Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019

Πολιτικό χρήμα: Τράπεζες «χορηγοί» βουλευτών

Τα ευρήματα του ΔΝΤ στην Τρ. Πειραιώς, το πρέσινγκ από SSM/ΤΧΣ και η αφορμή που ψάχνει ο Paulson

Τα θαλασσοδάνεια σε κόμματα, τηλεοπτικά κανάλια και μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα που έχουν ήδη καταρρεύσει με πάταγο, είναι μία μόνο πλευρά του τριγώνου διαπλοκής τραπεζών-media-πολιτικής. Μια άλλη πτυχή αποκαλύπτεται  μέσα από τα στοιχεία διαφημιστικής δαπάνης τραπεζών, τα οποία δημοσιοποιούνται υποχρεωτικά βάσει νόμου που ψηφίσθηκε το 2016.
Αφορά τη συγκεκαλυμμένη χρηματοδότηση βουλευτών και πρώην υπουργών, από τράπεζες που έχουν επιδείξει διαχρονικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την απόκτηση προσβάσεων-επιρροής στα media, τη δημιουργία ομάδων lobbying  και τη  διατήρηση καλών σχέσεων με πολιτικούς.
Δεν πρόκειται για δάνεια – ούτε καν για «θαλασσοδάνεια» αμφίβολης εισπραξιμότητας.  Η χρηματοδότηση ήταν ουσιαστικά δωρεές-«χορηγίες», που δίνονταν υπό το πρόσχημα προβολής-διαφήμισης και εντάσσονταν στις σχετικές δαπάνες.
Yπό τον φόβο των… Ιουδαίων
Το 2017, όταν η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής  έστελνε στη Δικαιοσύνη το πόρισμα για τα θαλασσοδάνεια σε κόμματα-ΜΜΕ, οι επιλεκτικές «χορηγίες» προς «ευνοοούμενους» βουλευτές όχι μόνο συνεχίσθηκαν, αλλά αυξήθηκαν. Προφανώς επειδή τα πράγματα είχαν αρχίσει να σφίγγουν, η εποπτεία γινόταν ασφυκτική και  δεν θα υπήρχε μελλοντικά η δυνατότητα τέτοιου είδους χρηματοδοτήσεων.
Πράγματι, το 2018 περιορίστηκαν, υπό τον φόβο των… Ιουδαίων και λόγω των αλλαγών που επήλθαν στις τράπεζες.
Οι «Ιουδαίοι» εν προκειμένω ήταν τα στελέχη Θεσμών των δανειστών και το ΤΧΣ, που πέρασαν από «κόσκινο» όλα τα σχετικά κονδύλια των τραπεζών και άρχισαν να παρακολουθούν τις διαφημιστικές δαπάνες τους.
Τα πρώτα  «επιλήψιμα» στοιχεία είχαν εντοπισθεί από στελέχη του κλιμακίου του ΔΝΤ, που ζήτησαν από τους υπόλοιπους της τρόικας να διερευνήσουν περαιτέρω το θέμα και να εντείνουν τις πιέσεις προς την ελληνική πλευρά.
Ενημέρωσαν μάλιστα ατύπως τους ξένους μεγαλομετόχους ελληνικών τραπεζών, επισημαίνοντας το ρόλο και τις ευθύνες των Ελλήνων τραπεζιτών – τους οποίους το ΔΝΤ, ο SSM και οι ευρωπαϊκοί Θεσμοί είχαν ήδη «στη μπούκα του κανονιού».
Επιλεκτική υποστήριξη
Μερικές από τις πλέον κραυγαλέες περιπτώσεις χρηματοδοτικών «χορηγιών» σε βουλευτές και πολιτικά πρόσωπα εντοπίστηκαν στην Τράπεζα Πειραιώς, στη φάση της μετάβασης από την «βασιλεία Σάλλα» στο νέο σχήμα διοίκησης. Τότε δόθηκαν μεγάλα ποσά επιλεκτικά, κατά τρόπο που δεν υποδηλώνει κάποια στρατηγική της τράπεζας, αλλά πρόθεση ενίσχυσης  συγκεκριμένων βουλευτών.
Τα στελέχη του ΔΝΤ ενημέρωσαν αυτούς που έπρεπε  και κράτησαν τα στοιχεία  στο συρτάρι τους. Για να τα αξιοποιήσουν όταν και όπως χρειασθεί.
Ενδέχεται βέβαια να τα «αξιοποιήσουν» νωρίτερα οι εδώ συνεργάτες του μεγαλομετόχου της Πειραιώς John Paulson, ο οποίος δεν είναι καθόλου ικανοποιημένος από την πορεία της τράπεζας και δεν έχει εγαταλείψει την ιδέα αλλαγών στην κορυφή της διοικητικής της πυραμίδας
Χ. ΝΙΑΚΑΣ

Οι 6 δεξιοί βουλευτές ασπάζονται την αριστερά και δίνουν την μαγική πλειοψηφία των 151 στον ΣΥΡΙΖΑ.

Με 151 στη βουλή εξασφαλίζει «μόνιμη πλειοψηφία» ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς με επιστολές τους στο Προεδρείο της Βουλής οι έξι βουλευτές που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ζητούν να προσμετρούνται στην κυβερνητική πλειοψηφία στα υπό ψήφιση νομοσχέδια.


Οι 6 ανεξάρτητοι βουλευτές δεν εντάσσονται τυπικά στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο η ψήφος τουςροσμετράται" και το κυβερνητικό έργο συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Σχετικές επιστολές έστειλαν οι: Ελ. Κοντουρά, Β. Κόκκαλης, Κ. Ζουράρις, Θ. Παπαχριστόπουλος, Κ. Παπακώστα και Σπ. Δανέλλης.

Λίγο αργότερα, κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου κάνουν λόγο πως κατέρρευσαν το αφηγήματα περί κυβέρνησης κουρελού, αιτιάσεις της αξιωματικής και ελάσσονος αντιπολίτευσης το τελευταίο διάστημα.
"Και οι έξι βουλευτές που δεν ανήκουν στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ αλλά έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης και συνεχίζουν να στηρίζουν το κυβερνητικό έργο, δήλωσαν με επιστολή τους στον πρόεδρο της Βουλής ότι η ψήφος τους θα καταμετράται στην κυβερνητική πλειοψηφία χωρίς να εντάσσονται στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ", συμπληρώνουν οι ίδιες πηγές.

Η ημέρα ξεκίνησε με ιδιαίτερη νευρικότητα όταν με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ζήτησε να μην προχωρήσει σε αλλαγές στους κανονισμούς της Βουλής αναφορικά με τις ΚΟ και τις ιδιότητες αυτών.

Άρθρο της Le Figaro για την μεγάλη μεταμόρφωση ενός πρώην αριστερού.

«Η μεγάλη μεταμόρφωση του Αλέξη Τσίπρα» τιτλοφορείται το άρθρο-ανάλυση της γαλλικής εφημερίδας Le Figaro, που επιχειρεί να εξηγήσει το «φαινόμενο Τσίπρας». Η ανάλυση ξεκινά από την οικογένεια και το περιβάλλον που μεγάλωσε ο πρωθυπουργός, για να εστιάσει φυσικά στην εποχή της διακυβέρνησής του, της «κωλοτούμπας», του δημοψηφίσματος και όσων ζήσαμε στην Ελλάδα τα τελευταίαα χρόνια.


Ολόκληρο το άρθρο της Le Figaro:
«Τέσσερα χρόνια μετά την εκλογή του, ο πρώην αριστερός έχει γίνει ένας επιδέξιος πολιτικός που κατάφερε να βγάλει τη χώρα του από την ύφεση, με κόστος, μερικά θεαματικά πισωγυρίσματα και εγκαταλείποντας τις αρχές του όταν δεν του χρησιμεύουν πλέον.
Ο Αλέξης Τσίπρας έδειχνε με ένα πλατύ χαμόγελο την ικανοποίηση του στις 25 Ιανουαρίου στο Κοινοβούλιο, για την ψήφιση της συμφωνίας για την αλλαγή του ονόματος της πΓΔΜ σε Βορεια Μακεδονία, ένα ακανθώδες πρόβλημα που εμπόδιζε την ένταξη της βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, λόγω του ελληνικού βέτο.
Παράλληλα με τη διπλωματική και πολιτική νίκη, ο Τσίπρας απολάμβανε επίσης μία προσωπική επιτυχία, ενώ απειλείται να χάσει τις επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές. Μια επιτυχία που τον εκφράζει: αυτή ενός ταχυδακτυλουργού, σαγηνευτικού και λίγο πονηρού που καταφέρνει πάντα να σταθεί στα πόδια του.Οι Έλληνες τον αποκαλούσαν βασιλιά της κωλοτούμπας. Η μεγαλύτερη κωλοτούμπα του Αλέξη Τσίπρα ήταν η δική του μετατροπή από λαϊκιστή ρήτορα της ακροαριστεράς σε έναν ρεαλιστή πολιτικό ανδρα.
Η εκλογή του το 2015 ήταν μια χειρονομία πρόκλησης, της υπό πλήρη πτώχευση, Ελλάδας προς τους ευρωπαίους πιστωτές της, και πρωτίστως στην γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει γίνει ένας σεβαστός συνομιλητής, συνηθισμένος στις διεθνείς συνόδους κορυφής και δεκτός με σεβασμό στις ξένες πρωτεύουσες.
Η πρόσφατη επιτυχία του στο θέμα της πΓΔΜ, τον καθιέρωσε τώρα ως επιδέξιο διαπραγματευτή. Αυτό το πορτρέτο είναι σχεδόν το ακριβώς αντίθετο του χαρακτήρα που ενσάρκωνε κατά το ντεμπούτο του στην πολιτική. Όπως πολλοί επαναστάτες, ο Αλέξης Τσίπρας γεννήθηκε σε μία οικογένεια πλούσιας αστικής τάξης, λίγες μέρες μετά το τέλος του καθεστώτος των συνταγματαρχών το 1974. Από αντίδραση στο περιβάλλον του ή από μόδα, ο Τσίπρας στρατεύεται πολύ νέος στην άκρα αριστερά. Φοιτητής στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, που ήταν ένας από τους προμαχώνες των αριστερών αναταραχών, εντάχθηκε στην Κομμουνιστική Νεολαία και στη συνέχεια στο Συνασπισμό.
Ο ηγέτης του, Αλέκος Αλαβάνος, είναι ένας παλιομοδίτης ορθόδοξος μαρξιστής, που παίρνει υπό την προστασία του αυτόν τον πολλά υποσχόμενο νεαρό. Όπως σε κάθε καλή ελληνική τραγωδία, ο ελπιδοφόρος νέος άνθρωπος δεν αργεί να προδώσει το μέντορά του. Ο Συνασπισμός απορροφάται σε ένα νέο σχηματισμό, το Σύριζα, του οποίου ο Τσίπρας γίνεται αρχηγός το 2008. Είναι 33 ετών και του αρέσει να αψηφά τις συμβάσεις, τουλάχιστον φαινομενικά. Ποτέ δεν φοράει γραβάτα, έχει πορτρέτα του Φιντέλ Κάστρο και Τσε Γκεβάρα στο γραφείο του και αρνείται να παντρευτεί με θρησκευτικό γάμο. Ονομάζει τον πρώτο του γιο Ορφέα-Ερνέστο προς τιμήν του Αργεντινού επαναστάτη.
Η καριέρα του Τσίπρα ξεκινά καθώς η Ελλάδα βυθίζεται. Από το 2009, η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση παρασύρει σε σχεδόν πτώχευση της Ελλάδας, ενώ η Ευρώπη ανακαλύπτει ότι τα δημοσιονομικά νούμερα είχαν παραποιηθεί. Ο Τσίπρας συναντά κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων των Αγανακτισμένων στην Πλατεία Συντάγματος το 2011 έναν νέο χαρισματικό ρήτορα με δερμάτινο μπουφάν το Γιάνη Βαρουφάκη. Ο Βαρουφάκης, λαμπρός οικονομολόγος με διακεκριμένη ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σε διάσημα ξένα πανεπιστήμια, εντελώς αγγλόφωνος έγινε ο οικονομικός σύμβουλος του Τσίπρα. Τον συμβουλεύει να αλλάξει το πρόγραμμά του και να μην ζητά την εγκατάλειψη του ευρώ.
Ο Τσίπρας ακούει τις συμβουλές και αλλάζει το λόγο του. Το επόμενο έτος, το 2012, ο Σύριζα κέρδισε 27% στις εκλογές και έγινε το πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης. Στην ύφεση προστίθεται η ταπείνωση. Η Ελλάδα τίθεται υπό διεθνή κηδεμονία ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο νεαρός ηγέτης του Σύριζα ενσαρκώνει την αντίσταση στις προσταγές των ξένων πιστωτών. Το αγαπημένο του σύνθημα, στα κατά προσέγγιση αγγλικά του, είναι "go back Mrs Merkel!!"Αυτή η στάση τον κάνει γρήγορα πολύ δημοφιλή, σε μια χώρα όπου μία από τις εθνικές εορτές είναι η «Ημέρα του Όχι», η επέτειος της άρνησης της Ελλάδας στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι το 1940.
Καθώς οι κυβερνήσεις πέφτουν η μια μετά την άλλη, προσπαθώντας να εφαρμόσουν τα μέτρα λιτότητας, ο Τσίπρας σταδιακά επιβάλλεται ως η τελευταία λύση. Η υπόλοιπη ελληνική πολιτική τάξη υποτιμάται».
Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρεται στην άνοδο του Σύριζα στην εξουσία το 2015, του οποίου την εκλογή του παρομοιάζει με βροντή, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα αποκτά την πιό ριζοσπαστική κυβέρνηση που είχε ποτέ. «Στην Αθήνα, τα πλήθη τραγουδούν το Bella Ciao, χαιρετίζοντας τον νέο πρωθυπουργό, ο οποίος θα πει επιτέλους όχι στην ΕΚΤ, θα αποσύρει τα ευρωπαϊκά μνημόνια και θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ. Ο Βαρουφάκης, ως υπουργός πλέον Οικονομικών, επιλέγει την αντιπαράθεση. Ο Συρίζα δεν αντιτίθεται στις μεταρρυθμίσεις, αλλά απαιτεί να αντιμετωπίζεται η ελληνική κυβέρνηση ως τέτοια και όχι ως επαναστατημένος μαθητής σε τιμωρία».
Το άρθρο εξιστορεί τις εξελίξεις μέχρι το καλοκαίρι του 2015, με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος και το αποτέλεσμα του με το οποίο οι ψηφοφόροι απέρριπταν με 67% τα ευρωπαϊκά μέτρα λιτότητας. «Μία νίκη για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όμως κάνει την πιο απίθανη κωλοτούμπα αμέσως μετά, πισωγυρίζοντας και συνεχίζοντας τις διαπραγματεύσεις, αποδεχόμενος τελικά, υπό γενική έκπληξη το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, που επιβάλει μία αυστηρή λιτότητα στην ελληνική οικονομία. Με μία αναστροφή, που μόνο αυτός κατέχει το μυστικό, ο Π/Θ εξηγεί ότι είναι εναντίον του πνεύματος του κειμένου, αλλά το υποστηρίζει για να αποφύγει να εγκαταλείψει η Ελλάδα την ευρωζώνη».
Παρουσιάζει την παραίτησή του. «Διεξάγονται πρόωρες εκλογές και ο Τσίπρας ενάντια σε όλες τις πιθανότητες επανεκλέγεται. "Λέει ναι σε όλα. Καμία άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να περάσει όλα αυτά τα μέτρα, θα είχε πέσει", επισημαίνει η πολιτική αναλύτρια Χριστίνα Κοραή.
Ο Αλέξης Τσίπρας μεταμορφώθηκε, ο πρώην αριστερός έκανε τη φιλελεύθερη στροφή του. Κάνει τώρα τα πάντα για να ευχαριστήσει τους Ευρωπαίους. Ο νέος Τσίπρας εξέπληξε όλους τους αντιπάλους του. Η ελληνική αριστερά αμφισβητεί την πολιτική της αυστηρότητας και η πιο ριζοσπαστική πτέρυγα του Σύριζα καταγγέλλει προδοσία, αλλά η παρουσία της στην κυβέρνηση της αφαιρεί μεγάλο μέρος της αξιοπιστία της. Η δεξιά από τη πλευρά της φαίνεται να στερείται από το φιλελεύθερο οικονομικό πρόγραμμα της. Πάνω από όλα, ο Σύριζα καταλαμβάνει σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό πεδίο. Οι αντίπαλοί του κατακρίνουν τον πρωθυπουργό, για την απόλυτη έλλειψη αρχών, τον τρόπο να υπόσχεται σε όλους, να μη λέει ποτέ όχι σε κανέναν και να μην κρατάει ποτέ το λόγο του.
"Είναι μια περίπτωση μελέτης", λέει ο, πολιτικός εμπειρογνώμονας Ηλίας Νικολακόπουλος. Αλλά η συνταγή του λειτουργεί. Μετά από οκτώ χρόνια ύφεσης, η ελληνική οικονομία ανακάμπτει τελικά. Η ανεργία μειώνεται κάτω από το 20% και οι εξαγωγές επανακάμπτουν. Ο απολογισμός είναι διφορούμενος. "Το 56% των νέων προσλήψεων είναι ασταθές και 1 στους 3 νέους πληρώνεται μόνο 380 ευρώ, ενώ το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνεται", αναφέρει η Χριστίνα Κοραή.
Ο Τσίπρας αποφεύγει προσεκτικά τα εμπόδια. Όταν θέλει να κολακεύσει το προοδευτικό τμήμα του εκλογικού του σώματος λαμβάνοντας μέτρα, όπως ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος, αντιδρά ο ορθόδοξος κλήρος και η μεταρρύθμιση αναβάλλεται. Χλευάζεται για τις αστικές του συνήθειες. Τα ταμπλόιντ σαρκάζουν την υποτιθέμενη σχέση του με μια νεαρή εκλεγμένη του Συρίζα, την οποία προωθεί στην κορυφή της λίστας στη Θεσσαλονίκη.
Το εξισορροπιστικό του θέαμα καταλήγει να κουράσει την κοινή γνώμη. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δύσκολα θα επανεκλεγεί. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει ωστόσο ακόμα νικηθεί. Χωρίς αντιπάλους του διαμετρήματός του, προικισμένος με μια τρομερή πολιτική διαίσθηση, μπορεί να καυχηθεί ότι ήταν ο μόνος αρχηγός της κυβέρνησης που παρέμεινε μία ολόκληρη κυβερνητική θητεία από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974.
Η πρόσφατη επιτυχία του στο μακεδονικό θέμα, που θεωρείτο άλυτο και έχει ήδη προκαλέσει την πτώση αρκετών κυβερνήσεων, πέφτει διάνα. Ακόμη και αν κατηγορείται ότι διαπραγματεύθηκε βιαστικά τη συμφωνία με τα Σκόπια, το αποτέλεσμα μόνο μετράει. Ο Αλέξης Τσίπρας ονειρεύεται ήδη να κερδίσει το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Και γιατί όχι, μία δεύτερη κυβερνητική θητεία. "Δεν φορά γραβάτα, αλλά από τότε που έκανε την κωλοτούμπα του, έχει προσθέσει τσεπάκια στα κοστούμια του", λέει η Χριστίνα Κοράη».

Ολοκληρώνεται η έρευνα για την Novartis: Έρχονται διώξεις

Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για την ποινική αποτίμηση των Εισαγγελέων Διαφθοράς για έναν από τους φακέλους της υπόθεσης Novartis, όπως αναφέρουν πηγές του Εφετείου.


Η εισαγγελική έρευνα σύμφωνα με πηγές του Εφετείου είναι πλέον ώριμη και ήδη έχει αρχίσει η συγγραφή του πορίσματος των εισαγγελικών λειτουργών σε ότι αφορά χρονική περίοδο πριν και μετά το 2010.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι οι Εισαγγελείς Διαφθοράς έχουν σχηματίσει συγκεκριμένη άποψη για πρόσωπα, πολιτικά και μη, και ενέργειες που αφορούν, χονδρικά, το διάστημα 2009 έως 2012 ή 2013 με κεντρικό άξονα την τιμολόγηση φαρμάκων. Πλέον, βρίσκονται εν αναμονή του πορίσματος των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης για το θέμα αυτό και θεωρούν ότι εντός του μήνα θα δρομολογηθούν οι επόμενες κινήσεις τους. Η εκτίμηση της Αρχής για την Δημόσια Διοίκηση σχετικά με την τιμολογιακή πολιτική που εφαρμόστηκε στη χώρα για τα φάρμακα, αναμένεται από μέρα σε μέρα στην Εισαγγελία Διαφθοράς καθώς θα καθορίσει πολλά ζητήματα, εκτίμηση ζημιάς για παράδειγμα, αλλά ενδεχομένως και το ακριβές χρονικό διάστημα το οποίο θα αφορούν οι περαιτέρω ενέργειες. Αν, δηλαδή, θα περιλαμβάνει την διετία 2010- 2012 ή μεγαλύτερο διάστημα που σίγουρα δεν θα είναι μετά το 2013.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι Εισαγγελείς που διενεργούν την έρευνα για τη Novartis είναι ήδη έτοιμοι για την επόμενη φάση και φαίνεται να έχουν καταλήξει στον τρόπο που θα κινηθούν για τα πρόσωπα που φαίνεται να έχουν εμπλοκή. Όπως εκτιμάται, η απόφαση της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς είναι να μην προχωρήσει στην απευθείας άσκηση ποινικών διώξεων αλλά στην κλήτευση εμπλεκομένων, με την ιδιότητα των υπόπτων διάπραξης αδικημάτων.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ανάμεσα στα πρόσωπα για τα οποία οι Εισαγγελείς έχουν ενδείξεις είναι και πολιτικοί από τους δέκα ερευνώμενους, γεγονός που σημαίνει ότι για την κλήτευση τους σε εξηγήσεις στην Εισαγγελία Διαφθοράς θα αποσταλούν αιτήματα στη Βουλή προκειμένου να δώσει άδεια ώστε να δώσουν ανωμοτί καταθέσεις με ερευνώμενο αδίκημα την δωροδοκία.
Η απόδοση του συγκεκριμένου αδικήματος μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει να συνδέεται με άλλο, όπως η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα που είναι στα ερευνωμενα, από την Εισαγγελία Διαφθοράς. Έγκυρες πηγές από το Εφετείο τονίζουν πως με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα και «σε ότι αφορά αμιγώς πολιτικά πρόσωπα», δεν έχουν εντοπιστεί ύποπτα χρηματικά ποσά. Ωστόσο για την δωροδοκία οι Εισαγγελείς έχουν όπως λέγεται στην διάθεση τους άλλα στοιχεία, όπως από τα κατασχεθέντα ηλεκτρονικά αρχεία της εταιρίας, μαρτυρικές καταθέσεις και άλλα, που επιτρέπουν την απαγγελία κατηγορίας.
Όλες οι πληροφορίες από το Θέμιδος Μέλαθρον συγκλίνουν στο γεγονός πως με το πόρισμα των Εισαγγελέων Διαφθοράς εκτός από τους πολιτικούς που θα κληθούν σε εξηγήσεις θα υπάρξουν και πολιτικοί για τους οποίους η έρευνα θα κλείσει με αρχειοθέτηση καθώς δεν φαίνεται να προκύπτουν στοιχεία.
Η δικογραφία ωστόσο δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς , αλλά και δεκάδες κρατικούς αξιωματούχους, συμβούλους, γιατρούς, στελέχη του ιδιωτικού τομέα και άλλους. Για κάποιους από αυτούς τα στοιχεία φαίνεται να είναι «πολλά και ισχυρά και ενδεχομένως να επιτρέπουν και συνειρμούς» όπως φημολογείται τελευταία. Στην Εισαγγελία Διαφθοράς πάντως δεν υπάρχει ούτε ένα σχόλιο για όσα φημολογούνται το τελευταίο διάστημα σχετικά με χρηματικά ποσά που σχετίζονται με πολιτικό χρήμα. Το πόρισμα άλλωστε των Εισαγγελέων θα είναι έτοιμο μέσα στο μήνα, όπως εντός του μήνα θα έχει σταλεί και στην Βουλή το έγγραφο άρσης ασυλίας για τα πολιτικά πρόσωπα που κρίνεται ότι πρέπει να κληθούν ως ύποπτοι.
Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πώς χάθηκε η μάχη της Μακεδονίας - Ποιοι την ξεπούλησαν.

Η αναγνώριση των λαθών στην εξωτερική πολιτική και όχι μόνο, όλων όσων κυβέρνησαν αυτή τη χώρα θα ήταν ευτύχημα και πολλά θα είχε να προσφέρει στο μέλλον, όμως κάτι τέτοιο θεωρείται αδύνατον να συμβεί οπότε μόνο εκτιμήσεις μπορεί να γίνουν για το τις πταίει αλλά και για το ποιος έφταιξε. 


Ας δούμε όμως τον ρόλο όλων και τον ύποτο ρόλο των Ελληνοαμερικανών "ηγετών"


Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1993. 
Απόσπασμα ομιλίας του Κρις Σπύρου, πρ. πρόεδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας Νιού Χαμσάιρ, ΗΠΑ και πρ. υποψήφιου κυβερνήτη της, σ' εκδήλωση της "Ένωσης των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων" στην Αθήνα...


«... Στη χρονική αυτή διάρκεια συναντήθηκα αρκετές φορές με τους Συμβούλους του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού και πέρασα και τα Χριστούγεννα του ’92 και την Πρωτοχρονιά του 1993 στην Αθήνα. Συνέβαλα επίσης και στην προετοιμασία του τότε Έλληνα Υφυπουργού Εξωτερικών Ανδρέα Ανδριανόπουλου, ο οποίος ταξίδευε στη Νότιο Αμερική σε μια αποστολή να ζητήσει υποστήριξη από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και από την Ελληνοαμερικανική ηγεσία ενάντια στην προσπάθεια της Κυβέρνησης Μπους. Στο υπόμνημά μου προς τον κ. Τσίλα με ημερομηνία 31/12/1992 πρότεινα στις Ηνωμένες Πολιτείες ο κ. Ανδριανόπουλος να έρθει σε επαφή με τους Μάϊκλ Δουκάκη, Πόλ Τσόγκα, Φίλ Αγγελίδη, Μάϊκ Πάνο, 'Aγγελο Τσακόπουλο, Νίκ Μητρόπουλο και Τζόρτζ Στεφανόπουλο. Στο υπόμνημά μου συμπεριέλαβα τα τηλέφωνα σπιτιού και τα προσωπικά τηλέφωνα του καθενός τους.

Όπως αργότερα αποδείχτηκε δεν ξέραμε πολλά για το τι ακριβώς συνέβαινε με το Μακεδονικό θέμα. Είναι τώρα όμως ξεκάθαρο ότι η τότε Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές στρατηγικές. Δημόσια και επίσημα η Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν να αποτρέψει την Κυβέρνηση Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Παρασκηνιακά όμως η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε ένα σύνθετο όνομα που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος.

Είναι τώρα προφανές ότι αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε παρασκηνιακά για αρκετό χρονικό διάστημα από τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό. Ακούστε τι είπε σε μια πρόσφατη δήλωσή του ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Αντώνης Σαμαράς, στην εκπομπή «Οι φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά, στο τηλεοπτικό κανάλι “MEGA” στις 16/11/2004.

"Εκείνη την στιγμή στη σύσκεψη αυτή (6 Μαρτίου) ενόψει του γεγονότος ότι εγώ έπρεπε σε τρεις ημέρες να πάω στις Βρυξέλες να συζητήσω με Μπέικερ και Υπουργούς των Εξωτερικών, ο Μητσοτάκης λέει πρέπει να έχουμε μια δεύτερη γραμμή άμυνας. Τι θα γίνει εάν οι Αμερικανοί δεν θελήσουν να αναγνωρίσουν αυτό το οποίο έχουν αναγνωρίσει οι Ευρωπαίοι, τους τρεις όρους;
Μα δεν υπάρχει περίπτωση να μην το δεχθούν παρά εάν εμείς δεν δώσουμε την μάχη. Μου λέει δεν σου κρύβω, παρουσία των άλλων, ότι εγώ το θέμα του ονόματος δεν το θεωρώ σημαντικό. Λέω τότε κύριε Πρόεδρε, μου λέτε αυτό που έχετε πει στον Ελληνικό λαό, αυτό που έχει αποφασίσει το Συμβούλιο των πολιτικών Αρχηγών, αυτό το οποίο λέτε εσείς προς τον Ελληνικό λαό, άλλο τι μας λέτε εδώ, να βγω εγώ και να πω τα αντίθετα στο εξωτερικό; Πώς θα το κάνω; Πηγαίνω έξω και, κύριε Παπαχελά, ποτέ δεν έχω αισθανθεί τόσο άσχημα και δεν θα ήθελα ποτέ άλλος Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών να αισθανθεί το ίδιο άσχημα. Έγινα περίγελος. Με ρωτούσε ο κύριος Ντελόρ με υπονοούμενα, με ρωτούσε ο κύριος Πόστ του Λουξεμβούργου, με ρωτούσε ο Γκένσερ, με ρωτούσε ο κύριος Κόλλινς της Ιρλανδίας και μου λέγανε, καλά Αντώνη, εδώ μας λές άλλα και μαθαίνουμε από το κέντρο ότι άλλη είναι η γραμμή. Είχανε ήδη αρχίσει οι διαρροές ότι μην ακούτε τον Σαμαρά, αυτός έχει την θέση όνομα, εμάς δεν μας νοιάζει".

Φαίνεται λοιπόν πια ξεκάθαρα ότι όταν εμείς αγωνιζόμασταν να αποτρέψουμε την Κυβέρνηση Μπους, η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε με άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να βρούν τρόπο να αποφύγουν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας σαν νέο κράτος από την Ενωμένη Ευρώπη. Ο μόνος άλλος φορέας ήταν τα Ηνωμένα Έθνη! Έτσι και έγινε.

Στις 22 Ιανουαρίου 1993, δύο μέρες μετά την ορκωμοσία του Μπίλ Κλίντον και πριν τελειώσουν οι τελετές ορκωμοσίας στην Ουάσιγκτον η κυβέρνηση των Σκοπίων έκανε επίσημη αίτηση στα Ηνωμένα Έθνη να αναγνωριστεί η Νοτιοσλαβία ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Πώς και γιατί αποφάσισε η κυβέρνηση των Σκοπίων να παρακάμψει την Ενωμένη Ευρώπη;

Δύο μέρες αργότερα στις 24 Ιανουαρίου 1993 τρεις μεγάλες χώρες της Ενωμένης Ευρώπης η Αγγλία, η Γαλλία και η Ισπανία με τη σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας από τα Ηνωμένα Έθνη με μια δήθεν συμβιβαστική ονομασία. Πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας με το όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» FYROM.

Πώς και γιατί αποφάσισαν οι τρεις αυτές κυβερνήσεις να κάνουν την επίσημη αυτή «συμβιβαστική» πρόταση στα Ηνωμένα Έθνη; Μήπως είχαν ψηφίσει οι ηγέτες της Ευρώπης να αλλάξουν στάση και να αναγνωρίσουν τα Σκόπια με όνομα που περιείχε την λέξη Μακεδονία; Ασφαλώς όχι. Το κάνανε εν ονόματι της Ενωμένης Ευρώπης; Ασφαλώς όχι!!

Φαίνεται ότι όλα είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά. Η Ελληνική Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση των Σκοπίων και οι Ευρωπαίοι τα είχαν βρει για μια σύνθετη ονομασία η οποία περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» . Αυτό που παρέμεινε σε εκκρεμότητα ήταν η θέση του Μπίλ Κλίντον.

Τι έγινε όμως με την ομόφωνη απόφαση των πολιτικών ηγετών της Ελλάδος; Τί έγινε η περίφημη δήλωση του Πέτρου Μολυβιάτη εν ονόματι του Συμβουλίου των Ελλήνων πολιτικών Αρχηγών ότι η Ελλάδα δεν θα αναγνωρίσει τα Σκόπια εάν η ονομασία περιέχει την λέξη «Μακεδονία»; Είχαν αλλάξει στάση οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες; Ασφαλώς όχι!!

Το θέμα Κλίντον όμως ήταν το πιο σοβαρό. Ο Μπίλ Κλίντον είχε δεσμευτεί στους Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτές του και ο Κλίντον θα τηρούσε την δέσμευσή του. Γι’ αυτό είμαι απόλυτα σίγουρος. Επομένως οι αρχιτέκτονες της συμβιβαστικής λύσης ρισκάρανε το βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας από την Κυβέρνηση Κλίντον εάν προτείνανε αναγνώριση των Σκοπίων με ονομασία που περιείχε την λέξη «Μακεδονία». Μόνον οι Ελληνοαμερικανοί ηγέτες μπορούσαν να αποδεσμεύσουν τον Μπίλ Κλίντον. Εξάλλου αυτοί τον δέσμευσαν στις 3 Οκτωβρίου 1992.

Έτσι κατασκευάσθηκε προσεκτικά ένας σύγχρονος «Δούρειος Ίππος»!



Ιδού τι έγινε.
Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες μετά την ορκωμοσία του Μπίλ Κλίντον στο αξίωμα του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν περάσει όταν οι μισθωτοί αντιπρόσωποι της Ελλάδος (paid lobbyists) στην Ουάσιγκτον κ.κ. «Manatos & Manatos” δημιούργησαν μια «προσωρινή ειδική» επιτροπή με την ονομασία «Ad hoc American Hellenic Leadership Committee”.

Ποιά ήταν τα μέλη αυτής της «προσωρινής επιτροπής» δεν έμαθα ποτέ. Αυτό που ξέρω είναι το εξής: Εκ μέρους αυτής της πρόχειρης επιτροπής η εταιρεία «Μάνατος και Μάνατος» ζήτησε από εκλεγμένους πολιτικούς, επιχειρηματίες και Δημοτικούς άρχοντες όλους επιφανείς Ελληνοαμερικανούς να συνυπογράψουν μια επιστολή που απευθυνόταν στον Πρόεδρο Κλίντον και του ζητούσε να υποστηρίξει την «νέα θέση» της Ελληνικής Κυβέρνησης για μια «συμβιβαστική λύση» στο ζήτημα της αναγνώρισης του ονόματος της Νοτιοσλαβίας. Η επιστολή είχε συνταχθεί και είχε διατυπωθεί τόσο προσεκτικά που μπροστά της ο «Δούρειος Ίππος» έμοιαζε σαν μια ερασιτεχνική εφεύρεση!

Παρόλα αυτά το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Ο Μπίλ Κλίντον θα έπρεπε να υποστηρίξει την νέα θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης στην ονομασία του νέου κράτους της Νοτιοσλαβίας, παρότι η συμβιβαστική λύση περιείχε τη λέξη «Μακεδονία».

Η προτεινόμενη επιστολή προς τον Πρόεδρο Κλίντον είχε την ημερομηνία 26 Ιανουαρίου 1993 έξι μέρες μετά την ορκωμοσία του. Είναι τόσο ωραία γραμμένη και τόσο υπέροχα εθνικοποιημένη που αν δεν είσαι γνώστης των πραγμάτων και «γάτα» στα πολιτικά υπονοούμενα ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι με την συνυπογραφή σου συμβάλλεις σε μια Κολοσσιαία εθνική προδοσία! Και όμως ακριβώς αυτό ήταν.

Όταν εγώ έλαβα το προτεινόμενο γράμμα προς τον Πρόεδρο Κλίντον και μου ζητήθηκε να το υπογράψω οι συγγραφείς του είχαν ήδη εξασφαλίσει την υπογραφή των: Phil Angelides (Φίλ Αγγελλίδης), Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας. Art Agnos (Αρτ 'Aγκνος), πρώην Δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο, Andrew Athens ('Aντριου 'Aθενς), Προέδρου του Ηνωμένου ΑμερικανοΕλληνικού Κογκρέσου, John Casimatidis (Τζων Κατσιματίδης), Πρόεδρο του "Red Apple Groups". Philip Christopher (Φίλιπ Κρίστοφερ), Προέδρου PSEKA, dr. Gus Konstantine (Γκάς Κονσταντίν), Supreme President of AHEPA, dr. Takey Crist (Τάκη Κρίστ), Προέδρου American Hellenic Institute, Public Affairs Committee. Michael Dukakis (Μιχάλης Δουκάκης), πρώην Κυβερνήτης της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, Nicholas Gage (Νίκολας Γκέιτς), συγγραφέας, Fotis Gerasopoulos (Φώτης Γερασόπουλος), αντιπρόεδρο Hellenic American National Council. Dr. Christos Ioannides (Χρήστος Ιωαννίδης), Καθηγητής Greek and Middle Eastern Affairs, Michael Zaharis (Μιχάλης Ζαχάρης), Chairman KOS Pharmaceutical INC, Sotiris Kolokotronis (Σωτήρης Κολοκοτρώνης), President SKK Enterprises, Andrew Manatos ('Aντριου Μανάτος), Special Counsel United Hellenic American Congress, John Nathenas (Τζων Νάθενας) President Hellenic American National Council. Peter J. Pappas (Πήτερ Πάππας), President P.J. Mechanical Corporation, Jim Regas (Τζιμ Ρήγας) Esq. Senior Courses Regas, Freratos & Harp, Eugene Rossides (Ευγένιος Ροσίδης), Esq. Chairman American Hellenic Institute, Angelo Tsakopoulos ('Αγγελος Τσακόπουλος), Former National Chairman Greek American for Clinton and Professor Spiros Vreonis jr.(Σπύρος Βρυώνης), New York University.

Ασφαλώς έγινε κοινοποίηση της επιστολής στον Warren Christopher (Γούορεν Κρίστοφερ) Υπουργό Εξωτερικών ΗΠΑ, Anthony Lake ('Αντονυ Λέικ), Σύμβουλο Ασφαλείας του Λευκού Οίκου και dr. Madeleine Albright (Μαντλίν Ολμπράϊτ), Πρέσβη των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη.

Διάβασα προσεκτικά την προτεινόμενη επιστολή που μου ζητούσαν να συνυπογράψω και είπα μέσα μου "Ώρα καλή Μακεδονία μας". Ασφαλώς δεν δέχτηκα να την συνυπογράψω και η επιστολή εστάλη στον Πρόεδρο Κλίντον. Κατάλαβα ότι εάν τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώριζαν το νέο κράτος των Σκοπίων με ένα όνομα που περιείχε τη λέξη "Μακεδονία" θα γεννιόταν για πρώτη φορά στην ιστορία μια νέα χώρα με την ονομασία "Μακεδονία" και δεν θα ήταν Ελληνική. Με άλλα λόγια η νοτιότερη περιοχή της Γιουγκοσλαβίας θα αναγνωριζόταν από τα Ηνωμένα Έθνη σαν χώρα με το όνομα "Μακεδονία" και η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας θα ήταν πια απλώς μια διοικητική περιφέρεια όπως την αποκάλεσε ο προαναφερθείς ιστορικός κ. Johann Fink. Μια διοικητική περιφέρεια η οποία στο μέλλον θα διεκδικείται από το νεοσύστατο κράτος.

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι που πρόσφεραν την υπογραφή τους δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο για να μελετήσουν το ακριβές κείμενο της επιστολής και υπέγραψαν καλή τη πίστη νομίζοντας ότι υπογράφουν για το συμφέρον της Ελλάδας. 'Αλλωστε η υπογραφή ζητήθηκε και δόθηκε τηλεφωνικά!

Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα δίμηνο γεμάτο παραπληροφόρηση και αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης. Για περισσότερο από δύο μήνες οι συζητήσεις και οι "αγώνες" περιστρέφονταν γύρω από δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα. Σημαίες, σύμβολα, παλικαρισμοί, Τουρκικές παρενοχλήσεις οτιδήποτε άλλο παρά το όνομα Μακεδονία απασχολούσαν την κοινή γνώμη.

Τελικά η μάσκα έπεσε. Στις 7 Απριλίου 1993 επίσημα πια με επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εν ονόματι της Ελληνικής Κυβέρνησης ο τότε υπουργός Εξωτερικών κ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ανήγγειλε ότι η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την συμβιβαστική πρόταση με την οποία τα Ηνωμένα Έθνη θα αναγνωρίσουν το νοτιότερο τμήμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας ως νέο κράτος με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Την ίδια μέρα, στις 7 Απριλίου 1993 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε την αναγνώριση του νέου κράτους και φυσικά έτσι ψήφισε και η Ελλάδα!

Εκείνη την ημέρα ένα κομμάτι από την Ελληνικότητά μου πέθανε.
Έτσι λοιπόν εάν σας ρωτήσει κανείς πότε αναγνωρίστηκε (γεννήθηκε) το πρώτο και μόνο μη Ελληνικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» να του πείτε στις 7 Απριλίου 1993.

Αν σας ρωτήσει ποιά ήταν η θέση της Ελλάδος, να πείτε ότι ψήφισε υπέρ!

Αν σας ρωτήσει πώς ψήφισε η Αμερική να του πείτε και αυτή ψήφισε υπέρ.

Αν σας ρωτήσει γιατί οι Ελληνοαμερικανοί φίλοι του Μπίλ Κλίντον του ζήτησαν να αλλάξει την θέση που είχε πάρει στις 3 Οκτωβρίου 1992 να του πείτε γιατί η Ελληνική κυβέρνηση τους ζήτησε να το κάνουν!

Ακούστε προσεκτικά παρακαλώ, κυρίες και κύριοι, τι είπε ο τότε πανίσχυρος Αμερικανός βουλευτής και Πρόεδρος της Επιτροπής των Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου κ. Lee Hamilton (Λι Χάμιλτον) όπως είχε γραφεί στην (τότε) ημερήσια εφημερίδα «Πρωϊνή» της Νέας Υόρκης, λίγες μέρες μετά την επίσημη αναγνώριση από τα Ηνωμένα Έθνη.

Είπε ο κύριος Χάμιλτον:

«ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΑΤΕ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ. ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΣΥΞΥΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΣΑΣ»

Η Ελληνική κυβέρνηση έχασε μοναδική ευκαιρία να κερδίσει σημαντικά πλεονεκτήματα στη μάχη των Σκοπίων, όταν λόγω ασυνεννοησίας με την Ουάσιγκτον και ερασιτεχνικών χειρισμών δέχθηκε τον «έντιμο συμβιβασμό» χωρίς να περιμένει τη δημοσιοποίηση της θέσης της νέας αμερικανικής κυβέρνησης.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Λι Χάμιλτον, δήλωσε στη διάρκεια εκδήλωσης Ελληνοαμερικανών στο Λος 'Αντζελες, ότι ο ίδιος αλλά και στελέχη της κυβέρνησης Κλίντον εξεπλάγησαν από την απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην επιμένει στη γνωστή θέση της για την ονομασία και αντίθετα να αποδεχθεί τη διαδικασία της διαιτησίας και της όποιας απόφασης των μεσολαβητών Σάιρους Βάνς και Λόρδου Όουεν.

Ο Αμερικανός βουλευτής, που θεωρείται ένας από τους λίγους πολιτικούς που γνωρίζουν τα ελληνικά εθνικά θέματα, ιδιαίτερα το Κυπριακό και το πρόβλημα που δημιουργούν τα Σκόπια, είπε ότι η πλειοψηφία των βουλευτών και των γερουσιαστών «είχαν πειστεί για τις δίκαιες θέσεις της Ελλάδας» και τις υποστήριξαν μάλιστα εγγράφως, υπογράφοντας κείμενο επιστολής προς τον Πρόεδρο Τζόρτζ Μπούς.

Όπως εξήγησε ο κ. Χάμιλτον, «το Κογκρέσο ενημερώθηκε σωστά από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα», τα μέλη της οποίας πίεσαν με διάφορους τρόπους τους βουλευτές και τους γερουσιαστές, οι οποίοι πείστηκαν ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ήταν στην πραγματικότητα η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας.

Ο Αμερικανός βουλευτής βλέπει «διαφωνία μεταξύ των θέσεων της Αθήνας και της Ομογένειας» αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι μόνοι που απέμειναν να επιμένουν για μη χρησιμοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας είναι οι Ελληνοαμερικανοί.

Ο κ. Χάμιλτον κατέληξε λέγοντας ότι ακριβώς λόγω της αποδοχής από την Αθήνα συμβιβαστικής λύσης, ούτε το Κογκρέσο, ούτε η Κυβέρνηση Κλίντον μπορούν πια να βοηθήσουν, υπονοώντας ότι δεν ισχύουν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Αμερικανού Προέδρου».

Στις 22 Φεβρουαρίου 1994 ο παλαίμαχος στρατηγός του Ελληνικού στρατού εν αποστρατεία Ελευθέριος Παπαγιαννάκης με επιστολή του προς τον Πρέσβη της Αυστραλίας στην Αθήνα αναρωτήθηκε πως η Αυστραλία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Στις 28 Μαρτίου 1994 ο Αυστραλός Πρέσβης C.A. Edwards απάντησε στο στρατηγό Παπαγιαννάκη ως εξής:

«Στρατηγέ μου,
Το γράμμα σας με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου με εντυπωσίασε με την ειλικρίνεια με την οποία εκφράσατε τα αισθήματά σας προς την Αυστραλία και τους Αυστραλούς που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της Ελλάδος.

Είναι μεγάλο κρίμα που άνθρωποι όπως εσείς που έχουν τόσο δυνατά αισθήματα για τη χώρα μου αισθάνεται ότι κατά κάποιο τρόπο η πρόσφατη απόφαση της Αυστραλίας να αναγνωρίσει την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM) αποτελεί με οποιοδήποτε τρόπο κτύπημα κατά της Ελλάδος. 

Από την πλευρά της η Κυβέρνηση της Αυστραλίας δεν αισθάνεται ότι η απόφασή της ήταν με οποιοδήποτε τρόπο κατά των συμφερόντων της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα παίρνοντας την απόφασή της η κυβέρνηση κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να ανταποκριθεί στις επιθυμίες της Ελλάδας. Καθώς πιθανώς προσέξατε το όνομα με το οποίο αναγνωρίσαμε τη χώρα ήταν το ίδιο όνομα με εκείνο που χρησιμοποίησε η ίδια η Ελλάδα στην δική της αναγνώριση και σε όλες τις άλλες δοσοληψίες που έχει με αυτή τη χώρα».

Μετά από όλα αυτά κυρίες και κύριοι τώρα πια ξέρετε:
Τι κάνανε οι Ελληνοαμερικανοί
Ξέρετε τι κάνανε οι Αμερικανοί
Ξέρετε τι κάνανε οι Ευρωπαίοι
Ξέρετε τι κάνανε οι Σκοπιανοί και
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΝΤΟΠΙΑΝΟΙ !...»

Με πληροφορίες απο το ΚΑΛΑΜΙ