Το τέλος της Αριστεράς όπως την ξέραμε

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

«Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας

Πολλοί δεν ξέρουν

Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους…»

[Από το Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου του Μπέρτολτ Μπρεχτ]

Όπως όλα δείχνουν, η υπαρκτή πλέον Δύση είναι ένα μόρφωμα εχθρικό προς την παραδοσιακή ευρωπαϊκή κουλτούρα, τις ελληνο-ρωμαϊκές αξίες και τα μεγάλα απελευθερωτικά και δημοκρατικά κινήματα που γέννησαν αυτό που συνηθίσαμε να λέμε «δυτικό πολιτισμό» (αν και υπάρχουν πολλές ενστάσεις εδώ).

Σήμερα, δεν βρίσκονται πλέον σε αντίθεση, όπως τους προηγούμενους αιώνες, από την μια, οι υποστηρικτές της (δεξιάς) τάξης της θεσμοποιημένης ανισότητας και, από την άλλη, οι (αριστεροί) κληρονόμοι του Διαφωτισμού. Η τωρινή πραγματικότητα βρίσκει, από την μια πλευρά, εκείνους που, σύμφωνα με την «φιλελεύθερη» παράδοση των Άνταμ Σμιθ, Μίλτον Φρήντμαν και Φρήντριχ Χάγιεκ, ταυτίζουν την ελευθερία με την συνεχή επέκταση της αγοράς και, απ’ την άλλη, είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το ζητούμενο είναι η αόριστη επέκταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό έχει διατυπωθεί με μεγάλη σαφήνεια από τον Γάλλο φιλόσοφο Ζαν-Κλωντ Μισεά (Jean-Claude Michéa), ο οποίος μέσα από το έργο του εξηγεί και τεκμηριώνει το Τέλος της εικόνας της Αριστεράς που γνωρίσαμε μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Αγνοημένος από το κατεστημένο των μίντια και την ενσωματωμένη «προοδευτική» διανόηση για χρόνια, ο Γάλλος φιλόσοφος φαίνεται να δικαιώνεται από τις τελευταίες εξελίξεις στην χώρα του αλλά και στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση της οικονομικής κρίσης, των Κίτρινων Γιλέκων και του Brexit.

Ο Ζαν-Κλωντ Μισεά στα βιβλία του έχει προαναγγείλει έναν «αριστερό προβληματισμό» κατά …της Αριστεράς. Καταγγέλλει τους «βαρώνους» των μίντια και των πανεπιστημίων για αστυνόμευση της σκέψης με υπεραπλουστεύσεις και «διανοητικά» χονδροειδέστατες παραποιήσεις. Προσάπτει στην αριστερή διανόηση την άκριτη υιοθέτηση της θεμελιώδους ασαφούς και αμφίσημης ιδέας της «προόδου». Γι’ αυτό κάθε «αριστερή» σκέψη έχει εκτεθεί αναπόφευκτα σε μια σειρά από αυτοκτονικές τάσεις. Έτσι, για παράδειγμα, καταλήγει να ταυτιστεί η ιδέα ότι «δεν μπορεί να διακοπεί η πρόοδος» με την ιδέα «ότι δεν μπορεί να αναχαιτιστεί ο καπιταλισμός».  Αυτή η σύγχυση είναι, κατά τον Ζαν-Κλωντ Μισεά, η πιο σταθερή φιλοσοφική ρίζα όλων των κακοτυχιών της σύγχρονης αριστεράς.

Πολλοί στην Γαλλία πιστεύουν ότι ο Μισεά έχει επηρεάσει μια νέα γενιά διανοουμένων και πολιτικών ακτιβιστών και τον έχουν συνδέσει με τα «Κίτρινα Γιλέκα», παρ’ ότι τα βιβλία του δεν συγκαταλέγονται στα προβεβλημένα μπεστ-σέλερ, ούτε ο ίδιος παρουσιάζεται συχνά στα τηλεοπτικά κανάλια.

Στο βιβλίο του «Τα Μυστήρια της Αριστεράς: από το ιδεώδες του Διαφωτισμού στον θρίαμβο του απόλυτου Καπιταλισμού» (Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2014), διακηρύσσει την ανάγκη μιας τελεσίδικης ρήξης των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων με την «Αριστερά», που σήμερα δεν εκφράζει παρά την πολιτισμική πλευρά της Παγκοσμιοποίησης και της ολοκληρωτικής εκ-καπιταλιστικοποίησης του ανθρώπινου φαντασιακού.

Το αμερικανικό περιοδικό Dissent δημοσίευσε από την αρχή του 2019 μια σειρά άρθρων, στα πλαίσια ενός εκτενούς αφιερώματος στην σκέψη του Μισεά.

Αυτό που συμπεραίνεται μέσα από τα λόγια του Γάλλου φιλόσοφου είναι ότι σήμερα «Η οικονομία της δεξιάς δεν μπορεί να υφίσταται χωρίς μια κουλτούρα της αριστεράς». Το βασικό μάθημα του βιβλίου του είναι ότι, για να υπάρξει μια άλλη αριστερά, πρέπει να ξεκόψει μια καλή με τον νεοφιλελευθερισμό.

Όπως ο ίδιος ο Μισεά λέει στο Dissent: «Μένω πάντα κατάπληκτος, τελικά, από την αφέλεια με την οποία η πλειονότητα των διανοουμένων της σημερινής αριστεράς (δηλαδή αυτοί που, από το τέλος της δεκαετίας του 1970, σταδιακά απαρνήθηκαν κάθε ριζοσπαστική κριτική σχετικά με το καπιταλιστικό σύστημα) προτάσσουν πλέον με τρόπο τελετουργικό τον πολιτικό και πολιτισμικό φιλελευθερισμό -που αυτοί εκλαμβάνουν ως εξ ολοκλήρου ξεκομμένο- στον οικονομικό φιλελευθερισμό».

Δεν είναι, συνεπώς, τυχαίο ότι αυτές οι δύο παράλληλες και συμπληρωματικές εκδοχές της φιλελεύθερης ιδεολογίας -μια (αριστερή) εκδοχή, που δίνει έμφαση στις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, και μια άλλη (δεξιά) εκδοχή, που δίνει έμφαση στην αυτορρύθμιση της αγοράς- ξεκινούν από το ίδιο φαντασιακό μεταφυσικό: την ανθρωπολογικά παράλογη ιδέα των «φυσικώς ανεξάρτητων» ατόμων, οι οποίοι «ελέγχουν πλήρως τον εαυτό τους» και οι οποίοι δρουν μόνο για να «μεγιστοποιούν την χρησιμότητά τους».

Ο "δικαιωματισμός" της Αριστεράς

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αριστερή ιντελλιγκέντσια, τις τελευταίες δεκαετίες, έχει χύσει το περισσότερο μελάνι για το θέμα του ρατσισμού και της υπεράσπισης των μειονοτήτων (σεξουαλικών η άλλων).

Όλοι γνωρίζουν ότι ο ίδιος ο Φρανσουά Μιττεράν ήταν (με την συνέργεια των φιλελεύθερων οικονομολόγων Ζακ Ατταλί και Jean-Louis Bianco, βασικό σύμβουλό του την εποχή εκείνη) αυτός που το 1984 οργάνωσε συνειδητά από τα Ηλύσια Πεδία την ίδρυση και χρηματοδότηση του SOS-Racisme, ενός επισήμως «αυθόρμητου» και «κοινωνικού» κινήματος, το οποίο προβλήθηκε και επαινέθηκε αμέσως από τα μέσα ενημέρωσης και τον κόσμο της ψυχαγωγίας. Βασική αποστολή του ήταν (και είναι), στην πραγματικότητα, να αλλάξει κατεύθυνση στην σκέψη της πανεπιστημιακής κλίκας και των μαθητών των λυκείων με έναν αγώνα-υποκατάστατο, αρκετά ευλογοφανή και έντιμο. Ένας αγώνας-υποκατάστατο, που ήταν «αντιρατσιστικός», «αντιφασιστικός» και «κοινωνικός»- και είχε το μη ευκαταφρόνητο πλεονέκτημα, στα μάτια του Μιττεράν και του στενού του κύκλου, της ήπιας προσαρμογής αυτής της νεολαίας στον νέο φαντασιακό «χωρίς σύνορα» νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό. Σ’ αυτόν τον τύπο «κοινωνικού» κινήματος αναφερόταν ο Γκυ Ντεμπόρ σε μια από τις τελευταίες του επιστολές, όταν μιλούσε ειρωνικά για τους «σημερινούς κράχτες της ιντελλιγκέντσιας, που γνωρίζουν μόνο τρία απαράδεκτα εγκλήματα: τον ρατσισμό, τον αντι-εκσυγχρονισμό και την ομοφοβία».

Αυτή η κυνική «εργαλειοποίηση» διαφόρων «κοινωνικών» συγκρούσεων έχει, πρακτικά, αποδειχθεί καταστροφική για την αριστερά από δύο πλευρές. Με όρους διανόησης είναι αυταπόδεικτο ότι «ένας αγώνας για την ισότητα των δικαιωμάτων και κατά των διακρίσεων» θα ενθαρρύνεται από το σύστημα, όπως γενικά κάθε προσπάθεια που αποπροσανατολίζει τον διαμαρτυρόμενο από την σε βάθος ανάλυση της δυναμικής του σύγχρονου καπιταλισμού. Αυτό μοιάζει με το να ισχυριζόμαστε ότι κάποιος μπορεί να εξηγήσει την παγκόσμια οικολογική κρίση χωρίς να λάβει υπ’ όψιν του, ακόμα και για μια στιγμή, την τρέλλα της εκθετικής ανάπτυξης πάνω στην οποία βασίζεται ολόκληρος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.

Ο νεοφιλελευθερισμός μάς έχει φέρει σε ένα αδιέξοδο. Δεν μπορούμε να αγνοούμε πλέον αυτό το γεγονός. Ενσωματώνει όλο και λιγότερο κόσμο στο κοινωνικό σύνολο, δημιουργεί νέες μορφές αποξένωσης, τερατώδεις ανισότητες και αποδεικνύει ότι είναι ανίκανος να δώσει νόημα στις ζωές μας. Επιπλέον, μας έχει οδηγήσει σε μεγάλη οικολογική κρίση. Ο μαρξισμός-λενινισμός και ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» απέδειξαν ότι δεν αποτελούσαν εναλλακτικές λύσεις. Ο Μισεά έχει ιχνογραφήσει το περίγραμμα ενός νέου αντικαπιταλιστικού, δημοκρατικού ριζοσπαστισμού, που είναι επίσης επικριτικός απέναντι στην αποξενωτική κουλτούρα της σύγχρονης «μαζικής κοινωνίας».

Σε μια εποχή όπου το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα πρόκειται να αντιμετωπίσει την πιο κρίσιμη και θυελλώδη δεκαετία της ιστορίας του (2020-2030) -όπως αντιμετωπίζει την αυξανόμενη οικολογική καταστροφή και τις διογκούμενες απαράδεκτες κοινωνικές ανισότητες-, είναι εν τέλει ο καιρός να κλείσουμε, μια και καλή, την ιστορική παρένθεση της φιλελεύθερης αριστεράς (όπως έκλεισε ο σοβιετισμός πριν από αυτήν) και, στην πορεία, να ανακαλύψουμε εκ νέου όσο το δυνατόν γρηγορότερα την κριτική της κοινωνίας του θεάματος και του εμπορευματικού κόσμου, που είναι σαφώς πιο επίκαιρη από ποτέ.

Ας λάβουμε υπ’ όψη μας αυτό που ο Μισεά αποκαλεί «Θεώρημα του Όργουελ»: όταν η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος στον λαό, η αριστερά χρειάζεται να εξετάσει τον εαυτό της. Αυτή η επίγνωση μάς βοηθά να καταλάβουμε τι έχει συμβεί στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.

* Απόσπασμα από Άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hellenic Nexus τ.145 – Αύγουστος 2019

como é ser cegο* : Τρία σχέδια για ένα σονέτο - του Φώτη Μισόπουλου

prose, - les hétéronymes sont plus que les nôtres - nous sommes nos propres

In the old sense. Wrong from the start -

EZRA POUND [1α]

.....αλλά δεν είχε όρεξη. Έκλεισε τα μάτια σαν να κλεινόταν στον εαυτό του και μπήκε αμέσως σε όνειρο 

ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ [1β]

 1.

......ο,τι ισχύει για σένα ισχύει και για τους άλλους πάνω απ' όλους όμως θέλω να πιάσεις τη γάτα απ' την ουρά - αύριο η ζωή θα είναι αλλοιώς - Τώρα και την ώρα του θανάτου μας στο πλήθος η αλήθεια στέκει μετρήσιμη - φαίνεται να έλκει το τέρμα του δρόμου - οι ηθοποιοί αποκαμωμένοι απ' την αποθέωση πηγαίνουν ν' αναπαυτούν - προσμένουν τα πολυέξοδα θαύματα της νύχτας κι από χτες έχουν κυλήσει χίλιες μακρόσυρτες σιωπές - η Πρώτη Πράξη τελείωσε όπως οι θόρυβοι που ανεβαίνουν απ' την κοιλιά του κήτους σε  δυσανάλογη υπερβολή - χρησιμοποιούμε παλιές εκφράσεις κανείς δε βρίσκεται να εξηγήσει  : η οδύνη ήταν συγκεχυμένη ανάμεσα στους τοίχους διάσπαρτη σε λεωφόρους οποιαδήποτε παρέμβαση από πλευράς μου θα είχε μοναδικό αποτέλεσμα τη δυσχέρεια - να καθυστερήσει το έργο η συνάφεια - ανώφελο όμως να υπολογίζουν σε μένα - αποκλειστικά στα έργα της τύχης και μόνο σαν αιώνια λύτρωση εκείνη η ζωντάνια που μοιάζει με εγκατάλειψη - ξέρω omo é ser cegο *με την ελάχιστη περιγραφή που κάποιος μπορεί να κάνει στην παρούσα ή πρέπουσα περίσταση καθώς μετρώ τα κέρματα - δεν έπρεπε να διακινδυνέψω μια τέτοια πράξη - σύντροφε Κιρίλοφ του είπα - η τυφλότητα είναι το τηλεγράφημα της αθανασίας τοπίο μαύρο και λευκό μέσα στις πράξεις όπως το χάραμα - τόσο αγνότερο όσο πιο βρώμικος ο δρόμος - οι πόλεις δεν είναι για τα σκυλιά είναι γι' αυτό που σε περικυκλώνει μέσα στην αταξία του ή ο ένας μετά τον άλλον αποκοιμήθηκαν - η λέξη αυτή τα λέει όλα με τη γνωστή βραδύτητα που αποτρέπει τα έγκαιρα συμπεράσματα - συναντώ από τότε πολλά ξεσπιτωμένα αντικείμενα στον ίδιο τόπο είτε από πείνα είτε γιατί σε προσελκύει η άβυσσος - βρήκα επίσης τον καιρό για ένα ταξίδι στα πέρατα της νύχτας Η είδηση έφτασε την επόμενη μέρα απλώς ήθελα να υπενθυμίσω την ύπαρξή μου - ο σκύλος με τα δάκρυα για ένα θέμα που δεν τον αφορούσε - Το παιχνίδι συνίσταται στο τέλος του - τελευταία σιβυλλική φράση : Μετά φτάνει η ώρα των παραθυρόφυλλων Στοπ

2.

....κι ανάμεσα στα δέντρα κοιτούσα σαν μέσα - το παρελθόν - το ξέφωτο - λαμπρή λεπτομέρεια που κερδίζει τελευταία στιγμή την υπόλειψη ή κατακτά την υστεροφημία κλειδωμένος στο μαγικό κλουβί της εξαφάνισης υπό το βλέμμα των άλλων - κι όλα θυμίζουν σα να δίνεις σημασία στην πιο μετανοημένη βεβαιότητα ή εκείνο το άγνωστο ευαγγέλιο που έγραψε ο πιο ασήμαντος μαθητής και χάθηκε γιατί περιείχε την αβάσταχτη αλήθεια -εδώ που τα λέμε σύντροφοι κάποτε θα σάς μιλήσω ελεύθερα για τη γυναίκα που κάνει τα πάντα να δείξει πώς με τη θέλησή της απέφυγε τον Φάουστ και πέρασε στην άλλη πλευρά - όσο να μάθει την αγωνία-  ή αφήνουν κατά μέρος μια αφηρημένη γωνιά του πεπρωμένου μήπως και μπορέσουν να συναντηθούν ξανά σ' ένα τόπο ακατανόητο - λευκή γραμμή ανάμεσα σε ουράνιους Κενταύρους και τον παράλογο θόρυβο της τεμαχισμένης ησυχίας- για παράδειγμα ο κήπος των Πένροουζ και το γλυπτό του Μουρ πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο [2] Η ασάφεια που έσερνε μαζί του απ' την αρχή στο Ηugh Selwyn Mauberly ο ποιητής : In the old sense.....- ο ουρανός που σκέπαζε εκεί κάτω ήσουν εσύ - χαμηλή εκτίμηση για μένα σε κάποιον άλλον κόσμο διστακτικό - νομίζω εκεί γνώρισε ο Καπότε τη Μαίρη Σάντσεζ [3] - δε θα του πάρεις με κάποιο τρόπο το λόγο που έχει να ζει αλλά κατά βάθος είναι σαν να μη το πιστεύει σαν να περιμένει ότι θα εμφανιστεί μια παράκαμψη την κατάλληλη στιγμή για την σκέψη ή τη ζωή που αφανίζεται - προσεκτικοί με τις παρομοιώσεις αλλοιώς βγαίνουν επιπόλαιες χωρίς την Αποκάλυψη Mεγάλο ζήλο τώρα κρύβει l' apprentissage de la ville [4] ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ : ......εκεί καταντήσαμε - να διαβάζουν φωναχτά άλλοι για μάς [5] - τυφλοί όπως το δέρμα στα μέσα του Ιούλη - Πού είναι τώρα ο οίκτος επικατάρατε Φάουστους ; [6] ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ : .....η συνοικία μιλάει με το στόμα μου - σαν το σκοτάδι παντού Μετά έρχεται ή άδεια ώρα κερδίζοντας μια συνηθισμένη στέρηση - ξέρω από μνήμης το τηλέφωνο αυτών που νομοθετούν το ιερό και την εξέγερση

  

3.

.....έχουμε να κάνουμε με υπόθεση απλή - στην ησυχία διέσχισε το απέραντο χολ ευχάριστο στρογγυλό πρόσωπο απαλό και χλωμό ο αναγνώστης θα περάσει σιγά σιγά από τις όψεις στα πράγματα ο Ζολά έλεγε πως ήταν το ξαφνικό κόκκινο σπίτι βαμμένο στο κατακάθι του κρασιού - η Μαίρη Σάντσεζ διαθέτει ένα παπαγάλο που με γοήτευε μέσα στον εξωτικό παραλογισμό του αλλά ο Τρούμαν δεν το είχε υποσημειώσει ποτέ έμενε στατικός στους διαλόγους - Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΥΖΕΙ : .....το Τέλος έρχεται την άλλη Κυριακή για τους μεταμοντέρνους χιλιαστές ΤΡΟΥΜΑΝ ΚΑΠΟΤΕ : .....η άνοδος των αστών είναι άνοδος των ατόμων - ο Σιάτοφ [7] έρχεται τα βράδια στον ύπνο μου ως εκπεσούσα ολιγαρχία -/ [Μπαίνει ο ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗΣ] : .....με περιφρόνησες για τα πρωινά - αρκετές φορές το έχω ανάγκη - η στέρεη μνήμη σ' ένα χώρο που τον φωτίζει το ηλεχτρικό είναι τόσο λίγος ο χρόνος που έχουμε για να υπάρξουμε όλοι μαζί - πεθαίνεις και δεν είμαστε πια οι ίδιοι που ζούσαμε Αφροντισιά Η ενσυνείδητη συνενοχή - τοπίο με την αλόγιστη εξαπάτηση των σκιών - θέατρο μέσα στο θέατρο - θ' ακολουθήσουν ο Άμλετ που μεταφέρει την επίμονη μνήμη της Ηλέκτρας για εξιλέωση - θα ξαναγίνει σιωπή - το μισοφώτιστο αδύναμο κερί σ' ένα δωμάτιο γράφοντας το διάδημα του Κόσμου η πόλη πηγαινοέρχεται οι καθοριστικοί άξονες του εαυτού μας η χαμηλή κορυφή με την εξατμισμένη ιδέα της φρενοβλάβειας η πόλη ερωτοτροπεί με κάθε άδειο υποκείμενο η άπειρη αυτοκρατορία των σημείων για παράδειγμα ή η υπέροχη προσμονή της πραγματικότητας - θα μπορούσε να μάς εντάξει στο θίασό του ο Άμλετ ή ο Ορέστης μετανάστης δεύτερης γενιάς στο Αστόρια μονάχα ο Θεός μάς βλέπει ή μονάχα εγώ μπορώ να ψηλαφίσω τη σάρκα μου ΤΡΟΥΜΑΝ ΚΑΠΟΤΕ : ......Είναι άδικο δεν το δέχομαι δεν υπαινίσσομαι καμιά επανόρθωση - για τα μελλούμενα τα τωρινά τα περασμένα - Πλέοντας προς το Βυζάντιο [8] βροντοφώναξε ο Yeats στο κατάστρωμα

 ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

* πώς είναι να είσαι τυφλός [ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ, Περί τυφλότητος, μτφρ. από τα πορτογαλλικά Αθηνά Ψυλλιά, Καστανιώτης 2000

[1α] = με την παλιά έννοια. Λάθος εξ αρχής [EZRA POUND, Hugh Selwyn Mauberley, μτφρ.-εισαγωγή-σημειώσεις Χάρης Βλαβιανός, Εστία 1987

[1β] Η σπηλιά, μτφρ. από τα πορτογαλλικά Αθηνά Ψυλλιά, Καστανιώτης 2005

[2] Ελίας Κανέτι, Πάρτι και αερομαχίες, αφήγημα, μτφρ. Αλεξάνδρα Παύλου, Καστανιώτης 2010

[3] Τρούμαν Καπότε, Μιας μέρας δουλειά, μτφρ. Ρούμπη Θεοφανοπούλου, Η ΛΕΞΗ τ. 38 / 1984 

[4] Luc Dietrich, Η εκμάθηση της πόλης [αποσπάσματα] / απόδοση Ευγενία Παπαθωμά / ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ τ. 33 / 1983

[5] Ζ. ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ, ο.π.

[6] Christodher Marlowe, Δόκτωρ Φάουστους, / εισαγωγή Jan Kott, μτφρ. Κλείτος Κύρου, Άγρα 1990 

[7] πρόσωπο στον Ντοστογιέφσκι [Οι Δαιμονισμένοι]

[8] W.B. Yeats, Πλέοντας προς το Βυζάντιο, απόδοση Μάριος Βύρων Ραίζης, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ τ.33 / 1983

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ :

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ

ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ

Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΥΖΕΙ

Ο ΤΡΟΥΜΑΝ ΚΑΠΟΤΕ

Ο ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗΣ 

Δείτε πως ο σακχαρώδης διαβήτης επηρεάζει την όψη του δέρματος και δεν αφήνει τις πληγές να κλείσουν

Περισσότεροι από ένας στους δύο ασθενείς με διαβήτη παρουσιάζουν δερματολογικά προβλήματα τα οποία άλλοτε οφείλονται και άλλοτε επιδεινώνονται από τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Όπως εξηγεί ο Δρ. Μάρκος Μιχελάκης, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος (Αισθητική Δερματολογία - Δερματοχειρουργική), όταν τα επίπεδα σακχάρου παραμένουν υψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο οργανισμός υφίσταται διάφορες αλλαγές που επηρεάζουν την υγεία του δέρματος των διαβητικών ασθενών.

«Για παράδειγμα, η περίσσεια της γλυκόζης (σακχάρου) αίματος αποβάλλεται μέσω των ούρων», λέει. «Όταν ένας άνθρωπος έχει σακχαρώδη διαβήτη έχει υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Γι' αυτό εκδηλώνει ορισμένα συμπτώματα στα οποία συμπεριλαμβάνεται η πολυουρία, δηλαδή η αυξημένη ούρηση. Η αυξημένη ούρηση, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση και ξηροδερμία».

Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου προδιαθέτουν στη πρόκληση φλεγμονής, η οποία μπορεί τελικά να επηρεάσει αρνητικά το ανοσοποιητικό σύστημα. Η καταστολή κατά κάποιο τρόπο του ανοσοποιητικού αφήνει το δέρμα ευάλωτο στις επιθέσεις βακτηρίων (κυρίως σταφυλόκοκκου) και μυκήτων, καθιστώντας το επιρρεπές στην ανάπτυξη επίμονων λοιμώξεων και μυκητιάσεων.

Επιπλέον, όταν τα επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) είναι συνεχώς υψηλά, ο οργανισμός προσπαθεί να τα μειώσει αυξάνοντας την παραγωγή ινσουλίνης (είναι η ορμόνη που διασπά το σάκχαρο στο αίμα). Η αυξημένη ινσουλίνη διεγείρει τη φλεγμονή στο δέρμα και γι' αυτό τον λόγο μπορεί να επιδεινώσει ορισμένες δερματοπάθειες. Είναι, λ.χ., καλά γνωστό πως η φλεγμονή αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες στην ανάπτυξη ακμής. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη μπορεί να έχουν περισσότερες εξάρσεις και πιο βαριά ακμή απ' ό,τι οι συνομήλικοί τους με φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου.

«Άλλες δερματοπάθειες που μπορεί να επιδεινωθούν από τη φλεγμονή είναι η ροδόχρους ακμή, το έκζεμα, ακόμα και η ψωρίαση», προσθέτει ο κ. Μιχελάκης.

Πως επηρεάζει η δυσλειτουργία της ινσουλίνης το δέρμα
Η δυσλειτουργία της ινσουλίνης μπορεί να προκαλέσει και άλλες δερματικές διαταραχές στους ασθενείς με διαβήτη. Μπορεί, π.χ., να οδηγήσει στην λεγόμενη μελανίζουσα ακάνθωση, δηλαδή στον σκούρο χρωματισμό και την πάχυνση του δέρματος στον αυχένα, τις μασχάλες και τη βουβωνική χώρα. Η μελανίζουσα ακάνθωση είναι πιο συχνή στους παχύσαρκους ανθρώπους (με σακχαρώδη διαβήτη ή και χωρίς αυτόν).

Η δυσλειτουργία της ινσουλίνης μπορεί ακόμα να οδηγήσει σε κιτρίνισμα των νυχιών, καθώς και του δέρματος στις παλάμες και στα πέλματα. Στην πραγματικότητα, ποσοστό έως και 50% των ασθενών με διαβήτη παρουσιάζουν αυτό το κιτρίνισμα.

Το δέρμα μπορεί να επηρεαστεί και από τις βλάβες που υφίστανται τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία από το παθολογικό σάκχαρο. Μελέτες έχουν δείξει ότι η περιφερειακή αγγειοπάθεια μπορεί να μειώσει την ροή αίματος προς την επιδερμίδα και να αλλάξει τη δομή του δέρματος, μειώνοντας κυρίως το κολλαγόνο.

Χωρίς υγιές κολλαγόνο, όμως, το δέρμα γίνεται δύσκαμπτο και μερικές φορές εύθραυστο. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως μπορεί να αρχίσει να «σκάει», δηλαδή να δημιουργούνται «ρωγμές» (λύσεις στη συνέχεια του δέρματος). Οι «ρωγμές» αυτές αφήνουν το δέρμα εκτεθειμένο στις λοιμώξεις.

Μία άλλη πιθανή συνέπεια του αυξημένου σακχάρου είναι η επιτάχυνση της γήρανσης του δέρματος, η οποία με τη σειρά της αυξάνει ακόμα περισσότερο την διάσπαση των ινών κολλαγόνου.

Δερματοπάθειες εξαιτίας του Διαβήτη: Αργή η επούλωση των πληγών

Επειδή, όμως, το κολλαγόνο είναι απαραίτητο για την σωστή επούλωση των πληγών, η παθολογική διάσπασή του είναι κύριος λόγος για τον οποίο οι πληγές στο σώμα (π.χ. στα πόδια) των διαβητικών δεν κλείνουν εύκολα. Μάλιστα η αργή επούλωση των πληγών αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα του αρρύθμιστου σακχαρώδους διαβήτη.

«Οι δυσκολίες στην επούλωση των πληγών απαιτούν πολύ μεγάλη προσοχή, διότι μπορεί να οδηγήσουν στο διαβητικό πόδι, που είναι σοβαρή συνέπεια των αλλοιώσεων στα αγγεία λόγω του διαβήτη», προειδοποιεί ο κ. Μιχελάκης. «Εάν το διαβητικό πόδι δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως και σωστά, η κατάληξή του μπορεί να είναι ακόμα και ο ακρωτηριασμός».

Πάντως, μία από τις συχνότερες εκδηλώσεις του διαβήτη στο δέρμα είναι η λεγόμενη διαβητική δερματοπάθεια. «Βασική αιτία της είναι οι διαταραχές που υφίστανται τα μικρότερα και μεγαλύτερα αγγεία λόγω του διαβήτη», εξηγεί ο ειδικός. «Εκδηλώνεται με μικρές, καφέ, επίπεδες κηλίδες ή πλάκες που αναπτύσσονται στα πόδια και κυρίως στις κνήμες. Μία άλλη εκδήλωση είναι η πάχυνση του δέρματος στη ράχη των χεριών, με ή χωρίς δυσκαμψία των αρθρώσεων».

Τα καλά νέα είναι πως οι περισσότερες δερματικές επιπλοκές που σχετίζονται με τον σακχαρώδη διαβήτη δεν είναι απειλητικές για τη ζωή (με εξαίρεση ίσως το διαβητικό πόδι). Ωστόσο τα συμπτώματά τους μπορεί να είναι επίμονα και μερικές φορές επώδυνα και απαιτούν ιατρική φροντίδα.

Άλεξ Τζόουνς: «Ο Τραμπ έδωσε εντολή στους Πεζοναύτες να είναι έτοιμοι σε περίπτωση πραξικοπήματος στις ΗΠΑ»!

Σε μια κίνηση που δεν έχει προηγούμενο ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να έχει εκδώσει διαταγή για ενεργοποίηση των εφέδρων του Σώματος των Πεζοναυτών προκειμένου να αντιμετωπίσουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης εντός των ΗΠΑ δηλαδή απειλές κατά της πατρίδας, δηλαδή σε τελευταία ανάλυση ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος! 

Αυτό τουλάχιστον αναφέρει ο γνωστός  δημοσιογράφος Άλεξ Τζόουνς δημιουργός του infowars.com.

Σύμφωνα πάντα με τα όσα αναφέρει ο Άλεξ Τζόουνς στις 3 Οκτωβρίου μέσω του επίσημου δικτύου ενημέρωσης των Πεζοναυτών MARADMINS (Marine Administrative Message) εκδόθηκε μήνυμα με αριθμό  550/19 από τον αντιστράτηγο Daniel L. Shipley στο οποίο αναφέρεται ότι διατάσσονται οι εφεδρικές δυνάμεις των Πεζοναυτών σε ετοιμότητα προκειμένου να βοηθήσουν τις  πολιτικές αρχές στην αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων.

Μπορεί αυτό να σημαίνει πολλά και διάφορα, ο Αμερικανός δημοσιογράφος όμως επιμένει ότι πρόκειται για ένα πάγιο σχέδιο του Λευκού Οίκου προκειμένου να σταματήσει ένα πραξικόπημα ενορχηστρωμένο από το «βαθύ κράτος» της Ουάσιγκτον.

«Μίλησα με μια υψηλά ιστάμενη πηγή  στο Λευκό Οίκο και τον ρώτησα τι προτίθεται να κάνει ο Ντ.Τραμπ σε περίπτωση που το βαθύ κράτος στην Ουάσιγκτον επιχειρήσει ένα πραξικόπημα.

Ο Τραμπ, είπε έχει πάγιο σχέδιο καλώντας τους Πεζοναύτες να κυκλώσουν και να περιφρουρήσουν το Λευκό Οίκο και στη συνέχεια να κυνηγήσουν τους συνωμότες», είπε ο Άλεξ Τζόουνς για να προσθέσει ότι η ίδια πηγή που βρίσκεται πολύ κοντά στον Τραμπ, του τόνισε:

«Κάνουμε έκκληση σε όλους τους νόμιμους φορείς και οργανισμούς στις ΗΠΑ να ετοιμάζονται για να προστατέψουν τον πρόεδρο σε περίπτωση πραξικοπήματος τις επόμενες εβδομάδες  ή και μήνες».

Μυτιλήνη: Ολοκληρώθηκε η μετακίνηση 795 προσφύγων αιτούντων άσυλο

Ολοκληρώθηκε σήμερα στις 6.30 το απόγευμα η μετακίνηση, με δυο αρματαγωγά του Πολεμικού Ναυτικού, συνολικά 795 αιτούντων άσυλο, αρχικά από τη Λέσβο στην Ελευσίνα, ενώ στη συνέχεια θα μετακινηθούν σε ξενοδοχεία, σε τριάντα σημεία της Ελλάδας.

Χθες με το πρώτο αρματαγωγό που έφυγε περί τις 9 το βράδυ μετακινήθηκαν 415 άτομα τα οποία και έφθασαν στο λιμάνι της Ελευσίνας νωρίς σήμερα το απόγευμα. Ενώ σήμερα με 380 επιβαίνοντες αιτούντες άσυλο, αναχώρησε με την ίδια κατεύθυνση και το δεύτερο αρματαγωγό.

Στο μεταξύ, άλλοι 58 αιτούντες άσυλο αναμένεται να αναχωρήσουν αύριο, Κυριακή, το απόγευμα με το πλοίο της γραμμής για Πειραιά ενώ τέλος, έχει προγραμματισθεί η μετακίνηση άλλων 115 αιτούντων άσυλο προς Πειραιά με το πλοίο της γραμμής και αυτοί, το απόγευμα της ερχόμενης Τετάρτης.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ