθεσιμότητα ειδών πρώτης ανάγκης (φάρμακα, καύσιμα κ.ά.), τις γνωριμίες, την κλήση ταξί κ.λπ.

Ομως, αυτού του είδους οι εφαρμογές, προκειμένου να παράσχουν πληροφορίες μέγιστης ακρίβειας, εξ ορισμού πρέπει να είναι διαρκώς γεωγραφικώς ενήμερες. Σήμερα οι εφαρμογές για smartphone που λειτουργούν σε περιβάλλον Android είναι πάνω από 1.200 και άλλες 200 ειδικά για iPhone.

Η στενή παρακολούθηση των κινήσεων αμέτρητων χρηστών είναι ένα απέραντο χρυσωρυχείο για τους επιχειρηματίες που εποφθαλμιούν τα κέρδη από μια γη της επαγγελίας - και της αδιακρισίας στην πλέον αδυσώπητη μορφή της. Σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον 75 μεγάλες εταιρείες που εμπορεύονται τα γεωγραφικά δεδομένα, μαζί με όλα τα συμπαρομαρτούντα προσωπικά στοιχεία εκατομμυρίων ανύποπτων χρηστών.

App-ασφάλιση

Ο οργανισμός AppCensus προσκαλεί οποιονδήποτε χρήστη του Διαδικτύου στον ιστότοπό του ώστε να πληροφορηθεί περί «του κόστους που έχουν οι δήθεν δωρεάν εφαρμογές εις βάρος των ευαίσθητων προσωπικών σας στοιχείων». Η AppCensus τηρεί και εμπλουτίζει διαρκώς μια βάση δεδομένων με όλα τα apps που μοιράζονται τα στοιχεία των χρηστών τους με τρίτους, κυρίως για εμπορικούς λόγους. Στο συγκεκριμένο site υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τη συμπεριφορά κάθε εφαρμογής, το είδος των δεδομένων που δημοσιοποιεί, με ποιες εταιρείες συνεργάζεται (δηλαδή πουλάει τις πληροφορίες) κ.λπ.

Οι υπεύθυνοι ανάπτυξης των περισσότερων apps ισχυρίζονται στερεοτυπικά ότι δεν αποκαλύπτουν στοιχεία ταυτότητας των ατόμων ή των συσκευών τους. Το πράγμα γίνεται πιο περίπλοκο για τους παντοδύναμους γίγαντες του Διαδικτύου, όπως την Google, την Amazon και το Facebook. Παρά τις μομφές, την καχυποψία αλλά και τα κατά καιρούς σκάνδαλα διαρροής προσωπικών δεδομένων, οι κολοσσοί απορρίπτουν οποιαδήποτε υπόνοια ότι μετέρχονται αθέμιτα μέσα, παραβιάζοντας το ιδιωτικό απόρρητο των χρηστών τους. Ισχυρίζονται ότι επεξεργάζονται μόνο ανώνυμα στοιχεία - αν και η προαναφερθείσα δημοσιογραφική έρευνα απέδειξε ότι αυτά τα ανώνυμα δεδομένα εύκολα συμπληρώνονται και ταυτοποιούνται από κάποιον επιτήδειο.

Διότι αν τίθεται υπό παρακολούθηση μια συσκευή η οποία φαίνεται να μετακινείται καθημερινά ανάμεσα σε μια μονοκατοικία και σε μια διεύθυνση γραφείου ή εταιρείας, ο χρήστης δεν μπορεί παρά να είναι ένας και μόνο. Παρ’ όλα αυτά, το Facebook λόγου χάρη κατοχυρώνει από καιρού εις καιρόν ευρεσιτεχνίες που παραπέμπουν στο tracking ή την παρακολούθηση χρηστών, όπως το Offline Trajectories («Δρομολόγια εκτός σύνδεσης»).

Γι’ αυτές τις πατέντες η σταθερή επωδός εκ μέρους του Facebook είναι ότι «κατοχυρώνουμε πολλά, αλλά δεν τα χρησιμοποιούμε όλα».

Πάντως, ύστερα από τον σάλο με τη Νεοϋορκέζα μαθηματικό υπήρξε πλημμυρίδα δημοσιευμάτων σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ υπό μορφή οδηγού αυτοπροστασίας από το tracking. Παρέχονται αναλυτικές οδηγίες για την απενεργοποίηση του ηλεκτρονικού ίχνους εντοπισμού, τη διαγραφή του ιστορικού από τους προορισμούς που έχουν ήδη καταγραφεί, τον περιορισμό της πρόσβασης που έχει κάθε εφαρμογή στο γεωγραφικό στίγμα κ.ά.

Ωστόσο, στη συντριπτική τους πλειονότητα οι ειδικοί επί της αυτοπροστασίας καταλήγουν στο αμήχανο συμπέρασμα ότι ο γεωεντοπισμός είναι σχεδόν σύμφυτος με τη λειτουργία βασικών εφαρμογών, ώστε στην πράξη μόνο οι σχολαστικοί θα μπουν τελικά στον κόπο της ενεργοποίησης-απενεργοποίησης. Ιδιαίτερα εφόσον οι παράμετροι κάθε εφαρμογής συνήθως είναι βαθιά θαμμένες στα κείμενα για τη συγκατάθεση του χρήστη, στα ψιλά γράμματα που ποτέ κανείς δεν διαβάζει.

αίθουσα δεξιώσεων - του φωτη μισοπουλου

''Από την χτεσινή του ομορφιά τι έχει απομείνει ;''

''Κράτησα όλα του τα φτερά,

Μ' ένα απ' αυτά τα φτερά γράφω ετούτο το μικρό βιβλίο''

ΑΝΤΡΕ ΖΙΝΤ, Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ [1α]

1.

......προσαρμόζομαι διαβάζω το μέλλον στην απόλυτη άπνοια του πραγματικού ακόμα χειρότερα γιατί προέρχεται από πλεονεξία ζωής που δεν γεύτηκα υπόθεση τρόμου η ύπαρξη διατηρεί την αταξία της με μια ελεγχόμενη ελευθερία γνωστών κανόνων ο ήλιος και όπου τα πουλιά κάνε αυτό που στέργει να γεννιέσαι ξανά και ξανά η ασάφεια φαίνεται στο μέτωπο όταν πασχίζει στην κούραση ν' ακούσει κάποτε και τούτα θα πάρουν έναν τόπο που τους είχε οριστεί είμαι σε θέση να το ξέρω από τώρα γι' αυτό δεν αποκρίνονται εγκάρδια πάντα παρακολουθούν όσοι μένουν το θρηνητικό κάλεσμα των περιστεριών κοντά στα λιμάνια ή πίσω στα δέντρα πίσω από το λογισμό που μεγαλώνει η αναμονή στο δρόμο καθώς χάνεσαι  Παύση 

ΦΙΟΝΤΟΡ ΜΙΧΑΗΛΟΒΙΤΣ : ......μετρώ το σκοτάδι με τη φωνή του σκύλου το σφύριγμα του τρένου είναι αδύναμο ήταν τόσο μεγάλη η απόσταση  κανείς κέρδιζε απ' την αρχή καιρό να γίνει αθώος λίγο έλειψε ο Ρασκόλνικοφ [1] να πάρει το ρόλο του Ένοικου [2] χρησιμοποιώντας για τις Λευκές Νύχτες ένα πλατύ φανάρι παλιότερα δικό μου έφερνε μια σύγχυση άπλωνε το φως όπως οι χίμαιρες όταν χρεοκοπούν χρειαζόταν τη Σόνια [3] φανερό και το ήξερε αλλά βλέπετε τι συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις αναρωτιέσαι ούτε ο χρόνος υπάρχει μέχρι να πετύχεις τότε σβήνονται όλα με τις ίδιες πληγές φροντίζει ο μήνας η βδομάδα που σε ταξίδευαν να περάσουν στην αιωνιότητα μια διάψευση γοητευτική αρκεί να πεις ''πέθανα  Άλλη μέρα γνώρισα την άφατη ανάγκη'' οι συγγραφείς είναι γεμάτοι από φτερά αετών και οι κλειδούχοι που άλλαξαν πολλές φορές την πορεία της Εξέγερσης   

ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : .......θα μάς πάρουν τα μεσάνυχτα όπως συμβαίνει σε κάθε αμφισβήτηση ένας αόμματος νεκρός θεός χωρίς το χάρισμα της μαντικής δεν συγκινεί κανέναν κι ένας αετός κλεμμένος από χωματερές καχεκτικός ανάμεσα σε σκουπίδια ξεδοντιασμένες κούκλες ή χαλασμένα παιχνίδια αποφάγια που μυρίζουν τη σήψη τους μ' ένα απ' αυτά τα φτερά θα γράψω για κείνη τη σαγήνη που έφταιγε και την πολιορκία 

2.

......ακολουθώ τα ίχνη των φυγάδων μαζί κι εκείνου που είναι ο σωσίας μου έπειτα αυτός έπειτα και οι δυο μαζί την ίδια στιγμή είμασταν μεγαλόσωμες κούκλες παραγεμισμένες βρομερό βαμβάκι και κουρέλια ευτυχώς έχω ολοένα λιγότερη προσκόλληση στις δεξιώσεις παραμονές γιορτών ήταν σωστό αυτό που έλεγε ο Φώκνερ ''άμα κύριε δεν μπορείς να συντηρήσεις τα σκυλιά σου ή δεν τα θέλεις ή δεν τα χρειάζεσαι'' τα δέντρα γύρω απ' την αυλή έμοιαζαν πλασμένα από μια ύλη διαφορετική δέρμα από κέρματα που έπεσαν στη λάσπη τα πρόσωπα στραμμένα στη θάλασσα κομμάτια ακάθαρτα από αλάτι ή νεκρά υπάρχουνε χωρίς πολλά λόγια σαν να ξέφυγαν από φόνους επικείμενους εγκλήματα και τραγωδίες που εξιχνιάζονται κατά το ήμισυ ύστερα από μια νύχτα οργίων ηλιθιότητες κελεύσματα του νεκροθάφτη εγκωμιάζοντας την καταστροφή 

ΠΑΥΛΙΝΑ  ΑΛΕΞΑΝΤΡΟΒΝΑ [4] : ......''σάς περίμενα όπως βγαίνει κανείς απ' την παιδική του ηλικία μ' ένα ίχνος μακρύ και στενό βασανιστικό πατώντας την άκρη της νύχτας ξυπόλητη το διπλανό δωμάτιο έχει τη δική του αποστολή''    [Παύση ή Γέλια][Αμηχανία]    ''Δεν μου πέρασε απ' το μυαλό πώς νοιώθει κανείς με τόσο κόσμο στη γέφυρα Ισμαηλόφσκι    Τελικά    κράτησα όλα του τα φτερά

ΦΙΟΝΤΟΡ ΜΙΧΑΗΛΟΒΙΤΣ : ......''κυρίες και κύριοι κατέληξα τον πυροβόλησαν πέραν πάσης αμφιβολίας από πίσω μπορείτε να φανταστείτε πώς συμπεριφέρονται οι κουρτίνες στο μισόφωτο στη μεγάλη άχρωμη μοναξιά οι Ένοικοι αναχωρούν οι φωνές γίνονται παρελκόμενα της νύχτας ή ταυτίζονται σε μια πυκνή σιωπή για τα πάντα οι ερωμένες αφήνουν μηνύματα ηλεκτροφόρα απευθύνονται συνήθως σε μια ολόκληρη γενεά 

.....το πρόβλημα γινόταν μεγαλύτερο ο Αετός είχε ξαπλώσει στο τραπέζι στη μέση της αίθουσας ο Προμηθέας είχε ανακαλύψει έναν τρόπο να περιλάβει το λάφυρο στα δικά του παιχνίδια Η φωτιά έκαιγε ο Μυστικός Δείπνος είχε ετοιμαστεί    Από τη χτεσινή του ομορφιά τι έχει απομείνει;

3.

......σύντροφοι επιτέλους γυρίσατε στο Σπίτι του Λαού το Κόμμα σάς αγαπά βαθιά και σάς φροντίζει όπως η σιωπή της θάλασσας όπως κάποιος επιταχύνει το βήμα του να εμποδίσει τα δυσάρεστα φιλονικώντας   Τα πληρώματα αποθαρρύνονται να βλέπουν την ένδεια πιασμένη στα δίχτυα είτε στυγνές διαστροφές κάτω απ' το θολωμένο αγιόκλημα ενώ συνέρχεται για λίγο άγριο φως θα κρυφτώ απ' τη γωνιά της γέφυρας και πέρα ανάμεσα στην κραυγή του έσχατου ορίζοντα και την κρυφή διαπόμπευση ο τάφος αυτός είναι κομπάρσος της απελευθέρωσης ο Προμηθέας άνοιξε το γιλέκο να φανεί το σπαραγμένο συκώτι του καθίστε αδελφοί των αρχαίων ημερών να δείτε επιστολές δημίων όπως τις επινόησε ο Τζόυς ή ο,τι προφήτευε ο Οδυσσέας για τον Τζόυς μάς συνοδεύει ένα πρόσωπο από τα σκότη των ωκεανών με τ' άγνωστα χαρακτηριστικά του Μηδενός ή του Μεγάλου Αρχέτυπου όρθιος πάνω στον άμβωνα θα εκφωνήσει τον επικήδειο στη μέση της Σεπτής Αίθουσας των Ηλιοστασίων προς τους μεταθανάτιους συγγραφείς τα θνήσκοντα ετερώνυμα τις τροχαλίες του χρέους τίποτε δε φαίνεται να έχει αλλάξει ο αέρας δυναμώνει υπαγορεύει το ξημέρωμα στην ακαριαία ψευδαίσθηση κάποιου θριάμβου τρυφερός κι αυταρχικός επιστρέφει μια ατέρμονη γραμμή κληρονομιάς ο καπνός οι σκιές οι ναύτες με τις πεταλούδες βρίσκουν στο κάτεργο τη Γυναίκα που ταλαντεύεται στο ξεθωριασμένο κατάστρωμα το βλέμμα που κοιτάζει εξεταστικά οι εποχές μοιάζουν να ξεψυχάν στα χέρια μας μιλάμε με αποφθέγματα ο Θεός ξέρει τι μάς αθωώνει απόλυτη κυριαρχία σαν ηδονή κάθισαν όλοι οι ιεροί συνδαιτυμόνες γύρω απ' το Σώμα Του    [Παύση] ΑΕΤΟΣ : ....από την χτεσινή μου ομορφιά τι έχει απομείνει ; [Μεγάλη Παύση] ΧΟΡΟΣ : ......κρατήσαμε όλα σου τα φτερά όσο το αίμα είναι υγρό μ' αυτά θα γράψουμε τα ελάχιστα βιβλία των αισθήσεων μ' ένα απ' αυτά θα ζήσουμε τη ζωή ''η ζωή ποτέ δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να μιμείται το βιβλίο'' [5] 

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 

[1α]/ ΑΝΤΡΕ ΖΙΝΤ, Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ, μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου, Καστανιώτης, 2010 

[1] & [3]/ η Σόνια ακολουθεί στη Σιβηρία τον Ρασκόλνικοφ [Φ.Μ.Ντοστογιέφσκι, Έγκλημα και Τιμωρία]

[2]/ ο Ένοικος, αινιγματικό πρόσωπο στο ατμοσφαιρικό διήγημα του Φ.Μ.Ντοστογιέφσκι, - Λευκές Νύχτες 

[4]/ ηρωίδα στον ΠΑΙΧΤΗ του Φ.Μ.Ντοστογιέφσκι

[5]/ Ρολάν Μπάρτ, - βλ. ''Παρωδία και μεταφορά στο ''ΚΟΥΡΕΙΟ'' του ΜΕΝΗ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΑ'' της Λώρα Πάλμερ, περ. ''η λέξη'' τ. 54, μάης 86

Πρόωρες εκλογές: Αυτές είναι οι πιθανές ημερομηνίες μέσα στο 2019

Δύσκολος «γρίφος» για την κυβέρνηση η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών στη Βουλή, με το Μαξίμου να μετράει τα... κουκιά. Οι «σίγουροι», οι «αναποφάσιστοι» και τι θα γίνει εάν υπερισχύσει το «όχι» στο deal Τσίπρα - Ζάεφ.

Σε «πονοκέφαλο» αναδεικνύεται για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. αλλά και προσωπικά για τον Αλέξη Τσίπρα η έλευση της Συμφωνίας των Πρεσπών στη Βουλή προς επικύρωση, καθώς το κυβερνητικό επιτελείο εξετάζει πλέον σοβαρά το ενδεχόμενο να βρεθεί ακόμα και προ εκπλήξεων, γεγονός που συνεπάγεται ενδεχόμενη πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Παραπολιτικά», ο πολυπόθητος αριθμός «151» που αντιστοιχεί στον αριθμό των βουλευτών που χρειάζεται η κυβέρνηση, ώστε να περάσει η συμφωνία κατ’ απόλυτη πλειοψηφία από τη Βουλή των Ελλήνων,μοιάζει... άπιαστος.

Με βάση τα έως τώρα δεδομένα, η εκλογική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ αριθμεί συνολικά 145 βουλευτές και με δεδομένη την άρνηση των ΑΝ.ΕΛ. και του Πάνου Καμμένου να υπερψηφίσουν τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ, τα πράγματα δυσκολεύουν για τον πρωθυπουργό και το επιτελείο του.

Οι «σίγουροι»

Από τη μια πλευρά υπάρχουν τρεις βουλευτές (άλλα κόμματα / ανεξάρτητοι), οι οποίοι έχουν δηλώσει ότι θα στηρίξουν την κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της κρίσιμης ψηφοφορίας.

Αυτοί είναι οι εξής:

• Κατερίνα Παπακώστα

• Θανάσης Παπαχριστόπουλος

• Σπύρος Δανέλλης

Οι αναποφάσιστοι

Από την άλλη, υπάρχουν άλλοι έξι βουλευτές, οι οποίοι δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν, όταν έρθει στη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών προς επικύρωση.

Αυτοί είναι:

• Σταύρος Θεοδωράκης

• Σπύρος Λυκούδης

• Γιώργος Μαυρωτάς

• Έλενα Κουντουρά

• Βασίλης Κόκκαλης

• Θανάσης Θεοχαρόπουλος

Με βάση τα έως τώρα δεδομένα, η κυβέρνηση δείχνει να εξασφαλίζει – μετά βίας - 148 βουλευτές, κατά την κρίσιμη ψηφοφορία για τις Πρέσπες, η οποία αναμένεται να εισαχθεί στη Βουλή στο διάστημα από 25 έως 28/01/2019. Υπενθυμίζεται ότι έως τις 15/01/2018 θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες επικύρωσης της Συμφωνία στη Βουλή των Σκοπίων.

Με απλά λόγια: Τα «κουκιά» δεν βγαίνουν και για την ακρίβεια εξαρτώνται είτε από βουλευτές άλλων κομμάτων (π.χ. το Ποτάμι) είτε από ανεξάρτητους βουλευτές.

cnn.gr

Το κράτος μοιράζει... στρέμματα: Ποιοι δικαιούνται δωρεάν γη

Έως 100 στρέμματα σε κάθε δικαιούχο μοιράζει η κυβέρνηση. Όλες οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια

Πάνω από 200.000 στρέμματα δημόσιας αγροτικής γης θα παραχωρηθούν έναντι ετήσιου συμβολικού τμήματος, έως 5 ευρώ ανά στρέμμα, από την εαρινή καλλιεργητική περίοδο σε ανέργους, κατ΄επάγγελμα αγρότες ή όσους ανήκουν σε αγροτικούς συνεταιρισμούς και σε νέους αποφοίτους Γεωτεχνικών Σχολών.

Πρόκειται για εκτάσεις που ανήκουν κατά κυριότητα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, οι οποίες θα αναδιανεμηθούν βάσει σχετικής απόφασης του υπουργού Σταύρου Αραχωβίτη, με την οποία ενεργοποιείται ουσιαστικά ο νόμος του 2012. Στόχος η ενίσχυση των νέων της περιφέρειας αλλά και η καταπολέμηση της επινοικίασης δημόσιας γης. 

Συνολικά, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει το «Έθνος», θα αναδιανεμηθούν 207.449 στρέμματα σε 13 Περιφερειακές Ενότητες σε όλη την Ελλάδα, βάσει μοριοδότησης και κοινωνικών κριτηρίων. Τα περισσότερα από αυτά βρίσκονταιστη Θεσπρωτία, στην Ηλεία, στο Κιλκίς, στη Θεσσαλονίκη και στην Ημαθία. 

Η μέγιστη έκταση που θα παραχωρηθεί ανά δικαιούχο (φυσικό πρόσωπο) είναι 100 στρέμματα, ενώ η διάρκεια της παραχώρησης συζητείται να είναι από 5-25 χρόνια. Μέχρι τώρα, οι εκτάσεις αυτές ήταν παραχωρημένες σε 5.923 ευρώ.

Οι δικαιούχοι και οι μοριοδότηση

Οι ενδιαφερόμενοι για την παραχώρηση της χρήσης σγροτικού ακινήτου, έως 100 στρέμματα, πρέπει να εντάσσονται στις παρακάτω κατηγορίες: 

- να είναι επαγγελματίες αγρότες ή νομικά πρόσωπα εγγεγραμμένα στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων ως κάτοχοι αγροτικής εκμετάλλευσης

- να είναι άνεργοι εγγεγραμμένοι στο αρχεία του ΟΑΕΔ

- να είναι νέος ηλικίας έως 35 ετών, πτυχιούχοι Γεωτεχνικής Σχολής 

Μοριοδότηση

Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα για τις βασικές κατηγορίες, θα αντιστοιχούν: 

- 50 βαθμοί για αγρότη με όμορη προς το πααχωρούμενο αγροτικό ακίνητο αγροτική εκμετάλλευση

- 100 βαθμοί για αγρότη στον οποίο το ακίνητο είχε παραχωρηθεί για καλλιέργεια με απόφαση νομάρχη ή αντιπεριφερειάρχη για τουλάχιστον 2 χρόνια 

- 100 βαθμοί για μόνιμους κατοίκους δήμου της περιφερειακής ενότητας στην οποία βρίσκεται το παραχωρούμενο ακίνητο 

- 100 βαθμοί για νέο αγρότη έως 35 ετών

ΣΤΟ DNA ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΡΟΪΚΑ, ΘΕΣΜΟΙ & ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Αν νομίζετε ότι η πτώχευση του ελληνικού κράτους, η τρόικα, οι θεσμοί και η διαγραφή χρεών είναι σημερινό εφεύρημα, κάνετε λάθος. Όλα ξεκινούν απ’ την αρχαία Ελλάδα, όπως θα δείτε αν παρακάτω. Θα εκπλαγείτε σίγουρα.

Ίσως ακούγεται σαν «ατάκα» από την ταινία «Γάμος…αλά Ελληνικά» αλλά πραγματικά το χρέος είναι μια ελληνική υπόθεση από την αρχαιότητα.

Έξι ιστορίες από την αρχαία Ελλάδα, που ίσως μας παραδειγματίσουν.

ΙΣΤΟΡΙΑ 1η : Πώς «διέγραψε» το χρέος του ο Διονύσιος των Συρακουσών

Λέγεται ότι η πρώτη χρεοκοπία στην ελληνική ιστορία δεν έχει να κάνει με τη “λεηλασία” του ταμείου του ναού της Δήλου (που αναφέρουμε παρακάτω), αλλά με το δάνειο που εισέπραξε από τους υπηκόους του ο σπάταλος τύραννος των Συρακουσών Διονύσιος. Αυτό που θα έπρεπε ίσως να κάνουν σήμερα οι ευρωπαίοι , δηλαδή να «κόψουν» χρήμα, το έκανε πρώτος ο Διονύσιος. Στην αρχή προσπάθησε να μαζέψει χρήματα από άλλες πόλεις-κράτη, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Αφού είδε ότι δεν έχει αποτέλεσμα αυτή η μέθοδος έδωσε διαταγή, υπό την απειλή θανατικής ποινής, οι συρακούσιοι να του παραδώσουν όλα τα χρήματα τους. Μόλις συγκεντρώθηκαν όλα τα νομίσματα, μετέτρεψε όλες τις δραχμές σε δίδραχμα! Κατόπιν τους τα επέστρεψε κανονικά μόνο που πλέον άξιζαν το μισό. Με τα υπόλοιπα μισά που κράτησε ξόφλησε τα χρέη κι έτσι κατάφερε να εξαφανίσει τα δημοσιονομικά προβλήματα της ηγεμονίας του.

ΙΣΤΟΡΙΑ 2η: Δήλος 454 πχ. Η πρώτη χρεοκοπία στο κόσμο

Η «επίσημη» πρώτη πτώχευση στην παγκόσμια ιστορία σημειώθηκε το 454 προ Χριστού στον Ναό της Δήλου. Τον 4ο αιώνα π.Χ. στον Ναό του Απόλλωνα στη Δήλο βρίσκονταν οι θησαυροί της συνομοσπονδίας των ελληνικών πόλεων-κρατών κάτω από την ηγεσία της Αθήνας. Εκεί φυλασσόταν το τεράστιο ποσό των εισφορών των συμμάχων και εκεί γίνονταν οι συναντήσεις των αντιπροσώπων.

Οι πόλεις-κράτη συνέβαλαν στο ταμείο με τη μορφή οικονομικών πόρων, στρατευμάτων και πλοίων, ενώ τα μέλη είχαν ισότιμη ψήφο στο συμβούλιο που είχε δημιουργηθεί.

Το ποσό της οικονομικής συμβολής καθοριζόταν από την Αθήνα, η οποία κατάφερε κάποια στιγμή να μεταφερθεί το θησαυροφυλάκιο της Συμμαχίας από τη Δήλο στην Αθήνα, καθώς πολύ σύντομα η Δηλιακή Συμμαχία εξελίχθηκε σε Αθηναϊκή Ηγεμονία.

Ο Αριστείδης καθόρισε πρώτος το ποσό της εισφοράς για κάθε πόλη με τόσο δίκαιο τρόπο που οι σύμμαχοι τον ονόμασαν «τον δικαιότερο από όλους τους ανθρώπους».

Το 454 π.Χ., λοιπόν, και ενώ η περίφημη αθηναϊκή συμμαχία έχει ανασυσταθεί, 13 πόλεις-κράτη προχώρησαν σε δανεισμό από τον Ναό της Δήλου. Οι δέκα πόλεις-κράτη, όμως, δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, προχωρώντας έτσι στην πρώτη… στάση πληρωμών της παγκόσμιας ιστορίας!

Δύο από τις δέκα πόλεις-κράτη, μάλιστα, δεν μπόρεσαν τελικά να αποπληρώσουν τα χρέη τους, ενώ οι υπόλοιπες οκτώ ζήτησαν αυτό που αποκαλείται… επαναδιαπραγμάτευση χρέους.

Η στάση πληρωμών στην Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν, λοιπόν, άγνωστο φαινόμενο, διότι -όπως λέγεται- οι αρχαίοι Έλληνες ως έμποροι αναγνώριζαν αυτό που αποκαλείται σήμερα συνυπευθυνότητα χρέους – δηλαδή ότι ο δανειστής πρέπει να αναλαμβάνει μερίδιο του ρίσκου αν κάτι πάει στραβά.

Το θέμα είναι, πάντως, ότι πολλά από τα δάνεια χορηγήθηκαν τότε με τη σίγουρη πρόβλεψη ότι ο οφειλέτης θα αποδειχτεί τελικά ανίκανος να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Μετά το «κανόνι» ο Περικλής μετέφερε το ταμείο της Συμμαχίας στην Ακρόπολη της Αθήνας.  Έκτοτε οι αποφάσεις λαμβάνονταν μόνο από την Αθήνα και ο φόρος οριζόταν από την Εκκλησία του Δήμου.

ΙΣΤΟΡΙΑ 3η: Αθήνα 413 π.χ. Παραχάραξη, κίβδηλα, κοπή νομίσματος χωρίς αντίκρισμα

Ενώ σήμερα το νόμισμα έχει συμβολική αξία, σε άλλους καιρούς υπήρχε αντιστοίχιση στην αξία του και στο βάρος του μετάλλου.

Μετά την αποτυχία της Σικελικής Εκστρατείας το 413 π.Χ. η Αθήνα βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Οι αποστασίες πολλών συμμάχων και η συνακόλουθη κατάργηση του συμμαχικού φόρου περιορίζουν τα έσοδά της. Παράλληλα, η αυτομόληση των δούλων των μεταλλείων του Λαυρίου στο στρατόπεδο των Λακεδαιμονίων στη Δεκέλεια συρρικνώνει τα αποθέματα σε άργυρο. Έτσι το 407 η Αθήνα αναγκάστηκε να κόψει χρυσά νομίσματα και ένα χρόνο αργότερα τέθηκαν σε κυκλοφορία υπόχαλκα, δηλαδή κέρματα με αργυρό περίβλημα και χάλκινο πυρήνα

Πάντως, η παραχάραξη ανέκαθεν ήταν αδίκημα. Απόδειξη ο Νόμος Νικοφώντος, ένα ψήφισμα λίγο μετά την ίδρυση της Β” Αθηναϊκής Συμμαχίας που προσδιορίζει τα νομίσματα που επιτρέπονταν να κυκλοφορούν. Λαμβάνεται επίσης μέριμνα για τις απομιμήσεις αθηναϊκών τετραδράχμων, ενώ αναφέρεται η κατάσχεση των κίβδηλων νομισμάτων και οι ποινές για τους παραβάτες του νόμου.

ΙΣΤΟΡΙΑ 4η: Σπάρτη 5ος αιώνας π.χ. Η πρώτη περίπτωση καταγεγραμμένης δημόσιας δανειακής πράξης που γνωρίζουμε

Γράφει ο Γάλλος οικονομολόγος και τραπεζίτης Ζακ Ατταλί στο τελευταίο του βιβλίο «Παγκόσμια κατάρρευση σε 10 χρόνια;

Τον 5ο αιώνα π. Χ., οι κυβερνώντες της Σπάρτης και πολλών άλλων συμμαχικών πόλεων – κρατών, ελλείψει χρημάτων, όταν το 431 π. Χ. ξέσπασε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, που τους έφερε αντιμέτωπους με την Αθήνα, δανείστηκαν άτοκα πόρους που δεν μπορούσαν να καταλάβουν: τις αποταμιεύσεις των ιερών της Ολυμπίας και των Δελφών, που προορίζονταν θεωρητικά για τις τελετές και τη συντήρηση των ιερών χωρών».

Αυτή ήταν μια πρώτη προσέγγιση του «θεσμού», η οποία, ωστόσο, δεν είχε ακριβώς τη μορφή του κρατικού δανείου.

ΙΣΤΟΡΙΑ 5η: Αθήνα 426 π.χ.  Η πρώτη «τρόικα»

Συνεχίζει ο Ατταλί πιο κάτω:

Οι Αθηναίοι ήταν αυτοί στους οποίους κατοχυρώνεται και αυτή η «ανακάλυψη καθώς, στο αντίπαλο στρατόπεδο, η Αθήνα, η οποία σταδιακά καταστρεφόταν από αυτό τον πόλεμο, έπρεπε κι εκείνη να δανειστεί από τους ναούς.
Έτσι, από το 426 π. Χ. έως το 422 π. Χ. οι υπεύθυνοι της πόλης συνήψαν τρία δάνεια με τους ιερείς των ναών της Αθηνάς Πολιάδος, της Αθηνάς Νίκης και της Αρτέμιδος (σ. σ. οι οποίοι, υπό μία έννοια, θα αποτελούσαν και την «τρόικα» της εποχής), έπειτα από ιερά από άλλες περιοχές (σ. σ. ως γνωστόν, ο δανεισμός φέρνει κι άλλον δανεισμό), παροτρύνοντας τον λαό να τους δανείσει τους πόρους του προσφέροντάς του σε αντάλλαγμα κάθε είδους τιμές. Ωστόσο», καταλήγει ο Ατταλί, «οι κινήσεις αυτές δεν απέτρεψαν το τέλος του Xρυσού Aιώνος Ο πόλεμος τελείωσε, όπως τελείωσε, οι κακές συνήθειες όμως, όπως αυτή του κρατικού δανεισμού, δεν κόπηκαν.

Και μάλιστα, έγιναν χειρότερες, υπό την έννοια ότι οι πρόγονοί μας γρήγορα «συνέλαβαν» και την… ιδέα της αθέτησης υποχρεώσεων.

Στο ίδιο βιβλίο, λίγο παρακάτω, αναφέρεται ότι «έναν αιώνα αργότερα, 10 από τις 13 πόλεις – κράτη της ναυτικής συμμαχίας, που είχε δημιουργηθεί κατά την ένδοξη εποχή της Αθήνας, αθετούν την εξόφληση των δανείων που είχαν λάβει από το συμμαχικό ταμείο».της Αθήνας, εξαιτίας της καταστροφικής αυτής σύρραξης».

ΙΣΤΟΡΙΑ 6η: 594 π.χ. Σεισάχθεια – Η πρώτη διαγραφή χρέους

Ο όρος είναι σύνθετος από τα αρχαία ελληνικά, από το «σείω» (ταρακουνώ) + «άχθος» (βάρος, χρέος). Ουσιαστικά σήμαινε την «αποτίναξη των βαρών».Πριν την απαγόρευσή της από το Σόλωνα, στην Αθήνα ίσχυε ο θεσμός της υποδούλωσης για χρέη: ένας πολίτης που δεν μπορούσε να ξεπληρώσει το δανειστή του έχανε την ελευθερία του

Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.

Η σεισάχθεια εντασσόταν στα μέτρα επανόρθωσης που έλαβε ο Σόλων. Πιο συγκεκριμένα, καταργούνταν τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, καταργήθηκε ο δανεισμός με εγγύηση το «σώμα» (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του, ενώ απελευθερώθηκαν και όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επαναφέρθηκαν στην πόλη όσοι εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό.

Είναι γνωστό ότι με τη «σεισάχθεια» ο Σόλων έδωσε τέλος στην εξάρτηση των φτωχών αγροτών στην Αττική. Εκείνο που δεν είναι γνωστό και παραμένει θέμα διαμάχης ανάμεσα στους ερευνητές είναι η διαδικασία που ακολούθησε προκειμένου να αποκαταστήσει όσους είχαν πέσει θύματα της αυθαιρεσίας των πλουσίων, ακριβώς γιατί δεν υπήρχαν γραπτές διατάξεις (αυτό άλλωστε λέει και ο Σόλων σε ένα από τα ποιήματά του). Το μέτρο άλλοτε συνδέεται με τους εκτημόρους, τους εξαρτημένους αγρότες που καλλιεργούσαν τη γη των προνομιούχων με τη συμφωνία να τους δίνουν το 1/6 της παραγωγής αντί ενοικίου, ενώ άλλοτε με όλους όσους είχαν δανειστεί και καλλιεργούσαν την γη των πλουσίων και ισχυρών με ενέχυρο την προσωπική τους ελευθερία.

 kirkinews

Αγάπες και φιλάκια του δικού μας Κοτζιά με τον αγαπητό μας Τσαβούσογλου.

Επιτέλους... κάποιος κατάλαβε! H συνταγή διάλυσης των εθνών...

Η ΕΕ αλλά και όλο το οικοδόμημα της Δύσης κλυδωνίζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οι δυτικές ελίτ είναι υποχρεωμένες να κάνουν κρίσιμες επιλογές για το μέλλον. Διακυβεύεται η εξουσία τους, ίσως για πρώτη φορά τόσο σοβαρά από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Μάης του 68′ προκάλεσε αναταραχή αλλά αποδείχθηκε ευεργετική ένεση ανανέωσης, μπήκε φρέσκο αίμα στους...κύκλους της εξουσίας. Τυπικό σύμβολο ο Κον Μπεντίτ, αν και ο συγκεκριμένος αποδείχθηκε απλή μετριότητα.

Η πτώση της ΕΣΣΔ ήταν κι αυτή ευεργετική για το σύστημα αλλά δημιούργησε αυταπάτες, ειδικά στις ΗΠΑ, περί του τέλους της Ιστορίας (κάτι σαν το χιλιόχρονο, χιτλερικό, Ράϊχ) και οι θετικές επιπτώσεις ήταν προσωρινές. Τα προβλήματα επανέρχονται με δριμύτητα και ο κόσμος στη Δύση αναδεύεται σαν να ξυπνάει από λήθαργο. Ίσως ο κομουνιστικός κίνδυνος να είναι ακόμα χρήσιμο σκιάχτρο για τους ανόητους. Ίσως οι κραυγές περί φασιστικού κινδύνου να παρασύρουν μερικούς, εξίσου ανόητους. Ωστόσο πρόκειται για ασπιρίνες ενώ ο ασθενής πάσχει από προϊούσα παράλυση.

Ο κίνδυνος για τις ελίτ είναι πλέον η αφύπνιση του κόσμου, των μεσαίων και των λαϊκών στρωμάτων. Και κυρίως ότι αυτή η αφύπνιση γίνεται αργά αλλά πολύ σταθερά. Αποκτά θεμέλια. Δεν είναι αποτέλεσμα ταραχών (έργο ενίοτε ύποπτων μηχανισμών) και παρορμητικών εξεγέρσεων.

Ο κόσμος παρακολουθεί, ενστικτωδώς, προσεκτικά και με περίσκεψη, τα λάθη των ελίτ, την αναίδειά τους, την προσβολή της απλής λογικής, την ακαλαισθησία τους, την υστερική επιδίωξή τους να εμφανίσουν προσωπικές επιλογές (π.χ. τις ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές προτιμήσεις) ως κοινωνικό υπόδειγμα και παράδειγμα προς μίμηση. Η ξεδιάντροπη παρέμβαση των ελίτ στην προσωπική, πολιτική και οικονομική ζωή, προκαλεί κάθε άνθρωπο ατομικά, χωρίς απαραίτητα την καθοδήγηση ηγετών, μηδενικής αξίας. Δεν υπάρχει εξέγερση αλλά συσσώρευση θυμού, οργής.

Απαιτεί σεβασμό

Με την υπαρκτή αριστερά νεκρή (στην καλή περίπτωση) ή υπηρέτη του συστήματος, αλά ΣΥΡΙΖΑ, οι προτάσεις από τα δεξιά έχουν ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό: είναι αντίπαλες δυνάμεις στις κυρίαρχες ελίτ με αιχμή του δόρατος την αποκατάσταση παραδοσιακών αξιών και την απεξάρτηση από ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως το ευρωιερατείο.

Αρέσει δεν αρέσει όταν ο Ιταλός Σαλβίνι αποκαλεί μεθύστακα τον Γιούνκερ και απαιτεί σεβασμό στην Ιταλία, δεν το κάνει ως φασίστας (και ιμπεριαλιστής), αλά Μουσολίνι αλλά επειδή αρνείται την υποταγή στις Βρυξέλλες/Γερμανία. Το χειρότερο θα είναι αν δεχόμασταν ότι μόνο ακροδεξιοί ή/και φασίστες υπερασπίζονται την εθνική κυριαρχία.

Προπολεμικά γνήσιες φασιστικές/ ναζιστικές δυνάμεις ηγήθηκαν λαϊκών στρωμάτων και είχαν βαθιά διείσδυση και επιρροή στις ελίτ δυτικών χωρών, πχ στη βασιλική οικογένεια της Αγγλίας, στη Γαλλία και σε ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες στις ΗΠΑ που χρηματοδότησαν τον Χίτλερ.

Στο παρόν η συστημική αριστερά κραυγάζει περί φασισμού για να συγκαλύψει την πειθήνια συνεργασία της με τις καθεστωτικές ελίτ. Στην πραγματικότητα οι ελίτ ελέγχουν καθεστωτικές δυνάμεις και της δεξιάς και της συστημικής αριστεράς(που προορίζονται εναλλακτικά για την κυβέρνηση στο δικομματικό παίγνιο) και μάχονται να εξουδετερώσουν όσους αγωνίζονται «υπέρ πατρίδος».

Ο κόσμος συσπειρώνεται

Αυτή είναι η αντίθεση που τέμνει τις δυτικές ελίτ και κοινωνίες με πιο χαρακτηριστική την οξύτατη διαπάλη στις ΗΠΑ, επειδή εκεί κρίνεται η ηγεσία του Δυτικού Κόσμου και κατ’ επέκταση στον πλανήτη. Δεύτερο χαρακτηριστικό: οι αντισυστημικές δυνάμεις στην Ευρώπη δεν κερδίζουν έδαφος στις μητροπόλεις αλλά σε αδύναμες χώρες, καταπιεσμένες, πχ Ουγγαρία, Ιταλία. Στην αυταρχική Γερμανία με την εξουσιαστική συμπεριφορά έναντι παντός εταίρου κυριαρχούν, ακόμα, οι κατεστημένες ελίτ και τα συνεργαζόμενα κόμματα στην κυβέρνηση.

Ο κόσμος συσπειρώνεται στις δυνάμεις που εναντιώνονται στις επίσημες πολιτικές αλλά εξαναγκάζει τα αντισυστημικά δεξιά κόμματα να λειάνουν τις γωνίες στις Θέσεις τους. Η Ιταλική Λέγκα στην κυβέρνηση δεν θυμίζει πολλά από τις σκληρές θέσεις του κόμματος και η Λεπέν αλλάζει σε βάθος το κόμμα της.

Οι κοινωνίες στη Δύση μοιάζουν με ηφαίστειο εν ενεργεία. Την κατάσταση επιδεινώνει το ότι οι δυτικές ελίτ αδυνατούν πλέον να κερδίσουν τους πολέμους που οι ίδιες προκαλούν με πρωτοβουλία κυρίως των ΗΠΑ, πχ στο Αφγανιστάν ή στη Συρία. Η αδυναμία αποσυσπειρώνει ακόμα περισσότερο όσους προσκολλώνται ακόμα στις επίσημες πολιτικές με βάση τον κανόνα ότι τα ποντίκια εγκαταλείπουν το καράβι που βυθίζεται.

Το επιχείρημα ότι π.χ στο Ιράκ ή στη Συρία προασπίζονται τις αξίες της Δημοκρατίας φθίνει επειδή είτε αποδείχθηκε ότι είπαν ξεδιάντροπα ψέματα (Ιράκ) είτε επειδή είναι ανίκανες να νικήσουν. Οι ελίτ αγνοούν και καταπατούν καθημερινά τις όποιες δημοκρατικές αξίες πχ στα δημοψηφίσματα, με τελευταίο παράδειγμα το δημοψήφισμα στα Σκόπια και προηγουμένως στην Ελλάδα με την «κωλοτούμπα» του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ΗΠΑ ως πλανητική Δύναμη και η Γερμανία σε ευρωπαϊκό επίπεδο εργάζονται συστηματικά για τη διάλυση των μικρότερων Εθνών. Αυτό δείχνουν τα γεγονότα, πέρα από συνωμοσιολογίες και εικασίες. Τα κράτη στη Μ. Ανατολή ισοπεδώθηκαν από τις ΗΠΑ (Ιράκ, Λιβύη, Υεμένη) και χωρίς τη Ρωσία θα είχε ισοπεδωθεί και η Συρία. Στα Βαλκάνια διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία από τη Γερμανία και τώρα, όσοι βλέπουν λίγο πέρα από τη μύτη τους, καταλαβαίνουν ότι κινδυνεύουμε εμείς με αιχμή τον επεκτατισμό των Σκοπίων και πρόσχημα τη «σκλαβωμένη» (!) Μακεδονία.

 Απόστολος Αποστολόπουλος 

Γιατί η παραίτηση του Τζέιμς Μάτις μπορεί να αλλάξει τις γεωπολιτικές ισορροπίες

Ήταν ο Τζέιμς Μάτις το «δίχτυ ασφαλείας» του πλανήτη; Η απόφαση του Αμερικανούυπουργού Άμυνας να παραιτηθεί  μπορεί να μεταφραστεί ως ένα «μήνυμα» προς έναν πρόεδρο που αγνοεί τους συμβούλους του και δεν διστάζει ναδημιουργεί εντάσεις με τους παραδοσιακούς εταίρους της χώρας του.

Η παραίτηση του Μάτις προκάλεσε τρομακτική αναστάτωση στην Ουάσινγκτον. Η παραδοχή ότι δεν μπορεί πλέον να υπηρετήσει την κυβέρνηση μετά από την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία -μια απόφαση που έλαβε πιθανώς χωρίς τους συμβούλους του ο Αμερικανός πρόεδρος- μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια νέα περίοδο παγκόσμιας αβεβαιότητας.

Τα θλιμμένα πρόσωπα στο Κάπιτολ Χιλ και οι τρεμάμενες φωνές αποστρατευμένων στρατιωτικών στα αμερικανικά ΜΜΕ αποδεικνύουν ότι ο Τζιμ Μάτις είχε κερδίσει τον σεβασμό του πολιτικού και στρατιωτικού κόσμου της χώρας -τόσο για την θητεία του στο υπουργείο Άμυνας όσο και για τα χρόνια του στον αμερικανικό στρατό.

Τα τελευταία δύο χρόνια, πολιτικοί, διεθνείς αναλυτές και διπλωμάτες ανά τον κόσμο έλεγαν ότι όσο βρισκόταν ο Τζιμ Μάτις στο «Δωμάτιο Διαχείρισης Κρίσεων» -τοSituationRoom, όπως ονομάζεται στις ΗΠΑ- μαζί με τον αυθόρμητο Ντόναλντ Τραμπ η κατάσταση δεν θα ξέφευγε από τον έλεγχο.

Ο Μάτις δεν εγκατέλειψε το πόστο του ακόμη και μετά από την αποχώρηση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον αλλά και του πρώην συμβούλου εθνικών θεμάτων Χέρμπερτ Ρέιμοντ ΜακΜάστερ.

Οι ανησυχίες για ένταση μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας στη Νότια Σινική Θάλασσα, οι αναταράξεις με τη Ρωσία και τα προβλήματα στη Μέση Ανατολή ήταν όλα θέματα που προβλημάτιζαν μεν Αμερικανούς πολιτικούς και αναλυτές, ωστόσο όλοι είχαν εμπιστοσύνη στην ψυχραιμία του Μάτις.

Και τώρα, ο Τζιμ Μάτις αποχωρεί από τη θέση του και ο πλανήτης θα πρέπει να προετοιμαστεί για μια νέα πραγματικότητα.

Σοκ και ανησυχία

«Υπάρχει μεγάλη ανησυχία. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο» είπε ο Άνταμ Κίζινγκερ, Ρεπουμπλικάνος από το Ιλινόις, μιλώντας στο CNNi.

Ο Γερουσιαστής ΜάρκοΡούμπιο, επίσης Ρεπουμπλικάνος, προειδοποίησε μέσω tweet ότι η επιστολή παραίτησης του Μάτις καθιστά σαφές ότι «οδεύουμε προς μια σειρά σοβαρών πολιτικών λαθών που δεν αποκλείεται να θέσουν σε κίνδυνο το έθνος μας, να βλάψουν τις συμμαχίες μας και να ενδυναμώσουν τους αντιπάλους μας». Τέτοιου είδους ανησυχία για τον Τραμπ στο «στρατόπεδο» των Ρεπουμπλικάνων είναι μάλλον ασυνήθιστη, με το CNNi να τονίζει ότι αυτό πιθανώς να ήταν μέρος του «σχεδίου» του Μάτις.

Παρ’ ότι η επιστολή του είχε ως παραλήπτη τον Αμερικανό πρόεδρο, ήταν και μια σαφής προειδοποίηση προς τους νομοθέτες και ιδιαίτερα τους Ρεπουμπλικάνους, που τόσο τον θαυμάζουν. Είχε, επίσης, ως αποδέκτες τους Αμερικανούς πολίτες, υπογραμμίζοντας ότι η χώρα πιθανώς να μπαίνει πλέον σε αχαρτογράφητα νερά.

Φαίνεται πως η απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία ήταν η… σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Μάτις. Και αυτό γιατί ειδικοί σε θέματα ασφάλειας εξέφραζαν την ανησυχία τους για την κίνηση αυτή.

Νωρίτερα την Πέμπτη, ανώτατος κυβερνητικόςαξιωματούχος είπε σε δημοσιογράφο του CNNi, ότι ο Μάτις ήταν κάθετα αντίθετος με την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων αλλά και με ενδεχόμενη αποχώρηση των δυνάμεων της χώρας από το Αφγανιστάν.

Πληροφορίες αναφέρουν, επίσης, ότι η κυβέρνηση Τραμπ δεν συμβουλεύτηκε τις χώρες-συμμάχους, οι στρατιώτες των οποίων πολέμησαν και πέθαναν δίπλα στους Αμερικανούς τα 17 τελευταία χρόνια.

Είναι γεγονός ότι ο ΝτόναλντΤραμπ έχει κάθε δικαίωμα, ως πρόεδρος της χώρας και αρχηγός του στρατεύματος, να αλλάξει την πολιτική των ΗΠΑ. Είχε, άλλωστε, υποσχεθεί να φέρει πίσω στην πατρίδα τους Αμερικανούς στρατιώτες -κάτι που επιθυμούν πολλοί πολίτες της χώρας μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες πολέμου. 

Οι ψηφοφόροι του Τραμπ ήθελαν ούτως ή αλλιώς να βάλουν στον Λευκό Οίκο κάποιον που θα «ταρακουνήσει» την Ουάσινγκτον και τον υπόλοιπο κόσμο -κάτι που σημαίνει πως δεν θα ανησυχήσουν που το πολιτικό κατεστημένο της χώρας προβληματίζεται.

Ωστόσο, επικριτές της αμερικανικής κυβέρνησης υπογραμμίζουν ότι η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από την περιοχή θα επιτρέψει σε «εχθρούς της χώρας» -το Ιράν, τη Ρωσία, το Ισλαμικό Κράτος ή και τους Ταλιμπάν- να πάρουν το πάνω χέρι σε Μέση Ανατολή και νοτιοδυτική Ασία.

Ο Ρεπουμπλικανός Λίντσεϊ Γκραμ, που συνήθως στηρίζει τις αποφάσεις του Τραμπ, προειδοποίησε σήμερα ότι μια αποχώρηση από το Αφγανιστάν μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια ακόμη τραγωδία αντίστοιχη με αυτή της 11ης Σεπτεμβρίου.

«Τα θεμέλια της αμερικανικής παγκόσμιας δύναμης» 

Κλιμακώνοντας την επίθεσή του, ο Τζέιμς Μάτις υπονόησε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος απειλεί τα θεμέλια της αμερικανικής παγκόσμιας δύναμης.

Στην επιστολή του, ο Μάτις άφησε επίσης να εννοηθεί ότι ο τρόπος με τον οποίο βλέπει τον κόσμο ο Αμερικανός πρόεδρος αντιτίθεται σε όλα όσα ο ίδιος θεωρούσειερά τα περασμένα40χρόνια που πέρασε στον στρατό. Άφησε δε, αιχμές εναντίον του για τη δήλωσή του πως πιστεύει τον Βλαντιμίρ Πούτιν -κάτι που σημαίνει ότι απορρίπτει τις αμερικανικές υπηρεσίες- αλλά και τις διόδους επικοινωνίας που άνοιξε με «δικτάτορες», όπως τον Κιμ Γιονγκ Ουν.

Οι κινήσεις αυτές, όπως ισχυρίστηκε, έχουν μπερδέψει τόσο τους φίλους όσο και τους εχθρούς των ΗΠΑ.

Τις επόμενες ημέρες, η παραίτηση του Μάτις αναμένεται να εγείρει σειρά σοβαρών ερωτημάτων. «Ο πρόεδρος γκρεμίζει κάθε πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας που έχουν χτίσει τα τελευταία 60, 70 χρόνια» είπε στο CNNi ο Γουίλιαμ Κόεν, πρώην υπουργός Άμυνας.

Παρότι είναι σαφές ότι η Συρία ήταν η «κόκκινηγραμμή» του Μάτις, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν και άλλα θέματα που είχαν… δοκιμάσει τη σχέση του με τον ένοικο του Λευκού Οίκου.

Ο υπουργός Άμυνας δεν αντέδρασε όταν ο Ντόναλντ Τραμπ καθησύχαζε τον πλανήτη και τους Αμερικανούς για τη Ρωσία, παρότι ο ίδιος θεωρεί τη χώρα έναν «επικίνδυνο εχθρό».

Έμεινε σιωπηλός όταν ο ΝτόναλντΤραμπ αποφάσισε να σταματήσει τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις ΗΠΑ και Νότιας Κορέας στην κορεατική χερσόνησο.

Δέχτηκε, επίσης, να εξηγήσει γιατί η αμερικανικήκυβέρνηση έστειλε στρατεύματα στα σύνορα με το Μεξικό. Μάλιστα, φέρεται να αισθάνθηκε δυσφορία όταν ο Αμερικανός πρόεδρος προσέβαλε άλλους ηγέτες κατά τη διάρκεια συνόδων.

«Είναι ένας νέος κόσμος» είπε ο πρώην στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ ΓουέσλιΚλαρκ, και συμπλήρωσε: «Πρέπει να αποδεχτούμε τον χαρακτήρα του προέδρου και τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνει αποφάσεις».

Trump unleashed: Mattis exit paves way for global chaos, by Stephen Collinson