Διάσημοι μηχανικοί στη μάχη της αναστήλωσης

Μετά την καταστροφική πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων και τις αποφασιστικές υποσχέσεις της γαλλικής κυβέρνησης να την αποκαταστήσει το ταχύτερο δυνατόν, ο λόγος αναπόφευκτα περνά στους ειδικούς, αρχιτέκτονες, μηχανικούς, διαχειριστές των πολιτιστικών έργων, για να αποφασίσουν τον τρόπο, τη μέθοδο, ακόμη και τη μορφή που θα πρέπει να έχει μετά τις σχετικές εργασίες η Notre Dame.

Και τούτο γιατί και τα αρχιτεκτονικά μνημεία δεν μένουν στατικά μέσα στην πορεία τους στην ιστορία και στις διακυμάνσεις στην αντίληψη των εκάστοτε γενεών για το κάλλος και το υψηλόν. Πράγματι, ο αρχιτέκτονας Βιολέ-λε-Ντυκ που είχε αναλάβει στα μέσα του 19ο αιώνα τη ριζική ανακαίνιση της Παναγίας είχε προσθέσει τους αποτροπαϊκούς δαίμονες (τα γνωστά gargoyle), που προφανώς δεν είχε οραματισθεί ο επίσκοπος Μορίς ντε Σουλί στον 12ο αιώνα. Όπως επίσης της πρόσθεσε και τον πυργίσκο του «Βέλους», ο οποίος κατέρρευσε από τις φλόγες και στον οποίο ουδέποτε μπόρεσε να σκαρφαλώσει ο καμπούρης κωδωνοκρούστης Κουασιμόδος, καθώς το λογοτεχνικό έργο του Βίκτωρ Ουγκώ κυκλοφόρησε το 1831. Ο ίδιος ο Ουγκώ μέσα στις σελίδες του περιέγραφε «τη μεγάλη φωτιά ανάμεσα στους δύο πύργους», όπως ακριβώς φαίνεται στη φωτογραφία που κυκλοφορεί σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και το διαδίκτυο.

Πλέον έχει ξεκινήσει μία μεγάλη συζήτηση για το εάν η Παναγία θα πρέπει να επιστρέψει στην ακριβώς προηγούμενη μορφή της ή είναι πρέπον να προστεθούν σε αυτή στοιχεία σημερινά, τα οποία όμως θα εξασφαλίζουν καλύτερη θωράκισή της από καταστροφές. Και πάνω σε αυτό το σημείο καταγράφονται οι πρώτες διαμάχες.

Για παράδειγμα, ο πασίγνωστος αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο, σε σχόλιά του στην εφημερίδα «Corriere della Sera», τάσσεται υπέρ της ανακατασκευής των ξύλινων αντηρίδων της στέγης, το γνωστό «forêt=δάσος», λόγω του πλήθους των δρύινων μαδεριών σε περίπλοκες συνθέσεις τριαρθωτών τόξων που χρησιμοποιήθηκαν για να στηρίξουν το βάρος της.

Από τη μεριά του, ο επίσης διάσημος Ιταλός αρχιτέκτονας Μασιμιλιάνο Φούκσας, που διατηρεί και το γραφείο του στο Παρίσι, τάσσεται υπέρ μίας μέσης οδού: «Θεωρώ πως θα πρέπει να σκεφθούμε μία μέση λύση με τα σημεία εκείνα που έχουν χαθεί στη φωτιά κι ευελπιστώ πως θα είναι λιγότερα από εκείνα που είδαμε στις εικόνες και τα οποία θα μπορούν να αναστηλωθούν. Πιστεύω στη μέση οδό ανάμεσα στο ακραία σύγχρονο και στην αναστήλωση των παλαιών στοιχείων».

Ερωτηθείς εάν θα έβλεπε στη στέγη της Παναγίας έναν κρυστάλλινο θόλο σαν «τον Φάρο», που σχεδίασε ο ίδιος για ένα παλαιό μέγαρο της Ρώμης, ο Φούκσας απάντησε: «Δεν βλέπω τόσο έναν Φάρο, αλλά η πρώτη ιδέα που μου ήλθε στο μυαλό ήταν αυτή ενός πανύψηλου πύργου φτιαγμένου από κρύσταλλο Μπακαρά, που είναι γαλλικό, και θα φωτίζεται τη νύχτα και θα γεμίζει φως».

Αναφερόμενος στην πιθανότητα να του ανατεθεί η αποκατάσταση της Notre Dame δήλωσε: «Δεν διεκδικώ την υποψηφιότητα και δεν έχω έτοιμο κάποιο σχέδιο, γιατί επαναλαμβάνω τούτη τη στιγμή προέχει να αγκαλιάσουμε αυτό το διεθνές σύμβολο που χάθηκε στις φλόγες. Όμως, γνωρίζω ένα πράγμα: θα ήθελα τούτη τη φορά να σκεφθούμε ένα έργο όπως εκείνα του Μεσαίωνα, ένα συλλογικό έργο. Η πλειονότητα των Καθεδρικών κτίσθηκε από πλήθος μαστόρων, όλοι τους ισάξιοι, από τους λαξευτές της πέτρας, τους μαρμαρογλύφους έως τους αρχιτέκτονες».

Άγνοια για το τι πρέπει να γίνει τελικά δηλώνει από τη μεριά της η Κάρμελ Λορένθο, διευθύντρια της Ανωτάτης Σχολής Συντήρησης κι Αποκατάστασης των Πολιτιστικών Μνημείων της Γαλικίας (που έχει υπό τη μέριμνά της τον διάσημο Καθεδρικό Ναό του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα, το μεγαλύτερο δείγμα ρωμανικού ρυθμού). Η ίδια επισημαίνει πως εκείνο που θα πρέπει να γίνει εν πρώτοις είναι η διαδικασία που οι ειδικοί ονομάζουν «αναστήλωση», δηλαδή η αποκατάσταση της αρχικής μορφής του κτίσματος με τα ακριβή υλικά του που διασώθηκαν από τις φλόγες. «Ωστόσο, θα πρέπει να αφήσουμε ορατές τις νέες τεχνικές και τα καινούργια υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, επιλέγοντας χρώματα και τονικότητες διαφορετικές. Το μόνο που δεν πρέπει να γίνει είναι να προσποιηθούμε πως δεν συνέβη τίποτα» υπογραμμίζει.

Ο υποδιευθυντής του Ινστιτούτου Εθνικής Κληρονομιάς της Ισπανίας Χαβιέρ Ριβέρα Μπλάνκο αναφέρει πως προσωπικά θα επέλεγε «υλικά ανθεκτικά στην πυρκαγιά, όπως σίδηρο, όμως εκείνο που δεν έχει νόημα είναι να δημιουργηθούν ακριβή αντίγραφα των αγαλμάτων που καταστράφηκαν. Τα νέα που θα πάρουν τη θέση τους θα πρέπει να έχουν ένα σύγχρονο ύφος, δεν θα πρέπει να είναι η "ξεπατικωτούρα" των παλιών».

Δεν συμμερίζεται την άποψη αυτή ο Φρανθίσκο Νταρόκα, του Ιδρύματος Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής, σημειώνοντας πως «η εικονογραφία της Notre Dame είναι τόσο δυνατή», που το πιο αρμόζον είναι να την αποκαταστήσουμε «με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πιστότητα», αφήνοντάς την ακριβώς όπως ήταν μία ημέρα πριν από την καταστροφή. «Ο καθεδρικός των Παρισίων προσδίδει ένα ειδικό βάρος στην προσωπικότητα της πόλης. Είναι η δύναμη της συλλογικής μνήμης που ακυρώνει κάθε πιθανή μετατροπή του. Ο τόσο άδοξος τρόπος θανάτου του καθιστά απαράδεκτη κάθε προσπάθεια να φτιάξουμε μία παραλλαγή του: θα πρέπει να είναι ο ίδιος, όπως πριν από την καταστροφή». Προς επίρρωση του επιχειρήματός του, ο Νταρόκα παραθέτει το παράδειγμα του καμπαναριού του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, το οποίο είχε καταρρεύσει το 1902. «Ουδείς θα αποδεχόταν κάτι διαφορετικό».

Από τη μεριά του, ο Τζουζέπ Φεράντο, του Αρχιτεκτονικού Συλλόγου της Καταλονίας, υποστηρίζει πως δεν χρειάζεται να αποκατασταθεί η μορφή του Καθεδρικού, αλλά μάλλον «να διατηρηθεί το πνεύμα της ίδιας καινοτόμου διάθεσης του Βιολέ-λε-Ντυκ», όταν διαμόρφωσε το κτίσμα. «Εισήγαγε στον ναό τεχνικές και πρότυπα της εποχής του. Φυσικά, εκείνη που επλήγη περισσότερο από τη φωτιά ήταν η δική του ανακαινιστική πτυχή, όμως αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι εκείνο που έπραξε τότε».

Την ίδια άποψη υποστηρίζει και η Κριστίνα Αρανσάι της Υπηρεσίας Αναστηλώσεων της Άλαβα (όπου υπάρχει ένα από τα καλύτερα δείγματα καθεδρικών, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο της ανθρωπότητας από την UNESCO), η οποία δηλώνει πως ούτε κι αυτή θα αποκαθιστούσε τη Notre Dame στην «πρωτότυπη μορφή της». Τον ηθικό παράγοντα επιστρατεύει και η Καρλότα Σανταμπάρμπαρα της Επαγγελματικής Ένωσης Συντηρητών και Αναστηλωτών της Ισπανίας (ACRE) για να εκφράσει την αντίθεσή της στις «ιστορικές πλαστογραφήσεις».

Αλλά ήταν ο Βίκτωρ Ουγκώ εκείνος που για πρώτη φορά είχε επισημάνει στο έργο του «Η Παναγία των Παρισίων» το 1831 τη μεγάλη φθορά που παρουσίαζε ο μεγαλοπρεπής ναός στην εποχή του. Σήμερα δεν χρειάζεται κάποιο άλλο μεγάλο έργο που να καταγγέλλει την παρακμή του ναού, που αποτελεί το «σύμπαν» του Κουασιμόδου, που ο μεγαλοφυής συγγραφέας με την πένα του έχει εξακτινώσει σημασιολογικά για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο. Το μόνο που θα πρέπει να αποφασισθεί είναι εάν ο Κουασιμόδος μέσα στο ανακαινισμένο σύμπαν του θα συνεχίσει να σκαρφαλώνει στα παλιά δομικά στοιχεία του 12ου αιώνα ή σε κάποιαν υπερσύγχρονη κατασκευή του 21ου αιώνα.

Πηγές: El Pais, Huffington Post, Corriere della Sera, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Παραπέμπεται σε δίκη ο Μαρινάκης για τα ''στημένα''

Κατηγορούμενος και για κακούργημα θα καθίσει οριστικά και αμετάκλητα στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας ο Βαγγέλης Μαρινάκης για τη δυσώδη υπόθεση των «στημένων» αγώνων στο ποδόσφαιρο.

Παρά την προσπάθειά του να πέσει… στα μαλακά και να γλυτώσει την παραπομπή του σε δίκη για το κακούργημα της αλλοίωσης αποτελεσμάτων αγώνων, τελικά δεν τα κατάφερε. Έτσι, ο κ. Μαρινάκης θα χρειαστεί να λογοδοτήσει όχι μόνο για σύσταση συμμορίας, αδίκημα το οποίο τιμωρείται σε βαθμό πλημμελήματος, αλλά και για αλλοίωση αποτελεσμάτων αγώνων που είναι κακουργηματικού χαρακτήρα.

Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με την υπ’ αρ. 804/17.4.2019 απόφασή του «απέκρουσε» την επιχείρηση να πέσει στα… μαλακά ο Βαγγέλης Μαρινάκης, κάτι που αποτελούσε το «κορυφαίο στοίχημα» για τη μεγάλη εκκρεμότητά του με τη Δικαιοσύνη, αναφορικά με τους «στημένους» ποδοσφαιρικούς αγώνες.

Οι αρεοπαγίτες απέρριψαν την αναίρεση του αντιεισαγγελέα του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ευάγγελου Ζαχαρή κατά του βουλεύματος για τους «στημένους» αγώνες στο ποδόσφαιρο με το οποίο παραπέμπονται σε δίκη ο Βαγγέλης Μαρινάκης κι άλλα 27 άτομα. Συγκεκριμένα, οι ανώτατοι δικαστές αρνήθηκαν να κάνουν δεκτό το αίτημα του κ. Ζαχαρή να δικαστούν οι κατηγορούμενοι μόνο για πλημμέλημα κι όχι και για κακούργημα.

Υπενθυμίζεται πως η αναίρεση είχε ζητηθεί την τελευταία ημέρα της προβλεπόμενης προθεσμίας προκειμένου να «καταπέσει» η κακουργηματική κατηγορία της αλλοίωσης αποτελεσμάτων αγώνων. Δύο ημέρες πριν από τη λήξη της σχετικής προθεσμίας είχε υποβληθεί το τέταρτο αίτημα αναίρεσης του κ. Μαρινάκη. 

Μαζί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, στο σκαμνί θα καθίσουν επίσης οι: 

- Γιώργος Σαρρής (πρώην πρόεδρος ΕΠΟ)

- Θόδωρος Κουρίδης (πρώην νομικός σύμβουλος ΕΠΟ)

- Άρης Σταθόπουλος (πρώην αντιπρόεδρος ΔΣ ΕΠΟ)

- Γιάννης Παπακωνσταντίνου (πρώην αναπληρωτής πρόεδρος ΕΠΟ)

- Νίκος Προύντζος (πρώην μέλος ΔΣ ΕΠΟ)

- Γιώργος Δούρος (πρώην αρχιδιαιτητής)

- Θανάσης Μπριάκος (πρώην αρχιδιαιτητής)

- Κώστας Ιωαννίδης, Γιάννης Κάμπαξης, Απόστολος Αμπάρκιολης, Αλέξανδρος Δημητρόπουλος, Θανάσης Γιάχος, Ηλίας Σπάθας (πρώην διαιτητές)

- Γιώργος Αρβανιτίδης (πρώην πρόεδρος ΠΑΕ Βέροια)

- Γιώργος Λαναρής (πρώην γενικός αρχηγός Βέροιας)

- Σα Πίντο (πρώην προπονητής Ατρόμητου)

- Κώστας Μπάρμπας, Δημήτρης Αμαραντίδης, Ηλίας Ιωάννου, Αλέξανδρος Καλογέρης, Δημήτρης Μάνος, Χαράλαμπος Παυλίδης, Γιώργος Σκαθαρούδης, ​Πέρεζ Μορένο (πρώην ποδοσφαιριστές Βέροιας)

- Γιώργος Σπανός (ιδιοκτήτης ΠΑΕ Ατρόμητος)

- Γιάννης Αγγελόπουλος (τεχνικός διευθυντής ΠΑΕ Ατρόμητος)

- Γιάννης Κομπότης (πρώην πρόεδρος ΠΑΕ Λεβαδειακός).

Σκάνδαλο Siemens δεν υπάρχει στην Ελλάδα λέει η εισαγγελέας και αθωώνει Τσουκάτο και…ΠΑΣΟΚ

Αθώος κατά την εισαγγελέα της έδρας είναι ο «στρατηγός» του Κώστα Σημίτη και τοποτηρητής του στο ΠΑΣΟΚ, Θεόδωρος Τσουκάτος, ως προς την εμπλοκή του στο σκάνδαλο Siemens που έχει στοιχειώσει το ελληνικό πολιτικό σκηνικό με τις παραφυάδες και τα πλοκάμια του.

Η εισαγγελέας Ελένη Σκεπαρνιά, επικέντρωσε στα στελέχη της εταιρείας Siemens στη Γερμανία και στην Ελλάδα, καθώς και σε 11 στελέχη του ΟΤΕ, περιορίζοντας ή καλύτερα εκμηδενίζοντας την πολιτική διάσταση του ζητήματος που επί 17 χρόνια τώρα απασχολεί την ελληνική κοινωνία. Ως εκ τούτου κατά την εισαγγελέα της έδρας, ο Θεόδωρος Τσουκάτος και εξ’ απορρήτων του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη είναι αθώος του αίματος παρά τη βαλίτσα με τα γερμανικά μάρκα και  τις αποδεδειγμένες σχέσεις του με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο, και παρά την ομολογία ότι τα χρήματα τα οποία έλαβε από τη γερμανική εταιρεία κατευθύνθηκαν στο κόμμα. Μα κανείς δεν είχε πει το αντίθετο.

Εκεί ακριβώς επικεντρώνεται το όλο πολιτικό, νομικό και ηθικό ζήτημα. Κατά τις διαδοχικές δηλώσεις του ηγεμόνα της ελληνικής Siemens, Μιχάλη Χριστοφοράκου, οι μίζες κατευθύνθηκαν σε όλα τα κόμματα. Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος ζει στην Γερμανία και χαίρει της ιδιότυπης ασυλίας που του έχει παραχωρηθεί. Άλλα στελέχη βρίσκονται είτε στην Ουρουγουάη  είτε αλλού. Επί της ουσίας η περιβόητη δίκη Siemens, περιορίζεται στις ευθύνες των τεχνοκρατών του γερμανικού κολοσσού και του ΟΤΕ.  Το πολιτικό σκηνικό λοιπόν εξέρχεται της υπόθεσης τσαλακωμένο μεν, ατιμώρητο δε.

Παρότι η  εισαγγελική λειτουργός έκρινε αρχικά ως «οικονομικά ορθή» τη σύμβαση 8002 που υπέγραψε ο ΟΤΕ με το γερμανικό κολοσσό, εν τούτοις, αξιολογώντας όλα τα στοιχεία που προέκυψαν, κατέληξε πως η ζημία που υπέστη ο Οργανισμός ήταν πολύ μεγαλύτερη από τα 69 εκ. ευρώ που διατέθηκαν σε μίζες. Αιτία, ήταν η «πλημμελής άσκηση των καθηκόντων» στελεχών του ΟΤΕ τόσο κατά την κατάθεση όσο και κατά την εκτέλεση της επίμαχης σύμβασης που «γιγάντωσαν» το μέγεθος της ζημίας.

Η εισαγγελική λειτουργός πάντως στην πρότασή της ήταν απαλλακτική  για τους υπόλοιπους κατηγορουμένους. Ανάμεσά τους και ο Θεόδωρος Τσουκάτος.

Με ένα σκεπτικό που παραβλέπει τους ισχυρισμούς του Θεόδωρου Τσουκάτου, η κ. Σκεπαρνιά, πρότεινε την αθώωση του άλλοτε «στρατηγού» του ΠΑΣΟΚ για το ένα εκατομμύριο γερμανικά μάρκα από τη γερμανική εταιρεία, θεωρώντας πως «επέλεξε να μιλήσει περί χορηγίας ώστε να καλύψει με σχετικά ανώδυνο τρόπο, το δικό του χρηματισμό καθώς και άλλων προσώπων.

Η εισαγγελική λειτουργός αρνήθηκε κατηγορηματικά να δεχτεί όσα υποστήριξε στην απολογία του ο Θ.Τσουκάτος ότι δηλαδή το ποσό αυτό  που προερχόταν από κεντρικό λογαριασμό της Siemens στην Αυστρία,  κατέληξε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, χαρακτηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ψευδομάρτυρες τους ταμίες του κόμματος που τους επιβεβαίωσαν.

Η εισαγγελέας, θεωρεί πως τα πρόσωπα που χρηματίστηκαν για την ευόδωση της σύμβασης  8002 του ΟΤΕ η οποία υπεγράφη με την Siemens το 1997, παραμένουν άγνωστα. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, δεν κατέστη δυνατόν να εντοπιστούν  από την έρευνα οι αποδέκτες  των «δώρων» της Siemens  και για τον λόγο αυτό, η κ. Σκεπαρνιά  πρότεινε την αθώωση τόσο του Θ. Τσουκάτου όσο περισσοτέρων από 6 παρένθετων προσώπων, μέσα από τους λογαριασμούς των οποίων, έφτασαν σ’ εκείνον τα χρήματα.

Σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, ψευδώς ο κ.  Τσουκάτος ισχυρίστηκε  ότι δεν είχε επαφές με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο πριν από το 1998 αλλά και ότι είπε ψέματα πως τα χρήματα αποτελούσαν «χορηγία» την οποία παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ. 

Σύμφωνα με την εισαγγελέα τα χρήματα που έφτασαν στα χέρια του κ. Τσουκάτου μέσω εμβασμάτων από παρένθετα πρόσωπα (τμηματικά στο γραφείο του στο ΠΑΣΟΚ) δεν κατέληξαν ποτέ στα ταμεία του κόμματος «από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε πως τα χρήματα μπήκαν στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα το διέψευσε από την αρχή. Οι ταμίες σε όλες τις καταθέσεις τους κατά την προδικασία δεν επιβεβαίωσαν τον κ. Τσουκάτο. Όσα όψιμα ισχυρίστηκαν εδώ δεν είναι πιστευτά και γι’αυτό διαβιβάστηκαν στην Εισαγγελία οι καταθέσεις τους να ελεγχθούν για ψευδορκία. Από τα ημερολόγια του  Μιχάλη Χριστοφοράκου προέκυψε πως ο Τσουκάτος έλεγε ψέματα σε όλη την προδικασία και στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής ότι τον είδε για πρώτη φορά το 1998. Στην πραγματικότητα το 1997 είχε τουλάχιστον έντεκα επαφές μαζί του. Είχαν πολλές επαφές και το 1998 και το 1999. Ο κ. Χριστοφοράκος είχε τηλεφωνικές επαφές και συναντήσεις με τον κ. Τσουκάτο πριν και μετά την υπογραφή και κατά την υλοποίηση της σύμβασης 8002. Τα χρήματα δεν δόθηκαν για χορηγία».

Κατά την εισαγγελέα ο κ. Τσουκάτος επέλεξε να  μιλήσει για χορηγία γιατί ήταν πλημμέλημα, αδίκημα  που ήδη είχε παραγραφεί .  

«Δεν έγινε δυνατό να εξακριβωθεί που κατέληξε η δήθεν χορηγία, αν δόθηκε σε άλλα πρόσωπα ή εάν ήταν για τον ίδιο. Σίγουρα δεν διατέθηκε σε υπαλλήλους του ΟΤΕ. Ο κ.  Χριστοφοράκος δεν είχε κανέναν λόγο να δωροδοκήσει υπαλλήλους του ΟΤΕ μέσω του  κ.  Τσουκάτου. Είχε με τον Μαυρίδη δικό τους δίκτυο, δικό τους μηχανισμό για να χρηματίζουν στελέχη του οργανισμού». 

Αίσθηση πάντως προκάλεσε η αναφορά της εισαγγελικής λειτουργού στη διαδικασία που μετέτρεψε μία «τεχνικά και οικονομικά ορθή σύμβαση» για την ψηφιοποίηση των κέντρων του ΟΤΕ σε μία ζημιογόνα υπόθεση για τον Οργανισμό. Η  εισαγγελέας κατανόησε την επιλογή της  Siemens, αφού, όπως είπε, ο ΟΤΕ είχε τεχνολογική εξάρτηση από τη γερμανική εταιρία λόγω προγενέστερων συμβάσεων τόνισε ότι, ωστόσο, τελικά, καταβλήθηκε πολύ υψηλότερο τίμημα από εκείνο που θα μπορούσε να πετύχει.

Χαρακτηριστικά όπως ανέφερε το αρχικό κόστος από 158 δις δραχμές εκτινάχθηκε στα 236 δις δραχμές εξαιτίας ενεργειών των στελεχών του που λειτούργησαν επ’ ωφελεία της Siemens.

Κατά την εισαγγελική λειτουργό μία αναγκαία και επωφελής για την πορεία του ΟΤΕ επιλογή οδηγήθηκε εξαιτίας παραλείψεων των στελεχών του σε βλάβη του οργανισμού. Όπως ανέφερε τα στελέχη του ΟΤΕ δεν διαπραγματεύτηκαν τις τιμές του υλικού που αγόρασαν το οποίο όταν υπογράφηκε η επίδικη σύμβαση το 1997 θεωρούνταν πλέον «ώριμο τεχνολογικά» και επομένως έπρεπε να έχει μειωμένο κόστος. Αντ’ αυτού οι αρμόδιοι του ΟΤΕ συμφώνησαν η τιμή των υλικών να είναι σε συνάρτηση με προηγούμενες συμβάσεις του οργανισμού από το 1992 όταν οι τιμές ήταν κατά πολύ υψηλότερες στην αγορά.   

«Εγκρίνονταν ομόφωνα οι κοστολογικές εκθέσεις χωρίς καμία έρευνα συγκριτική με τις αγορές αλλά και την ίδια την Siemens . Δεν εκμεταλλεύτηκαν το πλεονέκτημα της μεγάλης ποσότητας υλικού που αγόραζαν ώστε να πετύχουν μείωση της τιμής. Δεν μερίμνησαν για την εφαρμογή των ρητρών» ανέφερε η κυρία Σκεπαρνιά.

Όπως επίσης ανέφερε ακόμα και η ρήτρα του «προνομιακού πελάτη» που υπέγραψε ο ΟΤΕ, υπογράφηκε με την ελληνική Siemens και  έμεινε σχεδόν ανεφάρμοστη εξαρχής αφού το ελληνικό τμήμα του κολοσσού δεν είχε άλλους πελάτες εκτός Ελλάδας. 

Η εισαγγελέας τόνισε ότι μετά την υπογραφή της σύμβασης 8002\1997 η σύμβαση άρχισε τον χρηματισμό και μεσαίων στελεχών του ΟΤΕ «ώστε να μην διατυπώνουν καμία αντίρρηση και κανέναν έλεγχο».

Η εισαγγελέας επίσης αναφέρθηκε στις αλλεπάλληλες επαφές που είχε άλλοτε ισχυρός άνδρας της Siemens, Μιχάλης  Χριστοφοράκος με ηγετικά στελέχη του ΟΤΕ, αλλά και με τους Θ. Τσουκάτο και Τ. Μαντέλη ακριβώς πριν την υπογραφή της σύμβασης. Η εισαγγελέας αναφέρθηκε στην παραίτηση του τότε υπουργού Μεταφορών Χάρη Καστανίδη τον Αύγουστο του 1997 ο οποίος είχε πει χαρακτηριστικά ότι «ορισμένοι αντιλαμβάνονται την παρουσία μου ως εμπόδιο στα σχέδια τους». Όπως τόνισε η εισαγγελέας «ο κ. Καστανίδης αντικαταστάθηκε αμέσως από τον Τάσο Μαντέλη που από το 1987 ως πρόεδρος του ΟΤΕ είχε συνάψει συμβάσεις με την Siemens».  

Η εισαγγελική λειτουργός πρότεινε πάντως την αθώωση του πρώην προέδρου του ΟΤΕ, Νίκου Μανεσή για τον οποίο ανέφερε ότι ήταν ο μοναδικός που προέβη σε συγκεκριμένες ενέργειες για την προάσπιση συμφερόντων του ΟΤΕ και προσπάθησε να ενεργοποιήσει τις ρήτρες.

Ανάμεσα στα πρώην στελέχη που πρότεινε ενοχή η εισαγγελέας είναι ο Γιώργος Σκαρπέλης ο οποίος φέρεται να έλαβε παράνομες πληρωμές ύψους 7, 5 εκ μάρκων και  για τους Αθανάσιο Γρεβενίτη, Παναγιώτη Βεργή, Δημήτριο Κόκκινο, Κωνσταντίνο Γκόγκα, Νικόλαο Νίντο, Γεώργιο Καραπλή, Γεώργιο Αργυρόπουλο,  Δημήτριο Γυφτόπουλο, Δημήτριο Κουβάτσο και Παναγιώτη Νικάκη.

Καταδικαστική όμως ήταν η εισαγγελέας για τους τραπεζίτες Ζαν Κλοντ Οσβαλντ και Φάνη Λυγινό για τους οποίους  πρότεινε να κηρυχθούν ένοχοι για άμεση συνεργεία σε δωροδοκία και ξέπλυμα χρήματος. «Εισέπραξαν bonus λόγω βελτίωσης των χαρτοφυλακίων τους» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Επίσης, πρότεινε την ενοχή και της  συζύγου του καταζητούμενου Χρήστου Καραβέλα για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα κατ’ επάγγελμα, ζητώντας τη μεταβολή της κατηγορίας επί το δυσμενέστερο για αυτήν.

«Αποδείχθηκε το ότι γνώριζε, από το ότι ήταν συνιδρύτρια και συνδιαχειρίστρια της off shore εταιρίας η οποία βάσει εγγράφων αποδείχθηκε ότι δέχθηκε εμβάσματα από τη Siemens. Η ίδια υπέγραψε για τη μεταφορά ποσών από την εταιρεία. Δεν δικαιολογούνται οι αγορές και ο τρόπος ζωής της από τα εισοδήματα του Καραβέλα. Προχώρησε δε σε μεταφορά ποσού 11 εκ ευρώ από ελβετική τράπεζα σε ελληνική και μετέπειτα σε off shore και μάλιστα μόλις δύο ημέρες πριν την εντολή δέσμευσης των εισαγγελικών αρχών που χειρίζονταν την υπόθεση. Είχε την σχετική πληροφορία από την κουμπάρα της ή από άλλη υπάλληλο της τράπεζας. Έπειτα άλλαξε το όνομα της και ίδρυσε με τον Καραβέλα off shore, έμβασαν το ποσό στην Κύπρο κι έπειτα πήγαν στην Ουρουγουάη και Παναμά και αγόρασαν διαμέρισμα εκεί» τόνισε η εισαγγελέας.

Με την έναρξη της σημερινής δεύτερης ημέρας της αγόρευσης της, η εισαγγελέας ολοκλήρωσε το κεφάλαιο των κατηγορουμένων, πρώην στελεχών της μητρικής Siemens ζητώντας την ενοχή των Ράιχαρντ Σίκατσεκ,  Ρούντολφ Βόλφγκανγκ, Ερνστ Καιλ Φον Γιανγκεμαν και Φράνσις Γιόσεφ Ρίχτερ.

 ΠΗΓΗ

Eνεργειακό «μπλόκο» σε East-Med από Σερβία-Βουλγαρία - Συμφώνησαν με Μόσχα & ενώνονται με «Τurk Stream»

Ραγδαίες ενεργειακές εξελίξεις έρχονται από τα Βαλκάνια καθώς Σερβία και Βουλγαρία έδωσαν τα χέρια με την Ρωσία για τον αγωγό "Turk Stream". Πριν λίγο το Βελιγράδι ανακοίνωσε επίσημα πως ξεκινούν τα έργα κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου!

O αγωγός πλέον μετονομάζεται από "Turkish Stream" σε "TurkStream" στο σερβικό και βουλγαρικό τμήμα ενώ η Ουκρανία τελειώνει οριστικά ως ενεργειακός κόμβος.

Η επιτάχυνση της δημιουργίας του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου συνδέεται άμεσα με τις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο και εκ πρώτης όψως η Μόσχα φαίνεται να κερδίζει με ταχύτητα τις εξελίξεις και τον East-Med.

Υπενθυμίζουμε πως η Ιταλία να έχει πει προς το παρόν "όχι" στον "East-Med" ενώ η Δύση χάνει και την εναλλακτική οδό διέλευσης, δηλαδή από Σκόπια-Σερβία.

Επιπλέον, αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που θέλουν ρωσικές δυνάμεις να προστατεύουν τις αποθήκες και τους σταθμούς ρωσικού φυσικού αερίου στην Σερβία, τότε το πράγμα αποκτά και μια αμιγώς στρατιωτική διάσταση.

Διότι αν αυτό ισχύει και είναι εφικτό για την Σερβία, τότε τι συμβαίνει με το τμήμα του αγωγού στην Τουρκία και την Ανατολική Θράκη; 

Επιπλέον, ποια χώρα θα "αγοράζει" ακριβό φυσικό αέριο στο μέλλον από τον East-Med , την στιγμή που το αντίστοιχο ρωσικό φ.α. θα είναι πιο φτηνό και θα φτάσει πιο γρήγορα στα σπίτια των ευρωπαίων;

Ο υπουργός εξωτερικών της Σερβίας μιλώντας πριν λίγο σε συνέδριο με τον Ρώσο ομόλογο του Σ.Λαβρόφ είπε τα εξής:

"Η Σερβία ξεκίνησε την κατασκευή του δικού της τμήματος του "TuskStream" που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη.

Ο αγωγός έχει μήκος 403 χλμ και ξεκινά από τα σύνορα με την Βουλγαρία και φτάνει μέχρι τα σύνορα με Ουγγαρία.

Εμείς δεν εξαρτιόμαστε από το έργο που πρέπει να κάνει η Βουλγαρία η οποία είναι υπεύθυνη για την κατασκευή του δικού της τμήματος.

Ο αγωγός θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο από την Μαύρη Θάλασσα προσπερνώντας την Ουκρανία και μέσω Βουλγαρίας, Σερβίας και Ουγγγαρίας θα φτάνει στην ΕΕ.

Συζητήσαμε την πρόοδο και την εφαρμογή του σχεδίου του "Turk Stream" συμπεριλαμβανομένων των προοπτικών επέκτασης του στην Ευρώπη και ειδικά την Σερβία.

Στις 5 Μαρτίου το ενεργειακό συμβούλιο της Σερβίας ενέκρινε την κατασκευή του αγωγού. Σήμερα το έργο ξεκίνησε" πρόσθεσε.

Και η Ουγγαρία "έδωσε τα χέρια" με την Ρωσία!

Η Ουγγαρία θα ξεκινήσει τη διαδικασία σύναψης σύμβασης για τη χωρητικότητα του αγωγού φυσικού αερίου "Turk Stream" τον Σεπτέμβριο, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών και Εμπορίου Péter Szijjártó μετά από συνάντηση της Μεικτής Οικονομικής Επιτροπής Ουγγαρίας-Βουλγαρίας στη Βουδαπέστη.

"Το σχέδιο είναι ο αγωγός να περάσει από τον σταθμό "Russkaya" στην Anapa στην περιοχή Krasnodar κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας στο  Kıyıköy στην τουρκική Αν.Θράκη για να φτάσει Ουγγαρία και Αυστρία.

Η Βουλγαρία έχει ήδη κάνει τις αναγκαίες επενδύσεις" είπε ο Szijjártó και πρόσθεσε:

Ο Βούλγαρος Υπουργός Οικονομικών, Emil Karanikolov, ανέφερε πως οι συζητήσεις για το χρονοδιάγραμμα παραδόσεων θα συνεχιστούν.

"Καλωσορίζω την ανάπτυξη στο εμπόριο και στις οικονομικούς δεσμούς μεταξύ Βουλγαρίας και Ουγγαρίας" ανέφερε.

Ενώθηκε το θαλάσσιο με το χερσαίο τμήμα του αγωγού Turkish Stream στην Τουρκία

Στο έδαφος της Τουρκίας πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαρτί ου η τελευταία συγκόλληση του θαλάσσιου με το χερσαίο τμήμα του αγωγού φυσικού αερίου Turksih Stream, ανακοίνωσε η διαχειρίστρια εταιρεία του έργου South Stream Transport B.V.

Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι η ένωση αυτή "συμβολίζει την ολοκλήρωση όλου του έργου που αποσκοπεί στη δημιουργία ενός συστήματος αγωγών φυσικού αερίου στην Μαύρη Θάλασσα".

Κατά τη διάρκεια της τεχνικής επιχείρησης, η οποία λέγεται συγκόλληση πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ανελκύονται τα δύο τμήματα του αγωγού από τον πυθμένα τα οποία συγκολλούνται μεταξύ τους. Το συνολικό βάρος το οποίο ανελκύστηκε κατά την διάρκεια των εργασιών συγκόλλησης έφθασε τους 409 τόνους.

Αφότου έγινε λεπτομερής έλεγχος της συγκόλλησης, το τμήμα αυτό του αγωγού ποντίσθηκε στον πυθμένα σε βάθος 32 μέτρων. Η ίδια διαδικασία συγκόλλησης είχε πραγματοποιηθεί στα ρωσικά χωρικά ύδατα, από όπου ξεκίνησε ο αγωγός τον Ιανουάριο- Φεβρουάριο του 2019.

Η πόντιση σε μεγάλα βάθη των σωλήνων του αγωγού πραγματοποιήθηκε από το μεγαλύτερο στον κόσμο πλοίο καθέλκυσης σωλήνων αγωγών Pioneering Spirit, ενώ στα παράκτια τμήματα διέλευσης του αγωγού χρησιμοποιήθηκε το πλοίο Lorelay.

Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας συγκόλλησης πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ολοκληρώθηκε η συνένωση του παράκτιου τμήματος κοντά στην πόλη Ανάπα της Ρωσικής Ομοσπονδίας με τον τερματικό σταθμό υποδοχής στην πόλη Κιγίκιοϊ (Μήδεια) στην περιοχή της ανατολικής Θράκης.

Η εκμετάλλευση του εν λόγω αγωγού φυσικού αερίου προγραμματίζεται να ξεκινήσει στα τέλη του 2019.